Ο Θεός ποτέ δεν ζήτησε να τον παρακαλάμε

~ Ο Θεός ποτέ δεν ζήτησε να τον παρακαλάμε ή να πέφτουμε στα γόνατα ή να πηγαίνουμε τάματα ή να τον φοβόμαστε. Αυτό που θέλει είναι να μελετούμε και να τηρούμε τις εντολές του. Ποιος πατέρας έχει την τάση το παιδί του να τον παρακαλά ή να τον προσκυνά ή να του πηγαίνει δώρα από φόβο μόνο; Κανένας, πόσο μάλλον ο Θεός Πατέρας, αυτό που θέλει είναι να τον εμπιστευόμαστε και να υπακούμε στα ρήματα του Αγίου Ευαγγελίου. Ο ίδιος είπε, φίλοι μου εστε εάν κάμνητε όσα εγώ εντέλλομαι υμίν.

 

 

 

 

 

 

 

~ Ο Κύριος φανέρωσε, η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστί και οι βιαστές αρπάζουν αυτή. Έτσι ο Θεός μέχρι ο άνθρωπος να συλλάβει το έλεος και την συνειδητή αγάπη του προς τον συνάνθρωπο και προς την δημιουργία ολόκληρη το δέντρο της ζωής θα το φυλάσσει. Μάλιστα στην Γένεση αναφέρεται ότι το δέντρο της ζωής φυλάσσεται από μια ρομφαία φλόγινη περιστρεφόμενη που είναι τα (πάθη) και έναν άγγελο που είναι η (φθορά), διότι δεν είναι καλό ακάθαρτοι οι άνθρωποι να τρώνε το δέντρο της ζωής και να ζουν αιώνια.

 

 

 

~Ο λόγος που ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει σήμερα είναι η παρακοή στις εντολές του Θεού οι οποίες εντολές του Θεού δεν είναι βαριές ίσα ίσα έχουν την αγάπη, η οποία μπορεί να μας ζωοποιήσει και να μας εξελίξει ώστε να γίνουμε κληρονόμοι του κτιστού υλικού κόσμου, του άκτιστου άμορφου υλικού κόσμου και του πνευματικού κόσμου. Αγάπη λοιπόν απαραίτητη για την πόρτα της ζωής, αγάπη ουσιαστική προς τον Θεό, προς τον εαυτόν μας και τον πλησίον.

 

 

 

~ Όσο  ο καθένας βαδίζει μόνος του με τον εγωισμό ώστε να θέλει να προβάλλει το εγώ του και να θέλει να πετύχει ώστε να εξασφαλίσει την σωτηρία του σε ατομικό επίπεδο αυτό θα το πληρώνει αργά ή γρήγορα. Το ατομικό συμφέρον του είναι λάθος και φέρνει τον θάνατο, το γενικό συμφέρον είναι του Θεού. Θέλω να ξέρετε ότι όποιος αγωνιστεί να μην πεθάνει ο άλλος δεν θα πεθάνει ο ίδιος.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

~Η ζωή και ο θάνατος είναι εις χείρας ημών, δηλαδή ο καθένας άνθρωπος με τον τρόπο που σκέφτεται θα εξελιχτεί θετικά ή αρνητικά. Η σκέψη γίνεται  πίστη και η πίστη έργο με θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα ανάλογα την πίστη που κυοφορεί ο καθένας μέσα του. Ο Χριστός είπε, η πίστη σου σέσωκέ σε. Ο Χριστός είπε, ότι αν ζητήσετε έχοντας πίστη λείψετε. Ο Χριστός είπε, και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα .

 

 

 

~Ολοι μας να προσέξουμε ώστε η γνώση που αποκτάμε να γίνεται συνειδητή ώστε να παρουσιάζει έργο αγάπης και ο καθένας μας συνειδητά πλέον να εργάζεται. Διότι διαφορετικά η γνώση χωρίς έργο είναι και λέγεται ασυνείδητη και μη εξελίξιμη. Ο απόστολος Παύλος τονίζει, η γνώση φυσιοί η δε αγάπη οικοδομεί. Ο Κύριος φανέρωσε, ούτος ο λαός με τα χείλη με τιμά η δε καρδία αυτών πόρρω απέχει απ’ εμού, εις μάτην δε με σέβονται διδάσκοντες διδασκαλίες εντάλματα ανθρώπων. Προσοχή λοιπόν στις παγίδες, η πάλη ημών ουκ έστιν προς σάρκα και αίμα άλλα προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας του σκότους του άρχοντα του αιώνος τούτου.

 

 

 

~Ο μεγαλύτερος όλων των προφητών, ο Ησαΐας, προφήτεψε ότι σοφία και επιστήμη θα είναι η στερέωση των καιρών. Η βοήθεια της επιστήμης λοιπόν είναι καθοριστική, διότι φέρνει την αφύπνιση. Η οποία επιστήμη έρχεται σήμερα και αποκωδικοποιεί το μυστήριο του θανάτου, λέγοντας ότι δύναται να επιτευχθεί το εγχείρημα τούτο, να καταργηθεί ο θάνατος. Θα έπρεπε ο πνευματικός κόσμος να το είχε ανακαλύψει πρώτος, να το πιστέψει πρώτος και ο λόγος διότι ο Χριστός αυτό το ουράνιο πολίτευμα της ζωής, της αφθαρσίας έφερε στη γη. Θα έπρεπε λοιπόν ο χριστιανικός κόσμος να το κηρύττει, να το εργάζεται και να το επιδιώκει.

 

 

 

~Φανερωθείσαν δε τώρα διά της επιφανείας του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, όστις κατήργησε μεν τον θάνατον, έφερε δε εις φως την ζωήν και την αφθαρσίαν διά του ευαγγελίου (Τιμόθ. Β΄1:10). Αφού ο πνευματικός κόσμος έχει απορρίψει το θέλημα του Θεού, ο Θεός ενεργεί μέσα από την επιστήμη του κόσμου ώστε να τον αφυπνίσει και να πάρει ουσιαστική θέση έναντι του θελήματος του Θεού που είναι η κατάργηση του φυσικού θανάτου.

 

 

 

~Πρώτος ο Θεός καταργεί την φθορά διά της εφαρμογής του Λόγου του Θεού, διότι δημιουργεί θετικό τρόπο ζωής γεμάτο πίστη Χριστού και έπειτα η επιστήμη που και αυτή του Θεού είναι στην ουσία, καταργεί και τον θάνατο με τις θεραπείες, με τα φάρμακα, με τις έρευνες πάνω στον κυτταρικό ιστό, στις δυνατότητες δηλαδή του DNA, παρέχοντας μέσα από την αποκωδικοποίησή του τα στοιχεία που του δίνουν την δυνατότητα να ενεργεί, να αναπτύσσεται, να πολλαπλασιάζεται, να πάλλεται φυσιολογικά χωρίς να φθείρεται ο οργανισμός.

 

 

 

~Το υλικό σώμα χρειάζεται τα υλικά στοιχεία που υπάρχουν στην φύση για να πληροί ευεξία, νεότητα, υγεία, ζωή και συνάμα χρειάζεται και το πνευματικό κομμάτι, το συναισθηματικό το οποίο θα πρέπει να είναι του Αγίου Πνεύματος. Αδέλφια μου, οι άνθρωποι ότι σκέφτονται δύνανται να το φέρουν στη ζωή τους αλλιώς δεν θα το σκέφτονταν. Πολλοί παραδίδουν τον εαυτό τους στα στερεότυπα που υφίστανται σήμερα στον κόσμο μας και δεν θέλουν να ερευνήσουν τίποτα, ενώ ο Κύριος παροτρύνει ερευνάτε τας γραφάς.

 

 

 

 

 

~Ο Κύριος ήρθε στη γη και τόνισε, παράδειγμα έδωκα εις εσάς ώστε να κάνετε ότι εγώ ποιώ. Ο Κύριος ήταν υγιής στο πνεύμα και στο σώμα. Το ίδιο και εμείς. Δεν μπορούμε να έχουμε έναν Θεό άφθαρτο, αθάνατο ισχυρό και να μην έχουμε καμία σχέση με τις ιδιότητες που τον διακατέχουν. Κάτι συμβαίνει και η μόνη αλήθεια είναι ότι αποστατήσαμε από τις αρχές του, κόψαμε τον ομφάλιο λώρο που ήμασταν συνδεδεμένοι.

 

 

 

~Τα μέσα λοιπόν ώστε να μην αποθάνουμε που είναι και επαγγελία Θεού υπάρχουν, ειδικά σήμερα. Αυτά έχουν ως εξής: Η πίστη και η επιστήμη. Η πίστη λοιπόν από το ένα μέρος και η επιστήμη από το άλλο, ειδικά όταν αυτή πνευματικοποιηθεί, γίνονται αυτόματα δίδυμες αδερφές, γίνονται θυγατέρες του απείρου. Η επιστήμη εις το βάθος είναι θρησκεία, σοφία Θεού και η θρησκεία στο βάθος είναι επιστήμη. Εάν μια μέρα τα εννοήσουμε και ενωθούμε μαζί τους, τότε αυτά θα γίνουν οι αγλαοί καρποί των ανθρώπων που θα τους βοηθήσουν να νικήσουν τον θάνατο.

 

 

 

~Αν  θέλουμε να νικήσουμε την αμαρτία, η οποία επιφέρει την φθορά και τελευταία τον θάνατο, ας πετάξουμε στον κάλαθο των αχρήστων ότι μας χωρίζει και ας γίνουμε μια ψυχή, μια καρδιά, ένα φρόνημα. Το Ευαγγέλιο του Χριστού μας θέλει ενωμένους.