Η αγάπη δεν θέτει νόμους

 

~Τρεις είναι οι παράγοντες που δημιουργούν φθοροποιές συνθήκες στον άνθρωπο. Η απομάκρυνση από τον Θεό, οι μέριμνες του βίου, οι απολαύσεις και η έλλειψη προσευχής και μελέτης του λόγου του Θεού. Όταν όμως ο Θεός έρθει στην ζωή μας τότε θα εξαφανίσει όλα τα φθοροποιά στοιχεία.

 

 

 

~ Η αγάπη δεν θέτει νόμους, η αγάπη σε δέχεται όπως είσαι. Αυτό το πνεύμα να έχουμε αν θέλουμε να είμεθα αγάπη και να έχουμε τον Θεό στη ζωή μας, να έχουμε κοινωνία μετ’ αυτού του Θεού.

 

 

 

~Ο αναγεννημένος άνθρωπος του Θεού διέπεται από αγάπη την οποία εκδηλώνει προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό χωρίς κατ’ ελάχιστον να προσωποληπτεί.

 

~Η απαίτηση, η εντολή του Θεού είναι μία η οποία στοιχειοθετεί όλες τις άλλες και έχει ως εξής: Εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις. Η αγάπη έχει στοιχεία και αυτά είναι: Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί, δεν φθονεί, δεν αυθαδιάζει, δεν υπερηφανεύεται, δεν φέρεται με απρέπεια, δεν ζητάει τα δικά της, δεν εξάπτεται, δεν συλλογίζεται το κακό, δεν χαίρεται στην αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. Και καθώς θέλετε να πράττωσιν εις εσάς οι άνθρωποι και σεις πράττετε ομοίως εις αυτούς. Όλα αυτά είναι ευαγγελική απαίτηση του ίδιου του Θεού, για όσους θέλουν να ονομάζονται υιοί και θυγατέρες αυτού.

 

 

 

~Όταν ξεκινούμε πνευματικό αγώνα αποκτούμε σχέση με τον Θεό, αυτό μας χαρίζει ενθουσιασμό. Ο ενθουσιασμός μας δίνει κίνητρα να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας στο να πετύχουμε τον Αγιασμό. Μετά λίγο καιρό (χρόνο) ο ενθουσιασμός χάνεται, με αποτέλεσμα να προχωράμε πνευματικά με δυσκολία. Τότε είναι που χρειάζεται η υπομονή. Αν δεν έχουμε υπομονή τότε θα είμεθα αδύναμοι άνθρωποι που με την πρώτη δυσκολία το βάζουμε στα πόδια. Αν όμως έχουμε υπομονή τότε θα έλθει η ώρα που η πρώτη χαρά, ο πρώτος ενθουσιασμός θα έλθει και θα μας συναντήσει ξανά. Αυτή τη φορά όμως σε διαφορετικά πλαίσια, διότι θα έχουμε με την υπομονή συνοδό την δύναμη και την σοφία του Θεού που τώρα πια δίκαια κατακτήσαμε.

 

~Ο άνθρωπος που  έχει επίγνωση των πραγμάτων, μάλιστα καταλαβαίνει ότι δεν είναι τίποτα, δεν έκανε τίποτα, δεν γνωρίζει τίποτα ονομάζεται άνθρωπος ταπεινός. Αυτόν λοιπόν τον ταπεινό τον γνωρίζει ο Θεός και τον ανυψώνει, διότι δεν κινδυνεύει από τον εωσφόρο και την στρατιά του, ώστε να εκδηλώνει αρχηγιλίκια, συμφέροντα, φιλοδοξίες, πονηρίες κ.λ.π.

 

~Ο  Κύριος στον Λόγο του φανερώνει, σε ποιόν να επιβλέψω, παρά στον ταπεινό, ησύχιο και τρέμοντα τους λόγους μου. Όποιος τώρα θεωρεί τον εαυτό του ξεχωριστό και πλούσιο πνευματικά ή υλικά, ας ενθυμηθεί τον χόρτο στον αγρό ο οποίος σήμερα υπάρχει και αύριο όχι. Ο πλούτος του εγώ χάνεται, ο πλούτος του να είσαι Υιός Θεού παραμένει εις τον αιώνα.

 

 

 

~Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι πειρασμοί είναι παραχώρηση Θεού και όχι θέλημα αυτού.

 

 

 

~Οι πειρασμοί είναι τα αλτηράκια του πνεύματος, τα οποία μας γυμνάζουν πνευματικά και μας δημιουργούν ισχυρή προσωπικότητα πάνω στα δρώμενα του Ευαγγελίου.

 

 

 

~Η πτώση του ανθρώπου, η ημιμάθεια, η αποστροφή του από τον ζώντα Θεό γέμισε τον άνθρωπο με πειρασμούς και δοκιμασίες. Έχουμε μία παραβολή του ασώτου ο οποίος εγκατέλειψε τον πατέρα του, φυσική συνέπεια λοιπόν να ξεκινήσουν στη ζωή του οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες. Όταν όμως επέστρεψε, άρχισαν οι ευλογίες να έρχονται η μία πίσω από την άλλη, έτσι οι πειρασμοί χάθηκαν.

 

 

 

~Η άγνοια και η ημιμάθεια που μας διακατέχει μας συνεπαίρνει μας (παρασύρει) ώστε να αποδίδουμε εύκολα ευθύνες. Ας γνωρίζουμε ότι η άγνοια είναι αυτή που μας παροτρύνει στο να εμπιστευόμεθα άτομα τα οποία διακατέχονται επίσης από άγνοια, συμφέροντα, φιλοδοξίες κ.λ.π. έτσι τους εμπιστευόμεθα και ο λόγος διότι και εμείς έχουμε τα ίδια στοιχεία. Όταν λοιπόν προδοθούμε τότε εξαπολύουμε κατηγορώ, νομίζοντας ότι οι άλλοι φταίνε.

 

 

 

~Ξέρουμε ότι πάμε από πίστη σε πίστη. Ακόμη γνωρίζουμε ότι η αγάπη είναι μία υπερέχουσα οδός. Έχουμε ακούσει και για την πνευματική σκάλα. Γνωρίζουμε ακόμη ότι ο ίδιος ο Θεός πειράχτηκε στην έρημο υπό του διαβόλου, διώχτηκε από τους γραμματείς και Φαρισαίους, εκήρυξε το Ευαγγέλιο της βασιλείας με μεγάλα θαύματα, προδόθηκε, εμπαίχτηκε, σταυρώθηκε, αναστήθηκε. Έπειτα εμφανίσθη ανεστημένος στο ανώγειο παρουσία πολλών μαθητών, ευλόγησε αυτούς και τελευταία τους είπε: Τώρα εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης. Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Πολλοί αρχίζουν να κάνουν τον δάσκαλο από το τέλος, βαπτίζοντας και ευλογούντας τους ανθρώπους θεωρώντας τους εαυτούς τους θεοφόρους, μη γένοιτο!

 

 

 

~Αυτό που πρέπει να προσέξουμε και να αναπτύξουμε κατά Θεό είναι η διαύγεια του νου. Ο οποίος νους θα πρέπει να βομβαρδιστεί σήμερα από τα ρήματα του Θεού, τα οποία πληρούν ενέργεια και έχουν την δύναμη να χαρίσουν σε εμάς ζωή, ζωή άφθαρτη, ευλογημένη ζωή, αιώνια ζωή, ζωή γεμάτη καρπούς αγάπης, γεμάτη σοφία Θεού, χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και σημεία αυτού, με κορωνίδα όλων αυτών των ρημάτων και των προθέσεων του Θεού την ταπείνωση εις ημάς. Ξεκινάμε λοιπόν πρώτον σιωπή, δεύτερον μελέτη και τρίτον ανάπτυξη των δραστηριοτήτων του Αγίου Ευαγγελίου, ώστε η γλώσσα, οι προθέσεις, οι ενέργειες να είναι του Χριστού.

 

~Πάσαν σπουδήν καταβάλλει κάποιος όταν ερευνά σε βάθος τον Λόγο του Θεού ώστε να δύναται να αντλεί απ’ αυτόν την σοφία του Θεού, την οποίαν και αναπτύσσει στη ζωή του. Όπως σπουδάζει ένας φοιτητής για να πάρει το πτυχίο του, έτσι πρέπει και οι μαθητές του Χριστού να σπουδάσουν το θεοί εσταί και υιοί υψίστου πάντες.

 

~Προσοχή  στους αντιφρονούντες ανθρώπους και αγγέλους, οι οποίοι εξ αρχής εμπόδιζαν τον άνθρωπο να ενεργήσει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού ώστε να φτάσει στο κατ’ εικόνα και ομοίωση.

 

 

 

~Υπάρχει  χρονική περίοδος που μαθητεύουμε, υπάρχει χρονική περίοδος που προσπαθούμε να εντάξουμε στη ζωή μας τα δρώμενα του Ευαγγελίου, υπάρχει χρονική περίοδος που γινόμεθα εμείς αυτό που γράφεται στον Λόγο του Θεού. Άρα, σοφία είναι να προχωρούμε με πραότητα κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες βρισκόμαστε μέχρι να γίνουμε μέτοχοι ή συμμέτοχοι και τελευταία κληρονόμοι του απείρου.

 

 

 

~Όσοι παραμένουμε στο να μαθητεύουμε σχολιάζοντας τα δρώμενα του Αγίου Ευαγγελίου, να γνωρίζουμε ότι δεν θα μας ωφελήσει πολύ. Αν όμως σκεπτόμενοι με ειλικρίνεια πρώτα και δεύτερον εφαρμόζοντας πορευόμενοι τον δρόμο του Κυρίου μιμούμενοι τον Χριστό, θα φτάσουμε στην ανάσταση και στην εξουσία να συμμετέχουμε στην δόξα του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος, πράγμα το οποίο εύχομαι εις όλους ημάς.

 

 

 

~Ο αναγεννημένος άνθρωπος εκδηλώνει αγάπη Θεού, σοφία Θεού, ταπείνωση Θεού. Ο αναγεννημένος άνθρωπος γνωρίζει το σχέδιο του Θεού και δεν ταράσσεται όταν αυτό εξελίσσεται και δεν έχει απορίες για το ότι συμβαίνει σε όλον τον πλανήτη θετικό ή αρνητικό. Είναι αυτός που σε όλα τα ζητήματα θετικά ή αρνητικά τονίζει όταν ερωτηθεί το γενηθήτω το θέλημά σου. Είναι αυτός που αφήνει τον Θεό να πάει μπροστά από αυτόν και όχι αυτός που πάει μπροστά από τον Θεό με φωνές και απειλές. Αναγεννημένος άνθρωπος είναι αυτός που αξιοποιεί τον χρόνο του πνευματικά και το οποίο εύχομαι εις όλα τα τέκνα της Φωνής Θεού.

 

~Αν συνειδητά εννοήσουμε το πως ενεργεί ο διάβολος, θα καταβάλλουμε ειλικρινή προσπάθεια, έτσι θα εννοήσουμε, θα δούμε ότι πρέπει να εντατικοποιήσουμε τον αγώνα μας ώστε ο Θεός να βασιλέψει μέσα μας. Δεν είναι δύσκολο! Μία ειλικρινή προσπάθεια χρειάζεται, κατόπιν θα βασιλέψει και γύρω μας. Μακάριοι λοιπόν όσοι εργάζονται με ειλικρίνεια για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου.

 

 

 

 

 

~Η Φωνή Θεού, όλοι εμείς που θέλουμε όλα αυτά που ο Θεός μας βοήθησε να συλλάβουμε, θα συνεχίσουμε να ζητούμε την βοήθεια άνωθεν και ας μην εννοούμε ακόμα καλά τι υπάρχει άνωθεν. Όμως το ότι υπάρχει το συλλάβαμε από το πνεύμα το οποίο έχουμε, το οποίο μας δημιουργεί την σκέψη της λογικής και που η οποία λογική μας εξελίσσει. Αυτός είναι ο Θεός, αυτός είναι άνωθεν και πρέπει να έρθει και κάτωθεν, στην ζωή μας ώστε να πληρεί το σώμα τις εντολές του πνεύματος, το πνεύμα εστί το ζωοποιούν η σαρξ δεν ωφελεί ουδέν τα ρήματα α εγώ λαλώ πνεύμα είναι και σοφία είναι.