Ο Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του ήτο αφιερωμένος.

 

~Αν και ο Θεός κατέβηκε στη γη και δίδαξε τον νέο τρόπο ζωής που θα πρέπει να μας διέπει, εμείς παραμείναμε στα δικά μας πιστεύω και στις δικές μας επιδιώξεις, οι οποίες αναπτύσσονται από το σύστημα του κόσμου. Παρόλα αυτά, ο Θεός επιμένει να χτυπά την πόρτα της λογικής μας και της καρδιάς μας δίνοντας πάλι σήμερα δια Πνεύματος Αγίου νέες βάσεις αναγέννησης. Αποκαλύπτοντας σε όλους εμάς την αποκεκρυμμένη σοφία που τον διακατέχει, ώστε μέσω αυτής να γίνει η πνευματική ανασυγκρότηση των ανθρώπων που επιδιώκουν την εν Θεώ αναγέννησή τους. Ο τρόπος; Να μιμηθούμε όλοι, την ζωή του Χριστού.

 

 

~ Ο Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του ήτο αφιερωμένος. Αυτό αποδεικνύεται μέσα από τον Λόγο του Θεού. Κάποιος μια μέρα τον πλησίασε και του είπε, ακολουθήσω σοι όπου εάν απέρχη, Κύριε και ο Χριστός του απάντησε, αι αλώπεκες φωλεούς έχουσι και τα πετεινά του ουρανού κατασκηνώσεις, ο δε Υιός του ανθρώπου ουκ έχει που την κεφαλήν κλίνη (Λουκάς 9:57-58, Ματθαίος 8:19-20). Δηλαδή, αν θέλεις να με ακολουθήσεις να ξέρεις πως ό,τι έκανες μέχρι χθες θα πρέπει να το βάλεις σε δεύτερη μοίρα στη ζωή σου και σε πρώτη να βάλεις το θέλημα του Πατέρα μου. Η απόφαση αυτή του Κυρίου έφερε την αφιέρωση στη ζωή του η οποία αφιέρωσή του, χάρισε δια των έργων αγάπης την εν Θεώ αναγέννηση.

 

 

 

~Ο  Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του ήτο ιδεώδης άνθρωπος με συγκεκριμένες επιδιώξεις που δεν μεταβάλλονταν. Μάλιστα σε όσους τον δέχονταν, δημιουργούνταν εις αυτούς ανατροπή βγάζοντάς τους από τους συνήθεις ρυθμούς της ζωής τους, πράγμα που οι δικοί του οικείοι άνθρωποι δεν μπορούσαν να αποδεχτούν. Μια μέρα οι αδελφοί του, σταλμένοι από την μητέρα του, πήγαν εκεί που κήρυττε τα της βασιλείας και του είπαν να πάει στο σπίτι γιατί τον ζητούσε η μητέρα του. Ο λόγος διότι οι δικοί του άρχισαν να φοβούνται επειδή τα κηρύγματά του δημιουργούσαν αντίδραση στους ανθρώπους του κράτους που ζούσε. Ο Χριστός όμως απάντησε, πέστε στην μητέρα μου ότι μητέρα μου και αδελφοί μου είναι οι ακούοντες τον Λόγο του Θεού και τηρούντες αυτόν (Λουκάς 8:21). Αφήνοντας έτσι να εννοηθεί ότι στην εν Θεώ αποστολή του δεν χωρούσαν αδυναμίες, ιδιαιτερότητες, χατίρια σε οικεία πρόσωπα, συναισθήματα με αδυναμίες κ.λπ..

 

 

 

~Ο Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του διακατέχονταν από συνεχόμενη πνευματική δραστηριότητα. Γύριζε από πόλη σε πόλη κηρύττοντας το Ευαγγέλιο της βασιλείας και φανερώνοντας τα αποκεκρυμμένα εκείνα μυστήρια που καθορίζουν τον νέο τρόπο ζωής στους ανθρώπους. Παρουσίαζε σε αυτούς αξίες όπως η μετάνοια ώστε μετέπειτα να επιδιώκουν την αναγέννηση, η οποία φέρνει την συνοχή και το αδιαίρετο μεταξύ των ανθρώπων. Οδηγώντας τελικά όλους τους ανθρώπους στην άφθαρτη ζωή, ιδρύοντας μέσα τους τον νοητό παράδεισο και γύρω τους την βασιλεία του Θεού Πατέρα ώστε οι κοινωνίες να μετατραπούν σε θεϊκές, πνευματικές, γεμάτες σοφία Θεού.

 

 

 

 

 

 

 

~Ο  Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του εργάζονταν για την δόξα του Θεού Πατέρα του. Ποτέ δεν επιδίωξε την δόξα για τον εαυτό του. Πάντα τόνιζε, ό,τι ακούω σας λέω. Η διδασκαλία που φανέρωνε πάντα έλεγε ότι δεν είναι δική του αλλά του Πατέρα του. Το Ευαγγέλιο περιέχει μέσα του και εκδηλώνει την σοφία του Θεού, την οποία και εμείς θα πρέπει να επιδιώκουμε κάθε στιγμή όπως και αν είναι τα πράγματα στη ζωή μας.

 

 

 

~Ο Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του εργάζονταν για την αναγέννηση των φίλων, των αδελφών, των μαθητών αλλά και των εχθρών. Μάλιστα, εργάζονταν χωρίς κόμματα ανεξαρτήτου καλής ή κακής προαίρεσης των ακουσάντων. Ο Λόγος του Θεού φανερώνει το κάλεσμά του το οποίο στρέφονταν προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο ή εχθρό αφού ο ίδιος έλεγε, έλθετε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι και εγώ θέλω σας αναπαύσει, ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστιν (Ματθαίος 11:28 , 30).

 

 

 

~ Ο  Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του εκδήλωνε τις προθέσεις και εντολές του Πατέρα του, τις οποίες εφάρμοζε ο ίδιος πρώτα. Ο Ιωάννης ο Θεολόγος αναφέρει, ο Λόγος έγεινε σαρξ και κατώκησε μεταξύ ημών, και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας (Ιωάννης 1:14). Δίνοντας έτσι το ερέθισμα σε όλους τους ανθρώπους ώστε να πάρουν θάρρος και να εφαρμόσουν τον νόμο του Πατέρα του, ο οποίος όταν εφαρμοστεί καταργεί τον φυσικό θάνατο και ιδρύει την βασιλεία του Θεού στη γη μεταξύ όλων των λογικών όντων (άνθρωποι).

 

 

 

~Ο  Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του διέπονταν από την σοφία του Θεού Πατέρα του την οποία εκδήλωνε ως εξής: τα πάντα συνεργούν στο αγαθό τοις αγαπώσι τον Θεόν (Ρωμαίους 8:28). Όπως και να ήταν τα πράγματα στη ζωή του, θετικά ή αρνητικά, αυτός συνέχιζε αγόγγυστα προς την επίτευξη των πνευματικών στόχων του δείχνοντας ανωτερότητα. Δεν είχε ακρότητες, θετικές ή αρνητικές, αλλά με σοβαρότητα και υπευθυνότητα ανταποκρίνονταν στα πάντα.

 

 

 

~Ο  Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του έθετε πρωταρχικούς πνευματικούς στόχους. Ο λόγος διότι ήθελε να ανατρέψει τον κόσμο αυτό ο οποίος στηρίζεται στα χρήματα, στα προσωπικά συμφέροντα, στις εγωιστικές και εωσφορικές φιλοδοξίες, στις βιοτικές μέριμνες, καθιστώντας ως πρωταρχικό στόχο στη ζωή του και στη ζωή των συνανθρώπων του, οι οποίοι τον συνόδευαν και υπάκουαν στις προτροπές του και ήταν ως επί το πλείστον μαθητές του, την αναγέννηση. Ο ίδιος έλεγε, ζητάτε πρώτα την βασιλεία του Θεού και την δικαιοσύνη αυτού και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή (Ματθαίος 6:33). Δηλαδή τους έλεγε, σπουδάστε πρώτα την αγάπη μεταξύ σας, την ειρήνη, την δικαιοσύνη, τον πνευματικό πλούτο του Θεού Πατέρα ώστε να μπορέσετε σωστά να διαχειριστείτε τον υλικό πλούτο διότι διαφορετικά χωρίς τα στοιχεία του Θεού, την σοφία του Θεού, θα καταλήγετε πάντα σε αδιέξοδο όπως πόλεμοι, αντιπαλότητες, κ.λπ..

 

 

 

~Ο Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του γκρέμιζε το μεσότοιχο της έχθρας που είχε αναπτυχθεί λόγω της αμαρτίας, την οποία οικειοποιήθηκε ο άνθρωπος κάνοντας αυτή δευτέρα φύση. Συγκεκριμένα, ο λόγος που αναπτύχθηκε το μεσότοιχο της έχθρας είναι διότι ο άνθρωπος έκοψε τον ομφάλιο λώρο με τον γεννήσαντα οργανισμό Θεό και Πατέρα. Ο Χριστός κάνοντας τον αγώνα και δίνοντας την ζωή του λύτρον αντί πολλών γκρέμισε το μεσότοιχο αυτό και έτσι ο άνθρωπος, με το έλεος που του χαρίσθη, δύναται με μια συνεχή προσπάθεια να εφαρμόσει τον νόμο του Θεού και η σχέση του με τον Πατέρα να επανέλθει στην αρχική της βάση. Δεύτερον, ο Χριστός γκρέμισε το μεσότοιχο της έχθρας μεταξύ Θεού, διαβόλου και ανθρώπου. Η σχέση αυτή ήτο αβυσσαλέα σε όλη την Παλαιά Διαθήκη. Ο τρόπος που γκρέμισε αυτό το μεσότοιχο της έχθρας είναι νικώντας τον διάβολο. Έτσι κατέστησε αυτόν από εξολοθρευτή παιδαγωγό του ανθρώπου, δίνοντας θάρρος στον άνθρωπο και δείχνοντάς του τον τρόπο με τον οποίον μπορεί και αυτός να τον νικήσει. Παν υιόν παραδέχεται εκπαιδεύει αυτόν και αν είστε χωρίς παιδεία άρα νόθοι είστε και ουχί υιοί του Θεού (Εβραίους 12:6-8). Τώρα όμως η εκπαίδευση γεννά μετάνοια προς σωτηρία και ο λόγος διότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό τοις αγαπώσι τον Θεόν (Ρωμαίους 8:28). Τρίτον, ο Χριστός γκρέμισε το μεσότοιχο της έχθρας μεταξύ ανθρώπου με ανθρώπου δια του Λόγου του. Εάν σε αγγαρεύση ο αδελφός σου εν μίλιον, ύπαγε μετ’ αυτού δύο. Εις τον ζητούντα παρά σου δίδε, και από του αφαιρούντος τα σα μη απαίτει (Ματθαίος 5:41, Λουκάς 6:30). Καθώς, ο Πέτρος τον ρώτησε μια μέρα, Κύριε, πόσες φορές αν αμαρτήσει ο αδελφός μου να τον συγχωρέσω, επτά; Και ο Χριστός του απάντησε, εβδομηκοντάκις επτά (Ματθαίος 18:21-22). Όταν όλα αυτά εννοηθούν, πρώτα απ’ όλους εμάς, τότε θα ξεκινήσει η επανένταξη μας στις αρχές του Θεού και η σχέση μας θα αποκατασταθεί, μεταλαμπαδεύοντας ο Θεός σε όλους εμάς την πολυποίκιλη σοφία του η οποία θα μας φέρει την μεταστοιχείωση, διότι οι μηχανισμοί της αφθαρσίας που ήδη υπάρχουν μέσα μας θα ξεκινήσουν να παράγουν την αιώνια ζωή.

 

 

 

~Το πνεύμα επηρεάζει το ψυχοσυναισθηματικό κομμάτι της ζωής μας. Όταν γίνουν τα συναισθήματά μας χριστοκεντρικά τότε θα γίνουμε αυτάγαθοι και θα γίνουμε πηγή ζωής. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα γίνουμε κληρονόμοι, συγκληρονόμοι και συμμέτοχοι της απείρου κάλλους δόξης του Πατρός.

 

~ Ο  Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του εργάστηκε ώστε να κλείσουν οι πόρτες της φθοράς, της αμαρτίας, του θανάτου και τα κατάφερε, όχι μόνο δια τον εαυτό του αλλά και δια όλους εμάς. Αρκεί, να τον ακολουθήσουμε συνειδητά και να τον ζωοποιήσουμε δια του Λόγου του στη ζωή μας. Αδέλφια μου, ο Χριστός έχει σήμερα τα κλειδιά του άδου και της ζωής. Μάλιστα σε όποιον θέλει, ανοίγει τον δρόμο της ζωής και σε όποιον θέλει, τον κλείνει. Η επιλογή όμως του Χριστού (να ανοίξει ή να κλείσει), εξαρτάται από εμάς. Ο Χριστός βάδισε αυτόν τον δρόμο και γνωρίζει σήμερα ποιος τον βαδίζει με ειλικρίνεια.

 

 

 

~ Η απόφαση, η ζώσα πίστη, η καλή προαίρεση, κάνουν τον Χριστό να ανοίξει αιώνια μπροστά μας θύρα ανεωγμένη ζωής την οποία ουδείς δεν δύναται να κλείσει. Αυτήν την θύρα σήμερα, δια της πίστεως, άνοιξε σε εμάς. Τον εαυτό μας μπορούμε να τον κοροϊδέψουμε, τους συνανθρώπους μας μπορούμε, όμως τον Χριστό δεν μπορούμε. Γι’ αυτό ας ξεκινήσουμε από σήμερα να αναπτύξουμε μαζί του σχέση εμπιστοσύνης ώστε να σκηνώσει μέσα μας αιώνια. Ας κάνουμε το θέλημα του Θεού και να είμεθα σίγουροι ότι ο Θεός θα κατεβαίνει και θα μας συναντά. Η παρουσία του θα παρέχει σε εμάς άπειρη σοφία, άπειρη δόξα, άπειρη ζωή, άφθαρτη ζωή.

 

 

 

~Ο Χριστός αδέλφια μου είχε το ίδιο βιολογικό σώμα με εμάς, αυτό που τον κατέστησε Θεό είναι το πνεύμα. Αυτό το πνεύμα να ερευνάμε κάθε στιγμή ώστε να μας θεοποιήσει αφού είναι γεγραμμένο, θεοί είστε και υιοί Υψίστου πάντες     (Ψαλμοί 82:6 ). Ο Απ. Παύλος αναφέρει, ει δε το Πνεύμα του εγείραντος Ιησούν εκ νεκρών οικεί εν υμίν, ο εγείρας τον Χριστόν εκ νεκρών ζωοποιήσει και τα θνητά σώματα υμών διά του ενοικούντος αυτού Πνεύματος εν υμίν (Ρωμαίους 8:11). Για να έρθει αυτό το πνεύμα θα πρέπει πρώτα να αναρωτηθούμε για ποιον λόγο πλησιάσαμε τον Χριστό. Αν ήρθαμε διότι καταλάβαμε το λάθος μας και θέλουμε να γυρίσουμε στον οίκο του Θεού όπως ο άσωτος υιός, τότε ο Θεός θα μας υποδεχτεί με κόκκινο χαλί. Κατόπιν, θα μας περάσει το δακτυλίδι του στο χέρι μας, το οποίο αποκαθιστά την σχέση μας μαζί του και θα μας καθίσει ως επίτιμο πρόσωπο στο τραπέζι της ζωής ώστε να γευόμαστε αιώνια τον άρτο της ζωής, γένοιτο, αμήν.

 

 

 

~Ο Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του εκδήλωνε αγάπη ανυπόκριτη η οποία στρέφονταν προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Πάνω από τον σταυρό είπε στον Πατέρα του για τους σταυρωτές του, Πάτερ άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι (Λουκάς 23:34). Αυτήν την αγάπη να αποκτήσουμε η οποία επεκτείνεται πέραν της ανθρώπινης διανόησης και χωρά μέσα της όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτου δόγματος, φυλής, έθνους. Επίσης, άλλη μια μορφή αγάπης που θα πρέπει να μας διακατέχει είναι η αφιέρωση του εαυτού μας στο θέλημα του Θεού ώστε εισερχόμενοι στο αγιαστήριο, στη σιωπή, να αντλήσουμε την σοφία του Θεού, την οποίαν θα εναποθέσουμε πρώτα μέσα μας αλλά και με τον σχετικό αγώνα μέσα από την θυσία και γύρω μας, ώστε η υγιαίνουσα διδασκαλία να επιφέρει την επανένταξη όλων των ανθρώπων στις αρχές του Θεού.

 

 

 

~ Ο  Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του διακήρυττε το θέλημα του Πατέρα του και έλεγε πάντα την αλήθεια όταν τον ρωτούσαν, αδιαφορώντας για το πως θα διεργαστούν οι συνάνθρωποί του, ακόμη και οι εχθροί του, τα λόγια του. Το ίδιο και εμείς, να μελετούμε τον Λόγο του Θεού μέρα και νύχτα ώστε μέσω αυτού να δημιουργήσουμε νέα ζωή, αναπτύσσοντας νέα στοιχεία τα οποία να μας διέπουν ώστε να γίνει η ζωή μας αλήθεια, να γίνει ένα φως οικών ανέσπερο και έτσι να προκαλέσουμε το πνευματικό ενδιαφέρον των συνανθρώπων μας και να γίνουμε αιτία να εντάξουν τον εαυτό τους στα πλαίσια και δρώμενα του Αγίου Θεού. Ο κοινός στόχος θα φέρει την υγιή συνύπαρξη μεταξύ μας, θα φέρει την αλήθεια, θα φέρει ουρανόδρομη σοφία γεμάτη καρπούς, χαρίσματα και πληθώρα πνευματικών σημείων.

 

 

 

~ Σήμερα ο κόσμος γέμισε από γνώση και ξέρουμε ότι η γνώση φυσιοί η δε αγάπη οικοδομεί (Κορινθίους Α΄ 8:1). Σήμερα ακόμη βλέπουμε ότι ο κόσμος έτσι όπως έχει διαμορφωθεί είναι δύσκολο και αδιανόητο να αλλάξει. Όμως, εμείς θα γνωρίζουμε ότι ο Θεός έχει το σχέδιό του και θα φέρει αυτό εις πέρας. Δεν θα χάνουμε την πίστη μας και δεν θα αφαιρούμε την παντοδυναμία του ούτε από την δική μας ζωή ούτε από την ζωή των συνάνθρώπων μας. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.

 

 

 

~Η  μικρότητα του χτες σε όλους τους τομείς δεν μας οδήγησε στην απολύτρωση της ψυχής και του σώματος —μήνυμα που έφερε ο Θεός στη Γη μέσω του Υιού του— ούτε καν στην ενότητα μεταξύ μας. Από την ώρα που το υλικό στοιχείο έκλεψε την παράσταση στη ζωή του ανθρώπου ο άνθρωπος έχασε την εξουσία εκείνη που του παρείχε ο Θεός ώστε μέσω του πνεύματος να ζωοποιείται. Ο Θεός είναι η αρχή των πάντων, δημιούργησε ό,τι βλέπουμε και ό,τι δεν βλέπουμε το οποίο όμως δυνάμεθα να εννοούμε μέσα από τις αισθήσεις ή την Βιολογία (και γενικότερα την επιστήμη) που διεξάγει έρευνες πάνω στον υλικό κόσμο. Έτσι δυνάμεθα να γνωρίσουμε και να συνειδητοποιήσουμε την άπειρη σοφία του και την άπειρη παντοδυναμία του.

 

 

~ Αδέλφια μου, όλοι θέλουμε ο Θεός να βασιλέψει μέσα μας και γύρω μας. Για να φέρουμε στη ζωή μας όμως το θέλημα του Θεού χρειάζεται να περάσουμε, όλοι οι χριστιανοί, το τελευταίο σκαλοπάτι ώστε να δοθούν από τον Θεό, τα επόμενα χρόνια, τα πνευματικά όπλα που χρειαζόμαστε ώστε ο Θεός εν δυνάμει να βασιλέψει παντού και η γενιά μας να είναι αυτή που θα απαλλάξει τον άνθρωπο από την αμαρτία, από την φθορά, από τον θάνατο ο οποίος αιώνες τώρα καθίσταται εχθρός του Θεού.

 

 

 

~ Η Φωνή Θεού δεν εργάζεται σήμερα για να πει στον οποιονδήποτε άνθρωπο, χριστιανό η μη, πού έχει λάθος ή τι κάνει λάθος διότι βάσει του Λόγου του Θεού, του νόμου του Θεού, είμαστε όλοι ένοχοι, ο πταίσας εν ενί γέγονε πάντων ένοχος (Ιακώβου 2:10). Η Φωνή Θεού γνωρίζει ότι μπροστά στο θέλημα του Θεού οι πάντες πταίομεν, όλοι είμεθα λάθος. Όλοι ενώπιον της αλήθειας απέχουμε, όλοι ενώπιον του νόμου του Θεού έχουμε κάνει λάθη, όλοι δεν έχουμε ζώσα πίστη η οποία χρειάζεται, όλοι δεν έχουμε αγάπη ολοκληρωμένη Χριστού. Όλοι γνωρίζουμε ότι δεν θα δικαιωθούμε ενώπιον Θεού αν πούμε ότι εφαρμόσαμε τον νόμο του Θεού αλλά θα δικαιωθούμε μόνο με την χάρη του Αγίου Θεού και το μέγα έλεος. Μόνο έτσι θα δικαιωθούμε και θα εισέλθουμε στα Άγια των Αγίων ώστε να ανασυνταχτούμε πνευματικά με τα αληθινά πλέον όπλα του Αγίου Θεού που θα έλθουν στη ζωή μας.

 

 

 

~ Συνειδητά μπορούμε σήμερα να φέρουμε τις επαγγελίες στη ζωή μας ώστε το πολίτευμα του Θεού να ξεκινήσει να υφίσταται στη γη. Ο τρόπος; Μέσω της πνευματικής οικογένειας του Θεού η οποία με την παρουσία της στον κόσμο θα γίνει αιτία να εμφανιστεί η εκκλησία της Φιλαδέλφειας.

 

 

 

~ Να απέχουμε από τους ανθρώπους οι οποίοι, τάχα για το καλό μας, θέλουν να μας δογματίσουν και μετά να μας φανατίσουν, λέγοντας, ʺ πέρα από εδώ Θεός δεν υπάρχει ʺ και οι οποίοι θέλουν να έχουμε εις αυτούς πλήρη υπακοή, χωρίς να νοιάζονται για την δική μας γνώμη, παρουσιάζοντας εαυτό αντί Θεού στη γη. Ακόμα, να απέχουμε από τους ανθρώπους οι οποίοι κρίνουν και θέλουν να μας κάνουν να κρίνουμε και εμείς. Ακόμα, να απέχουμε από τους ανθρώπους οι οποίοι μπήκαν στη ζωή μας και με βάση τον Λόγο του Θεού μας δημιουργούν φόβο και απειλή χάνοντας έτσι την προσωπικότητά μας και την ταυτότητά μας, την ιδιαίτερη αποστολή μας, την μέγιστη δωρεά του Θεού που είναι η ελευθερία ενώ γνωρίζουμε ότι, όπου είναι το πνεύμα του Θεού εκεί ελευθερία (Κορινθίους Β΄3:17).

 

 

 

~Ολοι οι χριστιανοί οι οποίοι θέλουν να ανήκουν στην οικογένεια του Θεού να εισέλθουν στο αγιαστήριο ώστε εκεί να ψηλαφίσουν τον Λόγο του Θεού και την υγιαίνουσα διδασκαλία, την οποία παρέχει η Φωνή Θεού, ώστε μέσα στο αγιαστήριο να συνειδητοποιήσουν το θέλημα του Θεού. Αγιαστήριο σημαίνει χώρος όπου εκεί μέσα ο άνθρωπος του Θεού, συνέχεια, κάνει την πνευματική του διατριβή πάνω στον Λόγο του Θεού ώστε να έλθει συνειδητοποίηση του θελήματος αυτού και να γίνει σε αυτόν ο φυσικός τρόπος ζωής ώστε να δημιουργήσει τον νου του Χριστού.

 

 

 

~ Η   βασιλεία του Θεού δεν θα ιδρυθεί αν δεν παρουσιαστούν οι ιδρυτές αυτής και δεν είναι άλλοι από αυτούς που καθημερινά, συνειδητά, εργάζονται το θέλημα του Θεού με συγκεκριμένους στόχους όπως τον αγιασμό, τον καθαρισμό, την κατάργηση του φυσικού θανάτου, την ίδρυση της βασιλείας του Θεού στη γη, την δευτέρα έλευση του Χριστού, την ανάσταση με την παρουσία του Κυρίου όλων των εν Κυρίω κοιμηθέντων.

 

 

 

~ Ο Χριστός έφερε με την παρουσία του στον κόσμο το ουράνιο πολίτευμα δηλαδή έφερε και έγραψε με την ζωή του το ουράνιο πολίτευμα το οποίο βρίσκεται μέσα στο Ευαγγέλιο του Χριστού. Αδέλφια μου, ο Θεός κατέβηκε στη γη και ψάχνει προσωπικότητες, ψάχνει θεούς για να συνεργαστεί και όχι υποκριτές, ζητιάνους, ψεύτες, συμφεροντολόγους, «παρτάκηδες».

 

 

 

~ Να χαιρόμαστε που ο Θεός μας κάλεσε να τον υπηρετήσουμε αλλά να καταλάβουμε όλοι άπαξ διά παντός ότι ο Θεός και χωρίς εμάς μπορεί να αλλάξει έναν ή πολλούς ανθρώπους και να εκπληρώσει τις επαγγελίες του. Ας σταθούμε δίπλα του με σοβαρότητα πνευματική και υπευθυνότητα.

 

 

 

~Ο Θεός, όταν δεν κάνουμε καλή χρήση της δωρεάς — της χάρης που μας έδωσε, μετακινεί την λυχνία του και ενώ εμείς νομίζουμε ότι έχουμε τον Θεό μαζί μας, αυτός φτιάχνει καινούργια παρέα αλλού! Ο πλούτος του Θεού είναι πάρα πολύς αλλά οι κληρονόμοι λίγοι. Ας κάνουμε βεβαίαν την κλήσιν μας.

 

 

 

 

 

 

 

~Οι  πνευματικές επιδιώξεις του χριστιανικού κόσμου πάνω στα δρώμενα του Λόγου του Θεού εδώ και χιλιάδες χρόνια υπολειτουργούν και ο λόγος διότι η ημιμάθεια, η αμαρτία, τα υφιστάμενα στερεότυπα του μεταπτωτικού κόσμου, έχουν καθορίσει τη ζωή όλων των ανθρώπων και των λαών της γης σε επιδιώξεις εξωγραφικές.