Να γνωρίσω τον εαυτόν μου
Να γνωρίσω τον εαυτόν μου, όχι από φυσικής πλευράς αλλά από πνευματικής. Υπάρχουν δύο δυνάμεις εις τον κόσμον. Η δύναμις του αγαθού και η δύναμις του πονηρού. Άρχων του αγαθού είναι ο Χριστός, του δε πονηρού ο διάβολος. Πρέπει απαραιτήτως να γνωρίσω το πού ανήκω, ώστε να πράττω τα έργα του αγαθού, του Θεού. Εμείς όλοι πιστεύω ότι ανήκουμε εις τον Χριστόν, διότι πρώτον μετανοήσαμε ειλικρινά. Δεύτερον κάθε μέρα προσευχόμαστε, κάθε μέρα μελετάμε τον Λόγον του Θεού, καθημερινά κάνουμε ομιλίες, όπου μας δέχονται, φανερώνουμε το Ευαγγέλιο του Χριστού μας, δεν μας ελέγχει η συνείδησίς μας. Όμως θα ελέγξουμε τον εαυτόν μας, εάν πράττουμε σε λεπτομέρεια τα έργα του Χριστού. Π.χ. λέμε ψέματα, θα ψάξουμε το Ευαγγέλιον, διότι αυτό είναι ο καθρέφτης ο πνευματικός που θα μου δείξει το ποιος είμαι. Είναι το ψέμα έργο του Χριστού; Αφού ο Χριστός είναι η αλήθεια και η ζωή, διαβάζοντας το Ευαγγέλιον είδα ότι ο διάβολος είναι ο πατήρ του ψεύδους και ουδεμία αλήθεια υπάρχει εν τω στόματί του. Άρα με ξέγελασε, όπως τους πρωτόπλαστους, ότι είναι γλυκός ο καρπός του ψεύδους. Πάση θυσία πρέπει να το ξεριζώσω. Κρίνω τον συνάνθρωπόν μου; Τι λέει ο Λόγος του Χριστού; «Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε·» (Ματθ. 7:1). Τι σημαίνει να μην κριθώ; Σημαίνει ότι θα τιμωρηθώ και θα σωθώ ως δια πυρός, δηλαδή θα σωθώ δια του θανάτου και της αναστάσεως; Δυστυχώς είδα, ότι έχω εγωισμό και πονηρίες, γεμάτες δαιμόνια και ζήλιες πνευματικές και σωματικές (σαρκικές). Οι ζήλιες θέλουν επί πίνακι την κεφαλήν του άλλου χωρίς λόγο. Όλα αυτά θα πρέπει να τα πετάξουμε για να ελευθερωθούμε, και ο τρόπος είναι η συνεχόμενη συνδιαλλαγή με την Σοφία του Θεού. Ξέρετε ο άνθρωπος έχει ανάγκη ό,τι έχει μάθει από τους άλλους. Διαφορετικοί άνθρωποι σε όλον τον κόσμο έχουν ανάγκη διαφορετικά πράγματα, ανάλογα στην χώρα που ζει ο καθένας και τις συνήθειες που έχει υιοθετήσει από τους ανθρώπους αυτής. Αν ένας άνθρωπος γνωρίσει τον Θεό, θα έχει ανάγκη την απλότητα, την χαρά, την Σοφία του Θεού, την αγκαλιά, την θεραπεία της ψυχής και του σώματος, την παρουσία του Θεού. Όλα αυτά δεν χρειάζονται χρήματα, διότι με αυτόν τον τρόπο λιγοστεύουν οι υλικές ανάγκες, βρίσκει χρόνο και ευχαριστεί ο καθένας τον Θεό για την ζωή που του έδωσε. Με την Σοφία του Θεού, δεν θα στεναχωριόμασταν ποτέ, δεν θα είχαμε θυμούς, δεν θα παθαίναμε πτώση, θα ζούσαμε με άπειρες ευλογίες και άπειρα κίνητρα. Ακόμα θα μπορούσαμε δια του Λόγου, δια του υγιή Λόγου, να καταργήσουμε την ασθένεια, την φθορά, τον θάνατο, εξουσιάζοντας κάθε σκέψη ή λόγο ή έργο που πρώτα ως άγγελος φωτός δούλευε για μας χωρίς εμάς. Με λίγα λόγια, θα μπορούσαμε να εξουσιάσουμε τον έτερο κακό εαυτό μας αλλά και όλη την υλική δημιουργία. Θα μπορούσαμε να λέμε και να γίνεται, είναι γραφικό «ειπέ λόγον και θέλει γίνει». Η πίστη και η αγάπη στα λόγια του Θεού - Πατέρα, επηρεάζουν κύματα, συχνότητες, δυνάμεις φυσικές, πνευματικές και υπερφυσικές, δυνάμεις που επιδρούν στην ύλη. Οι άνθρωποι οι πρώτοι, Αδάμ, Εύα, Σηθ, Ενώχ, Νώε, Μωυσής, ακόμα και ο Αβραάμ, έζησαν κοντά στα χίλια χρόνια, παρόλο που είχαν φύγει από τον κήπο, από την Εδέμ. Ο Αδάμ, λέγεται ότι περπατούσε σε πύρινους λίθους. Τι ήταν αυτό που τους χάρισε την ζωή και όλες τις δυνάμεις; Απλά, το αγαθό, το άγιο, η Σοφία του Θεού, η παρουσία του Θεού. Ήταν κοντά στον Θεό. Ξέρετε, αν αύριο συναντούσαμε τον Θεό και του λέγαμε «γιατί έπαθα αυτό ή το άλλο, γιατί πεθαίνουμε;» κλπ, θα μας έλεγε, ότι μέσα μας, αν και μελετάμε, ζει και υπάρχει η παλιά φύση. Δεν έγινε ο αγιασμός, ο καθαρισμός ουσιαστικά, αλλά υπάρχουν ακόμα οι τύποι. Άρα το αγαθό, σε περνά από την φθορά στην αφθαρσία, από αδύναμος γίνεσαι παντοδύναμος. Πολλοί νομίζουν, ότι δυνατός είναι αυτός που επιτίθεται στον άλλον και τον εξουδετερώνει. Δυνατός κατα Θεό, είναι αυτός που έχει την Σοφία να μην οδηγηθεί ποτέ σε αδιέξοδο ή σε συγκρούσεις με ανθρώπους που θα τον οδηγούσαν σε αδιέξοδο. Μάλιστα δυνατοί, είναι αυτοί που ευλογούνται από τον Θεό και γίνονται αιτία να ευλογηθούν και όσοι είναι γύρω τους και στην συνέχεια, όλοι μαζί ενωμένοι εν Κυρίω, να απολαμβάνουν την ειρήνη, την ζωή, τον Θεό.