Το όργανο που λέγεται ψυχή.
Καλησπέρα αγαπημένα μου αδέλφια. Συνεχίζουμε το πνευματικό μας ταξίδι στην χώρα των ζώντων μέσα από αυτόν τον αγιοπνευματικό δρόμο αναγέννησης και ζωής, που επέλεξε ο Θεός σήμερα για όλους εμάς και για αυτό τον ευχαριστούμε. Ακόμα ευχαριστούμε τον Θεό - Πατέρα για το θεάρεστο έργο του Υιού του, το οποίο μας άφησε ως παρακαταθήκη για να ταξιδέψουμε με σιγουριά στην οδό την άγουσα προς την ζωή, αμήν.
Όλες οι επιστήμες χρησιμοποιούν τα μαθηματικά για να λύσουν τα δικά τους προβλήματα, η φυσική, η ιατρική, η βιολογία, η μηχανική, η γεωλογία. Ακόμα και οι οικονομικές επιστήμες στηρίζονται στα μαθηματικά. Θα σας διαβάσω τον ορισμό που έδωσε ο Τολστόι για τον άνθρωπο, ο οποίος είπε ότι ο άνθρωπος είναι ένα κλάσμα, που αριθμητή έχει την πραγματική του αξία και παρονομαστή την ιδέα που έχει για τον εαυτό του, ο αριθμητής παραμένει ο ίδιος, δηλαδή η πραγματική αξία του ανθρώπου. Γι’ αυτό καλό είναι να προσέχουμε, διότι όσο μεγαλύτερος είναι ο παρονομαστής, δηλαδή η ιδέα που έχει ο καθένας για τον εαυτό του, τόσο μικρότερο είναι το κλάσμα, δηλαδή ο άνθρωπος.
Πάτερ ήμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς
ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά Σου·
ἐλθέτω ἡ Βασιλεία Σου·
γενηθήτω τὸ θέλημά Σου,
ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς·
τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον·
καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν,
ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν·
καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν,
ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας·
Ευχαριστούμε Δέσποτα, Κύριε του ουρανού και της γης, που μας προόρισες προ καταβολής κόσμου, ώστε όλοι μας να έλθουμε από την ανυπαρξία στην ύπαρξη, από την φθορά στην αφθαρσία, από τον θάνατο στην ζωή.
Σ᾿ ευχαριστούμε Κύριε, γιατί ακόμα και πριν φθάσει η ημέρα και η ώρα που πρόσταξες να γεννηθούμε, Εσύ ο μόνος αθάνατος, ο μόνος παντοδύναμος, ο μόνος αγαθός και φιλάνθρωπος, κατέβηκες από το ύψος του ουρανού και του αγίου κατοικητηρίου σου, χωρίς να απομακρυνθείς από τους πατρικούς κόλπους, και σαρκώθηκες και γεννήθηκες διά Πνεύματος Αγίου στην αγνή κοιλία της Παρθένου Μαρίας. Με αυτόν τον τρόπο Εσύ μας κατέστησες σύμμορφους, μας ανέπλασες, μας ζωοποίησες, μας ελευθέρωσες από την προπατορική πτώση, από την αμαρτία, από την φθορά, από τον θάνατο, με το μέγα έλεος, και με το έργο σου. Αν και παρήλθαν 2000 και πλέον χρόνια, πάλι σήμερα Εσύ μας κατέστησες μαθητές σου, ώστε να συμμετέχουμε στην δόξα σου. Κύριε μου, στείλε μας το Πνεύμα το Άγιο, το ζωοποιόν ώστε να μας σπουδάσει την σοφία σου. Κύριε, στείλε μας και άγγελο φωτεινό δικό σου, ώστε να γίνει οδηγός μας, αλλά και να μας διαφυλάξει από τα πνεύματα τα πονηρά, και όχι μόνο. Φρούρησε μας Κύριε από όλες τις κακοτοπιές, μέχρι να ενηλικιωθούμε πνευματικά και να σταθούμε εν τη γη ως υιοί και θυγατέρες Θεού. «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν». (Ματθαίος 11:28–30).
Να λοιπόν, που αυτός που αγαπά την ζωή, τον Χριστό, είναι πράος, είναι ταπεινός, είναι ήρεμος, είναι γλυκός και εις τα λόγια του και εις τα έργα του και εις την συμπεριφορά του και οι άνθρωποι εκεί βρίσκουν ανάπαυση, ας είναι και αυτός άνθρωπος. Όπου υπάρχει η αγάπη λοιπόν προς την ζωή, προς τον Χριστό, όπου υπάρχει το κάλεσμα του Χριστού, όπου υπάρχει η θυσία και όπου υπάρχει η καλή συμπεριφορά και η πραότης, εκεί τρέχει και ο κόσμος. Για να τα κερδίσουμε όλα αυτά, χρειάζεται υπακοή στον Λόγο του Θεού. Υπακοή σημαίνει θάψιμο της δικής μας θέλησης και ανάσταση της ταπείνωσης, που σημαίνει «γενηθήτω το θέλημά Σου» με αυτό που θέλει ο Θεός, το δικό μας θέλημα περισσεύει. Καθώς περνούν τα χρόνια, κάνοντας αυτόν τον αγώνα συλλάβαμε ότι μέσα στο σώμα μας υπάρχουν πολλά όργανα. Πέρα από τα γνωστά όργανα, εμείς σήμερα ανακαλύψαμε άλλο ένα όργανο, το οποίο μάλιστα έχει ξεχωριστή θέση αφού είναι άφθαρτο και αθάνατο, και είναι αυτό που μια μέρα αν κοιμηθούμε, αν χάσουμε το σώμα μας για τον α ή β λόγο, αυτό το όργανο θα μας επανακατασκευάσει. Αυτό το όργανο λέγεται ψυχή. Η ψυχή του ανθρώπου έχει αρχή αλλά όχι τέλος. Γι’ αυτό σήμερα ας κάνουμε πράγματα αγαθά για την ψυχή μας, για την ανάστασή μας, για την ζωή μας. Όταν το όργανο που λέγεται ψυχή, το Πνεύμα του Θεού και το σώμα μας συντονιστούν, μας οδηγούν στην αφθαρσία του βιολογικού μας σώματος αλλά και στην αθανασία. Συμπεραίνουμε, ότι έχουμε ένα άφθαρτο όργανο που συντονίζει όλα τα άλλα και λέγεται ψυχή. Έχουμε και το Πνεύμα το Άγιο το οποίο και αυτό είναι αθάνατο αλλά και Θεός, διότι το Πνεύμα είναι ζωοποιόν. Δύο βασικά στοιχεία που μπορούμε να αξιοποιήσουμε για να μπορέσουμε να νικήσουμε την φθορά, την αμαρτία, τον θάνατο. Ένα από τα τρία στοιχεία, το σώμα είναι φθαρτό, αν και η ύλη δεν φθείρεται απλώς αλλάζει μορφή, η ύλη γίνεται ενέργεια και η ενέργεια γίνεται ύλη.
Μα, θα μου πεις τώρα, η ψυχή είναι όργανο; Ναι, είναι όργανο του σώματος και μάλιστα, το μόνο αθάνατο επί του παρόντος σήμερα στον κόσμο μας, όπως και το Πνεύμα του Θεού είναι αθάνατο. Έχει αποδειχτεί (σε σκευή εκλογής) ότι το Πνεύμα του Θεού, όταν τρέφει την ψυχή μας, αυτή η πνευματική τροφή κρατά και το σώμα μας ζωντανό, γεμάτο ενέργεια και μάλιστα έχει την ικανότητα αυτή η ενέργεια να το μεταστοιχειώσει, ώστε να περάσει αυτό το φθαρτό σώμα στην αφθαρσία και στην συνέχεια στην αθανασία. Αυτό είναι το μεγαλείο που κάνει το Πνεύμα του Θεού στην ψυχή και στο σώμα. Φυσικά όπως είπα, η ψυχή είναι άφθαρτη, αθάνατη, απλώς το σώμα θνήσκει. Όμως, το Πνεύμα του Θεού μεταβάλει την ψυχή στο να είναι αγιοπνευματικά καλλιεργημένη. Αυτή η ψυχή μαζί με αυτό το Άγιο Πνεύμα μεταστοιχειώνει και το σώμα από φθαρτό σε άφθαρτο. Όταν το ανθρώπινο γένος φτάσει στο σημείο να καταλάβει την αξία αυτών που λέμε, θα μπορέσει να προβεί σε υπερβάσεις πνευματικές, ώστε με την δύναμη του Θεού και την νουθεσία του Κυρίου μας να νικήσουμε τον θάνατο, σε προσωπικό ή γενικό επίπεδο, ο οποίος θάνατος είναι εχθρός του Θεού και του ανθρώπου. Μάλιστα ο θάνατος ξεκίνησε από την παρακοή των Πρωτοπλάστων μέσα στον Κήπο της Εδέμ, «Προσέταξε δε Κύριος ο Θεός εις τον Αδάμ λέγων, Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ' αυτού• διότι καθ' ην ημέραν φάγης απ' αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει» (Γεν. 2:16-17). Δεύτερο σκαλοπάτι της επικράτησης του θανάτου, της πτώσης, σε βαθύτερο επίπεδο, είναι η αποστασία του ανθρώπου από τον Θεό, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα αφού οι άνθρωποι αγαπούν τον Θεό με τα λόγια ενώ τα έργα, η καρδιά, είναι μακριά από το θέλημα του Θεού. Και τρίτο σκαλοπάτι πνευματικής πτώσης του ανθρώπου είναι η αμαρτία, η οποία μεταλλάχτηκε σε πολλά πάθη.
Ο Θεός σήμερα μας καλεί δια Πνεύματος Αγίου να γυρίσουμε πίσω στην χαμένη πατρίδα, στις αρχές του Θεού. Η επιστροφή μας στον Θεό θα προγραμματίσει το πνεύμα μας και την ψυχή μας στο να γίνουν επενδύτες του σώματος. Τελευταία, αυτή η αγιοπνευματική κατάσταση θα οδηγήσει το σώμα πάλι στην αφθαρσία και στην αθανασία. Την ψυχή, όπως και το πνεύμα, δεν την βλέπουμε διότι είναι άμορφη ύλη, όπως είναι ο αέρας, δεν τον βλέπεις, αλλά τον αισθάνεσαι. Ακόμα και το ηλεκτρικό ρεύμα –όταν λέμε «πόσο έκαψε»– αυτό το μετράμε σε κιλοβατώρες, κιλά δηλαδή, όμως δεν τα βλέπουμε, διότι είναι σε μια άλλη μορφή ενέργειας. Όπως και ο ήλιος, αυτός έχει υλική υπόσταση, αλλά η ενέργεια που λαμβάνουμε είναι άμορφη ύλη και την νιώθουμε, μας ζεσταίνει. Έτσι είναι και η ψυχή μας, είναι άμορφη ύλη, έχει ενέργεια. Από την αρχή, από την γέννηση του κάθε ανθρώπου αυτή η ψυχή παίρνει ενέργεια από τον Θεό, ο οποίος γεμίζει την ψυχή μας από τα ακούσματα τα οποία επιβάλλουν στη συνέχεια τα συναισθήματα. Την ψυχή μας ακόμα, την τρέφουν οι καρποί του Αγίου Πνεύματος, τα χαρίσματα, τα σημεία, οι ιδιότητες. Αυτά, όταν γίνουν κατανοητά και γίνουν τρόπος ζωής, τότε έχουν την δύναμη να μας περάσουν από την φθορά στην αφθαρσία. Αν τα συναισθήματα δεν έρχονται από τον Θεό, τότε καταστρέφουν το όργανο - ψυχή και η ενέργειά της κρατά ανάλογα την χρήση. Στην καλύτερη περίπτωση το σώμα να φτάσει τα 100 χρονιά ζωής, φυσικά με πολλά προβλήματα. Καμιά σχέση το σώμα της αμαρτίας με το σώμα της δόξης. Ο Μωυσής λέγεται ότι έφτασε 120 χρονών και δεν εμαυρώθηκαν οι οφθαλμοί του, ούτε το σώμα του είχε δει φθορά. Αδέλφια μου, ο Θεός έκτισε τον τρισμέγιστο κόσμο που βλέπουμε ως ένα μέσο επικοινωνίας και κοινωνίας μαζί του και ειδικότερα με τον άνθρωπο τον οποίον δημιούργησε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση. Κατ’ εικόνα σημαίνει με λογική, η οποία δημιουργεί εξέλιξη.
Η εξέλιξη δημιουργεί αναγέννηση. Αυτή η αναγέννηση οδηγεί τον άνθρωπο στο να γίνει εικόνα του Θεού του αοράτου στην Γη. Στο κατ’ εικόνα ακόμα ανήκει και η ελευθερία που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο να έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει κατά χάρη ό,τι έχει ο Θεός κατά φύση. Η ελευθερία που έχει ο Θεός για τον εαυτό του είναι πολύ μεγάλη! Μακάρι να την συλλάβουμε. Όσοι τώρα, βάζουν τον Θεό σε καλούπια ή τον δογματίζουν ή δεν τον προσκυνούν σαν Πνεύμα και χρειάζονται δογματικές τυπολατρίες, δεν κατάλαβαν τι σημαίνει ελευθερία, Θεός, ζωή αιώνια. Μάλιστα να γνωρίζουμε, ότι αναγεννημένοι ελεύθεροι άνθρωποι, τουλάχιστον σήμερα στον δικό μας κόσμο, είναι οι άνθρωποι οι οποίοι δεν μπορούν να ζουν κάτω από τον όποιο νόμο, αλλά κάτω από την χάρη. Οι ελεύθεροι άνθρωποι, που ελευθερώθηκαν από τον Θεό, δεν ανήκουν σε ομάδες με δογματικές επιδιώξεις, δεν έχουν αρχηγούς και δεν γίνονται αρχηγοί σε κανέναν. Αυτοί οι άνθρωποι (του Θεού) όταν φτάσουν σ’ αυτό το επίπεδο, δεν μπορούν να ταιριάξουν με κάποιον που τους θέτει νόμους, όρους ή που θέλει να τους εγκλωβίσει σε μια οργάνωση ή σε μια εκκλησία ή στο να υπακούν σε ανθρώπους κ.λπ.. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι ευτυχισμένοι άνθρωποι οι οποίοι γνωρίζουν τον Θεό, ζουν για τον Θεό, επικοινωνούν με τον Θεό, απολαμβάνουν τον Θεό. Κατ’ εικόνα ακόμα είναι η δυνατότητα του ανθρώπου να ενωθεί οντολογικά με τον Θεό, να γίνει δηλαδή κατά χάρη Θεός και το καθ’ ομοίωση είναι η εκπλήρωση αυτής της δυνατότητας. Καθ’ ομοίωση σημαίνει ότι μας χάρισε ζωή, η οποία μας εξασφαλίζει την αφθαρσία και την αθανασία. Μάλιστα, ο Λόγος του Θεού, όταν ο άνθρωπος τον συλλάβει και στη συνέχεια τον καλλιεργήσει αγιοπνευματικά, θα του εξασφαλίσει εξουσία στα πάντα, «Ειπε λόγον και θέλει γίνει» με κορυφή όλων των εξουσιών την αγάπη, την χαρά, την ειρήνη, την δικαιοσύνη, αλλά και την αρετή των αρετών, ταπεινοφροσύνη. Αυτό σημαίνει και καθ’ ομοίωση. Όμως συνέβη το εξής παράδοξο. Ο άνθρωπος θέλησε την Δημιουργία αποκλειστικά για τον εαυτό του.
Ο Απ. Παύλος διά Πνεύματος Αγίου φανερώνει ότι «καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα» (Ρωμαίους 1:25). Είναι τρομερό, ο Πατέρας να δημιουργεί έναν τεράστιο πνευματικό και υλικό πλούτο και εσύ άνθρωπε, να μην θέλεις ούτε η σκιά του να υπάρχει ή να επισκιάζει τη ζωή σου! Έτσι αποδεικνύεται σήμερα ότι η υποκρισία και η αποστροφή του ανθρώπου έναντι του Θεού είναι σε όλους τους τομείς έκδηλες. Αδέλφια μου, το σώμα μας είναι ένα θείο δώρο, είναι μια τέλεια δημιουργία, γεμάτο με πολλή σοφία και άπειρη αγάπη, είναι μια μικρογραφία όλου του σύμπαντος, και ο λόγος, διότι ο άνθρωπος έγινε από αγάπη για να ζει στην αγάπη. Δημιουργός αυτού του υλικού σώματος, ο Πάνσοφος Θεός. Στο καθ’ ομοίωση ανήκει και η διά Πνεύματος ανακάλυψη και αποκάλυψη, ότι το σώμα του Θεού μοιάζει με το σώμα το δικό μας. Στην Αποκάλυψη αναφέρεται ότι ο ίδιος ο Θεός θα σκηνώσει ανάμεσά μας, θα τον βλέπουμε όπως ο Αδάμ στον Κήπο της Εδέμ, ο οποίος Αδάμ μιλούσε με αυτόν συνέχεια. Μάλιστα, έχουμε ένα περιστατικό, που μας δείχνει, μετά την παράβαση, τον Θεό να περπατά ανάμεσα στις φυλλωσιές και να φωνάζει, "Αδάμ, Αδάμ, που είσαι;". Εντάξει, πολύ μεγάλο μυστήριο ο Θεός και όποιος νομίζει ότι τον ξέρει, είναι για γέλια. Μάλιστα και η Δημιουργία, η κτίση εντός του χώρου έχει σώμα ανθρώπινο, εκτός του χώρου υπάρχει το σκότος.
Τι θέλω να πω. Αν μπορούσαμε να βγούμε έξω από την κτίση και να μπούμε βαθιά μέσα στο άπειρο που το διέπει σκοτάδι και να γυρίσουμε προς την Κτίση – Δημιουργία, θα δούμε ότι όλη η κτίση, από πολύ μακριά κοιτάζοντάς την, μοιάζει με έναν άνθρωπο που περπατά μέσα στο άπειρο, το οποίο άπειρο είναι εκτός του χώρου, εκτός της υλικής κτίσης. Μάλιστα, όλοι οι πλανήτες και οι αστέρες, από μακριά θα δούμε, ότι είναι σαν τα κύτταρα του δικού μας σώματος. Τα γονίδιά του, τα ηλεκτρόνιά του, τα πρωτόνιά του, τα νετρόνιά του, είναι όλοι οι πλανήτες, ηλιακοί και μη. Έτσι η κτίση, και αυτή μοιάζει με ένα σώμα ανθρώπου. Ο Απ. Παύλος μας φανέρωσε ότι εμείς «ἐν αὐτῷ ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν» (Πράξεις 17:28). Σήμερα, διά Πνεύματος Αγίου, γνωρίζουμε ότι ο Θεός, ακόμα και όλη την κτίση την έκανε σώμα ανθρώπου που έχει και αυτό ζωή, και μάλιστα όπως είπα, σε σχήμα ανθρώπου. Μάλιστα, αν βρεθούμε όπως είπα, έξω από την Δημιουργία, την κτίση, στο άπειρο, θα δούμε έναν άνθρωπο να περπατά μέσα στο άπειρο και μάλιστα να μεγαλώνει. Είναι σίγουρο ότι η κτίση μεγαλώνει (ο άνθρωπος μεγαλώνει). Ίσως να υπάρχουν και άλλοι, «ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» (Κορινθίους Α΄ 2:9). Φεύγουμε από εδώ και ερχόμαστε στο δικό μας φυσικό σώμα. Αδέλφια μου, μέσα στο σώμα μας έχουμε πολλά όργανα, τα οποία τα γνωρίζουμε ειδικά σήμερα με την επιστήμη, η οποία έγινε η στερέωση των καιρών και θα παίξει και αυτή τον δικό της ρόλο μέσα στην κοσμογονία, αλλά και στην αναγέννηση και θέωση του ανθρώπου. Σήμερα ξέρουμε, και το τι κάνουν ακριβώς όλα αυτά τα όργανα.
Γνωρίζουμε ακόμα, ότι όλα τα όργανα στο σώμα δουλεύουν σαν μια συμφωνική ορχήστρα. Μάλιστα, είναι έτσι φτιαγμένο το σώμα ώστε το ένα όργανο να εξαρτάται από το άλλο. Δηλαδή, χρειάζεται το ένα να συντηρεί το άλλο για να ζήσει. Έτσι, όλα τα όργανα του σώματος δουλεύουν μαζί σαν μια τέλεια συμφωνική ορχήστρα. Με αυτόν τον τρόπο δοξάζουν τον Θεό, αφού κρατούν το σώμα ζωντανό, ισχυρό. «Δεν εξεύρετε ότι το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος του εν υμίν;» & «Δεν εξεύρετε ότι είσθε ναός Θεού και το Πνεύμα του Θεού κατοικεί εν υμίν; Εάν τις φθείρη τον ναόν του Θεού, τούτον θέλει φθείρει ο Θεός» (Κορινθίους Α' 6:19 & 3:16–17). Σήμερα όμως ήρθε η ώρα για όλους εμάς να γνωρίσουμε άλλο ένα όργανο το οποίο παίρνει ενέργεια από τον Λόγο, από το ρήμα, από τα ακούσματα, από το Πνεύμα του Θεού και δίνει ενέργεια σε όλα τα άλλα όργανα καθώς και σε όλο το σώμα. Από αυτό εξαρτώνται όλα τα όργανα και όλο το σώμα. Η ενέργεια είναι απαραίτητη, χωρίς ενέργεια είμαστε ζωντανοί νεκροί. Σήμερα συλλάβαμε διά Πνεύματος Αγίου ότι έχουμε ένα όργανο μέσα στο σώμα μας το οποίο λέγεται ψυχή. Είναι πνευματικό όργανο. Ανήκει στα όργανα του πνεύματος τα οποία και αυτά έχουν άμορφη ύλη. Για μένα, και το πνεύμα έχει άμορφη ύλη η οποία έχει μέσα της ενέργεια, αλλά και η ύλη για μένα είναι άφθαρτη.
Απλώς αλλάζει μορφή, όπως ο άνθρωπος όταν πεθαίνει, ο οποίος θάνατος έρχεται με την φθορά την οποία φθορά γέννησε η αμαρτία που σημαίνει αστοχία. Για να μείνει στην πρώτη μορφή η ύλη, π.χ. το σώμα, θα χρειαστεί ο άνθρωπος να συμπληρώνει σε αυτήν την ύλη ενέργεια την οποία μπορεί να παίρνει από την άμορφη ύλη, η οποία είναι δίπλα μας. Αυτό γίνεται διά Πνεύματος Αγίου το οποίο είναι ζωοποιόν, και ο λόγος διότι είναι Λόγος, «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος.» (Ιω. 1:1) αλλά ακόμα δεν την βλέπουμε αυτή την άμορφη ύλη, διότι ακόμα δεν καταλάβαμε τον Λόγο, την πίστη, την αγάπη, τους καρπούς, τα σημεία, τις ιδιότητες. Ακόμα δεν έχουμε πνευματικοπύρηνα μάτια και νου Χριστού, «το Πνεύμα εστι το ζωοποιούν, η σαρξ ουκ ωφελεί ουδέν» (Ιωάννης 6:63). Και τα ζώα έχουν σάρκα και ψυχή, όμως έχουν ενέργεια η οποία έχει αρχή και τέλος, σαν την μπαταρία που είναι μιας χρήσης. Ίσως γιατί έπεσε ο άνθρωπος και έπεσαν και αυτά. Έτσι, όλα, ζώα και άνθρωποι, έχουν μπαταρία μιας χρήσης. Δεν επαναφορτίζονται οι μπαταρίες, γι’ αυτό και πεθαίνουμε.
Όπως λοιπόν τα ζώα, έτσι και ο άνθρωπος έπεσε και έχασε και αυτός την ζωή. Ο άνθρωπος δεν είχε ενέργεια - μπαταρία μιας χρήσης, ο άνθρωπος είχε και φορτιστή τον οποίον έχασε. Ο φορτιστής αυτός λέγεται Πατέρας, Θεός, Πνεύμα ζωοποιόν. Αυτό το όργανο, η ψυχή, είναι ο μαέστρος όλων των άλλων οργάνων του σώματος. Αν η ψυχή, ο μαέστρος όλου του σώματος, βρίσκεται σε κόπωση, αντιμετωπίζει δυσκολίες, αισθάνεται αδυναμία, φόβο, στενοχώρια, με όλα αυτά και άλλα πολλά η ψυχή μας χάνει την ενέργειά της. Έτσι καταλήγει σιγά - σιγά, σε κατάθλιψη. Αυτή δημιουργεί στη συνέχεια αυτοάνοσα αλλά και πάρα πολλά άλλα προβλήματα στο σώμα και ο λόγος, διότι έχει μολυνθεί η ψυχή μας. Η μόλυνση της ψυχής γίνεται, διότι πνευματικά τρέφεται με ξυλοκέρατα και όχι με την σοφία του Θεού, με τον Λόγο του Θεού. Μάλιστα, με τον χρόνο αυξάνεται η κόπωση, η στενοχώρια, η απελπισία. Έτσι η ψυχή καταλήγει στον θυμό, εγωίζεται, σκανδαλίζεται, ζει πυρίκαυστα με πολυποίκιλη στενοχώρια. Δυστυχώς, εξελίσσεται αρνητικά, αφού τρέφεται με εωσφορικό εγωισμό, ο οποίος περιλαμβάνει και τα ξυλοκέρατα.
Δυστυχώς, όταν συμβαίνει αυτό στην ψυχή μας, -να τρώμε ξυλοκέρατα και να περιμένουμε να ζήσουμε με το λάθος και την λάθος τροφή- όλα τ’ άλλα όργανα είναι σίγουρο ότι θα υπολειτουργούν, θα υποσιτίζονται. Στη συνέχεια θα πάσχουν, θα αρρωστήσουν και στο τέλος θα πεθάνουν. Έτσι έρχεται ο θάνατος. Πρώτα ασθενεί η ψυχή, χάνει την ενέργειά της, τελειώνει η μπαταρία της και στη συνέχεια τελειώνει η ζωή στο σώμα. Σήμερα όμως η ψυχή μας βρήκε τροφή. Ποια είναι αυτή, πώς λέγεται; Απλά, λέγεται Πνεύμα ζωοποιόν. Αυτό το Πνεύμα μας το εξασφάλισε ο Πατέρας - Θεός στην ζωή μας. Όσοι έχουν αυτό το Πνεύμα, τρέφουν την ψυχή τους, την ζωή τους, το πνεύμα τους σε καθημερινή βάση, με τον Λόγο του Θεού, με την σοφία του Θεού, με το Πνεύμα του Θεού, με την προσευχή η οποία είναι η κινητήριος δύναμη των πάντων, της παρούσης και της μελλούσης ζωής. Όταν συμβαίνει αυτό σε έναν ή πολλούς ανθρώπους, αυξάνεται η ενέργεια. Βρήκαμε τον φορτιστή σήμερα και η χαρά μεγαλώνει.
Με την ενέργεια, τα όργανα του σώματος ζωοποιούνται, δουλεύουν σαν μια συμφωνική ορχήστρα και η ψυχή, το όργανο - ψυχή, βρίσκεται σε έκσταση πνευματική, σε αγαλλίαση, σε μεγάλη χαρά, διακατέχεται από ελπίδα η οποία καταλήγει σε ζώσα πίστη, που φέρνει ανεκλάλητη χαρά. Σήμερα, γνωρίζουμε όλοι εμείς για αυτό το όργανο που λέγεται ψυχή και αρχίσαμε την φόρτιση. Μάλιστα, διά του Κυρίου μας έχουμε αρχίσει να τρέφουμε το σώμα μας με ζωή και ο λόγος, διότι η ψυχή μας φορτώνεται με ενέργεια, με ενέργεια Θεού. Ο Χριστός είναι το κίνητρο της ψυχής. Ο Χριστός είναι η ενέργεια, η ζωή. Με τον Θεό στη ζωή μας το όργανο - ψυχή αποκτά χαρά, εξασφαλίζει ειρήνη και ζωή. Στη συνέχεια, η ψυχή μας αγκαλιάζει ολόκληρο το άπειρο. Μάλιστα, όταν είναι γεμάτη από ενέργεια, συμβάλλει στην καλυτέρευση της διπλανής ψυχής που βρίσκεται κοντά ή μακριά. Εύχομαι όλοι μας να στηρίξουμε και να ζωοποιήσουμε το όργανο - ψυχή με το Πνεύμα που ζωοποιεί.
Η ψυχή είναι ένα όργανο που ενώνεται με την ενέργεια που υπάρχει γύρω μας και έρχεται από τον Θεό. Αυτός την κατασκεύασε. Αυτός ξέρει τι χρειάζεται, για να έχει ενέργεια ώστε να ζωοποιεί όλα τα όργανα, όλο το σώμα. Την ψυχή μας δεν την βλέπουμε, όπως δεν βλέπουμε με γυμνά μάτια το κύτταρο, το γονίδιο, τα νετρόνια, τα ηλεκτρόνια κ.λπ. Για να την δούμε, χρειαζόμαστε πνευματικοπύρινα μάτια. Η ψυχή είναι ένα όργανο το οποίο βρίσκεται μέσα στο σώμα μας και εκπέμπει σε άλλες συχνότητες, που δεν έγιναν ακόμα αντιληπτές από τον άνθρωπο του κόσμου λόγω της παχυλότητας του υλιστικού στοιχείου στη ζωή μας.
Η ψυχή είναι άμορφη ύλη. Η ενέργεια που παίρνει η ψυχή μας από τον Λόγο του Θεού όταν γίνεται κατανοητός, ομοιάζει με την πυρηνική ενέργεια. Μάλιστα, έχει την δύναμη ο Λόγος του Θεού να ζωοποιεί την ψυχή και αυτή στη συνέχεια να ζωοποιεί και όλο το σώμα. Φυσική συνέπεια να μας περνά το Πνεύμα του Θεού, με το όργανο που έχουμε (ψυχή), από την φθορά στην αφθαρσία. Ο Λόγος έχει ενέργεια, είναι Θεός. Αυτός ο Λόγος γεμίζει την ψυχή με ενέργεια. Στη συνέχεια η ενέργεια διοχετεύεται σε όλο το σώμα, το οποίο το μεταστοιχειώνει αλλά και το εκλεπτύνει. Γι’ αυτό λέμε ότι «ο Λόγος του Θεού …. διέρχεται μέχρι διαιρέσεως ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών…..» (Εβραίους 4:12). Ας μη ξεχάσουμε ποτέ ότι ο Θεός «έφερε δε εις φως την ζωήν και την αφθαρσίαν διά του ευαγγελίου» (Τιμόθεον Β΄ 1:10). Ο Λόγος του Θεού, Παλαιά και Καινή Διαθήκη, έχει μέσα του τις αποθήκες, τις πηγές που χρειάζεται η ψυχή μας και το σώμα μας για να ζήσουμε ποιοτικά, ποσοτικά, αιώνια, άφθαρτα, αθάνατα. Γένοιτο, αμήν.
ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΧΡΙΣΤΟΥ, Ο ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΘΩΜΑΣ ΤΗΛΙΓΑΔΑΣ