Έπειτα από έρευνα χρόνων καταλήξαμε ότι η αποστολή ημών των ανθρώπων εις
όλη την γην είναι να βιώσουμε τον Χριστό με τα έργα μας και με τα
λόγια μας, ακόμη να βιώσουμε Χριστό κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες βρίσκεται ο
καθένας από εμάς με ελπίδα σωτηρίας και αναγέννησης αντιμετωπίζοντας επίγειους
εχθρούς και ουράνιους. Χρειάζεται όμως αυταπάρνηση και αποφασιστικότητα ώστε να
πραγματοποιήσουμε τους υπερβατικούς στόχους μας. Στην αρχή της προσπάθειάς μας
θα βιώνουμε Χριστό και με τις παραλήψεις μας, μετέπειτα θα βιώνουμε Χριστό με
την αυταπάρνησή μας και τελευταία θα βιώνουμε Χριστό με την θετική
εγωιστική εμμονήν εις τα διδάγματα της Αγίας Γραφής και εις
τας εντολάς του Θεού. Καθώς και ο Κύριος παραγγέλλει, άγιοι γίνεστε
καθώς εγώ ειμί.
Όμως πρέπει να γνωρίζουμε ακόμη ότι δεν είμεθα μόνοι, έχουμε τους
κατάλληλους πνευματικούς οδηγούς, έχουμε και τα πρότυπα πνευματικούς οδηγούς
καθώς έχουμε και τα αυθεντικά όπως οι απόστολοι ακόμη έχουμε και τα ακέραια
όπως η ζωή του Χριστού, ο Χριστός. Ώστε ευκολότερα ή δυσκολότερα να ξεκινήσουμε
τον πνευματικό αγώνα ανάλογα βέβαια και πως το βλέπει ο καθένας. Ώστε με τον
σχετικό αγώνα να φτάσουμε εις το ποθητό αποτέλεσμα. Το οποίον είναι να γίνουμε
τέκνα Θεού, αδερφοί Χριστού καθώς κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και
συμμέτοχοι της μεγάλης δόξης αυτού του Αγίου Θεού.
Ο λόγος πιστεύω που πολλές φορές δεν μπορούμε να φτάσουμε στους
υπερβατικούς στόχους μας που καλούμεθα να φέρουμε δια του ευαγγελίου
εις πέρας τηρώντας τις εντολές είναι διότι δεν ακολουθούν οι προσπάθειές μας
κατά γράμμα τα πρότυπα όπως του Χριστού ή των αγίων αποστόλων ή των αγίων
πατέρων. Δεύτερον, είναι διότι περιφρονούμε τον τρόπο ζωής τους και δεν μας
συγκινούν οι λεπτομέρειες της ζωής των, ούτε μας καταθέλγουν οι
ιδιαιτερότητες αυτών. Ώστε να σπουδάσουμε ακριβώς τον άγιο τρόπο που
προσέγγισαν και ενώθηκαν με τον Θεό Πατέρα και τελευταία διότι δεν κάνουμε όλοι
μας καλή χρήση της ελευθερίας που ο Θεός μας έδωσε. Ο λόγος
διότι φορτωνόμεθα με πολλές μέριμνες μη έχοντας χρόνο για να
μεριμνάμε για την σωτηρία μας. Αυτός πιστεύω είναι και ο λόγος που δεν μπορούμε
να τα καταφέρουμε, δυστυχώς αδιαφορούμε.
Ο μεν γάμος έτοιμος εστιν, οι δε κεκλημένοι ουκ ήσαν άξιοι.
Γιατί μάλλον απ’ ότι αφήνει να εννοηθεί η παραβολή ο καθένας από
τους κεκλημένους θεώρησε μωρό το κάλεσμα του Θεού, δεν γνώρισε την
αξία του, έτσι απήλθε, αδιαφόρησε η πρώτη μερίδα ανθρώπων εις τον ίδιον αγρόν,
η δεύτερη μερίδα εις το εμπόριον. Η δεύτερη και η τρίτη δεν ήθελαν καθόλου
να υπάρχει αγαθή φωνή στον κόσμο με συνέπεια να εκδηλώσουν εις τους αγίους
έναν τετραφασικό πόλεμο, το πρώτο στοιχείο αυτού είναι η αρνητική
σκέψη. Μεγάλο κακό διότι δια της σκέψεως εξαπολύει ο εγκέφαλος δισεκατομμύρια
δηλητηριώδη αέρια τα οποία δια των αισθήσεων μεταβιβάζονται και δημιουργούν
μεγάλα κακά. Δεύτερον, ο πόλεμος της εσωτερικής κρίσης. Τρίτον, εξαπέλυσαν προς
τους δούλους του Θεού τον πόλεμο των λόγων και τέταρτον τα όπλα. Η κατάσταση
αυτή ανάγκασε τον βασιλέα να προβεί στην ενέργεια ώστε να δώσει διαταγή τα έξης
εις τους δούλους του. Πορεύεσθε ουν επί τας διεξόδους των οδών και
όσους εάν ευρητε καλέσατε εις τους γάμους. Αυτοί όλοι δια της πίστεως
που ο Θεός καλεί την τρίτη φορά είμεθα όλοι εμείς πιστεύω, διότι δεν είχαμε
ουσιαστική σχέση με τον Θεό αλλά τυπική.
Το μη ένδυμα γάμου είναι η έλλειψη του καθαρισμού και του αγιασμού.
Ποιος ο κλητός, ποιος ο εκλεκτός; Κλητός είναι αυτός που φέρει το όνομα
χριστιανός ή ορθόδοξος ή καθολικός ή ευαγγελικός κ.λ.π. όμως δεν μελετά,
δεν προσεύχεται, δεν ερευνά τον λόγο του Θεού, δεν εφαρμόζει τις εντολές του
Θεού και αναπαύεται μόνο σε ξερούς τύπους και σε εντάλματα ανθρώπων χάνοντας
τον χρόνο τους σε κοσμικές επιλογές. Εκλεκτός είναι αυτός: 1ον) που μελετά, που
προσεύχεται, που κηρύττει, που ελέγχει τον εαυτό του εάν τηρεί τις ευαγγελικές
εντολές του Αγίου Θεού, 2ον) ελέγχει και διορθώνει τον εαυτόν του στο εάν και
κατά πόσο τηρεί τις εντολές του Θεού,
3ον) τηρεί και σέβεται ανθρώπινους και θείους νόμους, 4ον) δεν
κρίνει ουδένα παρά τον έτερο κακό εαυτόν του τον οποίον καθημερινά
διορθώνει εν Κυρίω ώστε να γίνει σκεύος εκλογής, σκεύος Θεού, 5ον) Ο
εκλεκτός δεν αγωνίζεται να γίνει καλύτερος από κανέναν αλλά προσπαθεί να γίνει
καλύτερος από τον χθεσινό κακό εαυτό του, 6ον) δεν κουράζεται στο να εργάζεται
για την δόξα του Θεού καθώς και για την σωτηρία του κόσμου, 7ον) σέβεται την
άποψη οποιαδήποτε και αν είναι, την θρησκευτική συνείδηση και την ελευθερία του
άλλου, 8ον) η ζωή του είναι ζωή Χριστού, 9ον) δεν αποφεύγει να κάνει το θέλημα
του Θεού το οποίο συλλαμβάνει δια του ευαγγελίου.
Θα φέρω ένα παράδειγμα δικό μου το οποίο εμένα μου έδωσε ιδιαιτέρα χαρά
όταν το συνέλαβα. Κάποτε στην ʼΑρτα είχα έρθει σε κούραση πνευματική βλέποντας
τα λάθη των άλλων. Έτσι αναρωτήθηκα γιατί να τα κάνω εγώ όλα αυτά, ποιος θα μου
δώσει συγχαρητήρια, όλο εγώ πρέπει να κάνω αυτό, εκείνο ή το άλλο. Οι άλλοι
γιατί δεν κάνουν θυσίες, γιατί δεν κάνουν τίποτε, ανόητος έλεγα είμαι εγώ;
Σίγουρα όλα τα παιδιά έκαναν αγώνα, αυτό που μπορούσαν, ο διάβολος όμως μου τα
έδειχνε έτσι εμένα, ο λόγος ήταν διότι ήθελε να με πετάξει έξω από το σχέδιο
σωτηρίας που είχε ο Θεός για μένα. Έτσι, σκέφτηκα να τα παρατήσω διότι ένιωθα
θλίψη. Όμως ο Θεός με επισκέφθει δια Πνεύματος Αγίου και μου είπε:
Θωμά ότι κάνεις για ποιόν το κάνεις; Απάντησα, για σένα Κύριε. Τότε ο Κύριος
δια Πνεύματος Αγίου μου είπε, εγώ λοιπόν Θωμά τα αναγνωρίζω όλα και το
παραμικρό και όλα όσα έργα κάνεις για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του
κόσμου αναγνωρίζονται από εμένα και μάλιστα γράφονται στο βιβλίο της ζωής. Τι
σε νοιάζει λοιπόν τι αναγνωρίζουν οι άλλοι; Εξάλλου και τα δικά μου έργα, του
Ιησού τα έργα, δεν τα αναγνώρισαν όλοι ώστε να τα τιμήσουν ακόμη και μέχρι
σήμερα. Μερικοί όμως τα αναγνώρισαν και με αυτούς εργάσθηκα, μα πάνω από όλα τα
αναγνώρισε ο Πατέρας μου. Αυτό μου έδωσε δύναμη ώστε να μην με ενδιαφέρει πως ο
άλλος εισπράττει τα καλά έργα που γίνονται είτε για τον συνάνθρωπο είτε για
οποιονδήποτε. Μάλιστα να είμεθα σίγουροι ότι αν συνεχίσουμε την πρωτογενή
απόφασή μας κάνοντας βεβαία την κλήση ημών και συνεχίζοντας ανιδιοτελώς να
προσφέρουμε αγάπη εις όλους τους τομείς, τότε θα εννοήσουμε ότι δεν υπάρχει
λάθος στα αγαθά έργα ούτε είμεθα ανόητοι που εργαζόμαστε στο αγαθό διότι τα
πάντα συνεργούν στο αγαθό, όλα συντελούν στην αναγέννησή μας.
Θέλω να ξέρετε ότι τα έργα τα κάνουμε όχι για να σωθούμε αλλά για να
διαμορφώσουμε τον χαρακτήρα μας. Διότι κάνοντας έναν κύκλο ή κηρύττοντας το
ευαγγέλιο του Χριστού θα χρειαστεί να πιεστούμε και να φανερώσουμε αγάπη, θα
χρειαστεί να φανερώσουμε υπομονή, θα αυξήσουμε κηρύττοντας την πίστη μας και
χίλια δυο άλλα πνευματικά στοιχεία θα αντλήσουμε, τα οποία κάποια στιγμή τα
στοιχεία αυτά θα δουλέψουν μέσα μας από την συνεχή προσπάθεια των έργων που θα
κάνουμε στο να αγαπήσουμε τον Θεό και τους συνανθρώπους μας, έτσι θα έρθει μέσα
μας ο Χριστός ο οποίος χωρίς να το καταλάβουμε θα μας γεμίσει ζωή, χαρά, πίστη,
ενθουσιασμό, αγάπη, δυνάμεις κ.λ.π.
Τι χρειάζεται λοιπόν; Πρώτον, να αιτήσουμε. Τι να αιτήσουμε; Να μας δώσει ο
Θεός διάθεση, όρεξη και χρόνο τον οποίον να τον αφιερώσουμε σε ενέργειες
πνευματικές. Δεύτερον, να ζητήσουμε. Τι να ζητήσουμε; Μήπως υπάρχει τίποτε στο
ʼγιο Ευαγγέλιο που μας χρειάζεται. Και τρίτον, να κρούομε, να προσευχηθούμε,
είσελθε παροτρύνει ο Κύριος εις το ταμείον σου, κλείσον την
θύρα σου πρόσευξη εν τω πατρί και ο πατήρ σου ο βλέπων εν
τω κρυπτών αποδώσει σι εν τω φανερώ. Μόνο έτσι θα διατηρήσουμε τον ζήλο
και την αγάπη την πρώτη την οποίαν είχαμε και την οποίαν πρέπει να έχουμε ως τέκνα
Θεού, ως λαός του Θεού.
Για να υιοθετήσουμε, να κληρονομήσουμε την άφθαρτη ζωή χρειάζεται να
εντάξουμε στην ζωή μας τα ιδανικά του γνωστικού μαθητή του Αγίου Χριστού, ο
οποίος χαρακτηρίζεται και υπό τον όρο ότι είχε πνευματική ζωή και πολλές φορές
μοναχική ζωή. Μόνο έτσι θα φύγουμε από την φθαρτή παχυλότητα του υλιστικού
στοιχείου και την κοσμική διδασκαλία που σήμερα δένει και διέπει τα ανθρώπινα
όντα καθώς και όλον τον χριστιανικό κόσμο που σήμερα και εμείς ανήκουμε. Αυτό
το μπορούν όλοι να το πετύχουν άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Χρειάζεται όμως
όλοι να υιοθετήσουν στην ζωή τους το ανδρίζεσθε καθώς την πνευματική
μοναχική ζωή ας ζούμε στον κόσμο και ο Κύριος την είχε αυτή την ζωή, άλλωστε
όστις φίλος του κόσμου αναφέρεται στον λόγο του Θεού εχθρός του Θεού καθίσταται
και όστις φίλος του Θεού εχθρός του κόσμου. Θα μου πει κάποιος, πως θα γίνει να
έχουμε κοσμική πνευματική ζωή και μοναχική ζωή; Ο Κύριος όμως έχει απαντήσει,
στην Κυριακή προσευχή τόνισε τα εξης, Πατέρα μου δεν θέλω να τους πάρεις
από τον κόσμο αλλά να τους φυλάξεις από τον πονηρό, άρα λοιπόν με πνευματικές
έρευνες είδαμε ότι υπάρχει άγια κοσμική ζωή, υπάρχει πνευματική εν χριστώ ζωή
και υπάρχει μοναχική πνευματική ζωή και πετυχαίνονται και οι τρεις. Όταν όμως
το θελήσουμε και ας ζούμε στον κόσμο. Αντλώντας όμως από αυτές τις τρεις ζωές
τα αγαθά στοιχεία που τις διέπουν. Όταν τώρα εννοήσουμε την ερμηνεία
του ανδρίζεσθε, την ισχυρά πίστη στην άφθαρτη ζωή, την κοσμική αγαθή ζωή,
την μοναχικότητα της πνευματικής ζωής και την πνευματική ζωή των κύκλων είναι
απολύτως βέβαιο ότι θα γλιτώσουμε από χιλιάδες δαιμόνια, τα οποία σήμερα
εκφράζονται από όλους μας με παράπονα, με κρίσεις και επικρίσεις. Με φυσική
συνέπεια όλος ο χριστιανικός κόσμος να μην μπορεί να έρθει στην άγια ζωή του
Χριστού. Συνέπεια αυτής της δαιμονισμένης επιλογής, ο χριστιανικός κόσμος να
γεύεται το διάβολο και την δόξα αυτού, τον θάνατο.