Το πνεύμα του Θεού μας εξασφαλίζει την υγεία στο ψυχοσυναισθηματικό κομμάτι, αλλά και στο βιολογικό μας σώμα. Αυτή η παρουσία του Θεού προσδιορίζει τη ζωή μας στο να γίνει ποιοτική και ποσοτική. Ίσως στην αρχή να δυσκολευτούμε να επανεντάξουμε τη ζωή μας στις αρχές του Θεού, όμως, η συνεχόμενη διατριβή μας στα δρώμενα του Ευαγγελίου και στην υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού, η οποία ενεργοποιεί τη σοφία του Θεού μέσα μας, θα μας ενεργοποιήσει πάλι μηχανισμούς οι οποίοι μπορούν να μας την χαρίσουν τη ζωή αυτή την οποίαν ο Χριστός φανέρωσε και που γι’ αυτή έδωσε τη ζωή του λύτρον αντί πολλών, ώστε να εξασφαλίσουμε όλα τα υπερβατικά εκείνα στοιχεία - ιδιότητες που χρειάζονται να κοσμούν τη λογική μας και μετέπειτα τη ζωή μας στην καθημερινότητά της για να γίνει εκτός από ποιοτική και ποσοτική αλλά και ζωή άφθαρτη.
Η φύση της ζωής είναι έτσι δοσμένη ώστε από παιδικής ηλικίας ο κάθε άνθρωπος να ερευνά, να δημιουργεί, να εξελίσσεται, να ανακαλύπτει μέσω της έρευνας σε προσωπικό επίπεδο, σε κοινωνικό, σε πνευματικό, σε βιολογικό κ.λ.π. η οποία έρευνα προκαλεί την αναγέννηση, τη θέωση. Εμείς στην Φωνή Θεού την στηρίζουμε την δική μας τη ζωή καθαρά στο Ευαγγέλιο του Χριστού, στη λογική του Θεού Πατέρα. Εδώ και πολλά χρόνια κατ’ αποκάλυψη Θεού ερευνάμε τον Λόγο του Θεού. Αυτό συνεπάγεται σε εμάς και εκδηλώνεται με υγεία στην πνευματική, βιολογική, ψυχοσυναισθηματική αλλά και επικοινωνιακή ανάπτυξη σε όλους τους τομείς με βασικότερη όλων την καινούργια γνωριμία με τον εαυτό μας, με τον συνάνθρωπο, με την Δημιουργία, με την ίδια τη ζωή. Αδέλφια μου, ο Λόγος του Θεού μας βοηθά στο να καλυτερεύει και η συμπεριφορά μας με το σύνολο των ανθρώπων. Η έρευνα των ανθρώπων πάντα γίνεται για την καλυτέρευση της ζωής τους, εκτός από τους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι σκέφτονται, ερευνούν, ανακαλύπτουν για να προβούν σε βιαιότητες ή σε προσωπικά οφέλη όπου και αυτά υπάρχουν αφού η παγκόσμια ιστορία έχει πολλά αρνητικά γεγονότα να μας φανερώσει. Εμείς όμως ακολουθούμε τη συμβουλή του Χριστού. Ο Χριστός φανέρωσε, ήλθον ουχί διά να κάμω το θέλημα το εμόν, αλλά το θέλημα του πέμψαντός με, του Πατέρα μου. Ο άνθρωπος που έρχεται εις εαυτόν μαθαίνει να ποιεί το θέλημα του Θεού και αρχίζει να παρατηρεί τον κόσμο, τον άνθρωπο, την κοινωνία, τους φίλους, του λαούς, τους εχθρούς, τα έθνη με έναν σκοπό, να σπουδάσει τη σοφία του Θεού η οποία είναι δομημένη και χωρισμένη σε πολλούς ανθρώπους οι οποίοι εξελίσσονται και αυτοί σπουδάζοντας όλοι το καλό και κακό. Γνωρίζουμε ότι ο Θεός έδωσε ιδιάζουσα μορφή σοφίας σε κάθε άνθρωπο, λαό ή έθνος ώστε να έχουμε χρείαν ο ένας τον άλλον. Έτσι δυνάμεθα να πετύχουμε και την ενότητα μεταξύ μας ώστε όλοι μαζί να αποτελέσουμε το σώμα του Χριστού, αφού απεδείχθη ότι είμεθα αλλήλων μέλη.