Να μην εγκαταλείπουμε ποτέ τον αγώνα μας
Μετά από 35 χρόνια πνευματικού αγώνα, κάποιοι φίλοι και αδελφοί που ήταν δίπλα μας μάς εγκατέλειψαν νωρίς. Αυτό συνέβη διότι είτε μας έκριναν είτε έφυγαν. Είδαν σε εμάς λάθη ή παρεξήγησαν κάτι που είπαμε, και μπορεί να είχαν και δίκιο. Το να εγκαταλείψουν εμάς, δεν τρέχει τίποτα, όμως το να χρησιμοποιήσουν εμάς, τάχα για να εγκαταλείψουν τον Θεό, αυτό είναι σοβαρό. Να γνωρίζουν όμως όλοι, ότι κάποια στιγμή θα πούν «κοίτα μωρέ, εγώ τον έκρινα τον Θωμά, και αυτός ο Θωμάς τα κατάφερε, ζει μέσα του ο Χριστός». Ο λόγος που θα πετύχουμε τον στόχο μας, είναι διότι πρώτον είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε αυτό που οι άλλοι δεν κάνουν, δηλαδή να μελετάμε, να προσευχόμαστε, να ομολογούμε την πίστη μας όπου μας δέχονται, να κάνουμε έργα αγάπης, να θέλουμε και να ζούμε με ταπείνωση, -μεγάλη αρετή, η αρετή των αρετών-. Δεύτερον, θα πετύχουμε τον στόχο μας, διότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να αλυσοδεθούμε με την πνευματική οκνηρία, την τεμπελιά. Τρίτον, τα προβλήματα που δημιουργούνται στην ζωή μας, προσευχόμαστε και με την δύναμη του Θεού τα ξεπερνάμε. Τέταρτον, έχουμε σαν κίνητρο, να γίνουμε αυτό που θέλει ο Θεός, και όχι αυτό που θέλουν οι άνθρωποι. Ο Θεός θέλει να γίνουμε ταπεινοί, αυτός είναι ο στόχος, και όχι υπερήφανοι ή εγωιστές. Πέμπτον, όταν πέσουμε, θα σηκωθούμε πάλι με την δύναμη και την Σοφία του Θεού. Έκτον, κάθε μέρα θα βελτιωνόμαστε, μέχρι να γίνουμε αυτό που θέλει ο Θεός. Με λίγα λόγια δεν θα εγκαταλείψουμε ποτέ, διότι σήμερα απολαμβάνουμε τον Θεό. Σήμερα ζω για να σπουδάζω την σοφία του Θεού και των ανθρώπων, ζω για να εξελίσσομαι πνευματικά, ζω για να κάνω το θέλημα του Θεού, ζω για να καταργήσω την φθορά και τον θάνατο από μέσα μου και γύρω μου, ζω για να ιδρυθεί η βασιλεία του Θεού όπως στον ουρανό και στη γη, ζω για να ερευνώ και να αποκωδικοποιώ όλα τα μυστήρια της Δημιουργίας με μεγαλύτερο όλων τον Θεό και δεν ζω για να γεράσω παρατηρώντας τον κόσμο. Και μην ξεχνάμε ποτέ, ότι αυτοί που προσπαθούν να αλλάξουν, είναι απείρως περισσότερο ώριμοι πνευματικά από αυτούς που εγκαταλείπουν την αναγέννηση, την ζωή, τον Θεό, και γυρίζουν στα ίδια. Μη γένοιτο. Η δύναμη μας σήμερα για να συνεχίσουμε το πνευματικό μας ταξίδι, δεν θα βρίσκεται στο να βλέπω λάθη ή να θυμώνω κάθε λίγο και λιγάκι με τα λάθη των άλλων ή με αυτούς που μας κρίνουν και μας εγκαταλείπουν, αλλά βρίσκεται σε αυτήν την σιγανή φωνή, που όταν πάω να κοιμηθώ το βράδυ λέω στον Θεό μου και στον εαυτό μου, «Κύριε αύριο θα προσπαθήσω πάλι, Κύριε σ’ ευχαριστώ, Κύριε έπεσα, ζητώ το έλεό σου να με καταδιώκει», και ακούς την φωνή του Θεού να σου λέει, «Θωμά, μην ανησυχείς παιδί μου, εγώ είμαι εδώ και δεν θα σε αφήσω, θα τα καταφέρεις». Ο Θεός είναι παντοδύναμος. Όποια κι αν είναι η πτώση, αυτός σε ζωοποιεί, ό,τι καταστρέφει ο διάβολος, ο Θεός το ζωοποιεί και το ανασταίνει. Μην αφήνουμε τα μικρά μυαλά των ανθρώπων, που είναι γεμάτα με την άγνοια, με τα πάθη, με τα λάθη, με τις αδυναμίες ακόμα και με τα προβλήματα υγείας, να μας πείσουν ώστε να μας βγάλουν από τον στόχο μας, ούτε να ακούμε αυτούς που λένε «είναι μάταιος ο αγώνας αυτός». «Όχι, κάνεις λάθος φίλε μου, δεν είναι μάταιος, διότι σήμερα ζούμε τον Χριστό». Εξάλλου καλεστήκαμε από τον Θεό για να γίνουμε πιο δυνατοί από εκείνους που εγκαταλείπουν τον αγώνα τους εξαιτίας των παθών, των αδυναμιών και της αγνοίας. Ποτέ μα ποτέ να μην τα παρατήσουμε. Να μην δίνουμε την πένα του Χριστού που ήδη σήμερα γράφει για μας την επιτυχία και που κρατάμε δια της πίστεως στα χέρια μας στα χέρια των άλλων. Μόνο αν την κρατάμε γερά στα χέρια μας, θα γράψουμε νέα ιστορία στην ζωή μας, και ο τρόπος, με την νουθεσία του Χριστού η οποία σε εξελίσσει. Με την Σοφία του Θεού μπορείς να νικάς τα πάντα. Με την πένα του Θεού γράφεις την δική σου πνευματική ιστορία. Μην δίνουμε λοιπόν την πένα, την ζωή μας στα χέρια των άλλων. Αν την δώσουμε, οι άλλοι θα γράψουν χαζομάρες και αν τις πιστέψεις, η αιτία δεν θα είναι οι άλλοι αλλά εσύ που τους έδωσες την πένα για να γράψουν για σένα. Μη γένοιτο. Ο Θεός μάς έδωσε δικό μας μυαλό. Επειδή το μυαλό μας στην αρχή είναι άδειο και στην συνέχεια γεμάτο για πολλά χρόνια με τα θέλω των γύρω μας, εμείς σήμερα, αφού γνωρίσαμε τον Χριστό, να το αλλάξουμε αυτό και να αποφασίσουμε να το γεμίσουμε με την Σοφία του Θεού. Έτσι θα δημιουργήσουμε τον νου του Χριστού, όχι τον νου των άλλων, αλλά του Χριστού. Ό,τι έχει μέσα του Χριστό, αυτό να σπουδάζουμε. Γι’ αυτόν τον λόγο, μαζευόμαστε και εδώ σήμερα, για να γνωρίσουμε τον Χριστό και τον Λόγο του. Ακόμα γνωρίζουμε, ότι δεν είμαστε ακόμα καθαροί, γι’ αυτό δεν θα δογματίζουμε τα λόγια μας ή αυτά που θέλουν οι άλλοι. Για να δεχτούμε τις θέσεις των άλλων, θα πρέπει να μην δογματίζουμε τις δικές μας. Είναι διαφορετικό το επίπεδο όλων μας, γι’ αυτό θα παίρνουμε αυτό που μας αρέσει και όχι αυτό που θέλουν οι άλλοι. Όποιος κι αν είναι αυτός που σου μιλάει, όποια αποστολή μεγάλη κι αν έχει ή θέλει να μας πείσει ότι έχει, εσύ χρειάζεσαι δικό σου Θεό, και αυτός θα σου πει και θα σε οδηγήσει στην θέωση με ομαλότητα, ενώ οι άλλοι θα σε βιάσουν πνευματικά και θα σε μπλοκάρουν, διότι δεν έχουν αγάπη Χριστού αλλά συμφέροντα. Καλοί οι άνθρωποι του Θεού, καλοί οι άγιοι του Θεού, αλλά μπροστά στον Χριστό όλοι χάνουν την αξία τους. Εδώ στην φωνή Θεού συστήνουμε τον Χριστό και το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Ας ακολουθήσουμε τον δρόμο του Θεού, το θέλημα του Θεού και όχι το δικό μας. Μόλις το κάνουμε αυτό, θα έρθει στην ζωή μας ένας σκοπός, να γίνουμε κληρονόμοι, συγκληρονόμοι αλλά και συμμέτοχοι της δικής του δόξης. Μέχρι να το πετύχουμε, υπομονή και επιμονή, «ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν.» (Λουκ. 21:19) καθώς «ο τολμών νικά». Και κλείνω με μια κριτική μαντινάδα και μια δικιά μου. «Άλλοι κοιτούνε τον γκρεμό και τους επιάνει ζάλη κι άλλοι στην άκρη του γκρεμού χορεύουν πεντοζάλη». Εμείς να χορεύουμε κάθε μέρα αγκαλιά με τον Χριστό, που σημαίνει «άλλοι κοιτούνε τον Θεό και φεύγουν μακριά του, και άλλοι ζούνε τον Θεό και χαίρονται κοντά του». Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.