ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΦΩΝΗ ΘΕΟΥ. Π ---------- Ρ

 


Παγίδα: Τα γεγονότα γίνονται παγίδα εις όσους δεν μελετούν τον λόγο του Θεού, ο οποίος προαναγγέλλει τις φοβερές ταραχές της φύσεως και της αναστατώσεως των ανθρώπων όλης της γης. Αποφυγή δε παγίδος είναι η προσοχή και η επαγρύπνηση εις το θέλημα του Θεού.

Παγίδες στο Λόγο του Θεού: Υπάρχουν παγίδες μέσα σε τον Λόγο του Θεού και αιώνες τώρα όλοι, πνευματικοί και μη, πέφτουν σε αυτές και τούτο αποδεικνύεται διότι ουσιαστικά αποτελέσματα δεν εμφανίζει ο χριστιανικός κόσμος, όπου αυτός υφίσταται.

Θα αναφέρω μερικές παγίδες.

Πρώτη παγίδα: Ο Κύριος φανέρωσε ότι, η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστίν και οι βιαστές αρπάζουν αυτή. Εδώ και δύο χιλιάδες όμως χρόνια κηρύττεται ότι είναι στον ουρανό και ότι είναι θέλημα Θεού να πεθάνουμε για να πάμε κοντά του, ενώ ο ίδιος ο Κύριος πολέμησε τον θάνατο με την παρουσία του, όπου είχε επικρατήσει και ο ίδιος αναστήθηκε, ώστε σήμερα να ζει αφθαρτος και αθάνατος. Το ότι δεν τον βλέπουμε, είναι διότι ο Πατέρας του τον εκάθησε στα δεξιά του (αγαθός χώρος), ώστε να τον διαφυλάξει από τον πεσόντα ανθρωπο και να μην υποστεί ξανά πόνο μέχρι το ανθρώπινο γένος να αποδεχτεί ουσιαστικά τις αρχές του.

Δεύτερη παγίδα: Ο Χριστός δεν έθεσε πρωτοκαθεδρίες ούτε αρχηγούς αλλά φανέρωσε τα εξής: Σεις με φωνάζετε, ο Διδάσκαλος και ο Κύριος και καλώς λέγετε, διότι είμαι, σεις όμως μη ονομασθήτε καθηγηταί· διότι εις είναι ο καθηγητής σας, ο Χριστός, πάντες δε σεις αδελφοί είσθε.

Αλλη παγίδα είναι ότι οι χριστιανοί μέρα - νύχτα κρίνουν στο όνομα του Χριστού και τονίζουν πως όσοι ανθρωποι δεν είναι Ορθόδοξοι ή Πεντηκοστιανοί ή Προτεστάντες ή είναι αλλόθρησκοι δεν θα σωθούν, ανάλογα ο καθένας με το δόγμα που έτυχε να έχει. Έτσι όλοι πέφτουν στον φανατισμό και στην κρίση. Διότι αυτό που έτυχε να γεννηθεί και να υιοθετήσει ο κάθε ανθρωπος θεωρεί ότι είναι και το σωστό και δυστυχώς, διά της κρίσεως γίνεται πολέμιος στους συνδογματικούς αδελφούς ή αλλόθρησκους. Ο Κύριος όμως τόνισε, αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους, οίτινες σας καταρώνται, ευεργετείτε εκείνους, οίτινες σας μισούσι και προσεύχεσθε υπέρ εκείνων, οίτινες σας βλάπτουσι και σας κατατρέχουσι. Ακόμη ο Κύριος φανέρωσε, μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε, τις είσαι εσύ όστις κρίνεις αλλότριον οικέτην, εις τον ίδιο κύριο ίσταται ή πίπτει, διά τούτο αναπολόγητος είσαι, ω ανθρωπε, πας όστις κρίνεις· διότι εις ό,τι κρίνεις τον αλλον, σεαυτόν κατακρίνεις· επειδή τα αυτά πράττεις συ ο κρίνων. Επίσης, μια φορά είπαν στον Κύριο οι μαθητές του ότι κάποιος κηρύττει όπως και εμείς και του είπαμε να μας ακολουθήσει και δεν μας ακολούθησε. Ο Κύριος απάντησε, όστις δεν είναι καθ’ ημών είναι υπέρ ημών. Όποιον δηλαδή δεν τον έβαλα εγώ, τον έβαλε ο Πατέρας μου.

Αλλη παγίδα είναι ότι όλοι εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια κηρύττουν ότι ο θάνατος είναι θέλημα Θεού και όχι ότι είναι παράγωγο της αμαρτίας. Ο Κύριος φανέρωσε: Και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα τον απαντα, πιστεύεις τούτο; Μας ρωτά. Ο απ. Παύλος φανέρωσε, πως τα οψώνια της αμαρτίας είναι θάνατος. Αρα όταν φύγει η αμαρτία, ο θάνατος θα καταργηθεί και αυτή θα πρέπει να πολεμήσουμε και όχι να αποδεχθούμε τον θάνατο σαν θέλημα Θεού. Μάλιστα ο απ. Παύλος φανέρωσε, ου γαρ θέλομεν εκδύσασθε αλλά επενδύσασθε ίνα καταποθή το θνητόν υπό της ζωής. Ο σοφός Σολομών αναφέρει ότι ο Θεός ουκ εποίησε θάνατο, ουδέ τέρπεται επ’ απώλειας ζώντων και σωτήριες αι γενέσαι του κόσμου, έκτισε γαρ εις το είναι τα πάντα, φθόνος δε διαβόλου θάνατος εισήλθε εις τον κόσμον. Όλα αυτά θα πρέπει να τα προσέξουμε ώστε να μπορέσουμε να βρούμε τον Θεό. Αμήν.

Διότι αν δεν τις ανακαλύψουμε τις παγίδες, θα αφιερώσουμε χρόνια στο να νομίζουμε ότι είμεθα παιδιά του Θεού, όμως θα αποδειχθεί ότι καμιά σχέση δεν είχαμε με αυτόν.

Παγκόσμιο αγιαστήριο: Όσοι ανήκουμε στην Φωνή Θεού, θα πρέπει να εργαζόμαστε σήμερα με συναίσθηση των πραγμάτων ώστε το αγαθό, ο Θεός να πάρει την πρώτη θέση στην ζωή μας αλλά και στην ζωή όλων των Ελλήνων και σαν διαχειριστές του πνευματικού πλούτου, ο οποίος έχει εναποταμιευθεί και γραφτεί στην Ελληνική γλώσσα, να τον αξιοποιήσουμε και να τον μεταβιβάσουμε και στα έθνη διά του πνευματικού παραδείγματος και αναστήματος όλων ημών.

Για να πετύχουμε την ανατροπή του δαιμονισμένου κόσμου και να τον μετατρέψουμε σε παγκόσμιο αγιαστήριο, ας εισέλθουμε πρώτα στο δικό μας αγιαστήριο, στην προσευχή, ώστε να αντλήσουμε την σοφία του Θεού, την οποίαν όταν εξασφαλίσουμε να την φέρουμε στην ζωή μας ως τον νέο τρόπο ζωής και στην συνέχεια να τον μεταλαμπαδεύσουμε σε όλα τα έθνη.

Ο Λόγος του Θεού είναι σήμερα στα έθνη. Όμως, ο ανθρωπος σήμερα στα λόγια είναι του Θεού, ενώ τα έργα του απέχουν απ’ αυτόν. Εμείς με το παράδειγμά μας, αν το πιστεύουμε, να το εκδηλώνουμε, ώστε οι πάντες να βλέπουν την σοφία του Θεού πάνω μας. Ο Λόγος έγεινε σαρξ και κατώκησε μεταξύ ημών και είδομεν την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας.

Αυτός ο Λόγος να μπει και στην δική μας σάρκα, αλλωστε ο Κύριος τόνισε, παράδειγμα έδωκα εις εσάς, καθώς ότι εγώ ποιώ και σεις δύνασθε να ποιήσετε και πλειότερα τούτων θέλετε ποιήσει.

Πάζλ του Θεού: Μέσα στον Θεό υπάρχουν πολλά πνεύματα, πολύ σοφία, πολλοί τρόποι σωτηρίας όμως ο Υιός τα έχει όλα, είναι πάνω από όλους και από όλα.

Εμείς όλοι έχουμε μέρος αυτών των χαρισμάτων, γι’ αυτό πρέπει όλοι να ενωθούμε με το πνεύμα της αγάπης ώστε να δημιουργήσουμε ο καθένας από την μεριά του την εικόνα του πάζλ, που είναι ο Πατέρας (ο Θεός).

Το κέντρο του πάζλ είναι ο Χριστός και γύρω του οι ιερείς του Θεού, οι αγγελοι, οι αρχαγγελοι, ο λαός του Θεού. Όλοι κατέχουν μέρος του Θεού και γι’ αυτό δεν πρέπει να απορρίπτουμε κανέναν. Ο Θεός αδέλφια μου δεν είναι δογματικός αλλά είναι πολυμορφικός και έδωσε εις έκαστον ιδιάζουσα μορφή σοφίας ώστε οι πάντες να έχουμε χρείαν αλλήλους. Με αυτό τον τρόπο έδωσε αξία σε όλους. Αυτή είναι η σοφία του Θεού και εύχομαι να την εννοήσουμε ώστε να αποφύγουμε τις μικρότητες οι οποίες προέρχονται από τον εγωισμό, ο οποίος εγωισμός δημιουργεί την κρίση και τον χωρισμό. Εκείνο που θα πρέπει να προσέξουμε είναι η απόκτηση της πνευματικής ή κοσμικής σοφίας χωρίς το στοιχείο της αγάπης και της ταπείνωσης.

Μη γένοιτο να υπάρχει ανθρωπος μέσα στην Φωνή Θεού που να πιστεύει ότι τα ξέρει όλα και ότι είναι τα πάντα. Στην Φωνή Θεού οι μαθητές αυτής γιορτάζουμε την αγνοια και το μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι γι’ αυτό θα συνεχίσουμε να σπουδάζουμε πάνω στα δρώμενα του Λόγου του Θεού και στην σοφία που διακατέχει τον Θεό μέσα από τον Λόγο του Θεού και μέσα από ολόκληρη την δημιουργία. Αυτό θα συνεχίζεται μέχρι την ημέρα του Κυρίου όπου δι’ αυτού θα φτάσουμε στο να είμεθα διδακτοί Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πάθη: Τρόπος ζωής που καταλήγει στον θάνατον. Κρησφύγετο του διαβόλου για να μη γνωρίσει ο ανθρωπος ουσιαστικά τον Θεό που είναι η ζωή.

Πάθη: (Αμαρτία). Είναι αυτές οι εντολές που κινούν τα μέλη του σώματος, ώστε να προβαίνουν σε ενέργειες αρνητικές, που έχουν επιπτώσεις σε εμάς, στους γύρω μας και στο Θεό.

Παθήματα εμπλουτισμός σοφίας Θεού: Τα παθήματα, είναι οι αντιξοότητες που αντιμετωπίζουμε στο να φέρουμε τα αποτελέσματα εκείνα που μας παρέχουν την υιοθεσία και την δυνατότητα να ονομαστούμε τέκνα Θεού, κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της δόξης αυτού του Αγίου Θεού.

Τι αξία αδέλφια μου έχει ο κόσμος και το σύστημα απώλειας που τον διέπει, μπροστά στην επαγγελία του Χριστού που είναι, η συμμετοχή μας στην ίδρυση του νέου άκτιστου κόσμου;

Τι αξία έχουν τα πάθη τα οποία καταστρέφουν την ψυχή και το σώμα μας, μπροστά στην έκχυση του Αγίου Πνεύματος με ότι συνεπάγεται όπως, καρπούς, χαρίσματα, σημεία και σοφία Θεού πάνω σε όλους τους τομείς;

Τι αξία έχουν τα στερεότυπα που υφίστανται σήμερα, κάνοντας την ζωή μας ανίατη, ανούσια, ανύπαρκτη, μπροστά στις επιδιώξεις που αναπτύσσει μέσα μας ο Θεός, γινόμενοι μέτοχοι της αφθαρτης ζωής; Είναι ασύγκριτες οι δωρεές και οι επιδιώξεις που παραθέτει μπροστά μας ο Θεός διά Πνεύματος Αγίου, οι οποίες μας εξελίσσουν, μας αναγεννούν, μας χαρίζουν εξουσίες όπως, αγάπη, ταπεινοφροσύνη, ανεκτικότητα, διαύγεια πνεύματος κ.λπ..

Παθήματα εμπλουτισμός σοφίας Θεού: Ο κοσμικός ανθρωπος αποφεύγει την πνευματική δραστηριότητα και επιλέγει την οκνηρία, την πνευματική οκνηρία, την τεμπελιά αποφεύγοντας πειρασμούς και δοκιμασίες, έτσι δεν μετέχει των δραστηριοτήτων του Θεού. Ομοιάζει με τα λιμνάζοντα ύδατα τα οποία γεμίζουν με ακαθαρσίες, με συνέπεια το ζων ύδωρ να γίνεται βάλτος.

Ο πνευματικός ανθρωπος ομοιάζει με το τρεχούμενο νερό, το οποίο όταν κυλάει αντιμετωπίζει εμπόδια με τα οποία συγκρούεται και ανάλογα την πνευματική δύναμη και ορμή που έχει τα προσπερνά και δημιουργεί με την συνεχόμενη δραστηριότητά του ποταμούς, λίμνες κ.λπ..

Όταν θέλουμε να γίνουμε Υιοί Θεού τότε θα πέσουμε σε πειρασμούς. Οι πειρασμοί έχουν σκοπό να μας αφυπνίσουν, να μας δυναμώσουν, ώστε να πέσουμε στην προσευχή όπου εκεί θα συναντήσουμε την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού, η οποία θα μας εμπλουτίσει σοφία Θεού, η οποία σοφία θα μας δώσει δύναμη να ξεπεράσουμε τους πειρασμούς. Οι πειρασμοί κρατούν ένα μικρό χρονικό διάστημα, η δοκιμασία χρόνια.

Οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες είναι το γυμναστήριο του πνεύματος, όπου από αυτό ο ανθρωπος αποφοιτεί ισχυρός κατά Θεό. Παράδειγμα εις ημάς ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος, όπου οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες τον επένδυσαν με αιώνια δόξα. Η χαρά που νοιώθουμε από τους πειρασμούς προέρχεται διότι ο Θεός συμμαχεί μαζί μας και κάτι που σε εμάς φαίνεται βουνό με την παρουσία του στη ζωή μας γίνεται κόκκος άμμου.

Ο Κύριος μέσα από τους πειρασμούς τους δικούς του γνώρισε τους μαθητές του και τις προθέσεις τους, αυτούς τους δώδεκα ευλόγησε και τους δόξασε. Ενθυμούμεθα τι είπε στην προσευχή του στον Πατέρα του, Πατέρα είπε, αυτοί είναι οι εναπομείναντες μετ’ εμού, οι συμμετέχοντες στους πειρασμούς μου και θέλω όπου είμαι εγώ να είναι και αυτοί.

Ο τρόπος που αντιμετωπίζει ο ανθρωπος του Θεού τους πειρασμούς και τις δοκιμασίες γίνεται παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς αδελφούς, θαυμάζοντας την σοφία του Θεού, η οποία υπάρχει μέσα του.

Παθήματα εμπλουτισμός σοφίας Θεού: Ο πειρασμός είναι στιγμιαίος και δημιουργείται υπό του Θεού. Είναι παραχώρηση Θεού με σκοπό να αφυπνίσει τον ανθρωπο και να τον παροτρύνει στο να μετέχει της δόξης του Θεού διά της αναγέννησης.

Οι πειρασμοί σε πολλούς ανθρώπους κρατούν εις όλη τους τη ζωή. Οι πειρασμοί στους υιούς και θυγατέρες έρχονται και παρέρχονται, διότι η σοφία του Θεού τους δίνει την δύναμη να τους ξεπερνούν. Στον Κύριο οι πειρασμοί κράτησαν 40 ημέρες. Σε εμάς γίνονται πολυχρόνιες μάστιγες και ο λόγος διότι η απόφασή μας στο να κάνουμε το θέλημα του Θεού είναι σκιώδης.

Όταν αποφασίσουμε να εντάξουμε τον εαυτό μας στο να ποιούμε το θέλημα του Θεού, τότε ανακύπτουμε πνευματικά με αποτέλεσμα να γινόμεθα ανθρωποι με εμπειρίες, οι οποίες μας απεγκλωβίζουν από τους πειρασμούς.

Παθήματα εμπλουτισμός σοφίας Θεού: Οι πειρασμοί είναι παραχώρηση Θεού και όχι θέλημα αυτού. Όταν κάποιος δεν εννοεί τον τρόπο με τον οποίον ο Θεός ενεργεί προς σωτηρία ψυχής και σώματος, αποκτά εύκολες λύσεις και αποδίδει ευθύνες στον Θεό και στους συνανθρώπους του λέγοντας, γιατί Θεέ μου, τι σου έχω κάνει κ.λπ.. Οι πειρασμοί είναι τα αλτηράκια του πνεύματος, τα οποία μας γυμνάζουν πνευματικά και μας δημιουργούν ισχυρή προσωπικότητα πάνω στα δρώμενα του Ευαγγελίου. Η πτώση του ανθρώπου, η ημιμάθεια, η αποστροφή του από τον ζώντα Θεό γέμισε τον ανθρωπο με πειρασμούς και δοκιμασίες.

Έχουμε μία παραβολή του ασώτου ο οποίος εγκατέλειψε τον πατέρα του, φυσική συνέπεια λοιπόν να ξεκινήσουν στη ζωή του οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες. Όταν όμως επέστρεψε, αρχισαν οι ευλογίες να έρχονται η μία πίσω από την αλλη, έτσι οι πειρασμοί χάθηκαν.

Ας μάθουμε λοιπόν να ζούμε με τον ζώντα Θεό αν θέλουμε οι πειρασμοί, οι δοκιμασίες, ο διάβολος να μην υφίστανται στη ζωή μας.

Παιδιά: Τα παιδιά έχουν πολλά αγαθά και πολλά θεϊκά στοιχεία:

1) Μικραίνουν το κακό. 2) Στα παιχνίδια όταν μαλώνουν έπειτα πολύ γρήγορα τα ξαναβρίσκουν. 3) Λαμβάνουν και υιοθετούν εύκολα νέες διδασκαλίες. 4) Φανερώνουν την αλήθεια ή το ψέμα με ευκολία. 5) Η αγαθότητα που εκπέμπουν τα κάνει προσιτά από όλους. 6) Η δοτικότητα και η ευσπλαχνία που τα διακατέχει στρέφεται προς πάντες.

Με λίγα λόγια, αμέτρητα και πολυποίκιλα αγαθά τα συντροφεύουν, εν αντιθέσει με τους μεγάλους, οι οποίοι σκληραίνουν με την πάροδο του χρόνου στα πάντα, καταργώντας τη νέα διδασκαλία του Χριστού, την αγάπη και το έλεος, από τη ζωή τους.

Παιδιά: «Αληθώς σας λέγω, Όστις δεν δεχθή την βασιλείαν του Θεού ως παιδίον, δεν θέλει εισέλθει εις αυτήν».

Τα παιδία έχουν μια απλότητα θεσπέσια και πιστεύουν πολύ εύκολα και απλά σε αυτό που τους λένε οι γονείς τους ή οι δάσκαλοί τους. Το ίδιο θέλει και ο Θεός από εμάς, να πιστεύουμε ότι μας φανερώνει μέσα στο λόγο του, στο αγιο ευαγγέλιό του χωρίς ουδεμία αμφιβολία και μάλιστα να τείνουμε στην εκπλήρωση των εντολών του με χαρά.

Θέλω να σας πω ακόμα κάτι που πολλοί δεν το εννοούν. Αυτό είναι πως αν αδιαφορήσουμε στο κάλεσμα του Χριστού και αν δυστροπήσουμε στο κάλεσμά του ποιο το όφελος; Το πολύ πολύ να φτιάξουμε μια περιουσία την οποίαν θα την χάσουμε στο τέλος δια του θανάτου. Εάν όμως πιστέψουμε, θα αποκτήσουμε υπό του Θεού τρία δώρα, το ένα είναι η πνευματική ζωή που θα μας εξασφαλίσει ο Χριστός, το δεύτερο αφθαρτη αθάνατη αιώνια ζωή και το τρίτο είναι υλικός πλούτος διότι του Κυρίου είναι η γη και το πλήρωμα αυτής. Ο ίδιος μας φανερώνει δια του Υιού του, ζητάτε πρώτα την βασιλεία του Θεού και την δικαιοσύνη του Θεού και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Παλαιά Διαθήκη: Όταν μελετάμε την Παλαιά Διαθήκη να παίρνουμε εκείνα τα ρήματα, εκείνα τα λόγια, εκείνες τις εμπειρίες, οι οποίες μας οικοδομούν. Στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχουν πολλές παγίδες, χρειάζεται προσοχή. Η Παλαιά Διαθήκη ομοιάζει με ένα σπίτι κατασκευασμένο από καλάμια. Όταν αναπτύξουμε όμως την Καινή Διαθήκη, αυτό θα ομοιάζει με ένα σύγχρονο οικοδόμημα το οποίο χτίστηκε στο οικόπεδο που ήταν το ξύλινο σπίτι για εμάς όλους υπό του Θεού. Για να χτιστεί όμως το σύγχρονο οικοδόμημα έπρεπε να αφανιστεί, να εξαφανιστεί το γερασμένο παλιό σπίτι.

Εμείς θα ακολουθήσουμε την Καινή Διαθήκη η οποία δόθηκε από τον ίδιο τον Θεό και θα ενθυμούμεθα θετικά, με αγάπη το ξύλινο οικοδόμημα που υπήρχε στον χώρο όπου αναπτύχθηκε το σύγχρονο οικοδόμημα, που λέγεται Χριστός. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Παλιός - νέος ασκός: Ο παλιός ασκός συμβολίζει την Παλαιά Διαθήκη όπου σαν θρησκεία του έχει τις τυπικές διαδικασίες όπως νηστεία, εκκλησία την Κυριακή, κάνουμε σταυρό όταν πάμε σε μια εκκλησία ή μοναστήρι, εντάλματα ανθρώπων. Ακόμη, θυσίες υλικές όπως άναμμα του κεριού ή ένα τάμα ή μια προσφορά από το περίσσευμα. Στις τυπικές ανήκει και το άναμμα του καντηλιού. Επίσης, η βάπτιση στο νερό χωρίς μετέπειτα αναγέννηση, ο γάμος χωρίς αγιασμό και αναγέννηση, το ευχέλαιο χωρίς μετάνοια κ.λπ.. Όλοι γνωρίζουμε ποιος είναι ο παλιός οίνος και ποια η διδασκαλία του.

Ο νέος οίνος και ο νέος ασκός συμβολίζουν την διδασκαλία του Χριστού όπου σε αυτή ο Θεός λατρεύεται ως πνεύμα. Πνεύμα ο Θεός και οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν. Η λατρεία του πνεύματος είναι να προσφέρουμε θυσία ζώσα τον ίδιο τον εαυτό μας τον οποίον θα τον θέσουμε στην υπηρεσία και στην υπακοή του Θεού για την δόξα του δια της αναγέννησης και θυσίας του εαυτού μας, ώστε να υπηρετήσουμε τον συνάνθρωπο για την αναγέννησή του με ενδιαφέρον αληθινό.

Στην νέα διδασκαλία ανήκει η μελέτη, η προσευχή, η μετάνοια και η αναγέννηση η οποία φέρνει την σοφία Θεού, την ταπείνωση, την αγάπη και την ζώσα πίστη των έργων.

Το πρώτο από μόνο του δεν ωφελεί και τα δυο μαζί όμως είναι δόξα παρά Θεού και ανθρώπων. Οι εκλεκτοί τηρούν τα πάντα με χαρά αντλώντας σοφία Θεού η οποία πλημμυρίζει τα ενδόμυχά τους με χαρά και ενθουσιασμό Χριστού.

Για να μπει η νέα διδασκαλία του Χριστού, ο νέος οίνος σε ανθρωπο που έχει φανατιστεί με την διδασκαλία του παλιού ασκού είναι δύσκολο μέχρι αδύνατο. Υπάρχουν όμως ανθρωποι που γνωρίζουν τον παλιό ασκό και την διδασκαλία του όμως δεν έχουν φανατιστεί δια αυτής. Εκεί μπορούμε να βάλουμε τον νέο οίνο, διδασκαλία του Χριστού, χωρίς να τραυματιστεί ο ανθρωπος αυτός από την δύναμη και την σοφία του νέου οίνου. Αμήν.

Πανοπλία του Θεού: 1) Ταπεινοφροσύνη, χωρίς αυτή ουδεμία αρετή αναγνωρίζεται και όποιο έργο και αν κάνουμε θα καταλήξει να είναι δαιμονισμένο έργο.

2) Αγάπη, αυτή δημιουργεί τη ζωή διότι είναι η βάση της αφθαρτης ζωής, πάνω σε αυτή χτίζεται η αφθαρτη ζωή. Η αγάπη δεν πεθαίνει. Αγάπη έχει αυτός ο οποίος διέπεται από τους καρπούς του Πνεύματος όπως αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια.

3) Όπλο πυρηνικό είναι να έχουμε θείο έρωτα. Αυτός πολλαπλασιάζει την σοφία του Θεού η οποία μας ελευθερώνει από την αμαρτία και αποκωδικοποιεί όλα τα μυστήρια του Θεού ώστε να μετέχουμε αυτών.

4) Ειρήνη Θεού, πυρηνικό όπλο διότι με αυτή ειρηνεύουμε κάτω    από οποιεσδήποτε συνθήκες της ζωής μας και αν βρεθούμε. Μεγάλο πράγμα να έχουμε ειρήνη και να μην οδηγούμε τον εαυτό μας σε αδιέξοδο, προκαλώντας του πνευματική σύγχυση σε σημείο να έχουμε ταραχή και να υπολειτουργούμε πνευματικά ή βιολογικά. Η ταραχή δημιουργεί ανακατανομή στο αίμα διότι ο εγκέφαλος βρίσκεται σε σύγχυση και προκαλεί αθεράπευτα προβλήματα.

5) Δικαιοσύνη. Η δικαιοσύνη μας κάνει Ανθρώπους Θεού, ώστε το έλεος του Θεού να μας διακατέχει πάσας τας ημέρας της ζωής μας, το οποίο προσφέρουμε σε όλους όσους είναι γύρω μας φίλους, αδελφούς, εχθρούς. Με την δικαιοσύνη του Θεού διαφυλάττουμε την συνοχή, την ενότητα μεταξύ μας.

6) Ζώσα πίστη. Αυτή η πίστη ενεργεί μόνο σε σκεύος εκλογής και είναι απειρες οι ευεργετικές της ικανότητες διότι δι’ αυτής δύναται το σκεύος αυτό να υλοποιήσει τα λόγια του. Έχουμε ακούσει όλοι από το αψευδές στόμα του Κυρίου το ειπέ λόγον και θέλει γίνει. Ο Κύριος τόνισε, Εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, θέλετε ειπεί προς το όρος τούτο, Μετάβηθι εντεύθεν εκεί και θέλει μεταβή· και δεν θέλει είσθαι ουδέν αδύνατον εις εσάς.

Αυτά είναι τα υπέρ - πυρηνικά όπλα του Θεού. Υπάρχουν και αλλα, αναφέρονται μέσα στον Λόγο του Θεού. Εμμένοντας πάνω στην υγιαίνουσα διδασκαλία την οποίαν χορηγεί η Φωνή Θεού, δυνάμεθα να φέρουμε στη ζωή μας την θέωση. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πάντα δοκιμάζετε, το καλό κατέχετε: Η ζωή είναι σήμερα έτσι φτιαγμένη που είναι φύσει αδύνατον ένας ανθρωπος να μην δοκιμάσει και να μην αποκτήσει μέσα από την ημιμάθειά του ή την αγνοια ή την γνώση που έχει, πολλά πράγματα, γεγονότα θετικά ή αρνητικά. Το γεγονός να κρατά κάποιος χωρίς να κρίνει, το καλό, το αγιο, το σωστό, ανήκει στην σοφία του Θεού.

Αν μετά την εμπειρία στοιχειοθετεί εαυτόν πάνω στο καλό, στο θέλημα του Θεού, αυτό είναι το μέγιστο αγαθό, διότι στην πνευματική σκάλα προς τον ουρανό θα αποκτήσει εμπειρίες πολλές από το καλό και το κακό. Αυτές οι εμπειρίες θα τον καταστήσουν αγαθό, με σοφία Θεού, η οποία θα εμφανίζεται ως εμπειρία πνευματική στη ζωή του την οποίαν θα φανερώνει όταν τον ρωτούν, όμως δεν θα επιβάλλει αυτή ούτε σε μικρότερους, ούτε σε μεγαλύτερους, διότι ο Θεός μεριμνά για τους πάντες.

Είναι ώριμο, είναι θεάρεστο να βλέπεις τον Θεό να αναπτύσσει τον αδελφό.

Πάντα ελεγχόμενα υπό του φωτός: Όσο και αν είναι το σκοτάδι στη ζωή μας το φως, ο Χριστός όταν φωτίσει την καρδιά μας, το νου μας θα μας φανερώσει τα πάντα, ώστε μέσα από αυτό το φως να αποτινάξουμε το σκοτάδι και να καθαρίσουμε το αγιαστήριο (νου) από την αμαρτία (μικρές ή μεγάλες αλώπεκες) και έπειτα θα είναι πρόσφορο το έδαφος να δημιουργήσει ο τριαδικός Θεός μοναστήρι μέσα μας, φανερώνοντας σε όλους γύρω μας με το αψογο παράδειγμά μας και την ουρανόδρομη σοφία μας ότι ο Θεός ζει μέσα μας και αυτός ποιεί τα έργα.

Με αυτό τον τρόπο θα συμμετέχουμε στο έργο του Θεού και θα γίνουμε αιτία να δοξάζεται ο Θεός σε μεγάλη ακτίνα δράσης.

Πάντες πταίομεν: Από την ημέρα που γνώρισα τον Κύριο κατάλαβα ότι είναι πολύ παιδικό να ασχολούμαι με τους αλλους, πόσο μάλλον να μπαίνω στη ζωή τους και να την κρίνω. Είναι χάσιμο χρόνου να θέλουμε να διορθώσουμε τη ζωή του αλλου ή να θέλουμε να τον κρίνουμε ή να τον καταδικάσουμε ώστε να δικαιώσουμε εαυτό. Πάντες πταίομεν. Επομένως, ας μην κρίνουμε επιπόλαια κανέναν διότι θα μετανιώσουμε πικρά.

Εξάλλου  ο ίδιος ο Κύριος τόνισε, μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε και ο απ. Παύλος συνεχίζει, συ τις είσαι όστις κρίνεις αλλότριον οικέτην εις τον ίδιον αυτού κύριον ίσταται ή πίπτει· διά τούτο αναπολόγητος είσαι, ω ανθρωπε, πας όστις κρίνεις· διότι εις ό,τι κρίνεις τον αλλον, σεαυτόν κατακρίνεις· επειδή τα αυτά πράττεις συ ο κρίνων. Αυτό που τονίζει ο Κύριος στα τέκνα του είναι υπέρ αρκετό για έναν συνειδητοποιημένο χριστιανό.

Για έναν όμως που απλώς μελετά επιπόλαια αλλά δεν το συνειδητοποιεί και το αψηφεί η κρίση θα συνεχιστεί. Αυτός που κρίνει έχει την ταυτότητα του θανάτου στη τσέπη του.

Εγώ συμβουλεύω να στρέψουμε όλοι τα μάτια μας στον ζώντα Θεό και να μην τα πάρουμε ποτέ. Όταν θα τα παίρνουμε από το πρόσωπο το δικό του και την απειρη σοφία του, τότε τα λάθη θα συντελούνται σε καθημερινή βάση στη ζωή μας, τα οποία θα αυξάνουν διότι το ένα λάθος φέρνει το αλλο. Μη γένοιτο!

Ο Θεός επιστατεί στη ζωή του κάθε ανθρώπου και αυτός γνωρίζει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του. Εμείς να μην μπαίνουμε σε ξένα χωράφια.

Πάντες πταίομεν: Κάποτε η επιπολαιότητα των ανθρώπων καταδίκασε μία γυναίκα. Ο Κύριος τους είπε, ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω. Τότε όλοι πέταξαν τις πέτρες και έφυγαν. Το ίδιο ισχύει και σήμερα για όποιον κρίνει, καταδικάζει ή θέλει να πετάξει πέτρες στον αδελφό, στον φίλο, στον εχθρό. Αρα οι πάντες πταίομεν, ώστε να μην υπάρχει ουδείς ο οποίος να θέλει να δικαιώσει τον εαυτό του διά του νόμου αλλά διά της χάριτος του Θεού, διά της σταυρικής θυσίας και διά του μέγα ελέους, το οποίο χάρισε ο Πατέρας μέσω του Υιού του, γινόμενος ο Υιός λύτρο αντί πολλών. Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτός ο Χριστός τας αμαρτίας ημών εβάστασε και περί ημών οδυνάται, εν τω μώλωπι αυτού εμείς ιάθημεν.

Αν θέλουμε το έλεος του Θεού να μας καταδιώκει στην κρίση, η οποία γίνεται υπό του Θεού ζώντες ή κοιμηθέντες, δεν έχουμε παρά να κρίνουμε και εμείς με βάση τον νόμο της ελευθερίας που είναι το έλεος και παρουσιάζεται υπό του Κυρίου ως εξής:

Θα αναφέρω δύο παραδείγματα: 1) Πάτερ, αφες αυτοίς ου γαρ οίδασιν τι ποιούσιν και 2) ο Πέτρος ρώτησε, Κύριε πόσες φορές αν αμαρτήσει ο αδελφός μου να συγχωρήσω αυτόν; Επτά; Και ο Κύριος του απάντησε εβδομηκοντάκις επτά. Ο Θεός μας θέλει γεμάτους έλεος και ουσιαστική ταπείνωση, το οποίο εύχομαι εις όλα τα παιδιά που υπηρετούν την Φωνή του Θεού.

Όταν κρίνουμε, κατακρίνουμε, καταδικάζουμε τότε δεν έχουμε μέρος στα σκηνώματα του Θεού και όταν αντιμετωπίσουμε πρόβλημα η κρίση του Θεού σε εμάς θα είναι ανήλεη. Αναπολόγητος λοιπόν είναι ο κρίνων, διότι εις ότι κρίνει τον αλλον σεαυτόν καταδικάζει. Μη γένοιτο να υπάρχει τέτοιος ανθρωπος που ενώ γνώρισε τις αρχές του Θεού παραμένει αδιόρθωτος, αμετανόητος.

Πάντες πταίομεν: Ας αφήσουμε τις μικρότητες μεταξύ μας, οι οποίες γίνονται εμπόδιο στο να εξασφαλίσουμε την ενότητα, η οποία ενότητα χρειάζεται να υφίσταται στον λαό του Θεού και σήμερα και πάντα. Αλλωστε ο λαός του Θεού θα διακρίνεται όταν εφαρμόζει το εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστέ εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις.

Να μην στενάζουμε και κρίνουμε τους αδελφούς αλλά με το πνεύμα της αγάπης και της ευγενούς αμιλλας οι παλαίστεροι να καθησυχάζουν τους νέους μαθητές, οι οποίοι βλέπουν λάθη, ώστε να εισερχόμαστε στην αγάπη οι πάντες. Όχι εύκολα συμπεράσματα. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι διά πολλών κρίσεων και σκανδάλων θα εισέλθουμε στην βασιλεία των ουρανών, ώστε να φανούν οι δόκιμοι.

Χρειάζεται μακροθυμία και υπομονή μέχρι να καταλάβουμε πως ενεργεί και συντελεί ο Θεός σε εμάς την αναγέννησή μας.

Ο Ιώβ και οι φίλοι του έπεσαν σε κρίσεις, κατακρίσεις, παράπονα, θλίψεις, υπέρμετρους εγωισμούς. Όταν όμως ήρθε η αποκατάσταση, ο Ιώβ απέδειξε διά της σοφίας που έλαβε μέσω της εκπαίδευσης που υπέστη, ότι ο Θεός είναι απείραστος κακού και ουδένα πειράζει, έκαστος πειράζεται εκ του ιδίου αυτού ελαττώματα.

Πάντες σεις είσθε εις εν Χριστώ Ιησού: Η σύγχυση κατά τας γραφάς το να λέγεσαι Ιουδαίος, Έλληνας κ.λπ. δημιουργήθηκε στον πύργο της Βαβέλ. Η σύγχυση ειδικότερα για τα χριστιανικά έθνη θα έπρεπε να είχε φύγει, όμως κακοί διαχειριστές οδήγησαν τους λαούς σε αδιέξοδα με τραγικές συνέπειες για το ανθρώπινο γένος. Οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι από την Ευρώπη ξεκίνησαν και υποτίθεται ότι όλοι είναι Χριστιανοί. Εύχομαι να καταλάβουμε εμείς οι ανθρωποι και να μην ξαναφθάσουμε σε αδιέξοδο.

Όλοι είμεθα αδελφοί και αλλήλων μέλη. Όσοι είναι του Χριστού, είναι σπέρμα του Αβραάμ. Όσοι είναι του Αβραάμ είναι κληρονόμοι όλων των επαγγελιών. Η επαγγελία, ο Χριστός δεν δικαιώνει μόνο τους Χριστιανούς αλλά και όλους όσους είναι σπέρμα του Αβραάμ. Φυσική συνέπεια όλοι Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι κ.λπ. να είμεθα αδέλφια. Κάνε Θεέ μου να το καταλάβουν όλοι ειδικότερα όσοι διαχειρίζονται την πνευματική εξέλιξη του ανθρωπίνου γένους, ώστε να αποκατασταθεί η αλήθεια και η αγάπη να γίνει το νέο κίνητρο της ζωής για όλους τους λαούς της γης μαζί με την αφθαρτη ζωή την οποία εξασφαλίζει ο Χριστός διά της πίστεως εις αυτόν σε όλα τα έθνη, ώστε ο πλανήτης να γίνει το σπίτι του Θεού και η επαγγελία ότι θα σκηνώσει μεταξύ μας να συντομεύσει. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πάντων δε το τέλος επλησίασε: Εννοεί το τέλος της αμαρτωλής γενιάς, η οποία θα τελειώσει είτε διά πυρός είτε διά της μετανοίας και αναγέννησης, η οποία αναγέννηση συντελείται σήμερα διά Πνεύματος Αγίου για τους έχοντας προορισμό σωτηρίας, για τους εκλεκτούς.

Αν δεν μπορέσουμε να εγκαταλείψουμε το σύστημα του κόσμου θα μας εγκαταλείψει αυτό. Αν δεν αναγεννηθούμε, τα γεγονότα θα βάλουν τέλος στην γεμάτη πάθη και αμαρτία ζωή μας. Σήμερα λοιπόν, πριν το τέλος έλθει, ας πάρουμε στα σοβαρά το γεμάτο σοφία Θεού κάλεσμα που λάβαμε. Φρόνιμος είναι αυτός ο οποίος βρίσκει και επινοεί τρόπους ώστε να βρει χρόνο να εισέλθει στο αγιαστήριο (προσευχή, μελέτη, εξάπλωση). Μέσα στο αγιαστήριο θα βρει τον Χριστό, ο οποίος θα πορεύεται έμπροσθέν του χαρίζοντάς του ζώσα πίστη, καρπούς, χαρίσματα και σημεία του Αγίου Πνεύματος.

Γι’ αυτόν λοιπόν που γνώρισε τον Χριστό, το τέλος δεν θα τον επισκιάσει ποτέ διότι το πνευματικό του επίπεδο θα επιτρέψει στον Πατέρα Θεό να τον φρουρήσει την ώρα του πειρασμού όπου η δοκιμασία, ο πειρασμός θέλει λάβει χώρα και θέλει επισκιάσει όλους τους λαούς και τα έθνη της γης. Ακόμη θέλει επισκιάσει και ολόκληρο τον γαλαξία όπου ανήκει ο πλανήτης γη. Ο δίκαιος μόλις σώζεται, που θέλει φανεί ο ασεβής. Εν όσο λοιπόν έχουμε καιρό, ας μαζέψουμε αμάραντο θησαυρό.

Οι ασεβείς δεν θα μπορούν να ζήσουν διότι έχουν στηρίξει τη ζωή τους στο σύστημα του κόσμου, στα χρήματα, στα φάρμακα, στην αμαρτία. Το τέλος αυτών όμως έφτασε και μαζί με το σύστημα όταν καταρρεύσει θα καταρρεύσουν όσοι πίστεψαν σε αυτό. Ο αναγεννημένος, ο μετανοημένος, ο δίκαιος ανθρωπος όμως θα ξεπεράσει τον πειρασμό που για πολλούς θα είναι το τέλος και ο λόγος, διότι όπου Θεός βούλεται νικάται φύσεως τάξη. Καθώς μακάριος ο ελπίζων εις Θεόν.

Εύχομαι, να κάνουμε όλοι καλή χρήση του χρόνου μας ώστε τα γεγονότα να μην μας γεμίσουν μωρία, η οποία φέρνει την απορία στην γεμάτη αγνοια ζωή μας.

Παρά τω Θεώ: Παρά τω Θεώ, είναι εκείνος που στέλνεται από τον Θεό για να εξελίξει τον ανθρωπο και να τον οδηγήσει στην αναγέννηση και στην θέωση. Δεν μπορεί ανθρωπος μη έχων τα στοιχεία του Θεού κηρύττων αλλο Ευαγγέλιο από το Ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού να ήρθε υπό του Θεού.

Τώρα, είναι πολλοί οι οποίοι κηρύττουν το Ευαγγέλιο που κατασκευάζει θρησκείες, δογματικούς φανατισμούς και διχάζουν τους χριστιανικούς λαούς και τα έθνη, αυτοί σίγουρα δεν εστάλησαν υπό του Θεού. Πρέπει να εννοήσουμε ότι ένας είναι ο Θεός, οι ανθρωποι όμως τον χώρισαν σε καθολικό, σε ορθόδοξο σε προτεστάντη, σε διαμαρτυρόμενο, σε πεντηκοστιανό, σε μουσουλμάνο κ.λπ. με φυσική συνέπεια ο χωρισμός, η κρίση, η πονηρία να εκδηλώνεται υπέρ κόρον σε σημείο μάλιστα όπου στο όνομα του Χριστού, του Θεού να υποκινούνται απάνθρωποι πόλεμοι με συμφέροντα και προσωπικές φιλοδοξίες.

Πρέπει να εννοήσουμε απαξ δια παντός ότι ο Θεός έναν πλάσας ανθρωπο, εξ αυτού πάντες γενέστε, έδωκε και εμοίρασε μάλιστα εις έκαστον ανθρωπο ή έθνος ιδιάζουσα μορφή σοφίας ώστε χρείαν πάντες αλλήλους έχοντες.

Ο Θεός τρία πράγματα ζητά και γι’ αυτά θυσίασε τη ζωή του. Πρώτον, ο ανθρωπος να πολιτεύεται την ανυπόκριτη αγάπη. Δεύτερον, να πολιτεύεται την ακρα ταπείνωση και τρίτον, να πολιτεύεται την αφθαρτη ζωή, διότι ο Θεός δεν είναι Θεός νεκρών αλλά ζώντων. Όλα τα αλλα λοιπόν περιττεύουν.

Παράβαση των πρωτοπλάστων: Προσέταξε δε Κύριος ο Θεός εις τον Αδάμ λέγων, Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ' αυτού· διότι καθ' ην ημέραν φάγης απ' αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει.

Την ενέργεια να προβούν στην εκτέλεση της πράξης αυτής τους την ενέπνευσε ο διάβολος και η παράβαση, η διαβολή δημιουργήθη έναντι του Κυρίου, του Θεού εις αυτούς οι οποίοι είχαν εντολή να μην προβούν στην πράξη αυτή. Η παράβαση ήτο ότι πήγαν να πάρουν, να μάθουν κάτι πριν την ώρα, πριν το πει ή το ευλογήσει ο Θεός. Επομένως, όταν ο Θεός υπόσχεται σε εμάς πράγματα δεν θα τα επιδιώκουμε από μόνοι μας, διότι τότε θα χάσουμε χρόνο και την αποστολή μας. Να πάρουμε ότι μας ανήκει την ώρα που ο Θεός θέλει και όταν αυτός το ευλογήσει.

Αλλωστε οι πρωτόπλαστοι είχαν και τη ζωή, είχαν και τον Θεό όμως όταν έχεις κάτι δεν το εκτιμάς και έτσι χρειάζεται για να το εκτιμήσεις να το χάσεις. Αυτό συνέβη στην περίπτωσή τους. Μα θα μου πει κάποιος, αν δεν γινόταν η πτώση θα εννοούσε ο ανθρωπος; Πιστεύω ότι ο Θεός έχει πολλούς τρόπους να σώσει τον ανθρωπο. Χρειάζεται υπομονή και όχι εγωκεντρικές επιδιώξεις.

Η αμαρτία έγκειται στο να μην προτρέχουμε να λάβουμε πράγματα στον υλικό ή πνευματικό τομέα τα οποία ο Θεός δεν μας τα ευλόγησε ακόμη. Έτσι δημιουργείται η αμαρτία η οποία είναι η ανυπακοή στο θέλημα του Θεού.

Η παράβαση τους οδήγησε στο να νιώθουν ντροπή, ενοχές, στενοχώρια, φόβο πράγματα αδιανόητα γι’ αυτούς. Με λίγα λόγια τους οδήγησε η παράβαση έξω από την μακαριότητα, την ευλογία του Θεού, την ειρήνη, τη σοφία, τη χαρά. Ο φόβος τώρα, το σοκ αυτό που υπέστησαν τους έκανε να κινηθούν με αλλοφροσύνη, μάλιστα προέβησαν στην σκέψη να ξεγελάσουν τον Θεό. Το ένα δαιμόνιο όταν το οικειοποιηθείς φέρνει και αλλο, το ένα λάθος απεδείχθη ότι φέρνει πολλά.

Όχι λοιπόν ενέργειες εξωγραφικές που αντιτίθενται στις εντολές του Θεού και είναι εντάλματα ανθρώπων.

Παραβολές: Σε όσους λόγω της πνευματικής ημιμάθειας που τους διέπει, ο Θεός μιλά με παραβολές και προσπαθεί να τους βοηθήσει και απεγκλωβίσει από το διάβολο και το πανούργο σύστημα του θανάτου το οποίο έθεσε μέσα τους. Εάν κάποιοι είναι σκεύη εκλογής θα προβληματιστούν από την παραβολή και θα ξεκινήσουν τον αγώνα του καθαρισμού και του αγιασμού.

Πάντως στους μαθητές του ο Χριστός μιλάει, α) πρόσωπο με πρόσωπο β) δια του παρακλήτου, τον οποίον ο κόσμος ούτε βλέπει ούτε γνωρίζει  γ) δια των αγγέλων  δ) δια του απεσταλμένου του. Όταν κάποιος υπακούσει σε έναν από τους τέσσερις τότε αυτός ο ανθρωπος γίνεται Υιός Θεού όπου η θεότητα λειτουργεί μετέπειτα αιώνια μέσα του.

Παραβολή της χαμένης δραχμής:  «Η τις γυνή έχουσα δέκα δραχμάς, εάν χάση δραχμήν μίαν, δεν ανάπτει λύχνον και σαρόνει την οικίαν και ζητεί επιμελώς, εως ότου εύρη αυτήν;».

Οι εννέα δραχμές που δεν έχει χάσει ακόμα η γυνή στην παραβολή αυτή καθώς και όλο το ανθρώπινο γένος είναι η ζωή που ζούμε, τα 80 με 100 χρόνια τα οποία μας προσφέρει ο Θεός. Οι εννέα δραχμές περιέχουν το πνεύμα το ζωοποιών το οποίο μας εξελίσσει σε όλους τους τομείς, το πνεύμα της λογικής, το πνεύμα το να εννοείς αδερφέ ότι ζεις.

Η μια δραχμή είναι ο Χριστός ο οποίος πρέπει να βρεθεί διότι είναι ο νικητής των πάντων και δύναται να μας βοηθήσει ώστε και εμείς να νικήσουμε.

Τι να νικήσουμε; Να νικήσουμε τα πάθη, την αδυναμία, την αμαρτία, την φθορά και τελευταία τον φυσικό θάνατο.

Ο λύχνος που παίρνει η γυναίκα αυτή και που θα πρέπει να πάρει ο καθένας ανά χείρας είναι το Αγιο Πνεύμα, το οποίο ενεργεί σε αυτόν που το δέχεται ώστε να βρει δια αυτού την μια δραχμή που χάθηκε, τον Χριστό, τον οποίον θα αναπτύξει και θα εξελίξει μέσα μας όταν ανάψει το φως αυτό σε κάθε ανθρωπο.

Εύχομαι το Αγιο Πνεύμα να φωτίσει την ζωή μας ώστε να τείνουμε στις ενέργειες εκείνες όπου θα μας εξασφαλίσουν τον Χριστό. Αμήν.

Παραγωγή εργατικότης του Θεού: Αν καταλάβουμε το πώς εργάζεται ο Θεός τότε θα αποφύγουμε μεγάλα δαιμόνια τα οποία πριν δεν μπορούσαμε να συλλάβουμε. Αδέλφια μου, έτσι δουλεύει ο Θεός. Στον κάθε ανθρωπο έδωσε ιδιάζουσα μορφή σοφίας, ώστε να ενεργεί ανάλογα την χρονική εποχή που ζει και να φέρει την αποστολή που ο Θεός έδωσε σε αυτόν εκείνη την χρονική περίοδο εις πέρας.

Ο Θεός αλλάζει τις αποστολές και όχι ο ανθρωπος. Μέγα παράδειγμα ο απ. Παύλος. Πρώτα διώκτης, μετέπειτα αντί Θεού στα έθνη. Τα πάντα συνεργούν στο αγαθό.

Ο Θεός βρίσκεται πίσω από κάθε αγαθή ενέργεια του ανθρώπου, γι αυτό ας κάνουμε αυτό που ενέπνευσε ο Θεός στην δική μας ζωή και δεν χρειάζεται να θέλουμε να γίνουν όλοι όπως εμείς θέλουμε. Ο Θεός ξέρει. Πάντως, όταν ο Θεός ετοιμάζει ιδρυτές της βασιλείας, αυτοί όλοι δεν έχουν παρά να κάνουν αγώνα και υπομονή. Ο Θεός θα τους ενώσει ώστε να αποτελέσουν την οικογένεια του Θεού.

Η Φωνή Θεού κατ εντολή Θεού έχει ετοιμάσει εκείνη την υγιαίνουσα διδασκαλία που μπορούν να βρουν και να γευτούν όσοι βρεθούν στον δείπνο του Θεού. Γένοιτο αμήν.

Παράδειγμα: Αν θέλεις ανθρωπε να αλλάξει ο αδελφός ή ο κόσμος προσπάθησε να αλλάξεις εσύ, ώστε να είσαι παράδειγμα.

Ο ανθρωπος μιμείται το καλό όταν το δει να εφαρμόζεται.

Παράδειγμα (αγάπη εν αλλήλοις): Κάποτε ένας βασιλιάς είχε τρεις προβληματισμούς. Ο πρώτος ήταν ποιο είναι το πιο σπουδαίο πρόσωπο σε αυτό τον κόσμο. Ο δεύτερος, ποιο είναι το πιο σπουδαίο πράγμα. Ο τρίτος, πότε είναι ο πιο σημαντικός χρόνος για να κάνεις κάτι. Δεν μπορούσε να βρει απαντήσεις. Έτσι αφησε τον θρόνο, βγήκε από το παλάτι με ενδυμασία πολίτη και περπατούσε στην πόλη. Την νύχτα προσφέρθηκε κάποιος χωρίς να ξέρει ότι είναι ο βασιλιάς να τον φιλοξενήσει στο σπίτι του και το πρωί θα συνέχιζε τον δρόμο του. Πριν κοιμηθούν κάποιος χτυπούσε την πόρτα βιαστικά και ζητούσε βοήθεια. Ο ανθρωπος που είχε το σπίτι ανοίγει την πόρτα, βλέπει κάποιον που ήταν χτυπημένος και έτρεχαν αίματα. Του λέει, τι συμβαίνει; Κάποιοι με χτύπησαν του απαντάει και με ψάχνουν για να με σκοτώσουν. Αυτός με το σπίτι τον έκρυψε αμέσως. Μόλις έφτασαν αυτοί που τον κυνηγούσαν ρώτησαν τον νοικοκύρη μήπως είδε κάποιον που έρχονταν προς το σπίτι. Ο οικοδεσπότης απάντησε, όχι. Όταν έφυγαν αυτοί που τον κυνηγούσαν τότε ο οικοδεσπότης φώναξε τον ανθρωπο και του είπε ότι έφυγαν. Αυτός ευχαρίστησε τον οικοδεσπότη και έφυγε.

Ο βασιλιάς βλέποντας όλα αυτά απόρησε και ρώτησε γιατί έβαλε τη ζωή του σε κίνδυνο για έναν αγνωστο. Ο σπιτονοικοκύρης του απάντησε, πιστεύω ότι το πιο σημαντικό πρόσωπο σ’ αυτόν τον κόσμο για μένα είναι αυτό που χρειάζεται βοήθεια. Το πιο σπουδαίο πράγμα είναι να την προσφέρεις την ώρα που την χρειάζεται και ο πιο σημαντικός χρόνος να κάνεις κάτι σημαντικό είναι η στιγμή που συμβαίνει το γεγονός.

Αγάπη, αγάπη, αγάπη στην αρχή στα μέτρα που μπορούμε και σιγά-σιγά θα μεγαλώσει σε σημείο να είμεθα αγάπη. Κατόπιν αφού γίνουμε αγάπη θα είμεθα κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι αυτού.

Παράδειγμα (αγνοιας-ημιμάθειας): Μία μέρα είχα πάει σε μία γιορτή. Εκεί ήταν μία κυρία η οποία κατηγορούσε τον ανδρα της με βαριές φράσεις, ότι δηλαδή ο ανδρας ήταν λάθος, ήταν,                                                                                 ήταν, ήταν κ.λπ.. Τελικά τον χώρισε, αλλά έχει τώρα πολλά προβλήματα.

Εγώ της είπα: Σε ακούω συνέχεια να κατηγορείς τον σύζυγό σου ότι αυτός έφταιγε και ότι εσύ ήσουν καλή, σύμφωνα με τα κριτήρια τα δικά σου. Πιστεύω της είπα, ότι δεν είναι έτσι και ότι αυτόν που θα έπρεπε να κατηγορείς είναι τον εαυτό σου, ο οποίος δεν ήξερε να προβλέψει για τον αν θα έπρεπε να παντρευτεί αυτόν τον ανδρα, τον οποίον αποκαλείς άχρηστο. Επομένως για να έχεις αυτά τα προβλήματα πάει να πει ότι φταις εσύ, διότι πήρες έναν άχρηστο όπως λες. Το εύκολο είναι να τα ρίξουμε στους αλλους ενώ ο Λόγος του Θεού λέει, τυφλός τυφλόν αν οδηγεί αμφότεροι εις βόθρον πεσούνται. Είχατε αγνοια του Λόγου του Θεού, σας ένωσαν τα πάθη, τα συμφέροντα κ.λπ. και γι’ αυτό σήμερα υποφέρεις.

Κατά συνέπεια, θα πρέπει ότι κάνουμε να το κάνουμε με Χριστό, διαφορετικά θα καταλήξει σε λάθος.

Παράδειγμα (ανάγκη και όχι αγάπη): Κάποτε, κάποιος μου είπε, ότι εμείς έχουμε αγάπη, διότι η εκκλησία μας έχει φτιάξει ορφανοτροφείο το οποίο φιλοξενεί παιδιά. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι το γηροκομείο, το ορφανοτροφείο δεν έγινε από αγάπη, αλλά από ανάγκη. Η αγάπη του Θεού έχει αλλες επιδιώξεις.

Αυτές είναι, πως αν στο Αγρίνιο, υπάρχουν 40 ορφανά παιδιά και υπάρχουν και 50.000 οικογένειες, υπάρχουν και ανθρωποι του πνεύματος του Θεού, γιατί δεν τα παίρνουμε αυτά στα σπίτι μας, οι 40 οικογένειες; Αυτό λέει η αγάπη.

Αν υπάρχουν 100 γέροι γιατί δεν τους παίρνουν στα σπίτια, τα παιδιά τους ή αν δεν έχουν παιδιά οι αλλες οικογένειες; Αυτό λέει η αγάπη.

Η αγάπη έχει αλλους τρόπους που ενεργεί και όχι κατασκευάζοντας ορφανοτροφεία, γηροκομεία κ.λπ. και θα το δούμε, όταν δεν θα έχουν τα ιδρύματα αυτά χρήματα, τότε θα τα εγκαταλείψουν οι πάντες, διότι η αγάπη τους στηρίζεται στα χρήματα και όχι στην αγάπη του Χριστού. Ας βάλουμε μυαλό, διότι διαφορετικά θα οδηγηθούμε σε αδιέξοδο. Μη γένοιτο! Αμήν.

Παράδειγμα (ανεξικακίας): Κάποτε ένας ανθρωπος έκανε μία ομιλία για την ανεξικακία. Κάποιος, ο οποίος τον γνώριζε θεώρησε καλό να καλέσει έναν φίλο του ο οποίος ήτο άθεος, θυμώδης, νευρικός κ.λπ. Εκείνος ο ανθρωπος δεν ήθελε να πάει στην ομιλία, αλλά αυτός που ήξερε τον ομιλητή επέμενε πολύ και τελικά τον έπεισε. Όταν ο ομιλητής λοιπόν τελείωσε την ομιλία του τότε αυτός σηκώθηκε, έτρεξε στον άμβωνα και του επιτέθηκε. Εκείνος χωρίς αντίδραση δέχονταν τα χτυπήματα. Ο κόσμος μετά από λίγο έτρεξε να βοηθήσει τον ομιλητή, ο οποίος αιμόφυρτος έπεσε κάτω. Όταν τους χώρισαν ήρθε και η αστυνομία η οποία ρώτησε τον ομιλητή αν θα κάνει μήνυση. Τότε αυτός με πράο και ησύχιο πνεύμα τόνισε, όχι, διότι σήμερα ο ανθρωπος αυτός με την συμπεριφορά του με έκανε να νιώσω ανεκλάλητη χαρά για δύο λόγους, πρώτον διότι μέσα μου δεν αισθάνομαι κανέναν θυμό και δεύτερον διότι έγινε αιτία να δω και εγώ και ο κόσμος ότι εφαρμόζω την ανεξικακία.

Ακριβώς το ίδιο έπραξε και ο Κύριος, έπαθε και εμείς εννοήσαμε τις αξίες των όσων έπαθε, κάνοντας το πνευματικό μας επίπεδο θεόπνευστο. Διά μέσω του Κυρίου μας όλοι εμείς γνωρίσαμε το νίκα το κακό με το καλό, καθώς λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει, απειλούμενος ουκ ηπείλει, όστις θέλει να γίνει πρώτος ας γίνει πάντων έσχατος και πάντων δούλος, επίσης παράδειγμα έδωκα εις εσάς. Τελευταία, ως αρνίον εφέρθη έμπροσθεν του κείροντος.

Παράδειγμα (ανθρωπος του τύπου): Μία ημέρα όταν πήγα στην δουλειά μου ακουσα την προϊσταμένη μου να λέει ότι θα επισκεφθεί την υπηρεσία μου η προϊσταμένη όλων των υπηρεσιών του νομού μου όπου εντάσσεται και η δική μου υπηρεσία.

Η προϊσταμένη μου η οποία είναι ένας ανθρωπος του τύπου, είπε, αν έρθει εδώ η προϊσταμένη όλων των υπηρεσιών του νομού και χρησιμοποιήσει εξουσία πάνω μου, διότι από τον νόμο είναι ανώτερη, τότε εγώ θα φύγω ή θα παραιτηθώ από την υπηρεσία διότι δεν το ανέχομαι. Όταν το ακουσα είπα, της δίνει ο Θεός την ευκαιρία να παρουσιάσει ταπείνωση και αυτή αντί γι’ αυτό θα παρουσιάσει εωσφορικό εγωισμό.

Αυτό σημαίνει ότι αν τηρείται μόνο η περιτομή, τότε η σοφία του Θεού δεν λειτουργεί στην ζωή του ανθρώπου και η σωτηρία της ψυχής και του σώματος δεν έρχεται ποτέ, ούτε η αναγέννηση του Θεού η οποία είναι γεμάτη σοφία Θεού και κάνει τον ανθρωπο να συμπεριφέρεται με λογική Θεού.

Παράδειγμα (αντιμετώπιση τυραννικής εξουσίας): Κάποτε σε ένα χωριό όπου το κατέλαβαν οι Γερμανοί, ένας Γερμανός στρατηγός καθώς έκανε την βόλτα του, είδε ένα ωραίο σπίτι στο βουνό. Αμέσως πηγαίνει εκεί, βρίσκει τον ιδιοκτήτη και του λέει, από σήμερα το σπίτι σου, θα γίνει σπίτι μου και στρατηγείο του Γερμανικού Στρατού και εσύ θα είσαι υπηρέτης μου. Ο ιδιοκτήτης δεν μίλησε καθόλου και αρχισε να υπηρετεί τον Γερμανό αξιωματικό. Μετά από τέσσερα χρόνια οι Γερμανοί αναγκάστηκαν να φύγουν από το χωριό και μόλις έφευγε ο Γερμανός αξιωματικός από το σπίτι, τότε ο ιδιοκτήτης βγήκε στο μπαλκόνι και φώναξε, όχι.

Δηλαδή, μετά από τέσσαρα χρόνια απάντησε στην διαταγή του αξιωματικού. Σε τέτοιες εξουσίες να μας διέπει υπομονή, σοφία Θεού και συνοχή μεταξύ μας.

Παράδειγμα (απαντες πταίομεν): Το ενδιαφέρον με θυσία για τη δόξα του Θεού και τη σωτηρία του κόσμου είναι το κλειδί ώστε να εισέλθουμε στη χώρα του Θεού. Πάνω σε αυτή την πόρτα της θυσίας θα χτυπήσουμε πολλές φορές, θα δοκιμαστούμε.

Πριν λίγο καιρό κοιμήθηκε ένας φίλος μου ο οποίος είχε γνωρίσει τον Χριστό και το Ευαγγέλιό του. Αυτός ήταν ορθόδοξος και ανήκε σε μια χριστιανική οργάνωση. Ο αδερφός αυτός με την πάροδο του χρόνου είχε πιεστεί οικονομικά και πνευματικά με την στενοχώρια και το θυμό  οδηγήθηκε σε αδιέξοδο.

Στην κηδεία με ρώτησε κάποιος, γιατί πέθανε; Εγώ απάντησα:

Πρώτον φταίει η ενορία, ο ποιμένας του, ο οποίος όταν είδε ότι εγκατέλειψε την Ελλάδα για να πάει στην Κύπρο για δουλειά δεν έσπευσε να ρωτήσει για ποιο λόγο έφυγε ο ενορίτης αυτός, για καλό ή για κακό, ώστε να ενδιαφερθεί αν υπάρχει πρόβλημα. Αλλά δυστυχώς οι ποιμένες της ενορίας του και πολλών αλλων ούτε καν καταλαβαίνουν τα προβλήματα των οικογενειών, διότι δεν ενδιαφέρονται για τον ανθρωπο αλλά για τους εαυτούς τους εγκαταλείποντας το θέλημα του Θεού και την αποστολή να είναι ποιμένες που λένε ότι έλαβαν από το Θεό.

Δεύτερον του είπα φταίει για το θάνατό του η χριστιανική οργάνωση που ανήκε η οποία και αυτή τον χρησιμοποιούσε ώστε να έχει μέλη για τα οποία δεν ενδιαφέρεται. Δεν θα έπρεπε να τον βοηθήσει ή να τον ρωτήσει γιατί έφυγε, τι συμβαίνει; Ούτε και εδώ αγάπη, μόνο παχιά λόγια.

Τρίτον φταίει ο ίδιος διότι γνώρισε το Χριστό και το Ευαγγέλιό του και επέτρεψε να μπει στη ζωή του η στενοχώρια, ο εγωισμός, τα συμφέροντα, η διεκδίκηση κ.λπ.  Απαντες πταιμε.

Μου είπε ο ανθρωπος αυτός, εσύ τον βοήθησες; Του είπα ναι, πολλές φορές από το υστέρημά μου και του έκανα προτάσεις να έρθει και να τον βοηθήσω, όμως δεν με ακουγε.

Θέλω να τονίσω κάτι σε όσους κάνουν τους πνευματικούς και τους απεσταλμένους. Όταν ένας ανθρωπος δημιουργήσει οικογένεια υποχρεούται με θυσία να μεγαλώσει τα παιδιά του και σε όλη του τη ζωή να τα βοηθά. Όταν κάποιος θέλει να δημιουργήσει πνευματική οικογένεια πρέπει αφού θα του δοθούν τα μέσα, πνευματικά και υλικά, να ενδιαφέρεται, να παρακολουθεί και να σπεύδει στα προβλήματα των αδερφών ώστε να τα λύνει. Αν δεν θέλει να ενδιαφέρεται ας μην κηρύττει Χριστό.

Αν για την κοσμική οικογένεια κάνουμε τόσες θυσίες θα πρέπει να αναλογιστούμε ότι θα πρέπει να κάνουμε πολύ περισσότερες θυσίες για την πνευματική, ξεκινώντας πρώτα με μικρές θυσίες σε ατομικό επίπεδο και προχωρώντας σε μεγαλύτερες θυσίες όλοι μαζί, διότι ο Θεός θα μας πλουτίζει σιγά-σιγά πνευματικά και υλικά.

Πολλοί όταν τους πλουτίζει ο Θεός με υλικά αγαθά αντί να σπεύσουν στους φτωχούς τα βάζουν στη τράπεζα να τοκίζονται ή τα νοικιάζουν αν είναι κτίρια ή χωράφια ώστε να αυξάνονται τα κέρδη στις τράπεζες. Είναι μυαλό αυτό μωρέ, τι να πω! Αυτοί τώρα που ο Θεός τους πλούτισε πνευματικά ή υλικά και δεν ενδιαφέρονται θα δώσουν λόγο. Η φωνή Θεού δημιουργήθηκε από το Θεό ώστε να αναγεννήσει τον πεσόντα ανθρωπο με τις ουσιαστικές αρχές του ευαγγελίου και δεύτερον να βοηθήσει τον ανθρωπο που πάσχει να ξεφύγει από το δαιμονισμένο σύστημα του κόσμου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Παράδειγμα (αποφυγή θυσίας): Σήμερα καμαρώνουμε έναν που σπούδασε και έμαθε μία επιστήμη έναντι, ενός που αδιαφόρησε να σπουδάσει. Ακριβώς έτσι και στον πνευματικό κόσμο. Εάν εμμείνουμε στην παιδεία του Κυρίου θα καμαρώνουν αύριο όλοι για εμάς, Θεός, αγγελοι, ανθρωποι μα πάνω από όλα εμείς οι ίδιοι, διότι μέσα μας θα λειτουργεί ο Θεός.

Εάν όμως δεν θελήσουμε να αναγεννηθούμε αποφεύγοντας την θυσία, θα ντρέπονται για εμάς Θεός, αγγελοι, ανθρωποι, μα πάνω από όλα, θα τρεπόμαστε εμείς, για εμάς που απαρνηθήκαμε το κάλεσμα που λάβαμε μέσω της Φωνής Θεού για ένα πινάκιο φακής (σύστημα του κόσμου).

Παράδειγμα (διάκριση στο έργο έκαστου αδελφού): Θα πρέπει να διακρίνουμε με το πνεύμα του Θεού το έργο έκαστου αδελφού. Διότι ένας αδερφός μπορεί να έχει καλή προαίρεση και να εκδηλώνει με τα λόγια του και τα έργα του σοφία Θεού, το αν δεν τον ακολουθούν τα παιδιά του αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς πρέπει να τον απορρίπτουμε.

Ο Κύριος φανέρωσε ότι είναι εξυπνότεροι οι υιοί του αιώνος τούτου από τους υιούς του φωτός και εννοεί με αυτό πως ένας επιστήμονας του κόσμου ανακαλύπτει ένα φάρμακο το οποίο καταργεί μία σοβαρή ασθένεια, εμείς δεν ρωτάμε αν αυτός είναι πόρνος, αν τα παιδιά του είναι επιστήμονες, αν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος, αν είναι Καθολικός κ.λπ.. Εμείς παίρνουμε το χάπι και σώζεται η ζωή μας. Έτσι να είμεθα και μεταξύ μας. Το πως είναι η ζωή του καθενός ο Θεός το ξέρει.

Ο Κύριος σε ένα από τα κηρύγματά του φανέρωσε τα εξής, και πας όστις αφήκεν οικίας ή αδελφούς ή αδελφάς ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή τέκνα ή αγρούς ένεκεν του ονόματός μου εκατονταπλασίονα λήψεται και ζωήν αιώνιον κληρονομήσει. Δηλαδή αν ένας έχει μέσα του πολύ αγάπη, πολύ Θεό και εγκατέλειψε τα πάντα για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου, εμείς θα τον απορρίψουμε! Μη γένοιτο.

Παράδειγμα (δοτικότητας): Η καρδιά μας είναι ένα όργανο το οποίο δίνει ζωή για να μπορέσει να ζήσει η ίδια. Έτσι και εμείς, αν θέλουμε να ζήσουμε να γίνουμε δοτικοί γεμάτοι αγάπη, η οποία να στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο φίλο και εχθρό.

Ο εγκέφαλος είναι ένα όργανο που δεν κινείται καθόλου, καμία σύσπαση δεν εκφράζει, είναι ακίνητο και όμως χωρίς αυτόν δεν θα κινούνταν κανένα όργανο του σώματος με αρμονία. Έχετε δει όταν συμβαίνει ένα εγκεφαλικό τι συμβαίνει στα μέλη του σώματος; Κάνουν κινήσεις μη ελεγχόμενες οι οποίες προκαλούν πλήρη αστάθεια. Όταν όμως οι λειτουργίες του εγκεφάλου είναι φυσιολογικές τότε το σώμα ολόκληρο βρίσκεται σε συνοχή.

Ο εγκέφαλος είναι αυτός που δίνει ζωή σε όλο το σώμα και όχι μόνο ρυθμίζει την κάθε κίνηση, αλλά συντονίζει και όλα τα όργανα, ώστε να επιτελούν ένα θεάρεστο έργο, το οποίο εκδηλώνει το σώμα κινούμενο σαν μία συμφωνική ορχήστρα. Ας διαβάσει κάποιος τις λειτουργίες του εγκεφάλου και θα εκπλαγεί αλλά και πως τα όργανα όλα του σώματος διαθέτουν την δοτικότητα αυτή. Κατ’ αυτόν τον τρόπο το σώμα βρίσκεται σε πλήρη αρμονία.

Παράδειγμα (εμπιστοσύνης στο Θεό): Ο Θεός είναι σήμερα στη ζωή μας αλλά και αύριο και πάντα.

Κάποτε ένας μοναχός είπε στον υποτακτικό του να πάνε σε έρημο τόπο για προσευχή, νηστεία, αγώνα. Στον δρόμο είχε τελειώσει το νερό. Ο υποτακτικός είπε στον γέροντα, δεν έχουμε νερό, τι θα κάνουμε; Εκείνη την ώρα περνούσαν από μία παραλία. Ο γέροντας είπε στον υποτακτικό: Τόσο νερό υπάρχει, δεν το βλέπεις; Ο υποτακτικός απάντησε: Μα το νερό της θάλασσας είναι αλμυρό, δεν πίνεται. Ο γέροντας του είπε να δοκιμάσει και ο υποτακτικός δοκίμασε και με μεγάλη έκπληξη είδε ότι ήταν κανονικό νερό. Αμέσως ήπιε αυτός και έδωσε και στον γέροντα. Αφού ήπιαν έτρεξε να γεμίσει στην θάλασσα τα παγουράκια που είχαν. Ο γέροντας τον ρώτησε τι κάνει και αυτός απάντησε ότι παίρνει νερό για το δρόμο. Τότε ο γέροντας του είπε πως αφού είναι εδώ ο Θεός θα είναι και παρακάτω.

Επομένως όταν κάποιος εργάζεται ο Θεός θα τον τελειοποιήσει, στηρίξει, ενισχύσει και τέλος θα τον θεμελιώσει.

Παράδειγμα (ενότητας): Μία παροιμία λέει ότι κάποτε ήθελαν χειμώνα

να ταξιδέψουν 10 σκαντζόχοιροι. Είπαν στην αρχή να είναι πολύ κοντά για να μην κρυώνουν, όμως το ένα κάρφωνε το αλλο όταν ήταν πολύ κοντά. Έτσι απομακρύνθηκαν πολύ. Αυτό όμως τα έκανε να κρυώνουν. Αφού προσπάθησαν αρκετά βρήκαν τελικά την χρυσή τομή, ώστε να μην κρυώνουν και να μην καρφώνει το ένα το αλλο.

Έτσι και εμείς, μέχρι να πετύχουμε να είμεθα ενωμένοι και μέχρι να εξασφαλίσουμε τον κοινό στόχο, να περπατάμε με σοφία, ούτε πολύ κοντά, ούτε πολύ μακριά μέχρι να βρούμε την χρυσή τομή η οποία διέπεται από σοφία Θεού και από αγάπη Χριστού.

Παράδειγμα (εσχάτων χρόνων): Από την στιγμή που ο ανθρωπος εγκατέλειψε την σοφία του Θεού και έκοψε τον ομφάλιο λώρο με αυτόν, απέκτησε όλα τα εωσφορικά στοιχεία. Η διαφορά των τότε χρόνων με των σημερινών, είναι πως αν σε μία πόλη 20.000 κατοίκων πριν 500 χρόνια είχαν τα δαιμόνια αυτά οι 1000 ανθρωποι, τα έσχατα χρόνια θα τα έχουν και οι 20.000 κάτοικοι της πόλης αυτής. Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα των εσχάτων χρόνων.

Ένας αγιος τόνισε ότι τα έσχατα χρόνια θα ψάχνουμε με το κερί να βρούμε ανθρωπο του Θεού.

Παράδειγμα (ιδεώδη ανθρώπου): Κάποτε γνώρισα κάποιον που τον θαύμασα παρακολουθώντας την ζωή του. Όταν όμως ερωτούνταν από αρχές και χριστιανικές δογματικές εξουσίες για ότι κήρυττε, το οποίο ο Θεός του έδωσε, όλα τα αλλαζε. Έτσι ήρθε μία ημέρα που έχασε τα πάντα.

Εγώ προβληματίστηκα με αυτό και είπα, Θεέ μου γιατί αυτός ο ανθρωπος έχασε ότι του υποσχέθηκες; Τι συνέβη; Και μου απάντησε, Θωμά, εγώ παίρνω φτωχούς ανθρώπους στο πνεύμα και στην ύλη, τους δίνω πολλά υλικά και πνευματικά και όταν οι ίδιοι για αυτά που λένε κινδυνεύουν να θεωρηθούν αιρετικοί τότε αρνούνται ότι σπούδασαν από εμένα. Αυτό είναι ότι χειρότερο για τον Θεό. Χρειάζεται να γίνουμε ιδεώδεις ανθρωποι. Ιδεώδεις σημαίνει το ναι, ναι και το ου, ου.

Παράδειγμα (κατηγορώ): Κάποιος είπε σε έναν βασιλιά, ο τάδε σε κατηγορεί, να τον εξορίσουμε; Ο βασιλιάς απάντησε: Γιατί να τον εξορίσουμε; Για να με κατηγορεί και εκεί και μάλιστα πιο πολύ; Θέλω να τον φέρετε εδώ ώστε να συζητήσω μαζί του. Αυτό να κάνουμε και εμείς.

Παράδειγμα (κατηγορώ): Ένας ανθρωπος είπε σε κάποιον σοφό, πως ο τάδε τον κατηγορεί και ο σοφός απάντησε, από μακριά ας με δέρνει κιόλας.

Παράδειγμα (καυχόμεθα και λέμε ότι είμεθα θεοφόροι): Κάποτε συνάντησα έναν ορθόδοξο ο οποίος ήταν πολύ φανατικός με το δόγμα του και κατηγορούσε μέσα από την επιπολαιότητα του και την αγνοια τους πάντες. Ήξερα ότι είχε ένα πρόβλημα υγείας.

Του είπα λοιπόν, γιατί αδελφέ μου κατηγορείς και εναντιώνεσαι στην σοφία του Θεού; Μου λέει, εγώ ποτέ δεν εναντιώνομαι στον Θεό, τον Θεό τον αγαπώ. Του απάντησα, ξέρεις ότι τα φάρμακα που πίνεις και είσαι ακόμα ζωντανός τα έχουν φτιάξει καθολικοί; Ξέρεις ότι το αυτοκίνητο που έχεις το έχουν φτιάξει καθολικοί; Ξέρεις ότι την τεχνολογία που έχεις σπίτι σου την έχουν επινοήσει καθολικοί; Εσύ του είπα που είσαι ορθόδοξος τι έκανες, που αναπτύχθηκες; Μήπως πνευματικά; Που είναι τα στοιχεία του Θεού, δεν βλέπω να σε διέπει κάτι. Ούτε σοφία Θεού, ούτε καρπούς έχεις, ούτε χαρίσματα, ούτε ιδιότητες, ούτε τίποτα δεν έχεις. Μήπως αναπτύχθηκες υλικά; Δεν βλέπω κάτι.

Σε όλους τους τομείς κάθε μέρα σκάνδαλα εκδηλώνονται από ανθρώπους οι οποίοι λένε ότι αγαπούν τον Θεό και τον λαό, ειδικά σήμερα, που αν οι αλλες χώρες δεν μας στήριζαν οικονομικά θα είχαμε γυρίσει 100 χρόνια πίσω. Ούτε φάρμακα δεν θα είχαμε και πιστεύω ότι δεν θα το αποφύγουμε.

Αδελφέ του είπα, μην κρίνεις, μην φανατίζεσαι διότι αν ζεις ακόμη, ζεις με την σοφία όλων αυτών που κατηγορείς. Μόλις το κατάλαβε έσκυψε το κεφάλι και μου είπε, σε ευχαριστώ αδελφέ διότι με βοήθησες να καταλάβω πολλά και να μπω στην θέση μου.

Ας μην καυχόμεθα και θέλουμε να λέμε ότι είμεθα θεοφόροι, ενώ την ζωή μας την στηρίζουν τα φάρμακα και η ύλη. Εγώ συμβουλεύω, ας πάρουμε τον Λόγο του Θεού στα χέρια μας και ας θέσουμε μία νέα βάση στην ζωή μας, η οποία να διέπεται από την λογική του Θεού, μήπως και βρούμε τον προσανατολισμό μας έναντι του Θεού, έναντι των συνανθρώπων μας, έναντι του εαυτού μας τον οποίον υποσιτίζουμε πνευματικά και τον οδηγούμε σε αδιέξοδο. Κάνοντας μάλιστα το γήρας, την φθορά, τον θάνατο στην συνείδηση μας ότι είναι θέλημα του Θεού. Μη γένοιτο!

Η αμαρτία μας έφερε στην κατάσταση αυτή. Η αναμαρτησία θα μας ξαναφέρει στην χώρα του Θεού όπου σε αυτή μπαίνουν οι ζώντες. Ο Θεός δεν είναι Θεός νεκρών αλλά ζώντων. Αμήν.

Παράδειγμα (μαθητής-δάσκαλος): Κάποτε ένας σοφός πνευματικός δάσκαλος είπε σε κάποιον μαθητή του, ο οποίος δεν τον ακολουθούσε σε όλες τις δραστηριότητές του, ειδικά όταν γύρω από τον δάσκαλο υπήρχαν δυσκολίες. Παιδί μου, του είπε, εγώ είμαι ο δάσκαλος όπως λες και εσύ είσαι ο μαθητής. Αν θέλεις να συλλάβεις την σοφία του Θεού θα πρέπει να γίνεις η σκιά μου και να με ακολουθείς κάτω από όλες τις συνθήκες της ζωή μου, έχοντας συμμετοχή στις χαρές μου αλλά και στις λύπες μου.

Αυτό το ίδιο να κάνουμε όλοι στον μέγα δάσκαλο Χριστό και στον απεσταλμένο του. Να γίνουμε η σκιά του και να συμμετέχουμε στους αγώνες του κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και αν βρεθούμε, είτε αυτές εξελίσσονται στον Γολγοθά, είτε στο όρος της Μεταμόρφωσης όπου η δόξα του Θεού γίνεται αισθητή και αντιληπτή.

Παράδειγμα (να μη γινόμεθα αυστηροί με τους αδελφούς): «Κάποτε ήταν δύο καλόγεροι οι οποίοι κατέβαιναν από το βουνό. Όταν έφτασαν κάτω έπρεπε να περάσουν ένα ποτάμι. Ήταν χειμώνας και είχε πολύ νερό. Στην ακρη ήταν μία κοπέλα η οποία έκλεγε διότι είχε εγκλωβιστεί και δεν μπορούσε να περάσει το ποτάμι. Ο μεγαλύτερος καλόγερος την πήρε στα χέρια και την πέρασε. Ο νέος μόλις τον είδε να κρατά την γυναίκα αγκαλιά το θεώρησε μεγάλη αμαρτία και στο ταξίδι ήταν στενοχωρημένος. Όταν κάθισαν να ξεκουραστούν δεν αντεξε και λέει στον αδελφό του, τον δάσκαλό του. Πώς είναι δυνατόν να πάρεις την γυναίκα αγκαλιά; Ο μεγαλύτερος του είπε, παιδί μου εγώ βοήθησα την γυναίκα να περάσει απέναντι, αλλά ας πούμε ότι έκανα και λάθος. Το δικό μου λάθος κράτησε πέντε λεπτά και την αφησα κάτω την γυναίκα αυτή, τελείωσε το λάθος, αν εσύ το βλέπεις λάθος ένα έργο αγάπης. Παιδί μου το δικό σου λάθος όμως έχει τώρα τέσσερις ώρες που κρατάει διότι είσαι θυμωμένος και ακόμα να το αφήσεις κάτω».

Ας μην μπαίνουμε στη ζωή των αλλων και την κρίνουμε επιπόλαια. Ο κάθε ανθρωπος έχει διαφορετική αποστολή και προσωπικότητα. Ας το προσέξουμε διότι θα πέσουμε έξω παρατηρώντας τους αδελφούς αρνητικά ή σύμφωνα με τον Θεό που υπηρετούμε εκείνη την χρονική στιγμή, αφού το πνευματικό μας επίπεδο δεν έμαθε ακόμα το έλεος του Θεού και ο λόγος διότι θα δούμε αυτόν που εμείς κατηγορούμε να ευλογείτε υπό του Θεού.

Ο Θεός δεν εγκαταλείπει ποτέ τον ανθρωπο και δεν αναπτύσσει τη σχέση του με αυτόν από τις στιγμές αλλά από τις καρδιές. Αλλα τα μάτια του λαγού, αλλα της κουκουβάγιας. Προσοχή! Αμήν.

Παράδειγμα (ο Κύριος είναι πάντα δίπλα μας): Κάποτε ήταν ένας ανθρωπος ο οποίος περπατούσε στην παραλία είτε είχε χαρά είτε είχε θλίψη. Πάντα περπατούσε στην παραλία. Παρατήρησε κάποια στιγμή, πως όταν είχε χαρά έβλεπε δίπλα του εκτός από τις δικές του πατημασιές και αλλες δύο. Έτσι κατάλαβε ότι ο Κύριος ήταν δίπλα του. Όταν όμως είχε θλίψη παρατήρησε πως αυτές οι δύο πατημασιές δεν υπήρχαν, έτσι αρχισε να λέει: Θεέ μου, όταν έχω χαρά σε βλέπω δίπλα μου και όταν έχω θλίψη βλέπω μόνο τις δικές μου πατημασιές. Γιατί; Τότε ο Θεός έκανε αισθητή την παρουσία του και του απάντησε: Όταν βλέπεις δίπλα σου δύο πατημασιές εγώ βρίσκομαι εκεί και χαίρομαι για την χαρά σου και καμαρώνω για σένα. Όταν όμως βλέπεις μόνο δύο πατημασιές δεν σε εγκαταλείπω, απλώς εσύ δεν μπορείς να περπατήσεις και εγώ σε παίρνω στην αγκαλιά μου ώστε να μην μείνεις πίσω από εμένα μακριά μου. Αυτές λοιπόν οι πατημασιές είναι οι δικές μου και όχι οι δικές σου. Ποτέ δεν είμαστε μόνοι μας, ο Χριστός πάντα συντροφεύει τη ζωή μας.

Παράδειγμα (περί κρίσεως κατ’ όψιν): Κάποτε κάποιοι ανθρωποι έγιναν πρόσφυγες, μεταξύ τους υπήρχαν και πολλά παιδιά ορφανά. Όταν έφτασαν σε κάποια πόλη τους δέχτηκαν ανθρωποι οι οποίοι με χαρά έτρεξαν να πάρουν τους ανθρώπους αυτούς σπίτι τους ώστε να τους περιθάλψουν, να τους βοηθήσουν. Ήταν στην πόλη αυτή πολύ φιλόξενοι οι ανθρωποι. Στους ανθρώπους που έτρεξαν ήταν μια καλόγρια αλλά και μια πόρνη. Η καλόγρια πήρε ένα κοριτσάκι το οποίο το μεγάλωσε στο μοναστήρι με πνεύμα να γίνει καλόγρια. Η πόρνη πήρε και αυτή ένα κοριτσάκι το οποίο το μεγάλωσε στον χώρο όπου εργάζονταν ώστε να γίνει πόρνη. Φυσική συνέπεια τα παιδία αυτά να μιμηθούν τους θετούς γονείς τους. Το παράδοξο είναι ότι όταν μεγάλωσαν και ενηλικιώθηκαν τα κορίτσια αυτά απέκτησαν ελευθερία γνώμης, σκέψης και ελευθερία κινήσεων. Τι έκαναν λοιπόν. Το παιδί αυτό που ήτο πόρνη έγινε καλόγρια και αυτό που ήτο καλόγρια έγινε πόρνη.

Κάποιος που κρίνει λοιπόν κατ’ όψιν δεν θα καταλάβει το γιατί έγινε ότι έγινε στο κάθε παιδί και θα πέσει έξω, θα καταδικάσει λάθος. Χρειάζεται λοιπόν προσοχή διότι όποιος κρίνει θα βρει την αποστροφή του Θεού διότι καταδικάζει λάθος. Μη γένοιτο!

Παράδειγμα (περί πειρασμών): Ο ίδιος διάβολος που ήτο στην εποχή του Χριστού είναι και σήμερα. Οι ίδιοι πειρασμοί αφού θέλουμε να υπηρετήσουμε το αγαθό, τον Θεό θα έρθουν και σε εμάς. Ας φροντίσουμε να ζούμε εν Χριστώ ώστε να μην μας αγγίξουν οι πειρασμοί.

Μια φορά απαγόρευσαν στον Πέτρο να κηρύττει τον Λόγο του Θεού. Αυτός απάντησε, πείθεσθε Θεό ή ανθρώποις; Φυσικά εμείς έχουμε πάρει την απόφαση, το θέλημα του Θεού θα κάνουμε και αυτός όπως δικαίωσε τον Υιό του θα δικαιώσει και εμάς. Οι Σπαρτιάτες όταν μάθαιναν ότι έρχεται ο εχθρός ποτέ δεν ρωτούσαν πόσοι είναι αλλά που είναι και έτρεχαν να τους αποτρέψουν. Έτσι και εμείς, δεν θα λέμε πόσοι πειρασμοί ήρθαν αλλά με την δύναμη του Θεού θα πέφτουμε στην μάχη και θα βγαίνουμε νικητές. Ο τολμών νικά!

Κάποτε ένας βασιλιάς κάλεσε έναν Αγιο, τον Μέγα Αντώνιο να μείνει στο παλάτι του ώστε να μην στερείται υλικών αγαθών. Τότε αυτός ρώτησε τον υποτακτικό του, τι λες, να πάμε; Και ο υποτακτικός του απάντησε, αν πας θα λέγεσαι Αντώνιος, αν μείνεις θα λέγεσαι Μέγας Αντώνιος. Φυσικά έμειναν.

Να γνωρίζουμε πως αλλη η δόξα όσων βολεύονται και αλλη όσων παλεύουν εν Κυρίω ώστε να τιθασεύσουν τον έτερο κακό εαυτό τους και να τον κάνουν εν Κυρίω. Αυτό εύχομαι σε όλα τα παιδιά που εργάζονται στην Φωνή Θεού.

Παράδειγμα (ποίου πνεύματος είμαστε): Έχουμε ένα παράδειγμα γραφικό το οποίο μας βοηθά προς οικοδομή. Αυτό είναι οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι, οι οποίοι νόμιζαν ότι είναι του Θεού και ότι διακατέχονται από το πνεύμα του, ερχόμενος όμως αυτός ο Θεός στην ζωή τους δεν το γνώρισαν, μάλιστα τον εδίωξαν, το ταπείνωσαν και τελευταία τον σταύρωσαν. Αυτό έπραξαν στον Θεό αυτοί οι οποίοι θεωρούσαν τους εαυτούς τους ότι είναι του Θεού.

Μία ειλικρίνεια χρειάζεται και μία απόφαση στο να εντάξουμε το θέλημα του Θεού στην ζωή μας. Μόνο έτσι θα γνωρίσουμε ποίου πνεύματος είμαστε. Όταν το γνωρίσουμε θα καταλάβουμε την διαφορά, διότι ο Θεός θα μαρτυρεί για εμάς.

Παράδειγμα (προς τον απεσταλμένο του Θεού): Κάποτε έγινε ένας πόλεμος. Ο κάθε ανθρωπος καθώς έφευγε έπαιρνε κάποια πράγματα μαζί του. Ένας πήρε το αυτοκίνητό του, ένας πήρε τα ρούχα του, ένας πήρε τα χρήματά του. Ένας όμως ξεχώρισε από όλους. Πήρε το Ευαγγέλιο του Χριστού στην τσέπη του και στους ώμους του τον ανθρωπο που του φανέρωσε, που ενήργησε στο να γνωρίσει τον Χριστό, τον οποίον ανθρωπο φρουρούσε με την ίδια του τη ζωή. Του λέει κάποιος. Γιατί τον φορτώθηκες αυτόν στην πλάτη σου; Και αυτός απάντησε: Είναι ο κεχρισμένος του Θεού μου, είναι ότι πολυτιμότερο έχω.

Αν δεν νιώθουμε έτσι, τότε ας βαδίσουμε τον δικό μας δρόμο.

Παράδειγμα (προσευχής): Κάποιος μία ημέρα μου ζήτησε να προσευχηθώ διότι υπήρχε κίνδυνος να χάσει την δουλειά του. Του απάντησα πως η προσευχή δεν γίνεται για να πετύχουμε αυτό που εμείς θέλουμε, αλλά γίνεται ώστε μέσω αυτής να αντεπεξερχόμαστε με ειρήνη και σοφία Θεού σε ότι παραχωρεί ο Πατέρας.

Ας γνωρίζουμε ότι ούτε μία θριξ εκ της κεφαλής δεν πέφτει χωρίς το θέλημα του Θεού. Σίγουρα θα κάνουμε τα απαραίτητα ώστε να μην χάσουμε την δουλειά μας, ο στόχος μας όμως θα είναι να μην χάσουμε τον Χριστό.

Παράδειγμα (πως χάνεται η δόξα του Θεού): Μια φορά ο Θεός μου έδειξε τι συμβαίνει με τον ανθρωπο και χάνει την μεγάλη δόξα που του επωμίζει ο Θεός, την δόξα δηλαδή της αφθάρτου και αθανάτου ζωης.

Ο Θεος έχει ας πούμε 10 δωμάτια κατά σειρά τα οποία ο ανθρωπος πρέπει να περάσει, δέκα στάδια ας τα πούμε έτσι. Το δέκατο δωμάτιο έχει την πολυποίκιλη σοφία του Θεού και την αιώνια ζωή, η δέκατη πόρτα είναι αυτή που σε βάζει μετά σε αλλες δέκα νέες πόρτες ανεβάζοντας τον ανθρωπο αυτό σε αλλο πνευματικό επίπεδο. Έπειτα έχει και αλλες δέκα πόρτες οι οποίες σε ανεβάζουν στον θρόνο του Θεού κάνοντας τον ανθρωπο αν τις περάσει όλες κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση.

Πάμε στις πρώτες δέκα πόρτες που όταν τις περάσεις φτάνεις στο δωμάτιο που θα κερδίσεις αλλα 200 χρόνια και πλέον ζωή. Η πρώτη πόρτα έχει την οικογένεια που γεννιόμαστε και που δενόμαστε με αδυναμία. Η δεύτερη έχει την γνώση του κόσμου και τον φανατισμό του δόγματος, η τρίτη έχει την ύλη, η τέταρτη έχει την ζήλια, το ψέμα, τον εγωισμό, την κρίση, την πονηρία. Η πέμτη έχει την υπερηφάνεια, ότι τα ξέρω όλα και τίποτα δεν ακούω και στον λόγο έχω αντίλογο. Η έκτη την δημιουργία της δικής του οικογένειας και έχει ακόμη την συνειδητοποίηση της φθοράς και τον φόβο του θανάτου. Η έβδομη έχει την προσκόλληση του ανθρώπου στον Θεό. Η όγδοη έχει την επιλογή του πνευματικού, εάν ο πνευματικός είναι δογματικός θα ενεργήσει θετικά ώστε να σώσεις την ψυχή σου, εάν όμως είναι απεσταλμένος Θεού τότε θα ενεργήσει ουσιαστικά ώστε να σώσει την ψυχή σου και το σώμα σου δια του αγιασμού και δια της ζώσης πίστεως. Στο ένατο δωμάτιο είναι ο θάνατος για τον ανθρωπο που πίστεψε στον θάνατο, στην σωτηρία της ψυχής και στον ουράνιο παράδεισο. Όμως ας ξέρουμε ότι παράδεισος ουράνιος δεν υπάρχει, εκείνο που υπάρχει είναι η ψυχή να φυλάσσεται μέχρι την ημέρα της αναστάσεως. Το ένατο δωμάτιο για αυτόν που γνώρισε τον απεσταλμένο του Θεού και το ευαγγέλιο της βασιλείας είναι δια της ζώσης πίστεως, δια της αφιέρωσης και δια της αδιαλείπτου προσευχής διάβαση η οποία θα τον οδηγήσει στο  δέκατο δωμάτιο όπου εκεί θα βρει την αιώνια ζωή, τον Θεό, το οποίο εύχομαι εις όλους.

Ένας τα δωμάτια μπορεί να τα περάσει όλα μέσα σε 10 χρόνια και να τα έχει εννοήσει όλα. Ένας μπορεί να είναι 90 χρονών και να έχει προχωρήσει πνευματικά μόνο μέχρι το πρώτο δωμάτιο λόγω αδυναμίας ή να έχει πάει στο δεύτερο που είναι ο φανατισμός του δόγματος ή και στο τρίτο που είναι η λατρεία του στο να συλλέγει ύλη. Αυτές είναι και οι παγίδες. Αυτά τα δωμάτια είναι η ρομφαία που φυλάει το δέντρο της ζωης που ο ανθρωπος δεν μπορεί να εννοήσει τον Θεό, την δημιουργία, τον εαυτό του, τον απεσταλμένο και τελευταία την αφθαρτη ζωή.

Θα πρέπει να περάσουμε από όλα τα δωμάτια όμως να προσέξουμε ώστε να πάρουμε ότι είναι απαραίτητο (γνώση, σοφία) η οποία θα μας οδηγήσει στο δέκατο δωμάτιο που είναι η ζωή.

Επομένως, όχι αδυναμίες, όχι υλοφροσύνη, όχι φανατισμό κ.τ.λ. αν θέλουμε την ζωή την αιώνιο, την άφθαρτη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Παράδειγμα (υπακοής): Κάποτε ένας αγιος είπε στον υποτακτικό του να φυτέψει ένα ξερό ξύλο που του έδωσε σε ένα μέρος που δεν είχε νερό και να του ρίχνει έναν κουβά νερό κάθε δύο ημέρες. Ήθελε να του δείξει τη δύναμη της υπακοής και της πίστεως. Μετά από πέντε χρόνια λοιπόν το ξερό αυτό ξύλο έγινε μία ωραία καρυδιά. Όσοι έρχονταν στο κελί του τους πρόσφερε καρύδια και έλεγε, φάτε τους καρπούς της πίστης και της υπακοής.

Παράδειγμα έδωκα εις εσάς: Ο Χριστός πέρασε τα πάνδεινα για τον πεσόντα ανθρωπο. Παρόλα αυτά όμως δεν ντρέπεται να μας ονομάζει αδελφούς του, (και εκτείνας την χείρα αυτού προς τους μαθητάς αυτού είπεν· Ιδού η μήτηρ μου και οι αδελφοί μου) αν και μέχρι σήμερα ακόμα αποστατεί ο ανθρωπος από τις αρχές του, από την αγάπη. Μάλιστα μας χαρίζει το μέγα έλεός του ώστε να μπορούμε διά της νουθεσίας του να φτάσουμε στην θέωση.

Μακάρι και εμείς να ονομάσουμε τον συνάνθρωπο αδελφό μας και να θέλουμε με ειλικρίνεια να μοιραστούμε μαζί του ότι ο Χριστός μας χάρισε υλικό ή πνευματικό. Το περίσσευμα του ενός στο υστέρημα του αλλου, αυτό είναι η δόξα του Θεού. Μόνο έτσι θα ομοιωθούν τα έργα μας και τα λόγια μας με τα έργα του Χριστού, του Θεού.

Όταν ο Κύριος έπλυνε τα πόδια των μαθητών του είπε, παράδειγμα έδωκα εις εσάς ώστε να κάμετε και εσείς ομοίως. Ακόμη και στον προδότη του έπλυνε τα πόδια εφαρμόζοντας τα λόγια του, αγαπάτε τους εχθρούς, ευλογείτε όσους σας καταρώνται, ευεργετείτε όσους σας βλάπτουν, ίνα γείνητε υιοί του Πατρός του εν τοις ουρανοίς. Αυτό είναι το θέλημά του και αυτό καλούμεθα να κάνουμε ώστε να είμεθα γνήσια αδέλφια του και όχι νόθα. Όταν εννοηθεί η αγάπη μεταξύ μας τότε ο Θεός θα σκηνώσει ανάμεσά μας με απειρες ευλογίες.

Μόνο σε αυτή την περίπτωση θα εκπληρωθεί το θέλημα του Θεού, εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Παράδειγμα έδωκα εις εσάς: Ο λόγος που έπαθε ο Χριστός ήταν για την νουθεσία ημών, ώστε το παράδειγμά του να αναμορφώσει τους καλώς έχοντες ανήκοντες στο ανθρώπινο γένος. Ώστε δια του παθήματος του Χριστού εμείς να γίνουμε υιοί και θυγατέρες Θεού. Πως θα μπορούσαμε να εννοήσουμε το αγαπάτε τους εχθρούς εάν ο Χριστός πάνω από τον σταυρό δεν έλεγε το αφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι. Πως θα μαθαίναμε εμείς να έχουμε εμπιστοσύνη στον Πατέρα εάν ο Κύριος δεν φανέρωνε το λοιδορούμενος ουκ αντελοιδορη και απειλούμενος ουκ ηπείλει. Πως θα συγχωρούσαμε ο ένας τον αλλον εάν δεν μαθαίναμε αυτό που είπε στον Πέτρο, το εβδομηκοντάκις επτά ή αυτό που είπε στους γραμματείς και Φαρισαίους όταν του πήγαν την μοιχευομένη για να την δικάσει, ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω κ.τ.λ. Ο μέγας λοιπόν διδάσκαλος είναι ο Χριστός. Γι’ αυτό λοιπόν έπαθε ο δίκαιος, ο αναμάρτητος ώστε πολλούς υιούς και θυγατέρες να φέρει δίπλα στον Θεό Πατέρα του. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Σε ευχαριστούμε Κύριε για το πάθημά σου το οποίο έφερε την αναγέννηση και την σωτηρία την δική μας. Σε ευχαριστούμε και σε παρακαλούμε, βοήθησέ μας ώστε και εμείς δια της νουθεσίας σου να φέρουμε καρπό πολύ και ο καρπός αυτός να μένει. Αμήν.

Παράδειγμα έδωκα εις εσάς: Ο Πατήρ έδωκε εις τας χείρας του Υιού του τα πάντα. Όλα όσα έχουν σχέση με τη ζωή την πραγματική, την αιώνιο και όλα όσα έχουν σχέση με τον θάνατο και την ανάσταση. Τώρα αυτός μας διδάσκει ποια είναι τα προϊόντα της ζωής.

Το παράδειγμα Χριστός θα πρέπει να υφίσταται πάντα στη ζωή μας, ώστε μέσω αυτού να λαμβάνουν χώρα τα αιώνια ρήματα και δρώμενα του Αγίου Ευαγγελίου.

Μέσω του παραδείγματος του Χριστού δυνάμεθα να μιμούμεθα τον σωστό τρόπο τον οποίον ο Θεός επιθυμεί να στοιχειοθετήσουν οι ανθρωποι σήμερα στη ζωή τους καθώς και όλο το ανθρώπινο γένος. Αν δεν μιμηθούμε το αιώνιο κύρος και παράδειγμα του θεανθρώπου δεν θα δυνάμεθα να αποκωδικοποιήσουμε το μυστήριο ζωή ώστε να βρούμε εκείνα τα μέσα, τα οποία θα την ζωοποιήσουν και θα την κάνουν ζωή αιώνια, ζωή Χριστού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Παράδεισος: Διά τους αμαρτωλούς ανθρώπους ο παράδεισος είναι ολόκληρος ο πλανήτης, καθώς τα πάθη, καθώς τα τεχνητά και λοιπά κατασκευάσματα του ανθρώπου όπως οικία, επιχείρηση κ.λπ..

Δια τους μη αναγεννημένους χριστιανούς ο παράδεισος μεταφέρεται στον ουρανό, αφού τονίζουν ότι πρέπει να πεθάνουν για να πάνε σε αυτόν τον παράδεισο, η δε κόλαση γι’ αυτούς είναι στα έγκατα της γης.

Δια τους αναγεννημένους χριστιανούς ο παράδεισος είναι εντός του ανθρώπου. Ο Κύριος τόνισε διά του λόγου του και το απέδειξε διά της ζωής του ότι ο παράδεισος, η βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί και οι βιαστές αρπάζουν αυτήν (υπάκουοι).

Ο τρόπος να χτιστεί ο νοητός παράδεισος μέσα μας είναι το Ευαγγέλιο του Χριστού, το οποίο θα πρέπει να βρίσκεται αδιάλειπτα εις χείρας ημών.

Παράδοση: Το κάλεσμα ήρθε. Ουδείς απ’ όλους εμάς δεν αμφιβάλλει ότι ο Θεός τον κάλεσε. Το να μένουμε όμως μόνο στις παραδόσεις δεν είναι υγιές, αλλά το να συντελείται η αναγέννηση είναι θεϊκό.

Η παράδοση έχει ένα σκοπό, να φέρει το φως του Χριστού σε εμάς. Αυτό το φως να ανάψει μέσα μας, διότι η παράδοση συντελείται έξω από εμάς ενώ ο Θεός ζει μέσα σε εμάς.

Σήμερα δυστυχώς πολλοί ανθρωποι τηρούν τις παραδόσεις, επικαλούνται αυτές, φανατίζονται σε σημείο να προβαίνουν σε εύκολα συμπεράσματα για τον εαυτό τους ότι είναι οι καλοί και οι αλλοι γύρω τους που δεν είναι τόσο ενεργοί σε αυτές είναι οι κακοί. Οι παραδόσεις είναι ωφέλιμες μόνο αν ποιούμε το θέλημα του Θεού, αν έχουμε επίγνωση, αν ζούμε τον Θεό μέσα μας διαφορετικά ντροπιάζουμε τον Θεό, διότι μπορεί να φοράμε τα καλά ρούχα μας, να πηγαίνουμε στην εκκλησία αλλά αγάπη να μην δείχνουμε, να κρίνουμε μέρα - νύχτα, να είμεθα φιλάργυροι, να κοιτάμε το προσωπικό συμφέρον και όχι το γενικό, να μην μελετάμε τον Λόγο του Θεού κ.λπ..

Είναι πολλά αρνητικά που ποιούν αυτοί που έχουν φανατιστεί με τις παραδόσεις και όχι με την ουσία. Το ότι είναι στην πλάνη μπορούν εύκολα να το καταλάβουν, διότι αρέσκονται σε αυτές, αφού καταλαβαίνουν συνειδητά και το αποφεύγουν συνειδητά ότι το να αγαπήσουν τον Θεό και τον πλησίον ως εαυτόν τους χαλά τα ατομικά συμφέροντα, τα οποία κλείνουν στο εγώ τους. Έτσι γίνονται αμέτοχοι, απέχουν από την ουσία και ο λόγος διότι φτιάχνουν Θεό στα μέτρα τους καλύπτοντας την συνείδησή τους.

Τι το θες να λες ότι νηστεύεις, ότι πήγες στην εκκλησία και να είσαι γεμάτος κρίσεις, επικρίσεις, καταλαλιές, εωσφορικούς εγωισμούς, πονηρίες, συμφέροντα, φιλοδοξίες κ.λπ.. Μη γένοιτο!

Παράδοση: Η παράδοση κρατά ζωντανό ασυνείδητα φυσικά τον Θεό στη ζωή μας. Το φως του Χριστού, η μετάνοια, η αναγέννηση, η ζώσα φωνή του ζώντος Θεού, η υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού είναι τα όπλα τα δικά μας να ζωοποιήσουμε το νεκρό πνεύμα και σώμα μας.

Ας τιμούμε κάθε έργο αγαθό και ας συμμετέχουμε συνειδητά στην αναγέννηση την οποίαν ζητά ο Θεός.

Παράδοση: Ο νόμος δημιούργησε τις παραδόσεις οι οποίες απέδειξαν ότι οι ανθρωποι καταφεύγουν στον Θεό χωρίς επίγνωση πάνω στο αγιο θέλημά του.

Σήμερα ο κόσμος μας έπεσε σε πολλές παγίδες. Οι ευθύνες αναλογούν σε όσους εργάζονται και επιστατούν του λαού του Θεού και ο λόγος διότι ο ανθρωπος των δογμάτων σήμερα διέπεται από αγνοια, ενώ ο φανατισμός υπάρχει ακόμα. Οι παραδόσεις είναι η σπίθα που ταξίδεψε τον Θεό ώστε να υπάρχει στην συνείδησή μας φόβος Θεού.

Η ουσία θα ξεπεράσει τον φόβο μας και θα δημιουργήσει την αναγέννηση, η οποία θα κάμει τον Θεό να ζει μέσα μας. Χρειάζονταν όμως μέχρι να έρθει το πλήρωμα του χρόνου, ο οποίος χρόνος εξασφάλισε διαπαιδαγώγηση και σοφία σε πολλούς τομείς, σε όλους τους τομείς σχεδόν, οι ανθρωποι να κοινωνούν τον Θεό μέσα από αυτές τις παραδόσεις.

Σήμερα όμως δεν θα μας σώσουν οι παραδόσεις ούτε η σκιώδης πίστη ή ακόμα και η σκιώδης αγάπη η οποία στρέφεται μόνο προς τα οικεία πρόσωπα, αλλά θα μας στεριώσει στη ζωή η συνειδητή μας αφιέρωση και ο λόγος, διότι πολλά γεγονότα λαμβάνουν χώρα και κάθε μέρα αντιλαμβανόμαστε ότι όλοι έχουμε παγιδεύσει εαυτούς νομίζοντας ότι θα έχουμε ζωή μόνο αν έχουμε χρήματα.

Δυστυχώς όλα γκρεμίζονται και ο Κύριος δικαιώνεται ότι η ζωή δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων. Η εφαρμογή της αλήθειας του Χριστού στη ζωή μας θα μας δώσει την δύναμη ώστε κάτω από όλες τις συνθήκες να ζούμε τον Θεό. Αυτό θα γίνει πόλος έλξης για εκατομμύρια ανθρώπους τα επόμενα χρόνια και ο λόγος διότι οι πατερίτσες που μας κρατούσαν όρθιους (υλικό στοιχείο) θα εκλείψουν από τη ζωή μας.

Η Φωνή Θεού καλεί όλον τον πνευματικό κόσμο να εισέλθει στο αγιαστήριο ώστε να αναπτύξει ο κάθε αδελφός τον Θεό μέσα του. Διότι υπάρχει και αλλος τρόπος ζωής ο οποίος κάνει την εμφάνισή του διά του Λόγου και ενεργείται διά Πνεύματος Αγίου.

Αυτός είναι, και λαβών τους πέντε αρτους και τα δύο οψάρια, αναβλέψας εις τον ουρανόν ευλόγησε και κόψας έδωκεν εις τους μαθητάς τους αρτους, οι δε μαθηταί εις τους όχλους. Και έφαγον πάντες και εχορτάσθησαν και εσήκωσαν το περίσσευμα των κλασμάτων, δώδεκα κοφίνους πλήρεις. Οι δε τρώγοντες ήσαν έως πεντακισχίλιοι ανδρες, εκτός γυναικών και παιδίων.

Η ζωή συνίσταται μόνο με τον Χριστό. Χωρίς Χριστό ομοιάζει με τον ατμό στην κατσαρόλα. Μην επιζητούμε διακαώς ατμό, δεν θα χορτάσουμε ποτέ. Να επιζητούμε διακαώς Χριστό ώστε να ευφρανθούμε και τώρα και πάντα και εις τον αιώνα τον απαντα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Παρακαταθήκη: Η παρακαταθήκη είναι ο Λόγος του Θεού, ο οποίος δύναται να εξασφαλίσει σε έναν ή πολλούς ανθρώπους την σωτηρία της ψυχής αλλά και την μεταστοιχείωση του σώματος από φθαρτό σε αφθαρτο.

Παρακαταθήκη: Στην ζωή μας πολλές φορές ίσως να μην νιώθουμε την παρουσία του Θεού και να περνάμε δύσκολες στιγμές, ο λόγος είναι για να φανεί η παρακαταθήκη του αγώνα μας, ώστε εκείνη την ώρα που υπάρχει θλίψη στην ψυχή μας να επικρατήσει η σοφία του Θεού και όχι η λογική του κόσμου η οποία πολλές φορές μας παροτρύνει να το βάλουμε στα πόδια.

Μέσα από τη λογική εκδηλώνεται το ατομικό συμφέρον και όχι το θέλημα του Θεού το οποίο θέλημα εκδηλώνεται με το γενικό συμφέρον. Αμήν.

Παράκλητος: Ο Κύριος αποκάλυψε τα εξής: Ελθών εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα (Ιωαν.16:13), εννοώντας τον Παράκλητο, το πνεύμα της αληθείας.

Εκείνος λοιπόν θα επαναφέρει τον ανθρωπο στις αρχές του Θεού, δημιουργώντας στον κόσμο δύο μερίδες ανθρώπων, τους αναγεννημένους και τους αντιδραστικούς οι οποίοι θα εισέλθουν στην αντίδραση διότι ο Θεός θα χαλάσει τα δαιμονισμένα σχέδια τους, τα οποία ενεργούν εις βάρος της αγάπης του Θεού, ώστε να γίνουν κατόπιν αντίχριστος. Μόνο με το να κάνουμε το θέλημα του Θεού θα βασιλεύουμε στον κόσμο.

Παράκλητος: Ιδρυτής της εκκλησίας της Φιλαδέλφειας. (Εκείνος)

Παράκλητος: Όταν έρθει Εκείνος, τα κρυπτά που υπάρχουν μέσα μας (αμαρτία) θα μας τα φανερώσει, ώστε με τον σχετικό αγώνα, προσευχή, μελέτη, κήρυγμα να τα αποβάλλουμε και να δούμε πρόσωπο Θεού.

Παράκλητος: Το Αγιο Πνεύμα δύναται να παρέχει σε εμάς μέσα από την παντοδυναμία του, ένα αφθαρτο σώμα, σώμα Χριστού, με εξουσίες πάνω στους φυσικούς και υπερφυσικούς νόμους, διά της ζώσης πίστεως αλλά και διά του λόγου μας, ο οποίος θα είναι λόγος Θεού, γεμάτος ενέργεια Θεού.

Μην νομίζει κάποιος ότι για να γίνουν όλα αυτά θα περάσουν χρόνια. Ο Θεός δύναται σε κλάσματα δευτερολέπτου να ανατρέψει τον κόσμο αυτόν και να δημιουργήσει τον νέο κόσμο, με νέους ουρανούς και νέα γη, όπου η δικαιοσύνη, η ζωή, η σοφία του Θεού θα βασιλεύει μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων και ο κόσμος θα γίνει ένας επίγειος παράδεισος. Ο Θεός θα στείλει ανθρωπο, ο οποίος εν δυνάμει θα ανατρέψει τον παρόντα κόσμο σε μικρό χρονικό διάστημα.

Η Φωνή Θεού ζητά από τα τέκνα αυτής να εντρυφούν μέσα στον Λόγο του Θεού και στην νουθεσία αυτής. Κατόπιν θα εμφανιστεί, Εκείνος, το πνεύμα της αληθείας και όλα θα λάβουν χώρα και η βασιλεία του Θεού θα δημιουργηθεί με μέλη τους υιούς και τις θυγατέρες, οι οποίοι είναι διασκορπισμένοι εις όλον τον κόσμο. Έπειτα, Εκείνος, αφού εκπληρώσει το έργο του, την αποστολή του, η οποία είναι να ελέγξει τον κόσμο περί αμαρτίας, περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως, θα δώσει το ερέθισμα στον Πατέρα να επιτρέψει, ώστε να κάνει ο Κύριος την δευτέρα παρουσία του.

Διότι ο εχθρός του Θεού που είναι ο θάνατος, θα έχει καταργηθεί διά του Παρακλήτου. Ο Πατέρας είπε στον Υιόν του, αφού ολοκλήρωσε την αποστολή του, Κάθου εκ δεξιών μου, εωσού θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου. Έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος. Μόνο όταν καταργηθεί ο θάνατος, ο Κύριος θα έρθει πάλι στην γη, όχι για να κηρύξει το Ευαγγέλιο της βασιλείας αλλά για να συμβασιλεύσει με τους λελυτρωμένους του.

Παράκλητος: Είναι Εκείνος, το Πνεύμα το Αγιο, το οποίο ενεργεί ως Θεός ώστε να φέρει τους ανθρώπους στον δείπνο της αγάπης, όπου ο Χριστός θα συνφάγει με τους λελυτρωμένους. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Παράκλητος: «Πάτερ αγιε, φύλαξον αυτούς εν τω ονόματί σου, τους οποίους μοι έδωκας, διά να ήναι εν καθώς ημείς». Το εν σημαίνει να είναι ο Θεός και ο ανθρωπος μια ψυχή, μια καρδιά, ένα φρόνημα. Το φρόνημα του Χριστού να έχουν οι πάντες. Ο τρόπος να φυλάξει ο Θεός τον ανθρωπο στο φρόνημα του Χριστού είναι να στείλει τον Παράκλητο.

«Εκείνος», ο Παράκλητος θα έχει την δύναμη να εξασφαλίσει στον λαό του Θεού αφθαρτη ζωή, χαρά, ευφορία, αγαλλίαση, σοφία Θεού συναρπάζουσα και τελευταία θα ενισχύσει τον λαό του Θεού ώστε να αναγεννηθεί, να πιστέψει με ζώσα πίστη των έργων, να ιδρύσει την βασιλεία του Θεού μέσα στον ανθρωπο και δι’ αυτού του αναγεννημένου ανθρώπου σε όλο τον κόσμο.

Ώστε μέσω «Εκείνου» να πραγματοποιηθούν οι τελευταίες επαγγελίες, όπως είναι να καταργηθεί η αμαρτία από μέσα μας και γύρω μας, δεύτερον να ιδρυθεί η βασιλεία του Θεού μέσα μας και γύρω μας, τρίτον να καταργηθεί η φθορά και ο θάνατος από τα σώματα ημών και τέταρτον να πραγματοποιηθεί η ανάσταση των εν Κυρίω κοιμηθέντων, ώστε ο Θεός να βασιλέψει όπως στον ουρανό και στη γη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Παράκλητος: Ο Πατέρας, ο Υιός και το Αγιο Πνεύμα είναι ένα και το αυτό και η διδασκαλία δεν αλλάζει. Ο Παράκλητος (Εκείνος) δεν θα προσθέσει τίποτα παραπάνω από αυτά που έχουν ειπωθεί από τον Κύριο, τα οποία είναι οι αρχές και οι επιδιώξεις του Θεού Πατέρα για την δημιουργία του. Απλώς (Εκείνος), θα υπενθυμίσει αυτά που ο Κύριος φανέρωσε. Μόνο Εκείνος, δύναται να οδηγήσει τον ανθρωπο σήμερα στην αλήθεια που είναι ο καθαρισμός, ο αγιασμός, η ζωή η αιώνιος. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Παράκλητος: «Και ελθών εκείνος θέλει ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας και περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως·».

Αφού Εκείνος, θα ελέγξει τον κόσμο περί αμαρτίας, περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως πάει να πει ότι η πνευματική του εμβέλεια θα είναι παγκόσμια.

Η σοφία του απειρη και αφού θα μπορεί να ελέγξει τον κόσμο ολόκληρο πάει να πει ότι θα διέπεται και από παντοδυναμία που τίποτα δεν θα δύναται να του ανακόψει την πορεία του, ώστε να ολοκληρώσει το θέλημα του Πατέρα στους καλοπροαίρετους ανθρώπους και να έρθει το θέλημα του Θεού όπως στον ουρανό και στη γη. Αμήν.

Παράκλητος: Είναι Εκείνος, που στέλνεται από τον Πατέρα και διέπεται από Πνεύμα Αγιο.

Η αποστολή του είναι να ελέγξει τον κόσμο περί αμαρτίας, να ενισχύσει την αληθινή δικαιοσύνη στις καρδιές των ανθρώπων του λαού του Θεού, η οποία δικαιοσύνη των ανθρώπων απαιτεί ενώ του Θεού προσφέρει.

Να σπουδάσει τον ανθρωπο ώστε να έχει σωστή κρίση, η οποία κρίση αρχεται από τον οίκο του Θεού που είναι να γνωρίσει τον εαυτό του και να χωρίσει το αγαθό από το πονηρό ώστε το αγαθό να αναπτυχθεί και το κακό να εξαφανιστεί. Μακάρι να τον γνωρίσουμε οι πάντες όταν έρθει και να τον ακολουθήσουμε οι πάντες.

Η βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί και οι βιαστές την αρπάζουν. Να γνωρίζουμε ότι αν δεν γνωρίσουμε Εκείνον, δεν δύναται ο λαός του Θεού να διαφωτιστεί, να αναπτυχθεί, να εξελιχτεί και να εννοήσει όλα τα αποκεκρυμμένα μυστήρια του Θεού, ώστε δια της ζώσης πίστεως κατόπιν να εκπληρώσει τις επαγγελίες του Θεού σε προσωπικό και σε γενικό επίπεδο. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Παράκλητος: «Όταν όμως έλθη ο Παράκλητος, τον οποίον εγώ θέλω πέμψει προς εσάς παρά του Πατρός, το Πνεύμα της αληθείας, το οποίον εκπορεύεται παρά του Πατρός, εκείνος θέλει μαρτυρήσει περί εμού».

Εκείνος είναι ο φωσφόρος. Διά του φωσφόρου (Αγιο Πνεύμα), διά του Αγίου Πνεύματος θα διαλάμψει ο τρόπος ώστε να δημιουργηθεί η αναγέννηση στο ανθρώπινο γένος και να επικρατήσει ο Θεός στη ζωή των ανθρώπων διά της ζωής. Πρώτα όμως δια του φωσφόρου θα καταργηθεί η αμαρτία, κατόπιν θα καταργηθεί η φθορά και ο θάνατος, έπειτα θα βρεθεί ο τρόπος να πραγματοποιηθεί η ανάσταση των εν Κυρίω κοιμηθέντων ώστε μετέπειτα να γίνει η δευτέρα παρουσία του Χριστού και να αναλάβει την βασιλεία του και να συμπληρώσει τα ελλείποντα.

Εξάλλου, η δουλειά (Εκείνου) και η αποστολή αυτού είναι να ιδρύσει την βασιλεία του Θεού μέσα μας και γύρω μας και να φανερώσει τον τρόπο ώστε να πραγματοποιηθεί. Η ιδέα λοιπόν της ζωής και η επικράτηση αυτής θα γίνει δια του αγιασμού στη ζωή του, διότι όλοι πρέπει να αγωνιζόμεθα.

Ο Μωυσής εργάστηκε με πόνο και κόπο αλλά στο τέλος έφερε την αποστολή του εις πέρας. Ο Κύριος εργάστηκε με πόνο και θλίψη και έφερε την αποστολή του. Έτσι κι Εκείνος, με αγώνα θα φέρει την αποστολή του εις πέρας αλλά και όλοι όσοι ακολουθήσουν τον Παράκλητο και θελήσουν να βάλουν τον Θεό στη ζωή τους με αγώνα θα κερδίσουνε τα πάντα, που τα πάντα είναι ο Θεός στη ζωή τους ώστε να ενεργεί ουσιαστικά. Ο Θεός είναι ένας όμως χωρίστηκε σε τρία πρόσωπα, ο λόγος για να φανερωθεί η ενότητα και δεύτερον για να γίνει κατανοητός ο τρόπος που ενεργεί. Έτσι έγινε τρισυπόστατος.

Ο Πατέρας εμφανίστηκε και ενήργησε διά του Μωυσή. Το δεύτερο πρόσωπο γεννήθηκε διά Πνεύματος Αγίου μέσα στην αγνή κοιλία της παρθένου Μαρίας. Ο Θεός εγέννησε Υιό σαρκωθέντα ανθρωπο και το όνομά του είναι Εμμανουήλ ή Σωτήρας ή Χριστός ή Μεσσίας ή Κύριος. Το ότι ο Θεός σαρκώνεται σε ανθρωπο, αυτό γίνεται ώστε να βλέπουν οι άνθρωποι και να παίρνουν θάρρος και έτσι να τον μιμούνται τον Θεό και τα έργα του.

Τι να μιμούνται; Πρώτον ότι αυτός ο ανθρωπος μπορεί να κάνει θαύματα μεγάλα και να εκδηλώνει ανυπόκριτη αγάπη η οποία να στρέφεται προς πάντα φίλο και εχθρό. Όλοι μπορούν να τα καταφέρουν ώστε να πάρουν το δικό του φως που είναι φως οικών απρόσιτον. Ο Κύριος τόνισε πως ότι εγώ μπορώ και κάνω και εσύ μπορείς ανθρωπε. Έτσι ο Κύριος ερχόμενος στον κόσμο έφερε όλη την αλήθεια και όλη την αποκεκρυμμένη σοφία του Πατρός. Ο Λόγος του Θεού, η φωνή του Θεού είναι το Ευαγγέλιο του Χριστού.

Ο Πατέρας συμβολίζει την σιωπή, ο Υιός συμβολίζει τον Λόγο. Το τρίτο πρόσωπο πιστεύω ότι είναι Εκείνος που αναφέρει ο Κύριος στον στίχο αυτό. Αυτός που θα επενδυθεί το τρίτο πρόσωπο και θα ομιλεί διά Πνεύματος Αγίου, θα ομιλεί την φωνή του Θεού καθαρά. Αυτός τα έσχατα χρόνια τα οποία διανύουμε θα φανερώσει στον ανθρωπο τον τρόπο ώστε να ιδρυθεί η βασιλεία του Θεού στον κόσμο, την οποίαν αυτός ως ανθρωπος και κινούμενος διά Πνεύματος Αγίου θα κτίσει μέσα του με αφθαρτα στοιχεία. Διά της συμβουλής του μετέπειτα θα οδηγηθούν οι λαοί και τα έθνη στην αναγέννηση, στην σωτηρία, ώστε κατόπιν να εξαλειφθεί ο θάνατος και να επικρατήσει η ιδέα της ζωής παντού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Παρακοή: Παρακοή = αμαρτία

Παραμυθία: Η παραμυθία δημιουργείται μέσω της πνευματικής προσευχής και έχει πολλές δυνάμεις αφού μας κάνει να πιστεύουμε, να ελπίζουμε, να αυξάνουμε πνευματικά εν Κυρίω. Ένα μικρό παιδί έχει την ανάγκη να ακούσει ότι ο Πατέρας του είναι ο πιο δυνατός. Έτσι νιώθει μεγάλη ασφάλεια εκείνη την χρονική περίοδο μέχρι να γνωρίσει τον Χριστό, ο οποίος θα του εξασφαλίσει παντοδυναμία σε σημείο να υλοποιεί τα λόγια του. Αμήν.

Όλα έχουν την χρονική τους περίοδο μέχρι να ωριμάσουμε πνευματικά, κατόπιν ο Θεός θα ζει μέσα μας και ουδεμία ανάγκη θα έχουμε. Αμήν. Μην επιμένουμε να ζούμε με την παραμυθία σε όλη μας τη ζωή, διότι τα προβλήματα θα επισκιάσουν αυτή και δεν θα φύγουν με παραμυθία αλλά με την αναγέννηση.

Παραπεσόντες, αδύνατον να ανακαινισθώσι: Ο Θεός σέβεται την ελευθερία του κάθε ανθρώπου, Εξάλλου  για να λάβουμε το βραβείο της άνω κλήσεως εν χριστώ Ιησού χρειάζεται να μείνουμε μέχρι τέλους στις αρχές του Θεού. Ο Λόγος του Θεού φανερώνει, ο υπομείνας εις τέλος σωθήσεται.

Ο λόγος που τους κάνει αυτούς τους ανθρώπους να πέσουν και να είναι αδύνατον να ανακαινισθώσι πάλι σε μετάνοια(αν και το έλεος του Θεού υπάρχει πάντα και τίποτα δεν αποκλείεται) είναι ότι στρουθοκαμηλίζουν και απαρνιούνται την σοφία του Θεού.

Έχουν αντιλήφθη ότι χρειάζεται να διορθώσουν τον εαυτό τους, να αναγεννηθούν, να τείνει σε θυσίες πνευματικές ή υλικές, να υπομείνουν, να προσευχηθούν, να συγχωρήσουν τους πάντες και τα πάντα, αλλά και το πιο βασικό να εξαπλώσουν τον Λόγο του Θεού.

Η εξάπλωση απαιτεί πολλές θυσίες με ήθος Χριστού και πνεύμα Θεού στον υλικό και στον πνευματικό τομέα. Ο λόγος που ο ανθρωπος αυτός πέφτει στα ίδια είναι διότι απελπίζεται, διότι κουράζεται και διότι εισέρχεται σε στερήσεις. Ακόμη νιώθει ότι χάνει την ελευθερία του. Όλα αυτά καθιστούν αδύνατον να επανέλθει στον φωτισμό του πνεύματος.

Μη γένοιτο να συμβεί αυτό σε κανέναν ανθρωπο πνευματικό, διότι μετά ενδέχεται να απολέσει και την ψυχή του, αφήνοντας αυτή στον εμπαιγμό και τα χέρια του διαβόλου, μη γένοιτο!

Χρειάζεται επαγρύπνηση πνευματική και αισθητήρια γεγυμνασμένα με συνεχόμενη ακατάπαυστη πνευματική δραστηριότητα, την οποία εύχομαι να εννοήσουμε και να αναπτύξουμε όλοι όσοι ανήκουμε σήμερα και στο μέλλον στην Φωνή Θεού.

Παράπονο: Για οτιδήποτε παραπονούμεθα δεν είμεθα παιδιά του Θεού. Αφού έχουμε Θεό, αφού μας αγκάλιασε και μας λύτρωσε ο Θεός, τι παράπονο να έχουμε.

Ο Θεός μας δίδαξε δια του Υιού του να αγωνιζόμεθα και είναι παραχώρηση του Θεού να μας διδάξει, να μας μορφώσει, δια μέσου του διαπαιδαγωγικού του οργάνου του Σατανά. Πρέπει να προσευχόμεθα να καθαρισθούμε και να μην πειραζόμεθα.

Το παράπονο έχει αλλωστε και ρίζα ζηλοτυπίας η οποία αποτελεί το πρώτο μέσον καταστροφής του ανθρώπινου γένους. Η Εύα εζηλοτύπησε τον απαγορευμένο καρπό και έφαγε για να γίνει Θεός σύμφωνα με τις υποδείξεις του Διαβόλου.

Παραχώρηση Θεού: Σημαίνει παράβαση των εντολών αυτού του Θεού. Αλλο είναι να κάνουμε το θέλημά του και αλλο να δημιουργείται παραχώρηση που σημαίνει, παράβαση = αμαρτία.

Να φύγουμε από την παραχώρηση που μας κρατά ελλιπείς και να μπούμε στο θέλημα του Θεού, το οποίο μας καθιστά αντί Θεού στη γη.

Παραχώρηση Θεού: Από την ημέρα που ο ανθρωπος αποστάτησε από τις αρχές του Θεού, που έφυγε κοντά από τον Θεό, έπαψε να αντιλαμβάνεται την αλήθεια του Θεού και αναπτύχθηκε καθώς μετέπειτα και όλο το ανθρώπινο γένος διά της τεκνογονίας πάνω στο ψέμα. Αυτό συνέβη διότι οι πρώτοι ανθρωποι έπαψαν να υπακούν στον Θεό, στον Δημιουργό τους.

Όλο αυτό που συνέβη και που συμβαίνει και σήμερα το βλέπουμε, το αντιλαμβανόμαστε και δεν ήταν τυχαίο. Ήταν παραχώρηση Θεού, διότι η σοφία του το επέτρεψε, το θέλησε ώστε ο ανθρωπος να γίνει γνώστης του καλού και του κακού. Όσοι έχουν προορισμό σωτηρίας θα αντιληφθούν το ψέμα και θα αναπτυχθούν πάνω στην αλήθεια.

Παραχώρηση Θεού: Ο διάβολος κατάφερε, (παραχώρηση Θεού, διότι η σοφία του Θεού το επέτρεψε για να γνωρίσει ο ανθρωπος καλό και κακό), να πλανήσει τον ανθρωπο και να εκκολάψει εις αυτόν το σπέρμα του το πονηρό, το οποίο αναπτύσσει την αμαρτία. Μάλιστα το έθεσε σε συγκεκριμένη στρατηγική τοποθεσία, στον εγκέφαλό του, από τον οποίον διοχετεύεται στο σώμα η ζωή ή ο θάνατος.

Έτσι με την διαβολή που διέπει το πνεύμα του διαβόλου, αφού κατέλαβε το στρατηγείο του Θεού, παραχώρηση Θεού, διοχέτευσε στον ανθρωπο την αμαρτία, το ψέμα. Αυτό έφερε τον χωρισμό μεταξύ των ανθρώπων, έφερε την φθορά, έφερε τον θάνατο.

Ο Κύριος, όμως, επειδή είναι ο Δημιουργός των πάντων, έχει σχέδιο για το δημιούργημά του. Ο Πατέρας φρόντισε σε ένα μέρος του εγκεφάλου του ανθρώπου να διαφυλάξει σε θυρίδα του Θεού, το σπέρμα το δικό του, το σπέρμα της ζωής, το σπέρμα της αναγέννησης, της μετάνοιας, της σοφίας το οποίο δύναται διά του Λόγου του Θεού, όταν συναναστραφεί μαζί του, να πολλαπλασιαστεί και να ανατρέψει την αρχηγία του διαβόλου πάνω στην διαβολή, η οποία επιφέρει το γήρας, την φθορά, τον θάνατο.

Ο πρώτος τρόπος είναι, η μετάνοια, ο δεύτερος, η συνειδητοποίηση της αλήθειας, ο τρίτος, η αναγέννηση, ο τέταρτος, η μεταμόρφωση του ανθρώπου διά Πνεύματος Αγίου, ο πέμπτος, η μεταστοιχείωση του σώματος από φθαρτό σε αφθαρτο, ο έκτος, η θέωση, ο έβδομος, η αφθαρτη ζωή, ο όγδοος, η συνύπαρξη Θεού και ανθρώπου.

Παρεκκλίνω από το κακό – προσκολλούμε στο αγαθό: Το κακό αντιπροσωπεύεται από τον διάβολο και εκδηλώνεται στη ζωή μας με τα πάθη, με την γενικότερη αμαρτία, με το γήρας, με τη φθορά, με τον θάνατο.

Το αγαθό αντιπροσωπεύεται υπό του Θεού και εκδηλώνεται με την μετάνοια, την αναγέννηση, την αναμαρτησία, τον καθαρισμό, τον αγιασμό, τη ζωή την αφθαρτη.

Για να εκκλίνουμε από το κακό και να πράξουμε στη ζωή μας το αγαθό χρειάζεται:

1) Να εννοήσουμε το κάλεσμα και το θέλημα του Θεού ώστε να τείνουμε στις επαγγελίες του.

2) Να εντάξουμε τις αρχές του Χριστού και τις επιδιώξεις αυτού στη ζωή μας.

3) Να εντρυφούμε στα δρώμενα του Ευαγγελίου.

4) Να εγκαταλείψουμε σιγά – σιγά τον κόσμο και τις επιδιώξεις του.

5) Να αποτινάξουμε τα στερεότυπα του κόσμου τα οποία μας καταστρέφουν τη λογική του Θεού, την οποίαν λογική να επιδιώξουμε να αναπτυχθεί στη ζωή μας ώστε να μετέχουμε αυτών των επαγγελιών.

6) Να λιγοστέψουμε τις υλικές επιδιώξεις ώστε να επιδιώξουμε τις πνευματικές.

7) Να αφιερωθούμε εκατό τοις εκατό ώστε να βρούμε τον Χριστό, να βρούμε τη ζωή ειδικά όσοι πήραν σύνταξη, οι υπόλοιποι να μοιράζουν τον χρόνο τους μέχρι ο Θεός να τους μάθει να ζουν αφιερωμένοι. Η αφιέρωση φέρνει πολλαπλάσια τα υλικά και τα πνευματικά αγαθά, τα οποία θα χρησιμοποιούμε για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου.

Μόνο έτσι ανθρωπε θα καταφέρεις να εκκλίνεις του κακού και να πράξεις αγαθά.

Παρελθών καιρός του βίου: Από την στιγμή που γνωρίσαμε τον Χριστό καταλάβαμε ότι ο παρελθών καιρός του βίου όπου επράξαμεν το θέλημα των εθνών ήταν πολύς και ας ήταν και μία μέρα, πόσο μάλλον όταν είναι πολύ περισσότερο. Θα πρέπει λοιπόν να τον τερματίσουμε αυτόν τον παρελθών καιρό του βίου ώστε να μην συντρέχουμε πλέον με την αμαρτία στη ζωή μας αλλά με τον ζώντα Χριστό, με τον αγιασμό, με την αλήθεια η οποία είναι η άνω κλήσις που ελάβαμε ανωθεν εν Χριστώ Ιησού.

Το θέλημα των εθνών όπου πλέον είναι παρελθόν είναι ασέλγεια, οινοποσίαις, κώμοις, συμποσίοις και αθεμίτοις ειδωλολατρείαις, γενικότερα η αμαρτία κ.λπ.

Το θέλημα του Θεού που θα πρέπει να συντρέχουμε σήμερα είναι, πάντοτε χαίρεστε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, κατά πάντα ευχαριστείτε. Το θέλημα του Θεού είναι ο αγιασμός, αγιοι γίνεσθε καθώς εγώ ειμί, το θέλημα του Θεού είναι να εφαρμόζουμε τις εντολές του ώστε να ιδρύσουμε την βασιλεία αυτού μέσα μας και γύρω μας.

Παρέμβαση Θεού: «Λέγων, Τι θέλεις να σοί κάμω; Ο δε είπε, Κύριε, να αναβλέψω». Γιατί ο Κύριος ρώτησε τον τυφλό; Είναι δυνατόν να μην δέχονταν την θεραπεία ο τυφλός;

Είναι πολλοί ανθρωποι που δεν ζητούν θεραπεία από τον Θεό αλλά από αλλους παράγοντες. Έπρεπε λοιπόν ο Θεός να τον ρωτήσει διότι ο Κύριος ποτέ δεν παραβιάζει την ζωή οποιουδήποτε ανθρώπου, εκτός αν είναι φίλος του και τον εμπιστεύεται τον Κύριο και αυτό συμβαίνει από τον Θεό ώστε να επεμβαίνει όταν ο φίλος του δείχνει από νωρίτερα ότι είναι φίλος του Χριστού.

Ο τρόπος που δείχνουμε στον Θεό ότι θέλουμε την παρέμβασή του είναι όταν τηρεί ο φίλος του, το φίλοι μου εστέ εάν κάμετε όσα εγώ σας παραγγέλνω. Ο φίλος έχει εμπιστοσύνη στον Θεό, έχει τυφλή υπακοή στον Κύριό του, απόλυτη εμπιστοσύνη και ανυπόκριτη αγάπη στον Θεό.

Η αγάπη και η υπακοή του φίλου του Χριστού να είναι το πρώτο στοιχείο στην ζωή του π.χ. τον Λάζαρο δεν τον ρώτησε αν ήθελε να τον αναστήσει αλλά τον ανέστησε, διότι γνώριζε ο Θεός το σωστό για αυτόν.

Ο Θεός ποτέ δεν αφαιρεί τα κυριαρχικά δικαιώματα τα οποία έχουν σαν βάση την ελεύθερη βούληση του κάθε ανθρώπου και αυτό φανερώνεται γραφικά ως εξής. Ο Κύριος τόνισε, όστις θέλει οπίσω μου ελθεί καθώς ίσταμαι εις την θύρα και κρούω εάν τις μου ανοίξει θέλω εισέλθει μετ’ αυτού και θέλω δειπνήσει και θέλω είμαι εις αυτόν Θεός και αυτός θέλει είσθε εις εμέ υιός. Αυτός είναι ο λόγος που ο Θεός τον ρώτησε.

Υπερνικούνται όλα τα εμπόδια όταν θέλουμε να πάμε στον Θεό με την αφιέρωση και την απομάκρυνση από την σάπια κοινωνία, εξέλθετε εκ μέσου αυτών και ακαθάρτου μη απτεσθε και έσομαι υμίν εις πατέρα και υμείς έσεσθε μοι εις υιούς και θυγατέρας, λέγει Κύριος Παντοκράτωρ.

Παρθένες (μωρές – σοφές): Οι μωρές παρθένες είναι οι Χριστιανοί οι οποίοι έχτισαν την πίστη τους στο πίστευε και μη ερεύνα. Είναι ακόμη όλοι αυτοί οι Χριστιανοί που έχουν υιοθετήσει τους τύπους και όχι την ουσία. Ήμασταν και εμείς πριν γνωρίσουμε την Φωνή Θεού.

Είναι αυτοί που πιστεύουν χωρίς να ερευνούν, χωρίς να μελετούν τον Λόγο του Θεού, χωρίς να εφαρμόζουν το θέλημα του Θεού και το πιο χαζό που κάνουν είναι ότι δεν θέλουν να διορθώσουν τον εαυτό τους και να αναγεννηθούν. Έτσι λόγω της έλλειψης καθαρισμού και αγιασμού τα γεγονότα θα τους καταβάλλουν αρνητικά και το λάδι τους θα σωθεί κατά την ημέρα του Κυρίου, διότι η μέρα του Κυρίου θέλει ανθρώπους με στοιχεία Θεού, με ιδιότητες Θεού, με ζώσα πίστη.

Οι σοφές παρθένες είναι όλοι αυτοί οι οποίοι φροντίζουν να αποκτήσουν την σοφία του Θεού διά της μελέτης του Λόγου του Θεού. Τα οποία στοιχεία του Αγίου Ευαγγελίου (σοφία Θεού) θα τα εντάξουν στην ζωή τους ώστε τα γεγονότα να μην μπορούν να τους καταβάλλουν και διά της προσευχής και της πνευματικής καλλιέργειας να δύνανται να γεμίζουν το καντηλάκι τους αιώνια κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες βρεθούν με αποτέλεσμα η φλόγα του Χριστού να μην σβήσει ποτέ.

Αυτό που θα ζητήσει ο Χριστός την ημέρα την δική του είναι να μην έχουμε φόβο, εγωισμό, θυμό, υλοφροσύνη, πνευματική υποκρισία και πονηρία. Με λίγα λόγια να μην έχουμε αγνοια του Λόγου του Θεού ώστε να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τα γεγονότα και να φτάσουμε την ημέρα του Κυρίου την μεγάλη και επιφανή ζώντες. Γένοιτο αμήν.

Παρουσία Θεού: Ο Θεός δεν ήλθε σε εμάς με σημεία που όχι απλώς τρομάζουν αλλά πανικοβάλλουν τον ανθρωπο, όπως έκανε με τους Εβραίους εξαιτίας της απιστίας τους. Ο Θεός ήρθε σε εμάς με σοφία, με αγάπη, με προσφορά, με ανυπόκριτη αγάπη. Τα σημεία που έγιναν στο όρος Σινά φόβισαν ακόμη και τον Μωυσή ο οποίος έβλεπε τον Θεό, φανταστείτε τι έπαθαν οι Ισραηλίτες.

Επομένως, αν έχουμε πνεύμα δικό του ας τον δεχθούμε με τα στοιχεία που μας αναγεννούν, μας φτάνουν στον θρόνο του και μας χαρίζουν ειρήνη Θεού, σοφία Θεού, αναγέννηση. Διότι αν συνεχίσουμε να αποστατούμε από τις αρχές του τότε ουαί και ο λόγος, διότι θα στείλει τον Αντίχριστο για να εξαφανίσει το αμαρτωλό στοιχείο. Καλύτερα να ζούσαμε τον κατακλυσμό, καλύτερα να ζήσουμε το πυρ παρά τον Αντίχριστο.

Ο Αντίχριστος θα είναι ότι χειρότερο διότι θα καταργήσει πάσα αρχή, πάσα εξουσία και θα επιβάλει μία νέα τάξη πραγμάτων τόσο ελεγχόμενη που όποιος δεν θέλει να υπακούσει δεύτερη ευκαιρία δεν θα έχει.

Ας φροντίσουμε να έχουμε αγάπη ώστε η χάρη του Θεού να μας επισκιάσει, με φυσική συνέπεια να αποφύγουμε τον Αντίχριστο. Ο απ. Παύλος διά Πνεύματος Αγίου φανέρωσε τα εξής, όταν έρθει η αγάπη είτε προφητείες, είτε γλώσσες θα παύσουν. Αγάπη λοιπόν μεταξύ μας και δικαιοσύνη Θεού η οποία πάντα προσφέρει. Εύχομαι η δικαιοσύνη αυτού να μας διέπει πάντα. Αμήν.

Παρουσία Θεού: Όλοι μιλάνε για Θεό και για αγγέλους, όμως όταν κάνουν αισθητή την παρουσία τους και οι εκλεκτοί των εκλεκτών τα χάνουν. Είναι πολλοί που λένε, μου μίλησε ο Θεός, είδα έναν αγγελο, όμως η ζωή τους δεν αλλάζει, αρα κατά φαντασία είδαν. Όποιος έρθει σε ουσιαστική επαφή με το Θεό ή τους αγγέλους, του αλλάζει η ζωή του. Έρχεται κλάμα μετανοίας, έρχεται ουσιαστική αναγέννηση, έρχεται ομολογία, έρχεται το πορευθέντες, έρχεται θυσία κ.λπ..

Όταν δούμε αυτά τότε καταλαβαίνουμε ότι πράγματι ο Θεός ενισχύει τον ανθρωπο αυτό. Όπου δούμε λόγια χωρίς έργα τότε η προβολή, ο εγωισμός, το ψέμα ενισχύουν τον ανθρωπο αυτό και η φαντασία του καλπάζει, ώστε μόνο λόγια να υπάρχουν εις αυτόν με μηδέν έργα θυσίας. Κατά συνέπεια, όλοι τον αποστρέφονται διότι βλέπουν το ψέμα εις αυτόν και το υπέρμετρο στοιχείο του εγωισμού. Χρειάζεται προσοχή! Αμήν.

Παρουσία Θεού: Ο Θεός στην Καινή Διαθήκη περπατούσε με τους ανθρώπους βλέποντάς τον όλοι πρόσωπο προς πρόσωπο. Σήμερα περπατά δια του Παρακλήτου ο οποίος και αυτός όταν μπει μέσα μας αποκτά πρόσωπο. Επομένως δεν στερούμεθα Θεό σήμερα, αρκεί να θέλουμε να τον έχουμε στην ζωή μας. Αυτό που θα τον φέρει είναι ο τρόπος ζωής μας και ο ζήλος μας στο να εφαρμόζουμε με προσοχή τις εντολές του.

Παρουσία Θεού: Ήρθε ο Θεός δια της ορθόδοξης εκκλησίας στον ελλαδικό χώρο η οποία δεν τρώγει, δεν πίνει και οι ανθρωποι την αποστρέφονται.

Ήρθε η Φωνή Θεού τρώγων και πίνων με ελεύθερες αντιλήψεις στηριζόμενες στην χάρη του Θεού και οι ανθρωποι δεν θέλουν να ακούσουν, δυστυχώς οι πάντες δικαιολογούνται με προφάσεις όπως έχω δουλειά, έχω υποχρεώσεις κ.λπ. Τι θα κάνει ο Θεός;

Παρουσία Θεού: Όποιος δεν εφαρμόζει τις εντολές του Θεού και παραμένει πνευματικά ακαλλιέργητος έχοντας τον Λόγο του Θεού στα χέρια του μόνο και μόνο για να κάνει τον σοφό αποβλέποντας σε προσωπικά οφέλη, η ζωή του, η λογική του, η πονηρία του, τα συμφέροντά του θα τον οδηγήσουν σε αδιέξοδο.

Τα προβλήματα υγείας τα δημιουργεί η αμαρτία. Η αναμαρτησία χορηγεί την υγιαίνουσα διδασκαλία η οποία αναπτύσσετε γονιδιακά παρέχοντας υγεία, σοφία, ζωή αιώνια. Η εξέλιξη της πνευματικής μας ζωής θα μαρτυρά και την βιολογική μας υγεία. Το σώμα είναι η απόδειξη εκείνη η οποία θα φανερώνει αν έχουμε Θεό. Ο Χριστός ήταν υγιής στο πνεύμα και στο σώμα.

Ο αγώνας, ο συνειδητός αγώνας θα μας εξασφαλίσει σοφία Θεού η οποία θα μας ζωοποιεί. Αν πάσχουμε στο σώμα, πάει να πει ότι πάσχουμε στο πνεύμα και θα χρειαστεί περισσότερη αφιέρωση. Όταν υποσιτίζεται το πνεύμα βάσει του Λόγου του Θεού υποσιτίζεται και το σώμα. Το σώμα μαρτυρά αν έχουμε το πνεύμα του Θεού.

Η αμαρτία γεννά τον θάνατο. Όταν δημιουργείται ένα πρόβλημα υγείας ή μας διέπουν πόνοι στο σώμα ή συνεχόμενοι πονοκέφαλοι, πάει να πει ότι ακόμα είμεθα ελλιπείς σοφίας Θεού. Το αγιαστήριο και η υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού θα συντονίσουν τον εγκέφαλό μας στη λογική του Θεού, ο οποίος εξασφαλίζει σε εμάς υγεία πνεύματος και σώματος, αφού ο εγκέφαλος με τη σοφία του Θεού εγκαταλείπει τα πάθη, τις αδυναμίες, την αμαρτία και αυξάνει στον αγιασμό, στη σοφία, στην αγάπη. Κίνητρα τα οποία καθιστούν τη ζωή μας, την υγεία μας αιώνια. Αμήν.

Να θυμόμαστε όλοι, το πνεύμα εστί το ζωοποιόν. Όταν υπάρχει πρόβλημα μην απελπιζόμαστε, μην φοβόμαστε γίνεται αναστροφή. Περισσότερη πνευματική έρευνα, περισσότερη αφιέρωση και η υγεία θα ανακαινίζεται αιώνια ως αετός. Γένοιτο αμήν.

Παρουσία Θεού: Η πραότητα, ο φόβος Θεού, η ελπίδα, η εν Θεώ διαγωγή όταν λειτουργούν στη ζωή μας δικαιώνουν την παρουσία του Θεού στην καρδιά μας με τα έργα μας και την πνευματική διαύγεια των λόγων που μας διακατέχει.

Η απολογία των έργων και των λόγων μας είναι πάντοτε εφικτή και απρόβλεπτη για το πότε θα συμβεί στις κοινωνίες που ζούμε. Όταν συμβεί δεν χρειάζεται να μας πιάνει πανικός. Όταν καλούμεθα από ανώτατες αρχές να ομολογήσουμε την πίστη μας, τις προθέσεις μας και να φανερώσουμε την αποστολή μας να το κάνουμε με πραότητα. Από εκεί και πέρα για το τι μέλλει γενέσθαι, εμπιστοσύνη στον Θεό. Ας γνωρίζουμε όμως ότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό.

Παρουσία Θεού: Παρουσία Θεού έχουμε, όταν αρχίζουμε την έρευνα συνειδητά (το γνώθις εαυτόν).

Παρουσία Θεού: «Και έγεινε φωνήν εκ της νεφέλης, λέγουσα, Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός αυτού ακούετε».

Μέσα στην νεφέλη ήταν ο Θεός, ο Πατέρας ο οποίος ομιλούσε. Μέγα μυστήριο ο Θεός. Αφού μιλούσε ο Θεός από πού εξέρχονταν η φωνή; Τι είναι ο Θεός; Έχει φωνητικές χορδές, έχει εγκέφαλο, έχει σώμα; Δεν θα πρέπει να ερευνήσουμε ώστε να γνωρίσουμε την αλήθεια;

Μικρός ακουγα ότι ο Θεός δεν χωράει πουθενά, είναι μεγαλύτερος της δημιουργίας. Εδώ όμως κατεβαίνει στο όρος, επομένως είναι μικρότερος της δημιουργίας. Πάντως ο κόσμος έγινε δια του λόγου του και όχι με τα χέρια του. Αν έγινε δια του λόγου του και αφού λέει ότι έκανε τον ανθρωπο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση αφήνει να εννοηθεί ότι είναι μικρότερος της δημιουργίας όμως την διευθύνει πνευματικά δια του πνεύματός του, γι’ αυτό λέμε πνεύμα ο Θεός. Γι’ αυτό και ο Ιωάννης αναφέρει: Εν αρχή είναι ο Λόγος και ο Λόγος είναι παρά τω Θεώ και Θεός είναι ο Λόγος.

Μια φορά στην Παλαιά Διαθήκη ο Μωυσής ζήτησε να τον δει. Ο Θεός του απάντησε, ου μη ιδης το πρόσωπό μου και ζήσεις. Αρα, έχει και πρόσωπο; Τι συμβαίνει; Όμως τον έβαλε ανάμεσα από δυο πέτρες και του είπε ότι θα σε αφήσω να δεις την πλάτη μου και πέρασε ο Θεός και ο Μωυσής τον είδε.

Αν θέλουμε να τον δούμε, να τον εννοήσουμε, να τον γνωρίσουμε θα πρέπει να τον ζητήσουμε με ζήλο Χριστού και να εφαρμόζουμε τις εντολές του ώστε αυτός να έρθει να μας συναντήσει.

Ο Κύριος τόνισε, πνεύμα ο Θεός και οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν. Κατά συνέπεια πρέπει να αναγεννηθούμε ώστε δια του Αγίου Πνεύματος να τον εννοήσουμε και να τον γνωρίσουμε τον Θεό Πατέρα.

Η απάντηση εδώ είναι προβληματισμός ο οποίος δημιουργεί σκέψη, η οποία σκέψη δημιουργεί έρευνα, η οποία έρευνα βρίσκει τον Θεό. Με αυτά που λέω να προβληματίσω θέλω ώστε να ερευνήσουμε. Αμήν.

Παρουσία Θεού: Σήμερα όλοι κοιτάζουν το ατομικό τους συμφέρον, έτσι χάνουν τον Θεό από την ζωή τους. Διότι ο Χριστός φανέρωσε με την παρουσία του και με το αποστολικό του έργο ότι θέλει εμείς να προοδεύουμε και να αυξάνουμε σε χαρά, σε σοφία, σε αγάπη, σε ταπείνωση, ώστε δια αυτών των στοιχείων να επενδύουμε στην πρόοδο των συνανθρώπων μας.

Ο Θεός συνεργεί και ευλογεί όσους εργάζονται με αυτό το πνεύμα και έχει ουσιαστική σχέση μαζί τους, τους ευλογεί, τους ενισχύει, τους αποκαλεί εκλεκτούς, τους φρουρεί από ουράνιους και επίγειους εχθρούς. Μάλιστα κατεβαίνει πολλές φορές από τα αγια σκηνώματά του και τους συναντά, μιλά μαζί τους, τους εξελίσσει πνευματικά και τους κάνει χαρούμενους και θεοφόρους ανθρώπους. Μερικές φορές τους παίρνει στον οίκον του ώστε να ξεκουραστούν και μετά τους κατεβάζει με νέες δυνάμεις πάλι μέσα στους ανθρώπους.

Σε αυτούς τους ανθρώπους και μόνο σε αυτούς ο Θεός επενδύει και σε αυτούς ο Θεός δίνει τα πάντα. Ουράνια και επίγεια αγαθά χαρίζει ο Θεός σε αυτούς που τον αγαπούν και τον κηρύττουν με την ζωή τους καθώς και σε αυτούς οι οποίοι αγωνίζονται με αλήθεια για την πρόοδο των αδερφών. Όποιος αγωνιστεί να μην πεθάνει ο αδερφός του τότε να γνωρίζει ότι ο ίδιος δεν θα πεθάνει, διότι με όποια κρίση κρίνεις ανθρωπε με αυτή θα κριθείς. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Όσοι τώρα κοιτάζουν πως αυτοί να αναπτυχθούν, αδιαφορώντας για τους συνανθρώπους τους και πολλές φορές μάλιστα με τεχνάσματα τα οποία φέρνουν βάρος στους αλλους, δυστυχώς αυτοί δεν είναι ανθρωποι αλλά κτήνη και ο Θεός δεν θα βάλει τα κτήνη στην βασιλεία του. Μη γένοιτο να πέσουμε σε αυτή την παγίδα.

Παρουσία Χριστού: Όταν η μετάνοιά μας γίνει συνειδητή και η αναγέννηση λάβει πνευματική υπόσταση, γίνει ενυπόστατη στη ζωή μας ώστε να αυξάνει σε καθημερινή βάση και αφού περάσει κάποιος χρόνος τότε η μαρτυρία θα λάβει χώρα στη ζωή μας. Φυσική συνέπεια ο λαός του Θεού να πολλαπλασιάζεται και να αυξάνει.

Μόνο έτσι δημιουργούνται προϋποθέσεις ώστε ο Χριστός να κάνει την δευτέρα παρουσία του στη ζωή μας. Τα λόγια δημιούργησαν πολλά κακά. Η λύση των προβλημάτων της ανθρωπότητας βρίσκεται στην εφαρμογή των εντολών του Θεού με όποιο κόστος θυσίας στην αρχή του πνευματικού του αγώνα συνεπάγεται αυτό.

Παρουσία Χριστού: Ο ανθρωπος επηρεασμένος από το κοσμικό σύστημα αδυνατεί να εννοήσει την παρουσία του Κυρίου στην ζωή του, με φυσική συνέπεια να κρίνει κατ’ όψιν και όχι την δικαία, την σωστή κρίση. Χρειάζεται να αφιερώνουμε αρκετό χρόνο στα του Θεού, ώστε να εννοούμε την παρουσία του όταν αυτή γίνεται στην ζωή μας.

Έχουμε ένα παράδειγμα όπου οι δύο μαθητές του οι οποίοι ασχολούνταν πνευματικά στο κάλεσμα του Κυρίου έτρεξαν να τον συναντήσουν. Μάλιστα στον δρόμο συνάντησαν και τον Ναθαναήλ και του είπαν να τους ακολουθήσει διότι βρήκαν τον Μεσσία, τον λεγόμενο Χριστό. Εκείνος ρώτησε από πού είναι, αυτοί του απάντησαν από την Γαλιλαία και αυτός τους είπε, είναι δυνατόν να εξέλθει κάτι αγαθό από την Γαλιλαία. Οι μαθητές του απάντησαν έρχου και ιδέ.

Μόνο όταν αφιερώνουμε χρόνο στα γραφικά δρώμενα του ευαγγελίου οι οφθαλμοί μας δεν θα κρατούνται κλειστοί. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Παρουσία Χριστού: Ο σκοπός του Θεού δεν είναι να τον ακολουθούν οι ανθρωποι για τα θαύματα. Ο Θεός, ο Χριστός δεν ήρθε για να δημιουργήσει ζητιάνους, ήρθε για να δημιουργήσει προσωπικότητες όπως ήτο η δική του. Όταν λοιπόν αντιλαμβανόταν ότι οι ανθρωποι τον ήθελαν στη ζωή τους για θαύματα, για συμφέροντα ή για προσωπικές φιλοδοξίες ή δοξασίες ανθρώπινες απομακρύνονταν από αυτούς τους ανθρώπους.

Ο Θεός δεν ήρθε για να γίνουμε υποτελείς δικοί του, ήρθε για να αναγεννήσει τον ανθρωπο και να τον οδηγήσει στην δόξα την δική του, ώστε ο ανθρωπος να μετέχει και να συμμετέχει στην απειρη δόξα του Θεού. Ήρθε για να οδηγήσει τον ανθρωπο στο σημείο να βασιλεύει και να συμβασιλεύει μετά του Θεού.

Όσοι θέλουν να είναι ζητιάνοι και να σέρνονται παρακαλώντας πίσω από τον Θεό ή από τους ανθρώπους του Θεού να ξέρουν ότι δεν είναι αυτός ο στόχος του Θεού, δυστυχώς αυτοί είναι όλοι όσοι δεν θέλουν να υιοθετήσουν τις αρχές του.

Όσοι όμως θέλουν να στέκονται δίπλα του και να τον ακολουθούν με αξιοπρέπεια την οποία φέρνει η αναγέννηση, τότε δεν έχουν παρά να ξεκινήσουν την μελέτη του Λόγου του Θεού και να βρουν τον τρόπο να εφαρμόσουν τις εντολές του Θεού. Αυτό είναι το θέλημα του Θεού και γι’ αυτό το λόγο έλαβε χώρα η θυσία του Κυρίου και μόνο αυτό θα τους δημιουργήσει νέο κατά Θεώ τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς.

Το δεύτερο που πρέπει να κάνουν όσοι αγαπούν ουσιαστικά τον Θεό είναι να ξεκινήσουν προσευχή, ώστε ο Θεός να τους φέρει φώτιση και σοφία Θεού μέσα τους.

Το τρίτο είναι να ξεκινήσουν τον αγώνα της εξάπλωσης, ώστε μέσω αυτής να αναγκαστούν να διαμορφώσουν χαρακτήρα Χριστού, διότι θα καλεστούν να κάνουν υπέρβαση στην αγάπη, στην υπομονή, στην αναγέννηση του συνανθρώπου που ο Θεός έφερε στη ζωή τους ώστε να τον ευαγγελίσουν με τις αλήθειες του Ευαγγελίου.

Ο Κύριος φανέρωσε για την εξάπλωση: αγιάζω υπέρ των μαθητών μου, αυτό θα τους εξασφαλίσει απειρες δυνατότητες ώστε να μπορούν να ανταποκρίνονται στα εντάλματα και στα δαιμόνια του κόσμου.

Ο Θεός δεν θέλει να φύγουμε από τον κόσμο αλλά θέλει να νικήσουμε το σύστημα του κόσμου και να μπορούμε να εξασφαλίζουμε σοφία Θεού ώστε να φτάσουμε στο σημείο να παίζουμε στα δάχτυλά μας το σύστημα του κόσμου και να γίνουμε αναμορφωτές του κόσμου.

Όσοι εγκαταλείπουν τον κόσμο με πρόσχημα να αφιερωθούν είναι αδύνατοι ανθρωποι και εκείνο που ζητούν είναι την ησυχία τους. Ο Κύριος ζούσε στον κόσμο, κήρυττε μέσα στον κόσμο, αναγεννούσε ανθρώπους και υπηρετούσε με χαρά τον ανθρωπο.

Όταν κάποιος αναγεννηθεί θα ζει στον κόσμο και δεν θα τον καταβάλλει ο κόσμος και το σύστημά του. Όταν φτάσουμε στο σημείο να ζούμε στον κόσμο και να ανταποκρινόμεθα στις προκλήσεις του με το πνεύμα του Θεού, τότε να καταλάβουμε ότι μέσα μας βασιλεύει ο Θεός. Εάν μας κουράζει ο κόσμος και η ζωή που ζούμε να ξέρουμε ότι μέσα μας κατοικεί ο διάβολος και εκδηλώνεται στη ζωή μας με θυμούς, με κρίσεις, με καταλαλιές κλπ.

Μία σοβαρή προσπάθεια χρειάζεται και να είμεθα σίγουροι ότι θα τα καταφέρουμε. Αμήν.

Παρουσία Χριστού: Σήμερα ο Κύριος κρύβεται από τους ανθρώπους και κάνει την παρουσία του μόνο όταν βλέπει ανθρωπο που διέπεται πραγματικά με ειλικρίνεια και ανυπόκριτη αγάπη προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο. Τότε ο Κύριος κάνει την παρουσία του και συνομιλεί με το σκεύος εκλογής ώστε να κατευθύνει αυτόν και τον λαό που του χάρισε στις αιώνιες πηγές του σωτηρίου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Παρουσία Χριστού: Ο Κύριος γνωρίζει ότι υπάρχει μέσα μας ο πονηρός, ο οποίος κρύβεται κάτω από το πέπλο της μορφής ευσεβείας που έχουμε υιοθετήσει.

Με το γνώθι σαυτόν το οποίο ο Θεός ενέπνευσε μέσα μας, θα μπορέσουμε να διακρίνουμε τον εαυτό μας και να κάνουμε αυτοκριτική. Σήμερα λοιπόν, όλοι εμείς με την προσπάθεια που κάνουμε βλέπουμε ότι έχει δίκιο και καλά κάνε και δεν μας εμπιστεύεται.

Για να μας εμπιστευτεί ο Θεός θα πρέπει πρώτα να τον ακολουθήσουμε. Τον ακολουθούμε όταν μελετάμε τον Λόγο του Θεού ώστε να υιοθετήσουμε τις αρχές του.

Δεύτερον, θα πρέπει να μετανοήσουμε. Μετάνοια σημαίνει μετά εννόησα τον λάθος τρόπο ζωής που είχα επιλέξει.

Τρίτον, χρειάζεται αναγέννηση. Τέταρτον, να γίνουμε ιδεώδεις ανθρωποι, πέμπτον να αφιερωθούμε. Αφιέρωση σημαίνει να μελετώ, να κηρύττω και να εφαρμόζω τις ευαγγελικές αλήθειες, οι οποίες αναπτύσσουν μέσα μας το ευαγγέλιο της βασιλείας.

Όταν αυτά έλθουν σε έναν ανθρωπο τότε αυτός θα κερδίσει την εμπιστοσύνη του Θεού, ώστε Θεός και ανθρωπος να συνεργάζονται και να συμπορεύονται εις τον αιώνα των αιώνων με σκοπό να επικρατήσει το θέλημα του Πατέρα Θεού όπως στον ουρανό έτσι και στη γη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Παρρησία στον Θεό: Η παρρησία στον Αγιο Θεό δημιουργείται στην συνείδησή μας όταν εφαρμόζουμε το θέλημά του. Μόνο τότε μπορούμε να βρισκόμαστε ενώπιόν του και να συνδιαλεγόμαστε μαζί του. Φυσικά όχι με εγωισμό αλλά με το πνεύμα της ταπείνωσης και με σεβασμό στον ανώτερο.

Είναι πολλοί που επειδή τηρούν μέρος των εντολών νομίζουν ότι θα απαιτήσουν και θα λάβουν οτιδήποτε. Δεν είναι αυτό το πνεύμα της αγάπης και δεν γίνεται αποδεκτό. Ο Χριστός ήτο Θεός όμως δεν θεώρησε εαυτόν Θεό, αλλά ενώπιον του Πατρός είχε πλήρη υποταγή στο θέλημα του. Αυτή την παρρησία να έχουμε στον Θεό και στους ανθρώπους ώστε να βρούμε χάρη υπ’ αυτού. Όταν ο ανθρωπος είναι του Θεού με στοιχεία Θεού, αν βρεθεί σε δύσκολη θέση στη ζωή του, μέσα από την προσευχή θα βρει δύναμη και χάρη υπό του Θεού.

Αυτό εύχομαι σε όλους μας, εν καιρώ χρείας να μας συναντήσει ο Θεός και να μας λούσει με το έλεος και την χάρη του. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πάσαν σπουδήν: Πάσαν σπουδήν καταβάλλει κάποιος όταν ερευνά σε βάθος τον Λόγο του Θεού ώστε να δύναται να αντλεί απ’ αυτόν την σοφία του Θεού, την οποίαν και αναπτύσσει στη ζωή του.

Όπως σπουδάζει ένας φοιτητής για να πάρει το πτυχίο του, έτσι πρέπει και οι μαθητές του Χριστού να σπουδάσουν το θεοί εσταί και υιοί υψίστου πάντες. Υποχρεούται ο κάθε μαθητής του Χριστού να ομολογεί την πίστη του και έχει το δικαίωμα να συμβουλεύει και να παροτρύνει τους πνευματικούς αδελφούς στο να ποιούν το θέλημα του Θεού.

Πάτερ, δος μοι το ανήκον μέρος της περιουσίας: «Και είπεν ο νεώτερος αυτών προς τον πατέρα, Πάτερ, δος μοι το ανήκον μέρος της περιουσίας. Και διεμοίρασεν εις αυτούς τα υπάρχοντα αυτού».

Το ανήκον μέρος που ζητά ο ανθρωπος είναι τα χρόνια της νεότητάς του, τα οποία χάριν της ελευθερίας που παρέχει ο Χριστός στον ανθρωπο γίνονται κακή χρήση μέσα στον κόσμο αυτό. Φυσική συνέπεια να χάνει πρόωρα ο ανθρωπος αυτός την υγεία και την σφριγηλότητα της ζωής.

Ο πατέρας υποχρεούται να δώσει την ελευθερία αυτή στον κάθε υιό διότι μόνο έτσι δημιουργεί ο ανθρωπος προσωπικότητα, γνωρίζοντας ο ίδιος καλό ή κακό. Εάν ο υιός αυτός είναι σκεύος εκλογής θα εννοήσει ότι η ελευθερία που δίνεται στο να πράξει κάποιος την αμαρτία έχει επώδυνες συνέπειες.

Εύχομαι όλοι οι νέοι να εννοήσουν γρήγορα το κακό και την φθορά που γεμίζουν από την ελευθερία που ζητούν στο να πράττουν την αμαρτία μέσα στον κόσμο.

Ο Αδάμ, όταν έφυγε ο Κάιν, γέννησε αλλον έναν υιό, αυτός ονομάσθηκε Σηθ. Αυτός έμεινε κοντά στον πατέρα του και αποκόμισε από αυτόν όλα τα θεϊκά στοιχεία. Ο Καιν όταν απομακρύνθηκε από τον πατέρα του και από τον Θεό πήγε και κατοίκησε στην χώρα Δομ. Εκεί γνώρισε μια γυναίκα όπου και επαντρεύτηκε. Μάλιστα ονομάστηκαν υιοί των ανθρώπων και λόγω της απομάκρυνσής τους από τον Θεό γέμισαν με ασοφίες και πολυποίκιλες αμαρτίες, αυτές τους εξασφάλισαν ζωή περί τα 80 χρόνια. Όσα ζούμε και εμείς σήμερα.

Ο Σηθ όμως όταν μεγάλωσε επαντρεύτηκε και αυτός. Πήρε λοιπόν μια γυναίκα και της μετέδωσε τα στοιχεία του Θεού. Αυτοί ονομάστηκαν υιοί του Θεού και εδώ είναι το παράξενο, αυτοί ζούσαν περί τα εννιακόσια χρόνια. Κοιτάχτε λοιπόν τι κάνει η αμαρτία όταν μπει μέσα στον ανθρωπο και τι κάνει ο Θεός.

Αυτό έπαθε και ο υιός στην παραβολή αυτή, έφυγε από τον πατέρα και έχασε την μεγάλη δόξα του Θεού, έχασε την ζωή. Προσοχή λοιπόν, πάντα να είμεθα κοντά στον Θεό.

Πειρασμοί: Δεν θα μας επισκιάσει πειρασμός παραπάνω απ’ ότι δυνάμεθα να αντέξουμε. Αυτή να είναι η πίστη μας, διότι ο Θεός το υποσχέθηκε σε αυτόν που αγωνίζεται. Εξάλλου , μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν εμού καθώς μακάριοι είσθε, όταν σας ονειδίσωσι και διώξωσι και είπωσιν εναντίον σας πάντα κακόν λόγον ψευδόμενοι ένεκεν εμού. Χαίρετε και αγαλλιάσθε, διότι ο μισθός σας είναι πολύς εν τοις ουρανοίς· επειδή ούτως εδίωξαν τους προφήτας τους προ υμών.

Ο Θεός αναπαύεται μέσα μας όταν λοιδορούμενοι ουκ αντελοιδορούμε, όταν απειλούμενοι ουκ απειλούμε. Έτσι δοξάζεται ο Θεός με τα έργα θυσίας, αγάπης, προσφοράς τα οποία γίνονται για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου.

Ο στόχος της Φωνής Θεού είναι τα τέκνα αυτής να αναπτύσσουν τον Χριστό, την αφθαρτη ζωή, την ανυπόκριτη αγάπη, την ταπείνωση κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες χωρίς οι συνθήκες αυτές να τους μεταβάλλουν από τους πνευματικούς στόχους που αποκόμισαν από τον Λόγο του Θεού. Αυτό θα προβληματίσει τους πάντες και θα οδηγήσει στον Θεό χιλιάδες ανθρώπους.

Πειρασμοί: Οι πειρασμοί θα παίξουν μεγάλο ρόλο στο να αφιερωθούμε στο θέλημα του Θεού, έπειτα είναι σίγουρο ότι οι αγγελοι θα έρθουν να μας υπηρετήσουν.

Πειρασμοί: Η Φωνή Θεού ξεκίνησε το 2000 να κηρύττει το ευαγγέλιο της βασιλείας με πειρασμούς σε πολλούς τομείς. Όταν έχεις πειρασμούς, προβλήματα, τότε ο Θεός δοκιμάζει τους μελλοντικούς μαθητές του, τους μελλοντικούς αναμορφωτές του κόσμου. Διότι αν μείνεις χωρίς να επηρεαστείς στα δύσκολα τότε τα εύκολα θα σου δίνουν αιώνια χαρά.

Είναι παιδιά που στηρίζουν την Φωνή Θεού να αναπτυχθεί σε όλες τις πόλεις της Ελλάδος υλικά και πνευματικά. Είναι αλλοι οι οποίοι περιμένουν το χάπι και δεν συμμετέχουν πουθενά δημιουργώντας πολλές φορές και προβλήματα. Πάντως ο Κύριος ευλογεί αυτούς που στους πειρασμούς στέκονται με αξιοπρέπεια σηκώνοντας το φορτίο της αναγέννησης αγόγγυστα, ελπίζοντας στις επαγγελίες που εξαγγέλλει ο Θεός.

Να είμεθα σίγουροι ότι ο Θεός θα αποδώσει στον καθένα κατά το μέτρο που έχει μετρήσει. Με όποιο μέτρο μετράς θα μετρηθείς.

Πειρασμός - δοκιμασία: Να προσευχόμεθα ώστε να μην έρθει ο πειρασμός παραπάνω απ’ αυτόν που δυνάμεθα να αντέξουμε. Μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν.

Αν ο Θεός θελήσει να δοκιμαστούμε τουλάχιστον να μην τον αρνηθούμε. Χρειάζεται σοφία ώστε να μην έρθουμε σε αδιέξοδο και δοκιμαστούμε παραπάνω από ότι δυνάμεθα να αντέξουμε και να αποφύγουμε τις δοκιμασίες που θα μας φέρουν σε αδιέξοδο και άρνηση ως προς τον Χριστό. 

Πειρασμός - δοκιμασία: Ο πειρασμός και η δοκιμασία είναι απαραίτητα στη ζωή μας και δια αυτών θα αποδειχτούμε σκεύη εκλογής, αφού όμως πρώτα κάνουμε με αξιοπρέπεια Θεού τον σχετικό αγώνα, αντιμετωπίζοντας με θάρρος και σοφία Θεού τον πειρασμό και την δοκιμασία.

Δεν μπορείς να κάνεις τον κήρυκα και τον μεγάλο πνευματικό και μια δοκιμασία ή ένας πειρασμός να σε εκθέτει ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Πρέπει να μάθουμε δια της διδασκαλίας που έφερε ο Θεός στην Φωνή Θεού το πνεύμα του Θεού και τον τρόπο που έχει ο Θεός ώστε να είναι Θεός.

Εγώ θέλω πρώτον να μάθουν όλα τα πνευματικά μου αδέρφια να θεραπεύουν τον εαυτό τους και ο τρόπος είναι να υιοθετήσουν την διδασκαλία της Φωνής Θεού.

Οι αλλοι πειρασμοί που γεννά ο κόσμος αυτός, αντιμετωπίζονται με πίστη και σοφία Θεού η οποία ενισχύει και ζωοποιεί το πνεύμα μας. Ο Χριστός τόνισε το πνεύμα εστί το ζωοποιόν.

Είναι πολλοί που έχουν διαβάσει 10 ή 20 ή 30 φορές το ευαγγέλιο και κάνουν τους πνευματικούς, χρειάζεται χρόνος για πνευματικό αγώνα, ομολογία, υπηρεσία, θυσία, πίστη, υπομονή και επιμονή μετά ο Θεός θα μας συστήσει ως υιούς του.

Οι πειρασμοί του Κυρίου κράτησαν 40 ημέρες διότι είχε πάρει την απόφαση να νικήσει ότι καταλάβαινε, ότι θα μπορούσε να τον κρατήσει ουσιαστικά μακριά από τον Πατέρα του.

Οι δικοί μας πειρασμοί κρατούν πολλά χρόνια ή και για πάντα, ο λόγος διότι η απόφασή μας και η πίστη μας εις τον Θεό και το θέλημά του είναι σκιώδης, υποκριτική. Όποιος πάρει την απόφαση να νικήσει την αμαρτία η οποία ενεργεί μέσα του και γύρω του θα φέρει τον ουρανό (Θεό) μέσα του και γύρω του. Γένοιτο αμήν.

Πειρασμός - δοκιμασία: Ο πειρασμός είναι στιγμιαίος, η δοκιμασία κρατά χρόνια. Η υπομονή και η επιμονή πάνω στις επιδιώξεις και προτροπές του Θεού μας καθιστά νικητές. Αφού είναι απολύτως βέβαιο ότι αυτός που αγωνίζεται δεν θα πειραχθεί παραπάνω απ’ ότι δύναται να αντέξει.

Όλοι οι πειρασμοί αλλά και οι δοκιμασίες έχουν έναν σκοπό. Να μας σπουδάσουν την αγάπη, την ταπεινοφροσύνη, την δικαιοσύνη, την ειρήνη κ.λπ.. Γι’ αυτό γρήγορα θα γίνει η έκβαση υπό του Θεού και η χαρά μας θα είναι χαρά Θεού, αφού θα συμπληρώνονται μέσα από το καλό και το κακό πνευματικά ελλείποντα τα οποία θα μας κάνουν υιούς και θυγατέρες. Αμήν.

Πειρασμός - δοκιμασία: Ο πειρασμός έρχεται για να μας αφυπνίσει πνευματικά και να μας δείξει πως χωρίς Θεό η ζωή μας είναι απρόβλεπτη.

Η δοκιμασία έρχεται για να μας αναγεννήσει και να μας καλλιεργήσει, καθώς και για να δούμε τι πρέπει να γίνει με εμάς και πώς πρέπει να εξελιχθούμε ώστε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.

Πάντως, όταν σε κάποιον τομέα υστερούμε χρειάζεται πνευματική περισυλλογή ώστε να εντοπίσουμε το λάθος. Μετέπειτα να ζητήσουμε βοήθεια από τον Θεό και τους ανθρώπους για να εξέλθουμε από αυτό, όμως, να ενθυμούμεθα το πώς πέσαμε στο λάθος για να μην το επαναλάβουμε στην ζωή μας.

Πειρασμός του Κυρίου (πρώτος): «Πειραζόμενος υπό του διαβόλου ημέρας τεσσαράκοντα και δεν έφαγεν ουδέν τας ημέρας εκείνας αφού δε αύται ετελείωσαν, ύστερον επείνασε. Και είπε προς αυτόν ο διάβολος, Εάν ήσαι Υιός του Θεού, ειπέ προς τον λίθον τούτον να γείνη αρτος. Και απεκρίθη ο Ιησούς προς αυτόν, λέγων, Είναι γεγραμμένον, Ότι με αρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο ανθρωπος, αλλά με πάντα λόγον Θεού».

Ο πρώτος πειρασμός γίνονται στο μυαλό με σκηνοθέτη και σεναριογράφο τον διάβολο, ο οποίος θέτει σενάρια γεμάτα ψέματα στο μυαλό μας τα οποία μας φέρνουν σε σύγχυση μη βλέποντας κανονικά, θεϊκά τα πράγματα στο πως έχουν.

Το φαγητό δυστυχώς φανερώνεται εδώ ότι είναι και αυτό αμαρτία. Πότε όμως; Όταν γίνεται έμμονη ιδέα, εξάρτηση και πάθος.

Η αμαρτία έγκειται στην εξάρτηση. Εξάλλου , από όντινα νικάται τις δούλος σε αυτό γίνεται με φυσική συνέπεια να καθιστά αυτό Θεό στη ζωή του. Αυτή είναι η αμαρτία που θέλησε και ο Κύριος να πολεμήσει, δηλαδή την εξάρτηση που δημιουργεί το φαγητό στον ανθρωπο και έτσι ο διάβολος θέλησε να θέσει τον αρτο ώστε να τον κλονίσει και να νιώσει αδύναμος.

Αυτός που θα ζωοποιήσει το πνεύμα του δύναται να λαμβάνει έναν νέο αρτο από τον λόγο του Θεού, από το ρήμα του Θεού που θα εισέρχεται μέσα του και αυτό τον ζωοποιεί. Μάλιστα στο μέλλον ο ανθρωπος θα τρέφεται από την αμορφη ύλη η οποία υπάρχει γύρω μας και κινείται εις ολόκληρο το απειρο, αλλωστε και εμείς από την αμορφη ύλη έχουμε ζωοποιηθεί. Ο Κύριος φανέρωσε ότι εκ της κοιλίας θέλουσι ρεύσει ποταμοί ύδατος ζώντος.

Σήμερα οι μηχανισμοί της ζωής κινούνται δια του φαγητού. Αύριο όμως θα κινούνται με το ρήμα του Θεού, το οποίο θα εξέρχεται εκ του Θεού εις εμάς. Ο απ. Παύλος αναφέρει ότι ο Θεός μια μέρα θα καταργήσει την κοιλιά και τα βρώματα. Μέχρι τότε εγκράτεια διότι τα πολλά βρώματα σαπίζουν μέσα μας και μας δημιουργούν αθεράπευτες ασθένειες, μη γένοιτο προσοχή!

Πειρασμός του Κυρίου (δεύτερος): « Και αναβιβάσας αυτόν ο διάβολος εις όρος υψηλόν έδειξεν εις αυτόν πάντα τα βασίλεια της οικουμένης εν μιά στιγμή χρόνουκαι είπε προς αυτόν ο διάβολος, Εις σε θέλω δώσει άπασαν την εξουσίαν ταύτην και την δόξαν αυτών διότι εις εμέ είναι παραδεδομένη και εις όντινα θέλω, δίδω αυτήν συ λοιπόν εάν προσκυνήσης ενώπιόν μου, σού θέλουσιν είσθαι πάντα. Και αποκριθείς προς αυτόν είπεν ο Ιησούς, Ύπαγε οπίσω μου, Σατανά διότι είναι γεγραμμένον, Θέλεις προσκυνήσει Κύριον τον Θεόν σου και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει».

Ο δεύτερος πειρασμός ήρθε την ώρα που ο Κύριος γνώρισε την ανωτερότητα πνεύματος και τις εξουσίες που έλαβε ανωθεν. Ο διάβολος τον κάλεσε να τις χρησιμοποιήσει εις βάρος του Θεού και εις βάρος των ανθρώπων.

Πρότεινε δηλαδή ο διάβολος στο Χριστό να γίνει αντίχριστος και να θέσει τον εαυτό του με όλες τις δυνάμεις που έχει εξουσιαστή, προκαλώντας φόβο και υποταγή στους λαούς ώστε οι πάντες δια της βίας να τον προσκυνήσουν (αυτό θα κάνει ο αντίχριστος όταν έρθει, θα στερήσει την ελευθερία). Αυτό είναι το μεγάλο δαιμόνιο του εωσφόρου, ο εγωισμός.

Ο Κύριος όμως γνωρίζοντας το θέλημα του Πατέρα του κινήθηκε με το πνεύμα της αγάπης, αφήνοντας τα έθνη να εννοήσουν το θέλημα του Θεού με την πάροδο του χρόνου μέσα από την ελευθερία τους και όχι το θέλημα του πονηρού μέσα από την βία και την υποταγή. Ακόμη και μέχρι σήμερα ο Θεός δεν έρχεται ως δικτάτορας, αλλά και ο Πατέρας και ο Υιός και το Αγιο Πνεύμα περιμένουν οι ανθρωποι μέσα από την ελευθερία τους να υιοθετήσουν την αγάπη και μέσα από την αγάπη να προσκυνήσουν Κύριο και Θεό τους.

Η φωνή Θεού στα πλαίσια του ύμνου της αγάπης η οποία τα πάντα ανέχεται αγωνίζεται να κατασκευάσει λαό ο οποίος μέσα από την ελευθερία του να δοξάσει τον Θεό.

Πειρασμός του Κυρίου (τρίτος): «Και έφερεν αυτόν εις Ιερουσαλήμ και έστησεν αυτόν επί το πτερύγιον του ιερού και είπε προς αυτόν, Εάν ήσαι ο Υιός του Θεού, ρίψον σεαυτόν εντεύθεν κάτω διότι είναι γεγραμμένον, Ότι εις τους αγγέλους αυτού θέλει  προστάξει περί σου, διά να σε διαφυλάξωσι και Ότι θέλουσι σε σηκώνει επί των χειρών αυτών, διά να  μη προσκόψης προς λίθον τον πόδα σου. Και αποκριθείς είπε προς αυτόν ο Ιησούς, Ότι είναι ειρημένον, Δεν θέλεις πειράσει Κύριον τον Θεόν σου. Και αφού ετελείωσε πάντα πειρασμόν ο διάβολος, απεμακρύνθη απ' αυτού μέχρι καιρού».

Ο πειρασμός αυτός έγκειται στον εγωισμό και στην κρίση η οποία χωρίζει τους ανθρώπους σε καλούς, καλύτερους και τέλειους. Επιπλέον έγκειται σε αυτόν που κρίνει Θεό.

Δεν χρειάζεται να ανεβαίνουμε στο πτερύγιο (κρίση) και να νομίζουμε ότι είμεθα τέλειοι ή Θεοί ή αντί Θεού στη γη, διότι αυτό θα το πληρώσουμε. Ένα πράγμα χρειάζεται, ταπείνωση. Αυτή είναι ο θρόνος του Θεού και σε αυτή πρέπει να επενδύσουμε. Πολλοί πάνε μπροστά από το Θεό με τον εγωισμό και την ανήλεη κρίση ή κατάκριση. Εμείς θέλουμε να πηγαίνει ο Θεός μπροστά από εμάς και αν έχουμε αποστολή να το πει ο Θεός στην συνείδηση των συνανθρώπων μας και όχι εμείς με πονηρίες και απάτες ή με συμφέροντα και προσωπικές φιλοδοξίες, μη γένοιτο! Όταν ενεργούμε με τα ανωτέρω στοιχεία (εγωισμό, κρίση) τότε αυτά τα στοιχεία θα μας θέτουν σε κίνδυνο πάντα, ώστε να πειράζουμε τον Θεό.

Ένα αλλο στοιχείο που φανερώνει αυτός ο πειρασμός είναι, η οικειότητα που αποκτάμε πολλές φορές με τον Θεό, ειδικά όταν ευλογεί την ζωή μας νομίζοντας ότι εμάς μας αγαπάει περισσότερο από τον καθένα και ο διάβολος μας βάζει μέσα μας την ιδέα ότι είμεθα ξεχωριστοί. Αυτή η οικειότητα χωρίς σεβασμό στις αρχές του Θεού και στο συνάνθρωπο μας καθιστά επικίνδυνα στοιχεία και μας βγάζει στο πτερύγιο εγωισμός ώστε να πέσουμε, μη γένοιτο εις εμάς.

Τώρα, για το «μέχρι καιρού» σημαίνει, ότι ξαναήρθε ο διάβολος όταν ξεκίνησε ο Κύριος το ανθρωποσωτήριο έργο του. Ο τρόπος που εμφανίστηκε αυτή τη φορά είναι ότι έθεσε ενώπιόν του τους γραμματείς και τους Φαρισαίους να τον εμπαίζουν, να τον κατηγορούν και να τον διώκουν ποικιλοτρόπως και στη συνέχεια να τον σταυρώσουν.

Εις όλον τον επί της γης βίο του ο διάβολος κατάφερε να τον διώκει, όμως δεν μπόρεσε να τον επηρεάσει ούτε κατ’ ελάχιστον από τις αρχές του Πατέρα του, το οποίο εύχομαι εις όλους μας.

Πειρασμοί ανθρώπινοι: Όταν μας κατηγορούν ή μας διώκουν ή όταν αντιλογούν απέναντί μας με εμπαιγμό, εμείς να ενθυμούμεθα τον Κύριο ο οποίος λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει καθώς απειλούμενος ουκ ηπείλει. Κανέναν δεν εδίωκε ο Κύριος για τον διωγμό ή εμπαιγμό ή ψευδή κατηγορώ του, αλλά αφηνε τον Πατέρα του να φέρει την δικαιοσύνη την οποία και έφερε γρήγορα. Ιδιαίτερα την βλέπουμε σήμερα, διότι όσους διωγμούς αδικους και αν υπέστη ο Κύριος, καθώς και όλοι μετέπειτα οι πιστοί εις αυτόν, ο Χριστός σήμερα λατρεύεται από λαούς και έθνη. Αποδίδοντας σήμερα οι ανθρωποι τιμή και προσκύνηση στον τριαδικό Θεό.

Όταν αντιλογούν σε εμάς και μας κατηγορούν με ψέματα, εμείς να σιωπούμε και να μην αφήνουμε την ψυχή μας να παρασυρθεί ώστε να γίνει αυθάδης, θυμώδης, γεμάτη κακίες. Εδώ θέλει προσοχή και σοφία Θεού.

Ο Κύριος και πολλοί προσκείμενοι εις αυτόν στερήθηκαν, φυλακίστηκαν, διώχθηκαν ανελέητα, μάλιστα έχυσαν το αίμα τους με αργό και επώδυνο θάνατο. Παρόλα αυτά δεν εξήλθε από το στόμα τους το ελάχιστο αρνητικό και το πρόσωπο τους δεν εξέπεμπε τον ελάχιστο θυμό. Στα δύσκολα φαίνεται πόσο Θεό έχουμε.

Σήμερα πολλοί θέλουν να παρουσιάζουν τον εαυτόν τους αντί Θεού και ότι είναι ενάρετοι, αν όμως κατ’ ελάχιστον τους θίξει κάποιος θυμώνουν, αγριεύουν και ξεκινούν ανήλεο πόλεμο, πόσο μάλλον να τους στερούσαν τη ζωή. Αυτό δεν είναι Θεός, αυτό λέγεται υποκρισία και μέσα τους ζει ο διάβολος. Μη γένοιτο!

Πέντε και δύο οψάρια: Τα πέντε και τα δυο ψάρια σήμερα είναι 10, μετά 20, μετά 30, μετά 40, μετά 50, μετά 60, μετά 70, μετά 80, μετά 90, μετά 100 αναγεννημένα τέκνα που θα ανήκουν ουσιαστικά στη φωνή Θεού, κατέχοντας όλη την πνευματική περιουσία που ο Θεός της χάρισε. Στη συνέχεια θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στη πνευματική αναγέννηση των ανθρώπων και μετέπειτα στην υλική τους στήριξη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πεπαγιδευμένοι εις το θέλημα του διαβόλου: Ο διάβολος είναι ο μεγαλύτερος έμπορος και όταν βρισκόμεθα μακριά από τον Θεό, αυτός βρίσκει έδαφος σε σημείο να κάνει όλο το σώμα μας σώμα δικό του, ώστε να χρησιμοποιεί αυτό κατά την δική του βούληση.

Αν καταλάβουμε ότι έχουμε δώσει σε αυτόν όλο μας το είναι, να τρέξουμε στον Χριστό ώστε με την δική του συμμαχία να κερδίσουμε το σώμα μας το οποίο ο διάβολος έκλεψε και χρησιμοποιεί κατά την βούληση την δική του θέτοντας μέσα μας τα πάθη και τους εγωισμούς. Το δικαίωμα φυσικά το έδωσε ο καθένας από εμάς μόνος του, διότι δεν παίρνουμε στα σοβαρά την παρουσία του Χριστού, του Θεού.

Η μάχη με τον έτερο κακό εαυτό μας να γίνει με σύμμαχο τον Χριστό διά Πνεύματος Αγίου και διά της πνευματικής περιουσίας την οποία έδωσε ο Θεός σήμερα σε εμάς (στην Φωνή Θεού). Με αυτόν τον τρόπο θα τον εξοστρακίσουμε από το πνεύμα μας και το σώμα μας.

Πεπωρωμένη καρδιά: Όταν το σύστημα του κόσμου υπερέχει μέσα μας, από το σύστημα του Θεού.

Περάσας διά μέσου αυτών, επορεύετο: Ο πνευματικός τους πάντες ανακρίνει έπ’ ουδενός ανακρίνεται, ο λόγος είναι διότι γνωρίζει δια Πνεύματος Αγίου όλες τις φύσεις και τις δυνατότητες των συνανθρώπων του με φυσική συνέπεια να προλαμβάνει αρνητικές καταστάσεις.

Ο αναγεννημένος ανθρωπος έχει σοφία Θεού και δυνάμεις ασύλληπτες με αποτέλεσμα τα μη αναγεννημένα πρόσωπα που τον πλαισιώνουν να μην μπορούν να εννοήσουν την πορεία του και τον τρόπο που εργάζεται για την δόξα του Θεού και τη σωτηρία του κόσμου. Αυτές οι πνευματικές του δυνατότητες τον κάνουν ασύλληπτο μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων, ώστε να μπορεί να περνά μέσα από την αμαρτία και όσους την κυοφορούν χωρίς να τον αγγίζει ούτε κατ’ ελάχιστον αυτή και τα μέλη που την υπηρετούν, το οποίο εύχομαι εις όλα τα πνευματικά μου αδέρφια. Αμήν.

Περιαυτολογία: Να μη λέμε πράγματα τα οποία θα εξυψώσουν τον εαυτό μας. Τι έχεις και δεν έλαβες ανθρωπε; Λέγει ο απ. Παύλος.

Όταν καταλαβαίνουμε ότι περιαυτολογούμε δηλαδή αυτοεπαινούμεθα και λέμε λόγους δια των οποίων καυχόμεθα δια τον εαυτό μας, πρέπει να ζητήσουμε από τον Κύριο να μας διώξει αυτή την μορφή του εγωισμού.

Η περιαυτολογία εις την ουσία είναι μωρία διότι ο καλιάς του καλιά δεν ευρέθηκε. Όταν το εννοήσουμε θα εντρεπόμεθα.

Περιβάλλον: Να φροντίζω και να περιθάλπω με αγάπη, ταπείνωση και έλεος το περιβάλλον στο οποίο ανήκω. Μάλιστα, να φροντίζω με αγάπη δια της εφαρμογής του Λόγου του Θεού να το νουθετώ. Η οποία αγάπη να ξέρουμε βρίσκει τρόπους και επινοεί συστήματα σωτηρίας για τον συνάνθρωπό μας. Όλα αυτά θα γίνονται ώστε να πνευματικοποιηθεί το περιβάλλον μου. Αυτό όταν γίνει, θα μου εξασφαλίζει εμένα θετικό, καρποφόρο και ευλογημένο εν Χριστώ επί γης βίο.

Περιβάλλον: Το περιβάλλον στο οποίο ζούμε, παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή μας και φέρνουμε μεγάλη ευθύνη για αυτούς που είναι γύρω μας, οι οποίοι εκούσια ή ακούσια υπακούουν εις εμάς και νουθετούνται από εμάς.

Το περιβάλλον που διέπεται από αγνοια, πνευματική φοβία, εντάλματα ανθρώπων και πνευματική ημιμάθεια, είναι δαιμονισμένο, με φυσική συνέπεια να μεταδίδει τα δαιμόνια αυτά και εις τα τέκνα του. Η υπακοή στον Λόγο του Θεού και η πνευματική αναγέννησή μας αποκλείει την λάθος συμπεριφορά και τον δαιμονισμό σε εμάς και τους γύρω μας.

Περιούσιος λαός: Έχουν πέσει πολλοί ανθρωποι στην παγίδα να νομίζουν ότι είναι ο περιούσιος λαός του Θεού. Όμως έπειτα είδαν, αυτό που είδε και ο προφήτης Ηλίας υπό του Θεού (αφήκα εις εμαυτόν επτά χιλιάδας ανδρών, οίτινες δεν έκλιναν γόνυ εις τον Βάαλ). Είναι πολλοί ανθρωποι οι οποίοι λόγω της ταπείνωσης ζουν στην αφάνεια. Θα κάνουν όμως σήμερα, όλοι αυτοί οι ανθρωποι την παρουσία τους και η έκπληξη θα είναι μεγάλη σε παγκόσμιο επίπεδο. Μάλιστα είναι πολλοί οι οποίοι μέσα από τις επιστήμες των ανθρώπων, την Φιλοσοφία, την ψυχολογία, τα γράμματα γνώρισαν τον Θεό καλύτερα και απ’ αυτούς που λένε ότι είναι περιούσιος λαός του Θεού.

Το κάλεσμα που λάβαμε είναι προσωπικό. Ας τείνουμε με όλες μας τις δυνάμεις στην μετάνοια, η οποία φέρνει την αναγέννηση, ώστε να ανοίξει ο Θεός τα πνευματικοπύρινα μάτια μας και να δούμε την πραγματικότητα του Θεού και όχι την αγνοια ή την ημιμάθεια την δική μας, την οποίαν έχει αναπτύξει ο εγωισμός μας.

Περιπατείτε εν φρονήσει: Με φρόνηση περιπατεί αυτός που δεν μπλέκει με πολλές υποχρεώσεις και ο λόγος για να έχει ελεύθερο χρόνο να σπουδάζει την σοφία του Θεού.

Με φρόνηση περιπατεί αυτός που δεν ανοίγει ασκοπες συζητήσεις αλλά πάντα συνδιαλέγεται με ανθρώπους που έχουν κάτι να του πουν. Έχει αποδειχθεί ότι χρειάζεται να εξαγοράζουμε τον καιρό ώστε να εκμεταλλευόμαστε αυτόν για να συνειδητοποιήσουμε την σοφία του Θεού, η οποία για να γίνει κατανοητή χρειάζεται χρόνος. Αφού ζήσαμε πολλά χρόνια μέσα στον κόσμο σπουδάζοντας το λάθος, δεν είναι εύκολο από την μία στιγμή στην αλλη να μπορούμε να συνδιαλεγόμαστε με τον Λόγο του Θεού. Αμήν.

Περιπατούμεν αξίως του Κυρίου: Αξίως περπατά αυτός ο οποίος αντιλαμβάνεται το θέλημα του Θεού και αφιερώνεται στην μελέτη, στην προσευχή, στην υπηρεσία αναγέννησης των συνανθρώπων του χωρίς να αποσκοπεί σε πνευματικούς τίτλους, σε υλικά συμφέροντα, σε δογματικές θεωρίες οι οποίες οδηγούν σε αδιέξοδο, αφού αυτές δημιουργούν τον φανατισμό, ο οποίος φανατισμός φέρνει τον διχασμό και την ανελέητη κρίση.

Η δε κρίση πρώτα χωρίζει τους ανθρώπους σε ταμπέλες και τελευταία αποδιοργανώνει την βάση της ζωής, αφού οι βιοχημικές διεργασίες του εγκεφάλου και κατόπιν του σώματος παύουν να υπηρετούν τη ζωή αλλά τον θάνατο. Η πνευματική ημιμάθεια δημιουργεί την πνευματική και βιολογική γενοκτονία. Μη γένοιτο!

Περιπατούμεν διά πίστεως: Αυτοί που είδαν τον Κύριο πίστεψαν διότι είδαν. Εμείς ανήκουμε στον μακαρισμό, μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες.

Εμείς τον ζωοποιούμε τον Χριστό διά Πνεύματος Αγίου, ανάλογα βέβαια την αφιέρωση την οποίαν έχει ο κάθε αδελφός. Γι’ αυτό πάμε από πίστη σε πίστη, διεξάγοντας αγώνες στον αγιασμό και στην εξάπλωση. Φαίνεται δύσκολο να πιστέψουμε ώστε να αποκτήσουμε ζώσα πίστη, όμως με έναν συνεχή αγώνα θα καταφέρουμε να τον δούμε τον Κύριο πρόσωπο με πρόσωπο, ώστε η πίστη και η χαρά να είναι ζώσα και ανεκλάλητη.

Η πίστη όταν αυξάνει, να αυξάνει δι’ αγάπης ενεργουμένης. Αυτή ζωοποιεί και καλλιεργεί την ψυχή (πνεύμα) και το σώμα ημών ώστε να εκπληρωθεί η μέγιστη των επαγγελιών, η οποία έχει ως εξής: Και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο; Αμήν.

Περισσεύματα φαγητού: Πολλοί τα περισσεύματα τα πετούν, τα περιφρονούν, θέλουν συνέχεια φρέσκο φαγητό διότι είναι καλομαθημένοι. Το σωστό είναι να μαζεύουμε τα περισσεύματα γιατί έτσι κερδίζουμε χρόνο ειδικά οι μητέρες ώστε να τον χρησιμοποιήσουν τον χρόνο αυτό για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου ή προς αναγέννησή τους.

Αυτοί που υπηρετούνται από την νοικοκυρά του σπιτιού να δέχονται τα περισσεύματα αν την αγαπούν ώστε να την ξεκουράζουν.

Κάνοντας καλή χρήση των περισσευμάτων κάνουμε οικονομία στα χρήματα τα οποία μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε διαφορετικά για αλλες ανάγκες ή για την δόξα του Θεού. Αμήν.

Περισσεύσαντα κλάσματα: Εκείνος που θα ευτυχήσει να συλλάβει το νόημα της ιδρύσεως της βασιλείας του Θεού εντός αυτού, παίρνοντας τα εφόδια προς το σκοπό αυτό από τον Λόγο του Θεού, εκείνος θα κατανοήσει τον πλούτο της χάριτος του Θεού και τις ευλογίες του εις όλους τους τομείς των αγαθών, υλικών και πνευματικών.

Το περίσσευμα των κλασμάτων είναι να μελετούμε και να προσευχόμεθα συνέχεια ώστε να έχουμε περίσσευμα γνώσης, σοφίας Θεού και προσευχής, για να μπορούμε να ανταποκριθούμε τις ώρες που δεν θα μπορούμε να μελετούμε ή να προσευχόμεθα.

Περιτομή: Η περιτομή είναι κάτι που καθορίζει την πίστη στον Θεό των Ιουδαίων. Η περιτομή ήταν κάτι απαραίτητο αφού και η πρώτη εκκλησία με στελέχη τους μαθητές του Χριστού την επέβαλε. Σήμερα η κάθε θρησκεία, το κάθε δόγμα μας καλεί να προβούμε σε ενέργειες που καθορίζουν την πίστη του δόγματος, της εκκλησίας, της οργάνωσης.

Ο απ. Παύλος υπερέβαινε την θεωρία αυτή λέγοντας, ότι η περιτομή είναι ουδέν και η ακροβυστία είναι ουδέν, αλλ' η τήρησις των εντολών του Θεού, κάτι που ακόμα δεν έχει γίνει κατανοητό από τον πνευματικό κόσμο, ο οποίος επιβάλλει συγκεκριμένους τύπους.

Εμείς συμφωνούμε με τον απόστολο Παύλο. Δεν παίζει ρόλο αν τηρούμε τα τυπικά ενός δόγματος. Εκείνο που παίζει ρόλο είναι να αυξηθούμε στο πνεύμα του Θεού υιοθετώντας και αναπτύσσοντας τη λογική αυτού και διά μέσω μας να προκαλείται η εν Θεώ αναγέννηση συμπληρώνοντας πνευματικά ελλείποντα όπως καρπούς, χαρίσματα, σημεία, ιδιότητες. Αυτά καθορίζουν την πίστη μας και το πόσο Θεό έχουμε στη ζωή μας. Εξάλλου  σήμερα ο κόσμος δεν έχει ανάγκη από θρησκόληπτους ανθρώπους αλλά από αναγεννημένους οι οποίοι παρουσιάζουν αγάπη, ειρήνη, δικαιοσύνη, αλήθεια, σοφία κ.λπ.. Οι θρησκόληπτοι μπορεί να δογματίζουν τη ζωή τους ή και ακόμα και τη ζωή των συνανθρώπων τους αφού έχουν αγνοια. Μάλιστα αποφεύγουν όσους δεν συμφωνούν μαζί τους, τους κατηγορούν και τους ονομάζουν αιρετικούς. Αν όμως αρρωστήσουν και χρειάζονται μία σοβαρή εγχείρηση δεν ρωτάνε αν ο γιατρός είναι του δικού τους πιστεύω ή δόγματος. Για να ζήσουν ξεχνούν όσα λένε με φανατισμό. Όπως τα θέλει τα βλέπει ο καθένας.

Τα στοιχεία του Θεού, οι ιδιότητες του Θεού θα μας βγάλουν στον ουρανό ώστε να συμμετέχουμε στη δόξα αυτού. Αμήν.

Περιτομή: Σημαίνει τύπος.

Περιτομή: Η περιτομή εδόθη υπό του Θεού στους Εβραίους για να αυξηθεί η πίστη τους στην συμμετοχή της δόξης του Θεού. Ο Αβραάμ έλαβε την περιτομή υπό του Θεού ως σφραγίδα δικαίωσις.

Η περιτομή σώζει τον ανθρωπο διά της πίστεως κατά την ημέρα της αναστάσεως.

Και εμείς βαπτιστήκαμε Ορθόδοξοι Χριστιανοί στο όνομα του Χριστού. Η βάπτισή μας αυτή μας δικαιώνει την ημέρα της κρίσεως. Όμως, να γνωρίζουμε ότι η πίστη χωρίς τα έργα αγάπης είναι νεκρή, γι’ αυτό χρειάζεται η αναγέννηση. Αυτή μας εξασφαλίζει το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση.

Πεφυτευμένοι εν τω οίκω του Κυρίου: Όστις απολέση την ζωήν αυτού ένεκεν εμού και του ευαγγελίου, ούτος θέλει σώσει αυτήν. Είναι πολλοί οι οποίοι επιδιώκουν το θέλημα του Θεού στην ζωή τους, όμως, δεν βρίσκουν χρόνο να το αναπτύξουν. Αυτό δεν δείχνει αγάπη στον Θεό αλλά στον εαυτό τους.

Όποιοι αφιερώσουν τον εαυτό τους στο να αναπτύξουν το θέλημα του Θεού και κατόπιν να προβούν στις ενέργειες εκείνες με θυσία, όπου θα εκδηλώσουν αγάπη στον Θεό και στον συνάνθρωπο, θα δεχτούν την πρόνοια, την αγάπη, την δόξα του Θεού. Αξίζει να αφιερώσουμε αυτή την μικρή ζωούλα που έχουμε ώστε να την πάρουμε αιώνια και παντοτινή.

Να συναπεθάνομεν για τον κόσμο, ώστε να πάψουμε να ζούμε για το εαυτόν μας επιδιώκοντας το ατομικό μας συμφέρον αλλά το συμφέρον των πολλών. Εξάλλου , αυτό έκανε ο Κύριός μας.

Πηγές ζωής: Η υπερπερισσεύουσα χαρά, δημιουργείται από την καθαρότητα των λόγων και των αγαθών πνευματικών έργων μας, τα οποία έργα δημιουργούνται όταν ο Θεός είναι το κίνητρό μας, ο οποίος Θεός εξασφαλίζει τον καθαρισμό και τον αγιασμό, κατόπιν είναι φυσικό και οι προθέσεις μας να είναι χριστοκεντρικές.

Πνευματικός πατέρας και πνευματικά παιδιά χαίρονται αιώνια όταν το κίνητρο είναι ο Χριστός και η αλήθεια στεγάζεται μέσα τους. Εύχομαι όλα τα παιδιά που ακολουθούν την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού, την Φωνή Θεού, να εργάζονται το έργο του Κυρίου χωρίς να αποβλέπουν σε προσωπικά οφέλη, ώστε η χαρά να είναι μέσα τους αιώνια ανεκλάλητη. Χαρά Θεού σημαίνει δέντρο ζωής. Η οποία χαρά ζωοποιεί και είναι τόσο σημαντική στη ζωή μας αφού κατέχει την δεύτερη θέση στους καρπούς του Αγίου Πνεύματος μετά την αγάπη, ενώ με την αντίστροφη μέθοδο όπου ανεβαίνουμε την πνευματική σκάλα βρίσκεται η χαρά πριν την αγάπη, η οποία αγάπη είναι θρόνος του Θεού και η χαρά θυγατέρα της αγάπης και της ζωής.

Ο ανθρωπος που έχει χαρά έχει σοφία Θεού, έχει καρπούς, έχει χαρίσματα, έχει δραστηριότητα, έχει υπακοή στο θέλημα του Θεού, έχει τα πάντα αφού η χαρά ζει μέσα του. Η χαρά δημιουργεί τη ζωή, την αφθαρτη ζωή αφού αυτή παράγει την ενδορφίνη η οποία ενεργοποιεί τα κύτταρα ώστε να παράγουν καινούργια οργανική ζωή.

Οι πηγές της ζωής είναι το πνεύμα του Θεού το οποίο δημιουργεί ζωή, είναι το αγιαστήριο το οποίο αυξάνει την σχέση του ανθρώπου με τον Θεό, είναι η σιωπή η οποία αυξάνει την ενέργεια και την κάνει να μην χάνεται εύκολα, είναι η προσευχή η οποία αυξάνει την ζώσα πίστη. Η προσευχή είναι η κινητήριος δύναμις των πάντων. Είναι τέλος η ταπεινοφροσύνη η οποία καθιστά τον Τριαδικό Θεό συνειδητά ενεργό -υπαρκτό μέσα μας. Γένοιτο αμήν.

Πηγή ύδατος αναβλύζοντος εις ζωήν αιώνιον: Η δύναμη του Αγιασμού και της ζώσης πίστεως θα αφθαρτοποιήσει τα σώματα ημών.

Η δόξα αυτή θα αποκαλυφθεί υπό της Φωνής Θεού, ώστε ο αγιασμός και η αφθαρτη ζωή να γίνει πόλος έλξης για όλους τους λαούς. Οι υιοί και οι θυγατέρες όμως θα πιστέψουν στην δόξα του Θεού πριν οι λαοί δουν το φως της ζωής. Διά πίστεως θα λάβει χώρα η σωτηρία ψυχής και σώματος.

Σήμερα διά της εξαπλώσεως της Φωνής Θεού εξαγγέλλετε το θέλημα του Θεού εις όλα τα έθνη διά των νέων μαθητών αυτής.

Πικρία Θεού: Πώς πικραίνεται ο Θεός και γιατί, αφού είναι απείραστος κακού;

Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα όποια συναισθήματα έχουμε εμείς, από τον Θεό τα έχουμε. Μόνο που σε εμάς κρατάνε χρόνια ενώ ο Θεός πικραίνεται για λίγο και ο λόγος, διότι βλέπει κάποιον που κάνει αγώνα και με την πρώτη δυσκολία, η οποία είναι δοκιμασία τα παρατάει. Αυτό κάνει τον Θεό να πικραίνεται, να λυπάται όμως επειδή είναι αγάπη τον αφήνει τον ανθρωπο ελεύθερο, διότι το μεγαλύτερο στοιχείο του Θεού είναι να σέβεται την προσωπικότητα και την ελευθερία του οποιουδήποτε ανθρώπου, αν και πικραίνεται όταν βλέπει το παιδί του να αποστατεί από τις αρχές του.

Εμείς πικραινόμαστε όταν δεν γίνεται το δικό μας, ο Θεός πικραίνεται διότι βλέπει το παιδί του να οδεύει στην απώλεια.

Πίστη: Την πίστη μπορεί να την έχει ο πιστός, ο ανθρωπος του Θεού και να την κάνει καλή, αγαθή χρήση. Όμως μπορεί να την έχει και ο απιστος και να εκμεταλλεύεται διάφορες καταστάσεις ανθρώπων οι οποίοι διακατέχονται από αγνοια, με σκοπό τα προσωπικά οφέλη του και συμφέροντα.

Να γνωρίζουμε ότι η πίστη μας θα πρέπει να στρέφεται με αγάπη και να χρησιμοποιείται με ταπείνωση, χωρίς αυτά τα δύο πνευματικά στοιχεία η πίστη γίνεται δαιμονισμένη. Μη γένοιτο!

Να αποφεύγουμε την πίστη από τον ανθρωπο εκείνον που δεν ενεργεί με ταπείνωση και που δεν είναι διά αγάπης ενεργουμένη. Ο λόγος είναι για να μην δαιμονιστούμε αιώνια, κάνοντας μετέπειτα κόλαση την δική μας ζωή και των γύρων μας. Μη γένοιτο!

Πίστη: Η πίστη είναι η κινητήριος δύναμη των πάντων της παρούσης και της μελλούσης ζωής. Η πίστη είναι απαραίτητη αρκεί να κινείται δια αγάπης ενεργουμένης.

Έχουμε ένα κεφάλαιο στην προς Εβραίους επιστολή όπου δια της πίστεως έλαβαν χάρη και εκπληρώθηκαν πολλές επαγγελίες. Όλοι οι ανθρωποι που πίστεψαν στον Θεό δια της πίστης δικαιώθηκαν. Η πίστη των θαυμάτων αυξάνει με τη πάροδο του χρόνου πάνω στον αγώνα της μελέτης, της προσευχής, της εξάπλωσης. Χρειάζεται αφιέρωση.

Δια της πίστεως θα βγούμε στον ουρανό και δια αυτής θα συμβασιλεύσουμε με τον ζώντα Θεό, καταργώντας από μέσα μας και γύρω μας όλα τα φθοροποιά στοιχεία τα οποία σήμερα έχουν εγκλωβίσει την ζωή μας.

Πίστη: Όποιος έχει πίστη έχει ενέργεια την οποία όποιος του την πάρει δύναται να το καταλάβει. Είναι σαν να έχεις ένα ποτήρι νερό και κάποιος να το ήπιε.

Η πίστη δεν είναι αμορφη ή αόρατη αλλά ορατή και ενεργή για όποιον την έχει. Έτσι, δύναται ο ανθρωπος αυτός να καταλαβαίνει αν έχει πίστη την οποία την χρησιμοποιεί ενάντια του εχθρού βοηθώντας τους συνανθρώπους του και τον εαυτό του.

Πίστη: Η πίστη στον Θεό μας δικαιώνει έναντι του νόμου του Θεού, ο οποίος έχει την εξουσία να μας οδηγήσει στον θάνατο. Η πίστη αυξάνει πάνω στον αγώνα του καθαρισμού, του αγιασμού, πάνω στην δραστηριότητα της εξάπλωσης, πάνω στις αντιξοότητες.

Πίστη: Αν κάποιος δεν εργάζεται λόγω της αγνοιας που διέπει σήμερα τον πιστεύσαντα κόσμο, πιστεύει όμως στον Θεό, αυτή η πίστη του θα τον οδηγήσει στον θάνατο, όμως, κατά την ανάσταση θα δικαιωθεί.

Πίστη: Η πίστη στον Θεό μας δικαιώνει όταν τα έργα μας διέπονται από σοφία Θεού και τα λόγια μας είναι ηρτυμένα με πνευματικό αλας, με πνεύμα Θεού.

Η πίστη μας μας δικαιώνει ενώπιον Θεού και ανθρώπων μόνο όταν είναι ζώσα, διότι όσες επιθέσεις και αν δεχτούμε, αν την έχουμε την ζώσα πίστη, αντιπαραθέτουμε τα όπλα αυτής στον εχθρό και σε κάθε πνευματική μάχη βγαίνουμε νικητές.

Μας δικαιώνει η πίστη όταν έχουμε καταφέρει να εξουσιάσουμε την ζωή μας και πλέον το υλικό σώμα μας δεν υπόκειται στην φθορά, στις ασθένειες, στον θάνατο, στο σύστημα του κόσμου. Αυτή η πίστη μας χαρίζει ειρήνη, ειρήνη Χριστού η οποία λειτουργεί ως υψιπέτης αετός στην ζωή μας και στο έργο το οποίο εργαζόμαστε.

Η απόκτηση της ζώσας πίστης, την οποίαν έχει εξασφαλίσει ο ανθρωπος του Θεού με την δύναμη του Θεού μέσα από τον αγώνα του καθαρισμού και της εξάπλωσης, είναι καύχημα σε αυτόν και σε όσους είναι γύρω του, διότι εργάζεται με δύναμη Θεού ένα έργο σωτηρίας, ένα έργο επαγγελίας, το οποίο έχει την εξουσία να ιδρύσει την βασιλεία του Θεού μέσα μας και γύρω μας, καθορίζοντας η πίστη του αυτή το θέλημα του Θεού στο ανθρώπινο γένος.

Πίστη: Διά πίστεως εκπληρώθηκαν οι επαγγελίες του Θεού από ανθρώπους που τις πίστεψαν και τις έφεραν στην ζωή τους. Ο Κύριος φανέρωσε πως αν έχετε πίστη Θεού, δύνασθε να ποιήσετε ότι ποιώ και εγώ.

Πίστη: Η ελπίδα είναι προ της πίστης. Όταν δεν έχουμε πίστη ελπίζουμε. Όταν έχουμε πίστη, εργαζόμαστε τα δρώμενα του Ευαγγελίου με την βοήθειά της και εξασφαλίζουμε την σωτηρία ψυχής και σώματος, εκπληρώνοντας διαμέσου μας ο Θεός τις επαγγελίες.

Πίστη: Αν πιστεύουμε, τότε να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά ώστε να γίνουμε ένα με τον Χριστό.

Πίστη: Ο Χριστός φανέρωσε ότι το πνεύμα το δικό του εστί το ζωοποιόν. Εμείς δεν έχουμε παρά να πιστέψουμε στην καλή είδηση που λάβαμε ώστε να αναπτυχθούμε πνευματικά, στην αρχή διά του Ευαγγελίου και μετέπειτα διά Πνεύματος Αγίου.

Πίστη: Η πίστις εις τον Χριστόν χωρίς αμαρτίες είναι το φρούριο που αναπαυόμεθα.

Πίστη: Να πιστεύουμε με τα λόγια και τα έργα μας εις την ζωήν την αιώνιον και όχι εις την προσωρινή, η προσωρινή είναι φευγαλέα.

Πίστη: Πίστη ανυπόκριτος μέχρι θανάτου εάν απαιτηθεί δια να εδραιώσουμε τη ζωή του Χριστού την αφθαρτον εις το είναι μας.

Πίστη: Να αρχίσουμε έναν πόλεμο με την πίστη, δια αγάπης ενεργούμενη, να ανατρέψουμε τον διάβολο.

Πίστη: Το εφαρμοσμένο Ευαγγέλιο του Χριστού δύναται να εξασφαλίσει την ζωή δια της ζωής. << και πας όστις ζη και πιστεύει εις εμέ ου μη αποθάνει εις τον αιώνα, πιστεύεις τούτο; >>.

Πίστη: Συνεργασία, ανθρώπου και Θεού, στον χώρο του πνεύματος.

Πίστη: Η πίστη αυξάνει, ή με την προσπάθεια στο να κάνουμε το θέλημα του Θεού ή στη μεγάλη ανάγκη μας να φέρουμε την θεραπεία της ασθένειας, η οποία ασθένεια μας οδηγεί στο θάνατο. Με λόγους πραότητας θέλετε να έρθω (μελέτη, προσευχή, εξάπλωση, μετάνοια, αναγέννηση) ή με ράβδο (ασθένεια);

Η πίστη πάντα συνοδεύεται με ταπείνωση, χωρίς αυτή όλα γίνονται διάβολος. Να επιλέγουμε ομοπίστους, ώστε να μεγαλώνει η πίστη μας, στις αρχές και τις επιδιώξεις της Φωνής Θεού.

Πίστη: Είναι καρπός και αυξάνει όπως όλοι οι καρποί με την πάροδο του χρόνου, πάνω στην προσπάθεια του καθαρισμού, του αγιασμού, δια της μελέτης στο Λόγο του Θεού.

Πίστη: Στην πίστη στηρίζεται ο αγιασμός και η εκπλήρωση όλων των επαγγελιών. Όπως, η κατάργηση της αμαρτίας, η ίδρυση της βασιλείας, η κατάργηση του θανάτου, η δευτέρα παρουσία του Χριστού, η ανάσταση όλων των εν Κυρίω κοιμηθέντων κ.λπ., αγώνας, ώστε η πίστη μας να είναι θαυματουργική.

Η πίστη αυξάνει δια Πνεύματος Αγίου και χωρίς έργα είναι νεκρή. Η πίστη πάντα να αναπτύσσεται δια αγάπης ενεργούμενης.

Πίστη: Η πίστη είναι βεβαίωση πραγμάτων μη βλεπομένων. Δια αυτής θα πραγματοποιηθούν όλα τα γεγραμμένα και θα λάβουν χώρα όλα τα μυστήρια που χρειάζεται να εννοήσουμε, ώστε να ιδρύσουμε την βασιλεία του θεού μέσα μας και γύρω μας.

Πίστη: Η πίστη σήμερα, σε όλους σχεδόν τους χριστιανούς είναι σκιώδη. Όταν όμως πάρουν το ευαγγέλιο του Χριστού και αρχίσουν έρευνες εις αυτό, η πίστη θα μετατραπεί από σκιώδη σε ζώσα, ώστε ο λαός του θεού να λέει και να γίνεται. Πάντα όμως η πίστη να χρησιμοποιείται δια αγάπης ενεργουμένης. Αν η πίστη που έχουμε δε έχει αγάπη γίνεται δαιμονισμένη και μετατρέπεται σε εωσφορική, μη γένοιτο.

Να σπουδάσουμε το ευαγγέλιο του Χριστού, ώστε να μην κάνουμε λάθη χρησιμοποιώντας μια πίστη συμφερόντων και όχι μια πίστη θεϊκή δια αγάπης ενεργουμένης.

Όταν τώρα λέμε κάτι στην προσευχή και δεν γίνεται, τότε χρειάζεται να εντείνουμε την προσπάθεια της προσευχής, της μελέτης και τα έργα της αγάπης. Δια αυτής της ζώσας πίστεως θα εισέλθουμε στον πνευματικό κόσμο και δια αυτής θα καταργήσουμε όλα τα φθοροποιά στοιχεία που σήμερα καταβάλλουν την ζωή μας.

Η πίστη αυξάνει με την πάροδο του χρόνου πάνω στην πνευματική αναγέννηση και στους αγώνες που διεξάγουμε πάνω στην αναγέννηση τη δική μας και των συνανθρώπων μας. Ο απ. Παύλος αναφέρει, ότι θα προχωράμε από πίστη σε πίστη, δεν απελπιζόμαστε, συνεχίζουμε μέχρι να φτάσουμε να έχουμε την πίστη που ζητά ο θεός.

Πίστη: Να επιστρέψουμε στον Πατέρα Θεό, ώστε αυτός να φέρει το δικό του πολίτευμα, το οποίο θα καταστήσει όλο τον πλανήτη με όλα τα λογικά όντα σε έναν επίγειο παράδεισο, όπου η χαρά διά των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων θα μεταφέρεται εις όλο το κτιστό και άκτιστο σύμπαν, το οποίο υπάρχει εντός του χώρου αλλά και εκτός.

Πίστη: Η μεγάλη πίστη η θαυματουργή, αποκτάται με ολοκληρωτική αφιέρωση και με αδιάλειπτη προσευχή ως και με ειδική κλήση εκ μέρους του Θεού αλλά και με βάθος ταπείνωσης. Η πίστη είναι πάντα θαυματουργή ανεξάρτητα αν καλώς ή κακώς γίνεται η χρήση αυτής. Όταν χρησιμοποιείται κακώς τα θαύματα αυτής είναι απαράδεκτα εκ μέρους του Χριστού.

Πίστη: Η πίστη είναι ένα διανοητικό στοιχείο που συγκρατεί δια της σκέψεως την ύπαρξη της ζωής και δρα προς τα συμφέροντα τα προσωπικά ή και τα γενικά.

Πίστη: Η πίστη καλλιεργείται μέσα στον κόσμο αυτόν με την βοήθεια του Θεού.

Πίστη: Η πίστη είναι η κινητήριος δύναμις των πάντων, όμως, υπάρχουν δύο είδη πίστης. Η μία είναι η σκιώδη πίστη στην οποία επαναπαύονται οι Χριστιανοί σήμερα με μηδαμινά αποτελέσματα και στηρίζουν την ζωή τους στα χρήματα και στα φάρμακα.

Η αλλη πίστη είναι η ζώσα πίστη την οποία θέλει ο Θεός και κάνει τον ανθρωπο Θεό, τον αναγεννά και τον ανεβάζει στο επίπεδο του Θεού, όμως, η πίστη να είναι διά αγάπης ενεργουμένη. Απαραίτητη προϋπόθεση, διότι διαφορετικά ο ανθρωπος γίνεται διάβολος χωρίς να το εννοεί και να το καταλαβαίνει επικαλούμενος ακόμη και το όνομα του Χριστού.

Πίστη αλαζονική: Η αλαζονική πίστη προς το Χριστό δεν συμβιβάζεται με την αλήθεια. Όταν οι χριστιανοί είναι χωρισμένοι σε προσωπικότητες ή και σε δόγματα, η πίστη μετατρέπεται σε εγωισμούς και υπερηφάνειες, δεν υπάρχει ούτε ίχνος ταπεινοφροσύνης με συνέπεια να μην γίνεται με πόνο ο αγώνας για την σωτηρία του αλλου, οπότε η κατάσταση είναι χειρότερη από ειδωλολατρική.

Πίστη ανυπόκριτη - υποκριτική: Η ανυπόκριτη πίστη, η καθαρή πίστη, η ζώσα πίστη πετά όλα τα της μέριμνας του βίου εις τον κάλαθον των αχρήστων. Έτσι ο νους του ανθρώπου είναι μέρα και νύχτα εις τον αγώνα του καθαρισμού, του αγιασμού, της εξάπλωσης του Ευαγγελίου της βασιλείας το οποίο καθιστά την δόξα του Θεού αιώνια. Η υποκριτική πίστη στηρίζεται σε εντάλματα, σε τύπους και σε υλικές δυνάμεις.

Ο πνευματικός ανθρωπος δύναται ευκόλως να καταλάβει ποιος έχει ζώσα, αληθινή πίστη και ποιος έχει υποκριτική πίστη. Αν θέλουμε την αλήθεια θα την μάθουμε, θα την βρούμε μέσα στον Λόγο του Θεού. Αν όχι, θα ζήσουμε στην παραμυθία που προκαλούμε οι ίδιοι στον εαυτό μας.

Πίστη δαιμονίων: Λέγει η γραφή ότι ο διάβολος πιστεύει εις τον Θεό και γενικά τα δαιμόνια, τα οποία και φρίττουν μήπως δεν κάνουν σωστά το έργο το οποίο τους έχει αναθέσει ο Θεός και τους πετάξει εις την γέεννα του πυρός.

Πίστη δια αγάπης ενεργουμένη: Ο Θεός είναι αγάπη. Όσοι φτάσουν στην αγάπη θα αποτελέσουν τον λαό του Θεού, το στράτευμα του Θεού.

Αυτή να επιδιώκουμε και τις αρχές της να εξασφαλίσουμε, ώστε να έρθει η ημέρα να δούμε Θεού πρόσωπο, διότι ο Θεός δεν θα μας πάρει στα σοβαρά, αν δεν τον πάρουμε εμείς πρώτα στα σοβαρά. Ο Θεός όπου δει αγάπη κατεβαίνει και συναντά τον ανθρωπο τον οποίον την έχει και τον ευλογεί.

Πίστη - Επαγγελία: Δεν υπάρχει διαίρεσις μεταξύ πίστεως και επαγγελίας, διότι η επαγγελία είναι υπόσχεση του Θεού και χωρίς πίστη η επαγγελία είναι ανύπαρκτος και παρά το ακουσμα, δηλαδή παρά του ότι είχαμε ευαγγελισθεί (κάλεσμα).

Πίστη στα θαυμάσια Αυτού: Η πίστη είναι βεβαίωση πραγμάτων μη βλεπομένων. Η πίστη αυξάνει με την πάροδο του χρόνου.

Ο απ. Παύλος έλεγε, πάμε από πίστη σε πίστη. Ο Κύριος τόνισε, εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως θέλετε ζητεί ότι αν θέλετε και θέλει γίνει εις εσάς. Ο Κύριος ακόμη φανέρωσε ότι η ισχυρή πίστη εξασφαλίζει τη ζωή την αιώνιο. Ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα τον απαντα. Πιστεύεις τούτο;

Η πίστη είναι πρωταρχικό στοιχείο στη ζωή του πνεύματος. Η πίστη καθορίζει και εκπληρώνει τις επαγγελίες που εξαγγέλλονται υπό του Θεού. Διά πίστεως έλαβαν οι ανθρωποι επαγγελίες και πραγματοποίησαν υπερβατικά θαύματα. Αν ερευνήσουμε την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη θα καταλάβουμε την αξία της. Χωρίς αυτή Θεός δεν υφίσταται.

Η πίστη ζωοποιεί τον Θεό στη ζωή μας. Θα πρέπει όμως να χρησιμοποιείται διά αγάπης ενεργουμένης διότι διαφορετικά παραποιεί και γίνεται δαιμονισμένη, η οποία στρέφεται αρνητικά σε Θεό και ανθρώπους. Μη γένοιτο!

Πίστη των έργων: Η πίστη των έργων σώζει ψυχή εκ θανάτου και φέρνει απειρες ευλογίες στον πιστεύσαντα.

Σήμερα ο κόσμος έχει μια πίστη που λέγεται σκιώδης πίστη, χωρίς έργα μετανοίας. Χρειάζεται ζώσα πίστη, η οποία ενεργοποιεί πνεύμα και σώμα προς επίτευξη στόχων που μέχρι χτες ήτο αδιανόητο εις εμάς να πραγματοποιηθούν.

Ο Κύριος τονίζει: Εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, θέλετε ειπεί προς το όρος τούτο, μετάβηθι εντεύθεν εκεί και θέλει μεταβή. Ακόμη και πας όστις ζη και πιστεύει εις εμέ, δεν θέλει αποθάνει εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο;

Επομένως, αν συμβαίνουν στραβά στην ζωή μας είναι διότι ο Θεός δεν ζει μέσα μας, ώστε δια της σοφίας του και της ζώσης πίστεως να απεγκλωβίσει τον εαυτό μας και τους γύρω μας από την φθορά, από τον θάνατο, από την μιζέρια, από την πτώχεια του πνεύματος και σώματος. Αμήν.

Ζώσα πίστη και αγώνας πάνω στο θέλημα του Θεού για να αποκτηθεί.

Πίστη των έργων: Το ευαγγέλιο του Χριστού εμπεριέχει τα στοιχεία της αληθινής πίστεως και δια της εφαρμογής των λόγων του ευαγγελίου επιτυγχάνεται η υιοθεσία προς τον Θεό εν Χριστώ Ιησού. Η απλή πίστη χωρίς τα έργα του ευαγγελίου είναι νεκρά και ακαρπη.

Η πίστη προς τον Χριστό συνεργεί και επιβάλλει τα έργα για να  γίνει η ζωή του ανθρώπου όμοια με την ζωή του Χριστού. Αυτή είναι η τέλεια πίστη προς τον Χριστό.

Πίστη υιών του Θεού – υιών του κόσμου: Η πίστη είναι βεβαίωση πραγμάτων μη βλεπομένων. Αυτή η πίστη δίνεται στον ανθρωπο του Θεού υπό του Θεού, ο οποίος έχει θέσει πρωταρχικό στόχο στη ζωή του το θέλημα του Θεού ώστε μέσω αυτής της πίστης να συντελούνται θαύματα μεγάλα.

Η σοφία των ανθρώπων και η πίστη των ανθρώπων του κόσμου στηρίζεται στα χρήματα, στα συμφέροντα, στις ιδιαίτερες δραστηριότητες οι οποίες πηγάζουν από υλικές επιδιώξεις. Αν και ο Κύριος τόνισε ότι η ζωή δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων, η πίστη των ανθρώπων στο θέμα της ζωής και της υγείας στηρίζεται στα φάρματα.

Είναι δύο άκρως αντίθετα η πίστη των υιών του Θεού με την πίστη των υιών των ανθρώπων του κόσμου. Η δύναμη, η σοφία του Θεού στη ζωή του ανθρώπου του Θεού αυξάνει την πίστη του στο να υλοποιεί την σκέψη του πόσο μάλλον τα λόγια του. Είναι γραφικό, ειπέ λόγον και θέλει γίνει. Καθώς, η πίστις σου σέσωκέ σε, αλλά και ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο; Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πιστός εν Κυρίω: Για να υπάρξει πιστός χρειάζεται να έχει γεννηθεί ανωθεν ώστε το κήρυγμά του να διέπεται από σοφία Θεού συναρπάζουσα, η οποία σοφία του να ελευθερώνει και να περνά από τη φθορά στην αφθαρσία, από την αμαρτία στην αναμαρτησία, από το διαίρει και βασίλευε στο ίνα ώσιν εν.

Πιστός είναι αυτός που λέει και γίνεται διότι έχει τον τρόπο τον οποίον ο Θεός του φανέρωσε ώστε να εκπληρώσει επαγγελίες.

Πιστός εν Κυρίω: Είναι αυτός που δέχεται άδολα το λογικό γάλα, άδολα την λογική λατρεία του Αγίου Θεού. Διακατέχεται από πλήρη υπακοή πάνω στο θέλημα του Θεού, φανερώνοντας με την ίδια του τη ζωή ότι ο Θεός τον έχει ευλογήσει. Αυτό τον καθιστά συνεργάτη του απεσταλμένου του Θεού.

Ας γίνουμε όλοι εκλεκτοί διότι το πλήρωμα του χρόνου έφτασε. Ας γίνουμε όλοι ανθρωποι του Θεού οι οποίοι να συστήνονται σήμερα υπό του Αγίου Θεού, ώστε να αυξηθεί το αγαθό και να λάβουν χώρα οι επαγγελίες. Αμήν.

Πιστός εν Κυρίω: Σήμερα όποιος νιώθει ότι είναι πιστός σίγουρα απέχει από την αλήθεια. Πολλοί έχουν πέσει σε αυτή την παγίδα και μέρα - νύχτα κρίνουν τους πάντες και τα πάντα θεωρώντας εαυτούς θεούς.

Πιστός μπορεί να είναι ένας ο οποίος διακατέχεται από έργα αγάπης, από σημεία πίστεως η οποία πίστη αυξάνει με τα έργα. Δεν μπορείς να λες ότι έχεις πίστη χωρίς έργα, δείξον μοι την πίστιν σου εκ των έργων σου. Να έχει επίσης καρπούς, χαρίσματα, ιδιότητες κ.λπ..

Η βασιλεία του Θεού διαχειρίζεται από τον ίδιο τον Θεό, γι αυτό θέλω να ξέρετε ότι στην βασιλεία του Θεού θα μπουν και ανθρωποι οι οποίοι έχουν απλώς μία πίστη. Εμείς ας κάνουμε αυτό που μπορούμε, αυτό που νιώθουμε. Η αγάπη του Θεού δικαιώνει τους πάντες γι αυτό δεν δογματίζουμε τον αγώνα. Όποιος θέλει να κάνει αγώνα θα κάνει αγώνα, όποιος θέλει να έχει μία απλή πίστη θα έχει μία απλή πίστη. Ο Θεός ξέρει και ο ίδιος.

Πάντως, θέλω να σας πω ότι κάνοντας μία προσπάθεια ένας ανθρωπος δεν την κάνει για να σωθεί, την κάνει διότι του αρέσει να συνδιαλέγεται με τον Θεό αφού η παρέα μαζί του τον γεμίζει σοφία και όρεξη για ζωή. Όσοι επιβάλλουν συγκεκριμένο τρόπο απέχουν από τον Θεό και όσοι τους ακούν έχουν χάσει την προσωπικότητά τους, την ελπίδα τους και θέλουν να πιστέψουν μέσω όλων των ενεργειών που τους επιβάλλουν κάποιοι ότι θα θεραπευτούν και ότι αν γίνουν αρεστοί στους ανθρώπους θα είναι και στον Θεό. Δεν είναι όμως αυτό αλήθεια. Πολλοί επειδή γίνεται από καλή προαίρεση η όποια προσπάθειά τους βρίσκουν τον Θεό και εξελίσσονται. Αλλοι που δεν έχουν καλή προαίρεση μπλέκουν περισσότερο και πολλές φορές γίνονται χειρότεροι με τον φανατισμό, αφού στο όνομα του Χριστού κρίνουν, επιβάλλονται, το παίζουν ιδιαίτεροι, ξεχωριστοί κ.λπ.. Μη γένοιτο!

Πιστός εν Κυρίω: Στον Λόγο του Θεού αναφέρεται, ουδεμία πηγή είναι δυνατόν να κάμη ύδωρ αλμυρόν και γλυκύ, ή αλμυρόν ή γλυκύ. Είναι απολύτως βέβαιο πως για να μπορέσουμε να εντάξουμε το θέλημα του Θεού στη ζωή μας, το οποίο μας γεμίζει σοφία και μας ελευθερώνει, χρειάζεται να βρούμε χρόνο ώστε να εντρυφούμε μέσα στα δρώμενα του Ευαγγελίου. Η επιστροφή μας στην σιωπή και στο ατομικό αγιαστήριο θα μας επανεντάξουν στον χώρο του Θεού, όπου η συνδιαλλαγή με αυτόν τον Θεό θα γίνει καθοριστική.

Πολλοί λόγω του ότι μελετούν σταδιακά τον Λόγο του Θεού και μετέχουν σε πνευματικούς κύκλους, θεωρούν εαυτούς πιστούς και τους αλλους απιστους. Πιστός είναι αυτός ο οποίος με τον αγώνα του εξασφάλισε μέσα του τον Χριστό, τον οποίον κοινωνεί κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Για να μπορέσουμε να ξεχωρίσουμε τον απιστο από τον πιστό θα πρέπει να δούμε τον αγώνα, το έργο που επιτελεί ο κάθε ανθρωπος αλλά και το τι λέει. Αν ο λόγος του είναι πάντα ηρτυμένος με αλας και γεμάτος σοφία, τότε σίγουρα ο Θεός είναι μέσα του. Εάν μία μιλά σωστά και μία βωμολοχεί τότε απέχει. Χρειάζεται προσοχή! Αμήν.

Πιστός ο Θεός: Ο Χριστός με την παρουσία του έδειξε ότι δεν καλεί τον ανθρωπο για να γίνει υποτελής του Θεού αλλά κληρονόμος, συγκληρονόμος και συμμέτοχος της δόξης αυτού του Θεού.

Ο Θεός θα είναι πιστός δίπλα μας ανεχόμενος κάθε απιστία μας, το οποίο το βλέπουμε, μέχρι και εμείς να αποκτήσουμε την πίστη εκείνη σε αυτόν η οποία εκδηλώνεται με έργα, διότι η πίστη μόνο έτσι εκδηλώνεται, δείξον μοι την πίστιν σου εκ των έργων σου.

Στην αρχή της πνευματικής μας ζωής απιστούμε, όμως, με τον σχετικό αγώνα και την ειλικρινή αφιέρωση θα αποκτήσουμε ζώσα πίστη και ενυπόστατη σοφία και αγάπη. Το γεγονός αυτό μας καθιστά σκεύη εκλογής και εν συνεχεία αντί Θεού, αφού ο Θεός συνεργάζεται μαζί μας στο να λάβει χώρα το θέλημά του τόσο σε εμάς αλλά και στους γύρω μας. Σε μεγάλη ακτίνα δράσης δοξάζεται ο Θεός διά μέσω μας, αν γίνουμε ανθρωποι του Θεού.

Ο Θεός είναι πνεύμα και σαν πνεύμα ψάχνει αγιο σώμα να φανερώσει τα έργα του πνεύματος. Αν εμμένουμε στις αρχές του πιστοί θα μείνει και αυτός πιστός.

Εύχομαι όταν παθαίνουμε πτώση ή απιστούμε να κρατάει λίγο. Η πτώση επιτρέπεται, η παραμονή σε αυτή απαγορεύεται. Όποιος παραμένει παίζει, δεν θέλει, δεν κατάλαβε. Όποιος προχωρά, σπουδάζει, διότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό τοις αγαπώσιν τον Θεόν και ο λόγος διότι ο ανθρωπος αυτός δέχτηκε και εννόησε το ανθρωποσωτήριο έργο του Θεού, δέχτηκε την σταυρική θυσία αλλά και εννόησε το μέγα έλεος.

Πιστός οικονόμος των μυστηρίων του Θεού: Ο Κύριος, ήταν  ανέγκλητος από τις παγίδες της αμαρτίας. Ήταν αναμάρτητος, ήταν και είναι Αγιος των Αγίων. Εμείς όλοι είμεθα κάτω από την σκιά της αμαρτίας και στη ζωή μας δεν είναι όλα τέλεια. Αν ψάχνουμε την τελειότητα δεν θα την βρούμε ποτέ.

Τον καιρό της αγνοιας να γνωρίζουμε ότι τον παραβλέπει ο Θεός. Από σήμερα παραγγέλλει να είμεθα ανέγκλητοι. Εξάλλου  εάν δεν έχουμε απεγκλωβιστεί από την αμαρτία, δεν θα μας συστήσει ο Θεός ώστε να εργαστούμε το θέλημά του μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων, οι οποίες επιζητούν το παράδειγμα. Για να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο της βασιλείας θα πρέπει να είμεθα ολοκληρωμένοι πνευματικά με στοιχεία Θεού, εκδηλώνοντας πνευματικούς καρπούς και σοφία Θεού συναρπάζουσα.

Μην χάνουμε την ευκαιρία που μας δίνει σήμερα ο Θεός.  Όταν θέλουμε να δούμε λάθη, θα δούμε πολλά. Ας συμπληρώσουμε τα ελλείποντα στη ζωή μας σπουδάζοντας από τους πάντες, αγνοώντας τα λάθη των συνανθρώπων μας. Ο Θεός γνωρίζει για τον καθένα ανθρωπο το γιατί. Εμείς να παίρνουμε το πνευματικό φάρμακο και να τους αγαπάμε για τα θετικά που εκδηλώνουν και μέσα από τα λάθη τους να οικοδομούμε εαυτό, χαρίζοντας σε αυτά το μέγα έλεος.

Όσοι διακατεχόμαστε από το έλεος του Θεού θα αντλήσουμε σοφία Θεού και θα γίνουμε τέκνα αυτού.

Πλάνη: Όσοι δημιουργούν Θεό στα μέτρα τους βρίσκονται σε πλάνη.

Ο Θεός είναι όλων των λογικών όντων που αναπτύσσουν τις ιδιότητές του, ανεξαρτήτου έθνους, θρησκείας, γλώσσας. Ο Θεός χώρισε τους ανθρώπους σε έθνη, λαούς, θρησκείες ώστε να φανεί η αγάπη. Όσοι έχουν αγάπη, δεν έχουν ταμπέλες αλλά σοφία Θεού.

Τις ταμπέλες τις έβαλαν ανθρωποι οι οποίοι θέλουν την χειραγώγηση των ανθρώπων με στόχο και σκοπό να τους εξουσιάζουν. Ο Θεός έδωσε εις έκαστο έθνος ή ανθρωπο ιδιάζουσα μορφή σοφίας και ιδιότητας ίνα χρείαν πάντες αλλήλους έχουσιν.

Επομένως, ο Θεός δέχεται τους πάντες, εμείς πότε;

Πλάνη: Πολλοί θεωρούν ότι είναι του Θεού. Εδώ χρειάζεται προσοχή, διότι αν δεν κατοικεί το πνεύμα του Θεού μέσα τους ώστε να εκδηλώνεται στην καθημερινότητά τους με τα έργα τους και τα λόγια τους, τότε βρίσκονται στην μεγαλύτερη πλάνη γιατί τιμούν τον Θεό με τα λόγια ενώ τα έργα τους πόρρω απέχουν από το θέλημά του. Μάλιστα όσοι δεν έχουν το πνεύμα του Θεού αναπτύσσονται σε ξερούς τύπους και φανατίζουν εαυτό με το δόγμα τους, νομίζοντας ότι έτσι είναι του πνεύματος του Θεού. Δυστυχώς, όμως, έτσι αποδεικνύουν σε Θεό και ανθρώπους ότι δεν έχουν πνεύμα Θεού.

Ας φανταστούμε κάποιους να θεωρούν τους εαυτούς τους σωστούς και να διέπονται από αγνοια του θελήματος του Θεού, να διέπονται από εωσφορικό εγωισμό και να μην διακατέχονται από την ελάχιστη ταπεινοφροσύνη βλέποντας παντού λάθη.

Ας φανταστούμε κάποιους να διέπονται από το ψέμα και η αλήθεια του Θεού με τα στοιχεία αναγέννησης να είναι αγνωστη στην λογική τους, να διέπονται από τύπους και όταν χρειάζεται να φανερώσουν αγάπη να την αποστρέφονται, να φανερώσουν ταπεινοφροσύνη και να μην γνωρίζουν τα στοιχεία της.

Ας φανταστούμε να κηρύττουν την μεταθανάτια ζωή και να μην θέλουν να αξιολογήσουν και να εξελίξουν διά της μετάνοιας και της αναγέννησης αυτήν την ζωή, μεταλλάσσοντας το πνεύμα τους σε ζωοποιόν και το σώμα τους σε αφθαρτο όπως του Χριστού.

Είναι εύκολο να μπερδευτούμε και να νομίζουμε ότι έχουμε το πνεύμα του Θεού, όμως, να απέχουμε απ’ αυτό όσο ο ουρανός από την γη. Θέλει προσοχή.

Πλεονεξία: Η πλεονεξία είναι φιλαργυρία η οποία είναι ρίζα όλων των κακών. Ο φιλάργυρος είναι πλεονέκτης. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι είμεθα διαχειριστές του υλικού ή πνευματικού πλούτου τον οποίον ο Θεός έδωσε εις ημάς και θα πρέπει να τον κάνουμε καλή χρήση ώστε ο Θεός να μας ευλογεί. Η καλή χρήση έρχεται όταν το περίσσευμά μας καλύπτει το υστέρημα του συνανθρώπου μας.

Αν θέλουμε να ακολουθήσουμε τον Θεό, θα πρέπει να αποτινάξουμε τα στοιχεία αυτά τα οποία δαιμονίζουν την δική μας ζωή αλλά και των συνανθρώπων μας ώστε να γίνουμε αγιοι, διότι είναι γεγραμμένο αγιοι γίνεσθε καθώς εγώ αγιος ειμί.

Πλήρης αγιασμός: Το να φύγεις από τον κόσμο ζητώντας από τον Θεό να πεθάνεις διότι δεν αντέχεις λόγω εγωισμού την αντιπαλότητα ή τα σκάνδαλα του κόσμου ή διότι θέλεις να απομονωθείς τάχα να αφιερωθείς στον Θεό διότι δεν μπορείς να βρεις την χρυσή τομή να συνδιαλέγεσαι μετά του Θεού και του κόσμου ώστε να νικάς τον κόσμο, είναι η εύκολη λύση.

Το να βρεις όμως τον τρόπο να ζεις μέσα στον κόσμο και να επιτελείς έργο Θεού πάνω στην αγάπη και στην αναγέννηση του κόσμου αυτό σημαίνει ότι ο αγιασμός σου είναι πλήρης και δύνασαι να φυλάς τον εαυτόν σου από τον κόσμο, από τον πονηρό, ο οποίος πονηρός ενεργεί μέσα στον κόσμο με την αμαρτία, τα συμφέροντα, τις φιλοδοξίες κ.λπ. Τον εαυτό μας τον φυλάμε όταν αναπτύξουμε στη ζωή μας τρία στοιχεία: τη μελέτη του Λόγου του Θεού, τη προσευχή και την εξάπλωση των ευαγγελικών ρημάτων του Θεού, τα οποία ρήματα μπορούν να δημιουργήσουν κοινωνίες Θεού.

Αυτά τα τρία στοιχεία μπορούν φέρουν στη ζωή μας χαρά ανεκλάλητη, χαρά Χριστού, αιώνια χαρά. Αμήν.

Πληροφορία ελπίδος: Η πληροφορία της ελπίδος είναι ότι ο Θεός διά Πνεύματος Αγίου μας καλλιεργεί πνευματικά, μας εξελίσσει πνευματικά, μας χρησιμοποιεί ως σαν σκεύη εκλογής για την δόξα την δική του και την σωτηρία του κόσμου.

Επιπλέων καταργεί την αμαρτία από μέσα μας και γύρω μας, φυσική συνέπεια να μεγαλώνει σε εμάς την ίδια τη ζωή που ζούμε σήμερα ποιοτικά και ποσοτικά, οδηγώντας εμάς και τους γύρω μας στην αιώνια αφθαρτη ζωή.

Πληρότητα καρπών: Μέχρι χτες δεν ξέραμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού, σήμερα όμως το μάθαμε και μπορούμε εάν το θέλουμε, εάν είμεθα ειλικρινείς, εάν καταλάβαμε το έργο του Κυρίου, την θυσία του να εργαζόμαστε αυτό με τα έργα και τα λόγια μας, ώστε να γεμίσουμε με έργα δικαιοσύνης και καρπούς του Αγίου Πνεύματος. Φυσική συνέπεια η ζωή μας να γίνει σύμμορφος της δόξης του Θεού.

Ο τρόπος για να πετύχουμε το εγχείρημα τούτο είναι να κοινωνούμε σε καθημερινή βάση το θέλημα του Θεού, το οποίο δύναται να μας καταστήσει αιώνια αυτάγαθους. Μέχρι να το πετύχουμε, να μην σταματήσουμε τον αγώνα του καθαρισμού, του αγιασμού, της εξάπλωσης, της αναγέννησης. Μόνο έτσι θα δημιουργηθούν μέσα μας νευρώνες οι οποίοι θα λειτουργούν για εμάς ακατάπαυστα χωρίς εμείς να το επιδιώκουμε.

Ο τρόπος; Να εισέλθουμε στη σοφία του Θεού όπου δι’ αυτής θα μετατρέψουμε τον εγκέφαλό μας σε πηγή αυτάγαθη γεμάτη ενέργεια Θεού.  Εάν το αγαθό δεν υπερισχύσει μέσα μας, ο έτερος νόμος τον οποίον εν αγνοία μας υιοθετήσαμε από τον μεταπτωτικό κόσμο θα μας δημιουργεί πνευματική ανακατανομή η οποία θα επιφέρει την φθορά στην ψυχή και στο σώμα. Μη γένοιτο!

Το σώμα μας είναι κατοικητήριο του Θεού, ναός του Θεού. Το σώμα μας είναι φτιαγμένο με απειρη σοφία και ο τρόπος για να ζωοποιηθεί είναι η λογική του Θεού να φωλιάσει μέσα μας ώστε να γίνουμε μέσω αυτής σύμμορφοι της δόξης του, η οποία δόξα του έγκειται στη σοφία του που κινεί τις τουρμπίνες που ήδη ο Θεός έθεσε μέσα μας ώστε να παράγουν στο σώμα μας την αφθαρτη ζωή.

Πλήρωμα Χριστού: Να φύγουμε από τα εντάλματα των ανθρώπων τα οποία οδηγούν την πίστη μας σε βέβηλες συνήθειες, σε γραώδεις μύθους και σε εξωγραφικές επιδιώξεις που φέρνουν εκατό τοις εκατό την ανυπαρξία του Θεού στην ζωή μας.

Να στρέψουμε τα πνευματικά μας μάτια προς την ένταξη της ευσέβειας στην ζωή μας, η οποία μας οδηγεί στην αναγέννηση, ώστε να κτίσουμε μέσα μας τον νοητό παράδεισο, τον κήπο της Εδέμ και μετέπειτα σιγά-σιγά διά του Ευαγγελίου να έρθουμε στο πλήρωμα του Χριστού που είναι, να λέμε και να γίνεται.

Πλήρωμα Χριστού: Το πλήρωμα του Χριστού και η χάρη που τον διακατείχε είναι η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΑΓΑΠΗΣ που φανέρωσε, ανυπόκριτης αγάπης η οποία στρεφόταν προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Η ταπείνωση, η σοφία που τον διακατείχε, οι ενέργειες θαυμάτων, οι γεμάτες σοφία απαντήσεις που έδινε προς πάσα κατεύθυνση, η σταυρική του θυσία με αποκορύφωμα αυτής, το λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει και απειλούμενος ουκ ηπείλει.

Τελευταία όλων η ΑΝΑΣΤΑΣΗ η οποία του εξασφάλισε την αιώνια, αφθαρτη, αθάνατη ζωή και τελευταία η ΧΑΡΗ και ΔΟΞΑ που έλαβε εκ του Πατρός κατά την ημέρα της ανάληψής του. Δίνοντας το δικαίωμα σήμερα στον κάθε ανθρωπο να δύναται να μιμηθεί τον δάσκαλο Χριστό και να λάβει και αυτός την ίδια χάρη με όλα τα στοιχεία που προαναφέραμε.

Διότι φανέρωσε ότι ως ανθρωπος εργάστηκε και ότι και εμείς δυνάμεθα να φτάσουμε στο πνευματικό του επίπεδο, αν θελήσουμε και αν τον ακολουθήσουμε.

Πλήρωμα Χριστού: Ουδείς φανερώνει ο Κύριος, είδε ποτέ τον Πατέρα και ο λόγος, διότι οι πάντες απέχουν μακράν από την διδασκαλία του, από την σοφία του, από την αγάπη του, από την παντοδυναμία του και χιλιάδων, εκατομμυρίων αλλων καρπών και χαρισμάτων. Ο Χριστός όμως τον έβλεπε τον Πατέρα Θεό και ο λόγος ήτο, διότι τον ευαρέστησε με τα λόγια του και με τα έργα του, πράγμα το οποίο εύχομαι να συμβεί εις όλον τον πιστεύσαντα κόσμο.

Πάντως, η προφητεία και η επαγγελία είναι ότι όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου και ο ανθρωπος νουθετείται κατά Θεό τότε ο Πατέρας Θεός θα σκηνώσει μετά του ανθρώπου, ώστε τα πάντα εν πάση να είναι Θεός και να ζούμε όλοι όπως ο Κύριος, στο πνευματικό όρος με τον Πατέρα.

Πλησίον: Πλησίον στην Παλαιά Διαθήκη είναι αυτός που έρχεται και σου ζητά βοήθεια. Στην Καινή είναι αυτός που αντιλαμβανόμαστε ότι χρειάζεται και τρέχουμε εμείς, όπως τρέχει η πυροσβεστική στην φωτιά για να την σβήσει όταν την αντιλαμβάνεται, αυτό έκανε ο καλός Σαμαρείτης.

Με τα έργα φανερώνουμε ότι πιστεύουμε στον Πατέρα Θεό, στον Υιό και στο Αγιο Πνεύμα.

Ο Χριστός με τα στοιχεία αγάπης και το μέγα έλεος που χαρίζει στον ανθρωπο δημιούργησε την εκκλησία του επί της γης (πανδοχείον), ώστε να βρει ο ανθρωπος ουσιαστική θεραπεία και επαναφορά στις αρχές της ζωής του Θεού. Αμήν.

Πλούσιοι - πτωχοί: Πλούσιοι και πτωχοί υπήρχαν και υπάρχουν, αυτό φανερώνει την απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό στον κόσμο μας και την αλαζονεία του ατομικού συμφέροντος που υπάρχει δυστυχώς στους ανθρώπους σήμερα.

Το δαιμόνιο αυτό δεν το έχουν μόνο οι πλούσιοι αλλά όλοι οι ανθρωποι το έχουν και οι πτωχοί ακόμη, απλώς στους πτωχούς δεν δόθηκε η ευκαιρία να είναι πλούσιοι. Αν ήταν πλούσιοι τα ίδια θα έκαναν και αυτοί, αρα δεν φταίει το αν είσαι πλούσιος ή πτωχός αλλά το δαιμόνιο του εγωισμού και της αλαζονείας που κυριαρχεί σήμερα στον κόσμο και που ο διάβολος κατάφερε να εναποθέσει μέσα μας.

Απλώς τώρα αυτοί που είναι πτωχοί εναντιώνονται στους πλουσίους διότι αυτό τους δίνει ερεθίσματα για σχόλια, ώστε να θέλουν να λένε ότι είναι  υπεράνω του πλούτου και ότι αν τον είχαν αυτοί θα φέρονταν γενναιόδωρα σε όσους δεν τον έχουν. Και οι πλούσιοι το αντίθετο, σκαρφίζονται πράγματα ώστε να έχουν περισσότερα και δυστυχώς τον κρατάνε σφιχτά στα χέρια τους για να μην τον χάσουν.

Σκεφτείτε ότι ο Κύριος το χρήμα το ονόμασε αδικο μαμμωνά, ο λόγος διότι ένας έχει 20 ευρώ και παίρνει φαγητό και ζει, ένας δεν έχει και πεθαίνει. Αυτό είναι το αδικο, από ένα χαρτί να χάνεται μια ζωή και από το ίδιο χαρτί όταν κάποιος το έχει να γεύεται τα αγαθά της γης υπέρ κόρον. Ο πρώτος πεθαίνει από ασιτία και έλλειψη βιταμινών και ο αλλος από το πολύ φαγητό φράζουν όλες οι αρτηρίες του. Επομένως, είναι λάθος να πιστεύει κάποιος πτωχός ότι αν ήταν πλούσιος θα συμπεριφέρονταν απλόχερα, διαφορετικά με ανωτερότητα, φυσικά όχι.

Υπάρχουν όμως ακόμη και ανθρωποι που είναι πλούσιοι στον εγωισμό και ας μην έχουν περιουσία, υπάρχουν ακόμη και ανθρωποι ταπεινοί, υπάρχουν ανθρωποι πλούσιοι στο μυαλό κατέχοντες σοφία και ανθρωποι οι οποίοι δεν είχαν τα μέσα ή τον τρόπο να έχουν ή να μπορούν να αποκτήσουν γνώση, σοφία, μόρφωση. Ο Χριστός όμως ήρθε στον κόσμο ώστε να διορθώσει την κατάσταση αυτή και να κατεβάσει με τα κηρύγματά του αυτούς που έχουν και να ανεβάσει αυτούς που δεν έχουν, ώστε να γίνουν οι πάντες λαός του Θεού, το οποίο εύχομαι ολόψυχα σε όλο το ανθρώπινο γένος.

Σύντομα η δικαιοσύνη του Θεού θα λάβει χώρα τον προδιαγεγραμμένο χρόνο ο οποίος δεν θα αργήσει. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πνεύμα: Ότι υπάρχει το συλλαμβάνουμε από το πνεύμα το οποίο έχουμε, το οποίο μας δημιουργεί την σκέψη της λογικής και η λογική μας εξελίσσει. Αυτός είναι ο Θεός.

Μεγάλο πράγμα αυτό, διότι αν είχαμε μόνο ζωή, χωρίς πνεύμα Θεού, χωρίς πνεύμα εξέλιξης, θα είμεθα σαν τα ζώα. Όμως δεν είμαστε ζώα, διότι κάνουμε σκέψεις οι οποίες γίνονται έργο και λαμβάνουν υλική υπόσταση. Σκέψεις με πνεύμα σοφίας, το οποίο μας γεμίζει γνώση, σοφία Θεού και χαρά ανεκλάλητη. Πως λοιπόν να περιφρονήσουμε αυτόν που μας έδωσε την δυνατότητα να αποκτήσουμε όλοι την πνευματική και υλική γνώση που τον διακατέχει και μας διακατέχει σήμερα σε όλους τους τομείς;

Αυτός ο Θεός, είναι για αυτούς που θέλουν να γίνουν κληρονόμοι Θεού συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της δόξης αυτού του Θεού.

Πνεύμα αγιο: Να μελετάτε τον Λόγο του Θεού ο οποίος αποτελεί την σοφία του Θεού, ώστε να πληρωθούμε μέσω αυτής με Πνεύμα Αγιο. Το οποίο Πνεύμα Αγιο δύναται να μας διαφυλάττει από τις παγίδες, τις οποίες το σύστημα του κόσμου και οι αγγελοι του σκότους επιδιώκουν να εναποθέσουν ώστε να μας εγκλωβίσουν πνευματικά και να μας οδηγήσουν στην απώλεια ψυχής και σώματος. Μη γένοιτο!          

Πνεύμα ακάθαρτο: Το πνεύμα το ακάθαρτο εισέρχεται σιγά-σιγά στον ανθρωπο. Πρώτα βάζει τον φόβο, μετά το παράπονο, μετά τον εγωισμό, μετά την πονηρία, μετά τον θυμό, μετά το ψέμα, μετά την κρίση, μετά την κατάκριση, μετά την πνευματική τεμπελιά, μετά σε βάζει να κατηγορείς τους ανθρώπους και τελευταία να κατηγορείς και τον ίδιο το Θεό. Ύστερα το ακάθαρτο πνεύμα φέρνει τα ψυχολογικά προβλήματα, μετέπειτα την απομόνωση και τελευταία τον θάνατο ψυχής και σώματος.

Όταν έχουμε αγνοια του θελήματος του Θεού δυνάμεθα με ένα γεγονός που θα μας ταράξει την ζωή μας, την καθημερινότητά μας να επιτρέψουμε στο ακάθαρτο πνεύμα να εισέλθει μέσα μας. Πάντως και το περιβάλλον που γεννιόμαστε παίζει καθοριστικό ρόλο όταν το διέπει ασοφία, άθελά του βάζει μέσα μας πολλά ακάθαρτα πνεύματα τα οποία ταράσσουν την ζωή μας συνέχεια, μη γένοιτο! Πάντως η αναγέννηση την οποία παρουσιάζει και παρέχει στα παιδιά της η Φωνή Θεού αποκλείει τον δαιμονισμό.

Πνεύμα αρνησης: Όταν ένας απεσταλμένος του Θεού δει καλή πρόθεση σε έναν ανθρωπο, δύναται να καθίσει δίπλα του και να τον βοηθήσει να φύγει από τις εκούσιες και ακούσιες αμαρτίες. Έτσι διά της υπακοής στον απεσταλμένο του Θεού γίνεται η αφεση των αμαρτιών.

Αν κάποιος όμως έχει πνεύμα αρνησης και επιδεικτικού εγωισμού που κάνει την εμφάνισή του με το πνεύμα του ου με πείσεις και αν με πείσεις, τότε φεύγει ο απεσταλμένος του Θεού από τον αντιρρησία ανθρωπο σεβόμενος την ελευθερία του, έτσι οι αμαρτίες μένουν. Ο Κύριος τόνισε, εις όποια οικία σας δεχτούν η ειρήνη σας να επισκιάσει αυτούς, αν όχι τότε χειρότερα των Σοδόμων και Γομόρρων θέλουσι επισκιάσει την οικία αυτή και ο λόγος διότι δεν δέχτηκαν τον Θεό που εκπροσωπεί, την χαρά, την ειρήνη, την δικαιοσύνη, την υγεία, τη ζωή. Πνεύμα αρνησης στο κάλεσμα του Θεού συνειδητά γίνεται και όταν φτιάχνουμε ατομικό Θεό και κτίζουμε ατομική βασιλεία στηριζόμενοι στην ύλη. Ενθυμούμεθα όλοι τον αφρονα. Μη γένοιτο!

Πνεύμα ασοφίας: Άσοφος στο πνεύμα κατ’ εμέ είναι αυτός που δαπανά το χρόνο του σε υλικές εργασίες με σκοπό την αύξηση της υλικής του περιουσίας (πολυτέλεια) μη έχοντας χρόνο ούτε να σκεφτεί ούτε να ξεκουραστεί. Ο λόγος που διέπεται από ασοφία είναι διότι έξαφνα ο διάβολος τον οδηγεί στον θάνατο κάνοντάς τον να σκεφτεί την ώρα του θανάτου του, ότι δε ετοίμασα που θα μου χρησιμεύσουν; Τώρα τι θα γίνουν; Σκέψεις που θα τον κάνουν πιο δυστυχισμένο και από τον πιο δυστυχισμένο.

Ξέρεις τι είναι να εργάζεσαι σε όλη σου τη ζωή και την περιουσία σου να την πάρουν ανθρωποι που δεν θα πουν ούτε ένα ευχαριστώ και εσένα να σε βάλουν σε φτωχό γηροκομείο διότι θα τους μυρίζεις;

Πνεύμα ασοφίας: Είναι άσοφο να κρίνουμε όσους έχουν αγνοια και να μην κρίνουμε τον εαυτό μας, τον οποίον και θα πρέπει να διορθώνουμε κάθε στιγμή. Θα πρέπει να κρίνουμε με έλεος την αμαρτία η οποία συντελείται στον λαό του Θεού παραχώρηση Θεού ώστε να επέλθει ταπείνωση. Ο Χριστός τόνισε, έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ του οφθαλμού σου και τότε διαβλέψεις εκβάλειν το κάρφος εκ του οφθαλμού του αδελφού σου. Αμήν.

Εμείς ας κρίνουμε τους εαυτούς μας και ας αφήσουμε όσους έχουν αγνοια να τους κρίνει ο Θεός. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε γνώμη για τον κόσμο από την ώρα που και εμείς κάνουμε τα ίδια. Ο Λόγος του Θεού φανερώνει, ξύπνα Θεέ και φέρε κρίση και θέλεις κληρονομήσει τα έθνη.

Το ξύπνημα στη ζωή μας το φέρνει ο Λόγος του Θεού και η σοφία που ο Θεός χορηγεί στην Φωνή Θεού, την οποίαν όλοι μπορούμε να αποκτήσουμε. Γένοιτο, αμήν.

Πνεύμα δειλίας: Πνεύμα δειλίας έχουμε όταν αλλα σκεφτόμαστε, αλλα πιστεύουμε και αλλα εκδηλώνουμε φοβούμενοι μήπως κατηγορηθούμε και γίνουμε αποσυνάγωγοι. Χρειάζεται προσοχή, διότι έτσι ντροπιάζουμε τον Θεό ο οποίος μας εμπιστεύθηκε την πνευματική του περιουσία και εμείς γινόμαστε όπως εκείνος στην παραβολή που έκρυψε το δηνάριο που του έδωσε ο Χριστός και δεν έθεσε αυτό ώστε να πάρει έναν μικρό τόκο (ευλογία).

Δεν υπάρχει χειρότερη υποκρισία από το να μας διακατέχει δειλία και να μην προβαίνουμε σε πνευματικές ενέργειες μήπως και το κοινωνικό σύστημα μας αποστραφεί. Να θυμόμαστε ότι όποιος φίλος του κόσμου εχθρός του Θεού καθίσταται, όποιος φίλος του Θεού εχθρός του κόσμου. Η έχθρα δημιουργείται διότι οι δύο κόσμοι διέπονται από διαφορετικές αρχές, π.χ. ο Θεός από την αλήθεια ενώ ο κόσμος από το ψέμα, ο Θεός από τον αγιασμό ενώ ο κόσμος από την αμαρτία, ο Θεός από την αφθαρτη, αθάνατη ζωή ενώ ο κόσμος από την φθαρτή και μεταθανάτια ζωή.

Επομένως, να μην δειλιάζουμε διότι σήμερα μας δίνεται η ευκαιρία να βγούμε στον ουρανό. Καλύτερα να ντρέπεται ο κόσμος για μας παρά ο Θεός για μας. Καλύτερα να πεθάνουμε παρά να ντραπούμε. Κύριε φύλαξέ μας από τον πειρασμό της δειλίας. Όποιος δειλιάζει είναι ευάλωτος, διότι μπορεί να πέσει ακόμα και στο μεγαλύτερο υπόβαθρο του διαβόλου συλλέγοντας λεγεώνες δαιμονίων μέσα του, μη γένοιτο!

Ο ανθρωπος που θα κιοτέψει και θα απομακρυνθεί από την ζωή την αιώνια και τις ενέργειες που την αναπτύσσουν, θα γυρίσει πάλι στα ίδια, στους τύπους, στις θρησκείες και στα εντάλματα των ανθρώπων. Ο κύων επέστρεψεν εις το ίδιον αυτού εξέρασμα και ο χοίρος λουσθείς επέστρεψεν εις το κύλισμα του βορβόρου. Μη γένοιτο!

Σε αυτόν τον Θεό Πατέρα χρωστάμε τα πάντα με το μεγαλύτερο δώρο του Θεού ως προσφορά στον ανθρωπο την θυσία του Υιού του, η οποία εξασφάλισε σε εμάς την σοφία του Θεού. Και ότι επίσης μας δημιούργησε λογικά όντα με λόγο, ο οποίος λόγος δημιουργεί πολιτισμούς και χρησιμοποιείται και ως πολιτιστικό στοιχείο διαμορφώνοντας τον πνευματικό μας χαρακτήρα εν Θεώ. Αν λοιπόν αρνηθούμε αυτόν που δημιούργησε ορατά και αόρατα, δυνάμεις, εξουσίες και αρχές θα αρνηθούμε και τον εαυτό μας στον οποίον ο Θεός εναποθέτει την σοφία του, με φυσική συνέπεια να ομοιωθούμε με τοις κτήνεσι τοις ανοήτοις. Μη γένοιτο!

Λίγη πνευματική σοβαρότητα και λίγη πνευματική υπευθυνότητα να μας διακατέχει ώστε να γίνουμε λίθοι ζώντες στο οικοδόμημα του Θεού.

Εύχομαι την ημέρα του Κυρίου ο Χριστός να τρέξει να μας αγκαλιάσει και με χαρά να μας συστήσει παντού και εύχομαι να μην βρεθεί ουδέ εις για τον οποίον ο Χριστός θα ντραπεί για την απιστία του και για την δειλία του. Αμήν.

Πνεύμα διπρόσωπο: Είναι πολλοί που αλλα λένε στα κρυφά και αλλα στα φανερά, αλλα το πρωί και αλλα το βράδυ και ειδικότερα όταν νιώσουν ότι θα κατηγορηθούν για τα πιστεύω τους και αυτό στοιχίσει στην προσωπικότητά τους ή καταλάβουν ότι θα θιχθεί ο εγωισμός τους ή ότι θα χάσουν την βόλεψή τους. Αυτοί οι ανθρωποι δεν έχουν ισχυρή κατά Θεό προσωπικότητα αλλά διακατέχονται από πνεύμα διπρόσωπο.

Ο Κυρίου στον επί της γης βίο του μας διδάσκει ότι έχοντας ευθύτητα στον χαρακτήρα μας ο διάβολος δεν θα κατορθώσει να φυτεύσει εις την καρδιά μας το ψέμα, ώστε να το χρησιμοποιήσουμε προς αποφυγή κινδύνου.

Εύχομαι να γίνουμε ιδεώδεις ανθρωποι και να αποκτήσουμε ισχυρή κατά Θεό προσωπικότητα. Αμήν.

Πνεύμα δουλείας: Πνεύμα δουλείας διέπει τον ανθρωπο ο οποίος διακατέχεται από τις αθέατες μικρές αλώπεκες, συσσωρεύοντας σε όλη του τη ζωή μέσα από την αγνοια που τον διακατέχει πάνω στο θέλημα του Θεού πάθη, αδυναμίες, συμφέροντα, προσωπικές φιλοδοξίες. Αυτά εκδηλώνει ο κόσμος σήμερα γι’ αυτό και δεν μπορεί να βρει ανάπαυση.

Παντού οι ανθρωποι ζουν πυρίκαυστα με αντιπαλότητες σε όλους σχεδόν τους τομείς εργασιακούς, οικογενειακούς, πνευματικούς, κοσμικούς. Δεν θα μπορέσουν να βρουν ειρήνη αν δεν βάλουν σε πρώτη θέση της ζωής τους τον αρχηγό της ειρήνης, τον Χριστό.

Πνεύμα δουλείας: Πνεύμα δουλείας διακατέχει τον ανθρωπο εκείνον που διέπεται από τα στερεότυπα του κόσμου όπως θρησκεία και όχι αγάπη, επιδιώξεις κοσμικές και όχι πνευματικές, αφιέρωση για την αύξηση υλικών αγαθών και όχι πνευματικών, τα οποία στερεότυπα του κάθε έθνους τον καθιστούν εις όλη του την ζωή δούλο του εγωισμού του και του κόσμου, μη έχοντας πνεύμα έρευνας.

Πνεύμα δουλείας: Πνεύμα δουλείας έχει αυτός που διέπεται από αγνοια του θελήματος του Θεού, έτσι γίνεται δούλος της αμαρτίας, της φθοράς και του θανάτου. Είναι δούλος του φόβου του, ο οποίος φόβος τον καθιστά ημιμαθή στα πάντα και ο λόγος διότι περιορίζει την ζωή του κατά πάντα.

Πνεύμα δουλείας: Το πνεύμα δουλείας το έχει ο ανθρωπος που δεν θέλει να αναγεννηθεί, να εξελιχτεί, να ζητήσει τα ανω, τα του Θεού. Έτσι επιδιώκει ξερούς τύπους και εξωγραφικούς προσανατολισμούς και στόχους από τους οποίους νομίζει ότι θα εξασφαλίσει την ζωή, μη θέλοντας να εννοήσει ότι αυτά θέτουν σε κίνδυνο κάθε στιγμή την ζωή του αλλά και την ζωή όσων είναι γύρω του, εγκαταλείποντας απαξ διαπαντός την συμβουλή του Θεού η οποία τονίζει ότι η ζωή δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων, από τα στερεότυπα δηλαδή που υφίστανται σήμερα και που είναι εντάλματα ανθρώπων.

Πνεύμα δουλείας: Πνεύμα δουλείας έχει ο εγωιστής ο οποίος συντάσσεται με το σύστημα και τα στερεότυπα του κόσμου και ο λόγος είναι ένας, ο εγωισμός, διότι δεν αντέχει την αλλαγή, την διαφοροποίηση την οποίαν προκαλεί η αναγέννηση.

Αυτός ο ανθρωπος είναι δούλος διότι δεν αντέχει το κατηγορώ το οποίο θα υποστεί αν θελήσει να αναγεννηθεί.

Πνεύμα ζωοποιόν: «Εγέρθητε, ας υπάγωμεν· Ιδού, επλησίασεν ο παραδίδων με».

Μου κάνει μεγάλη εντύπωση η απόφαση και η πνευματική ωριμότητά του Κυρίου, να γνωρίζει ότι πορεύεται για θυσία και να ετοιμάζεται λες και πάει σε πανηγύρι. Πράγματι είναι ανωτερότητα ψυχής και πνεύματος που μας αφήνει αναυδους αυτή η ενέργεια του Κυρίου. Εύχομαι όλοι μας με χαρά να πράττουμε έργα θυσίας και με χαρά να πηγαίνουμε την οδό της διαπαιδαγώγησης ώστε να λαμβάνουμε χαρά. Μόνο το πνεύμα του Θεού μπορεί να δημιουργήσει τέτοιες πνευματικές συνθήκες σε έναν ανθρωπο. Μόνο με το πνεύμα του Θεού μπορούμε να εφαρμόσουμε τον Λόγο του Κυρίου που έχει ως εξής: και αν σε σκιά θανάτου πορευθώ ου φοβηθήσομαι ότι μετ εμού ο Κύριος είναι. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πνεύμα Θεού: Το πνεύμα του Θεού εμπεριέχει την σοφία αυτού, η οποία ζωοποιεί. Υπάρχουν πολλά πνεύματα στον κόσμο και στον ουρανό. Ένα όμως είναι το πνεύμα του Θεού και αυτό αξίζει να βρούμε. Εάν δεν έχουμε το πνεύμα του Θεού δεν μπορούμε να είμεθα του Θεού.

Αυτός που αφιερώνεται και ερευνά θα το βρει και τα γεγραμμένα θα λάβουν χώρα στη ζωή του. Αφού είναι γεγραμμένο, Κάθου εκ δεξιών μου, εωσού θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου. Έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πνεύμα Θεού: Το πνεύμα του Θεού εξασφαλίζει την αλήθεια, εξασφαλίζει την αφθαρτη ζωή, εξασφαλίζει την αγάπη μεταξύ των ανθρώπων, την ταπείνωση.

Πνεύμα Θεού: Το ρήμα του Θεού είναι το πνεύμα του Θεού και μόνο αυτό μπορεί να μας ζωοποιήσει εις το εκατονταπλάσιο και να μας εξασφαλίσει ενέργεια, την οποίαν θα πρέπει να καταναλώνουμε σε καθημερινή βάση πάνω στην σωτηρία της ψυχής και του σώματος, το οποίο σώμα την έχει μεγάλη ανάγκη, καταφέρνοντας έτσι με τον αγώνα μας και την συμβουλή του Χριστού να ιδρύσουμε την βασιλεία του Θεού μέσα μας και γύρω μας.

Πνεύμα Θεού: Είναι αυτό το πνεύμα που ζωοποιεί. Μόνο όταν αποφασίσουν οι ανθρωποι να βάλουν τον Χριστό στην ζωή τους θα καταλάβουν την αξία του πνεύματος του Θεού.

Πνεύμα Θεού: Το πνεύμα του Θεού ζωοποιεί την ψυχή και το πνεύμα μας. Μας σπουδάζει την σοφία του Θεού, διά της οποίας συνεχώς αυξανόμαστε κατά Θεό πάνω σε όλους τους τομείς.

Όταν εντάξουμε το θέλημα του Θεού στην ζωή μας, τότε θα γνωρίσουμε ποίου πνεύματος είμαστε. Όταν το γνωρίσουμε θα καταλάβουμε την διαφορά, διότι ο Θεός θα μαρτυρεί για εμάς.

Πνεύμα Θεού: Είναι το πνεύμα του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος. Διότι αυτός ο Υιός τόνισε: Παράδειγμα έδωκα εις εσάς, ώστε να κάνετε και εσείς ότι εγώ ποιώ.

Μόνο αυτοί οι ανθρωποι είναι του πνεύματος του Θεού και αυτό κατοικεί μέσα τους. Καθ’ εκάστην ημέρα παρακολουθούν τον εαυτό τους εάν και κατά πόσο είναι του πνεύματος του Θεού, συγκρίνοντάς τον με το πνεύμα του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος.

Πνεύμα Θεού: Όταν ο Χριστός είναι μέσα μας και το πνεύμα του είναι μέσα μας, τότε το σώμα μας νεκρώνεται από την αμαρτία και ο λόγος διότι όπου το πνεύμα του Θεού εκεί η αναμαρτησία και η ελευθερία του σώματος από την αμαρτία, την φθορά και το θάνατο.

Πνεύμα Θεού: Το πνεύμα του Θεού ανέστησε τον Χριστό, το ίδιο πνεύμα δύναται να ζωοποιήσει και τα φθαρτά σώματα όλων ημών.

Πνεύμα Θεού: Η δικαιοσύνη του Θεού πάντα προσφέρει ενώ η δικαιοσύνη του κόσμου πάντα απαιτεί.

Με αυτό το πνεύμα του Θεού θα κάνουμε έργα αγάπης ή θα δίνουμε υλικά ή πνευματικά αγαθά στους συνανθρώπους μας χωρίς ανταπόδοση. Δωρεάν έλαβες, δωρεάν δώσε.

Με οποιοδήποτε αλλο πνεύμα θα κουραστούμε να δίνουμε και θα κουραστούμε να κάνουμε, με φυσική συνέπεια να τα βάλουμε με τον Θεό, μη γένοιτο. Προσοχή, στην αρχή θα δίνουμε μέχρι εκεί που μπορούμε χωρίς να στερούμεθα και θα κάνουμε έργα αγάπης μέχρι εκεί που δεν κουραζόμαστε χωρίς να αγκομαχούμε.

Πνεύμα Θεού: Η λογική του Ευαγγελίου.

Πνεύμα Θεού: Όπου υπάρχει το Πνεύμα του Θεού, εκεί υπάρχει ελευθερία. Όπου δεν είναι ο Θεός, επικρατεί ο νομός, ο όρος, οι απειλές, οι φόβοι κ.λπ..

Όποιος μας φοβίζει, μας στενοχωρεί, μας απελπίζει και μας απειλεί, χρησιμοποιώντας τάχα το Θεό ή έχοντας μορφή ευσεβείας, δεν είναι ανθρωπος του Θεού.

Πνεύμα Θεού: «Έλεγε δε προς πάντας, Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού καθ'  ημέραν και ας με ακολουθή».

Αυτό είναι το πνεύμα του Κυρίου, δεν παρακαλά και δεν τάζει πανωπροίκια ίσα ίσα ζητά θυσία.

Την θυσία που κάνει ο καθένας με το να τον ακολουθήσει εγκαταλείποντας τα πάντα και το έργο αγάπης που εργάζεται για την δόξα του Θεού και την σωτηρία των ανθρώπων, φέρνουν την ευλογία και τον Θεό πολύ κοντά στον ανθρωπο, κάνοντάς τον σκεύος εκλογής και κληρονόμο των πάντων.

Όλοι να τον εμπιστευτούμε και να τον ακολουθήσουμε με χαρά. Στην αρχή θα μας φανεί δύσκολος ο δρόμος, όμως μετέπειτα είναι σίγουρο ότι η χαρά μας θα είναι ανεκλάλητη διότι μέσα μας θα ζει ο Θεός, θα ζει η χαρά, θα ζει η καρποφορία όλων των στοιχείων του Αγίου Θεού με αποκορύφωμα την σοφία του Θεού. Χρειάζεται απόφαση! Ο τολμών νικά! Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Όσοι τον ακολούθησαν έγιναν αναμορφωτές του κόσμου και ευλογήθηκαν υπέρ κόρον κάνοντας μάλιστα και θαύματα μεγάλα. Νομίζω ότι αξίζει να δώσουμε αυτή την μικρή ζωούλα που έχουμε ώστε να την πάρουμε μεγάλη και παντοτινή αιώνια ζωή. Αμήν.

Πνεύμα Θεού: «Διότι όστις θέλει να σώση την ζωήν αυτού, θέλει απολέσει αυτήν και όστις απολέση την ζωήν αυτού ένεκεν εμού, ούτος θέλει σώσει αυτήν».

Όλοι οι ανθρωποι μηδενός εξαιρουμένου πλην ελαχίστων περιπτώσεων αγωνίζονται ώστε δια της ύλης να δημιουργήσουν συνθήκες, οι οποίες θα τους εξασφαλίσουν μια ανετη ζωή και αν είναι δυνατόν μια ζωή που να είναι γεμάτη από ευλογίες υλικές.

Ο Θεός όμως εδώ ζητά κάτι που δεν μπορεί εύκολα ένας ανθρωπος αν δεν έχει πνεύμα Θεού, σοφία Θεού να εννοήσει, ώστε να απολέσει την ζωή του ένεκεν του Θεού. Δηλαδή να μην έχουμε χρόνο για τίποτε αλλο παρά μέρα και νύχτα να ερευνούμε το λόγο του Θεού, ώστε να μάθουμε ποιο είναι το θέλημά του με αποτέλεσμα όταν το ανακαλύψουμε να αρχίσουμε αγώνα για να το εντάξουμε στην ζωή μας.

Όμως ο ανθρωπος όταν γεννιέται συναντά την ύλη και δένεται τόσο πολύ με αυτή διότι είναι το πρωταρχικό στοιχείο που συναντά στην ζωή του και δυστυχώς δια της ύλης κλείνουν οι πόροι του πνεύματος ώστε να μην μπορεί να εννοήσει τις αξίες, τις δωρεές και τις επαγγελίες αυτού (σεις πλιότερα τούτων θέλετε ποιήσει).

Όταν η ζωή του Χριστού γίνει δική μας ζωή τότε είναι ασύγκριτες οι ευλογίες, οι δωρεές, τα χαρίσματα, ο πνευματικός και υλικός πλούτος. Η ζωή που θα έχουμε θα είναι απειρη, αθάνατη, γεμάτη σοφία Θεού, ζωή Θεού.

Ο Κύριος είναι μέγα παράδειγμα. Δεν είχε χρόνο να τον διαθέσει παρά μόνο στο να κάνει το θέλημα του Πατέρα του. Οι ευλογίες που τον διακατείχαν ήταν απειρες, χιλιάδες ανθρωποι ευλογούνταν με τον λόγο του.

Με λίγα λόγια ο Θεός ζητάει αφιέρωση διότι αυτή έχει τις αξίες και τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος και μόνο μέσω αυτής θα εννοήσουμε τις αξίες του πνεύματος.

Όποιος εννοήσει τις αξίες του πνεύματος τρέχει να κλείσει οποιαδήποτε πόρτα άνοιξε στον κόσμο. Δεν χρειαζόμαστε πολλά για να ζήσουμε αρκεί να γίνουμε απλοί. Όταν γίνουμε απλοί θα έχουμε πολύ χρόνο ώστε να τον χρησιμοποιήσουμε στην μελέτη και στην προσευχή, αντλώντας από τον Αγιο Θεό χαρά ανεκλάλητη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πνεύμα μάθησης: Ο υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται. Θα πρέπει να μένουμε κοντά στον Θεό με πνεύμα μάθησης και υπακοής στα δρώμενα του Αγίου Ευαγγελίου, ώστε να μην απολεστούμε από τα συμφέροντα και τους εγωισμούς που έχουν κατακλύσει τον νου μας.

Πνεύμα πλάνης: Η μισή αλήθεια είναι χειρότερη από την μη αλήθεια (αγνοια), καθώς η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια.

Όποιος μας μιλάει για τον Χριστό μη αναπτύσσοντας στη ζωή μας ολοκληρωμένη την αλήθεια μας πλανά. Χρειάζεται προσοχή και για να την αποκτήσουμε χρειάζεται να πάρουμε τον Λόγο του Θεού ανά χείρας ώστε να σπουδάσουμε την αλήθεια. Μόνο έτσι θα γνωρίσουμε ποιος μας πλανά και ποιος γνωρίζει την αλήθεια, που είναι ο Χριστός και το ουράνιο πολίτευμά του, το οποίο αναπτύσσει στη ζωή μας το Ευαγγέλιο της βασιλείας.

Πνεύμα πλάνης: Ο Πνευματικός τους πάντες ανακρίνει επ’ ουδενός ανακρίνεται. Έτσι, ένας ανθρωπος ο οποίος αναπτύσσεται πάνω στον Λόγο του Θεού, γνωρίζει ότι πνεύμα πλάνης διακατέχει εκείνον που διέπεται από προσωπικά συμφέροντα, από εγωκεντρικές εκδηλώσεις, από φιλοδοξίες, από εγωισμούς, από πονηρίες, από φθόνο, από ζήλια, από το αδιάλειπτο ψέμα, από το κοινωνικό σύστημα με την νοοτροπία του, η οποία στηρίζει την λογική του στα εντάλματα των ανθρώπων, στα χρήματα, στα φάρμακα και τις διακρίσεις των ανθρώπων.

Η αγνοια και η ημιμάθεια που διακατέχει σήμερα τον ανθρωπο πάνω στα δρώμενα του θελήματος του Θεού, το οποίο θέλημα εκδηλώνεται μέσα στον Λόγο του Θεού, τον έχουν οδηγήσει στο να διέπεται από το πνεύμα της πλάνης.

Πνεύμα πλάνης: Είναι πολλοί ανθρωποι που λόγω της ημιμάθειας ή της αγνοιας που τους διακατέχει, κηρύττουν ότι ο Χριστός ήλθε σαν πνεύμα και όχι σαν ανθρωπος. Χρειάζεται προσοχή, διότι αν υιοθετήσουμε ότι ήρθε σαν πνεύμα αυτό δεν μας ωθεί στο να φτάσουμε στο κατ’ εικόνα και ομοίωση και είναι καθαρά το πνεύμα του αντιχρίστου.

Όταν όμως υιοθετήσουμε και πιστέψουμε την αλήθεια που είναι ότι γεννήθηκε διά Πνεύματος Αγίου, ανθρωπος, υπό της αεί Παρθένου Μαρίας, κατόπιν μεγάλωσε σαν ανθρωπος, αγωνίστηκε σαν ανθρωπος, εκπαιδεύτηκε, κήρυξε, διώχθηκε, σταυρώθηκε, αναστήθηκε και φανερώθηκε στο ανώγειο ενώπιον των μαθητών, αυτό θα μας ωφελήσει.

Μάλιστα ο απ. Θωμάς λόγω του ότι την πρώτη φορά της εμφάνισης του Κυρίου στο ανώγειο έτυχε να απουσιάζει, ο Κύριος δεν τον αφησε με αναπάντητα ερωτήματα αλλά έκανε πάλι την εμφάνισή του και τον κάλεσε να τον αγγίξει, λέγοντάς του μετέπειτα αφού τον ψηλάφισε, Θωμά μην γίνου απιστος αλλά πιστός. Ο Θωμάς τότε φώναξε, ο Κύριος μου και ο Θεός μου. Ο Κύριος του απάντησε, Θωμά, μακάριοι όσοι δεν με είδαν και επίστευσαν. Εμείς ανήκουμε στον μακαρισμό αυτόν σήμερα και πιστεύουμε απόλυτα ότι ο Κύριος ήλθε εν σαρκί.

Ανέφερα πιο πάνω ότι όσοι πιστεύουν ότι ήλθε σαν πνεύμα δεν θα μπορέσουν να φτάσουν το κατ’ εικόνα και ομοίωση και ο λόγος είναι διότι όταν πιστεύεις τον Θεό μόνο σαν πνεύμα ή σαν αγγελο, τότε δικαιολογείς τον εαυτό σου ότι δεν μπορείς να κάνεις το θέλημά του διότι το πνεύμα δεν έχει σάρκα. Όταν όμως δεχτείς ότι ήρθε εν σαρκί το οποίο είναι το μόνο σίγουρο, παίρνεις θάρρος και μπορείς αυτό που έκανε ο Κύριος να το φέρεις με αγώνα και εσύ ανθρωπε στη ζωή σου. Ο ίδιος φανέρωσε πως, ότι εγώ ποιώ και εσείς δύνασθε να ποιήσετε και περισσότερα τούτων δύνασθε. Εξάλλου  η ιστορία του ανθρωπίνου γένους δεν αναιρεί τα πρόσωπα τα οποία επιτέλεσαν και έγραψαν με τη ζωή τους ιστορία. Ακόμη το ότι ο Κύριος ήλθε εν σαρκί το αποδεικνύουν χιλιάδες γεγονότα.

Αν κάποιος τώρα παρόλα αυτά επιμένει ότι ο Κύριος ήλθε εν πνεύματι μόνο και όχι εν σαρκί, δεν έχει παρά να εντάξει το θέλημα του Θεού στη ζωή του και να είναι σίγουρος ότι θα γνωρίσει τον Θεό, ο οποίος ήλθε εν σαρκί. Μάλιστα αναστήθηκε ο Κύριος και σήμερα ζει.

Πολλοί λένε ότι πήγε στον ουρανό, λες και η γη πατάει κάπου και δεν είναι ουράνιο σώμα. Σε ποιον ουρανό είναι; Ο Κύριος αδέλφια μου είναι δίπλα μας. Ο απ. Παύλος φανερώνει ότι εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα, απλώς ο Κύριος σήμερα είναι στα δεξιά του Πατρός (αγαθός χώρος) και μένει εκεί μέχρι οι ανθρωποι να τον ζητήσουν με τη ζωή τους και με τα έργα αγάπης.

Ο Κύριος να γνωρίζουμε ότι είναι ταπεινός. Αυτό σημαίνει πως όταν τον κατηγορείς δεν επιδιώκει εκδίκηση και δεν ανταποδίδει, συνεχίζει να ευλογεί και να βρέχει για δικαίους και αδίκους. Όταν τον επαινείς ή τον δοξάζεις με τα λόγια δεν καυχάται και δεν επηρεάζεται, ώστε να αποκτήσει εωσφορικό εγωισμό.

Μόνο σε μια περίπτωση ο Κύριος ενώνεται με τον ανθρωπο. Αυτή είναι όταν κάνει το θέλημά του το οποίο είναι αλήθεια και το οποίο στρέφεται για την δόξα του Πατέρα και την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους, έτσι συνεργάζεται με τον ανθρωπο και συγκατοικεί με αυτόν στον αιώνα τον απαντα.

Πνεύμα πλάνης: Όποιος θέλει να επιμένει ότι ο Κύριος δεν είχε σάρκα τότε διακατέχεται από επιπολαιότητα, είναι πλάνος και πλανά έχοντας εωσφορικό προσανατολισμό. Υπάρχουν εκατομμύρια ιστορικά γεγονότα τα οποία αποδεικνύουν ότι ήλθε εν σαρκί ο Χριστός. Αλλωστε είναι απλό. Αν ήτο μόνο πνεύμα ή αγγελος δεν θα τον ακολουθούσαν οι ανθρωποι, διότι δεν θα είχαν καμία ελπίδα να κάνουν κάτι που θα βοηθούσε τον εαυτό τους, πόσο μάλλον να του ομοιάσουν.

Σήμερα έχουμε ανθρώπους που μιμήθηκαν τον Κύριο και έκαναν θαύματα μεγάλα στον εαυτό τους και σε πολλούς που θέλησαν να υιοθετήσουν την διδασκαλία του Κυρίου. Εξάλλου  σήμερα και εμείς εννοούμε ότι ήλθε εν σαρκί διότι ακολουθήσαμε την διδασκαλία του και είδαμε ότι αυτά που παρουσίασε μπορούν να πάρουν σάρκα και οστά. Έχουμε και εκατομμύρια αγίους οι οποίοι έκαναν το θέλημά του και απέκτησαν την σοφία του και την χάρη του Θεού. Κατόπιν έγιναν θεοφόροι κινούμενοι διά Πνεύματος Αγίου. Επομένως, ο Κύριος ήλθε εν σαρκί και όποιος πιστεύει το αντίθετο είναι εχθρός του, αρα είναι πνεύμα αντίχριστου.

Αν δεν πιστεύουμε την μόνη αλήθεια ότι ήρθε εν σαρκί τότε θα αφεθούμε και θα γίνουμε έρμαια της αμαρτίας του διαβόλου. Αυτό βολεύει μόνο όσους διέπονται από οκνηρία πνευματική, από πάθη ή πονηρίες τις οποίες δεν θέλουν να εγκαταλείψουν. Όσοι μένουν στην διδαχή του Χριστού θα φτάσουν στο να γίνουν κατ’ εικόνα και ομοίωση, διότι διέπονται από αλήθεια και όσοι είναι της αλήθειας αγαπούν και ακολουθούν το αρνίο Χριστός.

Όποιος δεν φέρει την διδαχή του Χριστού, Θεό δεν έχει. Απλώς έχει κάνει τον Θεό στα μέτρα του. Σίγουρα όμως θα έρθει η μέρα όπου θα δει ότι τα λόγια δεν ωφελούν, τα έργα αναγέννησης σώζουν. Αυτός που ποιεί το θέλημα του Θεού έχει τον Πατέρα, τον Υιό και είναι σκεύος εκλογής και δοχείο του Αγίου Πνεύματος.

Όποιος δεν έχει τον Λόγο του Θεού στη ζωή του με σκοπό να τον εντάξει σε αυτή, τότε να τον αποφεύγουμε διότι θα χάσουμε χρόνο πολύτιμο μαζί του σε φιλοσοφικές συζητήσεις και αντιπαλότητες εωσφορικές. Τον οποίον χρόνο όλοι εμείς χρειαζόμεθα για να εντάξουμε στη ζωή μας το θέλημα του Θεού.

Αυτά τα χρόνια πνευματικού αγώνα είδα ότι όποιος δεν συλλαμβάνει το νόημα του Θεού, το οποίο οδηγεί στην αναγέννηση και στη ζωή την αφθαρτη και διέπεται από το πνεύμα ου με πείσεις και αν με πείσεις, δεν χρειάζεται να υπάρχει στη ζωή μας διότι σιγά-σιγά θα μας δαιμονίσει. Έχουμε το δικαίωμα να αποφεύγουμε έναν ανθρωπο, δεν έχουμε το δικαίωμα όμως να τον κρίνουμε, να τον κατηγορούμε. Χρειάζεται προσοχή, διότι η εντολή του Θεού σε εμάς είναι, αγαπάτε τους εχθρούς, ευλογείτε όσους σας καταρώνται, ευεργετείτε όσους σας βλάπτουν.

Πνεύμα πρόθυμον - σαρξ ασθενής: Το πνεύμα συλλαμβάνει την σοφία του Θεού και θέλει να την υιοθετήσει και να την ακολουθήσει, όμως, η σάρκα ασθενεί, πάσχει ώστε να ακολουθήσει το πνεύμα. Όταν συμβαίνει αυτό στην ζωή μας χρειαζόμαστε προσευχή και αγρυπνία ώστε να καλλιεργηθούμε πνευματικά.

Η αγρυπνία χρειάζεται για να βρούμε χρόνο ώστε να μελετούμε τον Λόγο του Θεού και να αντλούμε από αυτόν τα στοιχεία εκείνα που χρειάζονται για να χτίσουμε μέσα μας το θέλημα του Θεού, το οποίο πρέπει να ακολουθήσουμε εις όλη μας την ζωή.

Η προσευχή χρειάζεται ώστε το πνεύμα μας να συμμαχήσει με το πνεύμα του Θεού και να ενισχυθεί για να υποτάξει την σάρκα και να την ζωοποιήσει εις το εκατονταπλάσιο. Ο Χριστός είπε, η σαρξ ουκ ωφελεί ουδέν, το πνεύμα εστί το ζωοποιούν. Εάν το πνεύμα μας δεν ζωοποιεί την σάρκα μας, να αλλάξουμε πνεύμα ώστε να βρούμε το πνεύμα του Χριστού που θα μας ζωοποιήσει.

Ο απ. Παύλος αναφέρει, ει δε το πνεύμα του εγείραντος Ιησούν εκ νεκρών οικεί εν υμίν ο εγείρας τον Χριστόν εκ νεκρών ζωοποιήσει και τα θνητά σώματα υμών διά αυτού εν υμίν. Αυτό το πνεύμα του Θεού ερευνά πολλά χρόνια τώρα η Φωνή Θεού και έχει σήμερα μία πνευματική περιουσία που κεντρίζει το ενδιαφέρον και γίνεται αγαπητή από πολλούς ανθρώπους, η οποία διανέμεται δωρεάν.

Πνεύμα σοφίας: Σοφός στο πνεύμα και κατά Θεό πτωχός είναι αυτός που δεν χρειάζεται πολλές πολυτέλειες για να ζήσει και εργάζεται λίγο ώστε να χρησιμοποιεί τον χρόνο του στο να αναγεννήσει τον εαυτό του και στο πώς να κάνει το θέλημα του Θεού.

Ο σοφός αγωνίζεται:

1) Να εννοήσει την σοφία του Θεού ώστε δια αυτής να πορεύεται, όπως αγάπη, ταπείνωση, ζώσα πίστη, χαρά κ.λπ.

2) Να γνωρίσει τον εαυτό του ώστε με τον σχετικό αγώνα να ατροφήσει ο έτερος κακός εαυτός του, ο οποίος τον οδηγεί στον θάνατο.

3) Να καταργήσει την φθορά του σώματος και τους μηχανισμούς εκείνους οι οποίοι υποκινούν στο πνεύμα την φθορά με αποτέλεσμα να τον φέρνουν στο θάνατο αργά ή γρήγορα.

4) Να κάνει το θέλημα του Θεού ώστε να ακούσει από τον Θεό, το ευ δούλε αγαθέ και πιστέ εις στα ολίγα εστάθης πιστός, επί πολλών θέλω σε καταστήσει είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου.

5) Να βρει αφού έχει μυαλό και σκέφτεται τον τρόπο να καταργήσει τον φυσικό θάνατο, διότι ότι σκέφτεται ο ανθρωπος μπορεί να το πετύχει αλλιώς δεν θα το σκεφτόταν, ώστε να ζει όταν τον καταργήσει εν Κυρίω με απειρες δυνάμεις μετά του Θεού εις τους αιώνες τους άπαντες. Αμήν.

Πνεύμα υιοθεσίας: Πνεύμα υιοθεσίας διακατέχει τον ανθρωπο εκείνον που ο νους του είναι αδιάλειπτα εις τον Θεό, τον οποίον αναπτύσσει καθημερινά πάνω στην μελέτη του Λόγου του Θεού, στην διόρθωση του εαυτού του με την μετάνοια και την αναγέννηση.

Πνεύμα υιοθεσίας διακατέχει τον ανθρωπο που προσεύχεται νυχθημερόν αποβλέποντας μέσα από την προσευχή την έκχυση του Αγίου Πνεύματος, το οποίο πνεύμα δύναται να ζωοποιήσει την ψυχή και το σώμα του. Ο τρόπος που του επιτάσσει το πνεύμα του Θεού την αλλαγή, είναι διότι η σοφία του Θεού, που είναι ο πάρεδρος του Θεού, χαρίζει με τον αγώνα της αναγέννησης στον ανθρωπο αυτόν του Θεού σοφία Θεού, πνεύμα ζωοποιόν, αγάπη ανυπόκριτη, πίστη ζώσα, ταπείνωση Θεού, ειρήνη Χριστού η οποία του εξασφαλίζει χαρά κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και αν βρεθεί.

Πνεύμα Χριστού: Είναι το πνεύμα που μας κάνει να λειτουργήσουν μέσα μας, τα δέντρα της ζωής με όλους τους καρπούς τους, όπως χαρίσματα, καρποί, σημεία, σοφία, ταπείνωση, τα οποία θα μας εξασφαλίσουν πλήρης υγεία ψυχής και σώματος.

Πνεύμα Χριστού: Ζώσα φωνή του ζώντος Θεού.

Πνεύμα Χριστού: Να κρύβουμε τα καλά μας έργα. Τώρα, από κει και πέρα τι θα κάνει ο Θεός, είναι δικό του θέμα αυτό.

Αλλο είναι να διαφημίζεις εσύ τον εαυτό σου και αλλο να διαφημίζει ο Θεός, εσένα.

Πνεύμα Χριστού: Πνεύμα εξέλιξης, σπουδάζοντας την σοφία του Θεού δια της εφαρμογής.

Πνευματικά δωμάτια: Όταν ο ανθρωπος διεξάγει πνευματικούς αγώνες θα του αναπτυχτούν νέοι νευρώνες. Αυτοί οι νευρώνες θα του δημιουργήσουν διά της μελέτης του Λόγου του Θεού πνευματικά δωμάτια όπου θα αποθηκευτούν σε αυτά, η ειρήνη του Χριστού, η αγάπη του Θεού Πατέρα η οποία είναι ανυπόκριτη και στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό, η δικαιοσύνη του Θεού η οποία πάντα προσφέρει, η ζώσα πίστη με την οποίαν λες και γίνεται.

Όταν όλα αυτά αποκτηθούν μέσα μας τότε το δέντρο της ζωής θα υπάρξει ξανά στον εγκέφαλό μας και από εκεί θα φεύγουν οι χυμοί της ζωής, οι οποίοι θα αφθαρτοποιούν το σώμα μας.

Πνευματική ασπίς: Η πίστη στον Θεό μας δικαιώνει όταν τα έργα μας διέπονται από σοφία Θεού και τα λόγια μας είναι ηρτυμένα με πνευματικό αλας, με πνεύμα Θεού. Η πίστη μας δικαιώνει ενώπιον Θεού και ανθρώπων μόνο όταν είναι ζώσα, διότι όσες επιθέσεις και αν δεχτούμε, αν την έχουμε την ζώσα πίστη, αντιπαραθέτουμε τα όπλα αυτής στον εχθρό και σε κάθε πνευματική μάχη βγαίνουμε νικητές. Επίσης μας δικαιώνει η πίστη όταν έχουμε καταφέρει να εξουσιάσουμε τη ζωή μας και πλέον το υλικό σώμα μας δεν υπόκειται στη φθορά, στις ασθένειες, στο θάνατο, στο σύστημα του κόσμου. Αυτή η πίστη μας χαρίζει ειρήνη, ειρήνη Χριστού η οποία λειτουργεί ως υψιπέτης αετός στη ζωή μας και στο έργο το οποίο εργαζόμαστε.

Η απόκτηση της ζώσας πίστης, την οποίαν έχει εξασφαλίσει ο ανθρωπος του Θεού με την δύναμη του Θεού μέσα από τον αγώνα του καθαρισμού και της εξάπλωσης, είναι καύχημα σε αυτόν και σε όσους είναι γύρω του, διότι εργάζεται με δύναμη Θεού ένα έργο σωτηρίας, ένα έργο επαγγελίας, το οποίο έχει την εξουσία να ιδρύσει την βασιλεία του Θεού μέσα στους ανθρώπους αλλά και γύρω τους, καθορίζοντας η πίστη του αυτή το θέλημα του Θεού στο ανθρώπινο γένος.

Η πίστη είναι βεβαίωση πραγμάτων μη βλεπομένων, δι’ αυτής εκπληρώθηκαν οι επαγγελίες. Για να δημιουργήσουμε ζώσα πίστη θα πρέπει να εισέλθουμε στο αγιαστήριο, όπου εκεί θα αποκτήσουμε την υγιαίνουσα διδασκαλία, η οποία θα μας αγαθοποιήσει και θα μας κάνει οικεία την λογική του Θεού ο οποίος παραμένει αφθαρτος, αθάνατος, αιώνιος. Η ζώσα πίστη είναι ασπίδα, είναι κάστρο απόρθητο, είναι δόξα αιώνια για τον ανθρωπο που την απέκτησε και την εξουσιάζει, η οποία καλύπτει όλο το σώμα του και όποιος συνάνθρωπος προσκολληθεί δίπλα στον ανθρωπο που την έχει την ζώσα πίστη, εξασφαλίζει την ασπίδα αυτή και φρουρεί τον εαυτό του από τα βέλη του πονηρού.

Χωρίς ζώσα πίστη θα είμεθα δούλοι της αμαρτίας, της φθοράς, του θανάτου. Ουκέτι λέγω υμάς δούλους, ότι ο δούλος ουκ οίδε τι ποιεί αυτού ο Κύριος. Υμάς δε είρηκα φίλους, ότι πάντα α ήκουσα παρά του Πατρός μου εγνώρισα υμίν.

Αν εισέλθουμε στο αγιαστήριο, διά της πίστεως θα γίνουμε φίλοι του Θεού. Αυτή την μοναδική - ξεχωριστή φιλία διά της ζώσης πίστεως εις αυτόν να επιδιώξουμε.

Πνευματική ενθάρρυνση - πολυμορφική αποκάλυψη: Ο Λόγος του Θεού είναι θεόπνευστος, όμως, χρειάζεται χρόνος και αφιέρωση για να τον εμπεδώσει ένας ανθρωπος, όσο καλή προαίρεση και αν έχει. Γι’ αυτό θα πρέπει να μην βγάλουμε εύκολα συμπεράσματα αμέσως, διότι θα πέσουμε σε παγίδες και ο λόγος διότι είμεθα επηρεασμένοι από τις θρησκείες, τα εντάλματα κ.λπ..

Ανάλογα με το που ζει ο καθένας ανθρωπος δημιουργεί Θεό στα μέτρα του, αφού το δόγμα του έχει συγκεκριμένες αρχές και επιδιώξεις, οι οποίες χώρισαν τους ανθρώπους σήμερα. Αν όμως θέλει να γνωρίσει τον Θεό, θα διαβάσει πολύ, θα εφαρμόσει συνειδητά ότι καταλαβαίνει, αν πέφτει σε παγίδες θα παίρνει το έλεος του Θεού και θα συνεχίσει τον αγώνα του. Μετά από αρκετό διάστημα έρευνας θα δει τι και πώς θα το αναπτύξει στην ζωή του, διότι ο Λόγος του Θεού παροτρύνει πνευματικά και αποκαλύπτεται διαφορετικά στον κάθε ανθρωπο ανάλογα την αποστολή που ο Θεός θέλει να του δώσει.

Όλες οι αποστολές είναι υπό του Θεού τεταγμένες. Η αποστολή μπορεί να είναι διαφορετική όπως και η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου είναι διαφορετική, όμως, οι καρποί, τα χαρίσματα, τα σημεία, η ταπεινοφροσύνη, η δικαιοσύνη κ.λπ., είναι κοινά για όλους.

Σήμερα, λόγω του ότι οι ανθρωποι δεν έχουν την πνευματική δραστηριότητα και επίγνωση του θελήματος του Θεού, βγάζουν εύκολα συμπεράσματα επηρεασμένοι από το δόγμα τους. Έτσι απορρίπτουν τους συνδογματικούς αδελφούς και πέφτουν όλοι στην κρίση, μη θέλοντας να εννοήσουν ότι η αγάπη δεν θέτει νόμους, δέχεται τον κάθε ανθρωπο όπως είναι και την κάθε αποστολή που υπάρχει.

Πνευματική εργασία: Να εργαζόμαστε νυχθημερόν για να επιφέρουμε τον καθαρισμό και τον αγιασμό στην ζωή μας, εξασφαλίζοντας έτσι πνευματική εργασία και να μην σταματήσουμε έως ότου γίνει συνήθεια σε εμάς ο νέος τρόπος ζωής, ο τρόπος ζωής του Χριστού. Όταν αυτός ο τρόπος κατακλύσει την ζωή μας, τότε θα νιώσουμε την πραγματική ελευθερία του πνεύματος.

Πνευματική εργασία: Δεν χρειάζεται εμείς να θυσιαστούμε, ούτε να σταυρωθούμε. Χρειάζεται όμως να κηρύττουμε όπου μας δέχονται, ώστε να διαμορφώσουμε τον χαρακτήρα μας και καθ’ εκάστην ημέραν να είμαστε πλήρεις σοφίας Θεού.

Πνευματική καταπόνηση: Εάν κάνουμε το θέλημα του Θεού μέσα από την ελεύθερη βούλησή μας δεν γίνεται πνευματική καταπόνηση. Φυσική συνέπεια να εξασφαλίζουμε πνευματικό μισθό, αφού η σκέψη μας γίνεται καλύτερη, τα έργα μας στοιχειοθετούνται πάνω στην αγάπη, η πίστη μας από σκιώδης μετατρέπεται σε ζώσα, καθώς πλήθος ουρανόδρομων πνευματικών ιδιοτήτων γίνεται κτήμα μας.

Όποιος τώρα κατ’ ανάγκη κάνει το θέλημα του Θεού από φόβο ή προσωπικά συμφέροντα, τότε τα αποτελέσματα θα είναι μηδαμινά. Χρειάζεται προσοχή! Στον Θεό πάμε διότι παρέχει τις πιο λογικές σκέψεις ώστε να πετύχουμε τις πιο ώριμες διαπροσωπικές σχέσεις μεταξύ μας, οι οποίες μας συντονίζουν στο το ίνα ώσιν εν. Αμήν.

Πνευματική μάχαιρα: Η μάχαιρα του πνεύματος είναι η αλήθεια του Χριστού, την οποίαν εμφάνισε με τα λόγια του και τα έργα του ο ίδιος ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος και η οποία εξασφαλίζει την αφθαρτοποίηση διά της κρίσης που δημιουργεί στη ζωή μας. Ένας προφήτης φανερώνει, ξύπνα θεέ και φέρε κρίση. Δεν εννοεί τον Θεό, διότι αυτός δεν κοιμάται. Ο ανθρωπος κοιμάται και αυτός θα πρέπει να ξυπνήσει, διότι απέρριψε την μάχαιρα του πνεύματος, την αλήθεια του Χριστού που δημιουργεί κρίση και τον καθιστά θεό και δυστυχώς υιοθέτησε το ψέμα. Μη γένοιτο!

Εύχομαι με την μάχαιρα του πνεύματος να κόψουμε καθετί ξένο το οποίο εισήλθε μέσα μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πνευματική μέριμνα: Όταν ο γεωργός φυτεύει δέντρα, μεριμνά γι’ αυτά. Όταν ο ανθρωπος έχει κάποια δουλειά, την οποιαδήποτε δουλειά, μεριμνά να παραβρίσκεται σε αυτή.

Όταν τώρα ο ανθρωπος του Θεού εργάζεται το έργο που του εμπιστεύθηκε ο Πατέρας - Θεός, δημιουργώντας πνευματική αναγέννηση σε λογικά όντα (ανθρώπους), η οποία λογική δημιουργεί την οικογένεια του Θεού, είναι απαραίτητο να μεριμνά, να ενδιαφέρεται, να προσεύχεται, να νουθετεί, να αποκαλύπτει τον Λόγο του Θεού, τη σοφία του Θεού, να παρηγορεί, με έναν σκοπό, να περισσεύει η αγάπη ενός εκάστου αδελφού στην αναγέννηση και στην ειλικρινή αγάπη η οποία να στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό.

Πνευματική οικογένεια: Όταν κάποιος θέλει να δημιουργήσει πνευματική οικογένεια πρέπει, αφού θα του δοθούν τα μέσα, πνευματικά και υλικά, να ενδιαφέρεται, να παρακολουθεί και να σπεύδει στα προβλήματα των αδερφών ώστε να τα λύνει. Αν δεν θέλει να ενδιαφέρεται ας μην κηρύττει Χριστό.

Αν για την κοσμική οικογένεια κάνουμε τόσες θυσίες θα πρέπει να αναλογιστούμε, ότι θα πρέπει να κάνουμε πολύ περισσότερες θυσίες για την πνευματική, ξεκινώντας πρώτα με μικρές θυσίες σε ατομικό επίπεδο και προχωρώντας σε μεγαλύτερες θυσίες όλοι μαζί, διότι ο Θεός θα μας πλουτίζει σιγά-σιγά πνευματικά και υλικά.

Πνευματική οικοδομή: Όποιος οικοδομεί, πνευματική οικοδομή, πιστεύοντας ότι είναι ευάρεστος στον Θεό επειδή συλλέγει το υλικό στοιχείο και θεωρεί ότι μέσω αυτού θα εξασφαλίσει τη ζωή, ας γνωρίζει ότι η ζωή δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού, ούτε από τον χρυσό που έχει συλλέξει, ούτε από τον άργυρο αλλά από το πόσο Θεό έχει στη ζωή του. Διότι το έργο εκάστου υλικό ή πνευματικό θα δοκιμαστεί και μάλιστα ως διά πυρός.

Ας ενθυμηθούμε τις μωρές παρθένες. «Τότε θέλει ομοιωθή η βασιλεία των ουρανών με δέκα παρθένους, αίτινες λαβούσαι τας λαμπάδας αυτών εξήλθον εις απάντησιν του νυμφίου. Πέντε δε εξ αυτών ήσαν φρόνιμοι και πέντε μωραί. Αίτινες μωραί, λαβούσαι τας λαμπάδας αυτών, δεν έλαβον μεθ' εαυτών έλαιον· αι φρόνιμοι όμως έλαβον έλαιον εν τοις αγγείοις αυτών μετά των λαμπάδων αυτών. Και επειδή ο νυμφίος εβράδυνεν, ενύσταξαν πάσαι και εκοιμώντο. Εν τω μέσω δε της νυκτός έγεινε κραυγή· Ιδού, ο νυμφίος έρχεται, εξέλθετε εις απάντησιν αυτού. Τότε εσηκώθησαν πάσαι αι παρθένοι εκείναι και ητοίμασαν τας λαμπάδας αυτών. Και αι μωραί είπον προς τας φρονίμους· Δότε εις ημάς εκ του ελαίου σας, διότι αι λαμπάδες ημών σβύνονται. Απεκρίθησαν δε αι φρόνιμοι, λέγουσαι· Μήποτε δεν αρκέση εις ημάς και εις εσάς· όθεν υπάγετε καλλιον προς τους πωλούντας και αγοράσατε εις εαυτάς. Ενώ δε απήρχοντο διά να αγοράσωσιν, ήλθεν ο νυμφίος και αι έτοιμοι εισήλθον μετ' αυτού εις τους γάμους και εκλείσθη η θύρα. Ύστερον δε έρχονται και αι λοιπαί παρθένοι, λέγουσαι· Κύριε, Κύριε, ανοιξον εις ημάς. Ο δε αποκριθείς είπεν· Αληθώς σας λέγω, δεν σας γνωρίζω, Ματθ. 25:1».

Όποιος δεν έχει το πνεύμα του Θεού και στηρίζει τη ζωή του μόνο στο υλικό στοιχείο, τότε τα σκάνδαλα τα οποία αναπτύσσει το σύστημα του κόσμου θα τον οδηγήσουν σε αδιέξοδο.

Όποιο έργο γεννήθηκε ανωθεν και διά Πνεύματος Αγίου θα λάβει μισθό, διότι πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον ανωθεν εστίν καταβαίνον εκ του πατρός των φώτων. Αυτό το έργο διακατέχεται από σοφία Θεού, η οποία ελευθερώνει από πάθη, αδυναμίες, κρίσεις, επικρίσεις, καταλαλιές, σκάνδαλα-αδιέξοδα. Αμήν.

Πνευματική οκνηρία: Να προσέξουμε ώστε τον Θεό να μην τον βάζουμε για ύπνο αδιαφορώντας για την πνευματική μας αναγέννηση, διότι όταν έρθουν κύματα θα πρέπει να τον ξυπνήσουμε. Αν είναι κοντά έχει καλώς, αν όμως τον έχουμε βγάλει από την ζωή μας για μεγάλο χρονικό διάστημα τότε θα είναι δύσκολο την ώρα του πειρασμού ή της δοκιμασίας να τον συναντήσουμε ώστε να μας βοηθήσει.

Το πόσο Θεό έχουμε μέσα μας ή πόση πίστη θα φανεί την ώρα της δοκιμασίας. Το πόσο αγάπη έχουμε θα φανεί την ώρα που όλοι θα μας αποστρέφονται και θα μας κατηγορούν. Το πόσο χαρά έχουμε θα φανεί την ώρα που δίπλα μας ή μέσα μας θα υπάρχουν δυσκολίες και πως θα τις αντιμετωπίσουμε. Το πόσο ταπείνωση έχουμε θα φανεί την ώρα που τα πάντα θα είναι στα πόδια μας κ.λπ..

Ενθυμήστε τις δέκα παρθένες που οι πέντε ήταν μωρές λόγω της πνευματικής τεμπελιάς και οι αλλες πέντε ήτο σοφές λόγω της δραστηριότητας που φρόντιζαν να έχουν μετά του Θεού. Πρέπει καθημερινά να ενεργούμε πάνω στην μελέτη, στην προσευχή, στο κήρυγμα, στην μετάνοια, στην αναγέννηση ώστε ο Θεός να είναι πάντα μέσα μας ξύπνιος.

Ο αγώνας αυτός θα διεξάγεται συνέχεια στην ζωή μας μέχρι να πούμε όπως ο Παύλος, δεν ζω πλέον εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός. Αμήν.

Πνευματική οσφύς: Η οσφύς στηρίζει τη μέση του σώματος, την οποία κρατά σταθερή και όρθια. Η πνευματική οσφύς κρατά την αλήθεια στη ζωή μας, στα χείλη μας, στη λογική μας.

Ο Χριστός ξέρουμε ότι είναι η οδός, η αλήθεια και η ζωή. Η αλήθεια όταν διέπει τη λογική μας, τη ζωή μας, τα λόγια μας τότε γίναμε του Χριστού. Όποιος είναι της αλήθειας έρχεται στην αλήθεια. Όποιος διακατέχεται από την ειλικρίνεια, την αλήθεια θα δει τον Χριστό πρόσωπο με πρόσωπο.

Τι σημαίνει αλήθεια; Με λίγα λόγια σημαίνει ανθρωπος ιδεώδης ο οποίος έχει αρχές και επιδιώξεις Χριστού. Η αλήθεια είναι το πλέον ωραιότερο στοιχείο και είναι όμορφο να μας διέπει. Χωρίς αυτήν είμεθα φερέφωνα των ανθρώπων και της λογικής των συμφερόντων, τα οποία συμφέροντα την καταργούν και μας μετατρέπουν σε φορείς του ψεύδους.

Πολλές φορές με ρωτούν οι αδελφοί: Αδελφέ, για ποιο λόγο δεν έχω γνωρίσει τον Χριστό ακόμα, τι κάνω λάθος; Και εγώ απαντώ. Μία είναι η αιτία, δεν έγινες ακόμα αλήθεια. Δηλαδή όταν ερωτόμαστε, να απαντούμε με αλήθεια, είτε αυτή η αλήθεια θα μας φέρει ευλογία είτε θα μας οδηγήσει σε σύγκρουση. Όταν γίνουμε αλήθεια, τότε η αμαρτία δεν θα λειτουργεί πλέον μέσα μας και ο τριαδικός Θεός θα σκηνώσει μέσα μας. Θα θέσει τη λογική του στο νου μας και διά της δικής του σοφίας θα ενεργοποιήσει τις ήδη υπάρχουσες δυνατότητες του βιολογικού μας σώματος, ώστε το εργοστάσιο (σώμα ημών) να γίνει πηγή έμπνευσης για τον Θεό, το πνεύμα μας να συνοικεί με το πνεύμα του και το σώμα μας να γίνει κατοικητήριό του. Τέλος ο Θεός με την αλήθεια θα μεταστοιχειώσει το σώμα μας από φθαρτό σε αφθαρτο. Αμήν.

Πνευματική οσφύς: «Ας ήναι αι οσφύες σας περιεζωσμέναι και οι λύχνοι καιόμενοι».

Διάβασα για τον χαρακτήρα του απ. Παύλου από τον κ. Τρεμπέλα τα εξής και μου αρεσαν πολύ. Κρίσις και αντίληψις ισχυρά, καρδιά πύρινη, δραστηριότης ακατάβλητος, θέλησις χαλύβδινη, φύσις συναισθηματική, οξεία ηθική παρατηρητικότης, ετοιμότης και ευστροφία, δημιουργικότης και πρωτοτυπία, οργανωτική ικανότης σπάνια και δεξιότης του αρχειν και κυβερνάν και με ολίγας λέξεις ασυνήθης πλούτος προσόντων διανοητικών και πνευματικών. Αυτό εννοεί όταν λέει οσφύες περιεζωσμένες και λύχνους καιόμενους, το οποίο εύχομαι εις όλα τα τέκνα που ανήκουν στην Φωνή Θεού.

Πνευματική περικεφαλαία: Περικεφαλαία είναι η σοφία του Θεού, η οποία μας εξασφαλίζει την υγιαίνουσα διδασκαλία. Αυτή είναι η περικεφαλαία του ανθρώπου, του Θεού, διότι αυτή εξασφαλίζει εις ημάς τον νοητό πρώτα παράδεισο και κατόπιν τον πραγματικό.

Το ανθρώπινο γένος έχασε την περικεφαλαία αυτή, διότι στήριξε την πίστη του σε εντάλματα ανθρώπων, σε θεωρίες, σε θρησκείες, σε εξωγραφικές επιδιώξεις, στο κοινωνικό σύστημα το οποίο απαγορεύει την αλήθεια αφού αυτό οικειοποιήθηκε το ψέμα και αναπτύσσει αυτό. Έτσι η κεφαλή έμεινε ακάλυπτη από την υγιαίνουσα διδασκαλία, με φυσική συνέπεια ο διάβολος να βρει πρόσφορο έδαφος και να εκκολάψει σε αυτήν την ημιμάθεια, την αγνοια, την αμαρτία.

Πνευματική ποικιλία: Ο κάθε ανθρωπος αντιλαμβάνεται ανάλογα την χρονική στιγμή που ζει ή την διαύγεια του πνεύματος που τον διακατέχει, έναν συγκεκριμένο τρόπο πνευματικής ζωής και κινείται πάνω στην δική του αντίληψη. Είναι λάθος όμως όταν θέλουμε αυτό το οποίο εμείς καταλαβαίνουμε, να το επιβάλλουμε και ως λογική του Θεού στους αλλους.

Θα πρέπει να εννοήσουμε απαξ διαπαντός ότι ο Θεός είναι πολυμορφικός και δίνει ιδιάζουσα μορφή σοφίας σε κάθε ανθρωπο, ώστε όλοι μαζί να δημιουργήσουν το πνευματικό πάζλ του Θεού στον κόσμο και να δημιουργηθεί έτσι το σώμα του Χριστού το οποίο αποτελείται από πολλά μέλη αν και διαφορετικά μεταξύ τους. Ούτε τα ρομπότ δεν μοιάζουν μεταξύ τους.

Μην θέλουμε να επιβάλλουμε ότι εμείς καταλαβαίνουμε για σωστό ή λάθος στους συνανθρώπους μας. Το σωστό ή το λάθος είναι σχετικό και διαφορετικό για τον κάθε ανθρωπο. Η συμβουλή μου είναι, να μας διέπει αγάπη και να αφήνουμε τους ανθρώπους γύρω μας να μας εκθέτουν τον Θεό τους και εμείς τον δικό μας, ώστε ο καθένας να απολαμβάνει μία πνευματική ποικιλία.

Κάποτε ένας κοσμικός πήγε σε έναν καλόγερο και τον ρώτησε τι να κάνει στην ζωή του. Ο καλόγερος του απάντησε, ή θα γίνεις καλόγερος ή θα κάνεις οικογένεια, ένα από τα δύο, πέρα από αυτά τα δύο δεν υπάρχει σωτηρία. Αυτός σκέφτηκε και μετά του απάντησε. Εγώ του είπε, δεν έχω τέτοια αποκάλυψη, ο Θεός εμένα με αγαπά έτσι όπως είμαι. Επομένως, δεν θα δογματίζουμε αυτό που ο Θεός παρήγγειλε σε εμάς, ώστε να το αποδεχτούν όλοι.

Να γνωρίζουμε ότι απαγορεύεται να παρεμβαίνουμε στην ζωή του αλλου και να την τυποποιούμε επειδή εμείς την έχουμε κάνει κονσέρβα. Αν κάποιος θέλει να μας ακολουθήσει επειδή έχουμε την ίδια αποστολή, έχει καλώς, διαφορετικά είναι ελεύθερος να αναπτύξει αυτό που νομίζει.

Πνευματική πυξίδα: Όταν όλοι παρηγορούμε ο ένας τον άλλον και όταν όλοι μαζί εργαζόμαστε και μοιραζόμαστε, στα μέτρα που μπορεί ο καθένας, με θυσία πάνω στα πνευματικά δρώμενα του Ευαγγελίου του Χριστού τότε έρχεται στις μεταξύ μας σχέσεις αγάπη Θεού, σοφία Θεού. Φυσική συνέπεια η αγάπη να αποτελέσει πνευματική πυξίδα ώστε να συντονιστεί από τους ανθρώπους η οικογένεια του Θεού.

Πνευματική σοβαρότητα: Ο Θεός δεν παίζει με τον ανθρωπο, μαζί μας. Μας καλεί να αναγεννηθούμε. Αν εμείς καταλάβουμε το κάλεσμα, είναι σίγουρο ότι θα δείξουμε την κατάλληλη πνευματική σοβαρότητα απέναντι στον Θεό. Η πρώτη σοβαρή μας στάση είναι να βγάλουμε την δοκό την οποία ο διάβολος έβαλε στην δική μας ζωή. Δεύτερον, να γνωρίσουμε συνειδητά τον εαυτό μας. Τρίτον, να ξεκινήσουμε την αναγέννηση. Τέταρτον, να μεταλαμπαδεύουμε το Ευαγγέλιο του Χριστού όταν υπάρχει σοβαρότητα από τους συνανθρώπους μας, διαφορετικά εμείς να συνεχίσουμε την εν Θεώ αναγέννησή μας.

Ο Θεός θα μας δώσει εξουσία να κηρύττουμε το Ευαγγέλιο στις κοινωνίες όταν εμείς πληρούμε τις προϋποθέσεις, ώστε να μην οδηγούμε τους συνανθρώπους μας σε αδιέξοδο. Να έχουμε εμπιστοσύνη και να μην απιστούμε επειδή σήμερα τα πράγματα δεν είναι καλά στη ζωή μας. Ο Θεός γι’ αυτό μας κάλεσε, για να γίνουν όχι απλώς καλά, αλλά να γίνουν τέλεια.

Εύχομαι να καταλάβουμε και με την σχετική επιμονή να χτίσουμε τις ψυχές μας. Μην απιστούμε! Όλα αυτά τα χρόνια στον πνευματικό μου αγώνα είχα απορίες και πολλά δεν τα εννοούσα, όμως, τώρα όλα ξεκαθάρισαν. Το κυριότερο πρόβλημα στη ζωή μου ήταν ότι η λογική που είχα αναπτύξει από το μεταπτωτικό σύστημα δεν ήταν του Θεού. Ενώ υπάρχει αγαθό δεν είναι αυτό αρκετό. Χρειάζεται ο νους μας να κατακλυστεί πλέον με την λογική του Θεού ώστε να πετύχουμε τους ουρανόδρομους στόχους μας και σήμερα δόξα τω Θεώ ήρθε ο κατάλληλος χρόνος και όλα θα λάβουν χώρα.

Έχουμε πνευματική περιουσία, βιβλία, πνευματικές αναλύσεις, πνευματικές ερμηνείες, έχουμε ράδιο, έχουμε CD, έχουμε DVD, έχουμε τα πάντα, το μόνο που χρειάζεται είναι να έχουμε θέληση. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πνευματική τύφλωση: Ο Θεός έδωσε τα πάντα στον λαό του Ισραήλ. Αυτοί όμως, λόγω της αμαρτίας παραπλανήθηκαν και μετέτρεψαν τον Θεό σε νόμο, σε δόγμα, σε τιμωρό, σε προσωπικά συμφέροντα, σε φιλοδοξίες, σε τύπους γεμάτους με εντάλματα ανθρώπων κ.λπ.. Όλα αυτά επέφεραν την τύφλωση σε σημείο που όταν ο Θεός τους επισκέφθηκε διά του Υιού του, να του φερθούν με τον πιο σκληρό τρόπο οδηγώντας αυτόν στον σταυρικό θάνατο.

Ο Θεός όμως με την αγάπη του η οποία καλύπτει τα λάθη των παιδιών του, παραχώρησε την τύφλωση αυτών για ένα λόγο, για να γεννήσει πολλά τέκνα, πολλά έθνη τα οποία και γνώρισαν σήμερα την σοφία του Θεού. Παρόλα αυτά όμως, ακόμη κανένα έθνος δεν εννόησε να εφαρμόσει αυτή την σοφία, ώστε να νομοθετείται υπό αυτής. Με μία ματιά γύρω μας, θα αντιληφθούμε την πραγματικότητα.

Έτσι λίγο ή πολύ όλοι είμαστε γεμάτοι από το ψέμα, από την αμαρτία, από τα πάθη, από τις πονηρίες, από τα συμφέροντα κ.λπ.. Αυτό όμως ήταν το σχέδιο του Θεού. Πάντες να χάσουμε τον προσανατολισμό μας, ώστε να μην υπάρχει καύχηση, η οποία επιφέρει τον εωσφορικό εγωισμό που μας κάνει να αποστρεφόμαστε τους συνανθρώπους μας, θεωρώντας εαυτούς σοφούς. Κατόπιν να γνωρίσουμε όλοι μέσα από την τύφλωση αυτή, καλό και κακό, αμαρτία και αναμαρτησία, ζωή και θάνατο. Εξάλλου ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο δυσί, καλό-κακό, νύχτα-μέρα.

Με αυτόν τον τρόπο διαπαιδαγωγεί ο Θεός τον ανθρωπο, με σκοπό μέσα από την τύφλωση, να φτάσει αυτόν στον Κολοφώνα της δόξης του απειρου και παντοδύναμου Θεού. Μέσω λοιπόν της διαπαιδαγώγησης θα μπορέσει ο ανθρωπος να φτάσει στην θέωση. Ξέρουμε ότι ούτε μία τρίχα δεν πέφτει ανευ του θελήματος του Θεού. Να είμεθα σίγουροι ότι όλα ζουν, κινούνται και ενεργούν μέσα στην σοφία του Θεού, για την ανοικοδόμηση του νέου κόσμου.

Εμείς μην προτρέχουμε να βγάλουμε αποφάσεις ή συμπεράσματα ώστε να πούμε ο Θεός ευλόγησε αυτόν, απέρριψε αυτόν κ.λπ.. Προ του τέλους μην μακάριζε εαυτό ανθρωπε.

Πνευματική ωριμότητα:  Χωρίς πνευματική εμπειρία τα λόγια είναι φτώχεια. Όταν όμως ο κάθε ανθρωπος ωριμάσει πνευματικά θα αντιμετωπίσει τα πάντα με ειρήνη Θεού, λέγοντας γενηθήτω το θέλημά σου Κύριε στους πειρασμούς του.

Όταν δεν υπάρχει πνευματική εμπειρία, τον Κύριο τον δοξάζουμε μόνο όταν τα πράγματα βαίνουν καλά στη ζωή μας. Όταν όμως ο ανθρωπος αποκτήσει δυνάμεις Θεού δεν έχει πρόβλημα και αν σε σκιά θανάτου πορευθεί. Το θέμα είναι να αγαπάμε τον Κύριο και να τον δοξάζουμε και στους Εμμαούς αλλά και στον Γολγοθά. Αμήν.

Πνευματική ωριμότητα: Όταν βασιλέψει η πνευματική ωριμότητα μέσα μας το παρουσιαστικό μας και μόνο θα εμπνέει εμπιστοσύνη στο να μας ακολουθούν όλοι οι ανθρωποι, διότι τα έργα μας και τα λόγια μας θα κάνουν τους συνανθρώπους μας να αναγνωρίζουν ότι μέσα μας βασιλεύει ο Θεός. Ας φανταστούμε λίγο τι ήταν αυτό που εξέπεμπε ο Κύριος ώστε να αφήσουν τα πάντα και να το ακολουθήσουν οι μαθητές του. Από την συμπεριφορά των μαθητών διδασκόμεθα ότι δεν χρειάζεται να διακατεχόμαστε από αντιπαλότητες.

Αν εκπέμπουμε Χριστό θα μας γνωρίσουν οι ανθρωποι και θα θελήσουν να συνεργαστούν μαζί μας ώστε στα πλαίσια του Θεού να φέρουμε την αποστολή μας εις πέρας.

Πνευματική ωριμότητα: Όσοι εργάζονται πνευματικά θα πρέπει να εκπαιδευτούν, θα πρέπει να σπουδάσουν, θα πρέπει να περάσουν από πολλές θλίψεις ώστε να ωριμάσουν πνευματικά για να μπορούν να στέκονται με κύρος Θεού, με σοφία Θεού κάτω απ’ όλες τις συνθήκες της ζωής και με την πίστη στον Θεό και την αγάπη στον αδελφό να ενισχύουν την εκκλησία του Χριστού στη γη. Δεν ήρθαμε στον Χριστό για να αποκτήσουμε τίτλους. Ήρθαμε για να γίνουνε οι υπηρέτες του Θεού και όχι ανθρωποι οι οποίοι επιδιώκουν τίτλους.

Όσοι εργάζονται πνευματικά κοπιάζουν και με πολλές θυσίες ανασταίνουν τον Χριστό στις καρδιές των ανθρώπων. Ο κόπος αυτός γίνεται δόξα αφού το αποτέλεσμα δημιουργεί τον ανθρωπο του Θεού. Το αποτέλεσμα όταν είναι ευλογημένο σε ξεκουράζει και όλα τα γεγονότα παίρνουν μόνο θετική εξήγηση, αφού τα προβλήματα του χτες ή τα συμπτώματα γίνονται σχέδιο Θεού το οποίο καταλήγει στην αναγέννηση των αδελφών.

Σήμερα βρισκόμαστε σε μία πιο εύκολη εποχή και ο λόγος διότι ο τρόπος επικοινωνίας είναι εύκολος σε όλον τον κόσμο. Η εξάπλωση και η αναγέννηση όταν βρεθεί ανθρωπος του Θεού και υγιαίνουσα διδασκαλία είναι ραγδαία. Αδέλφια μου, ο Θεός μας έδωσε στα χέρια μας την δάδα της ζωής, της αφιέρωσης, του αγιαστηρίου, την αγάπη στην υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού και ο λόγος διότι ο Θεός θέλει να αναγεννήσει τον ανθρωπο και να ελευθερώσει αυτόν από τους έμπορους ψυχών, οι οποίοι υπηρετούν Θεό μόνο και μόνο για να αυξάνουν σε ύλη.

Αδέλφια μου, μόνο όταν εμείς αφιερωθούμε θα έρθει η σωτηρία. Η αφιέρωση αυτή θα καταστήσει το σύνολο της εκκλησίας του Χριστού ιδρυτή της βασιλείας του Θεού στον κόσμο.

Σήμερα λόγω των οικονομικών προβλημάτων πολλοί πνευματικοί επηρεάζουν τους ανθρώπους όχι να μετέχουν στον πνευματικό πόλεμο ο οποίος ξεκινά από τον εαυτό τους και καταλήγει σε αυτόν, αλλά παροτρύνουν στα κηρύγματά τους, καταλαβαίνοντας την αδυναμία των ανθρώπων πάνω στο υλικό στοιχείο, σε εξωγραφικές επιδιώξεις οι οποίες ξεσηκώνουν τους ανθρώπους στο να γίνονται επιθετικοί μη έχοντας ούτε υπομονή, ούτε καθολική αγάπη, ούτε ζώσα πίστη.

Να μην ενεργούμε ανθρώπινα όταν δυσκολεύουν τα πράγματα στη ζωή μας, αλλά πάντα θεϊκά προσμένοντας την σωτηρία εκ του Θεού και όχι από ανθρώπινες εξωγραφικές παρεμβάσεις.

Πνευματική ωριμότητα: Μέχρι ο ανθρωπος να γνωρίσει τον Θεό πνευματικά και να αποκτήσει την πνευματική ωριμότητα του Χριστού αλλα λέει στον έναν και αλλα λέει στον αλλον. Με αυτόν τον τρόπο νομίζει ότι διαχειρίζεται με σοφία Θεού το θέλημα του Θεού. Επειδή εγώ το έζησα αυτό το πνεύμα, σήμερα το κρίνω ως "κουναβίστικο" και όχι "λιονταρίστικο". Το κατάλαβα όμως και τώρα λέω αυτό που νιώθω χωρίς κόμματα. Μόνο όταν κάποιος ωριμάσει πνευματικά αποκτά ωριμότητα. Φυσική συνέπεια να λέει παντού την αλήθεια χωρίς να θέλει να σκανδαλίσει, απλώς μέσα από τον αγώνα του έχει ωριμάσει και δεν του αρέσουν τα ψέματα, αφού ο Χριστός τον έχει ελευθερώσει με την δική του αλήθεια.

Ο στόχος μας δεν είναι να γίνουμε κάποιος αλλος ανθρωπος ή να μιμηθούμε κάποιους αλλους, αλλά να γίνουμε ο Χριστός. Όσοι πνευματικά έφτασαν στο μέτρο του Χριστού το ναι γι αυτούς είναι ναι και το όχι είναι όχι. Μεσαία κατάσταση δεν υπάρχει. Εξάλλου αυτός που είναι στην μέση θα τον εξεμέσει αναφέρεται στην Αποκάλυψη.

Την πνευματική ωριμότητα δεν την αποκτάς αμέσως και ο Ιούδας τον γνώρισε αλλά τον πρόδωσε και ο Πέτρος τον γνώρισε αλλά τον αναθεμάτιζε όταν κινδύνευσε να τον πιάσουν. Και οι υπόλοιποι μαθητές τον γνώρισαν από κοντά, τον έζησαν, όταν όμως τον έπιασαν τον εγκατέλειψαν και γύρισαν στα ίδια. Επομένως, το συμπέρασμα είναι να φτάσουμε στο πνευματικό επίπεδο - πλήρωμα του Χριστού. Μέχρι τότε θα πέφτουμε σε λάθη διότι μέσα μας έχει ο διάβολος δικαιώματα τα οποία απέκτησε εν καιρώ αγνοίας μας. Το έλεος θα μας καταδιώκει το οποίο θα στρέφουμε προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο ή εχθρό. Όχι εγωισμούς κ.λπ.. Προ του τέλους να μην μακαρίζουμε εαυτούς, διότι όπως ο Πέτρος δέχτηκε επίπληξη από τον Παύλο έτσι και εμείς θα δεχτούμε αν ζούμε το ψέμα και δεν έχουμε ιδεώδη χαρακτήρα. Ο Χριστός είναι αλήθεια και εμείς να γίνουμε αλήθεια. Γένοιτο αμήν.

Πνευματική ωριμότητα: Για να μην δίνουμε σε κανέναν μηδέν πρόσκομμα, χρειάζεται πνευματική εμπειρία, την οποία για να την αποκτήσουμε παίρνει πολύ χρόνο όσο καλή προαίρεση και αν υπάρχει εκ μέρους μας, αφού καλούμαστε ανωθεν να υπερβούμε τον εαυτό μας και να εμφανίσουμε αγάπη, ζώσα πίστη, δοτικότητα, δικαιοσύνη, ταπεινοφροσύνη, ειρήνη, εμπιστοσύνη κ.λπ.. Μέχρι να τα αποκτήσουμε όλα αυτά θα κάνουμε λάθη.

Υπάρχει μία περίπτωση να αποκτήσουμε πνευματική ωριμότητα. Αυτή είναι η υπακοή, όταν βρεθούμε σε ώριμο πνευματικό ανθρωπο. Αυτή η υπακοή θα μας βοηθήσει να μην κάνουμε πολλά λάθη βαραίνοντας την συνείδησή μας και ο λόγος διότι παίρνουμε τις πνευματικές βάσεις χωρίς κόπο. Στην συνέχεια μία αλήθεια χρειάζεται για να γίνουμε αλήθεια ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Από εκεί και πέρα η ευλογία συνοδεύεται από μία καινούργια, αφού ο ανθρωπος του Θεού κάνει βεβαία την κλήση του πάνω στις αρχές του Θεού.

Θέλω όμως να γνωρίζουμε και αυτό. Όσο καλοπροαίρετοι και αν είμαστε, θα υπάρξουν ανθρωποι οι οποίοι θα συμμετέχουν με χαρά στους αγώνες μας αλλά και ανθρωποι από τους οποίους θα δεχτούμε κριτική δίκαιη ή αδικη. Πάντως σε οποιαδήποτε περίπτωση εμείς θα πρέπει να ανταποκριθούμε με σοφία. Ο Κύριος φανέρωσε, μην κρίνετε ίνα μην κριθήτε, καθώς λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει. Τα σκάνδαλα, οι πειρασμοί, οι δοκιμασίες είναι μπόρες οι οποίες περνούν γρήγορα. Όταν συμβαίνουν τέτοια γεγονότα εμείς το μόνο που χρειαζόμαστε είναι να εισέλθουμε στο αγιαστήριο και να περιφρονήσουμε τις κακίες λέγοντας το αφες αυτοίς ου γαρ οίδασιν τι ποίουσιν.

Ο Κύριος κάτω από όλες τις συνθήκες δεν φέρθηκε σπασμωδικά, δεν φέρθηκε με τον υπέρμετρο εγωισμό ο οποίος στον λόγο δημιουργεί αντίλογο, δεν ζήτησε βοήθεια, δεν εκδήλωσε παράπονα, δεν υπερασπίστηκε τον εαυτό του. Αφέθηκε εκατό τοις εκατό στα χέρια του Πατέρα του. Εξάλλου, αυτό σημαίνει ιδεώδης ανθρωπος με αρχές Θεού. Μακάρι όλοι να μπορέσουμε να φτάσουμε στο πνευματικό του επίπεδο ώστε να χρησιμοποιηθούμε ανωθεν ως σαν σκεύη εκλογής για την δόξα του Θεού η οποία εκδηλώνεται με τα έργα αγάπης. Έτσι η διακονία μας γίνεται αληθινή, θεϊκή, γεμάτη σοφία Θεού. Γένοιτο αμήν.

Πνευματική ωριμότητα: Η ωριμότητα του ανθρώπου του Θεού έγκειται στο ότι κάτω από όλες τις συνθήκες υπηρετεί Θεό χωρίς προσκόμματα. Να έχουμε εμπιστοσύνη στον Θεό. Εμείς να κάνουμε αυτό που μας λέει και αυτός ξέρει τι θα κάνει για εμάς, ξέρει τις ανάγκες μας, ξέρει τι χρεία έχουμε.

Όταν ξεκίνησα πνευματική ζωή συνέχεια ζητούσα από τον Θεό και πολλές φορές δικαίωνα τον εαυτό μου πιστεύοντας ότι κάτι κάνει λάθος. Μετά χρόνων όμως κατάλαβα πόσο αδικο έχω και πόσα πολλά μου έχει προσφέρει. Ακόμη κατάλαβα πως και σε όλους τους ανθρώπους έχει προσφέρει πολλά αλλά όμως δεν έχουν εκτιμηθεί. Πάντως εδώ και πολλά χρόνια νιώθω ότι η μόνη υποχρέωσή μου είναι να κάνω το θέλημα του Θεού χωρίς να ζητώ όχι μόνο από τον Θεό αλλά και από τους ανθρώπους, διότι όλοι λίγο ή πολύ έχουμε λάβει πολλά χωρίς να αξίζουμε τίποτα. Ας πούμε ένα ευχαριστώ σε όλους και ας εμπιστευθούμε τον Θεό και τους ανθρώπους είτε μας αγαπούν είτε μας κατηγορούν, αφού βάσει του Λόγου του Θεού τα πάντα συνεργούν στο αγαθό. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πνευματικό επίπεδο: Ο σκανδαλισμός λαμβάνει χώρα στον μη αναγεννημένο ανθρωπο. Το πνευματικό μας επίπεδο μπορούμε να το καταλάβουμε εύκολα. Αν σκανδαλιζόμαστε και χάνουμε την ειρήνη μας κάθε στιγμή, τότε θέλουμε δουλειά. Αν όμως καλύπτουμε τα λάθη των συνανθρώπων μας και εμείς συμπεριφερόμαστε με αγάπη, τότε φτάσαμε στην θέωση. Πάντως αυτός που σκανδαλίζει και αυτός που σκανδαλίζεται βρίσκονται στην ίδια μοίρα. Αμήν.

Πνευματικοί έμποροι: Τα χαρακτηριστικά τους είναι: δογματικοί, φανατικοί, ψεύτες, η διδασκαλία τους δεν είναι του Χριστού, δεν εργάζονται να ιδρυθεί η βασιλεία στη γη, αλλά στον ουρανό, δεν πιστεύουν στην κατάργηση της αμαρτίας και του φυσικού θανάτου, τους διακατέχει πνευματική σύγχυση. (για να θεραπεύεις τους αλλους χρειάζεται πρώτα, να έχεις θεραπεύσει τον ίδιο σου τον εαυτό)

Όπου το πνεύμα του Θεού εκεί ελευθερία, όπου δεν είναι ο Θεός επικρατεί ο νόμος, ο όρος, οι απειλές, οι φοβίες, οι νηστείες κ.λπ. όλοι οι ανθρωποι να βρουν τους κατάλληλους εργάτες του Θεού οι οποίοι φέρουν τη νέα διδασκαλία του Χριστού και να ελευθερώσουν εαυτόν και τους γύρω τους.

Πάντως αδερφάκια μου όποιος σας φοβίζει, σας στενοχωρεί, σας απελπίζει και σας απειλεί χρησιμοποιώντας τάχα το Θεό ή έχοντας μορφή ευσεβείας να φύγετε μακριά δεν είναι του Θεού aνθρωπος και να μην του δίνετε καμία σημασία, καλύτερα να βάλετε τραγούδια στο ράδιο και να χαλαρώσετε παρά να ακούσετε έναν τέτοιο ανθρωπο.

Πνευματικοί πόδες: Οι πόδες είναι αυτοί που μεταφέρουν το σώμα, το οποίο είναι ναός του εν ημίν Αγίου Πνεύματος.

Στο ψηλότερο μέρος του σώματος βρίσκεται η κεφαλή, στην οποία υπάρχει ο εγκέφαλος όπου μέσω αυτού συνδιαλέγεται ο ανθρωπος με τον Θεό, ο Θεός με τον ανθρωπο και ο ανθρωπος με τον ανθρωπο. Εάν μέσα σ’ αυτόν το θρόνο του Θεού (ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ) δεν υφίσταται η λογική του Θεού, η οποία φέρνει την αρμονία, την ειρήνη στο σώμα, τότε οι πόδες μας δεν δύνανται να ανταποκριθούν θετικά στο να μεταφέρουν το σώμα (ναό του Θεού) ώστε να εκδηλώσει τη σοφία του Θεού όπου χρειαστεί, όταν καλεστεί.

Ας αποκτήσουμε την ειρήνη του Χριστού και να είμεθα σίγουροι ότι με αυτή θα ενεργοποιήσουμε τον αφθαρτο μηχανισμό τον οποίον ο Θεός έθεσε μέσα στο ήδη υπάρχων σώμα μας και περιμένει αυτή την ειρήνη ώστε να αφθαρτοποιηθεί το σώμα. Κατόπιν οι πόδες θα είναι πάντα έτοιμοι στο να πορεύονται για την δόξα του Θεού.

Αν δεν υπάρχει η ειρήνη του Χριστού, τότε θα υπάρχει δαιμονισμένη σχιζοφρένεια η οποία ακινητοποιεί τους πόδες έναντι κάθε δραστηριότητας, ειδικότερα πνευματικής.

Πνευματικός ανθρωπος: Ο πνευματικός ανθρωπος ανακρίνει πάντα, διότι πριν γίνει πνευματικός ήταν κοσμικός. Έτσι, γνωρίζει πως σκέφτεται ο κόσμος αλλά και πως σκέφτεται ο Θεός και μπορεί να συγκρίνει.

Σήμερα αφού ο Θεός επισκίασε τη ζωή του, του έδωσε σημεία, ιδιότητες, καρπούς, χαρίσματα. Ένα από αυτά τα χαρίσματα λέγεται διάκριση πνευμάτων και δι’ αυτού δύναται να γνωρίζει ποιο πνεύμα μιλά κάθε στιγμή. Αν είναι του Θεού το αντιλαμβάνεται, αν όχι πάλι το αντιλαμβάνεται. Μάλιστα δύναται να το επιτιμά, να το αλλάζει, να το διώκει, να το απομονώνει. Ο πνευματικός ανθρωπος γνωρίζει πολλά διότι είναι σκεύος εκλογής, σκεύος Θεού.

Όποιος έχει το νου του Χριστού αυτός γνωρίζει τα πάντα, τις επιδιώξεις, τις προθέσεις, τις νουθεσίες, τα του ανθρώπου, τα του Θεού.

Πνευματικός ασπασμός: Ο πνευματικός ασπασμός διέπεται από απεριόριστο σεβασμό και θα πρέπει να μας διακατέχει κάθε στιγμή, ώστε να αποδίδουμε αυτόν και να στρέφεται προς πάσαν κατεύθυνση. Ιδιαίτερα να στρέφεται προς τους συνοικούντες της ζώσης πίστεως, οι οποίοι εργάζονται το θέλημα του Θεού κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες αλλάζοντας τον καλοπροαίρετο ανθρωπο αλλά και γενικότερα τον κόσμο.

Πνευματικός ασπασμός: Ο ασπασμός γίνεται με το να σεβόμεθα τους αδελφούς στους οποίους και να αποδίδουμε τιμή με τα λόγια και τα έργα μας. Πολλοί λόγω της πολυχρόνιας πνευματικής επαφής (συνεργασίας) με τους αδελφούς αποκτούν οικειότητα. Να γνωρίζουμε ότι η οικειότητα καταργεί τον σεβασμό και τον ασπασμό. Μη γένοιτο! Μάλιστα η οικειότητα καταργεί και το πνεύμα της ευγενούς αμιλλας. Έτσι έχει σαν φυσική συνέπεια να έρχεται στον χώρο που αναπτυσσόμαστε πνευματικά ο δαιμονισμός, η κρίση κ.λπ..

Αδέλφια μου το πνεύμα του Θεού να μας διακατέχει, το οποίο στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό και αυτό να διατηρηθεί μέχρι της ημέρας του Κυρίου της μεγάλης και επιφανής. Εξάλλου  με τα καλά έργα φανερώνουμε ότι είμεθα τέκνα Θεού και ότι η καταγωγή μας προέρχεται από τον Πατέρα Θεό. Να είμεθα μία ψυχή, μία καρδιά, ένα φρόνημα και όλοι μαζί να εργαζόμαστε ως σαν μία συμφωνική ορχήστρα η οποία δεν επιτρέπει πνευματικές παραφωνίες.

Πνευματικός ασπασμός: Ο ασπασμός φανερώνει τον εν Χριστώ σεβασμό ως προς τον αδελφό. Φανερώνει ανθρωπο πνευματικά καλλιεργημένο ο οποίος δεν έχει μικρότητες, θυμούς, έχθρες κ.λπ.. Η χάρις του Χριστού είναι πάντα γύρω μας, αυτή λειτουργεί ως υψιπέτης αετός για όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως φυλής, έθνους.

Εύχομαι αυτά τα στοιχεία να τα εκδηλώνουμε σε κάθε στιγμή της ζωή μας. Μέσω αυτών των στοιχείων - ιδιοτήτων και πολλών αλλων φανερώνεται η καταγωγή μας, ότι είμεθα τα αρχοντόπουλα του Θεού.

Πνευματικός καρπός χειλέων: Ο πνευματικός πατέρας ευχαριστεί, πρώτον τον Θεό που έστειλε στη ζωή του τον ανθρωπο ο οποίος εργάζεται το αγαθό κάτω από την πνευματική νουθεσία του, αλλά υποχρεούται  και να προσεύχεται γι’ αυτόν και για τους γύρω απ’ αυτόν, διότι εργάζονται με την προτροπή του το αγαθό.

Πάντοτε να μνημονεύουμε τους εργαζόμενους την δικαιοσύνη του Θεού, διότι η προσευχή έχει ενέργεια, έχει δύναμη η οποία κινούμενη διά των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων βομβαρδίζει τον εγκέφαλο του ανθρώπου του Θεού με πνεύμα Θεού, εξασφαλίζοντας σε αυτόν πνευματική σοφία, δύναμη, θετική διάθεση στο να συμμετέχει στην επικράτηση του θελήματος του Θεού στον κόσμο. Καθώς επίσης η προσευχή εξασφαλίζει και μία πληθώρα πνευματικών χαρισμάτων. Όλα αυτά διοχετεύονται διά της προσευχής στο σκεύος εκλογής, ώστε να εργάζεται το έργο του Θεού κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες χωρίς να κουράζεται.

Πνευματικός οδηγός: Υποχρεωμένος εν Χριστώ Ιησού να συμμετέχει δια των προσευχών του εις τον αγώνα του καθαρισμού και της εξαπλώσεως.

Πνευματικός οδηγός: Δεν χρειάζονται ανθρώπινες παρεμβάσεις, κανένας δεν χρειάζεται, διότι υπάρχει ο Χριστός και το Αγιο Ευαγγέλιό του, αυτόν να ακολουθήσουμε οι πάντες. Όσοι τώρα θέλουν πνευματικό, προφήτη, απεσταλμένο, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα και διακατέχονται από πνευματική τεμπελιά.

Το μόνο που χρειάζεται από τους πνευματικά πρώτους αδελφούς είναι πνευματική αγάπη προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο και δεύτερον θυσία, ώστε αυτό που εννόησαν να το μεταλαμπαδεύσουν και στους καινούργιους αδερφούς.

Μέχρι την ημέρα του Κυρίου όλοι λοιπόν οι ανθρωποι να αναγεννιούνται και να εξελίσσονται πνευματικά θετικά, ώστε όλοι μαζί να παίξουμε αναμορφωτικό ρόλο αγάπης μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων. Ο Κύριος τόνισε, << εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις >>.

Να φέρουμε στη ζωή μας ειρήνη Χριστού, σοφία Χριστού και αγάπη Χριστού μέχρι ο ίδιος να συμπληρώσει στον λαό αυτό, τον δικό του λαό τα ελλείποντα. Ο Χριστός εκείνο που φανέρωσε ότι θα έρθει μετά από αυτόν είναι ο Παράκλητος, ο ίδιος είπε: << Όταν όμως έλθη ο Παράκλητος, τον οποίον εγώ θέλω πέμψει προς εσάς παρά του Πατρός, το πνεύμα της αληθείας, το οποίον εκπορεύεται παρά του Πατρός, εκείνος θέλει μαρτυρήσει περί εμού.

Αλλά και σεις μαρτυρείτε, διότι απ' αρχής μετ' εμού είσθε. Εγώ όμως την αλήθειαν σας λέγω συμφέρει εις εσάς να απέλθω εγώ διότι, εάν δεν απέλθω, ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί προς εσάς αλλά αφού απέλθω, θέλω πέμψει αυτόν προς εσάς.

Ελθών εκείνος θέλει ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας και περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως, περί αμαρτίας μεν, διότι δεν πιστεύουσιν εις εμέ, περί δικαιοσύνης δε, διότι υπάγω προς τον Πατέρα μου και πλέον δεν με βλέπετε, περί δε κρίσεως, διότι ο αρχων του κόσμου τούτου εκρίθη.

Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά, όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν διότι δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλά όσα αν ακούση θέλει λαλήσει και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα. Εκείνος θέλει δοξάσει εμέ, διότι εκ του εμού θέλει λάβει και αναγγείλει προς εσάς. Πάντα όσα έχει ο Πατήρ, εμού είναι διά τούτο είπον, ότι εκ του εμού θέλει λάβει και αναγγείλει προς εσάς >>.

Αρα, να ψάξουμε ώστε να βρούμε τον Παράκλητο, ο οποίος σήμερα υπάρχει και ενεργεί δια Πνεύματος Αγίου ώστε να οδηγήσει τον λαό του Θεού, ο οποίος λαός είναι διασκορπισμένος εις όλα τα έθνη αποτελούμενος από ανθρώπους όλων των εθνικοτήτων.

Πνευματικός Πατέρας: Ο Πνευματικός Πατέρας φροντίζει με πολλούς τρόπους τα πνευματικά του παιδιά να έχουν πνευματική τροφή, ώστε να μην επηρεάζονται από το σύστημα του κόσμου το οποίο δημιουργεί πολλά σκάνδαλα και έτσι να αυξάνουν πάνω στις επιδιώξεις του Ευαγγελίου του Χριστού. Όλοι να κοιτάζουμε τον Θεό στα μάτια και να μην ρίχνουμε καμία ματιά δεξιά ή αριστερά διότι θα μας προσθέσει η ματιά αυτή θλίψη, πόνο, στενοχώρια, αδιέξοδο. Ο Πνευματικός Πατέρας οφείλει να προετοιμάζει τα πνευματικά του παιδιά ώστε όταν τα σκάνδαλα επισκιάζουν τη ζωή τους να ενθυμούνται ότι αυτά προφητεύτηκαν και ειπώθηκαν εις αυτά και επειδή προ χρόνων τα γνώριζαν από τον Πνευματικό τους Πατέρα ετοίμασαν εαυτούς για την εισδοχή αυτών στη ζωή τους, αντιμετωπίζοντας αυτά με σοφία Θεού (αφού ο Θεός τα προειδοποίησε).

Το ότι ο Θεός διά Πνεύματος Αγίου τα είχε προετοιμάσει για τα σκάνδαλα, αυτό τα κάνει να χαίρονται, ενώ οι ανθρωποι του κόσμου δεν μπορούν να τα αντιμετωπίσουν, φυσική συνέπεια να τους γεμίζουν θλίψη τα σκάνδαλα που προκαλεί το σύστημα του κόσμου.

Πνευματικός Πατέρας: Η πνευματική πατρότητα είναι απείρως ανωτέρα από την σαρκική και ο λόγος διότι ο σαρκικός πατέρας μας φέρνει στη ζωή ενώ ο πνευματικός καθιστά τη ζωή μας ποσοτική και ποιοτική, την οποίαν με την πάροδο των χρόνων και με την δύναμη του Θεού κινούμενος διά Πνεύματος Αγίου την καθιστά μέσω της υγιαίνουσας διδασκαλίας που χορηγεί ο Θεός εις αυτόν τη ζωή που έχουμε αφθαρτη, αιώνια, γεμάτη ουρανόδρομους πνευματικούς καρπούς, γεμάτη σοφία Θεού, γεμάτη ζώσα πίστη, γεμάτη αγάπη ανυπόκριτη που στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Αμήν.

Πνευματικός Πατέρας: Είναι αυτός ο οποίος έχει μετανοήσει ειλικρινά, διέπεται από τον καθαρισμό και κηρύττει με τη ζωή του το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Όλοι βλέπουν ότι είναι ανθρωπος που διέπεται από σοφία Θεού φορτωμένη με Πνεύμα Αγιο.

Οι πατέρες έχουν μέσα τους την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού, η οποία ζωοποιεί τους ίδιους και τους γύρω τους. Οι πατέρες έχουν εμπειρίες πνευματικές και πολυχρόνιες εμπειρίες ζωής.

Πατέρα πνευματικό δεν κάνουν κάποιον τα γηρατειά αλλά η μεγάλη αφιέρωση, η μεγάλη αγάπη και η θυσία που τον διέπει στο να κάνει το θέλημα του Θεού κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες βρεθεί. Τις συνθήκες τις αναπτύσσει η καθημερινότητα.

Οι πατέρες δεν χάνουν την πίστη τους και δεν παθαίνουν πτώσεις, είναι αφιερωμένοι στο να κάνουν το θέλημα του Θεού. Όταν υπάρξουν οι πατέρες που ο Θεός θέλει τότε το φως του Χριστού και της αφθαρτης ζωής θα ανάψει μέσα τους πρώτα και έπειτα γύρω τους.

Εύχομαι όλοι να γίνουμε πατέρες και να έχουμε πνευματικά παιδιά τα οποία να νουθετούμε ουσιαστικά με σοφία Θεού. Αμήν.

Πνευματικός πλούτος: Ο πνευματικός πλούτος φανερώνεται και εκδηλώνεται σε εμάς όταν ο Θεός παίρνει την πρώτη θέση στη ζωή μας. Μέχρι να γνωρίσουμε τον πλούτο του Θεού συνεχίζουμε πνευματικό αγώνα, ο οποίος μέσα από την έρευνα μας εξασφαλίζει ελλείποντα πνευματικά που μας οδηγούν στο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν.

Μέχρι να γνωρίσουμε τον πλούτο του Θεού, ψάχνουμε μέσα στον κόσμο να γεμίσουμε τα κενά που δημιουργεί η απουσία του Θεού ματαίως. Ο τρόπος που θέλουμε να γεμίσει η ζωή μας είναι από τον υλικό κόσμο, ο οποίος είναι πρωταρχικός για εμάς και πιο εύκολος, αφού είναι κατανοητός. Όταν όμως κατανοήσουμε την αξία του πνευματικού πλούτου, τότε συγκρίνοντας τις πρώτες δραστηριότητες και επιδιώξεις που είχαμε με τις πνευματικές που αποκτήσαμε και που ο Θεός ενέπνευσε μέσα μας γίνεται ασύγκριτη η έννοια της ζωής, διότι το Πνεύμα του Θεού εξασφαλίζει σε εμάς ουράνια και επίγεια αγαθά, αφού ο ίδιος ο Θεός φανέρωσε, ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν (Ματθ. 6:33), καθώς και πας όστις αφήκεν οικίας ή αδελφούς ή αδελφάς ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή τέκνα ή αγρούς ένεκεν του ονόματός μου εκατονταπλασίονα λήψεται και ζωήν αιώνιον κληρονομήσει (Ματθ. 19:29).

Να εισέλθουμε στο αγιαστήριο ώστε να εξασφαλίσουμε ζώσα πίστη και σοφία Θεού.

Πνευματικός χορτασμός: «Μακάριοι οι πεινώντες τώρα, διότι θέλετε χορτασθή». Όποιος πεινά πνευματικά θα χορτασθή. Από τι όμως θα χορτασθή;

1) Από σοφία Θεού.

2) Από γεμάτη ευφορία ζωή σε όλους τους τομείς.

3) Από υγεία και ευλογία Θεού.

4) Από χαρά ανεκλάλητη.

5) Από θαύματα.

6) Από αφθαρσία.

7) Από αθανασία.

8) Από Θεό.

Πνευματικότητα: Είναι να εννοώ μέχρι που ο αλλος έχει τα όριά του, τα οποία θα σέβομαι. Έτσι θα γίνω, απλός, θετικός και θα εξασφαλίζω την ενότητα με τον συνάνθρωπό μου.

Πνευματικότητα: Να γνωρίζουμε σε ποιο πνευματικό στάδιο βρίσκεται ο συνάνθρωπός μας. Αποφεύγουμε σκανδαλισμούς και δεν χάνουμε την ειρήνη μας. Ο πνευματικός ανακρίνει τους πάντες, αυτός δεν ανακρίνεται από κανένα.

Πόδες ευαγγελιζομένων τα αγαθά: Οι πόδες των ευαγγελιζομένων είναι αυτοί που κρατούν το σώμα για να δύναται να κινείται δεξιά ή αριστερά, με αποκορύφωμα του σώματος τον εγκέφαλο, όπου εκεί ενεδρεύει η σοφία του Θεού.

Οι πόδες είναι ευλογημένοι, διότι μεταφέρουν την σοφία του Θεού μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων και είναι ωραίοι οι πόδες, όταν ο εγκέφαλος διέπεται από την σοφία του Θεού. Έτσι μπορούν να έχουν δυνάμεις και ενέργεια, η οποία τους παραχωρείται υπό του Θεού, κάνοντας αυτούς τους πόδας να μην κουράζονται ποτέ.

Να αποκτήσουμε μυαλό Χριστού και πόδες Θεού, οι οποίοι είναι αιώνιοι και γίνονται αιτία να μεταφέρουν τον εγκέφαλο του ανθρώπου, στον οποίον δύναται να υπάρχει η σοφία του Θεού. Γι’ αυτό είναι ευλογημένοι, διότι βαδίζουν την πορεία της ζωής.

Ποίημα Θεού: Σημαίνει δημιούργημα αυτού. Αν θέλουμε να μετέχουμε της δόξης του Θεού, θα πρέπει να μας διέπουν έργα αγαθά τα οποία να είναι γεμάτα από σοφία Θεού, εκδηλώνοντας μέσω αυτών την ανυπόκριτη αγάπη μας, η οποία θα στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Αυτά είναι τα έργα του πνεύματος, οι ιδιότητες του Θεού όπως καρποί, χαρίσματα, σημεία, δυνάμεις πίστεως.

Ποίου πνεύματος είσθε: Για να καταλάβουμε ποιανού πνεύματος είμαστε είναι απλό. Εάν θυμώνουμε, εάν κρίνουμε, εάν ζηλεύουμε, εάν θέλουμε το κακό των συνανθρώπων μας, εάν όπου δεν μας δέχονται τους κατηγορούμε, εάν λέμε ψέματα, εάν έχουμε φόβο, εάν φωνάζουμε κ.λ.π. τότε να είμεθα σίγουροι ότι είμαστε αυστηρού πνεύματος (πονηρού πνεύματος).

Εάν όμως λοιδορούμενοι ουκ αντιλοιδορούμε, απειλούμενοι ουκ απειλούμε, εάν έχουμε αγάπη, ταπείνωση, ζώσα πίστη, χαρά, ενδιαφέρον για τους αλλους, την ειρήνη του Χριστού, την αγάπη του Θεού, εάν τηρούμε τις εντολές του Θεού, εάν σεβόμεθα την πορεία των συνανθρώπων μας κ.λ.π. τότε είμεθα του Θεού ανθρωποι και μέσα μας βασιλεύει το πνεύμα του Θεού (Αγιο Πνεύμα). Αμήν.    

Πόλις κειμένη επάνω όρους: Σήμερα υπάρχει ένας επιφανειακός (υποτιθέμενος) λαός ο οποίος φανερώνεται ως εκλεκτός όμως δεν διαφέρει από τους αλλους λαούς και ότι συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο το οποίο επηρεάζει τους αλλους λαούς επηρεάζει και αυτόν.

Αυτά που επηρεάζουν τους πάντες είναι οι ασθένειες, το υλικό στοιχείο, τα χρήματα, η φθορά, ο θάνατος κ.λπ. Έτσι οι πάντες θα δεχτούν δικαίως από απίστους, από εχθρούς του Χριστού, διότι σε αυτούς οι υποτιθέμενοι χριστιανοί στηρίζουν τη ζωή τους, εμπαιγμό.

Υπάρχει όμως σήμερα ένας λαός που δεν φαίνεται και στηρίζεται στον καθαρισμό, στον αγιασμό, στην αναγέννηση, στον Θεό. Όταν το παγκόσμιο σύστημα ανατραπεί τότε αυτός ο λαός διά του Θεού ο οποίος θα υφίσταται στη ζωή του, δεν θα επηρεαστεί. Έτσι θα φανεί ως πόλη πάνω όρους. Και τότε θα οδηγήσει τους υπόλοιπους λαούς διά του αγιασμού σε έναν νέο τρόπο ζωής γεμάτο αλήθεια, γεμάτο σοφία Θεού, γεμάτο αγάπη.

Πόλις κειμένη πάνω όρους: << Επειδή είμαι πεπεισμένος ότι ούτε θάνατος, ούτε ζωή, ούτε αγγελοι, ούτε αρχαί, ούτε δυνάμεις, ούτε παρόντα, ούτε μέλλοντα, ούτε ύψωμα, ούτε βάθος, ούτε αλλη τις κτίσις θέλει δυνηθή να χωρίση ημάς από της αγάπης του Θεού της εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών >>.

Μακάρι όλοι μας να νιώθουμε μία τόσο μεγάλη αγάπη για τον Πατέρα μας, τον Θεό ώστε με σιγουριά να εκδηλώνουμε τα έργα του πνεύματος του Θεού με όλες μας τις δυνάμεις και τίποτα μα τίποτα να μην δύναται να μας χωρίσει από της αγάπης του Χριστού. Για να το φανερώνει ο απ. Παύλος αφήνει να εννοηθεί ότι ο ανθρωπος δύναται με τον αγώνα του να εξασφαλίσει μία τέτοια κατάσταση στα ενδόμυχά του.

Εύχομαι όλοι να νιώσουμε όλες αυτές τις διαβεβαιώσεις και με χαρά να τις φανερώνουμε παντού, ώστε οι ανθρωποι να απορούν θετικά μαζί μας.

Πάντως για να είναι κάποιος σίγουρος να πει κάτι τέτοιο, να ξέρει ότι δύναται να το πει, μόνο αφού πρώτα νικήσει τον έτερο κακό εαυτό του. Για να γίνει αυτό χρειάζεται να διέλθει μέσα από πολλές αντιξοότητες.

Πόσο μακάριος, είναι ο ανθρωπος που διακατέχεται από αυτά τα συναισθήματα και διακατέχεται από όλες αυτές τις διαβεβαιώσεις! Αυτός ο ανθρωπος είναι σίγουρα μία πόλις κτισμένη πάνω όρους η οποία δεν δύναται να κρυφτεί.

Πόλις κειμένη επάνω όρους: Είναι οι αρετές, οι οποίες πνευματικά κοσμούν την ζωή μας και φωτίζουν αυτή διαμορφώνοντας την προσωπικότητά μας στα πλαίσια του Αγίου Θεού, μετέχοντας στην συνέχεια σε στοιχεία όπως η αγάπη η ανυπόκριτη, η ταπείνωση, η ζώσα πίστη, η ειρήνη, η σοφία στον τρόπο σκέψης, η υγεία, η ζωή και τελευταία η φιλοξενία. Στοιχεία Θεού τα οποία θα πρέπει να στρέφονται προς πάντα συνάνθρωπο φίλο και εχθρό.

Με λίγα λόγια οι καρποί, τα χαρίσματα και τα σημεία, αυτά θα μας κάνουν Πόλη επάνω όρους. Τα έργα αγάπης θα πρέπει να κατέχουν ιδιαίτερη θέση στην ζωή μας, όλα τα αλλα έρχονται δεύτερα.

Πόλις πολιορκημένη: Ομοιάζουμε ως πόλη πολιορκημένη και ως περιβόλι που το έχουν καταστρέψει.

Αυτό εκδηλώνεται πνευματικά με δύο τρόπους: Πρώτος, σε προσωπικό επίπεδο ο ανθρωπος διέπεται από πολιορκίες των αδυναμιών και των παθών, τα οποία γκρεμίζουν τα πρότυπα όπως Χριστός, απόστολοι, αγάπη, ζωή. Και ο δεύτερος τρόπος πολιορκίας είναι ότι τα έθνη αποκτούν εξουσία την οποίαν εμείς την δίνουμε εις αυτά, διότι ο Θεός απουσιάζει από τη ζωή μας. Έτσι η αγάπη μηδενίζεται και αυξάνει η αμαρτία, η οποία μας οδηγεί στο να γίνουμε σιγά - σιγά ειδωλολάτρες, εθνικοί έχοντας αγάπη μόνο στην ύλη, την οποίαν για να φρουρήσουμε διεξάγουμε πολέμους με τα έθνη τα οποία συνέχεια μας πολιορκούν και ο λόγος, διότι και αυτά διεκδικούν το υλικό στοιχείο στο οποίο έχουν στηρίξει τη ζωή τους. Για να σταματήσει η πολιορκία, η άλωση χρειάζεται οι Έλληνες να σηκώσουν το πνευματικό τους ανάστημα ώστε να επικρατήσουν των εθνών με την αγάπη, με την ταπείνωση, με την αναγέννηση, με την αφθαρτη αθάνατη ζωή όπως έπραξαν τα πρότυπα Κύριος, απόστολοι, αγιοι.

Μετάνοια λοιπόν και προσκόλληση στην ζώσα φωνή του ζώντος Θεού, στην Φωνή Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πολίτευμα της ζωής: Η βασιλεία του Θεού δεν χτίζεται με σκιώδη πίστη και με την μέχρι χτες πίστη του θανάτου που είχαμε υιοθετήσει, ούτε με την ύλη, διότι η δυσκολία της ύλης μας εμποδίζει να αισθανόμαστε την ζεστασιά, την αγάπη και την χαρά της βασιλείας του Θεού εις τον εσωτερικόν μας κόσμο. 

Αυτά τα στοιχεία πρέπει να εκλείψουν από εμάς, το πολίτευμα του θανάτου το οποίο είχαμε μέχρι χτες πρέπει να εξαφανιστεί από εμάς και στην θέση του πρέπει να έρθει το πολίτευμα της ζωής.

Το πολίτευμα του θανάτου το φέρνει η αγνοια του θελήματος του Θεού, καθώς η σκιώδη πίστη και τελευταία η λάθος πίστη του ότι πρέπει να πεθάνουμε και να πάμε στον ουρανό ή ότι πρέπει να γεράσουμε ή ότι πρέπει να πεθάνουμε, ώστε να πάμε στον ουρανό όπου εκεί μας περιμένει ο Θεός. Ο Θεός είναι Θεός ζώντων και ουχί νεκρών.

Το μεγάλο παράδειγμα για εμάς είναι ο Χριστός ο οποίος με την παρουσία του γκρέμιζε το κράτος του θανάτου θεραπεύοντας πάσα ασθένεια και πάσα διαβολή ανασταίνοντας μέχρι και τους νεκρούς. Πρέπει να τα καταλάβουμε όλα αυτά. Εμείς όλοι πρέπει από σήμερα να φέρουμε στην ζωή μας το πολίτευμα της ζωής, αυτό θα μας το εξασφαλίσει η ζώσα πίστη καθώς η γνώση του θελήματος του Θεού, η οποία φέρνει την αναμαρτησία, τον καθαρισμό και τελευταία τον αγιασμό.

Ο τελευταίος αγγελος της αποκάλυψης σαλπίζει σήμερα δια της Φωνής Θεού το ευαγγέλιο της βασιλείας, το οποίο μας επαναφέρει στην επίγνωση και στην αλήθεια του θελήματος του Θεού. Ώστε όλοι μαζί να τείνουμε στην ουσιαστική αναγέννηση η οποία θα μας εξασφαλίσει την βασιλεία του Θεού εντός ημών.

Τα παιδιά που ανήκουν στην Φωνή Θεού να καλλιεργούν το ευαγγέλιο της βασιλείας και τα στοιχεία που θα μας εξασφαλίσουν την βασιλεία του Θεού μέσα μας και γύρω μας, αδιαφορώντας για τις φωνές του θανάτου από όπου και αν προέρχονται.

Αν εμείς δεν πιστέψουμε στην ζωή και στο ευαγγέλιο της βασιλείας τότε οι υιοί του αιώνος τούτου με τις επιστήμες που αναπτύσσουν θα βρουν τα μέσα στον φυσικό τομέα που χρειάζονται, ώστε να αφθαρτοποιηθούν και θα καταργήσουν τον Θεό και θα γίνουν αυτοί Θεοί. Αμα γίνει αυτό οι υιοί του Θεού θα τρέχουν πίσω τους ώστε να τους δώσουν αυτοί ζωή όπως τρέχουν σήμερα για να γίνουν καλά από ασθένειες ανίατες ή και μικρές. Μάλιστα θα είναι ντροπή μας που θα καταντήσουμε σε αυτό το σημείο, μη γένοιτο. Αμήν.

Πολυλογία: «Διότι εκ των λόγων σου θέλεις δικαιωθή και εκ των λόγων σου θέλεις καταδικασθή».

Προσοχή, εκ της πολυλογίας δεν λείπει η αμαρτία. Όταν τα λόγια μας εφαρμόζονται θα δικαιωθούμε και όταν τα λόγια μας δεν εφαρμόζονται θα καταδικαστούμε. Την δικαίωση ή την καταδίκη θα την κάνει ο καθένας μόνος του με την συνείδησή του. Συνείδηση ελέους χρειάζεται να έχουμε για να δικαιωθούμε και να μην καταδικαστούμε.

Μία ημέρα είπε η γλώσσα στον εγκέφαλο, καλημέρα και ο εγκέφαλος απάντησε, από σένα θα εξαρτηθεί. Χρειάζεται λοιπόν να θέτουμε φύλακα περί των χειλέων ώστε να μην κουράζουμε το είναι μας, το σώμα μας, το μυαλό μας και το οδηγούμε σε αδιέξοδο με πονοκεφάλους και ανίατες, αθεράπευτες ασθένειες.

Πονηρία: Το εμπόριο του κράτους του διαβόλου. Μέσα στο φυσικό εμπόριο η πονηριά δημιουργεί παραβάσεις έναντι του νόμου της πολιτείας χάρις αισχρού κέρδους ώστε κάθε έμπορος να χρησιμοποιεί ψέματα και πονηριές όπως λέει μια λαϊκή έκφραση, ο κατεργάρης πουλάει φουσκωμένα άντερα στον κατεργάρη.

Πονηρία: Η πονηρία είναι φοβερός εχθρός του ανθρώπου γιατί σκοτώνει ύπουλα την ψυχή και το σώμα. Η πονηρία εις τον ηθικό τομέα δημιουργεί ηθικά ολισθήματα ενώ εις τον επαγγελματικό τομέα δημιουργεί αδικίες, απάτες, αρπαγές, κλοπές, φθορές, νοθείες κλπ.. Αποτελεί δε τη μεγαλύτερη κοινωνική πληγή.

Αυτός που έχει την αγάπη προς τον συνάνθρωπό του, την πραότητα και την εγκράτεια δεν είναι δυνατόν να σκεφτεί και να πράξει το πονηρό σε βάρος του συνανθρώπου του.

Η πονηρία εγκαταλείπει τον ανθρωπο που αγωνίζεται συν Θεό όταν ξεριζώσει από μέσα του τον εγωισμό και τότε στη θέση της πονηρίας θα έλθει ένα αλλο χάρισμα του Πνεύματος του Αγίου που ονομάζεται Ερμηνεία Γλωσσών, που χρησιμεύει για να ερμηνεύει τη γλώσσα που λαλεί ο πιστός δια Πνεύματος Αγίου και έτσι να οικοδομείται και αυτός και η εκκλησία.

Πορεία αναγέννησης: Πρέπει να αγαπήσουμε τον Θεό και το Αγιο Ευαγγέλιό του. Μετέπειτα να διεξάγουμε αγώνες και να περιμένουμε την υπόσχεσή του.

Στην αρχή θα μας επισκιάσει ο απεσταλμένος του, μετέπειτα το Αγιο Πνεύμα ώστε να μην είμεθα ορφανοί. Κατόπιν ο Κύριος που είναι αναστημένος, ώστε να μας δείξει τον δρόμο της δικής μας ανάστασης και έτσι να εισέλθουμε από τη ζωή που ζούμε σήμερα η οποία είναι γεμάτη πόνο στη δική του ζωή την αφθαρτη, στην γεμάτη σοφία Θεού συναρπάζουσα. Μετέπειτα θα μας γνωρίσει τον Πατέρα, ώστε ο τριαδικός Θεός να σκηνώσει μέσα μας, να είμεθα παιδιά του και αυτός να είναι Θεός μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πορευθέντες: Το πορευθέντες φανερώνει την μεγάλη αγάπη ως προς τον Θεό και ως προς τον πλησίον. Μια τέτοια αγάπη γκρεμίζει το μεσότοιχο της έχθρας μεταξύ Θεού και ανθρώπου. Δεν είναι δυνατόν μια τέτοια αγάπη να μείνει αδιάφορη από τον Θεό, οι ευλογίες θα έρθουν στο εκατονταπλάσιο.

Το πορευθέντες σε βοηθά, ώστε να εγκαταλείψεις τα πάντα, όπως ο στρατιώτης, όταν καλείται να βρεθεί στην πρώτη γραμμή. Θα έρθουν δοκιμασίες πολλές με το πορευθέντες, όμως να μην το βάλουμε κάτω, πίσω από τις δοκιμασίες κρύβεται ο Θεός ο οποίος θα επιφέρει απειρες ευλογίες στον ανθρωπο αυτό και σε αυτούς που τον ακολουθούν και έτσι αυτές οι ευλογίες θα μας βγάλουν στον ουρανό. Ο τολμών νικά!

Πορευθέντες: Είναι πολλοί που μέρα νύχτα κάνουν τους κήρυκες χωρίς να εργάζονται με θυσία το θέλημα του Θεού, το οποίο είναι το πορευθέντες μαθητεύσατε όλα τα έθνη. Αφού ο Κύριος είχε ακατάπαυστη δραστηριότητα εις όλους τους πνευματικούς τομείς πόσο μάλλον θα χρειάζεται να έχουμε εμείς.

Πολλοί αναβάλλουν το θέλημα του Θεού για αύριο, έτσι λένε ή για αργότερα. Να ξέρουμε ότι το αύριο οδηγεί εις την χώρα του ποτέ και το αργότερα στο θάνατο. Ο Κύριος τόνισε, μαζέψτε αμάραντο θησαυρό εν όσο έχετε καιρό, γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Ο ταπεινός εργάζεται συνέχεια, έχει ακατάπαυστη πνευματική δραστηριότητα χωρίς να κουράζεται και δεν θα σταματήσει να εργάζεται μέχρι να ακούσει από τον Χριστό το ευ δούλε αγαθέ και πιστέ εις τα ολίγα εστάθης πιστός επί πολλών θέλω σε καταστήσει, είσελθε εις την χαράν του κυρίου.

Ο εγωιστής πιστεύει ότι είναι ενάρετος στον Θεό και το μόνο που διαθέτει είναι λόγια χωρίς έργα. Προσοχή!

Πορνεία: Ο πόρνος δεν έχει αγάπη, ζει για να εκπληρώνει το πάθος του αυτό. Ο πόρνος δεν συζητά, δεν ενδιαφέρεται, δεν ζει για να δώσει αγάπη στον συνάνθρωπό του, ζει μόνο για να εκμεταλλεύεται αυτόν και να εκπληρώνει το πάθος αυτό το οποίο καταστρέφει την ψυχή και το σώμα του. Ο Θεός να μας φυλάει από το δαιμόνιο αυτό. Ο έρωτας, η αγάπη, ο γάμος δεν είναι πορνεία, διότι φανερώνουν ενδιαφέρον, αγάπη, συμμετοχή στη ζωή, στη χαρά. Ο Θεός έδωσε τα πάντα να μεταλαμβάνονται με ευχαριστία. Όταν αυτά γίνονται πάθη, τότε ο ανθρωπος ο εν τιμή παρασυνεβλήθη τοις κτήνεσιν τοις ανοήτοις και ωμοιώθη αυτοίς.

Πόρτα της ζωής: Ο Θεός είναι δίκαιος και όταν ποιούμε το θέλημά του με ειλικρίνεια είναι σίγουρο ότι θα μας ανοίξει την πόρτα της ζωής.

Η πόρτα της ζωής ανοίγει δύσκολα διότι χρειάζεται εκτός από αγιασμό και καθαρισμό, ταπείνωση και ζώσα πίστη.

Για να αποκτήσουμε την πίστη και την ταπείνωση χρειάζονται τα έργα, τα οποία θα μας θωρακίσουν έμπροσθεν του Θεού, ώστε να υψώσουμε το ανάστημά μας, σε παρένθεση το ανάστημά μας και να ζητήσουμε από αυτόν τον Θεό με ταπείνωση, η οποία έχει δια των έργων μας παρρησία έμπροσθεν του Θεού, να μας ελευθερώσει από τον διάβολο σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής μας, ώστε δια του Θεού να αποκτήσουμε την ζωή.

Ο Κύριος όταν έφερε εις πέρας την αποστολή του τότε ο Πατέρας τήρησε το (συμβόλαιο) μαζί του και του έδωσε όλες τις εξουσίες σε ουρανό και γη. Τα έργα λοιπόν θα μας αυξήσουν την παρρησία στα αιτήματά μας. Αυτά είναι:

1) μαθητές πορευθέντες ανά τα έθνη, 2) η θυσία η οποία γίνεται για την δόξα του Θεού και την σωτήρια του κόσμου και 3) η ανυπόκριτη αγάπη, η οποία θα στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο φίλο και εχθρό.

Αυτά είναι τα στοιχεία που καμιά φορά όταν κινδυνεύει η ζωή μας θα μπορούμε μέσω αυτών να έχουμε το δικαίωμα, σε παρένθεση το δικαίωμα, να φωνάζουμε στον Θεό ώστε να μας ακούσει και να μας δικαιώσει. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πραγματικές πηγές ζωής: << Ο Θεός εμώρανεν την σοφίαν του κόσμου τούτου>>. Πράγματι, πού να συγκριθεί η σοφία του Θεού με την σοφία των ανθρώπων, που και αυτή η σοφία των ανθρώπων του Θεού είναι, αλλά παιδική μπροστά στην σοφία του Θεού. 

Ας δούμε μερικούς τομείς. Πάμε στο θέμα της υγείας. Η σοφία των ανθρώπων είναι οι γιατροί, τα φάρμακα, οι εγχειρήσεις, τα ψυχολογικά κ.λπ. ενώ η σοφία του Θεού ενεργεί θεραπείες διά του λόγου όπως, Κοράσιον, σοι λέγω, σηκώθητι και ας είχε πεθάνει. Λεπροί διά του λόγου καθαρίζονται, τυφλοί εκ γενετής αποκτούν βολβούς, κουλοί διά του λόγου αποκτούν τα χαμένα μέλη, Λάζαρε δεύρο έξω και ας είχε τέσσερις ημέρες στο μνήμα βρισκόμενος σε αποσύνθεση. Ο Πέτρος λέγει, αργύριον και χρυσίον εγώ δεν έχω· αλλ' ό,τι έχω, τούτο σοι δίδω· εν τω ονόματι του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου σηκώθητι και περιπάτει.

Πάμε σε αλλον τομέα, στην δικαιοσύνη. Η ανθρώπινη δικαιοσύνη (νόμος) για κάθε παράπτωμα λέει θα πληρώσεις, θα πας φυλακή ενώ στον Θεό δεν χρειάζεται, διότι η αγάπη του είναι η δικαιοσύνη της προσφοράς, το περίσσευμα του ενός στο υστέρημα του αλλου. Έτσι κανείς δεν στερείται. Στον κόσμο το ψέμα έχει γίνει πολίτευμα αδιασάλευτο, ενώ στο πολίτευμα του Θεού μόνο η αλήθεια ζει ανάμεσα στους ανθρώπους.

Πάμε στο θέμα της αγάπης. Στον κόσμο η ανθρώπινη αγάπη φτάνει ως τα κοντινά μέλη της οικογένειας και όχι πάντα. Πολλά δικαστήρια γίνονται μεταξύ των μελών για το υλικό στοιχείο, ενώ η αγάπη του Θεού στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Μάλιστα δεν προσωποληπτεί.

Πάμε στην χαρά του κόσμου και στην σοφία που προκαλεί η χαρά του Θεού. Οι ανθρωποι έχουν χαρά με τις επιτυχίες τους πάνω στο υλικό στοιχείο, πιστεύουν ότι μέσω αυτού θα εξασφαλίσουν τη ζωή, ενώ ο Χριστός αναφέρει ότι η ζωή δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων, διότι η συσσώρευση της ύλης προκαλεί πολλά κακά όπως αντιπαλότητες, φοβίες, φιλαργυρίες κ.λπ..

Η χαρά του Θεού προέρχεται από το Αγιο Πνεύμα και είναι ανεκλάλητη διότι οι ανθρωποι του Θεού είναι ευτυχισμένοι χωρίς λόγους. Ο μόνος λόγος που τους κάνει ευτυχισμένους είναι ότι ο Θεός είναι στη ζωή τους. Αυτό είναι υπέρ αρκετό! Ο Θεός έχει τα πάντα. Επομένως και οι ανθρωποι του Θεού έχουν τα πάντα. Το πιο σημαντικό είναι ότι έχουν τη ζωή η οποία διέπεται από τη λογική, η οποία λογική δημιουργεί την εξέλιξη.

Πάμε ακόμη να δούμε την διακυβέρνηση των λαών. Η σοφία των ανθρώπων έχει δημιουργήσει πυρηνικά όπλα, σύνορα, θρησκείες. Οι ανθρωποι φανατίζονται με το οτιδήποτε, γίνονται δογματικοί, για να μάθουν για το Ευαγγέλιο, για το θέλημα του Θεού ενώ το έχουν μπροστά τους τρέχουν να εντάξουν τον εαυτό τους σε οργανώσεις, δόγματα, παρέες κ.λπ. σαν τα πρόβατα τα οποία θέλουν τσοπάνη. Η διαφορά είναι ότι τα πρόβατα, κατώτερα όντα, χρειάζονται τσοπάνη, ενώ ο ανθρωπος γιατί να γίνεται πρόβατο και γιατί να θέλει τσοπάνη αφού είναι γεγραμμένο θεοί είστε και υιοί υψίστου πάντες;

Η σοφία του Θεού στην διακυβέρνηση του κόσμου είναι το ίνα ώσιν εν, είναι το να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτόν σου, είναι η αγάπη, είναι οι καρποί, τα χαρίσματα, τα σημεία. Ο Θεός δεν βλέπει σε θρησκεία, σε έθνος. Ο Θεός είναι Πατέρας όλου του κτιστού και άκτιστου κόσμου και αγκαλιάζει ότι δημιούργησε. Εύχομαι να βρούμε τις πραγματικές πηγές της ζωής του Θεού ώστε να ζούμε ενωμένοι με τον Θεό και μεταξύ μας με την ενυπόστατη σοφία αυτού η οποία είναι ο πάρεδρος του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πραγματικός εχθρός: Ο μεγαλύτερος φόβος όλων των ανθρώπων είναι να μην αρρωστήσουμε, να μην χάσουμε το σώμα μας διά του θανάτου, να μην φθαρούμε. Αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί μας όμως οι μικρότητες, τα συμφέροντα, οι πονηρίες μας τύφλωσαν ώστε να μην επιδιώκουμε όλοι οι ανθρωποι να νικήσουμε τους πραγματικούς εχθρούς μας, νομίζοντας ότι εχθρός μας είναι ο συνάνθρωπος μας. Όταν όμως ερχόμαστε σε αδιέξοδο καταλαβαίνουμε πόσο μάταιο είναι να αναλωνόμαστε σε επιδιώξεις που δεν στοιχειοθετούν τη ζωή και αυξάνουν αυτή πάνω στο θέλημα του Θεού και στην αφθαρτη ζωή.

Από σήμερα όλοι να επιδιώξουμε να λάβουν χώρα τα γεγραμμένα στη ζωή μας, με αποκορύφωμα την μεταστοιχείωση του σώματος από φθαρτό σε αφθαρτο. Είναι επαγγελία και θα λάβει χώρα είτε το θέλουμε είτε όχι. Ας μην χάσουμε την ευκαιρία την οποία ο Πατέρας μας έφερε στη ζωή μας, ώστε να περπατήσουμε τον δρόμο που ανοίγεται μπροστά μας διά του Χριστού αφού αυτός έχει τα κλειδιά και ανοίγει και ουδείς κλείνει και κλείνει και ουδείς ανοίγει. Γένοιτο αμήν.

Πραότητα: Βασιλεία ειρήνης εις τα πάντα, από θηρία μέχρι ανθρώπους και καιρικές συνθήκες. Η πραότητα θα επικρατήσει σε ολόκληρο το σύμπαν.

Πράττων δικαιοσύνην: Η δικαιοσύνη των ανθρώπων απαιτεί, του Θεού προσφέρει. Δεν είναι δύσκολο να γίνει η δικαιοσύνη του Θεού κτήμα μας.

Εξάλλου , γιατί να μην προσφέρουμε αυτό το οποίο λαμβάνουμε υπό του Θεού κάθε μέρα στη ζωή μας δωρεάν;

Γιατί να μην δώσουμε έλεος, αφού ο Θεός μας αγκαλιάζει κάθε στιγμή με το δικό του μέγα έλεος;

Γιατί να μην δώσουμε αγάπη αφού πρώτος ο Θεός μας αγάπησε χαρίζοντάς μας ζωή αιώνια, ζωή που την διέπει λογική, η οποία μάλιστα συνέχεια μεταλλάσσεται εξελίσσεται, αυξάνει με σκοπό να φτάσουμε στο κατ’ εικόνα και ομοίωση;

Θα είμεθα αδικαιολόγητοι εάν θέλουμε να λεγόμεθα τέκνα Θεού και να πέφτουμε σε κρίσεις, επικρίσεις, καταλαλιές, πονηρίες, συμφέροντα, φιλοδοξίες κ.λπ. Ώστε να μην γίνουμε δίκαιοι, να μην γίνουμε όπως ο Πατέρας, ο οποίος βρέχει για δικαίους και αδίκους. Δεν είναι δύσκολο να το πετύχουμε.

Αν έχουμε όμως αγάπη στον Θεό, θα έχουμε αγάπη και σε ότι δημιούργησε. Αμήν.

Πρέσβης Θεού: Πρέσβης είναι αυτός ο οποίος πρεσβεύει τις αρχές και τις επιδιώξεις του κράτους που εκπροσωπεί κατά κόσμο.

Στον Θεό πρέσβης είναι αυτός ο οποίος με τον σχετικό αγώνα και την πλήρη αφιέρωση στον Πατέρα, έφτασε στο σημείο να εμπιστεύεται τον Πατέρα Θεό, έφτασε στο σημείο να ακούει και με ευκολία να εκτελεί το θέλημα του Θεού.

Όταν φτάσουμε στο σημείο αυτό, τότε θα γίνουμε αιώνια πρέσβεις του Χριστού μας, όπου θα πρεσβεύουμε παντού με την δική του δύναμη και σοφία τα δρώμενα του Ευαγγελίου με τα λόγια μας και την ίδια μας τη ζωή.

Τι θα πρεσβεύουμε συγκεκριμένα; Πρώτον, την πολυποίκιλη σοφία του. Δεύτερον, την απειρη αγάπη του η οποία θα στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο ή εχθρό. Τρίτον, την αρετή των αρετών ταπεινοφροσύνη. Τέταρτον, την ζώσα πίστη. Πέμπτον, την χαρά και ευφορία του Αγίου Πνεύματος, η οποία δημιουργεί νέες συνθήκες ζωής αφού μέσω αυτής ενεργοποιείται ο ήδη υπάρχων στο σώμα μας αφθαρτος μηχανισμός, ο οποίος το ενεργοποιεί εκατό τοις εκατό.

Εύχομαι όλοι να γίνουμε με την ίδια μας τη ζωή πρέσβεις του Χριστού, οικείοι αυτού, συνεργάτες αυτού.

Αφού μπορούν να πρεσβεύουν οι κοιμηθέντες αγιοι, πόσο πιο εύκολο θα είναι αν στον κόσμο μας εμφανιστούν οι αγιοι. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πρεσβύτερος: Σημαίνει κάποιος ανθρωπος ο οποίος έχει γνώση του Λόγου του Θεού, έχει πνευματική εμπειρία, έχει σοφία Θεού, έχει φιλοξενία, έχει αγάπη ανυπόκριτη, έχει διαύγεια πνεύματος, είναι προσιτός και αγαπητός από το ποίμνιο που πρεσβεύει.

Οι ανθρωποι οικειοθελώς τον αγαπούν, κατ’ αποκάλυψη Θεού τον συμβουλεύονται και τον ακολουθούν, είναι στύλος στην εκκλησία του Θεού, είναι φως Θεού που φωτίζει πνευματικά τους γύρω του και το φως του φτάνει σε μεγάλη ακτίνα δράσης, προσελκύοντας κοντά του πολλούς ανθρώπους. Ο πρεσβύτερος είναι και επίσκοπος. Με λίγα λόγια είναι αυτός που ο Θεός τον έχει ευλογήσει ώστε ακούραστα να ποιμαίνει το ποίμνιο που του χάρισε και που του εμπιστεύτηκε αυτός ο Θεός.

Πρόβατο επί σφαγής: Ο αγώνας που διεξάγουμε μέσα στις κοινωνίες που ζούμε διέπεται από αντιπαλότητες και ο λόγος, διότι ο κόσμος κείται εν τω πονηρώ. Εμείς καλούμαστε να κινηθούμε τώρα μέσα στον κόσμο, με δικαιοσύνη Χριστού, με αγάπη Χριστού έξω από τα στερεότυπα που υφίστανται στον κόσμο.

Αφού ο Λόγος του Θεού μας παροτρύνει σε μία πορεία έξω από το σύστημα του κόσμου, είναι φυσικό φαινόμενο όταν διεξάγουμε έναν τέτοιο αγώνα να διωχτούμε, να κατηγορηθούμε, να αδικηθούμε σε σημείο πολλές φορές να είμαστε ως πρόβατο επί σφαγής. Παρόλα αυτά όμως, θα συνεχίσουμε τον αγώνα της μετάνοιας, της αναγέννησης, της θέωσης. Και ο λόγος, διότι με την δύναμη του Θεού και το πνευματικό ανάστημα το οποίο εξασφαλίζουμε ως ανθρωποι του Θεού, υπό του Θεού, δυνάμεθα να αναγεννήσουμε πολύ κόσμο και να γίνουμε πόλος έλξης για εκατομμύρια ανθρώπους. Ο ιερός Χρυσόστομος αναφέρει, αρκεί είς ανθρωπος ζήλω πεπυρωμένος ολόκληρον διορθώσασθαι Δήμον και όχι μόνο, με την ζώσα πίστη και τον καθαρισμό δύναται να αναγεννήσει όλον τον πλανήτη.

Το πιστεύω ότι μπορεί να το κάνει ο ανθρωπος του Θεού, αρκεί να ζει σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού. Τα πάντα δυνατά εις τον πιστεύσαντα.

Προδοσία: Πολλοί ανθρωποι σε εκείνους που τους δέχονται και ξέρουν ότι δεν θα κατηγορηθούν παρουσιάζουν τον Θεό όπως τον έχουν μέσα τους. Όταν όμως ερωτηθούν από δογματικούς ανθρώπους ή από αρχές και εξουσίες του τόπου τους, τα λένε όπως θέλουν οι αλλοι και αυτό το θεωρούν σοφία. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτός ο τρόπος είναι προδοσία, είναι άρνηση και πέφτουν στην παγίδα που έπεσε ο απ. Πέτρος.

Αδέλφια μου, όταν ερωτηθούμε να λέμε ότι πιστεύουμε χωρίς φόβο με πλήρη εμπιστοσύνη στον Θεό, χωρίς όμως να κατηγορούμε κανέναν.

Προδοσία Ιούδα: «Και μετά το ψωμίον τότε εισήλθεν εις εκείνον ο Σατανάς. Λέγει λοιπόν προς αυτόν ο Ιησούς· ό,τι κάμνεις, κάμε ταχύτερον. Τούτο όμως ουδείς των καθημένων ενόησε προς τι είπε προς αυτόν».

Όποιος και αν είναι ο συνάνθρωπος που ο Θεός μας στέλνει δίπλα μας και όποιος και αν είναι ο χαρακτήρας του, εμείς δεν έχουμε το δικαίωμα να τον προσβάλουμε ούτε να τον κατηγορούμε. Ο Κύριος αν και ήταν ο Ιούδας ο προδότης του δεν έλεγε τίποτε, κανένα κατηγορώ γι’ αυτόν και αυτό το βλέπουμε διότι οι μαθητές δεν ήξεραν ποιος θα τον προδώσει.

Ο Κύριος προσπαθούσε και ενεργούσε πάντα θετικά προς όλους μήπως και μετανοήσει και ο Ιούδας. Αφηνε ο Κύριος τον καθένα να φέρνει την αποστολή του εις πέρας, έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη στον ουράνιο Πατέρα του και δεν προέτρεχε.

Και εμείς αν μέσα μας βασιλεύει ο Θεός θα δούμε ότι η αγάπη θα υπερισχύσει στη ζωή μας πάνω από οποιοδήποτε αλλο συναίσθημα, η οποία αγάπη θα εκδηλώνεται και θα στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο ή εχθρό. Ίσα-ίσα το συναίσθημα που θα εκδηλώνεται από τον αναγεννημένο ανθρωπο θα είναι λύπη για την απώλεια ψυχής και σώματος του συνανθρώπου μας.

Ο Θεός λοιπόν να ευχόμαστε να ελεήσει, να φρουρήσει και να σώσει τον κάθε αδερφό που δεν εννοεί το θέλημα του Θεού και τον τρόπο που ενεργεί ο Θεός.

Σαν το αρνάκι το ακακο δια της προδοσίας ο Ιούδας οδήγησε τον Κύριο εις την σφαγή. Εάν είχε ευθύνη ο Κύριος δεν θα τον αποκαλούσε η Αποκάλυψη αρνίον εσφαγμένον. Οποιονδήποτε από τους μαθητές του μπορούσε να προκαλέσει ο Κύριος δια του ψωμίου, τότε όμως θα είχε ευθύνη. Το πιστό και Αγιο τέκνο του Θεού να γίνει προδότης; Φύσει αδύνατον ο Θεός να αφήσει τα παιδιά του να τα φάει η απώλεια. Έπρεπε τέκνο του σατανά και κατά φύση ειδικευμένο να γίνει ο προδότης, ώστε να παρουσιάσει τον χωρισμό του αγαθού από του πονηρού.

Γνωρίζουμε ότι δεν έχει δικαίωμα ο ανθρωπος να αφαιρέσει τη ζωή του αλλου. Τιμωρείται και από τον νόμο του Θεού και από τον νόμο των ανθρώπων. Αλλά και την δική του ζωή δεν έχει δικαίωμα να αφαιρέσει, τιμωρείται από τον Θεό. Επομένως, εφόσον ο Χριστός έπρεπε να θυσιαστεί για την σωτηρία του κόσμου, εάν παραδιδόταν μόνος του εις την σφαγή θα έπραττε αμάρτημα το οποίον θα του αφαιρούσε την εξουσία της αναμαρτησίας.

Έπρεπε να πέσει κλήρος σε κάποιον αμαρτωλό να γίνει ο προδότης. Το προφήτεψε ο Δαβίδ, κατάστησον επ’ αυτόν αμαρτωλόν και διάβολος στήτω εκ δεξιών αυτού…………γεννηθήτωσαν αι ημέραι αυτού ολίγαι και την επισκοπήν αυτού λάβει έτερος. Ο διάβολος ήταν πάντα εκ δεξιών του Ιούδα, τότε μπήκε μέσα του.

Προδόται: Αυτοί που αναγκάζουν τους ανθρώπους να τους πουν τα μυστικά τους με σκοπό κάποια ημέρα να τους προδώσουν, να τους έχουν στο χέρι. Κάνουν τον φίλο για να έχουν τους συνανθρώπους τους στο χέρι.

Πάντως, θέλω να πω ότι ένα μυστικό το οποίο εμείς δεν το διαφυλάττουμε αφού είναι μυστικό, τότε μην έχουμε την απαίτηση όταν το προδώσουμε στους αλλους αυτοί να το διαφυλάξουν. Να μην παρεξηγηθούμε, διότι δεν μας πρόδωσε κανένας, εμείς με το που το είπαμε προδώσαμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Στην περίπτωση αυτή εμείς είμεθα οι προδότες του εαυτού μας.

Προνοώντας καλά έργα: Ο Κύριος αυτό μας μαθαίνει: «προνοούντες τα καλά ουχί μόνον ενώπιον του Κυρίου, αλλά και ενώπιον των ανθρώπων».

Να αναγεννηθούμε ώστε να παίξουμε έναν θετικό ρόλο μέσα στην Δημιουργία και να συμβάλλουμε με τα λόγια μας και με τα έργα μας στην αναγέννηση των ανθρώπων. Είναι γραφικό, ό,τι εκάματε εις έναν τον μικρόν τούτον εις εμέ εκάματε, καθώς παράδειγμα έδωκα εις εσάς. Το παράδειγμα είναι να εργαζόμαστε ώστε με το πνεύμα του Θεού να αυξάνουν δίπλα μας οι ανθρωποι πνευματικά αλλά και υλικά.

Η διαφορά στις μεταξύ μας σχέσεις προ της ελεύσεως του Χριστού με την τωρινή μας ζωή όπου ο Θεός ενεργεί διά Πνεύματος Αγίου, είναι να δίνουμε αγάπη ο καθένας μας στα μέτρα που μπορεί χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση. Η δικαιοσύνη των ανθρώπων απαιτεί του Θεού προσφέρει.

Προνοούμε τα καλά έργα σημαίνει, ότι φροντίζουμε να αναγεννηθούμε. Αυτή η λογική προνοεί και την θετική εξέλιξη των συνανθρώπων μας. Να προνοούμε το θέλημα του Θεού το οποίο να αυξάνει διά της μερικής ή ολικής αφιέρωσης. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Προορισμός απωλείας: Όταν ένας ανθρωπος έχει προορισμό απωλείας, αναπτύσσει χαρακτηριστικά τα οποία φανερώνουν τον προορισμό του, ο οποίος είναι η απώλεια, μη γένοιτο σε κανέναν ανθρωπο.

Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι: Πρώτον, δεν έχει χρόνο ώστε να δοξάζει τον Θεό και να εργάζεται με χαρά τα δρώμενα του Λόγου του Θεού χωρίς πρόσκομμα. Μάλιστα να εργάζεται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και αν υφίστανται εκείνη την χρονική περίοδο στη ζωή του θετικές ή αρνητικές.

Δεύτερον, δεν φρουρεί τον εαυτό του έτσι ώστε να ξοδεύει την ενέργειά του στο να εντρυφεί πάνω στον Λόγο του Θεού και δυστυχώς μπλέκει συνέχεια σε κοσμικές υποχρεώσεις και όχι πνευματικές.

Τρίτον, στηρίζει ο ανθρωπος που δεν έχει προορισμό σωτηρίας τη ζωή του στην ύλη και συγκεκριμένα στα χρήματα. Έτσι αδιαφορεί για τον πλουτισμό του πνεύματος και τις απειρες δυνατότητές του. Τέταρτον, αγνοεί την ταπείνωση με φυσική συνέπεια να γίνεται εωσφορικός.

Πέμπτον, εργάζεται για την προσωπική του βασιλεία και όχι για την γενική, ομοιάζων του αφρονα.

Έκτον, αδιαφορεί στην συμβουλή του Κυρίου η οποία έχει ως εξής: ζητείτε πρώτον την βασιλεία του Θεού και ταύτα πάντα προστεθήσονται.

Έβδομον, στηρίζει τη ζωή του στα φάρμακα και όχι στα θαύματα, με μεγαλύτερο όλων την αναγέννηση.

Την επιστήμη (φάρμακα) ο ανθρωπος του Θεού θα την χρησιμοποιήσει για έναν λόγο. Αυτός είναι να κερδίσει χρόνο, ζωή, ώστε να αποτρέψει δυσάρεστα γεγονότα. Συνάμα όμως θα αυξάνει πνευματικά, αυτό θα τον γεμίσει υγεία στο πνεύμα και μετέπειτα στο σώμα. Έτσι τα φάρμακα δεν θα του χαρίζουν πλέον ζωή, διότι ο Θεός θα έχει αναλάβει την νέα οικοδομή η οποία θα είναι αχειροποίητη. Ο λόγος που θα είναι αχειροποίητη είναι διότι δεν θα συντηρούν πλέον το σώμα υμών τα χέρια ή τα φάρμακα ή τα φαγητά αλλά το Πνεύμα το Αγιο. Ο Κύριος τόνισε ότι θα καταργήσει την κοιλία και τα βρώματα καθώς ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας, ώστε οι μηχανισμοί της ζωής να κινούνται διά Πνεύματος Αγίου. Μέχρι τότε θα συμμετέχουμε και θα συνεργαζόμαστε με την επιστήμη του κόσμου, γρηγορούντες όμως στην αναγέννηση.

Όσοι τώρα στηρίζουν τη ζωή τους μόνο στα χρήματα και στα φάρμακα αδιαφορώντας για την αναγέννησή τους, τότε κινδυνεύουν και ο λόγος διότι πρώτον απεδείχθη ότι η ζωή δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων και δεύτερον δεν συνίσταται η ζωή μόνο από τα φάρμακα αλλά από τον Θεό.

Αυτά είναι τα επτά βασικά στοιχεία τα οποία φανερώνουν ότι δεν έχουμε προορισμό σωτηρίας. Υπάρχουν και αλλα πολλά όπως μικρές αλώπεκες κ.λπ. όλα μαζί θα πρέπει να χρίζουν την προσοχή μας.

Προπέτεια: Μια παροιμία λέει, εκεί που δεν σε σπέρνουνε να μη φυτρώνεις.

Όταν μιλούν οι αλλοι και ανακατεύεσαι και μιλάς χωρίς να είναι δουλειά σου, όταν απαντάς εκεί που δεν σε ρωτάνε και μιλάς εκεί που δεν σε θέλουνε, αυτό είναι προπέτεια. Για παράδειγμα, όταν στον κύκλο μας ή σε μια διαλογική συζήτηση πετάγεσαι και απαντάς στη θέση του αλλου.

Όλες οι μορφές του εγωισμού έχουν συμφεροντολογικά κίνητρα όμως η προπέτεια έχει ένα παραπάνω. Ο προπετής θέλει να δείξει πως δεν τον φτάνει κανείς στις γνώσεις και στην ευφράδεια του λόγου, για να ανακηρυχθεί αρχηγός του περιβάλλοντος, αυτό είναι το υπονοούμενο.

Προπέτεια: Οι προπετείς είναι αναιδείς, θρασείς, βιαστικοί, απερίσκεπτοι και φυτρώνουν εκεί που δεν τους έχουν σπείρει. Οι προπετείς κάνουν συνέχεια μεγάλα λάθη λόγω του δαιμονίου αυτού (προπέτεια).

Προσευχή: Η προσευχή είναι η κινητήριος δύναμη των πάντων της παρούσης και της μελλούσης ζωής. Ότι πνευματικό καταφέρουμε, αν θέλουμε να είναι του Θεού να το χτίσουμε πάνω στην προσευχή, στην εν Θεώ αναγέννηση, στη δέηση, διαφορετικά αν το χτίσουμε στον εγωισμό μας κάνοντας τους ξερόλες θα γκρεμιστεί, διότι δεν το δημιούργησε η σοφία του Θεού αλλά ο εγωισμός μας.

Να αγρυπνούμε στην προσευχή, ώστε να εκμεταλλευόμαστε τον χρόνο ο οποίος φεύγει ανεπιστρεπτί. Σήμερα που έχουμε καιρό ας μαζέψουμε αμάραντο θησαυρό. Αμήν.

Προσευχή: Να προσευχόμαστε ο λαός του Θεού να λάβει την εξουσία ώστε κάθε ημέρα να δυνάμεθα να επικοινωνούμε με τον Θεό και μεταξύ μας για να μοιραζόμαστε την χαρά του Θεού η οποία πηγάζει από την σοφία αυτού και δημιουργεί την μεταστοιχείωση στα σώματά μας, τα οποία μεταλλάσσει, αλλάζει από φθαρτά σε αφθαρτα. Αμήν.

Η ευχαριστία και η προσευχή να είναι για όλους τους αδελφούς σε καθημερινή βάση ως προς τον Θεό Πατέρα, διότι μας χάρισε οικογένεια πνευματική η οποία είναι πολύ μεγάλη που αν ενώσει τα χέρια της αγκαλιάζουν όλοι μαζί όλο τον πλανήτη και αν ακόμη δεν φαίνεται είναι διότι μπαίνουν πνευματικές δογματικές μικρότητες που την χωρίζουν, όμως ο Θεός έχει σχέδιο. Εμείς να έχουμε εμπιστοσύνη στην αποστολή μας.

Να μείνουμε όλοι σταθεροί στις αρχές και στη λογική της Φωνής Θεού και να συμμετέχουμε στους αγώνες αυτής. Να στηρίζουμε αυτή με όλες μας τις δυνάμεις διότι το πλήρωμα του χρόνου έφτασε. Ο Θεός κατέβηκε στη γη ώστε να ταπεινώσει την εγωιστική υπεροχή των ανθρώπων εκείνων που καταδυναστεύουν τα έθνη και να οδηγήσει τον αγαθό λαό του στην χαμένη πατρίδα, παραδίδοντας τον πλανήτη ολόκληρο στην διαχείριση των υιών και θυγατέρων κάνοντάς τους μέτοχους της σοφίας του Θεού και της ενυπόστατης ζωής που χορηγεί ο ίδιος. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Προσευχή: Η προσευχή είναι η κινητήριος δύναμη των πάντων της παρούσης και της μελλούσης ζωής. Γι’ αυτό καλό είναι να προσευχόμαστε για αδελφούς που αγωνίζονται πνευματικά ώστε να συντελεστεί, ολοκληρωθεί η αναγέννηση του ανθρωπίνου γένους. Για τους φίλους που συμμετέχουν στους πνευματικούς αγώνες της Φωνής Θεού να προσευχόμαστε πολύ, αλλά και για όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως δόγματος, έθνους, λαού όχι να ακολουθήσουν εμάς, αλλά να ακολουθήσουν οι πάντες την σοφία του Θεού η οποία διατυπώνεται μέσα στον Λόγο του Θεού. Αμήν. Αλλά και για τους εχθρούς του Χριστού να προσευχόμαστε μήπως η χάρη του Θεού τους επισκιάσει και έλθουν εις εαυτόν.

Όλοι έχουμε ανάγκη την προσευχή, ειδικότερα όταν αυτή εξέρχεται από σκεύος εκλογής. Και ο κάθε αδελφός να προσεύχεται (κρούετε και ανοιγήσεται), διότι μέσω αυτής θα ζήσει τις μεγαλύτερες εκπλήξεις υπό του Θεού. Η προσευχή να γίνεται εν τω κρυπτώ, αυτή είναι προτροπή του ίδιου του Χριστού ως προς εμάς. Γένοιτο αμήν.

Προσευχή: Η προσευχή είναι η κινητήριος δύναμη των πάντων της παρούσης και της μελλούσης ζωής. Ειδικότερα η προσευχή που φεύγει από σκεύος εκλογής προς τον ουρανό, διότι εισακούγεται και χαρίζει στη ζωή μας ευφορία, χαρά, σοφία Θεού, δυνάμεις ώστε να συνεχίζουμε τον καλό αγώνα και να αυξάνουμε πνευματικά προς την επίτευξη των στόχων μας.

Η προσευχή και η επιστροφή μας στο αγιαστήριο, στην σιωπή δοξάζουν τον Θεό σε μεγάλη ακτίνα δράσης, γκρεμίζοντας τα εωσφορικά σχέδια του διαβόλου και της στρατιάς του, η οποία αποτελείται από αγγέλους και ανθρώπους που με αθέμιτους τρόπους θέλουν να επιβάλλουν την δική τους λογική, ώστε να κονσερβοποιήσουν τον ανθρωπο. Μη γένοιτο να λάβουν χώρα τα απάνθρωπα σχέδιά τους και δεν θα λάβουν, διότι αλλες οι βουλές των ανθρώπων και αλλες του Θεού.

Ο Θεός αδέλφια μου έστειλε την Φωνή Θεού στον κόσμο. Μέσω αυτής ο κόσμος θα αλλάξει και θα γίνει κόσμος Θεού με ανθρώπους Θεού. Γένοιτο αμήν.

Προσευχή: Όταν είναι να κάνουμε μια σημαντική ενέργεια στη ζωή μας είτε στον υλικό, είτε στον πνευματικό τομέα χρειάζεται να εισέλθουμε εις το αγιαστήριό μας, ώστε να συναντήσουμε την σιωπή (τον Θεό).

Ο Θεός δια της προσευχής διανυκτερεύοντας εις αυτήν, θα μας δώσει την νουθεσία του, ώστε τα αποτελέσματα της νουθεσίας του να είναι σοφά (θετικά), τα οποία θα εκπληρώσουν το σχέδιο του Θεού στη ζωή μας και θα μας καταστήσουν την προσευχή όπου χρειάζεται. Οι επιπόλαιες αποφάσεις χωρίς προσευχή ίσως μας φέρουν σε αδιέξοδο. Προσοχή! Αμήν.

Προσευχή: Με αυτή δυνάμεθα να ομιλούμε στον Θεό συνέχεια. Με την προσευχή οι επιδιώξεις μας από ανθρώπινες και σαρκικές γίνονται πνευματικές, θεϊκές.

Προσευχή: Η προσευχή είναι απαραίτητη, διότι αυτή είναι η κινητήριος δύναμις των πάντων της παρούσης και της μελλούσης ζωής. Η προσευχή που συντελείται για την εξάπλωση είναι σοφία Θεού, διότι αυτή προπορεύεται των αγώνων μας.

Προσευχή: Η προσευχή μας μπορεί να στρέφεται στα υλικά μόνο όταν τα υλικά αποβλέπουν με ειλικρίνεια προς δόξα Θεού.

Προσευχή: Γιατί ζητώ και δεν λαμβάνω; Κάποιο ελάττωμά σου καλύπτει την προσευχή σου και δεν φτάνει εις τον θρόνο του Θεού. Ψάξε να το βρεις εις τους νόμους του Θεού και τότε θα εισακούεται η προσευχή σου αφού θα γίνεται με πίστη.

Προσευχή: Να προσευχόμεθα να μην έλθει το κακό γιατί δεν είμεθα έτοιμοι να το δεχτούμε. Ο Χριστός έλεγε, ει δυνατόν παρελθέτω απ εμού το ποτήριον τούτο. Όταν αλλάξουμε εμείς αλλάζει και ο Θεός.

Προσευχή: Ο στρατιώτης του Χριστού ο οποίος δεν έχει ακόμα το όπλο της σοφίας του Λόγου να χρησιμοποιεί τη δύναμη της προσευχής. Με το σύστημα των ταλάντων, να χρησιμοποιεί εις τον αγώνα της προσευχής από δύο μέχρι πέντε τάλαντα, το κάθε τάλαντο θα συμβολίζει έναν γνωστό κοσμικό ανθρωπο. Θα διαθέτει ανάλογα με τα τάλαντα όσο το δυνατόν περισσότερη ώρα προσευχής, ώστε να παρακολουθεί καλοπροαίρετα τους ανθρώπους οι οποίοι έχουν την έννοια του ταλάντου.

Προσευχή: Έχει και δίνει στον πιστό απειρες και αφθαρτες δυνάμεις. Αποτελείτε από το τρίπτυχο μελέτη, προσευχή, εξάπλωση. Έχει σκοπό να μπορέσουμε να εντάξουμε στη ζωή μας την σοφία του Θεού, ώστε να επανέλθουμε στο κράτος του Αγιου Θεού. Να ενδυθούμε την δόξα του Θεού με την οποία ο Θεός έχει επενδύσει πάνω στον ανθρωπο, ώστε να είναι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση αυτού.

Προσευχή: Το κύριο αίτημα της προσευχής όλων των παιδιών σήμερα που ανήκουν ουσιαστικά στην Φωνή Θεού είναι να στείλει ο Θεός καλούς εργάτες οι οποίοι να ενδιαφέρονται για την δόξα του Θεού, την σωτηρία του κόσμου καθώς και την ίδρυση της βασιλείας του Θεού μέσα τους και γύρω τους.

Και εμείς που είμεθα σήμερα στην Φωνή Θεού να φροντίσουμε ώστε και εμείς να μεταλλαχτούμε δια του Χριστού από ανάξιους σε αξιους εργάτες, ώστε να σπεύσουμε πρώτον να εννοήσουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού και δεύτερον να τείνουμε με όλες τις δυνάμεις στην πραγματοποίηση του θελήματος του Θεού, το οποίο εύχομαι εκ βάθους καρδίας εις όλους τους νέους μαθητές του Χριστού.

Με δυνάμεις και πνοή ζωής να τείνουμε προς τους στόχους μας, την οποία ζωή θα αντλούμε από την καθημερινή σχέση μας με τον Θεό με την μελέτη και την προσευχή. Αμήν.

Προσευχή: Εύχομαι, να συλλάβουμε την ένθεη αναγέννησή μας και με απόφαση να στοιχειοθετήσουμε αυτή στην ζωή μας, διεξάγοντας έναν αγώνα επιδιώκοντας το αγαθό με απόφαση, μέχρι να υποσιτιστεί από μέσα μας η αμαρτία και να εμπλουτίσει την ζωή μας η σοφία του Θεού, η οποία θα φέρει την πνευματική μας ανατροπή και την μεταστοιχείωση του σώματός μας από φθαρτό σε αφθαρτο.

Με υπομονή και επιμονή θα δημιουργήσουμε τον καινούργιο κόσμο μέσα μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Προσευχή: Κάνε Θεέ μου να γεμίσει ο κόσμος με ανθρώπους οι οποίοι να κηρύττουν το Ευαγγέλιο της βασιλείας και να διακατέχονται από τις ιδιότητες αυτού, ώστε να καταφέρουν να συλλάβουν την μεγάλη αξία του η οποία καθιστά τον ανθρωπο θεό, αφθαρτο, αθάνατο, αιώνιο. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Προσευχή: Ας δοξάζουμε τον Θεό που θέλησε να επισκιάσει τη ζωή μας με την δική του ζωή, χαρίζοντας σε όλους εμάς το μέγα έλεος, με το οποίο μέσα από την θετική μας επαφή πάνω στο θέλημά του και την ολοκληρωτική μας αφιέρωση θα φτάσουμε στους υπερβατικούς στόχους μας, που είναι το κατ’ εικόνα και ομοίωση, η θέωση. Γένοιτο αμήν.

Ο Χριστός έγινε φως για όλους εμάς και του χρωστάμε αιώνια ευγνωμοσύνη. Σε ευχαριστούμε Κύριε για την σταυρική σου θυσία, για την διδασκαλία της ζωής που ανέπτυξες και έδωσες σε εμάς αποκαλύπτοντας όλα εκείνα που αναφέρονται ως αποκεκρυμμένα μυστήρια. Βοήθησέ μας Κύριε να ανταποκριθούμε στο κάλεσμά σου με όλες τις δυνάμεις μας και να φέρουμε αυτούς τους στόχους που εσύ ενέπνευσες μέσα μας στη δική μας ζωή, αλλά και στη ζωή των γύρων μας με την ανυπόκριτη αγάπη, η οποία αγάπη βρίσκει τρόπους και επινοεί συστήματα σωτηρίας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Προσευχή: Πιστός και αληθινός είναι ο Λόγος του Θεού, είναι σοφία, είναι δύναμη, είναι ζωή, είναι αυτό που χρειάζεται ο κόσμος για να επιβιώσει, για να στερεωθεί, για να ευλογηθεί.

Βοήθησέ μας Κύριε να Τον εντάξουμε με ειλικρίνεια στη ζωή μας, αφιερώνοντας αυτή την μικρή ζωή που έχουμε πάνω στο θέλημά Του, ώστε να την λάβουμε μεγάλη και παντοτινή, αιώνια ζωή. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Προσευχή: Χίλιες δόξες να έχεις μονάκριβε Πατέρα μας που μας ενέπνευσες να θέλουμε να σε γνωρίσουμε.

Σε ευχαριστούμε που ενέπνευσες μέσα μας την σοφία σου.

Σε ευχαριστούμε για την συγκυβέρνηση.

Σε ευχαριστούμε για την Δημιουργία.

Σε ευχαριστούμε για την ενανθρώπιση του Υιού, η οποία μας καθιστά όλους μας υιούς και θυγατέρες.

Σε ευχαριστούμε που ήρθες στη ζωή μας και γέμισες τον νου μας με την απόλυτη ολοκληρωμένη αφθαρτη, αιώνια σοφία σου.

Κύριε σε παρακαλούμε βοήθησέ μας να φανούμε αντάξιοι του δικού σου καλέσματος και φώτισέ μας να μην ξεχάσουμε ή προσπεράσουμε αθελά μας αυτό το οποίο εσύ θα ήθελες να εντάξουμε στη ζωή μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Προσευχή: Σε ευχαριστούμε Πατέρα που έστειλες τον μονάκριβο, αγιο, αξιο Υιό και Θεό στη γη, τον οποίον οδήγησες χέρι-χέρι όχι για να σταυρωθεί και να χαθεί αλλά μέσα από το ουρανόδρομο παράδειγμά του να γίνει πόλος έλξης και αναγέννησης για εκατομμύρια ανθρώπους και αγγέλους.

Σε ευχαριστούμε διότι μέσω του Υιού σε γνωρίσαμε.

Είναι ακόμα Πατέρα μας πολλά παιδιά που δεν σε γνωρίζουν και ο λόγος διότι το σύστημα του κόσμου τα τράβηξε μακριά από την δική σου οικία. Κάνε Πατέρα όλοι συνειδητά να επιστρέψουμε ώστε να μετέχουμε της δόξης σου.

Σε ευχαριστούμε που μας έστειλες τον πρωτότοκο Υιό σου και μας ένωσε μαζί σου.

Πατέρα μας Αγιε, Αγαθέ Πατέρα ήρθες σε εμάς Καθαρός, Αληθινός, Αγιος, Τέλειος κάνοντάς μας όλους υιούς, κληρονόμους, συγκληρονόμους και συμμέτοχους. Πατέρα μας, μας χαρίστηκες διά του Υιού σου ώστε σήμερα να μπορούμε να έχουμε συμμετοχή στα Αγια των Αγίων και να ζούμε διά πίστεως μαζί σου αυξανόμενοι σε καθημερινή βάση σε σοφία, σε αγάπη, σε Θεού παιδεία.

Πατέρα μας σε ευχαριστούμε που σήμερα είσαι εδώ. Αξίωσέ μας να μείνουμε στην οικεία την δική σου στον αιώνα τον απαντα. Γένοιτο αμήν.

Προσευχή: <<Εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις>>, να στρέφουμε τον εαυτό μας στην ουσία του Ευαγγελίου η οποία μπορεί να ενώσει σήμερα όλον τον χριστιανικό κόσμο και τους ομόθρησκους. Η ουσία του Λόγου του Θεού να μας αυξάνει και όχι ο εγωισμός. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι να μην βρεθεί ουδείς ώστε να απορρίψει το κάλεσμα της Φωνής Θεού, η οποία οδηγεί τον ανθρωπο στην αναγέννηση που φέρνει την απολύτρωση ψυχής και σώματος, κάνοντάς τον αφθαρτο και αθάνατο. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Να γίνουμε η σκιά του Χριστού και του απεσταλμένο του και να συμμετέχουμε στους αγώνες του κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και αν βρεθούμε, είτε αυτές εξελίσσονται στον Γολγοθά, είτε στο όρος της Μεταμόρφωσης όπου η δόξα του Θεού γίνεται αισθητή και αντιληπτή. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Ευχόμαστε να γνωρίσουν οι ανθρωποι το Ευαγγέλιο της βασιλείας, ώστε οι καρποί του Αγίου Πνεύματος να κατακλύσουν την ζωή όλων των ακουσάντων. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι, όλοι να βρούμε τον δρόμο που οδηγεί στην αγκαλιά του Πατέρα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι να συλλάβουμε την σοφία του Θεού η οποία εκδηλώνεται μέσα από την ελεύθερη βούλησή μας, ώστε η οργή (διάβολος) να μην μας καταβάλει ποτέ. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι να εννοήσουμε τα εμπόδια που εμποδίζουν την πνευματική μας ζωή και να προβούμε στις ενέργειες που χρειάζεται η αναγέννηση με όλες μας τις δυνάμεις, ώστε λαός και ανθρωπος του Θεού να κινούνται ελεύθεροι με στόχο και σκοπό το θέλημα του Θεού να επισκιάσει όλον τον πλανήτη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Ας βάλουμε τον Θεό στην πρώτη θέση στην ζωή μας και ας συνδιαλεγόμεθα μόνο με αυτόν ώστε να φύγουν τα πάθη αυτά, τα οποία καταστρέφουν την ψυχή και το σώμα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Ο Θεός θέλησε να τον γνωρίσουμε, ας τον καλλιεργήσουμε μέσα από την διαπαιδαγώγηση που αναπτύσσει η διδασκαλία του, ώστε να φτάσουμε στο να γίνουμε κατ εικόνα και ομοίωση. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι να συλλάβουμε το θέλημα του Θεού (έλεος) και να το εφαρμόσουμε. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι να κενώσουμε εαυτό από το προσωπικό εωσφορικό εγώ μας, το οποίο μας οδηγεί μακριά από το θέλημα του Θεού, ώστε ο Χριστός να μας αναλάβει εκατό τοις εκατό και να μας εξασφαλίσει μία χαρούμενη ζωή γεμάτη σοφία Θεού συναρπάζουσα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι όλοι να μαρτυρούν για εμάς ότι είμαστε ανθρωποι με αγαθές προθέσεις και αγαθή αποστολή Χριστού. Η γνώση φυσιοί η δε αγάπη οικοδομεί. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Με το ψέμα δεν θα δικαιωθεί ουδείς ενώπιον του Θεού, η αλήθεια του Χριστού θα δικαιώσει τον ανθρωπο. Εύχομαι όλοι μας να τείνουμε με όλες μας τις δυνάμεις στο να εντάξουμε την αλήθεια στην ζωή μας, να επιδιώξουμε αυτή την αλήθεια, ώστε να γίνουμε το όρος, το αγιο, όπου θα συναχθούν τα έθνη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι όλοι να αγωνιστούμε με το πνεύμα του Θεού ώστε το αγαθό να αυξηθεί συνειδητά στην ζωή μας. Κατόπιν διά της ομολογίας και εφαρμογής του Λόγου του Θεού στην ζωή μας, να υπάρξει πλειοψηφία των ανθρώπων του Θεού στον κόσμο, να υπάρξει πλειοψηφία του αγαθού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι ώστε το ανθρώπινο γένος να συλλάβει το κακό που δημιουργεί η αμαρτία, ο λάθος τρόπος σκέψης, οι λάθος επιδιώξεις και να γίνει ανατροπή η οποία θα φέρει την αναμαρτησία. Με την οποία αναμαρτησία αυξάνεται η ζωή, η αιώνια ζωή, αυτή που καταργεί τον φυσικό θάνατο. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι να ανήκουμε όλοι στην εύνοια του Θεού, ώστε οι αμαρτίες μας μέχρι να φτάσουμε στον αγιασμό να μην λογίζονται. Γι’ αυτό χρειάζονται δύο στοιχεία. Αυτά είναι η χρηστότητα και όχι η αυστηρότητα και η ζώσα πίστη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο; Εμείς το πιστεύουμε και το εργαζόμαστε, ώστε ο νόμος να μας γίνει συνήθεια και η ζώσα πίστη να φρουρεί την ζωή μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Σήμερα γνωρίζουμε πολύ καλά ποιο είναι το θέλημα του Θεού, βοήθησέ μας Κύριε με την δύναμη την δική σου, ώστε να τείνουμε με όλη μας την δύναμη στις επιδιώξεις που μας καλείς να αναπτύξουμε. Βάλε μέσα μας Κύριε, την καλή προαίρεση και το βασικότερο να είμαστε ενωμένοι, μία καρδιά, μία ψυχή, ένα φρόνημα ώστε να εξαλείψουμε την αμαρτία που επιβουλεύεται την ζωή μας και να επιδιώξουμε τον αγιασμό. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι όλοι να αυξηθούμε στην ζώσα πίστη, με υπομονή, επιμονή, προσευχή, πνευματικό αγώνα και θα τα καταφέρουμε με την δύναμη του Κυρίου. Να γνωρίζουμε ότι ο Κύριος σε αυτόν που αγωνίζεται, επεμβαίνει και του χαρίζεται ψυχή τε και σώματι. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι να μάθουμε ότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό, τότε όλα για εμάς θα είναι σπουδή η οποία θα μας εξασφαλίσει σοφία Θεού. Να έχουμε υπομονή στα πάντα, διότι έτσι θα πετύχουμε τα πάντα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Δώσε μας Κύριε την πίστη, ώστε να εργαζόμαστε τα δρώμενα του Ευαγγελίου με την βοήθειά της και να εξασφαλίσουμε την σωτηρία ψυχής και σώματος, εκπληρώνοντας διαμέσου μας εσύ Κύριε τις επαγγελίες σου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι να λάβουμε σοβαρά το κάλεσμα της Φωνής Θεού και να προβούμε στις ενέργειες εκείνες της δημιουργικής επανένταξής μας στον αγιασμό, στην ζώσα πίστη, στην κατάργηση του φυσικού θανάτου, στην ίδρυση της βασιλείας του Θεού μέσα μας αλλά και διά της εξάπλωσης της Φωνής Θεού και σε όλα τα έθνη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι να συλλάβουμε τι σημαίνει μέγα έλεος, τι σημαίνει ότι ο Χριστός έγινε λύτρο αντί πολλών ώστε η θυσία του να μην πάει χαμένη. Να λάβει χώρα ο καθαρισμός, ο αγιασμός, η αφθαρτη ζωή στην γη. Στοιχεία τα οποία θα διακατέχουν τον νέο κατά Θεό ανθρωπο. Να το πιστέψουμε και να το επιδιώξουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Ο χρόνος που θα βασιλέψει η χάρη του Θεού στην ζωή μας ήρθε. Εύχομαι να κάνουμε καλή χρήση αυτού του χρόνου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι να βρούμε τον Χριστό και την σοφία του ώστε να χτίσουμε κατά Θεό τον εαυτόν μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι η Φωνή Θεού να γεμίσει από υιούς και θυγατέρες που θα βλέπουν θετικά τον νέο τρόπο ζωής του Θεού, επιδιώκοντάς τον με όλες τους τις δυνάμεις. Ώστε να εξασφαλίσουμε δικαιοσύνη, αγιασμό, δυνάμεις, σοφία, υγεία, ζωή αιώνια. Με λίγα λόγια τον Χριστό. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι ο Χριστός να οδηγήσει τους ανθρώπους όλων των λαών στο να συλλάβουν το θέλημά του και να αναπτυχθούν πάνω σε αυτό, ώστε να είναι μία ψυχή, μία καρδιά, ένα φρόνημα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Σε ευχαριστούμε Θεέ μου για τον Υιόν σου που θυσίασε τον εαυτό του με σκοπό να μας αφυπνίσει από τον λήθαργο της αγνοιας και της ημιμάθειας. Αξίωσέ μας Κύριε να βρούμε την δύναμη, την διάθεση, την όρεξη, την απόφαση εκείνη που θα αυξήσει τα έργα μας και την πίστη μας για να βγούμε στον ουρανό. Ακόμη, βοήθησέ μας να βρούμε χρόνο ώστε να εντρυφούμε νυχθημερόν πάνω στο θέλημά σου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι να εννοήσουμε την αξία του πνεύματος του Θεού, ώστε να το αναπτύξουμε εξ ολοκλήρου μέσα μας σε σημείο να κυριεύσει όλο μας το είναι. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι να προβούμε στις ενέργειες εκείνες (αφιέρωση) που μας δίνουν το δικαίωμα να εισέλθουμε πλέον ως ιδεώδεις ανθρωποι στον γάμο του αρνίου με το κοστούμι της μετάνοιας, της αναγέννησης, της ζώσης πίστεως. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι να φανερώσουμε μέσα μας και γύρω μας ότι ο Θεός λειτουργεί στην ζωή μας με λόγια Θεού και με έργα Χριστού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι όλοι να αναπτύξουμε το πνεύμα του Θεού στην ζωή μας και να διοικούμαστε από αυτό ώστε να γίνουμε υιοί και θυγατέρες αυτού του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι να αποβάλουμε το πνεύμα δουλείας και να αναπτύξουμε το πνεύμα υιοθεσίας, ώστε να γίνουμε αυτάγαθοι και πηγή αγαθότητας όπου ο Θεός θα ευαρεστείται σε εμάς και ο κόσμος θα αναγεννιέται από τον αγώνα μας. Να γίνουμε σκεύη εκλογής και να χρησιμοποιηθούμε ανωθεν για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι να μην βρεθεί ούτε ένας αδελφός που να συγκρίνει την παιδεία του Κυρίου, η οποία τον καθιστά αντί Θεού στην γη, ώστε να αποφύγει αυτήν, με την μωρία του κόσμου, η οποία εργάζεται τον θάνατο ψυχής και σώματος. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι σε όλους τους ανθρώπους να λειτουργεί το πνεύμα του Θεού μέσα τους με όλη την παντοδυναμία του και με όλους τους τρόπους, μέχρι να εισέλθουν στην μετάνοια, η οποία εξασφαλίζει την αναγέννηση και την θέωση. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι να αναπτυσσόμαστε πνευματικά καθ’ εκάστην ημέρα, ώστε να αποκτήσουμε σοφία Θεού και θείο έρωτα. Αυτά θα μας εξασφαλίσουν Θεό δόξης μέσα μας και γύρω μας, ο οποίος θα αναπτύσσεται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και αν βρισκόμαστε. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Εύχομαι να συλλάβουμε τον λόγο διά τον οποίον δημιούργησε ο Θεός και την αγάπη που φανέρωσε στους ανθρώπους μέσω της παρουσίας και θυσίας του Υιού του, ώστε οι πάντες να νουθετηθούμε απ’ αυτή την αγάπη, τουλάχιστον τα χριστιανικά έθνη και να υιοθετήσουμε οι πάντες αυτή, ώστε να επέλθει η ενότητα μεταξύ μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

   

Ας είμεθα από σήμερα μία ψυχή, μία καρδιά, ένα φρόνημα κάτω από το πνεύμα της λογικής του Θεού, η οποία διατυπώνεται στον Λόγο του Θεού και να είμεθα σίγουροι ότι χρησιμοποιώντας τον Λόγο του Θεού, του Χριστού, ο οποίος διακατέχεται από την σοφία αυτού, θα βγούμε σύντομα στον ουρανό, ώστε να συνυπάρχουμε με τον Θεό και τώρα και πάντα και εις τον αιώνα τον απαντα, μεταβιβάζοντας ο Πατέρας σε εμάς όλες τις ιδιότητές του. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Προσευχή του πνευματικού πατέρα: Η ευχή, η προσευχή του πνευματικού πατέρα πάντα θα είναι η ειρήνη του Χριστού να συντροφεύει τους αγώνες μας, διότι αυτή καταστεί τον Θεό πλησίον μας αφού ο Χριστός είναι ο άρχων της ειρήνης. Χωρίς την ειρήνη δεν μπορούμε να αναπτύξουμε τον Θεό στη ζωή μας και στη ζωή των συνανθρώπων μας. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να δημιουργήσουμε μέσα μας αλλά και γύρω μας περιβάλλον το οποίο να διακατέχεται από την ειρήνη. Μόνο έτσι θα αυξηθεί η αγάπη στον Θεό και στον αδελφό. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Προσθήκη: Προσθήκη γίνεται σε οποίον έχει καλή προαίρεση και γίνεται ειλικρινή προσπάθεια στο να εφαρμόζει το Λόγο του Θεού. Η προσθήκη, είναι οι καρποί, τα χαρίσματα, τα σημεία και όλα τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού προς σωτηρία δική του και των συνανθρώπων του.

Προσκεκλημένοι του Θεού: Όλοι οι λαοί εκτός του Εβραϊκού λαού αποκαλούνται εθνικοί κατά την εποχή των αποστόλων, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. Τώρα όμως οι μακράν (εθνικοί) γίνανε εγγύς του Θεού, λαμβάνοντας χάρη διά του Χριστού αντί χάριτος.

Επομένως, αφού είμαστε προσκεκλημένοι του Θεού, ας φορέσουμε το κατάλληλο ένδυμα του καθαρισμού και του αγιασμού ώστε να παραβρεθούμε στο δείπνο του αρνίου και να συνφάγουμε μετά του Θεού τον μόσχο τον αιώνιο τον σιτευτό, ο οποίος εκδηλώνει καρπούς, χαρίσματα και σημεία. Είναι ετοιμασμένο το δείπνο του Θεού με εδέσματα γεμάτα σοφία Θεού συναρπάζουσα.

Προσκολλάται με τον Κύριο: Να ενωθούμε με τον Κύριο μέσω του Λόγου του, ώστε στη συνέχεια μέσα από την ειλικρινή μας μετάνοια, προσπάθεια, να βρει καταφύγιο δικό του μέσα μας και το Πνεύμα το Αγιο να αναπαυθεί σε μας, φυσική συνέπεια να λειτουργεί χωρίς μέτρο στη ζωή μας αιώνια. Από εκεί και πέρα η συνεργασία Θεού και ανθρώπου αποκλείει το σώμα να γίνει κίνητρο παθών και αμαρτίας.

Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να ενωθούμε με τον Κύριο και αυτόν να ζωοποιούμε στη ζωή μας, διαφορετικά αυτή θα είναι πυρίκαυστη σε σημείο να την χάσουμε χωρίς να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες τις οποίες χορηγεί ο Θεός εις ημάς διά Πνεύματος Αγίου.

Το Πνεύμα του Θεού δύναται να μας περάσει στην διάσταση του Θεού ώστε να φτάσουμε διά της νουθεσίας του στην πληρότητα της δικής του σοφίας, της δικής του αγάπης, της δικής του ζωής. Γένοιτο αμήν.

Πρόσκομμα - σκάνδαλο: Δεν θα κρίνουμε κανέναν ανθρωπο αλλά και δεν θα επιτρέπουμε και σε κανέναν ανθρωπο να μπαίνει στην ελεύθερη βούλησή μας.

Πρόσκομμα δεν θα βάζουμε στον αδελφό μας, θα τον αφήνουμε ελεύθερο στο να κάνει αυτό που ο Θεός θέτει μέσα του. Είμεθα όλοι διαφορετικοί και έχουμε ξεχωριστό έργο να επιτελέσουμε. Ο Θεός μας δημιούργησε ξεχωριστούς και ο λόγος για να ιδρυθεί η βασιλεία του με την σοφία όλων ημών, γι’ αυτό μην κάνουμε θεούς γιατί, είμεθα θεοί, γίναμε κατ’ εικόνα και ομοίωση.

Μην αφήνουμε ανθρώπους να μας κάνουν τους Θεούς ή τους ιδιαίτερους ή τους απεσταλμένους, είμεθα όλοι αδελφοί και συνεργάτες. Ο ένας έχει χρείαν τον αλλον. Τελευταία να μην γίνουμε εμείς θεοί στους συνανθρώπους μας αλλά να γίνουμε όλοι κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της δόξης αυτού του Θεού.

Προσοχή: Τι να προσέχουμε; Να προσέχουμε τα πάντα μέσα στον Λόγο του Θεού (Καινή και Παλαιά Διαθήκη). Χρειάζεται να ερευνούμε νυχθημερόν τον Λόγο του Θεού ώστε να βρούμε τον δρόμο της αφθαρτης ζωής, η οποία είναι το θέλημα του Θεού και στοιχειοθετείται πάνω στην αγάπη και στην ταπεινοφροσύνη.

Μην φανατιζόμαστε με μία ή δύο φορές που διαβάσαμε τον Λόγο του Θεού και να μην κάνουμε ότι τα ξέρουμε όλα. Σίγουρα αποκτάμε γνώση, όμως χρειάζεται να εντάξουμε το θέλημα του Θεού στη ζωή μας για να κατανοήσουμε ακριβώς.

Μόνο έτσι θα συλλάβουμε και τις παγίδες που υπάρχουν μέσα σε αυτόν τον Λόγο του Θεού και που αιώνες τώρα όλοι, πνευματικοί και μη, πέφτουν σε αυτές και τούτο αποδεικνύεται διότι ουσιαστικά αποτελέσματα δεν εμφανίζει ο χριστιανικός κόσμος, όπου αυτός υφίσταται. Διότι αν δεν τις ανακαλύψουμε τις παγίδες, θα αφιερώσουμε χρόνια στο να νομίζουμε ότι είμεθα παιδιά του Θεού, όμως θα αποδειχθεί ότι καμιά σχέση δεν είχαμε με αυτόν.

Προσοχή: Να επενδύσουμε στο έλεος, στην αγάπη, στην αναγέννηση συνειδητά, διότι η αμαρτία βλάπτει αυτόν που την πράττει, αλλά και αυτόν που δεν την συγχωρεί. Προσοχή!

Προσοχή: Χρειάζεται καλή προαίρεση και το βασικότερο να είμαστε ενωμένοι μία καρδιά, μία ψυχή, ένα φρόνημα ώστε να εξαλείψουμε την αμαρτία που επιβουλεύεται την ζωή μας και να επιδιώξουμε τον αγιασμό.

Προσοχή: Μία φορά έχουμε την δυνατότητα να ζήσουμε την εν Θεώ ζωή.

Προσοχή: Πολλοί διαβάζουν μία φορά το Ευαγγέλιο του Χριστού και αμέσως νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, τα έμαθαν όλα. Χρειάζεται προσοχή, υπευθυνότητα και πνευματική σοβαρότητα. Σοβαροί είναι αυτοί που καλέστηκαν από τον Θεό και με ειλικρίνεια και απόφαση εκπληρώνουν το θέλημα του Πατέρα Θεού.

Προσοχή: Όλα τα χρειαζόμαστε στην ζωή μας ώστε τα πάντα να μεταλαμβάνονται με ευχαριστία και όλους τους ανθρώπους τους χρειαζόμαστε. Όταν όμως η αδυναμία ή το πάθος έχει υποχειριάσει την ζωή μας σε σημείο να εξαρτόμαστε, τότε να επικεντρωθούμε στον αγώνα του αγιασμού και να μην φύγουμε από εκεί μέχρι την ώρα που θα έχουμε την εξουσία στα πάντα ακόμη και στην αφθαρτη ζωή.

Προσοχή: Προσοχή! Όσα παιδιά ανήκουν στη Φωνή Θεού απαγορεύεται να ελέγχουν ουδέ ένα ανθρωπο παρά μόνο τον εαυτό τους να ελέγχουν (με έλεος πάντα) και αυτόν να διορθώνουν. Ο έλεγχος θα γίνεται υπό του Θεού ή από το αριστούργημά του τον διάβολο. Ο οποίος όταν στραβοπατάμε πνευματικά τις τρώμε, μάλιστα αυτός δεν χαρίζεται σε κανέναν.

Προσοχή: Όποιος δεν δίνει έλεος και βλέπει λάθη, σκληραίνει ο εσωτερικός και εξωτερικός του κόσμος, μάλιστα παθαίνει αρτηριοσκλήρυνση και ένα σωρό αλλες παθήσεις.

Προσοχή: Προσέχουμε, ώστε να μην κατεχόμαστε υπό του πνεύματος της περιέργειας, της κατακρίσεως, της ζηλοτυπίας και του παντογνώστη. Ομιλούμαι με πνεύμα σωφροσύνης, αγάπης, δικαιοσύνης, ανεκτικότητας, ταπείνωσης και ειρήνης. Τα μάτια και τα αυτιά μου να είναι ανοιχτά, η σοφία ενεργεί με πολλούς τρόπους. Πρώτα ακούω, υστέρα να μιλώ.

Προσοχή: Είναι πολλοί που ζητούν βοήθεια, όμως λόγω του εγωισμού και της πονηρίας, σε προσωπικά συμφέροντα που θέλουν να εκπληρώσουν, αντιδικούν με τους απεσταλμένους θεού και μάλιστα πουλάνε πνεύμα, όπως λέει και ο κόσμος. Με φυσική συνέπεια να εκδηλώνουν εις όλη την ζωή τους μικρότητες και αποφάσεις μη αφιέρωσης.

Προσοχή: Να πάρουμε το Λόγο του Θεού στα χέρια μας ουσιαστικά και να αρχίσουμε έρευνες εις αυτόν. Χωρίς να το καταλάβουμε σιγά-σιγά ο κόσμος αυτός που μέχρι χθες βασίλευε μέσα μας θα χαθεί.

Θα χαθεί ο κόσμος της φθοράς και ένας νέος κόσμος αφθαρτος, αθάνατος, γεμάτος αγάπη με νέους ουρανούς και νέα γη προβάλλει έμπροσθέν μας, που είναι ο τριαδικός Θεός, ο Πατέρας μας, η σοφία του και η πολυποίκιλη απείρου κάλους γνώση του.

Αυτός ο νέος κόσμος θα μας εξασφαλίσει ουράνια και επίγεια αγαθά, αιώνιες ευλογίες μετά του Χριστού θέλουμε λάβει.

Προσοχή: Οι νέοι μαθητές του Χριστού, ανεξαρτήτου ηλικίας, να μην ακολουθούν ή να μην εμπιστευτούν κανέναν ανθρωπο, που κηρύττει το ευαγγέλιο (κληρικό ή λαϊκό), αν πρώτα οι ίδιοι δεν έχουν μελετήσει πολλές φορές το Ευαγγέλιο του Χριστού, ώστε να καταλαβαίνουν αν ο κηρύττων που ήρθε στη ζωή τους, είναι απεσταλμένος Θεού ή αγγελος φωτός. Ώστε μετέπειτα μέσα από επίγνωση να τον εμπιστευτούν και να τον ακολουθήσουν προς επίτευξη όλων των γεγραμμένων του Αγίου Ευαγγελίου.

Στο θέμα απεσταλμένου, προφήτη κ.λπ., μην βγάζουμε εύκολα συμπεράσματα, χρειάζεται προσοχή!

Προσοχή: Όχι οικειότητα και συμβιβασμό με το διάβολο, από όπου και αν μιλά αυτός.

Προσοχή: Η προσοχή, οδηγεί στην θέωση.

Προσοχή: Το θέμα είναι, να είναι ο Θεός υπέρ ημών και να μην νομίζουμε εμείς ότι είναι μαζί μας, ενώ δεν είναι.

Όταν ο Θεός είναι μαζί μας τότε δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα, διότι η μία ευλογία έρχεται μετά την αλλη. Εάν δεν είναι ο Θεός μαζί μας, τότε έχουμε να φοβηθούμε πολλά.

Είναι πολλοί που νομίζουν ότι είναι του Θεού και ότι ο Θεός είναι μαζί τους, έτσι διεκδικούν πράγματα που δεν τους ανήκουν. Αυτό δεν είναι θέλημα Θεού και όταν συμβαίνει έχει σαν συνέπεια να βρίσκουμε πάντα εμπόδια σε ότι επιχειρούμε.

Προσοχή: Όποιος έχει αναγεννηθεί υπό του Θεού, όποιος έχει γνωρίσει τον Θεό, όποιος θέλει τον Θεό, όποιος διακατέχεται από θείο έρωτα, τότε ούτε θλίψη, ούτε στενοχώρια, ούτε διωγμός, ούτε πείνα, ούτε κίνδυνος, ούτε θάνατος του δημιουργεί συνθήκες, ώστε να κρίνει ως αδικο τον Θεό και να χωριστεί ή να σκανδαλιστεί απ’ αυτόν.

Όποιος όμως τον Θεό τον έχει στα χείλη και όχι στην καρδιά, όποιος τον γνωρίζει φιλοσοφικά και όχι διά Πνεύματος Αγίου, τότε διακινδυνεύει να τα βάλει με Θεό και ανθρώπους στην πρώτη αντιξοότητα που θα αντιμετωπίσει. Μη γένοιτο!

Όταν θέλουμε να αποφύγουμε μία τέτοια παγίδα, η οποία προκαλεί σκάνδαλο, χρειάζεται να εκμεταλλευόμαστε τον χρόνο, ώστε να μην φεύγει ανεπιστρεπτί.

Προσοχή: Να προσέξουμε τα κίνητρα που μας κάνουν να θέλουμε τον Θεό στην ζωή μας ή που μας κάνουν να θέλουμε να τρέξουμε πνευματικά, ώστε να είναι αληθινά, να είναι Θεού επιδιώξεις, να είναι γεμάτα σοφία Θεού με στόχο και σκοπό την σωτηρία την δική μας, την θέωση την δική μας, την αναγέννησή μας, την θέωση των γύρων μας και την σωτηρία των συνανθρώπων μας αλλά πάνω απ’ όλα να εκδηλώνεται διά μέσου μας η δόξα του Θεού, η οποία είναι η ζωή η αφθαρτη που διέπεται από καρπούς του Αγίου Πνεύματος, από χαρίσματα και από σημεία.

Προσοχή: Εύχομαι να μην υπάρξει ουδείς ανθρωπος ο οποίος θα εναντιωθεί του Θεού με τον αδιάλειπτο εγωισμό, ο οποίος εγωισμός εκδηλώνει το εγώ και ο λόγος διότι θα υποστεί την ταπείνωση βιαίως και σε καιρό που δεν θα το περιμένει και αυτό θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες. Μη γένοιτο!

Προσοχή: Είναι πολλοί που ακούνε με χαρά τα του Θεού, τα οποία ο Θεός φροντίζει να μάθουν ώστε να εντάξουν στην σοφία τους την ζωή του Θεού.

Είναι όμως και κάποιοι αλλοι που όταν εννοούν το τι πρέπει να κάνουν και προς τα πού πρέπει να τείνουν δυστυχώς, τα συμφέροντά τους μπαίνουν εμπόδιο και δεν τους επιτρέπουν τον αγώνα του αγιασμού, ο οποίος συντελείται για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου.

Αρχίζουν να κατηγορούν και να λένε τι τα γνώρισα όλα αυτά, πω πω θα χάσω την κοσμική ζωή κ.λ.π. Με αποτέλεσμα αντί να κάνουν το θέλημα του Θεού το οποίο είναι δόξα δική τους διότι θα τους ανεβάσει πνευματικά με απειρες ευλογίες γίνεται εις αυτούς κρίση. Η επιλογή τους αυτή τους κατακρίνει, τους καταδικάζει ώστε ο Θεός να απέχει ουσιαστικά από την ζωή τους.

Πάντως, ο Θεός φανέρωνει το θέλημά του στον καθένα μας με πρόθεση να σώσει τον κόσμο και όχι να τον κρίνει ή να τον καταδικάσει. Μόνοι μας λόγω της αποστροφής εις αυτόν δεν εννοούμε την μέγιστη αποστολή μας με αποτέλεσμα στο τέλος να την χάνουμε. Μη γένοιτο, προσοχή!

Προσοχή: Το σύστημα του κόσμου να εγκαταλείψουμε (όχι τον ανθρωπο) το οποίο έχει αρχές που σε οδηγούν σιγά σιγά ώστε να απολέσεις ψυχή και σώμα. Μη γένοιτο, αμήν.

Προσοχή: Γνώρισα ανθρώπους οι οποίοι ξεκίνησαν τον αγώνα του αγιασμού και κατάφεραν να πετάξουν πολλά δαιμόνια από μέσα τους όμως δεν είχαν υπομονή να ολοκληρώσουν τον αγιασμό τους. Έτσι, σιγά σιγά τα παράτησαν και ο διάβολος που υπήρχε παλιά στην ζωή τους αλλά είχε φύγει, όταν τα παράτησαν και εγκατέλειψαν την προσευχή και την προσοχή ξαναήρθε και μάλιστα έφερε περισσότερα δαιμόνια ώστε έγιναν τα δεύτερα δαιμόνια χειρότερα των πρώτων. Ο Κύριος τόνισε, εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχας υμών. Καθώς ο υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται.

Χρειάζεται πολύ μελέτη, συνεχής προσευχή και εξάπλωση του λόγου του Θεού ώστε το Αγιο Πνεύμα να μας γεμίζει με απειρη σοφία, η οποία θα μας καθιστά την προσοχή και θα μας κεντρίζει το ενδιαφέρον στο να ολοκληρώσουμε την αποστολή μας.

Να γίνουμε Σπαρτιάτες οι οποίοι όταν έφευγαν για μάχη έλεγαν ή να νικήσουμε ή να μην γυρίσουμε. Αμήν.

Προσοχή: Σήμερα υπάρχουν πολλοί που ενεδρεύουν. Χρειάζεται να κινούμεθα ως οι όφεις και ως οι περιστερές διότι το ποτάμι της αμαρτίας, του φανατισμού, του εγωισμού σε συνθλίβει όταν βρεθείς μπροστά του και δεν έχεις τις απαιτούμενες ρίζες ώστε να μην φοβηθείς ή παρασυρθείς. Χρειάζεται προσοχή!

Προσοχή: Τα μνημεία από έξω λάμπουν και από μέσα βρίσκονται σε αποσύνθεση. Το ψέμα, ο εγωισμός, τα συμφέροντα, οι πονηρίες και γενικότερα η αμαρτία μέσα μας είναι αυτή που δημιουργεί τα μνημεία. Προσοχή! Η υποκρισία δημιουργεί την κατάσταση αυτή.

Προσοχή: Αν καθυστερεί να ιδρυθεί η βασιλεία είναι διότι πολλοί ανθρωποι που ακολούθησαν τον Θεό έλαβαν πολλές εξουσίες και ευλογίες, όταν όμως χρειάστηκε να ομολογήσουν τα πιστεύω τους σε αρχές και εξουσίες του παρόντος κόσμου ντράπηκαν και φοβήθηκαν μήπως γίνουν αποσυνάγωγοι, έτσι τα έχασαν όλα.

Όσοι ντρέπονται να ομολογήσουν Θεό και απεσταλμένο δεν μπορούν να εισέλθουν στην βασιλεία του Θεού. Η ντροπή κρύβει εγωισμό και συμφέροντα. Επομένως, με αυτά τα δαιμόνια Θεό δεν βλέπεις. Μη γένοιτο! 

Προσοχή: Όσοι έχουν προορισμό σωτηρίας ας ενθυμηθούν πρώτον, την συμβουλή του Χριστού ότι η ζωή δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων. Δεύτερον, την παραβολή του αφρονα. Τρίτον, τα λόγια του σοφού Σολομώντα, ο πρώτος φτιάχνει ύλη γύρω του, ο δεύτερος αυξάνει την ύλη και ο τρίτος τα πουλάει και τα τρώει και ο λόγος διότι δεν έφτιαξε τίποτε.

Προσοχή, πολύ προσοχή με την ύλη διότι είναι παγίδα πρώτον στο να χάνεις τον χρόνο σου και δεύτερον το να σε απορροφά με τις μέριμνες. Αυτό συνεπάγεται πολλαπλάσια της συνηθισμένης φθοράς με φυσική συνέπεια να έρχεται ο πρόωρος θάνατος.

Τα τέκνα του Θεού ας ενθυμούνται τα εξής: πρώτον, εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού, ότι δεν σπείρουσιν, ουδέ θερίζουσιν και ο Πατήρ σας ο ουράνιος τρέφει αυτά. Δεύτερον, δος εις ημάς τον  αρτον ημών τον επιούσιον. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Μακάριοι αυτοί που μεριμνούν για το θέλημα του Θεού.

Προσοχή: Να αξιοποιήσουμε τον χρόνο μας προς σωτηρία ψυχής και σώματος.

Προσοχή: Ο Κύριος έχει δώσει επιστασία σε πολλούς ανθρώπους όπως στην οικογένεια, στην θρησκεία, στις πολιτικές κυβερνήσεις, στην Φωνή Θεού. Εάν κάποιος κάνει κακή χρήση της επιστασίας θα το πληρώσει. Προσοχή στους επιστάτες. Εγώ τονίζω έλεος, αγάπη, προσφορά να τους διέπει. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Προσοχή: Πρέπει να μάθουμε να νικούμε τον εχθρό διάβολο, τους αγγέλους του και τις μεθόδους αυτού, όταν ενεργούν σε προσωπικό ή γενικό επίπεδο, αντιπαραθέτοντας δια Πνεύματος Αγίου τα όπλα του καθαρισμού, του αγιασμού και της ζώσης πίστεως. Αμήν.

Προσοχή: Να μάθουμε να είμεθα και να φερόμεθα ταπεινά, ώστε να εξαλείψουμε από μέσα μας και τον ελάχιστο εγωισμό και έτσι να βρούμε χάρη από Θεό και από ανθρώπους.

Προσοχή: Οι ανθρωποι που είναι στραμμένοι συνεχώς εις το έδαφος (ύλη) όπως τα ζώα είναι αδύνατον να ατενίσουν τον ουρανό. Ωσαύτως και εκείνοι που είναι δέσμιοι εις τας απολαύσεις και τας ηδονάς του κόσμου τούτου. Χρειάζεται προσοχή!

Προσοχή: Αλλο είναι αδερφέ να διαβάζεις το ευαγγέλιο του Χριστού και αλλο είναι να το εφαρμόζεις. Χρειάζεται προσοχή.

Η ταπείνωση πρέπει να είναι ουσιαστική διότι είναι η αρετή των αρετών. Χωρίς ταπείνωση και χωρίς αγάπη ουσιαστική όποιο έργο και να κάνει ο ανθρωπος είναι δαιμονισμένο έργο.

Για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε ταπείνωση δεν χρειάζεται να φτάσουμε στον θάνατο. Καλύτερα το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν.

Προσοχή: Όταν δεν κάνεις καλή χρήση στον αδικο μαμωνά γνωρίζοντας ότι είναι αδικος χρησιμοποιώντας αυτόν για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου, κάνοντας δυστυχώς αυτόν Θεό στην ζωή σου, δεν θα μπορέσει και ο Θεός να σε εμπιστευτεί, διότι όπως κάνεις συμφεροντολογικές ενέργειες με τον αδικο μαμωνά για προσωπικά οφέλη έτσι θα κάνεις και αδικη διαχείριση στον αληθινό πλούτο του Θεού. Χρειάζεται προσοχή. Αμήν.

Προσοχή: Σίγουρα τα έργα είναι δόξα Θεού. Όμως χωρίς ταπείνωση ανεβάζουν τον εγωισμό και την αλαζονεία, στοιχεία που γίνονται αιτία να απολεστούμε διότι ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοις δίδει χάριν.

Χρειάζεται προσευχή και προσοχή, ώστε η ταπείνωση να είναι αυτή που θα αξιοποιήσει τα έργα μας. Χωρίς ταπείνωση και αγάπη ανυπόκριτη όλα τα έργα δαιμονίζονται και μας φέρνουν υπό των αγγέλων του πονηρού στην αβυσσο. Μη γένοιτο!

Προσοχή: Οι καταφρονούντες απαγορεύονται, διότι δεν ξέρουν την σχέση που έχει ο καθένας ανθρωπος με τον συνάνθρωπο και τον Θεό.

Να γνωρίζουμε ότι ο δίκαιος μόλις σώζεται. Οι αγιοι και αυτοί που απέκτησαν ζώσα πίστη καθώς καθαρισμό και ταπείνωση αυτοί θα ζήσουν. Το οποίο εύχομαι εις όλους που αγωνίζονται ώστε να βρουν τα μέσα και να κάνουν το θέλημα του Θεού ανεξαρτήτου δόγματος. Η προσφορά φανερώνει ότι μέσα μας κατοικεί ο Θεός 100% και αυτοί οι ανθρωποι θα μας ανεβάσουν στον Θεό, ώστε να χρησιμοποιηθούμε από αυτόν ως σαν σκεύη εκλογής για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Προσοχή: Ο εγωιστής εργάζεται μόνο για να κερδίσει τις επευφημίες και τα συγχαρητήρια των συνανθρώπων του. Το αποτέλεσμα είναι η πτώση, η οποία τον οδηγεί από την ντροπή του και από τα σχεδιασμένα ψέματά του (τα οποία έρχονται όλα στην φόρα μια μέρα διότι όλα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα ενώπιον Θεού και ανθρώπων και όλα τα έργα μας μια μέρα έρχονται εις το φως) σε αδιέξοδο και απομόνωση έναντι Θεού και ανθρώπου. Μη γένοιτο λοιπόν, λίγο προσοχή και πολύ προσευχή ώστε να αποφύγουμε την παγίδα αυτή.

Ο Θεός να γνωρίζουμε ότι ευλογεί τον ταπεινό ανθρωπο. Δια της ταπείνωσης δίνονται και χαρίζονται εις τον ταπεινό Πνεύμα Αγιο και στοιχεία χαράς, ακόμη δίδονται εις αυτόν σοφία και ζωή χωρίς μέτρο με απειρες ευλογίες.

Στον ταπεινό οι πόρτες ανοίγουν παντού σε όλους τους τομείς της ζωής του με απειρες ευλογίες. Ενώ ο εγωιστής τις ανοίγει ο ίδιος με ψέματα, με απειλές, με πιέσεις, με πονηρίες. Στο τέλος κλείνουν οι πόρτες όλες διότι ο Θεός δεν ανοιξε αυτές τις πόρτες εις αυτόν.

Μη γένοιτο εις ημάς να επιδιώκουμε Πνεύμα Αγιο χωρίς να εφαρμόζουμε το ευαγγέλιο του Χριστού.

Προσοχή: Όλα τα δαιμόνια μπαίνουν από την ανυπακοή στον λόγο του Θεού διαστρεβλώνοντας αυτόν κατά τα μέτρα μας. Να ξέρουμε ότι το ένα λάθος φέρνει το αλλο και στο τέλος καταλήγουμε με πολλές απορίες και πολλά γιατί, τονίζοντας μάλιστα και βάλλοντας με θυμούς κατά του Χριστού λέγοντάς του ότι εμείς κάνουμε το θέλημα του Θεού γιατί μας ήρθε αυτό ή εκείνο.

Ο Θεός να ξέρουμε μιλάει απαξ και δις, συγκεκριμένα και κατευθύνει τον ανθρωπο πάνω σε εντολές γραφικές, πνευματικές.

Ο Χριστός μας χαράζει ευθεία οδό δεν έχει δύο γνώμες ή αυτό ή το αλλο. Οι δύο γνώμες και όλα τα άλλα συμπεράσματα που έχουμε ή παρουσιάζουμε εμείς με τις γνώμες μας θα μας πετάξουν χιλιόμετρα μακριά από το θέλημα του Θεού. Χρειάζεται προσοχή!

Η Φωνή Θεού κινείται σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, δεν έχει δική της γνώμη. Έτσι και τα παιδιά που ανήκουν εις αυτή, αν θέλουν να έχουν αποτελέσματα θετικά που θα τους εξασφαλίσουν ζωή και χαρά ανεκλάλητη να ακολουθήσουν τον Χριστό και την Φωνή Θεού με ειλικρίνεια. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Προσοχή: Πρώτον, όχι πρωτοβουλία κινήσεων χωρίς την έγκριση του Κυρίου (ανυπακοή). Δεύτερον, όχι συμφέροντα προσωπικά (υλικά) και φιλοδοξίες προσωπικές. Τρίτον, όχι πονηρία στο να ακολουθήσουμε τον Κύριο αλλά πνεύμα αγαθότητας. Τέταρτον, όχι πνεύμα παντογνώστη.

Προσοχή: Ο Κύριος δεν είχε το πνεύμα να εκθέτει το ποίμνιό του σε κίνδυνο ώστε να καταδικάσει τους μαθητές του σε θάνατο. Γι’ αυτό σήκωσε το φορτίο επάνω του χωρίς να δυσανασχετεί. Έτσι δεν απώλεσε κανέναν. Να γνωρίζουμε ότι ο Θεός δεν θέτει σε κίνδυνο τους μαθητές του.

Το ίδιο κι εμείς. Όταν κηρύττουμε το Ευαγγέλιο της βασιλείας και ο Θεός στέλνει στη ζωή μας ανθρώπους θα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο ώστε να αναπτυχθούν πνευματικά σωστά και να μην προβληματίζονται μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων όταν αναπτύσσουν τον Θεό από κατηγορώ ή διωγμό που μπορεί να υποστούν.

Υπάρχει τρόπος. Όταν εννοήσουμε την αγάπη της θυσίας του Χριστού θα βρούμε και τον τρόπο να μπορούμε να μην εκθέτουμε τους αδερφούς μας σε κίνδυνο.

Προσοχή: Ας σκεφτούμε το κάλεσμα που λάβαμε ώστε να μην έρθει η μέρα και στραφούμε εις τα οπίσω. Εκείνο που πρέπει να προσέχουμε είναι μήπως μέσα μας υπάρχει κάποια μικρή ρίζα κακίας η οποία αναφύουσα μας οδηγήσει έξω από τα δρώμενα του Ευαγγελίου.

Μία προσοχή χρειάζεται και μία συνεχόμενη πνευματική δραστηριότητα και να είμεθα σίγουροι ότι είναι θέμα χρόνου να γίνουμε κληρονόμοι του Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της δόξης αυτού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Προσοχή: Φωτιζόμαστε και ενισχυόμεθα πνευματικά, προσευχόμενοι. Πρέπει να προσευχόμαστε πάντα, στον δρόμο όταν περπατάμε, στο αμάξι, στη δουλειά, παντού.

Να προσευχόμεθα αδιάλειπτα με την νοερά προσευχή ώστε να φρουρούμεθα από το Αγιο Πνεύμα. Η νοερά προσευχή γίνεται παντού. Η αδιάλειπτη προσευχή επιτυγχάνεται στο βουνό, στην έρημο ή στο δωμάτιο μακριά από τον κόσμο.

Η κρυφή προσευχή (το γόνατο) γίνεται σε περίπτωση κινδύνου ή μεγάλης ευχαρίστησης η οποία εξέρχεται με συντριβή καρδιάς και δάκρυα ως αν θρόμβοι αίματος.

Η προσευχή είναι η κινητήριος δύναμη των πάντων, της παρούσης και της μελλούσης ζωής. Αμήν.

Προσοχή: Τα συμπεράσματα που βγάζουμε και η οικειότητα που αποκτούμε με την πάροδο του χρόνου με τον Θεό χρειάζεται να τα ομολογούμε στον πνευματικό μας, ώστε να μην μας οδηγήσουν σε αδιέξοδο. Αμήν.

Προσοχή: Ο Θεός μας παροτρύνει να τείνουμε στην επίτευξη των στόχων που το Αγιο Πνεύμα εξαγγέλλει εις εμάς.

Αν δεν προσέξουμε τι εξαγγέλλει το Αγιο Πνεύμα, η καθημερινότητα και ο παρόν βίος του κόσμου θα μας εγκλωβίσουν ώστε ο χρόνος της καθημερινότητάς μας να πλημμυρίσει την ζωή μας με κοσμικές επιδιώξεις οι οποίες θα φέρουν μέσα μας αρνηση ως προς το θέλημα του Θεού. Φυσική συνέπεια το κλάμα, η στενοχώρια και ο φόβος του θανάτου να λειτουργήσει στην ψυχή μας και να καταβάλλει το είναι μας και τη ζωή μας.

Προσοχή λοιπόν διότι ο Θεός θέλει όλοι εμείς, αν φυσικά το θέλουμε και εμείς να είμεθα η γενιά εκείνη που θα πραγματοποιήσει τις επαγγελίες και θα δημιουργήσει συνθήκες ίδρυσης της βασιλείας του Θεού μέσα μας και γύρω μας. Αρκεί να το πιστέψουμε! Όταν το πιστέψουμε η αρνηση και η σκιώδη πίστη θα εκλείψει από τη ζωή μας.

Προσοχή: Να δανείζουμε μέχρι εκεί που αμέσως δυνάμεθα να ξεχνούμε τον δανεισμό που κάναμε. Όχι υπέρβαση για να δείξουμε ότι είμαστε καλοί και εξυπηρετικοί, διότι μετά θα δείξουμε αθελά μας κατάκριση εάν δεν λάβουμε τα χρήματα που δώσαμε στην καθορισμένη ημερομηνία που μας υποσχέθηκαν. Προσοχή λοιπόν.

Προσοχή: Όταν κάποιος είναι πραγματικά κάτι δεν θέλει να το διαφημίζει ο ίδιος ή οι ανθρωποι που είναι γύρω του. Περιμένει να το αποκαλύψει ο ανώτερός του, ο Θεός. Όταν όμως δεν είναι τίποτα δημιουργεί συνθήκες ώστε οι αλλοι να πιστέψουν ότι είναι κάτι. Χρειάζεται προσοχή, διότι ο ανθρωπος αυτός διέπεται από σχιζοφρένεια. Ο λόγος διότι απειλεί, θυμώνει, κρίνει, πολεμά όποιον δεν πιστεύει ότι είναι κάτι.

Σήμερα ολόκληροι λαοί έχουν βυθιστεί στον εγωισμό αυτόν και μύγα δεν δέχονται στο σπαθί τους. Ο Χριστός που ήταν Χριστός, Σωτήρας, Θεός έπλυνε και τα πόδια του Ιούδα ο οποίος δεν τον είχε αναγνωρίσει, ενώ ο Κύριος μέχρι τέλους δεν τον απέκλειε από το σχέδιό του. Αυτός παρ όλες τις θετικές ενέργειες που έλαβε από τον Χριστό στην ζωή του συνέχισε να ζει στην αδιαλλαξία και στον εωσφορικό εγωισμό του που του εξασφάλιζε στην ζωή του τα προσωπικά του συμφέροντα.

Θα πρέπει να έχουμε σοφία η οποία φανερώνεται ως εξής: Οι φίλοι να είναι πάντα κοντά μας και οι εχθροί μας κοντύτερα διότι αυτοί θα σφραγίσουν την αποστολή μας.

Προσοχή: Προσοχή στις ατομικές βασιλείες, είναι επικίνδυνες και ο  λόγος διότι κινούνται και φέρονται πολύ εγωκεντρικά. Οι γενικές βασιλείες ευλογούνται και συστήνονται υπό του Θεού. Το προσωπικό συμφέρον είναι το κακώς εννοούμενο συμφέρον ενώ το γενικό συμφέρον είναι το θέλημα του Θεού.

Επομένως, να μην υψώνουμε τον εαυτό μας αλλά τους αδελφούς μας. Αυτό είναι το θέλημα του Θεού.

Ο Χριστός έφτασε στο τελευταίο πνευματικό σκαλοπάτι και αυτό διότι ήθελε να φτάσει όλους εμάς στον θρόνο του Θεού. Τον δικό του τρόπο να ακολουθήσουμε ώστε να μας δοξάσει ενώπιον ανθρώπων και αγγέλων με την αιώνια δόξα του που είναι η αφθαρτη ζωή. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Προσφορά - αναγέννηση: Βλέπουμε πολλούς οι οποίοι προσπαθούν μόνο με υλικά αγαθά, δωρεές ή έργα αγάπης να κερδίσουν την σωτηρία. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα έργα αγάπης στον υλικό τομέα προς τον Θεό δείχνουν την ουρανόδρομη καταγωγή μας, δείχνουν την αγάπη που έχουμε μέσα μας στο να μοιραζόμαστε το περίσσευμα που ο Θεός μας χάρισε.

Βλέπουμε ακόμα στην θυσία, στην προσφορά, τον ανθρωπο του Θεού με στοιχεία Θεού, ιδιότητες Θεού, όμως μόνο με την προσφορά και χωρίς την υγιαίνουσα διδασκαλία η οποία εξασφαλίζει την μετάνοια και συντελεί στην εν Θεώ αναγέννηση δεν θα μπορέσουμε και δεν θα καταφέρουμε να πετύχουμε τους στόχους μας.

Χρειάζονται και τα δύο. Το ένα ζει κάτω από την σκιά του αλλου. Είναι το σώμα και το πνεύμα που δημιουργούν τον ανθρωπο. Αν λείπει ένα από τα δύο δεν θα είναι ανθρωπος, δεν θα έρθει η ολοκλήρωση.

Η θυσία, η προσφορά και η αναγέννηση δημιουργούν θεούς. Η προσφορά χωρίς αναγέννηση ίσως να δημιουργήσει εωσφορικά στοιχεία. Η Φωνή Θεού καλεί τους αδελφούς να εργάζονται την αναγέννηση και με τα δύο αυτά στοιχεία. Γένοιτο, αμήν.

Προσφορά του Κυρίου: Η προσφορά του Κυρίου είναι ότι θυσίασε τον εαυτό του και έδωσε την ζωήν του λύτρον αντί πολλών, χαρίζοντας σε όλους τους ανθρώπους μηδενός εξαιρουμένου το μέγα έλεος, το οποίο μπορεί να εξασφαλίσει στον καθένα από εμάς την αιώνια, αφθαρτη ζωή.

Εμείς τώρα ρωτάμε, μπορούμε να πετύχουμε το θέλημα του Θεού και τι προσφορές από μέρους μας θα χρειαστούν; Η γνώμη μου είναι ότι δεν χρειάζεται εμείς να δώσουμε σήμερα τη ζωή μας για κανέναν και για τίποτα. Εμείς χρειάζεται η προσφορά μας να είναι η ειλικρινή απόφασή μας καθώς και η ειλικρίνεια στο να θέλουμε να κάνουμε το θέλημα του Θεού και να πετύχουμε τις επαγγελίες. Αμήν.

Προσωποληψία: Προσωποληψία κατά τον κόσμο σημαίνει, ότι επιδιώκουμε να κάνουμε φίλους για κάποιο προσωπικό σκοπό, προσωπικό όφελος το οποίο πηγάζει από πονηρά συμφέροντα. Η σχέση αυτή εύκολα γκρεμίζεται όταν επιδιώξουμε τον σκοπό μας.

Η προσωποληψία δεν έχει Θεό, είναι πνεύμα πονηρό και έχει μόνο εωσφορικό εγωισμό.

Προσωποληψία: Η προσωποληψία είναι η χαριστική διάθεση απέναντι σε κάποιο σκοπό. Η χαριστική αυτή διάθεση δεν στηρίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια αλλά σε πρόσωπα. Επειδή αυτός ή αυτή έχουν κάποια θέση ή κάποια ιδιαίτερη θέση σε σχέση με εμάς γι’ αυτό έχουμε διάθεση να τους φερθούμε με ιδιαίτερη χάρη. Λαμβάνουμε υπόψη μας το πρόσωπο, ποιος είναι αυτός που έχουμε απέναντι μας και με βάση αυτό ενεργούμε και όχι με βάση αν αυτό που έκανε ή κάνει είναι σωστό ή αδικο.

Προσωποληψία: Η πίστη στον Χριστό και η προσωποληψία δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Αδελφοί μου, μη έχετε με προσωποληψία την πίστιν του δεδοξασμένου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού (Ιάκωβος 2:1). Ένα παράδειγμα γραφικό: Επειδή, αν μπει μέσα στη συναγωγή σας ένας ανθρωπος που φοράει χρυσό δαχτυλίδι, με λαμπρό ένδυμα, μπει όμως μέσα και ένας και φτωχός με ακάθαρτο ένδυμα και κοιτάξετε με θαυμασμό σε αυτόν που φοράει το λαμπρό ένδυμα και του πείτε: Εσύ, κάθισε εδώ, επίσημα και πείτε στο φτωχό: Εσύ, στάσου εκεί όρθιος ή κάθισε εδώ κάτω από το υποπόδιό μου· δεν κάνατε άραγε διάκρισή μέσα σας και γίνατε κριτές σκεπτόμενοι πονηρά;

Ας γνωρίζουμε κάτι. Αν εμείς προσωποληπτούμε, ο Θεός ποτέ. Και αυτό θα το καταλάβουμε αν διαβάσουμε την παραβολή των γάμων όπου μαζεύτηκαν οι καλεσμένοι και ήρθε ο Χριστός να τους δει. Εκεί είδε κάποιον που δεν είχε ένδυμα γάμου (πνευματικά στοιχεία, αφιέρωση) και διέταξε αμέσως να τον βγάλουν έξω.

Αρα, η προσωποληψία δεν σώζει. Το θέλημα του Θεού σώζει, όταν αυτό το φέρουμε στην ζωή μας. Εύχομαι να το εννοήσουμε ώστε να μην στρουθοκαμηλίζουμε.

Προσωποληψία: Ένας ανθρωπος για έναν δίκαιο μπορεί και να δώσει την ζωή του. Ποιος όμως θα έδινε την ζωή του για έναν που έχει προβεί στις πιο αισχρές αμαρτίες;

Ο Χριστός αδέλφια μου αυτό έκανε. Έδωσε την ζωήν του λύτρο αντί πολλών και την έδωσε για δίκαιους και αδικους, παρέχοντας την ευκαιρία και το δικαίωμα στους πάντες, αν το θελήσουν, να εισέλθουν με την σχετική μετάνοια στην βασιλεία του Θεού, στην βασιλεία της αγάπης.

Εμείς έχουμε εντολή Χριστού να αγαπάμε και τους εχθρούς, πόσο μάλλον τους δίκαιους, τους φίλους ή τους αδελφούς ανεξαρτήτου χριστιανικού δόγματος και μη. Χρειάζεται να διεξάγουμε πνευματικούς αγώνες αγάπης και να μοιράζουμε την ευλογία και την αγάπη που ο Θεός μας χάρισε στους πάντες χωρίς προσωποληψία.

Η αγάπη δεν βλέπει ούτε σε δόγματα, ούτε σε έθνη, ούτε σε εχθρούς. Η αγάπη στρέφεται προς πάντας τους ανθρώπους.

Προσωποληψία: Ο Θεός δε βλέπει κατ’ όψιν, αλλά βλέπει την καρδιά. Ας έχουμε ανοιχτά αυτιά και ας βλέπουμε την σοφία του Θεού και όχι το πρόσωπο, αν έχει κάποιος κοσμική θέση μεγάλη ή όχι, για να τον ακολουθήσουμε.

Προσωποληψία Πνευματική: Σημαίνει, ότι μεταβιβάζουμε το θέλημα του Θεού και την σοφία του σε ανθρωπο ο οποίος δεν αξίζει την σωτηρία του Θεού, διότι δεν επιδιώκει το θέλημά του, το οποίο μάλιστα και αν το αναπτύσσει, δεν το αναπτύσσει με θυσία, αλλά μέσα από ανθρώπινα εντάλματα. Παρόλα αυτά όμως η δική μας ανάγκη, μας κάνει να θέλουμε να φαινόμαστε καλά απέναντί του, διότι δεν θέλουμε να τον χάσουμε για προσωπικούς συμφεροντολογικούς λόγους.

Προσωποληψία Πνευματική: Η πνευματική προσωποληψία των οπαδών του Χριστού έγκειται στο ότι αγαπούν τους ιθύνοντες των θρησκειών, επιδιώκοντας την σωτηρία τους κάνοντας απλώς τα τυπικά ώστε να έχουν τον έπαινο αυτών αλλά πολεμούν, κατηγορούν και καταδικάζουν τους συνανθρώπους γύρω τους. Ο Αδελφόθεος Ιάκωβος αναφέρει: Αδελφοί μου, μη έχετε με προσωποληψία την πίστιν του δεδοξασμένου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού (Ιάκωβος 2:1).

Προτέρας επιθυμίας: Οι πρότερες επιθυμίες είναι το σύστημα του κόσμου, το οποίο διαθέτει συγκεκριμένα στερεότυπα όπου αντιτίθενται στο θέλημα του Θεού. Όποιος φίλος του κόσμου εχθρός του Θεού καθίσταται, όποιος φίλος του Θεού εχθρός του κόσμου.

Η λέξη κόσμος σημαίνει κόσμημα του Θεού όταν διέπεται ο κόσμος από τα στοιχεία του Θεού. Όμως σήμερα διέπεται από συμφέροντα, πονηρίες, εγωισμούς κ.λπ. Αυτές είναι οι επιθυμίες του και εμείς θα πρέπει να απέχουμε, διότι το πολίτευμα του Θεού εμπεριέχει στους κόλπους του αντίστροφες επιδιώξεις, οι οποίες είναι ταπείνωση, αγάπη, σοφία Θεού, θυσία κ.λπ.

Στην αρχή του πνευματικού μας αγώνα θα αντιμετωπίσουμε δυσκολίες στο να αποτινάξουμε το σύστημα αυτό το οποίο εκδηλώνεται με το προσωπικό συμφέρον, ώστε να εντάξουμε το γενικό συμφέρον το οποίο είναι το θέλημα του Θεού. Το ατομικό συμφέρον είναι το κακώς εννοούμενο συμφέρον, το γενικό είναι το θέλημα του Θεού.

Προφητεία: Η προφητεία δίδεται πάντα διά Πνεύματος Αγίου και έχει σκοπό να μας αφυπνίσει ώστε να ετοιμάσουμε τον εαυτό μας πάνω σε κάτι που μας δίνει ο Θεός (μελλοντικό γεγονός).

Στη ζωή μας περνάμε διάφορα στάδια θετικά ή αρνητικά, διότι ο αγώνας συνεχίζεται και η βασιλεία του Θεού δεν έχει επικρατήσει στον κόσμο. Όταν στη ζωή μας υπάρχουν αντιξοότητες να ενθυμούμεθα τις προφητείες, να ειρηνεύουμε και να σηκώνουμε το πνευματικό μας ανάστημα, ώστε να συνεχίζουμε με αξιοπρέπεια τον πνευματικό μας αγώνα κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Ο προφήτης λαμβάνει την σοφία του Θεού από τον θρόνο του Θεού και φανερώνει αυτήν στον λαό του Θεού. Ο προφήτης φυτεύει στον ανθρωπο του Θεού την υγιαίνουσα διδασκαλία η οποία τον ζωοποιεί.

Προφητεία: Στο πρόσωπο του Κυρίου εκπληρώθηκαν όλες οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης. Έτσι δικαιώθηκαν και οι προφήτες διότι μίλησαν διά Πνεύματος Αγίου. Οι επόμενες προφητείες αναγγέλθηκαν υπό του Κυρίου και αφορούν τον Παράκλητο, οι οποίες θα λάβουν χώρα τα έσχατα χρόνια τα οποία διανύουμε. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Προφητεία: «Και ευθύς έδραμεν εις εξ αυτών και λαβών σπόγγον και γεμίσας όξους και περιθέσας εις κάλαμον επότιζεν αυτόν».

Ο Κύριος ζήτησε νερό και αυτοί του πήγαν ξύδι. Αυτό προφητεύτηκε από τον προφήτη Δαβίδ (ψαλμός ξθ΄:21) και έδωκαν εις εμέ χολήν διά φαγητόν μου και εις την δίψαν μου με επότισαν όξος.

Ο Χριστός δεν ζήτησε ξύδι αλλά νερό. Φανταστείτε τι εξουσία έχει η προφητεία όταν εξέρχεται από τον προφήτη. Ο ουρανός και η γη μπορεί να παρέλθουν, οι προφητείες όμως θα εκπληρωθούν, πόσο μάλλον όταν προέρχονται από τον Ιησού ο οποίος προλέγει την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, την ίδρυση της βασιλείας και τον αφανισμό του αμαρτωλού στοιχείου. Όλα θα γίνουν και γίνονται.

Η Φωνή Θεού πήρε την θέση της έναντι του Θεού και έναντι της Δημιουργίας. Εύχομαι όλοι μας να εννοήσουμε το κάλεσμα που κάνει και να ενταχτούμε ουσιαστικά στους κόλπους της.

Προφήτης: Είναι αυτός που πρώτος φυτεύει τη σοφία του Θεού στο λαό του Θεού και μετέπειτα στους εθνικούς, αλλάζοντας ριζικά το σύστημα και τον τρόπο που μέσα από την αγνοια έχουν επιλέξει ο λαός του Θεού και τα έθνη να ζουν, μετατρέποντας αυτά σε πραγματικούς λαούς Θεού με στοιχεία Θεού.

Ο προφήτης είναι θεόπνευστο πρόσωπο που γνωστοποιεί στους ανθρώπους το θέλημα του Θεού. Είναι ικανός ενώπιον Θεού και αξιόλογος ανθρωπος. Αναγνωρίζεται από τους ξένους δυστυχώς και όχι από τους οικείους του ή τους συμπατριώτες του ή τους συγγενείς του. Δεν είναι όμως πάντα απόλυτο αυτό, διότι το αψογο παράδειγμά του και ο ζήλος του στο Θεό κάνει τους πάντες να υποταχτούν εις την σοφία που τον διακατέχει και να τον ακολουθήσουν στο ανθρωποσωτήριο έργο του, όπως η μητέρα του Κυρίου, τα αδέρφια του και μερικοί συγχωριανοί του που μπόρεσαν να ακολουθήσουν τον Κύριο, ο οποίος λέγονταν Υιός Θεού και μερικοί τον έλεγαν και προφήτη Θεού.

Ο λόγος που δεν γίνεται πιστευτός αμέσως ο προφήτης στους οικείους του είναι:

1) μελετά τον λόγο του Θεού μέρα και νύχτα ενώ οι αλλοι τον θέλουν στις δουλείες, έτσι θυμώνουν μαζί του και δημιουργούν αντιπαλότητα,

2) προαναγγέλλει πράγματα μη αντιληπτά στους γύρω του και αυτοί του λένε ότι δεν γίνονται αυτά και κανείς δεν πρόκειται να τα υιοθετήσει, δημιουργώντας αντιπαλότητα,

3) ομιλεί την γλώσσα της αλήθειας και ελέγχει τους γύρω του με το αψογο παράδειγμά του, μάλιστα όταν τον καλούν οι συγγενείς να προβεί σε ψέματα που αποσκοπούν στο συμφέρον της οικογένειας αρνείται την πρόοδο αυτή της οικογένειάς του η οποία στηρίζεται στο ψέμα και έτσι δημιουργείται αντιπαλότητα,

4) η οικειότητα που αποκτούν με την πάροδο του χρόνου μαζί του οι κοντινοί του ανθρωποι δεν μπορούν να δεχτούν εύκολα την νέα κατεύθυνσή του και έτσι δεν αξιολογούν τα πράγματα σωστά, με φυσική συνέπεια να πέφτουν σε κρίσεις, επικρίσεις και καταλαλιές ώστε μέσω αυτών να έρχεται χωρισμός. Η οικειότητα καταργεί τον σεβασμό.

Είναι πολλά τα εμπόδια που καταστούν έναν προφήτη μη αποδεκτό στους οικείους του ή και στους γύρω του όμως είπαμε ότι τα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ.

Όλα γίνονται με την δύναμη του Θεού, στην Παλαιά Διαθήκη οι προφήτες ήτο χωρίς Χριστό, σήμερα όμως ο προφήτης έχει Χριστό, έχει αγάπη, έχει έλεος, έχει ταπείνωση, έχει σοφία. Μάλιστα σαν ανώτερο ον δύναται να βρίσκει τρόπους μέσα από την αγάπη και να επινοεί συστήματα σωτηρίας, ώστε οι πάντες να τον ακολουθήσουν και έπειτα να ακολουθήσουν το Θεό τον οποίον θα τους γνωρίσει ο ίδιος και έτσι μετέπειτα να χαίρονται οι πάντες με τον προφήτη του Θεού και τον Σωτήρα Αγιο, Αγιο, Αγιο Θεό του.

Προφήτης: Ο προφήτης έχει αλλη επαφή με τον Θεό και τους ανθρώπους. Ο προφήτης γίνεται αγαπητός σε όλους τους εν Κυρίω αδελφούς, διότι ο τρόπος που διατυπώνει τη σοφία του Θεού εξελίσσει τους ακούοντες αυτόν, αφού περνάει στη συνείδησή τους τη σοφία του Θεού, τη λογική του Θεού. Φυσική συνέπεια να γνωρίζουν οι πάντες καλό και κακό σε λεπτομέρεια.

Η γνώση και μόνο του αγαθού, του καλού έχει την εξουσία να μεταβάλλει  ημάς από ανθρώπους του κόσμου σε λαό του Θεού.

Ο Κύριος φανέρωσε, τώρα σεις είσθε καθαροί διά τον λόγον τον οποίον ελάλησα προς εσάς. Πολλοί προσπαθούν να μιμηθούν την Γραφή με αποτέλεσμα να γίνονται οι ανθρωποι της εποχής εκείνης που ειπώθηκαν όλα αυτά.

Ο Παράκλητος, ο Φωσφόρος, Εκείνος που ο Θεός θα στείλει τα έσχατα χρόνια θα φέρει νέα διδασκαλία, η οποία δεν απορρίπτει την παλιά αλλά συμπληρώνει πνευματικά ελλείποντα, διότι μέχρι σήμερα δεν ιδρύθηκε η βασιλεία, οι επαγγελίες δεν έλαβαν χώρα και τα γεγραμμένα δεν εκπληρώθηκαν. Είναι φυσικό λοιπόν να δοθούν καινούργια ερεθίσματα τα οποία θα μας κεντρίσουν τόσο πολύ το ενδιαφέρον που θα μας κάνουν να τα υιοθετήσουμε, ώστε χάρις αυτών να ιδρύσουμε την βασιλεία του Θεού μέσα μας και γύρω μας.

Η Φωνή Θεού μας εξασφάλισε την υγιαίνουσα διδασκαλία, αρκεί να την σπουδάσουμε. Σήμερα αυτό που θα μας κάνει θεούς είναι η συνειδητοποίηση του θελήματος του Θεού. Μόνο έτσι θα φτάσουμε στον προορισμό μας που είναι να νικήσουμε τους εχθρούς μας οι οποίοι είναι η αμαρτία, η φθορά, η ασθένεια, ο θάνατος. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Προφήτης: Στην Παλαιά Διαθήκη ο Θεός διά μέσω του προφήτη κατευθύνει τον λαό του Θεού, ώστε οι πάντες να γίνουν διδακτοί Θεού (ο δεχόμενος προφήτην εις όνομα προφήτου μισθόν προφήτου θέλει λάβει). Ο τελευταίος προφήτης ήτο ο Ιωάννης ο βαπτιστής.

Ο Κύριος με την παρουσία του έβαλε τέλος στα πάντα, έτσι σήμερα αυτό που ενεργεί σε εμάς είναι ο ίδιος ο Θεός διά του Παρακλήτου. Ο Κύριος τόνισε: Συμφέρει ίνα ημίν εγώ απέλθω, εάν εγώ δεν απέλθω ο Παράκλητος ουκ ελεύσεται. Ελθών εκείνος θέλει ελέγξει τον κόσμο περί αμαρτίας, περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως. Δεν θέλει λαλήσει αφ εαυτού αλλά όσα αν ακούσει θέλει λαλήσει και αναγγείλει τα μέλλοντα.

Σήμερα ο τριαδικός Θεός ενεργεί ώστε το θέλημά του να λάβει χώρα εις ημάς. Γένοιτο αμήν.

Προφήτης: Είναι αυτός που του δίνει ο Θεός ένα έργο να το μεταδώσει στους ανθρώπους. Δεν μπορεί να το δεχτεί ότι είναι προφήτης αν δεν φέρει εις πέρας το έργο αυτό το οποίο του παρέδωσε ο Θεός.

Προφήτης: Το πολυχρόνιο παράδειγμά του και η μεγάλη αφιέρωσή του στο να κάνει το θέλημα του Θεού, κάνει τους οικείους και τους συγγενείς να προβληματιστούν θετικά και να ακολουθήσουν τον προφήτη του θεού σε όλους τους πνευματικούς στόχους που ο Θεός του έβαλε.

Προφητικό χάρισμα: Είναι αυτό το οποίο φανερώνει ποιο είναι το θέλημα του Θεού. Έτσι μέσω αυτού του χαρίσματος γνωρίζουμε ποιο είναι το Πνεύμα του Θεού, ποιο είναι το θέλημα του Θεού το οποίο σιγά - σιγά το συνειδητοποιούμε, το εννοούμε, το καταλαβαίνουμε και το κάνουμε κτήμα μας. Αυτή είναι η αποστολή μας, μέσω αυτού του χαρίσματος να γνωρίσουμε τον Θεό, γι’ αυτό είναι και το μεγαλύτερο. Αμήν.

Αν αντιμετωπίζουμε σήμερα δυσχέρειες στην ανάπτυξη της αγάπη μας ως προς τον Θεό αλλά και μεταξύ μας, οφείλεται στον κόσμο και το σύστημα του κόσμου το οποίο μας επηρεάζει, αφού σε αυτό αναπτύσσονται συμφέροντα, φιλοδοξίες, εγωισμοί. Η απόφασή μας όμως να υπηρετήσουμε Θεό και αδελφό θα μας εξασφαλίσουν την αγάπη και το προφητικό χάρισμα. Γένοιτο, αμήν.

Προφητικό χάρισμα: Το προφητικό χάρισμα εμπεριέχει σοφία Θεού συναρπάζουσα διότι δια αυτής δυνάμεθα να ερμηνεύουμε αρνητικές καταστάσεις που θα συμβούν στο μέλλον, οι οποίες όμως κρύβουν αιώνια δόξα και μας παρέχουν την εξουσία να αντλούμε δύναμη και σοφία Θεού συναρπάζουσα προς σωτηρία ψυχής και σώματος δική μας και του συνανθρώπου μας, ώστε να αντιμετωπίζουμε τις συνθήκες αυτές με σοφία Θεού.

Το προφητικό δεν δίνεται εύκολα και ο Θεός το κρύβει από τους μη αναγεννημένους Χριστιανούς, διότι το πνευματικό τους επίπεδο δεν είναι σε θέση να συμβιβάζεται με το μέλλον τους, την πορεία τους και την αποστολή τους. Γι αυτό όλοι οι ανθρωποι πέφτουν στην παγίδα της κρίσης και της κατάκρισης, μη δυνάμενοι να βγουν από εκεί με δυσάρεστα αποτελέσματα.

Όμως, όταν δεχτούμε με ταπείνωση και σοφία την πτώση υπομένοντας και περιμένοντας, παρακάτω θα δεχτούμε και την ανύψωση καθώς και την σωτηρία μας η οποία θα έρθει μέσα από το αρνητικό και το θετικό που θα εξελίσσεται ως θέλημα Θεού στην ζωή μας.

Ο Κύριος είπε, υμών δε και αι τρίχες της κεφαλής είναι πάσαι ηριθμημέναι. Αφού ο Θεός γνωρίζει και τον αριθμό των τριχών μας, δεν γνωρίζει το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε; Πρέπει να καταλάβουμε ότι το πρόβλημα έρχεται για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και να εξελιχθούμε θετικά. Εμπιστοσύνη λοιπόν στον Θεό, υπομονή και επιμονή. Όχι κρίσεις, κατηγορώ και επικρίσεις ότι οι αλλοι φταίνε και γρήγορα συμπεράσματα. Δεν φταίει κανείς. Ο Θεός έχει τον λόγο του που επιτρέπει οτιδήποτε στην ζωή μας. Προσοχή για να συλλάβουμε το θέλημά του.

Όταν έχουμε την υπομονή και γνωρίζουμε τον τρόπο της σοφίας που ενεργεί ο Θεός, αυτό θα τον κάνει να μας δώσει και το προφητικό χάρισμα το οποίο θα μας προετοιμάζει κάθε στιγμή ώστε να δυνάμεθα να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με σοφία, με έλεος, με αγάπη ώστε μετέπειτα να λάβουμε αιώνια δόξα.

Όσοι δεν το αποκτήσουν το προφητικό χάρισμα και δεν εννοήσουν την σοφία του Θεού θα τους περιβάλλει σε ολόκληρη την ζωή τους ο φόβος, το γιατί, το κατηγορώ κ.λπ.. Τα αποτελέσματα θα είναι σύγχυση πνεύματος με αρνητικές επιπτώσεις και στο σώμα.

Προφητικός λόγος - φωσφόρος: Αν κάποιοι απιστούν στην φωνή του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος ή ξεχνούν την παρουσία του ή δεν ακουσαν ή δεν κατάλαβαν το θέλημά του, να γνωρίζουν ότι ο προφητικός λόγος που υφίσταται στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη είναι εγκυρότερος των πάντων, διότι ανηγγέλθη διά Πνεύματος Αγίου εκ του ιδίου του Θεού στους προφήτες.

Και σήμερα είναι εύκολο να γνωρίσουμε το θέλημά του, αρκεί να θελήσουμε. Ο τρόπος είναι να μελετήσουμε αυτά τα οποία εγράφησαν υπό του Θεού. Μόνο έτσι θα γνωρίσουμε πως ότι ο Θεός επαγγέλλεται δύναται και να το εκπληρώσει, ώστε ο κάθε λόγος του τον προδιαγεγραμμένο χρόνο να λάβει χώρα. Όλα αυτά που υπάρχουν στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη έχουν την δύναμη όταν μελετούνται να μας αφυπνίζουν και να μας κρατούν κοντά στον Λόγο του Θεού, στις αρχές και στις επιδιώξεις αυτού.

Μέχρι να έλθει ο φωσφόρος θα μελετούμε τον Λόγο του Θεού. Ο φωσφόρος είναι προδρομικό στοιχείο. Η αποστολή του είναι να ετοιμάσει την οδό του Κυρίου. Διά του φωσφόρου θα λάμψει το φως τους Χριστού στις καρδιές μας. Διά του φωσφόρου θα δημιουργηθεί το στράτευμα του Θεού, το οποίο θέλει εκπληρώσει τις επαγγελίες και θέλει αναγγείλει και συμπληρώσει τα ελλείποντα, ώστε ο λαός του Θεού να πληρεί γνώση και να διακατέχεται από ουρανόδρομη πορεία. Δι’ αυτού του φωσφόρου θα απαντηθούν όλα τα ερωτήματα περί Θεού, περί ζωής, περί ανάστασης των νεκρών και θα αποκαλυφθούν οι τρόποι επίτευξης των επαγγελιών. Μόνο διά του φωσφόρου θα δούμε πρόσωπο με πρόσωπο τον Θεό ώστε να έσονται οι πάντες διδακτοί Θεού.

Προωρισμένος προ καταβολής κόσμου: Όπως ένας αρχιτέκτονας σχεδιάζει ένα οικοδόμημα έχοντας υπ’ όψιν του όλες τις λεπτομέρειες πριν ακόμη ξεκινήσει η οικοδομή, έτσι και ο Θεός δημιούργησε ένα πνευματικό και υλικό οικοδόμημα, έχοντας υπ’ όψιν του τον τρόπο ανάπτυξης αυτού. Εξ’ αρχής λοιπόν ο Θεός είχε προορίσει την αποστολή του Υιού του, πριν ακόμη δημιουργήσει το στερέωμα και πριν ακόμη δημιουργήσει τους αιώνες, καθιστώντας αυτόν τον Υιόν του μέτοχο των πάντων.

Ο Χριστός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος όπου δι’ αυτού θα κτισθεί ο νέος ανθρωπος, ο αναγεννημένος, ο φωτισμένος, ο κληρονόμος, ο συγκληρονόμος, ο συμμέτοχος της δόξης του απείρου.

Πολλοί ανθρωποι ανά τους αιώνες δημιουργήθηκαν προ καταβολής κόσμου για συγκεκριμένη αποστολή, ώστε μέσω αυτών πάντες οι ανθρωποι να έλθουν εις επίγνωση αληθείας. Αν δεν υπήρχε ο Υιός, ο ανθρωπος θα χάνονταν μέσα στον κυκεώνα της αμαρτίας, της μη αναγέννησης, της ειδωλολατρίας αναπτύσσοντας καταστροφικές θεωρίες.

Επομένως, οι πάντες χρωστάμε τη ζωή, την εξέλιξή μας, την σωτηρία, την αναγέννησή μας, την ζώσα πίστη η οποία ζωοποιεί ψυχή και σώμα σε αυτόν τον Υιό και δεν υπάρχει αλλο πρόσωπο που να διασφαλίζει και να εξασφαλίζει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά.

Πτερύγιο του ναού: Στο πτερύγιο του ναού εξέρχεται ο ανθρωπος για να δοκιμαστεί. Χρειάζεται να έχουμε τα αισθητήρια γεγυμνασμένα ώστε όταν εισέλθουμε σε δοκιμασία να διακατεχόμαστε από σοφία Θεού και να μην ενεργούμε με εγωισμό και απολέσουμε ψυχή και σώμα.

Μην ενεργούμε με επιπολαιότητα η οποία έχει αναπτυχθεί στην παιδική μας ηλικία. Χρειάζεται σοβαρότητα πνευματική, σοφία Θεού και πνευματικά αισθητήρια γεγυμνασμένα, τα οποία μπορούν να πληροφορούν κάθε στιγμή για τις ενέργειές μας αν είναι του Θεού ή όχι. Αμήν.

Πτώμα - Αετοί: Το πτώμα είναι ο Χριστός, οι αετοί είναι οι εκλεκτοί οι οποίοι θα δουν το πτώμα και θα σπεύσουν να φάγουν από αυτό την απαραίτητη τροφή που θα τους ζωοποιήσει εις τον αιώνα τον απαντα. Οι αετοί είναι οι ανθρωποι του Θεού που τρώνε την αφθαρτη ζωή. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πτώση: Από την παράβαση της πρώτης εν Θεώ οικογένειας, η οποία λόγο της πτώσης, διέλυσε τα πάντα γύρω από τον Θεό και την αγάπη, μετεδόθη η ζήλια, η αμαρτία, τα συμφέροντα, οι φιλοδοξίες, οι εγωισμοί, τα σύνορα, οι θρησκείες, τα δόγματα και τελευταία ο φανατισμός, με συνέπεια όλων αυτών να δημιουργηθεί το κράτος του θανάτου.

Πτώση: Αφού η πτώση των Εβραίων γέννησε όλον τον Χριστιανικό κόσμο, φανταστείτε όταν δεν θα έχουν πτώση τι θα κάνουν. Όταν ο Θεός θελήσει, αφού πρώτα πληρωθούν τα έθνη, να τους αποκαλυφθεί, ο κόσμος ολόκληρος θα μεταβληθεί σε έναν επίγειο παράδεισο.

Σήμερα εμείς οι Χριστιανοί ας κάνουμε ότι είναι δυνατόν ώστε να έχουμε συμμετοχή σε αυτόν τον παράδεισο. Επομένως μέχρι τότε, δεν θα κρίνουμε την πτώση των αλλων συνανθρώπων μας, διότι έφτασε η μέρα του Κυρίου, όπου όλοι θα συμπληρώσουμε ο ένας στον αλλον τα πνευματικά ελλείποντα, διά Πνεύματος Αγίου. Μετέπειτα όλοι θα γίνουμε μία οικογένεια του Θεού, η οποία θα είναι η αιώνια οικογένεια του Θεού και θα κοσμεί τον ουράνιο και επίγειο κόσμο μας, με μέλη όλους τους αναγεννημένους εν Θεώ ανθρώπους.

Πτώση: Μέχρι να φτάσουμε στην ανάσταση και να ζωοποιήσουμε το πνεύμα και το σώμα μας θα έχουμε θλίψη και χαρά ανά τακτά διαστήματα, με την χαρά να υπερισχύει στη ζωή μας. Ο τρόπος ώστε να αποφύγουμε μεγάλες πτώσεις είναι η συνεχή ενασχόληση στα δρώμενα του Αγίου Ευαγγελίου, ώστε το Πνεύμα το Αγιο να βρει χώρο να επισκιάσει το πνεύμα μας και το σώμα μας. Αμήν.

Πτώση και ανάσταση: Ο Χριστός ήρθε να σώσει τον ανθρωπο και να τον βοηθήσει, ώστε να βρει τον τρόπο να βγει δια της μετανοίας από τον βούρκο της αμαρτίας. Όμως πολλοί δεν θέλουν να μετανοήσουν με φυσική συνέπεια ο λόγος του Θεού να πέσει πάνω τους και να τους φέρει κρίση, η οποία να εξελιχτεί σε πτώση. Υπάρχουν όμως ανθρωποι οι οποίοι βλέπουν ότι βαδίζουν λάθος και η αγνοια καθώς και η αμαρτία τους έχει δημιουργήσει αναστάτωση στη ζωή τους, όταν λοιπόν αυτοί οι ανθρωποι ακούν τη φωνή του Θεού (Χριστού) ανανεώνονται και τρέχουν κοντά του. Ο λόγος είναι διότι αυτή η φωνή του Θεού που υπάρχει στο Αγιο Ευαγγέλιό του τους ζωοποιεί, τους αφυπνίζει, τους εξελίσσει και τους δημιουργεί μια νέα τάξη πραγμάτων στη ζωή τους, χαρίζοντάς τους μια ευλογημένη ζωή. Αυτό σημαίνει πτώση και ανάσταση.

Η πτώση, η αποστασία του ανθρώπου από τον Θεό γέμισε τον κόσμο ύφος και όχι ήθος καθώς έθιμα, τύπους, εντάλματα, αμαρτία, ψέμα, αθέατες αλώπεκες κ.λπ.. Ακόμα γέμισε η ζωή μας και κακές συναναστροφές με ανθρώπους οι οποίοι εργάζονται την αμαρτία, το λάθος αλλά και με αγγέλους του πονηρού οι οποίοι έκαναν τον εγκέφαλό μας συναγωγή του πονηρού. Ας συνέλθουμε!

Ας εντάξουμε το θέλημα του Θεού στη ζωή μας ώστε να αποφύγουμε τη φθορά και το θάνατο. Όσοι έχουν αγνοια του Λόγου του Θεού δικαιολογούνται. Εμείς όμως που έχουμε γνώση, ας το αποφασίσουμε να γίνουμε οι ανθρωποι του Θεού οι οποίοι θα αλλάξουν τον κόσμο, ειδικότερα σήμερα που έχουμε όλα τα μέσα. Γένοιτο αμήν.

Πτώση του μεγάλου δράκοντα: Η πάλη του Κυρίου με τον έτερο κακό εαυτό του, η νίκη του στο Σαραντάριο όρος, το θάρρος του να εργάζεται μπροστά στους γραμματείς και Φαρισαίους, το αποστολικό του έργο, η σταυρική του θυσία, η ταφή και η ανάστασή του, η ανάληψή του, έριξαν τον Σατανά ώστε να μην μπορεί να ενεργεί εις αυτόν. Διότι δεν νίκησε σαν Θεός αλλά σαν ανθρωπος με την νουθεσία του Αγίου Πατρός, αφήνοντας να εννοηθεί ότι όταν οι ανθρωποι εννοήσουν την νουθεσία του Πατέρα και την εντάξουν στην ζωή τους θα νικήσουν.

Η Φωνή Θεού τα εννόησε όλα αυτά και σήμερα με την δύναμη του Χριστού, την οποίαν ο Χριστός φανέρωσε και απέδειξε ως ανθρωπος ότι έχουμε μέσα μας κάνοντας το θέλημα του Πατέρα του, δύναται και σε εμάς να αυξήσει ώστε να δυνάμεθα και εμείς να ρίξουμε τον Σατανά και την στρατιάν αυτού από μέσα μας και γύρω μας, παίρνοντας θάρρος από τις ενέργειες του Κυρίου ο οποίος μας τονίζει, σεις πλιότερα τούτων θέλετε ποιήσει.

Πολλοί δεν εννοούν και τρέχουν στον Χριστό να τους λύσει τα προβλήματα τα οποία παραμένουν αλυτα. Εκείνο που χρειάζεται είναι να του ομοιάσουμε, φίλοι μου εστε εάν κάμετε όσα εγώ εντέλλομαι υμίν. Παράδειγμα έδωκα εις εσάς.

Όσοι τα πιστέψουν όλα αυτά θα προβούν στις ενέργειες ώστε να βρουν χρόνο και αγάπη να τείνουν ως προς την αφιέρωση, η οποία θα τους εξασφαλίσει ζωή Χριστού.

Τα πάντα αδερφάκια μου είναι δυνατά εις τον πιστεύσαντα. Το ευαγγέλιο λοιπόν ανά χείρας ώστε να παίρνουμε θάρρος. Με αυτό να πορευόμεθα πάσας τας ημέρας της ζωής μας και να είμεθα σίγουροι ότι θα συντελέσουμε ουσιαστικά στην ίδρυση της βασιλείας του Θεού μέσα μας και γύρω μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πτωχοί ευαγγελίζονται: Πτωχός είναι εκείνος που το πνευματικό και υλικό του επίπεδο είναι μηδαμινό λόγω αρνητικών συνθηκών, οι οποίες προέκυψαν από παιδικής ηλικίας στη ζωή του. Αυτόν τον πτωχό όταν έχει καλή προαίρεση και δεχτεί το κάλεσμα του Θεού, ο Θεός τον εξελίσσει πνευματικά και υλικά.

Πνευματικά τον εξελίσσει διά Πνεύματος Αγίου παρουσιάζοντας εις αυτόν μία σοφία υπερέχουσα, την οποίαν δεν μπορούν να αντιληφθούν και οι σοφότεροι του κόσμου, όπως ο Κύριος ο οποίος με τα κηρύγματά του έκανε τους γραμματείς και τους Φαρισαίους να απορούν. Αυτόν τον εμπιστεύεται ο Θεός, διότι αυτός ο πτωχός έχει πλήρη επίγνωση από πού του δόθηκε η πνευματική σοφία και δύναμη. Αυτός λοιπόν ο πτωχός στο πνεύμα αποδίδει αιώνια τιμή, δόξα, προσκύνηση στον Θεό από τον οποίον την έλαβε.

Υλικά, αφού είναι πτωχός έχει επίγνωση της πτώχειας του και αν ο Θεός παραχωρήσει πλουτισμό στη ζωή του, κάνοντας αυτόν τον πτωχό διαχειριστή, θα την χρησιμοποιήσει για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Την υλική πτώχεια την εξαφανίζει ο Θεός από τη ζωή του με τους αδελφούς εκείνους οι οποίοι εννοούν την πνευματική του αξία και στηρίζουν το έργο του και τη ζωή του. Οι εκλεγμένοι πτωχοί υπό του Θεού παραμένουν πτωχοί και απλοί, διότι γνωρίζουν ότι όλα υλικά ή πνευματικά υπό του Θεού προήλθαν, με σκοπό να χρησιμοποιηθούν για να συνταχθεί κατά Χριστό ο λαός του Θεού, ο οποίος θα ενεργήσει για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου.

Πτωχός στο πνεύμα: Όταν κάποιος αισθάνεται πτωχός αφήνει περιθώρια στον Θεό να τον ευλογήσει υπέρ κόρον, διότι μέσα από επίγνωση πάνω στο γνώθις εαυτόν εννοεί τα πράγματα πως έχουν για αυτόν και έτσι θα αγωνίζεται νυχθημερόν πάνω στην πνευματική του συν Θεό αναγέννηση.

Τα μέσα που θα χρησιμοποιήσει είναι μελέτη της Αγίας Γραφής, προσευχή, κήρυγμα καθώς μελέτη στις επιστήμες του κόσμου, οι οποίες θα τον βοηθήσουν μέχρι να βρει την επιστήμη του Θεού, μελέτη ακόμη και πάνω στην παγκόσμια ιστορία της Αγίας Γραφής και του ανθρωπίνου γένους ώστε να αντλήσει σοφία Θεού. Ποτέ για αυτόν που νιώθει πτωχός στο πνεύμα δεν σταματά η αναζήτηση πάνω στο μυστήριο που είναι Θεός, αναζήτηση όπως στα θέματα δημιουργία, γνώθις εαυτόν, αναγέννηση, εξέλιξη, μετάνοια κ.λπ., μέχρι ο Θεός να βραβεύσει την προσπάθειά του. Όταν ο Θεός βραβεύσει την αγαθή προσπάθειά του τότε θα φρουρεί και θα ευλογεί την αγια γεμάτη σοφία ζωή του.

Μέχρι τότε, ο πτωχός στο πνεύμα θα κάνει αγώνα πάνω σε όλους τους τομείς.

Πτωχός στο πνεύμα: Είναι αυτός που γνωρίζει πολλά, πέτυχε σε πολλά και αισθάνεται τίποτα έμπροσθεν της πολυποίκιλης σοφίας του Θεού. Θα πρέπει να εννοήσουμε ότι η σοφία των ανθρώπων είναι μία χούφτα αμμου έμπροσθεν της πολυποίκιλης σοφίας του Θεού.

Θα πρέπει να συνεχίσουμε να εξελισσόμαστε πνευματικά διαμορφώνοντας τον εαυτό μας σύμφωνα με το πνευματικό επίπεδο του Κυρίου, ο οποίος υπακούοντας στον ουράνιο Πατέρα του και κενώνοντας τον εαυτό του έφτασε στο σημείο να γίνει κάτοχος όλων των μυστηρίων με αποκορύφωμα να κατέχει σήμερα τα κλειδιά και την εξουσία που κάνουν την ζωή μας αφθαρτη και αθάνατη.

Αυτή είναι η σοφία του Θεού, η ζωή η αιώνια, η οποία διακατέχεται και από καρπούς, χαρίσματα, πολυποίκιλη σοφία Θεού η οποία είναι συναρπάζουσα και εκδηλώνεται διά του λόγου, εν αρχή ην ο λόγος και ο λόγος ην προς τον θεόν και θεός ην ο λόγος. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πύλη προσφοράς: Ο Θεός ζητάει το περίσσευμα του ενός στο υστέρημα του αλλου. Οι ατομικές βασιλείες αυτοκαταστρέφονται, οι γενικές συν Θεό δύνανται να ευλογηθούν και να κατακλείσουν συν Θεό όλο τον πλανήτη χαρίζοντας σε όλους τους ανθρώπους θεϊκή χαρά.

Πρέπει οι πύλες του εγκεφάλου μας που κυοφορούν μέσα μας το εγώ και το δικό μου είναι, να γκρεμιστούν και να ανοίξουν οι πύλες της προσφοράς και της ανυπόκριτης αγάπης, ώστε το θέλημα του Θεού να πραγματοποιηθεί.

Η Φωνή Θεού εννόησε το θέλημα του Θεού και δίνει τη σοφία της (δωρεάν) σε πνευματικό και υλικό επίπεδο για την δόξα του Θεού και την αναγέννηση του ανθρωπίνου γένους. Η Φωνή Θεού κυοφορεί την χαρά την ανεκλάλητη, μέσα στα παιδιά της με τις θετικές επιπτώσεις της προσφοράς. Η Φωνή Θεού θέλει τα παιδιά που την πλαισιώνουν να μάθουν να χαίρονται με την προσφορά στον συνάνθρωπο, στα μέτρα φυσικά που μπορεί ο καθένας να ανεβάσει την θυσία ώστε μέσω αυτής να αναγεννήσει τον ανθρωπο.

Μια φορά είδα μια φωτογραφία που με συγκίνησε. Το περιεχόμενό της ήτο ότι ένας ανδρας κουβαλούσε στην πλάτη του έναν αλλο ανδρα που ήταν πληγωμένος και στο κάτω μέρος της έγραφε: δεν είναι βαρύς είναι αδερφός μου!

Αυτό το πνεύμα να έχουν τα παιδιά που υπάρχουν σήμερα και αντιπροσωπεύουν τη Φωνή Θεού και αυτά που στην συνέχεια θα προσθέσει ο Θεός στην Φωνή Θεού, ώστε να την αντιπροσωπεύουν επάξια. Λίγα λόγια λοιπόν πολλά έργα. Αμήν.

Πυρ: Το πυρ είναι:

1) Οι αντιξοότητες που δημιουργούνται μέχρι να αφιερωθούμε και 2) ο αγώνας που χρειάζεται να λάβει χώρα η εξάπλωση.

Ο αναγεννημένος ανθρωπος τις αντιξοότητες τις περιφρονεί και τις αντιμετωπίζει διά Πνεύματος Αγίου και διά Ιησού Χριστού σηκώνει το πνευματικό ανάστημά του και νικά με την δύναμη του Κυρίου.

Εύχομαι, όλοι να μάθουμε να παλεύουμε και να νικάμε πρώτον τον έτερο κακό εαυτό μας και δεύτερον με τον αγώνα μας να συμμετέχουμε ώστε και οι φίλοι μας να φύγουν εκ της φυλακής της φθοράς. Αμήν.

Πυρ: Ο λόγος του Θεού είναι το πυρ, ο οποίος όταν εισέρχεται δια της ακοής μέσα μας ανάβει την φωτιά της κρίσεως, η οποία κρίση, γνώση του θελήματος αυτού, μας καλεί να αποβάλλουμε ότι δεν είναι του Θεού και να αυξήσουμε ότι είναι του Θεού.

Ο Θεός είναι πυρ καταναλίσκον και κατακαίει την αμαρτία μέσα μας, ώστε να πάψει να λειτουργεί μέσα μας και γύρω μας η αμαρτία, το λάθος, η φθορά, ο θάνατος. Όσοι τώρα δεν αποφασίζουν να πετάξουν την αμαρτία, τον διάβολο από την ζωή τους, το πυρ (συνείδηση Θεού) τους φλέγει. Χρειάζεται ειλικρίνεια και απόφαση.

Το Αγιο Πνεύμα σε όποιον αποδέχεται το πυρ, τον λόγο του Θεού, ενεργεί με θεάρεστο τρόπο ώστε ο ανθρωπος να το χρησιμοποιήσει για να κάψει την αμαρτία, να αποφύγει την φωτιά της αμαρτίας και να μην καεί από την φθορά και τον θάνατο.

Εύχομαι σε όλους να ανάψει το πυρ αυτό του Θεού (λόγος Θεού) μέσα μας και να το χρησιμοποιήσουμε για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πυρ καταναλίσκον: Σημαίνει ότι ο Θεός μπορεί να κατακαύσει την αμαρτία που είναι μέσα μας και να αναπτύξει το αγαθό.

Πυρ καταναλίσκον σημαίνει ότι όλα προήλθαν απ’ αυτόν υλικός και πνευματικός κόσμος. Ο υλικός κόσμος ζει στη φωτιά και αυτή τον συντηρεί π.χ. ο ανθρωπος έχει θερμοκρασία 36,60C, η γη έχει θερμοκρασία, η θάλασσα έχει θερμοκρασία και ο λόγος διότι όταν υποστούν πυρ περισσότερο της θερμοκρασίας τους εξαφανίζονται, όλα καίγονται διότι όλα προήλθαν από την φωτιά.

Ο πνευματικός κόσμος είναι πυρ καταναλίσκον διότι φλέγεται από αλήθεια, από δικαιοσύνη, από σοφία, από δυνάμεις, από αγιότητα. Εύχομαι και εμείς να γίνουμε πυρ Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Πωλάριον: Το πωλάριον (πουλαράκι) συμβολίζει την αγνότητα, την ταπεινοφροσύνη και την απλότητα που πρέπει να διακατέχει το λαό του Θεού. Καθώς επίσης συμβολίζει την Καινή Διαθήκη, τη ζωή του Χριστού. Σε αυτή λοιπόν να καθίσουμε ώστε να εισέλθουμε με δόξα στα Αγια των Αγίων.

Ράβδος: Ο εγωισμός δημιουργεί την ράβδο, η οποία ράβδος δεν ξέρουμε που θα χτυπήσει. Σίγουρα ο εγωισμός καταστρέφει πρώτα το πνεύμα κατόπιν και το σώμα. Είναι σοφό, είναι πρέπων να απέχουμε από το εγώ μας και να εντάξουμε οι πάντες στη ζωή μας την αλήθεια του Χριστού, η οποία μας οδηγεί στο εμείς και στη λογική του Θεού που έχει ως εξής και αν ταύτα πάντα ποιήσετε αχρείοι δούλοι να λέτε ότι είστε.

Το να κάνουμε το θέλημα του Θεού δεν είναι κατόρθωμα, είναι το συμφέρον μας έναντι του εαυτού μας, έναντι των συνανθρώπων μας, έναντι του Θεού, αφού το πνεύμα του Θεού είναι ζωοποιόν και το μόνο που διεργάζεται σε εμάς είναι να αυξάνει τη ζωή που μας δόθηκε την οποία μάλιστα μεταβάλλει  σε ποσοτική και ποιοτική.

Ο λόγος; Απλός. Διότι το πνεύμα του Χριστού εστί το ζωοποιόν. Αδέλφια μου ένα είναι το σπουδαιότερο κίνητρο εξασφάλισης της αφθαρτης ζωής και αυτό είναι η ταπεινοφροσύνη η οποία είναι η αρετή των αρετών. Χωρίς αυτή κανένα έργο δεν θα γίνει του Θεού. Ας γίνουμε ταπεινοί! Εξάλλου  τι έχουμε το οποίο δεν ελάβαμε; Αφού όλα μας δόθηκαν, για ποιο λόγο να επιζητούμε μέσα από τον εωσφορικό εγωισμό την δικαίωση των ανθρώπων σε αυτό που κάνουμε;

Ας κενώσουμε εαυτό και ας γίνουμε υπηρέτες Θεού και ανθρώπων. Υπηρέτες, το τονίζω! Ο ίδιος φανέρωσε, ο αρχηγός και θεμελιωτής του κόσμου, ο υιός του ανθρώπου ουκ ήλθεν διακονηθήναι αλλά διακονήσαι και δούναι την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Ράβδος Χριστού: Η ράβδος του Χριστού είναι η ζώσα πίστη, η αγάπη η ανυπόκριτη, η ειρήνη, η δικαιοσύνη που πάντα προσφέρει, η οποία δικαιοσύνη του βρέχει για δικαίους και αδίκους.

Ράβδος είναι η ζωή η αφθαρτη, είναι η παντοδυναμία του πάνω σε όλους τους τομείς. Η ράβδος είναι γεμάτη πνεύμα Θεού και με αυτά τα στοιχεία ραβδίζει τους λαούς αιώνες τώρα.

Αυτή τη ράβδο δύναται να τη λάβει ο ανθρωπος όταν αποφασίσει να θέσει τον εαυτόν του στην υπηρεσία του Χριστού.

Ράπισμα: Πρέπει πριν αποφασίσουμε για οτιδήποτε στη ζωή μας να είμεθα σίγουροι για το τι κάνουμε ή το τι λέμε.

Δεν θα εφαρμόσουμε ποτέ στη ζωή μας ράπισμα κατά του πλησίον μας αν εφαρμόσουμε δύο εντολές. Η μία είναι μην κρίνετε ίνα μην κριθήτε και η αλλη αγαπάτε τους εχθρούς, ευλογείτε εκείνους οίτινες σας καταρώνται, ευεργετείτε όσους σας βλάπτουν. Έτσι θα φρουρήσουμε τον εαυτό μας από τρομερά λάθη, τα οποία ίσως να κοστίσουν και να συμβάλουν στην απώλειά μας.

Ρίζα πικρίας: Ο μεγαλύτερος κούφος είναι αυτός που δεν θέλει να ακούσει.

Αδέλφια μου αφού ήρθε στη ζωή μας ο Λόγος του Θεού, αφού ο Θεός μας επισκέφτηκε διά Πνεύματος Αγίου, αφού μας βοήθησε να γνωρίσουμε την αλήθεια ώστε να επικεντρώσουμε τις πνευματικές μας επιδιώξεις στον στόχο μας, στον πραγματικό στόχο, αφού δημιούργησε την Φωνή Θεού η οποία είναι ισχυρό κίνητρο να υπερβούμε τον εαυτό μας και να πετύχουμε τους στόχους μας ώστε να γνωρίσουμε τον Πατέρα Θεό με τον αληθινό αγώνα ο οποίος φέρνει την θέωση με την μετάνοια, την αναγέννηση, την σοφία του Θεού, να προσέξουμε μήπως υπάρχει καμία ρίζα πικρίας η οποία δεν μας εξελίσσει αλλά μας κάνει να περιφερόμαστε όπως οι Ισραηλίτες γύρω από τα ίδια, τα οποία αιώνες δοκιμάστηκαν από πολλούς που επέλεξαν να συστήνουν εαυτούς ως θεοφόρους ενώ στην πραγματικότητα είναι μασκοφόροι αφού αποτέλεσμα δεν έφεραν.

Δυστυχώς ο κόσμος κείται στα πονηρά εκ νεότητας αυτού. Πολλά ξένα στοιχεία μπήκαν στη ζωή των ανθρώπων σε σημείο να χωρίζονται ακόμα και τα οικεία πρόσωπα και ο λόγος διότι ο Χριστός που λένε ότι έχουν δεν τους ενώνει. Ο Χριστός μία ημέρα θα βασιλέψει στη ζωή πολλών ανθρώπων. Αν αδιαφορήσουμε θα κλάψουμε πικρά. Αν όμως εννοήσουμε το θέλημα του Θεού το οποίο υφίσταται μέσα στον Λόγο του Θεού και αφιερώσουμε εαυτούς, η ζωή μας θα μεταβληθεί σε θεϊκή με αρχές Χριστού. Αυτό θα μας ωφελήσει, αφού η ζωή μας θα πάρει πραγματική αξία. Γένοιτο αμήν.

Ρίζα του Ιεσσαί: Από την ρίζα του Ιεσσαί ο οποίος είναι Εβραίος θα έρθει ο Σωτήρας, ο οποίος ήλθε και είναι ο Χριστός και σε αυτόν ελπίζουν σήμερα όλα τα έθνη. Ο λόγος, διότι έλυσε το μυστήριο του θανάτου διά της υπακοής στον Πατέρα Θεό και σήμερα γίνεται ο ίδιος φορέας της αιωνίου ζωής, αρκεί να τον ακολουθήσουμε και να μιμηθούμε τον τρόπο τον οποίο ζωοποίησε τον εαυτό του, ο οποίος είναι να εφαρμόσουμε τον νόμο του Θεού κάνοντας καλή χρήση του ελέους που χάρισε εις ημάς και δεύτερον να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο της βασιλείας το οποίο μας διαμορφώνει τον χαρακτήρα μας και τον αναπτύσσει πάνω στην ζωή την αφθαρτη.

Ο Χριστός έχει αδέλφια μου τα κλειδιά της ζωής και του θανάτου. Ας προσκολληθούμε κοντά του ώστε να ζήσουμε αιώνια μαζί του, μεταστοιχειώνοντας το σώμα μας διά της νουθεσίας του.

Ας κάνουμε διά της ειλικρινούς μετάνοιας καινούργια αρχή και να είμεθα σίγουροι ότι η χαρά μας θα είναι ανεκλάλητη και αιώνια που ο Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος ήρθε στην ζωή μας.

Ρομφαία φλογίνη περιστρεφομένη: Ο Θεός έθεσε την ρομφαία την φλογίνη την περιστρεφομένη διά να φυλάττει την οδόν του ξύλου της ζωής.

Η ρομφαία είναι κάτι που έχει πολλά μαχαίρια, τα οποία με ιλιγγιώδη ταχύτητα φέρνουν γύρω από το δένδρο της ζωής, το οποίο είναι στον εγκέφαλο του καθενός και όποιος θέλει να το πλησιάσει τα μαχαίρια αυτά τον σκοτώνουν. Αυτά τα μαχαίρια που δεν μας αφήνουν να φτάσουμε στο δένδρο είναι: α) αδυναμίες, β) υλικές υποχρεώσεις.

Το πιο δύσκολο είναι αυτό, οι υποχρεώσεις, οι οποίες μας καθιστούν εγωιστές διότι θέλουμε να αρέσουμε στους ανθρώπους όπως στην οικογένεια, στον εργασιακό χώρο, στους φίλους, στις κοινωνίες που ζούμε κ.λπ.. Έτσι δεν αποκτούμε υποχρεώσεις να αρέσουμε στον Θεό. Αυτές οι υποχρεώσεις είναι αφιέρωση, μελέτη, μετάνοια, αναγέννηση. Αλλα μαχαίρια είναι ζήλια, ψέμα, εγωισμός, κρίση, πονηρία, φόβος, θυμός, στενοχώρια, υλοφροσύνη, επιδεικτικότητα, περιαυτολογία, έπαινος του περιβάλλοντος κ.λπ..

Εύχομαι να βρούμε τον δρόμο μας όλοι και να επιστρέψουμε στις αρχές του Θεού που ενεργοποιούν το δένδρο της ζωής μέσα μας και γύρω μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Νεότερη Παλαιότερη