Ο Χριστός όπου δει αγάπη, τρέχει να συναντήσει αυτόν που την δίνει την αγάπη. Ο Χριστός όπου δει απλότητα και ταπείνωση, γίνεται φίλος με τον απλό και τον ταπεινό. Με την απλότητα και την ταπείνωση, ο Θεός ξεκινά διάλογο με τον άνθρωπο που εμφανίζει αυτές τις δύο αρετές, με αυτούς τους δύο καρπούς, με αυτές τις δύο ιδιότητες. Πολλοί είναι αυτοί που ψάχνουν τον Θεό αλλά δεν τον βρίσκουν ποτέ, διότι απουσιάζει η ταπείνωση. Όσοι έχουν ανακαλύψει την ταπείνωση και την απλότητα, βλέπουν τον Θεό και συνδιαλέγονται μαζί του σε καθημερινή βάση. Ο Θεός όπου δει ζώσα πίστη δι' αγάπης ενεργουμένης, καμαρώνει, χαίρεται, διότι το παιδί του αυτό ξύπνησε και ενεργεί ενάντια στους εχθρούς του με αυτήν την πίστη. Οι εχθροί είναι η αμαρτία, η φθορά, οι ασθένειες και ο θάνατος. Αυτός που βρήκε την ζώσα πίστη, κατάλαβε την μεγάλη αξία αυτής, αλλά και κατάφερε να βρει την δύναμη που του εξασφάλισε ο Πατερας - Θεός μέσα του δια της πίστεως. Η πίστη σε κάνει σύμμορφο της δόξης του ίδιου του Θεού. Η πίστη είναι Θεός, η πίστη είναι καρπός και χάρισμα, η πίστη σού δίνει την εξουσία να υλοποιείς τα λόγια σου, η πίστη σε κάνει κληρονόμο Θεού, συγκληρονόμο Χριστού και συμμέτοχο της δόξης του Θεού. Ο Θεός όπου δει ειρήνη, ευλογεί τον άνθρωπο αυτό "μακάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσι τὴν γῆν" (Ματθ. 5:5). Δεν θα την κληρονομήσουν την γη οι εγωισμοί και οι θυμοί αλλά οι ειρηνοποιοί. Όταν ασχολούμαστε με τον Θεό χρόνια και δεν τον βρήκαμε ακόμα, να ξέρουμε ότι κάτι λείπει από τα παραπάνω και χρειάζεται να επικεντρωθούμε σε αυτά. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.