Ο Λόγος του Θεού δια της πίστεως
Όταν ο Λόγος του Θεού και η υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού, γίνει κατανοητή αλλά και μεγάλο μέρος αυτής εφαρμόσιμη, στο αγιαστήριο, τότε αυτά τα δύο σου χαρίζουν νου Χριστού και σώμα της δόξης. Με λίγα λόγια σε κάνουν όλα αυτά άνθρωπε, θηρίο δυνατό, δυνατό πάνω στην χαρά, στην αγάπη, στην ειρήνη, στην δικαιοσύνη, σε κάνουν πρωτοπόρο, ανοίγεις δρόμο ζωής. Εκεί που ο θάνατος κατέστρεψε τα πάντα, αποκτάς εξαιτίας αυτού του Λόγου και άλλων δυνατοτήτων, αγάπη ανυπόκριτη η οποία διώχνει τον φόβο, με αποτέλεσμα να εξασφαλίζεις ζώσα πίστη. Αυτό είναι το σημαντικό, να αποκτήσουμε ζώσα πίστη δια αγάπης ενεργουμένης. Με αυτά όλα και με βάση την αγάπη, την ειρήνη, την δικαιοσύνη και την ταπεινοφροσύνη σηκώνεις το ανάστημά σου και πάντα νικάς. Με τον Θεό σύμμαχο στην ζωή μας, όλα ζωοποιούνται, όλοι ξέρουμε το «ἀνακύψατε» (Λουκ. 21:28), το οποίο έρχεται στα δύσκολα. Με τον Θεό στην ζωή μας, ο Γολιάθ μπροστά σου βρίσκει τον μπελά του από εσένα και εμένα, τον μικρό Δαβίδ. Ο Αβραάμ, δια της ακοής του Λόγου, εγκαταλείπει το ψέμα που ζούσε στην χώρα του ειδωλολατρικά, και με την δύναμη του Λόγου φτιάχνει κράτος, έθνος. Η Σάρα γεννά παιδί, αν και στείρα αλλά και σε προχωρημένη ηλικία. Ο Ιακώβ δια της πίστεως, παίρνει τα πρωτοτόκια, τις ευλογίες. Η πίστη σού δίνει δύναμη να παλεύεις ακόμα και με τον Θεό, και να μην σε νικά, όπως συνέβη με τον Ιακώβ, ο οποίος πάλεψε με τον Θεό, και δεν έχασε την μάχη, μέχρι το πρωί πάλευε με τον Θεό. Στην αρχή νόμισε ότι ήταν κακό πνεύμα, αλλά μετά κατάλαβε, ότι αφού δεν μπορούσε να το νικήσει, ότι ήταν ο Θεός. Και ο λόγος που το κατάλαβε, ήταν διοτι ήξερε, ότι όλα μπορούσε να τα νικήσει, εκτός από τον Θεό. Αυτός ο Ιακώβ πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις μέχρι το πρωί και στάθηκε όρθιος. Του Θεού του αρέσει αυτό, να παλεύουμε, να μην απελπιζόμαστε, όχι με τους ανθρώπους αλλά με τα πνεύματα του πονηρού. Ο Απ. Παύλος φανέρωσε στην νεα οικονομία ότι «ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (Εφ. 6:12). Αφού ο Ιακώβ πάλευε όλη την νύχτα, ο Θεός στο τέλος τον ευλόγησε. Μάλιστα του άλλαξε και το όνομα, «από σήμερα» του είπε «δεν θα λέγεσαι Ιακώβ αλλά θα λέγεσαι Ισραήλ που σημαίνει δυνατός». Ο Μελχισεδέκ, δια του Λόγου γίνεται βασιλεύς ειρήνης και δικαιοσύνης ανάμεσα σε όλα τα έθνη. Κανείς δεν μπορούσε να αντισταθεί σε αυτόν. Όπου βρισκόταν, κατάφερνε να φέρνει ειρήνη και δικαιοσύνη. Ο Ιωσήφ, με τον Θεό, δια της πίστεως και της σοφίας αυτού, παίρνει την εξουσία της Αιγύπτου χωρίς όπλα. Ο Σαμψών, δια της πίστεως, όταν μεγάλωναν τα μαλλιά του, γκρέμισε το παλάτι που τον δίκαζαν. Ο Δανιήλ καθηλώνει τα πεινασμένα λιοντάρια στον λάκκο των λεόντων. Οι Τρεις Παίδες, δροσίζονται στην φωτιά. Ο Ιώβ, δια του φοβικού λόγου, έχασε τα πάντα δια της πίστεως, ο ίδιος είπε «αυτό το οποίο εφοβόμουν, ήλθε σε εμένα και αυτό το οποίο πίστευα, συνέβη σε μένα». Όμως μετά από πολλά παράπονα στον Θεό, ο Θεός τον επισκέφτηκε και του είπε ότι «θαυμάζω τον ιπποπόταμο που μπαίνει στο ποτάμι, ανοίγει το στόμα του και η ορμή του ποταμιού δεν τον κάνει πίσω». «Θαυμάζω» του είπε «τον κροκόδειλο, που δεν ξέρει να φοβάται». «Εσύ» του λέει «που είσαι ανώτερος από όλα αυτά, γιατί έχεις κιοτέψει;». «Σήκωσε» του λέει «το ανάστημά σου, μέσα σου είναι η δύναμη μου όλη! Σήκω!». Σηκώθηκε και ξέρουμε ότι ξανακέρδισε την υγεία του, ξανακέρδισε την περιουσία του, γέννησε πάλι παιδιά, έζησε πολλά χρόνια, είδε εγγόνια, δισέγγονα και τρισέγγονα. Ο Ηλίας με τον Λόγο, την πίστη του Λόγου, μετατρέπει το νερό σε βενζίνη, ανασταίνει νεκρό, γεμίζει τα πανέρια της χήρας με λάδι, ρίχνει πυρ από τον ουρανό. Ο Ελισαίος, χαρίζει παιδί στην στείρα γυναίκα, ανασταίνει στην συνέχεια το παιδί αυτό, πολλαπλασίαζε το φαγητό. Έκανε πολλά αυτός ο Ελισαίος. Είναι να θαυμάζεις το έργο του, την πίστη του στον Θεό. Ο Μωυσής, περνά αβραχής έναν λαό ολόκληρο από την ερυθρά θάλασσα. Μετά από αυτό, χτυπά τον βράχο και δίνει νερό στην έρημο. Πριν από όλα αυτά, ταπείνωσε τους Αιγύπτιους με τις πληγές. Με την Σοφία του Λόγου, ξεπερνάς τις πληγές που δημιούργησαν οι ασθένειες. Με την πίστη στον Λόγο του Θεού, ξεπερνάς την φθορά, νικάς τον θάνατο, πολιτεύεις την ζωή, νικάς με το καλό το κακό. Δια του προφητικού Λόγου, ο Θεός σαρκώνεται, έρχεται στην γη. Μεγάλο πράγμα αυτό. Δια του προφητηκού Λόγου, ο Θεός περπατά ανάμεσα στους ανθρώπους. Ο λόγος της όποιας προφητείας για τον Υιό λαμβάνει υπόσταση, είναι γραφικό «παιδίον ἐγενήθη ἡμῖν, υἱὸς καὶ ἐδόθη ἡμῖν, οὗ ἡ ἀρχὴ ἐγενήθη ἐπὶ τοῦ ὤμου αὐτοῦ, καὶ καλεῖται τὸ ὄνομα αὐτοῦ μεγάλης βουλῆς ἄγγελός, θαυμαστὸς σύμβουλος, Θεὸς ἰσχυρός, ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης, πατὴρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος· ἐγὼ γὰρ ἄξω εἰρήνην ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας, εἰρήνην καὶ ὑγίειαν αὐτῷ.» (Ησ.9:6), η οποία ειρήνη του δεν έχει τέλος. Ο Λόγος κάνει θαύματα μεγάλα, καθηλώνει όλο το Ισραήλ. Ο Κύριος, αλλάζει με το έργο του και τα λόγια του ολόκληρο το Ισραήλ, και ακόμα και σήμερα αλλάζει ολόκληρο τον κόσμο. Ο Λόγος κάνει θαύματα μεγάλα, χτυπά αυτιά και φτιάχνει Θεού μυαλά. Ο Λόγος στέλνει το Άγιο Πνεύμα. Ζωντανεύει τους νεκρούς μαθητές του από τον φόβο των Ιουδαίων για να κηρύξουν εν δυνάμει το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Ο Πέτρος φωνάζει έξω από τον ναό «ἀργύριον καὶ χρυσίον οὐχ ὑπάρχει μοι· ὃ δὲ ἔχω τοῦτό σοι δίδωμι· ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου ἔγειρε καὶ περιπάτει.» (Πραξ. 3:6). Η Σοφία του Θεού, που είναι ο παράδεισος του Θεού, έχει την εξουσία να αλλάζει εμένα, εσένα και να αλλάζει και ό,τι είναι γύρω σου ή γύρω μου. Οι επαγγελίες, δια της πίστεως του Λόγου, εκπληρώνονται από σκεύη εκλογής. Ο Λόγος ακόμα αλλάζει και ολόκληρο τον κόσμο. Με τον Λόγο του Θεού, πετάς στον κάλαθο των αχρήστων πάθη, αδυναμίες, συμφέροντα, πονηρίες, εγωισμούς, εξαρτήσεις οι οποίες έγιναν σήμερα πατερίτσες, που σημαίνουν εντάλματα ανθρώπων. Οι αναπηρίες, πνευματικές και βιολογικές, εγκαταλείπουν το σώμα και το πνεύμα. Ο Λόγος ανασταίνει νεκρούς «νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι» (Λουκ. 7:14). Θωρακίζεσαι με τον Λόγο, αφού η υγεία, η χαρά, η Σοφία του Θεού, γίνονται δέντρο ζωής μέσα μας. Όλα αυτά σου εξασφαλίζουν την πίστη, την αγάπη, την ειρήνη, την δικαιοσύνη, την χαρά και την ταπεινοφροσύνη. Εξαιτίας όλων αυτών και άλλων δυνατοτήτων του Λόγου, καταργείς την βαρύτητα, κερδίζεις ανθρώπους στον Χριστό, κατέχεις πάσα την γνώση, ό,τι κατέστρεψε η άγνοια, ο διάβολος, στην ζωή μας, τώρα όλα ζωοποιούνται. Χωρίς τον Λόγο του Θεού, φοβάσαι και τον ίσκιο σου. Με το Λόγο μιλάς και ακούγεσαι, οι λεπροί καθαρίζονται, ο άνεμος σιωπά, τα κύματα γαληνεύουν, οι κουφοί ακούν, οι τυφλοί βλέπουν, οι νεκροί γυρίζουν σπίτια τους, οι αμαρτωλοί γίνονται θεοφόροι, ο ανάπηρος και ο παράλυτος τρέχει όπως το ελάφι, οι πεινασμένοι γεύονται και χορταίνουν ουράνιο και επίγειο άρτο. Οι εγωισμοί καταρρέουν, γίνονται πεδιάδα μπροστά στην Σοφία του Θεού, οι ταπεινοί βγαίνουν στο φως. Χωρίς την Σοφία του Θεού, ζεις στην σκιά του θανάτου και εξασφαλίζεις πνοή θανάτου. Με την Σοφία του Θεού, με τον Λόγο του Θεού και την υγιαίνουσα διδασκαλία, εξασφαλίζεις πνεύμα ζωοποιούν, που σημαίνει ότι έχεις πνοή ζωής. Μεγάλο λιμάνι η Σοφία του Θεού, αφού κάτω από όλες τις συνθήκες μπορείς να στέκεσαι και να προχωράς μπροστά. Ο Λόγος του Θεού και η υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού, θα γίνουν ιδρυτές της βασιλείας του Θεού στην γη. Δεν μιλώ μόνο για την δικιά μας Φωνή Θεού, αλλά για όλες τις διδασκαλίες που έρχονται από τον Θεό. Και μην ξεχνάμε, τα πάντα μπορούν να υλοποιηθούν συνεργούντος του αγαθού του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο. Αμήν. Είναι τραγικό, είναι αδιανόητο, να ζεις σε έναν κόσμο τόσο εξελιγμένο πάνω σε όλους τους τομείς, πνευματικούς αλλά και υλικούς, οι οποίοι μάλιστα υλικοί στόχοι καθημερινά να υλοποιούνται, ενώ οι πνευματικοί να παραμένουν ακόμα στα χαρτιά. Λίγοι ζουν πνευματικά, λίγοι γνωρίζουν, λίγοι αγαπούν, λίγοι συγχωρούν, λίγοι μοιράζονται. Πολύ καλό και αυτό, διότι όταν υπάρχει καλή πρόθεση, ακόμα και ένα μικρό ποίμνιο, γίνεται αιτία να γίνει μεγάλο και να αγκαλιάσει ολόκληρο τον πλανήτη. Σήμερα όλοι εμείς, ζούμε με την δημοκρατία, με την ελευθερία, με την ανεξιθρησκεία, ζούμε γύρω μας με τόσες θρησκείες που μιλάνε για την αγάπη. Και όμως, ακόμα δεν υπάρχουν άνθρωποι που να είναι ένα, όπως θέλει ο Κύριος, ειδικά για τους χριστιανούς. Τι θέλει; Απλό, «πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς.» (Ιω. 17:11). Φανταστείτε, πόσο μάλλον τούτο, να λάβει χώρα σε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτου θρησκείας, δόγματος, χώρας ή λαού, οι οποίοι λαοί, ακόμα και σήμερα ζουν με φανατισμό, θρησκεύουν, κρίνουν, επιδιώκουν καθημερινά μόνο προσωπικά συμφέροντα, και όχι γενικά. Μακάρι όλοι εμείς οι χριατιανοί να αλλάξουμε, ώστε να γίνει μία ποίμνη με έναν ποιμένα, τον Χριστό. Μην συνεχίζουμε να ζούμε αλλά και να ταξιδεύουμε, ακόμα και σήμερα μέσα στην δημιουργία με έναν προσωπικό θεό, με έναν ατομικό θεό, με έναν θεό στα μέτρα μας, με έναν εγωιστικό θεό, χωρίς ακόμα να έχουμε σπλάχνα Χριστού, χωρίς ενότητα. Είναι αδιανόητο, τουλάχιστον εμείς οι Έλληνες που ζούμε σε μία χώρα που έχει τόσους ανθρώπους, αγίους του Θεού, με τόσες άπειρες νουθεσίες αγάπης, και με αποκορύφωμα αυτού του λαού αλλά και όλου του χριστιανικού κόσμου, να έχει στα χέρια του τον Λόγο του Θεού, εμείς να ζούμε χωρίς τον Χριστό, χωρίς την αγάπη, την δικαιοσύνη, την ειρήνη, την χαρά και την ταπεινοφροσύνη. Είναι λυπηρό ακόμα, να ζούμε σε έναν κόσμο, που αντί να ασχολείται με την αγάπη, ασχολειται με το τι είπε ο ένας και τι είπε ο άλλος, σε έναν κόσμο, που προσπαθεί να εξαφανίσει καθετί από την ζωή του, το οποίο διαφοροποιείται, σε έναν κόσμο, που μιλά για τον Θεό, όμως δεν ζει τον Θεό. Και όλα αυτά, διότι δεν γνωρίσαμε ακόμα την ουσία του Λόγου του Θεού, η οποία συγκλίνει στην αγάπη προς τον Θεό, προς τον αδελφό αλλά και προς τον εχθρό. Είναι λυπηρό αλλά και τραγικό, να θρησκεύεις, να φανατίζεσαι, να δογματίζεσαι, και στο τέλος να χωρίζεσαι, με πρόσχημα την αγάπη μας ταχα στον Θεό. Ξέρετε, τον Χριστό φαίνεται ότι τον σταύρωσαν οι εβραίοι. Όμως η αλήθεια είναι, ότι δεν τον σταύρωσαν οι εβραίοι, αλλά τα συμφέροντα, οι εγωισμοί, η πονηρίες και ο φανατισμός, ο οποίος συστήνει την θρησκεία και όχι την αγάπη, οι οποίες θρησκείες, ακόμα και σήμερα, δεν κατάφεραν να ενώσουν ούτε τους ομοϊδεάτες τους. Ξεχάσαμε τον Λόγο του Κυρίου, ο οποίος συγκλίνει στο «καὶ ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου.» (Μαρκ. 12:30), και δεύτερον «ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.» (Μαρκ. 12:31). Αυτήν την αγάπη ζητά ο Θεός από όλους εμάς που λεγόμαστε χριστιανοί, οι οποίοι έχουμε Θεό αληθινό. Αφού δεν αλλάζουμε εμείς, τα δεινά συνεχίζουν να ζουν ανάμεσά μας και να ρυθμίζουν αυτά την ζωή μας. Τα δεινά είναι η αμαρτία, η φθορά, ο θάνατος, το διαίρει και βασίλευε. Οι έξυπνοι άνθρωποι του κόσμου, βλέποντας την υποκρισία μας κάθε μέρα, μάς εμπαίζουν, ώστε να μας χειραγωγούν, και στο τέλος να μας βάζουν να πολέμαμε ο ένας τον άλλον με την σκέψη, με τα λόγια και με τα όπλα. «Κάνε Θεέ μου, να ξυπνήσουμε πνευματικά, ώστε να αγαπήσουμε ο ένας τον άλλον, και όλοι μαζί να γίνουμε παράδειγμα προς μίμηση, για να ξυπνήσει και όλος ο κόσμος». Μην γκρινιάζουμε κάθε μέρα λέγοντας «γιατί ήρθαν οι αρρώστιες, γιατί θέλουν ή σκέφτονται να μας βάλουν μικροτσίπ, ώστε να μας ελέγχουν ή γιατί υπάρχει φτώχεια κτλ.». Είναι απλό, διότι έχουμε αποστατήσει από την αγάπη. Ο Θεός σήμερα όλους μας καλεί. Εύχομαι όλοι μας, να επιστρέψουμε στην αλήθεια, στην αγάπη, στην ζωή. Όταν βλέπουμε να συντελούνται αρνητικά γραφικά πράγματα, να μην λυπόμαστε, να μην απορούμε, να μην φοβόμαστε, διότι ήρθε ο καίρος, αν και όλα είναι δύσκολα γύρω μας, εμείς να ανακύψουμε. Ξέρετε, όταν έλεγαν στους Σπαρτιάτες, ότι ο εχθρός είναι πολύ κοντά, αυτοί έλεγαν «ωραία, δεν θα χρειαστεί να περπατήσουμε πολύ, γιατί και εμείς είμαστε κοντά», δεν είχαν καμία σχέση με τον φόβο. Εμείς όλοι καλεστήκαμε να αλλάξουμε. Ο Θεός χαίρεται με την προσπάθειά μας, μπορούμε να καταφέρουμε πολλά. Εύχομαι ο Θεός να βασιλεύει στις καρδιές μας από σήμερα και πάντα. Στην Παλαιά Διαθήκη έχουμε ένα σημαντικό παράδειγμα που έλαβε χώρα με τον Θεό, τον Αβραάμ, τον Λωτ και την εξέλιξη των Σοδόμων και των Γομόρων. Ας ρίξουμε μια ματιά, για να δούμε τι θέλει ο Θεός. Το παράδειγμα φανερώνει, ότι οι λίγοι μπορούν να αλλάξουν τους πολλούς αλλά και να σωθεί και ο κόσμος από την καταστροφή, η οποία θα συντελεστεί σήμερα με τον αντίχριστο, ο οποίος, όπως και αν εξελιχθούν τα πράγματα, είτε αναγεννηθούμε -έστω και μερικώς- είτε όχι, η αγάπη του θα μεριμνήσει για όλο το ανθρώπινο γένος. Τώρα θα διαβάσω το παράδειγμα με τον Αβραάμ και στην συνέχεια και ένα δεύτερο, που φανερώνει ότι η μετάνοια εξαφανίζει το κακό. Αμήν. Με αγάπη Χριστού, Θωμάς.