Αφιέρωση σημαίνει, «αἱ ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχουσι καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσεις, ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ.» (Ματθ. 8:20) Τι θέλει να μας πει εδώ. Ο πνευματικός μου πατέρας το έχει ερμηνεύσει ως εξής, και μου άρεσε. Είσαι πλούσιος; Έχεις χωράφια; Έχεις αμπέλια; Έχεις κάποια μεγάλη κοινωνική θέση; Πέταξέ τα όλα στον κάλαθο των αχρήστων κι έλα να κάνεις ό,τι κάνω κι εγώ, να κηρύττεις και να διαλαλείς την βασιλεία του Θεού με τα λόγια και τη ζωή σου. Εμείς τώρα να τα πετάξουμε όλα όσα έχουμε; Όχι, διότι εμείς δεν είμαστε εκείνος ο άνθρωπος που ήθελε να ακολουθήσει τον Θεό. Απλώς εμείς διδασκόμαστε από αυτό και αποφασίζουμε να βάλουμε σε δεύτερη μοίρα τα πάντα και σε πρώτη την αναγέννησή μας, αμήν. Είναι απλό και κατανοητό, δεν χρειάζεται κάτι άλλο. Αφιέρωση ακόμα σημαίνει, «ἀκολούθει μοι, καὶ ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς.» (Ματθ. 8:22). Ο θάνατος θα συνεχίσει να υπάρχει. Κάποιος που προσπαθεί, όταν πεθαίνει ένας χριστιανός, δεν χρειάζεται λύπη, διότι αυτός συνεχίζει να ζει ανάμεσα στους εν Κυρίω κοιμηθέντες, και φυλάσσεται στα σκηνώματα του Θεού, για την ημέρα του Κυρίου, είναι γραφικό, «θελει σαλπιςη και η νεκροί εγερθισοντε, προτη, εμεις στην σινεχηα θελομεν μεταμορφοθι, εν μνια στιγμή εν ριπή οφθαλμού εν τη εσχάτη σάλπιγγα» (). Για να μετέχουμε σε όλα αυτά, χρειάζεται να υπακούμε στο θέλημα του Θεού, το οποίο ξεδιπλώνεται μέσα στον Λόγο του Θεού. Αμήν. Αφιέρωση σημαίνει, «οὐδεὶς ἐπιβαλὼν τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπ᾿ ἄροτρον καὶ βλέπων εἰς τὰ ὀπίσω εὔθετός ἐστιν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.» (Λουκ. 9:62). Ο Χριστός με όλα αυτά, προκειμένου να ιδρυθεί η βασιλεία του Πατέρα του στη γη, καταργεί τα πάντα, όλα όσα σήμερα στεγάζει το κοινωνικό σύστημα των ανθρώπων και που επιδιώκουν όλοι οι άνθρωποι. Είναι γραφικό, «ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.» (Ματθ. 6:33). Ο Χριστός θέλει να ξεριζώσει εκ θεμελίων τον κόσμο αυτόν, θελει να τον ανατρέψει και να φέρει τον νέο κόσμο με νέους ουρανούς και νέα γη εν εις δικαιοσύνη να κατοικεί. Ας τον ακολουθήσουμε σήμερα όλοι για τον εξής απλό λόγο. Αυτός ο κόσμος και το σύστημά του, οδηγεί όλους τους ανθρώπους, αργά ή γρήγορα, σε αδιέξοδο. Ας φύγουμε από το αδιέξοδο, ακολουθώντας όλοι σήμερα, την θεϊκή, αναγεννησιακή και πνευματική εξέλιξη που φανερώνει ο Πατέρας - Θεός δια του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος. Αυτή η Φωνή του Θεού, που σήμερα μάς καλεί όλους εμάς και στο μέλλον θα καλέσει εκατομμύρια ανθρώπους, είναι το κίνητρο εκείνο, που μας βγάζει από τον κόσμο και μας εισάγει στα σκηνώματα του Αγίου Θεού, στην λογική του Θεού, η οποία συγκλίνει στην ταπεινοφροσύνη, στην ειρήνη, στην ζώσα πίστη, και τελευταία στην ανυπόκριτη αγάπη. Δεν μπορείς να λάβεις αποστολή, αν δεν εκπαιδευτείς πρώτα. Αν πάρεις αποστολή χωρίς να εκπαιδευτείς και χωρίς να διαπαιδαγωγηθείς, θα αποτύχεις εκατό τοις εκατό, γι’ αυτό «Πᾶσαν χαρὰν ἡγήσασθε, ἀδελφοί μου, ὅταν πειρασμοῖς περιπέσητε ποικίλοις,» (Ιακ. 1:2) Γένοιτο αμήν. Ο Χριστός, σε όποιον αφιερώνεται με τον νου, με την καρδιά, με τα λόγια και με τα έργα, γίνεται σε αυτόν, ένας μεγάλος ευεργέτης, ένας μεγάλος ανταποδότης. Ουράνια και επίγεια αγαθά δίνει ο Θεός σε όλους όσους ειλικρινά αφιερώνονται. Είναι γραφικό, «ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ,» (Ιω. 1:12), καθώς «εἰ δὲ τέκνα, καὶ κληρονόμοι, κληρονόμοι μὲν Θεοῦ, συγκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ, εἴπερ συμπάσχομεν ἵνα καὶ συνδοξασθῶμεν.» (Ρωμ. 8:17). Ο Χριστός, μάς παίρνει όλους εμάς από τα νύχια του διαβόλου και μέσω της υγιαίνουσας διδασκαλίας, μάς καθιστά σύμμορφους της δικής του δόξης, μάς καθιστά υιούς και θυγατέρες, μάς ελευθερώνει από όλα τα κακά. Γένοιτο, αμήν. Τι μας ζητά να αφιερώσουμε; Αυτή την μικρή ζωή που έχουμε, ώστε να την πάρουμε μεγάλη ζωή, αιώνια ζωή και να την μεταμορφώσει σε ένα μυροπωλείο του πνεύματος, «οὐδείς ἐστιν ὃς ἀφῆκεν οἰκίαν ἢ γονεῖς ἢ ἀδελφοὺς ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἕνεκεν τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὃς οὐ μὴ ἀπολάβῃ πολλαπλασίονα ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ ἐρχομένῳ ζωὴν αἰώνιον.» (Λουκ. 18:29-30). Ο μέλλοντας αιώνας ήρθε. Αδέλφια μου, ουράνια και επίγεια αγαθά δίνει, χαρίζει ο Πατέρας μας σε όποιον αφιερώνεται. Μάλιστα ο Χριστός δεν κάνει διακρίσεις, δεν προσωποληπτεί, «ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν.» (Α Τιμ. 2:4). Σε άλλο σημείο αναφέρεται, «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς.» (Ματθ. 11:28). Αν έχουμε καταλάβει το κάλεσμα που λάβαμε, ας διαθέσουμε οικειοθελώς αυτή την μικρή ζωή που έχουμε, ώστε να την πάρουμε μεγάλη και παντοτινή, αιώνια ζωή. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.