Εγκέφαλος
Το μεγαλύτερο εκπαιδευτικό όργανο του ανθρώπου, είναι ο εγκέφαλός του. Δεν είναι ο διάβολος ή ο Θεός αλλά η άγνοια του θελήματος του Θεού. Όσο για τον διάβολο, από την ώρα που νικήθηκε από τον Κύριό μας στην έρημο, έγινε από εξολοθρευτής παιδαγωγός. Όταν κάποιος πειράζεται, δεν είναι ούτε από τον διάβολο ούτε από το Θεό, είναι από αυτά που έμαθε, γι’ αυτό λέμε ότι ο άνθρωπος, πρώτα ακούει και μετά ζει πράγματα, τα οποία τα ερμηνεύει ότι ο Θεός τον σπουδάζει ή ο διάβολος. Το περιβάλλον παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή μας. Αν έχουμε υγιές περιβάλλον, θα εξελιχθούμε αγιοπνευματικά, αν το περιβάλλον έχει άγνοια, θα δαιμονιστούμε και θα λέμε «ο Θεός με σπουδάζει». Η αλήθεια όμως είναι, ότι η άγνοια, αυτή είναι η μεγαλύτερη αμαρτία. Δύο είναι οι μεγαλύτερες αμαρτίες, η άγνοια και η υποκρισία. Ο εγκέφαλός μας, ανάλογα με το τι έμαθε, γίνεται ο καλύτερός μας φίλος και ο χειρότερος εχθρός μας. Εκεί κατοικεί ο Θεός, εκεί και ο διάβολος. Εκεί βρίσκεται η αλήθεια, εκεί και το ψέμα... Εκεί βρίσκεται η χαρά, εκεί και η θλίψη... Εκεί η αγάπη, εκεί και το μίσος.. Εκεί η καλοσύνη, εκεί και η κακία... Εκεί η συγχώρεση και το έλεος, εκεί και η μνησικακία και ο εγωισμός... Εκεί τελικά ο παράδεισος και η κόλαση του καθενός... Έχουμε το δικαίωμα της επιλογής… Ας επιλέξει λοιπόν ο καθένας αυτό που θέλει να ζει… Ο Θεός σπουδάζει τον άνθρωπο. Όταν αυτός κενώσει τον εαυτό του και στην συνέχεια σπουδάζει αυτόν τον Λόγο του Θεού δια Πνεύματος Αγίου, ελευθερώνεται από όλα τα πάθη του και από όλες τις αδυναμίες του. Η εφαρμογή του χριστιανικού τρόπου ζωής, δεν επαγγέλλεται μόνο την μέλλουσα, αιώνια ζωή που ανήκει στον μέλλοντα αιώνα, αλλά και την παρούσα, σαν μια ευτυχισμένη και όμορφη ζωή, αναπτύσσοντας μέσα μας μια ομορφιά που μπορούμε να την κάνουμε μια χαρούμενη πραγματικότητα! Ο Κύριος δίνει τον τρόπο διά του Ευαγγελίου, δίνει και τις δυνάμεις που χρειαζόμαστε, εμείς αδελφάκια μου, την ειλικρινή και συνειδητοποιημένη προσπάθεια καλούμαστε να κάνουμε. Η συνειδητοποιημένη προσπάθεια που ο Θεός ενέπνευσε μέσα μας, διέπεται από την λογική του Θεού και έχει ως εξής:
1. Να λέμε αυτό που είναι απαραίτητο να πούμε.
2. Να γνωρίζουμε ότι είναι η αλήθεια.
3. Αν καταλαβαίνουμε ότι αυτό που θα πούμε δεν θα οικοδομήσει, να το αποφεύγουμε.
4. Να προσέχουμε το είδος των λόγων που επιτρέπουμε στον εαυτό μας να δέχεται από τους άλλους. Αν υπάρχει κίνδυνος επηρεασμού, ας είμαστε πιο προσεκτικοί και πιο εκλεκτικοί στις παρέες μας και στις επαφές μας με τους ανθρώπους που υπάρχουν στο φιλικό ή στο εργασιακό μας περιβάλλον.
5. Να προσέχουμε και να ελέγχουμε τα αισθήματα που επιτρέπουμε μέσα μας να μας κυριεύουν. Για να καλλιεργήσουμε και να μονιμοποιήσουμε την χαρά και την αισιοδοξία, θα ήταν συμφέρον μας πνευματικό, να αναπτύσσουμε θετικά μηνύματα, θετικές σκέψεις, θετικά αισθήματα.
6. Μπορούμε τέλος να διαλέγουμε προσεκτικά, τι μπαίνει στον νου μας από την τηλεόραση, από τα περιοδικά, από το σινεμά, από τις εφημερίδες, από τα βιβλία, από το διαδίκτυο κλπ. Τις περισσότερες φορές δεν αποτελούν μια πηγή αλήθειας για κάποιον που επιθυμεί να γνωρίσει τον εαυτό του και τον Θεό. Τα πάντα να δοκιμάζουμε, το καλό να κατέχουμε. Η προστασία του νου μας, ανήκει καθαρά στην πνευματική ωριμότητα την δική μας και στην πηγή απ’ όπου αντλούμε τροφή πνευματική, απ’ όπου αντλούμε ζωή. Εύχομαι να βρούμε κατάλληλες πηγές ζωής, που να μας εξασφαλίζουν πνευματική ισορροπία και αναγέννηση και να μην «πίνουμε» ή «τρώμε» (πνευματικά ή υλικά) ό,τι μας προσφέρει ο κόσμος, ο κοσμικός ή ο πνευματικός. Να «τρώμε» και να «πίνουμε» την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού, η οποία είναι η Σοφία του Θεού και εκδηλώνεται μέσα στο Ευαγγέλιο του Χριστού. Γένοιτο, αμήν.