Άγραφο Ευαγγέλιο
Πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι μιλάμε για τον Θεό ανάλογα το πνευματικό μας επίπεδο. Πιστεύω ότι όσο πιο μακριά είναι ο άνθρωπος από τον Θεό, τόσο πιο αυστηρά θα τον έχει στην ζωή του. Όταν όμως ένας άνθρωπος κάνει έναν πιο ουσιαστικό αγώνα, τον Θεό τον γνωρίζει πιο πολύ, νιώθει καλύτερα, πιο ελεύθερα αλλά και πιο κοντά στον Θεό.
Δεν γνωρίζω τον Θεό σαν Θεό όπως οι άνθρωποι σήμερα, διότι γνώρισα τον Θεό σαν ένα φίλο μου, γ’ αυτό δεν μπορώ να τους καταλάβω, όπως και αυτοί εμένα. Βάσει του Λόγου του Θεού, έχουμε το δικαίωμα να ερευνάμε τον Θεό και τα βάθη αυτού. Αυτό είναι μεγάλης σημασίας γεγονός, να τον ερευνούμε. Χρειάζεται όμως, ό,τι βρίσκουμε, να το χρησιμοποιούμε με αγάπη. Ο Λόγος του Θεού μάς ενημερώνει, ότι ο Θεός ήρθε στον κόσμο για να καταργήσει τα έργα του διαβόλου. Με την παρουσία του ο Κύριος άρχισε να καταργεί τα έργα του διαβόλου, θεράπευσε πάσα ασθένεια και πάσα πνευματική διαβολή στον λαό χωρίς να προσωποληπτεί, μάλιστα ανέσταινε και νεκρούς. Με την παρουσία του άρχισε να γκρεμίζεται το κράτος του θανάτου. Ακόμα ο Κύριος δίδαξε τους πρώτους μαθητές και αυτοί να συμμετέχουν στο έργο του Θεού, στην ίδρυσή της βασιλείας του Θεού. Από τότε μέχρι σήμερα δημιουργείται η εκκλησία του Θεού στην γη, και έπεται συνέχεια. Σήμερα πολλοί άνθρωποι αγαπούν τον Χριστό, και αρχίζουν να συνδιαλέγονται πνευματικά μαζί του. Μάλιστα σε πολλούς ανθρώπους εμφανίζεται η Σοφία του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι λαμβάνουν χάριν ἀντὶ χάριτος. Αφού ο Θεός μάς κάλεσε και όλους εμάς, καλό είναι να γίνουμε όλοι διδακτοί Θεού και όχι ανθρώπων. Διότι οι άνθρωποι βλέπουν ἐν κατόπτρῳ, ενώ όταν βλέπεις τον Θεό, βλέπεις πρόσωπο προς πρόσωπο. Ο Θεός μιλάει στον άνθρωπο ποικιλοτρόπως, μιλά μέσα από το Λόγο του, από τις επιστήμες, από τις τέχνες, από τα έργα της δημιουργίας. Σήμερα θα πούμε λίγα λόγια για το άγραφο Ευαγγέλιο του Θεού, το οποίο γίνεται αντιληπτό μέσα από την δημιουργία. Η δημιουργία να γνωρίζουμε, είναι το δεύτερο Ευαγγέλιο του Θεού στον κόσμο, το άγραφο Ευαγγέλιο. Αλλά σε ποιον κόσμο; Σε αυτόν που έρευνα. Όλοι οι ερευνητές, αν έχουν καλή πρόθεση και δεν είναι τυφλωμένοι από την παχυλότητα του υλιστικού στοιχείου, πνευματικοί και μη, θα μπορέσουν να βρουν τον Θεό. Να ξέρουμε, ότι όλοι όσοι ερευνούν, αν έχουν καλή πρόθεση, στο τέλος συναντούν τον Θεό. Ο απόστολος Παύλος τονίζει, «πιστεῦσαι γὰρ δεῖ τὸν προσερχόμενον τῷ Θεῷ ὅτι ἔστι καὶ τοῖς ἐκζητοῦσιν αὐτὸν μισθαποδότης γίνεται.» (Εβρ. 11:6). Δηλαδή, εκείνος που πλησιάζει τον Θεό για να τον λατρεύσει, θα πρέπει προηγουμένως να πιστέψει, ότι υπάρχει Θεός και ότι θα αποδώσει στον καθένα κατά τα έργα του. Πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον των έργων του Θεού, θα παρουσίαζε η μελέτη του κυττάρου, που είναι η μικρότερη μονάδα ζωής με την εξαιρετικά πολύπλοκη κατασκευή του, το πλήθος των οργανιδίων που βρίσκονται σ' αυτό, και ιδιαιτέρως το DNA, πάνω στο οποίο βρίσκονται κωδικοποιημένες όλες οι ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά του ανθρώπινου οργανισμού, του ανθρώπου. Θαυμασμό προκαλεί και ο κόσμος των φυτών, των ψαριών, των πουλιών και των ζώων. Για ένα έντομο, τη μέλισσα, έχουν γραφεί τόμοι ολόκληροι βιβλίων. Εκεί όμως που μένει κανείς κατάπληκτος και ο θαυμασμός φτάνει στο αποκορύφωμα, είναι το ανθρώπινο σώμα, το τέλειο αυτό καλλιτέχνημα, που αποτελεί την κορωνίδα της δημιουργίας. Τι να πει κανείς για την καρδιά, που σαν μια αντλία δουλεύει ασταμάτητα στέλνοντας το αίμα σ' όλο το σώμα; Τι να πει κανείς για το πεπτικό σύστημα, με το οποίο οι τροφές διαλύονται και στη συνέχεια ξανασυναρμολογούνται από τον οργανισμό για να γίνουν κόκκαλα, κρέας, νεύρα, λίπος κλπ.; Τι να πει κανείς για το αίμα, που μεταφέρει τις θρεπτικές ουσίες και το οξυγόνο στα 100 τρισεκατομμύρια κύτταρα του σώματός μας, ώστε όλα ανεξαιρέτως να τραφούν και να παράγουν την ενέργεια που τους χρειάζεται; Τι να πει κανείς για το μάτι, που είναι μια τέλεια φωτογραφική μηχανή; Ή για το αυτί, που σαν ραντάρ συλλαμβάνει και επεξεργάζεται τους ήχους; Τέλος, τι να πει κανείς για τον εγκέφαλο του ανθρώπου, που θεωρείται το τελειότερο δημιούργημα σ' όλο το σύμπαν; Η πολυπλοκότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου, φανερώνει ότι πίσω από αυτό υπάρχει μια ανώτερη νοημοσύνη. Το ανθρώπινο μυαλό, είναι η μόνη σκεπτόμενη ύλη μέσα στην δημιουργία, το οποίο έχει την ικανότητα να εξελίσσεται και να φτάνει τον άνθρωπο στο σημείο να ενώνεται με τον Θεό και στην συνέχεια να μετέχει στην ζωή, στην άφθαρτη ζωή. Μήπως και όλα μέσα στην δημιουργία δεν είναι σκεπτόμενη ύλη; Ναι είναι, διότι αυτό φανέρωσε ο Χριστός, ότι όλα υπακούν στον Λόγο, «σιώπα, πεφίμωσο. καὶ ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος, καὶ ἐγένετο γαλήνη μεγάλη.» (Μαρκ. 4:39), «μηκέτι ἐκ σοῦ καρπὸς γένηται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ἐξηράνθη παραχρῆμα ἡ συκῆ.» (Ματθ. 21:19), «στήτω ὁ ἥλιος κατὰ Γαβαὼν καὶ ἡ σελήνη κατὰ φάραγγα Αἰλών.» (ΙΗΣΟΥΣ ΝΑΥΗ 10:12), «ἔκτεινόν σου τὴν χεῖρα· καὶ ἐξέτεινε, καὶ ἀποκατεστάθη ὑγιὴς ὡς ἡ ἄλλη.» (Ματθ. 12:13). Όλα ακούν στον Λόγο, ο Λόγος είναι Θεός. Ο Ιωάννης ο Θεολόγος ξεκινά το δικό του Ευαγγέλιο ως εξής, «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος.» (Ιω. 1:1). Ο Λόγος του Θεού είναι το αλάτι που συντηρεί και διατηρεί την κοινωνία μας στο να συντάσσεται - στην αρχή τουλάχιστον της πνευματικής εξέλιξης του ανθρώπινου γένους - με νόμους που καθιστούν την δημοκρατία, την ανεξιθρησκία, την ελευθερία του λόγου, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την Σοφία του Θεού πάντα επίκαιρα μεταξύ των ανθρώπων. Ο Λόγος του Θεού είναι το φως που φωτίζει πάντα άνθρωπο ερχόμενο στον κόσμο. Ο Λόγος του Θεού καταυγάζει τις ανθρώπινες καρδιές. Ο Λόγος του Θεού είναι ένα μήνυμα ελπίδος, ζωής, ευφροσύνης, αγαλλίασης, ζώσης πίστης, ανεκλάλητης χαράς, πηγή ζωής, άφθαρτης ζωής. Ο Λόγος του Θεού χαράσσει γραμμή πλεύσης και κατευθύνει τις αθάνατες ψυχές προς τον αληθινό προσανατολισμό που είναι η ζωή η αιώνια, η άφθαρτη ζωή. Ταυτόχρονα το μυαλό μας, επεξεργάζεται ένα τεράστιο αριθμό πληροφοριών. Το μυαλό μας επεξεργάζεται όλα τα χρώματα και τα αντικείμενα που βλέπουμε, την θερμοκρασία γύρω σου, την πίεση που βάζουν τα πόδια σου στο πάτωμα, τους ήχους γύρω σου, την ξηρότητα του στόματός σου, ακόμη και την αφή στο πληκτρολόγιό σου. Την θερμοκρασία στο σώμα, αφού ο Πατέρας - Θεός βάσει της επιστήμης κρατάει αυτή τη στιγμή την θερμοκρασία στο σώμα μου και στο σώμα σας στους 36,6 oC, μήπως την θερμοκρασία αυτή την ελέγχω εγώ ή εσείς; Φυσικά και όχι. Ακόμα, χάρη σ’ αυτόν τον Πατέρα της αγάπης, ο μυελός των οστών κάθε δευτερόλεπτο παράγει 8 με 10 λευκά αιμοσφαίρια. Μήπως τα παράγω εγώ ή εσείς; Για να παραχθεί ένα καινούργιο αιμοσφαίριο, χρειάζεται γονίδιο να ενεργοποιηθεί στον μυελό των οστών. Το ενεργοποιώ εγώ ή εσείς ή ο Θεός; Σίγουρα ο Θεός. Αυτός ο Θεός που θέλει να μάς δώσει τη ζωή και που πολλοί λένε «δεν γίνεται να ζήσουμε», αυτός ο Θεός έθεσε μέσα μας και τα λεμφοκύτταρα και χρειάζεται να έχουμε και πολυμορφοπύρηνα, ώστε σε μία ανάγκη να πολεμήσουν για μας τη φθορά και τον θάνατο. Αν είχαμε περισσότερα πολυμορφοπύρηνα, θα εμφανιζόταν λευχαιμία, αν είχαμε λιγότερα, θα παρουσιάζαμε ίωση. Αυτά τα ελέγχουμε εμείς; Όχι. Άρα, μην προσπαθείς άνθρωπε, να χαράξεις τη ζωή σου ή να έχεις τον έλεγχο αυτής με οτιδήποτε άλλο, το οποίο σε βγάζει έξω από το Ευαγγέλιο του Χριστού, είτε αυτό λέγεται διατροφή, είτε εξετάσεις αίματος, είτε κάτι άλλο. Αλλά αν θέλεις άνθρωπε, να έχεις υγεία και έλεγχο στον εσωτερικό σου κόσμο, να έχεις Χριστό και να δεχτείς τον δρόμο ζωής που επέλεξε αυτός για σένα, αφού σε κάλεσε. Όσοι θέλουμε να έχουμε έλεγχο, επειδή φοβόμαστε μήπως πεθάνουμε, τότε θα χάσουμε τον έλεγχο και θα πεθάνουμε, —ο φόβος πρέπει να εκλείψει από τη ζωή μας, ανήκει στον ασυνείδητο νου. Ο συνειδητός νους έχει την αγάπη. «φόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάπῃ, ἀλλ᾿ ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τὸν φόβον, ὅτι ὁ φόβος κόλασιν ἔχει, ὁ δὲ φοβούμενος οὐ τετελείωται ἐν τῇ ἀγάπῃ.» (Α Ιω. 4:18) — και αν δεν πεθάνουμε βιολογικά, θα πεθάνουμε πνευματικά. Είναι πολλοί αυτοί που ζούνε και όμως είναι νεκροί, αφού δεν αλλάζουν πνευματικό επίπεδο και μένουν «ακαλλιέργητοι» για όλη τους τη ζωή, γεμάτοι με πάθη. Ας κοιτάξουμε γύρω μας τον κόσμο και θα καταλάβουμε. Ο κόσμος γέμισε με προβλήματα και ο λόγος απλός, επειδή αποστατήσαμε από την αγάπη, από τον Θεό. Ο διακόπτης της αφθαρσίας, είναι ο Θεός τον οποίον θα συναντήσουμε στη σιωπή. Η χαρά αυτή του Θεού είναι πηγή ζωής, καθώς πηγή ζωής είναι και η αγάπη. Όχι να ζητάμε αγάπη, όχι να ζητιανεύουμε αγάπη αλλά να δίνουμε αγάπη. Όταν μιλάμε για χαρά, εννοούμε βασικά την πνευματική χαρά, αλλά και όλες τις στιγμές της ζωής οι οποίες φέρνουν χαρά. Αυτή η χαρά του Θεού η οποία δημιουργείται διά Πνεύματος Αγίου στο αγιαστήριο, ενεργοποιεί την αφθαρσία μέσα μας και αφυπνίζει τον κοιμισμένο μας στρατό. Η χαρά επίσης δημιουργεί —όπως προανέφερα — μία ουσία η οποία λέγεται ενδορφίνη (ορμόνη). Η ενδορφίνη μάς κάνει ισχυρούς, κοιμόμαστε καλύτερα, ζούμε καλύτερα, μένουμε άφθαρτοι. Καταλαβαίνετε τώρα, γιατί εδώ και πολύ καιρό σας λέω, ότι πρέπει να αλλάξουν οι βιοχημικές διεργασίες του εγκεφάλου ώστε να παραχθεί ζωή; Και δεν μπορούν να αλλάξουν, παρά μόνο όταν έρθει ο Θεός στη ζωή μας, όταν έρθει ο Λόγος του Θεού, όταν έρθει το Πνεύμα που μάς ζωοποιεί. Ο Χριστός, στους καρπούς του Αγίου Πνεύματος, μετά την αγάπη η οποία είναι ο Θεός, έθεσε την χαρά, την θυγατέρα της αγάπης ως το μεγαλύτερο όπλο της αφθαρσίας. Όσοι έχουν χαρά, και αυτοί σταματούν την γήρανση, και ο λόγος, διότι η χαρά ενεργοποιεί την μελατονίνη και την ενδορφίνη οι οποίες δυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Εγώ ανακάλυψα μια χαρά η οποία λέγεται ανεκλάλητη. Αυτή έρχεται, όταν η παρουσία του Θεού είναι έντονη στη ζωή μας. Η παρουσία του Θεού κάνει τα κύτταρά μας να τρελαίνονται από χαρά, «να χτυπάνε παλαμάκια». Είδατε, όταν μάς καλέσουν σε μια συναυλία που τραγουδάει ένας μεγάλος τραγουδιστής ή ένας μεγάλος τενόρος, πώς νιώθουμε την στιγμή εκείνη; Νιώθουμε μια ιδιαίτερη ευχαρίστηση, μια ανεκλάλητη χαρά που μάς κάνει να δακρύζουμε από ευφορία! Αυτό είναι ο Θεός. Ο Θεός είναι όλες οι συμφωνικές ορχήστρες του κόσμου και πολύ περισσότερες! Ακόμα, το μυαλό μας κρατάει και επεξεργάζεται όλα τα συναισθήματα μας, τις σκέψεις μας και τις αναμνήσεις μας. Ταυτόχρονα κρατάει στη μνήμη σου τις διάφορες λειτουργίες του σώματός σου, όπως την αναπνοή σου, την κίνηση των ματιών σου, την πείνα και την κινητικότητα των μυών στα χέρια σου. Το ανθρώπινο μυαλό επεξεργάζεται περισσότερες από ένα εκατομμύριο πληροφορίες το δευτερόλεπτο. Ζυγίζει τη σημαντικότητα αυτών των δεδομένων, φιλτράροντας τα λιγότερο σημαντικά. Αυτή η λειτουργία του φιλτραρίσματος, σου επιτρέπει να εστιάσεις και να λειτουργήσεις αποτελεσματικά στο περιβάλλον σου. Μήπως αυτό έγινε κατά τύχη; Μήπως ήταν αποτέλεσμα κάποιων βιολογικών αιτιών, που διαμόρφωσαν τόσο τέλεια τους ιστούς, την κυκλοφορία του αίματος και του νευρικού συστήματος; Το μυαλό λειτουργεί διαφορετικά απ’ όλα τα άλλα όργανα. Υπάρχει νοημοσύνη σ’ αυτό, ικανότητα να δικαιολογεί, να παράγει συναισθήματα, να ονειρεύεται, να προγραμματίζει, να ενεργεί και να σχετίζεται με άλλους ανθρώπους. Πώς μπορεί κανείς να εξηγήσει τη λειτουργία του ανθρώπινου μυαλού; Για όλα αυτά, ο κάθε καλοπροαίρετος ερευνητής αναφωνεί με δέος, «Μέγας εἶ, Κύριε, καὶ θαυμαστὰ τὰ ἔργα σου, καὶ οὐδεὶς λόγος ἐξαρκέσει πρὸς ὕμνον τῶν θαυμασίων σου!» Τι τα ενεργοποιεί όλα αυτά; Απλά η αγάπη. Ο Χριστός είπε, «διὰ τοῦτο ὁ πατήρ με ἀγαπᾷ, ὅτι ἐγὼ τίθημι τὴν ψυχήν μου, ἵνα πάλιν λάβω αὐτήν.» (Ιω. 10:17). Εδώ είναι η πραγματική χαρά, η πραγματική ηδονή, και αυτό, διότι γίνονται οι άλλοι ευτυχισμένοι διαμέσου του Χριστού αλλά και διαμέσου εμάς, αφού μας κάλεσε για να συμμετέχουμε. Δεν υπάρχει χαρά, δεν υπάρχει ηδονή με το να ενεργούμε με το «εγώ» μας. Αυτοχαρά, αυτοηδονή και αυτοεκτίμηση δεν υπάρχουν. Αν θέλουμε να ζήσουμε, να ξεκινήσουμε να δίνουμε χαρά στους συνανθρώπους μας. Όταν γίνουμε αιτία να γίνουν χαρούμενοι οι συνάνθρωποί μας, τότε θα νιώσουμε την πραγματική χαρά, η οποία θα κάνει την μελατονίνη να ενεργοποιηθεί και να αναπαράγει καινούργια ζωή. Η αγάπη στον Θεό και η χαρά δημιουργούν την βάση της ζωής. Ο Μωυσής, ο Ηλίας, ο Ενώχ και ο Κύριος είχαν αυτή την αγάπη για τον Θεό και για τον συνάνθρωπο, ο οποίος Θεός τούς εξασφάλισε με την παρουσία του την ανεκλάλητη χαρά, η οποία τους πέρασε στον χώρο της αφθαρσίας. Άρα η παρουσία του Θεού στην καθημερινότητά μας, θα μας κάνει αυτάγαθους, θα μας κάνει άφθαρτους. Οι ώριμοι άνθρωποι, είναι αυτοί που μπορούν, αυτά που σπουδάζουν να τα εφαρμόσουν. Ενώ ανώριμοι είναι αυτοί, που σπουδάζουν αλλά δεν μπορούν να εφαρμόσουν. Ο ώριμος μετατρέπει αυτά που μαθαίνει σε έργα. Τι σημαίνει απόφαση, σκοπός και υπέρβαση; Πρώτον, χρειαζόμαστε ένα σοβαρό επιχείρημα για να ζήσουμε, χρειαζόμαστε ισχυρή απόφαση πάνω στο θέμα «θέλω να ζήσω». Όχι μόνο λόγια ή φιλοσοφικές συζητήσεις αλλά έμπρακτη ζώσα πίστη, η οποία αυξάνει από την ισχυρή απόφαση να πετύχουμε την ζωή. Διότι όταν η απόφαση «θέλω να ζήσω», είναι ισχυρή, τότε γινόμαστε δυνατοί και οι πληροφορίες που δίνουμε στον στρατό που υπάρχει μέσα μας, τον καθιστούν ακοίμητο φρουρό, παρέχοντας στο σώμα την λειτουργία του μηχανισμού, ο οποίος υπάρχει μέσα μας και μας καθιστά άφθαρτους. Τι σημαίνει «απόφαση να ζήσω, διότι έχω σκοπό, έργο να εκπληρώσω»; Θα φέρω ένα παράδειγμα. Στην Αυστραλία υπάρχει ένα φίδι που ονομάζεται Κροταλίας, το οποίο τρέφεται από κάποια σκιουράκια, που ζουν κάτω από την επιφάνεια της γης μέσα στο χώμα, όπου φτιάχνουν φωλιές. Το φίδι αυτό, κρύβεται μέσα στο χώμα και όταν το σκιουράκι βγαίνει, του επιτίθεται και με ένα τσίμπημα το σκοτώνει. Οι επιστήμονες, καθώς παρακολουθούσαν επί μήνες την ζωή του Κροταλία και του σκίουρου, με μεγάλη έκπληξη είδαν ένα πρωί όταν βγήκε το σκιουράκι από την φωλιά, ότι όχι μόνο δεν φοβήθηκε τον Κροταλία αλλά καθόταν και δεχόταν τα τσιμπήματά του χωρίς να πεθαίνει. Αναρωτήθηκαν τι συμβαίνει. Έτσι πλησίασαν την φωλιά και με μεγάλη έκπληξη είδαν, ότι το σκιουράκι αυτό ήταν θηλυκό και ότι εκείνο το βράδυ είχε γεννήσει. Ο σκοπός, ο στόχος να ζήσει για να μεγαλώσει τα παιδιά του, του δημιούργησαν μία πρωτεΐνη η οποία ήταν αντίσωμα στο δηλητήριο του Κροταλία. Αυτό σημαίνει «πίστη να ζήσω, διότι έχω δουλειά να κάνω». Έτσι και εμείς, αν πιστέψουμε ότι πρέπει να ζήσουμε, διότι αυτό θέλει ο Θεός, τότε θα παράγουμε τις πρωτεΐνες που θα μας παρέχουν την άφθαρτη ζωή. Ακόμη για να ζήσουμε, χρειαζόμαστε ειλικρινή αγάπη στον Πατέρα μας, στον Θεό μας αλλά και στον αδελφό μας η οποία δεν θα μεταβάλλεται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Απόφαση χρειάζεται και συνεχή στόχευση στον Πατέρα – Θεό. Πάμε στο δεύτερο Ευαγγέλιο. Ας δούμε τώρα αυτό το άγραφο δεύτερο Ευαγγέλιο του Θεού, που χάρισε στους νοήμονες ανθρώπους. Θα χρειάζονταν τόμοι χιλιάδων σελίδων για να περιγράψουν τα θαύματα της φύσεως. Όλα μαρτυρούν την ύπαρξη του Θεού - Δημιουργού. Μέσα απ’ αυτά φαίνεται η παντοδυναμία, η πανσοφία αλλά και η αγαθότητα του Θεού. Ο φυσικός κόσμος, όπως λέει ο Μέγας Βασίλειος αποτελεί «διδασκαλείον και παιδευτήριον θεογνωσίας των ανθρωπίνων ψυχών, διά των δρωμένων και αισθητών χειραγωγίαν τω νω παρεχόμενος, προς την θεωρίαν των αοράτων». Δηλαδή, ο φυσικός κόσμος, εκτός από κατοικία του ανθρώπου, είναι και σχολείο για να γνωρίσει τον Θεό, και μέσα από αυτά που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε, να οδηγείται ο νους μας στη θεωρία των αοράτων. Είναι ένα βιβλίο του Θεού, ένα άλλο Ευαγγέλιο, γραμμένο σε γλώσσα που όλοι οι άνθρωποι μπορούν να την διαβάσουν, ακόμα και οι αγράμματοι, και μέσα απ’ αυτό να εννοήσουν, όχι βέβαια την ουσία του, αλλά τα ιδιώματά του. «Ουκ εκ της ουσίας αυτού τον Θεόν γνωρίζομεν», παρατηρεί ο Άγιος Μάξιμος ο ομολογητής, «αλλ' εκ της μεγαλουργίας αυτού και προνοίας των όντων. Διά τούτων γαρ, ως δι' εσόπτρων, την άπειρον αγαθότητα και σοφίαν και δύναμιν κατανοούμεν». Δεν γνωρίζουμε λέει, τον Θεό από την ουσία του, αλλά από τα μεγαλειώδη έργα του και την πρόνοια που δείχνει στα δημιουργήματά του. Μέσα απ’ αυτά, σαν από καθρέφτη, κατανοούμε την άπειρη αγαθότητα και Σοφία και δύναμή του. Θα κλείσουμε αυτή την έρευνά μας για την δημιουργία με τα λόγια ενός μεγάλου και σεμνού επιστήμονα, του κορυφαίου αστρονόμου όλων των αιώνων, του Κέπλερ, αυτού που ανακάλυψε τους τρεις υπέροχους νόμους της κινήσεως των πλανητών. Εκστατικός, μπροστά στο θείο μεγαλείο που αντίκρυσε στον έναστρο ουρανό, αφήνει την ψυχή του ελεύθερη να πετάξει στους υπερουράνιους θόλους. Λέει λοιπόν σε κάποια μελέτη του, «Πριν απομακρυνθώ από το τραπέζι των επιστημονικών μου ερευνών, θέλω να σηκώσω τα μάτια μου και τα χέρια μου στον ουρανό και ν' αφήσω την ταπεινή μου προσευχή θερμή, να υψωθεί προς αυτόν που δημιούργησε το φως. Κύριε και δημιουργέ μου, θερμά σ' ευχαριστώ, που με τα δημιουργήματά σου, μου έδωσες τόση χαρά. Σ' ευχαριστώ, που με τα έργα των χειρών σου, μου χάρισες αληθινή απόλαυση. Όσο μπόρεσα με το μικρό μου μυαλό ν' αντιληφθώ το άπειρο μεγαλείο σου, φανέρωσα στους ανθρώπους το ασύλληπτο κάλλος της δημιουργίας σου. Κύριε, συγχώρεσέ με, αν είπα κάτι ανάξιο της μεγαλοσύνης σου, ή κάτι που δεν αποδίδει ολόκληρο τον απέραντο σεβασμό που οφείλουμε στο άγιο Όνομά Σου... Ουρανέ, Γη, Ήλιε, Σελήνη, Άστρα, δοξολογείστε τον. Και συ, ψυχή μου, ψάλλε στον Κύριο και Δημιουργό σου ακατάπαυστο αίνο μέχρι την τελευταία σου πνοή! Τιμή και δόξα ανήκει σ' Αυτόν εις τους αιώνας. Αμήν». Κάπου αλλού αναφέρεται, «ξύπνα θεέ και φέρε κρίση και θέλεις κληρονομήσει τα έθνη» και δεν εννοεί τον Θεό, διότι αυτός σίγουρα δεν κοιμάται, εννοεί τον καθένα μας, ο οποίος μέσα από την άγνοιά του ή την ημιμάθειά του έχει αποστατήσει από την οδό του Θεού και κατάντησε σήμερα ο άνθρωπος, με τα λόγια να τιμά τον Θεό ενώ η καρδιά του, τα έργα του, όλες του οι κινήσεις να δοξάζουν ή να εργάζονται τα του κόσμου σε καθημερινή βάση. Εμείς χρειάζεται τώρα να καταλάβουμε, ότι αυτό δεν μας οδηγεί πουθενά και ότι αργά ή γρήγορα φτάνουμε στον θάνατο. Σήμερα όμως, ο Θεός έθεσε μπροστά μας μια «θύραν ἀνεῳγμένην, καὶ οὐδεὶς δύναται νὰ κλείσῃ αὐτήν·» (Αποκ. 3:8) Να εργαστούμε λοιπόν, ώστε να αντλήσουμε μέσα από τον Λόγο του Θεού τα στοιχεία του Πατέρα μας, να τα θέσουμε στη ζωή μας, να εντρυφούμε πάνω σ’ αυτά, να εισέλθουμε στους κόλπους της Φωνής Θεού, να σπουδάσουμε την Σοφία του Θεού, ώστε η λογική μας και ο νους μας να διαποτιστούν σιγά-σιγά από τις αρχές και τα ιδανικά του Θεού και οι στόχοι μας και το νόημα της ζωής να αλλάξουν για όλους εμάς και να επιδιώξουμε τα άνω, να αναγεννηθούμε άνωθεν. Είναι γραφικό, εν όσω έχετε καιρό μαζέψτε αμάραντο θησαυρό, και να είμαστε σίγουροι, ότι ο χρόνος που θα χρησιμοποιήσουμε για να σπουδάσουμε την Σοφία του Θεού, θα αξιοποιήσει τη ζωή μας, αφού θα την μεταβάλει από εωσφορική σε θεϊκή, σε μια ζωή γεμάτη Σοφία Θεού. Η Σοφία του Θεού αδέλφια μου, είναι άπειρη και την βλέπουμε σήμερα στον κόσμο μας. Ο Θεός έχει γεμίσει τον κόσμο με επιστήμες, με τέχνες και με γράμματα. Παντού οι άνθρωποι φιλοσοφούν. Η Σοφία του Θεού είναι ο πάρεδρος του Θεού και δεν συγκρίνεται με όλους τους θησαυρούς της Γης. Η Σοφία του Θεού είναι η άνωθεν εναποταμιευθείσα Σοφία, η οποία βρίσκεται μέσα στον Λόγο του Θεού, ο οποίος Λόγος του Θεού είναι το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε ο Θεός να κάνει στον πολιτισμένο άνθρωπο. Μέσα στην Καινή Διαθήκη, βρίσκεται η Σοφία του Θεού, βρίσκεται ο Λόγος του Θεού. Η κατανόηση αυτής, έρχεται μέσα από την Φωνή Θεού. Ο Λόγος του Θεού είναι το αλάτι που συντηρεί και διατηρεί την κοινωνία μας στο να εναρμονίζεται, - στην αρχή τουλάχιστον της πνευματικής εξέλιξης του ανθρώπινου γένους - με νόμους που καθιστούν την δημοκρατία, την ανεξιθρησκία, την ελευθερία του λόγου, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την Σοφία του Θεού πάντα επίκαιρα μεταξύ των ανθρώπων. Ο Λόγος του Θεού είναι το φως που φωτίζει πάντα άνθρωπο ερχόμενο στον κόσμο. Ο Λόγος του Θεού καταυγάζει τις ανθρώπινες καρδιές. Ο Λόγος του Θεού είναι ένα μήνυμα ελπίδος, ζωής, ευφροσύνης, αγαλλίασης, ζώσης πίστης, ανεκλάλητης χαράς, πηγή ζωής, άφθαρτης ζωής. Και μάλιστα όλα αυτά να γίνονται ακόμα και σε πολύ δύσκολους καιρούς. Ο Λόγος του Θεού χαράσσει γραμμή πλεύσης και κατευθύνει τις αθάνατες ψυχές προς τον αληθινό προσανατολισμό που είναι η ζωή η αιώνια, η άφθαρτη ζωή. Η ζωή η δική μας παίρνει αξία, όταν εννοήσουμε το θέλημα του Πατέρα μας —πόσο μάλλον όταν αυτό λειτουργεί μέσα μας, όταν ζει μέσα μας ο Θεός— την οποία αξία την δίνουν στη ζωή μας οι καρποί, τα χαρίσματα, τα σημεία, οι ιδιότητες και οι δυνάμεις του Αγίου Πνεύματος, τα οποία διακατέχονται από άπειρες ενέργειες. Ο Θεός χαρίζει στον άνθρωπο άπειρες δυνάμεις πάνω σε όλους τους τομείς, αφού ο άνθρωπος του Θεού έχει την μοναδική ικανότητα να υλοποιεί τα λόγια του. Ο άνθρωπος του Θεού μπορεί να προσεύχεται και να βρίσκει πάντα λύσεις, ή δια της πίστεως ή δια της Σοφίας του Λόγου του. Είναι γραφικό, «ειπέ λόγον και θέλει γίνει». Όμως να γνωρίζουμε, ότι «οἴδαμεν δὲ ὅτι ἁμαρτωλῶν ὁ Θεὸς οὐκ ἀκούει, ἀλλ᾿ ἐάν τις θεοσεβὴς ᾖ καὶ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιῇ, τούτου ἀκούει.» (Ιω. 9:31). Εξάλλου Πατέρας - Θεός είναι αυτός, Δημιουργός των πάντων, και πρέπει να ακούμε τον Λόγο του, συνέχεια να τον ακούμε, διότι αυτό το οποίο διαβάζουμε είναι η λογική του Πατέρα μας, η Σοφία του Θεού, την οποίαν υλοποίησε ο Κύριός μας και ο Θεός μας, αφού «Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας.» (Ιω. 1:14). Άρα ο Λόγος του Θεού, είναι αυτός που δίνει τη χάρη, τη Σοφία και τη ζωή στον άνθρωπο και δεν θα πρέπει ο άνθρωπος να αδιαφορεί. Αυτός ο Λόγος του Θεού, είναι καθαρά το Πνεύμα του Θεού, ειδικά τα τέσσερα Ευαγγέλια. Όταν αναπτύσσεται μέσα μας ο Λόγος του Θεού, αυξάνει τη ζωή, αφού το ρήμα του είναι ζωοποιόν. Στην αρχή ίσως να μας κουράζει, ίσως να μη μας αρέσει, γιατί έχουμε μάθει έναν άλλον τρόπο ζωής. Αν επιμείνουμε όμως, θα βρούμε τη γλυκύτητα που θα μας κάνει να εμμένουμε και να συνδιαλεγόμεθα συνέχεια με τον Θεό. Ο Λόγος του Θεού, κάνει τη ζωή μας ποιοτική και ποσοτική, της δίνει αξία. Ο Λόγος του Θεού κάνει τον άνθρωπο ευτυχισμένο χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος. Ο Λόγος του Θεού, μαθαίνει τον άνθρωπο του Θεού που διεργάζεται τα στοιχεία του Ευαγγελίου στη ζωή του, να ζει ευτυχισμένος με ή χωρίς χρήματα. Εξάλλου, αναγέννηση σημαίνει, ότι τα πάντα μπορώ, όταν τον Κύριο έχω οδηγό! Αδέλφια μου, ο άνθρωπος ακόμη και σήμερα, αν και είναι το μόνο λογικό ον στον πλανήτη, το οποίο συνεχίζει να επιζητά δικαιοσύνη, δυστυχώς παραμένει στην καθημερινότητά του και στην συνδιαλλαγή του με τον συνάνθρωπο άδικος. Ο άνθρωπος, αν και επιζητά σήμερα μέσω της θρησκείας την αγάπη, δυστυχώς και εδώ παραμένει χωρίς αυτή στη ζωή του, και αυτό είναι εμφανές στα μέλη των θρησκειών. Επίσης ο άνθρωπος, αν και αναζητά την υγεία στην ψυχή και στο σώμα του μέσω της επιστήμης, παραμένει ακόμη άρρωστος. Απ’ ότι βλέπουμε, ειδικότερα σήμερα, εκατομμύρια φάρμακα δίνονται από τους γιατρούς για την θεραπεία των ασθενών τους. Σήμερα παντού υπάρχει ένας ακήρυχτος πόλεμος με εκατομμύρια θύματα τα οποία βρίσκονται στα νοσοκομεία. Και το πρόβλημα αυτό, το δημιουργεί στην ζωή μας η άγνοιά μας. Με την άγνοια, τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει τη ζωή των ανθρώπων που πάσχουν, διότι αυτό που λείπει, είναι το Πνεύμα του Θεού το οποίο «ἐστι τὸ ζωοποιοῦν» (Ιω. 6:63) . Λείπει ο Χριστός, λείπουν οι ιδιότητες που εναπέθεσε ο Πατέρας - Θεός στον μετανοούντα άνθρωπο. Η μετάνοια και η αναγέννηση, είναι αυτά που οπλίζουν τον άνθρωπο του Θεού με δυνάμεις, ώστε να μπορεί να υπερβαίνει τα πάντα. Ο προφήτης Ησαΐας, λόγω της αποστασίας του ανθρώπου από τον Θεό τονίζει, «ἀπὸ ποδῶν ἕως κεφαλῆς οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῷ ὁλοκληρία, οὔτε τραῦμα οὔτε μώλωψ οὔτε πληγὴ φλεγμαίνουσα· και δυστυχώς δεν υπάρχει για τον άνθρωπο οὐκ ἔστιν μάλαγμα ἐπιθῆναι οὔτε ἔλαιον οὔτε καταδέσμους.» (Ησ. 1:6), που να του εξασφαλίσει την υγεία άπαξ διά παντός, πόσο μάλλον να του εξασφαλίσει την αφθαρσία. Τα έργα των ανθρώπων, αργά ή γρήγορα χάνονται. Εξάλλου σήμερα όλες οι ασθένειες, οι περισσότερες —θα πρέπει να το γνωρίζουμε όλοι μας— είναι πνευματικές, και δημιουργούνται από αρνητικά ψυχοσυναισθηματικά συναισθήματα, τα οποία δημιουργούν οι αντιπαλότητες. Είναι απολύτως βέβαιο, ότι πρώτα ασθενεί το πνεύμα και κατόπιν το σώμα. Ποιο φάρμακο σήμερα θεραπεύει το μυαλό, αφού το φάρμακο έχει υλική υπόσταση και ενεργεί στο υλικό σώμα; Αν δεν θεραπευθεί το πνεύμα, το σώμα δεν μπορεί να εξασφαλίσει υγεία, πόσο μάλλον να εξασφαλίσει την άφθαρτη ζωή, και αν το φάρμακο θεραπεύει καμιά φορά μέσα από τις βιοχημικές διεργασίες που προκαλεί, η ασθένεια επανεμφανίζεται.Το πρόβλημα βρίσκεται στο πνεύμα του κάθε ανθρώπου και στον τρόπο που σκέφτεται. Ο Χριστός αδέλφια μου, είχε το ίδιο βιολογικό σώμα με όλους εμάς, όμως ήταν υγιής στο πνεύμα. Έτσι, το σώμα του δεν αντιμετώπιζε κανένα πρόβλημα, ακόμα και την ώρα που προδόθηκε, ακόμα και την ώρα που ήταν μπροστά στον Πιλάτο και καταδικάστηκε. Και στις δύο περιπτώσεις, δεν λειτούργησε σπασμωδικά, ούτε θυμός, ούτε φόβος, ούτε σύγχυση, τίποτα απολύτως, κανένα στοιχείο αρνητικό δεν εμφάνισε, και ο λόγος, διότι ο εγκέφαλός του είχε αναπτυχθεί από παιδικής ηλικίας με τα στοιχεία του Πατέρα του, με τις ιδιότητες του Πατέρα του, με τους καρπούς και με την λογική του Πατέρα του. Κανένα στοιχείο αρνητικό δεν ζούσε μέσα του, καμιά ιδιότητα εωσφορική δεν εμφάνισε σε όλον τον επί Γης βίο του, και ο λόγος, διότι εξαρχής ο Χριστός δεν ασχολήθηκε με τον διάβολο αλλά με τον Πατέρα του, με τον Θεό. Εν αντιθέσει σήμερα με εμάς, που μέχρι να καταλάβουμε, ότι πρέπει να εργαζόμαστε και να νικάμε το κακό με το καλό, πολλές φορές κάνουμε συζητήσεις και αντί να μιλάμε για τον Θεό, μιλάμε συνέχεια για τον διάβολο, με φυσική συνέπεια οι άνθρωποι που ασχολούνται μ’ αυτόν, στο τέλος να δαιμονίζονται. Αυτό εξάλλου σημαίνει αναγέννηση, να ξεπεράσουμε καθετί που μας οδηγεί σε αδιέξοδο.