Οσίου Θεοφάνους

 



Πνευματικές Διδαχές 

 

Ρώτησε κάποιος τὸν ἀββᾶ Ἀντώνιο: «Τί ἂν φυλάξω, θὰ εἶμαι ἀρεστὸς στὸν Θεό;». Καὶ ἀπάντησε ὁ Γέροντας: «Τήρησε αὐτὰ ποὺ θὰ σοῦ παραγγείλω:

o    Ὅπου κι ἂν πᾶς, τὸν Θεὸ να᾿ χεῖς μπρὸς στὰ μάτια σου πάντοτε.

o    Ὅ,τι κι ἂν κάνεις, νὰ στηρίζεται στὴ μαρτυρία τῶν θείων Γραφῶν.

o    Καὶ σ᾿ ὅποιον τόπο κι ἂν κατοικεῖς, μὴ μετακινεῖσαι εὔκολα ἀπὸ κεῖ. Αὐτὲς τὶς τρεῖς παραγγελίες κράτησέ τες καὶ σώζεσαι».

 

’Να κάνεις το καθετί σύμφωνα με τις εντολές του Θεού. Και όταν λέω το καθετί, εννοώ, ό,τι παρουσιάζεται καθημερινά στη ζωή σου. Τίποτα άλλο. (Το πρώτο πάει με το πιο πάνω ή με το επόμενο;)Ο Θεός φροντίζει για κάθε άνθρωπο. Εκείνος είναι που προκαλεί ή παραχωρεί ό,τι μας συμβαίνει. Η πανάγαθη πρόνοιά Του αγκαλιάζει όχι μόνο τη γενική πορεία της ζωής μας, μα κάθε στιγμή της και κάθε περίστασή της.’’

Οσίου Θεοφάνους

 

 

‘’Να κάνετε τους άλλους να σας καμαρώνουν, να σας αγαπούν, να χοροπηδούν από τη χαρά τους, όταν σας συναντούν. Διότι όλοι οι άνθρωποι στην ζωή τους, στο σπίτι τους, στο σώμα τους και στην ψυχή τους έχουν πόνο, αρρώστιες, δυσκολίες, βάσανα, και ο καθένας κρύβει τον πόνο μέσα στο πουγκί του το κρυφό, μέσα στην καρδιά του, στο σπίτι του, για να μην το ξέρουν οι άλλοι. Έτσι, εγώ δεν ξέρω τι πόνο έχεις εσύ, και εσύ δεν ξέρεις τι πόνο έχω εγώ. Μπορεί να γελώ και να φωνάζω, να παίζω, αλλά κατά βάθος πονώ, και γελώ και φωνάζω, για να σκεπάσω την λύπη μου. Γι’ αυτό δώσε στον άλλον πρώτα ένα χαμόγελο. ”

Γέρων Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

 

 

 

‘’Όταν ο Θεός ενεργεί στον άνθρωπο και ομιλεί στον άνθρωπο και αποκαλύπτει εις τον άνθρωπο τον εαυτό Του και την αγάπη Του, τότε μια απέραντη ειρήνη, μια απέραντη γαλήνη βασιλεύει στην ψυχή του ανθρώπου, κι ο άνθρωπος καταλαβαίνει αυτό που είπε ο Χριστός «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς.» (Ματθ. 11:28), εγώ θα σας αναπαύσω. Και μετά καταλαβαίνει εκ πείρας, ότι δεν υπάρχει άλλη ανάπαυσις, δεν υπάρχει πουθενά ανάπαυσις, μόνο ο Χριστός είναι η ανάπαυσις της ψυχής μας. Μακριά από τον Χριστό υπάρχει κόπος, υπάρχει δυσκολία, υπάρχει μεγάλη δυσφορία στην ψυχή μας. Όταν είναι κάτι μέσα στην ευλογία του Θεού, τότε όλα είναι πανέμορφα!’’

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος

 

 

Να προσέχουμε να μην απαντούμε με πνεύμα σκληρό, όχι, αλλά με ήπιο, και με συμπάθεια και αγάπη. Ο λόγος ο καλός, η καρδιά η καλή, η κουβέντα η καλή, είναι το μεγαλείο και η αρχοντιά του ανθρώπου. Καλείται λοιπόν ο καθένας μας, να γίνεται συμπαθής στις πτώσεις των άλλων. Με επιείκεια, με ηπιότητα, όσο μπορούμε. Τότε βραβεύει ο Θεός.»

 

Μακαριστού Γέροντα Ευσεβίου Γιαννακάκη.

 

Όταν κάνουμε υποδείξεις στους άλλους, πρέπει να τις κάνουμε πάντοτε με διάκριση και πραότητα. Όχι για να προσβάλουμε, να ταπεινώσουμε, να εξευτελίσουμε. Άλλα για να ωφελήσουμε. Γι’ αυτό μιλάμε με συγκατάβαση και λεπτότητα, με επιείκεια και χάρη Θεού. Πρώτα επαινούμε, ενθαρρύνουμε, και μετά συμβουλεύουμε. Ο ταπεινός άνθρωπος διορθώνει χωρίς να πληγώνει, ωφελεί χωρίς να αναστατώνει. Δεν εξοντώνει τον άλλον. Άλλα τον οικοδομεί με γλυκύτητα, τον οδηγεί σε αυτοσυναίσθηση, τον φιλοτιμεί σε διόρθωση.

 

 

 

Νεότερη Παλαιότερη