Ο εγκέφαλος του ανθρώπου, σοφία και επιστήμη, η αφθαρσία της ύλης.
Καλησπέρα σας. Ξεκινάμε τα πνευματικά μας μαθήματα στο skype. Εύχομαι καλό χειμώνα, γεμάτο με υγεία και πρόοοδο πνευματική, αγιοπνευματική. Ακόμα εύχομαι, να έχουμε ειρήνη στην ζωή μας αλλά και ειρήνη σε όλον τον κόσμο. Ο Θεός να μας φωτίσει όλους, στο να μπορούμε με όρεξη να ψάχνουμε το Ευαγγέλιο του Χριστού, τα δρώμενα του Ευαγγελίου, την σοφία του Θεού, τα έργα και τα λόγια των αγίων, και όλων των αγαθών ανθρώπων. Ακόμα εύχομαι, ο Θεός να μας φωτίσει, έτσι ώστε να σπουδάζουμε και την σοφία που μας έχει εξασφαλίσει σήμερα η επιστήμη, και που εύκολα μπορεί κανείς μέσα από το διαδίκτυο να γνωρίσει, αλλά και να την χρησιμοποιήσει για το καλό το δικό του και των γύρων του. Μέσω όλης αυτής της σοφίας, αποκτούμε κίνητρα στο να διορθώνουμε τον εαυτό μας, αλλά και να εξελιχθούμε πνευματικά. Τελευταία εύχομαι, να χρησιμοποιούμε και την σοφία που μας χάρισε ο Θεός μέσα στην Φωνή Θεού Αφθαρσία, έχει πολλά να μας δώσει και αυτή. Ο προφήτης Ησαΐας, στο κεφ. 53 στιχ. 6, αναφέρει «πάντες ὡς πρόβατα ἐπλανήθημεν, ἄνθρωπος τῇ ὁδῷ αὐτοῦ ἐπλανήθη· καὶ Κύριος παρέδωκεν αὐτὸν ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν.», εδώ μιλά ο προφήτης για την πλάνη όλου του ανθρωπίνου γένους, χωρίς να ξέρει κανέναν. Αυτό θα πρέπει εμάς να μας προβληματίσει, ώστε να ψάξουμε την οδό του Κυρίου, και όχι αυτή που νομίζουμε εμείς ότι είναι η σωστή, η οποία «σωστή» δημιουργείται από την αμαρτία, και η οποία αμαρτία, όπως γνωρίζουμε, επιφέρει την φθορά και τον θάνατο. Αδέλφια μου, στον καιρό της άγνοιάς μου, ήμουν θρήσκος. Στην συνέχεια που πήρα το Ευαγγέλιο, νόμιζα ότι ήμουν εκλεκτός ή άνθρωπος του Θεού, και ότι εγώ καταλάβαινα καλύτερα από τους άλλους τον Θεό. Μετά από πολλά χρόνια αγώνα, είδα ότι μπροστά στην πανσοφία του Θεού, δεν ξέρω τίποτα. Ακόμα κατάλαβα, ότι το κάλεσμα που λάβαμε, είναι για να αναγεννηθούμε, να εξελιχθούμε. Δεν έχει ο Θεός κοντά του ανώτερους ή κατώτερους. Ή κερδίζεις αυτό που σου χάρισε ο Θεός με αγώνα, ή το χάνεις. Στην μέση δεν έχει νόημα τίποτα, διότι χάνεις και τον κόσμο, και τον Θεό. Κατάλαβα ακόμα όλα αυτά τα χρόνια, ότι το Ευαγγέλιο του Χριστού δεν είναι μία θρησκεία, ένας τύπος κλπ, αλλά πρόκειται για μία υπερεπιστήμη, την οποία όποιος συλλάβει και αποκωδικοποιήσει, θα φτάσει στο να γίνει σύμμορφος. Καταλήγουμε. Ό,τι και να κάνει ο καθένας πνευματικό, έχει ένα σκοπό, να γίνει άνθρωπος. Η λέξη «άνθρωπος», ετυμολογικά προέρχεται από τις λέξεις «άνω»+«θρώσκω»+«όπωπα», δηλαδή αυτός που πορεύεται και κοιτάζει προς τα πάνω. Υπονοεί την πορεία του ανθρώπου προς τον Θεό. Σκοπός λοιπόν του ανθρώπου, είναι να γίνει κληρονόμος, συγκληρονόμος και συμμέτοχος του Θεού, είναι γραφικό «ἐγὼ εἶπα· θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ ῾Υψίστου πάντες·» (Ψαλμός 81:6). Αφού λοιπόν πρόκειται για επιστήμη, πάμε να δούμε κάποια πράγματα που συμβαίνουν στο σώμα μας. Ο εγκέφαλός μας, και κατ’ επέκταση το σώμα μας, είναι γεννήματα του λόγου. Για να συνεχίσουν να ζουν, χρειάζονται τον Λόγο του Θεού, την αγάπη, την ειρήνη, την χαρά, την δικαιοσύνη, τον Θεό. Με όλα αυτά και άλλα πνευματικά κίνητρα που μας χαρίζει ο Κύριος στην ζωή μας, ο εγκέφαλός μας, όχι απλά θα λειτουργεί, αλλά συνέχεια θα εξελίσσεται πνευματικά. Αυτό είναι γεγονός ζωτικής σημασίας, αφού η εξέλιξη δημιουργεί αναγέννηση αλλά και χαρίζει στον άνθρωπο που συνδιάλεγεται μαζί του, μία ποιοτική αλλά και ποσοτική ζωή, θεϊκή ζωή, την οποίαν έχει την δυνατότητα να την κάνει αιώνια. Ο εγκέφαλος του ανθρώπου, είναι η μόνη σκεπτόμενη ύλη μέσα στην δημιουργία. Όμως σήμερα αποκαλύπτουμε, ότι όλα σκέφτονται, όλα όσα είναι γύρω από τον άνθρωπο, στον ουρανό και στην γη, σκέφτονται. Δεν σκέφτονται όπως ο άνθρωπος, αλλά ζουν και σκέφτονται σε μια άλλη συχνότητα, όπως και τα ζώα σκέφτονται, αλλά όχι όπως ο άνθρωπος ο οποίος εξελίσσεται. Όλα σκέφτονται, διότι δημιουργήθηκαν από σκεφτόμενο νου. Στην ουσία, ό,τι βλέπουμε, είναι επέκταση του Λόγου, και τα έχει δημιουργήσει έτσι ο Θεός, ώστε ο άνθρωπος να τα χρησιμοποιήσει στο μέλλον για να διαμορφώσει χώρους ευλογημένους, αλλά και για να χρησιμοποιεί το υλικό στοιχείο δια του Λόγου, για την καλυτέρευση της ζωής. Για να μπορέσει κάποιος να μιλήσει σε κάτι ζωντανό ή στερεό κινητό ή ακίνητο και να σε υπακούσει, όπως ο Κύριος, χρειάζεται πίστη. Σε αυτήν την συχνότητα συντονίζονται όλα. Ο Κύριος μιλούσε στην θάλασσα δια της πίστεως, είπε σε αυτή «σιώπα», και σώπασε, μιλούσε στο ξερό χέρι αλλά και στερητικό μέλος, αφού κάποιο τμήμα έχει χαθεί, «ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου. καὶ ἐξέτεινε, καὶ ἀποκατεστάθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ ὑγιὴς ὡς ἡ ἄλλη.» (Μαρκ. 3:5), μιλούσε στα κύτταρα και αυτά ανταποκρινόταν, γινόταν δια του Λόγου αναπαραγωγή κυττάρων σε κλάσματα δευτερολέπτου, μιλούσε στην φύση, στα δέντρα, «μηκέτι ἐκ σοῦ καρπὸς γένηται εἰς τὸν αἰῶνα.» (Ματθ. 21:19) είπε στην συκιά, «καὶ ἐξηράνθη παραχρῆμα ἡ συκῆ.» (Ματθ. 21:19) μιλούσε στα ψάρια, και αυτά πήγαιναν στα δίχτυα, μιλούσε στον άρτο, και αυτός πολλαπλασιαζόταν, μιλούσε στον νεκρό, και το Πνεύμα, ο Λόγος τον ζωοποιούσε, μιλούσε στον παράλυτο και αυτός σηκωνόταν όρθιος, όλα τον άκουγαν. Μάλιστα είπε «τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει» (Ιω. 14:12). Εμείς σήμερα αγαπάμε τον Χριστό και λεγόμαστε χριστιανοί. Ρωτάμε όμως, γιατί δεν μπορούμε να μιλήσουμε και εμείς σε αυτά, ώστε να επανενταχθούν στην ζωή, όταν τα στερούμεθα, αφού σήμερα γνωρίζουμε, ότι ό,τι έχει νεκρώσει ο διάβολος, ο Θεός δια του Λόγου, με μέσο την πίστη, το ζωοποιεί; Στην Φωνή Θεού Αφθαρσία, αυτή είναι η αποστολή μας, να βρούμε τον τρόπο, έτσι ώστε σιγά σιγά να πλησιάζουμε στον στόχο μας, διότι δοκιμάζουμε, και πολλά από αυτά που ζητάμε, υλοποιούνται. Για να ανταποκριθεί κάτι σε ό,τι λες, υλικό, υγρό, στερεό κλπ. χρειάζεται και αυτό να σκέφτεται, για να εκτελέσει αυτό που του λες. Αποδεικνύεται λοιπόν σήμερα, ότι όλα σκέφτονται, μέσα στην δημιουργία όλα είναι σκεπτόμενη ύλη. Και ο βαθύς λόγος του θαύματος αυτού, είναι διότι όλα δημιουργήθηκαν από τον ίδιο τον Λόγο, τον Θεό. Όλα αυτά που βλέπουμε, είναι επέκταση του Θεού του αοράτου. Ό,τι δημιουργεί ο Θεός με τον Λόγο του, αυτό σκέφτεται και γι’ αυτό ανταποκρίνεται. Στον Λόγο του Θεού, αλλά και στον λόγο των ανθρώπων, αυτό που τα κάνει να υπακούν, είναι ο λόγος. Ο άνθρωπος που έγινε από τον Θεό, έχει λόγο και μπορεί, αν τον χρησιμοποιήσει αγαθά, με αγάπη, με πίστη, με ταπείνωση, να εξασφαλίσει ουράνια και επίγεια αγαθά. Τώρα ερχόμαστε σε εμάς. Αφού ο άνθρωπος έγινε και αυτός κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν, μπορεί και αυτός να εξουσιάζει την ύλη, οποιαδήποτε μορφή κι αν έχει, να αλλάξει μορφή και να πάρει μια άλλη. Σήμερα ξέρουμε, ότι όλα υπακούν, στον λόγο που έχει μέσα του πίστη. Το κλειδί είναι η πίστη, είναι το καλώδιο που τα ενεργοποιεί στο να υπακούσουν. Όλα όσα είναι κλειδωμένα, ξεκλειδώνονται σε αυτόν που ψάχνει το κλειδί. Αυτός ήταν εξάλλου και ο λόγος της παρουσίας του Θεού στην γη, να μας δείξει τις δυνατότητες που έχουμε και να μας δώσει τα κλείδια της βασιλείας, ώστε να φύγουμε από την όποια πτώση ή φτώχια έχουμε. Ο εγκέφαλος, είναι ο μαέστρος του σώματος, της ύλης, των πάντων. Ο εγκέφαλος, είναι ένα πολύπλοκο όργανο, είναι ένα όργανο θαυμαστό, εκπληκτικό, φτιαγμένο με σοφία Θεού. Μάλιστα βρίσκεται στο ψηλότερο μέρος του σώματος. Το φρουρεί το κρανίο και μάλιστα μέσα στο κρανίο έχει ένα υγρό, το οποίο, όταν κάποιος χτυπήσει με δύναμη το κεφάλι του, αυτό το υγρό δουλεύει σαν αμορτισέρ, ώστε να προφυλάσει τον εγκέφαλο, για να μην κοπούν οι συνδέσεις που υπάρχουν με το σώμα, «ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε· πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας,» (Ψαλμός 103:24). Είναι γραφικό «Ἔχομεν δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν, ἵνα ἡ ὑπερβολὴ τῆς δυνάμεως ᾖ τοῦ Θεοῦ καὶ μὴ ἐξ ἡμῶν,» (Β Κορ. 4:7). Μόνο που τον βλέπεις τον εγκέφαλο σε μια εικόνα, εντυπωσιάζεσαι από την δύναμη, την συνοχή αλλά και την Σοφία, ακόμα και από την σιωπή που τον διακρίνει. Δεν είναι όπως η καρδιά π.χ., αλλά ζει ακίνητος μέσα στο κρανίο. Μάλιστα θαυμάζεις την όποιαν σοφία υπάρχει, σε αυτούς που τον χρησιμοποιούν (εγκέφαλο), αφού εξαιτίας τους ο κόσμος μας εξελίχθηκε, ανακαλύφθηκαν τόσα πράγματα που πραγματικά είναι να μένεις άφωνος, όπως γράμματα, τέχνες, επιστήμες, μουσική, μηχανική, έλεγχος της ενέργειας, κλπ. Και μάλιστα είμαστε πολύ τυχεροί, διότι φανταστείτε, για πόσους αιώνες οι άνθρωποι ζούσαν στα χώματα; Σήμερα, εξαιτίας αυτών ανθρώπων που σκέφτηκαν, γέμισε ο κόσμος αγαθά, αρκεί να ρίξει ο καθένας μας μια ματιά γύρω του και στο διαδίκτυο, και θα δει το μεγαλείο όλων όσων σκέφτονται. Εγκέφαλος, ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω. Κι όμως, για να συντελεστεί αυτό, ενεργοποιείται μια δέσμη φωτός. Αυτή μπαίνει μέσα στο μάτι, ερεθίζει τον αμφιβληστροειδή μου αμέσως, και μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου δημιουργείται μια σειρά από ηλεκτρομαγνητικές αντιδράσεις που δημιουργούν τις εικόνες που βλέπω. Για να δω κάτι, αυτό που του δίνει σχήμα, είναι ο εγκέφαλος. Αυτός δίνει τα σχήματα, για να γίνουν εικόνα αυτά που βλέπω. Μυστήριο να το εξηγήσουμε, αλλά αυτά είναι τα θαύματα στην ζωή μας τα οποία ποτέ δεν βλέπουμε, διότι μας έγιναν συνήθεια. Για να σταθούμε όρθιοι, ώστε να περπατήσουμε ή να τρέξουμε, χρειάζεται περίπου ένας χρόνος. Ξέρουμε όλοι, την προσπάθεια που κάνει ένα μικρό παιδί για να σταθεί στα πόδια του, να περπατά, να τρέχει, να χορεύει κλπ. Αυτά που κάνει ο εγκέφαλος είναι τρομακτικά. Μαλιστα ενεργοποιεί όλους τους νευρώνες, κινεί τα νεύρα, τα προστάζει να μαλακώσουν ή να σκληρύνουν ανάλογα με το τι θέλουμε να κάνουμε, π.χ. να δουλέψουμε ή να χαλαρώσουμε, και εμείς δεν καταλαβαίνουμε το μεγαλείο που ζούμε κάθε στιγμή. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε την αξία μας και τι δυνατότητες μάς χάρισε ο Θεός που μας δημιούργησε. Εδώ βλέπουμε για άλλη μια φορά, ότι όλα μέσα μας αλλά και γύρω μας σκέφτονται, και γι’ αυτό υπακούν. Πού υπακούν; Απλά, στον Λόγο που εξέρχεται με πίστη. Αν είχαμε κίνητρα ζωής και μυαλό να δουλεύει κατά Θεό, θα ψάχναμε όλοι μας την ζωή, τον Θεό ώστε να βρούμε τις δυνατότητες του εγκεφάλου μας αλλά και του Θεού, ο οποίος μάς τον χάρισε, μάς τον έφτιαξε. Ερχόμενος ο Κύριος, μάς έδειξε τις δυνατότητες του ανθρώπου. Μάλιστα ο ίδιος τόνισε «ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.» (Ματθ. 6:33). Ο εγκέφαλος είναι το μεγαλύτερο εκπαιδευτικό όργανο του ανθρώπου, ο οποίος στην αρχή της ζωής του, πνευματικά διαμορφώνεται από το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουμε. Ο μηχανισμός για να συλλαμβάνεις την σοφία του Θεού, να ακούς το πνεύμα που ζωοποιεί, ξεκινά σε μεγαλύτερη ηλικία, αφού ο άνθρωπος μετανοήσει και αγαπήσει τον Θεό. Τότε, το εσωτερικό ενώνεται με το άπειρο. Αυτό δεν μπορεί να γίνει στην παιδική ηλικία. Γι’ αυτό, για την πορεία ενός ανθρώπου που έρχεται στον κόσμο, αλλά και την εξέλιξη του, την κύρια ευθύνη την έχει το περιβάλλον του. Το περιβάλλον του καθενός, παίζει καθοριστικο και πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή μας, θετικό ή αρνητικό. Στην αρχή της ζωής μας, μέχρι να ενηλικιωθούμε, για πολλά χρόνια, ένας άνθρωπος είναι εγκλωβισμένος στο περιβάλλον του και μάλιστα πολλοί είναι εγκλωβισμένοι για όλη τους την ζωή με τα πρέπει και τα μη. Ο λόγος, διότι δεν εξελίσσονται. Είναι άνθρωποι που πεθαίνουν στα 20 και θάβονται στα 80 ή στα 90, αλλά έχουν το ίδιο μυαλό που είχαν όταν ήταν παιδιά. Το μυαλό μας απεδείχθη, ότι είναι ο καλύτερός μας φίλος ή ο χειρότερός εχθρός μας. Εκεί κατοικεί ο Θεός, εκεί και ο διάβολος. Εκεί βρίσκεται η αλήθεια, εκεί και το ψέμα. Εκεί βρίσκεται η χαρά, εκεί και η θλίψη. Εκεί η αγάπη, εκεί και το μίσος. Εκεί η καλοσύνη, εκεί και η κακία. Εκεί η συγχώρεση και το έλεος, εκεί και η μνησικακία και ο εγωισμός. Σε αυτόν μέσα βρίσκεται η ζωή και ο θάνατος, η ασθένεια και η υγεία. Εκεί τελικά ο παράδεισος και η κόλαση του καθενός. Έχουμε το δικαίωμα της επιλογής. Και όπως ο Θεός μάς χάρισε ελεύθερη βούληση σε όλα, έτσι και σε αυτά τα θέματα μάς χάρισε ελευθερία, να τα διεκδικήσουμε ή όχι. Ο Θεός δεν έφερε στην γη μία θρησκεία αλλά μία υπερεπιστήμη. Ακούς έναν υγιή θεόπνευστο Λόγο και αμέσως σου δίνει χαρά, τα κύτταρα χτυπούν παλαμάκια. Αν στον άνθρωπο ευαρεστείται ο Θεός, εκχέει το Πνεύμα του χωρίς μέτρο, αυτό κάνει τον άνθρωπο να πετά και όχι να πατά, γίνεται ο άνθρωπος με την δύναμη του Θεού, εικόνα του Θεού του αοράτου. Όταν κάποιος έχει μια μεγάλη αποστολή, η παρουσία του Θεού είναι έντονη στην ζωή του με θαύματα μεγάλα, βάζεις ένα ωραίο τραγούδι ή ακούς κάποια μουσική που σου αρέσει και αγάλλεσαι, χαίρεσαι, χορεύεις, τραγουδάς. Φυσικά σήμερα, αν δεν το ψάξουμε, όλα μας φαίνονται φυσιολογικά. Και όμως κρύβουν ένα απέραντο μεγαλείο. Άλλο μεγαλειώδες μυστήριο, είναι ότι ο εγκέφαλος δουλεύει με ρεύμα, με αστραπές, με εντολές, ώστε εμείς να νιώθουμε, να βλέπουμε, να αισθανόμαστε, να κάνουμε πράγματα, κλπ. Όλα αυτά, για έναν απλό άνθρωπο ή και επιστήμονα ακόμα, μπορεί να είναι αστραπές, φωτάκια, σήματα, ηλεκτρομαγνητικά κύματα, συχνότητες κλπ. Για τον άνθρωπο του Θεού όμως, είναι μυστήριο. Όπως και ο Θεός, είναι μυστήριο μεγάλο, το μεγαλύτερο μάλιστα. Αρκεί να αναρωτηθεί κάποιος, πού ήταν ο Θεός πριν δημιουργήσει, τι τον έκανε να δημιουργήσει, σε τι συνθήκες ζούσε; Σίγουρα, αφού δεν είχε γίνει το φως, θα ζούσε σε δισεκατομμύρια βαθμούς σκότους και ψύχους. Αυτό όμως δεν τον πείραζε και ο λόγος, διότι ο Θεός είναι ἀπείραστος κακῶν. Ακόμα και το σκοτάδι, για αυτόν είναι φως. Μάλιστα στην αποκάλυψη αναφέρεται, ότι αυτοί που θα ιδρύσουν την βασιλεία, θα είναι και αυτοί φως, και το σκοτάδι δεν θα μπορεί να τους καταβάλλει. Ακόμα δεν θα έχουν ανάγκη το φως του ηλίου, διότι ο Κύριος θα είναι γι’ αυτούς φως. Ερχόμαστε στο σήμερα. Η πραγματικότητα που βιώνει ο καθένας μας, είναι τελείως διαφορετική. Για παράδειγμα, ένας ψυχικά ασθενής ή ένας εθισμένος σε ουσίες, αντιλαμβάνεται τον κόσμο τελείως διαφορετικά από έναν φυσιολογικό άνθρωπο. Αν ξέραμε πόσο σημαντικές είναι οι εικόνες, τα ακούσματα ή τα ερεθίσματα που δεχόμαστε, ακόμα και τα έργα, θα ξέραμε τι να επιλέξουμε. Όμως εδώ, ισχύει το τα πάντα δοκιμάζεται το καλό κατέχεται, όχι το λίγο καλό αλλά το θέλημα του Θεού είναι το καλύτερο καλό. Και ο λόγος, διότι αυτό ζωοποιεί. Όλα αυτά που συντελούνται στην ζωή μας κάθε στιγμή, δημιουργούν άπειρες αλληλεπιδράσεις στο βιολογικό κομμάτι του εγκεφάλου και κατά συνέπεια στο σώμα. Αλλιώς ζει κάποιος που συνεργάζεται με το Πνεύμα του Θεού που ζωοποιεί, και αλλιώς κάποιος που ασχολείται με τα ανθρώπινα πάθη, με τις αδυναμίες, με τις φοβίες, με τις ενοχές, με τις καταλαλιές, με τις αντιπαλότητες, με τις κρίσεις κλπ. Μήπως ο επενδύτης που αφθαρτοποιεί το σώμα βρίσκεται στα υγιή ακούσματα; Σήμερα, είμαστε σίγουροι, ότι ναι. Τι ακούς, τι λες, τι κάνεις, πως ανταποκρίνεσαι στα σκάνδαλα ή στα ερεθίσματα, τι πίστη έχεις, σκιώδη ή ζώσα, όλα αυτά θα παίξουν σημαντικό ρόλο στο αν θα ζήσω ή θα πεθάνω. Χρειάζεται να εξελιχθεί η ζωή μας, και αυτό γίνεται με την αφιέρωση και την σπουδή, ώστε να γνωρίσει κάποιος όλα αυτά τα άγια αγαθά ρήματα που ζωοποιούν. Έπειτα να τα πιστεύσει, και στην συνέχεια να τα διεκδικήσει, ώστε να απολαύσει την θέωση που εξασφαλίσαμε από τον ίδιο τον Θεό – Πατέρα. Ξέρετε, όταν ο Θεός έβγαλε τον Αδάμ και την Εύα από τον παράδεισο, έκλεισε την πόρτα της ζωής και μάλιστα έβαλε κλειδαριά αλλά και φρουρούς. Αυτοί λέγονταν ρομφαία περιστρεφομένη, και για εκατομμύρια χρόνια κανείς δεν μπορούσε να φάει από το δέντρο της ζωής και να ξαναζήσει. Το δέντρο είναι ο ίδιος ο Θεός και η παρουσία του. Τώρα ο Θεός, πριν 2000 χρόνια, ήρθε πάλι ο ίδιος ο Θεός στην γη και τι έφερε; Απλά, το κλειδί. Ποιο είναι το κλειδί; Απλά, το Ευαγγέλιο του Χριστού, η σοφία του Θεού. Όσοι το πάρουν, θα μπουν πάλι στον νοητό, στην αρχή παράδεισο, και στην συνέχεια στον πραγματικό, ο οποίος είναι, ο Θεός να ζει μέσα μας, το μοναστήρι να γίνει μέσα μας. Σήμερα όλοι νομίζουμε ότι ξέρουμε. Όμως απεδείχθη, ότι ούτε έξυπνοι είμαστε ούτε ότι ξέρουμε, διότι με την Σοφία που έχουμε, οδηγούμαστε στην ασθένεια, στην φθορά, στον θάνατο, κάτι που σήμερα φαίνεται φυσικό. Είναι αφύσικο όμως, διότι ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο αείζωο, άφθαρτο. Μάλιστα για να το συνειδητοποιήσουμε αυτό, ο Θεός έγραψε τον Λόγο του. Ο Λόγος του Θεού, είναι το μεγαλύτερο δώρο του Θεού στον άνθρωπο, αφού ο Θεός έφερε την ζωή και την αφθαρσία δια του Ευαγγελίου. Εμείς χρειάζεται να αλλάξουμε τρόπο ζωής και ακούσματα. Δηλαδή, να γίνουν χριστοκεντρικά τα ακούσματα, και μην λέμε «έτσι ήθελε ο Θεός». Ναι, σε πολλά ισχύει, αλλά και πολλά αρνητικά τα προκαλούμε εμείς, και αυτό χρειάζεται να το προσέξουμε. Αν θέλουμε και το αποφασίσουμε να αλλάξουμε ακούσματα, θα αλλάξουν αυτόματα όλες οι βιοχημικές διεργασίες του εγκεφάλου μας. Στην συνέχεια η ζωή μας θα γίνει γεμάτη με Σοφία Θεού, θα γίνει παραδεισένια. Ξέρετε, αν αυτές οι βιοχημικές διεργασίες δουλέψουν σύμφωνα με το Πνεύμα του Κυρίου το οποίο ζωοποιεί, τι θα γίνει; Έχουμε αναρωτηθεί; Σήμερα ναι, εμείς έχουμε αναρωτηθεί, γι’ αυτό και εργαζόμαστε πνευματικά. Με την σοφία του Θεού, δεν θα στεναχωριόμασταν ποτέ, δεν θα είχαμε θυμούς, δεν θα παθαίναμε πτώση, θα ζούσαμε με άπειρες ευλογίες και άπειρα κίνητρα. Ακόμα θα μπορούσαμε δια του Λόγου, δια του υγιή λόγου, να καταργήσουμε την ασθένεια, την φθορά, τον θάνατο, εξουσιάζοντας κάθε σκέψη ή λόγο ή έργο που πρώτα ως άγγελος φωτός δούλευε για μας χωρίς εμάς. Με λίγα λόγια, θα εξουσιάσουμε τον έτερο κακό εαυτό μας αλλά και όλη την υλική δημιουργία, θα λέμε και θα γίνεται, είναι γραφικό «ειπέ λόγον και θέλει γίνει». Η πίστη και η αγάπη στα λόγια του Θεού - Πατέρα, επηρεάζουν κύματα, συχνότητες, δυνάμεις φυσικές, πνευματικές και υπερφυσικές, δυνάμεις που επιδρούν στην ύλη. Οι άνθρωποι οι πρώτοι, Αδάμ, Εύα, Σηθ, Ενώχ, Νώε, Μωυσής, ακόμα και ο Αβραάμ, έζησαν κοντά στα χίλια χρόνια, παρόλο που είχαν φύγει από τον κήπο, από την Εδέμ. Ο Αδάμ, λέγεται ότι περπατούσε σε πύρινους λίθους. Τι ήταν αυτό που τους χάρισε την ζωή και όλες τις δυνάμεις; Απλά, το αγαθό, το άγιο, η Σοφία του Θεού, η παρουσία του Θεού. Ήταν κοντά στον Θεό. Ξέρετε, αν αύριο συναντούσαμε τον Θεό, και του λέγαμε γιατί έπαθα αυτό ή το άλλο, γιατί πεθαίνουμε κλπ, θα μας έλεγε, ότι μέσα μας, αν και μελετάμε, ζει και υπάρχει η παλιά φύση. Δεν έγινε ο αγιασμός, ο καθαρισμός ουσιαστικά, αλλά υπάρχουν ακόμα οι τύποι. Άρα το αγαθό, σε περνά από την φθορά στην αφθαρσία, από αδύναμος γίνεσαι παντοδύναμος. Πολλοί νομίζουν, ότι δυνατός είναι αυτός που επιτίθεται στον άλλον και τον εξουδετερώνει. Δυνατός κατα Θεό, είναι αυτός που έχει την Σοφία να μην οδηγηθεί ποτέ σε αδιέξοδο ή σε συγκρούσεις με ανθρώπους που θα τον οδηγούσαν σε αδιέξοδο. Μάλιστα δυνατοί, είναι αυτοί που ευλογούνται από τον Θεό και γίνονται αιτία να ευλογηθούν και όσοι είναι γύρω τους. Στην συνέχεια, όλοι μαζί ενωμένοι εν Κυρίω, να απολαμβάνουν την ειρήνη, την ζωή, τον Θεό. Σήμερα οι έξυπνοι, εξουσιάζουν την ύλη σε πολλούς τομείς. Για παράδειγμα, αυτός που ανακάλυψε την ενέργεια που σήμερα έχουμε στα σπίτια μας, την έδωσε σε όλους και έτσι όλοι έχουμε ηλεκτρικό ρεύμα, αυτοκίνητο κλπ. Πολλοί άμυαλοι, λόγω της άγνοιας, των παθών, των αδυναμιών ή των συμφερόντων, μπλέκουν σε πολλά αδιέξοδα. Με τον Θεό και την δική του σοφία, όχι μόνο δεν μπλέκεις, αλλά ούτε καταλαβαίνουν οι άνθρωποι του κόσμου, αν ζεις, αν υπάρχεις, αφού με την ταπεινοφροσύνη, δεν υπάρχεις, είσαι αφανής για αυτές τις κοινωνίες. Το αγαθό συνοδεύεται από την ειρήνη του Χριστού, από την ζώσα πίστη, από την σοφία του Θεού, από την αγάπη. Το αγαθό γίνεται ενέργεια που ξεπερνά κάθε άλλη ενέργεια, ακόμα και την πυρηνική. Ο Αϊνστάιν ανέφερε, ότι στο μέλλον, οι άνθρωποι θα ανακαλύψουν την μεγαλύτερη πηγή ενέργειας, η οποία ξεπερνά ακόμα και την πυρινική ενέργεια, και αυτή δεν είναι άλλη από την αγάπη. Εμείς όμως, ακόμα και σήμερα, λέμε ότι αγαπάμε τον Θεό, όμως δεν ζούμε μέσα μας τον Θεό. Και ο λόγος, διότι το σύστημα του κόσμου μάς έχει επηρεάσει όλους, παντού προσωπικά συμφέροντα, αγάπη δεν έχουμε, και με τον Θεό ασχολούμαστε όχι από αγάπη αλλά γιατί κάτι θέλουμε. Δεν καταλάβαμε, ότι όλα τα έχουμε, αρκεί να τα ενεργοποιήσουμε, αρκεί να πατήσουμε τους διακόπτες. Έτσι, αναλωνόμαστε σε μικρότητες, όπως θυμό, δεν έχουμε ειρήνη, έχουμε ταραχή, μαζεύουμε όπως ο άφρονας, δεν γνωρίζουμε την ταπεινοφροσύνη αλλά τον εωσφορικό εγωισμό, δεν υπηρετούμε αλλά διεκδικούμε, δεν ζούμε αλλά γκρινιάζουμε και στον όποιο λόγο έχουμε αντίλογο κλπ. Όταν δεν γνωρίζουμε τον Θεό, τότε η αλήθεια, η ζωή, η χαρά διαφέρουν στην ζωή των ανθρώπων, διότι όλα είναι σκηνοθετημένα, μελετημένα, προγραμματισμένα στην ζωή μας. Ενώ με τον Θεό, είναι όλα γεμάτα με το Πνεύμα που ζωοποιεί, ο Κύριος είπε κάποτε «τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν· τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦμά ἐστι καὶ ζωή ἐστιν.» (Ιω. 6:63). Ποιος το κατάλαβε; Κανείς. Σήμερα όμως, ο Θεός μάς αποκάλυψε τον τρόπο, τον δρόμο, τον σκοπό της ζωής. Σήμερα είναι στο χέρι μας, η ζωή και ο θάνατος. Θέλουμε να ζήσουμε; Θέλουμε να γίνουμε κίνητρα ζωής και για άλλους ανθρώπους; Τότε ας το πάρουμε στα σοβαρά το κάλεσμα που λάβαμε, και θα μας πάρει στα σοβαρά και ο Πατέρας μας ο Θεός. Ο ίδιος είπε «ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν· καὶ ἐκεῖναί εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περὶ ἐμοῦ·.» (Ιω. 5:39) Ας δούμε τώρα λίγο τον άνθρωπο. Ο καθέ άνθρωπος έχει 5 βασικές αισθήσεις. Παρόλα αυτά, δεν καταλαβαίνουμε τα ίδια πράγματα και ο λόγος, διότι έχουμε διαφορετικό πνευματικό επίπεδο. Έτσι, δεν ζούμε την ίδια ζωή αλλά ο καθένας μας ζει μια διαφορετική ζωή. Ακόμα, όλοι μας επηρεασμένοι από την παχυλότητα της ύλης, έχουμε άλλες διεκδικήσεις ή αντιδράσεις στα ερεθίσματα που δεχόμαστε καθημερινά, από αυτές που έχει ο Θεός. Με αυτόν τον τρόπο, δεν έχουμε τα ίδια αποτελέσματα. Τι θέλω να πω. Ότι ο Θεός έχει διαφορετικά ερεθίσματα στα κίνητρα που δέχεται. Μια μέρα στο κτήμα είδα τον Κύριο. Έλαμπε ολόκληρος. Αμέσως ρώτησα, «Θεέ μου, πώς λάμπεις έτσι;», και πήρα μια απάντηση «εγώ Θωμά, τα δέχομαι όλα». Διότι ο Θεός είναι «ὁ γὰρ Θεὸς ἀπείραστός ἐστι κακῶν» (Ιακ. 1:13). Αυτή είναι η διαφορά με εμάς. Αφού ενώ μιλάμε για αγάπη, μιλάμε για προσοχή, μιλάμε για αποφυγή, αν κάποιος μάς αδικήσει, μετά λέμε ότι είναι αμαρτωλός κλπ. Δεν έχουμε αγάπη. Όταν λέει ο Πατέρας μας «ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν» (Ματθ. 5:44), εμείς λέμε «μα τι λες τώρα;», όταν μας λέει «ἀκολούθει μοι» (Μαρκ. 2:14), εμείς λέμε «ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ἀγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον.» (Λουκ. 14:18), «καὶ ἕτερος εἶπε· ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον.» (Λουκ. 14:19), όταν μας λέει «Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε·» (Ματθ. 7:1), εμείς κρίνουμε, όταν μας λέει να είμαστε ενωμένοι, εμείς βλέπουμε λάθη και χωριζόμαστε. Με αυτόν τον τρόπο δεν ωφελεί η παρουσία του Θεού στην ζωή μας. Θα πρέπει, αν θέλουμε, να καταβάλλουμε μια ειλικρινή προσπάθεια, ώστε να δοκιμάσουμε τον δικό του τρόπο. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να εξασφαλίσουμε πνευματικά κίνητρα. Ο τρόπος; Είναι δοσμένος σήμερα σε εμάς και βρίσκεται μέσα στον Λόγο του και τις νουθεσίες του, αλλά και τις συμβουλές του, ώστε να έχουμε τις ίδιες ευαισθησίες, τους ίδιους στόχους, τις ίδιες επιδιώξεις, τα ίδια κίνητρα. Σήμερα, όλοι το βλέπουμε. Άλλες επιδιώξεις, άλλα κίνητρα έχει ο Θεός στα ακούσματα των ανθρώπων και άλλες εμείς. Το κόλπο είναι να ζητήσουμε την Σοφία του Θεού, την αίσθηση του Θεού, τον τρόπο του Θεού, για να ζήσουμε στην συνέχεια όπως ο Θεός. Τα μηνύματα, τα λόγια, τα έργα και οι εκφράσεις δημιουργούν συναισθήματα. Κάθε φορά καλούμαστε να αναλύουμε αυτά που δεχόμαστε από τους άλλους, ακόμα και από την δημιουργία, όπως κρύο, ζέστη, τυφώνες, κακές καιρικές συνθήκες, πανδημίες, ασθένειες κλπ. Θέλουμε δε θέλουμε, όλα αυτά πρέπει να γίνουν του Θεού και να αντιμετωπιστούν με το δικό του Πνεύμα, ώστε να βγαίνουμε νικητές. Κατόπιν, όλα αυτά, και όταν αποκτηθεί το Πνεύμα του Θεού, θα μας σεβαστούν. Σήμερα, όλα αυτά κινούνται μετά την πτώση μας, σαν ένα ατίθασο παιδί. Κάθε στιγμή σήμερα, όλοι μας, από τα ερεθίσματα ή τα γεγονότα που δημιουργούνται στην ζωή μας, θετικά ή αρνητικά, εξελισσόμαστε, μαθαίνουμε καινούργια πράγματα και αποκτάμε εμπειρίες. Ο τρόπος; Μέσα από τις 5 αισθήσεις, αυτές έχουμε ανακαλύψει μέχρι τώρα. Αυτές μάς επιτρέπουν να έχουμε χαρά, λύπη, αγάπη, θυμό κτλ. Υπάρχουν και άλλες, θα τις γνωρίσουμε καθώς θα βαδίζουμε στα σκαλιά της αναγέννησης. Στην διαδικασία της άγνοιας γεννιούνται πολλά συναισθήματα, θετικά ή αρνητικά, όπως αποστροφές, ευχαριστίες, κακίες, θυμοί, μίση, ευλογίες κλπ, ανάλογα το πνευματικό επίπεδο. Αυτά όλα είναι μοναδικά για τον κάθε άνθρωπο, γι’ αυτό και το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό αλλά και μοναδικό. Όταν ήμασταν μωρά, δεν γνωρίζαμε ούτε σχήματα ούτε χρώματα, για να τα αναγνωρίσουμε, χρειαζόταν κάποιος να μας εκπαιδεύσει. Όταν μας έδειξαν ένα χρώμα, -αυτό που λέμε σήμερα μαύρο-, δεν ξέραμε ότι το έλεγαν έτσι. Πώς ξέρουμε όμως ότι και οι δύο βλέπουμε το ίδιο πράγμα; Είναι απλό. Αυτό μάς έμαθαν, και γι’ αυτό λέμε και οι δύο, ότι αυτό είναι μαύρο. Είναι κάποια πράγματα που τα δογματίσαμε από την αρχή της δημιουργίας. Ετσι, σήμερα έγιναν φύση. Μακάρι στη συνέχεια, να δογματίσουμε κατ’ αυτόν τον τρόπο και την αγάπη του Χριστού στις μεταξύ μας σχέσεις. Τι μεγαλείο θα ήταν αυτό! Διότι σε αυτή την αγάπη μεταξύ μας, θα μπορούσαν να βρεθούν όλα όσα μας αφορούν, και μας ζωοποιούν. Τα ακούσματα είναι τα πιο σημαντικά, τα ακούσματα οδηγούν στην ζωή ή στο θάνατο. Ο Λόγος του Θεού μάς λέει «βλέπετε τί ἀκούετε.» (Μαρκ. 4:24). Όλοι παγκόσμια συμφωνούμε σε κάποια πράγματα, και αυτά σήμερα δουλεύουν για μας χωρίς εμάς. Εμείς ακόμα πιστεύουμε, και όλοι λέμε –παγκόσμια συμβαίνει αυτό-, «ότι θα γεράσω και θα πεθάνω», αυτό διδαχθήκαμε και αυτό πιστέψαμε. Γι’ αυτό, -βάσει του Λόγου του Θεού- και το ζούμε. Δεν λέει κανένας «δεν θα γεράσω και δεν θα πεθάνω». Φυσικά και να το πει κάποιος, πάλι θα πεθάνει και ο λόγος, διότι είναι γραμμένος ο θάνατος μέσα στα κυτταρά μας, στα γονίδιά μας και είναι προγραμματισμένος να εμφανιστεί κάποια στιγμή στην ζωή μας. Για να σβηστεί ο θάνατος από μέσα μας, θα πρέπει να γράψουμε ζωή. Σήμερα για όλους εμάς, ήρθε ο καιρός να κάνουμε μία ερώτηση. Από που ήρθε ο θάνατος; Και η απάντηση είναι, από την ακοή. Ο Θεός είπε «οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ, οὐ δὲ μὴ ἅψησθε αὐτοῦ, ἵνα μὴ ἀποθάνητε.» (Γεν. 3:3), το πίστεψαν οι πρώτοι άνθρωποι, έφαγαν και πέθαναν. Δια της τεκνογονίας μετεδόθη ο θάνατος σε όλους τους ανθρώπους και τους λαούς της γης. Έφταιγε το δέντρο, όχι απλά η πίστη. Στο άκουσμα συντελέστηκε πίστη και στην συνέχεια μπήκαν πολλά αρνητικά ακούσματα, το ένα ψέμα έφερε το άλλο. Τα ακούσματα σήμερα ποικίλουν και μας οδηγούν δυστυχώς έξω από την ζωή. Ακόμα και η θρησκεία μάς έβγαλε έξω από την ζωή. Κάτι ήξερε ο Κύριος όταν έλεγε για τους θρήσκους «πάντα οὖν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσι γάρ, καὶ οὐ ποιοῦσι.» (Ματθ. 23:3). Για φαντάσου, «κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε·» (Ματθ. 23:3). Κάτι ήξερε ακόμα όταν είπε ο Κύριος «καὶ πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει.» (Ματθ. 19:29). Τι ήθελε να πει; Απλά, όλα αυτά χρειάζεται να τα αφήσει κάποιος, διότι είναι όλα μολυσμένα και επηρεασμένα από το μεταπτωτικό σύστημα του κόσμου. Θα μου πεις, να τα εγκαταλείψουμε όλα; Όχι. Εμείς βρήκαμε την λύση. Απλά, να αλλάξουμε εμείς και θα αλλάξουν όλα γύρω μας, διότι πέρα από την εγκατάλειψη είπε και το «τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου» (Έξοδος 20:12). Σε άλλο σημείο είπε «ὅτι ἐπ᾿ ἐλπίδι ὀφείλει ὁ ἀροτριῶν ἀροτριᾶν» (Α Κορ. 9:10) και σε μια άλλη περίπτωση είπε «καὶ ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς.» (Ματθ. 8:22). Ο λόγος; Απλά, διότι θα έμπαινε ο άνθρωπος αυτός στην λογική της κληρονομιάς, της θλίψης, της μέριμνας, των πολλών ευθυνών. Ποιος κατάλαβε αυτό το Ευαγγέλιο του Χριστού μέχρι σήμερα; Ακόμα και οι καλόγεροι, αν και αφήνουν τον κόσμο, τον πατέρα τους και την μητέρα τους, τα αδέλφια τους ή την περιουσία τους, και ενώ περιμένεις να έχουν προκοπή πάνω στην ζωή, και αυτοί ακόμα δεν έχουν. Άρρωστοι και αυτοί, και πολλά προβλήματα. Ο λόγος; Απλά, πέφτουν στην παγίδα του δόγματος. Στην συνέχεια κρίνουν μέρα νύχτα τους άλλους, ενώ είναι εντολή «Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε·» (Ματθ. 7:1). Δεύτερον, πέφτουν στην παγίδα του πνευματικού πατέρα -άνθρωπο πατέρα-, όχι τον Θεό - Πατέρα, ο οποίος θα τους ελευθερώσει, αλλά ένας άλλος πατέρας που θα τους σκλαβώσει με νόμους, με όρους, με προσευχές κλπ. τάχα για να σωθούν. Δεν καταλάβαμε ακόμα όλοι εμείς, ότι δεν χρειάζεται να σωθούμε, δεν μας κυνηγά κανένας. Να αναγεννηθούμε χρειάζεται. Άλλο να προσπαθείς να αρέσεις σε έναν πατέρα σαρκικό ή πνευματικό, και άλλο να θέλεις να αρέσεις στον Θεό – Πατέρα. Εξάλλου ο Κύριος είπε «καὶ πατέρα μὴ καλέσητε ὑμῶν ἐπὶ τῆς γῆς· εἷς γάρ ἐστιν ὁ πατήρ ὑμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.» (Ματθ. 23:9). Οι άνθρωποι, όταν έχουν ένα πρόβλημα υγείας, προσπαθούν να αρέσουν σε ένα γιατρό, για να βοηθηθούν. Αυτό είναι κόπος, διότι πρέπει να κάνεις, ό,τι του αρέσει του γιατρού, για να σε προσέξει. Δεν είναι καλύτερα, να ακολουθήσουμε τον Χριστό και να γίνουμε γατροί της ψυχής και του πνεύματος, και στην συνέχεια να βοηθήσεουμε και άλλους να γίνουν γιατροί του εαυτού τους, θεοί δηλαδή; Αν δεν καταλάβουμε την αποστολή μας, όλοι θα πεθάνουμε και το πνεύμα μας θα μπει στην φυλακή, μέχρι να αναστηθούμε πάλι. Στην ανάσταση, σίγουρα, αφού πιστεύουμε στον Χριστό και τον αγαπάμε, θα βρούμε χάρη. Θα φέρω ένα άλλο παράδειγμα, για να δούμε τι συμβαίνει στον εγκέφαλο και πόσο διαφορετική είναι η αλήθεια του καθενός. Κάποιοι άνθρωποι έχουν αχρωματοψία. Όταν πολλοί λένε «αυτό είναι πράσινο», αυτός που έχει αχρωματοψία, το βλέπει γκρι με κόκκινο. Άλλο παράδειγμα. Ας σκεφτούμε κάποιον που είναι εντελώς τυφλός από παιδικής ηλικίας. Η δική του πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική από αυτόν που βλέπει. Αυτό φυσικά θα επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο θα λειτουργεί αλλά και τον τρόπο με τον οποίο θα εκφράζεται. Ας φανταστούμε τώρα έναν άλλον άνθρωπο που έχει μία αίσθηση παραπάνω ή και περισσότερες, όπως ο Κύριος. Σήμερα η επιστήμη μας, βεβαιώνει ότι υπάρχουν σε κάποιους ανθρώπους κάποιες αισθήσεις παραπάνω, όπως η αίσθηση της ισορροπίας, η αίσθηση των μυών, και η δυνατότητα να καταλαβαίνεις, πού βρίσκονται τα διάφορα μέρη, όργανα του σώματός σου. Υπάρχει άλλη μία αίσθηση, όπως το υπεριώδες φως, και υπάρχει και μία πάθηση που λέγεται αφακία. Η αφακία είναι η κατάσταση στην οποία ο φακός (κρυσταλλοειδής φακός) απουσιάζει από τον οφθαλμό, με αποτέλεσμα να έχει χαθεί η ικανότητα εστίασης. Τα άτομα που πάσχουν από αυτή την αφακία, βλέπουν την υπεριώδη ακτινοβολία. Άρα εδώ, ποιά είναι η πραγματικότητα για αυτά τα άτομα, και πώς την εκφράζουν στους γύρω τους; Υπάρχουν άνθρωποι, που βλέπουν τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα και μάλιστα χωρίς πυξίδα, γνωρίζουν ανά πάσα ώρα και στιγμή προς τα που είναι ο Βορράς, ο Νότος, η Ανατολή και η Δύση. Με αυτές τις δυνατότητες, ένας άνθρωπος αντιλαμβάνεται τελείως διαφορετικά τα πράγματα απ’ ότι εμείς. Φυσικά για μας, θα είναι αιρετικός. Όμως αυτός, είναι ο μόνος που βλέπει πραγματικά. Τώρα ο Κύριος, πόσες αισθήσεις είχε; Τι δυνατότητες είχε, αφού υλοποιούσε τα λόγια του; Αφού μπορούσε να επιδρά στην φύση; Στην ύλη; Αφού μπορούσε να πολλαπλασιάζει τον άρτο; Να εκτείνει χέρια κουλών; Αφού μπορούσε δια του Λόγου του να δημιουργεί αναπαραγωγή κυττάρων σε κλάσματα δευτερολέπτου; Να καταργεί την βαρύτητα; Να ανασταίνει νεκρούς; Αφού μπορούσε να περπατάει στην θάλασσα; Να βάζει βολβούς; Ποιά να ήταν τα ακούσματά του; Ποιός τον έμαθε όλα αυτά; Τι έμαθε; Αυτό ήρθε και μάς έδειξε. Μάλιστα είπε «τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει» (Ιω. 14:12). Γιατί λοιπόν εμείς, το φως που έρχεται στην γη από τον Θεό, το κάνουμε θρησκεία και θρησκεύουμε με ψέματα μαζί του, αντί να μιμηθούμε αυτό που κάνει ο ίδιος, ώστε να γίνουμε σύμμορφοι; Ίσως ακόμα το πνευματικό μας επίπεδο δεν αντιλαμβάνεται την αξία αυτών που βλέπουμε. Στην Παλαιά Διαθήκη, όσους έβλεπαν το μέλλον, τους έλεγαν «αυτός που βλέπει» και εννούσαν τους προφήτες. Σήμερα, αυτούς που βλέπουν το μέλλον, πολλές φορές τους κρίνουν αρνητικά. Μόνο η επιστήμη τούς βλέπει με καλό μάτι, γι’ αυτό και τους δίνει υποτροφία και πολλοί από αυτούς βρίσκονται στο Χάρβαρντ. Θα φέρω ένα παράδειγμα για να καταλάβουμε, γιατί δεν βλέπουμε το καλό θαύμα, ώστε να το ζήσουμε, και γιατί παραμένουμε στο σκοτάδι αιώνες τώρα. Κάποτε ένας άνθρωπος του Θεού, είδε κάτι που συμβαίνει στις κοινωνίες των ανθρώπων αιώνες τώρα. Είδε τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν οι άνθρωποι στο διαφορετικό. Το όραμα αυτό, φανέρωνε το μέλλον του πλανήτη, αλλά και την πλάνη του ανθρώπου, όταν ζει χωρίς Χριστό. Αποδεικνύει την πλάνη που είχε πάντα ο άνθρωπος στην ζωή του απέναντι στην σοφία του Θεού, και που έχει και σήμερα. Δηλαδή ο κόσμος ολόκληρος πέρασε μια πανδημία, είχε έναν δυνατό ιό και στην συνέχεια και έναν πυρηνικό πόλεμο. Ο πόλεμος συμβολίζει την πνευματική οκνηρία, η οποία καταλήγει στην άγνοια. Δυστυχώς όλοι οι άνθρωποι σχεδόν του πλανήτη, δισεκατομμύρια άνθρωποι, πέθαναν. Όσοι άνθρωποι δεν πέθαναν και κατάφεραν να ζήσουν, ήταν όλοι άρρωστοι και είχαν πολλά προβλήματα υγείας. Ο λόγος, διότι όλοι μεταλλάχθηκαν γενετικά από τον πυρηνικό πόλεμο και την πανδημία. Το πιο μεγάλο πρόβλημα στην ζωή τους, ήταν ότι έχασαν την όρασή τους. Όλοι τυφλώθηκαν, τα παιδιά που γεννιόνταν, ήταν και αυτά όλα τυφλά. Για πολλούς αιώνες γεννιόνταν όλα τυφλά. Μια μέρα όμως, μετά από χιλιάδες χρόνια, γεννήθηκε ένα παιδί που έβλεπε κανονικά. Όταν οι άλλοι άνθρωποι κατάλαβαν ότι βλέπει, τρομοκρατήθηκαν, πανικοβλήθηκαν και άρχισαν να λένε ότι είναι δαιμονισμένο, ότι είναι αιρετικό, ότι πρέπει να το κάψουν, ότι πρέπει να το σκοτώσουν, να το εξαφανίσουν. Δηλαδή κάτι, που ήταν φυσιολογικό, οι άνθρωποι το έβλεπαν λάθος. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τον άνθρωπο, ο οποίος μιλά για τον Χριστό, που είναι ζωή, ελευθερία, αγάπη, ειρήνη, χαρά. Δυστυχώς ο άνθρωπος, ενώ μιλά για τον Χριστό, δέχεται τον θάνατο και όχι την ζωή, δέχεται τον Χριστό αλλά δεν δέχεται την αγάπη. Δέχεται να είναι τυφλός, και όχι αυτόν που βλέπει τον Θεό. Αν και ήταν χωρισμένοι μεταξύ τους οι άνθρωποι, αυτοί είχαν τα ίδια δαιμόνια, που συγκλίνουν στα συμφέροντα. Πάντα υπήρχαν αυτά και πάντα θα υπάρχουν, όσο ο άνθρωπος ζει μακριά από τον Θεό. Οι άνθρωποι αυτοί στο όραμα, είχαν περάσει πολλά, πανδημία, παγκόσμιο πόλεμο κ.α, και ενώ ζούσαν όλοι τυφλωμένοι, παρόλα αυτά, στην παρουσία του παιδιού που έβλεπε, ενώθηκαν για να το εξαφανίσουν. Ο βασικός λόγος που ήθελαν τον θάνατό του, ήταν διότι φοβήθηκαν, ότι θα χάσουν τις εξουσίες που είχαν αποκτήσει. Πάλι εδώ, τα προσωπικά τους συμφέροντα επεδίωκαν, όσοι είχαν γίνει στους ανθρώπους αυτούς αρχηγοί. Άρχισαν λοιπόν να φοβούνται. Πάντα συμβαίνει αυτό στις κοινωνίες των ανθρώπων. Οι άνθρωποι πάντα κάνουν ανθρώπους αρχηγούς. Οι αρχηγοί θέλουν τους πάντες στην εξουσία τους, και με κάθε τρόπο την επιβάλλουν. Αυτό φυσικά είναι πολύ καλό από τη μια, διότι χωρίς Θεό και χωρίς κάποιον να κάνει τον αρχηγό ή να τηρεί τον νόμο, οι κοινωνίες των ανθρώπων θα γίνονταν ζούγκλα. Αυτό, συμβολίζει κάτι που επαναλαμβάνεται πάνω στον πλανήτη αιώνες τώρα. Για όλους εμάς, αυτός που βλέπει καλά, είναι ο Κύριός μας. Το παράδειγμα αυτό το αναφέρω, διότι πάνω στον πλανήτη, όποιος βλέπει, διώκεται ή αλλάζουν τα λόγια του και τον κατηγορούν. Απεδείχθη, ότι ό,τι είπε ο Χριστός, δεν συμφέρει τους ανθρώπους. Όχι τους λαούς, δηλαδή τους απλούς ανθρώπους, αλλά τους αρχηγούς. Αυτός που βλέπει σήμερα, είναι ο Χριστός, που ζητά την αγάπη στον Θεό και στον αδελφό ως εαυτόν. Οι άνθρωποι όμως αυτοί που έχουν την εξουσία, δεν το θέλουν αυτό. Έτσι σκέφτηκαν, πρώτα όλοι αυτοί που εξουσιάζουν τον κόσμο, και μετά όλοι εμείς, αφού η άγνοιά μας δεν έχει όρια πάνω στο θέλημα του Θεού. Ακόμα και η θρησκεία δεν μιλά για τον Χριστό αλλά για πόλεμο, για πείνα, για θάνατο, για τύπους, για ανθρώπους - σωτήρες κλπ. Έτσι, φτιάξαμε Θεό στα μέτρα μας, γι’ αυτό και τα προβλήματα παραμένουν στην ζωή μας αλλά και στις κοινωνίες μας. Η τύφλωση παραμένει για όλους, ειδικά για τον χριστιανικό κόσμο. Μήπως ήρθε η ώρα εμείς, να ακολουθήσουμε κατά πάντα, αυτόν που βλέπει τον Κύριό μας, τον Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος, για να μπορέσουμε να δούμε και εμείς, προτού τα γεγονότα μάς καταβάλλουν; Δυστυχώς, οι άνθρωποι ακόμα δεν θέλουν ζωντανό τον Θεό στην ζωή τους και ανάμεσά τους. Οι άνθρωποι θέλουν τον Θεό νεκρό, ή στον ουρανό. Με αυτόν τον τρόπο, φτιάχνουν οι άνθρωποι στην γη Θεό στα μέτρα τους ή γίνονται οι ίδιοι θεοί. Σήμερα στην δική μας γενιά, όποιον ρωτήσεις, λέει ότι βλέπει, ότι πιστεύει στον Χριστό, ότι αγαπά τον Θεό, ότι ξέρει τον Θεό, κτλ. Ο Κύριος όμως είπε «πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;» (Λουκ. 18:8). Πολύ δύσκολο. Διότι ακόμα και σήμερα, έχουμε σκιώδη πίστη. Παρόλα αυτά ελπίζουμε, διότι ο Κύριος υποσχέθηκε την παρουσία του Παρακλήτου, λέγοντας «οὐκ ἀφήσω ὑμᾶς ὀρφανούς· ἔρχομαι πρὸς ὑμᾶς. ἔτι μικρὸν καὶ ὁ κόσμος με οὐκέτι θεωρεῖ, ὑμεῖς δὲ θεωρεῖτέ με, ὅτι ἐγὼ ζῶ καὶ ὑμεῖς ζήσεσθε.» (Ιω. 14:18-19). Μάλιστα συνεχίζει τα λόγια του και λέει ότι «συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω. ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω, ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς· καὶ ἐλθὼν ἐκεῖνος ἐλέγξει τὸν κόσμον περὶ ἁμαρτίας καὶ περὶ δικαιοσύνης καὶ περὶ κρίσεως.» ( Ιω. 16:7-8), «οὐ γὰρ λαλήσει ἀφ᾿ ἑαυτοῦ, ἀλλ᾿ ὅσα ἂν ἀκούσῃ λαλήσει» (Ιω. 16:13). Εμείς θα πρέπει, αφού ο Κύριος θέλησε να βλέπουμε, να εμμένουμε στις δικές μας θέσεις, στον δικό μας τρόπο ζωής και να περιμένουμε, συνδιαλεγόμενοι πνευματικά με τον Θεό, μέχρι την ημέρα την δική του, την μεγάλη και επιφανή. Είναι υπόσχεση Θεού. Όταν ο Κύριος ανελήφθη στον ουρανό, δύο άγγελοι που τον συνόδευαν, καθώς ο Κύριος έφευγε για τον ουρανό, είπαν, «ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τί ἑστήκατε ἐμβλέποντες εἰς τὸν οὐρανόν; οὗτος ὁ Ἰησοῦς ὁ ἀναληφθεὶς ἀφ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, οὕτως ἐλεύσεται, ὃν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν.» (Πραξ. 1:11). Εμείς δεν πρέπει να εφησυχάζουμε πνευματικά, αλλά ούτε και να αδιαφορούμε στο κάλεσμα που λάβαμε άνωθεν. Γυρίζουμε πάλι στην ομιλία μας. Η επιστήμη, ήξερε από πολλά χρόνια, ότι η διάνοια επιβάλλεται στην ύλη, και αυτό το απέδειξαν οι άνθρωποι. Δηλαδή είσαι έξυπνος, θα εξουσιάσεις την ύλη, όπως ο Αϊνστάιν με τον νόμο της σχετικότητας, καμπυλότητα, πυρηνική ενέργεια, Τόμας Έντισον, κλπ. Γι’ αυτό, όταν εμφανίζεται ένας άνθρωπος - φαινόμενο στον κόσμο του ανθρώπου, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ή με ιδιαίτερο τρόπο σκέψης, του λένε «μπορείς να φοιτήσεις δωρεάν στο Χάρβαρντ». Οι έξυπνοι τον θέλουν δικό τους αυτόν τον άνθρωπο, και μάλιστα του δίνουν και υποτροφία. Αν η θρησκεία έκανε κουμάντο, θα τον έκαιγαν και θα τον έλεγαν δαιμονισμένο. Όταν ο Θεός ξανακατέβει στην γη με μορφή ανθρώπου, Παράκλητος, αυτό θα κάνει και ο Θεός. Θα εντυπωσιάσει τον κόσμο αλλά και το κάθε Χάρβαρντ παγκόσμια, και θα το κάνει δικό του. Με την παρουσία του, δεν θα γίνει δικός τους ο άνθρωπος του Θεού, διότι δεν θα μπορεί να εξαγοραστεί, αφού δεν χρειάζεται να γίνει πλούσιος. Είναι πλούσιος με την Σοφία του Θεού που έχει, και την ικανότητα να υλοποιεί τα λόγια του. Όλοι θα γίνουν δικοί του, όταν εμφανιστεί ο άνθρωπος του Θεού, αφού θα εντυπωσιαστούν από την λογική του Θεού, από την επιστήμη του Θεού, που θα δουν σε αυτόν. Σήμερα, ο άνθρωπος με την διάνοια, με την εξυπνάδα, μπορεί να ελέγχει τεράστια δύναμη. Με την εξυπνάδα του, δημιούργησε πυρηνικά εργοστάσια, τάνκερ, αεροπλανοφόρα, αεροπλάνα, πυραύλους για να ταξιδεύει στο διάστημα, ηλιακή ενέργεια κλπ. Σήμερα η επιστήμη, η οποία είναι στερέωση των καιρών, έχει εξελιχθεί πάνω σε διάφορους τομείς, π.χ. αποκαλύψεις περί νευροπλαστικότητας του εγκεφάλου. Δηλαδή αποδεικνύουν οι επιστήμονες, ότι οι ίδιες οι σκέψεις δημιουργούν νευρωνικές επεκτάσεις. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο νους, όχι απλώς επιβάλλεται στην ύλη αλλά δημιουργεί και την ύλη. Αυτό που έκανε ο Κύριος ή ο Πατέρας στην αρχή της δημιουργίας. Έκανε δηλαδή την σκέψη ύλη, είπε τον Λόγο και δημιουργήθηκε αυτό το τρισμέγιστο σύμπαν. Σήμερα η επιστήμη, η οποία είναι στερέωση των καιρών, μάς λέει ότι ναι, αυτό γίνεται. Πόσο σημαντικό! Πόσα χρόνια πέρασαν και πάλι ο κόσμος, οι άνθρωποι, δεν ασχολούνται με τον Θεό, με τον Λόγο, με τις δυνατότητες, με τις δυνάμεις, με την αγάπη, με την δικαιοσύνη, με την ταπεινοφροσύνη, πράγματα δηλαδή που ζητά ο Θεός, ώστε να έρθει και η δύναμη. Σήμερα οι άνθρωποι ασχολούνται με τις χαζομάρες «μου είπε, θα του πω, πήγα στον πνευματικό, μού είπε αυτό» κλπ. Έτσι ο άνθρωπος, ξεχνά την μεγάλη δόξα που του χάρισε ο Θεός, διότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος, ο νους, -ο οποίος επαναλαμβάνω, όχι απλώς επιβάλλεται στην ύλη αλλά δημιουργεί και την ύλη-, αυτός ο εγκέφαλος, περιλαμβάνει περίπου 100 δισεκατομμύρια νευρικά κύτταρα, νευρώνες δηλαδή που σχηματίζουν ένα τρισεκατομμύριο έως ένα τετράκις εκατομμύρια συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων. Ασύλληπτο να συμβαίνει αυτό μέσα μας και εμείς να μην καταλαβαίνουμε τίποτα. Δημιουργεί δηλαδή ο εγκέφαλος τις λεγόμενες συνάψεις, τα νευρικά κύτταρα. Οι συνάψεις διαρκώς ανανεώνονται. Συνεπώς ο εγκέφαλος διαθέτει καταπληκτικές ιδιότητες ή δυνατότητες. Καταλήγουμε, ότι οι σκέψεις δημιουργούν νευρωνικές επεκτάσεις. Ο εγκέφαλος, όχι απλώς επιβάλλεται στην ύλη αλλά δημιουργεί και την ύλη. Θυμάστε τι είπε ο Κύριος; «διὰ τοῦτο λέγων ὑμῖν, πάντα ὅσα ἂν προσευχόμενοι αἰτεῖσθε, πιστεύετε ὅτι λαμβάνετε, καὶ ἔσται ὑμῖν.» (Μαρκ. 11:24) κλπ. Ένας προφήτης, ο Ιησούς του Ναυή είπε «στήτω ὁ ἥλιος κατὰ Γαβαὼν καὶ ἡ σελήνη κατὰ φάραγγα Αἰλών.» (Ιησ. Ναυή. 10:12). Ο λόγος του εδώ, δεν επιδρά σε εξωτερικούς παράγοντες με τεράστια δύναμη; Πέρα λοιπόν από τους βιολογικούς παράγοντες, αυτό που καθιστά εύπλαστο τον ανθρώπινο εγκέφαλο, είναι οι εκπληκτικές δυνατότητες του νου. Αυτές οι δυνατότητες, μάς καθιστούν μοναδικούς, και ευθύνονται για τις εμφανείς διαφοροποιήσεις ανάμεσα στους ανθρώπους. Ευθύνονται ακόμα και για την συναισθηματική κατάσταση των ανθρώπων, καθώς και για κάποιες διαταραχές που επηρεάζουν σημαντικά τις ζωές μας. Ο εγκέφαλός μας, έχει άπειρες δυνάμεις και δυνατότητες, είμαστε κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν, ό,τι έκανε ο Κύριός μας, μπορούμε να το κάνουμε και εμείς. Το ότι ο εγκέφαλος έχει άπειρες δυνάμεις, μπορούμε να το δούμε και σήμερα, διότι έχουμε ήδη πολλές στο σώμα μας, σκεφτόμαστε π.χ «θέλω να σηκώσω το χέρι μου» και αμέσως γίνεται. Νομίζεται ότι έχει λογική αυτό; Όχι, είναι μυστήριο. Ανοίγεις τα μάτια, γράφεις, διαβάζεις, και όλα αυτά είναι σκέψεις που γίνονται εντολές, και που στην συνέχεια δημιουργούν κίνηση αλλά και εικόνα. Ο εγκέφαλος έχει την δυνατότητα να επηρεάζει και να κινεί πράγματα αλλά και να μεταβάλλει καταστάσεις με την σκέψη, με τον Λόγο, με την πίστη. Η πίστη είναι το κλειδί. Αυτό τόνισε ο Κύριος. Παντού αποδεικνύεται η πίστη, ο Κύριος συνέχεια έλεγε «ἐὰν ἔχητε πίστιν» (Ματθ. 17:20). Σε άλλο σημείο «πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι;» (Ματθ. 9:28) και σε άλλο «κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν.» (Ματθ. 9:29), κλπ. Αυτά που έφερε ο Θεός, δεν είναι θρησκεία αλλά υπερεπιστήμη. Σήμερα οι θρησκόληπτοι, έγιναν άνθρωποι που δεν έχουν κίνητρα ζωής, διότι τρέχουν από εδώ και από εκεί σε ανθρώπους, τάχα για να αρέσουν στον Θεό. Είναι απαιτητικοί, εωσφορικοί, εγωκεντρικοί χαρακτήρες, γεμάτοι με συμφέροντα, κουνούν την ουρά τους για να αρέσουν στους ανθρώπους, και για να αρέσουν, λένε ψέματα και συχνά είναι και εχθρικοί. Δεν είναι αυτό ο Θεός. Ο Θεός είναι τέχνη, σοφία, μόδα, επιστήμη, υπέρβαση, σοφία Θεού συναρπάζουσα, είναι αγάπη, χαρά, ζωή, ειρήνη, ταπεινοφροσύνη, δικαιοσύνη κλπ. Ο Θεός είναι καρποί, χαρίσματα, σημεία και δυνάμεις. Ένα άλλο μεγαλείο, που σε αφήνει άφωνο με τον εγκέφαλο, είναι ότι ακόμα και όταν τραυματιστεί ή πάθει ένα εγκεφαλικό, έχει τρομερές δυνατότητες αυτοθεραπείας. Όταν κάποιοι νευρώνες αυτοτραυματίζονται, τότε οι γειτονικοί νευρώνες ξαναφτιάχνουν τις συνάψεις, ώστε να επανέλθουν τα μέλη που ακινητοποιήθηκαν λόγω του εγκεφαλικού. Όταν κάποιος έχει πάθει εγκεφαλικό, ο γιατρός βάζει τον ασθενή να κουνά όσο γίνεται το χέρι του, το πόδι του κτλ. Αν δεν το κουνά καθόλου, βάζουν ένα μηχάνημα να το κουνά. Ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται αυτήν την κίνηση και αμέσως ξεκινά να δημιουργεί συνάψεις, ώστε να επανέλθει η κίνηση. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, πρέπει να κάνεις την κίνηση, μέχρι να δημιουργηθεί η σύνδεση στον εγκέφαλο, οι συνάψεις. Αφού η κίνηση δημιουργεί νέους βρόχους ανάδρασης, αντικαθιστώντας αυτούς που τραυματίστηκαν, μόλις δημιουργηθεί ανάδραση -έτσι λέγεται-, θα λειτουργήσει σωστά το χέρι ή το πόδι. Όλα τα ζωντανά όντα, είναι εκ γενετής εξοπλισμένα, να μπορούν να αναδημιουργούν, ακόμα και κατεστραμμένα όργανα. Όταν ένα παιδί γεννιέται, δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του, είναι σαν να είναι παράλυτο. Για να περπατήσει, αρχίζει από την κούνια να κουνά χέρια, πόδια και λοιπά, μικρές κινήσεις στην αρχή, μεγαλύτερες στην συνέχεια. Σιγά - σιγά μετά από ένα χρόνο περίπου, καταβάλλει τεράστια προσπάθεια να σηκωθεί. Ακόμα και μέσα από την κοιλιά της μητέρας του κάνει κινήσεις. Στην συνέχεια, πάλι προσπαθεί να περπατήσει, να σταθεί στα πόδια του. Εδώ τι σημαίνει αυτό; Τι μας δείχνει αυτό; Ότι και ολική βλάβη να πάθεις στην κίνηση, αν έχεις θέληση, αν δεν παραιτηθείς, σε ένα χρόνο, κάνοντας την προσπάθεια που κάνει το παιδί, θα σηκωθείς. Δεν έχουμε δει πολλές φορές, πολλούς ανθρώπους, οι οποίοι μετά από ένα τρακάρισμα ή ένα ατύχημα να μένουν στην εντατική διασωληνωμένοι για χρόνια, και στην συνέχεια να ξυπνάνε; Αφήνει να εννοηθεί, ότι ο εγκέφαλός τους δούλευε και τους επανέφερε στην ζωή. Όταν κάποιος δεν επανέρχεται μετά από ένα εγκεφαλικό, απλά πιστεύω ότι έχει παραιτηθεί. Αν βρισκόταν στην ζωή του κάθε ανάπηρου ένα κίνητρο, όπως ο Κύριος, πιστεύω ότι θα περπατούσε. Μην νομίζετε ότι θα του έκανε κάτι, απλά θα του έλεγε «πιστεύεις ότι εγώ μπορώ να σε θεραπεύσω;» θα έλεγε «ναι», και τότε θα του έλεγε ο Χριστός «σήκω και περπάτα» και αυτό είναι απλά αρκετό. Αρκεί να το πιστέψει το κίνητρο αυτό, και τελείωσε, έγινε καλά. Και ο λόγος, διότι η πίστη έχει την ικανότητα από τον ίδιο τον Θεό να ενεργεί αστραπιαία, και χωρίς να κοιτάζει, αν είσαι του Θεού ή όχι. Εξάλλου, όλοι σήμερα οι έμποροι ψυχών, χρησιμοποιούν την πίστη των άλλων. Έτσι έχουμε μερικά θαύματα, τα οποία αυτοί τα κάνουν δικά τους και με αυτόν τον τρόπο εγκλωβίζουν ανθρώπους κοντά τους για πολλά χρόνια. Μακάρι να μπορούσε ο καθένας μας, να κάνει ο ίδιος τον εαυτό του τον ασθενή και τον Κύριο κάθε μέρα, και θα δει, ότι ο Θεός, θέλει και ενεργεί διά της πίστεως. Εγώ το έχω δοκιμάσει, γίνεται και στο σώμα μου αλλά και στην ύλη γύρω μου. Με την πίστη συντελέστηκαν μεγάλα θαύματα. Η κακή υγεία, είναι μια αφύσικη κατάσταση για κάθε έμβιο ον. Η διαδικασία της αυτοϊασης σε κάθε ζωντανό ον είναι αυτόματη, υπάρχει μέσα μας, όπως ακριβώς η διαδικασία της αναπαραγωγής, της πέψης, του οξυγόνου κτλ. Η υγεία για κάποιον που σκέφτεται σωστά, -και το σωστά για μένα είναι να σκέφτεται κατά Θεό- είναι μία φυσιολογική κατάσταση. Αυτή σου χαρίζει ευεξία, χαρά, ευφορία, όρεξη για ζωή. Χωρίς υγεία, ο άνθρωπος είναι ζωντανός - νεκρός. Ο κάθε άνθρωπος, αλλά και κάθε ον, έχει ακόμα και την ιδιότητα της ομοιόστασης. Έτσι ονομάζεται η ικανότητα του οργανισμού να κρατά συγκεκριμένη θερμοκρασία, την συγκέντρωση διαφόρων συστατικών παρά τις εξωτερικές μεταβολές. Όμως τι είναι αυτό που κάνει τον άνθρωπο διαφορετικό από τα αλλά έμβια πλάσματα στον τομέα της ζωής και της υγείας; Η απάντηση είναι, κυρίως η συναισθηματική στάση και η ανθρώπινη αδυναμία να χρησιμοποιήσουμε σωστά τον εγκεφαλό μας, ώστε να αξιοποιήσουμε πλήρως τις δυνατότητες του ανθρώπινου εγκεφάλου για να εξασφαλίσει ο καθένας μια ευλογημένη, άφθαρτη και αιώνια ζωή. Ακόμη να ξέρουμε, ότι ο εγκέφαλός μας, κρατά μέσα του πληροφορίες, οι οποίες ανιχνεύτηκαν στους πρωτόγονους συγγενείς μας. Είναι αυτό που είπαμε σε μια ομιλία, ότι έχουμε μέσα μας την κληρονομιά μας, και στο βάθος του μυαλού μας, θα συναντήσουμε την Σοφία του Θεού. Τι έλεγε, τι έκανε, πως ενεργούσε, ακόμα και πριν δημιουργήσει. Ο εγκέφαλός μας, είναι σαν μια βιβλιοθήκη που την κληρονομήσαμε από γενιά σε γενιά, και φτάνει στον έναν και στον πρώτο, τον Πατέρα – Θεό. Αφού είμαστε γέννημα του Θεού κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν, μέσα μας θα συναντήσουμε και τον Θεό. Ο εγκέφαλός μας, είναι μέρος του εγκεφάλου του Θεού, κάτι μικρότερο αλλά έχει τα πάντα. Ο εγκέφαλος, έχει έναν σκληρό δίσκο που δεν μετριέται σε gigabyte ή terabyte, αλλά είναι πέρα από την φαντασία μας, αφού ποτέ δεν τελειώνει η μνήμη του. Ξέρετε, η Google βάζει τους σκληρούς δίσκους μέσα στο νερό, στα ποτάμια, στις λίμνες, στις θάλασσες για να ψύχονται. Τώρα όμως ανακάλυψαν ένα τσιπάκι που μπορεί να δεχτεί όλες τις πληροφορίες από όλον τον πλανήτη. Αν μπορεί η Google, δεν μπορεί ο Θεός; Σίγουρα το μπορεί. Ο εγκέφαλός μας, είναι έτσι κατασκευασμένος, ώστε να μπορεί να προσθέσει καινούργια στρώματα μνήμης πάνω στα παλιά και να έχει καινούργιο αποθηκευτικό χώρο για εκατομμύρια χρόνια. Ο εγκέφαλος, είναι σαν μια χώρα, που έχουμε σε παπύρους όλη την εξέλιξή της από την αρχή. Φυσικά υπάρχουν και καινούργια, ολοκαίνουργια, μοντέρνα κίνητρα ζωής, εξελιγμένα. Τα στρώματα αυτά που δημιουργεί ο εγκέφαλος για να αυξάνει την μνήμη του, είναι κυριολεκτικά σαν τον φλοιό των δέντρων, όπου η διαστρωμάτωση ενσωματώνει ό,τι παίρνει από πριν το παρελθόν, αντί να το απορρίπτει. Να ξέρουμε, ότι ο εγκέφαλος δουλεύει με την πεποίθηση που έχω ή την πίστη, η οποία αν έχουμε ένα πρόβλημα, ενεργοποιεί τον εγκέφαλο για να το θεραπεύσει. Στην αρχή της ζωής ενός ανθρώπου που μαθαίνει για την πίστη, θέλει αυτοσυγκέντρωση. Για να το μάθει αυτό κάποιος, θα χρειαστεί υγιή λόγο. Αυτό δημιουργούμε σήμερα στην Φωνή Θεού Αφθαρσία. Ό,τι σκέφτεται ένας ή πολλοί άνθρωποι, και το πιστέψουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτό θα γίνει θετικό ή αρνητικό. Οι φοιτητές στην ιατρική, μαθαίνουν από νωρίς, ότι οι περισσότεροι ασθενείς, θα μιλάνε στο μέλλον περισσότερο για ψυχοσωματικά ή ψυχοσυναισθηματικά συμπτώματα, και όχι για το τι παρουσιάζει το σώμα, ένα πρόβλημα υγείας. Ο Ιπποκράτης είπε «είναι πιο σημαντικό, να γνωρίζουμε τι είδους άτομο έχει μια ασθένεια, από το να γνωρίζουμε τι είδους ασθένεια έχει ένα άτομο». Οι άνθρωποι το καταλαβαίνουν αυτό. Ακόμα και οι νέοι γιατροί, καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για ακούσματα αλλά και συναισθήματα. Μάλιστα γνωρίζουν, ότι οι ασθένειες είναι ψυχοσυναισθηματικές οντότητες, και ότι το υλικό κομμάτι ακολουθεί το πνευματικό, κάτι που σήμερα έχει αλλάξει, το υλικό κυριαρχεί και το πνευματικό ή ψυχοσυναισθηματικό ακολουθεί. Παρόλα αυτά, και οι ίδιοι, όταν γίνονται γιατροί, δεν έχουν την αγάπη και τον χρόνο να σε διδάξουν τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να σκέφτεσαι. Και ο λόγος, διότι και αυτοί τον ξέρουν μόνο στα χαρτιά, στην πράξη στερούνται νοήσεως. Μόνο ο Θεός είναι γιατρός των ψυχών και των σωμάτων. Ο Θεός γιατρεύει πρώτα το πνεύμα, την ψυχή και μετά το σώμα. Έτσι και οι γιατροί, ρίχνουν τους ανθρώπους στα φάρμακα. Φυσικά δεν φταίνε οι γιατροί, απλά λείπει η αγάπη του Χριστού, η σοφία του Θεού – Πατέρα. Αλλά και οι ασθενείς, όταν γίνονται γιατροί, ενώ έχουν μάθει για την αξία του Πνεύματος, των ψυχοσυναισθηματικών δυνατοτήτων, πάλι στα φάρμακα θα οδηγήσουν τους ασθενείς τους. Εντάξει, θέλει δουλειά να μάθεις από την αρχή τρόπο σκέψης. Μην περιμένουμε μια μέρα να γίνει κάτι καλό ή κακό στην ζωή μας από τους άγραφους νόμους της φύσης. Αν θέλεις, προκάλεσέ το μόνος σου, ο Κύριος είπε «θάνατος καὶ ζωὴ ἐν χειρὶ γλώσσης, οἱ δὲ κρατοῦντες αὐτῆς ἔδονται τοὺς καρποὺς αὐτῆς.» (Παρ 18:21), και ο λόγος, διότι ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο ιδιάζουσα μορφή Σοφίας, ώστε να οδηγήσει τον εαυτό του εκεί που θέλει. Όταν οδηγούμε, δεν λέμε ποτέ «Θεέ μου, κράτα λίγο το τιμόνι να κοιμηθώ μια ώρα», το ίδιο είναι και η ζωή. Πρέπει να την οδηγούμε εμείς. Ο τρόπος; Με την Σοφία του Θεού. Άμα φεύγει αυτή, τότε μας πήρε ο ύπνος και θα ξυπνήσουμε στο νοσοκομείο, αν έχουμε δεύτερη ευκαιρία, αλλιώς στο νεκροταφείο. Μη γένοιτο. Ο Κύριος ήταν κύριος του εαυτού του. Ήρθε η ώρα να γίνουμε και εμείς. Ο τρόπος; Θετικός λόγος, θετικές σκέψεις, πίστη ζώσα, σπουδή μέσα στον Λόγο του Θεού και την υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού, και τελευταία θετικά ακούσματα. Σήμερα που έχουμε ακόμα καιρό, ας αποφασίσει ο καθένας μας, τι θέλει να γίνει ή τι θέλει να κάνει στην ζωή του. Να γίνει αλήθεια ή ψέμα; Την αλήθεια θα την βρει στον Λόγο του Θεού, και το ψέμα στις κοινωνίες των ανθρώπων. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.
Ποιο το νόημα της ζωής. Για μένα απλά.
Ζω, για να σπουδάζω την σοφία του Θεού και των ανθρώπων. Όχι θα…ζω, αλλά ζω. Ζω, για να εξελίσσομαι πνευματικά. Ζω, για να κάνω το θέλημα του Θεού. Ζω, για να καταργήσω την φθορά και τον θάνατο από μέσα μου και γύρω μου. Ζω, για να ιδρυθεί η βασιλεία του Θεού, όπως στον ουρανό, και στη γη. Ζω, για να ερευνώ και να αποκωδικοποιώ όλα τα μυστήρια της Δημιουργίας, με μεγαλύτερο όλων, τον Θεό, και δεν ζω, για να γεράσω παρατηρώντας τον κόσμο. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.