Ο άνθρωπος που είναι δίγνωμος, είναι και ακατάστατος.
Το περιβάλλον μας, παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή μας, θετικό ή
αρνητικό.
Αν τολμάς, ίσως αποτύχεις. Αν δεν τολμάς, θα αποτύχεις σίγουρα.
Εκτιμώντας την υπεροχή των άλλων, την κάνουμε κτήμα μας.
Ο εγωιστής, για να μην πει συγνώμη, είναι ικανός να σου μιλάει από δύο ώρες
μέχρι δύο μέρες ώστε να δικαιολογηθεί.
Μην θεωρούμε ποτέ κανέναν δεδομένο. Μπορεί να τον χάσουμε και από τον
εγωισμό μας δεν θα του πούμε ποτέ ευχαριστώ.
Η επιθυμία γεννά την αμαρτία, η αμαρτία γεννά τον θάνατο.
Χίλιες φορές να κάνεις τα δικά σου λάθη, παρά να ακολουθείς το σωστό των
άλλων.
Ο Χριστός είναι υγεία, χαρά και σοφία, όταν τηρούνται οι εντολές του.
Η υπομονή είναι αγωνιστικό στοιχείο, η αγάπη είναι ο στόχος.
Η ταπεινοφροσύνη είναι η αρετή των αρετών. Δια αυτής θα εισέλθουμε στην
χώρα των ζώντων. Ταπεινός είναι αυτός που νιώθει, ότι είναι εγωιστής, ότι είναι αμαρτωλός, ότι είναι λάθος, ότι κάνει λάθη,
με συνέπεια να διορθώνει καθ’ ημέραν τον εαυτό του σε λεπτομέρεια.
Εγωιστής είναι αυτός που νιώθει ταπεινός, καλός, εξυπηρετικός, δίκαιος,
ενάρετος κλπ. Προσοχή, ο εγωισμός είναι το στοιχείο που κάνει τον Θεό να αντιτάσσεται, μη γένοιτο.
1) Ήρθα να σώσω τον κόσμο! (Ιωάννη 12:47)
2) Ήρθα εν ονόματι του Πατρός μου (Θεού)! (Ιωάννη 5:43)
3) Ήρθα για να μαρτυρήσω την αλήθεια! (Ιωάννη 18:37)
4) Ήρθα γιατί με απέστειλε ο Θεός! (Ιωάννη 7:28-29)
5) Ήρθα για να καταστρέψω τα έργα του διαβόλου! (1 Ιωάννη 3:8)
6) Ήρθα για να καλέσω αμαρτωλούς σε μετάνοια! (Λουκάς 5:32)
7) Ήρθα για να φωτίσω τα έργα των ανθρώπων, ώστε να φανούν ότι είναι
πονηρά! (Ιωάννη 3:19)
8) Ήρθα για να θυσιαστώ στη θέση των ανθρώπων! (Ιωάννη 3:25, 1 Κορινθίους
5:7)
9) Ήρθα να τιμωρηθώ για τις αμαρτίες των ανθρώπων όλου του κόσμου! (Ησαϊας
53:5)
10) Ήρθα για να ελευθερώσω τους ανθρώπους που είναι παγιδευμένοι στο θέλημα
του διαβόλου! (2 Τιμοθέου 2:25-26)
11) Ήρθα για να δώσω νόηση σε ανθρώπους, για να γνωρίζουν τον αληθινό Θεό!
(1 Ιωάννη 5:20)
12) Ήρθα για να υπηρετήσω τους ανθρώπους! (Ματθαίος 20:28)
13) Ήρθα για να δώσω τη ζωή μου λύτρα για τους ανθρώπους, ώστε να τους
εξαγοράσω από την εξουσία του διαβόλου! (Ματθαίος 20:28, Πράξεις 26:18)
14) Ήρθα να δώσω ζωή, σε πνευματικά νεκρούς ανθρώπους! (Εφεσίους 2:1,
Ιωάννη 5:40)
15) Ήρθα για να φέρω τον άνθρωπο, ξανά πίσω στο Θεό! (Εφεσίους 2:19,
Πράξεις 3:19)
16) Ήρθα για να ξεκουράσω κουρασμένες ψυχές! (Ματθαίος 11:28)
17) Ήρθα για να μη χαθούν όσοι πιστέψουν σε μένα! (Ιωάννη 3:15-16)
18) Ήρθα για να δώσω αιώνια ζωή σ΄ αυτούς που θα με πιστέψουν! (Ιωάννη
3:16, 36, 6:40, 47)
19) Ήρθα για να γλιτώσω από την οργή του Θεού, αυτούς που θα με πιστέψουν!
(Ιωάννη 3:36)
20) Ήρθα για να ξεδιψάσω διψασμένες ψυχές! (Ιωάννη 4:14)
21) Ήρθα να γλιτώσω ανθρώπους από την κρίση του Θεού! (Ιωάννη 5:24)
22) Ήρθα για να γλιτώσω ανθρώπους από τον αιώνιο πνευματικό θάνατο! (Ιωάννη
5:24)
23) Ήρθα για να δώσω πνευματική τροφή για αιώνια ζωή! (Ιωάννη 6:27)
24) Ήρθα για να χορτάσουν πνευματικά, όσοι πιστέψουν σε μένα! (Ιωάννη 6:35)
25) Ήρθα να δώσω το σώμα μου υπέρ της ζωής των ανθρώπων! (Ιωάννη 6:51)
26) Ήρθα ώστε με τα λόγια μου να δώσω ζωή, σε πνευματικά νεκρούς ανθρώπους!
(Ιωάννη 6:63)
27) Ήρθα να δώσω αιώνια ζωή σε ανθρώπους, ώστε να μη χαθούν! (Ιωάννη 10:28)
28) Ήρθα με εντολή του Πατέρα μου, ώστε να δώσω ζωή αιώνια, σε ανθρώπους
που θα με πιστέψουν! (Ιωάννη 12:50, 17:2)
29) Ήρθα για να βοηθήσω ανθρώπους που θα με πιστέψουν, να γνωρίσουν τον
μόνο αληθινό Θεό! (Ιωάννη 17:3)
30) Ήρθα στον κόσμο, ως χρισμένος Υιός του Θεού! (Ιωάννη 20:31)
Ο Ιώβ συμβολίζει ναι μεν την υπομονή αλλά και την αρνητική πίστη, η οποία
όταν υπάρχει στη ζωή μας, εξαφανίζει τα πάντα γύρω μας. Αν μελετήσουμε, θα
δούμε, ότι και αυτός κατέληξε να λέγει, «φόβος
γάρ, ὅν ἐφρόντισα, ἦλθέ μοι, καὶ ὃν ἐδεδοίκειν, συνήντησέ μοι» (Ιώβ.
3:25). Θα πρέπει λοιπόν να προσέχουμε, τι πιστεύουμε και να εξαλείφουμε τους
φόβους της άρνησης που υπάρχουν μέσα μας, ότι δηλαδή δεν δυνάμεθα να τα
καταφέρουμε. Ο Ιησούς είπε, «θαρσεῖτε,
ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον.» (Ιω. 16:33).
Πάρε μια βαθιά ανάσα και άδειασε τον νου σου. Μην τρέχεις πια.
Τα γονίδιά μας, για να ζουν και να αναπαράγουν ζωή, χρειάζονται την λογική
του Θεού, οποιαδήποτε άλλη λογική τα καταστρέφει.
Το ατομικό συμφέρον είναι το κακώς εννοούμενο συμφέρον, το γενικό συμφέρον
είναι το θέλημα του Θεού.
Πιστός είναι αυτός, που το σώμα του υπηρετεί τον αγιασμό. Μόνο αυτό το σώμα
μπορεί να γίνει σύμμορφο της δόξης του Θεού.
Ο Θεός ήρθε στον κόσμο, για να καταργήσει την αμαρτία και να δημιουργήσει
απλά θεούς σύμμορφους. Αν ο Θεός επιδίωκε την υποταγή μας, δεν θα ήταν Θεός
αγάπης, αλλά Θεός συμφερόντων. Όμως απεδείχθη, ότι είναι πραγματικά Θεός ο
Πατέρας μας, διότι σε οδηγεί στην θέωση. Μάλιστα σου μοιράζει τα πάντα, υλικά
και πνευματικά, αφού σε κάνει σύμμορφο. Στη συνέχεια σε κάνει κληρονόμο Θεού,
συγκληρονόμο Χριστού και συμμέτοχο της μεγάλης δόξης του.
Τι θα μείνει στο τέλος; Απλά οι στιγμές που έκανες το καλό, εκείνες οι
μικρούλες στιγμές που χόρτασε η ψυχή μας την Θεία Χάρη.
Ο Κύριος είπε, «ὁ πιστεύων εἰς
ἐμέ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει.»
(Ιωάννης 14:12).
Όλοι οι μη αναγεννημένοι χριστιανοί, λένε με παρρησία ότι είναι χριστιανοί.
Αντίθετα, όλοι όσοι κάνουν πραγματικά αγώνα, δηλώνουν για πολλά χρόνια «βλέπω δὲ ἕτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσί μου
ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου καὶ αἰχμαλωτίζοντά με ἐν τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας
τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσί μου» (Ρωμ. 7:23). Γι’ αυτό και οι χριστιανοί -με
το καψούλι που λέμε- όταν παθαίνουν κάτι, λένε «γιατί», ενώ οι αναγεννημένοι
λένε, «ξέρει ο Θεός, αμαρτωλός είμαι και θέλει να με ταπεινώσει για να με
σώσει, θέλει να με κάνει παράδειγμα προς μίμηση».
Οι άνθρωποι που είναι αναγεννημένοι αλλά και ιδεώδεις, είναι πραγματικά
ελεύθεροι. Αυτοί δεν κουνούν την ουρά τους σε κανέναν, είναι οι ίδιοι και
σήμερα και αύριο και πάντα, όπου και αν βρεθούν. Οι φωτισμένοι άνθρωποι
δείχνουν πάντα ένα πρόσωπο. Είναι ζωντανοί και ο λόγος, διότι βαδίζουν στην ζωή
με το δικό τους πρόσωπο, έχουν προσωπικότητα και είναι αληθινοί.
Αυτός που προσαρμόζεται και κάνει πράγματα που δεν τα
πιστεύει, είναι ο φέρων μάσκα, ο υποκριτής.
Να γνωρίζουμε, ότι το αδιέξοδο το δικό μας καθώς και
των ανθρώπων γύρω μας, είναι το κατ’ εξοχήν πεδίο δράσεως του Θεού.
Όταν εμείς σιωπούμε χάρη του Χριστού, τότε αναλαμβάνει
ο ουρανός την υπεράσπισή μας.
Η σιωπή είναι η μήτρα του Λόγου. Δεν είναι μεγαλείο να
σιωπάς και να μαθαίνεις να μιλάς;
Καταλάβαμε λοιπόν, ότι η αναγέννηση, η αλλαγή του νου,
η ελευθερία, η θέωση, θέλει αυτοσυγκέντρωση, θέλει στόχο ή καλύτερα θέλει
αδιάλειπτη στόχευση. Όταν εγκαταλείπεις τον
στόχο, δεν θα μάθεις ποτέ, δεν θα μάθω ποτέ, να πετυχαίνω στόχους. Καλύτερα να
το πω αλλιώς, δεν θα μπορέσουμε να καταλάβουμε το απέραντο, το απροσδιόριστο,
το άγιο, την μεταστοιχείωση. Γενικότερα, τις αλλαγές του νου και τις
δυνατότητές του, οι οποίες ζωοποιούν το σώμα μας με κορυφή την ελευθερία του
πνεύματος.