Αγάπη:

 

Αγαπάτε τους εχθρούς σας: Ο εχθρός είναι ο καναπές εκείνος που αναπαύεται ο ταπεινός και ο λόγος είναι απλός. Αυτός ο εχθρός με τα έργα του τα πονηρά γίνεται αιτία να δει ο ανθρωπος του Θεού τις πονηρίες και τις εχθρότητές του, οι οποίες φτάνουν στα ακρα εις βάρος των συνανθρώπων του και του ίδιου του Θεού. Μάλιστα αυτά τα έργα φτάνουν και τον ίδιο σε αδιέξοδο, σπουδάζοντας έτσι τον ανθρωπο του Θεού ποια έργα να επιλέξει.

Όλα όσα κάνει ο εχθρός έχουν σκοπό να φρουρήσουν και να αυξήσουν την σοφία και το αγαθό του ταπεινού.

Ο Θεός αδέρφια μου έχτισε τον κόσμο δυσί, νύχτα μέρα, φως σκοτάδι, ζωή θάνατος, υγεία ασθένεια ώστε οι εκλεκτοί να συλλέξουν το αγαθό γνωρίζοντας όμως και το κακό το οποίο θα αποφεύγουν ουσιωδώς. Γι’ αυτό το λόγο να αγαπάμε τους εχθρούς, διότι γίνονται αιτία να αναγεννηθούμε ώστε να γνωρίσουμε το κακό από αυτούς, το δε καλό από τον Θεό, έτσι θα εκπληρωθεί και η επαγγελία εις ημάς, τώρα Αδάμ έγεινες ως εις εξ’ ημών γνώσας καλό και κακό (πονηρό).

Το να ευλογείς εκείνον που σε καταριέται δείχνεις με αυτό ότι μέσα σου βασιλεύει ο Θεός, ενθυμούμεθα τον Κύριο ο οποίος λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει, πάσχων ουκ ηπείλει καθώς ο Κύριος πάνω στο σταυρό λοιδορούμενος από τους Φαρισαίους έλεγε στον Πατέρα του, Πάτερ, αφες αυτοις, ου γαρ οιδασιν τί ποιουσιν.

Εν αντίθεση αν εμείς καταριόμαστε όταν μας καταριούνται ή κατηγορούμε όταν μας κατηγορούν φανερώνουμε ότι στα χείλη μας είναι ο Θεός ενώ μέσα στην καρδιά μας, στον νου μας, βασιλεύει ο διάβολος. Χρειάζεται προσοχή!

Η Φωνή Θεού με το πνεύμα του Θεού θα εισέλθει στα έθνη. Αμήν.

Αγαπάτε τους εχθρούς σας: Αγάπη προς τους εχθρούς σημαίνει επίγνωση Θεού και σοφία Θεού συναρπάζουσα, διότι οι εχθροί με τα έργα τους είναι ο λύχνος του πιστού. Ο εχθροί είναι αυτοί οι οποίοι με τα έργα τους επεξεργάζονται εις ημάς σωτηρία πνεύματος και σώματος. Γι αυτό να τους αγαπούμε, διότι αυτοί γίνονται αιτία ώστε εμείς να δούμε το φως της αμαρτίας και να το αποφύγουμε.

Η αγάπη μας συντελεί στην ζωή τους και σαν πυξίδα διότι, όταν δημιουργηθούν συνθήκες αναγέννησης στην ζωή τους, τότε το παράδειγμά μας θα τους φέρει κοντά μας και διαμέσου μας κοντά στον Θεό.

Ο επιστρέψας αμαρτωλόν από της πλάνης της οδού αυτού θέλει σώσει ψυχήν εκ θανάτου και θέλει γίνει αιτία να καλυφθούν εξαιτίας του σκεύους εκλογής πολλές αμαρτίες οι οποίες θα συντελούνταν στην ζωή των ανθρώπων αυτών που είχαν φύγει από τις αρχές του Θεού.

Ας γίνουμε τέκνα Θεού και να είμεθα σίγουροι ότι δεν θα το μετανιώσουμε. Γένοιτο αμήν.

Αγάπη: Αγάπη σημαίνει, αγωνίζομαι με όλες μου τις δυνάμεις στο να κάνω το θέλημα του Θεού και αγωνίζομαι με όλες μου τις δυνάμεις για την πρόοδο του αδελφού. Η σωτηρία μας εξαρτάται από την αναγέννηση του αδελφού.

Μέχρι να το πετύχουμε να είμεθα ενωμένοι. Μέχρι να πετύχουμε να είμεθα ενωμένοι και μέχρι να εξασφαλίσουμε τον κοινό στόχο, να περπατάμε με σοφία, ούτε πολύ κοντά, ούτε πολύ μακριά μέχρι να βρούμε την χρυσή τομή η οποία διέπεται από σοφία Θεού και από αγάπη Χριστού.

Αγάπη: Το ίνα ώσιν εν δημιουργεί, γιατί είναι αγάπη που δεν βλέπει λάθη.

Αγάπη: Αγάπη σημαίνει να είμαστε εκεί την ώρα που ο αδελφός θα ήθελε να είμαστε, χωρίς να μας το ζητήσει. Αμήν.

Αγάπη: Η αγάπη είναι ο ίδιος ο Θεός και θα πρέπει να την ακολουθούμε ώστε να αυξάνουμε πάνω σε αυτή, διότι η αγάπη είναι η ίδια η ζωή.

Αγάπη: Η μέγιστη αγάπη της θυσίας, στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό.

Αγάπη: Η αγάπη μακροθυμεί, μακριά θυμώνει με αποτέλεσμα να       διασφαλίζει την ειρήνη του Χριστού, την μακροημέρευση, την ζωή αιώνια.

Η αγάπη αγαθοποιεί, αυτός ο καρπός σε απαλλάσσει από το δαιμόνιο της πονηρίας το οποίο είναι ένα από τα πρόσωπα του εωσφόρου.

Η αγάπη δεν φθονεί, ο φθόνος χύνει τοξίνη στο αίμα και το δηλητηριάζει, δημιουργεί σύγχυση στον εγκέφαλο, προκαλεί εμφράγματα, δημιουργεί πίεση, θρόμβους, πολλές εκφυλιστικές-ψυχολογικές ασθένειες, διότι ο φθονερός βλέπει τα πάντα λάθος. Είναι με λίγα λόγια καταστροφικά τα αποτελέσματα του φθόνου. Ο Θεός να φυλάξει τον ανθρωπο του Θεού από τον φθόνο.

Η αγάπη δεν αυθαδιάζει, ο ανθρωπος του Θεού δεν υποτιμά κανέναν, σέβεται τον κάθε ανθρωπο, τιμά τον κάθε ανθρωπο χωρίς να προσωποληπτεί, δεν μιλάει έντονα, άσχημα, προσβλητικά για κανέναν ανθρωπο, φίλο ή εχθρό.

Η αγάπη δεν ασχημονεί, δεν κάνει ο ανθρωπος του Θεού μορφασμούς υποτιμητικούς.

Η αγάπη δεν ζητεί τα εαυτής, εργάζεται με θυσία στα πάντα. Είναι ο ανθρωπος του Θεού δοτικός σε ότι έχει πνευματικό ή υλικό χωρίς να κλαίγεται, χωρίς να απαιτεί, χωρίς να λέγει συνέχεια τι έκανε για τον συνάνθρωπο. Είναι πολλοί που όταν κάνουν κάτι καλό το διατυμπανίζουν παντού και αν δεν τους ανταποδοθεί το καλό, τότε εξαπολύουν δριμύ κατηγορώ αποδεικνύοντας ότι δεν το έκαναν με αγάπη αλλά με σκοπό που απέβλεπε σε ανταπόδοση. Δεν είναι δυνατόν να λες ότι είσαι ανθρωπος του Θεού και να σκέφτεσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Η αγάπη όταν είναι του Θεού δεν χαίρει με το κακό που συντελείται γύρω της, ούτε χαίρει με το ψέμα αλλά λυπάται που ο ανθρωπος δεν μπόρεσε να ελευθερώσει τον εαυτό του και να πάψει να ζει στο ψέμα, να ζει μακριά από τον Θεό. Η αγάπη συγχαίρει και χαίρεται όταν διατυπώνεται η αλήθεια, διότι η αλήθεια είναι του Θεού και αυτή μένει στον αιώνα τον απαντα. Καλούμαστε σήμερα όλοι να εντάξουμε τον Χριστό στη ζωή μας και να γίνουμε αλήθεια. Αμήν.

Η αγάπη ανέχεται τα πάντα, διότι όλα συντελούν για τον ανθρωπο του Θεού προς την δόξα του Θεού και την αναγέννηση του ανθρώπου, γνωρίζοντας ότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό. Μέσα από το καλό και το κακό συντελείται η αναγέννηση. Γι’ αυτό τα πάντα ανέχεται χωρίς να θυμώνει, χωρίς να κρίνει, χωρίς να ανταποδίδει. Ο Χριστός δίδαξε ημάς το λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει και απειλούμενος ουκ ηπείλει.

Η αγάπη τα πάντα πιστεύει, διότι ο ανθρωπος του Θεού δεν έχει δόλο. Είναι σαν ένα μικρό παιδί που ότι και να του πει κάποιος αυτός το ακούει, το σέβεται, το πιστεύει, όμως έχει επιλογή αν θα πρέπει να το ακολουθήσει ή όχι. Απλώς το πιστεύει. Και αν του πει κάτι κάποιος το οποίο αποδειχθεί ότι είναι ψέμα, ο ανθρωπος του Θεού πάλι δεν το φανερώνει, δεν το εμπαίζει, δεν το κατηγορεί. Η αγάπη έχει αρχές. Αυτές είναι, βλέπε, άκου, σιώπα.

Η αγάπη πάντα ελπίζει, η ελπίδα είναι αυτή η οποία σιγά-σιγά μεταβάλλεται  σε πίστη. Οι συνθήκες της ζωής δεν είναι ακόμη συνθήκες για να αποδεχτούν όλοι την αλήθεια και να γίνει ο κόσμος ένας επίγειος παράδεισος, όμως, η αγάπη ελπίζει και αυτός που ελπίζει αγωνίζεται με όλες του τις δυνάμεις να συντελεστούν και να λάβουν χώρα τα γεγραμμένα.

Η αγάπη τα πάντα υπομένει και ο λόγος διότι η υπομονή είναι παιδί της αγάπης. Μέσω αυτής εκδηλώνει ο Θεός και ο ανθρωπος του Θεού την αγάπη τους, αφού η υπομονή τους απεδείχθη ότι φτάνει μέχρι την θυσία. Η αγάπη ζει για τον ανθρωπο του Θεού κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και εργάζεται αδιάλειπτα για το καλό. Ας έχουμε υπομονή μέχρι τέλους. Είναι γεγραμμένο, ο υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται καθώς, εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών. Γένοιτο, αμήν.

Η αγάπη δεν χάνει τη δύναμή της, δεν παθαίνει πτώση αυτός που την έχει, αφού έχει γίνει ένα με τον Θεό. Όταν συνέχεια αντιμετωπίζουμε δυσχέρειες από το σύστημα του κόσμου ή το περιβάλλον μας, αφήνεται να εννοηθεί ότι απέχουμε από την αγάπη. Όταν όμως όλα γύρω μας αλλάζουν προς την αγάπη αυτό σημαίνει ότι ο Θεός ζει μέσα μας, ότι γίναμε αγάπη. Με την αγάπη θα λάβουν χώρα πολλά γεγραμμένα. Αυτή είναι η δύναμη που θα ανατρέψει τον κόσμο γύρω μας και θα τον κάνει Αγιο.

Όταν καταλάβουμε την αγάπη μεταξύ μας και επιδιώξουμε αυτή, τουλάχιστον ο χριστιανικός κόσμος, οι προφητείες όλες οι οποίες αναφέρονται στην Γραφή και τρομοκρατούν μόνο και μόνο στο άκουσμά τους δεν θα λάβουν χώρα.

Πολλοί λένε ότι αυτά που είπε ο Χριστός θα γίνουν. Ας γνωρίζουν ότι ο Θεός δεν έχει εγωισμό. Ο Θεός έχει επιλογές. Ο Θεός αλλάζει. Ο Θεός δεν διέπεται από τη λογική αποφασίζω και διατάζω. Ο Θεός συνδιαλέγεται. Ο Θεός διέπεται από σοφία, από ελευθερία, από αγάπη.

Ας θυμηθούμε τι είπε στον Ιωνά και πως αλλαξε μετά αφού δεν κατέστρεψε την Νινευή. Ας ενθυμηθούμε πως ελεούσε όσους μετανοούσαν. Εγώ πιστεύω ότι το ανθρώπινο γένος θα συνέλθει και η αγάπη θα επικρατήσει και μεταξύ των αρχόντων της γης, διότι θα δουν ότι τα συμφέροντα και ο εγωισμός θα καταστρέψουν τα πάντα. Μη γένοιτο!

Η αγάπη είναι η μία γλώσσα που θα επιλέξει ο Θεός να υπάρχει μεταξύ των ανθρώπων, θα είναι η αιώνια γλώσσα που θα επικοινωνούμε μεταξύ μας, ώστε να γίνει ένα έθνος, ένας λαός, ένας ανθρωπος, ο ανθρωπος του Θεού. Αμήν.

Η αγάπη εξασφαλίζει το ίνα ώσιν εν μεταξύ μας αλλά και την αφθαρτη ζωή.

Η αγάπη έχει πάσαν την γνώση, διότι ζει ο ανθρωπος του Θεού μέσα του την ολοκληρωμένη σοφία του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Αγάπη: Ο Θεός χώρισε τους ανθρώπους σε έθνη, λαούς, θρησκείες ώστε να φανεί η αγάπη. Όσοι έχουν αγάπη, δεν έχουν ταμπέλες αλλά σοφία Θεού. Τις ταμπέλες τις έβαλαν ανθρωποι οι οποίοι θέλουν την χειραγώγηση των ανθρώπων με στόχο και σκοπό να τους εξουσιάζουν. Ο Θεός δέχεται τους πάντες.

Αγάπη: Εμείς έχουμε εντολή Χριστού να αγαπάμε και τους εχθρούς, πόσο μάλλον τους δίκαιους, τους φίλους ή τους αδελφούς ανεξαρτήτου χριστιανικού δόγματος και μη. Χρειάζεται να διεξάγουμε πνευματικούς αγώνες αγάπης και να μοιράζουμε την ευλογία και την αγάπη που ο Θεός μας χάρισε στους πάντες χωρίς προσωποληψία.

Η αγάπη δεν βλέπει ούτε σε δόγματα, ούτε σε έθνη, ούτε σε εχθρούς. Η αγάπη στρέφεται προς πάντας τους ανθρώπους.

Αγάπη: Η αγάπη μας να φτάνει μέχρι θυσίας, αλλά στα πλαίσια ώστε αυτή η αγάπη να μην μας οδηγήσει στον σταυρό, στον θάνατο διότι από αγάπη Θεού θα μετατραπεί σε εωσφορικό εγωισμό.

Ο Χριστός πέθανε για όλους εμάς, εμείς δεν χρειάζεται να πεθάνουμε για κανέναν. Αν δεν φτάνει η αγάπη που δίνουμε στους συνανθρώπους μας και απαιτούν περισσότερη, τότε έχουμε το δικαίωμα να φύγουμε από κοντά τους.

Αγάπη: Η αγάπη προς τον Θεό πάντα βρίσκει τρόπους και επινοεί συστήματα σωτηρίας για τον συνάνθρωπό μας.

Αγάπη: Είναι υπομονή, ελπίδα, πίστη, ανεκτικότητα.

Να υπομένεις τον αλλον, να ελπίζεις ότι θα γίνει καλύτερος, να πιστεύεις ότι θα γίνει καλύτερος, να πιστεύεις εις την σωτηρία του, να τον ανέχεσαι με όλες τις παραξενιές του, αν είναι ακόμη και εχθρός σου, αγαπάτε τους εχθρούς.

Η αγάπη είναι συμπαντιαία και την έχει ο Θεός. Η αγάπη είναι μια σε ολόκληρο τον κόσμο του σύμπαντος και δεν χωρίζεται, όποιος την χωρίζει, πεθαίνει. Πως χωρίζεται; Με την κρίση.

Αγάπη: Να τονίζω και να παρουσιάζω με χαρά οποιοδήποτε αγαθό και καλό έχει ο συνάνθρωπός μου. Το κακό που σίγουρα θα έχει, θα το κρύβω. Ο Χριστός θα το φανερώσει στον αδερφό μου και αυτός δια Πνεύματος Αγίου θα τον διορθώσει. Όταν έρθει ο χρόνος να το φανερώσει στον αγαπητό αδερφό μου, εμείς ποτέ.

Να δείχνω σεβασμό στον οποιοδήποτε αγαθό τρόπο προσέγγισης του συνανθρώπου μου που ο Θεός δια μέσου του παρουσιάζει. Έτσι θα μάθει και ο αδελφός μου να σέβεται και αυτός τον δικό μου τρόπο προσέγγισης στον Θεό. Αυτό θα μας εξασφαλίσει το, εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί έστε εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις. Αμήν.

Αγάπη: Το πλήρωμα της κατάργησης των δογμάτων είναι η αγάπη, η οποία όλα τα δέχεται.

Αγάπη: Αυτός που έχει την αγάπη προς τον συνάνθρωπό του, την πραότητα και την εγκράτεια δεν είναι δυνατόν να σκεφτεί και να πράξει το πονηρό σε βάρος του συνανθρώπου του.

Αγάπη: Δύναμη που μπορεί να μας ζωοποιήσει και να μας εξελίξει ώστε να γιάνουμε κληρονόμοι του κτιστού υλικού κόσμου, του άκτιστου άμορφου υλικού κόσμου και του πνευματικού κόσμου. Αγάπη είναι απαραίτητη για την πόρτα της ζωής.

Αγάπη ουσιαστική προς τον θεό, προς τον εαυτό μας και τον πλησίον.

Αγάπη: Το περίσσευμα του ενός, στο υστέρημα του αλλου. Πνευματικά, εκδηλώνεται με το να αφιερωθούμε και να εμπλουτίσουμε την γνώση των συνανθρώπων μας, ώστε να συμπληρωθούν τα ελλείποντα εις αυτούς.

Υλικά, να βλέπουμε την ανάγκη του ανθρώπου του Θεού ή το έργο σωτηρίας και αναγέννησης που εργάζεται και να τρέχουμε να τον βοηθήσουμε. Αυτή η αγάπη, μας ελευθερώνει σε όλη μας την ζωή.

Αγάπη: Η αγάπη τρέχει να συναντήσει αυτόν που λατρεύει και αγαπά χωρίς να θέτει κανένα εμπόδιο. Όλα παραμελούνται όταν η αγάπη μας στον Θεό είναι μεγάλη και το έργο του καθενός το αποδεικνύει. Να γνωρίζουμε ότι η αγάπη βρίσκει τρόπους και επινοεί συστήματα ώστε να βρίσκεται πάντα κοντά σε αυτόν που αγαπά.

Αγάπη ανυπόκριτη: Η αγάπη η ανυπόκριτη, είναι αυτή η οποία δεν διακατέχεται από το δαιμόνιο της προσωποληψίας.

Η προσωποληψία χαρίζει αγάπη στον ανθρωπο, αποβλέποντας μόνο στα δικά της προσωπικά συμφέροντα.

Η αγάπη η ανυπόκριτη, είναι ο ένθερμος ζήλος αυτής, να αναγεννηθώ και να φέρω την αποστολή μου εις πέρας, την οποία αποστολή ο Θεός την έδωσε.

Αυτό ισχύει για τον κάθε μαθητή του Χριστού ο οποίος εννοεί, θέλει και επιδιώκει το θέλημα του Θεού στην ζωή του, το οποίο θέλημα έχει συγκεκριμένο στόχο και συγκεκριμένη επιδίωξη και είναι η δόξα του Θεού και η αναγέννηση των συνανθρώπων. Όλα να γίνονται με θυσία και στον υλικό τομέα και στον πνευματικό.

Να ξέρουμε ότι το πονηρό το αποστρεφόμαστε, όταν οτιδήποτε επιδιώκουμε υλικό ή πνευματικό δεν διακατέχεται από δόλο.

Το αγαθό συντελείται στην ζωή μας, όταν επιδιώκουμε το θέλημα του Θεού. Αυτό το θέλημα του Θεού έχει την δύναμη να μας μεταμορφώσει σε παιδιά, με πνεύμα αγαθό. Ο Κύριος τόνισε, αληθώς σας λέγω, εάν δεν επιστρέψητε και γείνητε ως τα παιδία, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών.

Η αγάπη η ανυπόκριτη διακατέχεται από αγαθές προθέσεις, που στρέφονται πάντα για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου.

Αγάπη ανυπόκριτη: Η χαρά και η ευφροσύνη είναι στοιχεία ανυπόκριτης αγάπης που πρέπει να εκδηλώνονται προς όλους τους συνανθρώπους μας. Και ειδικότερα όταν βλέπουμε έναν αδελφό μετανοούντα να χαιρόμεθα διότι η μετάνοιά του δημιουργεί πανηγύρι στον ουρανό και στις καρδιές των αναγεννημένων παιδιών του Θεού στην γη.

Θα πρέπει να τιμάμε και να καλωσορίζουμε αυτόν τον αδερφό με εκδηλώσεις χαράς, προσφέροντας εις αυτόν υλικές προσφορές και πνευματικές ευλογίες που ο Πατέρας Θεός μας παραχωρεί. Ο λόγος που πρέπει να τον τιμάμε είναι διότι ο αδερφός αυτός ήτο νεκρός και έζησε. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Αγάπη ανυπόκριτη: Ο Κύριος είπε στον κήπο της Γεσθημανής στους μαθητές του ότι θα μπορούσε να παρακαλέσει τον Πατέρα του και να στείλει δώδεκα λεγεώνες αγγέλων ώστε να μην τον πιάσουν οι Ιουδαίοι, όμως πώς θα λάβουν χώρα τα γεγραμμένα;

Έτσι και εμείς, η μόνη εξουσία που μας επιτρέπεται είναι η ανυπόκριτη αγάπη. Δεν χρειάζεται να κινηθούμε σήμερα όπως ο Ηλίας ο οποίος έκαιγε τους εχθρούς ώστε να λάβουν χώρα γεγραμμένα τα οποία ανήκουν στην δική μας εποχή. Δεν χρειάζεται ουδείς να φοβάται τον ανθρωπο του Θεού. Ο καθένας ανθρωπος να φοβάται μόνο τον έτερο κακό εαυτό του.

Η Φωνή Θεού εργάζεται για την πνευματική ανοικοδόμηση και αναγέννηση του ανθρωπίνου γένους και η αποστολή της είναι να αγκαλιάσει και να ζωοποιήσει τον ανθρωπο ανεξαρτήτως έθνους, φυλής, λαού, οργάνωσης, εκκλησίας, ώστε όλοι να αποτελέσουμε την μία ποίμνην με έναν ποιμένα τον Χριστό. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Αγάπη - αποστολές: Το Ευαγγέλιο του Χριστού ανήκει σε όλους και έχει εντολές και προτροπές για όλους. Ας μην αφήνουμε ανθρώπους να μας χωρίζουν εκμεταλλευόμενοι την αγνοιά μας.

Όσοι αγαπούν τον Θεό θα καταλάβουν με την πάροδο των χρόνων ότι ο Θεός δίνει διαφορετικές αποστολές με επίκεντρο πάντα την αγάπη. Επομένως, η αγάπη θα πρέπει να μας ενώνει και δεν θα πρέπει να μας χωρίζει η αποστολή ώστε να πέφτουμε σε κρίσεις, επικρίσεις, καταλαλιές, εωσφορικούς εγωισμούς. Με τον επιπόλαιο χωρισμό που προκαλεί η αγνοιά μας γκρεμίζουμε την ενότητα, η οποία είναι ευαγγελική απαίτηση του Θεού, φυσική συνέπεια να καταστρέφουμε την βάση της αφθαρτης ζωής.

Η Φωνή Θεού τονίζει, όλοι ένα, όπως τα μέλη του σώματος τα οποία είναι διαφορετικά όμως όλα μαζί αποτελούν το σώμα. Η Φωνή Θεού ζητά να αφαιρέσουμε, να βγάλουμε την οποιαδήποτε λογική ή τον οποιονδήποτε ανθρωπο ο οποίος μας θέτει νόμους, όρους και θέλει να μας βάλει στο δικό του μαντρί.

Αγάπη προς το Θεό: Να μην μεριμνάμε ούτε για τα απαραίτητα αγαθά που θα μας χάριζαν μια άνετη ζωή, αλλά να μεριμνάμε να μας διακατέχει η απόλυτη σοφία η οποία θα λειτουργήσει ως υψιπέτης αετός και θα μας βοηθήσει να ανεβούμε την σκάλα του Ιακώβ που φτάνει στο θρόνο του θεού.

Το πόσα υλικά αγαθά έχουμε δεν παίζουν ρόλο ώστε να γίνουν εμπόδιο στη σχέση μας με το Θεό. Η χρήση παίζει ρόλο. Όλα τα υλικά αγαθά μας τα έδωσε ο Θεός, σε αυτόν χρωστάμε τα πάντα και για αυτόν θα πρέπει να τα χρησιμοποιούμε. Για την δόξα του θεού και την σωτήρια του κόσμου και όχι για προσωπικό όφελος.

Αγάπη προς τον πλησίον: Για να ζήσεις χρειάζεται «να αγαπάς Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης  της δυνάμεώς σου και εξ όλης της διανοίας σου και τον  πλησίον σου ως σεαυτόν».

Η αγάπη προς τον Θεό εξαρτάται απ’ όλα τα εξ όλης πετάγοντας τα πάντα (αδυναμίες, συμφέροντα, εγωισμούς, προσωπικές φιλοδοξίες κ.λ.π.) στον κάλαθο των αχρήστων.

Η αγάπη προς τον πλησίον εξαρτάται από την αφιέρωσή σου στο να κάνεις το θέλημα του Θεού, ώστε δια της προσωπικής αφιέρωσης να βρεις τους πνευματικούς τρόπους τους οποίους θα εναποθέσεις στο πνεύμα του πλησίον σου με αγάπη, με αποτέλεσμα να τον απεγκλωβίσεις από όλα τα φθοροποιά στοιχεία τα οποία έχουν περικυκλώσει την ζωή του.

Όποιος απολέσει την ζωή του για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου θα ζήσει. Οι υπόλοιποι που δεν θα ζήσουν θα παίξουν ρόλο ώστε με την συμπεριφορά τους να γράψουν ιστορία, η οποία θα διαπαιδαγωγεί και θα καθιστά την προσοχή του λαού του Θεού προς νουθεσία.

Είναι λόγος Θεού λοιπόν που πρέπει να πιστέψουμε, υπόσχεση Θεού, τούτο κάμνε και θέλεις ζήσει.

Αγάπη προς τον πλησίον: Με δύο λόγια όποιος αγωνιστεί να μην πεθάνει ο πλησίον του δεν θα πεθάνει ο ίδιος. Αυτή είναι η ολοκληρωμένη αγάπη. Θα πρέπει να ενδιαφερόμαστε με τα λόγια και με τα έργα μας ώστε ουσιαστικά να αναγεννηθεί ο πλησίον μας και να στηριχτεί υλικά. Ο τρόπος που πρέπει να ενδιαφερθούμε είναι ο παρακάτω:

Ο πλησίον ομοιάζει με τον ανθρωπο που για τον α’ ή β’ λόγο βρίσκεται στον γκρεμό και φωνάζει. Τα έργα του φανερώνουν την φωνή και τον λάθος τρόπο σκέψης. Εμείς πρέπει να σπεύσουμε στον γκρεμό με τα σκοινιά που είναι οι καρποί του Αγίου Πνεύματος, με το ασθενοφόρο που είναι η εκκλησία του Χριστού με όλο το πλήρωμά της ώστε όλοι να ενισχύσουν τον εξασθενημένο αδελφό μέχρι να σταθεί στα πόδια του. Το ίδιο έκανε ο Χριστός σε εμάς. Θα πρέπει και εμείς να το κάνουμε στους αδελφούς.

Μην φοβηθούμε την προσφορά, την αγάπη, την θυσία που θα πρέπει να παρουσιάσουμε. Να ξέρουμε ότι τα έργα αυτά θα μας βγάλουν στον ουρανό και θα μας ενώσουν με τον ζώντα Θεό.

Να αναγεννήσουμε τον εαυτό μας ώστε να προλαμβάνουμε και να θεραπεύουμε την πτώση των αδελφών μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Αγαπώμεν αλλήλους: Για να αγαπούμε αλλήλους χρειάζονται θυσίες. Πρώτη θυσία, γίνεσαι υπηρέτης του αδελφού. Δεύτερη, χρειάζεται θυσία στον οικονομικό τομέα, διότι εργάζεσαι πλέον για το γενικό συμφέρον και όχι για το προσωπικό.

Αυτά αποτελούν τα εμπόδια εκείνα που δεν μας επιτρέπουν σήμερα να δείξουμε αγάπη. Έτσι η επαγγελία να έχουμε αγάπη σε σημείο να γίνουμε ένα με τον Θεό και τον αδελφό να μην δύναται να λάβει χώρα στη ζωή μας. Όμως ξεκινάμε να δίνουμε αγάπη στα μέτρα που μπορούμε και σιγά – σιγά φτάνουμε στο σημείο να μπορούμε να θυσιάσουμε ότι χρειαστεί για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του ανθρώπου.

Χρειάζεται να βρεθεί αγαθός ανθρωπος για να εκπληρώσει τους δύο στόχους αυτούς που θέτει ο Θεός. Ο οποίος ανθρωπος πιστεύει στον Χριστό και αγαπά αυτόν με όλα τα εξ όλης και θέλει να τον ακολουθήσει τον Πατέρα κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες βρίσκεται. Εξάλλου  η εξάπλωση μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν φανερώσουμε αγάπη. Ο Κύριος τόνισε, ο Υιός του ανθρώπου ουκ ήλθεν διακονηθήναι αλλά διακονήσαι και δούναι την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών.

Αγαπώμεν αλλήλους: Όταν ο Κύριος ρώτησε τον Κάιν, Κάιν που είναι ο αδελφός σου; Ο Κάιν απάντησε, τι φύλαξ του αδελφού μου είμαι εγώ; Αυτό αποδεικνύει την εμπάθεια που έτρεφε για τον αδελφό του. Αυτή η εμπάθεια εμπεριέχει την ζήλια, αυτή η ζήλια τον ώθησε να τον σκοτώσει.

Θα πρέπει αν θέλουμε να έχουμε την αγάπη του Θεού στη ζωή μας να γίνουμε φύλακες του αδελφού μας και να μην μας διακατέχει το πνεύμα ότι δεν με νοιάζει κανείς γύρω μου πλην εμού. Αν έχουμε το πνεύμα του Κάιν θα διωχθούμε υπό του Θεού, διότι ο Θεός αγάπη εστί. Αν όμως νιώθουμε αγάπη ως προς τον Θεό και τον αδελφό, αυτόματα γινόμεθα φύλακες στη ζωή του αδελφού μας και το πιο σημαντικό όπλο που παρουσιάζει η αγάπη είναι ότι δεν τον κρίνουμε τον αδελφό. Μάλιστα τον δεχόμεθα όπως είναι.

Εύχομαι να νιώσουμε αυτή την αγάπη για τον συνάνθρωπο, διότι ο Θεός την νιώθει για εμάς και την εκδηλώνει στη ζωή μας με κάθε ευκαιρία.

Αγαπώμεν αλλήλους: Είναι δυνατόν ανθρωπε να θέλεις να υπηρετήσεις τον Θεό και να σε υπηρετήσει και ο Θεός, αν δεν εννοείς την κλήση που έλαβες διά Πνεύματος Αγίου ώστε να έχεις την αγάπη εκείνη η οποία στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο φίλο και εχθρό; Πόσο μάλλον αν δεν έχουμε την αγάπη για τον αδελφό μας, τον οποίον έστειλε ο Θεός να συνταξιδέψουμε μαζί στον δρόμο που μας οδηγεί στην αιώνια, αφθαρτη ζωή διά του αγιασμού. Φύσει αδύνατον να φτάσουμε το κατ’ εικόνα και ομοίωση αν δεν έχουμε την ανυπόκριτη αγάπη. Όποιος μισεί τον αδελφό είναι ανθρωποκτόνος και τον φονεύει τον αδελφό του μέρα και νύχτα με την αδιάλειπτη κρίση, κατάκριση και καταλαλιά.

Να γνωρίζουμε ότι δεν σκοτώνουμε κάποιον μόνο με ένα όπλο αλλά και με τα λόγια μας. Γι’ αυτό χρειάζεται να εννοήσουμε ότι η αγάπη θα πρέπει να αυξάνει συνέχεια στη ζωή μας ως προς τον Θεό και ως προς τον αδελφό και ο τρόπος είναι μελέτη, προσευχή, κήρυγμα, εφαρμογή.

Για τον αδελφό η αγάπη μας να μεγαλώνει συνέχεια ως εξής: Το περίσσευμα του ενός εις το υστέρημα του αλλου. Μόνο έτσι θα επιτευχθεί το ίνα εν ώσιν το οποίο είναι ευαγγελική απαίτηση του Θεού. Και είναι απαίτηση του Θεού διότι αυτός ο Θεός δεν ευλογεί ατομικές βασιλείες, αλλά συνολικές, οι οποίες γίνονται μετέπειτα γενικές αποτελούμενες από έθνη. Όλοι γνωρίζουμε το όπου δύο και τρεις συνηγμένοι εν το εμόν όνομα εν τω μέσω αυτών ζει, κινείται και αναπτύσσεται ο Θεός.

Αν κηρύττουμε τον Λόγο του Θεού και δεν αποκτούμε φίλους και αδελφούς θα πρέπει να δούμε τι είναι αυτό που δεν κάνουμε καλά ώστε να το αλλάξουμε. Όλοι να γίνουμε σκεύη εκλογής και να επιτελέσουμε θεάρεστο έργο πνευματικό το οποίο να μείνει εις τον αιώνα τον απαντα, ώστε Θεός και ανθρωπος να μαρτυρούν για την αγάπη, την αληθινή αγάπη που επιδείξαμε, η οποία εμπεριέχει την θυσία, λαμβάνοντας το κάλεσμα του Θεού.

Αγαπώμεν αλλήλους: Η αγάπη εις αλλήλους, είναι το κλειδί ως προς την σωτηρία της ψυχής και του σώματος. Ο απ. Παύλος την αναφέρει υπερέχουσαν οδόν. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να πλησιάσουμε τον Θεό, δόγματα κ.λπ. Υπάρχει όμως μία οδός που φτάνεις ανθρωπε αμέσως στον θρόνο του Θεού και είναι η αγάπη. Οι πάντες μπορούν να φτάσουν στον θρόνο του Θεού μέσω αυτής ώστε να γνωρίσουν τον Θεό πρόσωπο με πρόσωπο. Αλλωστε η αγάπη είναι κατανοητή από όλους τους ανθρώπους και λαούς της γης ανεξαρτήτου δόγματος και πίστεως. Μερίμνησε εξ αρχής ο ίδιος ο Θεός ώστε όλοι να κατανοούν το θέλημά του, το οποίο να γίνεται αποδεκτό όταν κάνει την εμφάνισή του από τους ανθρώπους. Όσοι την έχουν την αγάπη έχουν τον Θεό. Απόφαση χρειάζεται και πάνω απ’ όλα καλή προαίρεση.

Μάλιστα αυτή η οδό της αγάπης, η οποία στρέφεται προς κάθε συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό εκδηλώνεται γραπτώς υπό του απ. Παύλου και έχει ως εξής:

1. Εάν λαλώ τας γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, έγεινα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον.

2. Και εάν έχω προφητείαν και εξεύρω πάντα τα μυστήρια και πάσαν την γνώσιν και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε να μετατοπίζω όρη, αγάπην δε μη έχω, είμαι ουδέν.

3. Και εάν πάντα τα υπάρχοντά μου διανείμω και εάν παραδώσω το σώμα μου διά να καυθώ, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.

4. Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί, η αγάπη δεν φθονεί, η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται,

5. δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακόν,

6. δεν χαίρει εις την αδικίαν, συγχαίρει δε εις την αλήθειαν·

7. πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.

8. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει· τα αλλα όμως, είτε προφητείαι είναι, θέλουσι καταργηθή· είτε γλώσσαι, θέλουσι παύσει· είτε γνώσις, θέλει καταργηθή.

9. Διότι κατά μέρος γινώσκομεν και κατά μέρος προφητεύομεν·

10. όταν όμως έλθη το τέλειον, τότε το κατά μέρος θέλει καταργηθή.

11. Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος εσυλλογιζόμην· ότε όμως έγεινα ανήρ, κατήργησα τα του νηπίου.

12. Διότι τώρα βλέπομεν διά κατόπτρου αινιγματωδώς, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον· τώρα γνωρίζω κατά μέρος, τότε δε θέλω γνωρίσει καθώς και εγνωρίσθην.

13. Τώρα δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. μεγαλητέρα δε τούτων είναι η αγάπη.

Εύχομαι να την εννοήσουμε όλοι ώστε να μην χάσουμε πολύτιμο χρόνο με λατρείες ή δοξασίες που δεν μας οδηγούν ποτέ στην αγάπη, στη ζωή.

Αγαπώμεν αλλήλους: Αν θέλουμε πολύ Θεό στη ζωή μας χρειάζεται να αναπτύξουμε την αγάπη ως προς τον Θεό και ως προς τον αδελφό. Η πραγματική αγάπη είναι πάντοτε συνυφασμένη με την προσφορά πρώτα την πνευματική που είναι η μεγαλύτερη αγάπη και ο λόγος διότι όταν μάθεις τον συνάνθρωπο να σκέφτεται εν Θεώ δεν υπάρχει αντάλλαγμα να σου το ανταποδώσει. Διότι αυτός ο ανθρωπος που μαθήτευσε τα του Θεού δύναται και μπορεί να αντιμετωπίσει τα πάντα χωρίς κατ’ ελάχιστον να χάσει την ειρήνη του. Και δεύτερον η αγάπη εκδηλώνεται με την προσφορά την υλική.

Η αγάπη είναι συνυφασμένη και με την θυσία πάνω στον πνευματικό και υλικό τομέα. Όταν αγαπάς κάνεις τα πάντα για την δόξα του Θεού και την αναγέννηση του συνανθρώπου σου. Η οποία δόξα του Θεού πάντα περνά μέσα από την πρόοδο του αδελφού.

Η αληθινή αγάπη ομοιάζει με δέντρο ζωής. Όσο μεγαλώνει το δέντρο αγάπη τόσο περισσότερη ζωή μπορεί να χαρίσει σε όσους την έχουν ανάγκη την αγάπη, τη ζωή. Η αγάπη είναι υπερέχουσα οδός η οποία σε απαλλάσσει από δόγματα, θρησκείες, εντάλματα κ.λπ.

Αγαπώμεν αλλήλους: Όποιος αγαπάει τον Θεό θα πρέπει να αγαπάει και τον αδερφό, διαφορετικά Θεό δεν βλέπει ο ανθρωπος εκείνος που τον επικαλείται κάτω από αλλες συνθήκες, όπως σε προσωπικό επίπεδο. Η αγάπη ως προς τον αδερφό εκδηλώνεται δια της θυσίας, δια της χάριτος και δια του ελέους.

Δεν χρειάζεται εμείς να βάλουμε τη ζωή μας για κανέναν, την έβαλε ο ίδιος ο Θεός για εμάς. Εκείνο που χρειάζεται είναι να εργαστούμε για την δόξα του Θεού δια της αναγέννησης του συνανθρώπου μας. Αμήν. Ένας θυσιάστηκε για όλον τον κόσμο και κανείς αλλος δεν χρειάζεται να θυσιαστεί. Εκείνος που θυσιάζεται χάριν του θυσιασθέντος για όλους μας Χριστού, εκείνος δεν θα απολέσει την ψυχή του. Αμήν.