ΣΥΝΤΟΜΗ ΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ

 

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΤΟΜΗ ΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ – ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗ

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

~ Δέσποτα πολυέλεε, ανεξίκακε, μακρόθυμε, ακατάληπτε, ανερμήνευτε, Κύριε ο κυβερνών και προνοών διά πάντα τα έργα σου∙ ο εξετάζων νεφρούς και καρδίας και τα κρυπτά διανοήματα των ψυχών ημών σαφώς επιστάμενος, πρόσδεξαι την ευχαριστία αυτή και εξομολόγηση της συντετριμμένης ψυχής μας κάθε μέρα και χάρισε σ’ αυτήν πάντα τα προς σωτηρίαν αιτήματα.

Γνωρίζεις, Πατέρα μου ουράνιε, αν και καθημερινώς ζούμε στην σκιά της αμαρτίας, παρόλα αυτά τίποτα άλλο δεν μπορούμε να αγαπήσουμε περισσότερο από εσέ και πουθενά αλλού δεν μπορούμε να στρέψουμε την δύναμη της ψυχής μας. Εσύ είσαι για όλους εμάς το φως, η οδός, η ζωή, είσαι το παν. Που αλλού να επιρρίψουμε την μέριμνά μας και σε ποιον άλλον να καταφύγουμε;

Προσπίπτωμεν Κύριε ενώπιόν σου κατά την ώραν αυτή που ομοθυμαδόν προσευχόμαστε και δεόμεθα θερμώς να αποστείλεις τις ακτίνες του θείου ελέους σου για να φωτίσουν και να ζωοποιήσουν την άσοφη από επιθυμίες του κόσμου ψυχή μας αλλά και ζωή μας.

Πατέρα μας, αν και έχει αποδειχθεί ότι ελλιπής είναι η αγάπη και η ευχαριστία της ψυχής μας, αναγνωρίζουμε ότι Συ μας καθοδηγείς προς την χώρα των ζώντων και σε σένα οφείλουμε κάθε πνευματική μας πρόοδο. Σε εσένα Κύριε οφείλουμε τα πάντα. Παρόλο Κύριε που πρόλαβε η αμαρτία από παιδικής ηλικίας και εναπέθεσε στην ψυχή μας τους δικούς της τύπους και τα εμπαθή ενθυμήματα με φυσική συνέπεια να μας απομακρύνει διά του εσωτερικού πολέμου την διαρκή ενθύμηση του Αγίου Ονόματός σου. Πλην όμως εις ουδέν εμείς Κύριε, αλλά όλοι μαζί εις ουδέν υποχωρούμε από τον καλόν αγώνα, όπως και ο απόστολος Παύλος τόνισε, Τις θέλει μας χωρίσει από της αγάπης του Χριστού; θλίψις ή στενοχωρία ή διωγμός ή πείνα ή γυμνότης ή κίνδυνος ή μάχαιρα; Τίποτα! Πατέρα μας, κάθε μέρα αποστρεφόμεθα καθετί που δεν είναι δικό σου και όσο ο χρόνος περνά πλεονάζει η αγάπη σου εντός μας. Πατέρα μας γνωρίζουμε ότι για τον κάθε άνθρωπο η μεγαλύτερη ανδρεία και ευστροφία ψυχής ολοκληρώνεται στην διαρκή ενθύμηση του Αγίου Ονόματός σου.

Βοήθησέ μας Δέσποτα Κύριε να κατευθύνουμε τις δυνάμεις της ψυχής μας προς δοξολογία του Αγίου Ονόματός σου, ενθυμούμενοι και φανταζόμενοι την ακατάληπτη δόξα και την ευπρέπεια και την ωραιότητα της ουρανίου μακαριότητος. Συγκράτησε το ρεμβόμενο και περιπλανώμενο νου μας στις συγχύσεις τις μέριμνες του βίου τούτου και εμφύτευσε σ’ αυτόν τη μνήμη του Αγίου Ονόματός σου, καθώς και την μελέτη των σωτήριών σου εντολών.

Πατέρα μας ανατεινόμενοι προς τα άνω, περιφρουρούμενοι από τη χάρη σου και καταφλεγόμενοι από τον διάπυρο πόθο της αγάπης σου να κατατρυφά την καθημερινότητά μας η δική σου σοφία, απορρίπτων ως σκύβαλα πάντα του κόσμου τα τερπνά, Πατέρα μας, γονατίζουμε ενώπιόν σου και τα χέρια μας προς Σε ανατείνουμε, δεόμενοι να μας αποστείλεις το φως σου το αληθινό για να ανυμνούμε, δοξολογούμε και γεραίρουμε το Πανάγιο Όνομά σου εις τους αιώνας. Αμήν.

~ Άγιοι άγγελοι και αρχάγγελοι πρεσβεύσατε τω ελεήμονι Θεώ ίνα πταισμάτων άφεσιν παράσχη ταις ψυχαίς ημών.

Άγιε Μιχαήλ Αρχάγγελε του Θεού, ο ιστάμενος ενώπιον αυτού εν ακεραιότητα στους αιώνες, υπεράσπισέ μας κάθε μέρα στην κάθε μάχη που δίνουμε πνευματική, την οποίαν δίνουμε έναντι του κακού. Εσύ γίνε Μιχαήλ ο φρουρός μας ενάντια στην κακία και στις παγίδες του διαβόλου. Εσύ Μιχαήλ, Αρχάγγελε του Θεού, πρώτος άγγελος, φρόντισε ώστε ο Κύριος να επιτιμήσει από τη ζωή μας την όποια εξουσία κατέχει επάνω μας ο άγγελος του σκότους, ο πλανών την οικουμένην όλην ώστε να ζήσουμε καθ’ ολοκληρίαν το φως το δικό σου Κύριε. Γένοιτο, γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΚΑΙ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗ

~ Αδέλφια μου, με τα μάτια μας βλέπουμε, με το νου μας εννοούμε, με τις αισθήσεις αντιλαμβανόμαστε ότι μπροστά μας καθημερινά υπάρχει ένας πανέμορφος υλικός κόσμος. Φυσικά πολλοί δεν τον βλέπουν καθόλου και ο λόγος διότι οι μέριμνες πάνω στα βιοτικά, οι οποίες ποικίλουν γίνονται αιτία να αποπροσανατολίζουν τον κάθε άνθρωπο από τον στόχο που είναι να γνωρίσουμε τον Θεό, αφού τα ποιήματα αυτού μαρτυρούν την παρουσία του. Αυτός λοιπόν αδέλφια μου ο υλικός κόσμος, η Δημιουργία ολόκληρη κατ’ εντολήν Θεού μεριμνά για την επιβίωση όλων των όντων λογικών και μη. Όλοι μας ζούμε σήμερα και απολαμβάνουμε έναν πολυμέγιστο – απειρομέγιστο σε ομορφιά πλανήτη, ο οποίος φανερώνει τα έργα του Θεού. Όλοι ξέρουμε ότι ο Θεός διά του Λόγου του δημιούργησε εκ του μηδενός ό,τι βλέπουμε, ακόμα είμεθα σίγουροι ότι υπάρχουν πολλά μέσα στην Δημιουργία τα οποία δεν γνωρίζουμε αλλά μας περιμένουν. Επίσης εννοούμε ότι πληθώρα άλλων ηλιακών συστημάτων που ανήκουν στον υπεργαλαξίας μας, αλλά και στο σύμπαν μας περιμένουν που δεν βλέπουμε. Αδέλφια μου, την Δημιουργία την διέπει σοφία, την διέπει Θεός. Η Δημιουργία μυρίζει Θεό, πολύ Θεό όμως αδέλφια μου κανέναν προορισμό και κανέναν λόγο δεν έχει η Δημιουργία χωρίς τον άνθρωπο, ειδικά τον αναγεννημένο άνθρωπο του Θεού, γι’ αυτό οφείλει ο άνθρωπος και πιο συγκεκριμένα όλοι εμείς που γνωρίσαμε τον Θεό να αναγεννηθούμε και να ενωθούμε με τον Δημιουργό αυτού του τρισμέγιστου – πολυμέγιστου αλλά και απειρομέγιστου κόσμου στον οποίον κόσμο ο Θεός μας έθεσε κληρονόμους. Εύχομαι από εδώ και πέρα όλοι να ασχοληθούμε με την πραγματική κληρονομιά μας και όχι με τα ψίχουλα που εγκλώβισαν τη ζωή μας σήμερα, ώστε να νομίζουμε ότι είναι σημαντικά, σε σημείο να χάνουμε και την ίδια μας τη ζωή εξαιτίας των στόχων που μας καθόρισε το σύστημα – η πτώση μας. Γένοιτο αμήν.

 

~ Αδέλφια μου, η σταύρωση του Χριστού για όσους δεν μετανοούν, δεν αλλάζουν στάση ζωής και δεν νομοθετούνται διά του Χριστού, παραμένει σε αυτούς χλευασμός, ενώ για όσους αναγεννιούνται διά Πνεύματος Αγίου μεταβάλλεται η σταύρωση σε δόξα αιώνια – άφθαρτη. Γίνονται δυστυχώς χλευαστές οι άνθρωποι του κόσμου αλλά και σταυρωτές.

 

~ Στην Γραφή σε δύο – τρεις μεριές αναφέρει για τον Λεβιάθαν. Ο Λεβιάθαν ήταν και είναι ένα μεγάλο ζώο το οποίο ζει στην θάλασσα. Μάλιστα αναφέρεται ότι διά ειδικού αγκίστρου θα έρθει έξω από την θάλασσα. Ο Λεβιάθαν για μένα συμβολίζει τον διάβολο, τον οποίον ουδείς δεν μπορεί να τον νικήσει, όμως αναφέρεται ότι με ειδικό άγκιστρο θα συρθεί έξω. Ο άνθρωπος του Θεού θα τον βγάλει έξω τον Λεβιάθαν από το στρατόπεδο του Θεού, από τον λαό του Θεού, από την ίδια μας τη ζωή. Το άγκιστρο είναι ο Χριστός, τον οποίον θα πρέπει να εννοήσει ο άνθρωπος που θέλει να νικήσει τον Λεβιάθαν – τον διάβολο, το ψέμα το οποίο σήμερα έχει σκιάσει όλο το πλανήτη με την αμαρτία και το θάνατο. Αδέλφια μου, δυνάμεθα σήμερα διά του Αγίου Ευαγγελίου να προμηθευτεί ο καθένας μας και να σπουδάσει τον νέο τρόπο που τον καθιστά αδύναμο τον Λεβιάθαν, ώστε διά Πνεύματος Αγίου και μέσω του Παρακλήτου να έρθει σύντομα η ώρα να τον βγάλει ο λαός του Θεού από το στρατόπεδο του Θεού διά της ατομικής κρίσης. Πρώτα λοιπόν ο κάθε αδελφός θα βγάλει το ψέμα από τη ζωή του και κατόπιν όλοι μαζί απ’ το στρατόπεδο του Θεού τον Λεβιάθαν θα τον νικήσουμε διά Πνεύματος Αγίου και διά του Χριστού. Ο Χριστός τον νίκησε τον διάβολο και τον έδεσε σε προσωπικό επίπεδο με τον υγιή αγώνα του μέσα από την υπακοή στον Πατέρα του. Ο Χριστός τον έχει απομακρύνει από την δική του ζωή, τώρα ήρθε η ώρα διά Πνεύματος Αγίου να τον νικήσουμε και όλοι εμείς. Ο τρόπος; Δόθηκε! Αυτός είναι να σπουδάσουμε στο αγιαστήριο την δική του σοφία, η οποία εκδηλώνεται για μένα μέσα από τον Λόγο του Θεού αλλά και από την Φωνή Θεού, ώστε να αποτελέσουμε όλοι εμείς το στράτευμα του Θεού. Ο Χριστός μαζί με τον λαό του Θεού θα τον πετάξει έξω από το στρατόπεδο του Θεού τον διάβολο και τους αγγέλους του ώστε να μην πλανά τα έθνη και ειδικότερα τον λαό του Θεού. Αμήν.

~ Έχουμε ακούσει όλοι για το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού. Τι είναι το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού; Είναι απλά η φιλαυτία των πρωτοπλάστων μετά την εισήγηση του διαβόλου ότι θα γίνουν θεοί. Αυτή η φιλαυτία έφερε την αφύπνιση, η οποία δημιουργεί το συναίσθημα της ανεξαρτησίας, χάνοντας στη συνέχεια οι πρωτόπλαστοι και κατόπιν όλοι οι άνθρωποι την όποια εμπιστοσύνη προς τον Θεό. Έτσι αποφάσισαν να φάνε από τον απαγορευμένο καρπό φροντίζοντας οι ίδιοι για τον εαυτό τους. Κάτι τέτοιο κάνουν όλοι οι άνθρωποι όταν σταθούν στα πόδια τους, γίνονται ανεξάρτητοι και χωρίζονται από την αγάπη της όποιας ετερότητας. Δυστυχώς οι πρωτόπλαστοι εν αγνοία τους δημιούργησαν στον εγκέφαλό τους το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού. Το καλό είναι να ακούμε και να εμπιστευόμαστε τον Θεό και το κακό είναι να θέλουμε για τα συμφέροντά μας να ενωθούμε με τον διάβολο. Διάβολος γίνεται ο άνθρωπος όταν επιζητά το εγώ του, το οποίο εργάζεται με θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους. Τι είναι το δέντρο της ζωής; Είναι η ολοκληρωμένη – καθαρή – αληθινή πίστη και εμπιστοσύνη στον Θεό, καθώς η πλήρης εφαρμογή της εντολής αυτού. Χρειάζεται καθαρή ένωση και υπακοή σε αυτόν που μας έδωσε τη ζωή. Αν θέλουμε τη ζωή. Αδέλφια μου, στο αγιαστήριο έχω καταλάβει ότι η ζωή γίνεται πραγματική ζωή και ο λόγος διότι όταν ενωθούμε αληθινά με την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού θα ελευθερώσουμε εαυτούς, τους αδελφούς, τους εχθρούς, την Δημιουργία η οποία και αυτή περιμένει τους υιούς και τις θυγατέρες. Αμήν.

 

~ Έπλασε Κύριος ο Θεός όλα τα ζώα και τα πετεινά και έφερε αυτά στον Αδάμ για να τα ονομάσει, να δώσει σε αυτά όνομα. Γιατί ο Θεός προέβη στην ενέργεια αυτή; Είναι απλό! Διότι ο Θεός έβαλε στον Αδάμ εγκέφαλο ο οποίος αναπτύσσει λογική και ο λόγος για να μπορούν οι άνθρωποι να διακρίνουν μεταξύ τους, αφού έχουν λογική, αυτά τα ζώα. Εξάλλου μέχρι σήμερα τα ζώα δεν αναγνωρίζουν το όνομα που τους έδωσε ο Αδάμ, αλλά ούτε γνωρίζουν τι σημαίνει να ζουν. Μόνο οι λογικοί άνθρωποι γνωρίζουν τα ονόματα των ανθρώπων ή των ζώων, αφού αποκτήσουν πνεύμα ζωοποιόν.

 

~ Έχουμε διαβάσει στην Γένεση ότι ακάνθας και τριβόλους ανατέλει σοι και φάγη τον χόρτον του αγρού. Αδέλφια μου, μετά την παράβαση των πρωτοπλάστων το κακό κατέκτησε τον άνθρωπο και είναι επόμενο ότι θα έτρωγε τους καρπούς της γης για να ζήσει, όμως με λύπη, με κόπο και μόχθο διότι χωρίς κόπο, χωρίς εργασία η γη βλαστάνει μόνο χόρτα. Αν δεν την εργαστεί ο άνθρωπος, δυστυχώς η γη παράγει μετά την πτώση ακάνθας και τριβόλους. Όταν ο άνθρωπος επιστρέψει στον Θεό, η γη θα βγάζει μόνο ό,τι είναι ευάρεστο στον Θεό και στον άνθρωπο.

 

~ Και έκαμε Κύριος ο Θεός εις τον Αδάμ και εις την γυναίκα αυτού χιτώνας δερματίνους και ενέδυσεν αυτούς. Τι είναι οι δερμάτινοι χιτώνες; Είναι δέρματα ζώων. «Φαντάσου να το μάθει η Greenpeace ή ο Αρκτούρος, θα σκανδαλιστούν!».

 

~ Είναι γραφικό ότι ο άνθρωπος του Θεού και εάν αποθάνη, θέλει αναζήσει. Πάσας τας ημέρας της εκστρατείας μου θέλω περιμένει, εωσού έλθη η απαλλαγή μου (Ιώβ 14:14), υπάρχουν δύο τρόποι, ο ένας είναι διά της ζωής και ο άλλος είναι η ζωή διά της αναστάσεως. Άλλος δεν υπάρχει!

 

~ Ο άνθρωπος είναι πολύ αδύναμος έμπροσθεν των φυσικών νόμων π.χ. μία ασθένεια, ένας ανεμοστρόβιλος, ένας παγετός, ένας καύσωνας κ.λ.π. έχει την εξουσία να τον οδηγήσει στον θάνατο. Παρόλα αυτά κάνει συνέχεια τον μεγάλο και τον τρανό. Άνθρωπε, αφού βλέπεις ότι είσαι τόσο αδύναμος γιατί δεν γίνεσαι ταπεινός ώστε να γίνεις δυνατός. Οι ταπεινοί είναι οι δυνατοί, αφού κυοφορούν μέσα τους την σοφία του Θεού η οποία είναι ο πάρεδρος του Θεού. Οι ταπεινοί ζουν στην φωτιά, ζουν στο ψύχος, ζουν κάτω απ’ όλες τις συνθήκες και ο λόγος διότι στην ταπείνωση μεταγγίζει ο Θεός – Πατέρας όλες τις ιδιότητες που καθιστούν τον άνθρωπο άφθαρτο – αθάνατο, αιώνια κληρονόμο Θεού.

 

~ Ο δε Αδάμ εγνώρισε την γυναίκα αυτού και εγέννησε τον Κάιν και είπε απέκτησα άνθρωπο διά του Κυρίου. Αυτό σημαίνει ότι ήρθε ο πρώτος άνθρωπος που γεννήθηκε από πατέρα και μητέρα. Άλλη περίπτωση είναι αυτή που γεννήθηκαν από τον Θεό. Αυτή είναι ο Αδάμ. Αυτός ο Αδάμ είναι απάτωρ, αμήτωρ, αγενεαλόγητος και αν δεν είχε παραβεί την μία εντολή θα έμενε αιώνιος – άφθαρτος. Αν συνέβαινε αυτό θα ήταν μήτε έχων αρχή ημερών μήτε τέλος ζωής. Στην συνέχεια γνωρίσαμε και τον Μελχισεδέκ. Ούτε αυτός είχε πατέρα και μητέρα, όμως αυτός φαίνεται τηρούσε τις εντολές του Θεού, γι’ αυτό τον συναντάμε μετά από χιλιάδες χρόνια στην σκηνή του Αβραάμ. Αυτός λοιπόν με την υπακοή στον Θεό είναι απάτωρ, αμήτωρ, αγενεαλόγητος μήτε έχων αρχή ημερών μήτε τέλος ζωής. Υπάρχουν και άλλοι σαν τον Μελχισεδέκ που δεν τους ξέρουμε. Άλλη γέννηση που καθόρισε λογικά όντα είναι η περίπτωση της γέννησης του Χριστού, ο οποίος είχε μητέρα άνθρωπο και πατέρα όχι άνθρωπο, αλλά τον Θεό. Υπάρχει και η γέννηση της Εύας η οποία προήλθε από την πλευρά του άνδρα, του Αδάμ. Υπάρχουν και άλλες, θα τις γνωρίσουμε όλες σιγά – σιγά. Οι δυνατότητες του Θεού σε σχέση με την Δημιουργία είναι άπειρες γι’ αυτό και ο Θεός δεν μπορεί να γίνει δογματικός, αφού μπορεί να δημιουργήσει καινούργια προσωπικότητα και από ένα απλό κύτταρο. Αμήν.

 

~ Στην Γένεση αναφέρεται, πας ο οποίος φονεύσει τον Κάιν επταπλασίως θα τιμωρηθεί και έβαλε σημείο στον Κάιν ώστε όποιος τον βρει να μην τον φονεύσει. Γεννάται όμως το ερώτημα ποιος θα σκότωνε τον Κάιν, αφού δεν υπήρχαν άλλοι άνθρωποι. Αφήνεται να εννοηθεί ότι οι άνθρωποι προϋπήρχαν προ Αδάμ και Εύας. Η Παλαιοντολογία μία σύγχρονη επιστήμη σήμερα η οποία ερευνά το παρελθόν μας το διαβεβαιώνει, αλλά κι εμείς γνωρίζουμε διά Πνεύματος Αγίου ότι υπήρχαν άνθρωποι, απλώς οι πρωτόπλαστοι ήταν οι πρώτοι άνθρωποι οι οποίοι νομοθετούνταν από τον Θεό. Οι άλλοι που ήταν γύρω από τον κήπο νομοθετούνταν από την Δημιουργία. Ποια η διαφορά του νομοθέτη. Στην περίπτωση αυτή των ανθρώπων που νουθετούνται απ’ τη Δημιουργία είναι ότι πρέπει να πάθουν πρώτα και κατόπιν να μάθουν, γι’ αυτό λέμε ή ακούω και μαθαίνω ή παθαίνω και μαθαίνω. Όσοι πεθαίνουν για να μάθουν ανήκουν στην «παράλογη» λογική του κόσμου, η οποία για πολλούς στην συνέχεια γίνεται σπουδή Θεού. Όσοι ακούνε και μαθαίνουν ανήκουν στην λογική του Θεού. Το σημαδάκι που έβαλε στον Κάιν είναι η ασχήμια, η οποία δημιουργείται από την άγνοια, τον θυμό, την στέρηση της χαράς, την στέρηση γενικότερα της σοφίας του Θεού. Αυτά όταν λείπουν από τη ζωή μας, μας ασχημαίνουν αφού αποδιοργανώνουν τα κύτταρά μας τα οποία σκληραίνουν με φυσική συνέπεια να μην μπορούν να αναπαραχθούν σωστά. Και η σύγχρονη επιστήμη μας φανερώνει σήμερα τις ευεργετικές ικανότητες του ανθρώπου που διέπεται από τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος όπως αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια. Πιστεύω ότι άνθρωπος είναι αυτός που νομοθετείται από το Ευαγγέλιο του Χριστού και μπορεί να γίνει σύμμορφος της δόξης του Θεού, αφού αναγνωρίζει την αρχή – τον Θεό. Αυτός λοιπόν ενώνεται κάθε μέρα και περισσότερο με τον Θεό. Όσοι έχουν βγάλει τον Θεό, την αγάπη η οποία στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο ή εχθρό είναι απλά κτήνη, αφού ζουν για τον εαυτό τους και ό,τι και αν κάνουν τους οδηγεί σε αδιέξοδο. Μη γένοιτο να είμαστε τέτοιοι άνθρωποι.

 

~ Και εις τον Σηθ εγεννήθη υιός και εκκάλεσε το όνομα αυτού Ενώς και ονομάσθη με το όνομα του Κυρίου. Τι σημαίνει ότι ονομάστηκε με το όνομα του Κυρίου; Σημαίνει ότι έπαιρναν όνομα όπως και τα ζώα για να ξεχωρίζονται τα πρόσωπα, αλλά το επίθετο ήταν «Υιός Θεού». Αργότερα έφυγε το επίθετο «Υιός Θεού» αφού έφυγε και ο Θεός, φυσική συνέπεια να αυξηθεί η ανεξαρτησία του ανθρώπου αυξάνοντας και το εγώ περισσότερο και ο λόγος διότι οι άνθρωποι δημιουργούσαν δική τους οντότητα ή γένος, έτσι απέκτησαν και δικό τους επίθετο.

 

~ Στην Γραφή αναφέρεται και πιο συγκεκριμένα στον Ιώβ ότι οι άνθρωποι αποθνήσκουσιν, αλλ' ουχί εν σοφία. Εμείς ρωτάμε. Ποια η σημασία του θανάτου εν σοφία; Οι φίλοι του Ιώβ τον χτυπούσαν συνέχεια με τα λόγια τους, ότι τα παιδιά του δεν πέθαναν με σοφία, ήταν αμαρτωλά, γι’ αυτό κι εμείς είτε ζούμε είτε πεθαίνουμε να φροντίσουμε να γίνουμε του Κυρίου ώστε είτε ζούμε είτε πεθαίνουμε η ζωή μας να διέπεται από σοφία Θεού και ο λόγος για να δικαιωθούμε όταν έρθει η ώρα διά της αναστάσεως.

Στον Ιώβ ακόμη προφητεύεται ότι μέσα από πολλές θλίψεις θα μας ελευθερώσει και εν τη εβδόμη λέει δεν θα σε αγγίξει κανένα κακό. Ξέρουμε ότι είναι έξι οι πληγές του Ιώβ. Η έβδομη όμως που μιλά για τον θάνατό του δεν θα έρθει. Αυτή είναι προφητεία των φίλων του. Εδώ μαθαίνουμε ότι ον γαρ αγαπά Κύριος παιδεύει, μαστιγοί δε πάντα υιόν ον παραδέχεται, αλλά στο τέλος τον ελευθερώνει. Όλοι γνωρίζουμε αλλά είναι και γραφικό ότι καμία παιδία δεν είναι πρόξενος χαράς, όμως γεννά μετάνοια προς σωτηρία.

 

~ Το πονηρό χώρισε τον άνθρωπο από τον Θεό. Το πονηρό είναι αυτό που κατήργησε την μακροζωία, γι’ αυτό και όταν ενώθηκαν οι άνθρωποι του Θεού με τους υιούς των ανθρώπων κατέβηκαν τα χρόνια από 1000 σε 120. Το αγαθό το οποίο εξασφαλίζεται στο αγιαστήριο μας καθιστά υιούς Θεού, άφθαρτους και ο λόγος διότι η αμαρτία στο αγιαστήριο απομακρύνεται αφού ο αγιασμός, η σοφία του Θεού παίρνει την θέση της μέσα μας. Αδέλφια μου τα πάθη είναι αυτά που ρυθμίζουν τη ζωή των ανθρώπων. Προσοχή! Διότι τα πάθη γίνονται αμαρτία η οποία γεννά τον θάνατο, όταν το καθετί δεν μεταλαμβάνεται με σοφία. Η επιθυμία γεννά την αμαρτία, η αμαρτία το θάνατο, όσο πιο πολύ είναι η αμαρτία, τα πάθη, η επιθυμία τόσο πιο μικρή γίνεται η ζωή.

Και είδεν ο Θεός τα πάντα, όσα εποίησε, και ιδού καλά λίαν. Δεν θα μπορούσε να τα κάνει όλα τέλεια; Σίγουρα ναι, όμως για να γίνεις άνθρωπε συνειδητά θεός θα πρέπει να σε μπλέξει κάποιος με το καλό και το κακό ώστε να ξέρεις να διαχωρίζεις άνθρωπε το καθετί χωρίς να σε καταστρέψει ή να καταστραφείς. Μόνο με την διαπαιδαγώγηση θα μπορέσει να γίνει ο άνθρωπος θεός ώστε κατόπιν όλα να γίνουν τέλεια. Ο Θεός γνωρίζει ότι ο άνθρωπος πρέπει να μάθει ότι όλα στην υπερβολή τους χάνουν την θέωσή τους, αφού πολλές φορές καταστρέφουν εμάς τους ίδιους αλλά και τους γύρω μας. Εξάλλου ο Θεός έκτισε τον κόσμο δυσί, αυτό όμως δεν τον καθιστά άνθρωπο αλλά Θεό, διότι με τον νόμο του θέτει τα όρια εκείνα που δεν θα βλάψουν και τον ίδιο όταν μοιράσει την κληρονομιά του, την θέωσή του. Στον ουρανό σήμερα είναι τρεις, αλλά είναι Ένα. Αν κι εμείς γίνουμε ένα μαζί του γινόμαστε τέσσερις και ου το καθ’ εξής. Δεν υπάρχει κακό στον Θεό, η διαχείριση το κάνει κακό, όπως είπα και πιο πάνω οι πρωτόπλαστοι ενώ γεννήθηκαν από τον Θεό ζήτησαν ανεξαρτησία και σκέφτηκαν εις βάρος του. Μη γένοιτο κι εμείς να πέφτουμε στην δική τους παγίδα. Η αγάπη στον Θεό και στην Δημιουργία δημιουργεί ελευθερία. Αυτή να έχουμε ως επιστέγασμα ώστε να γίνουμε εν Κυρίω ανεξάρτητοι. Χωρίς Θεό ο οποίος είναι ο γεννήσαντας οργανισμός ανεξαρτησία δεν υπάρχει.

Εμοιράσθησαν οι νήσοι της γης στα έθνη των ανθρώπων. Πώς χωρίστηκαν σε φυλές οι άνθρωποι και διαφέρουν τόσο πολύ σήμερα μεταξύ τους ενώ όλοι έχουν την ίδια αρχή; Τι δεν κατάλαβαν οι άνθρωποι. Γραφικά φανερώνεται πως μετά τον κατακλυσμό οι γιοί του Νώε εμοιράσθησαν την γνωστή εις αυτούς γη. Έκαστος έκανε την δική του φυλή αλλά και γλώσσα, στην συνέχεια ο Αβραάμ εγέννησε τον Ισμαήλ με την δούλη του, ξέρουμε ότι την έδιωξε και άγγελος Κυρίου όμως στην έρημο με το νερό κράτησε το παιδί στη ζωή. Κατόπιν ο Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ με την Σάρα. Αυτά τα δύο παιδιά  χωρίστηκαν. Ο ένας δημιούργησε το Ισλάμ και ο άλλος τον Ισραήλ. Έπειτα ο Ιακώβ γέννησε δώδεκα παιδιά. Όλα αυτά δημιούργησαν φυλές, έτσι χωρίστηκαν. Ο λόγος που χωρίστηκαν ήταν ένας, να μάθουν την αγάπη μέσα από την ετερότητα, όμως χρειάζονταν κάτι ακόμα. Αυτό ήταν ο Χριστός, αφού αυτός ήρθε είναι θέμα χρόνου να έρθει και η αγάπη μεταξύ μας, τουλάχιστον όσοι είναι του Χριστού και σπουδάζουν αυτόν. Εξάλλου και η παρουσία της Φωνής Θεού στον κόσμο αυτό εργάζεται σήμερα, την ενότητα. Ο Θεός μέσα από την Φωνή Θεού κηρύττει ότι είναι αδύνατον να βρούμε δύο ανθρώπους και να είναι ίδιοι, όμως με την ετερότητα μπορεί να πετύχουμε την ενότητα σε σημείο να γίνουν δύο αλλά και περισσότεροι με βασικό στοιχείο μεταξύ τους την ενότητα, η οποία καθορίζεται με την αγάπη, αφού αυτή είναι υπερέχουσα οδός και σε δέχεται όπως είσαι. Σήμερα μέσα στην Φωνή Θεού για πρώτη φορά στον κόσμο έχουμε πολλούς αδελφούς που ομοιάζουν πνευματικά, έχοντας την δική τους προσωπικότητα, αλλά δεν χωρίζονται διότι η ετερότητα έγινε για όλους εμάς ενότητα, αγάπη. Εξάλλου και τα τρία πρόσωπα του Θεού έχουν διαφορετικό έργο όμως όλα υπηρετούν την αγάπη. Αμήν.

Και είπον, Έλθετε, ας οικοδομήσωμεν εις εαυτούς πόλιν και πύργον, του οποίου η κορυφή να φθάνη έως του ουρανού. Ποια η σημασία του Πύργου της Βαβέλ; Ο Πύργος της Βαβέλ εκτίσθηκε μετά τον κατακλυσμό, σε ένα χρονικό διάστημα όπου οι άνθρωποι άρχισαν πάλι να πολλαπλασιάζονται, ώστε όταν ξαναγίνει κατακλυσμός να ανέβουν στον Πύργο και να σωθούν. Η Γραφή λέει ότι κατέβηκε ο Θεός και δημιούργησε σύγχυση ώστε να σκορπιστούν και να δημιουργήσουν έθνη. Τα έθνη έφεραν την εξέλιξη, τον ανταγωνισμό, την εξάπλωση του αγαθού και του κακού. Σήμερα ήρθε ο καιρός μέσα από την εμπειρία να γίνουμε ένα χωρίς να χάσουμε την ετερότητα που καθόρισε ο Θεός στον καθένα μας ανάλογα το πνευματικό μας επίπεδο και την ιδιαίτερη αποστολή μας. Αμήν.

 

~ Στην Παλαιά Διαθήκη κάθε παρακοή οδηγούσε στον θάνατο. Στην Νέα Οικονομία ουδείς δεν τιμωρείται, αρκεί να ζητήσει το έλεος του Θεού, όπως και ο ληστής πάνω στον σταυρό με ένα μνήσθητί μου Κύριε εισήλθε στην χώρα των ζώντων. Αμήν.

 

~ Δεν μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη ούτε σε ανθρώπους, αλλά ούτε και σε αγγέλους διότι όλοι είναι ελλιπείς, γι’ αυτό να ενωθούμε όλοι με τον Χριστό. Μόνο σε αυτόν να έχουμε εμπιστοσύνη. Ο τρόπος; Σπουδάζοντας σε καθημερινή βάση τον Λόγο του Θεού. Άμα έρθει η σοφία του Θεού στη ζωή μας μετά θα έρθει και η ολοκληρωμένη εμπιστοσύνη μεταξύ μας αφού όλοι θα έχουμε έναν νου, το νου του Χριστού. Αμήν.

~ Όλοι ξέρουμε ότι ο Ιακώβ πάλεψε όλη τη νύχτα με τον Θεό μέχρι τα χαράματα. Το ότι ο Ιακώβ πάλευε όλη τη νύχτα με τον Θεό χωρίς να το γνωρίζει σημαίνει πολλά, αφού το πρωί που κατάλαβε ότι ήταν ο Θεός που πάλευε μαζί του, του είπε ότι δεν θα σε αφήσω να φύγεις αν δε με ευλογήσεις και τον ευλόγησε ο Θεός αφού τον ονόμασε Ισραήλ. Γι’ αυτό συστήνω υπομονή και επιμονή! Με τον Θεό παλεύουμε όσοι καλεστήκαμε και ο λόγος για να γίνουμε παιδιά Θεού. Όποιος παλεύει με τον Θεό μέσω πολλών πειρασμών θα λάβει το στέφανο της ζωής, γι’ αυτό αναφέρεται στην Αποκάλυψη ότι εις τον νικώντα θέλω δώσει να φάγει από το ξύλο της ζωής, το στέφανο της ζωής.

 

~ Ο Μωυσής έβαζε κάλυμμα όταν έβγαινε από το αγιαστήριο, ο λόγος διότι σε αυτό έβλεπε τον Θεό. Όσοι βλέπουν τον Θεό διαφέρουν, λάμπουν ολόκληροι από υγεία, από σοφία, από αγάπη την οποία στρέφουν προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό, λάμπουν από την αρετή των αρετών την ταπεινοφροσύνη. Ο Μωυσής ήταν στην εποχή του ο άνθρωπος του Θεού, ο οποίος υπηρετούσε την αλήθεια, ήταν πράος και ταπεινός. Όσοι μπουν στο αγιαστήριο θα λάμπουν από ζωή, από αγάπη, από σοφία, από ειρήνη, από Θεό. Είναι πολλοί οι οποίοι ενώ λέγονται Χριστιανοί δεν έχουν ούτε Θεό ούτε αρετές, ομοιάζουν με τα βατράχια. Ο βάτραχος είναι ένα ζώο (αμφίβιο) το οποίο αναφέρεται στην Αποκάλυψη και συμβολίζει τα τρία ακάθαρτα πνεύματα της Αποκάλυψης ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΣΚΙΑΖΟΥΝ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ. Αυτά είναι το ψέμα, ο φθόνος ο οποίος εμπεριέχει την κρίση αλλά και ο εγωισμός, στοιχεία – ιδιότητες τα οποία χαρακτηρίζουν πιστούς από απίστους. Ο βάτραχος συμβολίζει τους ανθρώπους που λένε ότι είναι του Θεού αλλά υπηρετούν το ψέμα. Όσοι είναι σαν το βάτραχο δεν μπορούν να ζουν ούτε και να λάμπουν. Τα πάθη που έχουν συσσωρεύσει τους στερούν τον Θεό αλλά και τη ζωή. Ο βάτραχος είναι αμφίβιο ζώο, αυτό σημαίνει ότι έχει την ιδιότητα να ζει και στο νερό και στη ξηρά, μάλιστα σαν ακάθαρτο πνεύμα δεν το εμποδίζει ουδείς να ζει ανάμεσα σε πιστούς και απίστους. Αν θέλουμε να έχουμε προσωπικότητα ας γίνουμε ιδεώδεις άνθρωποι με νου Χριστού. Αμήν.

~ Έχουμε ακούσει ή έχουμε διαβάσει την ιστορία με τον Γεδεών. Ο Γεδεών ήταν ευφυέστατος για την εποχή του και ο λόγος διότι γνώριζε τον Θεό και εργάζονταν με ταπείνωση. Πώς εργάστηκε; Ο τρόπος, απλός! Ο Γεδεών για να πολεμήσει τους εχθρούς του Ισραήλ δεν μάζεψε χιλιάδες Ισραηλίτες αλλά μόνο τριακόσιους και αυτό      για να φανεί καθαρά ότι ο Θεός θα πολεμήσει για τον Ισραήλ και όχι άνθρωπος. Έτσι πήρε μόνο τριακόσιους άνδρες, μάλιστα για να φανεί η δόξα του Θεού ούτε ένα μαχαίρι δεν έδωσε στους τριακόσιους στρατιώτες, αλλά μία στάμνα με ένα φως μέσα. Στο ένα χέρι οι Ισραηλίτες είχαν την στάμνα με το φως, που σημαίνει την Καινή Διαθήκη η οποία εμπεριέχει τον Λόγο του Θεού και στο άλλο μία σάλπιγγα. Η σάλπιγγα συμβολίζει την άφθαρτη ζωή, για την εποχή του όμως ήταν    τα μέσα που δόξασε τον Θεό. Μόλις λοιπόν       έδωσε         το σύνθημα, έσπασαν την στάμνα οι στρατιώτες και άρχισαν να σαλπίζουν. Το πολυάριθμο στράτευμα του εχθρού κυριεύθηκε από σύγχυση σε σημείο να αλληλοσφάζεται μόνο του. Τι διδασκόμεθα εμείς από αυτό το γεγονός; Και σίγουρα μας διδάσκει αφού υπάρχει λόγος που ο Πατέρας – Θεός το έχει συμπεριλάβει στην Παλαιά Διαθήκη, στο σχέδιό του. Πρώτον ο Γεδεών ήταν δίκαιος και ενάρετος, ταπεινός αλλά και υπάκουος στον Θεό. Μέσω αυτών των ιδιοτήτων επιστράτευσε υπό του Θεού θείες δυνάμεις σε σημείο να γίνονται θαύματα στον Ισραήλ εξαιτίας του αλλά και στην δική του ζωή αφού η πίστη του ήταν ζώσα. Η στάμνα του Γεδεών για όλους εμάς συμβολίζει τον άνθρωπο ο οποίος έχει μέσα του το φως αλλά δεν το γνωρίζει, αν όμως σπάσει - φύγει ο εγωισμός τότε ο άνθρωπος θα βρει μέσα του το φως του Χριστού. Η σάλπιγγα συμβολίζει τη ζωή, τον Χριστό. Όταν σαλπίσει θα δημιουργηθεί τέτοια σύγχυση ώστε όλοι να τα χάσουν, αφού ο Χριστός κατήργησε τον θάνατο. Ο άνθρωπος του Θεού δεν ψάχνει για κόσμο. Ο άνθρωπος του Θεού ψάχνει να γίνει ο ίδιος πρώτον άνθρωπος του Θεού, αλλά και να βρει ανθρώπους του Θεού συνεργάζεται με αυτούς. Ο άνθρωπος του Θεού ψάχνει για ποιότητα και όχι για ποσότητα, όπως έκανε ο Γεδεών, διαφορετικά είναι ικανός ο άνθρωπος του Θεού να ζει και μόνος του. Στην        Φωνή Θεού ψάχνουμε για ποιότητα πνευματικών αδελφών - ανθρώπων οι οποίοι δεν φανατίζονται, δεν δογματίζονται, σπουδάζουν στο αγιαστήριο και υπηρετούν την αγάπη δεχόμενοι την όποια ετερότητα, με αποκορύφωμα την αρετή των αρετών ταπεινοφροσύνη. Αφού τα δέχονται όλα αυτά γίνονται αδελφοί μας, φίλοι μας, στράτευμα Θεού. Ο λόγος που δεν χρειάζονται εκατομμύρια για να ιδρυθεί η βασιλεία είναι για να μην καυχηθούμε και πούμε ότι εμείς την ιδρύσαμε επειδή ήμασταν πολλοί. Δεν θα μας ενδιαφέρει όλους εμάς το «πολλοί». Αδέλφια μου, θα πρέπει όταν έρθει η ώρα να ιδρυθεί η βασιλεία του Θεού να ιδρυθεί από μικρό ποίμνιο, το οποίο έχει σαν βάση τα ανωτέρω και ο λόγος για να φανεί η δόξα του Θεού και να μην πούμε εμείς την ιδρύσαμε αλλά ο Θεός, ό,τι έκανε δηλαδή και ο Γεδεών. Ο Γεδεών επέλεξε λίγους. Ο Γεδεών δεν πήρε μαχαίρια και ο λόγος για να φανεί η δόξα του Θεού. Άρα κι εμείς να εργαζόμαστε για την δόξα του Θεού. Αμήν.

 

~ Έχουμε ακούσει ότι στον ουρανό υπάρχει στρατιά αγγέλων. Τι σκοπό έχει; Η στρατιά αυτή υπάρχει για να υπηρετεί τον άνθρωπο του Θεού, τον λαό του Θεού, το στράτευμα του Θεού αλλά και όλη την Δημιουργία, μάλιστα τα έσχατα χρόνια η στρατιά αυτή θα κατέβει στη Γη και θα φέρει κρίση.

 

~ Έχουμε ακούσει στην Παλαιά Διαθήκη για τον Ελισαίο ο οποίος όταν περικυκλώθηκε από στρατό, ο υπηρέτης του φοβήθηκε, ο Ελισαίος παρακάλεσε τον Θεό να ανοίξει τα μάτια του υπηρέτη του ώστε να δει τον στρατό του Θεού που τους φρουρούσε, μάλιστα είδε πύρινα άρματα. Όταν λοιπόν ο υπηρέτης είδε ότι το όρος ολόκληρο ήταν γεμάτο από άμαξες πυρός οι οποίες στάλθηκαν από τον Θεό να φρουρούν τον Ελισαίο χάρηκε πολύ. Ο Θεός θέλει να βοηθήσει και φροντίζει να στηρίζει τον άνθρωπο τον δικό του δείχνοντάς του την εξουσία του και ο λόγος για να έχει ειρήνη κάτω απ’ όλες τις συνθήκες. Αυτές οι δυνάμεις θα έλθουν να μας υπηρετήσουν όταν γίνουμε αλήθεια, όταν γίνουμε άνθρωποι του Θεού, όταν αυξηθεί η αλήθεια – ο Χριστός, ώστε να φρουρεί το στράτευμα των αγγέλων και την δική μας τη ζωή. Να έρθει ο Θεός ο ίδιος, τι χρειάζεται; Μία στάση ζωής απέναντι στον Θεό και στον αδελφό γεμάτη με αλήθεια. Εύχομαι όλοι να γίνουμε αλήθεια.

~ Έχουμε ακούσει στην Παλαιά Διαθήκη και συγκεκριμένα στον Ιώβ ότι μία ημέρα κάλεσε ο Θεός τους υιούς αυτού και μεταξύ αυτών ήρθε και ο διάβολος. Συμπέρασμα: Ο διάβολος είναι παιδί του Θεού, έτσι μας λέει εδώ. Άρα ο διάβολος είναι και αυτός άγγελος του Θεού και σε συνεργασία με αυτόν δημιουργεί σκεύη εκλογής. Είναι γραφικό, όντινα αγαπά Κύριος παιδεύει και μαστιγόνει πάντα υιόν, τον οποίον παραδέχεται. Εάν όμως ήσθε χωρίς παιδείαν, της οποίας έγειναν μέτοχοι πάντες, άρα είσθε νόθοι και ουχί υιοί. Είναι απαραίτητο μέχρι να γίνουμε κληρονόμοι να είμαστε δόκιμοι. Πέρασαν χρόνια για να καταλάβω ότι πίσω απ’ όλα βρίσκεται ο Θεός. Από τότε που το κατάλαβα δεν παλεύω πλέον μαζί του διότι έμαθα να υπακούω. Θα παλέψει όμως ο οποιοσδήποτε όταν δοκιμαστεί και απιστήσει. Πριν γνωρίσω τον Θεό νόμιζα ότι ο διάβολος κάνει ό,τι θέλει, μάλιστα σε κάθε εκπαίδευση νόμιζα ότι πίσω απ’ αυτή κρύβεται αυτός. Μετά κατάλαβα όπως ο Ιακώβ ότι πάλευα με τον Θεό. Για να γίνω ανήρ. Πάνω στο όρος που ο Μωυσής ανέβηκε για να πάει προς Κύριο κατέβηκε ο Μιχαήλ και ο εωσφόρος, ο διάβολος ζήτησε το σώμα του Μωυσή. Ο Μιχαήλ του είπε ότι ο Κύριος θα σε επιτιμήσει, θα σε μαλώσει. Την άλλη μέρα οι Εβραίοι έψαξαν τον Μωυσή στο όρος όμως δεν τον βρήκαν πουθενά. Έτσι συμπέραναν ότι τον έθαψε ο Θεός, όμως μετά από χιλιάδες χρόνια τον είδαμε πάνω στο Θαβώρ. Εύχομαι οι άγγελοι να πούνε και για μας ο Κύριος να σε επιτιμήσει όταν και αν κινδυνεύσουμε. Μη γένοιτο!

~ Όσοι λένε ότι έχουν πολλά προβλήματα και γκρινιάζουν συνέχεια ενώ στο σώμα έχουν υγεία υποκρίνονται, συνειδητά δεν τους αγγίζει τίποτα απ’ όσα λένε, απλώς θέλουν να κλέβουν τις εντυπώσεις για να ακούγονται. Μόνο όσοι έχουν κατ’ εμέ πρόβλημα στο σώμα έχουν και κάποια αδυναμία στο πνεύμα. Πάντως και τα δύο διορθώνονται όταν βρεθεί γιατρός ο οποίος γνωρίζει να λύνει τα προβλήματα στο πνεύμα και στο σώμα. Εμείς όλοι βρήκαμε έναν, αυτός είναι ο Χριστός, αυτός είναι γιατρός των ψυχών και των σωμάτων και καλό είναι να μάθουμε να τον ακούμε. Αμήν.