ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ

 

ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ - ΤΟ ΚΑΤΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ

Αδέλφια μου, ο Θεός δημιούργησε αυτόν τον άπειρο σε ύλη, μέγιστο, πλούσιο στα πάντα κόσμο που βλέπουμε, πνευματικό κόσμο και υλικό τον οποίον συναντάμε συνέχεια και καταλήγει να είναι σε ύλη και σε πνεύμα Θεού χωρίς μέτρο. Μέχρι χτες ξέραμε ότι χωρίς μέτρο είναι το πνεύμα του Θεού, σήμερα όμως θα μάθουμε ότι και χωρίς μέτρο είναι και η ύλη. Τα δύο αυτά υπάρχουν εντός του χώρου, ο οποίος προσδιορίζεται με το φως, αλλά και εκτός του χώρου ο οποίος προσδιορίζεται με το σκοτάδι. Ο Πατέρας μας δημιούργησε ακόμα και έναν κόσμο που δεν βλέπουμε αλλά με τις αισθήσεις αντιλαμβανόμαστε και που πολύ χαιρόμαστε γι’ αυτό και ο λόγος που χαιρόμαστε είναι διότι η σοφία του Θεού ανήκει στον αισθητό κόσμο τον οποίον αντιλαμβάνεται μόνο ένας οξυδερκής πνευματικά νους ή εγκέφαλος, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η σοφία του Θεού είναι κλειδωμένη για του άτακτους, πονηρούς, εγωιστές, για εκείνους δηλαδή τους εγκεφάλους που δεν υπηρετούν το Άγιο, δεν αποζητούν την αγάπη, δεν θέλουν την λογική του Θεού. Στην λογική αυτή των ανθρώπων αυτών που υπηρετούν το πονηρό υπάρχει και μία άλλη μερίδα ανθρώπων η οποία κινείται με αυξανόμενα εωσφορικά – εγωιστικά κίνητρα αφού αγωνίζεται να πιστέψουν οι άνθρωποι γύρω της ότι πίσω από αυτό το μεγαλείο της Δημιουργίας με κορυφή όλων τον άνθρωπο δεν κρύβεται η παρουσία του Θεού, αλλά το τίποτα. Και κάνουν μάλιστα αυτοί οι άνθρωποι τα πάντα για να πείσουν και τους άλλους ότι Θεός δεν υπάρχει, Δημιουργία δεν υπάρχει, άνθρωπος δεν υπάρχει όλα είναι στην τύχη τους φτιαγμένα, όλα είναι ψέμα, όλα είναι ψευδαίσθηση των αισθήσεων, μάλιστα αφού μέσα από την άγνοιά τους τα επαναλαμβάνουν συνέχεια κατάφεραν και αυτοί άθελά τους να ανήκουν στο τίποτα, ακόμα – ακόμα με όλα όσα λένε αρνητικά για τον Θεό προσπαθούν να πείσουν και τους εαυτούς τους, νομίζοντας ότι έτσι θα έχει νόημα η ζωή τους και πως έτσι θα ζήσουν ελεύθεροι χωρίς αρχές με πονηρίες, εκμεταλλευόμενοι φυσικά την καλή πρόθεση εκείνων που ψάχνουν τον Θεό και νομοθετούνται από αυτόν διά Πνεύματος Αγίου, αφού σήμερα η όποια ιδέα εύκολα ευδοκιμεί. Όμως αυτές οι επιδιώξεις ή προθέσεις αλλά και οι εωσφορικές θεωρίες ανατρέπονται σήμερα υπό της Φωνής Θεού για όλους εμάς και στη συνέχεια και για πολλούς άλλους και ο λόγος διότι ο Θεός δεν τις θέλει αφού δεν ανήκουν στην σοφία του. Ο λόγος που δεν τις θέλει είναι διότι αυτές οι εωσφορικές θεωρίες προκαλούν στους ανθρώπους πνευματική, νοητική, θεωρητική, φυσική αλλά και βιολογική τύφλωση. Ποιος κρύβεται πίσω από αυτήν την τύφλωση; Ας αναρωτηθεί ο καθένας. Ξέρουμε όλοι ότι αυτός που κρύβεται όπως και ο απόστολος Παύλος φανέρωσε, ότι δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου· εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις. Η παρουσία της Φωνής Θεού σήμερα στον κόσμο έχει σκοπό να αφυπνίσει τον άνθρωπο ώστε να διεκδικήσει σε προσωπικό αλλά και σε γενικό επίπεδο τα άνω (άνω θρώσκω, άνω ίσταμαι) με ολοκληρωμένο παράδειγμα όλων προς μίμηση τον Χριστό, ο οποίος φανέρωσε τις δυνατότητές μας και την θεϊκή καταγωγή μας. Η δική μας σήμερα παρέμβαση σε όλους αυτούς που απιστούν, μέσα από την απλότητα που μας εξασφάλισε ο Θεός μπορεί να τους πείσει για την ύπαρξη του Θεού. Ο Πατέρας – Θεός μας σπουδάζει, αυτός μας διαπαιδαγωγεί, μας εξελίσσει, μας ολοκληρώνει ώστε να φτάσουμε στο ποθούμενο που είναι να γίνουμε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση, να γίνουμε κληρονόμοι, συγκληρονόμοι και συμμέτοχοι αυτού του Θεού. Εμείς μπορούμε σήμερα να αποδείξουμε ότι Θεός υπάρχει, ζωή υπάρχει, άνθρωπος υπάρχει, πνεύμα ζωοποιόν υπάρχει, όλα υπάρχουν! Και ο λόγος που μπορούμε να το αποδείξουμε είναι πάλι απλός για εμάς. Η Φωνή Θεού με τους αγώνες που διεξάγει σήμερα καταφέρνει να τον ζωοποιεί τον Θεό στη ζωή των ανθρώπων που νουθετούνται από αυτή. Εμείς στην Φωνή Θεού δεν μιμούμαστε μία πνευματική παλιά ιστορία άλλων ανθρώπων, οι οποίοι είχαν φυσικά καλή προαίρεση και έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια πνευματική ιστορία και σίγουρα με τα έργα τους και με τα λόγια τους μας έχουν βοηθήσει. Τα πάντα συνεργούν στο αγαθό. Τίποτα σε όλη την παγκόσμια ιστορία δεν έγινε τυχαία. Όλα για τους αγαπώντες τον Θεό συνεργούν στο αγαθό. Σε όλους τους ανθρώπους του σήμερα που εργάζονται πνευματικά τους χρωστάμε αιώνια ευγνωμοσύνη, μεγάλη η προσφορά όλων. Σήμερα εμείς στην Φωνή Θεού γράφουμε διά Πνεύματος Αγίου την δική μας ιστορία, αφού με τον Λόγο του Θεού, με την υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού και με το αγιαστήριο γνωρίζουμε ότι υπάρχει Δημιουργός, υπάρχει Θεός και το αν σήμερα πολλοί λένε ότι δεν υπάρχει Θεός, δεν υπάρχει τίποτα, να γνωρίζουμε ότι και αυτό ανήκει στην σοφία του Θεού, ο οποίος το συντηρεί το τίποτα και το ζωοποιεί στο να υπάρξει κάτι θεϊκό στην συνέχεια και γι’ αυτούς που απιστούν. Αυτό λοιπόν που γνωρίζω εγώ, αλλά μπορούν να γνωρίσουν και όλοι όσοι έχουν καλή πρόθεση είναι ότι υπάρχει Θεός, Τριαδικός Θεός. Όσοι με εγωιστικά κίνητρα λένε ότι δεν υπάρχει Θεός τονίζουν συνέχεια την φράση ότι τίποτα δεν υπάρχει και ότι όλα έγιναν τυχαία. Αυτοί όλοι κάνουν μεγάλο λάθος! Εμείς στην Φωνή Θεού συμβουλεύουμε ότι πίσω από το τίποτα όπως λένε και αυτοί, ναι για αυτούς δεν υπάρχει τίποτα, αλλά να γνωρίζουμε ότι με την παρουσία του Θεού στη ζωή μας μάθαμε ότι και το τίποτα τυχαίο δεν είναι, αφού έγινε για να υπάρξει κάτι, όπως είναι ένα μεγάλο χωράφι ή μία μεγάλη έρημος στην οποία δεν υπάρχουν ούτε σπίτια, ούτε πλατείες, ούτε δρόμοι, ούτε λιμνούλες, ούτε άνθρωποι, τίποτα που λέμε, όμως υπάρχει εκεί αυτό το τίποτα για να γίνει στην συνέχεια κάτι. Είναι σίγουρο ότι σε αυτό το τίποτα θα έλθει κάτι που στην συνέχεια θα φανερώσει αυτό το τίποτα την σοφία του Θεού. Μία ημέρα κοιτούσα ένα ντοκιμαντέρ που έδειχνε πως δημιουργήθηκε το Λας Βέγκας. Πριν δημιουργηθεί ήταν μία μεγάλη έρημος, όμως σήμερα έγινε κάτι που προσελκύει πολύ κόσμο. Το Ντουμπάι δεν ήταν και αυτό τίποτα και όμως με την παρέμβαση των ανθρώπων έγινε κάτι. Η Δημιουργία δεν υπήρχε όμως με την παρέμβαση του Θεού έγινε το στολίδι του Θεού και των λογικών ανθρώπων. Και η επιστήμη λέει ότι δεν υπήρχε, αλλά κάτι προκάλεσε μία έκρηξη και δημιουργήθηκε ο πλανήτης μας και η Δημιουργία ολόκληρη, δεν γνωρίζουν όμως τι προκάλεσε αυτή την έκρηξη. Γι’ αυτό να γνωρίζουμε όλοι ότι πίσω από το τίποτα, φαινομενικά υπάρχει το τίποτα και προσωρινά υπάρχει το τίποτα μέχρι να γίνει κάτι. Το τίποτα είναι ο χώρος για να γίνει κάτι, αλλά όμως πίσω από κάτι, το οποίο το βλέπουμε σήμερα όπως είναι η Δημιουργία, δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν υπάρχει κάτι. Σίγουρα υπάρχει κάτι που το δημιούργησε, υπάρχει κάτι που το πρόσταξε να γίνει αλλά και το συντηρεί. Για εμάς αυτό το κάτι είναι αυτός που δημιούργησε τα πάντα, ο Πατέρας - Θεός. Παρόλα αυτά εμείς διεξάγουμε πνευματικούς αγώνες για να συναντήσουμε αλλά και να γνωρίσουμε αυτό που κρύβεται πίσω από το κάτι που ήδη υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, τον Δημιουργό, αφού από τώρα και στο εξής όλοι εμείς που αντιλαμβανόμεθα την παρουσία του Θεού ελπίζουμε ότι θα είμαστε κι εμείς κληρονόμοι, συγκληρονόμοι και συμμέτοχοι της δικής του δόξης με πολίτευμα την αγάπη, την δικαιοσύνη και την ειρήνη. Σίγουρα όσοι δεν το ζητούν αυτό που κρύβεται πίσω απ’ όλα όσα βλέπουμε και δεν βλέπουμε δεν μπορούν και να το βρουν. Όμως η αγάπη του Θεού και μέσα από τα δημιουργήματα πολλές φορές συνετίζει πολλούς και δείχνει τον δρόμο για την αναγέννηση, για την θέωση, για την επιστροφή. Εμείς όμως αφού αντιλαμβανόμαστε και αισθανόμαστε όλο αυτό, έχουμε γεννηθεί με θεϊκά πατρικά συναισθήματα και πάντα θα ψάχνουμε τον Πατέρα μέχρι να τον βρούμε, αφού αυτά τα συναισθήματα μας πληροφορούν για την ύπαρξη του Θεού. Και είναι αδιασάλευτο – ισχυρό μέσα μας ότι πίσω από τη ζωή μας, πίσω από τα πάντα κρύβεται ο Θεός. Θα φέρω ένα παράδειγμα για να καταλάβουμε τι σημαίνει ισχυρά συναισθήματα. Υπάρχει μία χελώνα η καρέτα – καρέτα. Αυτή φεύγει από πολύ μακριά ανάλογα με το που ζει και έρχεται ένα μέρος αυτών στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στην Ζάκυνθο. Αυτή η χελώνα περνά πολλές φορές τον Ατλαντικό ωκεανό μέχρι να φτάσει και μάλιστα κάνει μήνες ταξίδι για να φτάσει στην Ζάκυνθο. Όταν φτάσει γεννά τα αυγά της και επιστρέφει ξανά εκεί από όπου ξεκίνησε το ταξίδι της, το οποίο όπως είπαμε κρατά μήνες. Το μεγαλείο είναι ότι όταν τα αυγά σπάσουν και γεννηθούν τα χελωνάκια, όσα είναι υγιή, ακόμα και αυτά που είναι άρρωστα κάνουν προσπάθεια και τρέχουν προς την θάλασσα, πέφτουν στην θάλασσα και ταξιδεύουν μήνες - χρόνια για να πάνε, που λέτε; Απλά, να πάνε να βρουν την χώρα που ζει η μητέρα τους για να την συναντήσουν και να την γνωρίσουν και πάντα την βρίσκουν χωρίς GPS, χωρίς πυξίδα, χωρίς τίποτα, μόνο με το ένστικτο το οποίο τους έβαλε μέσα τους ο Θεός. Δηλαδή φεύγουν μικρά χελωνάκια και φτάνουν μεγάλες πλέον χελώνες και όλο αυτό συμβαίνει διότι το ένστικτό τους τους λέει ότι υπάρχει μάνα που τα γέννησε και θέλουν να την συναντήσουν. Εδώ βλέπουμε ότι αυτά τα χελωνάκια δεν είδαν την μητέρα τους όταν γεννήθηκαν όμως ξέρουν ότι υπάρχει, έτσι αγωνιωδώς την ψάχνουν και την βρίσκουν. Έτσι είναι και ο άνθρωπος του Θεού, δεν επηρεάζεται από κάπου αλλά έχει μέσα του ένστικτα καθώς γεννιέται και αυτά τον οδηγούν στον Θεό. (Όσα χελωνάκια δεν μπορούν να μπουν στο νερό, σπάνια περίπτωση αλλά μπορεί να υπάρξει, διαπιστώνουν οι επιστήμονες ότι αυτά τα χελωνάκια έχουν προβλήματα υγείας, εγκεφαλικά προβλήματα ή κινητικά προβλήματα ή γενετικά προβλήματα ή διανοητικά προβλήματα). Συμπέρασμα: Όσοι δεν αναγνωρίζουν την ύπαρξη του Θεού, όσοι δεν ψάχνουν τον Θεό, όσοι λένε ότι τίποτα δεν υπάρχει, θα πρέπει να επισκεφτούν πνευματικό γιατρό διότι θα έχουν ή εγκεφαλικά προβλήματα ή πνευματικά προβλήματα ή διανοητικά προβλήματα που τους προξένησε ο διάβολος και τα οποία τους δυσκολεύουν να βρουν τον Θεό. Αν είναι δυνατόν να λες δεν υπάρχει τίποτα, δεν υπάρχει Θεός. Όλα αυτά που βλέπεις άνθρωπε είναι κάτι. Πίσω από αυτό υπάρχει ο Θεός. Καλό είναι λοιπόν να τα προσέξουμε και να μην λέμε «χαζομαρούλες» διότι όλη η Δημιουργία μυρίζει Θεό. Αδέλφια μου, μετά από πολλές νουθεσίες και πολλές παρεμβάσεις για εκατομμύρια χρόνια στην Παλαιά Διαθήκη, μόλις πριν δύο χιλιάδες χρόνια ο άνθρωπος κατάφερε να είναι έτοιμος για το επόμενο στάδιο. Βλέποντας ο Πατέρας – Θεός ότι ο άνθρωπος ωρίμασε εν μέρει έκανε μία καινούργια αρχή, μία καινούργια συνθήκη μέσω του Υιού η οποία αφορά το ανθρώπινο γένος. Αυτή είναι ότι αποφάσισε να μας ανυψώσει σ’ ένα ανώτερο στάδιο και επίπεδο σχέσης μαζί του (μας βγάζει από τον νόμο και μας βάζει στην χάρη, στο έλεος, στην αγάπη). Δηλαδή μετά την Δημιουργία, μετά την πτώση των πρωτοπλάστων, μετά τον Αβραάμ, τον Μωυσή, τον νόμο, μετά τις διαμάχες, μετά τις πονηρίες, μετά τα συμφέροντα, μετά τους πολέμους, αφού γνωρίσαμε το κακό και το καλό, διότι μέσα στο κακό όλους αυτούς τους αιώνες υπήρχαν και πολλά παραδείγματα από ανθρώπους οι οποίοι υπηρέτησαν τον νόμο του Θεού, υπηρέτησαν την δικαιοσύνη, την υπομονή, την εν μέρει αγάπη και εμφάνισαν ξεχωριστές ευλογίες, οι οποίες για πολλούς έγιναν κίνητρα ζωής, ήρθε η ώρα σήμερα για κάτι πιο προχωρημένο και ο λόγος αδέλφια μου διότι πριν δύο χιλιάδες χρόνια ο Θεός θέλησε να μας οδηγήσει να σπουδάσουμε το καθαρό καλό, το άγιο, εκείνο που δημιουργεί αγιότητα. Έτσι θέλησε μέσω του Υιού του να γνωρίσουμε την δικαιοσύνη στο αποκορύφωμά της, να γνωρίσουμε το μέγα έλεος, να γνωρίσουμε τις δυνάμεις του Αγίου Πνεύματος, τους καρπούς, τα χαρίσματα, να γνωρίσουμε τις ιδιότητες του Θεού, γενικότερα να γνωρίσουμε την σοφία του Θεού η οποία υπερβαίνει κάθε ανθρώπινη νόηση και καταλήγει στην ανυπόκριτη αγάπη. Όλος ο χρυσός του κόσμου είναι μία χούφτα άμμου μπροστά της πολυποίκιλης σοφίας του Θεού. Ο λόγος που δόθηκε αλλά και συνεχίζει να δίνεται η σοφία του Θεού είναι ώστε όλοι μας να τον γνωρίσουμε τον Θεό - Πατέρα μας καθώς είναι. Για τον λόγο αυτό ξεκίνησε το δεύτερο μέρος του σχεδίου του Πατέρα – Θεού. Ο τρόπος που το ξεκίνησε το καινούργιο έργο αγάπης και αναγέννησης είναι με την παρουσία του Υιού του. Όλοι ξέρουμε ότι ο Πατέρας γέννησε Υιό και Θεό σαρκωθέντα. Ο λόγος διότι ήθελε να οδηγήσει την πνέουσα τα λοίσθια ανθρωπότητα, τον λογικό άνθρωπο ο οποίος άφησε την μεγάλη δόξα που τον στεφάνωσε ο Θεός και ομοιώθη με τα ζώα, στο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση. Για να πετύχει το εγχείρημα αυτό χρησιμοποίησε την αγνή κοιλία της παρθένου Μαρίας. Έτσι γεννήθηκε ο ίδιος ο Θεός, ο οποίος κατοίκησε μεταξύ ημών, σαρκώθηκε ο ίδιος ο Θεός. Έτσι γεννήθηκε ο σαρκωθείς Λόγος, ο Χριστός. Αδέλφια μου, ο Θεός γεννάται εν ανθρώποις. Ο λόγος; Για να αναγεννηθεί ο άνθρωπος εν Θεώ. Δεν θα μπορούσε εξάλλου να υπάρχει καλύτερος τρόπος για να γνωρίσει ο άνθρωπος τον Θεό και να διδαχθεί απ’ αυτόν, παρά να έρθει ο ίδιος. Μία φορά ρώτησε ένας μαθητής παρόλο που έβλεπε μεγάλα πράγματα να συμβαίνουν καθώς ακολουθούσε τον Ιησού, Κύριε δείξον εις ημάς τον Πατέρα και αρκεί εις ημάς και πήρε την πιο τέλεια απάντηση την οποίαν ουδείς μέχρι σήμερα δεν μπόρεσε να πει ποτέ ή και αν κάποιος μέσα στην παγκόσμια ιστορία έκανε τον Θεό, τον φιλόσοφο, τον μύστη, δεν μπόρεσε όμως να αποδείξει ότι είναι θεός, όπως ο Χριστός, ο οποίος το απέδειξε σε σημείο οι πρώτοι άνθρωποι που τον γνώρισαν να λένε εθεασάμεθα την δόξα, δόξα ως μονογενούς παρά του Πατρός πλήρης χάριτος και αληθείας. Αυτή η απάντηση έχει ως εξής, τόσο καιρό είμαι μεθ’ υμών και δεν με έγνωκας Φίλιππε; Είναι πράγματι σοκαριστικό! Ο Θεός ο ίδιος να ενσαρκωθεί στον Ιησού για να διδάξει και να οδηγήσει την πνέουσα τα λοίσθια ανθρωπότητα στην θέωση. Αυτή αδέλφια μου είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της αγάπης του Πατέρα μας, αφού ο Υιός, ο ίδιος ο Θεός ήρθε στη Γη και ντύθηκε το βαρύ ρούχο της ύλης που προήλθε από την αποστασία ώστε να αναγεννήσει τον καθένα άνθρωπο. Δεν υπάρχει άλλο πρόσωπο ούτε στον ουρανό, ούτε στη Γη που να μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην σωτηρία, στην αναγέννηση, στην θέωση. Σε αυτόν θέλουσι κλίνει γόνυ πάντες οι λαοί της Γης από αγγέλους μέχρι όλους τους ανθρώπους. Είναι γραφικό, πάντας ανθρώπους σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν. Ο λόγος που ο Υιός σαρκώθηκε ήταν και συνεχίζει να είναι η επαναφορά του ανθρώπου στη ζωή, στην άφθαρτη ζωή. Στην συνέχεια να δείξει σε κάθε αποστάτη το δρόμο της ζωής αλλά και τον τρόπο να μπορέσει ο κάθε καλοπροαίρετος άνθρωπος να αποκτήσει το σώμα της δόξης. Δεν μπορεί ουδείς να αμφισβητήσει τον Χριστό, διότι οι άνθρωποι έχουν αγάπη η οποία φτάνει μέχρι τα οικεία τους πρόσωπα, ο Χριστός όμως φανέρωσε και απέδειξε με τη ζωή του το αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους, οίτινες σας καταρώνται, ευεργετείτε εκείνους, οίτινες σας μισούσι. Αυτός το είπε, μόνο αυτός και το εφάρμοσε και το δίδαξε με τη ζωή του. Πάνω από τον σταυρό εκεί που έβγαινε η ψυχή είπε το, Πάτερ άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποίουσιν, στον Πέτρο είπε, ο διδούς μάχαιραν, μάχαιραν θα λάβει, επίσης πόσες φορές αν αμαρτήσει ο αδελφός μου να τον συγχωρήσω, επτά; Δεν σοι λέγω έως επτάκις, αλλ' έως εβδομηκοντάκις επτά. Αυτά τα φανέρωσε ο Χριστός και γνωρίζουμε ότι η μεγάλη σοφία είναι αυτή που αγκαλιάζει την μικρή σοφία αρκεί να την παραδεχτεί και να την ακολουθήσει. Είναι γραφικό και εδώ είναι το μεγαλείο διότι ο Χριστός δεν μας θέλει δούλους, σκλάβους και υποτελείς αλλά φίλους του με δόξα και προσωπικότητα, ό,τι εγώ ποιώ σεις πλιότερα τούτων θέλετε ποιήσει. Ίσως το λέει από ταπείνωση, γιατί τι μεγαλύτερο να κάνει ένας άνθρωπος από το να δώσει τη ζωή του λύτρο αντί πολλών και να σπουδάσει με την θυσία του το ανθρώπινο γένος. Με την παρουσία του Χριστού οι άνθρωποι που έχουν πνεύμα Κυρίου μέσα τους βρήκαν το νόημα της παρουσίας τους, αφού ο Κύριος με το έργο αγάπης όχι μόνο μας έμαθε να έχουμε μία ποιοτική ζωή αλλά και μία ποσοτική, άφθαρτη ζωή. Είναι γραφικό, ο Κύριος διά του Ευαγγελίου έφερε την ζωήν και την αφθαρσίαν διά του Ευαγγελίου, όμως οι άνθρωποι δεν τον δέχτηκαν και τον σταύρωσαν. Μάλιστα ο Πατέρας δύναται και μπορεί διά Πνεύματος Αγίου να μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών εις το γενέσθαι αυτό σύμμορφον τω σώματι της δόξης αυτού (Φιλιπ.γ΄21.). Αρκεί ο άνθρωπος να τον ακολουθήσει, να έχει καλή πρόθεση και  έργα αγάπης. Με την παρουσία του Κυρίου ο Πατέρας θέλησε να δείξει πως μπορούν οι άνθρωποι να βγουν απ’ την αμαρτία, να βγουν από την φυλακή της φθοράς και να επιστρέψουν τα παιδιά του στην πνευματική τους πατρίδα, στην αρχική τους κοιτίδα, στην χώρα των ζώντων. Ο Ιησούς αδέλφια μου έδειξε πως ο δρόμος για τη ζωή, για την ελευθερία, για την θέωση, για την τελειότητα είναι ένας και αυτός δεν είναι παρά μόνο η αγάπη για τον Θεό και τον διπλανό, αγάπη η οποία ακόμα πρέπει να στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο αλλά και εχθρό. Σκοπός του Ευαγγελίου είναι οι άνθρωποι να γίνουν αγάπη. Οι άνθρωποι στην Παλαιά Διαθήκη δεν γνώριζαν την αγάπη και εν μέρει γνώριζαν τον Θεό και ο λόγος διότι προέβαιναν ακόμα και οι άνθρωποι του Θεού σε απάνθρωπα γεγονότα. Ο προφήτης Ηλίας αγαπούσε τον Θεό και είχε ζήλο Θεού, όμως έφτανε σε σημείο να σκοτώνει ανθρώπους διότι ο νόμος έλεγε να σκοτώνεις τον αμαρτωλό από την κούνια. Αυτό ήταν το πνευματικό επίπεδο της εποχής.  Μία ημέρα όμως ο προφήτης Ηλίας αναφέρεται πως έψαχνε τον Θεό και κουρασμένος κάθισε κάτω από ένα δεντράκι και εκεί φύσηξε ένα αεράκι και αυτό του έδωσε χαρά και ένιωσε ειρήνη και κατάλαβε ότι ο Θεός δεν είναι ούτε αστραπές, ούτε βροντές, ούτε μαχαίρια αλλά ειρήνη, αγάπη, δικαιοσύνη. Ο Χριστός για να μας διδάξει την αγάπη χρησιμοποίησε στην Καινή Διαθήκη και τον συνάνθρωπο, αφού ζήτησε η αγάπη να στρέφεται και προς τον αδελφό αλλά και προς τον εχθρό ως εαυτόν. Στην συνέχεια η αγάπη να αγκαλιάζει και την Δημιουργία ολόκληρη, αφού και αυτή όπως γνωρίζουμε βάσει του Λόγου του Θεού υποφέρει περιμένοντας του Υιούς και τις Θυγατέρες για την απολύτρωσή της. Βλέπουμε τι κακό κάνουν οι άνθρωποι για τα χρήματα στην Δημιουργία ολόκληρη. Με την αγάπη οι λειτουργίες του σώματος αλλάζουν, αφού όλα τα μέλη ζωοποιούνται. Έτσι ο άνθρωπος ζει σε αρμονία. Ο εγκέφαλος με την αγάπη, την ειρήνη αλλά και την δικαιοσύνη ενεργοποιεί όλες τις δυνατότητες που του καθόρισε ο Πατέρας ώστε να λειτουργήσει μέσα μας το δέντρο της ζωής. Με αυτόν τον τρόπο γνωρίσαμε ότι η αγάπη, ο Θεός όταν ζει μέσα μας μας ζωοποιεί ενώ όταν λείπει από τη ζωή μας πάντα θα αντιμετωπίζουμε προβλήματα πνευματικά, βιολογικά, επικοινωνιακά, απρόβλεπτη θα είναι η ζωή μας. Ο Χριστός αδέλφια μου όλοι ξέρουμε ότι ολοκλήρωσε το έργο αγάπης προς τον Θεό - Πατέρα αλλά και προς τον άνθρωπο. Τώρα απομένει οι άνθρωποι αφού έχουν ανά χείρας το θεόπνευστο έργο του Κυρίου, την Καινή Διαθήκη, τον Λόγο του Θεού να ωριμάσουν πνευματικά και να θελήσουν να το κάνουν πολίτευμα αδιασάλευτο στη ζωή τους ούτως ώστε όταν ο Θεός το δει αυτό να έρθει και να σκηνώσει ανάμεσά μας. Έχουμε μέχρι σήμερα εκατομμύρια ανθρώπους που υπηρέτησαν με τη ζωή τους την λογική του Θεού, όμως για να γίνει αυτό σε παγκόσμιο επίπεδο θα χρειαστεί πάλι η παρέμβαση του Θεού. Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Χριστός φανέρωσε τα εξής, Συμφέρει εις εσάς να απέλθω εγώ. Διότι εάν δεν απέλθω, ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί προς εσάς· αλλ' αφού απέλθω, θέλω πέμψει αυτόν προς εσάς∙ και ελθών εκείνος θέλει ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας και περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως· περί αμαρτίας μεν, διότι δεν πιστεύουσιν εις εμέ· περί δικαιοσύνης δε, διότι υπάγω προς τον Πατέρα μου και πλέον δεν με βλέπετε· περί δε κρίσεως, διότι ο άρχων του κόσμου τούτου εκρίθη. Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα. Εκείνος θέλει δοξάσει εμέ, διότι εκ του εμού θέλει λάβει και αναγγείλει προς εσάς. Πάντα όσα έχει ο Πατήρ, εμού είναι· διά τούτο είπον ότι εκ του εμού θέλει λάβει και αναγγείλει προς εσάς. Αφήνει να εννοηθεί πως όσο μεγάλο και αν είναι το πνευματικό μας επίπεδο δεν γνωρίζουμε όλη την αλήθεια. Πρέπει να έλθει ο Παράκλητος, εκείνος θα κηρύξει το Ευαγγέλιο της βασιλείας εν δυνάμει σε όλον τον κόσμο όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου. Αδέλφια μου, τα επόμενα χρόνια να γνωρίζουμε όλοι ώστε να ετοιμάσουμε εαυτούς πνευματικά σύμφωνα με το νέο σύνταγμα του κόσμου (της αγάπης, της δικαιοσύνης, της ειρήνης, της ζωής) ότι όλους τους ανθρώπους της Γης θα τους συνταράξει ένας αγαθός, ισχυρός πνευματικός σεισμός, ο οποίος με την σοφία του Θεού σαν ακτίνα φωτός θα διασχίσει τον πλανήτη ολόκληρο και θα ενεργοποιήσει το πνεύμα αλλά και το σώμα εκατομμυρίων ανθρώπων που σήμερα υπηρετούν το αγαθό με την όποια αγαθή προσπάθειά τους, ώστε να ζήσουν την ολοκληρωμένη σοφία του Θεού, η οποία θα σταθεί στον θρόνο του Θεού και αυτή θα βοηθήσει τους ανθρώπους της Γης να μπορέσουν να προσεγγίσουν την δόξα του Θεού. Στην συνέχεια όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα συνταχθούν στις δικές του αρχές οι οποίες συγκλίνουν στην αγάπη, η οποία αγάπη θα στρέφεται στον Δημιουργό και στον αδελφό, φίλο αλλά και εχθρό. Δεν θα είναι δηλαδή υποκριτική αγάπη η οποία θα στρέφεται μόνο ως προς τα οικία πρόσωπα την οποίαν ο Χριστός καταδίκασε λέγοντας, και εάν αγαπάτε τους αγαπώντας σας, ποία χάρις χρεωστείται εις εσάς; διότι και οι αμαρτωλοί αγαπώσι τους αγαπώντας αυτούς. Είναι γραφικό, εν τοις εσχάταις ημέρες θέλω εκχέει υπό του Πνεύματός μου εις πάσαν σάρκα. Ήρθε η ώρα να ετοιμάσουμε εαυτούς ώστε να γνωρίσουμε και να ζήσουμε τον Θεό μέσα μας. Μπορεί πολλοί λόγω της αμαρτίας, λόγω της φθοράς, λόγω της άγνοιας να διστάζουν, να αμφιβάλλουν όμως ας μας ακούσουν και ας ξεκινήσουν και αυτοί τον καλό αγώνα και να είναι σίγουροι ότι στην συνέχεια θα συλλάβουν αλλά και θα φωνάζουν από χαρά λέγοντας, Κύριε, αν και άβυσσος αμαρτημάτων εκύκλωσέ με εσχάτη, αλλ’ ως τον Προφήτην Ιωνάν ανάγα γε , εκ φθοράς την ζωήν μου. Και ο λόγος διότι με την παρουσία του Κυρίου ελήφι τέλος ο νόμος αφού Χριστός νηπιάσας πληρωτής του νόμου δεχθείς περιτομήν κατεδέξατο και έλυσε την του νόμου κατάρα. Ξέρουμε ότι τα οψώνια της αμαρτίας είναι ο θάνατος και η αμαρτία δημιουργείται όταν δεν τηρούμε τον νόμο, φεύγει λοιπόν ο νόμος τώρα και έρχεται η χάρη, το έλεος, άρα διά της πίστεως μπορούμε να ζωοποιήσουμε τον εαυτό μας. Σίγουρα εμείς οι Χριστιανοί ακόμη και σήμερα δεν το εννοήσαμε αυτό γιατί όλοι κρίνουμε, γιατί όλοι λέμε ψέματα, έχουμε εγωισμό, κρατάμε των άλλων τα λάθη και είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να επιτεθούμε στον καθέναν συνάνθρωπό μας, αν όμως καταλάβουμε ότι ο Χριστός μας έδωσε το έλεος και ότι ο ίδιος δεν έχει μέσα του καμία τάση ούτε να μας προσβάλει, ούτε να είναι ανώτερός μας, με χαρά θέλει να μας μεταδώσει τα πάντα, με πολύ αγάπη και καθαρό μάτι μας κοιτάζει όλους μη έχοντας ουδεμία πονηρία για κανέναν σίγουρα θα αλλάξουμε στάση ζωής. Αδέλφια μου, αν πιστεύουμε ότι ο Θεός μας κάλεσε ας τον ακολουθήσουμε με σοβαρότητα ώστε να δούμε ευλογία. Σκοπός του καλέσματος του Θεού είναι ο άνθρωπος να φτάσει στην αγάπη, αν δεν φτάσει τότε διαβάζει χωρίς αποτέλεσμα. Σίγουρα το έλεος του Θεού μπορεί να τον αναστήσει και να βρεθεί στη ζωή. Χρειάζεται όμως να συντροφεύει τον καθέναν ένα έργο αγάπης είτε ζει, είτε κοιμάται. Ο άνθρωπος του Θεού κοιμάται, αφού ο Κύριος θα τον θυμηθεί και θα τον αναστήσει, όμως έχουμε διαβάσει στον Λόγο του Θεού ότι όπου υπάρχει εγωισμός, αλαζονεία ο Θεός διεσκόρπισε τα οστά των ανθρωπάρεσκων σε όλη τη γη. Όσοι λοιπόν αρέσκονται στον εαυτό τους και φροντίζουν μόνο το εγώ τους είναι ανεπιθύμητοι από τον Θεό και πρέπει να αλλάξουν. Δεν υπάρχει δικό μου αλλά δικό μας, δεν υπάρχει το εγώ αλλά το εμείς. Αν πιστεύουμε λοιπόν ότι ο Θεός είναι Άγιος, ας γίνουμε άγιοι. Αν πιστεύουμε ότι ο Θεός είναι δίκαιος, ας γίνουμε δίκαιοι. Αν πιστεύουμε ότι ο Θεός είναι ζωή άφθαρτη, ας γίνουμε ζωή άφθαρτη. Αν πιστεύουμε ότι ο Θεός είναι αγάπη, ας γίνουμε αγάπη. Αν πιστεύουμε στον Θεό, ας φύγουμε από τα λόγια περί Θεού και ας ξεκινήσουμε να ζούμε τα έργα του Θεού ώστε αυτά να κοσμούν από σήμερα εμάς τους ίδιους για να κοσμούν και όλον τον πλανήτη στη συνέχεια. Αδέλφια μου, έναν πλάσας ο Θεός άνθρωπον εξ αυτού πάντας προσέταξε γενέσθαι ίνα πάντες αλλήλους ως ένα νομίζωμεν. Και εν αγάπη προς αλλήλους διάγειν σπουδάζωμεν. Πολλών πλήσας την οικουμένην αγαθών, έδωκεν εκάστη χώρα ιδιάζουσαν επιτηδειότητα καρπών, ίνα διά της χρείας αναγκών προς αλλήλους βαδίζοντες ώστε να αγαπώμεν αλλήλους. Αυτή εν ολίγοις είναι η σοφία του Θεού η οποία θα μας εξασφαλίσει την ενότητα όλων των Χριστιανών και όλων των λαών της Γης. Όσοι το καταλαβαίνουν αυτό αυτόματα με το σχετικό έργο μπορούν από σήμερα να ανήκουν στον λαό του Θεού, στο γένος του Θεού. Είναι γραφικό και διά της πίστεως λαμβάνει χώρα, υμείς δε γένος εκλεκτόν, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον, λαός εις περιποίησιν, όπως τας αρετάς εξαγγείλητε του εκ σκότους υμάς καλέσαντος εις το θαυμαστόν αυτού φως· οί ποτέ ου λαός, νυν δε λαός Θεού, οι ουκ ηλεημένοι, νυν δε ελεηθέντες. Γένοιτο, γένοιτο αμήν. (Πέτρου Α΄ 2:9-10). Και ξέρετε υπάρχει το γένος του Θεού στη Γη το οποίο θα δημιουργήσει το έθνος του Θεού, όμως οι Χριστιανοί για να συμβεί αυτό πρέπει να φτάσουν στο σημείο να ζήσουν, την αγάπη, να ζήσουν τον Χριστό. Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργηθεί το έθνος του Θεού το οποίο θα έχει την λογική του Θεού που συγκλίνει στην ειρήνη, στην δικαιοσύνη (προσφορά), στην αγάπη την ανυπόκριτη, στους καρπούς, στα χαρίσματα, στα σημεία του Αγίου και Παναγίου Πνεύματος.

Υπάρχουν τώρα και πολλοί άνθρωποι του κόσμου όπως είπα στην αρχή οι οποίοι λένε εκτός από το ότι δεν υπάρχει Θεός αλλά το τίποτα, ότι όλα έχουν μία αρχή κι ένα τέλος. Δηλαδή αυτή η μερίδα των ανθρώπων δέχεται την αρχή φιλοσοφικά χωρίς να την γνωρίζει και επειδή δεν γνωρίζει πως να διατηρήσει αυτή τη ζωή καθόρισε και το τέλος, όμως ο Χριστός μας φανέρωσε ότι έχουμε ναι μεν αρχή αλλά με την μετάνοια, την αναγέννηση, τον αγιασμό, την ζώσα πίστη στη ζωή, στο Χριστό απλά δεν θα έχουμε τέλος, αφού σήμερα με τις έρευνες και η Δημιουργία ολόκληρη διδάσκει σοφία αφού σε αυτή φανερώνονται οι άφθαρτες προϋποθέσεις του Θεού. Σήμερα εκτός από τον Λόγο του Θεού και η Δημιουργία διδάσκει τους ανθρώπους και μάλιστα φέρνει σε αυτούς πολυποίκιλη σοφία Θεού. Ακόμα μας φανέρωσε ο Υιός με την παρουσία του ότι η αμαρτία, η παρακοή είναι αυτή που γέννησε τον θάνατο, γι’ αυτό έγινε ο ίδιος παράδειγμα προς μίμηση. Έτσι ο Θεός έφερε τη ζωή και την αφθαρσία διά του Ευαγγελίου, με αυτόν τον τρόπο κατέρριψε ολοσχερώς τις διδασκαλίες εκείνες που ευλογούν τον θάνατο. Ο Θεός με την παρουσία του φανέρωσε ότι όλα έχουν μία αρχή και όχι τέλος. Η αρχή είναι αλήθεια. Το τέλος όμως σε προσωπικό επίπεδο αλλά και σε γενικό επίπεδο καταρρίφθηκε από τον Χριστό, αφού αυτός είπε, ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο; Για όλους εμάς σήμερα η λογική του χτες φεύγει και στην θέση της μπαίνει η σοφία του Θεού η οποία φανέρωσε το άφθαρτο, το αιώνιο, το άγιο, τη ζωή την αιώνια. Ο ίδιος είπε, εγώ είμαι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος, εγώ θέλω δώσει εις τον διψώντα εκ της πηγής της ζωής δωρεάν. Χρειάζεται τώρα όλοι εμείς με κίνητρο τον Χριστό, την αφιέρωση, την υγιαίνουσα διδασκαλία να σπουδάσουμε και να εντάξουμε σήμερα που έχουμε καιρό την σοφία του Θεού στη ζωή μας ώστε το έλεος να καυχάται της κρίσης. Όλοι σήμερα κρίνουν και όλοι πεθαίνουν, αφού η κρίση είναι εωσφορικό στοιχείο και όποιος έχει την λογική του Εωσφόρου δεν έχει λογική, αφού αυτή τον καθιστά μελλοθάνατο. Ο μελλοθάνατος δεν μπορεί να έχει όνειρα. Ο Εωσφόρος μας οδηγεί στον θάνατο όταν μας καλεί να ζούμε για το προσωπικό συμφέρον μας καλλιεργώντας μόνο το εγώ μας, πράγμα αντιπαθέστατο στον Θεό, αφού ο ίδιος ο Θεός φανέρωσε ότι ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται ταπεινοίς δίδει χάριν. Φανταστείτε ο Θεός να είχε το εγώ και να κοιτούσε μόνο τον εαυτό του, αυτόματα όποιος έλεγε κάτι κακό για αυτόν θα καταστρέφονταν και όλος ο πλανήτης θα ζούσε μέρα - νύχτα στην σκιά του τρόμου, αλλά και όλα τα έργα του ανθρώπου θα είχαν την απόλυτη υποκρισία, αφού θα φοβούνταν αυτόν, ενώ σήμερα γνωρίζουμε ότι ο Θεός δεν πειράζεται, ο Θεός είναι απείραστος κακού, ουδένα πειράζει έκαστος πειράζεται εκ του ιδίου αυτού επιθυμίες και ξέρουμε η επιθυμία γεννά την αμαρτία και η αμαρτία τον θάνατο. Το βλέπουμε ότι είναι απείραστος κακού. Ό,τι και να λέμε, ό,τι και να κάνουμε αυτός δεν μας ελέγχει, δεν μας πολεμά αλλά πάντα έχει για όλους μία ανοιχτή αγκαλιά, με ένα αληθινό Κύριε ελέησέ με, αμέσως ακούμε την φωνή του η οποία φανερώνει, ότι σωτηρία εγένετο εις τον οίκο τούτο. Αδέλφια μου, με την παρουσία του Θεού η κρίση θα φύγει, το εγώ θα εκλείψει και την θέση του θα πάρει ένα καινούργιο πνευματικό εργαλείο το οποίο θα καθορίσει την αγάπη μεταξύ μας. Αυτό είναι το έλεος και μάλιστα αναφέρεται γραφικά ότι το έλεος θα καυχάται της κρίσης. Ο Χριστός μας με την παρουσία του και το έλεός του γκρέμισε κάθε μεσότοιχο της όποιας έχθρας. Στην επίγεια ζωή του δεν έλειψε ένα σημαντικό γεγονός το οποίο φρόντισε ο Θεός να λάβει χώρα, ώστε να μάθουμε το έλεος. Γνωρίζουμε πως η όποια πνευματική πρόοδος έρχεται μέσα από ένα απλό γεγονός, όταν όμως ο Θεός φανερώνει την αξία αυτού του γεγονότος τότε αυτό αλλάζει την ιστορία και τη ζωή του ανθρώπινου γένους. Ποιο είναι αυτό; Μία ημέρα οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι έφεραν σε αυτόν μία γυναίκα συλληφθείσαν επί μοιχεία. Την πήγαν σε αυτόν με σκοπό να τον πειράξουν ζητώντας την γνώμη του λέγοντάς του πως την έπιασαν επ αυτοφώρω μοιχευομένη και ο νόμος λέει να την λιθοβολήσουν. Περιμένοντας να ακούσουν την απάντησή του αυτός έσκυψε κάτω γράφοντας στο χώμα. Τότε με πράο, γαλήνιο και ειρηνικό ύφος τους απαντά, ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω. Πρώτη φορά ακούστηκε αυτό στην παγκόσμια ιστορία. Τότε ένας - ένας άρχισε να πετά τις πέτρες από τα χέρια του και να φεύγει. Αυτό λοιπόν το έλεος πρέπει να μας καταδιώκει πάσας τας ημέρα της ζωής μας. Οι άνθρωποι του Θεού εξαιτίας του Χριστού από την ώρα που θα συλλάβουν την αξία του ελέους, την αξία του Χριστού θα χρησιμοποιήσουν όλα τα ρήματα που ο ίδιος χρησιμοποίησε και θα ελευθερωθούν από τα στοιχεία που τους δημιουργούν σύγχυση προβαίνοντας σε πράξεις οι οποίες δεν αρμόζουν στην αγάπη. Οι άνθρωποι του Θεού με την σοφία του Θεού δεν θα βλέπουν λάθη και ο λόγος που όλα θα αλλάξουν και ήδη πολλά έχουν αλλάξει είναι για να μπορέσουν να ζήσουν αιώνια, να γίνουν κληρονόμοι του κτιστού και άκτιστου κόσμου. Σήμερα με την παρουσία του Χριστού μας δεν υπάρχει τέλος. Ρωτάμε τώρα, όλοι μπορούν να αποκτήσουν τη ζωή, τον Θεό; Η απάντηση είναι όχι. Μόνο ο άνθρωπος που θα πιστέψει στον Χριστό και θα σπουδάσει αυτόν. Μόνο αυτός που θα θελήσει να νομοθετείται μέσα από την ελεύθερη βούλησή του από αυτόν, τότε αυτός και μόνο θα μπορέσει να ζήσει. Όμως η αγάπη του θέλει όλοι να εντάξουν εαυτούς στην δική του λογική η οποία εκδηλώνεται με την αγάπη. Αδέλφια μου, ας γίνουμε οι άνθρωποι του Θεού. Το αν ο κόσμος δεν εξελίσσεται σήμερα πνευματικά εμάς δεν θα πρέπει να μας απασχολεί. Ο Θεός έχει τρόπο όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου να ελκύσει πολλούς αφού θα παρουσιαστεί με την δική του σοφία μέσω Εκείνου ο οποίος θα φανερώσει ολοκληρωμένη την αλήθεια, θα φέρει κρίση, δικαιοσύνη. Αυτόν θα τον ακούσουν οι άνθρωποι όταν έρθει. Ότι ο άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται να ακολουθήσει τον Θεό σήμερα είναι διότι έχει δεθεί πολύ και με την ύλη, σε αυτή έχει δώσει όλη την ενέργειά του. Όλη η πίστη των πολλών ανθρώπων στρέφεται γύρω από αυτή.

Για να ξεφύγουμε από αυτήν πρέπει να πιστέψουμε ότι ουδείς αν δεν γίνει του Θεού δεν θα καταλάβει το μη μεριμνάτε περί την αύριον, η αύριον θέλει μεριμνήσει, καθώς εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού ότι δεν σπείρουν αλλά ούτε και θερίζουν και όμως ο Πατέρας ο ουράνιος τρέφει αυτά. Ο άνθρωπος του Θεού ο οποίος πίστεψε στον Θεό και εξελίσσεται διά του Λόγου θα καταφέρει το ακατόρθωτο.  Ο Χριστός φανέρωσε ότι ο άνθρωπος με την σοφία του Θεού έχει αρχή μα δεν έχει τέλος! Εξάλλου αν ο Θεός ήθελε να φτιάξει κάτι απλό μέσα στην Δημιουργία θα μπορούσε να είχε φτιάξει τον άνθρωπο χωρίς τους αγγέλους, χωρίς γνώση στο κακό παρά μόνο στο καλό. Ναι, τότε θα μπορούσε ο άνθρωπος να ζήσει με τον Θεό εξ αρχής με αρμονία, όμως δεν θα ήταν η Δημιουργία ολόκληρη του δικού του επιπέδου, αφού ο ίδιος γνώριζε καλό και κακό. Αυτό θα ήταν εκ μέρους του Θεού μικρότητα αλλά και εκμετάλλευση, η οποία θα λειτουργούσε εις βάρος όλων, όμως η αγιότητά του δεν του επέτρεπε να δημιουργήσει μία τέτοια κατάσταση αφού ο άνθρωπος δεν θα γνώριζε πως έχει ελεύθερη βούληση. Αν ο Θεός δεν έκανε τον άνθρωπο να γνωρίζει καλό και κακό τότε ο άνθρωπος δεν θα γινόταν ποτέ θεός και ο Θεός απλά θα έπαιζε ένα παιχνίδι με τον άνθρωπο. Δεν θα μπορούσε και ο ίδιος να λέει ότι τώρα Αδάμ έγινες ως εις εξ ημών. Η αγιότητά του δεν θέλει αυτό αλλά θέλει ο άνθρωπος να γνωρίσει καλό και κακό και να έχει επίγνωση των δύο ιδιοτήτων του Θεού ώστε όταν φτάσει στο πνευματικό πλήρωμα να επιλέξει μέσα από την ελεύθερη βούλησή του και ο Θεός πλέον συνειδητά να δεχτεί τον άνθρωπο ως σύμμορφο και ο άνθρωπος να δεχτεί τον Θεό ως αλήθεια, ως αγάπη, ως Πατέρα του.

Εφόσον αυτή η ανθρωπότητα δημιουργήθηκε με σκοπό να εξελίσσεται αιώνια, αυτό πάει να πει ότι ο Δημιουργός χάρισε στον άνθρωπο μόνο εκείνα τα μέσα που θα επιτρέψουν να αποκτήσει αγωνιζόμενος μόνος του τις συγκεκριμένες δυνατότητες εξέλιξης και ο λόγος για να εκτιμήσει τις αγαθές επιταγές του Θεού οι οποίες θα τον οδηγήσουν στο να ομοιάσει στον Θεό και να γίνει αθάνατος. Ο λόγος όμως που ακόμα ο Θεός δεν επιτρέπει να γίνει ο άνθρωπος αθάνατος είναι διότι με την τωρινή του κατάσταση κάνει κακή χρήση της ελευθερίας που του χάρισε ο Θεός και αυτών των πολύτιμων μέσων που του έχει δώσει. Δεν θέλει δυστυχώς και δεν καταλαβαίνει να διεκδικήσουμε τις υψηλές επιδιώξεις του Θεού σχετικά με τον άνθρωπο, τις οποίες φανέρωσε ο Χριστός, ο οποίος τόνισε ό,τι εγώ ποιώ και σείς δύναστε αλλά και περισσότερα τούτων θέλετε ποιήσει. Ο άνθρωπος σήμερα δεν σκέφτεται τον Θεό αλλά σκέφτεται δυστυχώς μόνο τα επίγεια που έχει μπροστά στα μάτια του και θέλει να ζήσει ώστε να εξουσιάζει τα πάντα και τους πάντες με τον εωσφορικό του εγωισμό. Αν είναι δυνατόν! Αυτόν τον εγωισμό τον συναντάμε αλλά και τον βλέπουμε και τώρα, σήμερα που ο θάνατος είναι επί θύρας ανά πάσα στιγμή στη ζωή μας. Με πόσο εγωισμό κινούμεθα σαν να είμαστε αιώνιοι, σαν να μην έχουμε ανάγκη κανέναν και ζούμε καθημερινά με μία αλαζονική στάση – εωσφορική. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Θεός δεν μπορεί να μας εμπιστευτεί, γιατί αν ακάθαρτοι εννοήσουμε τις δυνάμεις που έχουμε λάβει άνωθεν, θα φάει ο ένας τον άλλον. Δεν βλέπουμε τι γίνεται με τα όπλα; Αγωνίζονται όλοι να βρουν ένα υπέρ όπλο, ώστε να εξουσιάσουν δι’ αυτού όλους τους ανθρώπους και τους λαούς της Γης ει δυνατόν. Έτσι ο Κύριος λόγω της αμαρτίας που μας διέπει τόνισε, η δική σας η ώρα είναι πάντα έτοιμη. Και το βλέπουμε όλοι, έξαφνα έρχεται η αρρώστια, έρχονται οι πόλεμοι, έρχονται τα δεινά και ο λόγος μήπως και όλα αυτά μας σπουδάσουν ώστε να μας βοηθήσουν στην συνέχεια να ταπεινωθούμε και να καταλάβουμε ότι πρέπει να ζήσουμε με αγάπη. Αυτό είναι το συμφέρον μας. Για να συμβεί αυτό όμως πρέπει να επέλθει αναγέννηση. Όταν έλθει ο θείος έρωτας, όταν έρθει η ταπείνωση, όταν ωριμάσουμε πνευματικά τότε θα εργαζόμαστε ώστε να γίνουμε ιδιοκτήτες και της πνευματικής περιουσίας του Θεού. Είναι γραφικό, και έλαβε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπο, ον έπλασε και έθετο αυτόν εν τω παραδείσω εργάζεται αυτόν και φυλάττειν. Εάν κάποιος μιλά για τις πνευματικές δυνατότητές του χωρίς να τις εφαρμόζει ομοιάζει απλά εικόνα του Θεού, χωρίς ποτέ να γίνει ο ίδιος ομοίωση του Θεού. Όταν όμως ο Θεός γίνει στη ζωή του το Α και το Ω τότε ο άνθρωπος αυτός γίνεται μυροπωλείο πνεύματος, γίνεται θεός, γίνεται κατ’ εικόνα και καθ ομοίωση αφού ακολουθεί συνειδητά τον Θεό. Όταν προσεγγίζει τον Θεό ο άνθρωπος αμέσως μπορεί να διακρίνει το μήκος και το πλάτος αλλά και το ύψος της απείρου κάλους δόξης του, αλλά και της απείρου κάλους δόξας που του έδωσε. Όταν όλα αυτά γίνουν συνειδητά τότε από χαρά θα φωνάξει, υπομένων δηλαδή με διαπαιδαγώγησε ο Θεός, εγώ όμως με την χάρη του Θεού υπέμενα τον Κύριο, δηλαδή σπούδασα τον Κύριο και αυτός σήμερα ανήγαγε με εκ λάκκου ταλαιπωρίας και από πηλού ιλύος με έστησεν επί πέτραν τους πόδας μου και κατηύθυνε τα διαβήματά μου. Δηλαδή μετά την πνευματική εργασία ζει ο άνθρωπος την απόλυτη ελευθερία. Ο άνθρωπος θα πυρακτωθεί όπως ο χρυσός για να είναι καθ’ ολοκληρίαν χρυσός. Με την σπουδή ο άνθρωπος αποκτά αισθητήρια γεγυμνασμένα εις το να έχει στην συνέχεια γνώση καλού τε και κακού. Έτσι θα εξασφαλίσει τας χείρας εις παράταξην και τους δακτύλους εις πόλεμον. Είναι γραφικό, ον αγαπά Κύριος παιδεύει, μαστιγοί δε πάντα υιόν ον παραδέχεται. Όσοι δε έλαβον αυτόν έδωκεν αυτοίς εξουσία τέκνα Θεού γενέσθαι.

Αδέλφια μου, μέχρι να φτάσουμε στον στόχο μας καλύτερα είναι να ησυχάσουμε, να σπουδάσουμε στο αγιαστήριο, παρά να θέλουμε να διαφωτίσουμε τους άλλους γύρω μας, αυτό είναι χάσιμο χρόνου διότι αν Κύριος δεν οικοδομήσει οίκον εις μάτην εκοπίασαν οι οικοδομούντες. Όταν τελειώσουμε την πνευματική εργασία και πάρουμε το πτυχίο τότε θα μας συστήσει ο Θεός. Ας μάθουμε να ζούμε εν Κυρίω και το έλεος να στρέφεται και προς εμάς αλλά και προς όλους γύρω μας και πάντα να νικάμε με το καλό. Ας ξεχάσουμε τον όποιο πόλεμο. Ο Κύριος είπε στον Πέτρο, ο διδούς μάχαιραν, μάχαιραν θα λάβει. Μάλιστα αυτός ο πόλεμος υπάρχει ακόμα και στον πνευματικό τομέα. Ο καθένας προσπαθεί να πλουτίσει σε βάρος των συνανθρώπων του υλικά ή πνευματικά, προσπαθεί να έχει όσο το δυνατόν περισσότερα ώστε να εξουσιάζει τους πάντες ει δυνατόν, αφήνοντας χωρίς κανέναν ενδοιασμό ή καμία συνείδηση τους άλλους να καταστρέφονται. Ποιος σήμερα ενδιαφέρεται πραγματικά για τον αδελφό του; Απεδείχθη ότι όλοι χρησιμοποιούν τους ανθρώπους στο όνομα της ειρήνης, της θρησκείας για να ευλογούν εαυτούς και να κερδίζουν την εξουσία για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Είναι εύκολο σήμερα να κερδίσεις την εξουσία αρκεί να πεις ότι θα δώσεις χρήματα και πνευματικά να πεις με το που ακολουθάς εμάς θα πας στον παράδεισο. Λόγω της άγνοιας οι άνθρωποι είναι ευκολόπιστοι και θύματα έμπορων ψυχών.