Η αλήθεια μετέχεται, δεν κατέχεται.

 

 

Μέγα χάρισμα οι λόγοι διδαχής

 

Μέγα χάρισμα οι λόγοι διδαχής διότι σημαίνει άγια διδασκαλία, Πνεύμα Άγιο. Ο τρόπος του διδάσκει, είναι το κήρυγμα και μάλιστα δια να είναι σωστό και αληθινό, δια να είναι τέλειο το κήρυγμα θα πρέπει να έχει και την προφητεία, να έχει την σοφία και τελευταία απαραίτητο την ταπείνωση. Ο χριστιανός εκείνος ο οποίος θέλει να κάνει τον διδάσκαλο πρέπει να έχει αυτά τα χαρίσματα, αυτές τις ιδιότητες του Θεού, του Πνεύματος του Αγίου δια να δύναται να τελεσφορεί και να οικοδομεί την εκκλησία του Χριστού. Ώστε το κήρυγμά του να συγκεντρώνει το ενδιαφέρον όλων των ακροατών. Όταν γίνεται αυτό τότε το κήρυγμα, οι λόγοι διδαχής αφού προκαλούν ενδιαφέρον είναι λόγοι του Θεού. Εύχομαι όλοι μας να είμεθα μεστοί Πνεύματος Αγίου, γένοιτο αμήν. Στο κήρυγμα ανήκει η ομολογία της πίστεως, ανήκει και το πορευθέντες όλα όμως να γίνονται με σοφία. Όταν δεν είναι του Χριστού το κήρυγμα ή φυτρώνεις εκεί που δεν σε έσπειραν, κινδυνεύει. Στις πράξεις των αποστόλων αναφέρει: Και οι πράττοντες τούτο ήσαν επτά τινές υιοί Ιουδαίου αρχιερέως ονομαζομένου Σκευά.

Αποκριθέν δε το πνεύμα το πονηρόν είπε, τον Ιησούν γνωρίζω και τον Παύλον εξεύρω σεις δε τίνες είσθε;

Και πηδήσας επ' αυτούς ο άνθρωπος, εις τον οποίον ήτο το πνεύμα το πονηρόν και νικήσας αυτούς, ίσχυσε κατ' αυτών, ώστε γυμνοί και τετραυματισμένοι έφυγον εκ του οίκου εκείνου.

Και τούτο έγεινε γνωστόν εις πάντας, Ιουδαίους τε και Έλληνας, τους κατοικούντας την Έφεσον και επέπεσε φόβος επί πάντας αυτούς και εμεγαλύνετο το όνομα του Κυρίου Ιησού.

Και πολλοί των πιστευσάντων ήρχοντο εξομολογούμενοι και φανερόνοντες τας πράξεις αυτών.

Τότε γίνονταν αυτό, τώρα όμως τα δαιμόνια καταλαβαίνουν ότι αν κάνουν κάτι τέτοιο θα τα βάλουν φυλακή μαζί με τον άνθρωπο που τα έχει και έτσι δεν φτάνει στα άκρα ο δαιμονισμένος. Όμως κάνει το άλλο, σε κατηγορεί και βάζει στους πιστούς να σε αποφεύγουν, διότι καταλαβαίνει ότι λες ψέματα.

 

Προτιμάει ο άνθρωπος σήμερα

 

Προτιμάει ο άνθρωπος σήμερα να δημιουργήσει εκκλησίες, να δημιουργήσει θρησκείες, να δημιουργήσει τύπους, ποιμένες, ποίμνια, κ.λ.π. παρά να φέρει στη ζωή του τον Χριστό. Και όλα αυτά διότι δεν θέλει ο άνθρωπος να εφαρμόσει δύο πράγματα. Το ένα είναι να αγαπήσει Κύριο και Θεό του εξ όλης της ψυχής του, εξ όλης της καρδίας του και εξ όλης της διανοίας του και ο λόγος είναι απλός, διότι ο άνθρωπος χρωστά την παρουσία του και την λογική του να  σκέφτεται και να εξελίσσεται στον Θεό. Και δεύτερον διότι δεν θέλει ο άνθρωπος να εφαρμόσει το να αγαπήσει και τον πλησίον του ως σεαυτόν και αυτό δεν το καταλαβαίνει ότι ανήκει στο συμφέρον του διότι πολλοί ενωμένοι άνθρωποι με στοιχεία Θεού κάνουν θαύματα μεγάλα. Αφού ένας άνθρωπος κάνοντας το θέλημα του Θεού έχει αποτελέσματα θετικά μεγάλα μάλιστα η παρουσία του και τα έργα του διαλάμπουν στους αιώνες, πόσο μάλλον όταν οι λαοί το αποφασίσουν να κάνουν το θέλημα του Θεού και να ενωθούν. Εξάλλου είναι ευαγγελική απαίτηση του Χριστού το ίνα εν ώσι.

 

Αυτός ο πόλεμος ξεκίνησε από τον κήπο της Εδέμ

 

ΝΑ ΠΟΛΕΜΩ ΣΥΝΕΧΩΣ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΕΤΕΡΟ ΚΑΚΟ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ

Όταν σκέφτομαι αυτό το άρθρο, μου έρχεται στο μυαλό ότι αν δεν το εφαρμόσω, αν δεν στραφώ μέσα μου και αν δεν πολεμήσω τον εαυτό μου, τον κακό εαυτό μου τότε θα στραφώ έξω μου και αυτό θα είναι ο θάνατός μου. Ο λόγος διότι τα χρόνια φεύγουν γρήγορα και δεν θα μου μείνει χρόνος να πολεμήσω τον έτερο κακό εαυτό μου, θα σπαταλήσω τον χρόνο μου ο οποίος φεύγει ανεπιστρεπτί, γι’ αυτό προσοχή. Όμως με την δύναμη του Θεού θα πούμε δύο λόγια γι’ αυτό το άρθρο.

Εδώ και πολλά εκατομμύρια χρόνια υπάρχει ένας ακήρυχτος πόλεμος με εκατομμύρια θύματα και αυτός δεν είναι άλλος από τον πόλεμο τον οποίον διεξάγουμε εναντίον του συνανθρώπου μας. Έχει τέσσερις φάσεις οι οποίες είναι οι εξής:

1.  Ο πόλεμος που γίνεται με την σκέψη

2.  Ο πόλεμος που γίνεται δια του λόγου

3.  Ο πόλεμος που γίνεται με τα έργα και

4.  Ο πόλεμος που γίνεται με τα όπλα.

Αυτός ο πόλεμος ξεκίνησε από τον κήπο της Εδέμ μετά την πτώση των πρωτόπλαστων. Βλέπουμε τον Κάιν να σκέφτεται κακά για τον Άβελ, να τον κρίνει, να κάνει το έργο του πολέμου και τελικά να σκοτώνει τον αδελφό του με μια πέτρα. Από τότε μέχρι σήμερα αυτός ο πόλεμος συνεχίζεται και θα συνεχίζεται μέχρι η αγάπη να έρθει στη ζωή μας και όταν λέμε αγάπη εννοούμε τα εξής λόγια του Κυρίου: κάποιος ρώτησε μια μέρα τον Κύριο, Κύριε ποιος είναι ο μεγαλύτερος νόμος; Ο Χριστός απάντησε, να αγαπήσεις Κύριον και Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της διανοίας σου και τον πλησίον σου ως σεαυτόν, πάνω σε αυτούς τους νόμους στηρίζονται οι προφήτες και οι γραφές. Θα πρέπει κάποτε να καταλάβουμε ότι είναι συμφέρον μας όχι το ατομικό συμφέρον αλλά το γενικό συμφέρον. Το ατομικό συμφέρον είναι το κακώς εννοούμενο συμφέρον ενώ το γενικό συμφέρον είναι το καλώς εννοούμενο συμφέρον. Ο Χριστός είπε στον Πέτρο, ο διδούς μάχαιραν, μάχαιραν θα λάβει. Σε άλλο σημείο αναφέρεται, μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε, τις είσαι συ όστις κρίνεις αλλότριον οικέτην εις τον ίδιο Κύριο ίστασαι ή πίπτεις; συ τι; Ο χριστιανικός, αναγεννημένος, πνευματικός λαός του Θεού σιγά-σιγά αυτός πρώτος με τη βοήθεια του Θεού, αρχίζει να κατανοεί την μεγάλη καταστροφή του πολέμου και αρχίζει πρώτα σε ατομικό επίπεδο και σιγά-σιγά σε γενικό να περιφρονεί τον πόλεμο που υπάρχει έξω από τον εαυτό του και να εισέρχεται στον πόλεμο που γίνεται μέσα στον εαυτό του. Αυτός είναι, να πολεμώ συνεχώς μόνο τον έτερο κακό εαυτό μου. Αυτό μάλιστα θα πρέπει να αρχίσει το συντομότερο δυνατό γιατί ο χρόνος φεύγει ανεπιστρεπτί. Όλοι οι άνθρωποι στρέφουν τον πόλεμο έξω από τον εαυτό τους λέγοντας, ο τάδε έκανε έτσι, ο άλλος έκανε αλλιώς κ.λ.π.. Τώρα όμως ήρθε η ώρα και είδαμε ότι επείγει να στρέψουμε τον πόλεμο μέσα μας και να πολεμήσουμε τον έτερο κακό εαυτό μας, διότι αν δεν πολεμήσουμε εμείς τον κακό εαυτό μας αργά ή γρήγορα θα μας πολεμήσει αυτός και αυτός ο εαυτός μας θα μας απολέσει. Ο Κύριος είπε, πονηρέ έκβαλε πρώτον την δοκόν η οποία βρίσκεται έμπροσθέν σου ίνα διαβλέψεις να βγάλεις το αγκαθάκι του άλλου. Εγώ είδα ότι η ζωή έρχεται από μέσα μας προς τα έξω και ο θάνατος το ίδιο. Άρα λοιπόν, ας αφήσουμε τον καθένα που είναι έξω από εμάς να κάνει ότι θέλει και εμείς να φέρουμε μέσα μας και γύρω μας, όπου μπορούμε, το θέλημα του Θεού. Διότι μόνο αυτό δύναται να μας σώσει και να μας βοηθήσει να ιδρύσουμε την βασιλεία του Θεού μέσα μας. Ο Απόστολος Παύλος στην αρχή κοιτούσε έξω από τον εαυτό του και το αποτέλεσμα ήτο να κυνηγά και να σκοτώνει τους πάντες, νομίζοντας ότι έτσι θα αλλάξει τον κόσμο. Όταν όμως τον επισκέφτηκε ο Χριστός τότε αυτός είπε, βλέπω δε έτερον νόμον εν τοις μέλεσί μου αντιστρατευόμενον τω νόμω του νοός μου και αιχμαλωτίζοντά με εν τω νόμω της αμαρτίας τω όντι εν τοις μέλεσί μου. Ταλαίπωρος εγώ άνθρωπος τις με ρύσεται; (τις θα με λυπηθεί;) ευχαριστώ, μας λέει, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό που με ελευθέρωσε. Πιο απλά, τι να πολεμήσουμε; Στην προς Κορινθίους Β΄ Επιστολή, Κεφάλαιο ζ΄ και συγκεκριμένα στον 1^ο στίχο αναφέρονται τα εξής: έχοντες λοιπόν, αγαπητοί, ταύτας τας επαγγελίας, ας καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, εκπληρούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού. Πιο συγκεκριμένα, στην προς Γαλάτας Επιστολή αναφέρεται αναλυτικά ο πόλεμος τον οποίον θα πρέπει να αρχίσουμε και ο οποίος θα έχει σαν μοναδικό θύμα τον έτερο κακό εαυτό μας: φανερά δε είναι τα έργα της σαρκός τα οποία είναι μοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθραι, έριδες, ζηλοτυπίαι, θυμοί, μάχαι, διχοστασίαι, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κώμοι, και τα όμοια τούτων περί των οποίων σας προλέγω, καθώς και προείπον, ότι οι τα τοιαύτα πράττοντες βασιλείαν Θεού δεν θέλουσι κληρονομήσει. Από σήμερα ας το αποφασίσουμε, ας στραφούμε μέσα μας και ας ξεκινήσουμε αυτόν τον πόλεμο αλλιώς άσπρη μέρα δεν θα δούμε, ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος ιδού νυν ημέρα σωτηρίας. Για να φέρουμε εις πέρας την αποστολή αυτή θα χρειαστούμε συμμάχους. Πρώτος σύμμαχος είναι η κρυφή προσευχή. Η κρυφή προσευχή θα μας βοηθήσει να νικήσουμε τον εχθρό. Ο Χριστός είπε για την προσευχή, ότι αν ζητήσετε εν τη προσευχή έχοντες πίστη και μη διστάζοντες, θέλετε λάβει. Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Κύριος είπε για την κρυφή προσευχή, είσελθε εις το ταμείον σου, και, κλείσας την θύραν σου, προσευχήθητι εις τον Πατέρα σου τον εν τω κρυπτώ και ο Πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ, θέλει σοι ανταποδώσει εν τω φανερώ. Δεύτερος σύμμαχος είναι ο Λόγος του Θεού, Παλαιά και Καινή Διαθήκη. Τρίτος σύμμαχος είναι τα πνευματικά αδέλφια. Απαραίτητος σύμμαχος διότι όταν κάνεις μόνος σου τον πόλεμο αυτό κατά του έτερου εαυτού σου είναι πολύ επώδυνος αγώνας, ενώ όταν τον κάνεις με άλλους εξαφανίζεται η δυσκολία. Ο λόγος είναι, ο Χριστός είπε, όπου δύο και τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα, εν τω μέσω αυτών είμαι και εγώ. Όταν παύσουμε να πολεμάμε τους άλλους τότε ο Χριστός θα έρθει και όλοι οι πόλεμοι που υπάρχουν σήμερα, πνευματικοί και υλικοί, σε όλα τα σημεία του φυσικού και υπερφυσικού κόσμου του Θεού, θα παύσουν. Γένοιτο, γένοιτο. Αμήν.

Δώδεκα απαραίτητα στοιχεία.

 

ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΚΑΤΕΧΟΥΝ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

1. Να αναγεννήσω δια της μετάνοιας, δια της μελέτης του Λόγου του Θεού, δια της προσευχής τον εαυτό μου. Κατόπιν, δια της αφιερώσεως στο να κάνω το θέλημα του Θεού, να τον θεοποιήσω. Είναι γεγραμμένο θεοί είστε και υιοί Υψίστου πάντες.

2. Να καταφέρω με τον σχετικό πνευματικό αγώνα ώστε να μην υπάρχει οτιδήποτε, πνευματικό ή υλικό, πρόσκομμα ή αδυναμία, που θα με θέσει σε υποτέλεια πνευματική έναντι των επιδιώξεων του θελήματος του Θεού που είναι ο αγιασμός. Η πτώση επιτρέπεται, η παραμονή σε αυτήν απαγορεύεται.

3. Να συγχωρώ τον εαυτό μου αλλά να συγχωρώ και τον συνάνθρωπό μου αδιάλειπτα.

4. Να σέβομαι την θρησκεία ή το δόγμα του κάθε ανθρώπου ανεξαρτήτως έθνους, φυλής, λαού. Εξάλλου ο Θεός δεν είναι θρησκεία, ο Θεός είναι αγάπη. Την αγάπη όλοι την αποδέχονται. Η αγάπη σε δέχεται όπως είσαι. Η αγάπη βρίσκει τρόπους και επινοεί συστήματα σωτηρίας. Αμήν.

5. Να ενώνομαι πνευματικά σαν χριστιανός με όλους τους ανθρώπους. Ο τρόπος είναι μέσα στον Λόγο του Θεού. Εκεί υπάρχουν πολλά ουσιαστικά πνευματικά στοιχεία και πολλές κοινές επιδιώξεις που απαιτείται να έχουν όλοι οι χριστιανοί όπως αγάπη ανυπόκριτη, όπως ζώσα πίστη, όπως ταπεινοφροσύνη, όπως δικαιοσύνη, όπως φιλαδέλφεια κ.λπ.. Αν κάποιος μου απαιτεί να υιοθετήσω το δικό του δόγμα τότε να φεύγω μακριά, ο λόγος διότι δεν σέβεται τον Θεό και την διαφορετική αγαθή αποστολή που μου ενέπνευσε ο Θεός να πιστέψω και να ακολουθήσω.

6. Να παραστήσω από σήμερα το σώμα μου λογική ευάρεστη λατρεία στον Θεό ώστε να υπηρετώ Θεό και άνθρωπο.

7. Να μην διακατέχομαι από αυστηρή συνείδηση και να μην κρίνω ή κατακρίνω τους συνανθρώπους μου. Αν έχω αυστηρή συνείδηση θα κρίνω πάντα λάθος, χωρίς έλεος. Μη γένοιτο

8. Να ομολογώ τις επιδιώξεις και τα πιστεύω της Φωνής Θεού όταν ερωτηθώ.

9. Να χρησιμοποιώ το υλικό στοιχείο για την δόξα του Θεού και την εν Χριστώ αναγέννηση των συνανθρώπων μου. Ο Θεός τον ιλαρό δότη αγαπά. Η ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία.

10. Να μην επιδιώξω ποτέ να γίνω πνευματικά, αρχηγός, δάσκαλος, ποιμένας, πρόεδρος, προφήτης, διάκονος. Και μόνο να το λες είναι εγωισμός! Τα παραπάνω διακατέχει εντέχνως και εκδηλώνει αυτός που κρίνει, που απειλεί, που φοβερίζει, που στερεί την ελευθερία και την συνδιαλλαγή με τον συνδογματικό αδελφό. Ο Χριστός τόνισε, υμείς δε μή κληθήτε ραββί, είς γαρ έστιν υμών ο διδάσκαλος, ο Χριστός, πάντες δε υμείς αδελφοί έστε, και πατέρα μή καλέσητε υμών επί της γης, είς γαρ έστιν ο πατήρ υμών, ο εν τοις ουρανοίς, μηδέ κληθήτε καθηγηταί, είς γαρ υμών έστιν ο καθηγητής, ο Χριστός. Να έχουμε μόνο μια αρχή, μέσα από την αγάπη και τα στοιχεία της ευγενής άμιλλας να συμπληρώνει ο ένας στον άλλον τα πνευματικά ελλείποντα, φυσικά μέσα από την ελεύθερη βούλησή μας.

11. Να έχω ακατάπαυστη δραστηριότητα πνευματική όπως μελέτη, προσευχή. Μόνο έτσι θα εξασφαλίσω τον νοητό παράδεισο και θα πετύχω την επανένταξή μου στην άφθαρτη ζωή. Η ομολογία θα γίνεται όταν ερωτούμαι. Αν προτρέχω του Θεού θα αποκτήσω εωσφορικό εγωισμό. Εξάλλου, όσους φέρω εγώ στον Χριστό θα με κουράσουν, όσους όμως φέρει ο Χριστός γύρω μου θα με ξεκουράσουν. Αμήν.

12. Να εννοήσω άπαξ διαπαντός ότι η εκκλησία της Φιλαδέλφειας θα δημιουργηθεί τα έσχατα χρόνια τα οποία σήμερα διανύουμε. Η εκκλησία της Φιλαδέλφειας θα αποτελείται από αναγεννημένους χριστιανούς πολλών δογμάτων και λαών, οι οποίοι θα συλλάβουν ότι ο εχθρός του ανθρώπου δεν είναι ο συνδογματικός αδελφός αλλά είναι η αμαρτία, η φθορά, ο θάνατος. Όταν καταλάβουμε ότι η πάλη ημών δεν είναι προς σάρκα και αίμα αλλά προς τις αρχές του κοσμοκράτορα του σκότους του αιώνος τούτου τότε θα νικήσουμε τον έτερο κακό εαυτό μας και θα καταφέρουμε να γίνουμε φιλάδελφοι. Αμήν.

 

Αν οι Έλληνες δεν συνέλθουν

Ο εγκέφαλος του κόσμου βρίσκεται 

Ο εγκέφαλος του κόσμου βρίσκεται στην Ελλάδα. Αν οι Έλληνες δεν συνέλθουν ο κόσμος, το σώμα θα υπολειτουργεί αιώνια. Ο λόγος που το λέω αυτό είναι διότι εμείς οι Έλληνες δεν έχουμε βιομηχανία, δεν έχουμε εργοστάσια με τεχνολογία προηγμένη κ.λπ. (τα οποία φυσικά είναι πολύ χρήσιμα και ευχαριστούμε όλα τα έθνη για την σοφία που ο Θεός τους έδωσε), έχουμε όμως δύο δώρα από τον Θεό. Το ένα είναι το Ευαγγέλιο του Χριστού το οποίο εγράφη στην αρχαία ελληνική γλώσσα και το δεύτερο είναι ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός των στωικών και λοιπών φιλοσόφων. Όταν οι φιλόσοφοι του κόσμου σκέφτονταν μετά από χρόνια ανακάλυπταν ότι αυτά που είπαν τα είχαν σκεφτεί και γράψει προ αιώνων οι Έλληνες φιλόσοφοι. Όταν αυτά τα δύο τα αξιοποιήσουμε θα λειτουργήσει όλος ο πλανήτης σαν μια συμφωνική ορχήστρα. Αν δεν θέσουμε μέσα μας την λογική του Χριστού, το Ευαγγέλιο του Θεού το οποίο εγράφη στην αρχαία ελληνική γλώσσα τότε θα είμαστε υπεύθυνοι που θα πάσχουμε και εμείς οι Έλληνες αλλά και ο κόσμος. Ο Θεός έδωσε ιδιάζουσα μορφή σοφίας σε κάθε έθνος και λαό ώστε να έχουμε χρεία ο ένας τον άλλον. Αμήν.

 

Στην Φωνή Θεού μιλάμε για την αξία της σιωπής

Στην Φωνή Θεού μιλάμε για την αξία της σιωπής, για την μοναξιά. 

Δύο κατηγορίες ανθρώπων υπάρχουν για αυτόν που θέλει την μοναξιά, που θέλει να ζει μόνος του. Ο ένας είναι ο δαιμονισμένος, ο οποίος δεν αντέχει, δεν αντέχεται, δεν ανέχεται ή δεν δέχεται, και ο άλλος είναι ο άνθρωπος γεμάτος με πνευματική ωριμότητα, όπου ζητά την μοναξιά για να γνωρίσει καλύτερα την σιωπή, τον Θεό. Ο διαχωρισμός αυτός, το ποιός είναι δαιμονισμένος ή αφιερωμένος, που σημαίνει αναγεννημένος, γίνεται ως εξής: ο πρώτος, απλά ζητά την μοναξιά, διότι δεν μπορεί με κανέναν, παντού βλέπει λάθη και πάντα είναι θυμωμένος, κρίνει, ζει πυρίκαυστα με τον εαυτό του αλλά και με τους άλλους, οι σκέψεις στην συνέχεια του κάνουν τον βίο αβίωτο, διότι συνέχεια ο άνθρωπος αυτός ζει έντονα, πυρίκαυστα. Τώρα να δούμε ποιός είναι ο αναγεννημένος. Είναι αυτός που ψάχνει τον Θεό, ερευνά τον Θεό, φιλοσοφεί πνευματικά και ενεργεί αγιοπνευματικά στην καθημερινότητά του. Αυτός ζει στην μοναξιά για να συγκεντρώνεται στην αποστολή του, στο έργο του, αφού θέλει να γίνει καλύτερος, αυτός ο άνθρωπος, είναι του Θεού και ζητά την μοναξιά για να γνωρίσει τον Θεό καλύτερα. Ποιά η διαφορά τώρα του δαιμονισμένου, που ζει μόνος του, και του αναγεννημένου. Απλά ο αναγεννημένος μπορεί να ζει και με τους ανθρώπους του κόσμου, όπως αυτοί και αν είναι, χωρίς να θυμώνει, χωρίς να τους κρίνει, μάλιστα έχει την δύναμη να καλύπτει λάθη, να καταλαβαίνει το πνευματικό επίπεδο όλων, να μένει πάντα ειρηνικός, να τους δικαιολογεί, να έχει έναν καλόν λόγο. Ο αναγεννημένος δεν κρίνει ποτέ κανέναν, όλους τους βλέπει αδελφούς του και παιδιά Θεού και σε όλους εύχεται τα καλύτερα, αλλά και πάντα όλους τους ευχαριστεί. Για να είσαι καλά με τον εαυτό σου, με τους ανθρώπους του κόσμου, με την θρησκεία σου, με τους πολιτικούς, θέλει επίπεδο πνευματικό, όταν δεν το έχεις, απλά δαιμονίζεσαι με το κάθε τι και ζητάς την μοναξιά, διότι παντού βλέπεις λάθη. Ο άνθρωπος του Θεού μπορεί να ζει μόνος του αλλά άνετα μπορεί να ζει και με όλους χωρίς πρόβλημα. Αυτή είναι η διαφορά του δαιμονισμένου και του αναγεννημένου, ο ένας μπορεί τα πάντα, ενώ ο άλλος τίποτα και κανέναν δεν θέλει, όλους τους κρίνει και όλους τους αποφεύγει. 

 

Γίνε αυτό που σκέφτηκε

Γίνε αυτό που σκέφτηκες. 

 

Στην αρχή της ζωής μας αναγκαστικά θα ακολουθήσουμε τον δρόμο που μάς δείχνει ο κόσμος, αναγκαστικά θα μάς οδηγεί το σύστημα του κόσμου, των ανθρώπων. Είναι γραφικό, ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ἐκ γῆς χοϊκός, ὁ δεύτερος ἄνθρωπος ὁ Κύριος ἐξ ουρανού (Κορινθίους Α΄ 15:47). Αφού και αυτός ο κόσμος σού μαθαίνει πολλά καλά αν ακολουθήσεις την αγαθή πλευρά του. Να ξέρουμε ότι οι κοινωνίες των ανθρώπων δημιουργήθηκαν και αυτές από τον Θεό και μάλιστα, η αγαθή πλευρά του κόσμου, όταν την επιλέξουμε, θα μάς δώσει καλές βάσεις. Ο κόσμος θα σε βοηθήσει (όπως και εμάς όλους μάς έχει βοηθήσει), να γίνεις κάτι αγαθό ώστε να μπορείς να σπουδάσεις και στη συνέχεια να ζήσεις ειρηνικά, εξασφαλίζοντας έπειτα και μια δουλειά και στη συνέχεια μια φωλιά, μια οικογένεια, ώστε να έχεις μια ζεστασιά, αν είναι θέλημα Θεού. Αυτό είναι το ανθρώπινο. Κάποια στιγμή όμως τα πράγματα θα αλλάξουν. Καθώς θα ωριμάζεις δεν θα σε ευχαριστούν όλα αυτά, θα χρειαστείς περισσότερη πνευματικότητα και αυτό θα γίνει κίνητρο ζωής για να συνεχίσεις να ζεις αρμονικά με την δουλειά σου, με την οικογένειά σου, με τους φίλους σου, ακόμα και με τους εχθρούς σου, διότι θα αντιληφθείς ότι εκεί κρύβονται πολλά μεγαλεία που δημιουργούν ισορροπία, αυξάνουν την υγεία και πετυχαίνεις νέο τρόπο ζωής. Όταν λάβεις κάλεσμα, όταν νιώσεις την ανάγκη να έρθεις πιο κοντά στον Θεό, να καταλάβεις ότι σε κάλεσε ο Θεός, προσπάθησε —καθώς και όλοι μας σήμερα βρισκόμαστε σε αυτή την αναζήτηση— να γίνεις και αυτό που θέλει ο Θεός. Στην αρχή, είπαμε, γίνε αυτό που σκέφτηκες, αυτό που σου ενέπνευσε ο κόσμος, κάνε αυτό που σου αρέσει, κάνε αυτό που σκέφτηκες, αυτό που θέλεις, και που είναι το ανθρώπινο, να θυμάσαι όμως στον όποιο δρόμο σου, άλλοι θα σε βραβεύσουν, άλλοι θα σε κατηγορήσουν, μην σε ενοχλεί αυτό, απλά περιφρόνησέ το. Εξάλλου, αν εσύ κερδίσεις αυτό που θες, αν εσύ γίνεις αυτό που θες, τι νόημα θα έχει το ποια θα είναι η γνώμη των άλλων;

~ Θέλημα Θεού και σοφία Θεού διακατέχει τον άνθρωπο εκείνο που αγωνίζεται εις όλη του τη ζωή να βρει διά του Ευαγγελίου τα μέσα που χρειάζεται ώστε να καταργήσει από το πνεύμα του και το σώμα του την φθορά και τον θάνατο. Αμήν.

 

Η αλήθεια μετέχεται, δεν κατέχεται

 

Η αλήθεια μετέχεται, δεν κατέχεται, καθώς, ο Θεός δεν ανακαλύπτεται, αλλά αποκαλύπτεται. 

Αυτό είναι πολύ σημαντικό διότι μάς βγάζει από την μικρότητα που δημιουργεί ο εγωισμός, «εγώ θα σώσω τον κόσμο», ή «εγώ ξέρω την αλήθεια». Ξέρετε, ο Θεός δημιούργησε στον κόσμο εκκλησίες, μοναστήρια, οργανώσεις, σωματεία, που μιλάνε για την αγάπη, για την σοφία του Θεού. Πολλοί νομίζουν ότι βρήκαν τον Θεό. Δεν είναι έτσι. Απλώς ο Θεός με θεόπνευστο τρόπο μάς κάλεσε σε έναν χώρο με σκοπό να έρθουμε κοντά Του. Το αν θα βρει κάποιος τον Θεό θα εξαρτηθεί στη συνέχεια από τον ίδιο, αφού ο καθένας θα ακούσει, θα προβληματιστεί, θα αποφασίσει, θα ενεργήσει, θα εξελιχθεί, θα ταπεινωθεί, θα αγαπήσει, θα αγαπηθεί, θα μισηθεί, θα θυμώσει, θα κρίνει, θα κριθεί, θα εφαρμόσει, ή όχι. Πάντως, όποιος πάρει τον Θεό στα σοβαρά και τον αγαπήσει, τον ερωτευθεί, κάνει σχέση μαζί του, θα προβεί σε αλλαγές πνευματικές, αν μπορέσει να κάνει αλλαγές και μεταρρυθμίσεις πνευματικές. Αν περάσει, ας πούμε, τα στάδια της δοκιμασίας, της σπουδής, της πνευματικής εξέλιξης, ανθρωπίνως, τότε ναι, ο Θεός θα τον πάρει στα σοβαρά και θα τού αποκαλυφθεί. Πάντα ο άνθρωπος θα νιώθει τον Θεό κοντά του με λίγο, ή πολύ αγώνα, διότι ο Θεός είναι η αγάπη που μάς γέννησε, που μάς φρουρεί, που μάς θέλει στη ζωή, που μάς αγαπά. Το να γνωρίσει όμως κάποιος τον Θεό και να βρίσκεται σε επαφή μαζί του όπως ο Κύριος, οι Άγιοι, οι Προφήτες, θα πρέπει πρώτα να σπουδάσει, αλλά και να εφαρμόσει. Ο Θεός δεν εμφανίζεται σε έναν που ξέρει για τον Θεό, αλλά σε έναν που ζει τον Θεό. Ας μην νομίζει, λοιπόν, ο άνθρωπος που μπήκε στην διαδικασία να εφαρμόσει, ότι ξέρει τον Θεό. Μόνο όταν ο Θεός τού αποκαλυφθεί και κάνει αισθητή την παρουσία Του, διά Πνεύματος Αγίου, μόνο τότε θα του συμβούν σημαντικές, ουσιαστικές αλλαγές. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να βρει μόνος του τον Θεό, ούτε κάποιος ποιμένας ή ιερέας μπορεί να του τον γνωρίσει, απλώς μαθαίνει από τους ανθρώπους την ιστορία του Θεού, το έργο Του, απλά σπουδάζει. Σίγουρα και καθημερινά θα δίνει εξετάσεις αν κάποιος μπει στην διαδικασία να τα βάλει στη ζωή του, έστω αυτά τα λίγα που ζητά ο Θεός με αρχές την ταπεινοφροσύνη. Από εκεί και πέρα ο Θεός τού αποκαλύπτεται. Ξέρετε τι συμβαίνει όταν ο Θεός αποκαλύπτεται; Ο άνθρωπος μπροστά στην εικόνα Του ταπεινώνεται και στη συνέχεια γίνεται με όλα αυτά που του μαθαίνει ο Πατέρας Θεός σκεύος εκλογής. Όλοι οι Άγιοι που αφιερώθηκαν στην αρχή έκαναν τον αγώνα τους, έψαχναν τον Θεό, αφού επέμειναν μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ο Θεός πήγε εκεί που ήταν και τους συνάντησε. Πριν λίγες μέρες στο Διαδίκτυο άκουσα μια αληθινή ιστορία η οποία έγινε στις μέρες μας με τον πατέρα Παΐσιο. Ο πατέρας Παΐσιος κάθε Κυριακή πήγαινε στην εκκλησία, και μερικές μέρες του μήνα συναντούσε κόσμο. Κάποια στιγμή δεν τον ξανάδαν πουθενά λες και εξαφανίστηκε. Δεν άνοιγε σε κανέναν την πόρτα, δεν έβγαινε από το κελί του. Πέρασαν τριάντα ή σαράντα μέρες. Πουθενά. Όλοι άρχισαν να προβληματίζονται. Ένας καλόγερος πήρε την ευθύνη —αφού ανησύχησε, αφού προβληματίστηκε— και πήγε στο κελί του. Χτύπησε την πόρτα, δεν άνοιγε κανένας. Τελικά, παραβίασε την πόρτα, μπήκε μέσα, δεν τον είδε στο κύριο δωμάτιο, πήγε δίπλα σε ένα άλλο δωμάτιο και τον είδε να κάθεται κάτω και να ακουμπά πάνω σε ένα τραπέζι χαμηλό. Τού λέει, «πατέρα Παΐσιε, τι κάνεις;», και αυτός τού απάντησε, «καλά είμαι παιδί μου». Φαίνονταν εξαντλημένος, αλλά πολύ ειρηνικός, καθώς και ο χώρος ήταν γεμάτος ειρήνη, είχε ευλογία. Πάνω στο τραπέζι ήταν ένα ζεστό ψωμί, φρέσκο, και ένα μεγάλο τσαμπί σταφύλι. Λέει ο γέροντας Παΐσιος στον μοναχό, «πάρε να φας παιδί μου, πριν λίγο μού τα έφερε η Παναγία». Ο μοναχός δοκίμασε λίγο και από τα δύο. Το ψωμί ήταν ζεστό και το σταφύλι πάρα πολύ ωραίο και νόστιμο. Και τα δυο ήταν εξαίσια! Αυτό εννοώ, ότι ο Θεός δεν ανακαλύπτεται, αλλά με την αφιέρωση, αποκαλύπτεται. Ξέρετε, σκέφτηκα για τον πατέρα Παΐσιο, μήπως έκανε αποχή από το φαγητό σαράντα μέρες όπως ο Κύριος στην έρημο και μετά —μια γνώμη δική μου, έτσι ένιωσα— πήγε η Παναγία και τού έδωσε ψωμί και σταφύλι για να δυναμώσει. Εδώ αποκαλύπτεται ο Θεός. Γι’ αυτό να κάνουμε τον αγώνα μας με σκυφτό κεφάλι, ταπεινά και να περιμένουμε, ο Θεός θα έρθει. Αν δεν έρχεται στη ζωή μας, όχι μόνο με την σκέψη, εννοώ προσωπικά, να αλλάζουμε μερικά πράγματα, κάτι θα χρειάζεται αλλαγή, πάλι όμως ταπεινά. Εύχομαι όλοι μας να γνωρίσουμε τον Θεό καθώς είναι. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.

 

Πότε ο Θεός κουράστηκε;

Πότε ο Θεός κουράστηκε;

Όταν ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο, δεν του κόστισε καθόλου, τίποτα. Απλά μιλούσε, «γενηθήτω φως», απλές λεξούλες και σειόταν το άπειρο, Big Bang (Μπίγκ – Μπάνγκ) κ.λπ.. Δεν κουράστηκε καθόλου, ούτε ίδρωσε, ούτε προβληματίστηκε για το πώς θα γίνει η Κτίση ολόκληρη, ούτε οι μύες του πιάστηκαν ή έπαθαν θλάση ή κράμπα. Αλήθεια, πόσες ομορφιές έχει ο κόσμος μας, όπως θάλασσες, ποτάμια, βουνά, πεδιάδες, αστρικό ουρανό, οξυγόνο, φυτικό βασίλειο, ζώα, άνθρωποι, σοφία Θεού, κ.λπ.!!! Κι όμως, δεν κουράστηκε καθόλου. Όταν όμως, άνθρωπε, ο Θεός θέλησε να σε κάνει σύμμορφο, συμμέτοχο, κληρονόμο, θεό, δηλαδή χρειάστηκε να σε αναγεννήσει, εδώ πραγματικά κουράστηκε πολύ, πάρα πολύ. Ο τρόπος; Ενσαρκώθηκε στην αγνή κοιλία της Παρθένου Μαρίας. Μεγάλωσε με φτωχικά μέσα. Έφυγε στην έρημο. Πειράχτηκε αλλά και νίκησε τον εωσφόρο και την στρατιά του. Κήρυξε από πόλη σε πόλη το Ευαγγέλιο της βασιλείας, το θέλημα του Πατέρα του. Δημιούργησε, με κάλεσμα, μαθητές. Έκανε θαύματα. Διώχτηκε από τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους. Εμπαίχτηκε. Ξυλοκοπήθηκε. Προδόθηκε. Πόνεσε. Έμεινε μόνος, όλοι τον εγκατέλειψαν. Έτρεξαν δάκρυα από τα μάτια του και ιδρώτας ως θρόμβοι αίματος. Σταυρώθηκε και στο τέλος έδωσε το αίμα του για σένα, για μένα, για όλους. Στη συνέχεια αναστήθηκε. Εμφανίστηκε σε πολλούς. Και στο τέλος αναλήφθηκε. Αν ακόμα δεν κατάλαβες πόσο καλός είναι, για να τον αγαπάς πολύ και να τον πιστεύεις πολύ, τότε υπάρχει πρόβλημα με σένα. Μην γκρινιάζεις. Δεν κατάλαβες καλά, και αφού δεν κατάλαβες, μην γκρινιάζεις. Δικαίως έχεις προβλήματα, δικαίως ζεις καθημερινά μέσα στα σκάνδαλα, δικαίως αρρωσταίνεις, δικαίως πεθαίνεις. Παρ’ όλα αυτά, ζήτα έστω και τώρα με πίστη, το έλεος του Θεού και θα το λάβεις. Αδελφέ, αν ο Θεός είναι μαζί σου σήμερα, με το να δεχτείς τον Λόγο του, τότε ποιος μπορεί να είναι εναντίον σου; Όλα μπορείς να τα ξεπεράσεις, όλα μπορείς να τα νικήσεις, «ειπέ λόγον και θέλει γίνει». Κουράστηκε ο Θεός για να αναπαύεσαι εσύ και να απολαμβάνεις τον Θεό, την Δημιουργία, την σοφία του, το μεγαλείο του, τα πάντα! Αν κατάλαβες τον Θεό, τότε απόλαυσε τον Θεό. Αν όχι, θα ζεις πυρίκαυστα κάθε ώρα, κάθε μέρα, μη γένοιτο, και πάντα θα λες ότι οι άλλοι φταίνε, όμως δεν φταίει ουδείς, απλά δεν κατάλαβες. Αμήν.

 

Νόμοι Θεού οι οποίοι όταν εφαρμοστούν

 

ΝΟΜΟΙ ΘΕΟΥ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΟΤΑΝ ΕΦΑΡΜΟΣΤΟΥΝ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΔΙΑΓΟΥΝ ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ

 

1)   Δεν θα πω το ελάχιστο κακό εις βάρος πρώτον του εαυτού μου διότι με την χάρη του Θεού και την σταυρική του θυσία έχω ελεηθεί. Δεύτερον, δεν θα πω το ελάχιστον κακό εις βάρος του οποιοδήποτε αδελφού, φίλου ή εχθρού διότι και αυτός έχει ελεηθεί με την ίδια χάρη. Προσοχή, αν κατηγορώ και κατακρίνω τους αδελφούς ή τους συνανθρώπους που ο Θεός στέλνει στη ζωή μου τότε παρουσιάζω μικρότητα και γίνομαι αιτία ώστε να γκρεμίζω την αγάπη, την οποίαν ο Θεός έφερε στο ανθρώπινο γένος δια της σταυρικής θυσίας και την χάρισε εις όλους τους ανθρώπους δίκαιους ή άδικους, με φυσική συνέπεια να γίνομαι θεομάχος.

 

2)   Θα αγωνίζομαι ώστε: α) να δίνω στους συνανθρώπους μου ότι θα ήθελα να μου δίνουν και β) να κάνω στους άλλους ότι οι άλλοι θα ήθελα να μου κάνουν. Αυτό είναι δικαιοσύνη Θεού. Θα πρέπει όμως να ξέρουμε και τι είναι δικαιοσύνη Θεού εν συντομία. Η δικαιοσύνη του Θεού πάντα προσφέρει ενώ η δικαιοσύνη του κόσμου πάντα απαιτεί. Με αυτό το πνεύμα του Θεού θα κάνουμε έργα αγάπης ή θα δίνουμε υλικά ή πνευματικά αγαθά στους συνανθρώπους μας χωρίς ανταπόδοση. Δωρεάν έλαβες, δωρεάν δώσε. Με οποιοδήποτε άλλο πνεύμα θα κουραστούμε να δίνουμε και θα κουραστούμε να κάνουμε, με φυσική συνέπεια να τα βάλουμε με τον Θεό, μη γένοιτο. Προσοχή, στην αρχή θα δίνουμε μέχρι εκεί που μπορούμε χωρίς να στερούμεθα και θα κάνουμε έργα αγάπης μέχρι εκεί που δεν κουραζόμαστε χωρίς να αγκομαχούμε. Γένοιτο, γένοιτο. Αμήν.

 

3)   Να τονίζω και να παρουσιάζω με χαρά οποιοδήποτε αγαθό και καλό έχει ο συνάνθρωπός μου. Το κακό που σίγουρα θα έχει, θα το κρύβω. Ο Χριστός θα το φανερώσει στον αδερφό μου και αυτός δια Πνεύματος Αγίου θα τον διορθώσει. Όταν έρθει ο χρόνος να το φανερώσει στον αγαπητό αδερφό μου, εμείς ποτέ. Μάλιστα να δείχνω σεβασμό στον οποιοδήποτε αγαθό τρόπο προσέγγισης του συνανθρώπου μου που ο Θεός δια μέσου του παρουσιάζει. Έτσι θα μάθει και ο αδελφός μου να σέβεται και αυτός τον δικό μου τρόπο προσέγγισης στον Θεό. Αυτό θα μας εξασφαλίσει το, εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις. Τίποτε δεν θα μας χωρίζει και μόνο η λέξη Χριστός θα έχει για μας την εξουσία ώστε να είμαστε ενωμένοι στον αιώνα τον άπαντα. Ενωμένοι είμαστε όταν δεν κρίνουμε. Γένοιτο, γένοιτο. Αμήν.

 

4)   Δεν θα χρησιμοποιώ δύσκολες πνευματικές ερμηνείες οι οποίες μπορούν να γίνουνε αιτία χωρισμού. Η ερμηνεία, την οποίαν θα πρέπει να παρουσιάζω και να δείχνω στον οποιονδήποτε συνάνθρωπό μου, θα είναι η ανυπόκριτος αγάπη των έργων. Γυμνός ήμουν και με ενεδύσατε, ασθενής και με επισκεφθήκατε, εν φυλακή και ήλθατε προς εμέ. Προσοχή όχι λόγια, πνευματικές αποκαλύψεις τάχα, αλλά έργα αγάπης. Γένοιτο, γένοιτο. Αμήν.

 

5)   Να φροντίζω και να περιθάλπω με αγάπη, ταπείνωση και έλεος το περιβάλλον στο οποίο ανήκω. Μάλιστα, να φροντίζω με αγάπη δια της εφαρμογής του Λόγου του Θεού να το νουθετώ. Η οποία αγάπη να ξέρουμε βρίσκει τρόπους και επινοεί συστήματα σωτηρίας για τον συνάνθρωπό μας. Όλα αυτά θα γίνονται ώστε να πνευματικοποιηθεί το περιβάλλον μου. Αυτό όταν γίνει, θα μου εξασφαλίζει εμένα θετικό, καρποφόρο και ευλογημένο εν Χριστώ επί γης βίο. Γένοιτο, γένοιτο. Αμήν.  

 

6)   Τα όρια (σύνορα) τα οποία θα έχω με τους συνανθρώπους                  μου, αδελφούς, φίλους ή εχθρούς πνευματικά ή υλικά, θα είναι μέχρι εκεί που δεν θα τους στενοχωρούν, προβληματίζουν ή θυμώνουν τα έργα μου ή τα λόγια μου. Η ελευθερία η δική μας να ξέρουμε ότι τελειώνει εκεί που αρχίζει του άλλου. Άλλωστε πνευματικότητα είναι να εννοώ μέχρι που ο άλλος έχει τα όριά του, τα οποία θα σέβομαι. Έτσι θα γίνουμε απλοί, θετικοί και θα εξασφαλίσουμε την ενότητα για όλους τους ανθρώπους. Γένοιτο, γένοιτο. Αμήν.

 

7)   Να παρουσιάζω ενδιαφέρον στα προβλήματα όλων των συνανθρώπων μου και να σκύβω με αγάπη ώστε να τα λύνουμε μαζί, αν μου το επιτρέπει ο αγαπητός φίλος ή συνάνθρωπος που ο Θεός έφερε στο δρόμο μου. Με την εφαρμογή αυτή θα πετύχω την άνοδό μου στο επίπεδο του Θεού διότι και ο Κύριος το ίδιο έκανε. Ου γαρ ήλθον διακονηθήναι αλλά διακονήσαι και δούναι την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών. Ο ίδιος είπε, όστις απολέση την ζωήν αυτού ένεκεν εμού και του ευαγγελίου ούτος θέλει ευρεί αυτή. Όποιος την φυλάξει και την δώσει στον κόσμο τη ζωή του για να κάνει την αμαρτία, θα την χάσει. Να ξέρουμε όλοι μας ότι όποιος αγωνιστεί να μην πεθάνει ο άλλος δεν θα πεθάνει ο ίδιος. Γένοιτο, γένοιτο. Αμήν.

 

8)   Όταν θα δέχομαι κατηγορώ ή εξευτελισμό δίκαιο ή άδικο θα θυμάμαι τα εξής: ο Χριστός λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει απειλούμενος ουκ ηπείλει. Με αυτή τη στάση μου θα αναγεννήσω τους συνανθρώπους μου και θα γκρεμίσω τον εωσφόρο (εγωισμό) και την στρατιάν αυτού μέσα μου και γύρω μου.

 

9)   Θα φροντίζω ώστε να μελετώ το Ευαγγέλιο του Χριστού νύχτα και μέρα. Αυτό θα μου εξασφαλίσει σοφία. Σοφία Θεού την οποίαν και οι αιώνες σεβάστηκαν και την οποίαν μετέφεραν μέχρι σήμερα. Μέρος αυτής της σοφίας εννόησαν εκατομμύρια πνευματικοί άνθρωποι οι οποίοι εξασφάλισαν τη ζωή την αιώνια δια του θανάτου. Όμως σήμερα ήρθε η ώρα ώστε η σοφία του Ευαγγελίου να εμφανιστεί ολόκληρη και να χαρίσει τη ζωή την αιώνια στο ανθρώπινο γένος. Διότι η σοφία του Ευαγγελίου, την οποίαν οι πάντες περιφρόνησαν, είναι πιο μεγάλη από αυτή που ξέραμε μέχρι χθες. Ο λόγος διότι δύναται, όταν πιστευθεί και εφαρμοσθεί ολόκληρο το Ευαγγέλιο από έναν ή πολλούς ανθρώπους, να καταργήσει εις αυτούς τη φθορά, το γήρας και τέλος τον φυσικό θάνατο. Μέχρι τώρα δεν τα έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο αυτά διότι δεν τα πίστεψε το ανθρώπινο γένος και ειδικά οι χριστιανοί. Εμείς σήμερα όμως θα τα πιστεύουμε ώστε να εξασφαλίσουμε τη ζωή δια της ζωής. Ο Χριστός τόνισε γι’ αυτό τα εξής: και πας όστις ζη και πιστεύει εις εμέ, ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο;

 

10)             Η κρυφή ζωή που έχουμε και την οποίαν ο Θεός μόνο βλέπει και που από αυτή και μόνο να ξέρουμε εξαρτάται η σωτηρία μας, θα είναι η προσευχή με πόνο καρδιάς στα προβλήματα των συνανθρώπων μας, φίλων, αδερφών και εχθρών. Δεύτερον, θα είναι η μελέτη του Λόγου του Θεού η οποία θα μας εξασφαλίσει την μεγάλη σχέση μας με τον Θεό. Τρίτον, η εφαρμογή των εντολών του Λόγου του Θεού. Αυτό θα μας εξασφαλίσει την αιώνια σχέση και φιλία με τον Θεό. Ο ίδιος τόνισε, φίλοι μου εστε εάν κάμετε όσα εγώ εντέλλομαι υμίν.

 

11)             Στους πνευματικούς κύκλους στους οποίους θα παραβρισκόμαστε, θα προσέχουμε ώστε να μην κατεχόμαστε υπό του πνεύματος της περιέργειας, της κατακρίσεως, της ζηλοτυπίας και του παντογνώστη. Μάλιστα όταν ομιλούμε, θα ομιλούμε με πνεύμα σωφροσύνης, αγάπης, δικαιοσύνης, ανεκτικότητας, ταπείνωσης και ειρήνης. Εφαρμόζοντας τα ανωτέρω από το σύνολο των ανθρώπων που αποτελούν τον κύκλο θα εμφανίζεται ο Θεός, ο οποίος κάνει την εμφάνισή του ως εξής: εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε, εάν αγάπη έχητε εν αλλήλοις.

 

12)             Δεν θα πιστεύω ότι είμαι γνώστης των πάντων και ότι κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει ώστε να ολοκληρώνομαι σιγά - σιγά πνευματικά στη σοφία του Θεού. Η οποία σοφία ενεργεί με πολλούς τρόπους. Τα μάτια και τα αυτιά μου να είναι ανοιχτά. Μάλιστα σοφία είναι πρώτα να ακούω, ύστερα να μιλώ. Όποιος θέλει να γίνει σοφός και καλός ομιλητής, πρώτα να γίνει ένας καλός ακροατής των ειδήσεων του Θεού, ο οποίος Θεός μιλά από παντού και ποικιλοτρόπως. Οι καλώς έχοντες σοφία Θεού όλα τα παίρνουν ως εξής: τα πάντα συνεργούν στο αγαθό τοις αγαπώσι τον Θεόν. Αυτό είναι σοφία. Γένοιτο, γένοιτο. Αμήν.

 

Όταν τα ανωτέρω εφαρμοστούν από έναν ή πολλούς ανθρώπους τότε η βασιλεία του Θεού ιδρύεται μέσα τους και γύρω τους. Ζει Κύριος. Αμήν.

 

                   Σας αγαπώ πολύ. Με αγάπη Χριστού Θωμάς           

 

Αγαθοσύνη

 

 

ΑΓΑΘΟΣΥΝΗ

 

Είναι καρπός άγιος γεμάτος σοφία Θεού ο οποίος φανερώνεται ως εξής, νίκα το κακό δια του αγαθού. Είναι ευεργετικό στοιχείο διότι έχει την δύναμη να σε ενώσει με τους συγγενείς, τους φίλους, τους αδερφούς και τελευταία με τους εχθρούς. Αυτό το υπερσύγχρονο όπλο του Παναγίου Πνεύματος ρίχνει στην αγκαλιά του Θεού όλους όσους είναι απομακρυσμένοι από αυτόν, δια μέσω όμως των ανθρώπων αυτών οι οποίοι καλλιεργούν την αγαθοσύνη (σκεύη εκλογής). Η ολοκλήρωση της αγαθοσύνης είναι η μελέτη και η εφαρμογή του Αγίου Ευαγγελίου, καθώς η αδιάλειπτη προσευχή και η συμμετοχή εις την μυστηριακή ζωή της εκκλησίας. Δια Πνεύματος Αγίου γίνεται η αναγνώριση της αγαθοσύνης των ευσεβών και αγίων ανθρώπων.

 

Πραγματική αλήθεια

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

 

Όλοι ψάχνουν να βρουν τρόπους και μέσα δια των οποίων θα λυθούν τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Ψάχνουν δηλαδή να βρουν την αλήθεια, διότι είναι βέβαιον ότι η αλήθεια και μόνο η αλήθεια δίνει τις πραγματικές και αποτελεσματικές λύσεις σε όλα τα προβλήματα. Στον κόσμο που ζούμε όλα σχεδόν είναι ψεύτικα και απατηλά και ο κόσμος ζει με ψεύτικες συνήθειες και μάταιες απολαύσεις. Όλα αυτά συμβαίνουν διότι δεν στηρίζεται στην αλήθεια αλλά σε πλανημένες θεωρίες και υποθέσεις. Όσο και να βλές ότι πίνεις νερό στον ύπνο σου δεν ξεδιψάς, διότι δεν πίνεις νερό αλλά ονειρεύεσαι. Ελάτε να πάμε στην αλήθεια, στην πραγματική αλήθεια που είναι το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, να πιούμε το ύδωρ της ζωής και να χορτάσουμε και να σβήσουμε την δίψα μας αληθινά. Ο ίδιος ο Θεός προλέγει: Ω πάντες οι διψώντες, έλθετε εις τα ύδατα και οι μη έχοντες αργύριον, έλθετε, αγοράσατε και φάγετε ναι έλθετε, αγοράσατε οίνον και γάλα άνευ αργυρίου και άνευ αντιτίμου. Δια τι εξοδεύετε αργύρια ουχί εις άρτον; και τον κόπον σας ουχί εις χορτασμόν; (Ησαΐας 55:1-2). Γιατί ξοδεύεις, λέει ο Θεός, τον κόπο σου, τα μεροκάματά σου σε τσιγάρα, σε ναρκωτικά, σε αλκοόλ, σε ψεύτικα γλέντια, σε χαρτοπαιξία, σε τυχερά παιχνίδια, σε αστρολόγους και σε τόσα άλλα μέσα, άχρηστα για την ζωή σου και την ψυχή σου; Ξοδεύεις το μεροκάματό σου, όχι για να φας και να πιεις, όχι για να χορτάσεις και να ξεδιψάσεις, αλλά για μάταια πράγματα τα οποία ποτέ δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματά σου. Το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, η Καινή Διαθήκη σου ανοίγει το δρόμο για μια μεγάλη επιτυχία στη ζωή σου διότι είναι η πραγματική, η απόλυτη αλήθεια. Είναι το μόνο που μπορεί να σε οδηγήσει σίγουρα σε μια ζωή γεμάτη με αγάπη, χαρά και ειρήνη. Είναι το μόνο που μπορεί να σε προσγειώσει στη πραγματικότητα έτσι ώστε να μην σε εξαπατάει κανείς με ψεύτικες θεωρίες και επίγειους παραδείσους. Το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού είναι δύναμη, δύναμη Θεού για να οδηγηθεί ο άνθρωπος στην σωτηρία, στην ελευθερία και στην αληθινή χαρά. Ο Απ. Παύλος έλεγε, διότι δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιον του Χριστού επειδή είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα (Ρωμαίους 1:16). Ενώ ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος έλεγε ότι, "Είναι αδύνατον να σωθεί κάποιος εάν δεν αναγνώσει τις Γραφές". Σήμερα, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, διαβάζουν το Ευαγγέλιο και αναπαύονται στην σωτηρία του Ιησού Χριστού, λαβαίνοντας ζωή και δύναμη. Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είπε, οι λόγοι τους οποίους εγώ λαλώ προς εσάς, πνεύμα είναι και ζωή είναι (Ιωάννης 6:63). Το Ευαγγέλιο όχι μόνο δεν ξεπεράστηκε και δεν έγινε ένα απλό ιστορικό βιβλίο, κατάλληλο μόνο για το μουσείο, όπως έλεγε ο Βολτέρος, αλλά σήμερα είναι ο μόνος απαραίτητος οδηγός για τη ζωή του κάθε ανθρώπου που έχει χάσει τον προσανατολισμό του και δεν γνωρίζει που βρίσκεται και ποιον δρόμο να ακολουθήσει. Το Ευαγγέλιο επίσης έχει ένα ωραίο προνόμιο για μας τους Έλληνες. Γράφτηκε στην ελληνική γλώσσα και από το ελληνικό κείμενο μεταφράστηκε στις γλώσσες όλων των χωρών και φυλών του κόσμου. Γι’ αυτό, εμείς οι Έλληνες έχουμε μεγάλη ευθύνη ενώπιον του Θεού να πούμε σε όλους τους ανθρώπους, όλων των εθνών ποια είναι η ορθή διδασκαλία του Ευαγγελίου, έτσι ώστε να μην ακολουθούν διδαχές που ο Κύριος Ιησούς Χριστός δεν δίδαξε. Μόνο το Ευαγγέλιο μπορεί να βάλει γερά θεμέλια στη ζωή μας, στην οικογένειά μας και στην πατρίδα μας, γι’ αυτό ο Αδαμάντιος Κοραής είπε, "Μόνο το Ευαγγέλιο έχει τη δύναμη να σώσει την Ελλάδα". Ίσως κάποιος ρωτήσει, δεν υπάρχουν άλλα θρησκευτικά βιβλία; Φυσικά και υπάρχουν, απλά όλα τα θρησκευτικά βιβλία είναι σχόλια γύρω από το Ευαγγέλιο. Το Ευαγγέλιο όμως, η Διαθήκη του Ιησού Χριστού, είναι η απόλυτη αλήθεια και η μόνη πηγή δύναμης και σωτηρίας για όλους τους ανθρώπους. Άρχισε από σήμερα να διαβάζεις το Ευαγγέλιο! Αμήν.    

 

Όταν κηρύττεις με αγαθά κίνητρα

Όταν κηρύττεις με αγαθά κίνητρα τον Λόγο του Θεού, αυτός ο λόγος που εξέρχεται ελέγχει τους πάντες. Ο λόγος ον ελάλησα, θέλει σας κρίνει.

 

Η προσευχή είναι η κινητήριος δύναμη των πάντων, της παρούσης και της μελλούσης ζωής, της αφθάρτου και της αιωνίου ζωής. Αυτός που προσεύχεται, γνώρισε τον Θεό διότι ζει στον θρόνο του Θεού. Ο θρόνος του Θεού είναι ο αγιασμός δια της κρυφής προσευχής, είσελθε εις το ταμείον σου.

 

Όλες οι αποστολές έρχονται ή δίδονται άνωθεν, πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθεν εστι. Ας φέρομε την αποστολή μας εις πέρας χωρίς να κρίνομε ότι είμεθα το Α και το Ω και ότι όλοι οι άλλοι είναι καλοί αλλά είναι λίγο κατώτεροι από εμάς. Ο Λόγος το διευκρινίζει, εάν έλαβες ότι έχεις τί καυχάσαι ως μη λαβών; τίς είσαι συ όστις κρίνεις αλλότριον οικέτην; είς τον ίδιον Κύριον ίστασαι ή πίπτεις; συ τί; Ας είμεθα ταπεινοί διότι με τον εγωισμό θα απολεσθούμε. Ο Θεός όταν σε βλέπει να πολεμάς, να κρίνεις και να κατακρίνεις τον πλησίον σου φεύγει μακριά διότι του μυρίζεις. Προσοχή λοιπόν γιατί η δυσοσμία γίνεται αντιληπτή από όλους, Θεό και ανθρώπους.

 

Όταν έχεις πάθη είσαι δούλος αυτών. Φρόντισε να απαλλαχτείς για να νιώσεις την ελευθερία του Θεού στην ζωή σου. Χρειάζεται πολύ αγώνα, μην απελπίζεσαι. Η απελπισία είναι το μεγαλύτερο σύστημα του εγωισμού. Έχεις Πατέρα που δύναται σε κλάσματα δευτερολέπτου να σε καθαρίσει, να σε θεραπεύσει και να σε αναγεννήσει. Ζήσε κοντά του και θα έρθει μια μέρα που θα σου πληρώσει όλα σου τα χρέη. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.

 

Όταν μιλάς στον πλησίον σου για τον Θεό και δεν σε ακούει τότε να του μιλάς με τα έργα της αγάπης. Αν και πάλι δεν σε ακούει, μίλησε στον Θεό γι αυτόν.

 

Πολλοί άνθρωποι (επιστήμονες) σκέφτονται να βρουν δια μέσου της επιστήμης την αφθαρσία και την αθανασία στην ζωή τους. Πότε; Μπορεί να το πετύχει ο άνθρωπος αυτό; Ότι σκέφτεται ο άνθρωπος μπορεί να το φέρει στην ζωή του αλλιώς δεν θα μπορούσε να το σκεφτεί. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Το πλήρωμα του χρόνου για τον άνθρωπο και για ένα τόσο σημαντικό γεγονός είναι μόνο η αγάπη. Αν αυτό επιτευχθεί χωρίς καθαρισμό πνευματικό και χωρίς αγάπη τότε ουαί και αλίμονο σε όποιον αποκτήσει μια τέτοια αφθαρσία. Ο σκοπός του Θεού είναι να κάνει τον άνθρωπο αιώνιο, και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. Όμως ο Θεός είναι απαραίτητο πριν τον κάνει αιώνιο τον άνθρωπο, να τον μάθει να αγαπά. Η αγάπη τα πάντα ανέχεται, τα πάντα υπομένει και λοιπά (διάβασε αδερφέ τον ύμνο της αγάπης). Ποιός είναι ο σκοπός του διαβόλου; Ο σκοπός του διαβόλου είναι να κάνει και αυτός τον άνθρωπο αιώνιο ώστε να αμαρτάνει πάντα και έτσι η αμαρτία να είναι αιώνια.

 

Η ανθρωπότητα επέλεξε να ζει με το πολίτευμα της δημοκρατίας. Αυτό αντιπροσωπεύει τον άνθρωπο άλλωστε σήμερα. Ο λόγος διότι αυτό μπορεί να υιοθετήσει, αυτό ξέρει. Όταν όμως ο άνθρωπος νομοθετηθεί πλέον με τον ηθικό νόμο του Θεού στην ζωή του, τότε θα φέρει ο Θεός στους ανθρώπους αυτούς ένα νέο πολίτευμα που λέγεται έλεος και ανυπόκριτη αγάπη προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό.

 

Για ποιό λόγο ο Χριστός είναι ανώτερος από τους αρχηγούς άλλων θρησκειών; Για πολλούς λόγους. Εγώ θα αναφέρω μόνο δύο οι οποίοι είναι ασύγκριτοι και αιώνιοι. Πρώτον, ο Χριστός κατήργησε τον φυσικό θάνατο από τον εαυτό του και ζει σήμερα. Ενώ κανένας άλλος αρχηγός οποιασδήποτε θρησκείας δεν ζει, δεν αναστήθηκε και δεν τον είδαν μετά τον θάνατό του 500 και πλέον μαθητές του. Δεύτερον, ο Χριστός είπε, αγαπάτε τους εχθρούς, ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς. Κανείς άλλος αρχηγός δεν κήρυξε αγάπη στους εχθρούς του.

 

Η παραμυθία που πολλές φορές λέγεται από πνευματικούς ή απευθείας από το Πνεύμα το Άγιο στον άνθρωπο ή στους ανθρώπους, έχει την εξουσία να παρατείνει την πνευματική πορεία ενός αδύνατου πνευματικά ανθρώπου. Μήπως και αυτός ο άνθρωπος συλλάβει την ενέργεια του Θεού που είναι θυσία προς τον Θεό και προς τον πλησίον. Μήπως συλλάβει ακόμα ότι ο Θεός είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη κλπ.. Ο άνθρωπος αυτός την έχει ανάγκη την παραμυθία διότι έμαθε σε όλη του την ζωή ότι κάτι μεγάλο θα πάρει. Θέλει όμως να το πάρει χωρίς αγώνα θυσίας διότι ότι έχει, το έχει χωρίς αγώνα θυσίας (δύνασθε να πίητε το ποτήριον το οποίον εγώ πίνω;). Όταν του πεις ότι θέλει θυσία, αγώνα για να πάρεις κάτι από τον Θεό, αυτόν τον άνθρωπο τον έχασε ο Θεός και ο πνευματικός αδερφός που τον νουθετεί. Γι’ αυτό χρειάζεται παραμυθία.

 

Στην Παλαιά Διαθήκη ο Θεός έκανε την παρουσία του δια των ισχυρών προφητών: Μωϋσή, Ηλία, Ενώχ, Ελισσαίο, Ιησού του Ναυή κλπ.. Ο λόγος ήτο διότι ο κόσμος είχε πέσει στην ειδωλολατρία (αμαρτία). Έπρεπε να υπάρχουν τέτοιοι ισχυροί άνδρες ώστε να μην χαθεί η έννοια του Θεού (έλεος, αγάπη) και δεν μπορούσε φυσικά να χαθεί με τόσα θαύματα που έκαναν. Σήμερα δεν χρειάζονται θαύματα διότι ο κόσμος πιστεύει στον Χριστό, έχει επικρατήσει ο Χριστός σε πολλές ηπείρους. Σήμερα χρειάζεται η αγάπη μεταξύ των χριστιανών ώστε να έρθει ο Χριστός. Πώς εμποδίζεται η αγάπη; Όταν κρίνεις. Στην Παλαιά Διαθήκη δεν μπορούσαν οι άνθρωποι να εννοήσουν την αγάπη διότι δεν την είχαν. Μόνον με υπερφυσικά πράγματα νουθετούνταν. Σήμερα εύχομαι ο Θεός να φωτίσει.

 

Αν ο αντίχριστος έρθει τότε αυτό πάει να πει ότι τα δόγματα και οι θρησκείες δεν υπηρετούσαν Θεό αλλά συμφέροντα και προσωπικές φιλοδοξίες. Ξέρομε από την Παλαιά Διαθήκη ότι ο Θεός καταστρέφει τα αμαρτωλά έθνη. Όταν όμως μέσα σε αυτά τα έθνη ή τις πόλεις ήτο έστω 10 δίκαιοι, δεν έφερνε την καταστροφή για τους 10 δίκαιους. Τώρα για να πάρει όλον τον πλανήτη ο αντίχριστος, αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει αντίστοιχη δικαιοσύνη στον κόσμο. Εύχομαι ο κόσμος να φωτιστεί και να μετανοήσει ο άνθρωπος επιστρέφοντας στον Θεό.

 

Στοιχεία που εμποδίζουν την εξάπλωση είναι οι θυσίες σε προσωπικό και σε οικονομικό επίπεδο.

 

Η νηστεία είναι απαραίτητη διότι έτσι φυλάμε και τον εαυτό μας από την λαιμαργία η οποία λαιμαργία ξυπνά πολλά πάθη (πορνεία) κλπ.. Ο Κύριος είπε, είναι γεγραμμένον ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται ο άνθρωπος. Τα φαγητά ονομάζονται βρώματα. Ας προσέξομε διότι γεμίζομε τα έντερά μας με βρώματα τα οποία σαπίζουν και σαπίζουν και τα έντερά μας και πεθαίνομε. Ο Κύριος τόνισε, τούτο το γένος δεν εξέρχεται ειμή δια προσευχής και νηστείας. Πριν φάμε ας ευλογούμε το φαγητό ώστε δια της πίστεως να είναι καθαρό. Η νηστεία (αποχή) επιβάλλεται σε μια επίθεση μεγάλη του πονηρού.

 

Αντίχριστος = Παγκόσμιο κακό. Ο λόγος που θα έρθει είναι διότι τα τοπικά κακά δεν ωφέλησαν (έτσι φαίνεται) τον άνθρωπο ώστε να τον συμμορφώσουν, να τον διορθώσουν.

 

Το περιβάλλον συμβάλλει στην ζωή μας θετικά ή αρνητικά. Αν το περιβάλλον είναι αρνητικό, δαιμονισμένο τότε μπορεί να έρθει και ο θάνατος στον άνθρωπο που ζει σε αυτό. Αν το περιβάλλον είναι θετικό τότε και από τον θάνατο φέρνουμε τους συνανθρώπους μας πάλι στην ζωή. Ας προσέξομε τι λέμε, τι κάνομε μήπως και άθελά μας σπείρομε τον θάνατο και όχι την ζωή στους συνανθρώπους μας.

 

Ο Θεός δεν δημιούργησε τον κόσμο με τα χέρια του, ούτε με καλούπια, ούτε με μπετονιέρες, ούτε με άλλα πράγματα υλικά. Τον δημιούργησε με τον λόγο. Είπε, γενηθήτω φως και έγινε φως κλπ.. Είπε, νεανίσκε σοι λέγω σηκώθητι και σηκώθηκε. Την εξουσία του λόγου την έδωσε και στον καθένα άνθρωπο όμως με το εξής γεγονός, ότι αν ζητήσεις εις το όνομά μου θα στο δώσω, αιτείτε και δοθήσεται υμίν, ζητείτε και ευρήσετε, κρούετε και ανοιγήσεται υμίν. Ο αιτών λαμβάνει, ο ζητών ευρίσκει και στον κρούοντα ανοιγήσεται. Όταν έχεις λόγο έχεις εξουσία. Μην παραπονιέσαι ότι είσαι άρρωστος, ειπέ λόγο και θέλει γίνει. Ο Κύριος είπε, και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο; Πίστεψέ το, θα λάβεις εξουσία στα έθνη. Αν όχι στα έθνη δια της χαράς, της ζωής, της υγείας θα λάβεις εξουσία ζωής και χαράς μέσα σου και γύρω σου.

 

Γιατί δεν αναφέρεται από κανέναν προφήτη ούτε και από τον ίδιο τον Υιό του Θεού ο χρόνος της δευτέρας ελεύσεως του Χριστού; Ο λόγος είναι διότι θα πρέπει να ετοιμαστεί το ανθρώπινο γένος. Για παράδειγμα, πότε ένας πατέρας σαρκικός μένει με χαρά στο σπίτι του παιδιού του; Φυσικά όταν βλέπει ότι το παιδί έχει την ανάγκη του πατέρα και δεν μπορεί να ζει χωρίς τον πατέρα του. Όταν λοιπόν ο Θεός δει ότι τα παιδιά του τον αγαπούν (και τούτο φαίνεται όταν εφαρμόζεται η εντολή της αγάπης προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό), τότε είναι ο χρόνος της δευτέρας ελεύσεως του Χριστού. Μέχρι τότε θα έρχεται σε ατομικό ή σε γενικό επίπεδο όταν βλέπει αγάπη.

 

Τα δένδρα δεν μιλάνε όπως ο άνθρωπος. Εάν ένα δένδρο έχει καρπούς φαίνεται και το επισκέπτονται οι άνθρωποι ώστε να γευθούν τους γλυκούς καρπούς του. Εάν ένα δένδρο δεν έχει καρπούς πάλι φαίνεται και οι άνθρωποι το χρησιμοποιούν για ξύλα στην φωτιά και αυτό χρησιμεύει διότι θερμαίνει τον άνθρωπο κλπ.. Συμβολίζει δε πνευματικά ότι το κακό σε νουθετεί, σε θερμαίνει προς τον Θεό. Αδελφέ, μην αγωνίζεσαι να πείσεις τους συνανθρώπους σου ότι έχεις καρπούς. Αυτοί θα το δουν και θα σε επισκεφτούν ώστε να γευθούν τους γλυκούς πνευματικούς καρπούς σου. Γένοιτο, γένοιτο.

 

Η κοπριά χρειάζεται διότι δυναμώνει τα καρποφόρα δέντρα. Έτσι και οι πειρασμοί, οι δοκιμασίες έρχονται για να δυναμώσουν τον πνευματικό άνθρωπο. Παν υιό παραδέχεται εκπαιδεύει και μαστιγεί αυτόν και αν είσθε χωρίς παιδεία νόθοι είσθε και ουχί υιοί.

 

Όταν διέπεται κάποιος από πάθη τούτο σημαίνει ότι η πνευματικότητά του είναι μειωμένη, βεβλαμμένη (έλλειψη προσευχής, μελέτης και κηρύγματος).

 

Ο Θεός αγαπά τα παιδιά του. Για να τα κρατήσει κοντά του τα αφήνει να εννοούν ότι έχει για το καθένα κάτι ξεχωριστό, κάτι μεγάλο. Ο λόγος που το κάνει αυτό είναι για να τα κρατάει κοντά του μέχρι τα παιδιά να μεγαλώσουν και να καταλάβουν ότι το ξεχωριστό είναι, όστις θέλει να γείνη μέγας εν υμίν, να γείνη υπηρέτης πάντων. Παράδειγμα έδωκα εις εσάς να αγαπάτε αλλήλους.

 

Το βδέλυγμα της ερημώσεως που θα καθίσει στον τόπο τον άγιο είναι η αμαρτία η οποία στο αποκορύφωμά της (που θα φτάσει σιγά σιγά), θα εισέλθει στον εγκέφαλο του καθενός ανθρώπου. Αυτός άλλωστε ο εγκέφαλος είναι ο τόπος ο άγιος διότι δημιουργήθηκε από τον Θεό για να κατοικεί εις αυτόν ο Θεός (αγαθή σκέψη). Προσοχή μήπως σιγά σιγά γίνομε βδέλυγμα. Η αφιέρωση και η συνεχής ενασχόληση εις τα του Θεού αποκλείουν το βδέλυγμα εις εμάς. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.

 

Ο Χριστός κατέβηκε στον κόσμο με το όχημα της αγάπης. Ο Χριστός δεν αρνείται το κράτος αλλά μεταμορφώνει το κράτος σε κοινωνία αγίων.

 

Ο Κάιν είναι από τους πρώτους ανθρώπους που θέλησε να απαλλαγεί της παρουσίας του άλλου του αδελφού, του Άβελ αλλά και της παρουσίας του Θεού. Όποιος εξορίζει τον Θεό απ την καρδιά του, εξοντώνει και τους άλλους. Η απουσία του Θεού σημαίνει απουσία της αγάπης.

 

Κάιν καταντά ένας άνθρωπος που γυρίζει παντού, ζητώντας μάταια την ηρεμία και την χαρά.

 

Η δική μου σωτηρία περνάει από το ενδιαφέρον μου για τους άλλους. Το συμφέρον μας είναι να αγαπάμε τους άλλους. Ας υποθέσουμε ότι έχουμε δύο επιταγές, η μία έχει αντίκρισμα μια μόνο δραχμή, η άλλη έχει αντίκρισμα ένα εκατομμύριο. Ποιά απο τις δύο επιταγές θα προτιμήσουμε; Ασφαλώς την δεύτερη. Η επιταγή της μιας δραχμής είναι η φιλαυτία. Η επιταγή του ενός εκατομμυρίου είναι η Φιλαδέλφεια.

 

Αν δεν ασχοληθούμε εμείς με τον άλλον με αγάπη, σίγουρα θα ασχοληθεί μαζί του ο διάβολος. Θα κινήσει τα όργανα του κακού. Γίνε εσύ ο κυνηγός του Θεού, ο κυνηγός της αγάπης, ο θηρευτής της ψυχής του, ο αγρευτής, ο σαγηνευτής, ο αλιεύς, ο μαγνήτης.

 

Πού είναι ο αδελφός σου Κάιν; Τί φύλαξ του αδελφού μου είμαι εγώ; Για κάθε αδικία που συμβαίνει στον κόσμο έχουμε μερίδιο ευθύνης.

 

Οικονομικό: Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει οικονομικό πρόβλημα, υπάρχει πρόβλημα πλεονεξίας και σκληρότητας. Όπως ο ήλιος, η καθημερινή αυτή έκφρασις της αγάπης και της πρόνοιας του Θεού, επαρκεί για όλους τους ανθρώπους του πλανήτη μας έτσι και ο πλανήτης μας (γη) επαρκεί για τη διατροφή όλων των ανθρώπων. Φαντάζεσθε άνθρωπο να αποθηκεύει ήλιο για τον εαυτόν του και να μην αφήνει τους άλλους να φωτίζονται και να θερμαίνονται;

 

Πάντες οι λαοί πορεύσονται έκαστος την οδόν αυτού, ημείς δε πορευσόμεθα εν ονόματι Κυρίου Θεού ημών εις τον αιώνα (Μιχαίας, δ΄:5).

 

Ο υπηρέτης του Ελισσαίου του προφήτη είπε, πολλοί έρχονται καθ’ ημών και ημείς μόνοι εσμεν. Τότε αποκρίνεται ο Ελισσαίος, ουχ ορας παρεμβολάς και πλήθη αγγέλων μεθ’ ημών κύκλω βοηθούντων ημίν.

 

Εκέκραξαν οι δίκαιοι, και ο Κύριος εισήκουσεν αυτών, και εκ πασών των θλίψεων αυτών ερρύσατο αυτούς (Ψαλμός 33:18).

 

Ο Κύριος θα μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών εις το γενέσθαι αυτό σύμμορφον τω σώματι της δόξης αυτού (Φιλιππησίους Επιστολή, 3:21).

Είς εμέ βλέψατε και σωθήσατε πάντα τα έθνη.

 

Κύριος ποιμαίνει με και ουδέν με υστέρησε.

 

Υμίν εχαρίσθη το υπέρ Χριστού, ου μόνον το είς αυτόν πιστεύειν, αλλά και το υπέρ αυτού πάσχειν (Φιλιππησίους Επιστολή, 1:29).

 

Ελεύθερος και ώριμος είναι ο άνθρωπος που κάνει το χρέος του χωρίς να χρειάζεται να του το υπενθυμίζουν οι άλλοι.

 

Ανακάλυψε το διαμαντάκι του συνανθρώπου σου.

 

Δεν θέλω να γίνω καλύτερος απο κανέναν. Θέλω να γίνομαι κάθε μέρα καλύτερος απο τον χθεσινό εαυτό μου.

 

Πιάσε τον συνάνθρωπό σου να κάνει κάτι καλό και ενθάρρυνέ τον.

 

Πάτερ άγιε, τήρησον αυτούς εν τω ονόματί σου ω δέδωκάς μοι, ίνα ώσιν εν καθώς ημείς (κατά Ιωάννην, 17:11-12).

 

Τον σεβασμό τον εμπνέεις δεν τον επιβάλλεις.

 

Έσται γάρ καιρός ότε της υγιαινούσης διδασκαλίας ουκ ανέξονται, αλλά κατά τας επιθυμίας τας ιδίας εαυτοίς επισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι την ακοήν, και από μεν της αληθείας την ακοήν αποστρέψουσιν, επί δε τους μύθους εκτραπήσονται. (Τιμόθεον Β΄ Επιστολή, δ΄: 3 & 4).

 

Αρκεί είς άνθρωπος ζήλον Θεού πεπυρωμένος, αναμορφώσας δήμο ολόκληρον.

 

Κάποιος κάποτε μου είπε οτι κάνω λάθη. Του απάντησα, όταν νιώσεις και εσύ οτι κάνεις λάθη έλα να κάνουμε παρέα.

 

Όταν οι κίνδυνοι κυκλώνουν την ζωή σου, θυμήσου ότι ο Χριστός είναι μαζί σου.

 

Οι τωρινοί άνθρωποι δε ζητούν το σήμερον αλλά το αύριον για να μετανοήσουν.

 

Η Αγία Γραφή είναι το οπλοστάσιο του χριστιανού.

 

Η καλλιέργεια του νου είναι τόσο αναγκαία όσο η τροφή για το σώμα.

 

Εύ, δούλε αγαθέ και πιστέ επί ολίγα ής πιστός, επί πολλών σε καταστήσω (κατά Ματθαίον, 25:21).

 

 

 

Εκείνο που γνωρίζουμε είναι μηδαμινό. Εκείνο που αγνοούμε είναι άπειρο.

 

Εκτιμώντας την υπεροχή των άλλων την κάμνομε κτήμα μας.

 

Αν καίει μέσα στην ψυχή σου η επιθυμία της ουρανίου Βασιλείας, να είσαι βέβαιος πως γρήγορα θα γίνεις κληρονόμος της.

 

Όσο ο άνθρωπος απλοποιείται, θεοποιείται. Γίνεται άκακος, ταπεινός, πράος, ελεύθερος.

 

Ο σταθερός άνθρωπος μοιάζει με αναμμένη λαμπάδα την οποία όπως και αν τη γυρίσεις, η φλόγα της προς τα επάνω θα στραφεί.

 

Οι δοκιμασίες διδάσκουν τι είμεθα.

 

Αν τολμάς ίσως αποτύχεις. Αν δεν τολμάς θα αποτύχεις σίγουρα.

 

Θέλημα Θεού και σοφία Θεού διακατέχει τον άνθρωπο που αγωνίζεται εις όλη του την ζωή να βρεί δια του Ευαγγελίου τα μέσα που χρειάζεται ώστε να καταργήσει από το πνεύμα του και το σώμα του την φθορά και τον θάνατο. Αμήν.

 

Σοφία Θεου

 

 Σοφία Θεου

Πάντες οι λαοί πορεύσονται έκαστος την οδόν αυτού ημείς δε πορευσόμεθα εν ονόματι Κυρίου Θεού ημών εις τον αιώνα (Μιχαίας, δ΄: 5).

Ο υπηρέτης του Ελισσαίου του προφήτη είπε, πολλοί έρχονται καθ’ ημών και ημείς μόνοι έσμεν. Τότε αποκρίνεται ο Ελισσαίος, ουχ οράς παρεμβολάς και πλήθη αγγέλων μεθ’ ημών κύκλω βοηθούντων ημίν.

Εκέκραξαν οι δίκαιοι, και ο Κύριος εισήκουσεν αυτών, και εκ πασών των θλίψεων αυτών ερρύσατο αυτούς (Ψαλμός 34:17).

Ο Κύριος θα μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών εις το γενέσθαι αυτό σύμμορφον τω σώματι της δόξης αυτού (Φιλιππησίους Επιστολή, 3:21).

Εις εμέ βλέψατε και σωθήσατε πάντα τα έθνη.

Κύριος ποιμαίνει με και ουδέν με υστέρησε.

Υμίν εχαρίσθη το υπέρ Χριστού, ου μόνον το είς αυτόν πιστεύειν, αλλά και το υπέρ αυτού πάσχειν (Φιλιππησίους Επιστολή, 1:29).

Ίσχυε και ανδρίζου μη φοβηθής, μηδέ δειλιάσης διότι είναι μετά σου Κύριος ο Θεός σου όπου αν υπάγης.

Πάτερ άγιε, τήρησον αυτούς εν τω ονόματί σου ω δέδωκάς μοι, ίνα ώσιν εν καθώς ημείς (κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον, 17:11-12).

Έσται γάρ καιρός ότε της υγιαινούσης διδασκαλίας ουκ ανέξονται, αλλά κατά τας επιθυμίας τας ιδίας εαυτοίς επισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι την ακοήν, και από μεν της αληθείας την ακοήν αποστρέψουσιν, επί δε τους μύθους εκτραπήσονται. (Προς Τιμόθεον Β΄ Επιστολή, δ΄: 3 & 4).

Εύ, δούλε αγαθέ και πιστέ επί ολίγα ής πιστός, επί πολλών σε καταστήσω (κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, 25:21).

 

Οι νέοι μαθητές

 

Οι νέοι μαθητές

Ο Θεός άνοιξε εις ημάς τις πόρτες της σοφίας του τις οποίες ο διάβολος, παραχώρηση Θεού λόγω της ημιμάθειας και της διαπαιδαγώγησης που έπρεπε να υπάρξει στον κόσμο, αιώνες τώρα κρατούσε κλειστές. Έτσι αφήνεται να εννοηθεί ότι το πλήρωμα του αγίου χρόνου ήρθε και τα γεγραμμένα θέλουσι λάβει χώρα με την παρουσία όλων εμάς στον κόσμο και των άφθαρτων στοιχείων τα οποία ο Θεός δια της πίστεως μας ενέπνευσε μέσα μας. Φανερώνοντάς τα εις ημάς ως αληθινά και υπαρκτά. Ήρθε λοιπόν η ώρα και ο καιρός ώστε το παρόν δαιμονισμένο σύστημα του κόσμου να ανατραπεί και η θέση του πνεύματος να ανέβει στην θέση που ήτο πριν την πτώση, όπου το πνεύμα  πορεύονταν της ύλης. Εν αντιθέσει με σήμερα που η ύλη πορεύεται του πνεύματος. Ο τρόπος που απαιτείται ώστε να αλλάξουν αυτά τα δυο είναι ο αγιασμός και ο καθαρισμός, άγιοι γίνεσθε καθώς εγώ είμι, φανερώνει ο Ιησούς (Θεός) δια του Ευαγγελίου του. Είμεθα σήμερα εμείς ένα μικρό ποίμνιο έναντι της πολυφωνίας του συστήματος και της αδιαπέραστης σύγχυσης του κόσμου (πνευματική σύγχυση), φανερώνοντας ότι η Βαβέλ κτίσθηκε πάλι σήμερα σε όλο τον πλανήτη. Όμως σήμερα κτίσθηκε μέσα στους εγκεφάλους όλων το πολίτευμα του διχασμού και παρουσιάζεται με το ότι ο καθένας άνθρωπος έχει την δική του αδιάλλακτη γνώμη, η οποία γνώμη του καθενός οδηγεί τους ανθρώπους στην απεραντοσύνη της μοναξιάς. Ακόμη, η μοναξιά και η Βαβέλ επικρατεί σήμερα και στον πνευματικό κόσμο διότι όλοι οι χριστιανοί αγαπούν έναν Θεό, τον Θεό της αγάπης με διαφορετικό τρόπο ο καθένας. Ο τρόπος όμως αυτός δεν είναι ο σωστός διότι ο τρόπος αυτός χώρισε τους χριστιανούς και όλοι έπεσαν στην παγίδα της κρίσης, η οποία κρίση έρχεται από τα δόγματα των δικών μας εκκλησιών, των δικών τους οργανώσεων, (ατομικισμός) κλπ.. Αυτό οδήγησε όλους τους χριστιανούς στον φανατισμό, ο οποίος τους κατέληξε στην ανελέητη κρίση του ενός έναντι του αλλού, με φυσική συνέπεια όλων αυτών των γνωμών να καταλήξουν οι χριστιανοί στην απομάκρυνση τους από τον Θεό. Διότι η εντολή του Θεού είναι, μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε, τις είσαι συ όστις κρίνεις αλλότριον οικέτην, εις τον ίδιο κύριο ίστασαι ή πίπτεις; συ τι; Αναπολόγητος είσαι συ ο κρίνων διότι εις ότι κρίνεις τον άλλον σεαυτόν καταδικάζεις (κατακρίνεις). Θέλω όλοι εμείς να μελετάμε ουσιαστικά τον Λόγο του Θεού, ώστε δια αυτού να αντλήσουμε τα αληθινά στοιχεία τα οποία μπορούν να μας οδηγήσουν στην άφθαρτη και πανευδαίμονη ζωή, χαρούμενη, ανεκλάλητη ζωή και στην αγαλλίαση του Θεού. Στοιχεία τα οποία έχουν χαθεί σήμερα από τις κοινωνίες των ανθρώπων. Καθώς, δια της ατομικής κρίσης (γνώθι σαυτόν) γινώμεθα κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της απείρου κάλους δόξης του Θεού, καθώς κληρονόμοι του υλικού και του πνευματικού κόσμου τον οποίον ο Θεός μας φανέρωσε. Ο προφήτης φανερώνει, ξύπνα Θεέ και φέρε κρίση και θέλεις κληρονομήσει τα έθνη και δεν εννοεί τον Θεό διότι αυτός σίγουρα δεν κοιμάται, εννοεί τον άνθρωπο αυτός κοιμάται σήμερα. Διότι αντί να ασχοληθεί με τον δημιουργό, ασχολείται με τα δημιουργήματα τα οποία του κλέβουν όλο τον χρόνο και δεν τον αφήνουν να αξιοποιήσει τις υπερβατικές συν Θεό ικανότητές του. Εμείς σήμερα που εννοήσαμε την μεγάλη αξία του Θεού και του κάθε ανθρώπου, καλούμαστε άνωθεν να ξεκινήσομε έναν πόλεμο. Πόλεμο έναντι της αμαρτίας, της φθοράς, του μεσότοιχου της έχθρας που υπάρχει σήμερα μεταξύ των χριστιανών, των φυλών, των δογμάτων, μεταξύ της αμαρτίας και της αναμαρτησίας που μας διέπει. Μάλιστα, να ενημερώσουμε και τους συνανθρώπους μας ώστε να κάνουν και αυτοί τον πόλεμο αυτό και να γκρεμίσουν τα προσωπικά τους οφέλη που πηγάζουν μέσα από τα πολιτικά συστήματα και μέσα από τα χριστιανικά συστήματα (δόγματα), καθώς και τον πόλεμο που πηγάζει μέσα από οτιδήποτε που τους χωρίζει, ώστε να έρθει η αγάπη του Χριστού και αυτή να βασιλεύει στη ζωή μας. Χρειάζεται λοιπόν απόφαση ώστε η βοήθεια του Θεού να έρθει και δια αυτής να ανατραπεί η δαιμονισμένη κατάσταση του κόσμου που βλέπομε μέσα μας και γύρω μας. Ο οποίος κόσμος αν συνεχίσει έτσι όπως πορεύεται σήμερα και δεν εννοήσει ώστε να πορεύεται εν Χριστώ, είναι θέμα χρόνου να καταστραφεί από τον εγωισμό των ανθρώπων που τον κυβερνούν. Μόνο λοιπόν η συμμαχία Θεού και ανθρώπου έχουν και παρέχουν την εξουσία να ανατρέψουν την κατάσταση αυτής της σύγχυσης (Βαβέλ) που έχει σήμερα πνευματικά επικρατήσει παντού και εμφανίζεται στις κοινωνίες μας δια της μοναξιάς. Την εξουσία αυτή την έχουν οι νέοι μαθητές οι οποίοι είμεθα όλοι εμείς. Θέλω όλοι εμείς, οι νέοι μαθητές να σηκώσουμε ψηλά το ανάστημα του Χριστού δια της παρουσίας μας στις κοινωνίες που ζούμε ώστε να γίνουν εν Χριστώ. Ένα μεγάλο, πελώριο άρμα που πρέπει να γκρεμίσουμε μέσα μας και γύρω μας είναι η παχυλότητα του υλιστικού στοιχείου που μας διέπει σήμερα και ο χρόνος που αφιερώνουμε για την συγκέντρωση της ύλης αυτής (χρήματα). Ο χρόνος αυτός που αφιερώνουμε για την συγκέντρωση της ύλης είναι θάνατος ψυχής και σώματος, διότι γίνεται αιτία να καταργεί εις ημάς τον ελεύθερο χρόνο μας, ώστε αιώνες τώρα να μένουμε ακαλλιέργητοι ως προς τις πνευματικές υπερβάσεις τις οποίες ο Χριστός φανέρωσε ότι θα πρέπει να μας διακατέχουν, σεις πλειότερα τούτων θέλετε ποιήσει. Όταν κάποιος μεριμνά και ασχολείται με ένα αντικείμενο (θέμα) δυστυχώς μένει ακαλλιέργητος και δεν δύναται να αναγεννηθεί. Μάλιστα, γίνεται αιτία ο καθένας που απομακρύνεται από τον Θεό, να εμποδίζει τον εαυτό του άθελά του στο να δύναται να συλλάβει την αξία του Αγίου Ευαγγελίου, του Θεού γενικότερα. Έτσι η γνώση της ανυπόκριτης αγάπης, η γνώση στην βάση της ζωής (ταπείνωση) και η γνώση της άφθαρτης ζωής που φέρνει την κατάργηση του φυσικού θανάτου, περιορίζεται και χάνεται. Όμως σήμερα, ο Άγιος Θεός έφερε την Φωνή Θεού μέσα μας και γύρω μας ώστε σύντομα να βγάλει τους καλοπροαίρετους ανθρώπους από την δαγκάνα του Άδη. Μόνο όμως εκείνους που συλλαμβάνουν τον Θεό και εννοούν την μεγάλη αξία του. Πίστη λοιπόν στο έργο που ο Θεός μας ενέπνευσε να παρουσιάσουμε ώστε να το φέρομε εις πέρας. Ξεκινάμε λοιπόν όλοι μαζί μελέτη, προσευχή και εφαρμογή, άγιοι γίνεσθε καθώς εγώ είμι. Τον τελευταίο καιρό μπήκε στη ζωή μερικών αδελφών η διαβολή ώστε να μικρύνει η πρωτογενής απόφασή τους στην επίτευξη του στόχου του Θεού. Χρειάζεται προσοχή, μην χάνουμε το θάρρος μας και την πίστη στον αγιασμό και στη ζωή. Ο διάβολος θέλει να καταργήσει την ζώσα πίστη και την πρωτογενή πίστη, η οποία ήτο γεμάτη ενθουσιασμό εις ημάς, ώστε να μας επαναφέρει πάλι στις αυλές της αμαρτίας και του θανάτου. Ας σηκώσουμε ενωμένοι μια ψυχή, μια καρδιά, ένα φρόνημα, όλοι μαζί ψηλά την δάδα του Θεού και είναι σίγουρο ότι όποιος παλεύει συν Θεό ουδέποτε νικάται. Όσοι τώρα δεν εννοούν το αριστούργημα του Θεού, τον παιδαγωγό (διάβολο), αργά ή γρήγορα αυτός θα γίνει εξολοθρευτής στη ζωή τους και θα τους αρπάξει όσους δεν θελήσουν να αναγεννηθούν προς καύση, μη γένοιτο. Όσοι παλέψουν όμως θα γίνουν άγιοι και αν δεν μπουν στη ζωή δια της ζωής είναι σίγουρο ότι θα μπουν δια του θανάτου. Ο ακούων τον λόγον μου και πιστεύων τω πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν ουκ έρχεται, αλλά μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν. Καθώς, και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο; Αμήν.

 

Η θρησκεία που δεν πληρεί τα ανωτέρω

 

Έχουμε δημιουργήσει θρησκείες οι οποίες είναι υποκατάστατα της αγάπης, της ζωής, της αλήθειας και ο λόγος διότι δεν θέλουμε τον Θεό. Θρησκεία σημαίνει αγάπη, ταπείνωση, αναγέννηση, σοφία Θεού η οποία στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό, αρχίζοντας βέβαια από τις χαμηλότερες τάξεις ανθρώπων οι οποίες βρίσκονται σε αδιέξοδο όπως οι χήρες, τα ορφανά, οι φτωχοί κ.λ.π. Αυτή είναι η πιο αγνή..., καθαρή, ουσιαστική θρησκεία. Η θρησκεία που δεν πληρεί τα ανωτέρω είναι δαιμονισμένη, διότι αποσκοπεί σε συμφέροντα και φιλοδοξίες προσωπικές. Τελευταία θρήσκος είναι αυτός που κρατά εαυτό αμόλυντο από τον κόσμο, ο οποίος κόσμος έχει αποστατήσει από τον ζώντα Θεό και αγωνίζεται να επιβιώσει με τα ξυλοκέρατα τα οποία είναι η ύλη, νομίζοντας ότι έτσι θα εξασφαλίσει ευημερία.

 

Απεδείχθη ότι η ύλη είναι σαν ένας ιμάντας ο οποίος όσο τον αυξάνεις τόσο αυτός περιφέρεται γύρω σου όπως ο βόας (το φίδι), το οποίο έχει σκοπό να σε συντρίψει και στο τέλος να σε καταβροχθίσει. Η ύλη είναι εργαλείο υπό του Θεού όταν θέτεις σαν πρώτο στόχο το πνεύμα από την ύλη, ώστε τα υλικά αγαθά να γίνονται σωτήρια μέσα τα οποία θα χρησιμοποιούνται για να ενισχύσουν τους αδελφούς εκείνους που αγωνίζονται πρώτα για το γενικό συμφέρον και τελευταία για το προσωπικό. Ο κόσμος λόγω της άγνοιας που τον διέπει χτίζεται στο ψέμα, εμείς πρέπει να απέχουμε από το ψέμα. Όταν ο κόσμος γίνει αλήθεια και ο Θεός βασιλεύει μέσα του, τότε αυτός ο κόσμος είναι και σημαίνει κόσμημα, στολίδι του απείρου και τότε έχει την εύνοια, την συμπάθεια, την αγάπη, την πρόνοια του Θεού. Αμήν.

 

Τα γεγονότα των εσχάτων ημερών

 

Τα γεγονότα των εσχάτων ημερών 

 

Β' Πέτρου 3

 

3Τούτο πρώτον γνωρίζοντες, ότι θέλουσιν ελθεί εν ταις εσχάταις ημέραις εμπαίκται, περιπατούντες κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας 4 και λέγοντες· Που είναι η υπόσχεσις της παρουσίας αυτού; διότι αφ' ης ημέρας οι πατέρες εκοιμήθησαν, τα πάντα διαμένουσιν ούτως απ' αρχής της κτίσεως.

 

Αποκάλυψη 8

 

12 Και ο τέταρτος άγγελος εσάλπισε, και εκτυπήθη το τρίτον του ηλίου και το τρίτον της σελήνης και το τρίτον των αστέρων, διά να σκοτισθή το τρίτον αυτών, και η ημέρα να χάση το τρίτον του φωτισμού αυτής, και η νυξ ομοίως. 13 Και είδον και ήκουσα ένα άγγελον πετώμενον εις το μεσουράνημα, όστις έλεγε μετά φωνής μεγάλης· Ουαί, ουαί, ουαί εις τους κατοικούντας επί της γης διά τας λοιπάς φωνάς της σάλπιγγος των τριών αγγέλων των μελλόντων να σαλπίσωσι.

 

Αποκάλυψη 16

 

10 Και ο πέμπτος άγγελος εξέχεε την φιάλην αυτού επί τον θρόνον του θηρίου· και έγεινεν η βασιλεία αυτού πλήρης σκότους, και εμάσσουν τας γλώσσας αυτών εκ του πόνου, 11 και εβλασφήμησαν τον Θεόν του ουρανού διά τους πόνους αυτών και διά τα έλκη αυτών, και δεν μετενόησαν από των έργων αυτών. 12 Και ο έκτος άγγελος εξέχεε την φιάλην αυτού επί τον ποταμόν τον μέγαν τον Ευφράτην· και εξηράνθη το ύδωρ αυτού, διά να ετοιμασθή η οδός των βασιλέων των από ανατολών ηλίου.

 

Μάρκος 13

 

21 Και τότε εάν τις είπη προς υμάς, Ιδού, εδώ είναι ο Χριστός, ή, Ιδού, εκεί, μη πιστεύσητε. 22 Διότι θέλουσιν εγερθή ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και θέλουσι δείξει σημεία και τέρατα, διά να αποπλανώσιν, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς. 23 Σεις όμως προσέχετε· ιδού, σας προείπον πάντα. 24 Αλλ' εν εκείναις ταις ημέραις, μετά την θλίψιν εκείνην, ο ήλιος θέλει σκοτισθή και η σελήνη δεν θέλει δώσει το φέγγος αυτής 25 και οι αστέρες του ουρανού θέλουσι πίπτει και αι δυνάμεις αι εν τοις ουρανοίς θέλουσι σαλευθή. 26 Και τότε θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν νεφέλαις μετά δυνάμεως πολλής και δόξης.

 

Α' Τιμόθεο 4

 

1 Το δε Πνεύμα ρητώς λέγει ότι εν υστέροις καιροίς θέλουσιν αποστατήσει τινές από της πίστεως, προσέχοντες εις πνεύματα πλάνης και εις διδασκαλίας δαιμονίων, 2 διά της υποκρίσεως ψευδολόγων, εχόντων την εαυτών συνείδησιν κεκαυτηριασμένην, 3 εμποδιζόντων τον γάμον, προσταζόντων αποχήν βρωμάτων, τα οποία ο Θεός έκτισε διά να μεταλαμβάνωσι μετά ευχαριστίας οι πιστοί και οι γνωρίσαντες την αλήθειαν.

 

Εκκλησιαστής 1

 

 9 Ο,τι έγεινε, τούτο πάλιν θέλει γείνει· και ό,τι συνέβη, τούτο πάλιν θέλει συμβή· και δεν είναι ουδέν νέον υπό τον ήλιον. 10 Υπάρχει πράγμα, περί του οποίου δύναταί τις να είπη, Ιδέ, τούτο είναι νέον; τούτο έγεινεν ήδη εις τους αιώνας οίτινες υπήρξαν προ ημών. 11 Δεν είναι μνήμη των προγεγονότων, ουδέ θέλει είσθαι μνήμη των επιγενησομένων μετά ταύτα, εις τους μέλλοντας να υπάρξωσιν έπειτα.

 

Πράξεις 2

17 Και εν ταις εσχάταις ημέραις, λέγει ο Θεός, Θέλω εκχέει από του Πνεύματός μου επί πάσαν σάρκα, και θέλουσι προφητεύσει οι υιοί σας και αι θυγατέρες σας, και οι νεανίσκοι σας θέλουσιν ιδεί οράσεις, και οι πρεσβύτεροί σας θέλουσιν ενυπνιασθή ενύπνια· 18 και έτι επί τους δούλους μου και επί τας δούλας μου εν ταις ημέραις εκείναις θέλω εκχέει από του Πνεύματός μου, και θέλουσι προφητεύσει· 19 και θέλω δείξει τέρατα εν τω ουρανώ άνω και σημεία επί της γης κάτω, αίμα και πυρ και ατμίδα καπνού· 20 ο ήλιος θέλει μεταστραφή εις σκότος και η σελήνη εις αίμα, πριν έλθη η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και επιφανής. 21 Και πας όστις αν επικαλεσθή το όνομα του Κυρίου, θέλει σωθή.

 

Αποκάλυψη 9

 

5  Αλλά να βασανισθώσι πέντε μήνας· και ο βασανισμός αυτών ήτο ως βασανισμός σκορπίου, όταν κτυπήση άνθρωπον. 6 Και εν ταις ημέραις εκείναις θέλουσι ζητήσει οι άνθρωποι τον θάνατον και δεν θέλουσιν ευρεί αυτόν, και θέλουσιν επιθυμήσει να αποθάνωσι, και ο θάνατος θέλει φύγει απ' αυτών.

 

Ζαχαρίας 14

 

6 Και εν εκείνη τη ημέρα το φως δεν θέλει είσθαι λαμπρόν ουδέ συνεσκοτασμένον· 7 αλλά θέλει είσθαι μία ημέρα, ήτις είναι γνωστή εις τον Κύριον, ούτε ημέρα ούτε νύξ· και προς την εσπέραν θέλει είσθαι φως.

 

Δανιήλ 8

 

 13 Τότε ήκουσα αγίου τινός λαλούντος· και άλλος άγιος έλεγε προς τον δείνα λαλούντα, Έως πότε θέλει διαρκεί όρασις η περί της παντοτεινής θυσίας και της παραβάσεως, ήτις φέρει την ερήμωσιν, και το αγιαστήριον και το στράτευμα παραδίδονται εις καταπάτησιν; 14 Και είπε προς εμέ, Έως δύο χιλιάδων και τριακοσίων ημερονυκτίων· τότε το αγιαστήριον θέλει καθαρισθή.

 

Αμώς 8

 

 11 Ιδού, έρχονται ημέραι, λέγει Κύριος ο Θεός, και θέλω εξαποστείλει πείναν επί την γήν· ουχί πείναν άρτου ουδέ δίψαν ύδατος, αλλ' ακροάσεως των λόγων του Κυρίου. 12 Και θέλουσι περιπλανάσθαι από θαλάσσης έως θαλάσσης, και από βορρά έως ανατολής θέλουσι περιτρέχει, ζητούντες τον λόγον του Κυρίου, και δεν θέλουσιν ευρεί.

 

Ιεζεκιήλ 1

 

 15 Και ως είδον τα ζώα, ιδού, τροχός εις επί την γην, πλησίον των ζώων εις τα τέσσαρα αυτών πρόσωπα. 16 Η θέα των τροχών και η εργασία αυτών ήσαν ως όψις βηρύλλου· και οι τέσσαρες είχον το αυτό ομοίωμα· και η θέα αυτών και η εργασία αυτών.

 

Μιχαίας 7

 

2 Ο όσιος απωλέσθη εκ της γης και ο ευθύς δεν υπάρχει μεταξύ των ανθρώπων πάντες ενεδρεύουσι διά αίμα κυνηγούσιν έκαστος τον αδελφόν αυτού. 3 Εις το να κακοποιώσιν ετοιμάζουσι τας χείρας αυτών ο άρχων απαιτεί και ο κριτής κρίνει επί μισθώ· και ο μεγάλος προφέρει την πονηράν αυτού επιθυμίαν, την οποίαν συμπεριστρεφόμενοι εκπληρούσιν. 4 Ο καλήτερος αυτών είναι ως άκανθα· ο ευθύς οξύτερος φραγμού ακανθώδους· η ημέρα των φυλάκων σου, η επίσκεψίς σου έφθασε· τώρα θέλει είσθαι η αμηχανία αυτών. 5 Μη εμπιστεύεσθε εις φίλον, μη θαρρείτε εις οικείον· φύλαττε τας θύρας του στόματός σου από της συγκαθευδούσης εν τω κόλπω σου· 6 διότι ο υιός περιφρονεί τον πατέρα, η θυγάτηρ επανίσταται κατά της μητρός αυτής, η νύμφη κατά της πενθεράς αυτής· οι εχθροί του ανθρώπου είναι οι άνθρωποι της εαυτού οικίας.

 

Β' Τιμόθεο 3

 

1 Γίνωσκε δε τούτο, ότι εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί· 2 διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, 3 άσπλαγχνοι, αδιάλλακτοι, συκοφάνται, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, 4 προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι, 5 έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής. Και τούτους φεύγε.

 

Αποκάλυψη 6

 

12 Και είδον, ότε ήνοιξε την σφραγίδα την έκτην, και ιδού, έγεινε σεισμός μέγας, και ο ήλιος έγεινε μέλας ως σάκκος τρίχινος και η σελήνη έγεινεν ως αίμα, 13 και οι αστέρες του ουρανού έπεσαν εις την γην, καθώς η συκή ρίπτει τα άωρα σύκα αυτής, σειομένη υπό μεγάλου ανέμου, 14 και ο ουρανός απεχωρίσθη ως βιβλίον τυλιγμένον, και παν όρος και νήσος εκινήθησαν εκ των τόπων αυτών· 15 και οι βασιλείς της γης και οι μεγιστάνες και οι πλούσιοι και οι χιλίαρχοι και οι δυνατοί και πας δούλος και πας ελεύθερος έκρυψαν εαυτούς εις τα σπήλαια και εις τας πέτρας των ορέων, 16 και λέγουσι προς τα όρη και προς τας πέτρας· Πέσατε εφ' ημάς και κρύψατε ημάς από προσώπου του καθημένου επί του θρόνου και από της οργής του Αρνίου, 17 διότι ήλθεν η ημέρα η μεγάλη της οργής αυτού, και τις δύναται να σταθή;

 

Γίνωσκε δε τούτο, ότι εν ταις εσχάταις ημέραι

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄

ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΙ 1 – 5

 

«1. Γίνωσκε δε τούτο, ότι εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί·

 

2. διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι,

 

3. άσπλαγχνοι, αδιάλλακτοι, συκοφάνται, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι,

 

4. προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι,

 

5. έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής. Και τούτους φεύγε».

 

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

 

 

Από την στιγμή που ο άνθρωπος εγκατέλειψε την σοφία του Θεού και έκοψε τον ομφάλιο λώρο με αυτόν, απέκτησε όλα αυτά που αναφέρει ο απόστολος Παύλος. Η διαφορά των τότε χρόνων με των σημερινών, είναι πως σε μία πόλη 20.000 κατοίκων πριν 500 χρόνια είχαν τα δαιμόνια αυτά οι 1000 άνθρωποι. Το ότι οι άνθρωποι των εσχάτων χρόνων θα έχουν αυτά τα δαιμόνια που αναφέρει εδώ ο απόστολος Παύλος, αφήνει να εννοηθεί ότι και οι 20.000 της πόλης αυτής θα τα έχουν. Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα των εσχάτων χρόνων. Ένας άγιος τόνισε ότι τα έσχατα χρόνια θα ψάχνουμε με το κερί να βρούμε άνθρωπο του Θεού. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ας τα δούμε ένα-ένα.

 

† Φίλαυτοι, δηλαδή φίλοι μόνο του εαυτού τους.

 

† Φιλάργυροι, φίλοι του υλικού στοιχείου, το οποίο λατρεύουν σε σημείο που αν το χάσουν να κινδυνεύει ακόμα και η ζωή τους.

 

†Αλαζόνες, άνθρωποι που δεν συνδιαλέγονται, αποφασίζουν και διατάσσουν, δεν διέπονται από τον διάλογο.

 

† Υπερήφανοι, είναι οι άνθρωποι που διακατέχονται από υπερβολική αυτοεκτίμηση. Δεν δέχονται το ελάχιστο κατηγορώ. Άνθρωποι οι οποίοι πάντα αφαιρούν τον λόγο από τους άλλους και τελευταία είναι πολύ, μα πάρα πολύ επιθετικοί. Αν κάποιος τους φανερώσει ένα λάθος τους, τότε τον αποστρέφονται και τον θεωρούν εχθρό.

 

† Βλάσφημοι, είναι οι άνθρωποι που διέπονται από βωμολοχία, σε κάθε λέξη και στιγμή της ζωής τους εκφράζονται βλάσφημα και ο λόγος διότι διέπονται από άγνοια ή ημιμάθεια.

 

† Απειθείς εις τους γονείς. Παλιά οι άνθρωποι μιλούσαν στους μεγάλους ή στους γονείς τους και κοκκίνιζαν. Τώρα από μικρά παιδιά συνέχεια στον λόγο έχουν αντίλογο και απειθούν όχι μόνο στους γονείς τους αλλά παντού.

 

† Αχάριστοι, είναι οι άνθρωποι που δεν εκτιμούν τίποτα, δεν έχουν και δεν νιώθουν πουθενά υποχρέωση σε τίποτα και σε κανέναν.

 

† Ανόσιοι, αυτοί που δεν τηρούν, δεν σέβονται, δεν υπακούουν στους νόμους του Θεού. Συμπεριφέρονται ως προς το θέλημα του Θεού με ανοσία, δεν θέλουν να ακούσουν.

 

† Άσπλαχνοι, είναι οι άνθρωποι χωρίς συναισθήματα, κακοί, απάνθρωποι, σκληροί.

 

† Αδιάλλακτοι, αυτοί που δεν αναπτύσσουν κανέναν διάλογο, είναι δογματικοί και φανατικοί.

 

† Συκοφάνται. Ξέρουμε ότι οι πιο έξυπνοι άνθρωποι είναι οι παρατηρητικοί. Οι συκοφάντες είναι παρατηρητικοί, όμως, η παγίδα είναι ότι πάντα ψάχνουν να βρουν ό,τι αρνητικό στον συνάνθρωπο για να τον συκοφαντήσουν, να τον μειώσουν, να τον κρίνουν. Μεγάλο δαιμόνιο! Χρειάζεται προσοχή! Αντιθέτως με τους έξυπνους, οι οποίοι είναι παρατηρητικοί, σπουδάζουν χωρίς να κρίνουν συλλέγοντας θησαυρό ο οποίος εμπλουτίζει την ζωή τους.

 

† Ακρατείς. Πνευματικά ακρατείς είναι αυτοί που δεν ελέγχουν τον νου τους, έτσι προτρέχουν, μιλούν χωρίς να ακούν γι’ αυτό και κάνουν πολλά λάθη. Στον υλικό τομέα ακρατείς είναι οι λαίμαργοι οι οποίοι καταστρέφουν τον εαυτό τους διότι τον αναγκάζουν να μην ξεκουράζεται ποτέ, συνέχεια γεμίζουν με βρώματα το σώμα τους. Το φαγητό είναι απαραίτητο, η υπερβολή είναι καταστροφική.

 

† Ανήμεροι, άνθρωποι οι οποίοι ό,τι μάθανε, μάθανε. Δεν ενημερώνονται ούτε στα του κόσμου, ούτε στα του Θεού, δεν ακούνε. Το δαιμόνιο αυτό πηγάζει από τον εγωισμό, ο οποίος έχει ως θεωρία ότι εγώ τα ξέρω όλα.

 

† Αφιλάγαθοι. Αδιανόητο γι’ αυτούς τους ανθρώπους λόγω των προσωπικών συμφερόντων τους να γίνουν φίλοι του αγαθού, του Θεού.

 

† Προδόται, αυτοί που αναγκάζουν τους ανθρώπους να τους πουν τα μυστικά τους με σκοπό κάποια ημέρα να τους προδώσουν, να τους έχουν στο χέρι. Κάνουν τον φίλο για να έχουν τους συνανθρώπους τους στο χέρι.

 

 

Πάντως, θέλω να πω ότι ένα μυστικό το οποίο εμείς δεν το διαφυλάττουμε αφού είναι μυστικό, τότε μην έχουμε την απαίτηση όταν το προδώσουμε στους άλλους αυτοί να το διαφυλάξουν. Να μην παρεξηγηθούμε διότι δεν μας πρόδωσε κανένας, εμείς με το που το είπαμε προδώσαμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Στην περίπτωση αυτή εμείς είμεθα οι προδότες του εαυτού μας.

 

† Προπετείς, είναι οι άνθρωποι οι οποίοι είναι αναιδείς, θρασείς, βιαστικοί, απερίσκεπτοι και φυτρώνουν εκεί που δεν τους έχουν σπείρει. Οι προπετείς κάνουν συνέχεια μεγάλα λάθη λόγω του δαιμονίου αυτού (προπέτεια).

 

† Τετυφωμένοι, θυμωμένοι συνέχεια, άνθρωποι οι οποίοι δεν διακατέχονται από στοιχεία ευγενής άμιλλας, από σοφία Θεού γι’ αυτό βρίσκονται πάντα σε αδιέξοδο με τον εαυτό τους και τους συνανθρώπους τους, τον οποίον θυμό εκδηλώνουν σε όλες τις ενέργειες της ζωής τους.

 

† Φιλήδονοι, φίλοι μόνο της σαρκικής ηδονής, άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με το φιλόθεος που σημαίνει φίλος του Θεού. Ο Χριστός φανέρωσε, φίλοι μου εστε εάν ποιήτε όσα εγώ εντέλλομαι υμίν.

 

† Μορφή ευσεβείας έχουν οι υποκριτές, οι οποίοι στους ξένους εκδηλώνουν ευγένεια, καλοσύνη, ευσέβεια κ.λ.π. ενώ αν γίνουν οικείοι τους, φίλοι τους θα νομίσουν ότι γνώρισαν άλλους ανθρώπους. Τα συμπεράσματα που βγάζουμε επιπόλαια θα μας προδώσουν. Ας αφήσουμε τον χρόνο να κυλήσει για να μην πέσουμε σε τραγικά λάθη που θα τα κουβαλάμε σε όλη μας την ζωή. Προσοχή!

 

Ο Θεός χωρά ολόκληρος σε έναν άνθρωπο.

 

Οι μουσουλμάνοι σήμερα λένε «είναι δυνατόν ο Θεός να χωρά σε έναν άνθρωπο;» και εννοούν τον Κύριό μας. Με τον τρόπο που αυτοί σκέφτονται, όχι, διότι λένε «πώς να χωρέσει η δημιουργία ολόκληρη, η Σοφία ολόκληρη σε έναν άνθρωπο;». Αυτός είναι ο δικός τους τρόπος σκέψης. Εμείς πήραμε από τον Θεό την απάντηση ότι μπορεί. Πώς; 

Υπάρχει ένας άλλος τρόπος, με τον οποίον θα αποδείξουμε ότι γίνεται ο Θεός να χωρά ολόκληρος στον άνθρωπο, ώστε να υπάρχει μια πιο αληθινή απάντηση, η οποία απάντηση έρχεται δια Πνεύματος Αγίου. Ο Ιωάννης ο Θεολόγος μάς λέει

 «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος.» (Ιω. 1:1). 

Ο Θεός έφτιαξε έτσι τον άνθρωπο, που να μπορεί να διαχειρίζεται τον Λόγο με την ζώσα πίστη, με τους καρπούς, με τα τα χαρίσματα, με τα σημεία αλλά και με τις ιδιότητες. Όταν ο άνθρωπος τα καλλιεργεί, γίνεται σύμμορφος, είναι και γραφικό 

«εἰ δὲ τέκνα, καὶ κληρονόμοι, κληρονόμοι μὲν Θεοῦ, συγκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ, εἴπερ συμπάσχομεν ἵνα καὶ συνδοξασθῶμεν.» (Ρωμ. 8:17). 

Όλοι μπορούμε να γίνουμε κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού αλλά και συμμέτοχοι της δόξης αυτού του Θεού.  Ο άνθρωπος ναι, μπορεί να γίνει Θεός. Πώς; Ο Θεός έχει οντότητα, έχει την δική του προσωπικότητα. Όμως αυτό που τον κάνει Θεό, είναι ο Λόγος, είναι η παντοδυναμία, η πίστη, η αγάπη, η ειρήνη, η δικαιοσύνη, η ταπεινοφροσύνη. Αυτές τις ιδιότητες, δεν μπορεί και ο άνθρωπος δια του Λόγου να τις αποκτήσει; Φυσικά και το μπορεί. Η απάντηση είναι, ότι ο Θεός χωρά στον άνθρωπο, απλά δια του Λόγου, αφού είναι έτσι φτιαγμένος, ώστε να συλλαμβάνει αυτόν αλλά και να διαχειρίζεται αυτόν, με αποκορύφωμα να μπορεί και αυτός να λέει και να γίνεται. Ο Κύριος είπε 

«διὰ τοῦτο λέγων ὑμῖν, πάντα ὅσα ἂν προσευχόμενοι αἰτεῖσθε, πιστεύετε ὅτι λαμβάνετε, καὶ ἔσται ὑμῖν.» (Μαρκ. 11:24). 

Έχουμε πολλά θαύματα στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη που το φανερώνουν, άνθρωποι ομοιοπαθείς με εμάς έκαναν θαύματα μεγάλα, όπως ο Ιησούς του Ναυή, ο Ελισαίος, ο Ηλίας, ο Μωυσής, οι προφήτες, ο Κύριος, οι απόστολοι, οι άγιοι. Θα φέρω ένα παράδειγμα. Ας πούμε ότι ο Θεός είναι ένας σταθμός ραδιοφωνικός και ο άνθρωπος είναι ένα ράδιο. Ο σταθμός εκπέμπει όλα όσα έχει αποθηκευμένα, και αυτά παίζουν με την σειρά. Το ράδιο, παίζει και αυτό αυτά που λέει ο σταθμός. Άρα δεν θα φανερωθούν όλα αυτά που έχει ο σταθμός από το ράδιο; Σίγουρα ναι. Απλώς το ράδιο δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο πέρα από αυτό. Όμως ο άνθρωπος, παίρνοντας από τον Θεό χωρίς μέτρο το δικό του Πνεύμα, με την πίστη, μπορεί να κάνει ό,τι ο Θεός. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός χωρά ολόκληρος σε έναν άνθρωπο, είναι γραφικό 

«θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ ῾Υψίστου πάντες·» (Ψαλμ. 81:6). 

Εξάλλου και αυτοί στον Λόγο πιστεύουν, αφού λένε ότι ο Θεός τους έγραψε το κοράνι. Εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε, ότι ο Λόγος είναι Θεός. Αυτός ο Λόγος χωρά ολόκληρος και σε μας. Αυτομάτως λοιπόν  γινόμαστε και εμείς θεοί, και ο Θεός δια του Λόγου χωρά ολόκληρος μέσα μας. Εφαρμόζοντας κάποιος τον Λόγο, γίνεται αμέσως εικόνα του Θεού του αοράτου, γίνεται Θεός. Ο Θεός λοιπόν χωρά στον άνθρωπο δια του Λόγου. Αυτή είναι η απάντηση. Ο Κύριος φανέρωσε ότι ήταν μέσα του όλο το πλήρωμα του Θεού δια του Λόγου. Ο αδελφός Νεκτάριος μού είπε, ότι είναι η καλύτερη απάντηση που έχει ακούσει μέχρι σήμερα. Και αυτή είναι η αλήθεια. Το ίδιο και ο διάβολος. Και αυτός γίνεται Θεός δια του Λόγου, όταν οι άνθρωποι δέχονται τα αρνητικά κίνητρά του. Όταν οι άνθρωποι αγαπήσουν αληθινά τον Θεό, ο δικός του Λόγος θα ενεργεί στις κοινωνίες των ανθρώπων. Με αυτόν τον τρόπο γίνονται όλοι θεοί και διδακτοί Θεού, 

«τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.» (Κολ. 3:11).

 

 

 

 

Εμείς οι χριστιανοί έχουμε την ευθύνη του κόσμου

 

Ο Χριστός, ερχόμενος στον κόσμο, φανέρωσε αλλά και έφερε τον πιο κατάλληλο αλλά και τον πιο ολοκληρωμένο ηθικό νόμο μέσα από την απλότητα. Τον ηθικό νόμο του Ευαγγελίου όλοι οι άνθρωποι τον εγκρίνουν. Όλοι παντού, ανεξαρτήτως έθνους, φυλής και λαού δέχονται τον Χριστό. Όλοι οι άνθρωποι σε όλον τον πλανήτη, ακόμα και οι πιο άπιστοι, σέβονται και δέχονται τον Χριστό, τον Θεό των χριστιανών —μακάρι να τον αγαπήσουν και οι χριστιανοί όχι με τα λόγια αλλά με τα έργα αγάπης-. Αυτό είναι μέγα θαύμα, διότι εμείς οι χριστιανοί μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, αρκεί εμείς να του ομοιάσουμε (του Χριστού). Πιστεύω απόλυτα, ότι παγκόσμια εμείς οι χριστιανοί έχουμε την ευθύνη του κόσμου ειδικότερα ο ελληνικός λαός, αφού ο Λόγος του Θεού εγράφη στην ελληνική γλώσσα. Δεν παρήλθαν παρά μόνο λίγες γενιές και όλος ο κόσμος σήμερα δέχεται την σοφία του Χριστού. Ο Χριστός μόνος του χωρίς χρήματα στην τσέπη, χωρίς καμιά υλική περιουσία, χωρίς καμιά κατά κόσμο μόρφωση (δεν τελείωσε κανένα πανεπιστήμιο), χωρίς φίλους σε θέσεις «κλειδιά» - όπως λέμε καμιά φορά ότι για να πετύχεις χρειάζονται οι κατάλληλοι άνθρωποι - χωρίς χορηγούς ή σπόνσορες, «κατέλαβε» τον κόσμο. Όλοι κλίνουν γόνυ μπροστά του και ο λόγος ένας, η αγάπη που έφερε και έδειξε. Αυτή η αγάπη αλλά και ολόκληρο το έργο του είναι που τον έκαναν ξεχωριστό. Ο Χριστός υπηρέτησε σε όλον τον επί γης βίο του το άγιο θέλημα του Πατέρα του. Με αυτόν τον υγιή θεραπευτικό και αγιοπνευματικό Λόγο καθήλωσε τους πάντες. Αυτό εξάλλου σημαίνει άνθρωπος Θεού. Ο Χριστός με την παρουσία του προκάλεσε ριζικές αλλαγές (με την ίδια του τη ζωή). Με την παρουσία του ξεκίνησε η κρίση, η μετάνοια και η αναγέννηση. Ο Χριστός ήρθε ως άνθρωπος στον κόσμο, για να πάρουν θάρρος όλοι οι άνθρωποι, ώστε να εφαρμόσουν τον Λόγο του Θεού ο όποιος δημιουργεί μεταστοιχείωση στο βιολογικό σώμα. Ο Λόγος του Θεού, όταν εφαρμόζεται, αλλάζει τις βιοχημικές διεργασίες του εγκεφάλου και του σώματος. Το εφαρμοζόμενό ευαγγέλιο καταργεί τον θάνατο. Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο και με την παρουσία του άρχισε να θεραπεύει πάσα ασθένεια και πασά διαβολή εν τω λαώ. Μάλιστα ανίστα νεκρούς. Το κήρυγμά του ζωοποίει, «τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν· τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦμά ἐστι καὶ ζωή ἐστιν.» (Ιω. 6:63), «οὐκ ἔστιν ὁ Θεὸς νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων·» (Μαρκ. 12:27 ). Ο λόγος της παρουσίας του δεν ήταν για να γίνει θεός μας αλλά για να μας αφυπνίσει και να μας οδηγήσει στην χώρα των ζώντων. Ο Χριστός ήρθε για να δώσει την ζωή του λύτρον αντί πολλών, ήρθε για να μας ανοίξει το δρόμο προς την χώρα των ζώντων, ήρθε για να καταργήσει την αμαρτία, την φθορά και τον θάνατο «τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος» (Ρωμ. 6:23). Όταν τα καταλάβουμε όλα αυτά, τότε θα δημιουργήσουμε μια καινούργια ζωή με αρχές την ειρήνη, την δικαιοσύνη, την ταπεινοφροσύνη και την αγάπη η οποία θα στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Γένοιτο, αμήν.

 

Εάν επιμείνης εις την χρηστότητα.

 

Εάν επιμείνης εις την χρηστότητα.

 

Όταν ο άνθρωπος υψηλοφρονεί οπωσδήποτε αντιμετωπίζει την αυστηρότητα του Θεού. Διότι ο ίδιος ο Θεός λέγει εις άλλο σημείον ότι, ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται ταπεινοίς δε δίδει χάριν. Ο υψηλόφρων δεν έχει να κάνει τίποτε άλλο παρά να τεθεί μέσα εις την αυστηρότητα του Θεού. Αντιτάσσεται εις την βουλήν του Θεού, αντιτάσσεται εις το θέλημα του Θεού, αντιτάσσεται εις την ύπαρξην του Θεού και δεν έχει καμιά σχέση με τον Θεόν. Ενώ ο ταπεινόφρων έχει και απολαμβάνει την χρηστότητα του Θεού. Μέσα εις την ταπεινοφροσύνην υπάρχει η γλυκύτης της ζωής, υπάρχει η αγάπη, υπάρχει η ενεργώς πίστις, υπάρχει το θέλημα του Θεού, υπάρχει η καλοσύνη. Είναι λοιπόν η χρηστότης αυτή απαραίτητη δια τον χριστιανόν όπως εδώ ο Απόστολος Παύλος μας συνιστά (στίχος 22). Αλλά πως θα δυνηθώμεν να καταλάβομεν εάν ευρισκόμεθα εις την χρηστότητα του Θεού ή εις την αυστηρότητα; Τόσον η αυστηρότης όσον και η χρηστότης του Θεού γίνεται καταφανής εις την ζωήν μας. Δυνάμεθα κάλλιστα να νιώθουμε, να διαισθανόμεθα πότε είμεθα εις την χρηστότητα και πότε είμεθα εις την αυστηρότητα. Μέσα μας υπάρχει πρώτα η καλή συνείδησις, υπάρχει η ειρήνη δηλαδή ειρηνεύομεν με τον εαυτό μας, ειρηνεύομεν προπάντων με τον Θεόν αλλά και με τον συνάνθρωπό μας. Αυτό είναι ένα δείγμα ότι όντως υπάρχομεν μέσα εις την χρηστότητα του Θεού, διότι και όλες οι εργασίες μας αντιμετωπίζονται με αυτό το πνεύμα της χρηστότητας του Θεού και πάντοτε είμεθα νικηταί. Πάντοτε με την χάριν του Θεού και με την πίστιν λύομεν όλα τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζομεν εις την ζωή μας. Επομένως δεν είναι δυνατόν να μην νιώθουμε, να μην διαισθανόμεθα την χρηστότητα και να μην γευόμεθα συγχρόνως το μεγαλειώδες τούτο έργον το οποίον έκαμεν ο Χριστός εις ημάς. Και μόνο αυτό όταν έχομεν δεν χρειαζόμαστε τίποτε άλλο εις τον κόσμο. Ας έχει όλος ο κόσμος όλα τα υλικά αγαθά του και ημείς ας έχουμε μόνον την χρηστότητα του Θεού. Αλλά και αντιθέτως όταν είμεθα εις την αυστηρότητα του Θεού, μέσα μας συνεχώς υπάρχει ο εσωτερικός μας κόσμος επαναστατημένος, δεν έχομεν συνείδησιν αγαθήν, δεν είμεθα ικανοποιημένοι δια όσα έργα πράττομεν και δια την σχέση μας με τον Θεόν. Δεν υπάρχει η πίστις η ουσιαστική να ενεργεί πραγματικά, δεν υπάρχει η πραγματική αγάπη, η ταπεινοφροσύνη, δεν υπάρχει η χρηστότητα του Θεού, υπάρχει η αυστηρότητα. Ο Θεός αντιτάσσεται εις τους υπερήφανους, δεν θέλει να τους ακούσει όταν επικαλούνται το όνομά Του, δεν θέλει να πραγματοποιήσει τας δυνάμεις της πίστεως και έτσι λοιπόν ο άνθρωπος βρίσκεται σε μιαν χαλαράν πνευματικήν κατάστασιν, ευρίσκεται εις μιαν θλίψιν, εις έναν πόνο, εις έναν αγώνα διηνεκή εφόσον ευρίσκεται εις την αυστηρότητα του Θεού. Δεν μας συμφέρει λοιπόν όταν νιώθομεν αυτήν την ψυχολογικήν κατάστασιν που πρέπει οπωσδήποτε να την απομακρύνομε και να την αποβάλλομεν, να την αποτινάξομεν. Υπάρχουν τρόποι δια να επανέλθομεν εις την χρηστότητα του Θεού. Η υψηλοφροσύνη είναι μέγας εχθρός του ανθρώπου. Αυτή κατεδαφίζει ολόκληρον το πνευματικόν, το χριστιανικόν οικοδόμημα, ματαιώνει ολοσχερώς τις θαυματουργικές δυνάμεις της πίστεως, καταστρέφει τα μυροβόλα άνθη του πνευματικού παραδείσου τα οποία είναι οι αρεταί, θάπτει κυριολεκτικά τον ωραίον ψυχικόν κόσμον του ανθρώπου. Είναι πνευματική σχιζοφρένεια, θα ηδύναντο τις να την χαρακτηρίσει έτσι.                   

 

Η αλήθεια είναι σχετική

 

 

Πάμε στο πρώτο θέμα μας το οποίο είναι να γίνουμε αλήθεια. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η αλήθεια είναι σχετική διότι ο κάθε άνθρωπος την αντιλαμβάνεται διαφορετικά όμως το σημαντικό για την χρονική στιγμή που ζει ο καθένας μας και για τον τρόπο που έχει αναπτυχθεί η αλήθεια στη ζωή του είναι διαφορετική λόγω της διαπαιδαγώγησης ή το περιβάλλον που μεγάλωσε. Πάντως με το πνεύμα του Θεού όλα είναι αλήθεια διότι ο άνθρωπος εκπαιδεύεται καθημερινά και σπουδάζει αφού μέσα από την αλήθεια του καθενός μαθαίνει, ερευνά, ζει. Όλοι οι άνθρωποι έχουν την δική τους αλήθεια διότι στον σημερινό ανεξέλεγκτο κόσμο που καλούμαστε να ζήσουμε υπάρχουν και οι συμπτώσεις στις οποίες δεν αποκλείεται να πέσουμε και να εξαπατηθούμε γι’ αυτό χρειάζεται να γνωρίσουμε τον κόσμο και τις δυνατότητές του ώστε να φυλάξουμε τον εαυτό μας από πολλές συμπτώσεις οι οποίες δημιουργούν, την ημιμάθεια ως αλήθεια και μας οδηγούν σε αδιέξοδο. Εμείς έχοντας εμπειρίες πολλών χρόνων αλλά και πολλών ανθρώπων που διαμόρφωσαν τον σημερινό κόσμο μέσα από την παγκόσμια ιστορία, πνευματική ή κοσμική, καταλήξαμε στην αλήθεια που λέγεται Χριστός ο οποίος μας άφησε ως κληρονομιά τον Λόγο του Θεού. Σήμερα θα μιλήσουμε για την δική μας αλήθεια, την αλήθεια του Χριστού υιοθετώντας αυτή στη ζωή μας. Στην αλήθεια ανήκει ο μη φανατισμός και ο μη δογματισμός διότι απεδείχθη βάσει του Λόγου του Θεού ότι ο Θεός δεν βλέπει και δεν κρίνει τον άνθρωπο από τα λόγια του, ούτε και από τα έργα του αλλά από την καρδιά του, από τις προθέσεις του γι’ αυτό αναφέρεται στον Λόγο του Θεού το μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε και αυτή είναι η μεγαλύτερη αλήθεια. Στην αλήθεια υπάρχει η διαφορετική αποστολή η οποία δίδεται άνωθεν ώστε ο κόσμος να γίνει πολυμορφικός όπως είναι σήμερα και κοσμεί τις κοινωνίες των ανθρώπων αφού ο κάθε άνθρωπος κινείται άνωθεν ώστε να παίξει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του ανθρώπινου γένους, θετικό ή αρνητικό. Ο Θεός για να δημιουργήσει αναγέννηση χώρισε τον κόσμο σε δύο μέρη. Τον υλικό κόσμο τον οποίο διαχειρίζεται ο Διάβολος και τον πνευματικό κόσμο τον οποίο διαχειρίζεται ο Θεός —και οι δύο κόσμοι του Θεού είναι απλώς τους χώρισε ο Θεός για να γνωρίσει ο άνθρωπος το καλό και το κακό. Κανένας κόσμος επομένως δεν είναι κακός όταν η διαχείρισή του γίνεται διά Πνεύματος Αγίου. Χωρίς το πνεύμα του Θεού η διαχείριση είναι απάνθρωπη. Το γεγονός ότι, αιώνες τώρα, δεν έχουμε υιοθετήσει την αλήθεια φαίνεται από την πορεία της ανθρωπότητας η οποία πάντα ταλανίζεται και υπολειτουργεί αφού οι αντιπαλότητες —που δημιουργούνται από το υλικό στοιχείο, από τα πάθη, από τις αδυναμίες με αποκορύφωμα τον εωσφορικό εγωισμό— κυριαρχούν στην καθημερινότητα του κάθε ανθρώπου. Μπορούμε όμως μέσα από το Ευαγγέλιο του Χριστού αλλά και μέσα από την λογική που διέπει την ανθρωπότητα να αναγνωρίσουμε μερικές αλήθειες πάνω στις οποίες συμφωνούν από τα 7 δισεκατομμύρια ανθρώπων του πλανήτη τα 6 δισεκατομμύρια ή και παραπάνω:

 

Πρώτον, αλήθεια είναι η αγάπη μεταξύ όλων των ανθρώπων, ιδιότητα που συμφέρει όλους τους ανθρώπους εκτός από τις εξουσίες, θρησκευτικές ή πολιτικές, οι οποίες αποσκοπούν σε προσωπικά οφέλη κηρύττοντας έναν Θεό που διχάζει σε παγκόσμια κλίμακα. Ο Θεός όλων, δυστυχώς, διχάζει και ευλογεί την άλλη ζωή ως αλήθεια.

 

Δεύτερον, αλήθεια είναι η ειρήνη την οποία όλοι επιζητούν διακαώς. Πάλι και εδώ πολλά εμπόδια υπάρχουν διότι μερικοί, που κατασκευάζουν όπλα, δεν την θέλουν εκτός και αν τους δοθούν καινούργιες πηγές πλούτου και οι εξουσίες των κρατών συντονιστούν στο κοινό συμφέρον της ανθρωπότητας.

 

Τρίτον, αλήθεια (που είναι αποδεκτή) είναι η αναγέννηση του ανθρώπου. Σε αυτή συντελείται η εξέλιξη η οποία εξέλιξη μέσα από την έρευνα κοσμεί την πολιτισμική περιουσία του ανθρώπου σήμερα με στοιχεία ευγενής άμιλλας.

 

Τέταρτον, αλήθεια (αποδεκτή από όλους) είναι η ισοκατανομή του υλικού πλούτου.

 

Πέμπτον, αλήθεια είναι η υγεία και η ζωή η άφθαρτη αποδεκτά και αυτά από όλον τον κόσμο, (άλλο που δεν γνωρίζουμε τον τρόπο να φέρουμε την άφθαρτη ζωή).

 

Έκτον, αλήθεια είναι η ενότητα μεταξύ όλων των ανθρώπων της Γης σε μια ποίμνη, με έναν ποιμένα, με την λογική της αγάπης του Θεού, του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος.

 

Για να μην παίζουμε με τις λέξεις θα πούμε ότι είναι πολλά αυτά που μας ενώνουν —και είναι αλήθεια αφού όλοι τα δέχονται— και λίγα αυτά που μας χωρίζουν αφού τα αναγνωρίζουμε ότι μας χωρίζουν είναι ψέμα. Με λίγα λόγια, αλήθεια είναι ό,τι αυξάνει τη ζωή. Εμείς όμως σήμερα καλεστήκαμε άνωθεν μέσα από την ελεύθερη βούλησή μας να υπηρετήσουμε την αλήθεια του Χριστού, την νουθεσία του Χριστού ο οποίος φανέρωσε, γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς. Ο λόγος που είπε γνώσεσθε την αλήθεια είναι διότι μετά είναι εύκολο να την φέρεις στη ζωή σου αφού με αυτή θα εξασφαλίσεις τη ζωή την αιώνια. Χρειάζεται να γνωρίσουμε την αλήθεια και για όλους εμάς η γνώση αυτής έρχεται από τον Θεό ο οποίος έδωσε τη ζωή του λύτρον αντί πολλών. Ο Χριστός φανέρωσε σε εμάς ως αλήθεια:

 

·     Να αποφύγουμε την υποκρισία —η οποία καταστρέφει τον ιδεώδη άνθρωπο, καταστρέφει την προσωπικότητά μας, την ιδιαίτερη ταυτότητά μας— έναντι των στερεοτύπων τα οποία καθορίζουν τον κόσμο μας και μας αποπροσανατολίζουν από την αλήθεια.

 

·     Να αναγεννηθούμε διά του Χριστού ώστε μέσα μας να αναπτυχθεί ο νόμος του Θεού ο οποίος εξαφανίζει την αμαρτία, τις μικρές αλώπεκες οι οποίες καταστρέφουν τον αμπελώνα—άνθρωπο εν αγνοία του.

 

·     Την αφιέρωση η οποία δημιουργείται με την συνεχόμενη εντρύφησή μας πάνω στα δρώμενα του Ευαγγελίου.

 

·     Την αιώνια, άφθαρτη ζωή. Αυτή η αλήθεια καθορίζει την νέα λογική του Θεού, η οποία για να γίνει κατανοητή και να λειτουργήσει μέσα μας (αυτεπάγγελτα) χωρίς προσπάθεια χρειάζεται αφιέρωση. Η αφιέρωση, η επανάληψη δημιουργεί νέους νευρώνες, νευρώνες Θεού οι οποίοι υποσιτίζουν όλους όσους δημιούργησε το μεταπτωτικό σύστημα που στηρίζεται στο ψέμα, στον εγωισμό, στην κρίση, στα συμφέροντα κ.λπ..

 

·     Άλλη αλήθεια που μας φανερώθηκε υπό του Θεού, Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος είναι η κατάργηση της αμαρτίας, η κατάργηση της φθοράς, η κατάργηση του φυσικού θανάτου.

 

Για μας αυτά είναι η δική μας αλήθεια τα οποία φυσικά θα πρέπει να τα στηρίξουμε πάνω στην αγάπη μεταξύ μας, πάνω στην αναγέννηση, πάνω στην δικαιοσύνη του Θεού η οποία πάντα προσφέρει, πάνω στους καρπούς, στα χαρίσματα, στα σημεία του Αγίου Πνεύματος και στις ιδιότητες, στα στοιχεία που φανέρωσε ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος σε όλον τον επί Γης βίο του. Εμείς μπορούμε, αν το θέλουμε, να φέρουμε στη ζωή μας την αλήθεια αυτή και να είμαστε σίγουροι ότι θα γίνουμε πόλος έλξεως για εκατομμύρια ανθρώπους όταν αυτή ζήσει μέσα μας διότι η ζωή, η υγεία, η χαρά, η σοφία, η ταπείνωση, η δικαιοσύνη, θα κοσμούν τη ζωή μας αιώνια. Ο Χριστός τόνισε, Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Ας γίνουμε οι νέοι μαθητές, οι άνθρωποι που ανήκουν στην οδό, στην αλήθεια, στη ζωή, οι άνθρωποι που κληρονομούν τον Θεό ενώ ανήκουν στον μακαρισμό, μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες.

 

ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΨΕΜΑ

 

ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΨΕΜΑ

 

Όταν γεννήθηκα μετά από λίγο καιρό με βάπτισαν Ορθόδοξο. Όταν μεγάλωσα και καταλάβαινα μερικώς, μου το είπαν.

 

Εσένα; Και εμένα το ίδιο, με βάπτισαν Καθολικό.

 

Εσένα; Και εμένα το ίδιο, με βάπτισαν Προτεστάντη. Εσένα; Και εμένα το ίδιο, με βάπτισαν Ευαγγελικό.

 

Εσένα; Και εμένα με βάπτισαν Μουσουλμάνο (περιτομή), κ.λπ..

 

 Όταν ήμουνα μικρός μου είπαν ότι είμαι Έλληνας.

 

Εσένα, τι σου είπαν; Ότι είμαι Γερμανός.

 

Εσένα; Ιταλός.

 

Εσένα; Γάλλος.

 

Εσένα; Τούρκος.

 

Εσένα; Άραβας, κ.λπ..

 

Όταν ήμουνα μικρός μου είπαν ότι είμαι Ορθόδοξος και ότι ο Θεός μόνο την δική μας εκκλησία ευλογεί, υπεραγαπά και ότι οι δικοί του απεσταλμένοι, εκλεκτοί στη Γη είναι μόνο οι δικοί μας ιερείς, οι δικοί μας μητροπολίτες, κ.λπ..

 

Εσένα; Εμένα μου είπαν ότι είμαι Καθολικός και ότι η δική μας εκκλησία είναι η καλύτερη και ότι οι δικοί μας ιερείς είναι οι εκλεκτοί του Θεού.

 

Εσένα; Εμένα μου είπαν ότι η δική μας εκκλησία, ο Προτεσταντισμός, είναι αυτή που έφτιαξε ο ίδιος ο Θεός και ότι μόνο οι δικοί μας ιερείς είναι οι εκλεκτοί.

 

Εσένα; Εμένα μου είπαν ότι η δική μας εκκλησία είναι η πιο σωστή, η Ευαγγελική και ότι μόνο οι δικοί μας ιερείς είναι οι αληθινοί αντιπρόσωποι.

 

Εσένα; Εμένα μου είπαν ότι οι εκλεκτοί του Θεού είναι οι Μουσουλμάνοι, ότι η δική μας εκκλησία είναι η πιο σωστή και ότι μόνο οι δικοί μας ιερείς είναι οι εκλεκτοί, κ.λπ..

 

Όταν μεγάλωσα λίγο με πήγαν στο σχολείο για να μάθω γράμματα, να μάθω για την ιστορία των Ελλήνων, την θρησκεία των Ελλήνων, να μάθω για τους φίλους των Ελλήνων και για τους εχθρούς των Ελλήνων. Έτσι τώρα, όλους εσάς, με έμαθαν να σας μισώ.

 

Εσένα; Και εμένα, με πήγαν σχολείο και έμαθα για την ιστορία της δικής μου πατρίδας και την θρησκεία του δικού μου έθνους και τώρα και εγώ σας μισώ.

 

Εσένα; Και εμένα τα ίδια και εγώ σας μισώ, κ.λπ..

 

 

Όταν έγινα έφηβος μου είπαν ότι έχω εχθρούς όλους εσάς.

 

Εσένα; Το ίδιο, ότι έχω εχθρούς όλους εσάς.

 

Εσένα; Το ίδιο, ότι έχω εχθρούς όλους εσάς, κ.λπ..

 

 

Όταν μεγάλωσα λίγο ακόμη μου είπαν να πάω φαντάρος για να μάθω να πολεμώ μήπως έρθετε, όλοι εσείς, κάποια μέρα στην πατρίδα μου. Μου είπαν ότι δεν πρέπει να έρθετε γι’ αυτό έπρεπε να μάθω να πολεμώ, για να σας σκοτώσω.

 

Εσένα; Και εμένα, μου είπαν να πάω φαντάρος μήπως έρθετε εσείς ώστε να είμαι έτοιμος να σας σκοτώσω.

 

Εσένα; Και εμένα, μου είπαν ότι πρέπει να πάω φαντάρος μήπως έρθετε εσείς, να σας σκοτώσω, κ.λπ..

 

Όταν τέλειωσα από φαντάρος μου είπαν να πάω να βρω δουλειά για να παντρευτώ, να φτιάξω οικογένεια διότι αυτό έπρεπε να κάνω. Όμως, δεν είχα επίγνωση του τι σημαίνει οικογένεια, ποιες οι ευθύνες και το κράτος που φρόντισε από μικρός να το αγαπώ πάνω απ’ όλους και απ’ όλα και να δίνω και τη ζωή μου γι’ αυτό, διαπίστωσα καθώς παντρεύτηκα ότι δεν μπορεί να μου προσφέρει σχεδόν τίποτα, διαπίστωσα ότι όσοι διαχειρίζονταν τις πηγές ενέργειας φρόντισαν να τις έχουν δικές τους και εγώ που ήθελα απλώς να ζήσω μου είπαν ότι το κράτος δεν είχε τις προϋποθέσεις για να μπορώ να τα βγάλω πέρα. Δεν έφταναν τα χρήματα για μένα ώστε να έχω δωρεάν παιδεία, έπρεπε για να μάθω γράμματα να πάω και σε πολλά φροντιστήρια αλλά δεν είχα τόσα χρήματα. Είδα ακόμη ότι το κράτος δεν μου εξασφάλιζε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ακόμη αντιλήφθηκα ότι ούτε δουλειά μπορούσα να βρω, δεν ήταν εύκολο. Φυσικό ήταν να μην φτάνουν τα χρήματα, παρά μόνο για τα αναγκαία και ο λόγος διότι φρόντισαν μερικοί να τα πάρουν όλα. Έτσι έπρεπε να δουλεύω περισσότερο και πάλι να μην μπορώ να τα βγάλω πέρα. Μου είπαν να πάω στην τράπεζα αν δεν φτάνουν τα χρήματα για να σπουδάσω τα παιδιά μου και για να επιβιώσω, για να ζήσω, να υποθηκεύσω το σπίτι του πατέρα μου αλλά και πάλι δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα. Όλη την ημέρα δουλεύω για να πληρώσω τους φόρους, το νερό, το ρεύμα, τα πάντα, συνέχεια φόροι, κ.λπ.. Φοβάμαι μήπως δεν τα καταφέρω και πάω και φυλακή!

 

Εσένα; Και εμένα έτσι μου είπαν, να ψάξω για δουλειά και να παντρευτώ, να φτιάξω οικογένεια διότι αυτό πρέπει να κάνω και έχω μπλέξει με χίλια δυο προβλήματα! Ούτε δουλειά δεν βρίσκω!

 

Εσένα; Και εμένα το ίδιο.

 

Εσένα; Και εμένα το ίδιο.

 

 

Έτσι, για να γελάσουμε, κάποιος ρώτησε έναν παντρεμένο, «πόσο στοιχίζει ο γάμος;» ήθελε να παντρευτεί. Ο παντρεμένος του απάντησε, «δεν ξέρω, ακόμα πληρώνω».

 

 

Όταν μεγάλωσα, αντιμετώπισα προβλήματα πνευματικά και κατόπιν απέκτησα και βιολογικά. Δεν ήξερα τι να κάνω, ρώτησα και μου είπαν να πάω στον παπά, να εξομολογηθώ, να μου δώσει την ευχή, μου είπαν να πηγαίνω στην εκκλησία γιατί υπάρχει περίπτωση ο Διάβολος να έχει μπει μέσα μου. Δεν μου είπαν, μου έκρυψαν, κάτι που μετά κατάλαβα, ότι την αρρώστια και τα προβλήματα τα απέκτησα από την πνευματική και υλική στέρηση ενώ η αλήθεια είναι ότι αυτά τα προβλήματα προήλθαν από τα δικά τους ψέματα τα οποία υιοθέτησα. Μάλιστα, μου είπαν συνάμα να πάω και στον γιατρό —μάλλον δεν θα πίστευαν στον παπά εκατό τοις εκατό ενώ εγώ ό,τι μου έλεγαν το πίστευα— μου είπαν ότι ο Θεός τον έστειλε (τον γιατρό). Πήγα στον παπά για τις συμβουλές, για να δει μήπως έφταιγε ο Διάβολος. Καθώς μπήκα στην εκκλησία είδα ότι για να φιλήσω την εικόνα του Χριστού έπρεπε να ανάψω ένα κερί πρώτα. Ο δρόμος με οδηγούσε αρχικά σ’ ένα σημείο που έλεγε να αφήσω κάτι για τους φτωχούς, ήθελε λεφτά, άφησα ό,τι είχα. Μετά έμαθα πως για να βαπτιστώ δώσανε λεφτά, για να παντρευτώ έδωσα λεφτά, για να εκκλησιαστώ λεφτά, δίσκο για το ένα, δίσκο για το άλλο, για να πεθάνω λεφτά, όλοι θέλουν λεφτά! Έδωσα ό,τι είχα όμως δεν βοηθήθηκα ούτε πνευματικά ούτε βιολογικά, έτσι πήγα και στον γιατρό. Αυτός με δέχτηκε με χαρά, με εξέτασε και μετά είδα ότι και αυτός ήθελε λεφτά για να προχωρήσω στην θεραπεία που μου καθόρισε! Πού να τα βρω τόσα λεφτά; Το κράτος δεν είχε πολλά χρήματα να δώσει για μένα διότι είχε φροντίσει μόνο για μερικούς, σε αυτούς είχε με το τσουβάλι —απ’ ότι βλέπω σήμερα.

 

Εσένα, τι σου είπαν; Και εμένα τα ίδια μου είπαν, να πάω στον δικό μου ιερέα, να κάνω ό,τι θεωρεί σωστό, μήπως και έχει μπει ο Διάβολος μέσα μου. Και εγώ έδωσα λεφτά. Αν και δεν το καταλάβαινα αυτό που μου έλεγε, έπρεπε να το κάνω. Μετά μου είπαν να πάω και στον γιατρό και αυτός ήθελε χρήματα.

 

Εσένα; Και εμένα το ίδιο, να πάω στον δικό μου ιερέα, να κάνω ό,τι μου πει και να πάω και στον γιατρό. Και εγώ τα ίδια.

 

Όταν τα προβλήματά μου είδα ότι δεν με εγκατέλειψαν, ψυχικά και σωματικά, άρχισα να ψάχνω περισσότερο πώς μπορώ να γίνω καλά, εσύ; Και εγώ τα ίδια. Εσύ; Και εγώ τα ίδια.

 

Εγώ λοιπόν άρχισα να σπουδάζω από μόνος μου και να υιοθετώ ό,τι με έκανε χαρούμενο και ευτυχισμένο. Με την έρευνα παρατήρησα ότι όλα όσα με έκαναν ευτυχισμένο ήταν αγαθά, όσο και αν φαίνεται παράξενο ήταν τα σοφά λόγια πολλών ανθρώπων αλλά αυτό που με θεράπευσε απ’ όλα τα προβλήματα μου ήταν τα λόγια του Χριστού. Είδα πως όταν χτυπούν τα αφτιά σου και τα εφαρμόζεις στη ζωή σου έχουν μεγάλη επίδραση στο βιολογικό σώμα. Για πρώτη φορά αναγνώρισα κάτι αληθινό το οποίο εξαρτάται από το αν ζεις στην αλήθεια ή στο ψέμα. Το λέω, αληθινό, γιατί αυτό που διάβασα έκανε καλό στη ζωή μου, μου δημιουργούσε χαρά. Πίστεψα στον Χριστό, αγάπησα τον Χριστό γιατί πρώτη φορά συνάντησα, στα λόγια του, κάτι τόσο σημαντικό και αληθινό αφού το ζούσα μέσα μου κάθε στιγμή. Μάλιστα είδα ότι το ρήμα του Θεού, το πνεύμα του Θεού, έχει τόση ενέργεια αφού οι βιοχημικές διεργασίες στο σώμα αλλάζουν και από μόνο του το σώμα έχει την ιδιότητα να σε θεραπεύει όταν είσαι αληθινά ευτυχισμένος και υπηρετείς την δική σου αλήθεια διότι αυτό μου έμαθε ο Χριστός, την αλήθεια, η αλήθεια θεραπεύει. Αμέσως κατάλαβα ότι τα λόγια του Θεού έχουν μεγάλη αξία, είδα την αξία του πνεύματος το οποίο πνεύμα φανέρωσε ο Χριστός ότι ζωοποιεί. Έτσι έγινα καλά από την δική Του συμβουλή και σήμερα δεν χρειάζομαι τον παπά ούτε τον γιατρό αφού ο Χριστός με έκανε ευτυχισμένο. Εσύ; Και εγώ το ίδιο. Εσύ; Και εγώ το ίδιο.

 

 

Καθώς συνέχισα να ψάχνω τη ζωή ανακάλυψα μέσα στον Λόγο του Θεού, μέσα στο Ευαγγέλιο του Χριστού, την μεγάλη αξία της αγάπης και άρχισα να το διαβάζω πιο προσεκτικά και να βιώνω την αγάπη στη ζωή μου. Μέσα σε αυτόν τον Λόγο του Θεού ανακάλυψα ότι οι άνθρωποι μιλάνε για τον Θεό αλλά δεν έχουν σχέση με αυτόν. Είδα ότι και αυτοί που λένε ότι είναι του Θεού την αλήθεια που κηρύττουν δεν την εφαρμόζουν. Αν εφάρμοζαν την αγάπη του Χριστού οι ιθύνοντες των χριστιανικών δογμάτων ο κόσμος μας, το κράτος, το έθνος μου θα ήταν παράδειγμα προς μίμηση και όλος ο κόσμος θα ήταν αγάπη. Γνωρίζω ότι το έθνος μου έχει δύο ωραία δώρα να δώσει στα υπόλοιπα έθνη, τον Ελληνοχριστιανικό πολιτισμό και τον Αρχαιοελληνικό πολιτισμό των φιλοσόφων. Καθώς και τα άλλα έθνη έχουν να δώσουν και σε μας πολύ ωραία δώρα που τους τα έδωσε ο Θεός. Όλοι έχουμε να δώσουμε ο ένας στον άλλον πολλά, αρκεί να καταλάβουμε ότι όλα όσα έχουμε είναι δώρα του Θεού και εκείνο που χρειάζεται απ’ όλους μας είναι η σωστή διαχείριση των όσων έχουμε. Αν είχα μάθει την αγάπη και την αλήθεια από μικρός, αν είχατε μάθει την αγάπη και την αλήθεια από μικροί δεν θα ξέραμε το ψέμα που σήμερα έχει επικρατήσει σε όλους τους λαούς της Γης. Δυστυχώς, το ψέμα έχει ιδρύσει το κράτος του σε όλους τους λαούς της Γης.

 

Εσύ αδελφέ το βλέπεις αυτό; Ναι!

 

Εσύ αδελφέ το βλέπεις αυτό; Ναι, έχεις δίκιο και εγώ τα ίδια κατάλαβα.

 

Εσύ; Και εγώ, τα ίδια κατάλαβα.

 

 

Καθώς θέλησα να εντάξω τον εαυτό μου στις αρχές της αγάπης, θέλοντας να στεγάσω στη ζωή μου όλους εσάς που μέχρι χθες μου έλεγαν ότι είστε οι εχθροί μου ενώ ο Θεός μου με έμαθε να αγαπάω όλους εσάς, με είπαν αιρετικό.

 

Εσένα; Και εμένα το ίδιο. Διάβασα και έμαθα για την αγάπη και προσπάθησα να στεγάσω στη ζωή μου όλους εσάς και με είπαν αιρετικό.

 

Εσένα; Και εμένα το ίδιο.

 

 

Θα μπορούσα να κάνω μια πρόταση;

 

Ναι, κάνε την πρόταση, είπαν όλοι.

 

Αδέλφια μου, όλοι μας σήμερα με την συζήτηση αφού ο Θεός μας ένωσε εδώ σε αυτό το χώρο καταλαβαίνουμε ότι πέσαμε θύματα στα συμφέροντα μερικών οι οποίοι υπηρέτησαν την άγνοια ανά τους αιώνες με φανατισμό, μέσα από την ημιμάθειά τους οδηγηθήκαμε σε αδιέξοδο, η οποία ημιμάθεια-άγνοιά τους μάς έβγαλε τελείως έξω από την αγάπη μεταξύ μας. Ήταν φυσικό, πολύ φυσικό, να υπηρετήσουμε σ’ όλη μας τη ζωή μέσα από την άγνοιά μας το ψέμα και να φανατιστούμε με αυτό. Αδέλφια μου μήπως είναι καλύτερα, αφού αυτό το ψέμα διαχρονικά μας δημιούργησε πολλά κακά μεταξύ μας, μήπως ρωτώ είναι καλύτερα σήμερα που όλοι μας μάθαμε την αλήθεια η οποία συγκλίνει στην αγάπη μεταξύ μας, να γίνουμε όλοι φίλοι και να μοιράσουμε όλοι αγάπη ο ένας στον άλλον ώστε να πάψει το ψέμα να διαιωνίζεται σε σημείο που να αποδιοργανώνει τον καθένα μας ατομικά αλλά και τις κοινωνίες των ανθρώπων παγκόσμια, οδηγώντας μας σε πολυποίκιλες συγκρούσεις με οδυνηρά-ανελέητα αδιέξοδα για το ανθρώπινο γένος (πρώτος παγκόσμιος πόλεμος, δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος και ουαί και αλίμονο αν γίνει ο τρίτος); Σίγουρα όλοι αυτοί που εν γνώση τους υπηρετούν το ψέμα δεν θα συμφωνήσουν διότι γι’ αυτούς όλοι εμείς είμαστε η αγελάδα τους την οποία αρμέγουν αλλά με τη βοήθεια του Θεού θα τα καταφέρουμε, θα καταφέρουμε να γίνουμε όλοι μια οικογένεια παγκόσμια!!!

 

Εσύ τι λες αδελφέ; Συμφωνώ!

 

Εσύ τι λες αδελφέ; Συμφωνώ!

 

Εσύ, αδελφέ, που το διάβασες τώρα τι λες, συμφωνείς;

 

 

Μιας και συμφωνήσαμε θέλω να σας πω ένα νέο που συνέλαβα και το φανέρωσε ο Χριστός το οποίο μπορούμε να το επιδιώξουμε σπουδάζοντας τον αγιασμό και αυξάνοντας την πίστη μας στις αρχές της αγάπης αφού με τον καθαρισμό και την πίστη μάθαμε ότι οι βιοχημικές διεργασίες του κυττάρου αλλάζουν και μπορούν να προκαλέσουν μεταστοιχείωση στο σώμα. Το νέο είναι ότι ο Χριστός φανέρωσε, ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται· και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ δεν θα πεθάνει ποτέ! Μάλιστα μας ρωτά αν αυτό το πιστεύουμε. Εγώ το πιστεύω, εσύ το πιστεύεις; Ναι, το πιστεύω!

 

Εσύ, αδελφέ, το πιστεύεις; Ναι, το πιστεύω!

 

Εσύ, το πιστεύεις;;;

 

Ευχαριστώ τον Κύριό μου για την αγάπη του, για το μέγα έλεος, για την σταυρική του θυσία, για την δική του αλήθεια της άφθαρτης ζωής που θέλει να μας δώσει η οποία αλήθεια, η δική του αλήθεια, έγινε και δική μου αλήθεια αλλά και δική σας αλήθεια. Από εδώ και πέρα αδέλφια μου, με την λογική του Χριστού, είμαι ελεύθερος, είστε ελεύθεροι! Αμήν.  

 

Η ζώσα φωνή του ζώντος Θεού

 

 

Η ζώσα φωνή του ζώντος Θεού εργάζεται διαχρονικά, ανά τους αιώνες, μέσα από σκεύη εκλογής δημιουργώντας στον κόσμο αναγέννηση. Αλλά και σήμερα, μέσω της Φωνής Θεού, εργάζεται ώστε να αναπτύξει και να στοιχειοθετήσει στη ζωή όλων των ανθρώπων, χριστιανών και μη, (ανεξαρτήτως δόγματος, θρησκείας, κράτους, φυλής, οργάνωσης) το Ευαγγέλιο της βασιλείας με αρχές (οι οποίες το διέπουν) όπως ζώσα πίστη, ανυπόκριτη αγάπη που στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό, υγιαίνουσα διδασκαλία η οποία μεταστοιχειώνει το σώμα και το μεταβάλλει από φθαρτό σε άφθαρτο, από θνητό σε αιώνιο. Παρέχοντας η Φωνή Θεού σήμερα σε όλον τον χριστιανικό κόσμο, μέσω της υγιαίνουσας διδασκαλίας, το ίνα ώσιν εν το οποίο είναι ευαγγελική απαίτηση του Θεού, εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις (Ιωάννης 17:11,22 και 13:35). Ο Χριστός τόνισε στους μαθητές του αλλά και σε όλον τον πιστεύσαντα κόσμο το εξής: Και κηρυχθήσεται τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη εις μαρτύριον πάσιν τοις έθνεσιν και τότε ήξει το τέλος (Ματθαίος 24:14). Αδέλφια μου, αν και ο Χριστός ήρθε στην Γη ο κόσμος ακόμη και σήμερα το 2012 ταλανίζεται από την πνευματική ημιμάθεια και αμάθεια, οι οποίες χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους, αφού ο νους τους είναι αδιάλειπτα πάνω στα συμφέροντα και στις προσωπικές φιλοδοξίες, στοιχειοθετώντας στη ζωή τους το ψέμα σε όλους σχεδόν τους τομείς. Παρόλα αυτά το δέντρο του Θεού υπάρχει και σήμερα πήρε την εντολή να αναπτυχθεί. Έτσι άρχισε να αναπτύσσεται μέσω της ζώσης φωνής του ζώντος Θεού ώστε να εμφανιστεί ξανά μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων, με μέλη ζωής ανθρώπους οι οποίοι έχουν εισέλθει στο αγιαστήριο και σπουδάζουν την σοφία του Θεού. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο Θεός εργάζεται διαχρονικά, ανάλογα με το πνευματικό επίπεδο των ανθρώπων και τις ανάγκες τους, πάνω στα δρώμενα του Ευαγγελίου. Για παράδειγμα, μέσω του πατρός Αβραάμ εργάστηκε ένα έργο ώστε να του δώσει τη δύναμη να φύγει από τις ειδωλολατρικές κοινωνίες και να γνωρίσει τον Θεό, να γνωρίσει ότι ο Θεός είναι πνεύμα, πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δεί προσκυνείν (Ιωάννης 4:24). Καθώς και να γίνει αιτία αυτός ο άνθρωπος, ο Αβραάμ, να δημιουργηθεί ο περιούσιος λαός του Θεού από τον οποίον προήλθε ο μοναδικός Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος. Άλλη χρονική περίοδο εργάστηκε με διαφορετικό τρόπο ώστε ένας άνθρωπος ο Ηλίας να μεταστοιχειώσει το σώμα του και να περάσει, με την μεγάλη αγάπη του στον Θεό, στον χώρο της ζωής ώστε να ζει αιώνια και να συνοδεύει αιώνια τον Θεό κάνοντας μετά πολλών χιλιάδων χρόνων την παρουσία του στο όρος Θαβώρ, όπου ο Θεός μετεμορφώθη μπροστά στους τρεις μαθητές του οι οποίοι εγκρίθησαν υπό του Θεού να δουν την δόξα του, αποδεικνύοντας ότι ο Θεός είναι Θεός ζώντων και ουχί νεκρών. Επίσης, σε διαφορετική εποχή ο Θεός μέσω ενός ανθρώπου του Μωϋσή εργάστηκε ένα έργο απελευθέρωσης του Εβραϊκού λαού από την δουλεία των Αιγυπτίων με σημεία και θαύματα μεγάλα δείχνοντας την παντοδυναμία του. Στη συνέχεια, μέσω πολλών προφητών διαφύλαξε τον νόμο του ώστε να τον λάβει στα χέρια του ο σύγχρονος άνθρωπος. Σπουδάζοντας η ανθρωπότητα καλό και κακό συντελέστηκε σήμερα η παγκόσμια πνευματική ιστορία, η οποία όταν μελετάται δύναται να οικοδομεί την συνείδηση του ανθρώπου και να θεοποιεί αυτόν ώστε να πληροί ο άνθρωπος όλες τις προϋποθέσεις της αειζωίας και της θέωσης. Κατόπιν, ο Θεός μέσω του Υιού του εργάστηκε θεάρεστο έργο, ανεκλάλητο έργο, μακάριο έργο, άφθαρτο, αιώνιο έργο συμπληρώνοντας πνευματικά ελλείποντα στον νόμο και δίνοντας στον άνθρωπο την δυνατότητα να μπορεί να οδηγηθεί στην θέωση μέσω του μέγα ελέους, της μετάνοιας, της αφιέρωσης, της αναγέννησης. Μετέπειτα ο Θεός εργάστηκε, μέσω των Αποστόλων του, έργο εξάπλωσης του Λόγου του, του έργου του με θυσία ώστε πολλές ψυχές να φτάσουν στο πλήρωμα του Θεού, στο να εννοούν τον Θεό εν μέρει. Εκατομμύρια αγίους έχει να παρουσιάσει η παγκόσμια πνευματική ιστορία, ανθρώπους οι οποίοι ακολούθησαν τον Θεό και στο όρος Θαβώρ αλλά και στον Γολγοθά. Στη συνέχεια, άλλο έργο εργάστηκε μέσω του Αποστόλου Παύλου αποδεικνύοντας σε όλους ότι ο Θεός δεν είναι Θεός ενός έθνους, ενός λαού, ενός ανθρώπου αλλά Θεός όσων τον πιστεύουν, τον εννοούν, τον αναπτύσσουν. Είναι ο Θεός, Θεός — Πατέρας όλων των ανθρώπων και η αγάπη του είναι συμπαντιαία διότι αγκαλιάζει όλο το σύμπαν και ό,τι υπάρχει σε αυτό, αφού βρέχει για δικαίους και αδίκους. Κατόπιν πολλοί άνθρωποι, διαφύλαξαν και ανέπτυξαν τον Λόγο του Θεού στη ζωή τους αφού ο Θεός —μέχρι και σήμερα— χορηγούσε τη ζωή μέσω του θανάτου, ο ακούων τον λόγον μου και πιστεύων τω πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν ουκ έρχεται, αλλά μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν (Ιωάννης 5:24). Σήμερα, ο Θεός κατεβαίνει πάλι στην Γη διά Πνεύματος Αγίου και καλεί όλον τον πνευματικό κόσμο στο να λάβει την μέγιστη επαγγελία η οποία καθιστά τον άνθρωπο Θεό, παρέχοντας εις αυτόν όλες τις ιδιότητες όπως αγάπη, αφθαρσία, σοφία Θεού ενυπόστατη, αγάπη ζωής, ολοκληρώνοντας το σχέδιό του σε σχέση με την δημιουργία του ανθρώπου. Με όλα αυτά θέλω να τονίσω ότι εμείς σήμερα ζούμε σε μια άλλη εποχή, διαφορετική και δεν θα μιμούμεθα το θέλημα του Θεού μέσα από ανθρώπους οι οποίοι το ανέπτυξαν —ανά τους αιώνες— ανάλογα με την εποχή τους διότι θα είναι σαν να έχουμε τυφλωθεί και να θέλουμε να μιμηθούμε καταστάσεις πνευματικές οι οποίες ήδη έλαβαν χώρα. Όλα είναι καλά και όλα μας σπουδάζουν, όμως εμείς τώρα έχουμε την σκυτάλη του Θεού όχι για να μιμηθούμε και να παραμείνουμε στα ίδια αλλά για να προχωρήσουμε το σχέδιο του Θεού και να εκπληρώσουμε τις ουρανόδρομες επαγγελίες που απέμειναν. Γι’ αυτό χρειάζεται όλοι εμείς να πιστέψουμε το κάλεσμα που λάβαμε και να πάρουμε όλον αυτόν τον πλούτο του Θεού αλλά και την διδασκαλία της Φωνής Θεού και να προβούμε σε ενέργειες αφιέρωσης ώστε να μπούμε συνειδητά στο αγιαστήριο, στο ταμείο μας και σε αυτό να σπουδάσουμε την άπειρη σοφία του συνειδητά, όχι για προβολή, όχι για να δείξουμε ότι είμεθα του Θεού, όχι για να έχουμε ιδιαιτερότητες παρουσιάζοντας εαυτούς σοφούς, απεσταλμένους, προφήτες, κ.λπ.. Όσοι γυρίζουν σε αυτά δεν κατάλαβαν τίποτα διότι ο Θεός, ανά εποχές, μιλάει διαφορετικά. Όποιος φέρνει στην σημερινή εποχή π.χ. την εποχή των Αποστόλων η οποία είχε την θυσία στο να συντελεστεί η εξάπλωση δεν θα καταφέρει τίποτα διότι ο χριστιανικός κόσμος ήδη υπάρχει. Εξάλλου, τι να εξαπλώσει και σε ποιον αφού η ίδια η ζωή του, όταν κάνει την εξάπλωση, αποδεικνύει, μαρτυρεί ότι ο ίδιος —μετά πολλών χρόνων αγώνα— δεν πιστεύει σε αυτόν τον Λόγο του Θεού που εξαπλώνει. Πώς είναι δυνατόν να πείσεις τον συνάνθρωπο ότι έχεις τον Θεό αφού η ζωή σου άνθρωπε, που λες ότι είσαι του Θεού, στηρίζεται στα φάρμακα, στα χρήματα, στα συμφέροντα, στις εξουσίες και εσύ ο ίδιος είσαι ευάλωτος σε αδυναμίες, πάθη, μικρότητες κ.λπ.. Είναι άτοπα όλα αυτά για την δική μας εποχή. Αφού ο Θεός εργάζεται διά Πνεύματος Αγίου και αναγεννά τον άνθρωπο —τον οποίον καλεί— εμείς γιατί να θέλουμε να κάνουμε τους ιδιαίτερους; Εάν είμαστε ξεχωριστοί και έχουμε κάτι ξεχωριστό, αυτό ας είναι το εξής: Ας εισέλθουμε στο αγιαστήριο για να σπουδάσουμε την σοφία του Θεού και να κάνουμε την διατριβή μας πάνω στο θέλημα του Θεού ώστε να κηρύττει η ζωή μας και όχι τα λόγια μας. Ό,τι είναι ο καθένας σήμερα το χρωστά στο κοντινό του περιβάλλον και στις κοινωνίες που αναπτύχθηκε και ό,τι καλό ή κακό έχει το μιμήθηκε από αυτές. Δεν έχουμε εξελίξει εμείς τις κοινωνίες αυτές κατά Θεόν αλλά αυτές μας εξέλιξαν — μας ανέπτυξαν κατά κόσμο και μας καθόρισαν την σημαία της θρησκείας μας. Σήμερα η εντολή του Θεού είναι —την οποίαν ήδη πολλοί άνθρωποι έχουν αποδεχτεί— όλος ο χριστιανικός κόσμος να εισέλθει στο αγιαστήριο και να αναπτύξει διάλογο με τον Θεό ώστε η λογική του Θεού να αλλάξει τον άνθρωπο που αφιερώθηκε και μαζί μ’ αυτόν να αλλάξει και τα έργα του. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο θα γίνουμε του Θεού. Μόνο έτσι θα συντελεστεί η αναγέννηση και η μετάνοιά μας θα ολοκληρωθεί. Η Φωνή Θεού κάνει παγκόσμιο κάλεσμα ώστε οι χριστιανοί να γίνουν υπεύθυνοι απέναντι στο θέλημα του Θεού και σοβαροί. Η Φωνή Θεού το 2000 κατ’ αποκάλυψη Θεού ανέλαβε να κηρύττει το Ευαγγέλιο της βασιλείας χορηγώντας όλα τα μέσα που χρειάζονται οι άνθρωποι, οι αδελφοί των δογμάτων ώστε να απεγκλωβίσουν τον εαυτό τους από την ασυνείδητη θρησκεία που τους διακατείχε μέχρι χθες και να εισέλθουν στην συνειδητή επίγνωση του αγίου θελήματος του Πατρός — Θεού, ώστε το θέλημα του Θεού να λάβει χώρα στη ζωή τους εκδηλώνοντας σε αυτή στοιχεία Θεού, ιδιότητες Θεού, καρπούς Θεού και δυνάμεις πίστεως. Μπορούμε με την σχετική αφιέρωση να καταφέρουμε την μεταστοιχείωση ώστε ο εγκέφαλός μας, διά του Λόγου του Θεού, να παράγει την άφθαρτη ζωή η οποία έρχεται από την άπειρη σοφία του Θεού που διακατέχει τον Λόγο του Θεού, η οποία σοφία είναι ο πάρεδρος του Θεού και δεν συγκρίνεται με όλους τους θησαυρούς του κόσμου και ο λόγος διότι ενεργεί διά του λόγου, ειπέ λόγο και θέλει γείνει, καθώς, ό,τι αν ζητήσητε στο όνομά μου έχοντες πίστιν θέλετε λάβει. Η πίστη είναι βεβαίωση πραγμάτων μη βλεπομένων. Ο εγκέφαλός μας πραγματοποιεί σε καθημερινή βάση —παρόλο που δέχεται εξωγραφικές πιέσεις οι οποίες αναπτύσσονται στον μεταπτωτικό κόσμο— χιλιάδες και εκατομμύρια βιοχημικές διεργασίες ώστε να χορηγεί στο σώμα τα στοιχεία εκείνα που το κρατούν ζωντανό, σφριγηλό, αιώνιο, άφθαρτο. Παρόλες τις παρεμβάσεις του ανθρώπου στις λειτουργίες του εγκεφάλου —με τις εωσφορικές, αδιάλειπτες σκέψεις οι οποίες γεμίζουν τον οργανισμό, τον εγκέφαλό με θυμό, στενοχώρια, κρίσεις, καταλαλιές, φόβο κ.λπ..— ο εγκέφαλος καταφέρνει να διατηρεί το σώμα του ανθρώπου ζωντανό για 70, 80, 90, 100 χρόνια. Κατ’ αποκάλυψη Θεού είδαμε ότι όταν ένας άνθρωπος σε καθημερινή βάση κενώνει τον εαυτό του και αφήνεται στα χέρια του Θεού και καλύπτει τον περισσότερο χρόνο του σπουδάζοντας την σοφία Του —την οποία χορηγεί δωρεάν η Φωνή Θεού όχι για να κάνει προβολή αλλά διότι την έχει ερωτευθεί αυτή την σοφία του Θεού— μόνο τότε ο εγκέφαλός του παίρνει βαθιές ανάσες ώστε να λειτουργήσει με το πνεύμα του Θεού αφού το πνεύμα του Θεού είναι ζωοποιό, είναι ο χορηγός της ίδιας της ζωής. Όταν λοιπόν το πνεύμα του Θεού, συνειδητά πλέον, πληρώσει τον εγκέφαλό μας τότε ο εγκέφαλός μας λειτουργεί στην συχνότητα του Θεού. Αυτή η σοφία του Θεού δίνει στον εγκέφαλο την δυνατότητα να παρουσιάζει περισσότερες βιοχημικές διεργασίες οι οποίες προσθέτουν στο γονίδιο στοιχεία που το μεταστοιχειώνουν ώστε να κατασταθεί άφθαρτο και να συντονίζει πλέον άφθαρτα τον οργανισμό μας. Συμπέρασμα, η μεταστοιχείωση συντελείται όταν πληρωθούμε με το πνεύμα του Θεού, με το ρήμα του Θεού διότι αν δεν έχουμε το πνεύμα του Θεού δεν μπορούμε να είμεθα του Θεού. Εξάλλου για την άφθαρτη ζωή μίλησαν και παρουσίασαν με τη ζωή τους κορυφαίοι αναμορφωτές του κόσμου όπως ο σοφός Σολομών, μη ζηλούτε θάνατον εν πλάνη ζωής υμών, μηδέ επισπάσθε όλεθρον έργοις χειρών υμών· ότι ο Θεός θάνατον ούκ εποίησεν, ουδέ τέρπεται επ’ απωλεία ζώντων. εκτισε γαρ είς το είναι τα πάντα, και σωτήριοι αί γενέσεις του κόσμου, και ούκ έστιν εν αυταίς φάρμακον ολέθρου ούτε άδου βασίλειον επί γης. δικαιοσύνη γαρ αθάνατος έστιν. Ασεβείς δε ταίς χερσί και τοίς λόγοις προσεκαλέσαντο αυτόν, φίλον ηγησάμενοι αυτόν ετάκησαν και συνθήκην έθεντο προς αυτόν, ότι άξιοι είσι της εκείνου μερίδος είναι (Σοφία Σολομώντος 1:12—16). Όπως ο Κύριος, λέγοντας, το πνεύμα εστι το ζωοποιούν, η σαρξ ουκ ωφελεί ουδέν· τα ρήματα α εγώ λαλώ υμίν, πνεύμα εστι και ζωή εστιν, καθώς, και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. πιστεύεις τούτο; (Ιωάννης 6:63 και 11:26). Μετέπειτα, ο Απ. Παύλος φανέρωσε μέσα στον ελλαδικό χώρο, ου θέλομεν εκδύσασθαι, αλλ’ επενδύσασθαι, ίνα καταποθή το θνητόν υπό της ζωής (Κορινθίους Β΄ 5:4). Στην προς Τιμόθεον Επιστολή Β΄ αναφέρεται, φανερωθείσαν δε τώρα διά της επιφανείας του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, όστις κατήργησε μεν τον θάνατον, έφερε δε εις φως την ζωήν και την αφθαρσίαν διά του ευαγγελίου (Τιμόθεος Β΄ 1:10). Αδέλφια μου, η μεταστοιχείωση στο σώμα μας δύναται να λάβει χώρα μόνο αν αφιερώσουμε χρόνο, σπουδάζοντας την σοφία του Θεού, η οποία βρίσκεται στον Λόγο του Θεού και στην Φωνή Θεού. Όταν το ψέμα φύγει και έρθει η αλήθεια. Όταν το πονηρό φύγει και έρθει το αγαθό. Όταν η λογική του κόσμου φύγει και έρθει η λογική του Θεού. Όταν η σκιώδη πίστη φύγει και έρθει η ζώσα. Όταν η στενοχώρια, η θλίψη φύγουν και έρθει η χαρά. Όταν ο εγωισμός φύγει και έρθει η αρετή των αρετών ταπεινοφροσύνη, η οποία κενώνει τον νου μας από τις εωσφορικές επιδιώξεις που γεννά το σύστημα του κόσμου. Όταν η κρίση φύγει και έρθει το μέγα έλεος. Όταν η αδυναμία φύγει και έρθει η ενυπόστατη σοφία και η λογική του Θεού η οποία κάνει τον άνθρωπο να αντιλαμβάνεται ότι πάντα συνεργούσι προς αγαθόν εις τους αγαπώντας τον Θεόν (Ρωμαίους 8:28). Όταν η αδυναμία φύγει και έρθει η παντοδυναμία. Όταν οι μικρές, αθέατες αλώπεκες (αμαρτία) φύγουν και έρθουν οι καρποί, τα χαρίσματα, τα σημεία, οι ιδιότητες του Θεού. Όταν το «εγώ» φύγει και έρθει το «εμείς». Όταν το «δικό μου» φύγει και έρθει το «δικό μας». Όταν το περίσσευμα του ενός μεταβιβαστεί στο υστέρημα του άλλου, του αδελφού. Όταν ο διάβολος φύγει και έρθει ο Χριστός, θα εμφανιστεί στον κόσμο η οικογένεια του Θεού!! Μόνο τότε ο εγκέφαλός μας θα δημιουργήσει και θα εκπληροί τις προϋποθέσεις στο να εργάζεται κατά Θεόν. Αυτές οι επιδιώξεις από εμάς θα παρέχουν στον εγκέφαλός μας, εκατό τοις εκατό, άπειρες δυνατότητες αφού θα αφεθεί ελεύθερος από την αμαρτία που τον διακατέχει σήμερα και ελεύθερος πλέον θα παράγει ολοκληρωμένες βιοχημικές διεργασίες, οι οποίες είναι απολύτως βέβαιον ότι μεταλλάσσουν τα γονίδιά μας παρέχοντας σε αυτά δυνατότητες που τα αφθαρτοποιούν. Όσοι λένε ότι δεν γίνονται αυτά και απιστούν τότε δεν γνωρίζουν ή δεν έχουν καταλάβει για ποιο λόγο προήλθε ο θάνατος στους πρωτόπλαστους —ο Αδάμ ζούσε στον κήπο της Εδέμ με τον Θεό και ήξερε την λογική του Θεού αφού συνδιαλέγονταν με αυτόν σε καθημερινή βάση— δεν γνωρίζουν για ποιο λόγο ο Θεός γεννήθηκε διά Πνεύματος Αγίου, για ποιο λόγο έδωσε τη ζωή του λύτρον αντί πολλών, στην ουσία δεν γνωρίζουν και δεν πιστεύουν τίποτα, είναι κενοί. Δεν είναι δυνατόν να επιζητούμε την μεταθανάτια ζωή και κατόπιν να κηρύττουμε ότι ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο κατ’ εικόνα και ομοίωση με πνεύμα και σώμα άφθαρτο και αθάνατο. Δεν είναι δυνατόν να λέμε ότι ο Χριστός χάρισε το έλεος σε όλους μας και εμείς να μην το δίνουμε σε κανέναν. Όποιος συλλαμβάνει τον Θεό και την παντοδυναμία του συλλαμβάνει την εξέλιξη άρα αυτός είναι που θα εξελιχθεί κατά Θεόν τα επόμενα χρόνια, όποιος όμως όλα αυτά δεν τα συλλαμβάνει θα παραμείνει στα ίδια. Για να φέρουμε αυτό το μέγα μυστήριο το οποίο οι αιώνες ρούφηξαν, εξαφάνισαν από τις επιδιώξεις των ανθρώπων —κυρίως των ανθρώπων του Θεού— χρειάζεται να έχουμε μια υγιαίνουσα διδασκαλία η οποία να ανταποκρίνεται στην δική μας εποχή —ιδιαίτερα σημαντικό αυτό— και επίσης να έχουμε θείο έρωτα, να μας διακατέχει θείος έρωτας. Η αγάπη μας στον Θεό και ένας ισχυρός θείος έρωτας στις αρχές του, στην διδασκαλία του, η οποία βρίσκεται στον Λόγο του Θεού και στην υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού, είναι ισχυρά κίνητρα για να ζήσουμε. Μόνο έτσι θα εξασφαλίσουμε την μετάλλαξη, την μεταστοιχείωση, τον αγιασμό, την θέωση. Ένα τελευταίο στοιχείο που θα πρέπει να μας διακατέχει είναι ο ισχυρός λόγος του Απ. Παύλου ο οποίος ειπώθηκε στην προς Φιλιππησίους Επιστολή: 11 επειδή εγώ έμαθον να ήμαι αυτάρκης εις όσα έχω. 12 Εξεύρω να ταπεινόνωμαι, εξεύρω και να περισσεύωμαι· εν παντί τόπω και κατά πάντα είμαι δεδιδαγμένος και να χορτάζωμαι και να πεινώ, και να περισσεύωμαι και να υστερώμαι· 13 τα πάντα δύναμαι διά του ενδυναμούντός με Χριστού (Φιλιππησίους 4:11—13).

Όταν και αυτό λειτουργήσει στη ζωή μας, συνειδητά, τότε εξασφαλίσαμε την ζωή. Αδέλφια μου, ας φύγουμε από το ασυνείδητο παρελθόν και ας εισέλθουμε στο συνειδητό μέλλον του απείρου, του Θεού. Θέλω να τονίσω πάλι το εξής: Ό,τι αγαθό υπάρχει σήμερα στον κόσμο το έχτισε ο Θεός. Η Φωνή Θεού δεν δημιουργήθηκε ώστε να καταργήσει ή να κατηγορήσει αυτό αλλά δημιουργήθηκε για να το μεταλλάξει από ασυνείδητο σε συνειδητό με τον τρόπο της αφιέρωσης. Χωρίς αυτή την αφιέρωση Θεός δεν υπάρχει. Και επίσης δημιουργήθηκε για να φανερώσει τον τρόπο με το οποίον θα εξελιχθεί και θα αναπτυχθεί το θέλημα του Θεού ώστε να μπορέσει ο άνθρωπος να υπερβεί τα υφιστάμενα στερεότυπα. Πολλοί άνθρωποι με επισκέπτονται και μου λένε, «εγώ αδελφέ ανήκω στην τάδε οργάνωση, στην τάδε εκκλησία. Θα πρέπει να φύγω και να έρθω στην Φωνή Θεού;». Απαντώ, την Φωνή Θεού δεν την ενδιαφέρει αυτό, την ενδιαφέρει όσοι την ακούν να συμπληρώσουν πνευματικά ελλείποντα και να εισέλθουν στο αγιαστήριο διότι όπου κι αν ανήκει ένας άνθρωπος δεν έχει σημασία, σημασία έχει εάν εφαρμόζει το Ευαγγέλιο του Θεού, αν είναι ολοκληρωμένος πνευματικά ώστε να το φέρει στη ζωή του. Γι’ αυτό ας μην κρίνει, ας μην θεωρεί εαυτό σοφό και ας εξακολουθεί να συλλέγει το αγαθό απ’ όπου και αν αυτό έρχεται. Αν τώρα κάποιος δεν έχει οικογένεια πνευματική ή δεν του αρέσει εκεί που είναι και θέλει, ας ενταχθεί στην Φωνή Θεού. Η Φωνή Θεού έναν κανόνα έχει, να εισέλθουν οι πάντες στο αγιαστήριο ώστε κατόπιν σε κάθε πόλη, σε κάθε χώρα να εμφανιστεί η οικογένεια του Θεού που θα μαρτυρά το θέλημα του Θεού με σκοπό να σπουδάσουν οι άνθρωποι την σοφία του Θεού κάνοντας την πνευματική τους διατριβή στα δρώμενα του αγίου Ευαγγελίου και αναπτύσσοντας μεταξύ τους τα μέλη της οικογένειας αυτής διάλογο. Και ο δεύτερος κανόνας της Φωνής Θεού είναι να εξαπλώνουμε τον Λόγο του Θεού όπου μας το ζητούν και το θέλουν, ώριμα και όχι παιδικά. Το παιδικό δημιουργείται όταν προσπαθούμε να πείσουμε τους συνανθρώπους μας ότι εμείς είμαστε του Θεού. Δεν χρειάζεται αυτό. Όποιος έχει την ίδια αποστολή με εμάς θα έρθει και θα ενωθεί μαζί μας. Όποιος δεν έχει, ας φέρει την δική του αποστολή και ό,τι ο Θεός του δίνει εις πέρας.

 

Το Eυαγγέλιο είναι η απόλυτη αλήθεια.

 Όλοι ψάχνουν να βρουν τρόπους και μέσα δια των οποίων θα λυθούν τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Ψάχνουν δηλαδή να βρουν την αλήθεια, διότι είναι βέβαιον ότι η αλήθεια και μόνο η αλήθεια δίνει τις πραγματικές και αποτελεσματικές λύσεις σε όλα τα προβλήματα. 

Στον κόσμο που ζούμε όλα σχεδόν είναι ψεύτικα και απατηλά και ο κόσμος ζει με ψεύτικες συνήθειες και μάταιες απολαύσεις. Όλα αυτά συμβαίνουν διότι δεν στηρίζεται στην αλήθεια αλλά σε πλανημένες θεωρίες και υποθέσεις. Όσο και να βλέπεις ότι πίνεις νερό στον ύπνο σου δεν ξεδιψάς, διότι δεν πίνεις νερό αλλά ονειρεύεσαι. 

Ελάτε να πάμε στην αλήθεια, στην πραγματική αλήθεια που είναι το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, να πιούμε το ύδωρ της ζωής και να χορτάσουμε και να σβήσουμε την δίψα μας αληθινά. 

Ο ίδιος ο Θεός προλέγει: 

Ω πάντες οι διψώντες, έλθετε εις τα ύδατα και οι μη έχοντες αργύριον, έλθετε, αγοράσατε και φάγετε ναι έλθετε, αγοράσατε οίνον και γάλα άνευ αργυρίου και άνευ αντιτίμου. Δια τι εξοδεύετε αργύρια ουχί εις άρτον; και τον κόπον σας ουχί εις χορτασμόν; (Ησαΐας 55:1-2). 

Γιατί ξοδεύεις, λέει ο Θεός, τον κόπο σου, τα μεροκάματά σου σε τσιγάρα, σε ναρκωτικά, σε αλκοόλ, σε ψεύτικα γλέντια, σε χαρτοπαιξία, σε τυχερά παιχνίδια, σε αστρολόγους και σε τόσα άλλα μέσα, άχρηστα για την ζωή σου και την ψυχή σου; Ξοδεύεις το μεροκάματό σου, όχι για να φας και να πιεις, όχι για να χορτάσεις και να ξεδιψάσεις, αλλά για μάταια πράγματα τα οποία ποτέ δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματά σου. 

Το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, η Καινή Διαθήκη σου ανοίγει το δρόμο για μια μεγάλη επιτυχία στη ζωή σου διότι είναι η πραγματική, η απόλυτη αλήθεια. Είναι το μόνο που μπορεί να σε οδηγήσει σίγουρα σε μια ζωή γεμάτη με αγάπη, χαρά και ειρήνη. Είναι το μόνο που μπορεί να σε προσγειώσει στη πραγματικότητα έτσι ώστε να μην σε εξαπατάει κανείς με ψεύτικες θεωρίες και επίγειους παραδείσους. 

Το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού είναι δύναμη, δύναμη Θεού για να οδηγηθεί ο άνθρωπος στην σωτηρία, στην ελευθερία και στην αληθινή χαρά. Ο Απ. Παύλος έλεγε,

διότι δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιον του Χριστού επειδή είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα (Ρωμαίους 1:16). 

Ενώ ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος έλεγε ότι,

Είναι αδύνατον να σωθεί κάποιος εάν δεν αναγνώσει τις Γραφές. 

Σήμερα, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, διαβάζουν το Ευαγγέλιο και αναπαύονται στην σωτηρία του Ιησού Χριστού, λαβαίνοντας ζωή και δύναμη. Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είπε, 

οι λόγοι τους οποίους εγώ λαλώ προς εσάς, πνεύμα είναι και ζωή είναι (Ιωάννης 6:63). 

Το Ευαγγέλιο όχι μόνο δεν ξεπεράστηκε και δεν έγινε ένα απλό ιστορικό βιβλίο, κατάλληλο μόνο για το μουσείο, όπως έλεγε ο Βολτέρος, αλλά σήμερα είναι ο μόνος απαραίτητος οδηγός για τη ζωή του κάθε ανθρώπου που έχει χάσει τον προσανατολισμό του και δεν γνωρίζει που βρίσκεται και ποιον δρόμο να ακολουθήσει. 

Το Ευαγγέλιο επίσης έχει ένα ωραίο προνόμιο για μας τους Έλληνες. Γράφτηκε στην ελληνική γλώσσα και από το ελληνικό κείμενο μεταφράστηκε στις γλώσσες όλων των χωρών και φυλών του κόσμου. Γι’ αυτό, εμείς οι Έλληνες έχουμε μεγάλη ευθύνη ενώπιον του Θεού να πούμε σε όλους τους ανθρώπους, όλων των εθνών ποια είναι η ορθή διδασκαλία του Ευαγγελίου, έτσι ώστε να μην ακολουθούν διδαχές που ο Κύριος Ιησούς Χριστός δεν δίδαξε. 

Μόνο το Ευαγγέλιο μπορεί να βάλει γερά θεμέλια στη ζωή μας, στην οικογένειά μας και στην πατρίδα μας, γι’ αυτό ο Αδαμάντιος Κοραής είπε,

Μόνο το Ευαγγέλιο έχει τη δύναμη να σώσει την Ελλάδα. 

Ίσως κάποιος ρωτήσει, δεν υπάρχουν άλλα θρησκευτικά βιβλία; Φυσικά και υπάρχουν, απλά όλα τα θρησκευτικά βιβλία είναι σχόλια γύρω από το Ευαγγέλιο. Το Ευαγγέλιο όμως, η Διαθήκη του Ιησού Χριστού, είναι η απόλυτη αλήθεια και η μόνη πηγή δύναμης και σωτηρίας για όλους τους ανθρώπους. Άρχισε από σήμερα να διαβάζεις το Ευαγγέλιο!

 

Άφθαρτη ζωή

Προσέχετε λοιπόν πως ακούετε. Για το ανθρώπινο γονίδιο DNA.

Πολλοί άνθρωποι είναι άθεοι, το έχουμε ακούσει αυτό πολλές φορές. Φυσικά όχι διότι, πιστεύω, έχουν ψάξει αλλά διότι θέλουν να κάνουν την διαφορά. Αυτό είναι της μόδας, λες κάτι που είναι διαφορετικό απ’ όλους τους άλλους και αμέσως αποκτάς ενδιαφέρον, στρέφεις την προσοχή πολλών πάνω σου, εν πάση περιπτώσει εμείς, αφού πιστεύουμε στην ετερότητα, το δεχόμαστε. Μάλιστα πιστεύω, ότι άμα αυτοί που δηλώνουν άθεοι είχαν αποδεικτικά στοιχεία της παρουσίας του Θεού, σίγουρα θα άλλαζαν ιδέα, σκέψη ή τρόπο ζωής. Μια μέρα είδα ένα ωραίο παράδειγμα στο διαδίκτυο για το θέμα αυτό, άθεος ή πιστός. Δηλαδή παίρνουμε ένα βιβλίο με εικόνες, που μιλά για την φύση για τα ζώα, για τους ανθρώπους αλλά και για το κάθε ξεχωριστό DNA. Όταν δούμε τις εικόνες θαυμάζουμε, είναι ένα μεγαλείο τα χρώματα, τα διάφορα είδη, ο άνθρωπος, οι λεπτομέρειες στα μικρά και στα μεγάλα μέσα στην Δημιουργία, στον ουρανό και στην γη κ.λ.π. Μετά ρωτάμε, είναι δυνατόν αυτό το βιβλίο να έγινε μόνο του; Φυσικά όχι, κάποιος το σχεδίασε, το έφτιαξε, κάποια έξυπνη νοημοσύνη έφτιαξε το βιβλίο. Τι είναι το DND. Είναι πολλά, αλλά ένα χαρακτηριστικό του είναι ότι είναι φτιαγμένο από δεοξυριβονουκλεϊκό οξύ και αυτό το οξύ δημιουργεί το σώμα μας και τα κύτταρά μας και τα πάντα όσα μας κάνουν να είμαστε άνθρωποι. Το DNA είναι ο βιολογικός μας κώδικας, περιέχει πληροφορίες για εμάς, για το ποιοί είμαστε και είναι αυτό που μας κάνει μοναδικούς, αυτό δημιουργεί τα μέλη του σώματός μας, αλλά και το πώς θα μοιάζουμε, πώς θα είμαστε κατασκευασμένοι. Όλα αυτά και άλλα πολλά, όλα σχεδόν τα ενεργοποιεί αυτό. Μάλιστα ξέρουμε για αυτό, ότι τα γονίδια έδωσαν εντολή στα κύτταρα πως να φτιάξουν τα μάτια μας, τα μαλλιά μας και το χρώμα τους, το ύψος του καθενός μας αλλά και την ξεχωριστή προσωπικότητα, η οποία προσωπικότητα σήμερα για τον πλανήτη γη φτάνει στα 8 δισ. Οι επιστήμονες, το βιβλίο που περιέχει όλα αυτά, το αποκαλούν πληροφορίες για την ζωή. Δηλαδή το DNA έχει όλες τις πληροφορίες για την ζωή. Μάλιστα αυτός είναι ο αγώνας τους, να το διαβάσουν να δουν τι κρύβει. Ας μπούμε λίγο στην ουσία, αυτό που είναι ο καθένας ή το πως είσαι φτιαγμένος. Ξεκινάει από ένα μικρό βιβλιαράκι από πληροφορίες που υπάρχουν στο κάθε μας κύτταρο. Κάθε φορά που το σώμα μας θέλει να κάνει κάτι, πηγαίνει στο βιβλίο πληροφοριών, διαβάζει και στην συνέχεια το κατασκευάζει. Εδώ είναι να φωνάζεις «ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε· πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας» (Ψαλμός 103:24). Οι πληροφορίες ήδη υπάρχουν μέσα στο να φτιάξει συκώτι, χέρι, σπλήνα κ.λ.π. αλλά δέχεται και καινούργιες με την ακοή, με τον Λόγο. Ο Κύριος μας φανέρωσε «βλέπετε οὖν πῶς ἀκούετε· ὃς γὰρ ἐὰν ἔχῃ, δοθήσεται αὐτῷ, καὶ ὃς ἐὰν μὴ ἔχῃ, καὶ ὃ δοκεῖ ἔχειν ἀρθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ» (Λουκ. 8:18). Το βιβλίο αυτό το έχει ο καθένας μας μέσα του, στο DNA του εχει 46 κεφάλαια, δηλαδή 46 χρωμοσώματα. Κάθε ένα από τα 46 κεφάλαια του βιβλίου μας, αποτελείται από 250 εκατομμύρια γράμματα περίπου, δηλαδή περίπου 3,2 δισεκατομμύρια γράμματα συνολικά, αυτή είναι η μυστική γλώσσα του DNA. Αυτό είναι το βιβλίο της ζωής. Όλο αυτό δεν μπορεί να είναι τυχαίο, να δημιουργήθηκε μόνο του. Το DNA αποτελείται από γονίδια και τα γονίδια δίνουν πληροφορίες στα κύτταρα για το πως το σώμα σου θα αναπτυχθεί. Σίγουρα δεν θα ξέρουμε ότι αυτές οι πληροφορίες που βρίσκονται στο βιβλίο πληροφοριών του δικού σου DNA, του καθενός δηλαδή, αν τις απλώναμε από την αρχή ως το τέλος, θα χρειαζόταν τόση απόσταση όση η απόσταση ως τον ήλιο και πίσω στην γη. Τόσο περιεκτικό είναι αυτό το βιβλίο πληροφοριών. Το DNA έχει όλες τις γενετικές πληροφορίες που υπάρχουν κωδικοποιημένες σε κάθε κύτταρο ζωντανού οργανισμού, αυτό είναι που δίνει πληροφορίες στα κύτταρά μας, πώς να αναπτυχθούν και πώς να λειτουργούν. Τα γονίδιά μας καθορίζουν το αν θα έχουμε σκούρο δέρμα ή ανοιχτό, μπλε μάτια ή καστανά ή πράσινα ή κίτρινα, αν θα έχουμε κόκκινα μαλλιά, καστανά ή ξανθά, αν θα είμαστε ψηλοί ή όχι και τόσο ή αν πρόκειται για τα φτερά των πουλιών, τί χρώμα θα έχουν, τί δέρμα, είτε είμαστε άνθρωποι, ψάρια, ζώα, έντομα ή φυτά, η εξωτερική μας εμφάνιση και το πως λειτουργεί το σώμα μας έχουν γραφτεί από πριν στο θαυμάσιο βιβλίο του DNA μας, της ζωής. Τι θα σκεφτόμασταν για την νοημοσύνη κάποιου που πιστεύει ότι ένα βιβλίο δημιουργήθηκε από μόνο του, χωρίς δημιουργό; Θα έλεγα ότι θα είναι τρελός. Μήπως πιστεύετε ότι ένα βιβλίο μπορεί να δημιουργηθεί από μόνο του; Όχι δεν το πιστεύω, φυσικά όχι, ακόμα και οι άθεοι έτσι θα απαντούσαν. Σίγουρα λοιπόν όλα αυτά που ανακαλύπτουμε σήμερα για το DNA, αφήνει να εννοηθεί, ότι κάποια υψηλή νοημοσύνη κρύβεται πίσω από όλα. Δεν νομίζω λοιπόν να πιστεύει κάποιος ότι το DNA δημιουργήθηκε τυχαία, σίγουρα υπάρχει ένας σχεδιαστής. Ψύλλοι, γάτες, σκύλοι, ελέφαντες, αγελάδες, άλογα, δέντρα, φυτά, όλα έχουν DNA και ένα βιβλίο πληροφοριών υπάρχει για την κάθε ζωή. Όσοι τώρα λένε, δεν υπάρχει Θεός, σίγουρα θα είναι αυτοί οι οποίοι δεν έχουν διαβάσει ούτε βιολογία ούτε φυσική ούτε την γεωγραφία της κτίσης, τίποτα, γι’ αυτό και δηλώνουν και άθεοι. Όλοι εμείς τώρα που κατανοούμε την παρουσία του Θεού, θα πρέπει να σπουδάζουμε, να εξελισσόμεθα, να ενδιαφερόμεθα και να ζούμε με ταπείνωση. Ξέρετε το βιβλίο της ζωής δουλεύει όπως είπα και από μόνο του, διότι κανείς δεν είπε θέλω δύο μάτια ή δύο πόδια ή δύο νεφρά. Όλα είναι προγραμματισμένα, όμως η ανθρωπότητα πριν δυο χιλιάδες χρόνια δέχτηκε ένα καινούργιο βιβλίο το οποίο το έφερε ο Κύριος. Αυτό το βιβλίο δίνει την δυνατότητα στον άνθρωπο να περάσει από τον θάνατο στην ζωή, είναι γραφικό «φανερωθεῖσαν δὲ νῦν διὰ τῆς ἐπιφανείας τοῦ σωτῆρος ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, καταργήσαντος μὲν τὸν θάνατον, φωτίσαντος δὲ ζωὴν καὶ ἀφθαρσίαν διὰ τοῦ εὐαγγελίου» (Τιμόθεον β' 1:10). Μάλιστα όταν ένας ή πολλοί άνθρωποι σπουδάζουν την ταπεινοφροσύνη, την αγάπη, την πίστη, φεύγουν από την συμβατή ζωή που έχουν και περνούν στην αγιοπνευματική ζωή, αυτή είναι που εμφάνισε ο Κύριος δείχνοντας σε όλους εμάς, ότι ο άνθρωπος έχει τεράστιες δυνατότητες και δυνάμεις. Σήμερα με την επιστήμη αποδεικνύεται ότι οι σκέψεις, τα λόγια, τα ερεθίσματα, τα κίνητρα, τα θετικά ή αρνητικά αλλάζουν τις βιοχημικές διεργασίες του κυττάρου και ο άνθρωπος μπορεί πέρα από τα φυσικά που ζει, να περάσει στο να μπορεί να εξουσιάζει τα μυστήρια. Ο Θεός δημιούργησε την επιστήμη για να γίνει μια στερέωση των καιρών, για τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για το μέλλον με κίνητρα ειρήνης, δικαιοσύνης και ανυπόκριτης αγάπης. Ο προφήτης Ησαΐας αναφέρει «Σοφία δε και επιστήμη θέλουσιν είσθαι η στερέωσις των καιρών σου και η σωτήριος δύναμις» (Ησαΐας 33:6). Δεν ελεεί η θρησκεία, δεν ελεεί η πολιτική, δεν ελεεί η τάδε οργάνωση, το τάδε δόγμα ή το τάδε έθνος ούτε ελεεί αυτός ο άνθρωπος ή ο άλλος, αλλά η σοφία και η επιστήμη. Η σοφία τώρα του Θεού είναι παντού γύρω μας, μέσα μας. Χρειάζεται να την ανακαλύψω, χρειάζεται ο καθένας να ερευνά, η επιστήμη και αυτή ειδικά σήμερα είναι δίπλα μας, όλα τα μυστικά σήμερα είναι στο φως και όλα μαζί συμβάλλουν στην θέωση του ανθρώπου. Όλα αυτά που φανερώνονται μέσα στον Λόγο του Θεού και δια Πνεύματος Αγίου αλλά και άλλα πολλά, φανερώνουν ότι ο Χριστός έφερε στην γη δύο πράγματα. Το ένα είναι το ουράνιο πολίτευμα, το οποίο συγκλίνει στην αγάπη προς τον αδελφό, φίλο ή εχθρό και το δεύτερο είναι ότι έφερε στην γη το πολίτευμα της ζωής, δηλαδή μας δείχνει τον τρόπο να ζήσουμε ποιοτικά, ποσοτικά, άφθαρτοι, μας παίρνει από τον θάνατο και μας βάζει στην ζωή. Στην συνέχεια γκρεμίζει κάθε μεσότοιχο που μας χώριζε από την ζωή, από τον Πατέρα - Θεό, αλλά και μεταξύ μας, και μας επανεντάσσει στην ζωή, στην αγάπη αλλά και στην αφθαρσία. Ο Χριστός μας ανεβάζει στον θρόνο του Θεού - Πατέρα και μας καθιστά όλους κληρονόμους Θεού, συγκληρονόμους Χριστού αλλά και συμμέτοχους της δικής του δόξης. Ακόμα ο Χριστός, μας έφερε στην γη και την υπερεπιστήμη του Λόγου, ο οποίος Λόγος εκδηλώνεται δια της πίστεως του Λόγου. Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο Λόγος του Θεού δεν δόθηκε στους ανθρώπους για να δημιουργήσει συγκρούσεις ή να δημιουργήσει μία ή πολλές θρησκείες αλλά για να αφυπνίσει τον κάθε λογικό άνθρωπο με σκοπό να μεταβεί δια του Λόγου σε μια άλλη διάσταση η οποία του εξασφαλίζει δυνάμεις πνευματικές, βιολογικές, υπερφυσικές, θεϊκές, οι οποίες αλλάζουν τα πάντα στην ζωή του και στην συνέχεια τον κόσμο μας. Οι δυνάμεις αυτές αλλάζουν ακόμα και τους φυσικούς νόμους που μέχρι σήμερα ανακάλυψε ή γνωρίζει ο άνθρωπος για την Δημιουργία αλλά και για τον άνθρωπο. Ποιόν όμως άνθρωπο; Απλά τον άνθρωπο του Θεού. Αδέλφια μου ο Θεός, ερχόμενος στον κόσμο, έδειξε στους ανθρώπους έναν άλλον τρόπο για να λύνουμε τα προβλήματά μας, δηλαδή μας φανέρωσε την υπερεπιστήμη του Λόγου. Είναι απολύτως βέβαιον, ότι πρόκειται για την πιο εξελιγμένη επιστήμη, την επιστήμη που δεν θέλει χέρια ή φάρμακα ή εργαλεία. Αυτή η επιστήμη είναι η επιστήμη του Λόγου, «ειπέ λόγον και θέλει γίνει». Ακόμα και με την σκέψη. Σκέφτεσαι, και αμέσως χωρίς χρονικά περιθώρια υλοποιείται, γίνεται. Ο Θεός αδέλφια μου, δια του Υιού ήθελε και θέλει να μας ανεβάσει στο δικό του επίπεδο, είναι γραφικό «θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ ῾Υψίστου πάντες·» (Ψαλ. 81:6). Για να δούμε λίγο για ποια επιστήμη μιλάμε. Π.χ. η χημεία του Θεού, ποιά είναι; Με τον Λόγο του, με την προσευχή του, σε κλάσματα δευτερολέπτου μετατρέπει το νερό σε κρασί. Στην Παλαιά Διαθήκη ο Μωυσής με το ραβδί κατ’ εντολή Θεού, κάνει το νερό αίμα, ένα ποτάμι ολόκληρο το μεταστοιχείωσε σε αίμα. Ο Ηλίας με λίγο λάδι γεμίζει πλήθος αγγείων με λάδι. Στην βιολογία ανέτρεψε όλους τους φυσικούς νόμους της βιολογίας, έβαλε μάτια, πόδια, χέρια, ανακατασκεύασε, επαναπρογραμμάτισε σε δευτερόλεπτα χαλασμένα όργανα, ο ίδιος γεννήθηκε όχι με φυσικό τρόπο, όπως ξέρουμε. Μάλιστα αναπαράγει κύτταρα σε κλάσματα δευτερολέπτου και επεκτείνει χέρια ανθρώπων που τα έχασαν, εμφανίζει βολβούς, μάτια, το πιο σημαντικό, με τον Λόγο ανασταίνει νεκρούς «ἀναχωρεῖτε· οὐ γὰρ ἀπέθανε τὸ κοράσιον, ἀλλὰ καθεύδει, καὶ κατεγέλων αὐτοῦ· ὅτε δὲ ἐξεβλήθη ὁ ὄχλος, εἰσελθὼν ἐκράτησε τῆς χειρὸς αὐτῆς, καὶ ἠγέρθη τὸ κοράσιον» (Ματθ. 9:24-25), «Λάζαρε, δεῦρο ἔξω» (Ιω. 11:43), «νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι» (Λουκ. 7:14). Η βιολογία της εποχής, αλλά και η μέχρι σήμερα με την όποια εξέλιξη έχει, αλλάζει δια της πίστεως με την παρουσία του Κυρίου και φέρνει τα πάνω κάτω. Στην φυσική, ο Κύριος αλλάζει τα πάντα, διέψευσε το νόμο της βαρύτητας, αφού μπορούσε να σηκώνεται πάνω από το έδαφος. Ενθυμούμεθα στην μεταμόρφωση, περπάτησε πάνω στα κύματα, ανελήφθη στους ουρανούς ενώπιον 500 ανθρώπων, μπορούσε να εξαφανιστεί μπροστά από τα μάτια όλων και να βρεθεί σε άλλον τόπο. Μιλούσε στους ανέμους και υπάκουγαν, μιλούσε στα ψάρια και υπάκουγαν, από την άμορφη ύλη, με την προσευχή κατάφερε να πολλαπλασιάσει τα 5 ψάρια και τα λίγα ψωμάκια, και μάλιστα τα ψάρια έγιναν χιλιάδες και τα μοίρασε και ψημένα. Στην οικονομία, χωρίς χρήματα ανέτρεψε τις θεωρίες για τα χρήματα, ο τρόπος; Με την πίστη και την αγάπη, αφού με τον Λόγο του τάισε 5000 ανθρώπους με πέντε μόνο άρτους και δύο ψάρια και στο τέλος περίσσεψαν και δώδεκα κοφίνια γεμάτα ψάρια. Όταν χρειάστηκε χρήματα για να πληρώσει τον φόρο, έστειλε τον Πέτρο να ψαρέψει και μέσα στο ψάρι βρέθηκαν χρήματα και πλήρωσε τον φόρο για τον εαυτό του αλλά και για τον Πέτρο. Στην ιατρική, χωρίς φάρμακα, χωρίς μηχανήματα, χωρίς σπουδές, με την θεωρία της πίστης θεράπευσε αρρώστους με ανίατες ασθένειες, κάτι που ακόμα η επιστήμη με όλα τα σύγχρονα μέσα δεν μπορεί να κάνει. Δηλαδή, με ένα λόγο ή με το πέρασμά του σήκωσε παράλυτους, τυφλοί ανάβλεψαν, χωρίς κανένα φάρμακο πολυχρόνια ρύση αίματος έκλεισε με ένα άγγιγμα. Μάλιστα ο ίδιος είπε «Ο Κύριος είπε, ο πιστεύων εις εμέ, τα έργα ά εγώ ποιώ κακείνος ποιήσει, και μείζονα τούτων ποιήσει …» (Ιωάννης 14:12), ο ίδιος είπε «ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ, Μετάβα ἔνθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται·» (Ματθ. 17:20). Η πίστη μας, όταν είναι ζώσα, μας δίνει την δύναμη να μπορούμε να ξεπερνάμε τα πάντα. Όταν του πήγαν κάποιους ανθρώπους, για την εποχή του Χριστού δαιμονισμένους, ενώ για την εποχή την δική μας σήμερα διανοητικά ή ψυχολογικά αρρώστους, τους θεράπευσε όλους με ένα λόγο, αφού πρόσταξε το δαιμόνιο να φύγει και οι άνθρωποι επανήλθαν, δείχνοντας τους με αυτήν την πράξη, ότι υπάρχουν και πνεύματα που εισβάλλουν στην ζωή των ανθρώπων και την καταστρέφουν. Το ίδιο έκανε και με τους χοίρους. Προστάζει τα δαιμόνια που είχε ένας άνθρωπος και μάλιστα λεγεώνα, να πάει στους χοίρους, η οποία μόλις εισήλθε σε αυτούς, τους δημιούργησε σύγχυση, με αποτέλεσμα να πέσουν όλοι οι χοίροι στον γκρεμό, δείχνοντας σε όλους έναν κρυφό εχθρό της ανθρωπότητας ο οποίος βρίσκεται πίσω από όλους τους ανθρώπους με σκοπό να τον εγκλωβίζει πρώτα πνευματικά με την σύγχυση, με τον θυμό, με τον εγωισμό, και στην συνέχεια και βιολογικά. Έχουμε ακούσει, ότι όταν ασθενεί το πνεύμα, ασθενεί και η ψυχή. Ο Χριστός ήταν γιατρός των ψυχών και των σωμάτων. Μάλιστα μας είπε ότι υπάρχουν πολλά πνεύματα, ένα όμως του Θεού. Τα πολλά έρχονται σαν άγγελοι φωτός, με αποτέλεσμα να μας βγάζουν από την σοφία του Θεού, την λογική του Θεού. Ένα είναι το Πνεύμα και αυτό θα πρέπει να βρούμε. Πώς θα καταλάβουμε ότι το βρήκαμε; Απλά όλα στην ζωή μας θα πηγαίνουν καλύτερα και τα προβλήματα σιγά - σιγά θα μας εγκαταλείπουν. Μάλιστα αυτό το πνεύμα θα μας ελευθερώσει από ότι μας κρατά φυλακισμένους, είναι γραφικό «ἐὰν οὖν ὁ υἱὸς ὑμᾶς ἐλευθερώσῃ, ὄντως ἐλεύθεροι ἔσεσθε.» (Ιω. 8:36). Το πιο σημαντικό, αυτό το Πνεύμα του Θεού, το Άγιο Πνεύμα είναι ζωοποιούν, αυτό σημαίνει ότι εκ του μηδενός δημιουργεί ζωή. Σήμερα γνωρίζουμε όλοι εμείς, ότι ο τριαδικός Θεός είναι τα πάντα εν πάσι, αυτός ο Θεός είναι ο δημιουργός αυτού του τρισμέγιστου κόσμου που βλέπουμε, μέσα στον οποίον όλα έγιναν δια του Λόγου. Αυτός λοιπόν νομοθετεί νόμους που για μας είναι φυσικοί, ενώ για αυτόν και για τον άνθρωπο του Θεού, όλα αλλάζουν. Θυμάμαι τώρα μια φορά, ο Μωυσής αγανακτισμένος από τον λαό ο οποίος διψούσε, χτύπησε ένα βράχο και πρόσταξε να βγει νερό και αμέσως ένας καταρράκτης άρχισε να τρέχει με νερό. Όλοι ξεδίψασαν και όλοι ξεκουράστηκαν. Εμείς στην Φωνή Θεού το λέμε. Ο Θεός, ο Λόγος του δεν είναι θρησκεία αλλά υπερεπιστήμη. Και σήμερα, αν καταλαβαίνουμε την αξία της, ας την σπουδάσουμε. Ο Χριστός δεν είναι τυχαίος, είναι τα πάντα για μας, είναι το Α και το Ω. Η ιστορία μίλησε για αυτόν πριν και μετά από αυτόν. Αυτός είναι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος, (Αποκ. 21: 6). Αυτός είναι η οδός, η αλήθεια και η ζωή, κανείς δεν μπορεί να φτάσει στον ουράνιο Πατέρα παρά μόνο δια μέσω αυτού (Ιω. 14:6). Αυτός ονομάστηκε άρχων ειρήνης, βασιλεύς των βασιλέων και Κύριος των κυρίων (Ησαΐας 9:6). Ποιός είναι αυτός; Είναι αυτός ο σωτήρας, ο Κύριος, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός, ο οποίος δεν είχε δούλους αλλά τον αποκαλούσαν Κύριο, δεν είχε πτυχία και τίτλους αλλά τον προσφωνούσαν διδάσκαλο, δεν είχε φάρμακα αλλά τον ονόμαζαν ιατρό ψυχών και σωμάτων, δεν διέπραξε κανένα κακό κι όμως σταυρώθηκε σαν κακούργος. Πέθανε κι όμως αναστήθηκε. Δεν είχε στρατό κι όμως κατέκτησε τον κόσμο. Είναι ο Θεός κι όμως έγινε άνθρωπος, ήταν άνθρωπος και έγινε Θεός, Κι όλα αυτά για χάρη μου, για χάρη σου αδελφέ. Είναι λοιπόν τιμή μου, και πρέπει να είναι τιμή όλων μας, να αγαπώ, να αγαπούμε και να υπηρετώ και να υπηρετούμε αυτόν, που μου χάρισε και μας χάρισε την ζωή και θυσιάστηκε για να μου προσφέρει και να μας προσφέρει την αιώνια ζωή, αυτόν, που τόσο πολύ με αγαπά, σε αγαπά, μας αγαπά. Αμήν. 

 

 

Ο αεικίνητος Θεός

 

Ο αεικίνητος Θεός κινείται μέσα στα κινούμενα. Ο κινούμενος Θεός, από την άπειρη αγαθότητά του την οποίαν έχει εκ φύσεως, θέλησε να κάνει και άλλα όντα σαν τον εαυτό του, με σκοπό να γνωρίσουν και αυτά τον Θεό αλλά και να μετέχουν της δικής του δόξης, γνωρίζοντας σε αυτούς αυτόν, που γνώρισε τον Θεό ιδίας εμπειρίας το μεγαλείο του Θεού- Πατέρα. Στην συνέχεια, θέλησε να απολαύσουν και αυτά τα γεννήματα του Θεού, την θέωση, δηλαδή να απολαύσουν ό,τι και ο ίδιος απολαμβάνει. Αν τώρα κάποιος, δεν επιθυμεί να είναι Θεός, έχει το δικαίωμα και αυτό να το επιλέξει και να μην δεχτεί το δώρο του Θεού, την θέωση. Στην ζωή των ανθρώπων υπάρχει το κατά φύσιν και το παρά φύσιν. Όποιος θέλει κάτι παρακάτω από αυτό που του δίνει ο Θεός, να γίνει δηλαδή κληρονόμος, συγκληρονόμος και συμμέτοχος, τότε αυτός ιδίας θέλησης ζει το παρά φύσιν και θα ζει πυρίκαυστα. Στο κατά φύσιν ζει, όποιος αγωνίζεται συνειδητά να γίνει κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν. Έτσι γνωρίζουμε και τα λογικά όντα. Ο Θεός - Πατέρας μάς έκανε δώρο τη δική του φύση. Όσοι έχουν γεννηθεί μέσα τους από τον Θεό, η φύση τους είναι να μοιράζονται, η φύση τους είναι να ζητάνε τα άνω, η φύση τους είναι να ερευνούν τις Γραφές, η φύση τους είναι να αλλάζουν, να αγαπούν, να συγχωρούν, να μην κρίνουν, να ζουν με αγάπη. Η φύση τους είναι να κάνουν και τους άλλους, όσους είναι γύρω τους ευτυχισμένους. Αυτή είναι η φύση του Θεού, να μοιράζεται, και αυτή θα πρέπει να γίνει και η δική μας. Όλοι οι άνθρωποι, αν θέλουν, μπορούν να γίνουν θεοί. Εξάλλου είναι και γραφικό «ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν.» (Α Τιμ. 2:4).Τώρα πάμε να ερευνήσουμε την πνευματική ανατομία του Θεού - Ανθρώπου. Ο άνθρωπος αδέλφια μου, είναι όπως είπα μία συγχορδία κυττάρων, τα οποία όλα μαζί αποτελούν το σώμα. Στο πιο ψηλό σημείο του σώματος έχουμε το κεφάλι μας. Εκεί μέσα υπάρχει ο καπετάνιος του πλοίου (σώμα), ο εγκέφαλος, όπου εκεί υπάρχει, λειτουργεί και ζει ο Θεός ακίνητος. Δεν κάνει κινήσεις, όμως αυτός καθιστά την ζωή υπαρκτή, διότι δημιουργεί την προσωπικότητα, κάνει τις λειτουργίες να γίνονται με αρμονία, κοιμόμαστε, κλείνουν τα μάτια μας, περπατάμε, τα πόδια έχουν αρμονία ώστε να μην πέφτουμε κλπ. Μέσα και έξω όλα λειτουργούν με αρμονία. Όλα αυτά τα ενεργοποιεί ο εγκέφαλος, και ο λόγος, διότι εκεί είναι ο θρόνος του Θεού. Δυστυχώς όμως έγινε και ο θρόνος του πονηρού, με την άγνοια που μας διέπει. Ο εγκέφαλος ζυγίζει ενάμισι κιλό. Σε κάποιους δουλεύει, διότι σκέφτονται, διότι σπουδάζουν, διότι δεν είναι παθητικοί αλλά ενεργητικοί, αναπτύσσοντας, αν είναι άνθρωποι του Θεού, το θέλημα του Θεού. Σε κάποιους άλλους όμως, το μόνο που τους κάνει είναι να τους πηγαίνει βόλτες, νομίζοντας ό,τι έτσι θα ζήσουν όμορφα και ξέγνοιαστα, αλλά αυτό δεν επιτυγχάνεται ποτέ, διότι λείπει η σοφία του Χριστού η οποία εξασφαλίζει την ειρήνη του Χριστού και όλα τα στοιχεία του Θεού τα οποία συντελούν σε μια νέα ζωή, ποιοτική και ποσοτική. Ο εγκέφαλος ακόμη, δύναται και μπορεί να μας εξασφαλίσει την πραγματική υγεία ψυχής και σώματος, μέσω της σπουδής μας στα δρώμενα του Ευαγγελίου, ώστε να αποκτήσουμε την υγεία ψυχής και σώματος του Χριστού. Τι σημαίνει υγεία; Με τον όρο υγεία τι εννοούμε; Εννοούμε την κατάσταση της πλήρους ευεξίας. Πλήρης ευεξία σημαίνει, υγεία στο ψυχικό, νοητικό, κοινωνικό και βιολογικό επίπεδο και όχι απουσία της νόσου και μόνο. Όλοι έχουμε ακούσει για τον επενδύτη ο οποίος αναφέρεται υπό του Αποστόλου Παύλου ως εξής, «οὐ θέλομεν ἐκδύσασθαι, ἀλλ᾿ ἐπενδύσασθαι, ἵνα καταποθῇ τὸ θνητὸν ὑπὸ τῆς ζωῆς.» (Β Κορ. 5:4). Άρα, ο περιβόητος επενδύτης, το αποκεκρυμμένο μυστήριο βρίσκεται σήμερα μπροστά μας, και αυτός διά Πνεύματος Αγίου δύναται να ενεργοποιηθεί και να μας παρέχει την πλήρη υγεία. Η επιστήμη σήμερα η οποία είναι η στερέωση των καιρών, με τις έρευνες της στο υλικό αλλά και στο ψυχοσυναισθηματικό κομμάτι το οποίο επηρεάζει το βιολογικό σώμα μας κατά 99,9 τοις εκατό, προσδιορίζει την υγεία, όχι μόνο ως την απουσία της ασθένειας από το βιολογικό μας σώμα αλλά ως την κατάσταση εκείνη η οποία μας χορηγεί πληρότητα στην ευεξία και όχι πληρότητα στην ευεξία σε ένα μόνο επίπεδο, το βιολογικό. Οι εξετάσεις είναι καλές, το σώμα είναι καλό αλλά να έχουμε πληρότητα και ψυχοπνευματικά, συναισθηματικά, κοινωνιολογικά και βιολογικά. Αυτό σημαίνει, έχουμε υγεία. Όταν λοιπόν λέμε σε κάποιον ότι έχουμε υγεία, να γνωρίζουμε τι λέμε. Αν λείπει ένα από αυτά, τότε είμαστε άρρωστοι και είναι θέμα χρόνου να φανεί η ασθένεια και στο υλικό σώμα, το οποίο εκδηλώνει την μη ολοκληρωμένη πνευματικότητά μας. Η πνευματική ανατομία του Θεού - Ανθρώπου μπορεί να εξασφαλίσει στην βιολογική ανατομία την βασιλεία του Θεού, καθιστώντας το σώμα ημών άφθαρτο και αθάνατο. Για να πετύχουμε αυτό το μέγα μυστήριο, θα πρέπει να εξασφαλίσουμε τα κατάλληλα πνευματικά εργαλεία. Το μεγαλύτερο μυστικό, το πλέον απαραίτητο στοιχείο της πνευματικής εξέλιξής μας, είναι να ακολουθήσει ο καθένας μας την δική του πνευματική φωνή συνείδησης, η οποία ανά τακτά χρονικά διαστήματα μεταβάλλεται. Αν δογματίζουμε την ζωή μας, δεν μπορούμε να φτάσουμε στην θέωση, ώστε να ενεργούμε συντονισμένα με το θέλημα του Θεού το οποίο μας χαρίζει ευλογία και πνευματική ελευθερία. Η πνευματική εξέλιξη είναι απλή και καθαρή. Πάντα να ζούμε ελεύθερα έχοντας δική μας προσωπικότητα, η οποία μας οδηγεί στο να κάνουμε το θέλημα του Θεού που είναι να αναγεννήσουμε τους εαυτούς μας και τους συνανθρώπους μας. Αν λοιπόν θέλουμε να ζήσουμε και να εξασφαλίσουμε την πνευματικοποιημένη επιστήμη, η οποία είναι η επιστήμη του Θεού και που ο Κύριος παρουσίασε, θα χρειαστούμε τα παρακάτω πνευματικά εργαλεία:

 

Να πιστεύουμε με τα λόγια και με τα έργα μας εις την ζωήν την αιώνιον και όχι εις την προσωρινήν.

Πρέπει να πιστεύουμε με τα λόγια και με τα έργα μας εις την ζωήν την αιώνιον και όχι εις την προσωρινήν. Η προσωρινή είναι φευγαλέα. Πολλοί ονομάζουν εαυτούς και συστήνονται ως άνθρωποι του Θεού. Μάλιστα νομίζουν, ότι θέλημα Θεού είναι να θέτουν εκούσια τον εαυτό τους σε πολυποίκιλους πειρασμούς, στερήσεις κλπ. Έτσι δημιουργούν διάφορα προβλήματα στη ζωή τους, κυρίως υγείας. Εάν αυτό είναι θέλημα Θεού, τότε το να αγαπήσουν τον πλησίον τους ως εαυτόν θα καταντήσει απάνθρωπο, φρικτό, αφού αυτοί οι άνθρωποι σκοτώνουν τον εαυτό τους με την διδασκαλία την οποίαν υιοθέτησαν ως θέλημα Θεού, ενώ έχει προέλθει, αν το ψάξουν καλά, από εντάλματα ανθρώπων. Ο ίδιος ο Χριστός φανέρωσε σε εμάς να λέμε στον Πατέρα το «καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν,» (Ματθ. 6:13, Λουκ. 11:4). Πού το διάβασε ο καθένας, το να θέτει τον εαυτό του εκούσια σε πειρασμό ή δοκιμασία; Όσοι καταστρέφουν τον εαυτό τους, θα καταστρέψουν και τον πλησίον τους.  Ο Χριστός ήταν υγιής και στο σώμα και στο πνεύμα. Αυτό να επιδιώξουμε και εμείς και αυτό να αναπτύξουμε.

    

Ο Χριστός έφερε την ζωή και την αφθαρσία διά του Ευαγγελίου.

 

Άνθρωπε, σήμερα που έχουμε καιρό, να μαζέψουμε αμάραντο θησαυρό. Κοινός στόχος όλων μας, να είναι να γίνουμε παιδιά Θεού, να γίνουμε άνθρωποι οι οποίοι θα υπηρετούν τη ζωή, την αγάπη, την ταπείνωση, την χαρά, τον Θεό. Μόνο τότε άνθρωπε, το σκοτάδι της άγνοιας και της αμαρτίας θα σβήσει, και το φως του Χριστού θα επικρατήσει μέσα μας αλλά και γύρω μας. Μην ξεχνάς άνθρωπε, ο Χριστός έφερε την ζωή και την αφθαρσία διά του Ευαγγελίου. Αν έχεις τον Χριστό, έχεις τη ζωή και την αφθαρσία. Αν δεν έχεις τον Χριστό, δεν έχεις τη ζωή αλλά ούτε και την αφθαρσία. Όλα τα αλλά που διδάσκεσαι και που σε κάνουν να νομίζεις ότι είσαι του Θεού, είναι απλά παραμύθια, εκτός από ένα. Κάνε τον αγώνα σου, επένδυσε στην ταπείνωση, στην σοφία του Θεού, στην απλότητα και στην αγάπη προς τον Θεό και τον αδελφό. Και αν παρ' όλ' αυτά κοιμηθείς, να ξέρεις ότι θα φυλαχτείς από τον Θεό και θα λάβεις σώμα αχειροποίητο, σώμα σύμμορφο της δόξης του σώματος του Χριστού. 

 

Πνευματικές αποσκευές

Όταν ταξιδεύουμε, ετοιμάζουμε τις αποσκευές μας οι οποίες αποτελούν βάρος. Οι πνευματικές αποσκευές δεν αποτελούν βάρος. Όσο πιο πολλές είναι, τόσο πιο ανάλαφρο κάνουν τον άνθρωπο. Πούπουλο τον κάνουν. Η αισιοδοξία, η γαλήνη, η αγάπη, η ταπείνωσις... είναι αποσκευές της ψυχής. Όταν υπάρχουν αυτές, δεν χωράει ζηλοτυπία, πάθος, μίσος …

ὁ μόνος ἔχων ἀθανασίαν, φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον.

Στην προς Τιμόθεο Επιστολή του Απ. Παύλου, στο κεφάλαιο 6 και στο εδάφιο 16 λέγει τα εξής, «ὁ μόνος ἔχων ἀθανασίαν, φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον» (Α Τιμ. 6:16). Μέσα του κατοικεί ένα φως που ο άνθρωπος είναι φύσει αδύνατον να το πλησιάσει, ούτε καν να το ατενίσει. Και ο λόγος ή μάλλον το εμπόδιο, είναι απλά η αμαρτία, η άγνοια, η πνευματική οκνηρία και η τεμπελιά απέναντι στο θέλημα του Θεού. Πάμε τώρα στις Πράξεις των Αποστόλων. Στο πρώτο κεφάλαιο λέγει, ότι ο Χριστός μετά την ανάστασή του συναναστρεφόταν με τους μαθητάς του καθημερινά επί 40 ημέρες και τους έλεγε διά την βασιλεία του Θεού. Μάλιστα τους συνιστούσε να μην απομακρύνονται από τα Ιεροσόλυμα και να περιμένουν την επαγγελία του Θεού, η οποία έχει ως εξής, «και θέλετε λάβει Πνεύμα Άγιο.»· είναι γραφικό «ἀλλὰ λήψεσθε δύναμιν ἐπελθόντος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐφ᾿ ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθέ μοι μάρτυρες ἔν τε Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐν πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Σαμαρείᾳ καὶ ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς.» (Πραξ. 1:8). Αυτό το Άγιο Πνεύμα θα μας οδηγήσει στην άφθαρτη ζωή και στην συνέχεια στην αγκαλιά του Θεού, ώστε να μετέχουμε των ζώντων. Ο Χριστός, είναι γραφικώς αποδεδειγμένο, ότι ήταν άφθαρτος, και μετά την ανάστασή του έγινε και αθάνατος. Είναι Θεός. Ο ίδιος είπε, «καὶ προσελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησεν αὐτοῖς λέγων· ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς.» (Ματθ. 28:18). Ο Χριστός δεν θέλει να είναι ο Θεός μας αλλά ο αδελφός μας, ο φίλος μας, και ήρθε στον κόσμο για να μας ανεβάσει στο δικό του επίπεδο μέσα από τις εντολές του, οι οποίες όταν εφαρμοστούν, μας κάνουν ευτυχισμένους, άφθαρτους και μετά αθάνατους. Τέλος μας καθιστούν θεούς, είναι γραφικό, «θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ ῾Υψίστου πάντες·» (Ψαλμ. 81:6). Όποιος λοιπόν μέσα του έχει τον Λόγο του Θεού, μεταστοιχειώνεται διά του Λόγου από φθαρτός σε άφθαρτος. Διά του Λόγου ο άνθρωπος γίνεται δυνατός, πολύ δυνατός, παντοδύναμος. Ο τρόπος; Διά της πίστεως. Όποιος έχει πίστη, νικά τα πάντα όπως ο Ηλίας, ο Μωυσής, ο Ελισσαίος, οι προφήτες, ο Κύριος. Οι δυνατοί δεν είναι αυτοί που έχουν μπράτσα μεγάλα, αλλά αυτοί που έχουν Πνεύμα Θεού, αφού με αυτό δημιουργούν γύρω τους παραδεισένια έργα όπως ο Κύριος, οι Απόστολοι, οι Άγιοι. Ο Χριστός γνώριζε, ότι για να ολοκληρωθεί το σχέδιο του Θεού, χρειάζεται χρόνο. Όμως ο ίδιος, αφού ολοκλήρωσε το έργο του, ξέρουμε ότι αναλήφθηκε, και από τότε κάθεται στα δεξιά του Πατέρα του, «εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου, κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου;» (Ματθ. 22:44), «ἔσχατος ἐχθρὸς καταργεῖται ὁ θάνατος·» (Α Κορ. 15:26). Είδατε τι λέει; Έσχατος εχθρός μας είναι ο θάνατος. Αυτός είναι ο εχθρός μας και όχι ο διπλανός μας. Οι εχθροί μας ζουν μέσα μας. Πολλοί σήμερα λένε, «πού είναι ο Θεός;» και το λένε διότι δεν ασχολούνται μαζί του, δεν τον ψάχνουν, δεν τον ερευνούν, τέλος δεν γνωρίζουν το σχέδιό του. Ο Χριστός είπε ότι θα στείλει τον Παράκλητο, το Πνεύμα της Αληθείας. Όσοι πίστεψαν στον Χριστό δεν είναι ορφανοί, έχουν τον Θεό στην ζωή τους, στην καρδιά τους, στο νου τους και δεν ψάχνουν τον Θεό, διότι αυτός ζει μέσα τους. Όσοι ακόμα δεν πίστεψαν είναι ΄΄ζωντανοί – νεκροί΄΄. Πολλοί ψάχνουν τον Θεό. Όσοι τον ψάχνουν, θα τον βρουν. Όλοι γνωρίζουμε, ότι μετά την ανάστασή του ο Χριστός αναλήφθηκε ενώπιον 500 ανθρώπων. Μάλιστα δύο άγγελοι που τον συνόδευαν είπαν, «οἳ καὶ εἶπον· ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τί ἑστήκατε ἐμβλέποντες εἰς τὸν οὐρανόν; οὗτος ὁ Ἰησοῦς ὁ ἀναληφθεὶς ἀφ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, οὕτως ἐλεύσεται, ὃν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν.» (Πραξ. 1:11). Από άφθαρτος που ήταν, έγινε και αθάνατος. Ο άφθαρτος δεν φθείρεται, όμως πεθαίνει από σφαίρα, από πνιγμό, από οτιδήποτε, ενώ ο αθάνατος μένει εις τον αιώνα. Ο Χριστός σαν πνεύμα, πριν σαρκωθεί, ήταν αθάνατος. Όμως φανέρωσε ότι «τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν» (Ιω. 6:63).  Έτσι ενσαρκώθηκε στην αγνή κοιλία της Παρθένου Μαρίας, για να δείξει, ότι με το πνεύμα γίνεται και η ύλη άφθαρτη και αθάνατη. Εξάλλου και η ύλη, είτε είναι άμορφη, είτε στην παχυλότητα της, με το πνεύμα του Θεού και διά του Λόγου του Θεού, μεταστοιχειώνεται και αυτή σε άφθαρτη και αθάνατη. 

Η φθορά και ο θάνατος δεν είναι θέλημα Θεού.

Ο Κύριος τόνισε, φανέρωσε, διακήρυξε, ότι τα έσχατα χρόνια «καὶ κηρυχθήσεται τοῦτο τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ εἰς μαρτύριον πᾶσι τοῖς ἔθνεσι, καὶ τότε ἥξει τὸ τέλος.» (Ματθ. 24:14). Το Ευαγγέλιο της βασιλείας, είναι αυτό το οποίο δύναται να εξασφαλίσει στον άνθρωπο την σωτηρία της ψυχής και του σώματος. Ο Κύριος για την ψυχή φανέρωσε, «τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ;» (Ματθ. 16:26) και για το σώμα φανέρωσε ότι, «Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸς Θεοῦ ἐστε καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν;   εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός·» (Α Κορ. 3:16-17). Εδώ συμπεραίνουμε, ότι η φθορά και ο θάνατος δεν είναι θέλημα Θεού και δεν είναι η φυσιολογική κατάσταση την οποίαν θα πρέπει να αποδεχτούμε, όπως έχουν αποδεχτεί σήμερα όλες οι γενιές. Η φθορά και ο θάνατος, είναι δημιουργία την οποίαν προκαλούμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας. Ο λόγος; Η άγνοια του θελήματος του Θεού και γενικότερα οι μικρές και οι μεγάλες αλώπεκες, η αμαρτία. Παρήλθαν εκατομμύρια αιώνες και το αποκεκρυμμένο μυστήριο της σωτηρίας του σώματος δεν ειπώθηκε πουθενά, παρά μόνο αιώνες τώρα ακούγεται η σωτηρία της ψυχής. Ο λόγος είναι, διότι οι άνθρωποι, πνευματικοί και λαϊκοί, απορροφήθηκαν από το υλικό στοιχείο εγκαταλείποντας την αξία του πνεύματος. Ο Χριστός ακόμα τόνισε, «τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν» (Ιω. 6:63). Ο σημερινός αιώνας όμως αδέλφια μου, είναι ο αιώνας των ανθρώπινων δικαιωμάτων, της ελεύθερης σκέψης, της τεχνολογικής επιτυχίας και προόδου και του άκρατου πειραματισμού πάνω στο καθετί. Η δίψα μας να εξερευνήσουμε και να κατακτήσουμε ακόμη περισσότερο τον κόσμο γύρω μας, δεν μας αποτρέπει από το να δοκιμάσουμε να μεταβάλλουμε ακόμη και αυτούς τους νόμους που τον κυβερνούν. Εργαλεία μας αποτελούν η φιλοσοφία, η γνώση, η επιστήμη και η ύλη. Είπαμε και κάναμε πολλά βήματα μπροστά, παρατείναμε την ζωή μας, την βελτιώσαμε, επιλεκτικά θα την δημιουργούμε πλέον από τράπεζες εμβρύων, κλπ. Προοδεύσαμε. Τι καταφέραμε όμως; Αντί της αρετής και της αγάπης που έπρεπε να είμαστε γεμάτοι, στο όνομα της ανθρωπότητας και της προόδου ενθρονίσαμε ψεύτικους θεούς (του χρήματος, της φήμης, της δόξας, της τεχνολογίας). Έχουμε γίνει λάτρεις της τεχνητής ανθρώπινης νοημοσύνης. Αλλά όσο και αν προσπαθούμε, το τέλος είναι πάντοτε το ίδιο. Δεν μπορέσαμε φαίνεται να ξεφύγουμε από το γεγραμμένο ότι «καὶ καθ᾿ ὅσον ἀπόκειται τοῖς ἀνθρώποις ἅπαξ ἀποθανεῖν, μετὰ δὲ τοῦτο κρίσις» (Εβρ. 9:27). 

 

Πνευματικό Μήνυμα

Αυτό που φοβάσαι, πρέπει να το αγκαλιάσεις, γιατί αυτό και μόνο αυτό έχει τη δύναμη να σε οδηγήσει στην χώρα των ζώντων. 

 

Ο κόσμος αποτελεί μέσο επικοινωνίας και κοινωνίας με τον Θεό.

Ο παγκόσμιος Θεός, ο οποίος δημιούργησε τον κτιστό και άκτιστο κόσμο που φιλοξενεί η κτίση, στοχεύει και στην ξεχωριστή προσωπικότητα του καθενός μας. Διαπεραστικός αυτός ο Θεός ως μάχαιρα, διά της κρίσης που προκαλεί η αναγέννηση, επιδιώκει την μετάνοια του ανθρώπου πάνω στην αλλαγή λειτουργίας του νου, ώστε να δημιουργήσει στον καθένα μας τον νου τον δικό του ο οποίος μας καθιστά υιούς και θυγατέρες Θεού. Ο Θεός δημιούργησε αυτόν τον τρισμέγιστο κόσμο που βλέπουμε, ως ένα μέσο επικοινωνίας και κοινωνίας μαζί του. Πώς είναι δυνατόν εμείς, με μια ελαφριά αντίληψη που μας διακατέχει, να τον απορρίπτουμε και να επιζητούμε έναν άλλον κόσμο στον οποίον συνειδητά κανείς δεν θέλει να μεταβεί, αφού όλοι, πνευματικοί και μη, όταν αντιλαμβάνονται τον θάνατο, τρέχουν στα νοσοκομεία για να θεραπευθούν;

 

Προφήτης Ησαΐας, 65 κεφάλαιο.

 

Στην νέα εποχή αδέλφια μου, στην βασιλεία του Θεού, ο νέος θα είναι εκατό ετών. «ἔσται γὰρ ὁ νέος ἑκατὸν ἐτῶν, ὁ δὲ ἀποθνήσκων ἁμαρτωλὸς ἑκατὸν ἐτῶν καὶ ἐπικατάρατος ἔσται.» (Ησ. 65:20), «καὶ οἰκοδομήσουσιν οἰκίας καὶ αὐτοὶ ἐνοικήσουσι, καὶ καταφυτεύσουσι ἀμπελῶνας καὶ αὐτοὶ φάγονται τὰ γεννήματα αὐτῶν·» (Ησ. 65:21), «καὶ οὐ μὴ οἰκοδομήσουσι καὶ ἄλλοι ἐνοικήσουσι, καὶ οὐ μὴ φυτεύσουσι καὶ ἄλλοι φάγονται· κατὰ γὰρ τὰς ἡμέρας τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἔσονται αἱ ἡμέραι τοῦ λαοῦ μου· τὰ γὰρ ἔργα τῶν πόνων αὐτῶν παλαιώσουσιν.» (Ησ. 65:22), «οἱ δὲ ἐκλεκτοί μου οὐ κοπιάσουσιν εἰς κενὸν οὐδὲ τεκνοποιήσουσιν εἰς κατάραν, ὅτι σπέρμα εὐλογημένον ὑπὸ Θεοῦ ἐστι, καὶ τὰ ἔκγονα αὐτῶν μετ᾿ αὐτῶν ἔσονται.» (Ησ. 65:23), «καὶ ἔσται πρὶν ἢ κεκράξαι αὐτούς, ἐγὼ ὑπακούσομαι αὐτῶν, ἔτι λαλούντων αὐτῶν ἐρῶ· τί ἐστι;» (Ησ. 65:24), «τότε λύκοι καὶ ἄρνες βοσκηθήσονται ἅμα, καὶ λέων ὡς βοῦς φάγεται ἄχυρα, ὄφις δὲ γῆν ὡς ἄρτον· οὐκ ἀδικήσουσιν οὐδὲ μὴ λυμανοῦνται ἐπὶ τῷ ὄρει τῷ ἁγίῳ μου, λέγει Κύριος.» (Ησ. 65:25).

 

Δεν κάνουν μεγάλες αμαρτίες όλοι οι Χριστιανοί.

Σήμερα το πνευματικό πρόβλημα για όλους τους ανθρώπους, ειδικότερα για τους Χριστιανούς, δεν είναι τα μεγάλα προβλήματα, οι μεγάλες αμαρτίες αλλά οι μικρές αλώπεκες. Οι μικρές αυτές αμαρτίες που κατατρώγουν τον αμπελώνα -το σώμα μας- εν αγνοία μας. Αδέλφια μου, αν μέσα στο σπίτι μας μπει ένα μεγάλο ζώο από την πόρτα π.χ. ένα λιοντάρι, εμείς θα βγούμε αν είναι δυνατόν και απ’ το παράθυρο. Αν όμως μπει ένας σκορπιός ή ένα φίδι ή ένα ποντίκι, δεν θα το καταλάβουμε. Μπορεί όμως εκεί που κοιμόμαστε, ενώ δεν βλέπουμε κανένα λιοντάρι, να μας τσιμπήσει ο σκορπιός, το φίδι ή το ποντίκι και να πεθάνουμε.

 Τι θέλω να πω. Δεν κάνουν μεγάλες αμαρτίες όλοι οι Χριστιανοί. Όμως έχουν κάτι ακόμα πιο βλαβερό, αυτές τις μικρές αλώπεκες, τις αλεπούδες δηλαδή που δεν γίνονται αντιληπτές εύκολα, αλλά προκαλούν μεγάλο κακό. Οι μικρές αλώπεκες είναι η κρίση, αφού μέρα – νύχτα κρίνουμε, τα λάθη που βλέπουμε στους άλλους, αφού θεωρούμε τον εαυτό μας σοφό και τους άλλους λάθος, ο εγωισμός ο οποίος έχει μορφές όπως επιδεικτικότητα, περιαυτολογία, έπαινο του περιβάλλοντος, ευθιξία, παράπονο, προπέτεια, δικαιολογία, κλπ. Έχουμε ακόμα και πολλές πονηρίες. Εδώ έγκειται το μεγάλο θηρίο. 

Οι πονηρίες αυτές δουλεύουν μέσα μας από παιδικής ηλικίας και δεν μπορούμε να τις καταλάβουμε εύκολα, διότι τις θεωρούμε σοφία, κάτι το οποίο το θεωρούν ακόμα και οι Χριστιανοί. H αλήθεια είναι μία. Για όλα τα σκάνδαλα ή ερεθίσματα ή προκλήσεις που δεχόμαστε καθημερινά, υπάρχει τρόπος να τα νικήσουμε, ώστε να αποφύγουμε την πονηρία, το λάθος, το ψέμα και τον εγωισμό. Για κάθε σκάνδαλο, υπάρχουν μέσα στον Λόγο του Θεού συγκεκριμένες απαντήσεις, ώστε να αποφύγουμε την πονηρία. Δηλαδή βάσει του Λόγου του Θεού, όταν υπάρχουν στα ερεθίσματα που δεχόμεθα ή στα σκάνδαλα ή στις άλλες επιδιώξεις που μας καλεί το σύστημα του κόσμου, συγκεκριμένες σκέψεις και λύσεις, οι οποίες έρχονται από τον Λόγο του Θεού, αυτό φανερώνει αισθητήρια γεγυμνασμένα και άνθρωπο του Θεού, ο οποίος δεν παθαίνει πτώση και διατηρεί την ειρήνη του κάτω απ’ όλες τις συνθήκες και ο λόγος, διότι οι ειρηνοποιοί θα κληρονομήσουν τη γη. 

Δηλαδή ποιες σκέψεις μάς δίνουν ζωή όταν αντιμετωπίζουμε σκάνδαλα, πειρασμούς, πονηρίες, επιθέσεις, κατηγορώ κλπ.; Πάμε να δούμε. Ο Χριστός στο λοιδορούμενος τι έκανε; Απλά δεν αντελοιδόρει. Αυτό πρέπει να κάνει ο άνθρωπος του Θεού και αμέσως σταματάει το σκάνδαλο, σταματάει η αντιπαράθεση, φεύγει ο εγωισμός και αμέσως βρίσκει την εύνοια του Θεού. Η δεύτερη σκέψη λέει όταν δεν υπάρχει καθαρισμός, «θα δεις τι θα του κάνω εγώ, κλπ.». Αυτή η δεύτερη σκέψη τι κάνει; Απλά φέρνει τον θάνατο. Στο απειλούμενος τι έκανε ο Χριστός; Απλά δεν ηπείλει. Όταν οι άνθρωποι ήθελαν το κακό του, τι έκανε ο Χριστός; Απλά έλεγε το «πάτερ, ἄφες αὐτοῖς· οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι.» (Λουκ. 23:34). Όταν τον πρόδωσε ο Πέτρος, στην προδοσία τι έκανε ο Χριστός; Απλώς τον συγχώρεσε και τον έκανε πρεσβύτερο στους αδελφούς του. Είμαστε στο αγιαστήριο, χτυπάει το τηλέφωνο, «έλα αδελφέ, είμαστε στο τάδε μαγαζί, σε περιμένουμε, τραγουδάει ο τάδε κλπ.». Εμείς τι κάνουμε; Η σκέψη του Θεού είναι, όταν κάνεις μία δουλειά, να μην λες ούτε το «χαίρειν». Η δεύτερη σκέψη, η ανθρώπινη είναι, «εντάξει, αρκετά αγωνίστηκα σήμερα, έρχομαι.». Από εκεί και πέρα χάνεται ο έλεγχος, αρχίζουν οι κρίσεις, οι επικρίσεις, τα κουτσομπολιά κλπ. Να μην πάμε; Ναι, να πάμε αλλά να πάμε όταν θα είμαστε γεμάτοι από Χριστό. Όσο ο Χριστός απουσιάζει από τη ζωή μας, είμαστε επικίνδυνοι για τον εαυτό μας και για τους άλλους. Αδέλφια μου, ο Χριστός απέρριψε τα πάντα, ακόμα και όλα τα βασίλεια απέρριψε και επέλεξε την υπακοή, τον Σταυρό. Πάντα, κάτω απ’ όλες τις συνθήκες έκανε το θέλημα του Πατέρα του. Όταν δεν έχουμε Θεό, έχουμε πονηρίες. Ένας λέει «δεν έχω πονηρίες». Να, εδώ είναι οι αλώπεκες, αφού ο άνθρωπος αυτός κάνει δεύτερες και τρίτες σκέψεις. 

Αν είχε Θεό ή αγαθό μέσα του, τι θα έκανε; Απλά μία σκέψη. Ο άνθρωπος του Θεού, ξέρει το θέλημα του Θεού και έτσι αποφεύγει τις αλώπεκες. Όταν αποφεύγουμε τις αλώπεκες, αποφεύγουμε την ρομφαία, αποφεύγουμε τη φθορά, αποφεύγουμε τον θάνατο, αποφεύγουμε τις δεύτερες, τις τρίτες ή και τις περισσότερες σκέψεις. Όποιος έχει δεύτερες, τρίτες ή περισσότερες σκέψεις διαφορετικές, μπορεί εύκολα να καταλάβει ότι είναι μακριά από την σκέψη του Θεού. Ο Θεός έχει συγκεκριμένες σκέψεις και ο άνθρωπος θα πρέπει να τις υιοθετήσει. Αυτός είναι ο αγώνας μας, να μάθουμε πώς σκέφτεται ο Χριστός, ποιος είναι ο νους, ώστε να αποκτήσουμε κι εμείς τον νου του για να πετύχουμε τον στόχο μας και να φέρουμε την αποστολή μας εις πέρας. Οι πολλές σκέψεις φέρνουν κατακερματισμό στην ψυχή και στο σώμα. Η μία σκέψη πηγάζει από την Σοφία του Θεού. 

Αν έχουμε τη Σοφία του Θεού, τότε αυτή έχει την εξουσία να μας διατηρεί στο ακέραιο άφθαρτους και συμμέτοχους της δόξης του Θεού. Δεν κινδυνεύουμε από τις μεγάλες αλώπεκες (αμαρτίες) αλλά από τις μικρές αλώπεκες οι οποίες δημιουργούν πολλές σκέψεις. Ο αδελφόθεος Ιάκωβος αναφέρει, «ἀνὴρ δίψυχος ἀκατάστατος ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ.» (Ιακ. 1:8). Να λοιπόν που βρίσκεται το πρόβλημα και δεν μπορούμε να ζήσουμε. Λείπει ο Θεός, λείπει η μία σκέψη. Μάλιστα πολλοί άνθρωποι σήμερα, για να ζήσουν πνευματικά, βρίσκουν ομιλίες ή θέματα, που πρέπει να σπάσεις το κεφάλι σου για να τα καταλάβεις και ο λόγος, διότι τα δημιούργησε η πτώση τους, η πονηρία τους και όχι η αγάπη τους. Π.χ. είδατε κανέναν να πηγαίνει σε ψυχολόγο και να γίνεται καλά; Όχι, είναι η απάντηση. 

Πάντα άρρωστος είναι και πάντα εξαρτάται απ’ αυτόν, και ξέρετε γιατί; Διότι η ψυχολογία είναι ένας ξερός λόγος, αφού δεν έχει αγάπη αλλά πολυσύνθετες λέξεις οι οποίες δεν θεραπεύουν ποτέ. Η αγάπη θεραπεύει. Οι περισσότεροι ψυχολόγοι πάνε οι ίδιοι σε ψυχολόγο. Η ψυχολογία στερείται αγάπης. Όταν οι άνθρωποι αναγεννηθούν από τον Θεό, φανερώνουν αγάπη ο ένας στον άλλον και έτσι μπορούν να θεραπευτούν και να θεραπεύουν. Ο λόγος που δεν μπορεί κάποιος να επανεντάξει τον εαυτό του στη ζωή όταν πέσει θύμα πολλών σκέψεων, είναι διότι επιλέγει την λογική του κόσμου και όχι την αγάπη του Χριστού, την Σοφία του Θεού. Η λογική του κόσμου οδηγεί σε πτώση και μετά στον ψυχολόγο ή στον γιατρό. 

Η αγάπη οδηγεί απλά στη ζωή. Αρκεί να δώσουμε αγάπη και όχι να ζητήσουμε. Αρκεί να κάνουμε τους άλλους ευτυχισμένους. Μόνο έτσι θα κάνει κι ο Θεός εμάς ευτυχισμένους. Εμείς ρωτάμε. Γιατί αδελφέ μου επιλέγεις το δύσκολο; Ο Χριστός επέλεξε το απλό, έδωσε τη ζωή του και όλοι θεραπεύτηκαν. Εσύ γιατί θέλεις να τον περάσεις; Επίδειξη θέλεις να κάνεις; Ο Θεός είναι απλός. Δώσε αγάπη και η ευτυχία, η χαρά που θα δεις στα πρόσωπα αυτών που πάσχουν εξ’ αιτία σου, θα γίνει για σένα φάρμακο ζωής. Ο Λόγος του Χριστού είναι απλός! Ας γίνουμε κι εμείς απλοί δίνοντας έμπρακτη αγάπη. Μερικοί φεύγουν από την Φωνή Θεού που είναι οικογένεια και πάνε εκεί που υπάρχει πολυπλοκότητα, δόγματα, οργανώσεις και δεν μπορούν να βρουν θεραπεία, δεν μπορούν να βρουν ζωή. 

Οι πολλές σκέψεις καθιστούν τον εγκέφαλο ανίκανο να παράγει τη ζωή. Ο Χριστός επέλεξε απλούς ανθρώπους και ο ίδιος ήταν απλός. Οι πολλές σκέψεις δημιουργούν ανακατανομή στο αίμα, ακόμα και αυτές που φαίνονται αγαθές. Με τις πολλές σκέψεις πέφτει το οξυγόνο, τα όργανα του σώματος υπολειτουργούν, έτσι εμφανίζονται οι ασθένειες, αφού οι πολλές σκέψεις τον μπερδεύουν τον εγκέφαλό μας. Με τις πολλές σκέψεις οι βιοχημικές λειτουργίες του εγκεφάλου οι οποίες παράγουν τη ζωή σταματούν, φυσική συνέπεια να δημιουργείται ανακατανομή. Έτσι δημιουργούνται τα προβλήματα υγείας. Π.χ. ο θυμός, αυτός δρομολογεί επιζήμιες επιπτώσεις στον οργανισμό, προκαλεί επικίνδυνες καρδιακές αρρυθμίες, φέρνει αιφνίδιο θάνατο ή οξύ έμφραγμα, δημιουργεί ανακατανομή στο αίμα, δηλαδή αντί να πάει το αίμα στο στομάχι, πάει στο κεφάλι μας και φέρνει τρομερό πονοκέφαλο, αφού πιέζονται τα πάντα μέσα μας. 

Με τον θυμό, ο οργανισμός βρίσκεται σε κατάσταση συναγερμού, γιατί ο θυμός απελευθερώνει ορμόνες επίθεσης, όπως είναι η αδρεναλίνη, η κορτιζόνη και πολλές άλλες. Αυτές προκαλούν σύσπαση των αρτηριών της καρδιάς και δημιουργούν την εμφάνιση στηθάγχης. Κατά την διάρκεια του θυμού, δημιουργούνται στο αίμα συνθήκες για θρόμβωση, αφού τα αιμοπετάλια του αίματος παρουσιάζουν τάση για συγκόλληση, τα ινωδογόνα αυξάνουν και ο χρόνος τήξεως του αίματος γίνεται επικίνδυνος. Τώρα ο κίνδυνος για έμφραγμα είναι επί θύρας και βαράει την πόρτα. Να το λιοντάρι, ήρθε. Ο θυμός είναι ένα λιοντάρι, έτοιμο να σε κατασπαράξει. Όλες οι έρευνες δείχνουν, ότι άτομα παρορμητικά, γεμάτα θυμό, χάνονται γρήγορα από αιφνίδιο θάνατο. Επίσης να γνωρίζουμε, ότι κάθε κακό που θέλουμε να εκφράσουμε ή να πούμε στους άλλους, οι πρώτοι που το ζούμε είμαστε εμείς οι ίδιοι και μετά οι άλλοι. Αυτό θέλει μεγάλη προσοχή!

 

Ποιες ενέργειες οδηγούν στον θάνατο και ποιες στη ζωή

Για να πεθάνει κάποιος, αφού πρώτα ζήσει λίγο, χρειάζεται τα εξής:

1.   Πίστη ότι θα πεθάνω, κάτι που σήμερα το έχουν όλοι.

2.   Πολύ φαγητό, λαιμαργία, αυτά σαπίζουν μέσα μας και δημιουργούν προβλήματα πολλά.

3.   Θυμούς διάσπαρτους για έναν ή πολλούς λόγους.

4.   Εγωισμό. Αυτός δεν είναι μόνος του, έχει δικές του αρχές και υπηρετεί πολλά πάθη, πολλές διεκδικήσεις ή σκάνδαλα, τα οποία στο τέλος μας δαιμονίζουν. Με τον εγωισμό, ο νους μας γίνεται μια λέσχη δαιμονίων.

5.   Συμφέροντα. Όταν δεν σου φτάνουν όσα έχεις, θέλεις μέσα από πονηρίες και πολλές άλλες μικρότητες κι άλλα, συνέχεια θέλεις. Όμως να ξέρουμε, ότι οι κακές επιθυμίες δημιουργούν την αμαρτία, «ἡ ἐπιθυμία συλλαβοῦσα τίκτει ἁμαρτίαν, ἡ δὲ ἁμαρτία ἀποτελεσθεῖσα ἀποκύει θάνατον.» (Ιακ. 1:15). 

6.   Απληστία. Ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία.

7.   Κρίσεις και καταλαλιές.

8.   Συγκρούσεις, θυμούς, εγωισμούς, συμφέροντα. Αντιπαλότητες με λίγα λόγια.

9.   Οκνηρία, τεμπελιά πνευματική και υλική.

10.                             10.Στέρηση της αγάπης, δίνω και παίρνω. Όταν δεν δίνεις, δεν παίρνεις, όταν δίνεις, παίρνεις πολλά. Όταν δεν υπάρχει αγάπη, καθημερινά ζεις με τον φόβο και την ανασφάλεια.

11.                             11.Έλλειψη χαράς. Η χαρά δημιουργεί αναγέννηση, ανάπλαση κυττάρων, φέρνει υγεία και χαρίζει ζωή χωρίς προβλήματα.

12.                             12.Άγνοια του Λόγου του Θεού.

Για να ζήσει κάποιος, χρειάζεται τα εξής:

1.   Θα χρειαστεί πίστη ότι θα ζήσω. 

2.   Περπάτημα και εγκράτεια. 

3.   Αγιαστήριο, σιωπή και καθημερινή εντρύφηση στο Λόγο του Θεού και στην υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού, θετικά ακούσματα γενικότερα. 

4.   Υγιές περιβάλλον, ειρηνική ζωή. Θα το φτιάξουμε αυτό. Ο καθένας θα εργαστεί για να έχει ειρήνη από εξωτερικούς παράγοντες. Η εσωτερική ειρήνη χρειάζεται χρόνο, εντρύφηση και αγώνα σε καθημερινή βάση. Σήμερα μπορείς να ζεις τη μάχη ή τις αντιπαλότητες ή τη σιωπή. Ας επιλέξουμε την σιωπή. 

5.   Εγκατάλειψη των θυμών και των συγκρούσεων, όπου αυτοί εμφανίζονται. 

6.   Δίνουμε αγάπη πρώτα χωρίς μετρό, και αν παίρνουμε, θα είμαστε τυχεροί, δεν θα την ζητιανεύουμε. 

7.   Σπουδάζουμε τη Σοφία του Θεού και εξασφαλίζουμε την χαρά. 

8.   Συνειδητοποίηση ότι είμαστε παιδιά Θεού. 

9.   Πίστη ζώσα. Η πίστη είναι μια βεβαίωση πραγμάτων μη βλεπομένων.

10.                             10.Κατανόηση ότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό.

11.                             11.Έρευνα πάνω στην Σοφία του Θεού και την επιστήμη. Έτσι θα δημιουργηθεί στην ζωή μας εξέλιξη πνευματική που σημαίνει αναγέννηση.

12.                             12.Μελέτη, προσευχή και εξάπλωση, όπου μας δέχονται. Εδώ θα χρειαστεί αφιέρωση και στόχευση στον Θεό, ώστε να επέλθει αγιασμός.  

13.                      

Ιησούς Χριστός, το καλύτερο παράδειγμα προς μίμηση.

 

Ο Κύριος, ερχόμενος στον κόσμο, φανέρωσε ότι η ασθένεια, ο θάνατος, η αμαρτία και η μεταθανάτια ζωή δεν είναι στοιχεία αποδεκτά από τον Θεό, αλλά είναι οι εχθροί του Θεού, και όπου τα στοιχεία αυτά είχαν επικρατήσει σε ανθρώπους που είχαν άγνοια αιώνες τώρα, ο Κύριος με την παρουσία του και δια του λόγου του, τα ανέτρεπε, τα εξαφάνιζε από το σώμα και από το πνεύμα τους. Ο τρόπος που ο Θεός ελευθέρωνε τον άνθρωπο από την διαβολή, από την φθορά, από τον θάνατο ήτο το «ἀκολούθει μοι» (Μαρκ. 2:14), μετέπειτα τα εξαφάνιζε από το πνεύμα δια της αφιέρωσης. Έτσι ο άνθρωπος που τα είχε κάνει κτήματά του, καταδυναστεύοντας και οδηγώντας σε αδιέξοδο τον εαυτό του, δια του Χριστού, λάμβανε εξουσία να αναπτύσσει ουσιαστικά τη ζωή του Χριστού μέσα του, μεταμορφώνοντας το σώμα και το πνεύμα του σε σώμα Χριστού και πνεύμα, γεμάτο Σοφία Θεού συναρπάζουσα. Ο Ιησούς,  την άγια ζωή που έφερε, την ονομάζει απεριόριστη ζωή, αιώνια ζωή η οποία ζωή δια του Χριστού, γίνεται αιώνια και ο λόγος, επειδή προέρχεται από την αιώνια ύπαρξη του Θεού. Είναι ιδιότητα του Θεού, που θα πρέπει να πιστευτεί, ώστε να γίνει και δική μας ιδιότητα. Το χωρίο αναφέρει, «τοῦ σώσαντος ἡμᾶς καὶ καλέσαντος κλήσει ἁγίᾳ, οὐ κατὰ τὰ ἔργα ἡμῶν, ἀλλὰ κατ᾿ ἰδίαν πρόθεσιν καὶ χάριν, τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ πρὸ χρόνων αἰωνίων, φανερωθεῖσαν δὲ νῦν διὰ τῆς ἐπιφανείας τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καταργήσαντος μὲν τὸν θάνατον, φωτίσαντος δὲ ζωὴν καὶ ἀφθαρσίαν διὰ τοῦ εὐαγγελίου.» (Β Τιμ. 1:9-10). Άρα ο θάνατος κατηργήθη. Όμως το αν ακόμη ενεργεί μέχρι σήμερα, αυτό σημαίνει ότι η πίστη μας και η αγάπη μας, στο να προβούμε σε ενέργειες που καθιστούν τη ζωή αιώνια και φανερώνονται στον Λόγο του Θεού (ο οποίος εκδηλώνει το θέλημα του Θεού), είναι σκιώδεις. Αδέλφια μου, ο Κύριος είναι ο μόνος που μπορεί να κάνει τη ζωή μας να έχει αξία και να την ζει ο καθένας μας εν δυνάμει, γεμάτη ευλογίες πάνω στο θέλημα του Θεού και σε όλους γενικότερα τους τομείς. Ο Λόγος του Θεού ακόμη φανερώνει, ότι εν αυτώ ήτο ζωή, και η ζωή ήτο το φως των ανθρώπων. Εμείς τώρα είμεθα φως, είμεθα αγάπη, είμεθα όπως ο Χριστός ή απλά αναπνέουμε και κινούμεθα επιπόλαια, μη γνωρίζοντας τον λόγο της ύπαρξης, τον σκοπό της παρουσίας μας, τον λόγο της δημιουργίας μας; Η   ζωή   ας  γνωρίζουμε, ότι  δόθηκε εις ημάς υπό του Θεού, έχοντας σαν σκοπό, να γνωρίσουμε τον Θεό και να μετέχουμε των ιδιοτήτων του. Αυτή λοιπόν αδέλφια μου, είναι η αιώνια ζωή, το να γνωρίσουμε τον μόνον αληθινόν Θεόν, τον οποίον απέστειλε ο Πατέρας και δεν είναι άλλος από τον Ιησού Χριστό. Για να την βρούμε όμως αυτή τη ζωή, χρειάζεται υπομονή. Θα πρέπει να γνωρίζουμε, ότι η θάλασσα έχει μέσα της, στα βάθη της, κρυμμένα όστρακα τα οποία κρύβουν μέσα τους μαργαριτάρια ανεκτίμητης αξίας. Μερικοί βουτάνε μια φορά και γρήγορα απελπίζονται, άλλοι όμως επιμένουν και αυτοί τα βρίσκουν. Οι έχοντες αποστολή, λαμβάνουν εξουσίες Χριστού, ώστε να μπορούν ως αναγεννημένοι άνθρωποι, να μεταλλάσσουν και να εξουσιάζουν τον χρόνο ζωής σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, τον οποίον δύναται να τον χρησιμοποιήσουν ποιοτικά και ποσοτικά. Δεν  χρειάζεται  λοιπόν να προστεθούν μόνο χρόνια στη ζωή μας  αλλά χρειάζεται να προστεθεί και  ζωή στα χρόνια μας, η οποία ζωή να μετέχει της ζωής, της Σοφίας του Χριστού πάνω στα δρώμενα του Λόγου του Θεού. Χωρίς τον Ιησού Χριστό, είμαστε νεκροί ακόμη και αν ζούμε. Αν λοιπόν θέλουμε, ο Κύριος μπορεί να μας κάνει αληθινά ζωντανούς. Ο ίδιος φανέρωσε, «ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλὰ μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν.» (Ιω. 5:24). Χρειάζεται  να συντελεστεί ο καθαρισμός του πνεύματος, ώστε τα ξένα στοιχεία που έχει αναπτύξει το σύστημα του κόσμου σε εμάς και ονομάζονται γραφικά αμαρτία, να εξαφανιστούν, ώστε να μην ενεργούν στη ζωή ενός ή πολλών ανθρώπων. Όταν γίνει αυτό, ο αγιασμός ενεργοποιείται. Αυτός ο αγιασμός προκαλεί θείο έρωτα, ο οποίος παράγει αφιέρωση. Αφιέρωση σημαίνει συνεχόμενη ενασχόληση με τα δρώμενα του αγίου Ευαγγελίου, ώστε η έκχυση του Αγίου Πνεύματος να στοιχειοθετήσει τη ζωή μας αιώνια, εκδηλώνοντας ο καθένας μας έργα αγάπης που να έχουν αιώνιο κύρος, κάνοντας τον Θεό να μετέχει των αγώνων μας και να βραβεύει καθ’ εκάστην ημέρα τα έργα μας με την παρουσία του στη ζωή μας. Χρειάζεται όμως να μας διέπει ο Χριστός, ώστε να επιτευχθεί υπομονή και επιμονή. Άλλωστε «ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται.» (Ματθ. 24:13) καθώς «ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν.» (Λουκ. 21:19). Ο Ιησούς φανέρωσε, «τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν· τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦμά ἐστι καὶ ζωή ἐστιν.» (Ιω. 6:63). Άρα όσοι συνεχίζουν να γίνονται κτίστες του πύργου της Βαβέλ, θα υποστούν αργά ή γρήγορα την σύγχυση. Αν θέλουμε να ζήσουμε και να εγκαταλείψουμε άπαξ δια παντός τη σφαίρα του θανάτου, θα πρέπει να κάνουμε το θέλημα του Θεού, ώστε αυτός ο Θεός να στείλει τον Παράκλητο, το Άγιο Πνεύμα το οποίο δίνει την ζωή. Μάλιστα δίνει ζωή απεριόριστη και σε ποιότητα και σε ποσότητα. Θα πρέπει όλοι εμείς σήμερα, να πιστέψουμε στον Κύριο ο οποίος φανερώνει τα εξής: «ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐάν τις τὸν λόγον τὸν ἐμὸν τηρήσῃ, θάνατον οὐ μὴ θεωρήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα.» (Ιω. 8:51). Τι χρειάζεται; Είναι απλό, να εμπιστευθούμε τον Λόγο του Θεού ο οποίος εμπεριέχει την υπόσχεση του Ιησού. Ένα χρειαζόμαστε, να ακολουθήσουμε τον Λόγο της καθοδήγησής του, ο οποίος μας παροτρύνει να ζωοποιηθούμε με το Άγιο Πνεύμα και να είμεθα σίγουροι ότι δεν θα δούμε θάνατο. Αν αυτό δεν το προσέξουμε και αδιαφορήσουμε, ο χρόνος της ζωής μας σ’ αυτή τη γη θα τελειώσει και το πνεύμα μας θα παραδοθεί εις τον Θεόν όστις έδωκεν αυτό, έτσι φανερώνει ο Εκκλησιαστής. Η επιθυμία μας λοιπόν να ζήσουμε παντοτινά, είναι υγιής και είναι δοσμένη εις ημάς υπό του Θεού. Όμως στους ανθρώπους που έχουν άγνοια και διέπονται από εγωισμούς, υπάρχει κάτι άρρωστο, και αυτό είναι, ότι θέλουν να ζήσουν με ανθρώπινες προσπάθειες οι οποίες διέπονται από την αμαρτία. Είναι λοιπόν υγιές να θέλουμε την αθανασία, την ζωή την αιώνια, επειδή και ο ίδιος ο Θεός θέλει να έχουμε αθανασία. Είναι όμως άρρωστο να σκεφτόμαστε, ότι η αθανασία μπορεί να αποκτηθεί χωρίς να εντάξουμε τα στοιχεία του Θεού στη ζωή μας. Η ζωή η αιώνια και η ανάσταση των εν Κυρίω κοιμηθέντων, είναι δώρο του Θεού, δεν μπορεί να γίνει δικό μας επίτευγμα, ειδικότερα όταν η αμαρτία εξουσιάζει ημάς. Ο Ιησούς αδέλφια μου, είναι αυτός που έφερε στο φως την ζωή και την αφθαρσία, την οποίαν στη συνέχεια μεταβάλει σε αθανασία. Η ζωή λοιπόν που κηρύττουμε και η οποία τείνει στην αφθαρσία και στην αθανασία, δεν είναι μυστικό και δεν είναι απαραίτητο να περιμένουμε καμιά επιστημονική ανακάλυψη. Δεν χρειάζεται καμιά νέα θρησκευτική αποκάλυψη. Η ανάσταση έχει γίνει ήδη πραγματικότητα στο πρόσωπο του Ιησού και αυτός υποσχέθηκε να χαρίσει την αιώνια ζωή σε όλους εκείνους που τον εμπιστεύονται.

 

 

Εσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος.

 

Eίναι άραγε δυνατόν ο Θεός να δημιούργησε αυτόν εδώ τον κόσμο και την ζωή με όλη την ομορφιά και το φυσικό κάλλος που τον διακρίνει όπως τα ποτάμια, τις θάλασσες, τα βουνά, τα ζώα, τα δέντρα καθώς πολιτιστικό κάλλος όπως τις επιστήμες, τα γράμματα, τις τέχνες καθώς όλους τους αναρίθμητους γεμάτο ενδιαφέρον πολιτισμούς όλων των λαών κ.τ.λ. με κορωνίδα όλων αυτών τον άνθρωπο ως λογικό εξελίξιμο ον για να έρθει ο ανεγκέφαλος ακαλλιέργητος άνθρωπος με τις φιλοσοφικές εικασίες του και τις θρησκευτικές του αντιλήψεις να τον απορρίψει; Να απορρίψει δηλαδή το δημιούργημα τον δημιουργό και την δημιουργία. Μη γένοιτο!

Όμως ο λόγος του Θεού φανερώνει ότι έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος. Ο θάνατος είναι ένας εχθρός για τον Χριστό και για εμάς σήμερα αφού είμεθα παιδιά του και πρέπει να εξαφανιστεί από την ζωή μας και από όλο τον πλανήτη.

Αρα χριστιανισμός σημαίνει δύο πράγματα:

πρώτον ζωή δια της ζωής (και πάς όστις ζει και πιστεύει εις εμε ου μη αποθάνη εις τον αιώνα, πιστεύεις τούτο;) και δεύτερον, αν πεθάνουμε λόγω της έλλειψης καθαρισμού, αγιασμού και ζώσης πίστης σαν άλλο δρόμο σωτηρίας την ανάσταση.

Ο ακοών μου τον λόγο μου και πιστεύων τον πέμψαντί με έχει ζωή αιώνιον και είς κρίσιν ουκ έρχεται αλλά μεταβέβηκε εκ του θανάτου εις την ζωή. Καθώς, αναστήσονται οι νεκροί και εγερθήσονται οι εν τοις μνημείοις και πάντες οι εν τη γη αγαλλιάσονται.

Μεσαία θέση δεν υπάρχει, το μόνο που υπάρχει είναι δια του θανάτου αναστολή της ζωής, όπως ο ύπνος ενώ ζούμε είμεθα σε αδράνεια.

Το πνεύμα σίγουρα φυλάσσεται αλλά δεν εισέρχεται σε αιώνια χαρά και αγαλλίαση που πολλοί πιστεύουν και διακηρύττουν, αυτό που θα την αγαλλιάσει την ψυχή είναι η ανάσταση ενός υγιούς σώματος και η εισδοχή της ψυχής στο σώμα αυτό.

Κι όμως, ενώ όλα αυτά είναι πράγματι αληθινά, η καινή αυτή και νικηφόρα πίστη, η πίστη του Χριστού στην κατάργηση του θανάτου στα μάτια του κόσμου φαντάζει ως μωρία, μοιάζει σήμερα να έχει αποδυναμωθεί μέσα στους ίδιους τους κόλπους του χριστιανισμού ανάμεσα στους χριστιανούς.

Ο νόμος του θανάτου λοιπόν φέρνει την παράβαση, η παράβαση φέρνει τον θάνατο.

Θα πρέπει λοιπόν να αντικαταστήσουμε τον νόμο που έχουμε υιοθετήσει με το μέγα έλεος και την χάρη του Αγίου Θεού, τα οποία ως πανίσχυρα όπλα εναπέθεσε έμπροσθέν μας ο Θεός Πατέρας δια της θυσίας του Χριστού.

Φυσικά κάνοντας όλοι εμείς τον αγώνα του καθαρισμού, της εξάπλωσης και τον αγώνα της αδιάλειπτης προσευχής. Ώστε δια των όπλων αυτών να τον πολεμήσουμε τον εχθρό αυτό, τον θάνατο, τον νόμο του θανάτου.

Το σχέδιο κατάργησης του θανάτου αναγράφεται μέσα στον λόγο του Θεού, τον οποίον θα πρέπει να επισκιάζουμε καθ’ έκαστη ημέραν.

Τρεις είναι οι νόμοι του Θεού που δυνάμεθα να γίνουμε κληρονόμοι της ζωής. Ο πρώτος είναι να αγαπήσουμε Κύριο και Θεό μας,ο δεύτερος να αγαπήσουμε τον πλησίον μας ως εαυτόν και ο τρίτος η ζώσα πίστη, αυτή είναι να λέμε και να γίνεται και όχι η σκιώδη που μας διακρίνει σήμερα.

 

Αφού ο Κύριος είχε το ίδιο βιολογικό σώμα με εμάς, αποδεικνύεται ότι αυτό που έπαιξε ρόλο στην μεταστοιχείωση την οποίαν υπέστη το σώμα του στον παρόντα βίο του αλλά και μετέπειτα στην ανάστασή του, οφείλεται στην αφιέρωση, στην υπακοή που είχε στον Πατέρα του. Αν και εμείς υπακούσουμε στον Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος και μιμηθούμε τον τρόπο ζωής του, θα μπορέσουμε να μεταλλαχθούμε από φθαρτοί σε άφθαρτοι.

Αδέλφια μου, όταν εφαρμοστεί το Ευαγγέλιο του Θεού ο κόσμος μας δεν χρειάζεται όλους αυτούς τους νόμους, διότι όταν πιστέψουμε στην δικαιοσύνη του Θεού θα διακατεχόμεθα απ’ αυτή. Αυτή η δικαιοσύνη του Θεού έχει εξουσία να λύσει όλες τις διαφορές των ανθρώπων.

Όλοι οι άνθρωποι του πλανήτη έχουν έναν ξεχωριστό τρόπο ζωής που αναπτύσσουν τον Θεό και όλοι καυχώνται ότι έχουν την μοναδική αλήθεια. Όμως με μια μικρή παρατήρηση βλέπουμε ότι όλοι οι άνθρωποι πίστεψαν ότι ο Θεός τους είναι στον ουρανό και ότι όταν πεθάνουν θα πάνε εκεί, όλοι εκεί, Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι, Εβραίοι, Βουδιστές κ.λ.π. ο ουρανός όλους τους ενώνει. Τι υποκρισία! Ενώ η γη δυστυχώς όλους τους χωρίζει. Μάλιστα επιδιώκουν λόγω της πνευματικής τύφλωσης και άγνοιας να θέλουν να ζήσουν σαν σκιές, μη γένοιτο! Αν ο Θεός ήθελε να ήμασταν σκιές δεν θα χαιρόμασταν σήμερα με την ανάσταση του Κυρίου αλλά θα λυπόμασταν. Αφού όμως ζει, πάει να πει ότι ο Πατέρας του δεν τον θέλει κοντά του νεκρό αλλά ζωντανό και ο λόγος διότι ο Θεός είναι Θεός ζώντων και ουχί νεκρώ

Πώς λοιπόν κηρύττεις άνθρωπε ότι η ζωή ξεκινά μετά τον θάνατο και όταν έρχεται αυτός ο θάνατος σε εσένα τρέχεις να σωθείς απ’ αυτόν.

Όταν αναγεννηθούμε και μας διέπει το αγαθό, τότε η ζωή εκπλήσσεται και μας κυνηγά. Όταν μέσα μας βασιλεύει το πονηρό, τότε η ζωή φεύγει και την κυνηγάμε εμείς.

 

ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ 

 

Άνθρωπε, σήκω κι ανέτειλε ξανά και ξανά και ξανά, φανέρωσε την δόξα του Θεού ξανά και ξανά και ξανά, ώσπου οι αμνοί να γίνουν λιοντάρια, δηλαδή παιδιά Θεού. Άνθρωπε, αυτά που ζητά ο Θεός και υπάρχουν μέσα στον Λόγο του Θεού είναι τα θεμέλια που δίνουν το δικαίωμα για την ελευθερία όλων των ανθρώπων και των λαών της γης. Χωρίς τον Λόγο του Θεού, ο πλανήτης ολόκληρος θα είναι σκοτεινός, ο άνθρωπος θα είναι σκοτεινός, άρρωστος, ψυχολογικά και βιολογικά νεκρός, σε καθημερινή αποσύνθεση και σήψη. Οι νεκροί θα κλαίνε τους νεκρούς. Μάλιστα ανά τακτά ρονικά διαστήματα, ο πλανήτης ολόκληρος, αν δεν γνωρίσει τον Θεό καθώς είναι θα βυθίζεται στο σκοτάδι, πρώτος παγκόσμιος πόλεμος, δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, και ουαί και αλίμονο αν γίνει και τρίτος. Μη γένοιτο. Άνθρωπε, σήμερα που έχουμε καιρό να μαζέψουμε αμάραντο θησαυρό, κοινός στόχος όλων μας να είναι να γίνουμε παιδιά Θεού, να γίνουμε άνθρωποι οι οποίοι θα υπηρετούν τη ζωή, την αγάπη, την ταπείνωση, την χαρά, τον Θεό. Μόνο τότε άνθρωπε, το σκοτάδι της άγνοιας και της αμαρτίας θα σβήσει και το φως του Χριστού θα επικρατήσει μέσα μας και γύρω μας. Μην ξεχνάς άνθρωπε, ο Χριστός έφερε την ζωή και την αφθαρσία διά του Ευαγγελίου.

Δεν θα αποκτήσουμε τη ζωή και την αφθαρσία γυρίζοντας τα φύλλα της Γραφής, είναι γραφικό η γνώση φυσιοί, η δε αγάπη οικοδομεί, ούτε με το να προσευχόμαστε όλη την ώρα σαν ζητιάνοι. Είναι γραφικό, και αν οπίσω μου συρθείς αν δεν έχεις πίστη δεν ευαρεστούμαι, καθώς, τι με λέγετε Κύριε, Κύριε και δεν κάνετε ό,τι σας λέγω. Ούτε αν γυρίζουμε από εκκλησία σε εκκλησία θα γίνουμε κληρονόμοι του Θεού. Είναι επίσης γραφικό ότι ο Θεός δεν ζει σε χειροποίητους ναούς, ακόμα, έρχεται ώρα και ήδη είναι ότι οι αληθινοί προσκυνητές θέλουσι προσκυνήσει τον Θεό εν πνεύματι και αληθεία. Να μην ξεχνάμε ότι το σώμα μας είναι ναός του εν ημίν Αγίου Πνεύματος. Για να γίνουμε ένα με το Θεό, με τη ζωή θα χρειαστούμε ένα στοιχείο. Αυτό είναι μεγάλη αγάπη στο Θεό και στον αδελφό χωρίς κόμματα. Τι σημαίνει αγάπη στο Θεό και στον αδελφό χωρίς κόμματα; Σημαίνει ότι σήμερα διαβάζω έναν στίχο π.χ. μην κρίνετε ίνα μην κριθείτε και αμέσως αφού αρέσει στο Θεό και ωφελεί τον αδελφό γίνεται φύση μου, μάλιστα η εφαρμογή του όποιου λόγου του Θεού με κάνει παράδειγμα προς μίμηση. Η εφαρμογή του Λόγου του Θεού από έναν άνθρωπο του Θεού αγγίζει την καρδιά εκείνου που είναι δίπλα του, ενώ τα λόγια μόνο, χωρίς να εφαρμόζεται ο Λόγος απλά αγγίζουν το μυαλό του άλλου. Όταν λοιπόν εφαρμόζεται ο Λόγος του Θεού, τότε μεταγγίζεται και στον αδελφό η ζωή, ο Θεός, η χαρά. Με αυτόν τον τρόπο κερδίζουμε όλοι Θεός, άνθρωπος, συνάνθρωπος, Κτίση. Ο τρόπος που κερδίζουμε είναι απλός. Ερχόμαστε όλοι πιο κοντά στο Θεό. Χωρίς εφαρμογή δημιουργούνται συγκρούσεις, αφού οι λόγοι που είναι άλογοι γίνονται αντίλογοι και στο τέλος εωσφορικοί, μη γένοιτο. Μην ξεχνάμε, η εφαρμογή του όποιου λόγου του Θεού από εμάς γίνεται δόξα για το Θεό, χαρά για εμάς που μας φώτισε να καταλάβουμε την σημασία του αφού τον βάλαμε στη ζωή μας και γίνεται αιτία να μας ζωοποιεί, αλλά γίνεται και κίνητρο ζωής και πνευματικής ισορροπίας για τον συνάνθρωπό μας, φίλο ή εχθρό. Αγάπη στον Θεό και στον αδελφό είναι ακούω και μαθαίνω και υποκρισία είναι ακούω αλλά δεν μαθαίνω γι' αυτό και παθαίνω. Ας έχουμε αισθητήρια γεγυμνασμένα, διότι αν αργούμε να εφαρμόσουμε τον Λόγο του Θεού χάνουμε πολύτιμο χρόνο. Ο τρόπος; Απλός. Θα μπούμε σε μία διαδικασία συνέχεια να γυρίζουμε φύλλα, να προσπαθούμε να διορθώσουμε τους άλλους κ.λ.π.. Στην συνέχεια θα προσευχόμαστε διαρκώς χωρίς ανταπόκριση και θα ζητιανεύουμε στον Θεό αλλά και στους συνανθρώπους μας, μάλιστα τα παράπονα θα πολλαπλασιαστούν και όλα τα στραβά θα εξαπλωθούν μέσα μας και γύρω μας. Με αυτόν τον τρόπο ποτέ δεν θα απολαμβάνουμε το Θεό, τη ζωή, την συνοχή μαζί του, το ίνα ώσιν εν. Νομίζω ότι η εποχή της ζητιανιάς τελείωσε. Ας αρχίσει στη ζωή μας η εποχή της αναγέννησης αλλά και της εξέλιξης. Το μέλλον του κόσμου θα έχει μέσα του την αγάπη στο Θεό και στον αδελφό. Αν είμαστε έξυπνοι, όπως νομίζουμε ότι είμαστε, ας ζήσουμε σήμερα το μέλλον. Αυτό θα μας εξασφαλίσει καινούργια ζωή, αγιοπνευματική, ευλογημένη, ονειρεμένη. Αν κάνουμε το μέλλον αγάπη, παρόν θα εξασφαλίσουμε το μέλλον. Ο Θεός έφερε την ζωή και την αφθαρσία διά του Ευαγγελίου. Το μέλλον είναι εδώ, εμείς γιατί ζούμε ακόμη το παρελθόν και επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη; Εύχομαι όλοι μας να γίνουμε σκεύη εκλογής, παιδιά Θεού. Αμήν. Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού νυν ημέρα σωτηρίας. Αμήν.

Αν στον Θεό ήρθαμε για να πάρουμε, τότε θα φύγουμε από αυτόν πάλι φτωχοί. Αν ήρθαμε για να καταλάβουμε τάχα το θέλημά του θα φύγουμε μπερδεμένοι. Για όσους όμως ήδη νιώθουν ότι πήραν πολλά από τον Θεό σε αυτούς ο Θεός θα δώσει περισσότερα. Είναι γραφικό, εις τα ολίγα εστάθης πιστός επί πολλών θέλω σε καταστήσει. Ακόμη, για όσους έχουν καταλάβει τι πρέπει να κάνουν και το κάνουν, αυτοί και μόνο αυτοί θα ζουν ευλογημένοι και όχι όπως οι άλλοι μπερδεμένοι. Αμήν.

Όλοι έχουμε μία Θρησκεία ή έναν Θεό. Μην λες ότι είσαι άθεος. Ποιος είναι ο Θεός σου; Ένας έχει για Θεό ένα πάθος, άλλος μια δουλειά, άλλος αγαπά τα χρήματα, άλλος κάποιον Θεό στον ουρανό με διαφορετικό όνομα, άλλος έναν άνθρωπο, άλλος την φιλοσοφία, άλλος την εξέλιξη, άλλος θέλει να γίνει κάτι (π.χ. επιστήμονας), άλλος έχει τον εγωισμό, άλλος τον εαυτό του. Δεν τα κατηγορώ, όλα είναι κίνητρα για να ζήσεις άνθρωπε και αν είσαι τυχερός ίσως βρεις τον Θεό που είναι μέσα σου και που εκδηλώθηκε σε πολλούς ανθρώπους - σκεύη εκλογής. Αμήν. Όλα είναι Θεός, τώρα Αδάμ έγινες ως εις εξ ημών, γινώσκων καλό και κακό. Εύχομαι ο Θεός σου να σε ολοκληρώσει και να με ολοκληρώσει. Αμήν.

Αν δεν υπήρχε ο Θεός, ο κόσμος θα ήταν ας πούμε μόνο αέρας ή σκοτάδι ή μια μεγάλη πέτρα. Τώρα όμως δεν μπορείς να το πεις αυτό διότι υπάρχουν άπειρα διαφορετικά πράγματα τα οποία μας κλέβουν τις εντυπώσεις και φανερώνουν την παρουσία του, το θαύμα της παρουσίας του, όπως κίνηση, ζωή, λόγος, ήλιος, φως, φεγγάρι, ηλιακά συστήματα, άπειρο, χώρος εντός - εκτός, πλανήτες, θάλασσες, στεριά, ζώα, φυτά, δέντρα, λουλούδια, κύτταρα, γονίδια, DNA, νετρόνια, προτόνια, ηλεκτρόνια, θετικό, αρνητικό - συκώτι, σπλήνα, καρδιά, εγκέφαλος, πόδια, χέρια, μάτια. Όλα διαφορετικά και όλα συνθέτουν το σώμα στο οποίο μέσα ζει η ψυχή, η ενέργεια, η ζωή. Ας πούμε ότι είναι η μπαταρία του ανθρώπου. Το Πνεύμα το Άγιο είναι το ρεύμα που κάνει την ψυχή ζωντανή. Είναι τόσα πολλά τα διαφορετικά που δεν φτάνουν τα βιβλία του κόσμου να τα γράψεις. Άλλωστε και αυτά τον Θεό περιγράφουν. Τι να πεις τώρα σε αυτούς που λένε δεν υπάρχει Θεός; Τίποτα! Απλά ο εγωισμός έγινε Θεός τους. Δεν πειράζει, μετά τον εγωισμό έρχεται η ταπείνωση. Στην ταπείνωση υπάρχει και ο Θεός. Εύχομαι όλοι να τον βρούμε σύντομα. Αμήν.

Ο Θεός είναι μια όαση μέσα στην έρημο του καθενός. Αν την βρεις πιες νερό, ξεκουράσου, απόλαυσε τη στιγμή και συνέχισε το ταξίδι σου. Μην ρωτάς τι θα βρεις παρακάτω, εμπιστεύσου τον και αυτός ξέρει! Έτσι έχει ενδιαφέρον το ταξίδι, ο Θεός, ο δρόμος, η ζωή.

Αν ψάξεις την αλήθεια θα βρεις παρηγοριά κοντά στον Θεό. Αν ψάξεις πρώτα την παρηγοριά τότε θα βρεις το ψέμα και δεν θα βρεις ποτέ παρηγοριά αλλά προβλήματα, αντιπαλότητες, συγκρούσεις, αδιέξοδα.

Πρώτα πρέπει κανείς να δει τον Θεό και μετά να μιλάει γι’ Αυτόν.

Η τελειότης μπορεί να αποκτηθεί σε κάθε εποχή και η αγιότης είναι προνόμιο όλων των εποχών και όλων των ανθρώπων· διότι το Πνεύμα ενεργεί και σήμερα.

«Κάθε Γραφή, είναι θεόπνευστη και πολύ ωφέλιμη». Επομένως, είναι πολύ ωραίο και πολύ ωφέλιμο στην ψυχή να ερευνάμε τις θείες Γραφές. Όπως ακριβώς ένα δένδρο που είναι φυτεμένο στο μέρος που υπάρχουν πολλά νερά, έτσι και η ψυχή που αρδεύεται με την Αγία Γραφή, ευδοκιμεί και αποδίδει ώριμους καρπούς, και είναι στολισμένη με αειθαλή φύλλα, με δηλαδή θεάρεστες πράξεις. Διότι οι άγιες Γραφές μας οδηγούν στις ενάρετες πράξεις και την καθαρή θεωρητική γνώση, επειδή μέσα σ’ αυτές βρίσκουμε την προτροπή για κάθε αρετή και την αποτροπή για κάθε κακία. Αν είμαστε, λοιπόν, φιλομαθείς, θα είμαστε και πολυμαθείς· διότι όλα τα πετυχαίνει η επιμέλεια, ο κόπος και η χάρη που δίνει ο Θεός. «Καθόσον, αυτός που ζητά παίρνει, αυτός που ψάχνει βρίσκει και αυτός που χτυπά την πόρτα του ανοίγουν». Ας χτυπήσουμε, λοιπόν την πόρτα του πολύ ωραίο παραδείσου των Γραφών, που είναι μυρωδάτος, πολύ γλυκύς και ωραίος και γεμίζει τ’ αυτιά μας με κάθε είδους κελαδήματα των νοερών θεοφόρων πτηνών· αυτός (ο παράδεισος των Γραφών) αγγίζει την καρδιά μας και, όταν αυτή είναι λυπημένη την παρηγορεί, όταν είναι ταραγμένη την ηρεμεί και τη γεμίζει με ανέκφραστη χαρά· ανεβάζει το νου μας στα χρυσαυγή και υπέρλαμπρα ενδότερα του νου του «θείου περιστεριού», το οποίο με τα φωτεινά φτερά του μας οδηγεί στο μονογενή Υιό και κληρονόμο του γεωργού του νοητού αμπελώνα, και μέσω αυτού μας παρουσιάζει στον Πατέρα των φώτων.

Όπως ακριβώς το σκοτάδι διαλύεται με την εμφάνιση του φωτός, έτσι και η φθορά με την έλευση της ζωής χάνεται, και η ζωή επικρατεί παντού, ενώ η φθορά μένει σ’ αυτόν που την προξενεί.

Τά είδη της λύπης είναι τέσσερα· η κατάθλιψη, η στενοχώρια, ο φθόνος και η συμπάθεια. Κατάθλιψη είναι η λύπη που μας αφαιρεί τη φωνή· στενοχώρια είναι η λύπη που βαραίνει την ψυχή· φθόνος είναι η λύπη για τα αγαθά των

άλλων· και συμπάθεια είναι η λύπη για τη ξένη δυστυχία.

Η ψυχή δεν επηρεάζεται από αυτήν την αποσύνθεση, γιατί είναι απλή και ασύνθετη και γι’ αυτό δεν μπορεί να διασπαστεί. Η ψυχή είναι αθάνατη και εκτείνεται στην αιωνιότητα. Το μόνο που αλλάζει σ’ αυτήν κατά το θάνατο είναι ο τρόπος υπάρξεώς της. Ακόμη και τότε η σχέση της με το φθειρόμενο σώμα δεν διακόπτεται, και η ψυχή θα μπορέσει να βρει όλα τα στοιχεία του λόγω της γνωστικής της δυνάμεως. Ούτε ο χώρος (απόσταση) ούτε ο χρόνος εμποδίζει την ψυχή να βρει τα στοιχεία του σώματος κατά την ανάσταση.

«Θεός»,προέρχεται ή από τη λέξη «θέειν»(=τρέχει), διότι περιτρέχει τα σύμπαντα, ή από τη λέξη «αίθειν», που σημαίει καίει –«διότι ο Θεός είναι φωτιά που όλα τα καίει», και μαζί κάθε κακία–, ή προέρχεται από τη φράση «βλέπει τα πάντα»· διότι είναι αλάθητος και όλα τα εποπτεύει. Διότι τα είδε «όλα προτού να γίνουν», αφού τα είχε προαιώνια στο νου του· και το καθετί δημιουργήθηκε στον καθορισμένο χρόνο, σύμφωνα με το προαιώνιο σχέδιο της θελήσεώς του, το οποίο περιλαμβάνει τον προορισμό, την εικόνα και το παράδειγμα.

Το πρώτο, λοιπόν, όνομα εκφράζει την ίδια την ύπαρξη και τη φύση της, ενώ το δεύτερο εκφράζει την ενέργεια.

O άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, Θεός είναι η αιτία και η αρχή όλων, ο χορηγός της φύσεως στα όντα, της ζωής στα ζωντανά, της λογικής στα λογικά όντα και του νου στα νοερά· είναι η επαναφορά και η επανόρθωση αυτών που έχουν πέσει· η ανακαίνιση και αναμόρφωση όσων έχουν φθείρει τη φύση τους· είναι η ιερή σταθερότητα αυτών που κινούνται με μία ανίερη ταραχή· η ασφάλεια αυτών που στέκονται σταθεροί· και η οδός και χειραγώγηση προς τα άνω αυτών που βαδίζουν προς Αυτόν.

»Θα προσθέσω επίσης ότι είναι Πατέρας αυτών που δημιούργησε· και το σπουδαιότερο, ο Θεός μας είναι Πατέρας μας, διότι Αυτός και όχι οι γονείς μας, μάς έφερε στη ζωή από την ανυπαρξία· καθώς οι γονείς μας έλαβαν απ’

Αυτόν τη ζωή και τη δυνατότητα να γεννούν. Είναι ποιμένας αυτών που Τον ακολουθούν και τους ποιμαίνει· είναι ο φωτισμός των φωτιζομένων, ο μύστης όσων μυούνται στα ιερά μυστήρια, η αιτία της θεώσεως των θεουμένων, η συμφιλίωση όσων έχουν φιλονικήσει, η απλότητα των απλοϊκών και η ενότητα όσων ενώνονται μεταξύ τους. Είναι η εξουσία πάνω από κάθε εξουσία, η αρχή της υπάρξεως και η αγαθή μετάδοση των απορρήτων μυστηρίων, δηλαδή της γνώσεώς Του στον καθένα, σύμφωνα με το μέτρο του

δυνατού και εφικτού».

Ο Θεός έχει πάντοτε το Λόγο του, γεννημένο απ’ Αυτόν· δεν είναι ανυπόστατος και σκορπισμένος στον αέρα όπως ο δικός μας λόγος, αλλά είναι ενυπόστατος, ζωντανός, τέλειος.

Δεν προχωρεί έξω απ’ Αυτόν, αλλά είναι πάντοτε ενωμένος μαζί του. Διότι, πού θα είναι, αν βγει έξω απ’ Αυτόν; Επειδή, δηλαδή, η δική μας φύση είναι θνητή και φθαρτή, γι’ αυτό και ο λόγος μας είναι ανυπόστατος. Ο Θεός όμως, επειδή είναι αιώνιος και τέλειος, θα έχει και το Λόγο του τέλειο και ενυπόστατο, αιώνιο, ζωντανό και κάτοχο όλων όσων κατέχει και ο γεννήτοράς του.

Ο αόρατος, ακίνητος Θεός κινείται, ζει μέσα στα κινούμενα. Ο αόρατος Θεός γίνεται ορατός διά των ποιημάτων αυτού, με αποκορύφωμα τον αναγεννημένο άνθρωπο του Θεού ο οποίος —ως λογικό ον που εξελίσσεται— δύναται να υλοποιεί διά του Χριστού τα λόγια του. Ο Θεός μαρτυρά την παρουσία του μέσω της δημιουργίας των ποιημάτων του αλλά και η Δημιουργία μαρτυρά την παρουσία του Θεού. Αδέλφια μου, ο Θεός με το δικό του πνεύμα πορεύεται των πνευματικών μας αγώνων και μας διανοίγει με την άπειρη σοφία του καθημερινά νέους τρόπους σκέψης που αυξάνουν τη ζωή ώστε με εξουσία να μετέχουμε σε αυτή.

 

Εάν αποθάνη ο άνθρωπος, θέλει αναζήσει; πάσας τας ημέρας της εκστρατείας μου θέλω περιμένει, εωσού έλθη η απαλλαγή μου.>> Ποία απαλλαγή εννοεί; Με τα συμφραζόμενα αποδεικνύεται σαφώς, ότι εννοεί την ανάσταση των νεκρών, μάλιστα ερωτά αν αποθάνει ο άνθρωπος θέλει αναστηθεί; (αναζήσει) και ότι στην εκστρατεία αυτή όπως την ονομάζει, θα περιμένει εως ότου έλθει η μεταλλαγή του.

Δεν μπορώ να προσφέρω τίποτα μεγαλύτερο στους γονείς μου από αυτό που μου έδωσαν, γιατί αυτοί μου έδωσαν την ζωή. Τι να τους δώσω εγώ που να μπορεί να είναι ικανό να καλύψει αυτό που μου έδωσαν. Δεν μπορώ να προσφέρω κάτι μεγαλύτερο στον Θεό από αυτό που μου έδωσε με την θυσία του και το ανθρωποσωτήριο έργο του καθώς και την σοφία που μου εξασφάλισε ώστε να ζω ευλογημένα. Καταλήγουμε ότι οι γονείς, μου έδωσαν την ζωή, και ό,τι και να τους δώσω εγώ, δεν θα μπορέσω να καλύψω αυτό που μου έδωσαν. Ο Χριστός με έμαθε να ζω. Ο Χριστός μου χάρισε το ευ ζην. Καταλήγουμε ότι το μεγαλύτερο πράγμα στον κόσμο που έδωσαν οι γονείς στο παιδί τους, είναι η ύπαρξή τους. Κανένα παιδί δεν θα μπορέσει να καταλάβει αυτό που λέω, μέχρι το ίδιο να κάνει δικά του παιδιά. Και κανένα παιδί δεν θα μπορέσει ποτέ να γεννήσει τους γονείς του για να τους δώσει έστω και το ίδιο πράγμα που του έδωσαν. Γι' αυτό θα πρέπει να τους ευγνωμονείς, να τους σέβεσαι, να τους αγαπάς, να μεριμνάς γι' αυτούς και να τους υπακούς. Τώρα στον Θεό να γνωρίζουμε, ότι κανένας άνθρωπος δεν θα μπορέσει ποτέ να γίνει αναμάρτητος και να θυσιάσει την ζωή του ώστε να γίνει λύτρον αντί πολλών. Αυτό το έκανε ο Χριστός. Γι' αυτό μην τον μηδενίζουμε τον Θεό, μην τον ξεχνάμε, μην τον περιφρονούμε. Μέρα νύχτα να είμαστε κοντά στους γονείς και στον Θεό. Έτσι, θα εξασφαλίσουμε την ζωή και θα δώσουμε ζωή στην οικογένειά μας και γύρω μας. Αμήν.

Ο Θεός έβαλε ένα σημάδι στον Κάιν, αυτό το σημάδι είναι η ασχήμια του προσώπου. Κοιτάξτε τον άνθρωπο που μισεί, που ζηλεύει, που κρίνει, πως είναι. Χάνει την γλυκύτητα του προσώπου του. Αν θέλουμε να λάμπει το πρόσωπό μας, να αγαθοποιηθούμε και να βάλουμε μέσα μας το πνεύμα του Θεού ώστε να γίνουμε γλυκείς και όμορφοι άνθρωποι. Διότι αυτό το πνεύμα παρέχει ομορφιά σώματος και πνεύματος. Ο Χριστός ήτο όμορφος στο σώμα, στην ψυχή και στο πνεύμα.

Οι άνθρωποι που είναι ιδεώδεις δεν κουνούν την ουρά τους σε κανέναν, είναι οι ίδιοι και σήμερα και αύριο και πάντα

Για να ζήσουμε χρειαζόμαστε την χαρά να ειμαστε χαρουμενοι θετικοι η χαρα του Θεου δινει την δυνατοτητα στον εγκέφαλο να παραγει την ενδορφίνη. Για να καταλάβουμε τι σημαίνει ενδορφίνη θα πούμε το εξής, οι επιστήμονες λένε ότι 10 μικρογραμμάρια ενδορφίνης κοστίζει 15 με 20 χιλιάδες δολάρια. Εάν ένας άνθρωπος είναι χαρούμενος μία με δύο ώρες, παράγει αυτή την ποσότητα. Πόσο λοιπόν πλούσιοι είμαστε και εμείς γινόμεθα τόσο φτωχοί με τον τρόπο που ζούμε. Μας έχουν φάει οι σκέψεις πως θα βγάλω χρήματα, πως θα επικρατήσω του άλλου, ποιο θα είναι το μέλλον μου, πω, πω ακόμα δεν έκανα εκείνο ή το άλλο και μας πιάνει άγχος. Συνέχεια αντιπαλότητες με τον εαυτό μας. Ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι ο εαυτός μας, διότι βρισκόμαστε πάντα σε μία αντιπαλότητα μ’ αυτόν. Τον πιέζουμε συνεχώς να κάνει εκείνο ή το άλλο. Βρισκόμαστε επίσης και σε μία συνεχόμενη αντιπαλότητα με τους γύρω μας και η αιτία είναι ο εγωισμός μας, τα προσωπικά συμφέροντα, οι φιλοδοξίες, οι πονηρίες κ.λ.π. Δεν μπορούμε να το συλλάβουμε άπαξ διαπαντός ότι το ίδιο το σώμα μαρτυρά βιολογικά την αγάπη που το διέπει, ώστε το ένα μέλος να στηρίζει το άλλο. Βλέπουμε την καρδιά, η οποία για να ζήσει καταλαβαίνει πως πρέπει να δώσει αίμα σε όλα τα όργανα. Βλέπουμε τον εγκέφαλο καμία κίνηση δεν κάνει και όμως ελέγχει 24 ώρες το 4ωρο όλο το σώμα. Δεν είναι μέγα θεϊκό μυστήριο! Βλέπουμε πως όταν σκοντάψουμε και πάμε να πέσουμε, όλα τα μέλη προσπαθούν να συμμετάσχουν στην πτώση ώστε να μην υποστεί ένα μόνο μέλος την πίεση ολόκληρη και πάθει ζημιά. Δεν είναι και εδώ να απορούμε με αυτό το μεγαλείο;

Τι σημαίνει αγάπη στον Χριστό; Για ποια αγάπη μιλάμε; Θα φέρω και εδώ ένα παράδειγμα. Στην Μεσόγειο ζει μία χελώνα, η οποία όταν είναι να γεννήσει είναι ικανή να διανύσει ολόκληρο τον Ατλαντικό ωκεανό για να πάει σε ένα μέρος με ζεστό κλίμα ώστε να αφήσει τα αβγά της μέσα στην ζεστή άμμο. Αφού γεννήσει, επιστρέφει πάλι πίσω διανύοντας χιλιάδες χιλιόμετρα. Το πολύ παράξενο είναι ότι όταν σπάσουν τα αβγά και γεννηθούν τα χελωνάκια, δεν φεύγουν προς το βουνό αλλά ξεκινούν να φτάσουν στην θάλασσα χωρίς λεπτό καθυστέρηση. Έτσι ρίχνονται στο νερό και με κίνδυνο την ζωή τους διασχίζουν ολόκληρο τον Ατλαντικό ωκεανό με ένα σκοπό, να συναντήσουν την μητέρα τους. Αυτό είναι αγάπη. Αν και εμείς έχουμε αυτή την αγάπη για τον Θεό, για τον γεννήσαντα οργανισμό ώστε μετά το κάλεσμα να βάλουμε όλες τις δυνάμεις μας να κάνουμε το θέλημα του Θεού αψηφώντας τον κίνδυνο, να είμεθα σίγουροι ότι θα βρούμε τον Θεό. Αν αυτά τα χελωνάκια αψηφούν τον κίνδυνο του ωκεανού και αδιαφορούν για την χιλιομετρική απόσταση, εμείς ως άνθρωποι πως λέμε ότι αγαπάμε τον Θεό και τον ζητάμε μόνο όταν έρχονται τα δύσκολα στην ζωή μας; Πώς τον αγαπάμε εμείς οι άνθρωποι αφού δεν τον ερευνάμε; Πώς τον αγαπάμε αφού δεν υπακούμε στις εντολές του; Καταλήγουμε λοιπόν πως η απόφαση, η ανυπόκριτη αγάπη, η παρουσία του Θεού στην ζωή μας παράγουν την ζωή, ενεργοποιώντας μέσα μας όλα τα στοιχεία που μας κάνουν αιώνιους. Η ζωή είναι εις χείρας ημών είτε το θέλουμε είτε όχι

Τι σημαίνει απόφαση να ζήσω διότι έχω σκοπό, έργο να εκπληρώσω; Θα φέρω ένα παράδειγμα. Στην Αυστραλία υπάρχει ένα φίδι που ονομάζεται Κροταλίας, το οποίο τρέφεται από κάποια σκιουράκια που ζουν κάτω από την επιφάνεια της γης, μέσα στο χώμα όπου φτιάχνουν φωλιές. Το φίδι αυτό κρύβεται μέσα στο χώμα και όταν το σκιουράκι βγαίνει του επιτίθεται και με ένα τσίμπημα το σκοτώνει. Οι επιστήμονες καθώς παρακολουθούσαν επί μήνες την ζωή του Κροταλία και του σκίουρου, με μεγάλη έκπληξη είδαν ένα πρωί όταν βγήκε το σκιουράκι από την φωλιά πως όχι μόνο δεν φοβήθηκε τον Κροταλία αλλά καθόταν και δεχόταν τα τσιμπήματά του χωρίς να πεθαίνει. Αναρωτήθηκαν τι συμβαίνει. Έτσι πλησίασαν στην φωλιά και με μεγάλη έκπληξη είδαν ότι το σκιουράκι αυτό ήταν θηλυκό και εκείνο το βράδυ είχε γεννήσει. Ο σκοπός, ο στόχος να ζήσει για να μεγαλώσει τα παιδιά του, του δημιούργησαν μία πρωτεΐνη η οποία ήταν αντίσωμα για το δηλητήριο του Κροταλία. Αυτό σημαίνει πίστη να ζήσω διότι έχω δουλειά να κάνω. Έτσι και εμείς, αν πιστέψουμε ό,τι πρέπει να ζήσουμε διότι αυτό θέλει ο Θεός, τότε θα παράγουμε τις πρωτεΐνες που θα μας παρέχουν την άφθαρτη ζωή. Ακόμη, για να ζήσουμε χρειαζόμαστε ειλικρινή αγάπη στον Πατέρα μας, στον Θεό μας αλλά και στον αδελφό μας η οποία δεν θα μεταβάλλεται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Οι μαθητές είπαν για τον Κύριο τους τα εξής βαρυσήμαντα λόγια: «Εθεασάμεθα την δόξαν, δόξαν ως μονογενούς Υιού πλήρης χάριτος και αληθείας». Αν αυτά τα δούμε και εμείς, τα καταλάβουμε και εμείς, τότε θα είναι εύκολη η εξέλιξη μας, η αναγέννηση μας, με φυσική συνέπεια στη συνέχεια να ολοκληρωθεί το σχέδιο του Θεού και στη δική μας ζωή. Διαφορετικά θα λέμε για τον Θεό αλλά δεν θα ζούμε τον Θεό.

Έχουμε σήμερα στη ζωή μας το Πνεύμα της Αληθείας, τον Παράκλητο, είναι γραφικό: «δεν θέλω σας αφήσει ορφανούς έρχομαι προς εσάς, έτι

ολίγον ο κόσμος δεν με βλέπει σεις όμως με βλέπετε διότι εγώ ζω και εσείς θέλετε ζει. ΄Όταν δε έλθει εκείνος το Πνεύμα της αληθείας οδηγήσει υμάς εις πάσαν την αλήθειαν». Ο Κύριος ακόμα, μας καλεί όλους στην αγάπη, είναι γραφικό:

«Αν αγαπάτε με τας εντολάς τας εμάς τηρήσατε» .

΄Οταν τηρήσουμε τις εντολές, τότε έχουμε άλλη υπόσχεση η οποία λέγεται στο κατά Ιωάννην κεφ ιδ΄ 1 «Ας μη ταράττηται η καρδία σας πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε».

Στη συνέχεια έρχονται και άλλα δώρα. Στο κατά Ιωάννην κεφ ιδ΄ 12: «Αληθώς, αληθώς σας λέγω, όστις πιστεύει εις εμέ, τα έργα τα οποία κάμνω, και εκείνος θέλει κάμει, και μεγαλύτερα τούτων θέλει κάμει διότι εγώ υπάγω προς τον Πατέρα μου.

13 Και ό,τι αν ζητήσητε εν τω ονόματί μου, θέλω κάμει τούτο, δια να δοξασθή ο Πατήρ εν τω Υιώ.

14 Εάν ζητήσητέ τι εν τω ονόματί μου, εγώ θέλω κάμει αυτό.

15 Εάν με αγαπάτε, τας εντολάς μου φυλάξατε.

16 Και εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα, και θέλει σας δώσει άλλον Παράκλητον, διά να μένη μεθ' υμών εις τον αιώνα,

17 το Πνεύμα της αληθείας, το οποίον ο κόσμος δεν δύναται να λάβη, διότι δεν βλέπει αυτό, ουδέ γνωρίζει αυτό σεις όμως γνωρίζετε αυτό, διότι μένει μεθ' υμών, και εν υμίν θέλει είσθαι.

18 Δεν θέλω σας αφήσει ορφανούς έρχομαι προς εσάς.

19 Έτι ολίγον, και ο κόσμος πλέον δεν με βλέπει σεις όμως με βλέπετε διότι εγώ ζω, και σεις θέλετε ζη.

20 Εν εκείνη τη ημέρα σεις θέλετε γνωρίσει, ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί μου, και σεις εν εμοί, και εγώ εν υμίν.

21 Ο έχων τας εντολάς μου και φυλάττων αυτάς, εκείνος είναι ο αγαπών με, ο δε αγαπών με, θέλει αγαπηθή υπό του Πατρός μου και εγώ θέλω αγαπήσει αυτόν, και θέλω φανερώσει εμαυτόν εις αυτόν.

22 Λέγει προς αυτόν ο Ιούδας ( ουχί ο Ισκαριώτης ), Κύριε, τι συμβαίνει ότι μέλλεις να φανερώσης σεαυτόν εις ημάς, και ουχί εις τον κόσμον;

23 Απεκρίθη ο Ιησούς, και είπε προς αυτόν, Εάν τις με αγαπά, τον λόγον μου θέλει φυλάξει, και ο Πατήρ μου θέλει αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν θέλομεν ελθεί, και εν αυτώ θέλομεν κατοικήσει.

24 Ο μη αγαπών με τους λόγους μου δεν φυλάττει. Και ο λόγος τον οποίον ακούετε, δεν είναι ιδικός μου, αλλά του πέμψαντός με Πατρός.

25 Ταύτα ελάλησα προς εσάς, ενώ ευρίσκομαι μεθ' υμών.

26 Ο δε Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον, το οποίον θέλει πέμψει ο Πατήρ εν τω ονόματί μου, εκείνος θέλει σας διδάξει πάντα, και θέλει σας υπενθυμίσει πάντα όσα είπον προς εσάς».

Στο κατα Ιωάννην κεφ ια΄ 25 φανερώνεται κάτι πολύ συγκλονιστικό αυτό έχει ως εξής: «Είπε προς αυτήν ο Ιησούς, Εγώ είμαι η ανάστασις και η ζωή ο πιστεύων εις εμέ, και αν αποθάνη, θέλει ζήσει.

26 Και πας όστις ζη και πιστεύει εις εμέ, δεν θέλει αποθάνει εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο;» .

Είδατε μεγαλεία; Τα ξεχάσαμε όλα αυτά και ασχολούμαστε με μικρότητες, εντάλματα και επιδιώξεις εξωγραφικές. Ασχολούμαστε με κουτσομπολιά και με το χώμα. Συλλέγουμε χώμα, γίναμε άπληστοι, γίναμε με τα έργα μας αποστάτες, όμως αυτό δεν θα πρέπει να το επιτρέψουμε να συνεχίζεται και γι΄αυτό συνεχίζουμε τον καλόν αγώνα μας. Αμήν.

 

Η φθορά και ο θάνατος δεν είναι θέλημα Θεού,

 

Η φθορά και ο θάνατος δεν είναι θέλημα Θεού και δεν είναι η φυσιολογική κατάσταση την οποίαν θα πρέπει να αποδεχτούμε όπως συμβαίνει σήμερα και που έχουν αποδεχτεί όλες οι γενιές. Αλλά είναι δημιουργία την οποίαν προκαλούμε οι ίδιοι στον εαυτό μας και ο λόγος η άγνοια του θελήματος του Θεού και γενικότερα οι μικρές και οι μεγάλες αλώπεκες, η αμαρτία. Παρήλθαν εκατομμύρια αιώνες και το αποκεκρυμμένο μυστήριο της σωτηρίας του σώματος δεν ειπώθηκε πουθενά παρά μόνο αιώνες τώρα ακούγεται η σωτηρία της ψυχής. Ο λόγος είναι διότι οι άνθρωποι, πνευματικοί και λαϊκοί, απορροφήθηκαν από το υλικό στοιχείο εγκαταλείποντας την αξία του πνεύματος. Ο Χριστός τόνισε, το πνεύμα εστί το ζωοποιούν.

 

Ένας προφήτης στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρει ότι στην προσευχή του είδε ένα δέντρο το οποίο ήτο αδύνατο και καχεκτικό, (το δέντρο συμβολίζει τον λαό του Θεού). Οι άνεμοι το σύστημα του κόσμου, ήθελαν να το ξεριζώσουν όμως το δέντρο αυτό πήρε εντολή από τον Θεό να μεγαλώσει και από εκεί που δεν διακρίνονταν καν, άρχισε σύντομα να μεγαλώνει. Μάλιστα μεγάλωνε τόσο γρήγορα που σε μικρό χρονικό διάστημα έγινε ορατό σε όλον τον πλανήτη και όλοι οι άνθρωποι το έβλεπαν και απορούσαν, τι δέντρο και τι καρπός είναι αυτός που το κάνει τόσο μεγάλο, τόσο ισχυρό. Μάλιστα όλοι έσπευδαν να κόψουν κλάδους τους οποίους θα μεταφύτευαν στη δική τους χώρα. ʼρα η βασιλεία του Θεού ομοιάζει με μικρό σπόρο, τον οποίον κάποιος έβαλε στη γη και αυτός άρχισε να αυξάνει και να γίνεται δέντρο, ώστε πάσα ψυχή ζώσα να βρίσκει καταφύγιο και τροφή σε αυτό το δέντρο. Αυτό μας δίνει ελπίδα ότι ο καθένας από εμάς μπορεί, αν θέλει, να γίνει ένας σπόρος ο οποίος δύναται να αυξάνει καθ’ εκάστην ημέρα πνευματικά. Εκείνος λοιπόν ο άνθρωπος που θα βάλει μέσα του τον Χριστό θα γίνει ισχυρός και ο λόγος διότι τον παροτρύνει στην ατομική κρίση, στην προσωπική κρίση η οποία φέρνει την αναγέννηση. Αυτός ο άνθρωπος μετέπειτα χωρίς να το προκαλεί γίνεται αντιληπτός, είναι ο άνθρωπος του Θεού και όλοι τρέχουν σε αυτόν. Ο Κύριος τόνισε, φανέρωσε, διακήρυξε ότι πρέπει να ζητάμε πρώτα την Βασιλεία του Θεού και την δικαιοσύνη αυτού και ταύτα πάντα, όλα όσα χρειαζόμεθα, θα μας προστεθούν.

  

Ο ναός του Θεού

 

Ποιος είναι ο ναός του Θεού; Ο ναός του Θεού δεν είναι χειροποίητος, αλλά είναι θεόπνευστος, δημιουργημένος από τον Λόγο, αφού έχει μέσα του πνοή Θεού και Λόγο Θεού. Και δεν είναι άλλος από το σώμα ημών, είναι γραφικό, «ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν Ἁγίου Πνεύματός ἐστιν» (Α Κορ. 6:19). Να ΄τος ο ναός. Σε αυτόν θα λειτουργεί ο ίδιος ο Θεός, είναι γραφικό, «ἀλλ᾿ ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ προσκυνήσουσι τῷ πατρὶ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ·» (Ιω. 4:23), καθώς «ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται· καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα. πιστεύεις τοῦτο;» (Ιω. 11:26).

 

Το πιο σοβαρό κακό που κάνουμε καθημερινά στο DNA

Το πιο σοβαρό κακό που κάνουμε καθημερινά στο DNA, μειώνοντας την παραγωγή του, προκαλώντας φθορά είναι ο τρόπος που επιλέγουμε να ζούμε. Αφού έχει το DNA και πνευματική διάσταση. Το κύτταρο, το DNA έχει συναισθήματα, νιώθει δηλαδή χαρά ή λύπη, ειρήνη ή ταραχή, θυμό ή αγάπη τα οποία συναισθήματα παράγει ο εγκέφαλός μας. Όλο αυτό το πνευματικό κομμάτι που το διέπει και που εξαρτάται η ζωή του ονομάζεται συναισθηματικό στρες, είναι το άγχος, είναι η αμαρτία. Αυτή η αμαρτία, το άγχος δημιουργεί αντί για ελεύθερες φυσιολογικές ρίζες οξυγόνου που παράγουν ζωή, παράλογες ρίζες οξυγόνου που παράγουν θάνατο. Έτσι, σιγά – σιγά χάνεται η ζωή. Το συναισθηματικό στρες είναι η (αμαρτία) διότι παράγει οργή, θυμό, κακία, μίσος, απογοήτευση, αμφιβολία, αγανάκτηση, αδιαφορία, ανικανότητα, απραξία, ζήλια, ψέμα, εγωισμό, πονηρία, στενοχώρια και τα συναφή. Όλα αυτά διά του αγιασμού θα πρέπει να φύγουν, διότι είναι η μάχη που κρυφά συντελείται μέσα μας ενάντια στη ζωή.

 

Αυτός λοιπόν ο Παράκλητος διά Πνεύματος Αγίου θα αποκαταστήσει τα πάντα, δηλαδή την αρνητική λειτουργία του DNA και των κυττάρων που διέπονται σήμερα και θα αποκωδικοποιήσει όλα τα μυστήρια που διέπουν ή που αυξάνουν τη ζωή. Και σήμερα εμείς αυτό το ζούμε, διότι ο Θεός διά του Παρακλήτου, διά του φωσφόρου, διά του Αγίου Πνεύματος φέρνει το φως της γνώσης. Θέτοντας όμως έναν όρο, την αγάπη και τον Λόγο του Θεού, το θέλημα του Θεού. Ο οποίος Θεός μέσω της αγάπης και του Παρακλήτου αποβλέπει στον καθαρισμό, στον αγιασμό ο οποίος αγιασμός χαρίζει ζωή όταν συντελείται στη ζωή μας.

 

Ο λόγος που πρέπει να προβληματιζόμαστε με τον Λόγο του Θεού, είναι διότι το βιβλίο αυτό είναι η νέα υπέρ επιστήμη, η οποία επιστήμη του Λόγου του Θεού θα φέρει την σωτηρία της ψυχής και του σώματος. Είναι η πιο ανώτατη επιστήμη, όλες οι άλλες επιστήμες είναι μηδαμινές.

Χρειαζόμεθα πνευματική νουθεσία που να ζωοποιεί και χρειαζόμεθα επίσης στην αρχή τουλάχιστον και υλική σωστή διατροφή, μέχρι να έρθει και εδώ ο Θεός εκατό τοις εκατό στη ζωή μας όπου μετά θα έχουμε ζωή απ’ αυτόν με πνευματική νουθεσία και προσωπική δερματική επαφή. Τότε θα καταργηθεί η κοιλία και τα βρώματα.

 

Όλοι μας πολλές φορές κάνουμε τους έξυπνους και μάλιστα θέλουμε να ελευθερώσουμε τους άλλους, αλλά κανείς δεν θέλει να ελευθερώσει τον εαυτό του.

.

Ήρθαν λοιπόν τα καλά νέα, ο Λόγος του Θεού. Τι κάνει ο Λόγος του Θεού σε εμάς; Μας δίνει ελπίδα, μας δίνει χαρά, ζωή, μας εκπληρώνει επαγγελίες, μας δίνει ζώσα πίστη, μας δίνει Θεό ο οποίος αλλάζει τους στόχους.

 

 

Για να αποφύγουμε την αμαρτία και το άγχος του γήρατος, της φθοράς, του θανάτου από τη ζωή μας το οποίο θα αντιμετωπίσουμε μετά τα 50 ή 60, θα πρέπει κάποια στιγμή να αποφασίσουμε να γίνουμε αγάπη και να πούμε ότι θα κάνουμε τα πάντα ώστε να ζήσουμε διότι έτσι μόνο θα λάβει αξία η θυσία του Κυρίου μας, διά της ζωής.
 

Πολλοί λένε επιπόλαια, θέλω να πεθάνω, χωρίς να ξέρουν τι λένε. Τη ζωή μου εγώ την εκτίμησα όταν αρρώστησα. Τότε έψαξα τον Θεό και φώναξα θέλω να ζήσω. Έτσι βρήκα τον τρόπο και 30 χρόνια ζω με τον Χριστό και αυτός με ζωοποιεί κάθε μέρα και πιο πολύ. Στην αρχή πίστευα ότι η απόφαση να πεθάνω ή να ζήσω είναι δική μου απόφαση. Όσο περνάει ο καιρός όμως τι συνειδητοποιώ. Είτε έχω σκέψεις θανάτου που πλέον δεν έχω, είτε ζωής και ο λόγος διότι με την χάρη του Χριστού η ζωή μου έχει γίνει ένας μονόδρομος, μόνο η ζωή έχει επικρατήσει μέσα μου. Και αυτό το φέρνει ο χρόνος που αφιερώνει ο καθένας πάνω στα δρώμενα του Ευαγγελίου. Τώρα η σκέψη αυτή να ζήσω, να κάνω το θέλημα του Θεού είναι δική μου; Όχι, δεν μπορεί να είναι. Έρχεται από κάποιον που θέλει να μου δώσει ζωή, που θέλει να με κρατήσει στη ζωή, που με επέλεξε γι’ αυτή. Και ο λόγος που καταλαβαίνω ότι θέλει να με βάλει στη ζωή είναι διότι με θέλει στο αγιαστήριο, στο καλυβάκι μου το οποίο κάνει το DNA μου να χοροπηδάει από χαρά, από ευφορία, από σοφία διότι εκεί έχω ραντεβού με τον Θεό, συναντώ τον Θεό πνευματικά. Και θέλει όλους να μας φέρει στη ζωή διά της αφιέρωσης και πρέπει να το πιστέψουμε ότι το μπορεί μέσω αυτής και αυτό για να αναγεννηθούμε, να γίνουμε άνθρωποι με Α κεφαλαίο.

 

Αυτός ο Θεός που θέλει να μας δώσει τη ζωή και που πολλοί λένε δεν γίνεται να ζήσουμε, έθεσε μέσα μας τα λεμφοκύτταρα και χρειάζεται να έχουμε και πολυμορφοπύρηνα ώστε σε μία ανάγκη να πολεμήσουν για μας τη φθορά, τον θάνατο. Αν είχαμε περισσότερα πολυμορφοπύρηνα θα εμφανίζονταν λευχαιμία, αν υπήρχαν λιγότερα θα παρουσιάζαμε ίωση. Αυτά τα ελέγχουμε εμείς; Όχι. «ʼρα, μην προσπαθείς άνθρωπε να χαράξεις τη ζωή σου ή να έχεις έλεγχο με την διατροφή ή τις εξετάσεις αίματος, αλλά αν θέλεις άνθρωπε να έχεις υγεία, έλεγχο στον εσωτερικό σου κόσμο, να έχεις Χριστό και να δεχτείς τον δρόμο ζωής που επέλεξε αυτός για σένα αφού σε κάλεσε».

 

Το μυαλό αδέλφια μου ο Θεός, ο Δημιουργός ξέρετε γιατί μας το έδωσε; Για να συνειδητοποιήσουμε την παρουσία του, την ύπαρξη κάποιου ανώτερου από εμάς. Ο λόγος, για να κάνουμε, τι νομίζεται να κάνουμε μετά. Είναι απλό. Να μην κάνουμε τίποτα, να αναπαυθούμε. Γι’ αυτό μας το έδωσε το μυαλό. Αν λοιπόν θέλουμε να ζήσουμε μπορούμε, αρκεί να ακολουθήσουμε τη νουθεσία του, την συμβουλή του.

 

Δεν είναι θέλημα Θεού ο θάνατος αλλά είναι γέννημα της αποστροφής του ανθρώπου από τον γεννήσαντα οργανισμό Θεό και Πατέρα. Ο λόγος αυτός έφερε την αμαρτία, η αμαρτία γέννησε τον θάνατο, τα οψώνια της αμαρτίας θάνατος (Ρωμαίους 6:23). Μου κάνει όμως μεγάλη εντύπωση πώς τόσους αιώνες όλοι οι άνθρωποι του Χριστού έκαναν τον θάνατο φίλο τους και συμβιβάστηκαν με αυτόν και μάλιστα κηρύττουν την μεταθανάτια ζωή ως ευλογία. Ενώ, ο Λόγος του Θεού και το θέλημα του Θεού παρουσιάζει τον θάνατο ως εχθρό του Θεού και όχι σαν θέλημά του. Ο Χριστός ερχόμενος στον κόσμο πολέμησε τον θάνατο στον εαυτό του κατά κράτος και τον νίκησε αλλά και από τους συνανθρώπους του τον πολέμησε χαρίζοντας σε αυτούς υγεία και ζωή. Ο Χριστός ακόμα και όταν πέθανε ο Λάζαρος δεν είπε ότι τώρα ο Λάζαρος είναι στην αγκαλιά του Πατέρα του αλλά ούτε και ο Λάζαρος όταν αναστήθηκε είπε στον Κύριο γιατί δεν με άφησες εκεί που ήμουν, ήταν καλά εκεί. Ο ίδιος ο Χριστός αναστήθηκε και εμείς γιορτάζουμε την ανάστασή του. Μάλιστα, ποτέ δεν κήρυξε στους μαθητές του ότι ο θάνατος είναι θέλημα Θεού αλλά φανέρωσε ότι είναι επίτευγμα, δημιούργημα της αμαρτίας. Ας πάψουμε να λέμε ότι η άλλη ζωή, η μεταθανάτια ζωή, είναι θέλημα του Θεού. Αυτό είναι μεγάλο ψέμα και μεγάλο λάθος. Αυτήν την ζωή που έχουμε να επιδιώξουμε αλλά να την εμπλουτίσουμε με το θέλημα του Θεού, με την μετάνοια, με την αναγέννηση, με την ζώσα πίστη, με την ανυπόκριτη αγάπη του Χριστού. Μόνο τότε θα καταλάβουμε την αξία του Χριστού, της ζωής, της Δημιουργίας. Σήμερα αποζητάμε την άλλη ζωή διότι εδώ σε αυτή την ζωή φέραμε το θέλημα του πονηρού, φέραμε την κόλαση στην γη. Αν εντάξουμε τον εαυτό μας στα πλαίσια του Χριστού θα φέρουμε την βασιλεία του Θεού μέσα μας και γύρω μας. Εδώ η ζωή είναι έτσι δύσκολη και παρόλα αυτά όταν καταλαβαίνουμε ότι έρχεται ο θάνατος τρέχουμε, πνευματικοί και μη, στα καλύτερα νοσοκομεία. Αν πίστευε τουλάχιστον ο πνευματικός κόσμος τα όσα διακηρύττει για την μεταθανάτια ζωή θα έρχονταν ο θάνατος και θα παραδίδονταν σε αυτόν με χαρά. Ας αφήσουμε τα παραμύθια και ας φέρουμε την αλήθεια του Χριστού στη ζωή μας. Αμήν.

ΗΡΠΑΓΗΣΑΝ  ΖΩΝΤΕΣ  ΕΙΣ  ΤΟΝ  ΟΥΡΑΝΩΝ

Γένεση 5

 21 Και έζησεν ο Ενώχ εξήκοντα πέντε έτη, και εγέννησε τον Μαθουσάλα· 22 και περιεπάτησεν ο Ενώχ μετά του Θεού, αφού εγέννησε τον Μαθουσάλα, τριακόσια έτη, και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας· 23 και έγειναν πάσαι αι ημέραι του Ενώχ τριακόσια εξήκοντα πέντε έτη. 24 Και περιεπάτησεν ο Ενώχ μετά του Θεού, και δεν ευρίσκετο πλέον· διότι μετέθεσεν αυτόν ο Θεός.

Β' Βασιλέων 2

9 Και ότε διέβησαν, είπεν ο Ηλίας προς τον Ελισσαιέ, Ζήτησον τι να σοι κάμω, πριν αναληφθώ από σου. Και είπεν ο Ελισσαιέ, Διπλασία μερίς του πνεύματός σου ας ήναι, παρακαλώ, επ' εμέ. 10 Ο δε είπε, Σκληρόν πράγμα εζήτησας· πλην εάν με ίδης αναλαμβανόμενον από σου, θέλει γείνει εις σε ούτως· ει δε μη, δεν θέλει γείνει.

11 Και ενώ αυτοί περιεπάτουν έτι λαλούντες, ιδού, άμαξα πυρός και ίπποι πυρός, και διεχώρισαν αυτούς αμφοτέρους· και ανέβη ο Ηλίας με ανεμοστρόβιλον εις τον ουρανόν. 12 Ο δε Ελισσαιέ έβλεπε και εβόα, Πάτερ μου, πάτερ μου, άμαξα του Ισραήλ και ιππικόν αυτού. Και δεν είδεν αυτόν πλέον· και επίασε τα ιμάτια αυτού και διέσχισεν αυτά εις δύο τμήματα.

Ιεζεκιήλ 3

 12 Και με εσήκωσε το πνεύμα, και ήκουσα όπισθέν μου φωνήν μεγάλης συγκινήσεως λεγόντων, Ευλογημένη η δόξα του Κυρίου εκ του τόπου αυτού. 13 Και ήκουσα τον ήχον των πτερύγων των ζώων, αίτινες συνείχοντο η μία μετά της άλλης, και τον ήχον των τροχών απέναντι τούτων και φωνήν μεγάλης συγκινήσεως. 14 Και με ύψωσε το πνεύμα και με έλαβε και υπήγα εν πικρία και εν αγανακτήσει του πνεύματός μου· πλην η χειρ του Κυρίου ήτο κραταιά επ' εμέ.

Β' Κορινθίους 12

1 Να καυχώμαι βέβαια δεν μοι συμφέρει· διότι θέλω ελθεί εις οπτασίας και αποκαλύψεις Κυρίου. 2 Γνωρίζω άνθρωπον εν Χριστώ προ ετών δεκατεσσάρων, είτε εντός του σώματος δεν εξεύρω, είτε εκτός του σώματος δεν εξεύρω, ο Θεός εξεύρει· ότι ηρπάγη ο τοιούτος έως τρίτου ουρανού. 3 Και γνωρίζω τον τοιούτον άνθρωπον, είτε εντός του σώματος είτε εκτός του σώματος δεν εξεύρω, ο Θεός εξεύρει, 4 ότι ηρπάγη εις τον παράδεισον και ήκουσεν ανεκλάλητα λόγια, τα οποία δεν συγχωρείται εις άνθρωπον να λαλήση.

Αποκάλυψη 4

1 Μετά ταύτα είδον, και ιδού, θύρα ανεωγμένη εν τω ουρανώ, και η φωνή η πρώτη, την οποίαν ήκουσα ως σάλπιγγος λαλούσης μετ' εμού, έλεγεν· Ανάβα εδώ και θέλω σοι δείξει όσα πρέπει να γείνωσι μετά ταύτα.

Α' Βασιλέων 18

 8 Ο δε είπε προς αυτόν, Εγώ· ύπαγε, ειπέ προς τον κύριόν σου, Ιδού, ο Ηλίας. 9 Και εκείνος είπε, Τι ημάρτησα, ώστε θέλεις να παραδώσης τον δούλον σου εις την χείρα του Αχαάβ, διά να με θανατώση; 10 Ζη Κύριος ο Θεός σου, δεν είναι έθνος ή βασίλειον, όπου δεν έστειλεν ο κύριός μου να σε ζητώσι και ότε έλεγον, Δεν είναι, αυτός ώρκιζε το βασίλειον και το έθνος, ότι δεν σε εύρηκαν. 11 Και τώρα συ λέγεις, Ύπαγε, ειπέ προς τον κύριόν σου, Ιδού, ο Ηλίας. 12 Και καθώς εγώ αναχωρήσω από σου, το πνεύμα του Κυρίου θέλει σε φέρει όπου δεν εξεύρω· και όταν υπάγω και αναγγείλω τούτο προς τον Αχαάβ, και δεν σε εύρη, θέλει με θανατώσει. Αλλ' ο δούλός σου φοβούμαι τον Κύριον εκ νεότητός μου.

Πράξεις 8

 36 Και καθώς εξηκολούθουν την οδόν, ήλθον εις το ύδωρ, και λέγει ο ευνούχος· Ιδού ύδωρ· τι με εμποδίζει να βαπτισθώ; 37 Και ο Φίλιππος είπεν· Εάν πιστεύης εξ όλης της καρδίας, δύνασαι. Και αποκριθείς είπε· Πιστεύω ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός του Θεού. 38 Και προσέταξε να σταθή η άμαξα, και κατέβησαν αμφότεροι εις το ύδωρ, ο Φίλιππος και ο ευνούχος, και εβάπτισεν αυτόν. 39 Ότε δε ανέβησαν εκ του ύδατος, Πνεύμα Κυρίου ήρπασε τον Φίλιππον, και δεν είδεν αυτόν πλέον ο ευνούχος· αλλ' επορεύετο την οδόν αυτού χαίρων. 40 Ο δε Φίλιππος ευρέθη εις Άζωτον, και διερχόμενος εκήρυττεν εις πάσας τας πόλεις, εωσού ήλθεν εις Καισάρειαν.

Ματθαίος 24

 

39 Και δεν ενόησαν, εωσού ήλθεν ο κατακλυσμός και εσήκωσε πάντας, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. 40 Τότε δύο θέλουσιν είσθαι εν τω αγρώ· ο εις παραλαμβάνεται και ο εις αφίνεται· 41 δύο γυναίκες θέλουσιν αλέθει εν τω μύλω, μία παραλαμβάνεται και μία αφίνεται.

 

Ιεζεκιήλ 8

 

1 Και εν τω έκτω έτει, τω έκτω μηνί, τη πέμπτη του μηνός, ενώ εγώ εκαθήμην εν τω οίκω μου και οι πρεσβύτεροι του Ιούδα εκάθηντο έμπροσθέν μου, χειρ Κυρίου του Θεού έπεσεν εκεί επ' εμέ. 2 Και είδον και ιδού, ομοίωμα ως θέα πυρός· από της θέας της οσφύος αυτού και κάτω πυρ, και από της οσφύος αυτού και επάνω ως θέα λάμψεως, ως όψις ηλέκτρου. 3 Και εξήπλωσεν ομοίωμα χειρός, και με επίασεν από της κόμης της κεφαλής μου και με ύψωσε το πνεύμα μεταξύ της γης και του ουρανού και με έφερε δι' οραμάτων Θεού εις Ιερουσαλήμ, εις την θύραν της εσωτέρας πύλης της βλεπούσης προς βορράν, όπου ίστατο το είδωλον της ζηλοτυπίας, το παροξύνον εις ζηλοτυπίαν.

Πράξεις 1

 

9 Και αφού είπε ταύτα, βλεπόντων αυτών ανελήφθη, και νεφέλη υπέλαβεν αυτόν από των οφθαλμών αυτών. 10 Και ενώ ήσαν ατενίζοντες εις τον ουρανόν ότε αυτός ανέβαινεν, ιδού, άνδρες δύο με ιμάτια λευκά εστάθησαν πλησίον αυτών, 11 οίτινες και είπον· Άνδρες Γαλιλαίοι, τι ίστασθε εμβλέποντες εις τον ουρανόν; ούτος ο Ιησούς, όστις ανελήφθη αφ' υμών εις τον ουρανόν, θέλει ελθεί ούτω καθ' ον τρόπον είδετε αυτόν πορευόμενον εις τον ουρανόν.

 

Τρεις τρόποι για να μπούμε στην ζωή την αιώνια.

 

Ο πρώτος είναι να ζήσεις πνευματικά ή κοσμικά και στη συνέχεια, όπως όλοι, να γεράσεις και να πεθάνεις. Σε αυτήν την περίπτωση, το σώμα πηγαίνει στο χώμα και διαλύεται. Η ψυχή όμως δεν χάνεται. Αυτή πηγαίνει συνοδευόμενη από αγγέλους στην χώρα των πνευμάτων. Ο Κύριος ξέρουμε, ότι πήγε στην χώρα αυτή και είπε στα πνεύματα ότι υπάρχει ανάσταση, ότι όλοι θα αναστηθούν. Τα πνεύματα αυτά περιμένουν στην χώρα αυτή των πνευμάτων, μέχρι να λάβουν χώρα τα γεγραμμένα και να πραγματοποιηθεί η ανάσταση των νεκρών με σώματα που θα πάρουν. Αυτά θα τα δώσει η γη. Αλλά και πολλά σώματα θα τα δημιουργήσει η πνευματικοποιημένη επιστήμη, ώστε να τα δώσει όπου χρειαστεί, διότι πολλά δεν είναι στην γη, έχουν καεί ή βρίσκονται στην θάλασσα. Αυτά αναφέρονται στην Γραφή ως αχειροποίητα σώματα. Όλοι όσοι κοιμήθηκαν από καταβολής κόσμου θα αναστηθούν, θα επανέλθουν στην ζωή. Αυτό θα συμβεί, όταν θα έχει ιδρυθεί η βασιλεία του Θεού στην γη. Μάλιστα, μέσα στην βασιλεία του Θεού, θα αναστηθούν όλοι αυτοί που θα κριθούν. Η κρίση θα είναι απλά μια ερώτηση, «θέλεις να μείνεις εδώ μαζί μας ή όχι;». Με αυτό αφήνεται να εννοηθεί, ότι θα υπάρχει και χώρος όπου οι άνθρωποι δεν θα θέλουν να ζήσουν με τον Χριστό, με τον Θεό. 

 

Ο Δεύτερος τρόπος για να μπει κάποιος στην ζωή, είναι να συμβεί ό,τι και στον Κύριο, ο οποίος πέθανε, ετάφη και ανεστήθη. Έτσι περνά στην ζωή και στην αφθαρσία, χωρίς όμως να χάσει το σώμα του. Θα έχει το ίδιο σώμα, το οποίο θα μεταστοιχειωθεί στο να γίνει σώμα της δόξης. Στη συνέχεια αυτός ο άνθρωπος θα ζει μαζί με τον Θεό. Ο Θεός έχει δημιουργήσει την χώρα των ζώντων και ο άνθρωπος που πέθανε και αναστήθηκε από τον Θεό, εισέρχεται σε αυτή και ζει μαζί με τον Θεό. Στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται ότι «Ὁ δίκαιος ἀποθνήσκει καὶ οὐδεὶς βάλλει τοῦτο ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτοῦ· καὶ οἱ ἄνδρες ἐλέους συλλέγονται, χωρὶς νὰ ἐννοῇ τις, ἄν ὁ δίκαιος συλλέγεται ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τῆς κακίας.» (Ησ. 57:1). Ο Κύριος είπε, «Μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία· πιστεύετε εἰς τὸν Θεόν, καὶ εἰς ἐμὲ πιστεύετε. ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ πατρός μου μοναὶ πολλαί εἰσιν· εἰ δὲ μή, εἶπον ἂν ὑμῖν· πορεύομαι ἑτοιμάσαι τόπον ὑμῖν·  καὶ ἐὰν πορευθῶ καὶ ἑτοιμάσω ὑμῖν τόπον, πάλιν ἔρχομαι καὶ παραλήψομαι ὑμᾶς πρὸς ἐμαυτόν, ἵνα ὅπου εἰμὶ ἐγώ, καὶ ὑμεῖς ἦτε.» (Ιω. 14:1-3). Έχουμε ακούσει όλοι για την Αγία Ευθυμία, την οποία ανέφερε η Άννα στο προηγούμενο μάθημα και η οποία επισκέφτηκε τον Πατέρα Παΐσιο. Αυτή πέθανε με βασανιστικό τρόπο. Έχουμε πολλούς οι οποίοι κοιμήθηκαν με πολύ βίαιο τρόπο και ήταν κρίμα. Ο Θεός όμως τούς πέρασε στην ζωή μέσα από τον θάνατο. Αυτό είναι και γραφικό «ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλὰ μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν.» (Ιω. 5:24). Μάλιστα αν το σώμα έχει καταστραφεί, τότε δίνεται σε όποιον θέλει ο Θεός αχειροποίητο σώμα.

 

Ο Τρίτος τρόπος είναι, όταν ο άνθρωπος ζει και αναγεννιέται πνευματικά, δηλαδή εξελίσσεται και πιστεύει. Τότε, φεύγει από την σκιώδη πίστη και με τον αγώνα του αποκτά ζώσα πίστη, αποκτά ένα μεγάλο μέρος αγιασμού και φωτισμού με πάρα πολλές δυνατότητες. Στη συνέχεια καθώς αγαθοποιείται ο άνθρωπος του Θεού, μεταστοιχειώνεται. Ο εγκέφαλός μας, ανάλογα με τα λόγια, με τις σκέψεις αλλά και με το τι ακούμε, επηρεάζεται. Συγκεκριμένα, επηρεάζονται οι βιοχημικές του διεργασίες, με συνέπειες, ή να ζωοποιούν το σώμα ή να το θανατώνουν. Ξέρετε ο Μωυσής είπε «Ἰδού, ἐγὼ ἔθεσα ἐνώπιόν σου σήμερον τὴν ζωήν καὶ τὸ ἀγαθόν, καὶ τὸν θάνατον καὶ τὸ κακόν· καθότι ἐγὼ προστάζω εἰς σὲ σήμερον νὰ ἀγαπᾷς Κύριον τὸν Θεὸν σου, νὰ περιπατῇς εἰς τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ καὶ νὰ φυλάττῃς τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ καὶ τὰ διατάγματα αὐτοῦ καὶ τὰς κρίσεις αὐτοῦ, διὰ νὰ ζῇς καὶ νὰ πληθύνησαι καὶ διὰ νὰ σὲ εὐλογήσῃ Κύριος ὁ Θεὸς σου ἐν τῇ γῇ, εἰς τὴν ὁποίαν εἰσέρχεσαι διὰ νὰ κληρονομήσῃς αὐτήν. Ἐὰν ὅμως παρεκτραπῇ ἡ καρδία σου καὶ δὲν ὑπακούσῃς, ἀλλὰ ἀποπλανηθῇς καὶ προσκυνήσῃς ἄλλους θεοὺς καὶ λατρεύσῃς αὐτούς, ἐγὼ ἀναγγέλλω πρὸς ἐσᾶς σήμερον ὅτι ἐξάπαντος θέλετε ἀφανισθῆ· δὲν θέλετε μακροημερεύσει ἐπὶ τῆς γῆς, πρὸς τὴν ὁποίαν διαβαίνεις τὸν Ἰορδάνην, διὰ νὰ εἰσέλθητε ἐκεῖ νὰ κατακληρονομήσητε αὐτήν. Διαμαρτύρομαι πρὸς ἐσᾶς σήμερον τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, ὅτι ἔθεσα ἐνώπιόν σας τὴν ζωήν καὶ τὸν θάνατον, τὴν εὐλογίαν καὶ τὴν κατάραν· διὰ τοῦτο ἐκλέξατε τὴν ζωήν, διὰ νὰ ζῆτε σὺ καὶ τὸ σπέρμα σου· διὰ νὰ ἀγαπᾷς Κύριον τὸν Θεὸν σου, διὰ νὰ ὑπακούῃς εἰς τὴν φωνήν αὐτοῦ, καὶ διὰ νὰ ἦσαι προσηλωμένος εἰς αὐτόν· διότι τοῦτο εἶναι ἡ ζωή σου καὶ ἡ μακρότης τῶν ἡμερῶν σου· διὰ νὰ κατοικῇς ἐπὶ τῆς γῆς, τὴν ὁποίαν ὥμοσεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς πατέρας σου, πρὸς τὸν Ἀβραάμ, πρὸς τὸν Ἰσαὰκ καὶ πρὸς τὸν Ἰακώβ, νὰ δώσῃ εἰς αὐτούς.» (Δευτ. 30:15-20) και εννοούσε τον νόμο. Αν θέλετε επιλέξτε την ζωή. Αν όχι, απλά θα πεθάνετε. Ο άνθρωπος με τον αγώνα του και την βοήθεια του Θεού, μπορεί να αποκτήσει το σώμα της δόξης, όπως ο Ενώχ, ο Ηλίας ο Θεσβίτης, ο Μωυσής, η μητέρα του Κυρίου μας, ο Ιωάννης ο Θεολόγος κλπ. και να περάσει από την ζωή στην ζωή, «εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή.   ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται· καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα. πιστεύεις τοῦτο; λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, ἐγὼ πεπίστευκα ὅτι σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ ὁ εἰς τὸν κόσμον ἐρχόμενος.» (Ιω. 11:25-27). Ο Απ. Παύλος μάς είπε «δεῖ γὰρ τὸ φθαρτὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀφθαρσίαν καὶ τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀθανασίαν.» (Α Κορ. 15:53). Ο σοφός Σολομών μάς φανέρωσε, «ὅτι ὁ Θεὸς θάνατον οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ τέρπεται ἐπ᾿ ἀπωλείᾳ ζώντων. ἔκτισε γὰρ εἰς τὸ εἶναι τὰ πάντα, καὶ σωτήριοι αἱ γενέσεις τοῦ κόσμου, καὶ οὐκ ἔστιν ἐν αὐταῖς φάρμακον ὀλέθρου οὔτε ᾅδου βασίλειον ἐπὶ γῆς.» (Σοφ. Σολομ. 1:13-14).

 

Αυτός θα ζήσει.

 

1. Αυτός που λέει πάντα και σε όλα, αλλά και σε όλους, ναι. Αυτός θα ζήσει. Φυσικά αυτό για πολλούς χαρακτηρίζεται ως μωρό, ηλίθιο ή χαζό, ενώ εδώ κρύβεται το μεγαλείο της αγάπης και της ταπεινοφροσύνης. Π.χ. η Μητέρα του Χριστού, η Παναγία, σε όλα έλεγε ναι και ο Θεός της είπε, «είδα την ταπείνωσή σου». Μάλιστα το οξύμωρο είναι ότι όλοι λένε ότι την αγαπούν και όλοι κάνουν το αντίθετο. 

2. Όποιος επιδιώκει την δημιουργικότητα, αυτός θα ζήσει. Δηλαδή, η αγάπη βρίσκει τρόπους και επινοεί συστήματα σωτηρίας, μέσα από την απλότητα όμως και όχι την πολυπλοκότητα.

3. Όποιος έχει γεωγραφική και χωροταξική αντίληψη, αυτός θα ζήσει. Ξέρει ποιος είναι, δεν κάνει τον βασιλιά, ούτε το μεγάλο και τον τρανό. 

4. Όποιος παίζει με τα χρώματα (φύση, ρούχα, κ.λπ.), αυτός θα ζήσει.

5. Όποιος έχει πίστη στον Θεό και μαθαίνει απ’ αυτόν, με φυσική συνέπεια να υπερβαίνει τον εαυτό του, αυτός θα ζήσει. Μεγάλο πράγμα αυτό. Με την πίστη κάνουμε υπέρβαση. Η πίστη είναι το γυμναστήριο για μεγάλη δόξα.

6. Όποιος αντιλαμβάνεται τις εικόνες και σπουδάζει από αυτές, όπως ο Χριστός που τις εικόνες τις έκανε λόγο, παραβολές (όπως ο γεωργός, ο πλούσιος και ο φτωχός Λάζαρος, οι ψαράδες, οι υποκριτές, ο εκατόνταρχος, ο δίκαιος κ.λπ.), αυτός θα ζήσει.

7. Όποιος έχει την διαίσθηση να αντιλαμβάνεται πού και πώς να ζει, με ποιους και πόσο, μέχρι πού να μπαίνει στη ζωή των άλλων και μέχρι πού να αφήνει τους άλλους να μπαίνουν στη δική του, αυτός διέπεται από σοφία Θεού, αυτός θα ζήσει.

8. Όποιος είναι της ενσυναίσθησης, αυτός θα ζήσει.

9. Όποιος είναι της ολιστικής γνώσης και συνειδητότητας, αυτός θα ζήσει.

10. Όποιος είναι της αλλαγής, αυτός θα ζήσει.

11. Όποιος δεν ξέρει να ψεύδεται και πιστεύει χωρίς αμφισβήτηση τα πάντα, αυτός θα ζήσει.

12. Όποιος είναι αιωνίως παιδί, θέλει την έκπληξη, την πρωτοτυπία, αυτός θα ζήσει.

13. Όποιος είναι του οραματισμού (σε βάσεις αγιαστηρίου), αυτός θα ζήσει. 

14. Όποιος είναι του χιούμορ, του γέλιου, του κεφιού, αυτός θα ζήσει.

15.Όποιος είναι της εξέλιξης και της κινητικότητας, αυτός θα ζήσει.

16. Όποιος δεν μιλάει παρά μόνο όταν πρέπει, εκεί που πρέπει και όταν τού δίνουν τον λόγο, αυτός θα ζήσει.

Αυτός ο άνθρωπος παράγει τις καλές ορμόνες (σεροτονίνη, μελατονίνη, ενδορφίνες).

Βλέπετε αδέλφια μου ότι αποδεικνύεται ότι η ζωή βρίσκεται σε σχέση με τις βιοχημικές διεργασίες του εγκεφάλου, με το τι σκεπτόμαστε, τι ακούμε, τι λέμε;

Μια διευκρίνιση. Εγώ χωρίς να το σκεφτώ, επειδή μου αρέσει η σιωπή, μου αρέσει να μελετώ συνέχεια τον Λόγο του Θεού, είχα καταλάβει πριν ακόμα μάθω από την επιστήμη, γιατί το είδα στη ζωή μου, ότι όποιος ζει στη σιωπή και αποφεύγει τον κόσμο και συνάμα σπουδάζει την σοφία του Θεού, ο εγκέφαλός του αλλάζει τις βιοχημικές λειτουργίες του. Έτσι σιγά - σιγά αναπτύσσεται το δέντρο της ζωής.

 

~ Πριν από πολλά χρόνια διά Πνεύματος Αγίου έχουμε εννοήσει βάσει του Λόγου του Θεού ότι ο Θεός είναι ζωή, είναι αιώνιος ζωή, είναι άφθαρτη ζωή, είναι Θεός και εμείς έχουμε γεννηθεί απ’ αυτόν. Άρα, έχουμε προέλθει από τον ίδιο γενετικό κώδικα, έχουμε το ίδιο DNA, το ίδιο βιολογικό σώμα, το ίδιο πνεύμα αφού έχουμε δημιουργηθεί κατ’ εικόνα και ομοίωση. Αρκεί αν το εννοούμε μέσα από την ελεύθερη βούλησή μας, να το πιστέψουμε και να θελήσουμε να κινηθούμε από σήμερα στην δική του λογική, του Θεού την λογική η οποία είναι, εάν δεν επιστρέψητε και γείνητε ως τα παιδία, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν του Θεού. Το μόνο που μας έχει διαφοροποιήσει από τον ζώντα Θεό είναι το πνεύμα που έχουμε υιοθετήσει, διότι δεν έχουμε πνεύμα Θεού. Αν το αποκτήσουμε θα γίνουμε κατ’ εικόνα και ομοίωση.

 

~Σε όλα τα επίπεδα εξέλιξης ο άνθρωπος πρώτα σκέφτηκε και μετά υλοποίησε. Όσοι δεν σκέφτονται γίνονται φερέφωνα στα ερεθίσματα και στερεότυπα του κόσμου και των ανθρώπων της τοπικής κοινωνίας. Μάλιστα λόγω της έλλειψης του αγιασμού γίνονται και χέρια εργαλεία στα χέρια των εωσφορικών ανθρώπων για να υλοποιούν τα σχέδια τους.

 

~ Σήμερα ο επιστημονικός κόσμος βεβαιώνει ότι είναι η ζωή μέσα μας. Κάθε κύτταρο από 300 τρισεκατομμύρια που έχουμε μπορούν να μας εξασφαλίσουν την ζωή, την οποίαν ζωή μάλιστα μετατρέψαμε εμείς οι άνθρωποι από ζωή αιώνια σε μεταθανάτια, όμως οι διακόπτες που τα ενεργοποιούν αυτά τα κύτταρα και βρίσκονται στον εγκέφαλό μας παραμένουν αχρησιμοποίητοι για έναν και μόνο απλό λόγο, διότι το υλικό στοιχείο, το σύστημα του κόσμου, τα εντάλματα των ανθρώπων, τα στερεότυπα του κόσμου έκλεψαν όλη την παράσταση της σοφίας του Θεού από την ζωή μας, σε σημείο να μην βλέπουμε τον Θεό, να μην εννοούμε την σταυρική θυσία του Χριστού, να μην αντιλαμβανόμεθα τον αγιασμό σε καμία μορφή του μετατρέποντας αυτόν σε μορφή ευσεβείας, να μην εννοούμε τον καθαρισμό, να μην εννοούμε την ζώσα πίστη από την σκιώδη που μας διέπει σήμερα, να μην εννοούμε τον Λόγο του Θεού ο οποίος γράφτηκε με το αίμα του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος και παρέχει απεριόριστη ενέργεια η οποία ενέργεια δημιουργεί θαύματα μεγάλα σε όλους τους τομείς.

 

~Ο καιρός όμως έφτασε και οι πύλες της άγνοιας, της φθοράς, του θανάτου θα ανατραπούν. Έχουμε ακούσει το άρατε πύλας και εισελεύσεται ο Βασιλεύς της αιώνιας δόξης. Ο λόγος που οι πύλες παραμένουν κλειστές είναι διότι ο διχασμός μεγάλωσε, τα συμφέροντα χωρίζουν ακόμη και τα οικεία πρόσωπα, οι ασθένειες δεν μπορούν να θεραπευτούν, μεταλλάσσονται και παραμένουν στην ζωή μας μέχρι θανάτου από την ώρα που θα εκδηλωθούν. Όλα αυτά και άλλα πολλά όλοι τα βλέπουμε σήμερα ότι υπάρχουν, όλοι τα εννοούμε. Ο Θεός όμως σήμερα σε όλους εμάς ενεργεί με ένα ξεχωριστό τρόπο, ο οποίος μας παρέχει μία ξεχωριστή σοφία και μας δημιουργεί νέες συνθήκες ζωής που στηρίζονται στην αναγέννηση, στην ενότητα, στην αναμαρτησία, στην λογική του Θεού και μέσα από την νουθεσία μας εξασφαλίζει την ζωή την αιώνια, η οποία διά του Χριστού γίνεται σε εμάς ζωή ποιοτική και ποσοτική, άφθαρτη ζωή, αιώνια ζωή γεμάτη σοφία Θεού πάνω σε όλους τους τομείς.

 

~ Ονομάζουμε θεό τον άνθρωπο διότι είναι γεγραμμένο,’’ θεοί εστε και υιοί υψίστου πάντες’’, όμως λόγω της άγνοιας και της αποστροφής του από τον γεννήσαντα οργανισμό, τον Θεό, ανέπτυξε λογική η οποία το μόνο που δεν του δίνει είναι η θέωση.

 

~ Εμείς σήμερα αφού κατ’ αποκάλυψη Θεού είδαμε την διαφορά αλλάζουμε ρότα, έτσι δεν θα συμφωνούμε με αυτά που το σύστημα παράγει αν έχουν σαν βάση το ψέμα και την μεταθανάτια ζωή. Πριν από πολλά χρόνια με την δύναμη και θέληση του Θεού, ο οποίος ενέπνευσε μέσα μας τον διακαή πόθο του μη αποθανείν, έχουμε ξεκινήσει έρευνες μέσα στον Λόγο του Θεού αλλά και πάνω στην σοφία των ανθρώπων που δεν είναι παρά σοφία Θεού και αυτή, άλλο που ο καθένας κάνει αυτή πνευματική περιουσία του και αποσκοπεί σε υλικά οφέλη.

 

~Για να μην αναγκαστούμε να σπουδάσουμε όλα αυτά τα οποία έχει ο κόσμος και που για να τα μάθουμε χρειάζονται 1000 ζωές, ο Χριστός με τον δικό του τρόπο θέλησε να συντομεύσουμε τον χρόνο ώστε να πετύχουμε να φέρουμε την ζωή. Έτσι ζήτησε διά Πνεύματος Αγίου να διακατεχόμαστε σε καθημερινή βάση από το πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεστε κατά πάντα ευχαριστείτε. Για να το πετύχουμε όμως αυτό χρειάζεται να δημιουργήσουμε συνθήκες αφιέρωσης. Αυτή η αφιέρωση την οποίαν το σύστημα του κόσμου αποκλείει, είναι το άπαν. Αυτή εμπεριέχει την άφθαρτη ζωή, την μακάρια ζωή, την πανευδαίμονη ζωή. Σε μικρό χρονικό διάστημα η αφιέρωση στο αγιαστήριο μας δίνει την εξουσία μέσα από την αναγέννηση να πατάμε τους διακόπτες όποτε θέλουμε εμείς, ώστε να διατηρούμεθα νέοι κάθε στιγμή, κάθε χρονική περίοδο.

 

~ Ο Κύριος τόνισε, το πνεύμα εστί το ζωοποιόν. Ο μη αναγεννημένος άνθρωπος ομοιάζει με ένα αυτοκίνητο χωρίς μηχανή. Ο εγκέφαλος του βιολογικού μας σώματος είναι η μηχανή και αν δεν έχουμε μηχανή δεν θα ταξιδέψει ποτέ το αυτοκίνητο, το σώμα ημών.

 

~ Αυτό που λείπει είναι η σιωπή, η αφιέρωση και η χαρά του Αγίου Θεού. Αυτά μας εξασφαλίζουν ενέργεια. Αν θέλουμε ενέργεια που να ζωοποιεί το σώμα μας, δεν θα την βρούμε πουθενά , παρά μόνο αν υιοθετήσουμε το πνεύμα του Θεού και αρχίσουμε να αισθανόμαστε την παρουσία του στην ζωή μας.

 

~Η αγάπη στον Θεό και η χαρά δημιουργούν την βάση της ζωής. Ο Μωϋσής, ο Ηλίας, ο Ενώχ, ο Κύριος είχαν αυτή την αγάπη για τον Θεό και για τον συνάνθρωπο, ο οποίος Θεός τους εξασφάλισε με την παρουσία του την ανεκλάλητη χαρά η οποία τους πέρασε στον χώρο της αφθαρσίας. Άρα η παρουσία του Θεού στην καθημερινότητά μας, θα μας κάνει αυτάγαθους, θα μας κάνει άφθαρτους.

 

~Μωϋσής: Δεν ήθελε, δεν μπορούσε να αδιαφορήσει στην αλήθεια την οποία γνώρισε ότι είναι Εβραίος και ο λαός του καταδυναστεύονταν από τους Αιγυπτίους. Έτσι διαχώρισε την θέση του αδιαφορώντας για τον εαυτόν του αν θα χάσει την εξουσία που του είχαν δώσει οι Αιγύπτιοι. Έφυγε και προτίμησε την έρημο από το να επιλέξει το δικό του συμφέρον.

 

 

 

~Ηλίας: Το πνευματικό επίπεδο της εποχής του δεν του επέτρεπε να συλλάβει το ό,τι ο Θεός είναι πνεύμα. Νόμιζε ότι όπως αυτός ζει στο Ισραήλ κάπου και ο Θεός θα ζει. Έτσι έφυγε να ψάξει το σπίτι του Θεού, να συναντήσει τον Θεό αδιαφορώντας για την οποιαδήποτε ταλαιπωρία. Η αγάπη αυτή στον Θεό, έκανε τον Θεό να τον συναντήσει με σκοπό να του αποκαλύψει ότι είναι πνεύμα που διακατέχεται από ειρήνη, από εφορεία, από χαρά κ.λ.π. Αυτό έκανε τον Θεό να τον περάσει από την φθορά στην αφθαρσία.

 

 

 

~Ενώχ: Αρνήθηκε τον κόσμο και τις απολαύσεις αυτού ζητώντας μέσω της προσευχής του στον Θεό να μην ιδεί θάνατο. Η αγάπη αυτή που υπέδειξε στον Θεό, έκανε τον Θεό να τον περάσει από την φθορά στην αφθαρσία.

 

 

 

 

 

~Κύριος: Δεν επέλεξε με αθέμιτους τρόπους να εξουσιάσει τους ανθρώπους αλλά έδωσε την ζωή του για να γνωρίσουν οι άνθρωποι ότι ο Θεός είναι αγάπη και το σημαντικότερο δεν απείλησε κανέναν αλλά αντιθέτως τόνισε, όστις θέλει οπίσω μου ελθείν. Με το έργο αυτό τον ευλόγησε υπέρ κόρον ο Πατέρας του, ώστε να είναι στο διηνεκές Υιός του Θεού και Σωτήρας του κόσμου. Μέσα από την δική του θυσία ολοκληρώνεται ένας άνθρωπος σπουδάζοντας το μυστήριο Θεός με ό,τι συνεπάγεται αυτό.

 

 

 

~ Εμείς ως άνθρωποι πως λέμε ότι αγαπάμε τον Θεό και τον ζητάμε μόνο όταν έρχονται τα δύσκολα στην ζωή μας; Πώς τον αγαπάμε  αφού δεν τον ερευνάμε; Πώς τον αγαπάμε αφού δεν υπακούμε στις εντολές του; Καταλήγουμε λοιπόν πως η απόφαση, η ανυπόκριτη αγάπη, η παρουσία του Θεού στην ζωή μας παράγουν την ζωή, ενεργοποιώντας μέσα μας όλα τα στοιχεία που μας κάνουν αιώνιους. Η ζωή είναι εις χείρας ημών είτε το θέλουμε είτε όχι.

 

 

 

~Ο αδελφός φέρει μέρος σοφίας Θεού και όταν τον απορρίπτουμε δεν θα ολοκληρώσουμε την πνευματική μας υπόσταση κατά Θεό. Ο νόμος του Θεού εν ολίγοις φανερώνει τις προϋποθέσεις οι οποίες είναι, για να είμαστε εμείς καλά θα πρέπει να είναι και ο διπλανός μας καλά. Για να ζήσουμε εμείς θα πρέπει να ζήσει και ο διπλανός μας, ο αδελφός μας. Ο Κύριος τόνισε, το περίσσευμα του ενός στο υστέρημα του άλλου. Είναι ευαγγελική απαίτηση του Θεού να αγαπήσουμε Κύριο και Θεό μας εξ όλης της καρδίας, εξ όλης της διανοίας, εξ όλης της ισχύος αλλά και τον πλησίον μας ως εαυτόν.

 

 

 

~ Δεν μπορούμε να το συλλάβουμε άπαξ διαπαντός ότι το ίδιο το σώμα μαρτυρά βιολογικά την αγάπη που το διέπει, ώστε το ένα μέλος να στηρίζει το άλλο. Βλέπουμε την καρδιά, η οποία για να ζήσει καταλαβαίνει πως πρέπει να δώσει αίμα σε όλα τα όργανα. Βλέπουμε τον εγκέφαλο καμία κίνηση δεν κάνει και όμως ελέγχει 24 ώρες το 4ωρο όλο το σώμα. Δεν είναι μέγα θεϊκό μυστήριο! Βλέπουμε πως όταν σκοντάψουμε και πάμε να πέσουμε, όλα τα μέλη προσπαθούν να συμμετάσχουν στην πτώση ώστε να μην υποστεί ένα μόνο μέλος την πίεση ολόκληρη και πάθει ζημιά. Δεν είναι και εδώ να απορούμε με αυτό το μεγαλείο; Όταν τώρα κάποιος λέει εγώ να είμαι καλά, εγώ να περνάω καλά και οι άλλοι ας κάνουν ό,τι θέλουν, είναι λογική αυτή; Μα πώς είναι δυνατόν να σκεφτόμαστε έτσι, αφού ο Θεός έδωσε ιδιάζουσα μορφή σοφίας ώστε να έχουμε χρείαν ο ένας τον άλλον. Μόνο έτσι θα συμπληρωθούν τα ελλείποντα.

 

~Ο Χριστός έδωσε την ζωή του για να ζήσουμε και να φανερώσει ότι η βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί και οι βιαστές την αρπάζουν. Βασιλεία εννοεί να μας διέπουν τα στοιχεία του Θεού, οι ιδιότητες αυτού, οι καρποί, τα χαρίσματα και τα σημεία ώστε όλα αυτά να καταστήσουν την αφθαρσία στην ζωή μας. Μόνο έτσι θα κερδίσουμε μία ζωή ποιοτική και ποσοτική, ευτυχισμένη και ευλογημένη. Αφού ο Θεός δημιούργησε όλα αυτά δεν μπορεί να κάνει την ζωή μας αιώνια, άφθαρτη; Αν είναι δυνατόν, σίγουρα και μπορεί. Τι λείπει; Είναι απλό! Λείπει η δική μας αγάπη ως προς τον γεννήσαντα οργανισμό η οποία εκδηλώνεται ως εξής, ότι εκάμετε εις ένα τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εις εμέ εκάμετε καθώς ο ποιήσας και διδάξας ούτος ζήσεται. Επίσης, ο έχων τας εντολάς μου και φυλάττων αυτάς, εκείνος είναι ο αγαπών με· ο δε αγαπών με θέλει αγαπηθή υπό του Πατρός μου και εγώ θέλω αγαπήσει αυτόν και θέλω φανερώσει εμαυτόν και εάν τις με αγαπά, τον λόγον μου θέλει φυλάξει και ο Πατήρ μου θέλει αγαπήσει αυτόν και προς αυτόν ελευσόμεθα και μονήν παρ’ αυτώ ποιήσομε.

 

Εγκέφαλος: το μεγαλύτερο εκπαιδευτικό όργανο του ανθρώπου

 

Ο εγκέφαλος είναι το μεγαλύτερο εκπαιδευτικό όργανο του ανθρώπου. Αυτός ο εγκέφαλος στην αρχή της ζωής του, διαμορφώνεται πνευματικά από το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουμε. Ο μηχανισμός για να συλλαμβάνεις την σοφία του Θεού, για να ακούς το πνεύμα που ζωοποιεί, ξεκινά σε μεγαλύτερη ηλικία, αφού ο άνθρωπος μετανοήσει και αγαπήσει τον Θεό. Τότε, το εσωτερικό ενώνεται με το άπειρο. Αυτό δεν μπορεί να γίνει στην παιδική ηλικία. Γι’ αυτό, για την πορεία ενός ανθρώπου που έρχεται στον κόσμο, αλλά και για την εξέλιξή του, την κύρια ευθύνη την έχει το περιβάλλον του. Το περιβάλλον του καθενός, παίζει καθοριστικό και πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή μας, θετικό ή αρνητικό. Στην αρχή της ζωής μας, μέχρι να ενηλικιωθούμε, για πολλά χρόνια, είμαστε εγκλωβισμένοι στο περιβάλλον μας. Μάλιστα πολλοί είναι εγκλωβισμένοι για όλη τους την ζωή με τα πρέπει και τα μη. Ο λόγος, διότι δεν εξελίσσονται. Είναι άνθρωποι που πεθαίνουν στα 20 και θάβονται στα 80 ή στα 90, αλλά έχουν το ίδιο μυαλό που είχαν όταν ήταν παιδιά. Το μυαλό μας απεδείχθη, ότι είναι ο καλύτερός μας φίλος ή ο χειρότερός μας εχθρός. Εκεί κατοικεί ο Θεός, εκεί και ο διάβολος. Εκεί βρίσκεται η αλήθεια, εκεί και το ψέμα. Εκεί βρίσκεται η χαρά, εκεί και η θλίψη. Εκεί η αγάπη, εκεί και το μίσος. Εκεί η καλοσύνη, εκεί και η κακία. Εκεί η συγχώρεση και το έλεος, εκεί και η μνησικακία και ο εγωισμός. Σε αυτόν βρίσκεται η ζωή και ο θάνατος, η ασθένεια και η υγεία. Εκεί τελικά ο παράδεισος και η κόλαση του καθενός. Έχουμε το δικαίωμα της επιλογής. Και όπως ο Θεός μάς χάρισε ελεύθερη βούληση σε όλα, έτσι και σε αυτά τα θέματα μάς χάρισε ελευθερία να τα διεκδικήσουμε ή όχι. Ο Θεός δεν έφερε στην γη μία θρησκεία αλλά μία υπερεπιστήμη. Ακούς έναν υγιή θεόπνευστο Λόγο και αμέσως σου δίνει χαρά, τα κύτταρα χτυπούν παλαμάκια. Είναι εμπειρία αυτά που συντελούνται εξαιτίας του εγκεφάλου και οι δυνατότητες είναι άπειρες. Ο Κύριος μάς τις έδωσε, αφού είπε «τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει,» (Ιω. 14:12). Ο τρόπος; Η ζώσα πίστη.

 

Ο πνευματικός επενδύτης

Ο πνευματικός επενδύτης που είναι και πιο ισχυρός επενδύτης είναι ο Λόγος του Θεού, είναι η ζώσα φωνή του ζώντος Θεού η οποία όταν μπει μέσα μας θα νιώθουμε ισχυροί με εξουσίες θετικές στο ρήμα που θα εξέρχεται διά μέσου μας. Ο τρόπος ώστε ο Θεός να έρθει στη ζωή μας είναι αυτός που φανερώνουμε εδώ με το πνεύμα που ο Θεός εναπέθεσε μέσα μας, ώστε να τον αναπτύξουν οι άνθρωποι που είναι εδώ και όσοι δέχονται τον Λόγο του Θεού όχι σαν θρησκεία αλλά σαν έναν νέο τρόπο ζωής, σαν επιστήμη πάνω στη ζωή, πάνω στην αναγέννηση, πάνω στην διαπαιδαγώγηση, πάνω στην εξέλιξη, πάνω γενικότερα στην σοφία του Θεού η οποία εμπεριέχει όλους τους θησαυρούς του ουρανού και της γης και πάνω στην σοφία του κόσμου. Η οποία σοφία του κόσμου εκδηλώνεται καθημερινά μπροστά μας και δεν είναι παρά και αυτή σοφία του Θεού, όμως σήμερα δυστυχώς δεν γίνεται χρήση αγαθή, καλοπροαίρετη.