Ας ψάξουμε το Χριστό, ας
ψάξουμε το φως
Πιο παλιά έλεγα στον Θεό τα προβλήματά μου και αυτός
μου έλεγε διάβασε, μου έλεγε ζήτα τα της βασιλείας και τ’ άλλα θα γίνουν. Έτσι
και εγώ άρχισα να κάνω αυτό που μου έλεγε και άφησα σε αυτόν ότι με απασχολούσε
(το οποίο το θεωρούσα σημαντικό). Εξάλλου το λέει μη μεριμνήσητε περί της αύριον· διότι η αύριον θέλει μεριμνήσει τα
εαυτής, καθώς, ζητείτε
πρώτον την βασιλείαν του Θεού, και την δικαιοσύνην αυτού· και ταύτα πάντα
θέλουσι σας προστεθή.
Πάνω σε αυτό θέλω να πω και κάτι που μου είπε ο αδελφός
ο Βαγγέλης. Κάποτε ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος πηγαίνοντας στο σπίτι του έχασε
κάτι στο δρόμο και πήγε σε μια κολόνα που είχε φως και έψαχνε να βρει αυτό που
έχασε. Κάποιος τον ρώτησε «τι ψάχνεις εδώ;». «Έχασα κάτι», του απάντησε. «Και
δεν μου λες», του είπε, «εδώ το έχασες, στο φως;». «Όχι», του απάντησε, «μάλλον
εκεί στο σκοτάδι». «Τότε», τον ρώτησε, «γιατί ψάχνεις εδώ;». Και αυτός
απάντησε, «γιατί εδώ έχει φως». Έτσι και εμείς, να ψάχνουμε στο φως και θα
βρούμε τη ζωή, την αλήθεια και ας ξεχάσουμε αυτό που χάσαμε και που μέχρι χθες
νομίζαμε ότι ήταν σημαντικό. Αυτό δεν έχει καμιά αξία. Ας ψάξουμε το φως.
Ο Χριστός αδέλφια μου βρίσκεται πάντα μαζί μας και
ζωοποιείται διά Πνεύματος Αγίου, αφού το Άγιο Πνεύμα αυξάνει τη ζωή και την
ζώσα πίστη. Δεν χρειάζεται να μπαίνει ο φόβος στη ζωή μας για το αύριο, για το
μέλλον, για την σωτηρία της ψυχής και του σώματος. Όλα μπορούμε να τα
εξασφαλίσουμε με την αγάπη μας σε αυτόν αρκεί η αγάπη μας να συγκεντρωθεί στον
στόχο που είναι ο Χριστός και στην υγιαίνουσα διδασκαλία.
Δεν χρειάζεται να γυρίζουμε στα ίδια ώστε να
μακρηγορούμε για να γυρίσουμε στην χαμένη πατρίδα. Ο Χριστός έδωσε όλα τα μέσα
με μεγαλύτερο το μέγα έλεος. Ας πάρουμε στα χέρια μας τον Λόγο του Θεού και το
έλεος αυτού και η νίκη θα είναι δική μας. Δεν χρειάζεται να ασχολούμαστε με τον
κόσμο και την λογική αυτού. Δεν χρειάζεται να ασχολούμαστε με όλα τα υφιστάμενα
στερεότυπα (τι είπε ο ένας τι είπε ο άλλος) ασχολούνται άλλοι με αυτά. Δεν
χρειάζεται να ασχολούμαστε με τον εωσφορικό εγωισμό. Ας ασχοληθούμε σοβαρά με
την αναγέννηση του δικού μας κόσμου τον οποίον έχουμε μέσα μας ώστε η λογική
μας να γίνει λογική Θεού.
Ότι αγαθό εργάζεται ο άνθρωπος μένει εις τους αιώνες,
τον συνοδεύει. Είναι γραφικό, να μαζέψουμε αμάραντο θησαυρό ώστε εν καιρώ
χρείας να βρούμε τα στοιχεία εκείνα που θα μάς κρατούν σε ευφορία, σε ευεξία,
σε πνευματική πληρότητα. Όταν καταλάβουμε την αγάπη του Θεού θα προσκολληθούμε
κοντά του και θα νιώθουμε πάντα ερωτευμένοι με τον Χριστό, με το Πνεύμα το
Άγιο, με τον Πατέρα μας, αιώνια ερωτευμένοι θα είμεθα. Η χαρά αυτή θα τον
διατηρεί τον Θεό μέσα μας άφθαρτο και αθάνατο. Έτσι θα καταφέρουμε να γίνουμε
μέτοχοι, συμμέτοχοι, κληρονόμοι της απείρου κάλλους δόξης του.
Μιλήσαμε στην εκκλησία της Λαοδίκειας για ανθρώπους
που μένουν στην μέση. Εμείς δεν χρειάζεται να εμμένουμε σε αυτή τη στάση και να
αρεσκόμεθα στην ημιμάθεια. Χρειάζεται υπομονή και επιμονή πάνω στην υγιαίνουσα
διδασκαλία και οι καρποί του Αγίου Πνεύματος θα γίνουν η πνευματική μας
περιουσία. Τι την θέλουμε την περιουσία αν δεν έχουμε αγάπη, αν δεν έχουμε
σοφία, αν δεν έχουμε χαρά, αν δεν έχουμε ανθρώπους γύρω μας που μάς αγαπάνε
πραγματικά γι’ αυτό που είμαστε. Αυτά θα μάς ζωοποιούν κάθε στιγμή. Αυτή είναι
η πραγματική περιουσία. Ο Χριστός είπε, ζητείτε την βασιλεία του Θεού και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή.
Ο κόσμος σήμερα από τι πάσχει, από χρήματα; Όχι. Από
αγάπη πάσχει, πάσχει από σοφία, από ειρήνη Χριστού μέσα του, (η ειρήνη να έρθει
να σκηνώσει μέσα στον άνθρωπο ώστε να φύγουν οι ασθένειες, τα προβλήματα),
πάσχει από ταπεινοφροσύνη, πάσχει από ζώσα πίστη. Από αυτά πάσχει ο κόσμος, από
αυτά πάσχουμε. Αλλού ψάχνουμε λοιπόν, αλλού κοιτάμε, και από άλλα (υλικά)
νομίζουμε ότι πάσχουμε. Ας γίνουμε αδέλφια μου εμείς όλοι αυτό που θέλει ο Θεός
(και ας μη το καταλαβαίνουμε σήμερα τι θέλει να γίνουμε) και ο κόσμος θα
αλλάξει και αυτός από την καταστροφική πορεία του.