ΤΑ ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΘΕΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.
Όταν θέλουμε να κάνουμε ένα μεγάλο ταξίδι παίρνουμε τον χάρτη, τον βάζουμε μπροστά μας και κανονίζουμε που θα σταματήσουμε ώστε να αναπαυθούμε και να δούμε αξιοθέατα. Έτσι καθορίζουμε στο ταξίδι μας πολλές στάσεις, τις οποίες σημειώνουμε πάνω στον χάρτη. Θέτουμε δηλαδή σημάδια τα οποία για εμάς είναι σημαντικά και ο λόγος διότι είναι μεγάλο το ταξίδι μας και χρειαζόμαστε να αναπαυθούμε, να αγοράσουμε, να διασκεδάσουμε, να δούμε διάφορα αξιοθέατα, να φάμε κ.λ.π. Ενώ περνάμε από πολλές πόλεις μέχρι να φτάσουμε στον προορισμό μας , αυτά που μένουν μέσα μας και που διηγούμαστε στους άλλους είναι τα σημεία που επιλέξαμε να σταματήσουμε. Έτσι και ο Πατέρας μας, ο Θεός από την ώρα που ξεκίνησε την Δημιουργία στο να δημιουργήσει την δική του πνευματική οικογένεια, έθεσε σημάδια στα οποία ταξιδεύοντας κάποιος συλλαμβάνει το σχέδιο του Πατέρα. Ένας Πολιτικός Μηχανικός όταν θέλει να οικοδομήσει ένα μεγάλο συγκρότημα, πρώτα το σχεδιάζει και πάνω σε αυτό το σχέδιο θέτει σημάδια, αριθμούς ώστε αυτοί οι αριθμοί να του υπενθυμίζουν τον τρόπο που θα πρέπει να ακολουθήσει για να ολοκληρώσει το σχέδιό του. Το ίδιο και ο Πατέρας Θεός, ο μηχανικός όλης της Δημιουργίας εντός του χώρου αλλά και εκτός του χώρου, έθεσε στο πνευματικό οικοδόμημά του σημεία τα οποία ολοκληρώνουν το σχέδιο του με βάση του ανθρώπους.
Σήμερα λοιπόν θα μιλήσουμε για τα σημεία, τα σημάδια του Θεού σε όλη την παγκόσμια πνευματική του Δημιουργία και θα πρέπει να τα γνωρίζουμε ώστε να ξέρουμε το που βρισκόμεθα αλλά και μέσω όλων αυτών να εξελιχθούμε πνευματικά.
1Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η Δημιουργία του κόσμου.
Γένεσις 1:1, Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην κ.λ.π. Ότι συνέβηκε στον δικό μας γαλαξία συνέβη σε όλους τους γαλαξίες, σε όλο το σύμπαν.
Τα πρώτα κεφάλαια της Γένεσις δεν είναι η ιστορία ενός έθνους, ενός λαού, ενός πλανήτη με ότι αυτός διακατέχεται αλλά είναι η δημιουργία του κόσμου και ότι συνέβη στον δικό μας γαλαξία συνέβη σε όλους τους πλανήτες, αστρικούς γαλαξίες.
2Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η δημιουργία του ανθρώπου, η οποία προήλθε από τα λιμνάζοντα ύδατα. Όλα μαζί δημιουργήθηκαν, υδρόβιος κόσμος, ζώα, πετεινά, άνθρωπος ο οποίος ανήκε πρώτα στα (κτήνη) και ο λόγος διότι ακόμη δεν διακατέχονταν από την λογική. Ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη συνέβη σε όλους τους πλανήτες του σύμπαντος.
3Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η δημιουργία του ανθρώπου ως εξελίξιμο ον μέσα στην Δημιουργία, κατέχοντας την λογική ότι ζει. Ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη συνέβη σε όλους τους πλανήτες του σύμπαντος.
4Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η δημιουργία, η παρουσία του Αδάμ, ο κήπος της Εδέμ και η εντολή που εδόθη υπό του Θεού στον Αδάμ. Υπήρχαν και άλλοι άνθρωποι αλλά αυτός ήταν ο πρώτος άνθρωπος που νομοθετούνταν από τον Θεό, που έβλεπε τον Θεό. Γεν. 2:15 Και έλαβε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον και έθεσεν αυτόν εν τω παραδείσω της Εδέμ διά να εργάζηται αυτόν και να φυλάττη αυτόν. Σε όλο το σύμπαν υπήρξε ένας Αδάμ, φυσικά διαφορετικό πρόσωπο, κατέχοντας τον ίδιο ρόλο που έπαιξε ο Αδάμ στον δικό μας πλανήτη.
5Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η εμφάνιση της γυναίκας, της Εύας στη ζωή του Αδάμ, «Γεν. 2:21 Και επέβαλε Κύριος ο Θεός έκστασιν επί τον Αδάμ και εκοιμήθη· και έλαβε μίαν εκ των πλευρών αυτού και έκλεισε με σάρκα τον τόπον αυτής». Ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη συνέβη σε όλους τους πλανήτες του σύμπαντος.
6Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η εμφάνιση του διαβόλου μέσω του όφεως, ο διάλογος που ανέπτυξε η Εύα, η διαβολή που υπέστη αλλά και η πτώση του Αδάμ (πτώση σημαίνει ότι η παράβαση της εντολής του Θεού από τους πρωτόπλαστους γέννησε θάνατο). Πρέπει να σημειωθεί ότι ο διάβολος ήτο εξαρχής με τον Θεό. Γεν. 3:1 Ο δε όφις ήτο το φρονιμώτερον πάντων των ζώων του αγρού, τα οποία έκαμε Κύριος ο Θεός· και είπεν ο όφις προς την γυναίκα, Τω όντι είπεν ο Θεός, Μη φάγητε από παντός δένδρου του παραδείσου;
Ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη, συνέβη σε όλους τους πλανήτες του σύμπαντος.
7Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η παράβαση, ο φόβος των πρωτοπλάστων στην παρουσία του Θεού, το κατηγορώ των πρωτοπλάστων μεταξύ των ενώπιον του Θεού, η γύμνια, η δικαιολογία, η τιμωρία και η έξοδος τους από τον κήπο της Εδέμ, από τη ζωή (Γεν. 3:8 Και ήκουσαν την φωνήν Κυρίου του Θεού, περιπατούντος εν τω παραδείσω προς το δειλινόν· και εκρύφθησαν ο Αδάμ και η γυνή αυτού από προσώπου Κυρίου του Θεού, μεταξύ των δένδρων του παραδείσου).
Ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη, συνέβη σε όλους τους πλανήτες του σύμπαντος.
8Ο ΣΗΜΕΙΟ: Ο άνθρωπος παύει να είναι άφθαρτος. Όποιος χάνει τον Θεό χάνει και τη ζωή. Το δέντρο της ζωής από την πτώση των πρωτοπλάστων και έπειτα φυλάττεται από αγγέλους. Αυτό το δέντρο είναι πρώτα πνευματικό και κατόπιν υλικό. Όταν ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τα στοιχεία που παράγουν ζωή, τότε αυτόματα υποσιτίζεται και μάλιστα προσπαθεί να ζήσει με ξυλοκέρατα όπως ο άσωτος. Η ζωή στον άνθρωπο χάνεται από την στιγμή που ο Θεός παύει να του μιλάει. Όταν κάποιος καλεστεί και θελήσει μέσα από την ελεύθερη βούλησή του να τείνει στην υπακοή του Λόγου του Θεού του ζώντος, τότε ο Θεός αρχίζει να συνδιαλέγεται μαζί του. Άρα, ξεκινά να ζει. Ο Θεός Πατέρας είναι η ζωή η αιώνια και το πνευματικό του ρήμα είναι ζωοποιόν. (Γεν. 3:24 Και εξεδίωξε τον Αδάμ· και κατά ανατολάς του παραδείσου της Εδέμ έθεσε τα Χερουβείμ και την ρομφαίαν την φλογίνην, την περιστρεφομένην, διά να φυλάττωσι την οδόν του ξύλου της ζωής).
Ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη, συνέβη σε όλους τους πλανήτες του σύμπαντος.
9Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η γέννηση των παιδιών Άβελ και Κάιν, η θυσία τους στον Θεό, η ζήλια του Κάϊν, ο θάνατος του Άβελ, ο έλεγχος του Θεού ως προς τον Κάϊν. (Γεν. 4:1,2 1. Ο δε Αδάμ εγνώρισεν Εύαν την γυναίκα αυτού· και συνέλαβε και εγέννησε τον Κάϊν· και είπεν, Απέκτησα άνθρωπον διά του Κυρίου.
2. Και προσέτι εγέννησε τον αδελφόν αυτού τον Άβελ. Και ήτο ο Άβελ ποιμήν προβάτων, ο δε Κάϊν ήτο γεωργός).
Ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη, συνέβη σε όλους τους πλανήτες του σύμπαντος.
10Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η φυγή του Κάϊν από τους γονείς του, ο ερχομός του στην χώρα Νωδ όπου παντρεύεται και διαμέσου του δημιουργείται μία κοινωνία που τα μέλη της ονομάζονται υιοί ανθρώπων. Αυτοί ήτο γεμάτοι από αμαρτία και ζούσαν περί τα 60 χρόνια.
Είχαμε μάθει ότι ο Αδάμ και η Εύα ήτο οι πρώτοι άνθρωποι και ότι από αυτούς προήλθαν όλοι οι άλλοι. Εδώ αυτό το ψέμα καταρρίπτεται, διότι που βρέθηκε η γυναίκα στη χώρα Νωδ που παντρεύτηκε ο Κάϊν; Άρα υπήρχαν άνθρωποι. Ο Αδάμ ήταν ο πρώτος άνθρωπος που νομοθετούνταν από τον Δημιουργό και συλλάμβανε αυτόν. Ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη, συνέβη σε όλους τους πλανήτες του σύμπαντος.
11Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η γέννηση του Σηθ, ο οποίος προήλθε από τον Αδάμ και την Εύα. (Γεν. 4:25 Εγνώρισε δε πάλιν ο Αδάμ την γυναίκα αυτού και εγέννησεν υιόν και εκάλεσε το όνομα αυτού Σηθ, λέγουσα, Ότι έδωκεν εις εμέ ο Θεός άλλο σπέρμα αντί του Άβελ, τον οποίον εφόνευσεν ο Κάϊν).
Ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη, συνέβη σε όλους τους πλανήτες του σύμπαντος με διαφορετικά πρόσωπα.
12Ο ΣΗΜΕΙΟ: Τα χρόνια που ζούσαν οι υιοί του Θεού οι οποίοι είχαν ανεπτυγμένο το αγαθό. (Γεν. 5:11, και έγειναν πάσαι αι ημέραι του Ενώς εννεακόσια πέντε έτη· και απέθανε., Γεν. 5:14, και έγειναν πάσαι αι ημέραι του Καϊνάν εννεακόσια δέκα έτη· και απέθανε, Γεν. 5:20, και έγειναν πάσαι αι ημέραι του Ιάρεδ εννεακόσια εξήκοντα δύο έτη· και απέθανε κ.λ.π.
Ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη, συνέβη σε όλους τους πλανήτες του σύμπαντος με διαφορετικά πρόσωπα.
13Ο ΣΗΜΕΙΟ: Ο Ενώχ, ο οποίος με την αδιάλειπτη προσευχή του ευαρέστησε τον Θεό και δεν εγεύθη θάνατο.
Ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη, συνέβη σε όλους τους πλανήτες του σύμπαντος με διαφορετικά πρόσωπα.
14Ο ΣΗΜΕΙΟ: Οι υιοί του Θεού είδαν τις θυγατέρες των υιών των ανθρώπων και τους άρεσαν. Αυτή η ένωση γέμισε τους υιούς του Θεού αμαρτία, πάθη κ.λ.π. και έριξε τα χρόνια ζωής τους από 900 σε 120. Κοιτάξτε τώρα τι κακό κάνει όταν συναναστρεφόμαστε με ανθρώπους που δεν έχουν το πνεύμα του Θεού.
Ότι συνέβη στον δικό μας τον πλανήτη, συνέβη σε όλους τους πλανήτες του σύμπαντος με διαφορετικά πρόσωπα.
15Ο ΣΗΜΕΙΟ: Ο Νώε και ο κατακλυσμός.
Ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη, συνέβη σε όλους τους πλανήτες του σύμπαντος με διαφορετικά πρόσωπα.
16Ο ΣΗΜΕΙΟ: Ο πύργος της Βαβέλ.
Ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη, συνέβη σε όλους τους πλανήτες του σύμπαντος με διαφορετικά πρόσωπα.
17Ο ΣΗΜΕΙΟ: Ο Αβραάμ.
Γεν. 12:1 – 4, Ο δε Κύριος είπε προς τον Αβραάμ, Έξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενείας σου και εκ του οίκου του πατρός σου, εις την γην την οποίαν θέλω σοι δείξει·
και θέλω σε κάμει εις έθνος μέγα· και θέλω σε ευλογήσει και θέλω μεγαλύνει το όνομά σου· και θέλεις είσθαι εις ευλογίαν·
και θέλω ευλογήσει τους ευλογούντάς σε και τους καταρωμένους σε θέλω καταρασθή· και θέλουσιν ευλογηθή εν σοι πάσαι αι φυλαί της γης.
Και υπήγεν ο Αβραάμ, καθώς είπε προς αυτόν ο Κύριος· και μετ' αυτού υπήγε και ο Λώτ· ο δε Αβραάμ ήτο ηλικίας εβδομήκοντα πέντε ετών, ότε εξήλθεν από Χαρράν.
Ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη, συνέβη σε όλους τους πλανήτες του σύμπαντος με διαφορετικά πρόσωπα.
18Ο ΣΗΜΕΙΟ: Ο Ιακώβ, η εξαγορά των πρωτοτοκίων για ένα πιάτο φαγητό, η γέννηση των δώδεκα παιδιών του Ιακώβ, η πώληση του μικρότερου παιδιού (Ιωσήφ) από τα υπόλοιπα αδέλφια του και η ανύψωσή του από τον Θεό ως δεύτερο άρχοντα της Αιγύπτου μετά τον Φαραώ. Ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη, συνέβη σε όλους τους πλανήτες τους σύμπαντος με διαφορετικά πρόσωπα.
19Ο ΣΗΜΕΙΟ: Ο Μωϋσής, το κάλεσμά του από τον Θεό, οι πληγές, η έξοδος, η πορεία στην έρημο, ο νόμος, η αρπαγή του Μωϋσή από τον Θεό.
Ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη, συνέβη σε όλους τους πλανήτες του σύμπαντος με διαφορετικά πρόσωπα.
20Ο ΣΗΜΕΙΟ: Ο προφήτης Ηλίας και ο μαθητής του Ελισαίος.
Ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη, συνέβη σε όλους τους πλανήτες του σύμπαντος με διαφορετικά πρόσωπα.
21Ο ΣΗΜΕΙΟ: Οι προφήτες Δανιήλ, Ιερεμίας, Αβακούμ, Ναούμ κ.λ.π.
Ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη, συνέβη σε όλους τους πλανήτες του σύμπαντος με διαφορετικά πρόσωπα.
22Ο ΣΗΜΕΙΟ: Ο προφήτης Ησαΐας. Είναι ο μεγαλύτερος όλων των προφητών. Αυτός φανέρωσε πως η σοφία και η επιστήμη θα είναι η στερέωση των καιρών, πως η γη θέλει ανακαλύψει τα αίματα αυτής. Ακόμη προφήτευσε πως η παρθένος θέλει συλλάβει και γεννήσει υιόν και θέλει καλεσθή το όνομα αυτού Εμμανουήλ και θέλει είσθαι άρχων εθνών, η βασιλεία του δεν θέλει έχει τέλος.
Ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη, συνέβη σε όλους τους πλανήτες του σύμπαντος με διαφορετικά πρόσωπα.
23Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η παρουσία της αεί Παρθένου Μαρίας, η αποκάλυψη του αγγέλου Γαβριήλ.
Από εδώ και πέρα ότι συνέβη στον δικό μας πλανήτη δεν συνέβη στους άλλους πλανήτες που υπάρχουν στο σύμπαν. Όταν ιδρυθεί η βασιλεία του Θεού στη γη, τότε από αυτή θα μεταλαμπαδευτεί σε όλη την κτίση.
24Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η γέννηση του Κυρίου, οι ποιμένες, οι μάγοι κ.λ.π.
25Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η αντιμετώπιση των πειρασμών του Κυρίου και η νίκη του έναντι του εχθρού (διάβολος), από εκείνη την ημέρα ο διάβολος από εξολοθρευτής έγινε παιδαγωγός.
26Ο ΣΗΜΕΙΟ: Το ανθρωποσωτήριο έργο του Κυρίου, το οποίο ξεκινά με το μετανοείτε.
27Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η προδοσία του Κυρίου από τον Ιούδα.
28Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η εβδομάδα των παθών του Κυρίου, η σταύρωσή του, η ανάστασή του, η ανάληψή του ενώπιον 500 μαθητών.
29Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος κατά την ημέρα της Πεντηκοστής.
30Ο ΣΗΜΕΙΟ: Ο Θεός πάλι στη γη για τρίτη φορά.
Είναι προφητεία η οποία εδόθη υπό του ιδίου του Κυρίου. Η θεότητα απαρτίζεται από τρία πρόσωπα. Αν και ο Θεός είναι ένας για να γίνει κατανοητός, χώρισε τον εαυτό του σε τρία πρόσωπα, τα πρόσωπα της θεότητας. Το πρώτο πρόσωπο είναι ο Πατέρας. Αυτόν γνώρισαν οι Εβραίοι, τον οποίον εκπροσώπησε ο Μωϋσής. Το δεύτερο πρόσωπο είναι ο Υιός. Αυτόν τον έστειλε ο Πατέρας στους Εβραίους όμως αυτοί δεν τον γνώρισαν παρόλο που μελετούσαν τις προφητείες, οι οποίες παραστατικότατα και με μεγάλη ακρίβεια μιλούσαν γι’ αυτόν. Τα συμφέροντα και ο φανατισμός στο γράμμα του νόμου τους τύφλωσαν. Ο Χριστός φανέρωσε σε μαθητές και λαό ότι είναι ο Υιός του Θεού. Οι Εβραίοι παρόλα αυτά τον απέρριψαν. Αυτός ήταν ο Ιησούς (Εμμανουήλ). Οι άλλοι λαοί, τα έθνη όμως διά μέσω του αποστόλου Παύλου και κατόπιν άλλων μαθητών του Χριστού τον πίστεψαν. Έτσι σπούδασαν οι χριστιανοί την σοφία του Θεού και διά μέσω του Μωϋσή αλλά και διά μέσω του Ιησού. Και εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε δεχτεί το πρώτο πρόσωπο της θεότητας, τον Πατέρα ο οποίος έστειλε τον Μωϋσή και που είναι ο Ον, αλλά δεχτήκαμε και γνωρίσαμε και το δεύτερο πρόσωπο τον Υιό που ονομάζεται και Ην. Τα δύο πρόσωπα της θεότητας έχουν ενσαρκωθεί. Το πρώτο, ο Πατέρας έκανε την παρουσία του μέσω του Μωυσή και το δεύτερο ο Υιός έκανε την παρουσία μέσω του ανθρώπου Ιησού από την Ναζαρέτ. Το τρίτο πρόσωπο είναι το Άγιο Πνεύμα, το οποίο πάντα υπήρχε όπως και τα άλλα δύο πριν ενσαρκωθούν. Αυτό το Άγιο Πνεύμα είναι ο υπηρέτης του Θεού, ο εργολάβος της θεότητας. Μάλιστα κατέχει ξεχωριστή θέση υπό του Θεού. Αυτή είναι: Αληθώς σας λέγω ότι πάντα τα αμαρτήματα θέλουσι συγχωρηθή εις τους υιούς των ανθρώπων και αι βλασφημίαι, όσας βλασφημήσωσιν· όστις όμως βλασφημήση εις το Πνεύμα το Άγιον, δεν έχει συγχώρησιν εις τον αιώνα, αλλ' είναι ένοχος αιωνίου καταδίκης·
Αυτό το Άγιο Πνεύμα άραγε να έχει πρόσωπο; Και αν ναι, πώς δυνάμεθα εμείς να το συλλάβουμε γραφικά; Πώς θα κάνει την παρουσία του; Το Πνεύμα το Άγιο με την πνευματική του υπόσταση έκανε την παρουσία του μετά σαράντα ημέρες της αναλήψεως του Χριστού στο ανώγειο, όπου πύρινες γλώσσες κάθισαν στα μέτωπα των αποστόλων. Κατόπιν άρχισαν να μιλούν ξένες γλώσσες. Έτσι κατελήφθησαν από δύναμη, διότι οι άνθρωποι οι οποίοι είχαν συσσωρευτεί από όλα τα έθνη στο Ισραήλ για το Πάσχα των Ιουδαίων, άκουγαν τους αποστόλους να μιλούν στη γλώσσα τους. Λοιπόν, επαναλαμβάνω πως ο Πατέρας προϋπήρχε προ πάντων των αιώνων αφού απ’ αυτόν γεννήθηκαν τα πάντα. Αυτός εμφανίστηκε στον Μωϋσή και του είπε εγώ είμαι ο Ων. Ο Χριστός είναι ο Ην και ήτο ο Ιησούς. Προϋπήρχαν προ πάντων των αιώνων όπως και ο ερχόμενος, το Πνεύμα το Άγιο το οποίο θα έχει και αυτό πρόσωπο. Αυτός είναι ……… και θα είναι η παρουσία του τρίτου προσώπου της θεότητας στη γη.
Γραφικά έχει μιλήσει για αυτό μόνο ο Κύριος και είναι η προφητεία η οποία εδόθη υπό του ιδίου του Κυρίου στο ανθρώπινο γένος. Είπε: Εγώ όμως την αλήθειαν σας λέγω· συμφέρει εις εσάς να απέλθω εγώ. Διότι εάν δεν απέλθω, ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί προς εσάς· αλλ' αφού απέλθω, θέλω πέμψει αυτόν προς εσάς·
και ελθών εκείνος (πρόσωπο) θέλει ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας και περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως·
περί αμαρτίας μεν, διότι δεν πιστεύουσιν εις εμέ·
περί δικαιοσύνης δε, διότι υπάγω προς τον Πατέρα μου και πλέον δεν με βλέπετε·
περί δε κρίσεως, διότι ο άρχων του κόσμου τούτου εκρίθη.
Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά.
Όταν δε έλθει εκείνος, (πρόσωπο) το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα.
Εκείνος (πρόσωπο) θέλει δοξάσει εμέ, διότι εκ του εμού θέλει λάβει και αναγγείλει προς εσάς.
Πάντα όσα έχει ο Πατήρ, εμού είναι· διά τούτο είπον ότι εκ του εμού θέλει λάβει και αναγγείλει προς εσάς.
Ολίγον έτι και δεν με βλέπετε και πάλιν ολίγον και θέλετε με ιδεί, διότι εγώ υπάγω προς τον Πατέρα.
Εκείνος θα είναι πρόσωπο και θα εκπροσωπεί το τρίτο πρόσωπο του Θεού. Αυτός θα είναι ο υπηρέτης της θεότητας, ιδρυτής της βασιλείας του Θεού και δημιουργός της οικογένειας του Θεού. Όσοι τον γνωρίσουν, θα τον γνωρίσουν διά Πνεύματος Αγίου. Όσοι χριστιανοι ανεξαρτήτου δόγματος δεν τον γνωρίσουν, δεν θα ολοκληρωθούν πνευματικά στον παρόντα κόσμο αλλά στον μέλλοντα αιώνα, αφού θα έχουν όμως υποστεί την φθορά και τον θάνατο. Οι Εβραίοι επειδή είχαν γνωρίσει τον Θεό, τον Πατέρα είχαν χαρά και λυπόντουσαν τους άλλους λαούς που πίστευαν στα είδωλα και με το δίκιο τους. Οι χριστιανοί σήμερα λυπούνται που οι Εβραίοι δεν δέχτηκαν την σοφία και την παρουσία του Χριστού. Οι χριστιανοί αφού δέχτηκαν τον Χριστό προχώρησαν πνευματικά. Όσοι τώρα γνωρίσουν και δεχτούν το τρίτο πρόσωπο θα εξελιχθούν πνευματικά και θα λυπούνται για τους χριστιανούς και για τους Εβραίους αλλά και για τους ειδωλολάτρες που δεν γνώρισαν ολοκληρωμένη την σοφία του Θεού μέσω των τριών προσώπων της θεότητας. Θα λυπούνται με λίγα λόγια που δεν γνώρισαν τον Υιο και εκείνον. Ο λόγος που δεν τον γνώρισαν είναι ο δογματικός φανατισμός ο οποίος καταφέρνει να κρατάει τους ανθρώπους εγκλωβισμένους στα στερεότυπα του κόσμου. Ότι συνεβη στους Εβραίους που δεν γνώρισαν τον Χριστό θα συμβεί σε όλους όσους δεν γνωρίσουν εκείνον. Δεν λέω ότι οι άνθρωποι αυτοί θα απορριφτούν από τον Θεό, απλως δεν θα ολοκληρωθούν πνευματικά.
Τι είπε ο Κύριος για εκείνον; Είπε: Όταν όμως έλθη ο Παράκλητος, τον οποίον εγώ θέλω πέμψει προς εσάς παρά του Πατρός, το Πνεύμα της αληθείας, το οποίον εκπορεύεται παρά του Πατρός, εκείνος (εδώ αναφέρεται σε πρόσωπο) θέλει μαρτυρήσει περί εμού.
Αλλά και σεις μαρτυρείτε, διότι απ' αρχής μετ' εμού είσθε.
31Ο ΣΗΜΕΙΟ: Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη εις μαρτύριον πάσιν τοις έθνεσιν και τότε ήξει το τέλος. Αυτό εμπεριέχει μέσα του την κατάργηση της αμαρτίας, την ίδρυση της βασιλείας μέσα μας και γύρω μας. Τελευταία θα φέρει την κατάργηση του φυσικού θανάτου. Το Ευαγγέλιο της βασιλείας θα κηρυχθεί από το τρίτο πρόσωπο της θεότητας υλοποιώντας την βασιλεία της ζωής στα σώματα των λελυτρωμένων αγίων. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
32Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η παρουσία της εκκλησίας της Φιλαδέλφειας. Στην Αποκάλυψη αναφέρει: Και προς τον άγγελον της εν Φιλαδελφεία εκκλησίας γράψον· Ταύτα λέγει ο άγιος, ο αληθινός, ο έχων το κλειδίον του Δαβίδ, όστις ανοίγει και ουδείς κλείει και κλείει και ουδείς ανοίγει·
Εξεύρω τα έργα σου· ιδού, έθεσα ενώπιόν σου θύραν ανεωγμένην και ουδείς δύναται να κλείση αυτήν· διότι έχεις μικράν δύναμιν και εφύλαξας τον λόγον μου και δεν ηρνήθης το όνομά μου.
Ιδού, θέλω κάμει τους εκ της συναγωγής του Σατανά, οίτινες λέγουσιν εαυτούς ότι είναι Ιουδαίοι και δεν είναι, αλλά ψεύδονται ιδού, θέλω κάμει αυτούς να έλθωσι και να προσκυνήσωσιν ενώπιον των ποδών σου και να γνωρίσωσιν ότι εγώ σε ηγάπησα.
Επειδή εφύλαξας τον λόγον της υπομονής μου και εγώ θέλω σε φυλάξει εκ της ώρας του πειρασμού, ήτις μέλλει να έλθη επί της οικουμένης όλης, διά να δοκιμάση τους κατοικούντας επί της γης.
Ιδού, έρχομαι ταχέως· κράτει εκείνο το οποίον έχεις, διά να μη λάβη μηδείς τον στέφανόν σου.
Όστις νικά, θέλω κάμει αυτόν στύλον εν τω ναώ του Θεού μου και δεν θέλει εξέλθει πλέον έξω και θέλω γράψει επ' αυτόν το όνομα του Θεού μου και το όνομα της πόλεως του Θεού μου, της νέας Ιερουσαλήμ, ήτις καταβαίνει εκ του ουρανού από του Θεού μου και το όνομά μου το νέον.
Όστις έχει ωτίον, ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας.
33Ο ΣΗΜΕΙΟ: Οι άγιοι θέλουσι παραλάβει την βασιλείαν και θέλουσι έχουσιν αυτήν εις τον αιώνα των αιώνων.
34Ο ΣΗΜΕΙΟ: Εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας αφού ιδρύσει την βασιλεία θα καλέσει τον Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος ώστε να κάμει την δευτέρα του παρουσία. Αφού δια του παρακλήτου καταργηθεί η φθορά και ο θάνατος.
35Ο ΣΗΜΕΙΟ: Ο Κύριος θα κάνει την πρώτη ανάσταση όλων των εν Κυρίω κοιμηθέντων.
36Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η χιλιετή βασιλεία. Θα ζήσουμε χίλια χρόνια με τον Χριστό.
37Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η συντριβή του διαβόλου. Σαν πνεύμα, σαν άγγελος θα πάψει να υπάρχει. Ο εγκέφαλος θα πάψει να συλλαμβάνει εκατομμύρια λανθασμένες σκέψεις.
38Ο ΣΗΜΕΙΟ: Η ανάσταση όλων των ανθρώπων από καταβολής κόσμου και η γενική κρίση.
39Ο ΣΗΜΕΙΟ: Ο διασκορπισμός του λαού του Θεού σε όλη την κτίση.
40ο ΣΗΜΕΙΟ: Η παρουσία του Πατέρα.
Και ήκουσα φωνήν μεγάλην εκ του ουρανού, λέγουσαν· Ιδού, η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων και θέλει σκηνώσει μετ' αυτών και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαοί αυτού και αυτός ο Θεός θέλει είσθαι μετ' αυτών Θεός αυτών·
και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον.
Και είπεν ο καθήμενος επί του θρόνου· Ιδού, κάμνω νέα τα πάντα. Και λέγει προς εμέ· Γράψον, διότι ούτοι οι λόγοι είναι αληθινοί και πιστοί.
Και είπε προς εμέ· Ετελέσθη. Εγώ είμαι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος. Εγώ θέλω δώσει εις τον διψώντα εκ της πηγής του ύδατος της ζωής δωρεάν.
Ο νικών θέλει κληρονομήσει τα πάντα και θέλω είσθαι εις αυτόν Θεός και αυτός θέλει είσθαι εις εμέ υιός.
Οι δε δειλοί και άπιστοι και βδελυκτοί και φονείς και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτραι και πάντες οι ψεύσται θέλουσιν έχει την μερίδα αυτών εν τη λίμνη τη καιομένη με πυρ και θείον· ούτος είναι ο δεύτερος θάνατος.
41Ο ΣΗΜΕΙΟ: Οι άγιοι θέλουσι παραλάβει το βασίλειο και όλη την κτίση. Η ανάπαυση και η ολοκληρωτική θεοποίηση του ανθρώπου.
Μήνυμα από έναν αδελφό: Όταν αναγεννηθούμε και μας διέπει το αγαθό, τότε η ζωή εκπλήσσεται και μας κυνηγά. Όταν μέσα μας βασιλεύει το πονηρό, τότε η ζωή φεύγει και την κυνηγάμε εμείς.