Ποιος είναι αιρετικός. Αιρετικός είναι αυτός που αποκαλεί τον συνάνθρωπό του αιρετικό επιπόλαια, χωρίς επίγνωση των πραγμάτων που συντελούνται στη ζωή του συνανθρώπου του και ο λόγος που τον αποκαλεί αιρετικό είναι διότι δεν ανήκει στην ίδια εκκλησία, στο ίδιο δόγμα, στην ίδια οργάνωση με αυτόν. Αν το ψάξει διά Πνεύματος Αγίου αυτός που κατηγορεί, θα δει ότι δεν έχει καμία σχέση ουσιαστική με τις αρχές και τις επιδιώξεις του Θεού ή και αν ακόμη νομίζει ότι έχει επειδή ακολουθεί μια θρησκεία, θα διαπιστώσει πως όταν χάνουν έδαφος τα συμφέροντά του ή οι προσωπικές του φιλοδοξίες ενώπιον των συνανθρώπων του κάποια στιγμή στη ζωή του, τότε εκείνη την στιγμή θα επιδιώξει με αθέμιτους τρόπους να φρουρήσει αυτά τα συμφέροντα. Στην συνδιαλλαγή αυτή με όσους επιδιώκουν να κερδίσουν το οτιδήποτε απ’ αυτόν, τον υποτιθέμενο άνθρωπο του Θεού, θα δει μέσα του έναν άλλον νόμο να εμφανίζεται ως φυσιολογικός στη ζωή του, ο νόμος της αμαρτίας, χάνοντας έξαφνα όλο το πνευματικό οικοδόμημα θρησκευτικό το οποίο είχε υιοθετήσει ως αληθινό για τον εαυτό του και στο οποίο διαμόρφωσε την συνείδησή του αυτοαποκαλούμενος ως μη αιρετικός. Η μετάνοια, η αναγέννηση, η θυσία, η ζώσα πίστη, η ταπεινοφροσύνη, καταργούν την αίρεση που έχουμε με τον Θεό και με τον συνάνθρωπο διότι η αμαρτία δουλεύει μέσα σε όλους μας μυστηριωδώς αφού έχουμε άγνοια του ουσιαστικού θελήματος του Θεού και είναι λάθος να κατηγορούμε τους άλλους ως αιρετικούς αφού όλοι είμεθα έναντι του θελήματος του Θεού. Αιρετικός είναι με λίγα λόγια αυτός που αποκαλεί τον άλλον αιρετικό, εγωιστής είναι αυτός που αποκαλεί τον άλλον εγωιστή, κ.λπ.. Σοφός και άνθρωπος του Θεού είναι αυτός που δεν προτρέχει να βγάλει εύκολα συμπεράσματα αλλά κάνει την δουλειά που του εμπιστεύθηκε ο Θεός με υπευθυνότητα και αφήνει τον Θεό να κάνει την κρίση για τον οποιονδήποτε συνάνθρωπο, φίλο, εχθρό, αδελφό ώστε να μην γίνει, άθελά του με την δική του στάση ή κρίση, θεομάχος. Άλλα λοιπόν τα μάτια του ανθρώπου, άλλα τα μάτια του λαγού, άλλα της κουκουβάγιας, άλλα του Θεού! Ας αποκτήσουμε τα μάτια του Θεού και να είμαστε σίγουροι ότι μόνο τον εαυτό μας θα αποκαλούμε αιρετικό και μόνο τον εαυτό μας θα κρίνουμε και αυτόν μόνο θα διορθώνουμε όταν εισέλθει μέσα μας ο Άγιος Θεός. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.