Η ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ ΚΑΤΑ ΘΕΟ

 

Η ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ ΚΑΤΑ ΘΕΟ ΜΑΣ ΚΑΘΙΣΤΑ ΥΙΟΥΣ ΚΑΙ ΘΥΓΑΤΕΡΕΣ ΑΥΤΟΥ.

 

Αδελφάκια μου αγαπημένα.

 

Η οικονομία του Θεού που σημαίνει η σοφία του Θεού ενήργησε θετικά για όλους εμάς ώστε από παιδικής ηλικίας να υπάρχει στο υποσυνείδητό μας Θεός. Με την πάροδο του χρόνου και με την ενηλικίωσή μας αυτός ο Θεός εργάζεται πάλι σήμερα διά Πνεύματος Αγίου μέσα στον χώρο αυτό, ώστε όλοι εμείς να μπορέσουμε από το υποσυνείδητο που υπάρχει ο Θεός να ανεβάσει αυτόν διά Πνεύματος Αγίου και διά του Ευαγγελίου στο συνειδητό, ώστε όλοι εμείς να εννοήσουμε την μέγιστη αποστολή μας και την παρουσία μας μέσα στην δημιουργία. Κατόπιν να μπορέσουμε να εντάξουμε όλα αυτά τα στοιχεία που μας αποκαλύπτει σήμερα ο Θεός, όλα εκείνα τα ρήματα του Αγίου Θεού τα οποία θα μας βοηθήσουν και θα μας αγκιστρώσουν ώστε να εννοήσουμε όλα τα αποκεκρυμμένα μυστήρια που υπάρχουν στον Θεό Πατέρα και στην δημιουργία αυτού, με σκοπό όλοι εμείς να μπορέσουμε να γίνουμε ο άνθρωπος εκείνος τον οποίον ο Θεός προείδε και διά του οποίου έδωσε ο Υιός την ζωήν του λύτρο αντί πολλών. Διότι ο άνθρωπος δεν είναι αυτό που βλέπουμε αλλά αυτό το οποίο ο Θεός θέλησε να είναι και αυτό είναι ότι ο άνθρωπος εδημιουργήθη κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του Θεού. Όμως χρειάζεται διαπαιδαγώγηση για να επιτευχθεί το καθ’ ομοίωση. Οι αιώνες, η γνώση, η διαπαιδαγώγηση θα πραγματοποιήσει το μέγιστο αυτό έργο. Κατόπιν όλοι εμείς πρέπει να εννοήσουμε τα μυστήρια εκείνα που υπάρχουν στο Ευαγγέλιο του Χριστού ώστε να γίνουμε Θεού παιδιά με Θεού σοφία, με Θεού χαρίσματα, με Θεού δυνάμεις, με Θεού ταπείνωση και με Θεού αγάπη ως προς το Θεό και ως προς τον συνάνθρωπο. Τελευταία να εννοήσουμε και να μπορέσουμε να εντάξουμε στη ζωή μας τον τρόπο της κατά Θεό αναγέννησης ώστε να εξαφανίσουμε το αμαρτωλό στοιχείο από τη ζωή μας και από όλο τον πλανήτη. Καθώς όλοι μαζί να βάλουμε τέλος και στον αιώνα της αμαρτίας, ώστε διά της μετανοίας και της αναγέννησης να έλθει στον κόσμο η παλιγγενεσία, η γέννηση του καθενός από τον Θεό, την οποία πολλοί άνθρωποι αναγεννημένοι περιμένουν ώστε να απαλλαχτούν από την ουσιαστική ανυπαρξία του αγαθού, από την αμαρτία, από την φθορά και τελευταία από τον θάνατο. Σήμερα το Άγιο Πνεύμα σε όλους εμάς και στο χώρο αυτό ενεργεί ουσιαστικά ώστε να εννοήσουμε την πολυποίκιλη αποκεκρυμμένη σοφία που διακρίνει τον Θεό με όλα τα παράγωγα αυτού. Η λύση και η αποκωδικοποίηση όλων αυτών των μυστηρίων που αφορούν την εξέλιξή μας, τη ζωή μας, τον Θεό ξεκινά από το Ευαγγέλιο του Χριστού και στη συνέχεια από την εμφάνιση του Παράκλητου, του Αγίου Πνεύματος στη ζωή μας. Ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος με το άψογο πνευματικό παράδειγμά του και την αξιοπρεπή ευλογημένη ουσιαστική και δυναμική αποστολή έναντι Θεού και ανθρώπου θα φανερώσει στον καθένα μας το απ’ αιώνων αποκεκρυμμένο μυστήριο και τον τρόπο σωτήριας. Καθώς τον τρόπο επανένταξης του ανθρώπου στον ουράνιο Άγιο αγαθό χώρο όπου εκεί υπάρχει η ανυπόκριτη αγάπη, υπάρχει η άφθαρτη ζωή, υπάρχει ο Θεός, τα οποία στοιχεία ο Θεός χαρίζει διά της καλλιέργειας του Αγίου Ευαγγελίου. Ο αδελφός όλων ημών και απόστολος του Κυρίου Παύλος στην προς δευτέρα Τιμόθεου επιστολή του στο α΄ κεφ. στον 10 στίχο φανερώνει σε όλον τον πιστεύσαντα κόσμο τα εξής: Φανερωθείσαν δε τώρα μας τονίζει διά της επιφανείας του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, όστις κατήργησε μεν τον θάνατον, έφερε δε εις φως την ζωήν και την αφθαρσίαν διά του Ευαγγελίου. Εις το οποίον ετάχθην εγώ κήρυξ και απόστολος και διδάσκαλος των εθνών. Για να επιτευχθεί όμως αυτό το μεγαλείο στη ζωή των χριστιανών, θα πρέπει οι χριστιανοί να τείνουν στην ειλικρινή αφιέρωση και στην πίστη των έργων, αφιερώνοντας τον χρόνο τους ο οποίος σήμερα φεύγει ανεπιστρεπτί αξιοποιώντας αυτόν για μικρότητες υλικές, ώστε ο Θεός να διαφωτίσει τον άνθρωπο αυτόν που ερευνά ώστε να αναγεννηθεί και να βρει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα τον κάνουν Θεό. Πολλοί λένε ότι εδώ ζούμε για να κάνουμε καλά έργα ώστε όταν πεθάνουμε να πάμε στον ουρανό και ανάλογα με τα έργα μας θα ταχθούμε δεξιά ή αριστερά. Είναι λάθος αυτός ο όρος. Εδώ υπάρχουμε για ένα σκοπό. Από την ώρα που εννοούμε το κάλεσμα του Χριστού να τείνουμε με όλες τις δυνάμεις μας προς την διαπαιδαγώγησή μας και την αναγέννησή μας η οποία αναγέννηση δεν σταματά, συνεχίζεται με επιτεύγματα πνευματικά και υλικά πάνω σε όλους τους τομείς οι οποίοι πάντα θα κεντρίζουν το ενδιαφέρον μας αιώνια. Και αυτά θα μας εξασφαλίσουν την κατά Θεό ζωή και τελευταία το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση. Ο Πατέρας σήμερα εργάζεται, ο Υιός εργάζεται, το Άγιο Πνεύμα εργάζεται και ο λαός του Θεού πρέπει αιώνια να εργάζεται. Τι να εργάζεται; 1) την σοφία του Θεού και 2) τα επιτεύγματα του πνεύματος. Πολλοί βαριούνται ή αφιερώνονται σε μικρότητες υλικές μη εννοώντας ποτέ τον Θεό και το ρόλο ύπαρξής τους καθώς και ότι ο καιρός που δίνεται διά την αναγέννησή τους τελειώνει διά της φθοράς και ότι ο χρόνος φεύγει ανεπιστρεπτί. Σίγουρα στο τέλος το καταλαβαίνει ο άνθρωπος το λάθος που κάνει στο να αδιαφορήσει στο κάλεσμα του Χριστού, όμως τότε είναι αργά. Σήμερα όμως το Άγιο Πνεύμα φροντίζει ώστε όλοι μας να εννοήσουμε τον κόσμο, τον χρόνο και την μέγιστη αποστολή μας ώστε να τείνουμε με όλες μας τις δυνάμεις για την αναγέννηση και την ανοικοδόμηση του εαυτού μας και όλου του χριστιανικού κόσμου και κατόπιν όλων των εθνών. Διότι οι υιοί και οι θυγατέρες δεν θα παρουσιάσουν ως ερέθισμα στο να ακολουθήσουν οι άνθρωποι τον Θεό, μία νέα θρησκεία αλλά μία νέα ζωή, την αιώνια ζωή, την άφθαρτη ζωή η οποία θα διέπεται από σοφία Θεού συναρπάζουσα.

 

Ας πάρουμε όμως τα θέματα εκείνα που θα μας απασχολήσουν στη σημερινή ομιλία με την σειρά ώστε να αποκωδικοποιήσουμε τον Θεό Πατέρα, την δημιουργία, τον Υιό, το Ευαγγέλιό του, τον Παράκλητο και τελευταία τον λαό του Θεού.

 

Πρώτον, τι είναι ο Θεός; Ο Θεός αναφέρεται προφητικά ότι είναι απάτωρ, αμήτωρ, αγενεολόγητος, μήτε έχων αρχή ημερών μήτε τέλος ζωής, βασιλεύς ειρήνης, αγάπης και δικαιοσύνης. Δεύτερον, ο Θεός είναι πνεύμα ο οποίος πνευματικά δύναται να ενεργεί και να εξελίσσει τον άνθρωπο που έχει καλή προαίρεση και πνεύμα όχι μόνο ζωής αλλά τον άνθρωπο που έχει πνεύμα ζωοποιόν. Ζωή έχουν τα ζώα και οι άνθρωποι που δεν ξέρουν γιατί ζουν. Ζωοποιόν πνεύμα όμως έχουν όσοι καταλαβαίνουν ότι ζουν και ερευνούν τα στοιχεία της ζωής, ώστε να αποβάλλουν ότι στερεί και καθιστά υπόδουλη τη ζωή. Αυτός που έχει πνεύμα ζωοποιόν εννοεί τον Θεό και τον ζητά μέρα νύχτα, διότι γνωρίζει ότι δεν πρέπει να απομακρυνθεί από τον γεννήσαντα αυτόν Θεό αλλά να ενωθεί μαζί του. Τρίτον, ο Θεός αφήνεται από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη να εννοηθεί ότι έχει και σώμα. Στον Μωυσή έκανε την παρουσία του πάνω σε ένα όρος που τον κάλεσε ο Θεός ώστε να τον δει, όμως του είπε ότι δεν θα με δεις ολόκληρο παρά μόνο την πλάτη μου. Για να γίνει αυτό τον έβαλε να τον κοιτάξει την ώρα που θα περνούσε από το όρος ανάμεσα από δύο πέτρες και πέρασε ο Θεός και επέτρεψε στον Μωυσή να δει την πλάτη του. Στην Καινή Διαθήκη έκανε την παρουσία του στο όρος Θαβώρ εν νεφέλη όπου ο Κύριος πήρε μαζί του τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο. Ο Θεός Πατέρας ήλθε συνοδεία του Μωυσή και του Ηλία ως ζώντα τέκνα αυτού μέσα σε νεφέλη. Εδώ δεν τον είδαν τον Πατέρα οι μαθητές παρά μόνο ο Κύριος, διότι μόνο αυτός επετράπη να εισέλθει εις την νεφέλη, (αφού η νεφέλη κάλυπτε τον Θεό αφήνεται να εννοηθεί ότι ο Πατέρας ήτο μικρότερος της νεφέλης και κατ’ επέκταση του σύμπαντος). Όμως οι μαθητές άκουσαν την φωνή του που τους έλεγε, αυτός είναι ο υιός μου ο αγαπητός στον οποίον ευηρεστήθην. Αφού ο Θεός έχει φωνή αφήνεται να εννοηθεί ότι έχει και όλα εκείνα τα υλικά στοιχεία, όργανα τα οποία παράγουν φωνή όπως εγκέφαλο, όπως στόμα, όπως φωνητικές χορδές κ.λ.π. μάλιστα αναφέρεται ότι τον άνθρωπο τον έκανε κατ’ εικόνα και ομοίωση. Σίγουρα όλα αυτά είναι σκέψεις τις οποίες τις αντλούμε μέσα από την πολυχρόνια μελέτη χωρίς ακριβώς να γνωρίζουμε για την υλική του υπόσταση. Πάντως μία ημέρα θα τον δούμε πρόσωπο προς πρόσωπο, διότι είναι μία επαγγελία που αναμένεται να πραγματοποιηθεί. Σήμερα όμως γίνεται η γνωριμία μας με τον Θεό διά Πνεύματος Αγίου. Το Πνεύμα το Άγιο σιγά - σιγά μας φανερώνει όλο το πλήρωμα της θεότητας.

 

Τι άλλο είναι ο Θεός; Ο Θεός είναι σοφία, είναι ζωή, είναι άπειρη εξουσία. Δεν υπάρχουν λόγια ώστε να πούμε τι είναι, διότι δεν θα χωρούσαν τα βιβλία του κόσμου ώστε να ξεδιπλώσουμε ή να φανερώσουμε όλες κατά το δυνατόν τις ιδιότητές του τις οποίες δεν δυνάμεθα να εννοήσουμε σήμερα παρά μέρος αυτών. Πάμε όμως τώρα στα βάθη του Θεού ώστε να δούμε πιο πολλά για τον Πατέρα μας χαρακτηριστικά που τον διέπουν. Βάσει του Λόγου του Θεού έχουμε το δικαίωμα να ερευνούμε τον Πατέρα Θεό και τα βάθη αυτού. Είναι μεγάλης σημασίας γεγονός ο ουράνιος Πατέρας μας να δέχεται ευχαρίστως να τον ερευνούμε και όλοι μας να συμμετέχουμε εις τα μεγαλεία αυτού, να συμμετέχουμε εις την δόξα αυτού, να συμμετέχουμε εις τα πάντα, τελευταία να συμμετέχουμε στην άπειρη σοφία αυτού. Ο σοφός Σολόμων λέγει ότι η σοφία είναι ο πάρεδρος του Θεού και δεν συγκρίνεται η σοφία αυτού του Θεού με όλα τα αγαθά του κόσμου. Όλα τα αγαθά του κόσμου είναι μια χούφτα άμμου έμπροσθεν της πολυποίκιλης σοφίας του Θεού. Όμως η σοφία του Θεού είναι εκατό τοις εκατό το Ευαγγέλιο του Χριστού. Το Ευαγγέλιο, η δύναμη και η σοφία που το διέπει είναι η υπερέχουσα κάθε ανθρώπινης νοήσεως, διότι το εφαρμοζόμενο Ευαγγέλιο καταργεί πάραυτα τον θάνατο, τον καταργεί αμέσως όταν εφαρμοστεί. Πριν όμως πάμε στο επόμενο θέμα που είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος θα συνεχίσουμε την έρευνά μας διά Πνεύματος Αγίου για τον Πατέρα, όμως τώρα θα τον ψάξουμε πάνω στο μυστήριο δημιουργία διότι η δημιουργία είναι το σπίτι που αυτός διά του λόγου του δημιούργησε, είναι το σχολείο μας. Τι φανερώνεται διά του Υιού ο οποίος Υιός ήτο παρά τω Πατρί πριν τον κόσμο, πριν της δημιουργίας. Πάμε πιο πολύ τώρα στα βάθη του Θεού. Τίθεται όμως το ερώτημα αφού δεν υπήρχε ο κόσμος, αφού δεν υπήρχε η δημιουργία, αφού δεν υπήρχε τίποτα, που είναι ο Πατέρας μαζί με τον Υιό του; Αφήνεται να εννοηθεί ότι ήτο κάποιος χώρος εις το να ιδρυθεί μετά το σύμπαν. Πέρα από τον χώρο υπήρχε το άπειρο. Άρα εις το άπειρο θα ήτο ο Πατέρας με τον Υιόν του. Τίθεται τώρα όμως το ερώτημα, εις το άπειρο ποιες θα ήτο οι συνθήκες ζωής φυσικές ή υπερφυσικές; Αν ήτο φυσικές θα ήτο δισεκατομμύρια βαθμούς ψύξεως και δισεκατομμύρια βαθμούς σκότους και χάους. Μα είναι τώρα δυνατόν ο Θεός να ζούσε σε μία τέτοια κατάσταση υπό τας συνθήκας αυτάς; Η απάντηση δίνεται και είναι ναι θα μπορούσε διότι στον Λόγο του Θεού αναφέρεται ότι ο Θεός είναι απείραστος κακού. Ο Θεός μπορεί να είναι μέσα στην φωτιά και να μην καίγεται όπως οι τρεις παίδες της καμίνου. Ο Θεός είναι πανίσχυρος, είναι παντοδύναμος, είναι παντοκράτορας, μη έχων ούτε αρχή ημερών μήτε τέλος ζωής, βασιλεύς αιώνιος ειρήνης, δικαιοσύνης και αγάπης με τρία πρόσωπα της θεότητας Πατέρα, Υιό και Άγιο Πνεύμα, τριάδα ομοούσιο και αχώριστο. Είναι μία ουσία τα τρία πρόσωπα και δεν χωρίζονται ποτέ εις ουδεμία περίπτωση, υπάρχει η συνοχή που τα συνέχει εις τους αιώνες τους άπαντες. Τώρα με την ενέργεια, με την έρευνα θέλουμε να μάθουμε το εξής, ποιος είναι ο χαρακτήρας του κάθε προσώπου. Αρχίζουμε από τον Πατέρα και λέμε, ο Θεός υπάρχει παντού μα δεν ακούμε τίποτε μα ούτε και βλέπουμε τίποτε. Εάν μπορούσαμε ακόμη να έχουμε τα μέσα να κάνουμε διαπλανητικά ταξίδια παντού θα συναντήσουμε ένα στοιχείο, αυτό δεν είναι άλλο από την σιωπή. Την σιωπή την σέβονται οι αιώνες, διότι η σιωπή έχει έννοιες ασύλληπτες και ακατανόητες. Η σιωπή υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει εις τον αιώνα τον άπαντα γι’ αυτό και οι αιώνες την σέβονται. Η έρευνα αυτή που κάνουμε, η ενέργεια αυτή η δική μας πάνω στον φυσικό τομέα ώστε να δούμε που είναι ο Θεός, που υπάρχει, τι είναι, μας οδήγησε να καταλήξουμε ότι ο Πατέρας είναι σιωπή. Τώρα πρέπει να ερευνήσουμε και τον πνευματικό τομέα διά του Ευαγγελίου, διά του Λόγου του Θεού. Πάμε στην Αποκάλυψη. Εκεί λέγεται ότι υπάρχει ένας θρόνος εν τω μέσω των τεσσάρων ζώων. Και εν τω μέσω των πρεσβυτέρων αρνίον εστηκός, να στέκεται ως εσφαγμένο. Εμείς με την έρευνα περιμέναμε στον θρόνο αυτό να βρούμε τον Πατέρα όμως δεν είδαμε τίποτε, μόνο το αρνίο και αυτό ως εσφαγμένο. Πάμε σε έναν άλλον μεγάλο θρόνο πάλι στην Αποκάλυψη, ο οποίος υπήρχε εκεί όμως έφυγε ο ουρανός και η γη. Αυτός που κάθονταν στον θρόνο αυτόν διέλυσε τον ουρανό και την γην, δεν άφησε τίποτα να υπάρχει. Φοβερό το γεγονός αυτό! Πάμε τώρα στο Ευαγγέλιο του Ιωάννου του θεολόγου. Γράφει σε ένα σημείο, Θεόν ουδείς εώρακε πώποτε ουδέ δύναται να τον δει, ου γαρ μη ιδεί άνθρωπος το πρόσωπο μου και ζήσετε, (αυτό το τελευταίο αναφέρεται στην έξοδο). Αν δηλαδή κάποιος άνθρωπος δει το πρόσωπο του Θεού αμέσως θα πεθάνει. Τώρα αυτό είναι αγριότητα που παρουσιάζει ο Θεός και δεν εξηγείται, υπό μία όμως έννοια εξηγείται. Ον αγαπά κύριος παιδεύει και μαστιγοί πάντα υιόν τον οποίον παραδέχεται. Εάν είστε χωρίς παιδεία άρα νόθοι είστε και ουχί υιοί. Μόνο σε αυτή την περίπτωση δικαιολογείται. Ελήφθη λοιπόν η απόφαση ότι ο Πατέρας μέσα ως προς την δημιουργία, μέσα από την έρευνα που κάνουμε είναι η σιωπή. Αυτός λοιπόν είναι ο χαρακτήρας του Πατέρα, η σιωπή. Ο λόγος διότι δεν τον βρήκαμε ούτε στον φυσικό τομέα ούτε στον πνευματικό. Όμως τον συναντήσαμε και στις δύο έρευνες ως σιωπή. Υπάρχουν όμως μερικές, πέντε με έξι εκδηλώσεις του όλες μαζί στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη. Πολύ λίγες για έξι δισεκατομμύρια αιώνες που περίπου διάγει η δημιουργία. Άρα, ο χαρακτήρας του είναι η σιωπή.

 

Πάμε τώρα να δούμε τις να είναι ο Υιός, ο Χριστός. Ο Χριστός είναι ο κατά φύσιν Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος. Ο Πατέρας είναι η σιωπή, ο Χριστός είναι ο Λόγος. Αυτός είναι ο χαρακτήρας του Χριστού, ο Λόγος. Έτσι γράφει το Ευαγγέλιο του Χριστού στο κατά Ιωάννη. Εν αρχή είναι ο Λόγος και ο Λόγος είναι παρά τω Θεώ και Θεός είναι ο Λόγος, ο Χριστός.

 

Τώρα για το Πνεύμα το Άγιο. Το Πνεύμα το Άγιο είναι εκ του Πατρός πορευόμενο και μάλιστα του έχει δώσει αξία, το οποίον αξίωμα είναι το εξής, εάν τις υβρίσει τον Πατέρα ή τον Υιό εις τις δύο περιπτώσεις αυτές εάν μετανοήσει ειλικρινά δίδεται η άφεση, εκείνος όμως που θα υβρίσει το Πνεύμα το Άγιο δεν έχει άφεση ούτε εν τω νυν αιώνα ούτε εν τω μέλλοντα αιώνα. Το Πνεύμα το Άγιο είναι ο υπηρέτης της θεότητας, είναι ο εργολάβος και αυτό αποδεικνύεται εκ του εξής γεγονότος: όταν ένας άνθρωπος μετανοήσει ειλικρινά και πιστέψει στον Χριστό έχει την ιδιότητα το Πνεύμα το Άγιο να τον παραλάβει και να καλλιεργήσει μέσα του τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος, τα χαρίσματα και τα σημεία. Οι καρποί είναι εννέα αγάπη……………, τα χαρίσματα είναι επτά……………….., τα σημεία είναι πέντε……………., όλα αυτά το Πνεύμα το Άγιο τα καλλιεργεί στον άνθρωπο αυτόν που έχει μετανοήσει ειλικρινά και τα διανέμει εις αυτόν ανάλογα την περίπτωση, την κατάσταση που υπάρχει στη ζωή του. Εις όλην του τη ζωή τα διανέμει εις αυτόν προς δόξα Θεού και σωτήρια του κόσμου, μέχρι να τον φέρει εις την θέωση τον άνθρωπο εάν και ο ίδιος ειλικρινά το επιθυμεί. Είναι λοιπόν του Πνεύματος του Αγίου ο χαρακτήρας του αυτός ώστε να είναι υπηρέτης, εργολάβος, σχεδιαστής της θεότητας.

 

Τώρα στην έρευνα που κάνουμε έχουμε το δικαίωμα να ρωτήσουμε ποια θα είναι η εργασία του κάθε προσώπου εις την δημιουργία του κόσμου. Ο Πατέρας είναι η σιωπή, δίνει δυνάμεις και στον Υιό και στο Πνεύμα το Άγιο. Ο Πατέρας θα καταρτίσει το σχέδιο της δημιουργίας, ο Υιός θα το παραλάβει και διά του Λόγου θα το φανερώσει, το Άγιο Πνεύμα το σχέδιο αυτό θα το αναπτύξει, θα το διαυγάσει, θα το διαμορφώσει και τελευταία θα το εκτελέσει. Τώρα με αυτό το σύστημα μπορούμε να πάμε στην Γένεση ώστε να δούμε πως εργάζονται τα τρία πρόσωπα. Εκεί υπάρχει η δημιουργία του κόσμου κατά τον προφήτη Μωυσή. Δεν θα αναφέρουμε λεπτομέρειες αλλά θέλουμε να δούμε τι θα κάνει ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα. Ο Πατέρας είπαμε είναι σιωπή όμως αυτό που σκέφτεται το φανερώνει ο Υιός. Και είπε ο Υιός γενηθήτω φως και εγένετο φως. Το Πνεύμα το Άγιο παραλαμβάνει το φως, το αναπτύσσει, το διαυγάζει, το καλλιεργεί ώστε να λάμπει, να υπέρ λάμπει μέσα στην δημιουργία. Δεύτερον, δίνει την ιδιότητα το φως να κάνει πολλές εργασίες όπως να συντηρεί και να αναπτύσσει την δημιουργία της ζωής, να παράγει ενέργεια, να ζεσταίνει τον άνθρωπο ώστε να δύναται να αναπτυχθεί, ακόμη να μπορεί διά του φωτός ο άνθρωπος να ανάβει φωτιά, ώστε μέσω αυτής να αξιοποιεί και να διαμορφώνει τον υλικό πλούτο (μεταλλεύματα) που παράγει η γη. Άπειρες οι δυνατότητες και οι ευεργεσίες του φωτός μέσα στην δημιουργία. Τρίτον, στο σκοτάδι από πολύ μακριά φαίνεται το φως. Ημέρα πρώτη και είπε ο Θεός γενηθήτω στερέωμα και εγένετο στερέωμα διά μέσω των υδάτων. Το Πνεύμα το Άγιο παραλαμβάνει το στερέωμα, το καλλιεργεί, το αναπτύσσει και το κάνει ουρανό. Το ότι είναι διά μέσω των υδάτων συμβαίνει το εξής: Κάτω από το στερέωμα υπάρχει ο πλανήτης με τις θάλασσες, με τα νερά, με τις πήγες, με τα ποτάμια, πάνω από το στερέωμα υπάρχουν τα σύννεφα τα οποία φορτώνονται νερό και το ρίχνουν κάτω στη γη και πολλές φορές γίνονται καταστροφές, γίνονται πλημμύρες, πνίγονται πολλές φορές οι άνθρωποι, χαλάνε σπίτια, το χώμα παθαίνει διάβρωση και ο πλανήτης διαμορφώνεται. Άλλη φορά το νερό κατεβαίνει κάτω στη γη υετός, ωραίο νερό και λειτουργούν τα αγαθά της γης, δέντρα οπωροφόρα, δέντρα αειθαλή, δέντρα φυλλοβόλα, χόρτα ωραία για την τροφή των ζώων και των ανθρώπων. Ημέρα δευτέρα και είπεν ο Θεός συναχθήσοντα τα ύδατα εις μια συναγωγή ώστε να φανεί η ξηρά. Το Πνεύμα το Άγιο τα παραλαμβάνει, τα καθαρίζει και τα κάνει να είναι ιδιαίτερα ωραία. Και ο Θεός ονόμασε την συναγωγή αυτή θάλασσα και την ξηρά ονόμασε γη. Ημέρα τρίτη και είπεν ο Θεός, εξαγάγετε η γη χόρτα, δέντρα μικρά, μεγάλα, κάρπινα. Το Άγιο Πνεύμα αναλαμβάνει, δίνει την ιδιότητα ώστε τα χόρτα να είναι υγιεινή τροφή να τα τρώει ο άνθρωπος και να υγιαίνει. Τα κάρπινα δέντρα εξυπηρετούν τον άνθρωπο, τα ζώα και τα πετεινά του ουρανού. Και είπεν ο Θεός ας ποιήσουμε τους φωστήρας, τον μέγα φωστήρα να φέγγει την ημέρα και το μικρό φωστήρα να φέγγει την νύκτα, ο οποίος δεν είναι αυτόφωτος αλλά ετερόφωτος απλώς αντανακλά τον ήλιο και ολόκληρο το στράτευμα των αστέρων (πλανήτες) του σύμπαντος. Η αστρονομία λέει, όταν ιδρύθηκε το σύμπαν μέχρι σήμερα έχουν δημιουργηθεί δισεκατομμύρια χιλιόμετρα έτη φωτός. Ιλιγγιά ο νους του ανθρώπου να εννοήσει την δημιουργία και τα χιλιόμετρα, τις αποστάσεις του σύμπαντος το οποίο μεγαλώνει και έχει δισεκατομμύρια γαλαξίες σαν το δικό μας σύμπαν μάλιστα και πιο όμορφους γαλαξίες και πιο μεγάλους. Έχουμε μέσα στο σύμπαν και εμείς τον δικό μας γαλαξία διότι ανήκει εις αυτόν ο πλανήτης. Τώρα με όλα αυτά δεν κάνουμε διδασκαλία αστρονομίας θέλουμε απλώς να δούμε τι είναι η δημιουργία του κόσμου, πως εξελίσσεται και ποια είναι η δουλειά του κάθε προσώπου της θεότητας, του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος στον υλικό τομέα. Η δημιουργία λοιπόν είναι το σώμα του Θεού, το Ευαγγέλιο είναι το πνεύμα του Πατέρα. Ο Υιός είναι ο Λόγος και η παρουσία του πνεύματος του Θεού στον άνθρωπο. Μάλιστα φανερώνεται διά του Υιού ο τρόπος που ο άνθρωπος πρέπει να σκέφτεται. Το Άγιο Πνεύμα εργάζεται να ενώσει τον άνθρωπο με τον Πατέρα και με τον Υιό ουσιαστικά.

 

Τώρα να δούμε λίγο ποιος είναι ο Χριστός τον οποίον λατρεύουμε και που αγωνιζόμαστε να τον κηρύξουμε με τη ζωή μας. Εις το όνομα του οποίου κατά τα χρόνια των διωγμών έχουν πεθάνει δέκα έξι εκατομμύρια μάρτυρες. Πάντα δι’ αυτού εγένετο και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν γέγονεν. Ο Πατέρας είναι αυτός.

 

Ο Γαλιλαίος είπε ότι η γη κινείται, η ιερά εξέταση τον κάλεσε να τον δικάσει εις θάνατο όμως αυτός στο δικαστήριο είπε ότι η γη δεν κινείται και αφέθηκε ελεύθερος.

 

Τώρα σήμερα εδώ σε εμάς αποδεικνύεται εκατό τοις εκατό ότι το Ευαγγέλιο του Χριστού είναι αληθές αληθέστατο. Ο Λόγος του Θεού γράφει ότι ο Θεός εθεμελίωσε την γη και τον ουρανό εν ασφάλεια και ου μη σαλευθήσετε εις τον αιώνα τον άπαντα. Εμείς σήμερα το βλέπουμε αυτό ότι η γη κινείται μέσα στην τροχιά της δισεκατομμύρια αιώνες και δεν φεύγει από την πορεία της ούτε ένα μυριοστό του εκατοστού, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο Γαλιλαίος είχε δίκιο. Έτσι και εμείς λέμε ότι το Ευαγγέλιο είναι ζωή και ότι το εφαρμοζόμενο Ευαγγέλιο καταργεί πάραυτα τον θάνατο. Εδώ είναι να τρελαίνεσαι με την δημιουργία. Αυτός ο όγκος να τρέχει και να κάνει κάθε χρόνο ένα κύκλο γύρω από τον ήλιο και να διανύει εκατομμύρια χιλιόμετρα. Αυτός ο όγκος τώρα να τρέχει πάνω κάτω και ουδείς να εννοεί τίποτα. Πόσο μεγαλύνει τα έργα σου Κύριε πάντα εν σοφία εποίησες. Το ίδιο και το Ευαγγέλιο, είναι ένας όγκος πνεύματος και σοφίας και ουδείς τον εννοεί, η οποία σοφία του διασχίζει τους αιώνες όμως ήρθε η ώρα να το εννοήσουμε. Και είπε ο Θεός γενηθήτω ψυχή ζώσα κατά το γένος αυτού και είναι δισεκατομμύρια, τρισεκατομμύρια, εκατοντάκις εκατομμύρια, θησαυρό ζώσες υπάρξεις κατά το γένος αυτού. Μα είναι και εδώ να φωνάζεις, Θεέ μου τι είναι αυτά τα πράγματα; Τα μεγαλεία; Εκατομμύρια, δισεκατομμύρια ζώσες υπάρξεις υπάρχουν εις την θάλασσα, εις την ξηρά, εις τον ουρανό.

 

Φεύγουμε τώρα από την εργασία που ο Θεός έκανε στην δημιουργία και ας πάμε πιο συγκεκριμένα στον άνθρωπο και την πνευματική υπόσταση αυτού, την οποία ο Θεός εναπέθεσε ώστε να τον κάνει κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση.

 

Και είπεν ο Θεός ας ποιήσομεν άνθρωπον κατ’ εικόναν και καθ’ ομοίωσην αυτού. Ο Χριστός με τον λόγο του έχτισε τον άνθρωπο από χώμα. Το Πνεύμα το Άγιο τον παραλαμβάνει, τον καλλιεργεί, τον αναπτύσσει και γίνεται άνθρωπος όταν δέχεται τον Θεό εικόνα του Θεού του αοράτου. Εκφράζει και εκπροσωπεί τον ζώντα Θεό του ουρανού και της γης, είναι μεγάλη η αξία που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος είναι αντιπρόσωπος, είναι αντί Θεού στη γη. Αυτή είναι η μεγάλη αξία του ανθρώπου.

 

Ποια είναι συγκεκριμένα η αξία και η εξουσία του ανθρώπου; Ο Χριστός ενεφύσησε πνοή ζωής στον άνθρωπο και είδαμε ότι ο άνθρωπος που δημιούργησε ο Θεός περπατούσε στον κήπο της Εδέμ άφθαρτος και αθάνατος, τις είδε πόσα εκατομμύρια χρόνια ζούσε εκεί ο άνθρωπος Θεός. Μέχρι που ήρθε δυστυχώς το ψέμα του όφεως. Το ψέμα του όφεως είναι ο διάβολος, είναι ο θάνατος. Διά της τεκνογονίας επικράτησε το ψέμα, ο θάνατος σε όλο το ανθρώπινο γένος τώρα μέχρι αυτή τη στιγμή. Ο Χριστός ήτο πνεύμα, μαζί με τα άλλα δύο πνεύματα, τα τρία αυτά πνεύματα λοιπόν έκτισαν, δημιούργησαν όλα όσα βλέπουμε και δεν βλέπουμε αλλά τα εννοούμε, με απώτερο σκοπό να δημιουργήσουν λαό. Ο λαός αυτός να είναι λαός του Θεού και ο Θεός να είναι Θεός του λαού και να απολαμβάνουν Θεός και λαός τα μεγαλεία της αιωνιότητας. Εις ολόκληρη την οικουμένη, εις ολόκληρο τον γαλαξία, εις ολόκληρο το σύμπαν, να χαίρονται λαός και Θεός. Τώρα όμως που ήρθε ο θάνατος έσβησαν τα πάντα, δυστυχώς χάθηκαν όλα.

 

Ο Χριστός, ο Υιός σαν πνεύμα ήρθε στην ανάγκη να κτίσει το ανθρώπινο σώμα στον εαυτό του με φυσική και υπερφυσική δύναμη για τρεις λόγους: 1^ον) να επαναφέρει τον άνθρωπο, δηλαδή να αρχίσουν πάλι να δημιουργούν λαό, ο λαός να είναι του Θεού και ο Θεός να είναι του λαού.

 

2^ον) διά της ανθρώπινης γνώσεως να αποκαλύψει πάλι το απ’ αιώνων αποκεκρυμμένο μυστήριο. Το αποκεκρυμμένο μυστήριο είναι η ζωή η αιώνιος, ώστε αυτή την αιώνιο ζωή που ρούφηξε ο διάβολος με το ψέμα του να την επαναφέρει ο Χριστός, πάντα δι’ αυτού εγένετο και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν γέγονεν.

 

Τώρα ο Χριστός αφού έγινε άνθρωπος είναι κατά την τάξιν Μελχισεδέκ. Ο Μελχισεδέκ είναι απάτωρ, αμήτωρ, αγενεαλόγητος μη έχων μήτε αρχήν ημερών, μήτε τέλος ζωής βασιλεύς αιώνιος ειρήνης και δικαιοσύνης. Το ότι ο Μελχισεδέκ είναι βασιλεύς ειρήνης και δικαιοσύνης, αποδεικνύεται εκ του γεγονότος ότι όλοι οι λαοί της γης στηρίζονται στην ειρήνη και στην δικαιοσύνη. Δεν είχε όμως αγάπη ώστε να τους καλύψει πνευματικά για να μην χωρίζονται και να μην καταφεύγουν στους πολέμους. Και ο Χριστός τα ίδια, έγινε απάτωρ δεν είχε πατέρα άνθρωπο, αμήτωρ μη έχων και αυτός μήτε αρχή ημερών, μήτε τέλος ζωής βασιλεύς ειρήνης, δικαιοσύνης και αγάπης. Εφόσον ο Χριστός δεν έχει άνθρωπο πατέρα δεν έχει και άνθρωπο μητέρα. Το Πνεύμα το Άγιο μέσα στην αγνή κοιλία της παρθένου Μαρίας ενσάρκωσε τον Θεό, έτσι η παρθένος Μαρία εγέννησε Θεό σαρκωθέντα, τον Χριστό. Μεγάλωσε και όταν ενηλικιώθηκε ξεκίνησε το ανθρωποσωτήριο έργο του. Ο Χριστός εις όλον τον επί της γης βίον του αυτοαποκαλούνταν ως Υιός του ανθρώπου. Κάποια μέρα οι μαθητές του τον ειδοποίησαν ότι τον ζητούν η μητέρα του και οι αδερφοί του και η απάντηση του Χριστού ήτο, μήτηρ μου και αδελφοί μου είναι οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και τηρούντες αυτόν. Πάνω από τον σταυρό στο όρος Γολγοθά απευθυνόμενος στον Ιωάννη του είπε τα εξής: Ιδού η μητέρα σου και εννοούσε την Παναγία.

 

Τώρα ο Χριστός ήρθε με την αγάπη του Πατέρα του ώστε να καλύψει το ανθρώπινο γένος. Έπρεπε όμως πρωτίστως να καταργήσει το μεσότοιχο της έχθρας. Το μεσότοιχο της έχθρας είναι πόλεμος με τρεις φάσεις,

 

α) ο πόλεμος του νοός, β) ο πόλεμος διά του λόγου και γ) ο πόλεμος διά των όπλων. Εις όλον τον κόσμο υπάρχει το μεσότοιχο της έχθρας, υπάρχει μεταξύ των φυλών, υπάρχει μεταξύ των εθνών, υπάρχει δυστυχώς εδώ μεταξύ των θρησκειών ακόμη και μεταξύ των ομόθρησκων, υπάρχει επίσης μεταξύ των πολιτευμάτων, μεταξύ των επιχειρήσεων, μεταξύ των μελών της οικογένειας, υπάρχει μεταξύ των πάντων.

 

Τι κάνει λοιπόν ο Χριστός; Πηγαίνει στον Ιορδάνη ποταμό, βαπτίζεται υπό του Ιωάννου του Βαπτιστή και φεύγει αμέσως και πηγαίνει στην έρημο για να πειραχθεί υπό του διαβόλου. Ξέρουμε ότι ο Χριστός νήστεψε σαράντα ημέρες, μετά επείνασε και ο διάβολος άρχισε να τον πειράζει και να του λέει: Εάν είσαι Υιός του Θεού πάρε την πέτρα αυτή κάνε την ψωμί για να την φας και να μην πεινάς. Απάντησε με πράο και ειρηνικό τρόπο: Γέγραπται, ουκ έπ’ άρτω μόνω ζήσεται ο άνθρωπος, αλλ’ επί παντί ρήματι εκπορευομένω διά Πνεύματος Αγίου. Αμέσως με αυτό καθιστά τον άνθρωπο ανώτερο της καθημερινής τροφής, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα έρθει η μέρα που ο άνθρωπος θα έχει την πίστη ώστε να μην χρειάζεται τροφή και θα απαλλαγεί από την μέριμνα και την σκληρή εργασία που χρειάζεται για να την αποκτήσει. Ο τρόπος που θα ζει θα είναι η άμορφη ύλη, την οποίαν ο εγκέφαλός του διά της πίστεως θα συλλέγει ώστε να ζωοποιείται το σώμα του και να παραμένει άφθαρτο.

 

Έπειτα ο διάβολος τον σήκωσε από την έρημο και τον έφερε στα Ιεροσόλυμα και τον έβαλε στην κορυφή του ναού και του είπε, εάν είσαι Υιός του Θεού πέσε κάτω και ο Θεός θα σου στείλει αγγέλους να σε σώσουν. Αυτός απάντησε με πράο και ήρεμο πνεύμα, γέγραπται γαρ μην πειράζεις Κύριον και Θεό σου. Με αυτό φανερώνει ότι ο άνθρωπος έχει μυαλό και χρειάζεται να το θέτει στις εγωιστικές προκλήσεις σε λειτουργία με αποφασιστικότητα, ώστε να μην οδηγείται σε αδιέξοδο.

 

Ύστερα τον σηκώνει τον Χριστό από τον ναό και τον φέρνει σε ένα ψηλό βουνό και του δείχνει τα βασίλεια του κόσμου και του λέει, αυτά τα βασίλεια του κόσμου θα γίνουν δικά σου εάν πέσεις και με προσκυνήσεις. Αυτός απάντησε με πράο και ήρεμο πνεύμα, γέγραπται γαρ Κύριον τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει. Αφήνει να εννοηθεί ότι ο άνθρωπος πρέπει να κερδίσει όλες τις εξουσίες όμως με τον δρόμο της θυσίας, με τον δρόμο του Θεού, όχι με εγωισμούς, με πονηρίες, με απάτες κ.λ.π.

 

Ο Χριστός μετά από τους πειρασμούς αυτούς γκρέμισε όλα αυτά που δημιουργούσαν το μεσότοιχο της έχθρας μεταξύ Θεού και διαβόλου. Η σχέση μεταξύ Θεού και διαβόλου ήτο αβυσσαλέα, τώρα όμως ο Χριστός νικά τον διάβολο και τον καθιστά παιδαγωγό του ανθρώπου. Ξέρουμε ότι χωρίς διαπαιδαγώγηση είναι αδύνατο να σωθεί ο άνθρωπος. Έγινε λοιπόν τώρα ο διάβολος από εξολοθρευτής ευεργετικό στοιχείο του ανθρώπου, έγινε παιδαγωγός.

 

Τώρα ο Χριστός κατήργησε το μεσότοιχο της έχθρας και διά του λόγου του. Πως; Είπε στους μαθητές του αν σε αγγαρεύση τις μίλιον εν, ύπαγε μετ' αυτού δύο. Εις τον ζητούντα παρά σου δίδε και τον θέλοντα να δανεισθή από σου μη αποστραφής. Ακόμη εάν τις σε  ραπίση εις την δεξιάν σου σιαγόνα, στρέψον εις αυτόν και την άλλην, δεύτερη φορά που καταργεί ο Χριστός το μεσότοιχο της έχθρας διά του λόγου. Τρίτη φορά ήταν που συνελήφθη κάποια γυναίκα έπ’ αυτοφώρω μοιχευομένη και κατά τον νόμο του Μωυσέως έπρεπε να πεθάνει. Είχαν μαζευτεί οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι, οι άρχοντες του λαού και το απόσπασμα του λαού με πέτρες να την λιθοβολήσουν. Εκάλεσαν και τον Χριστό. Ο Χριστός έσκυψε κάτω και έγραφε στο χώμα με το δάχτυλό του. Περιμένανε να πει ο Χριστός ποιος να ρίξει πρώτος τον λίθο. Και αυτός σηκώνεται και λέγει, ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω. Έπειτα έσκυψε και συνέχισε να γράφει κάτω στη γη. Τι εννοούσε με αυτό ο Χριστός; Εννοούσε τα εξής: Ξέρω ότι όλοι είστε αμαρτωλοί μηδενός εξαιρουμένου και αν λιθοβολήσετε την συναμαρτωλή σας γυνή εγώ θα σας φανερώσω στην κοινωνία και κατά τον νόμο του Μωυσέως θα λιθοβοληθείτε. Αυτοί ετρόμαξαν και έφυγαν όλοι μηδενός εξαιρουμένου και όσοι κρατούσαν τις πέτρες τις πέταξαν και έφυγαν. Έμεινε μόνη η γυνή με τον Χριστό. Ο Χριστός της είπε, ουδείς σε κατέκρινε και αυτή είπε ουδείς Κύριε, με το Κύριε αναγνωρίζεις ότι είναι δικό του παιδί. Της λέει, ουδέ εγώ σε κατακρίνω, πορεύου εν ειρήνη και από του νυν μηκέτι αμάρτανε διά να μη σοι γείνη τι χερότερον. Τρίτη φορά που ο Χριστός καταργεί το μεσότοιχο της έχθρας.

 

Η τέταρτη φορά είναι εκείνη που οι ραβίνοι της εποχής εκείνης έστειλαν την σπείρα των Ιουδαίων και συνέλαβαν τον Χριστό, ήταν μαζί και ο Απόστολος Πέτρος ο οποίος ετράβηξε την μάχαιρα και έκοψε το αυτί του Μάλχου. Ο Χριστός του είπε, παιδί μου βάλε την μάχαιρα εις την θήκη σου διότι ο διδούς μάχαιρα μάχαιρα θα λάβει. Αν ήθελα παιδί μου δεν θα μπορούσα να παρακαλέσω τον Πατέρα μου να μου στείλει δώδεκα λεγεώνες αγγέλων και να τους καθαρίσει όλους; Πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη ώστε να γίνουν τα γεγραμμένα. Ποια ήτο τα γεγραμμένα; Οι ραβίνοι της εποχής εκείνης καταδίκασαν τον Χριστό εις θάνατον διά του Ποντίου Πιλάτου. Πάνω από τον σταυρό ο Χριστός πριν βγει η ψυχή του είπε προς τον Πατέρα του, Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασιν τί ποιούσιν. Από πάνω από τον σταυρό ο Χριστός καταργεί το μεσότοιχο της έχθρας μεταξύ Θεού και ανθρώπου. Στην Παλαιά Διαθήκη η σχέση Θεού και ανθρώπου ήτο αβυσσαλέα διότι ο νόμος έμενε ανεφάρμοστος και δεν μπορούσε ο άνθρωπος να ενωθεί με τον Θεό, τώρα όμως με το άφες αυτοίς (έλεος) γκρεμίζει το μεσότοιχο της έχθρας μεταξύ Θεού και ανθρώπου.

 

Άλλη φορά που γκρέμισε το μεσότοιχο της έχθρας ήταν όταν ερωτήθη από τον Πέτρο στο πόσες φορές να συγχωρώ τον πλησίον μου, επτά, ο Χριστός του απάντησε εβδομηκοντάκις επτά. Το πολλαπλασιάσαμε και γίνεται 539 φορές την ημέρα. Εδώ ο Χριστός γκρεμίζει το μεσότοιχο της έχθρας μεταξύ ανθρώπου με ανθρώπου.

 

Τώρα ξέρουμε όλοι ότι ο Χριστός ετάφη και ανέστη και ύστερα από σαράντα ημέρες ανέβηκε στους ουρανούς και έστειλε τον Παράκλητο, το Άγιο Πνεύμα την ημέρα της Πεντηκοστής και έγιναν τα θαυμάσια, πύρινες γλώσσες εκάθησαν επί των αποστόλων.

 

Έκτοτε το Πνεύμα το Άγιο παραμένει στη γη και εκπροσωπεί τον ζώντα Θεό και βάζει τον Χριστό στις καρδιές των ανθρώπων. Το Πνεύμα το Άγιο θα ιδρύσει την χιλιετή βασιλεία του Θεού επί της γης. Το Πνεύμα το Άγιο θα ελέγξει τον κόσμο περί αμαρτίας, περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως. Το Πνεύμα το Άγιο θα χωρίσει τον αμαρτωλό, θα χωρίσει και τον δίκαιο και θα κάνει την κρίση. Το Πνεύμα το Άγιο θα καταργήσει την φθορά και τον θάνατο, θα καταργήσει το μεσότοιχο της έχθρας διά των νέων μαθητών του Χριστού των εσχάτων χρόνων. Ποιοι είναι όλοι αυτοί οι νέοι μαθητές του Χριστού; Είναι αυτοί που τον λατρεύουν και τον κηρύττουν με τη ζωή τους, είναι αυτοί που κηρύττουν το γνήσιο Ευαγγέλιο του Χριστού και κάνουν αγώνα να το εφαρμόσουν. Είμεθα όλοι εμείς αν το θέλουμε.

 

Το γνήσιο Ευαγγέλιο του Χριστού έχει τέσσερις φάσεις: Η πρώτη φάση είναι το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Τούτο το Ευαγγέλιο της βασιλείας κηρυχθήσεται εν όλη τη οικουμένη εις μαρτύριον πάσιν τοις έθνεσιν και τότε ήξει το τέλος. Τότε θα ιδρυθεί η βασιλεία του Θεού επί της γης.

 

Η δεύτερη φάση είναι το Ευαγγέλιο το αδιαίρετο. Δεν διαιρείται κατ’ ουδένα λόγο το Ευαγγέλιο του Χριστού. Είναι μια ψυχή, μια καρδιά, ένα φρόνημα ώστε να λέμε οι πάντες το αυτό.

 

Η τρίτη φάση είναι το ολοκληρωμένο Ευαγγέλιο του Χριστού το οποίο αναφέρει τα στοιχεία και τον τρόπο της αφθάρτου ζωής. Όστις τον λόγον τον εμόν τηρήση θάνατο ου μη θεωρήση εις τον αιώνα τον άπαντα. Και πάντες απεκδεχόμενοι την απολύτρωσιν των σωμάτων ημών. Ου γαρ θέλομεν εκδύσασθαι αλλ’ επενδύσασθαι, ίνα καταποθή το θνητόν υπό της ζωής. Όλα αυτά τα άφθαρτα στοιχεία αποτελούν το ολοκληρωμένο Ευαγγέλιο του Χριστού.

 

Η τέταρτη φάση είναι το Ευαγγέλιο της συνοχής. Το Ευαγγέλιο της συνοχής περιέχει όλες τις άλλες φάσεις ώστε στον αιώνα τον άπαντα να έχει ουσιαστική αξία και ουσιαστική ενέργεια το Ευαγγέλιο της βασιλείας.

 

Εκεί που χωρίζονται οι άνθρωποι δεν έχουν ουδεμία σχέση με τον ζώντα Θεό. Και δυστυχώς σήμερα οι πάντες φύγανε από την αγάπη και δημιούργησαν τα δόγματα. Αυτά κρύβουν εγωισμούς, συμφέροντα και προσωπικές φιλοδοξίες.

 

Τώρα ερχόμαστε εις ημάς. Εμείς διά Πνεύματος Αγίου και με άδεια άνωθεν προχωρούμε και πηγαίνουμε προς τον προορισμό που μας έβαλε ο Θεός. Ο προορισμός μας είναι να βάλουμε την Φωνή Θεού εις όλες τις πόλεις της Ελλάδος και σιγά - σιγά εις όλες τις πόλεις του κόσμου, ώστε όλοι οι άνθρωποι να κάνουν τον αγώνα του καθαρισμού και του αγιασμού. Καθώς όλοι οι άνθρωποι να γκρεμίσουν το μεσότοιχο της έχθρας και να πιστέψουν στο Ευαγγέλιο της βασιλείας ώστε διά αυτού του Ευαγγελίου να ιδρυθεί ο λαός του Θεού, ο οποίος λαός του Θεού θα πληρεί τις προδιαγραφές ώστε να είναι ο ιδρυτής της βασιλείας του Θεού στη γη. Στην Φωνή Θεού όσοι είμεθα πρέπει να τείνουμε σε δύο πράγματα. Το ένα είναι να κηρύττουμε το Ευαγγέλιο της βασιλείας και το άλλο να γκρεμίζουμε το μεσότοιχο της έχθρας, ώστε να γίνει ο λαός του Θεού. Τέσσερα στοιχεία χρειάζονται γι’ αυτόν τον σκοπό να έχουν τα παιδιά που ανήκουν στην Φωνή Θεού. Αυτά είναι υπακοή στην Φωνή Θεού, αγάπη, ειρήνη, δικαιοσύνη. Ο λαός του Θεού υπάρχει, είναι διασκορπισμένος παντού εις όλον τον κόσμο. Αυτός είναι ο δογματικός χριστιανικός λαός της γης, ο οποίος θα αναγεννηθεί. Εμείς θα τους μιλήσουμε ουσιαστικά, αυτοί θα μας καταλάβουν διότι ήρθε ο χρόνος. Όταν μας εννοήσουν τότε το Άγιο Πνεύμα θα δώσει τον επενδύτη εις όλον τον λαό του Θεού, ώστε να καταργηθεί ο θάνατος. Ο Χριστός είναι μαζί με τον Πατέρα. Ο Πατέρας του είπε, κάθου εκ δεξιών μου έως ου αν θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιο των ποδών σου, έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος. Μετέπειτα διά Πνεύματος Αγίου αφού καταργηθεί ο θάνατος, θα γίνει η δευτέρα παρουσία του Χριστού ώστε τα πάντα εν πάση να είναι Θεός.

 

Τώρα θα πούμε και δύο λόγια για το Άγιο Πνεύμα. Το Άγιο Πνεύμα είναι μέσα στην Φωνή Θεού, κάνει χιλιάδες εκδηλώσεις πολλά χρόνια τώρα ενισχύοντας την Φωνή Θεού ως προς την αποστολή της. Ακόμη, το Πνεύμα το Άγιο φέρνει στην Φωνή Θεού και παιδιά που μένουν σε διάφορες πόλεις ώστε να σηκώσουν την δάδα της αποστολής αυτής στις πόλεις τους. Αυτό το Άγιο Πνεύμα διευθύνει την Φωνή Θεού σήμερα και αυτό θα φέρει το θέλημα του Θεού μέσα μας και γύρω μας. Εύχομαι όλοι μας να τείνουμε προς επίτευξη με χαρά όλων των επαγγελιών των οποίων ο Θεός φανέρωσε εις την Φωνή Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.