Ο άνθρωπος του Θεού είναι η πόλη, η χώρα του Θεού στον κόσμο.




Ο άνθρωπος του Θεού είναι η πόλη, η χώρα του Θεού στον κόσμο.


Πριν πολλά χρόνια, έγινε από τους επιστήμονες η διάσπαση του ατόμου. Όταν έγινε αυτό, ανακαλύφθηκε η πυρηνική ενέργεια. Εμείς οι χριστιανοί γνωρίζουμε τη λύση, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, ο Κύριος είπε «ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου.» (Ματθ. 7:5). Εδώ καταλαβαίνουμε, όπως είπε και ο Γέρων Παΐσιος, ότι πρέπει όλοι μας να προβούμε σε ενέργειες, διάσπασης του ατόμου. Σήμερα όμως, να γίνει αυτό σε προσωπικό επίπεδο. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μπούμε στο αγιαστήριο και με την υγιαίνουσα διδασκαλία να γνωρίσουμε το καλό και το κακό που υπάρχει μέσα μας, ώστε να το διαχωρίσουμε, για να βγει η ενέργεια του Θεού. Ο πιο σύντομος τρόπος για να έχουμε αποτελέσματα είναι ένας, να αυξηθεί στο νου μας η σοφία του Θεού. Όταν αυξηθεί αυτή, αυτομάτως συντελείται στο σώμα μας μεταστοιχείωση. Μεταστοιχείωση σημαίνει, αποκτά ο άνθρωπος, το σώμα του, ιδιότητες που φανέρωσε ο Κύριος. Εδώ θα φέρω ένα παράδειγμα, για να καταλάβουμε τι σημαίνει αγιαστήριο, μεταστοιχείωση, Πνεύμα Άγιο. Θα παρομοιάσουμε τον άνθρωπο, τον κάθε άνθρωπο, σε προσωπικό επίπεδο σαν να είναι μία πόλη, όπως είναι η Αθήνα. Η πόλη λοιπόν, ο άνθρωπος, όταν δεν έχει το Άγιο Πνεύμα, τότε απουσιάζει από αυτόν τον άνθρωπο η ενέργεια που τον κάνει ζωντανό, που κάνει ζωντανή την πόλη. Δηλαδή όταν ένας άνθρωπος δεν εργάζεται το θέλημα του Θεού, μοιάζει με μία πόλη όπως είπα των Αθηνών, η οποία ζει χωρίς ενέργεια. Η ενέργεια έρχεται στην πόλη, στον άνθρωπο από διάφορους παράγοντες όπως το οξυγόνο, τον ήλιο, το ηλεκτρικό ρεύμα, τα καύσιμα, το νερό, το φαγητό. Αυτά είναι τα βασικά, που κάνουν την πόλη, τον άνθρωπο ζωντανό. Στο τέλος, ζωντανή κάνει την πόλη, τον άνθρωπο, τα υγιή ακούσματα, οι επιστήμες, οι τέχνες, η φιλοσοφία και το πιο σημαντικό, ο ηθικός νόμος του Ευαγγελίου. Όταν λείπουν αυτά από την πόλη, τότε οι άνθρωποι περιπλανιόνται για να βρουν ενέργεια, να βρουν οξυγόνο καθαρό, διότι χωρίς Θεό, το οξυγόνο είναι γεμάτο ρύπους. Στην συνέχεια ο άνθρωπος, η πόλη ψάχνει να βρει ενέργεια, πετρέλαιο, ρεύμα, φαγητό νερό. Αφού όμως δεν υπάρχει ενέργεια, δεν υπάρχει ο Θεός, η πόλη, ο άνθρωπος στερείται τα πάντα, κρυώνει, υποσιτίζεται, πονά, λυπάται, κλαίει, και ο λόγος διότι δεν έχει τις συνθήκες που χρειάζεται για να ζήσει. Με λίγα λόγια, δεν έχουμε Θεό, δεν έχουμε ενέργεια. Έτσι, περνάμε δύσκολα, όπως ήταν κάποτε η κατοχή. Στην κατοχή, οι άνθρωποι στερούνταν τα πάντα, δεν είχαν τίποτε και πολλοί έχαναν την ζωή τους. Αυτός είναι ο άνθρωπος που είναι μακριά από τον Θεό. Τι σημαίνει τώρα διάσπαση του ατόμου. Γνώρισα τον εαυτό μου και κάνω βήματα Θεού. Αυτό σημαίνει μετάνοια, αναγέννηση, αγιαστήριο. Μόλις συμβεί αυτό, αμέσως στην πόλη, που σημαίνει ο άνθρωπος του Θεού, αντιλαμβάνεται γρήγορα ότι ο Θεός φέρνει το καθαρό οξυγόνο, το οποίο δημιουργεί αλλά και συντηρεί την ζωή στην πόλη, στον άνθρωπο. Στην συνέχεια, όταν εμείς παίρνουμε στα σοβαρά τον Λόγο του, τότε ο Θεός συνδέει το νερό. Ξέχασα να πω, όλες οι εγκαταστάσεις υπάρχουν στην πόλη που σημαίνει άνθρωπος, ο Κύριος είπε «τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει» (Ιω. 14:12). Όλες οι δυνατότητες υπάρχουν στο νου μας και στο σώμα μας. Για να ζήσουμε όπως ζούσε ο Κύριος, αυτό που χρειάζεται για να ενεργοποιηθούν όλα, είναι ο Λόγος του Θεού. Στο σπίτι όμως ακόμα λείπει κάτι πολύ βασικό, αυτό είναι το νερό. Με τον Θεό, ο άνθρωπος ανοίγει την βρύση και βλέπει ότι έχει νερό το σπίτι. Όταν το δει αυτό, ο άνθρωπος πετάει από χαρά, αρχίζει να έχει χαρά διότι θα μπορέσει να ξεδιψάσει, θα κάνει μπάνιο, θα πλύνει τα ρούχα του, ο άνθρωπος θα αποφύγει με το νερό πολλές μολύνσεις βιολογικές αλλά και πνευματικές. Αφού μιλάμε για τον άνθρωπο, το νερό σημαίνει το κάλεσμα που λαμβάνουμε από τον Θεό δια Πνεύματος Αγίου, και δεύτερον το νερό συμβολίζει το Λόγο του Θεού. Καθώς ο άνθρωπος αρχίζει να παίζει με το νερό, με το Άγιο Πνεύμα, με τον Λόγο του Θεού, αντιλαμβάνεται ότι στο σπίτι ήρθε και το ρεύμα, τότε τρελαίνεται από χαρά, πετάει στα σύννεφα. Το ρεύμα είναι η σοφία του Θεού, είναι το φως του Χριστού, είναι ο Λόγος του Θεού, είναι η υγιαίνουσα διδασκαλία. Το ρεύμα φέρνει το φως, φέρνει την ζεστασιά, φέρνει την ειρήνη, την ανάπαυση. Το ρεύμα αυτό που φέρνει ο Θεός, ομορφαίνει την πόλη, φωτίζει την πόλη. Ο άνθρωπος, με το ρεύμα και το νερό, τα οποία  σημαίνουν φως Χριστού, Λόγος Θεού, (νερό σημαίνει αγιαστήριο, καθαρισμός, αγιασμός), με αυτά τα δύο, ο άνθρωπος αρχίζει να κάνει σχέδια, να έρχεται πιο κοντά στον Θεό, η πόλη αρχίζει να έχει ζωή, ο άνθρωπος αρχίζει να παίρνει χαρά, αφού ο άνθρωπος μαθαίνει με αυτά να διαχειρίζεται με αγάπη το νερό και το ρεύμα. Έπειτα, εκεί που δεν το περιμένει, καθώς εργάζεται το θέλημα του Θεού, έρχεται και το πετρέλαιο που φέρνει ζεστασιά, κίνηση, απλότητα, ειρήνη, ασφάλεια, πίστη ζώσα. Τώρα όλα δουλεύουν μέσα στο σπίτι, υπάρχει νερό, ρεύμα, πετρέλαιο. Με όλα αυτά τα πνευματικά αγαθά, η πόλη, ο άνθρωπος, αρχίζει να ζει φυσιολογικά, και ο λόγος διότι ο Θεός είναι παντού, μέσα σε όλη την πόλη, σε όλο τον άνθρωπο. Τελειώσαμε; Όχι, ο Θεός δίνει εντολή και ξεκινούν στην πόλη, στον άνθρωπο τα φορτηγά, τα οποία είναι γεμάτα με εδέσματα. Με αυτά τα φορτηγά γεμίζουν οι δρόμοι με τρόφιμα. Αυτό σημαίνει μια άλλη μορφή ενέργειας που έρχεται από την συνδιαλλαγή μας με τον Θεό, δηλαδή θα γεμίσουμε με σκέψεις, σκέψεις αγιοπνευματικές. Οι σκέψεις του Θεού ποικίλουν, ζωοποιούν, ο άνθρωπος γίνεται ένα μυροπωλείο πνεύματος, ζωής και σοφίας Θεού συναρπάζουσας. Αυτές οι πηγές ζωής είναι γεμάτες με ενέργεια. Με αυτές τις πολλές σκέψεις του Θεού, αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος τον Λόγο, την αξία του Λόγου, αντιλαμβάνεται την αγάπη, την ταπεινοφροσύνη, τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος, τα σημεία, τις ιδιότητες του Θεού. Όλα αυτά μαζί δημιουργούν μεταστοιχείωση στο σώμα του ανθρώπου, αφού η πόλη, ο άνθρωπος, ο νους και το σώμα φωτίζονται, η πόλη φωτίζεται, έχει ζωή, που σημαίνει ο άνθρωπος αυτός καταργεί κάθε φθοροποιό στοιχείο που πρώτα ενεργούσε στην ζωή του και τον έφερνε σε αδιέξοδο. Ο άνθρωπος, με το πνεύμα του Θεού, με το φως του Χριστού γίνεται ανάλαφρος, καταργεί την βαρύτητα, το σώμα του σταματά να πάσχει. Μάλιστα καθώς εκλεπτύνεται το πνεύμα του, εκλεπτύνεται και το σώμα του. Στην συνέχεια, για την πόλη, για τον άνθρωπο, αυτός ο νέος τρόπος ζωής, έχει την εξουσία να σταματά τον πόνο, την αμαρτία, την αποστασία, γενικότερα τη φθορά, τον θάνατο. Ο άνθρωπος αυτός του Θεού, έφτασε στο σημείο να δοκιμάσει την πίστη του, αφού μπορεί να υλοποιεί τα λόγια του και στην συνέχεια διαχειρίζεται την άμορφη ύλη. Η φυσική στέρηση, η κατάσταση που πρώτα υπήρχε στον άνθρωπο που ήταν μακριά από τον Θεό, αλλάζει και γίνεται αγιοπνευματική. Στην συνέχεια κάνει την παρουσία της η ταπεινοφροσύνη. Αυτό σημαίνει ότι η πόλη αποκτά δέντρα, σιντριβάνια, χώρους αναψυχής, πάρκα, χώρους ξεκούρασης, δρόμους μεγάλους, ελεύθερους από συνωστισμούς. Αυτό κάνει η ταπεινοφροσύνη, δημιουργεί ξεκούραση, ανάπαυση, χαρά, ελευθερία στην ψυχή και στο σώμα. Όλα αυτά συνθέτουν τον άνθρωπο του Θεού. Η πόλη που πρώτα στερούνταν τα πάντα, τώρα απολαμβάνει τον Θεό, την ζωή, την υγεία, την χαρά, τα πάντα. Η ταπεινοφροσύνη είναι η αρετή των αρετών. Αυτή σε κάνει φίλο με τον Θεό. Ο Θεός, όπου δει αγάπη και ταπεινοφροσύνη, κατεβαίνει και συναντά τον άνθρωπο, Στην συνέχεια του χαρίζει αλλά και του μεταγγίζει την ζωή την δική του, την οποία μεταβάλει σε ποιοτική και ποσοτική. Ο Κύριος τόνισε «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν.» (Ματθ. 11:28-30). Εύχομαι η ενέργεια του Θεού να μας αγκαλιάσει όλους, ώστε να γίνουμε η πόλη αυτή που βρίσκεται πάνω όρους. Γένοιτο, αμήν.


Νεότερη Παλαιότερη