Η αξία της ταπεινοφροσύνης.
Ταπείνωση δεν είναι να κάνεις τον ταπεινό και να λες «εγώ ο άχρηστος, εγώ ο αμαρτωλός, εγώ ο άθλιος, εγώ δεν είμαι τίποτα» κλπ. Άμα είσαι όλα αυτά, τότε να βάλεις τον Χριστό μέσα σου και να γίνεις αγάπη, να γίνεις ταπεινός. Ταπείνωση δεν είναι όλα αυτά, ταπείνωση είναι να καταλάβεις, να καταλάβω, ότι όλα μου δόθηκαν, όπως μάτια, χέρια, πόδια, μυαλό, γη, νερό, ύλη, ζωή, φίλο κλπ. και απλά να μην καυχάσαι, αλλά να δοξάζεις τον Θεό και να στηρίζεις την ζωή του φίλου σου, του αδελφού σου, χωρίς απαιτήσεις, χωρίς ανταπόδοση. Κοίτα γύρω σου άνθρωπε, τόσα σου χάρισε ο Θεός! Αφού αυτός δεν σου ζητά κάποια ανταπόδοση, εσύ γιατί το κάνεις; Ταπείνωση δεν είναι το «δεν είμαι τίποτα» αλλά το «είμαι του Χριστού και από σήμερα μπαίνω στην υπηρεσία του Θεού και του ανθρώπου, με ένα σκοπό, την επικράτηση του Θεού στις καρδιές των ανθρώπων». Άμα ο Θεός αναλάβει τον άνθρωπο, τότε ο άνθρωπος γίνεται ελεύθερος, ταπεινός, ζει ευχάριστα, γίνεται φως, γίνεται πόλη κτισμένη πάνω όρους, «ἐπὶ τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ᾿ ἢ ἐπὶ τὸν ταπεινὸν καὶ ἡσύχιον καὶ τρέμοντα τοὺς λόγους μου» (Ησαίας 66:2). Η ταπείνωση είναι το κλειδί για όλες τις πόρτες.