Σοφία Θεού.
Σπούδασε την σοφία του Θεού και γίνε ο άνθρωπος του Θεού, ο ταπεινός όμως άνθρωπος του Θεού, ο οποίος είναι γεμάτος με ειρήνη, με σοφία, με απλότητα, με Χριστό. Ποτέ, ό, τι έμαθες, ό, τι έχεις, μην το χρησιμοποιείς με εξουσία, διότι η διαχείριση σε ό, τι έχουμε θα παίξει τον ρόλο στο να έρθει ή όχι ο Θεός στην ζωή μας. Φύγε μακριά από τίτλους και εξουσίες κοσμικές ή χριστιανικές, διότι και οι δύο εξουσίες κρύβουν εγωισμό, το να λες ότι είσαι κάτι, κρύβει από μόνο του εγωισμό. Σίγουρα χρειάζονται οι εξουσίες, αφού και αυτές από τον Θεό υπάρχουν, ώστε να έχουμε ειρήνη. Όμως για τους χριστιανούς, μία μόνο εξουσία χρειάζεται και αυτή είναι η ταπείνωση, αυτή καταργεί την εξουσία. Ο Χριστός φανέρωσε «ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ῥαββί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός· πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε.» (Ματθ. 23:8), είναι πολλοί που λένε ότι ο Απ. Παύλος έθετε ποιμένες, προφήτες, διακόνους κλπ., όλα αυτά είναι παγίδα για να πιάνονται οι αλώπεκες, οι εγωιστές, αυτοί που θέλουν εξουσία, αυτοί που στερήθηκαν εξουσία και τώρα βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν τον απεσταλμένο, τον εκλεκτό, τον αντί Θεού. Τώρα, για να τα επιτρέπει όλα αυτά ο Θεός, ανώτερους, κατώτερους, εκκλησίες κλπ. αφήνεται να εννοηθεί, ότι οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν «μία ποίμνη, εις ποιμήν, ο Χριστός» (Ιωάννης 10:16), δεν κατάλαβαν ακόμα το «ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ῥαββί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός· πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε.» (Ματθ. 23:8), δεν κατάλαβαν ότι ο Θεός είναι αυτός που στέλνει αγαθές δόσεις, «Ἐὰν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες· ἐὰν μὴ Κύριος φυλάξῃ πόλιν, εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων.» (Ψαλ. 126:1), δεν κατάλαβαν το «ἄρα οὖν οὐ τοῦ θέλοντος οὐδὲ τοῦ τρέχοντος, ἀλλὰ τοῦ ἐλεοῦντος Θεοῦ.» (Ρωμ. 9,16), δεν κατάλαβαν την αξία της φιλαδέλφειας και την εκκλησία της φιλαδέλφειας. Η σοφία του Θεού όμως, λόγω του ότι είναι αγάπη για όλους, κάνει ένα κόλπο -ας το πούμε έτσι-, με τις εξουσίες. Τί κάνει σε αυτούς που είναι εγωιστές; Άπλα τους δίνει τίτλο. Έτσι, τους κάνει ποιμένες ή μισθωτούς ή χαρισματικούς, και ο λόγος, μήπως από αυτά που διαβάζουν και που λένε στην συνέχεια στους άλλους, με ύφος πολλές φορές, καταλάβουν το νόημα του Χριστού, το λόγο της παρουσίας του και το τί πρέπει να κάνουν, ώστε να γίνουν ταπεινοί. Εμείς όλοι σήμερα στην Φωνή Θεού, ας αφήσουμε τον καθένα να φέρει την αποστολή του, εμείς ας κοιτάξουμε την δικιά μας, και η δικιά μας είναι να γίνουμε φιλαδέλφεια, αγάπη, ταπείνωση, δικαιοσύνη, η οποία έχει σαν αρχή την προσφορά, να γίνουμε τα παιδιά του Θεού «ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας» (Β Κορ. 6:2), αμήν.