Ο άνθρωπος του Θεού είναι χαρούμενος.
Αδέλφια μου, ο άνθρωπος του Θεού, όταν καταφέρει να γίνει του Θεού, έχει σαν βάση αλλά και φυσική του κατάσταση την χαρά. Ο άνθρωπος του Θεού είναι ως επί το πλείστον χαρούμενος και ο λόγος διότι αισθάνεται την ευλογία του Θεού στη ζωή του. Αυτός που αισθάνεται τον Θεό, που ζει τον Θεό, δεν θέλει κολακείες, δεν τις έχει ανάγκη και δεν ψάχνει για κόλακες. Εξάλλου, είναι μεγαλείο να φτάσεις στο πνευματικό επίπεδο να μην χρειάζεσαι την γνώμη των άλλων, ή την στήριξή τους. Σίγουρα, καλό είναι να χρειαζόμαστε κάποια πράγματα, αλλά και ο ένας τον άλλον, όμως με το Πνεύμα του Θεού που δεν καταπατά την ελευθερία που μάς χάρισε, την προσωπικότητα, ώστε να είμαστε και ταπεινοί, όχι όμως να ζούμε με αυτούς που συνέχεια θέλουν να τους πληρώνεις με κολακείες, με ανταπόδοση, σε σημείο ώστε να ασκούν εξουσία στη ζωή μας. Μη γένοιτο!