ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ ΕΩΣ Θ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ζ΄
Κεφ. ζ΄ στίχος 9
«Ακούσας δε ταύτα ο Ιησούς, εθαύμασεν αυτόν και στραφείς προς τον όχλον τον ακολουθούντα αυτόν είπε, Σας λέγω, Ουδέ εν τω Ισραήλ εύρον τοσαύτην πίστιν».
Απάντηση
Η πίστη είναι η κινητήριος δύναμη των πάντων της παρούσης και της μελλούσης ζωής. Η πίστη είναι απαραίτητη αρκεί να κινείται δια αγάπης ενεργουμένης. Έχουμε ένα κεφάλαιο στην προς Εβραίους επιστολή όπου δια της πίστεως έλαβαν χάρη και εκπληρώθηκαν πολλές επαγγελίες. Όλοι οι άνθρωποι που πίστεψαν στον Θεό δια της πίστης δικαιώθηκαν. Η πίστη των θαυμάτων αυξάνει με τη πάροδο του χρόνου πάνω στον αγώνα της μελέτης, της προσευχής, της εξάπλωσης. Χρειάζεται αφιέρωση. Δια της πίστεως θα βγούμε στον ουρανό και δια αυτής θα συμβασιλεύσουμε με τον ζώντα Θεό, καταργώντας από μέσα μας και γύρω μας όλα τα φθοροποιά στοιχεία τα οποία σήμερα έχουν εγκλωβίσει την ζωή μας.
Ο εκατόνταρχος ήτο εθνικός. Αυτή η πίστη των εθνών στο Χριστό έδωσε την ευκαιρία στον Θεό να στείλει μετέπειτα τον απ. Παύλο ώστε να βοηθήσει τα έθνη να δουν πρόσωπο Θεού, το οποίο εύχομαι εις όλους εμάς. Γένοιτο, Γένοιτο Αμήν.
Κεφ. ζ΄ στίχος 10
«Και υποστρέψαντες οι απεσταλμένοι εις οίκον, εύρον τον ασθενή δούλον υγιαίνοντα».
Απάντηση
Η ζώσα πίστη των θαυμάτων ενεργεί κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και από οποιαδήποτε απόσταση, αρκεί να πιστέψουμε. Ο λόγος όταν εξέρχεται από σκεύος εκλογής ταξιδεύει δια των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων στον πάσχοντα και δια της άμορφης ύλης ενεργεί ώστε να ζωοποιήσει τον πάσχοντα. Ενεργώντας έτσι ώστε δια της άμορφης ύλης να συγκεντρωθούν στο σώμα του πάσχοντα όλα τα στοιχεία εκείνα που χρειάζονται ώστε να ζωοποιήσουν το σώμα του και έτσι το υγιαίνουν από οποιανδήποτε νόσο. Αμήν. Το ’γιο Πνεύμα επεξεργάζεται όλα τα ανωτέρω στοιχεία. Αμήν.
Όταν ο Κύριος θεράπευσε τον κουλό λέγοντάς του έκτεινον την χείρα σου που βρήκε την ύλη; Σίγουρα δια της πίστεως συνέλεξε αυτή από την άμορφη ύλη. Μέγα μυστήριο η πίστη των θαυμάτων. Πάντως το θαύμα κεντρίζει το ενδιαφέρον και του πιο άπιστου ανθρώπου.
Κεφ. ζ΄ στίχος 11
«Την δε ακόλουθον ημέραν επορεύετο ο Ιησούς εις πόλιν ονομαζομένην Ναϊν και συνεπορεύοντο μετ' αυτού ικανοί εκ των μαθητών αυτού και όχλος πολύς».
Απάντηση
Ικανοί είναι εκείνοι οι μαθητές οι οποίοι ακολουθούν τον δάσκαλό τους κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες δίνοντας και την ίδια τους την ζωή αν χρειαστεί. ’ξιοι, ικανοί είναι όλοι εκείνοι που ακολουθούν τον Χριστό στο Θαβώρ και στον Γολγοθά. Ικανοί είναι αυτοί οι οποίοι εφαρμόζουν τον λόγο του Θεού κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Μάλιστα οι δύσκολες συνθήκες δεν τους εμποδίζουν να αγωνίζονται ώστε να μεταδώσουν τον λόγο του Θεού και εις τους συνανθρώπους τους. Η αγάπη βρίσκει τρόπους και επινοεί συστήματα σωτηρίας. Ικανός είναι αυτός που έχει τα προσόντα να κάνει κάτι καλά, με λίγα λόγια τον εμπιστεύεσαι απόλυτα.
Κεφ. ζ΄ στίχος 13
«Και ιδών αυτήν ο Κύριος εσπλαγχνίσθη δι' αυτήν και είπε προς αυτήν, Μη κλαίε».
Απάντηση
Η ευσπλαχνία είναι στοιχείο του Θεού. Επιβάλλεται να έχουμε σπλάχνα Χριστού ώστε όταν βλέπουμε την θλίψη και το αδιέξοδο που έχει προκαλέσει ο διάβολος στον συνάνθρωπό μας, να σπεύδουμε με το ασθενοφόρο (σπλάχνα) και να ενεργούμε ώστε να ελευθερώνουμε τους συνανθρώπους μας από τα δεσμά του πονηρού και από την αρνητική κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Γένοιτο, Γένοιτο Αμήν.
Κεφ. ζ΄ στίχος 19
«Και προσκαλέσας ο Ιωάννης δύο τινάς των μαθητών αυτού, έπεμψε προς τον Ιησούν λέγων, Συ είσαι ο ερχόμενος ή άλλον προσδοκώμεν;»
Απάντηση
Το να δεις το πνεύμα του Θεού να κατεβαίνει και να ακούσεις την φωνή του Θεού η οποία τόνισε στον Ιωάννη, ότι ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός εις τον οποίον ευηρεστήθην και μετέπειτα να ρωτάς αν αυτός είναι ο ερχόμενος σημαίνει ότι πρέπει να προσευχόμαστε να μην έρθει ο πειρασμός παραπάνω από αυτόν που δυνάμεθα να αντέξουμε. Μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν.
Αν ο Θεός τώρα θελήσει να δοκιμαστούμε τουλάχιστον να μην τον αρνηθούμε. Χρειάζεται σοφία ώστε να μην έρθουμε σε αδιέξοδο και δοκιμαστούμε παραπάνω απ’ ότι δυνάμεθα να αντέξουμε, ώστε να αποφύγουμε τις δοκιμασίες που θα μας φέρουν σε αδιέξοδο και άρνηση ως προς τον Χριστό. Αμήν.
Κεφ. ζ΄ στίχος 24
«Αφού δε αναχώρησαν οι απεσταλμένοι του Ιωάννου, ήρχισε να λέγη προς τους όχλους περί του Ιωάννου, Τι εξήλθετε εις την έρημον να ίδητε; κάλαμον υπό ανέμου σαλευόμενον;».
Απάντηση
Κάλαμος υπό ανέμου σαλευόμενος ομοιάζει ο άνθρωπος όπου η αφιέρωσή του και η προσωπικότητά του μετακινούνται (αλλάζουν) ανάλογα με τα ερεθίσματα (καλέσματα) τα οποία ενεργούν (δέχεται) γύρω του, αποδεικνύοντας ότι Θεό δεν έχει κατ’ ελάχιστον. Πρέπει να γίνουμε ιδεώδεις άνθρωποι με αρχές Χριστού όπως ο Χριστός ο οποίος ούτε κατ’ ελάχιστο παρέκκλινε της αποστολής του και της νουθεσίας του Πατέρα του. Γένοιτο, Γένοιτο Αμήν.
Κεφ. ζ΄ στίχος 30
«Οι δε Φαρισαίοι και οι νομικοί ηθέτησαν εις εαυτούς την βουλήν του Θεού, μη βαπτισθέντες υπ' αυτού».
Απάντηση
Η αθέτησης γίνεται διότι δεν γνωρίζεις τον Θεό και τον τρόπο που εργάζεται το σχέδιο σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους. Όμως δια της ειλικρινούς μετανοίας έρχεται ο φωτισμός ώστε μετέπειτα ο αγιασμός να λάβει χώρα δια των έργων της μετανοίας, τα οποία έργα θα μας ζωοποιήσουν εις το εκατονταπλάσιο ώστε να γίνουμε κληρονόμοι των επαγγελιών του Θεού και των δωρεών αυτού. Μετέπειτα γίνεται υιοθεσία του τρόπου σωτηρίας του Θεού και όχι αθέτηση αυτού. Γένοιτο, Γένοιτο Αμήν.
Κεφ. ζ΄ στίχοι 33 – 34
«33 Διότι ήλθεν Ιωάννης ο Βαπτιστής μήτε άρτον τρώγων, μήτε οίνον πίνων και λέγετε Δαιμόνιον έχει.
34 Ήλθεν ο Υιός του ανθρώπου τρώγων και πίνων και λέγετε, Ιδού άνθρωπος φάγος και οινοπότης, φίλος τελωνών και αμαρτωλών».
Απάντηση
Ήρθε ο Θεός δια της ορθόδοξης εκκλησίας στον ελλαδικό χώρο η οποία δεν τρώγει, δεν πίνει και οι άνθρωποι την αποστρέφονται. Ήρθε η Φωνή Θεού τρώγων και πίνων με ελεύθερες αντιλήψεις στηριζόμενες στην χάρη του Θεού και οι άνθρωποι δεν θέλουν να ακούσουν, δυστυχώς οι πάντες δικαιολογούνται με προφάσεις όπως έχω δουλειά, έχω υποχρεώσεις κ.λ.π. Τι θα κάνει ο Θεός; Χρειάζεται να συνέλθουμε ώστε να αρπαχτούμε υπό του Θεού και να ζούμε στα σκηνώματά του και τώρα και πάντα και εις τους αιώνες τους άπαντες. Γένοιτο, Γένοιτο Αμήν.
Κεφ. ζ΄ στίχος 38
«Και σταθείσα πλησίον των ποδών αυτού οπίσω κλαίουσα, ήρχισε να βρέχη τους πόδας αυτού με τα δάκρυα και εσπόγγιζε με τας τρίχας της κεφαλής αυτής και κατεφίλει τους πόδας αυτού και ήλειφε με το μύρον».
Απάντηση
Όταν ο Θεός αποκαλύψει τον Υιόν του ή τον απεσταλμένο του σε έναν άνθρωπο ή πολλούς τότε η μετάνοια, η συγκίνηση, η αγάπη συναρπάζουν και ξεχειλίζουν ώστε ο άνθρωπος αυτός ουσιωδώς να τιμά τον Θεό Πατέρα, τον Υιό του Θεού και τον απεσταλμένο του Θεού. Φυσική συνέπεια η χάρη του Θεού να ευλογεί τα ενδόμυχα της ψυχής του μετανοούντα ώστε από εκείνη την ημέρα μέχρι την ημέρα του Κυρίου να υπηρετεί ο άνθρωπος αυτός Θεό, Υιό και απεσταλμένο καθώς και τον λαό του Θεού με ανεκλάλητη χαρά χωρίς να έρχεται κορεσμός στην αγάπη αυτή. Αν δεν συμβαίνουν τα ανωτέρω τότε σημαίνει ότι ο Θεός δεν απεκάλυψε ακόμη εις εμάς το σωτήριο σχέδιό του ώστε να μετέχουμε σε αυτό ως κληρονόμοι, συγκληρονόμοι και συμμέτοχοι της απείρου κάλους δόξης του. Γένοιτο, Γένοιτο Αμήν.
Κεφ. ζ΄ στίχος 39
«Ιδών δε ο Φαρισαίος ο καλέσας αυτόν, είπε καθ' εαυτόν, λέγων, Ούτος, εάν ήτο προφήτης, ήθελε γνωρίζει τις και οποία είναι η γυνή, ήτις εγγίζει αυτόν, ότι είναι αμαρτωλή».
Απάντηση
Οι Φαρισαίοι και όσοι τους ακολουθούν δεν κρίνουν την δικαία κρίση του Θεού αλλά την κατ’ όψιν κρίση των ανθρώπων, η οποία προέρχεται μέσα από την κοινωνική θέση που κατέχει κάποιος με φυσική συνέπεια να μην δύνανται ποτέ μα ποτέ λόγω της κρίσης και της καταλαλιάς να εισέλθουν στην άπειρη σοφία του Θεού. Η οποία σοφία Θεού σώζει δια της ειλικρινούς μετανοίας δικαίους και αδίκους. Έτσι, μη εννοώντας την χάρη του Θεού στηριζόμενοι μόνο στον νόμο αυτού, χάνουν τον προσανατολισμό τους έναντι Θεού και ανθρώπων. Που να καταλάβει ένας πνευματικός κατά κόσμο ότι ο Θεός ευαρεστείται και ενεργεί με έναν αγράμματο ή έναν αμαρτωλό μετανοούντα ο οποίος έχει μηδέν πνευματικούς ή κοσμικούς κύκλους, τον οποίον μάλιστα τον γεμίζει με σοφία Θεού ώστε οι πάντες να υποκλίνονται σε αυτόν και τον Θεό που παρουσιάζει. Αμήν.
Κεφ. ζ΄ στίχοι 44 – 47
«44 Και στραφείς προς την γυναίκα, είπε προς τον Σίμωνα, Βλέπεις ταύτην την γυναίκα; Εισήλθον εις την οικίαν σου, ύδωρ δια τους πόδας μου δεν έδωκας αύτη δε με τα δάκρυα έβρεξε τους πόδας μου και με τας τρίχας της κεφαλής αυτής εσπόγγισε
45 Φίλημα δεν μοι έδωκας αύτη δε, αφ' ης εισήλθον, δεν έπαυσε καταφιλούσα τους πόδας μου.
46 Με έλαιον την κεφαλήν μου δεν ήλειψας αύτη δε με μύρον ήλειψε τους πόδας μου
47 Διά τούτο, σοι λέγω, συγκεχωρημέναι είναι αι αμαρτίαι αυτής αι πολλαί διότι ηγάπησε πολύ εις όντινα δε συγχωρείται ολίγον, ολίγον αγαπά».
Απάντηση
Πολλοί στηρίζουν την σωτηρία τους μόνο στο ότι λέγονται χριστιανοί αποφεύγοντας τα έργα της μετάνοιας. Ας μην ξεγελιόμαστε, χρειάζεται να έχουμε και να παρουσιάζουμε έργα αγάπης στον Θεό και στον συνάνθρωπό μας (όπως έκανε εδώ η γυναίκα αυτή η οποία τίμησε τον Χριστό). Πως άνθρωπέ μου για την πολυτέλειά σου και για την κοιλία σου εργάζεσαι από το πρωί μέχρι το βράδυ και δεν μπορείς να αφιερώσεις λίγο χρόνο για την πρόοδο του συνανθρώπου σου και για την ίδρυση της βασιλείας του Θεού στην γη;
Εδώ βλέπουμε ότι και ο πιο αμαρτωλός όταν μετανοήσει ειλικρινά παρουσιάζοντας μετέπειτα έργα αγάπης δύναται να εισέλθει στην πρόνοια, στην αγάπη και στην προστασία του Θεού, τελευταία στην σοφία αυτού η οποία θα του εξασφαλίσει ζωή καθώς ουράνια και επίγεια αγαθά. ’ρα, όποιος αγαπάει πολύ τα έργα της αγάπης θα τον φέρουν στο θρόνο του Θεού, όποιος αγαπάει λίγο χωρίς έργα αλλά μόνο με τα λόγια και το ότι ζει είναι ευλογία μεγάλη και καλά θα κάνει να δοξάζει μέρα νύχτα τον δημιουργό Θεό. Αυτός που εργάζεται για την πρόοδο την δική του, για την δόξα την δική του, για τα συμφέροντα τα δικά του δεν είναι άνθρωπος, γι’ αυτό λέω ότι και το ότι ζει είναι και αυτό πολύ. ’νθρωπος είναι αυτός που εργάζεται εις όλη του τη ζωή για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Ο Κύριος είπε: όστις θέλει να σώση την ζωήν αυτού, θέλει απολέσει αυτήν και όστις απολέση την ζωή αυτού ένεκεν εμού και του ευαγγελίου, θέλει ευρεί αυτήν. Πρέπει να πιστέψουμε ώστε να τρέξουμε κοντά στον Θεό, μετέπειτα αυτός να χαράξει το μέλλον μας γιατί μέλλον χωρίς Θεό δεν έχουμε. Προσοχή! Αμήν.
Κεφ. ζ΄ στίχος 48
«Και είπε προς αυτήν, Συγκεχωρημέναι είναι αι αμαρτίαι σου».
Απάντηση
Οι ανίατες ασθένειες και τα μεγάλα πάθη θεραπεύονται όταν τα έργα
της μετανοίας είναι ουσιαστικά ως προς τον Θεό και τις εντολές αυτού. ’ρα, ο Θεός επεμβαίνει και συγχωρεί την αμαρτία και την ασθένεια η οποία ασθένεια προήλθε εκ της αμαρτίας ή του πάθους, θεραπεύοντας έτσι τον ασθενή. Αμήν.
Κεφ. ζ΄ στίχος 50
«Είπε δε προς την γυναίκα, Η πίστις σου σε έσωσεν ύπαγε εις ειρήνην».
Απάντηση
Η πίστη των έργων σώζει ψυχή εκ θανάτου και φέρνει άπειρες ευλογίες στον πιστεύσαντα. Σήμερα ο κόσμος έχει μια πίστη που λέγεται σκιώδης πίστη χωρίς έργα μετανοίας. Χρειάζεται ζώσα πίστη, η οποία ενεργοποιεί πνεύμα και σώμα προς επίτευξη στόχων που μέχρι χτες ήτο αδιανόητο εις εμάς να πραγματοποιηθούν. Ο Κύριος τονίζει: Εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, θέλετε ειπεί προς το όρος τούτο, μετάβηθι εντεύθεν εκεί και θέλει μεταβή. Ακόμη και πας όστις ζη και πιστεύει εις εμέ, δεν θέλει αποθάνει εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο; ’ρα, αν συμβαίνουν στραβά στην ζωή μας είναι διότι ο Θεός δεν ζει μέσα μας, ώστε δια της σοφίας του και της ζώσης πίστεως να απεγκλωβίσει τον εαυτό μας και τους γύρω μας από την φθορά, από τον θάνατο, από την μιζέρια, από την πτώχεια του πνεύματος και σώματος. Αμήν. Ζώσα πίστη και αγώνας πάνω στο θέλημα του Θεού για να αποκτηθεί.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ η΄
Κεφ. η΄ στίχος 1
«Και μετά ταύτα διήρχετο αυτός πάσαν πόλιν και κώμην, κηρύττων και ευαγγελιζόμενος την βασιλείαν του Θεού και οι δώδεκα ήσαν μετ' αυτού».
Απάντηση
Το ευαγγέλιο της βασιλείας το κήρυξε πρώτος ο Χριστός. Αυτός το έφερε και είναι αυτό το οποίο κάνει τον άνθρωπο Θεό, εικόνα του Θεού του αοράτου, κληρονόμο, συγκληρονόμο και συμμέτοχο της μεγάλης δόξης του Θεού. Όταν ο Κύριος ανελείφθη το ευαγγέλιο της βασιλείας μετατράπηκε σε ευαγγέλιο τύπου, κάνοντας τους ανθρώπους χριστιανούς στα λόγια, στα έργα όμως να παραμένουν ειδωλολάτρες.
Πέρασαν δυο χιλιάδες χρόνια και το ευαγγέλιο της βασιλείας κηρύττεται πάλι σήμερα δια της Φωνής Θεού ώστε ο Θεός δια του Παρακλήτου να δημιουργήσει λαό, ο οποίος να πληρεί τις προϋποθέσεις ώστε ο άνθρωπος να γίνει κληρονόμος Θεού, συγκληρονόμος Χριστού και συμμέτοχος της ουρανίου και επιγείου δόξης του. Οι φάσεις που χαρακτηρίζουν το ευαγγέλιο της βασιλείας είναι τέσσερις:
Η πρώτη φάση είναι το αδιαίρετο. Δυστυχώς σήμερα όλοι οι χριστιανοί διαφωνούν και στο τέλος διαιρούνται, ποτέ δεν ακούστηκε ότι δυο εκκλησίες χριστιανικές ενώθηκαν ή δυο σωματεία χριστιανικά ή δυο οργανώσεις χριστιανικές. Ο λόγος που διαιρούνται είναι τα συμφέροντα και οι προσωπικές φιλοδοξίες. Εμείς που ανήκουμε στην Φωνή Θεού δεν θα χωριζόμαστε για κατ’ ουδέν λόγον. Ο πνευματικός μου πατέρας έλεγε: να σέβομαι την άποψη οποιαδήποτε και αν είναι, την θρησκευτική συνείδηση και την ελευθερία του συνανθρώπου μου. Αυτό είναι αρκετό ώστε να μην χωριζόμεθα, αρκεί να το καταλάβουμε και να το εφαρμόσουμε.
Η δεύτερη φάση είναι της συνοχής. Για να πετύχουμε την συνοχή μεταξύ μας ως λαός Θεού θα πρέπει να ερευνούμε τον λόγο του Θεού, ώστε να βρούμε εκείνα τα στοιχεία τα οποία μας συνέχουν. Αν τον λόγο του Θεού που είναι χάρη και έλεος τον δογματίσουμε δια του νόμου και όχι δια της χάριτος, τότε γινόμαστε αιτία να γκρεμίσουμε το οικοδόμημα του Θεού που είναι η αγάπη με τα στοιχεία της που αναφέρονται στον ύμνο της αγάπης. Ακόμη γκρεμίζουμε τους καρπούς, γκρεμίζουμε την σταυρική θυσία του Χριστού και τελευταία το μέγα έλεος. Χρειάζεται προσοχή! Ο Κύριος στην προσευχή που έκανε ενώπιον των μαθητών του προτού εισέλθει στο εκούσιο πάθος του τόνισε τα εξής: Πάτερ άγιε, τήρησον αυτούς εν τω ονόματί σου ω δέδωκάς μοι, ίνα ωσιν εν καθώς ημείς. Ο Πατέρας, ο Υιός και το Πνεύμα το ’γιο έχουν ξεχωριστή προσωπικότητα και ξεχωριστά έργα να επιτελέσουν όμως το έργο τους στηρίζεται στην αγάπη και στην σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Ο Πατέρας που είναι η σιωπή έκανε την παρουσία του στον Μωυσή δίνοντας εις αυτόν τις δέκα εντολές, ο Υιός που είναι ο λόγος έκανε την παρουσία του στον Ιησού τον Ναζαρηνό, ο οποίος εγεννήθη δια Πνεύματος Αγίου αφού είναι Υιός Θεού και φανέρωσε δια του λόγου και δια των έργων του τον τρόπο σωτηρίας. Το ’γιο Πνεύμα κάνει την παρουσία του με πολλούς τρόπους. Ξεκίνησε με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος και την παρουσία του στους αποστόλους. Μετέπειτα δια των Αγίων Πατέρων, σήμερα δια της Φωνής Θεού σαλπίζοντας τους νόμους και τις εντολές του Θεού προς σωτηρία ψυχής και σώματος.
Η Τρίτη φάση του ευαγγελίου της βασιλείας είναι το ολοκληρωμένο. Όλα τα χριστιανικά δόγματα απέρριψαν το δικαίωμα του ανθρώπου να ζήσει και του μετέδωσαν την πίστη ότι πρέπει να πεθάνει και να πάει στον ουρανό, όπου εκεί είναι ο παράδεισος και εκεί θα αναπαύεται ο άνθρωπος σαν σκιά, πνεύμα με τον Θεό. Μα ο Θεός δεν είναι Θεός νεκρών αλλά ζώντων. Ο Χριστός πέθανε για να μην πεθάνουμε εμείς, πλήρωσε τον δικό μας θάνατο με τον δικό του. Εμείς για ποιο λόγο να πεθάνουμε αφού ο Θεός είναι Θεός ζώντων; Αφού ο Χριστός αναστήθηκε, για ποιο λόγο τα παιδιά του να πεθαίνουν; Δεν θα πρέπει να πεθαίνουν. Η πίστη του θανάτου που μας έχουν βάλει, αυτή μας πεθαίνει και δεύτερον η αμαρτία. Αν πετάξουμε την πίστη του θανάτου και βγάλουμε την αμαρτία σε λεπτομέρεια από τη ζωή μας τι λέτε δεν θα ζήσουμε; Πρώτος ο σοφός Σολομών αποκάλυψε ότι, ο Θεός ουκ εποίησε θάνατο ουδέ τέρπεται έπ’ απωλεία ζώντων και σωτήριοι αι γενέσεις του κόσμου και ουκ εστιν εν αυταίς φάρμακον ολέθρου ουδέ άδου βασίλειον επί γης, φθόνος δε διαβόλου θάνατος εισήλθε εις τον κόσμο.
Ο Κύριος μετέπειτα φανέρωσε δια του αψευδούς στόματός του τα εξής: ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται, τονίζω καν αποθάνη ζήσεται δια της πρώτης ανάστασης, η οποία θα γίνει για τους εν κυρίω κοιμηθέντες, συνεχίζει και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο; Χρειάζεται πίστη. Αυτή η πίστη του θανάτου που έχουμε πρέπει να φύγει και να έρθει η ζώσα πίστη του Θεού στην ζωή μας, της ζωής, της αφθαρσίας με αποτέλεσμα η θετική πίστη και η ειλικρινή προσπάθεια να κυριεύσει τον εσωτερικό μας και εξωτερικό μας κόσμο. Ο άνθρωπος ότι σκέφτεται μπορεί να το φέρει στην ζωή του, αρκεί να το πιστέψει και να το εργαστεί. Αν δεν ήθελε ο Θεός δεν θα σκεφτόμασταν τίποτα από όλα αυτά, αφού τα σκεφτόμαστε το θέλει, η προσπάθεια λοιπόν απομένει.
Ο απόστολος Παύλος δια Πνεύματος Αγίου μετέπειτα φανέρωσε: ιδού μυστήριον υμίν λέγω. Πάντες ου κοιμηθησόμεθα, πάντες δε αλλαγησόμεθα, εν ατόμω, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι, σαλπίσει γαρ και οι νεκροί εγερθήσονται άφθαρτοι και ημείς αλλαγησόμεθα. Δει γαρ το φθαρτόν τούτο ενδύσασθαι αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδύσασθαι αθανασίαν. Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδύσηται αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδύσηται αθανασίαν, τότε γενήσεται ο λόγος ο γεγραμμένος, Κατεπόθη ο θάνατος εις νικος. Που σου, θάνατε, το νικος; που σου, θάνατε, το κέντρον; το δε κέντρον του θανάτου η αμαρτία, η δε δύναμις της αμαρτίας ο νόμος. Ο νόμος γεννά την αμαρτία διότι είναι ανεφάρμοστος, όμως με την χάρη και το μέγα έλεος του Θεού δυνάμεθα να περάσουμε της αμαρτίας και να νικήσουμε το νόμο, ώστε η αμαρτία να πάψει να λειτουργεί μέσα μας και να μας φέρνει η χάρη του Θεού την σοφία ώστε να καταργήσουμε την φθορά και το θάνατο.
Η τέταρτη φάση του ευαγγελίου της βασιλείας είναι αυτή που περιέχει όλες τις προηγούμενες φάσεις και είναι απαραίτητο όλα τα παιδιά που ανήκουν ουσιαστικά στην Φωνή Θεού να κυοφορούν μέσα τους όλα τα ανωτέρω. Γένοιτο, Γένοιτο Αμήν.
Κεφ. η΄ στίχος 2
«Και γυναίκες τινές, αίτινες ήσαν τεθεραπευμέναι από πνευμάτων πονηρών και ασθενειών, Μαρία η καλούμενη Μαγδαληνή, εκ' της οποίας είχον εκβή επτά δαιμόνια».
Απάντηση
Όσες γυναίκες ή άντρες ή παιδιά εκτιμούν το έργο του Θεού που έκανε μέσα τους σπεύδουν να τον υπηρετήσουν. Είναι πολλοί οι οποίοι ευεργετούνται και μετέπειτα ξεχνούν να αποδώσουν έστω και ένα ευχαριστώ. Χρειάζεται προσοχή, ώστε να μην κατεχόμεθα υπό του δαιμονίου της αχαριστίας αλλά να αξιοποιούμε σωστά τα πράγματα και να γινόμεθα και εμείς ευεργέτες όπως ο ευεργέτης Χριστός που μας έσωσε. Θυμόμαστε τους δέκα λεπρούς, ούτε ευχαριστώ εκτός από έναν δεν γύρισαν να πουν. Εύχομαι να μην έχουμε τέτοιους ανθρώπους στην Φωνή Θεού.
Κεφ. η΄ στίχος 5
«Εξήλθεν ο σπείρων δια να σπείρη τον σπόρον αυτού και ενώ έσπειρεν, άλλο μεν έπεσε παρά την οδόν και κατεπατήθη και τα πετεινά του ουρανού κατέφαγον αυτό».
Απάντηση
Ο σπείρων είναι ο Χριστός, η οδός είναι οι σκληροί άνθρωποι που έχουν σαν θεωρία το ου με πείσεις και αν με πείσεις, τα πετεινά είναι οι μέριμνες οι οποίες κατατρώγουν τον σπόρο του Θεού που υπάρχει στην οδό ώστε να μην μπορεί να αναπτυχθεί.
Κεφ. η΄ στίχος 6
«’λλο δε έπεσεν επί την πέραν και αναφυέν, εξηράνθη, διότι δεν είχεν ικμάδα».
Απάντηση
Όταν ο σπόρος πέφτει στο πετρώδες μέρος πάει να πει ότι κάποιος άνθρωπος θέλει τον Θεό στην ζωή του όμως δεν έχει γύρω του περιβάλλον με ικμάδα ώστε να τον βοηθήσει να αξιοποιήσει τον λόγο του Θεού και έτσι χάνεται ο σπόρος. Το περιβάλλον να γνωρίζουμε παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή μας θετική ή αρνητική. Αν είναι σκληρό σαν πέτρα πολύ δύσκολα αναπτύσσεται ο σπόρος του Θεού, αν όμως είναι καλοπροαίρετο ο σπόρος θα αναπτυχθεί στο εκατονταπλάσιο. Ακόμη η σκλήρυνση συντελείται πολλές φορές και μέσα μας. Ο λόγος το σύστημα του κόσμου το οποίο εισήλθε από παιδικής ηλικίας βιαίως στην ζωή μας. Μάλιστα μας έχει καταβάλλει τόσο πολύ που δεν δύναται τίποτε αγαθό, θεϊκό να αναπτυχθεί.
Κεφ. η΄ στίχος 7
«Και άλλο έπεσεν εις το μέσον των ακανθών και συμφυτρώσασαι αι άκανθαι, απέπνιξαν αυτό».
Απάντηση
Ο σπόρος που έπεσε εις το μέσον των ακανθών συμβολίζει τον άνθρωπο που δέχεται τον λόγο όμως τα προβλήματα, οι μέριμνες, οι σπουδές, οι υποχρεώσεις, ο κόσμος τον πνίγει τον σπόρο και χάνεται.
Κεφ. η΄ στίχος 8
«Και άλλο έπεσεν επί την γην την αγαθήν και αναφυέν, έκαμε καρπόν εκατονταπλασίονα. Ταύτα λέγων, εφώναζεν, Ο έχων ώτα δια να ακούη, ας ακούη».
Απάντηση
Ο σπόρος όμως που βρήκε καλή γη αναπτύχθηκε εκατονταπλάσια. Η καλή γη είναι ο άνθρωπος που είναι καλοπροαίρετος, θετικός στο θέλημα του Θεού όταν το ακούει και σπεύδει χωρίς αναστολές πετάγοντας τα πάντα στον κάλαθο των αχρήστων ώστε να αξιοποιήσει τον Θεό μέσα του. Θυμόμαστε όλοι εκείνον που βρήκε ένα θησαυρό σε ένα χωράφι και πούλησε ότι είχε για να αγοράσει τον αγρό εκείνον. Αυτός είναι η καλή γη όπου τον σπόρο τον αναπτύσσει αμέσως χωρίς αναβολές, δικαιολογίες κ.λ.π.
Κεφ. η΄ στίχος 16
«Ουδείς δε λύχνον ανάψας, σκεπάζει αυτόν με σκεύος ή θέτει υποκάτω κλίνης αλλά θέτει επί του λυχνοστάτου, δια να βλέπωσι το φως οι εισερχόμενοι».
Απάντηση
Είναι πολλοί άνθρωποι που βλέπουν και εννοούν τον λύχνο, τον Χριστό και την διδασκαλία του και λόγω του ότι φοβούνται να τον ομολογήσουν τον κρύβουν ώστε να μην φαίνεται στους ανθρώπους. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι διότι φοβούνται μήπως ερωτηθούν από το κοντινό τους περιβάλλον. Όποιος ντρέπεται για τον λύχνο, τον Χριστό που φώτισε την ζωή του και ο Χριστός θα ντραπεί για αυτόν, μη γένοιτο! Χρειάζεται θάρρος και απόφαση ώστε να μην ντραπούμε για την νέα ζωή που μας δείχνει ο Χριστός να ακολουθήσουμε, ώστε μέσω αυτής της νέας ζωής να γίνουμε λύχνος και να ιστάμεθα μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων στον λυχνοστάτη που είναι η σοφία, η μετάνοια, η αναγέννηση, η εφαρμογή. Αμήν.
Κεφ. η΄ στίχος 18
«Προσέχετε λοιπόν πως ακούετε διότι όστις έχει θέλει δοθή εις αυτόν και όστις δεν έχει και εκείνο το οποίον νομίζει ότι έχει, θέλει αφαιρεθή απ' αυτού».
Απάντηση
Όποιος έχει αγάπη, χαρά, φιλοξενία, ειρήνη, σοφία, Θεό θα του δοθούν περισσότερα όπως καρποί, χαρίσματα, σημεία, ζωή αιώνιο. Όποιος τώρα νομίζει ότι έχει, το νομίζει έρχεται από κοσμικούς τίτλους και αδιαφορεί στο να πολλαπλασιάσει ότι έχει συν Θεό, θα χάσει και αυτό που έχει. Ο τρόπος που χάνεται είναι η φθορά, η ασθένεια, το γύρας, ο θάνατος. Έτσι χάνεται η σοφία του κόσμου όταν αδιαφορείς να την ενώσεις με την σοφία του Θεού.
Κεφ. η΄ στίχος 21
«Ο δε αποκριθείς είπε προς αυτούς, Μήτηρ μου και αδελφοί μου είναι ούτοι, οι ακούοντες τον λόγον του θεού και πράττοντες αυτόν».
Απάντηση
Η οικογένεια του Θεού είναι όσοι ακούν τον λόγο του και τον καρποφορούν. ’ρα και η οικογένεια η δική μας θα πρέπει να είναι όλοι όσοι δέχονται τον ζώντα Θεό και καταβάλλουν αγώνες στο να τον έχουν πάντα στην ζωή τους. Η κοσμική οικογένεια είναι ενωμένη μέχρι τον τάφο, η πνευματική οικογένεια όμως είναι ενωμένη μετά του Θεού στους αιώνες τους άπαντες. ’ρα, θα πρέπει να καταβάλλουμε προσπάθεια να αναγεννήσουμε την σαρκική οικογένεια ώστε να μην μας χωρίζει τίποτε. Η απόφασή μας να υπηρετήσουμε Θεό και η αγάπη μας θα τους αναγεννήσει. Ο λόγος που ο Θεός ζητάει οι πάντες να αναγεννηθούν είναι διότι θα μπορέσουν μέσα από το κάλεσμα του Χριστού να εξελίξουν τον εαυτό τους και να συλλάβουν την αλήθεια, ώστε ο ένας να μην γίνεται βάρος στον άλλον και να μην καταργεί την ελευθερία και την προσωπικότητα του άλλου. Η αναγέννηση θα φέρει πραγματικές ευλογίες και θα ενώσει την σαρκική οικογένεια με την πνευματική, ώστε όλα τα μέλη να διάγουν υπό του πνεύματος του Θεού με στόχο την επίτευξη των επαγγελιών του Θεού μέσα τους και γύρω τους. Γένοιτο, Γένοιτο Αμήν.
Κεφ. η΄ στίχος 24
«Προσελθόντες δε εξύπνισαν αυτόν, λέγοντες, Επιστάτα, επιστάτα, χανόμεθα. Ο δε σηκωθείς επετίμησε τον άνεμον και την ταραχήν του ύδατος και έπαυσαν και έγεινε γαλήνη».
Απάντηση
Να προσέξουμε ώστε τον Θεό να μην τον βάζουμε για ύπνο αδιαφορώντας για την πνευματική μας αναγέννηση, διότι όταν έρθουν κύματα θα πρέπει να τον ξυπνήσουμε. Αν είναι κοντά έχει καλώς αν όμως τον έχουμε βγάλει από την ζωή μας για μεγάλο χρονικό διάστημα τότε θα είναι δύσκολο την ώρα του πειρασμού ή της δοκιμασίας να τον συναντήσουμε ώστε να μας βοηθήσει. Ενθυμήστε τις δέκα παρθένες που οι πέντε ήταν μωρές λόγω της πνευματικής τεμπελιάς και οι άλλες πέντε ήτο σοφές λόγω της δραστηριότητας που φρόντιζαν να έχουν μετά του Θεού. Πρέπει καθημερινά να ενεργούμε πάνω στην μελέτη, στην προσευχή, στο κήρυγμα, στην μετάνοια, στην αναγέννηση ώστε ο Θεός να είναι πάντα μέσα μας ξύπνιος. Ο αγώνας αυτός θα διεξάγεται συνέχεια στην ζωή μας μέχρι να πούμε όπως ο Παύλος δεν ζω πλέον εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός. Γένοιτο, Γένοιτο Αμήν.
Κεφ. η΄ στίχος 25
«Είπε δε προς αυτούς, Που είναι η πίστις σας; Και φοβηθέντες εθαύμασαν, λέγοντες προς αλλήλους, Τις λοιπόν είναι ούτος, ότι και τους ανέμους προστάζει και το ύδωρ και υπακούουσιν εις αυτόν».
Απάντηση
Το πόσο Θεό έχουμε μέσα μας ή πόση πίστη θα φανεί την ώρα της δοκιμασίας. Το πόσο αγάπη έχουμε θα φανεί την ώρα που όλοι θα μας αποστρέφονται και θα μας κατηγορούν. Το πόσο χαρά έχουμε θα φανεί την ώρα που δίπλα μας ή μέσα μας θα υπάρχουν δυσκολίες και πως θα τις αντιμετωπίσουμε. Το πόσο ταπείνωση έχουμε θα φανεί την ώρα που τα πάντα θα είναι στα πόδια μας κ.λ.π.
Κεφ. η΄ στίχος 29
«Διότι προσέταξεν εις το πνεύμα το ακάθαρτον να εξέλθη από του ανθρώπου επειδή προ πολλών χρόνων είχε συναρπάσει αυτόν και εδεσμεύετο με αλύσεις και εφυλάττετο με ποδόδεσμα και διασπών τα δεσμά εφέρετο υπό του δαίμονος εις τας ερήμους».
Απάντηση
Το πνεύμα το ακάθαρτο εισέρχεται σιγά σιγά στον άνθρωπο. Πρώτα βάζει τον φόβο, μετά το παράπονο, μετά τον εγωισμό, μετά την πονηρία, μετά τον θυμό, μετά το ψέμα, μετά την κρίση, μετά την κατάκριση, μετά την πνευματική τεμπελιά, μετά σε βάζει να κατηγορείς τους ανθρώπους και τελευταία να κατηγορείς και τον ίδιο το Θεό. Ύστερα το ακάθαρτο πνεύμα φέρνει τα ψυχολογικά προβλήματα, μετέπειτα την απομόνωση και τελευταία τον θάνατο ψυχής και σώματος. Όταν έχουμε άγνοια του θελήματος του Θεού δυνάμεθα με ένα γεγονός που θα μας ταράξει την ζωή μας, την καθημερινότητά μας να επιτρέψουμε στο ακάθαρτο πνεύμα να εισέλθει μέσα μας. Πάντως και το περιβάλλον που γεννιόμαστε παίζει καθοριστικό ρόλο όταν το διέπει ασοφία, άθελά του βάζει μέσα μας πολλά ακάθαρτα πνεύματα τα οποία ταράσσουν την ζωή μας συνέχεια, μη γένοιτο! Πάντως η αναγέννηση την οποία παρουσιάζει και παρέχει στα παιδιά της η Φωνή Θεού αποκλείει τον δαιμονισμό.
Με την ενέργειά του αυτή ο Κύριος φανέρωσε ότι οι πάντες πρέπει να καταλάβουν ότι ο διάβολος υπάρχει και όπου μπει καταστρέφει τα πάντα.
Κεφ. η΄ στίχος 33
«Εξελθόντα δε τα δαιμόνια από του ανθρώπου, εισήλθον εις τους χοίρους και ώρμησεν η αγέλη κατά του κρημνού εις την λίμνην και απεπνίγη».
Απάντηση
Φανταστείτε τι δαιμόνια έχει μέσα του ένας άνθρωπος που όταν εισέλθουν σε ένα ζώο του δημιουργούν σύγχυση, τρέλα, ενώ ο άνθρωπος μπορεί να έχει λεγεώνες να φορά την γραβάτα και να λέει ότι είναι ο κύριος τάδε.
Πολλοί νομίζουν ότι ο διάβολος δεν υπάρχει σε αυτούς όμως θέλω να πληροφορήσω ότι ο διάβολος δεν είναι κάποιος με κέρατα ή κόκκινα μάτια. Ο διάβολος έχει στοιχεία τα οποία είναι η ζήλια, το ψέμα, ο εγωισμός, η κρίση, η πονηρία, ο φόβος, ο θυμός, η στενοχώρια, η υλοφροσύνη, η άγνοια του λόγου του Θεού καθώς περιαυτολογία, έπαινος του περιβάλλοντος, ευθιξία, παράπονο, προπέτεια, δικαιολογία κ.λ.π. Ποιος δεν έχει λοιπόν μέσα του λεγεώνες διότι το καθένα από αυτά έχει πολλά παράγωγα. Είναι πολλοί που φαίνονται ειρηνικοί, εξυπηρετικοί, χαμογελαστοί και μέσα τους βράζει ο διάβολος. Κύριος λοιπόν ή κυρία δεν είναι αυτός που φοράει γραβάτα εξωτερικά ενώ μέσα του ζει στο βούρκο της αμαρτίας αλλά αυτός που φοράει μεν γραβάτα εξωτερικά αλλά έχει μέσα του τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, τους καρπούς, τα σημεία, τον ύμνο της αγάπης. Ο Κύριος λεγόταν Κύριος διότι δια των στοιχείων του Πατέρα του κυριαρχούσε του πονηρού ο οποίος δεν μπορούσε να εισέλθει μέσα του κατ’ ελάχιστον. Αν θέλουμε να είμεθα κύριοι να έχουμε τα στοιχεία του Κυρίου μας στην ζωή μας.
Θέλω να ξέρετε ότι όταν κάποιος έχει ένα μεγάλο δαιμόνιο βγαίνει και έξω του και έτσι βλέποντάς το μπορούμε να το αποφύγουμε. Να προσέξουμε, εδώ χρειάζεται η διάκριση πνευμάτων ώστε να συλλαμβάνουμε αυτόν που έχει δισεκατομμύρια ταθισευμένα μικρούλια δαιμονιάκια μέσα του ενώ έξω είναι με το χαμόγελο στα χείλη. Τα οποία δαιμόνια με την κατάλληλη ευκαιρία τα εκτοξεύει προς πάσα κατεύθυνση κάνοντας τους πάντες να απορούν και να λένε, μα αυτός ήτο ένας πολύ καλός και πολύ ήσυχος άνθρωπος.
Σήμερα ο κόσμος στηρίζεται στα χρήματα. Φανταστείτε όταν οι απαιτήσεις των ανθρώπων μεγαλώσουν και οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτές δηλαδή δεν έχουν να πληρώσουν μισθούς, συντάξεις, τι θα συμβεί. Αν στηρίζονταν όμως στον Χριστό δεν θα συνέβαινε τίποτε διότι οι μαθητές του Χριστού έχουν αγάπη κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Προσοχή, μετάνοια, υπομονή, αγώνας, αναγέννηση. Γένοιτο Αμήν.
Κεφ. η΄ στίχος 37
«Και άπαν το πλήθος της περιχώρου των Γαδερηνών παρεκάλεσαν αυτόν να αναχωρήση απ' αυτών, διότι κατείχοντο υπό μεγάλου φόβου αυτός δε εμβάς εις το πλοίον υπέστρεψεν».
Απάντηση
Το παθαίνουν πολλοί όταν γνωρίζουν τον εαυτό τους, απελπίζονται και φοβούνται να ακολουθήσουν τον Χριστό διότι δεν μπορούν να αποχωριστούν τα πάθη και τα δαιμόνιά τους, όπως ο νέος που ήταν πλούσιος σφόδρα ο οποίος δεν ακολούθησε τον Χριστό διότι είχε κτήματα πολλά και δεν ήθελε να τα απαρνηθεί. Όποιος όμως έχει προορισμό σωτηρίας θα πέσει με τα μούτρα στον αγώνα του αγιασμού, ώστε να ελευθερώσει τον εαυτό του από τον διάβολο και τα δαιμόνια που κατάφερε να εισάγει εις αυτόν. Αν δεν έχει προορισμό σωτηρίας αδιαφορεί κάνοντας ότι δεν βλέπει, μη γένοιτο! Αγώνα λοιπόν και όχι αποφυγή γιατί θα έρθει ώρα που θα κλάψουμε πικρά.
Κεφ. η΄ στίχος 44
«Πλησιάσασα όπισθεν, ήγγισε το άκρον του ιματίου αυτοί και παρευθύς εστάθη η ρύσις του αίματος αυτής».
Απάντηση
Όταν έχεις πίστη ακόμη και στο να αγγίξεις κάποιον που πιστεύεις ότι είναι του Θεού ενεργεί έτσι ώστε να απαλλαγείς από οποιαδήποτε νόσο γι’ αυτό η πίστη ενεργεί σε όλους τους λαούς και σε όλες τις θρησκείες. Το θέμα είναι η πίστη μας να κινείται δια αγάπης ενεργουμένης, το οποίο εύχομαι εις όλους εμάς. Η μεγάλη πίστη των θαυμάτων θέλει μεγάλη αφιέρωση καθώς και μεγάλη ταπείνωση. Αμήν.
Κεφ. η΄ στίχος 45
«Και είπεν ο Ιησούς, Τις μου ήγγισε; Και ενώ ηρνούντο πάντες, είπεν ο Πέτρος και οι μετ' αυτού, Επιστάτα, οι όχλοι σε συμπιέζουσι και σε συνθλίβουσι και λέγεις, Τις μου ήγγισεν;»
Απάντηση
Όποιος έχει πίστη έχει ενέργεια την οποία όποιος του την πάρει δύναται να το καταλάβει. Είναι σαν να έχεις ένα ποτήρι νερό και κάποιος να το ήπιε. Η πίστη δεν είναι άμορφη ή αόρατη αλλά ορατή και ενεργή για όποιον την έχει. Έτσι, δύναται ο άνθρωπος αυτός να καταλαβαίνει αν έχει πίστη την οποία την χρησιμοποιεί ενάντια του εχθρού βοηθώντας τους συνανθρώπους του και τον εαυτό του. Γένοιτο, Γένοιτο Αμήν.
Κεφ. η΄ στίχος 50
«Ο δε Ιησούς ακούσας απεκρίθη προς αυτόν, λέγων, Μη φοβού μόνον πίστευε και θέλει σωθή».
Απάντηση
Όταν δεν έχεις ουσιαστικά Θεό στο πρώτο εμπόδιο που θα παρουσιαστεί θα τα χάσεις πόσο μάλλον να πεθάνει το παιδί σου, σε κυριεύει φόβος. Ο φόβος έχει κόλαση και ο φοβούμενος δεν έχει αγάπη, δεν έχει πίστη, δεν έχει λογική. Ο φόβος του προκαλεί σύγχυση.
Η ζώσα πίστη θα μας βγάλει στον ουρανό. Το θάρρος και η απόφαση είναι ο υψιπέτης αετός, ο οποίος θα μας ενώσει με τον ζώντα Θεό ώστε δια του αγιασμού να αποκτήσουμε δυνάμεις οι οποίες θα μας εξασφαλίσουν ειρήνη κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Γένοιτο, Γένοιτο Αμήν.
Κεφ. η΄ στίχος 51
«Και ότε εισήλθεν εις την οικίαν, δεν αφήκεν ουδένα να εισέλθη, ειμή τον Πέτρον και Ιάκωβον και Ιωάννην και τον πατέρα της κόρης και την μητέρα».
Απάντηση
Γιατί ο Κύριος πήρε τους τρεις αυτούς μαθητές; Ο λόγος διότι αυτοί δεν είχαν καθόλου μα καθόλου αμφιβολία για τις ενέργειες του Κύρίου τους. ’ρα, πρέπει και εμάς σήμερα να μας συντροφεύουν στο έργο που επιτελούμε μόνο άνθρωποι οι οποίοι το πιστεύουν ως αληθινό έργο του Θεού. Μόνο με αυτή την πίστη πολλών ανθρώπων σε ένα στόχο συντελείται το θαύμα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν. Κύριε, στείλε άξιους και καλούς εργάτες στην Φωνή Θεού ώστε δια μέσω αυτών να γίνει το θαύμα στο ανθρώπινο γένος. Γένοιτο, Γένοιτο Αμήν.
Κεφ. η΄ στίχος 56
«Και εξεπλάγησαν οι γονείς αυτής ο δε παρήγγειλεν εις αυτούς, να μη είπωσιν εις μηδένα το γεγονός».
Απάντηση
Όταν ένας άνθρωπος είναι ταπεινός κρύβει τα μικρά και τα μεγάλα θαύματα που επιτελεί ο Θεός στην ζωή του, διότι δεν θέλει να κάνει προβολή (εγωισμός). ’λλο είναι να σε διαφημίζει ο Θεός και άλλο να αυτοπροβάλλεσαι. Όταν όμως έχεις εγωισμό και το πιο μικρό αγαθό έργο να κάνεις βγαίνεις και το διατυμπανίζεις ώστε να προβληθείς. Μη γένοιτο!
ΚΕΦΑΛΑΙΟ θ΄
Κεφ. θ΄ στίχος 1
«Συγκαλέσας δε τους δώδεκα μαθητάς αυτού, έδωκεν εις αυτούς δύναμιν και εξουσίαν κατά πάντων των δαιμονίων και να θεραπεύωσι νόσους».
Απάντηση
Ο τρόπος να διώχνεις δαιμόνια και να θεραπεύεις νόσους ξεκινάει πρώτα από τον εαυτό σου. Δηλαδή πρέπει πρώτα να γνωρίσεις τον εαυτό σου ώστε με την δύναμη του Θεού και τις κατάλληλες πνευματικές αποφάσεις να διώξεις τα δαιμόνια από μέσα σου. Η θεραπεία νόσων ξεκινάει και αυτή από μέσα σου αφού πρώτα έχεις θεραπεύσει τον εαυτό σου από διάφορες νόσους. Και τα δυο είναι εξουσία η οποία δίνεται από τον Θεό. Το αποτέλεσμα είναι οι ευχαριστίες που λαμβάνεις από τους ανθρώπους, οι οποίοι φανερώνουν δια του λόγου τους ότι ο Θεός ενήργησε δια μέσω σου ώστε αυτοί να θεραπευθούν πνευματικά αλλά και σωματικά.
Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα πνευματικού αγώνα και επίγνωσης του θελήματος του Θεού (ταπείνωση) σου δίδεται η εξουσία ώστε με ένα λόγο να διώχνεις δαιμόνια που έχουν εγκλωβίσει συνανθρώπους σου και επίσης με ένα λόγο σου να θεραπεύεις ασθενείς. Κύριε κάνε όλοι να φτάσουμε την ημέρα αυτή ώστε το κάθε παιδί που ανήκει στην Φωνή Θεού να αυτοθεραπεύεται και να θεραπεύει και τους γύρω του πνευματικά και σωματικά.
Κεφ. θ΄ στίχος 2
«Και απέστειλεν αυτούς δια να κηρύττωσι την βασιλείαν του Θεού και να ιατρεύωσι τους ασθενούντας».
Απάντηση
Η βασιλεία του Θεού κηρύττεται με τα λόγια τα οποία εξέρχονται εν δυνάμει και διακατέχονται από σοφία Θεού συναρπάζουσα. Το βασικότερο όμως όλων είναι η ζωή μας, αυτή πρέπει να κηρύττει Χριστό εν δυνάμει. Όταν τα λόγια μας και τα έργα μας φανερώνουν Χριστό τότε οι άνθρωποι θα τρέξουν να μας αγκαλιάσουν και το ευαγγέλιο του Χριστού θα κηρύττεται εν δυνάμει. Γένοιτο, Γένοιτο Αμήν.
Κεφ. θ΄ στίχος 3
«Και είπε προς αυτούς, Μη βαστάζετε μηδέν εις την οδόν, μήτε ράβδους, μήτε σακκίον, μήτε άρτον, μήτε αργύριον, μήτε να έχητε ανά δύο χιτώνας».
Απάντηση
Πρώτον, ο λόγος που ο Κύριος τους είπε να μην έχουν φορτωμένα πάνω τους υλικά αγαθά είναι για μα μην δίνουν στόχο σε ληστές οι οποίοι παραμόνευαν παντού.
Ο δεύτερος λόγος είναι διότι είναι άξιος εκείνος που κηρύττει με θυσία το ευαγγέλιο της βασιλείας να λαμβάνει τα αναγκαία από αυτούς που ακούν και δέχονται τα μυστήρια της βασιλείας. Διότι είναι άξιος ο εργάτης του μισθού αυτού.
Κεφ. θ΄ στίχος 5
«Και όσοι δεν σας δεχθώσιν, εξερχόμενοι από της πόλεως εκείς, αποτινάξατε και τον κονιορτόν από των ποδών σας δια μαρτυρίαν κατ' αυτών».
Απάντηση
Όποιος δεν δέχεται τον απεσταλμένο του Θεού που φέρνει σοφία, αναγέννηση, ειρήνη, ταπείνωση, αγάπη, Χριστό δεν δέχεται τον Θεό διότι ο Θεός είναι τα ανωτέρω και πολλά άλλα. ’πειρες ευλογίες θα λάβει όποιος δεχτεί τον απεσταλμένο, όποιος όμως δεν τον δέχεται πάει να πει ότι δεν δέχεται τον Θεό. Φυσική συνέπεια στον οίκο εκείνο να αλωνίζει ο διάβολος, η διαμάχη, η έριδα, τα συμφέροντα, το ψέμα, οι πονηρίες, ο εγωισμός και λοιπά δαιμόνια. Το μόνο που απομένει να λάβει η οικία αυτή στη συνέχεια είναι να διαλυθεί, κονιορτό θα λάβει. Μη γένοιτο να μην δεχτούμε τον απεσταλμένο στην ουσία τον Θεό. Ο απεσταλμένος εκείνη την ώρα γίνεται ουσιωδώς αντί Θεού στον άνθρωπο που επισκέπτεται ο Θεός.
Κεφ. θ΄ στίχος 13
« 13 Και είπε προς αυτούς, Δότε σείς εις αυτούς να φάγωσιν. Οι δε είπον, Ημείς δεν έχομεν πλειότερον παρά πέντε άρτους και δύο ιχθύας, εκτός εάν υπάγωμεν ημείς και αγοράσωμεν τροφάς δι' όλον τον λαόν τούτον. 14 Διότι ήσαν ως πεντακισχίλιοι άνδρες».
Απάντηση
Α) Ο Κύριος ήξερε πόσο φαγητό είχαν οι μαθητές και ότι δεν μπορούσαν να δώσουν τόσο φαγητό σε τόσους ανθρώπους. Όμως ο Κύριος φανερώνει εδώ δια του λόγου του ότι ήτο απλός και έκανε και αστεία, έπαιζε καμιά φορά με τους μαθητές του αφού γνώριζε πολύ καλά ότι οι μαθητές δεν είχα τόσο πολύ φαγητό.
Β) Αν οι άνδρες ήταν πέντε χιλιάδες με τα γυναικόπαιδα θα ήταν δέκα ή και δέκα πέντε χιλιάδες κόσμος. Για να έχουν τόσα χρήματα να ταΐσουν τόσο κόσμο, αφού είπαν οι μαθητές να πάνε να αγοράσουν τρόφιμα, πάει να πει ότι θα είχαν ταμείο. Τα χρήματα που τα έβρισκαν αφού δεν δούλευαν; Σίγουρα θα ήταν προσφορές ανθρώπων όπου πήγαιναν ο Κύριος και οι μαθητές και τους έδιναν χρήματα όσοι τους αγαπούσαν, ώστε να μπορούν να συνεχίζουν το ανθρωποσωτήριο έργο τους χωρίς να εργάζονται και να χάνουν πολύτιμο χρόνο.
Σήμερα είναι πολύ δύσκολο οι άνθρωποι να εκτιμήσουν την δωρεά του Θεού την οποία έφερε στην ζωή τους, ώστε μετέπειτα και αυτοί που ευεργετήθηκαν από τον Θεό να ευεργετήσουν αυτόν που τους ευεργέτησε. Με αποτέλεσμα η αφιέρωσή του να είναι πιο μεγάλη, πιο ουσιαστική, πιο ευλογημένη με θεϊκές και υλικές επεμβάσεις προς δόξα Θεού και σωτηρία του κόσμου.
Κεφ. θ΄ στίχος 17
«Και έφαγον και εχορτάσθησαν πάντες και εσηκώθη το περισσεύσαν εις αυτούς εκ των κλασμάτων, δώδεκα κοφίνια».
Απάντηση
Πολλοί τα περισσεύματα τα πετούν, τα περιφρονούν, θέλουν συνέχεια φρέσκο φαγητό διότι είναι καλομαθημένοι. Το σωστό είναι να μαζεύουμε τα περισσεύματα γιατί έτσι κερδίζουμε χρόνο ειδικά οι μητέρες ώστε να τον χρησιμοποιήσουν τον χρόνο αυτό για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου ή προς αναγέννησή τους. Αυτοί που υπηρετούνται από την νοικοκυρά του σπιτιού να δέχονται τα περισσεύματα αν την αγαπούν ώστε να την ξεκουράζουν. Ακόμη, κάνοντας καλή χρήση των περισσευμάτων κάνουμε οικονομία στα χρήματα τα οποία μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε διαφορετικά για άλλες ανάγκες ή για την δόξα του Θεού. Αμήν.
Κεφ. θ΄ στίχος 19
«Οι δε αποκριθέντες είπον, Ιωάννην τον Βαπτιστήν άλλοι δε Ηλίαν άλλοι δε, ότι ανέστη τις των αρχαίων προφητών».
Απάντηση
Όταν υπάρχει κάποιος άνθρωπος που εξαγγέλλει την νέα πορεία των ανθρώπων ή των χριστιανικών εθνών, ώστε να είναι ουσιαστικά κατά Θεό δεν μπορείς αν δεν έχεις αποκάλυψη Θεού να διαπιστώσεις το ποιος είναι και έτσι δημιουργείται σύγχυση. Βλέπεις όμως ότι εξαγγέλλει τη σοφία του Θεού και έτσι μένεις κοντά του. Στο τέλος του έργου του θα καταλάβεις το ποιος είναι εκτός αν ο Πατέρας αποκαλύψει την αποστολή νωρίτερα σε έναν ή περισσότερους ανθρώπους.
Κεφ. θ΄ στίχος 23
«Έλεγε δε προς πάντας, Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού καθ' ημέραν και ας με ακολουθή».
Απάντηση
Αυτό είναι το πνεύμα του Κυρίου, δεν παρακαλά και δεν τάζει πανωπροίκια ίσα ίσα ζητά θυσία. Την θυσία που κάνει ο καθένας με το να τον ακολουθήσει εγκαταλείποντας τα πάντα και το έργο αγάπης που εργάζεται για την δόξα του Θεού και την σωτηρία των ανθρώπων φέρνουν την ευλογία και τον Θεό στο τέλος πολύ κοντά στον άνθρωπο που τον ακολουθεί με θυσία, κάνοντάς τον σκεύος εκλογής και κληρονόμο των πάντων. Εύχομαι όλοι να τον εμπιστευτούμε και να τον ακολουθήσουμε με χαρά. Στην αρχή θα μας φανεί δύσκολος ο δρόμος, όμως μετέπειτα είναι σίγουρο ότι η χαρά μας θα είναι ανεκλάλητη διότι μέσα μας θα ζει ο Θεός, θα ζει η χαρά, θα ζει η καρποφορία όλων των στοιχείων του Αγίου Θεού με αποκορύφωμα την σοφία του Θεού. Χρειάζεται απόφαση! Ο τολμών νικά! Γένοιτο, γένοιτο αμήν. Όσοι τον ακολούθησαν έγιναν αναμορφωτές του κόσμου και ευλογήθηκαν υπέρ κόρον κάνοντας μάλιστα και θαύματα μεγάλα. Νομίζω ότι αξίζει να δώσουμε αυτή την μικρή ζωούλα που έχουμε ώστε να την πάρουμε μεγάλη και παντοτινή αιώνια ζωή. Αμήν.
Κεφ. θ΄ στίχος 24
«Διότι όστις θέλει να σώση την ζωήν αυτού, θέλει απολέσει αυτήν και όστις απολέση την ζωήν αυτού ένεκεν εμού, ούτος θέλει σώσει αυτήν».
Απάντηση
Όλοι οι άνθρωποι μηδενός εξαιρουμένου πλην ελαχίστων περιπτώσεων αγωνίζονται ώστε δια της ύλης να δημιουργήσουν συνθήκες, οι οποίες θα τους εξασφαλίσουν μια άνετη ζωή και αν είναι δυνατόν μια ζωή που να είναι γεμάτη από ευλογίες υλικές. Ο Θεός όμως εδώ ζητά κάτι που δεν μπορεί εύκολα ένας άνθρωπος αν δεν έχει πνεύμα Θεού, σοφία Θεού να εννοήσει, ώστε να απολέσει την ζωή του ένεκεν του Θεού. Δηλαδή να μην έχουμε χρόνο για τίποτε άλλο παρά μέρα και νύχτα να ερευνούμε το λόγο του Θεού, ώστε να μάθουμε ποιο είναι το θέλημά του με αποτέλεσμα όταν το ανακαλύψουμε να αρχίσουμε αγώνα για να το εντάξουμε στην ζωή μας. Όταν η ζωή του Χριστού γίνει δική μας ζωή τότε είναι ασύγκριτες οι ευλογίες, οι δωρεές, τα χαρίσματα, ο πνευματικός και υλικός πλούτος, τέλος είναι ασύγκριτη η ζωή που θα έχουμε διότι θα είναι άπειρη, αθάνατη, γεμάτη σοφία Θεού, ζωή Θεού. Όμως ο άνθρωπος όταν γεννιέται συναντά την ύλη και δένεται τόσο πολύ με αυτή διότι είναι το πρωταρχικό στοιχείο που συναντά στην ζωή του και δυστυχώς δια της ύλης κλείνουν οι πόροι του πνεύματος ώστε να μην μπορεί να εννοήσει τις αξίες αυτού. Τις οποίες αξίες όταν τις εντάξει στην ζωή του θα του δοθούν όλες οι δωρεές και οι επαγγελίες (σεις πλιότερα τούτων θέλετε ποιήσει) με άπειρες ευλογίες.
Ο Κύριος είναι μέγα παράδειγμα. Δεν είχε χρόνο να τον διαθέσει παρά μόνο στο να κάνει το θέλημα του Πατέρα του. Οι ευλογίες που τον διακατείχαν ήταν άπειρες, χιλιάδες άνθρωποι ευλογούνταν με τον λόγο του. Νομίζω ότι αξίζει να πετάξουμε αυτή την ζωή που έχει πολύ ταλαιπωρία ώστε να φέρουμε την ζωή του Χριστού στην ζωή μας, η οποία θα μας παρέχει στο εκατονταπλάσιο τα αγαθά. Με λίγα λόγια ο Θεός ζητάει αφιέρωση διότι αυτή έχει τις αξίες και τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος και μόνο μέσω αυτής θα εννοήσουμε τις αξίες του πνεύματος. Πάντως όποιος εννοήσει τις αξίες του πνεύματος τρέχει να κλείσει οποιαδήποτε πόρτα άνοιξε στον κόσμο, το οποίο εύχομαι εις πάντας ημάς. Γένοιτο, Γένοιτο Αμήν.
Κεφ. θ΄ στίχος 25
«Επειδή τι ωφελείται ο άνθρωπος, εάν κερδήση τον κόσμον όλον, εαυτόν δε απολέση η ζημωθή;».
Απάντηση
Δεν θα ωφελήσει πουθενά διότι θα φτιάξεις περιουσία την οποία δεν θα μπορείς να χαρείς. Ο λόγος είναι διότι οι πονηριές, τα συμφέροντα, η διχόνοια, ο διάβολος, η ασθένεια, ο θάνατος ψυχής και σώματος θα λειτουργούν συνέχεια μέσα σου λόγω της έλλειψης αγιασμού και καθαρισμού. Τα στοιχεία αυτά θα σου φέρουν άπειρη στενοχώρια η οποία θα είναι αιώνια, μη γένοιτο!
Δεν χρειαζόμαστε πολλά για να ζήσουμε αρκεί να γίνουμε απλοί. Μάλιστα όταν γίνουμε απλοί θα έχουμε πολύ χρόνο ώστε να τον χρησιμοποιήσουμε στην μελέτη και στην προσευχή, αντλώντας από τον ’γιο Θεό χαρά ανεκλάλητη. Γένοιτο, Γένοιτο Αμήν.
Κεφ. θ΄ στίχος 26
«Διότι όστις επαισχυνθή δι' εμέ και τους λόγους μου, δια τούτον ο Υιός του ανθρώπου θέλει επαισχυνθή, όταν έλθη εν τη δόξη αυτού και του Πατρός και των αγίων αγγέλων».
Απάντηση
Είναι πολλοί που ντρέπονται να παρουσιάσουν τον Θεό, αυτό είναι εγωισμός μήπως σε κατηγορήσουν. Τι φοβάσαι άνθρωπε; Τι είσαι; Θεός είσαι; Βασιλιάς είσαι; Τι νομίζεις ότι είσαι και φοβάσαι μην σε κατηγορήσουν; Ο εγωισμός αυτός σίγουρα θα τον απολέσει τον άνθρωπο αυτό και όταν συναντήσει τον Χριστό εκείνος θα του πει δεν σε ξέρω. Φύγετε απ’ εμού οι κύνες και οι φάρμακοι, μη γένοιτο. Να ομολογούμε Χριστό με χαρά ώστε και αυτός με χαρά να μας ομολογεί στον Πατέρα του, ο οποίος θα κάνει αισθητή την παρουσία του στην ζωή μας με αγγέλους, με το ’γιο Πνεύμα, με τον Υιό του και με την παρουσία του. Εδώ ένας άνθρωπος βλέπει ένα όνειρο με την Παναγία ή με έναν άγιο και με χαρά το ομολογεί, που να δεις τον Θεό τον ίδιο. Να είμεθα σίγουροι ότι δεν θα πατάμε αλλά θα πετάμε από χαρά και από άπειρες ευλογίες, οι οποίες θα τρέχουν η μια πίσω από την άλλη. Γένοιτο, Γένοιτο Αμήν.
Κεφ. θ΄ στίχος 27
«Λέγω δε προς εσάς αληθώς, Είναι τινές των εδώ ισταμένων, οίτινες δεν θέλουσι γευθή θάνατον, εωσού ίδωσι την βασιλείαν του Θεού».
Απάντηση
Το αψευδές στόμα του Κυρίου φανέρωσε ότι κάποιοι που ήταν εκεί μαζί του δεν θα πεθάνουν μέχρι να ξανάρθει. ’ρα, αυτοί είναι σήμερα 2000 χρονών και πλέον και όμως ζουν δίπλα μας αλλά δεν τους ξέρουμε. Ο λόγος είναι διότι η παχυλότητα της φθαρτής οράσεως που μας διέπει δεν μας παρέχει εκείνα τα στοιχεία ώστε να δούμε το άφθαρτο σώμα των ανθρώπων αυτών έστω και αν βρίσκονται δίπλα μας. Όταν όμως αναγεννηθούμε θα τους δούμε τους ανθρώπους αυτούς και θα γνωρίσουμε την δόξα του ζώντος Θεού που ενεργεί σε αυτούς τους ανθρώπους ώστε να ενεργήσει και σε εμάς. Στοιχείο γνωριμίας θα είναι ο αγιασμός, ο καθαρισμός, η κατάργηση της φθοράς και η κατάργηση του θανάτου που μας παροτρύνουν να ακολουθήσουμε. Κάποιος με ρώτησε, μετά θα πεθάνουν οι άνθρωποι αυτοί; Του απάντησα, φύσει αδύνατον. Ποιο θα είναι το όφελος του Θεού, ποιος θα είναι ο λόγος. Δεν γίνεται αυτό. Να ζήσεις 2000 χρόνια άφθαρτος και μετά να πεθάνεις. Αμήν.
Υπάρχει όμως για να το λέει ο Χριστός μια περίπτωση λόγω της εξουσίας αυτής της ζωής να έχει γίνει ο άνθρωπος αυτός από μεγάλο εγωισμό διάβολος. Ο Χριστός θα ελέγξει την βασιλεία του και αν υπάρχει τέτοιος άνθρωπος διάβολος θα πεθάνει. Μόνο αυτή η περίπτωση υπάρχει.
Κεφ. θ΄ στίχοι 30 – 31
«30 Και ιδού, άνδρες δύο συνελάλουν μετ' αυτού, οίτινες ήσαν Μωυσής και Ηλίας
31 οίτινες φανέντες εν δόξη, έλεγον τον θάνατον αυτού, τον οποίον έμελλε να εκπληρώση εν Ιερουσαλήμ».
Απάντηση
Γιατί παρουσίασε τον Μωυσή και τον Ηλία και όχι τον Αβραάμ ή τον Δαβίδ ή κάποιον άλλον; Ο Θεός είναι Θεός ζώντων και ουχί νεκρών. Αυτοί οι δυο αρπάχτηκαν στον πνευματικό ουρανό ζώντες και γι’ αυτό ο Θεός είχε ως συνοδεία ζώντες και όχι νεκρούς.
Η δόξα που φανερώθηκε (ο Μωυσής και ο Ηλίας) είναι η δόξα που αγωνιζόμαστε σήμερα να αποκτήσουμε, η οποία είναι ο καθαρισμός, ο αγιασμός, η ζωή του Χριστού η οποία εξαφανίζει όλα τα φθοροποιά στοιχεία από την ζωή μας, χαρίζοντάς μας μια πανευδαίμονη ζωή γεμάτη ανεκλάλητη χαρά. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. θ΄ στίχος 33
«Και ενώ αυτοί εχωρίζοντο απ' αυτού, είπεν ο Πέτρος προς τον Ιησούν, Επιστάτα καλόν είναι να ήμεθα εδώ και ας κάμωμεν τρείς σκηνάς, μιαν δια σε και δια τον Μωύσήν μιαν και μιαν δια τον Ηλίαν μη εξεύρων τι λέγει».
Απάντηση
Πολλοί πνευματικοί άνθρωποι σήμερα χτίζουν σκηνές. Πρέπει να καταλάβουμε ότι χρειάζεται να εργαζόμαστε μέρα νύχτα διότι δεν θα είμαστε μόνοι στην βασιλεία αλλά δια του αγώνος θα εισέλθουν εκατομμύρια άνθρωποι, γι’ αυτό αναφέρεται το (μη εξεύρων τι λέγει). Όχι προσωπικές βασιλείες αυτές καταργούνται αλλά η γενική βασιλεία θα μας εξασφαλίσει αιώνια τον Θεό μέσα μας και γύρω μας. Γένοιτο, Γένοιτο Αμήν.
Κεφ. θ΄ στίχος 35
«Και έγεινε φωνήν εκ της νεφέλης, λέγουσα, Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός αυτού ακούετε».
Απάντηση
Μέσα στην νεφέλη ήταν ο Θεός, ο Πατέρας ο οποίος ομιλούσε. Μέγα μυστήριο ο Θεός. Αφού μιλούσε ο Θεός από πού εξέρχονταν η φωνή; Τι είναι ο Θεός; Έχει φωνητικές χορδές, έχει εγκέφαλο, έχει σώμα; Δεν θα πρέπει να ερευνήσουμε ώστε να γνωρίσουμε την αλήθεια;
Μικρός άκουγα ότι ο Θεός δεν χωράει πουθενά, είναι μεγαλύτερος της δημιουργίας. Εδώ όμως κατεβαίνει στο όρος, άρα είναι μικρότερος της δημιουργίας. Πάντως ο κόσμος έγινε δια του λόγου του και όχι με τα χέρια του. Αν έγινε δια του λόγου του και αφού λέει ότι έκανε τον άνθρωπο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση αφήνει να εννοηθεί ότι είναι μικρότερος της δημιουργίας όμως την διευθύνει πνευματικά δια του πνεύματός του, γι’ αυτό λέμε πνεύμα ο Θεός. Γι’ αυτό και ο Ιωάννης αναφέρει: Εν αρχή είναι ο Λόγος και ο Λόγος είναι παρά τω Θεώ και Θεός είναι ο Λόγος.
Μια φορά στην Παλαιά Διαθήκη ο Μωυσής ζήτησε να τον δει. Ο Θεός του απάντησε, ου μη ιδης το πρόσωπό μου και ζήσεις. ’ρα, έχει και πρόσωπο. Τι συμβαίνει; Όμως τον έβαλε ανάμεσα από δυο πέτρες και του είπε ότι θα σε αφήσω να δεις την πλάτη μου και πέρασε ο Θεός και ο Μωυσής τον είδε. Αν θέλουμε να τον δούμε, να τον εννοήσουμε, να τον γνωρίσουμε θα πρέπει να τον ζητήσουμε με ζήλο Χριστού και να εφαρμόζουμε τις εντολές του ώστε αυτός να έρθει να μας συναντήσει.
Ο Κύριος τόνισε, πνεύμα ο Θεός και οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν. ’ρα πρέπει να αναγεννηθούμε ώστε δια του Αγίου Πνεύματος να τον εννοήσουμε και να τον γνωρίσουμε τον Θεό Πατέρα.
Η απάντηση εδώ είναι προβληματισμός ο οποίος δημιουργεί σκέψη, η οποία σκέψη δημιουργεί έρευνα, η οποία έρευνα βρίσκει τον Θεό. Με αυτά που λέω να προβληματίσω θέλω ώστε να ερευνήσουμε. Αμήν.
Κεφ. θ΄ στίχος 40
«Και παρεκάλεσα τους μαθητάς σου δια να εκβάλωσιν αυτό, και δεν ηδυνήθησαν».
Απάντηση
Η ολιγοπιστία είναι αυτή η οποία εμπόδισε τους μαθητές. Η ολιγοπιστία διαλύεται με τον αγώνα της μελέτης του λόγου του Θεού και με την αδιάλειπτη προσευχή. Μάλιστα, η ομολογία αναπτύσσει δυνάμεις με την πάροδο του χρόνου ώστε στο όνομα του Χριστού να επιτελούμε θαύματα κατά πάντων των δαιμονίων. Χρειάζεται για να καταργήσουμε την ολιγοπιστία να αφιερωθούμε, ώστε να βρούμε χρόνο για την πνευματική μας αναγέννηση. Χρειάζεται να εξέλθουμε από τον κόσμο και να εισέλθουμε στο ατομικό μας αγιαστήριο, ώστε να βρούμε τις δυνάμεις εκείνες που μας επιτρέπουν να επιτελούμε θαύματα. Γένοιτο, Γένοιτο Αμήν.
Κεφ. θ΄ στίχος 48
«Και είπε προς αυτούς, Όστις δεχθή τούτο το παιδίον εις το όνομά μου, εμέ δέχεται και όστις δεχθή εμέ, δέχεται τον αποστείλαντά με διότι ο υπάρχων μικρότερος μεταξύ πάντων υμών, ούτος θέλει είσθαι μέγας».
Απάντηση
Μπορεί κατά κόσμο να είσαι μικρότερος όλων, όμως το θάρρος στο να αγαπάς τον Θεό αδιαφορώντας για όλα τα υπόλοιπα τα του κόσμου σε καθιστούν μέγα και γίνεται αιτία η αγάπη σου αυτή στο να σου αυξάνει τις πνευματικές ενέργειες έναντι Θεού και ανθρώπων προς σωτηρία. Στην αρχή θα κάνεις και λάθη, η αγάπη όμως μετράει ώστε μέσω του αγώνα σου και της σχετικής έρευνας στον λόγο του Θεού να σου εξασφαλίζει ο Θεός ζώσα πίστη και αγάπη ανυπόκριτη. Η οποία πίστη και αγάπη είναι απαραίτητη ώστε ο Θεός να δοξάζεται εξαιτίας σου σε μεγάλη ακτίνα της γης και να σώζεται ο κόσμος.
Η πίστη όμως και η αγάπη να ενεργεί στον άνθρωπο χωρίς να γίνεται η κατ’ ελάχιστη προβολή, ώστε να μπορεί να αποφύγει ο μικρότερος τον εγωισμό ο οποίος είναι εωσφορικόν στοιχείον και φέρνει την καταστροφή ψυχής σώματος.
Συμβουλή: ότι μας δώσει ο Θεός και όσο μεγάλη και αν είναι η αποστολή μας να μας διέπει ταπείνωση, ώστε να είμεθα ουσιαστικά οι μικρότεροι κατά Θεό και κόσμο. Αμήν.
Κεφ. θ΄ στίχος 50
«Και είπε προς αυτόν ο Ιησούς, Μη εμποδίζετε διότι όστις δεν είναι καθ' ημών είναι υπέρ ημών».
Απάντηση
Το εμπόδιο το προκαλεί ο φόβος και η ημιμάθεια που μας διακατέχει στον πνευματικό τομέα. Όταν φύγει ο φόβος φεύγει και το εμπόδιο. Μετέπειτα ο άνθρωπος αναπτύσσεται κατά Θεό και διασφαλίζει απόλυτη εμπιστοσύνη στο Πατέρα Θεό, ακολουθώντας τις εντολές του Θεού στην ζωή του τις οποίες ο Θεός φανέρωσε εις αυτόν. Όταν όμως κοιτάς να διορθώσεις την πορεία του άλλου θεωρώντας αυτή λάθος τότε φεύγεις της σοφίας του Θεού και της αποστολής σου, μάλιστα γίνεσαι εμπόδιο στο σχέδιο σωτηρίας του Πατέρα. Αυτό σε φέρνει σε αδιέξοδο και προβληματισμό, ο λόγος διότι λακτίζεις προς κέντρο και τα βάζεις λόγω της ημιμάθειας που σε διακατέχει με τον ζώντα Θεό. Προσοχή!
Χρειάζεται να έχουμε πίστη στις ενέργειες του Θεού και να τείνουμε καθ΄ ημέραν στην πνευματική μας αναγέννηση, η οποία θα μας εξασφαλίσει σοφία Θεού, πίστη και εμπιστοσύνη εις αυτόν. Χρειάζεται νυχθημερόν να ερευνάμε θετικά τα γεγονότα που εξελίσσονται γύρω μας, ώστε να συναντάμε δι’ αυτών την σοφία του Θεού. Ακόμη, χρειάζεται όταν δεν εννοούμε τα γεγονότα να ερευνάμε πέρα από τα συνηθισμένα δια Πνεύματος Αγίου.
Πολλοί φοβούνται να κάνουν το θέλημα του Θεού και δημιουργούν καλούπια γύρω τους. Τον φόβο αυτόν τον προκαλεί ο μέγιστος εγωισμός, ο οποίος δεν τους επιτρέπει να κινηθούν διαφορετικά φοβούμενοι την κατακραυγή του κόσμου. Έτσι, δημιουργούνται οι αιρέσεις, τα δόγματα κ.λ.π. Αυτοί που ανήκουν και κινούνται κάτω από τέτοια καλούπια δεν μπορούν να εννοήσουν το όποιος δεν είναι καθ΄ ημών είναι υπέρ’ ημών και πέφτουν σε κρίσεις και επικρίσεις.
Να κοιτάζουμε την αποστολή μας χωρίς να εμποδίζουμε ουδένα ώστε να εξασφαλίσουμε σωτηρία ψυχής και σώματος, βλέποντας με συμπάθεια τις θετικές ενέργειες των γύρων μας. Αμήν.
Κεφ. θ΄ στίχοι 54 – 55
«54 Ιδόντες δε οι μαθηταί αυτού Ιάκωβος και Ιωάννης, είπον, Κύριε, θέλεις να είπωμεν να καταβή πύρ από του ουρανού και να αφανίση αυτούς, καθώς και ο Ηλίας έκαμε;
55 Στραφείς δε επέπληξεν αυτούς και είπε, Δεν εξεύρετε ποίου πνεύματος είσθε σεις».
Απάντηση
Για να καταλάβουμε ποιανού πνεύματος είμαστε είναι απλό. Εάν θυμώνουμε, εάν κρίνουμε, εάν ζηλεύουμε, εάν θέλουμε το κακό των συνανθρώπων μας, εάν όπου δεν μας δέχονται τους κατηγορούμε, εάν λέμε ψέματα, εάν έχουμε φόβο, εάν φωνάζουμε κ.λ.π. τότε να είμεθα σίγουροι ότι είμαστε αυστηρού πνεύματος (πονηρού πνεύματος). Εάν όμως λοιδορούμενοι ουκ αντιλοιδορούμε, απειλούμενοι ουκ απειλούμε, εάν έχουμε αγάπη, ταπείνωση, ζώσα πίστη, χαρά, ενδιαφέρον για τους άλλους, την ειρήνη του Χριστού, την αγάπη του Θεού, εάν τηρούμε τις εντολές του Θεού, εάν σεβόμεθα την πορεία των συνανθρώπων μας κ.λ.π. τότε είμεθα του Θεού άνθρωποι και μέσα μας βασιλεύει το πνεύμα του Θεού (’γιο Πνεύμα). Αμήν.
Κεφ. θ΄ στίχος 56
«Διότι ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε να απολέση ψυχάς ανθρώπων, αλλά να σώση. Και υπήγον εις άλλην κώμην».
Απάντηση
Είναι πολλοί που ακούνε με χαρά τα του Θεού, τα οποία ο Θεός φροντίζει να μάθουν ώστε να εντάξουν στην σοφία τους την ζωή του Θεού. Όταν όμως μερικοί εννοούν το τι πρέπει να κάνουν και προς τα πού πρέπει να τείνουν, δυστυχώς τα συμφέροντά τους μπαίνουν εμπόδιο και δεν τους επιτρέπουν τον αγώνα του αγιασμού, ο οποίος συντελείται για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Έτσι, αρχίζουν να κατηγορούν και να λένε τι τα γνώρισα όλα αυτά, πω πω θα χάσω την κοσμική ζωή κ.λ.π. Έτσι αντί να κάνουν το θέλημα του Θεού το οποίο είναι δόξα δική τους διότι θα τους ανεβάσει πνευματικά με άπειρες ευλογίες γίνεται εις αυτούς κρίση, η οποία επιλογή τους αυτή τους κατακρίνει, τους καταδικάζει ώστε ο Θεός να απέχει ουσιαστικά από την ζωή τους. Πάντως, ο Θεός τα φανέρωσε στον καθένα μας με πρόθεση να σώσει τον κόσμο και όχι να τον κρίνει ή να τον καταδικάσει. Μόνοι μας λόγω της αποστροφής εις αυτόν δεν εννοούμε την μέγιστη αποστολή μας με αποτέλεσμα στο τέλος να την χάνουμε. Μη γένοιτο, προσοχή!
Κεφ. θ΄ στίχος 58
«Και είπε προς αυτόν ο Ιησούς, Αι αλώπεκες έχουσι φωλεάς, και τα πετεινά του ουρανού κατοικίας ο δε Υιός του ανθρώπου δεν έχει που να κλίνη την κεφαλήν».
Απάντηση
Η υπευθυνότητα που διακατείχε τον Κύριο έναντι του θελήματος του Θεού, του Πατέρα του δεν του επέτρεπε ώστε να μοιράσει την ζωή του λίγο για την δόξα του Θεού και λίγο για τις απολαύσεις του κόσμου. Εδώ αφήνει να εννοηθεί ότι όποιος θέλει να τον ακολουθήσει τον Χριστό χρειάζεται θυσία. Ο λόγος που χρειάζεται να εγκαταλείψουμε το σύστημα του κόσμου (όχι τον άνθρωπο) όσο το δυνατόν περισσότερο μπορεί ο καθένας ανάλογα τις υποχρεώσεις που έχει μέχρι να βρει τρόπο να μην έχει επαφή με αυτόν τον κόσμο, είναι διότι θα εξασφαλίσει χρόνο τον οποίον θα τον χρησιμοποιήσει ώστε να βρει τα μέσα εκείνα δια του ευαγγελίου που χρειάζεται να κτίσει μέσα του το άφθαρτο, αθάνατο, γεμάτο ευλογία οικοδόμημα του Θεού. Το έχω ψάξει και δυστυχώς δεν δύναται ουδείς αν δεν αποστραφεί το σύστημα του κόσμου, όχι τους ανθρώπους το τονίζω αυτό, να βρει ουσιαστικά χρόνο ώστε να καταργήσει από μέσα του όλα τα φθοροποιά στοιχεία που περιβάλλουν το σύστημα αυτό και που αντλούνται μέσα από κει καθημερινά. Αυτός είναι ο λόγος που ο Κύριος τόνισε στον άνθρωπο αυτόν να ξεχάσει τις απολαύσεις αν θέλει να τον ακολουθήσει.
Ο άνθρωπος του Θεού βρίσκεται σε έναν διαρκή πόλεμο με τον έτερο κακό εαυτό του και χρειάζεται να δίνει μάχες ώστε να τον εξουδετερώσει. Όταν τον εξουδετερώσει ας κάνει ότι θέλει, δεν κινδυνεύει. Ο Κύριος τόνισε, ζητείτε τα της βασιλείας του Θεού και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή. Ο Θεός να είμεθα σίγουροι ότι θα μας κάνει ευτυχισμένους χωρίς ιδιαίτερους λόγους, αρκεί να υπάρχει στην ζωή μας Θεός. Αμήν.
Κεφ. θ΄ στίχοι 59 – 60
«59 Ειπεν δε προς έτερον, Ακολούθει μοι. Ο δε ειπεν, Κύριε, επίτρεψόν μοι απελθόντι πρώτον θάψαι τον πατέρα μου.
60 ειπεν δε αυτω, Αφες τους νεκρούς θάψαι τους εαυτών νεκρούς, συ δε απελθών διάγγελλε την βασιλείαν του Θεού».
Απάντηση
Ο λόγος που τον εμπόδισε ο Κύριος να τείνει προς αυτή την ενέργεια, να θάψει δηλαδή τον πατέρα του, κάτι πολύ απλό και φυσικό για εμάς που όποιος θα τολμούσε να μας εμποδίσει θα τον διώχναμε μακριά, είναι διότι ήθελε να τον προστατέψει τον άνθρωπο αυτόν από τους οικείους του οι οποίοι θα του λέγανε, ο πατέρας σου πέθανε τώρα εσύ πρέπει να αναλάβεις τις υποχρεώσεις του στο σπίτι, στο χωράφι, στους οικείους, στους συγγενείς κάτι πολύ φυσικό για εμάς. Όμως ο Θεός γνωρίζει ότι ο χρόνος πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την ουσιαστική αναγέννησή μας. Για να μπορέσει κάποιος να τακτοποιήσει όλα αυτά θα χρειαστεί μια ζωή με φυσική συνέπεια να εγκαταλείψει τον Χριστό, την αναγέννηση, την σοφία που θα του παρέχει ο Χριστός. Χρειάζεται προσοχή, αμήν. Ο Χριστός θέλει ο λαός του να έχει μια αποστολή, αυτή είναι να τείνει με όλες τις δυνάμεις του όπως ο στρατιώτης στη μάχη ώστε να ιδρύσει την βασιλεία του Θεού μέσα του και γύρω του. Για να ιδρύσεις την βασιλεία του Θεού μέσα σου και γύρω σου χρειάζεται πρώτα να την εννοήσεις ώστε δια της ομολογίας να την ιδρύσεις, υπηρετώντας αυτή πάσας τας ημέρας της ζωής σου. ’μα θέλουμε λοιπόν να ιδρύσουμε την βασιλεία χρειάζεται να κηρύξουμε την βασιλεία του Θεού με λογική Θεού, με θυσία Χριστού και με αυταπάρνηση (υπηρέτης Θεού), εργαζόμενοι με όλες τις δυνάμεις μας για τους στόχους μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. θ΄ στίχοι 61 – 62
«61 Ειπεν δε και έτερος, Ακολουθήσω σοι, Κύριε. Πρώτον δε επίτρεψόν μοι αποτάξασθαι τοις εις τον οίκον μου.
62 ειπεν δε προς αυτόν ο Ιησούς, Ουδείς επιβαλών την χείρα επ αροτρον και βλέπων εις τα οπίσω ευθετός εστιν τη βασιλεία του Θεού».
Απάντηση
Σκέφτηκα να απαντήσω. Τι να απαντήσω όμως που εδώ στους στίχους αυτούς είναι να τρελαίνεσαι; Ο Θεός εδώ λέει ότι αφού έλαβες το κάλεσμα, διότι από την ώρα που θα εννοήσεις και θα θέσεις στην ζωή σου τους στίχους αυτούς μόνο τότε δύνασαι να γίνεις κληρονόμος του ουράνιου πολιτεύματος, πάει να πει ότι είναι προσωπικό και δεν χρειάζεται να πεις ούτε γεια, ούτε εξηγήσεις να δώσεις για το τι κάνεις ακόμη και στους πιο κοντινούς σου ανθρώπους. Ενώ εμείς για να δικαιολογήσουμε ότι κάνουμε, μην μας κατακρίνουν ή μας θεωρήσουν αποσυνάγωγους δημιουργούμε σενάρια επιστημονικής φαντασίας, ώστε να μην μας παρεξηγήσουν οι γύρω μας που ακολουθούμε τον Χριστό. Τι μας νοιάζει αδερφάκια μου αγαπημένα τι θα πει ο κόσμος ή ο καθένας άνθρωπος; Στο Θεό θα δώσουμε εξηγήσεις μια μέρα και όχι στους συνανθρώπους μας, το θέλημα του Θεού να κάνουμε και όχι το θέλημα του καθενός. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να προσευχόμαστε για όσους είναι γύρω μας ώστε ο Θεός να τους καλέσει και όχι εμείς να τους παρακαλάμε. Όσοι τώρα γύρω μας έχουν καλή προαίρεση μπορούμε να τους καλέσουμε με αγάπη, με υπομονή, με θυσία. Ο Θεός καλεί ποικιλοτρόπως ή απευθείας ή με απεσταλμένο συνεργάτη του Θεού, σκεύος εκλογής αρκεί να μην περιφρονήσουμε το κάλεσμα. Όταν το δεχτούμε τότε θα γίνουμε και εμείς απεσταλμένοι, θα γίνουμε κληρονόμοι, συγκληρονόμοι και συμμέτοχοι του ουρανίου πολιτεύματος. Γένοιτο, Γένοιτο Αμήν.