Πνευματικά Μηνύματα
~ Όσο πιο καθαρή είναι η αντίληψή μας και όσο πιο ουδέτερη από αδυναμίες, τόσο πιο αντικειμενικά και πιο κοντά στην πραγματικότητα λειτουργούν τα αισθητήρια του πνευματικού μας νου, με φυσική συνέπεια να γίνουμε ιδεώδεις άνθρωποι, αληθινοί άνθρωποι.
~ Όταν η συναισθηματική κατάσταση στη ζωή μας δημιουργείται από την φοβία, από το σύστημα του κόσμου, από την ανασφάλειά μας και από πολλά άλλα στοιχεία που αναπτύχθηκαν μέσα από την άγνοιά μας, αφού ο Λόγος του Θεού απουσιάζει συνειδητά από τη ζωή μας, τότε δυστυχώς, οι καταστάσεις αυτές μας προκαλούν πληθώρα αδυναμιών σε όλους τους τομείς της ζωής μας, τις οποίες εύκολα γεννά η υποτιθέμενη ανάγκη μας. Όταν αυτό συμβαίνει στη ζωή μας, τόσο και η αντίληψη μας παραμορφώνει το αντιληπτό, το αληθινό το οποίο όλοι κατανοούν ότι υφίσταται μέσα στον Λόγο του Θεού. Όμως το φοβούνται και ο λόγος, για να μην γίνουν αποσυνάγωγοι, αφού το πνευματικό σύστημα με τα στερεότυπά του θα τους αποστραφεί και θα τους κατηγορήσει.
~ Γνωρίζουμε ότι ο Κύριός μας και Θεός μας νίκησε τον θάνατο, αφού υπέστη αυτόν διά της θυσίας του με σκοπό την αναγέννηση του ανθρώπινου γένους. Η Παρθένος Μαρία, η μητέρα του Κυρίου νίκησε και αυτή διά της υπακοής στον Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος. Το ίδιο και ο Ιωάννης ο Θεολόγος κλπ. Αν λοιπόν τον θάνατο τον ψεύτικο, τον παρείσακτο, οι άνθρωποι τον πίστεψαν, πόσο εύκολο είναι τώρα, να επανέλθει σήμερα σε εμάς η φυσική κατάσταση της ζωής, η επανένταξη του ανθρώπου σε αυτή τη ζωή; Η Αγία Γραφή το φανερώνει, το λέει καθαρά, «ὅτι ὁ Θεὸς θάνατον οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ τέρπεται ἐπ᾿ ἀπωλείᾳ ζώντων. ἔκτισε γὰρ εἰς τὸ εἶναι τὰ πάντα, καὶ σωτήριοι αἱ γενέσεις τοῦ κόσμου, καὶ οὐκ ἔστιν ἐν αὐταῖς φάρμακον ὀλέθρου οὔτε ᾅδου βασίλειον ἐπὶ γῆς. δικαιοσύνη γὰρ ἀθάνατός ἐστιν. ᾿Ασεβεῖς δὲ ταῖς χερσὶ καὶ τοῖς λόγοις προσεκαλέσαντο αὐτόν, φίλον ἡγησάμενοι αὐτὸν ἐτάκησαν καὶ συνθήκην ἔθεντο πρὸς αὐτόν, ὅτι ἄξιοί εἰσι τῆς ἐκείνου μερίδος εἶναι.» (Σοφ. Σολ. 1:13-16). Παραχώρηση όμως Θεού, διότι η σοφία του Θεού το θέλησε, ώστε ο άνθρωπος να γνωρίσει καλό και κακό, «φθόνῳ δέ διαβόλου θάνατος εἰσῆλθεν εἰς τόν κόσμον» (Σοφ. Σολ. 2:24). Ο Κύριος και αυτός, πρώτο πρόσωπο, Θεός ων φανέρωσε τα εξής, «ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται· καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα. πιστεύεις τοῦτο;» (Ιω. 11:26). Ο Απ. Παύλος, δεύτερο πρόσωπο κατά σειρά στο σχέδιο του Θεού φανέρωσε, «οὐ θέλομεν ἐκδύσασθαι, ἀλλ᾿ ἐπενδύσασθαι, ἵνα καταποθῇ τὸ θνητὸν ὑπὸ τῆς ζωῆς.» (Β Κορ. 5:4).
~Ο άνθρωπος έχει όλες τις προϋποθέσεις της αφθαρσίας και της αθανασίας (αειζωίας). Ο άνθρωπος είναι το απαύγασμα της δόξης του Θεού. Είναι ο ίδιος ο Θεός, «ἐγὼ εἶπα· θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ ῾Υψίστου πάντες·» (Ψαλ. 81:6). Η αμαρτία όμως, το σύστημα του κόσμου, τον παραπλάνησε —και όλους μάς παραπλάνησε και μας έθεσε σαν αρχή, να επιδιώκουμε στόχους οι οποίοι δεν εκπέμπουν σήμερα (το αντιλαμβανόμεθα) σοβαρότητα— με σκοπό να ξεχάσει την κατά Θεόν αιώνια αποστολή του ώστε να πορεύεται κατά Θεόν.