Το μυστήριο του γάμου έγκειται στο ότι δύο ξένοι άνθρωποι όταν συναντηθούν, ερωτεύονται τόσο πολύ και ενώνονται τόσο πολύ που βάζουν σε δεύτερη μοίρα − θέση μάνα, πατέρα, αδελφούς, φίλους, συγγενείς κ.λπ.. Είναι μεγάλο μυστήριο δύο ξένοι μέχρι χτες άνθρωποι να εγκαταλείπουν δεσμούς άφθαρτους όπως η οικογένεια για να είναι μαζί. Και το μεγαλύτερο όλων μυστήριο είναι ότι όλοι όσοι είναι γύρω τους και τους αγαπούν δέχονται το γεγονός αυτό. Μάλιστα, συμμετέχουν με χαρά στην ένωση αυτή, ενός άντρα και μιας γυναίκας. Όλοι υποκλίνονται σε αυτή την αγάπη, γι’ αυτό λέμε ούν ο Θεός συνέζευξεν άνθρωπος μη χωριζέτω (Ματθαίος 19:6, Μάρκος 10:9). Δηλαδή, ούτε άνθρωπος αλλά ούτε και άγγελος μπορεί να χωρίσει όσους ο Θεός ένωσε, αμήν.
Όσοι ήλθαν εις κοινωνία γάμου χωρίς αγάπη πραγματική πέφτουν στην παγίδα του πονηρού η οποία έχει ως εξής, ό,τι δεν γίνεται εκ πίστεως είναι αμαρτία (Ρωμαίους 14:23). Αυτοί λοιπόν που δημιουργούν οικογένεια με συμφέροντα ή εγωισμούς ή πονηρίες καταλήγουν να είναι δυο συστεγασμένοι εχθροί, μη γένοιτο! Όχι βιασύνη στην ένωση με γάμο αν δεν είμαστε σίγουροι διότι η αμαρτία της υποκρισίας θα μας συντροφεύει για μια ζωή.
Ο άνθρωπος χωρίς Θεό είναι σαν
το χόρτο στον αγρό όπου την μια μέρα υπάρχει με δόξα και την άλλη χάνεται.
Οι επτά εκκλησίες της
Αποκάλυψης εκπροσωπούν χρονικά πνευματικά στάδια τα οποία θα περάσουν όσοι
έχουν αποστολή ώστε να φτάσουν να εντάξουν τον εαυτό τους διά του Χριστού στην
εκκλησία της Φιλαδέλφειας. Αν δεν έχουν μεγάλη αποστολή δεν θα περάσουν τα
στάδια, με φυσική συνέπεια να μην γίνουν φιλάδελφοι.
Ο Χριστός με σάρκα εκάθησε στα
δεξιά του Θεού και με σάρκα θα έρθει πάλι στην γη. Ο Χριστός ενδύθηκε την
παντοδυναμία του Πατέρα του ώστε να εξουσιάζει την άμορφη ύλη η οποία καθιστά
πλέον το σώμα του άφθαρτο, αθάνατο, αιώνιο. Όλοι, εκπληρώνοντας τις εντολές
του, θα μετέχουμε της δόξης του. Αμήν.
Ο Χριστός φανέρωσε, εκείνος
το Πνεύμα της αληθείας (Ιωάννης 16:13). Με το εκείνος φανέρωσε
τις προθέσεις του Πατέρα ώστε τα έσχατα χρόνια να εμφανιστεί στην γη το τρίτο
πρόσωπο της θεότητας, ώστε εκείνος να γίνει πόλος έλξης όλου
του πνευματικού κόσμου και έτσι ο Θεός να ιδρύσει την βασιλεία του στην γη πριν
το κακό επισκιάσει όλον τον πλανήτη και η κατάσταση γίνει ανεξέλεγκτη. Εκείνος
δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας
αναγγείλει τα μέλλοντα (Ιωάννης 16:13). Ο τρόπος; Εκείνος
θέλει ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας, και περί δικαιοσύνης, και περί
κρίσεως (Ιωάννης 16:8). Πολλοί με ρωτούν πώς είναι δυνατόν να
ανατραπεί η κατάσταση αυτή του κόσμου και εγώ τους απαντώ ότι χρειάζονται
δυο προϋποθέσεις. Η μια, να έρθει ο χρόνος ο προδιαγεγραμμένος και η άλλη,
να έλθει εκείνος. Να γνωρίζουμε ότι ένας και μόνο άνθρωπος, αν
είναι του Θεού, δύναται να πραγματοποιήσει τα γεγραμμένα. Φανταστείτε πόσο πιο
εύκολο θα είναι αν υπάρχει λαός Θεού, ο οποίος σήμερα υπάρχει και αποτελείται
από πολλά εκατομμύρια ανθρώπους. Όμως σε όλους αυτούς θα γίνει κάλεσμα Θεού και
θα ανασυνταχτούν κάτω από εκείνον. Ας κάνουμε αυτό που μπορούμε και
ας αφήσουμε τον Θεό να κάνει τα υπόλοιπα. Αμήν.
Ο αντίχριστος θα είναι ευρείας
πνευματικής αντίληψης, θρησκευόμενο − πνευματικό άτομο. Θα είναι και πολύ
φανατικός σε απόψεις οι οποίες θα φαίνονται δημοκρατικές όμως θα αποβλέπουν
στην κατάργηση της προσωπικής, ελεύθερης βούλησης. Με τον φανατισμό που θα τον
διέπει, θα υποκινήσει πολέμους με στόχο να καταργήσει την δημοκρατία, την
ελευθερία, την ανεξιθρησκία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον Χριστό. Θα καθίσει
στο θρόνο του Θεού και θα λέει ότι είναι Θεός. Το ότι είναι αντίχριστος θα το
συλλάβουμε από το γεγονός ότι διά μέσου του θα υποκινήσει παγκόσμια
αρνητικά γεγονότα μέσα από το χρηματοοικονομικό σύστημα. Εν αντιθέσει με τον
άνθρωπο του Θεού ο οποίος δεν υποκινεί ούτε κινεί τίποτα, εμπιστεύεται τον Θεό.
Ο άνθρωπος του Θεού κενώνει τον εαυτό του και αφήνει τον Πατέρα Θεό να εξελίξει
τα πράγματα του κόσμου, του ιδίου και του συνανθρώπου του. Όποιος
σχεδιάζει αρνητικά, σχεδιάζει χωρίς Θεό πόσο μάλλον να προκαλεί καταστάσεις
αρνητικές με σκάνδαλα τα οποία αποβλέπουν στο προσωπικό συμφέρον.
Του Χριστού θα πούμε ότι
είμεθα μαθητές όταν θα καταφέρουμε να υλοποιούμε τα λόγια μας αφού πρώτα θα
έχουμε γνωρίσει σε λεπτομέρεια τον εαυτό μας και θα εξουσιάζουμε, διά του
Χριστού, αυτόν ώστε τίποτα να μην μπορεί να διεισδύσει και να μολύνει τον ναό
του Θεού, το σώμα ημών. Στο "τίποτα" ανήκουν μεγάλες και μικρές
αλώπεκες όπως ζήλια, ψέμα, εγωισμός, κρίση, πονηρία, θυμός, φόβος, άγνοια του
Λόγου του Θεού, σκιώδη πίστη κ.λπ..
Σε ένα σημείο ο Λόγος του Θεού
φανερώνει, αντιστήναι τω πονηρώ και σε άλλο σημείο
φανερώνει, μη αντιστήναι τω πονηρώ. Γιατί υπάρχει εδώ
αυτή η μεγάλη πνευματική αντίφαση; Η πρώτη περίπτωση έχει να κάνει με
το όταν βλέπουμε
τον διάβολο μέσα μας. Τότε, να ζητάμε
την συμμαχία του Χριστού και να αντιστεκόμαστε μέσω της προσευχής. Η δεύτερη περίπτωση έχει να κάνει με
το όταν ο διάβολος ενεργεί στους γύρω μας, μέσα από φίλους ή αδελφούς κλπ.. Σε
αυτή την περίπτωση εμείς δεν θα κάνουμε πόλεμο με τους φίλους ή αδελφούς αλλά
θα σιωπούμε. Νίκα άνθρωπε το κακό με το καλό.
Ο διάβολος έχει θρόνο την κρίση στην οποιαδήποτε μορφή της και τα όργανα αυτού είναι όσοι
κατηγορούν, κρίνουν, επικρίνουν, καταλαλούν. Ο Χριστός και οι μαθητές του
δέχονται να τους κρίνουν οι άνθρωποι, λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει
απειλούμενος ουκ ηπείλει καθώς, μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν
εμού και του ευαγγελίου. Ο διάβολος επίσης έχει θρόνο την ζήλια,
πολίτευμα αδιασάλευτο το ψέμα και πυρηνικό όπλο τον εγωισμό. Το στοιχείο αυτό,
τον εγωισμό, όταν το έχει ένας άνθρωπος μπορεί να το καταλάβει διότι και
σκανδαλίζει αφού δεν έχει σοφία Θεού αλλά και σκανδαλίζεται αφού το πνευματικό
του επίπεδο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα ερεθίσματα που δέχεται στην
καθημερινότητα. Ακόμη και η όψη του αλλάζει, γίνεται υπεροπτική. Ο εγωιστής
ομοιάζει με τον πετεινό ο οποίος φωνάζει το πρωί με φυσική συνέπεια να τον βρίσκει
η αλεπού και να τον καταβροχθίζει.
Πολλοί που κάνουν σήμερα αγώνα
καθαρισμού και ανήκουν σε μια οργάνωση χριστιανική η οποία δεν είναι αποδεκτή
από την θρησκεία του κράτους που ζουν, κρύβονται και αυτό το ονομάζουν σοφία
Θεού δηλαδή λένε ότι το κάνουν τάχα για να μην σκανδαλίζουν. Μάλιστα, φτάνουν
στο σημείο να κρύβουν ότι ανήκουν σε μια οργάνωση. Αν κάποιος κρύβεται για να
μην σκανδαλίζει αυτός ξέρει. Αν όμως κρύβεται γιατί φοβάται μην γίνει αποσυνάγωγος τότε αν θέλει να
δει την αλήθεια μέσα του ας διαβάσει περισσότερο, ας προσευχηθεί περισσότερο
ώστε να γίνει ιδεώδης άνθρωπος με προσωπικότητα Χριστού. Διότι, με αυτά τα στοιχεία δεν θα ιδρυθεί η βασιλεία του Θεού και εμείς
δεν θα έχουμε να παίξουμε κανένα ρόλο θετικό στη ζωή μας και στη Δημιουργία του
Θεού. Δεν είναι δυνατόν ο Θεός να συνδιαλέγεται με τέτοιου είδους ανθρώπους και ο λόγος διότι με αυτόν τον τρόπο
σκέψης παρουσιάζουν δειλία και ο Θεός δεν συνδιαλέγεται με δειλούς. Κάποτε ρώτησα, Κύριε πώς επιλέγεις ανθρώπους να φέρουν εις πέρας την αποστολή
που εσύ τους δίνεις; Απάντηση:
Επιλέγω ανθρώπους οι οποίοι έχουν ειλικρίνεια με τον Θεό και τον εαυτό τους,
γνωρίζοντας ότι αυτοί οι άνθρωποι και θα ακούσουν αλλά και θα εκτελέσουν τα
προστάγματα του Θεού στη ζωή τους με σοφία Θεού και με χαρά, αδιαφορώντας για
το οτιδήποτε.