Για να χτισθεί η βασιλεία του Θεού θα πρέπει πρώτα τα βασίλεια του κόσμου να καταρρεύσουν και οι άνθρωποι που ήλπιζαν σε αυτά να τα εγκαταλείψουν. Μόνο τότε η βασιλεία του Θεού θα δημιουργηθεί εν δυνάμει. Πριν όμως γίνει η κατάρρευση αυτή των συστημάτων θα κηρυχθεί το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Ο Κύριος τόνισε, φανέρωσε, διακήρυξε, ότι τα έσχατα χρόνια κηρυχθήσεται τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη εις μαρτύριον πάσι τοις έθνεσι, και τότε ήξει το τέλος. Το Ευαγγέλιο της βασιλείας είναι αυτό το οποίο δύναται να εξασφαλίσει στον άνθρωπο την σωτηρία της ψυχής και του σώματος.
~ Ο Κύριος για την ψυχή φανέρωσε, τι και αν όλο τον κόσμο κερδίσεις την δε ψυχή σου απολέσεις και για το σώμα φανέρωσε ότι, το σώμα υμών είναι ναός του εν υμίν Αγίου Πνεύματος και ο φθείρων τον ναόν του Θεού τούτον θέλει φθείρει ο Θεός. Εδώ συμπεραίνουμε ότι η φθορά και ο θάνατος δεν είναι θέλημα Θεού και δεν είναι η φυσιολογική κατάσταση την οποίαν θα πρέπει να αποδεχτούμε όπως συμβαίνει σήμερα και που έχουν αποδεχτεί όλες οι γενιές. Αλλά είναι δημιουργία την οποίαν προκαλούμε οι ίδιοι στον εαυτό μας και ο λόγος, η άγνοια του θελήματος του Θεού.
~ Παρήλθαν εκατομμύρια αιώνες και το αποκεκρυμμένο μυστήριο της σωτηρίας του σώματος δεν ειπώθηκε πουθενά παρά μόνο, αιώνες τώρα, ακούγεται η σωτηρία της ψυχής. Ο λόγος είναι διότι οι άνθρωποι, πνευματικοί και λαϊκοί, απορροφήθηκαν από το υλικό στοιχείο εγκαταλείποντας την αξία του πνεύματος. Ο Χριστός τόνισε, το πνεύμα εστι το ζωοποιούν.
~ Η βασιλεία του Θεού ομοιάζει με μικρό σπόρο, τον οποίον κάποιος έβαλε στη γη και αυτός άρχισε να αυξάνει και να γίνεται δέντρο, ώστε πάσα ψυχή ζώσα να βρίσκει καταφύγιο και τροφή σε αυτό το δέντρο. Αυτό μας δίνει ελπίδα ότι ο καθένας από εμάς μπορεί, αν θέλει, να γίνει ένας σπόρος ο οποίος δύναται να αυξάνει καθ’ εκάστην ημέρα πνευματικά. Εκείνος λοιπόν ο άνθρωπος που θα βάλει μέσα του τον Χριστό θα γίνει ισχυρός και ο λόγος διότι τον παροτρύνει στην ατομική κρίση, στην προσωπική κρίση η οποία φέρνει την αναγέννηση. Αυτός ο άνθρωπος μετέπειτα χωρίς να το προκαλεί γίνεται αντιληπτός, είναι ο άνθρωπος του Θεού και όλοι τρέχουν σε αυτόν.
~ Όλος ο κτιστός κόσμος έγινε ώστε ο Θεός μια μέρα να βασιλέψει με τους λελυτρωμένους του. Αυτό όμως θα γίνει όταν οι άνθρωποι διαπαιδαγωγηθούν και φτάσουν στο σημείο να πληρούν τις προϋποθέσεις εκείνες που θα τους κάνουν, να εννοούν και να νομοθετούν τον εαυτό τους σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.
~ Η βασιλεία του Θεού δεν είναι εν λόγω αλλ’ εν δυνάμει. Η δύναμη παρέχεται διά Πνεύματος Αγίου στον μετανοούντα άνθρωπο. Η μετάνοια αναπτύσσει την αναγέννηση. Η αναγέννηση δημιουργεί την σοφία του Θεού μέσα μας η οποία μας καθιστά, όταν εφαρμόζεται, υιούς και θυγατέρες του Θεού. Για το έργο της αναγέννησης και της ίδρυσης της βασιλείας του Θεού στη Γη θα πρέπει να ενεργήσει ο Θεός διά του Παρακλήτου, ώστε με την διδασκαλία του να διαφωτίσει τον λαό του Θεού, κατόπιν θα πρέπει να γνωρίσουν τα παιδιά του Θεού τις προδιαγραφές εκείνες που χρειάζονται για να ιδρυθεί.
~ Η αγάπη είναι η πλέον απαραίτητη και δεν μπορεί να είναι αυτή που στρέφεται σήμερα μόνο στα κοντινά μας μέλη αλλά αυτή που στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Ούτε η αγάπη μπορεί μέσα στην βασιλεία του Θεού να συμπεριφέρεται με έναν αρπακτικό τρόπο προς εκείνους που λένε ότι αγαπούν. Δηλαδή, κοίτα τι έχω εγκαταλείψει εγώ για την αγάπη σου, καθώς, εγώ έκανα αυτό ή εκείνο για σένα πρέπει και εσύ να κάνεις αυτό, υποχρεούσαι. Αυτά και άλλα πολλά είναι ένα είδος αγάπης, του εξαναγκασμού στο όνομα της αγάπης. Ο λόγος που δημιουργείται ο εξαναγκασμός είναι διότι δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που έχουμε με σοφία Θεού, με αγάπη Χριστού. Ας μην μας διαφεύγει όμως το γεγονός ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα αλλάζοντας στάση, αλλάζοντας τον τρόπο που τα βλέπουμε. Να τα βλέπουμε με το πνεύμα του Θεού το οποίο έχει ως εξής: Πάντοτε χαίρεστε, αδιαλείπτως προσεύχεστε, κατά πάντα ευχαριστείτε.
~ Όταν βλέπουμε με το πνεύμα του κόσμου τα λάθη τότε αυτά μας δένουν και παίρνουν τον λογισμό μας από τον Θεό, από την αποστολή της ανυπόκριτης αγάπης.
~ Αν θέλουμε να ανυψώσουμε τον εαυτό μας, να εργαστούμε ώστε να ανυψώσουμε τους άλλους που είναι γύρω μας. Αυτό είναι αγάπη.
~ Το πιο σπουδαίο πρόσωπο στον κόσμο είναι αυτό που σου ζητάει βοήθεια, το πιο σπουδαίο πράγμα είναι να του την προσφέρεις, και ο πιο κατάλληλος χρόνος είναι η στιγμή που σου ζητά την βοήθεια. Αυτή είναι αγάπη.
~ Η αγάπη έχει τρία στάδια. Το πρώτο είναι η αγάπη προς τον Πατέρα για το έργο δημιουργίας που επιτέλεσε, στο οποίο είμεθα και εμείς ως λογικά όντα, όπου διά της συμβουλής του Θεού μπορούμε να φτάσουμε στη θέωση. Το δεύτερο είναι η αγάπη που στρέφεται προς τον εαυτό μας τον οποίον αν τον αγαπάμε, να τον αναγεννήσουμε εν Κυρίω. Το τρίτο είναι η αγάπη που στρέφεται προς τον αδελφό, προς τον πλησίον. Εκπληρώνοντας κάποιος τα τρία αυτά γίνεται Θεός, φτάνει στο καθ’ ομοίωση.
~ Όταν αποκτήσουμε διά της ατομικής κρίσης την αγάπη θα είμεθα έτοιμοι να χρησιμοποιηθούμε άνωθεν για να γίνουμε ιδρυτές της βασιλείας του Θεού διότι ο Θεός μόνο τότε θα την ιδρύσει εν δυνάμει ώστε να επικρατήσει στον κόσμο. Φανταστείτε έναν ηγέτη να συνεργάζεται με υποκριτές συμβούλους οι οποίοι αποβλέπουν στην δική τους μόνο πρόοδο. Αυτό είναι το εμπόδιο για να έρθει εν δυνάμει η βασιλεία του Θεού. Ο λαός του Θεού δηλαδή δεν πληροί τις προϋποθέσεις. Όταν κάποιος δημιουργήσει προϋποθέσεις θα γίνει αντιληπτός διότι θα διέπεται από προσωπικό μαγνητισμό, όπου κοντά του θα έλκονται όσοι έχουν προορισμό σωτηρίας. Τέτοιοι άνθρωποι γεννιούνται άνωθεν, έχοντας σε σύντομο χρονικό διάστημα μεγάλη μετάνοια, μεγάλη πίστη, μεγάλη σοφία Θεού και μεγάλη αγάπη. Μάλιστα η αφιέρωσή τους στο αγιαστήριο τους καθιστά υιούς Θεού.
~ Ο λαός που χρειάζεται ο Θεός, αφού αναγεννηθούμε, είναι εύκολο να βρεθεί διότι οι άνθρωποι είναι ως πρόβατα μη έχοντες ποιμένα. Ο Κύριος είπε στον Πέτρο, ακολούθει μοι και θέλω σοι κάμει αλιέα ανθρώπων. Για να κάνουμε καλούς αδελφούς χρειάζονται δύο στοιχεία πνευματικά. Το πρώτο, να έχουμε την επιθυμία μέσω της αδιάλειπτης προσευχής να στείλει ο Θεός καλούς εργάτες και όρεξη να τους υπηρετήσουμε. Και το δεύτερο, η ικανότητα να τους αναγεννήσουμε. Τα δύο στοιχεία είναι, το πρώτο «το επιθυμώ» και το δεύτερο «η ικανότητα». Το επιθυμώ κρύβει αγαθό το οποίο πρέπει να είμαι και να το εκπέμπω και η ικανότητα προέρχεται από την σοφία που με διακατέχει πάνω στο θέλημα του Θεού, στην δημιουργία του κόσμου και στην αναγέννηση αυτού με στόχο και σκοπό να φτάσει στη θέωση.
~ Είναι δυνατόν κάποιος που ζει με την ύλη και επιδιώκει αυτή σαν απαραίτητο στοιχείο διαβίωσης να γνώρισε την αξία του Θεού και τις δυνατότητες του πνεύματος; Αν θέλουμε να είμεθα λαός του Θεού ο οποίος θα συμβάλει καθοριστικά στην ίδρυση της βασιλείας του Θεού, του Παλαιού των ημερών θα πρέπει να αδειάσουμε ώστε να χωρέσει μέσα μας ο Χριστός.
~ Όσοι εννοούν τι λέμε δεν έχουν παρά να πάρουν τον Λόγο του Θεού ανά χείρας και με την βοήθεια του Κυρίου, η οποία σήμερα παρέχεται διά Πνεύματος Αγίου, να αλλάξουν την διακόσμηση και να πετάξουν ό,τι δεν είναι απαραίτητο για τη ζωή τους ώστε να βρεθεί χώρος για να αναπαυθούν οι ίδιοι και ο Θεός στον οίκο τους.
~ Οι αληθινές αιτίες των προβλημάτων μας βρίσκονται πάντα μέσα μας, στον ίδιο μας τον εαυτό και προέρχονται από την άγνοια που έχουμε και από τον εωσφορικό εγωισμό. Πρέπει να εννοήσουμε άπαξ διά παντός ότι οι μόνοι εχθροί που πρέπει να νικήσουμε είναι οι φόβοι του αύριο, οι αγωνίες στο να εξασφαλίσουμε ή να πετύχουμε πολλά αγαθά. Η ζωή τόνισε ο Κύριος δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων. Ακόμη η ζήλια, ο εγωισμός και τα παρόμοια αυτών μας καθιστούν αδύναμους στο να εντάξουμε το θέλημα του Θεού στη ζωή μας. Ο ψαλμωδός αναφέρει, οι εχθροί του ανθρώπου είναι οι συνοικούντες μετ’ αυτού, αυτοί δηλαδή που συγκατοικούν μέσα του. Αν θέλουμε να νικήσουμε τον εχθρό, θα πρέπει να στρέψουμε την πλάτη μας σε αυτόν και την προσοχή μας στον Θεό.
~ Ο Κύριος αδέλφια μου ερχόμενος στον κόσμο αγάπησε τον άνθρωπο και άρχισε να παρουσιάζει την αγάπη του ποικιλοτρόπως. Πολλές φορές έδινε αγάπη χωρίς καν να του ζητηθεί και ο λόγος διότι είχε το διορατικό χάρισμα. Έτσι, έβλεπε τις ανάγκες των αδελφών του και με φυσική ή με υπερφυσική δύναμη επενέβαινε στη ζωή των συνανθρώπων του δημιουργώντας χαρά, φέρνοντας ευφορία και αγαλλίαση στη ζωή τους. Άλλες φορές του ζητούσαν οι άνθρωποι βοήθεια και αμέσως ανταποκρίνονταν. Έτσι αγαπήθηκε ακόμη και από τους εχθρούς του. Μάλιστα για να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τα δεσμά του νόμου, ο οποίος είχε την εξουσία να επιφέρει τον θάνατο αφού ήτο ανεφάρμοστος, προχώρησε παραπέρα, κατήργησε αυτόν τον θάνατο δίνοντας την ζωή του λύτρον αντί πολλών, χαρίζοντας το μέγα έλεος.
~ Πολλοί άνθρωποι σήμερα παρουσιάζουν το θέλημα του Θεού έχοντας σαν προσφορά την γνώση όμως αυτή δεν γίνεται αποδεκτή και ο λόγος διότι η γνώση φυσιοί η αγάπη οικοδομεί και συμβάλλει στην ανάπτυξη της σχέσης Θεού και ανθρώπου καθώς και ανθρώπου με ανθρώπου. Είναι λοιπόν προτιμότερο ένα έργο αγάπης παρά χίλια λόγια που κουράζουν.
~ Εμείς τώρα καλούμαστε να αποτινάξουμε τα αρνητικά ερεθίσματα του κόσμου και ο λόγος διότι εννοήσαμε ότι η ζωή που ζούμε χάνεται όταν μέσα μας δεν αναπτύσσεται το δέντρο της ζωής το οποίο είναι η αγάπη. Εξάλλου το κάλεσμα που λάβαμε αποβλέπει στο να γίνουμε υιοί και θυγατέρες Θεού και ο μόνος τρόπος είναι η αγάπη η ανυπόκριτη η οποία στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Ας ξεκινήσουμε σήμερα να κάνουμε βήματα αγάπης που να εκδηλώνουν καλή προαίρεση, να εκδηλώνουν συμπάθεια, να εκδηλώνουν λόγια και έργα αγάπης τα οποία οι αιώνες τα αγκαλιάζουν και μπορούν να μας φτάσουν στον θρόνο του Θεού. Μπορούν ακόμα να κάνουν τον ίδιο τον Θεό να χτυπήσει την πόρτα της καρδιάς μας ώστε να μεταβάλει την καρδιά μας σε καρδιά Θεού η οποία εκδηλώνει σπλάχνα Χριστού.
~ Ο Θεός όπου δει αγάπη εκεί κατεβαίνει και συναντά τον άνθρωπο που εκδηλώνει αυτή με έργα και με λόγια. Μην περιμένουμε να μας δώσουν αγάπη και μην την ζητιανεύουμε. Όταν ζητάς ή όταν ζητιανεύεις αγάπη δεν θα την χορτάσεις ποτέ διότι η αποστολή σου δεν είναι να ζητάς αλλά να δίνεις. Αν δώσουμε, να είμεθα σίγουροι ότι θα χορτάσουμε αγάπη.
~ Αν συνεχίσουμε να ζούμε εγωκεντρικά το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να βλέπουμε παντού εχθρούς ώστε μετά να λέμε ότι οι εχθροί μας είναι παντού. Τους εχθρούς εμείς τους δημιουργούμε και ο λόγος διότι το πνεύμα του Θεού δεν υπάρχει μέσα μας. Έχουμε δει όμως ανθρώπους που μετενόησαν και εκτιμήθηκαν με τα έργα αγάπης και από τους εχθρούς τους οποίους η άγνοια δημιούργησε στην πρότερη ζωή τους. Η αγάπη λοιπόν του Θεού βρίσκεται παντού και αξίζει να την δίνουμε και να την παίρνουμε.
~ Όταν φτάσουμε στο σημείο να αγαπούμε τότε καινούργιοι άνθρωποι γεμάτοι αγάπη θα μπουν στη ζωή μας, μάλιστα όσοι βρίσκονται ήδη γύρω μας θα βλέπουν την αγάπη μας και θα μας αγαπήσουν και αυτοί περισσότερο. Βλέποντας τώρα την δύναμη της αγάπης θα θέλουμε να αγαπούμε περισσότερο διότι η χαρά που τα έργα μας βρίσκουν ανταπόκριση από Θεό και ανθρώπους θα είναι ανεκλάλητη. Εάν λοιπόν θέλουμε να αλλάξει ο κόσμος μπορούμε να το κάνουμε ξεκινώντας από σήμερα να μεγαλώνουμε στην αγάπη προς τον Θεό και προς τον αδελφό ή συνάνθρωπο.
~ Ο Θεός είναι μαζί μας, από μας περιμένει την απόφαση και μπορούμε, αν το πιστέψουμε, να φέρουμε την βασιλεία του Θεού πρώτα μέσα μας και κατόπιν γύρω μας. Αδέλφια μου ο Θεός-Πατέρας είναι το άπαν και πρέπει να υφίσταται στη ζωή μας διότι η αγαθότητα και η πρόνοια του Θεού φαίνεται σ’ όλα τα δημιουργήματά του. Η σοφία και η δόξα του γνωρίζεται στα θαυμαστά του έργα. Η δικαιοσύνη του το ίδιο. Η αγιότητά του γνωρίζεται από τον νόμο του. Και τελευταία, ας γνωρίζουμε ότι τους έσχατους χρόνους τους οποίους διανύουμε διότι το Άγιο Πνεύμα έτσι μας πληροφορεί ότι ενεπλήσθησαν διά του λαού του Θεού τα σύμπαντα και η γη του γνώναι τον Κύριον ως ύδωρ πολύ κατακάλυψε θάλασσας.
~ Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο και αφήκεν αυτόν εν χειρί διαβουλίου αυτού (τον άφησε στο θέλημά του) (Σοφία Σειράχ 15, 14).
Ο Θεός δεν είναι ο διαρρήκτης της θύρας. Αυτός δεν εκβιάζει την θύρα της ψυχής μας. Ακούτε τι λέγει
20 Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ' αυτού και αυτός μετ' εμού.
21 Όστις νικά, θέλω δώσει εις αυτόν να καθήση μετ' εμού εν τω θρόνω μου, καθώς και εγώ ενίκησα, και εκάθησα μετά του Πατρός μου εν τω θρόνω αυτού.