Κάποτε ένας θέλησε να επισκεφθεί έναν ξακουστό, σοφό άνθρωπο διότι η φήμη του είχε εξαπλωθεί παντού. Αποφάσισε λοιπόν να πάει να τον βρει. Αφού ταξίδεψε μέρες, έφτασε σε έναν έρημο τόπο. Εκεί αντίκρισε μια σκηνή. Μπαίνει μέσα και βλέπει τον σοφό να μελετά. Κοιτάζει γύρω του, δεν υπήρχαν έπιπλα παρά μόνο λίγα πράγματα, ένα στρώμα και πολλά βιβλία. Τον ρωτάει απορημένος, που είναι τα έπιπλά σου; Ο σοφός του απάντησε, τα δικά σου που είναι; Εγώ, του απαντά, είμαι περαστικός από εδώ και ο σοφός του λέει, και εγώ το ίδιο είμαι. ΑΜΗΝ.
Μακάριος όποιος δεν έχει υποχρεώσεις κοσμικές διότι δύναται να αποκτήσει πνευματικές.
Οι αναγεννημένοι άνθρωποι δίνουν αξία στο χώρο που βρίσκονται, όποιος και αν είναι αυτός.
Όταν ο πιστός δεν είναι χαρούμενος άνθρωπος αυτό σημαίνει ότι δεν πιστεύει στο Ευαγγέλιο. Διότι Ευαγγέλιο θα πει, χαρούμενο μήνυμα και επομένως χριστιανοί θα πει, χαρούμενοι άνθρωποι. Διότι, τι είδους Ευαγγέλιο είναι αυτό που δεν κάνει χαρούμενους ανθρώπους;
Ο διάβολος έχει θρόνο την κρίση στην οποιαδήποτε μορφή της και τα όργανα αυτού είναι όσοι κατηγορούν.
Ένας πνευματικά ακαλλιέργητος νους δυστυχώς γίνεται, με την πάροδο των χρόνων, λέσχη δαιμονίων.
Ο καλύτερος τρόπος για να αποδείξεις σε κάποιον ότι κάνει λάθος είναι να του επιτρέψεις να αναπτύξει τις ιδέες του.
Χίλιες φορές να κάνεις δικά σου λάθη παρά να ακολουθείς το σωστό των άλλων. ό,τι δεν γίνεται εκ πίστεως είναι αμαρτία
Πολλοί λένε, θέλω να σου εμπιστευθώ ένα μυστικό αλλά μην το πεις σε κανέναν. Αφού το μυστικό δεν μπορούμε να το διαφυλάξουμε εμείς μην περιμένουμε να το φυλάξουν οι άλλοι για εμάς. Να γνωρίζουμε ότι από την ώρα που θα το πούμε θα το μάθει ο κόσμος όλος. Όσο το κρατάμε για τον εαυτό μας το εξουσιάζουμε όταν το πούμε, αυτό θα μας εξουσιάσει.
Η εξωγραφική σκέψη ενός ανθρώπου δημιουργεί την ιδέα προς έναν στόχο αφού εκδηλωθεί και πιστευθεί από τον ίδιο ανεξάρτητα από το αν πηγάζει από συμφέροντα ή προσωπικές φιλοδοξίες όταν την εκδηλώσει σε άλλους ανθρώπους τότε γίνεται λόγος και αυτός έπειτα γίνεται ένταλμα ανθρώπων. Διά της τεκνογονίας γίνεται τρόπος ζωής αφού ο ένας το μεταβιβάζει στον άλλον. Κατόπιν γίνεται έθιμο, μετά γίνεται θρησκεία, μετά απειλή. Τελευταία γίνεται συνείδηση, συνήθεια, δευτέρα φύση στη ζωή μας και τελικά γίνεται νόμος που λειτουργεί για εμάς χωρίς εμείς να το επιθυμούμε. Έτσι έρχεται η φθορά και ο θάνατος αφού η λογική μας έγινε άλογη λογική. Ο Απ. Παύλος έλεγε, βλέπω δε έτερον νόμον εν τοις μέλεσί μου αντιστρατευόμενον τω νόμω του νοός μου και αιχμαλωτίζοντά με εν τω νόμω της αμαρτίας (Ρωμαίους 7:23). Η αφιέρωση στο να ποιούμε το θέλημα του Θεού καθαρίζει την ιδέα, την αμαρτία, την ακαθαρσία που κληρονομήσαμε ώστε να γίνουμε διά του Χριστού πηγή ζωής με συνήθειες πνευματικές, χριστοκεντρικές οι οποίες μας ζωοποιούν, μας ελευθερώνουν και μας καθιστούν τέκνα Θεού. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.
Ο εγωιστής ομοιάζει με τον πετεινό ο οποίος προδίδει την θέση του με συνέπεια να τον βρίσκει η αλεπού και να τον καταβροχθίζει.
Για να μπορέσουμε να δεχτούμε τις θέσεις των άλλων θα πρέπει να μην δογματίζουμε τις δικές μας.
Όταν έχουμε ισχυρό κίνητρο τότε δυνάμεθα να πετύχουμε στόχους που πρώτα χωρίς κίνητρο δεν θα μπορούσαμε να διανοηθούμε. Το κίνητρο που χρειάζονται τα παιδιά που ανήκουν στην Φωνή Θεού είναι η μεγάλη τους αγάπη στον ζώντα Θεό. Η μεγάλη αγάπη στον Θεό και στην Φωνή Θεού είναι ισχυρό κίνητρο ώστε να τα περάσει από την αμαρτία στην αναμαρτησία, από την ολιγοπιστία στην ζώσα πίστη, από την φθορά στην άφθαρτη ζωή, από την μωρία στην πολυποίκιλη σοφία, από τον θάνατο στη ζωή. Τι σημαίνει κίνητρο ισχυρό; Θα φέρω ένα παράδειγμα: Στην Αυστραλία υπάρχει ένα φίδι το οποίο λέγεται κροταλίας. Αυτό τρέφεται με σκιουράκια που ζουν στο υπέδαφος. Το φίδι αυτό πηγαίνει κοντά στην φωλιά τους, κρύβεται στο χώμα και όταν βγαίνει κάποιο σκιουράκι του επιτίθεται και μετά από ένα λεπτό πεθαίνει. Μια μέρα οι επιστήμονες παρατήρησαν κάτι που τους έκανε να απορήσουν. Βγήκε ένα σκιουράκι από την φωλιά του, ο κροταλίας το τσίμπησε πολλές φορές μέχρι που δεν είχε άλλο δηλητήριο να του ρίξει και αυτό δεν πέθανε. Το σκιουράκι που δεν πέθανε παρατήρησαν ότι εκείνο το βράδυ είχε γεννήσει μικρά. Το κίνητρο αυτό του δημιούργησε μια πρωτεΐνη η οποία λειτούργησε ως αντίδοτο στο ισχυρό δηλητήριο του κροταλία. Αν το σκιουράκι έχει αυτή την δύναμη όταν έχει κίνητρο να παράγει αντίδοτο διότι θέλει να ζήσει και να μεγαλώσει τα παιδιά του φανταστείτε ο άνθρωπος όταν έχει μεγάλη αγάπη, ειλικρινή αγάπη στον ζώντα Θεό, στην ζώσα πίστη τι θα κάνει, θα αφθαρτοποιήσει τον πλανήτη ολόκληρο! Αυτό σημαίνει να έχουμε κίνητρο ισχυρό. Εύχομαι η αγάπη μας να είναι μεγάλη ώστε αυτή να είναι το κίνητρο για να ανατρέψουμε τον δαιμονισμένο κόσμο που διέπεται σήμερα από την φθορά, από τον θάνατο. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.
Ο άνθρωπος του Θεού δεν ανήκει σε ομάδες όπου να δέχεται διαταγές, αλλά ούτε και δίνει ο άνθρωπος του Θεού διαταγές.
Όταν ακολουθήσουμε τον ιδεώδη Χριστό θα δημιουργήσουμε ισχυρή προσωπικότητα με αρχές και επιδιώξεις Χριστού. Αυτό θα έχει ως επακόλουθο να αυξηθούν στη ζωή μας οι εχθροί και οι φίλοι μας. Οι εχθροί και οι φίλοι μας είναι πάντα δίπλα μας όμως δεν τους γνωρίζουμε απλώς νομίζουμε ότι τους γνωρίζουμε. Όταν πάρουμε θέση Χριστού μέσα στις κοινωνίες θα αποκτήσουμε ταυτότητα και θα φανούν οι φίλοι και οι εχθροί μας τους οποίους μέχρι χθες δεν γνωρίζαμε καλά. Αμήν.
Ο Θεός όπου δει αγάπη εκεί κατεβαίνει και συναντά τον άνθρωπο που εκδηλώνει αυτή με έργα και με λόγια. Μην περιμένουμε να μας δώσουν αγάπη και μην την ζητιανεύουμε. Όταν ζητάς ή όταν ζητιανεύεις αγάπη δεν θα την χορτάσεις ποτέ διότι η αποστολή σου δεν είναι να ζητάς αλλά να δίνεις. Αν δώσουμε, να είμεθα σίγουροι ότι θα χορτάσουμε αγάπη.
Το ψεύτικο αυτοείδωλο που έχουμε δημιουργήσει για τον εαυτό μας έχει γεννήσει ένα ψεύτικο κοσμοείδωλο
Η εικόνα που είχαμε μέχρι χτες για τον εαυτό μας και η κοσμοθεωρία που σήμερα έχει επικρατήσει και κυριαρχεί στη ζωή όλων των ανθρώπων υφίσταται και πηγάζει —στη λογική των ανθρώπων— από την απώλεια μνήμης που διακατέχει σήμερα τον άνθρωπο απέναντι στις αρχές του. Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε τυχαίοι αλλά εικόνα του Θεού και κληρονόμοι αυτού του Θεού.
Όσο πιο καθαρή είναι η αντίληψή μας και όσο πιο ουδέτερη από αδυναμίες τόσο πιο αντικειμενικά και πιο κοντά στην πραγματικότητα λειτουργούν τα αισθητήρια του πνευματικού μας νου, με φυσική συνέπεια να γίνουμε ιδεώδεις άνθρωποι, αληθινοί.