Τελικά, ο λόγος είναι δίκοπο μαχαίρι.
Η σιωπή όμως όταν αξιοποιείται σωστά και διακριτικά, είναι πολύτιμη και αναγκαία.
Ας ζητήσουμε την βοήθεια του Θεού και ας καλλιεργούμε και τη σιωπή. Ο νους χρειάζεται αποδείξεις για να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται. Οι αποδείξεις είναι τα έργα μας, οι πράξεις μας και τα αποτελέσματα αυτών τα οποία συγκλίνουν στην αγάπη προς τον Θεό και τον αδελφό. Όποιος αγαπά μόνο τον Θεό και όχι τον αδελφό, απλά ψεύδεται και αποτελέσματα δεν θα έχει.
Η Μαργαρίτα, μια αδελφή, έγραψε ένα ωραίο: «όταν πάμε να αλλάξουμε ένα προϊόν στο μαγαζί, δεν μας το αλλάζει ο μαγαζάτορας αν δεν έχουμε αποδείξεις». Το ίδιο και ο νους μας. Δεν θα αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται αν δεν δει αποδείξεις των πράξεών μας.
Να γνωρίζουμε, ότι και το αδιέξοδο το δικό μας αλλά και των ανθρώπων γύρω μας είναι το κατ’ εξοχήν πεδίο δράσεως του Θεού. Είναι η ευκαιρία του Θεού για να μας ελκύσει, να μας αγκαλιάσει, να μας οδηγήσει στην σωτηρία ψυχής και σώματος.