Ο λόγος που θα πρέπει να επικεντρωθούμε στα τέσσερα Ευαγγέλια είναι διότι καταλάβαμε ότι πολλά πνεύματα εισήλθαν εις τον κόσμο θετικά αλλά και αρνητικά ανά τους αιώνες που θέλησαν να υπηρετήσουν Θεό όμως παρέκκλιναν από τις αρχές του Θεού και οι λόγοι είναι δύο. Ο ένας λόγος είναι διότι οι άνθρωποι αυτοί δεν γνώρισαν το ολοκληρωμένο Ευαγγέλιο το οποίο έχει την εξουσία να ιδρύσει την βασιλεία του Θεού στη Γη αλλά και διότι ο χριστιανισμός δεν είχε εξαπλωθεί στα έθνη για να αρχίσει να κηρύττεται το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Σήμερα όμως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου —όλοι, παγκόσμια, μιλούν για τον Χριστό και αγαπούν τον Χριστό και εκατομμύρια άνθρωποι ακόμη και τη ζωή τους δίνουν για Αυτόν— ώστε το Ευαγγέλιο της βασιλείας να πάρει θέση αναγέννησης χαρίζοντας ζωή. Ο άλλος λόγος είναι διότι δεν είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου έτσι τα κηρύγματα των ανθρώπων του Θεού που εξάπλωναν το θέλημα του Θεού στους ανθρώπους διακατέχονταν και από ανθρώπινες παρεμβάσεις αφού αναγκάστηκαν οι άνθρωποι του Θεού για πολλούς λόγους να συμβιβαστούν με το σύστημα του κόσμου. Δυστυχώς όλοι όσοι κήρυτταν Χριστό εξάπλωναν τον χριστιανισμό με πολλές υποχωρήσεις πάνω στην υγιαίνουσα διδασκαλία και ο λόγος διότι δεν υπήρχαν πολλά περιθώρια για ολοκληρωμένες αλήθειες. Γνωρίζοντας όμως οι άνθρωποι του Θεού ότι ο Θεός έχει σχέδιο το οποίο τον καθορισμένο καιρό θα εκπληρώσει, αρκέστηκαν και ήταν χαρούμενοι και με το ότι ο Χριστός κηρύττονταν και ότι οι άνθρωποι τον αγαπούσαν και τον μετέδιδαν ο ένας στον άλλον (όσο το επέτρεπε το πνευματικό επίπεδο της εποχής φυσικά) μοιράζοντας αγάπη ο ένας στον άλλον. Μάλιστα η πρώτη χριστιανική εκκλησία είχε φθάσει στο σημείο να έχει τα πάντα κοινά. Για την εξάπλωση του χριστιανισμού κάλυπταν πολλές φορές με τα κηρύγματά τους την αλήθεια ακόμη και όσοι την γνώριζαν θέλοντας να μην δημιουργήσουν αρνητικές εντυπώσεις και σύγχυση αφού το πνευματικό επίπεδο των ανθρώπων δεν μπορούσε να καταλάβει το ολοκληρωμένο θέλημα του Θεού. Έτσι έπεφταν οι άνθρωποι του Θεού σε πολλά εκούσια ή ακούσια λάθη τα οποία σιγά-σιγά, με την πάροδο του χρόνου πολλαπλασιάστηκαν αφού βύθισαν τον χριστιανικό κόσμο σε εξωγραφικές επιδιώξεις σε σημείο ώστε να ζητούν οι άνθρωποι του Θεού ακόμα και πρωτοκαθεδρίες με αθέμιτους πολλές φορές τρόπους επιβάλλοντας στη συνέχεια συγκεκριμένο δογματικό τρόπο λατρείας τον οποίον όποιος δεν υιοθετούσε γίνονταν αμέσως αποσυνάγωγος. Δυστυχώς, με αυτά, έφυγαν όλοι από την αγάπη και χάραξαν ως θέλημα Θεού πάρα πολλά εντάλματα ανθρώπων τα οποία με την πάροδο των χρόνων έβγαλαν τον άνθρωπο και από τη ζωή αφού δεν έχουμε ζωή, έβγαλαν τον άνθρωπο και από την αλήθεια αφού δεν ξέρουμε ποια είναι η αλήθεια, ποια είναι η βάση της, δεν ξέρουμε ότι είναι ο Χριστός, ότι είναι η ζωή, ότι είναι η αγάπη μεταξύ μας ή και αν τα ξέρουμε δεν μπορούμε να τα καταλάβουμε ώστε να βάλουμε όλες τις δυνάμεις μας για να τα φέρουμε στη ζωή μας, έβγαλαν τον άνθρωπο γενικότερα από τις αρχές του Πατέρα-Θεού.
~Σήμερα όμως αδέλφια μου, ζούμε μια νέα τάξη πραγμάτων και μεταρρυθμίσεων πνευματικών και ο λόγος διότι όλοι εμείς ζούμε στην γενιά όπου οι επαγγελίες θα λάβουν χώρα αφού το πλήρωμα του χρόνου ήρθε. Εμείς όλοι θα στηρίξουμε τον πνευματικό μας αγώνα σαν Φωνή Θεού στην λογική του Θεού, του Χριστού μας με στόχο και σκοπό να γίνει η λογική του Θεού και δική μας λογική.
~Αν σήμερα είχαμε σε μια παρέα όλους τους πνευματικούς άνδρες (από ολόκληρη την παγκόσμια ιστορία) οι οποίοι υπηρέτησαν τον Θεό ανά τους αιώνες και ανάμεσα σ’ αυτούς είχαμε και τον Κύριό μας αν θέλαμε να κάνουμε μια ερώτηση θα την κάναμε κατευθείαν στον Κύριο και σίγουρα κανένας δεν θα ήθελε να συμπληρώσει κάτι ή κανένας δεν θα ήθελε να πει την ελάχιστη γνώμη μπροστά στον Θεό. Με αυτή τη λογική και πάνω σε αυτή τη λογική του Κυρίου μας θα πρέπει να συντονίσουμε εαυτούς σήμερα, πάνω στα τέσσερα Ευαγγέλια του Χριστού. Να διαβάζουμε αυτά τα Ευαγγέλια μέρα και νύχτα ώστε να καταλάβουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού, ποιο είναι το πνεύμα του Θεού διότι υπάρχουν πολλά πνεύματα στον κόσμο ένα όμως είναι αυτό που ζωοποιεί, ώστε η ολοκληρωμένη αλήθεια μέσα από τον Λόγο του Θεού να έλθει στη ζωή όλων μας. Νομίζω ότι αυτό αποτελεί τον πιο σύντομο τρόπο επιστροφής του ανθρωπίνου γένους στην αρχική του κοιτίδα, στην χαμένη πατρίδα, στην αλήθεια, στη ζωή.
~Με αυτή την αλλαγή, στάση πνευματικής ζωής δεν αποκλείουμε το καθαρό πνευματικό κομμάτι το οποίο ειπώθηκε, δόθηκε διά Πνεύματος Αγίου μέσα από σκεύη εκλογής —αλλά για να καταλάβουμε ποιο είναι το καθαρό γιατί υπήρχαν και πολλά ανθρώπινα θα πρέπει να καταλάβουμε πρώτα ποιο είναι το πνεύμα του Θεού ώστε να καταλάβουμε μετέπειτα και πού αλλού υπάρχει ο Θεός, πού ο Θεός μίλησε διά Πνεύματος Αγίου —αφού αυτό που ειπώθηκε από σκεύη εκλογής αυξάνει την καθολική αγάπη, τη ζωή την άφθαρτη, την αλήθεια του Πατέρα μας να το υιοθετούμε. Έτσι θα γίνουν οι πάντες, αφού είναι και γραφικό, διδακτοί Θεού.
~ Aιώνες τώρα υπάρχει χριστιανισμός αλλά ο άνθρωπος έχει χάσει την αξία που εξαρχής του έδωσε ο Θεός, η ζωή του δηλαδή στηρίζεται σε εξωγραφικούς παράγοντες όπως το υλικό στοιχείο, όπως τα φάρμακα ή τα χρήματα αν αυτά χαθούν οι κοινωνίες αυτές θα αποδιοργανωθούν, θα καταστραφούν, θα συγχυστούν, θα δαιμονιστούν, θα απολεσθούν. Σύμφωνα με τον νέο τρόπο ζωής όλοι οι εν Κυρίω ζώντες θα εργάζονται με στόχο και σκοπό να υπηρετήσουν την αγάπη, την αλήθεια και τη ζωή, εν αντιθέσει σήμερα με εκείνους που υπηρετούν το αγαθό όμως με πολλά εντάλματα ανθρώπων τα οποία δημιουργούν χωρισμό.
~ Είναι ισχυρό κίνητρο η αναγέννηση ενός ανθρώπου ή πολλών. Η αληθινή αναγέννηση, όχι κουβέντες πνευματικές από το πρωί μέχρι το βράδυ για να δείξουμε ότι τάχα κάτι ξέρουμε. Για να συντελεστεί η αναγέννηση μέσα μας θα πρέπει νυχθημερόν να ζούμε στον χώρο του Θεού, στο αγιαστήριο του Θεού. Εκεί μέσα να αναπτύξουμε τον Θεό ώστε ο νου μας να γίνει ο νους του Χριστού ώστε το πνευματικό επίπεδο του κάθε ανθρώπου να γίνει θεϊκό.
~Όταν λείπει ο Χριστός ο άνθρωπος μέσα του φλέγεται, καίγεται ολόκληρος. Όταν όμως έρθει ο Χριστός έρχεται η ειρήνη μέσα του. Ο άνθρωπος γίνεται ώριμος, με πνεύμα Θεού. Ο άνθρωπος γίνεται εικόνα του Θεού του αοράτου. Όταν έρθει ο Χριστός έρχεται η αγάπη, έρχεται η χαρά, έρχεται η σοφία, έρχεται ο Θεός και κατοικεί μέσα στον άνθρωπο. Κάνει το σώμα του κατοικητήριο ώστε μέσα στον άνθρωπο να λειτουργεί ο ίδιος ο Θεός. Πνεύμα ο Θεός, και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν.
~Ο Θεός όπου δει αγάπη αμέσως έρχεται και αγκαλιάζει τον άνθρωπο και του χορηγεί περισσότερη αγάπη (η αγάπη δίνει αγάπη), περισσότερη σοφία, περισσότερη ζωή. Το πνεύμα του Θεού όταν μπει μέσα στον άνθρωπο, με μέτρο στην αρχή και έπειτα χωρίς μέτρο, κάνει τον άνθρωπο ένα ηφαίστειο αφού τον ζωοποιεί, του εξασφαλίζει την υγεία και σιγά-σιγά τον φτάνει στο να καταργήσει την φθορά, τον θάνατο.
~ Θα πρέπει σήμερα ο καθένας μας καθώς και όλοι μαζί αφού είδαμε τι είναι ο Θεός και τι θέλει να μας δώσει να κάνουμε βεβαία την κλήση την οποίαν σήμερα λάβαμε διά Πνεύματος Αγίου —δεν είναι τυχαίο το κάλεσμα που λάβαμε— ώστε να ξεκινήσουμε αγώνα πνευματικό. Η πάλη έγκειται στο να παλέψουμε και να συντρίψουμε τον έτερο κακό εαυτό μας, μέχρι να νικήσουμε υπομονή και επιμονή. Η σπουδή μας θα συνεχίζεται μέσα στο αγιαστήριο που καλούμεθα να ζήσουμε μέχρι να πεθάνει καθετί αρνητικό το οποίο σήμερα ζει μέσα μας και φέρνει τον διχασμό, τον χωρισμό, επιβάλλει τον θάνατο και κάνει την αμαρτία να βρίσκει πρόσφορο έδαφος, μέχρι δηλαδή ό,τι δεν είναι του Θεού να φύγει, να εξαφανιστεί, να μην υπάρχει ούτε σαν σκέψη μέσα μας.
~ Νομίζω ότι ήρθε η ώρα και θα πρέπει σιγά-σιγά να αρχίσουμε να μπαίνουμε στο βαθύ νόημα του Ευαγγελίου του Θεού ώστε να αρχίσουν να εκπληρώνονται σε εμάς οι επαγγελίες αυτού διότι είναι απολύτως βέβαιο ότι ο καιρός είναι εγγύς-εγγύτατα διά όλους τους ανθρώπους, δίκαιους και αμαρτωλούς. Οι άνθρωποι οι οποίοι υπηρετούν την αμαρτία αργά ή γρήγορα οδηγούνται σε αδιέξοδο. Δεν θα κερδίσουμε τίποτα από μια ξερή, φιλοσοφική γνώση αν δεν αφιερωθούμε. Οι άνθρωποι όμως που υπηρετούν τον Θεό, που αφιερώνονται αυτοί και ελευθερώνονται από αδυναμίες και τους είναι φυσική κατάσταση μετά να υπηρετούν το αγαθό, γίνονται αυτάγαθοι, δεν κάνουν προσπάθεια γιατί το υπηρετούν για χρόνια.
~ Έχουμε μιλήσει για την αφιέρωση του Κυρίου όπως χρειάζεται και τώρα η αφιέρωση η δική μας. Δεν μπορεί κάποιος να μας πάρει στα σοβαρά, ούτε Θεός, ούτε άγγελος, ούτε άνθρωπος εάν δεν γίνουμε αυτάγαθοι, πηγή αγαθότητας και ζωής και ο μόνος τρόπος είναι να βομβαρδίσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο με το πνεύμα του Θεού.
~ Oι άνθρωποι που υπηρετούν τον Θεό έχουν δύο τρόπους εισδοχής στη ζωή, ο Κύριός μας το φανέρωσε. Ο ένας τρόπος είναι ο τον λόγον μου ακούων και πιστεύων τω πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν ουκ έρχεται, αλλά μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν, καθώς, ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται· αυτοί οι άνθρωποι (που θα κοιμηθούν εν Κυρίω) θα μετέχουν της πρώτης ανάστασης η οποία θα γίνει διά τους εν Κυρίω κοιμηθέντες. Ο άλλος τρόπος εισδοχής στη ζωή είναι και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα, πιστεύεις τούτο;
~ Όταν πιστέψουμε όλα αυτά τα οποία ο Θεός ενέπνευσε μέσα μας, εργαζόμενοι συνειδητά πάνω στο θέλημα του Θεού, αναπτύσσοντας τους καρπούς, τα χαρίσματα, τις ιδιότητες, τα σημεία του Αγίου Πνεύματος θα αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε τις άπειρες δυνατότητες του Πατέρα μας οι οποίες φανερώνονται σε εμάς μέσω του Υιού του σήμερα. Δηλαδή εμείς λέμε, ο Κύριος έκανε αυτό, ο Κύριος έκανε το άλλο, (ό,τι διαβάζουμε λέμε), όταν όμως κάνουμε και εμείς τον αγώνα θα αρχίσουν όλα αυτά να φανερώνονται μέσα μας αφού διά Πνεύματος Αγίου ο Θεός θα πλημμυρίσει τον εσωτερικό μας κόσμο με δύναμη.
~ Ο άνθρωπος του Θεού θα υλοποιεί τα λόγια του. Μάλιστα ο Θεός θα πλημμυρίσει τον εσωτερικό μας κόσμο με μια αυξημένη εσωτερική χαρά, ειρήνη, αγάπη, σοφία, δικαιοσύνη η οποία χαρά, ειρήνη, αγάπη και δικαιοσύνη θα στρέφεται και προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Ο άνθρωπος του Θεού δεν θα μπορεί να δει λάθη γιατί ό,τι και να γίνεται γνωρίζει ότι είναι θέλημα Θεού αφού ο Λόγος του Θεού λέει ότι ούτε μια τρίχα δεν πέφτει άνευ του θελήματος του Θεού καθώς αναφέρει ότι δύο στρουθία δεν πωλούνται δι’ εν ασσάριον; και εν εξ αυτών δεν θέλει πέσει επί την γην, άνευ του θελήματος του Πατρός σας. Ακόμη διά του θετικού αγώνος στο Ευαγγέλιο του Χριστού θα αποκτήσουμε και μια πληρότητα που θα πλημμυρίζει την προσωπικότητά μας χαρίζοντάς μας μια διαρκή ζωτικότητα και ενεργητικότητα πρώτα μέσα μας και έπειτα διά της ομολογίας και της ζώσας πίστεως και γύρω μας, έτσι θα μπορούμε να μοιράζουμε αυτή την δύναμη, αυτή την πληρότητα, αυτή τη ζωτικότητα, αυτή την ενέργεια και σε άλλους ανθρώπους.
~ Μέχρι όμως να μπουν τα άφθαρτα στοιχεία του Ευαγγελίου μέσα μας, οι καρποί και τα χαρίσματα του Αγίου-Παναγίου Πνεύματος, μπορεί να παθαίνουμε και πτώσεις αλλά δεν θα το βάζουμε κάτω και δεν θα χάνουμε το θάρρος μας. Έχουμε το έλεος του Θεού το οποίο μας καταδιώκει πάσας τας ημέρας της ζωής μας το οποίο μας χαρίζεται πάντα και παντού αρκεί να το υιοθετούμε, να το παίρνουμε διότι χρειάζεται μέχρι να μην κάνουμε λάθη να χρησιμοποιούμε το έλεος και για το εαυτό μας και για τους άλλους. Με το σύστημα αυτό ο Θεός μας δέχεται. Εξάλλου έχουμε και την μετάνοια, (μετά εννόησα — κατάλαβα), παίρνουμε το έλεος, προχωράμε και βλέπουμε την πτώση μας, το λάθος μας ως αναγέννηση για μας γιατί και μέσα από εκεί κάτι μάθαμε, πάντα συνεργεί εις αγαθόν τοις αγαπώσιν τον Θεόν.
~ Για τον άνθρωπο του Θεού όλα είναι δόση αγαθή και μέσω αυτής ο άνθρωπος του Θεού σπουδάζει. Εάν δίνουμε το έλεος στον εαυτό μας και στους άλλους δεν θα αποκτήσουμε ποτέ αυστηρή συνείδηση, ώστε να κρίνουμε τον εαυτό μας και τους άλλους αυστηρά διότι αυτό είναι εγωισμός αφού ο ίδιος ο Θεός έδωσε τη ζωή του λύτρον αντί πολλών και δώρισε το μέγα έλεος σ’ όλον τον κόσμο!
~Δεν θα απελπιζόμαστε σήμερα όποια και αν είναι η πτώση μας. Μάλιστα, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες θα εργαζόμαστε το αγαθό ακόμα και αν δεν έχουμε και τα βασικά αφού ζούμε σε δύσκολες εποχές. Ακόμα και έτσι θα έχουμε εμπιστοσύνη στον Θεό συνεχίζοντας να υπηρετούμε Θεό. Είναι δικαιολογημένο άλλωστε το να κάνουμε λάθη διότι δεν ξαναφτιάξαμε την βασιλεία του Θεού μέσα μας ή γύρω μας.
~ Ο πεφιλημένος μαθητής του Κυρίου στα βαθιά γεράματά του δίδασκε ‘’ τεκνία αγαπάτε αλλήλους’’ και φυσικά κάτι ήξερε αφού αυτός κέρδισε και τη ζωή, ο Θεός του έδωσε τη ζωή. Αγάπη έχουμε όταν δεχόμεθα τον κάθε αδελφό όπως είναι.
~ Εάν λοιπόν θέλουμε να υψωνόμαστε πάνω από κάθε εμπόδιο και πρόβλημα έτσι ώστε να μην επηρεάζεται η πνευματική κατάσταση της εσωτερικής χαράς και της ειρήνης —οι οποίες θα φωλιάσουν μέσα μας διά του αγώνος της αναγέννησης, διά της ενότητας και διά της μεγάλης αγάπης μας στο Ευαγγέλιο του Χριστού, του Θεού— χρειάζεται να πετάξουμε στον κάλαθο των αχρήστων τις μικρότητες που μας χωρίζουν και να ενωθούμε όλοι στα βασικά στοιχεία του Ευαγγελίου. Ο πιο σύντομος τρόπος; Ο Κύριος μας τον έδειξε, μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε.
~ Ο Πατέρας όλους μάς αγαπά και στον καθένα δίνει μια δουλειά να κάνει. Ας κάνω εγώ την δική μου δουλειά και όσοι έχουν την ίδια με εμένα θα βρεθούμε και θα εργαστούμε στον αμπελώνα του Κυρίου. Το να μην κρίνουμε λοιπόν είναι απαραίτητο στοιχείο όπως απαραίτητο και βασικό στοιχείο είναι και ο καθαρισμός ο οποίος προέρχεται από την εφαρμογή των εντολών του Θεού αφού μέσω αυτού διορθώνουμε τον εαυτό μας πάνω στο θέλημα του Θεού.
Καθαρισμός τι σημαίνει; Σημαίνει ότι υπάρχει κάποιος χώρος λερωμένος και πρέπει να μπει μέσα σ’ αυτόν ένα συνεργείο να τον καθαρίσει. Ποιο είναι το συνεργείο; Είναι ο υπηρέτης, ο εργολάβος της θεότητας, το Πνεύμα το Άγιο, το πνεύμα εστι το ζωοποιούν. Σε αυτό το πνεύμα λοιπόν που ζωοποιεί να επιτρέψουμε να μπει μέσα μας ώστε να καθαρίσει όλο αυτό που έχει μαζευτεί όλα αυτά τα χρόνια και που εμείς το θεωρούμε φυσιολογικό γιατί δεν ξέρουμε κάτι άλλο.
~ Οι εντολές του Θεού (το θέλημα του Θεού), τι κάνουν και φέρνουν τον καθαρισμό; Οι εντολές αυτές στρέφονται προς τον Θεό, προς τον αδελφό, προς τον εχθρό και προς τον εαυτό μας. Ο Θεός μέσω αυτών καλεί τον άνθρωπο να υπηρετήσει το αγαθό, να υπηρετήσει την αγάπη, να υπηρετήσει τη ζωή, φανερώνοντας αγάπη προς τον Θεό, προς τον αδελφό, προς τον εχθρό. Έτσι σιγά-σιγά, με τα χρόνια, με την προσπάθεια, με την μελέτη, με την προσευχή, με την εξάπλωση, με το να υπηρετούμε, αυξάνει το αγαθό και έρχεται ο καθαρισμός.
~ Ας αφήσουμε τον Θεό να δουλέψει σήμερα μέσα μας. Ας βγάλουμε την δική μας γνώμη και ας ακολουθήσουμε από σήμερα το θέλημα του Θεού. Ας υπηρετήσουμε αυτό το οποίο μας λέει ο Θεός γιατί το δικό μας έχει δοκιμαστεί από άλλους ανθρώπους και τους έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο. Ας θέσουμε τον εαυτό μας στην υπηρεσία του Θεού και ας μη το καταλαβαίνουμε στην αρχή μετά όμως θα το καταλάβουμε.
~Δεν χρειάζεται να νομίζουμε ότι είμαστε κάτι, ότι κάνουμε κάτι. Το έργο που φανερώνει ο Θεός διά μέσω μας και που υπηρετούσε, που εργαζόμαστε σήμερα, ποτέ να μην μας κάνει να πιστέψουμε ότι εμείς είμαστε μοναδικοί και ότι άλλος δεν θα μπορούσε να το κάνει. Όχι. Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και έτυχε να βρεθούμε εμείς σ’ αυτή την γενιά.
~ Να μην θέλουμε τον άλλον έτσι όπως εμείς τον θέλουμε αλλά όπως ο Θεός τον θέλει. Αν το καταλάβουμε αυτό και δεχτεί ο ένας τον άλλον όπως είναι, αμέσως θα έρθει η χαρά.
~ Δεν γνωρίζουμε ανθρώπους για να τους αλλάξουμε (είναι εγωισμός αυτό), ο Θεός θα τους αλλάξει. Ο Θεός θα αλλάξει τον καθένα. Εμείς θα κοιτάζουμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας. Καταρχήν έχουμε χρόνο να καθόμαστε και να παρατηρούμε και τους άλλους, να φορτωνόμαστε και με τα λάθη των άλλων; Όχι. Για να βοηθάμε μόνο έχουμε χρόνο, εκείνον που το θέλει και είναι σοβαρός και υπεύθυνος.
~ Να κενώσουμε τον εαυτό μας και να αφήσουμε τον Θεό να μας ταξιδέψει. Να βγάλουμε δηλαδή τα δικά μας θέλω, τα δικά μας όνειρα και να αφεθούμε στα θέλω και στα όνειρα του Θεού γιατί ο Θεός για μας ονειρεύεται, για μας δημιούργησε, για μας θυσιάστηκε, για μας έδωσε τη ζωή του λύτρον αντί πολλών, για να φτιάξει την οικογένειά Του, για να φτιάξει όντα κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή Του ώστε να συμβασιλεύσουμε μετά του Θεού, να είμεθα κληρονόμοι, συγκληρονόμοι και συμμέτοχοι της δόξης Του.