Ο Θεός γνωρίζουμε ότι είναι αγάπη, είναι ζωή, είναι αλήθεια. Είναι λοιπόν φυσικό όταν ο Θεός βλέπει στον κόσμο κάποιο παιδί του να υπηρετεί την αγάπη, τη ζωή, την αλήθεια, να κατεβαίνει και να το συναντά, να συναντά τον άνθρωπο που έχει την αγάπη του Θεού, που εργάζεται τη ζωή και που υπηρετεί την αλήθεια χωρίς ο άνθρωπος αυτός του Θεού να επηρεάζεται από υφιστάμενα στερεότυπα, θρησκείες ή κοινωνικό σύστημα το οποίο έχει αποδειχθεί 100% ότι βγάζει τον άνθρωπο έξω από την αλήθεια, έξω από την αγάπη, έξω από τη ζωή.
Η αγάπη η ανυπόκριτη, η ζωή η αιώνια και η αλήθεια είναι ιδιότητες που —όταν τις υπηρετούμε, όταν τις αναπτύσσουμε συνειδητά μέσα μας— κάνουν τον Θεό φίλο μας. Σήμερα, αναρωτιόμαστε, δεν υπάρχουν παιδιά Θεού, δεν υπάρχει αγάπη; Σίγουρα θα υπάρχουν, όμως ακόμη οι άνθρωποι του Θεού δεν έχουν έρθει στο φως, δεν εγνωρίσθησαν από τον κόσμο άρα και ο κόσμος δεν γνώρισε ακόμα τον Θεό, τα τέκνα αυτού και την αγάπη αυτού.
~ Η αγάπη στον Θεό και στον αδελφό όταν την καταλάβουμε, όταν την εννοήσουμε, βρίσκει τρόπους και επινοεί συστήματα σωτηρίας για την αναγέννησή του και την πρόοδό του η οποία πρόοδος του αδελφού εξασφαλίζει και την πρόοδο την δική μας.
~Όπως π.χ. έχουμε ένα μπαλάκι και το πετάμε σ’ έναν τοίχο και αυτό γυρνά πίσω σε εμάς έτσι συμβαίνει και με τον κάθε αδελφό, ό,τι του δώσουμε αυτό θα γυρίσει πάλι σε μας. Ό,τι και αν δώσουμε πάλι πίσω θα γυρίσει, αν δώσουμε αγάπη, αγάπη θα πάρουμε από τον Θεό και τον αδελφό όταν έρθει η ώρα.
Ο Κύριος δίδαξε με έργα και με λόγια τα εξής στο θέμα της εξάπλωσης, ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι, και δούναι την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών πλένοντας ακόμη και τα πόδια των μαθητών του καθώς δίδαξε στους μαθητές του όχι αγάπη τοις αγαπώσι υμών διότι το αυτό ποιούσι και οι αμαρτωλοί, αλλά αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους οίτινες σας καταρώνται, ευεργετείτε εκείνους οίτινες σας μισούσι, και προσεύχεσθε υπέρ εκείνων οίτινες σας βλάπτουσι και σας κατατρέχουσι· διά να γείνητε υιοί του Πατρός σας του εν τοις ουρανοίς. Αυτό τα λέει όλα, για μια τέτοια αγάπη μιλάμε προς τους συνανθρώπους μας.
~Ο τρόπος για να υπηρετήσουμε την αγάπη είναι πρώτον, να βάλουμε φύλακα άγγελο στα χείλη μας, στο στόμα μας μήπως η γλώσσα μας μέχρι να αναγεννηθούμε μας απολέσει. Θού, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου και θύραν περιοχής περί τα χείλη μου. Δηλαδή να μην κρίνουμε κανέναν, να μην βωμολοχούμε, να μην λέμε πράγματα που τα διέπει μωρία και μετανιώνουμε κάθε στιγμή και δεύτερον, να εισέλθουμε στο αγιαστήριο ώστε να γνωρίσουμε το θέλημα του Θεού το οποίο αφού το γνωρίσουμε, αφού το εννοήσουμε εμείς πρώτα και το βάλουμε στη ζωή μας κατόπιν να το μεταλαμπαδεύσουμε και στους άλλους. Καλό είναι λοιπόν να έχουμε ωριμότητα, απόφαση ώστε να μην πάμε και πούμε στους άλλους να κάνουν πράγματα που εμείς δεν τα κάνουμε και που δεν έχουμε σχέση με αυτά. Αυτή είναι η αγάπη, αυτή που εμείς θα πρέπει να έχουμε προς τον Θεό και προς τον αδελφό αλλά και προς τον ίδιο μας τον εαυτό, αυτή που θα ελευθερώσει και εμάς και τον συνάνθρωπο.
~ Θα πρέπει αφού ο Θεός μάς έκανε μια τόσο μεγάλη τιμή αυτές τις μέρες που ζούμε εμείς να μάς αποκαλύψει το αποκεκρυμμένο μυστήριο της αιώνιας ζωής να του απονέμουμε ένα μεγάλο, αιώνιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Διότι στη δική μας γενιά, στη δική μας ζωή έγινε ο Χριστός μας ο μεγάλος αδελφός μας, έγινε ο εμπνευστής του αγαθού μέσα μας, έγινε ο κατευθυντής, ο οδηγητής αλλά και ο δημιουργός του νέου τρόπου ζωής ο οποίος υπήρχε εξαρχής, τον οποίον ο άνθρωπος αρνήθηκε, παραχώρηση Θεού, με σκοπό να διαπαιδαγωγηθεί. Ο τρόπος που φανερώνεται στη ζωή μας σήμερα ο Θεός, είναι με το να συμμετέχει διά Πνεύματος Αγίου στον πνευματικό μας αγώνα.
~Ο ίδιος ο Θεός μέσω του Λόγου του και του Παρακλήτου χαράζει σε όλους εμάς σήμερα και κατόπιν σε όλον τον χριστιανικό κόσμο, καινούργια πλεύση, καινούργια πνευματική ζωή και ο λόγος διότι ήρθε η ώρα η βάση της αποστολής μας να στηριχθεί πάνω στην αγάπη, πάνω στη ζωή, πάνω στην αλήθεια (στοιχεία που φανέρωσε ο Κύριος), πάνω στον Χριστό. Χωρίς φυσικά να υποτιμάμε κανέναν πνευματικό μας αδελφό, ούτε αυτόν που ανά τους αιώνες εργάστηκε το θέλημα του Θεού αλλά ούτε και αυτόν που σήμερα εργάζεται το αγαθό με ειλικρίνεια αποβλέποντας στην εν Θεώ αναγέννηση την δική του αλλά και των συνανθρώπων του έχοντας ως σημαία την αγάπη εκείνη που πάντα στέγει.
~ Μέσω της αγάπης φανερώνεται ότι έχει αποστολή ένας άνθρωπος. Αν όμως ένας άνθρωπος κηρύττει Χριστό και κρίνει, διχάζει τότε έχει φύγει από την αγάπη και σίγουρα αυτός ο άνθρωπος δεν έχει αποστολή αγάπης αλλά κάτι άλλο έχει που τον τρώει μέσα του και αυτό φαίνεται διότι αποσκοπεί σε προσωπικά συμφέροντα. Δεν κοιτάζει την δική του αποστολή αλλά κοιτάζει γύρω του. Όσοι κοιτάζουν γύρω τους θα χάσουν την δική τους αποστολή.
~ Ο Θεός μιλάει στο αφτί του καθενός, ο Θεός πνεύμα είναι και όπου θέλει πνέει και στον καθένα δίνει κάτι ξεχωριστό γι’ αυτό και ο κάθε άνθρωπος κινείται διαφορετικά. Η Φωνή Θεού το αντιλήφθηκε αυτό. Γι’ αυτό δεν θέλουμε να κρίνουμε κανέναν, εμείς κάνουμε την δουλειά μας και ο καθένας ας κάνει την δική του. Η δική μας αποστολή είναι να υιοθετήσουμε το Ευαγγέλιο της βασιλείας το οποίο θα καθορίσει μέσω της εξάπλωσης την συνέχεια του ανθρωπίνου γένους με βάση την αγάπη, τη ζωή την άφθαρτη και την αλήθεια του Χριστού, στοιχεία τα οποία θα ενεργήσουν στο να λάβει χώρα η δευτέρα έλευση του Χριστού μας.
~Είναι σωστό, είναι ώριμο να υιοθετήσουμε το πρωτότυπο το οποίο υπάρχει μέσα στον Λόγο του Θεού και μας φανερώνει τις αρχές του ίδιου του Θεού. Όσοι δεν συνέλαβαν να μιμηθούν τον Χριστό στα πάντα και μπέρδεψαν την διδασκαλία του και με άλλα πρόσωπα που εργάστηκαν το θέλημα του Θεού —χωρίς να θέλουμε να υποτιμήσουμε, επαναλαμβάνω, κανένα απ’ αυτά τα πρόσωπα— χώρισαν τους ανθρώπους, δημιούργησαν θρησκείες, δόγματα, κ.λπ.. Ο Χριστός ως η πλέον πνευματική, ώριμη μορφή παγκόσμια είναι η μόνη πηγή που φανερώνει την λογική εκείνη η οποία διατυπώνεται μόνο στα τέσσερα Ευαγγέλια. Δεν έχουμε γραπτά κείμενα του Κυρίου παρά μόνο προφορικά τα οποία φανέρωσαν οι μαθητές του. Ούτε μια λέξη, μια πρόταση δεν υπάρχει γραμμένη από τον ίδιο τον Χριστό. Ο Χριστός δίδαξε με τη ζωή του και άφησε τον Θεό, τον Πατέρα του —εάν ήταν θέλημά του που απεδείχθη στην συνέχεια ότι ήταν— να κάνει την παρουσία του Υιού τους επόμενους αιώνες μέσω της Καινής Διαθήκης. Σε αυτά τα τέσσερα Ευαγγέλια, που πρέπει εμείς να δώσουμε βάρος σήμερα, μιλά ο ίδιος ο Θεός.