Ο κοσμικός άνθρωπος αποφεύγει την πνευματική δραστηριότητα και επιλέγει την οκνηρία, την πνευματική οκνηρία, την τεμπελιά αποφεύγοντας πειρασμούς και δοκιμασίες, έτσι δεν μετέχει των δραστηριοτήτων του Θεού. Ομοιάζει με τα λιμνάζοντα ύδατα τα οποία γεμίζουν με ακαθαρσίες, με συνέπεια το ζων ύδωρ να γίνεται βάλτος.
Ο πνευματικός άνθρωπος ομοιάζει με το τρεχούμενο νερό, το οποίο όταν κυλάει αντιμετωπίζει εμπόδια με τα οποία συγκρούεται και ανάλογα την πνευματική δύναμη και ορμή που έχει τα προσπερνά και δημιουργεί με την συνεχόμενη δραστηριότητά του ποταμούς, λίμνες κ.λ.π.
Όταν θέλουμε να γίνουμε Υιοί Θεού τότε θα πέσουμε σε πειρασμούς. Οι πειρασμοί έχουν σκοπό να μας αφυπνίσουν, να μας δυναμώσουν, ώστε να πέσουμε στην προσευχή όπου εκεί θα συναντήσουμε την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού, η οποία θα μας εμπλουτίσει σοφία Θεού, η οποία σοφία θα μας δώσει δύναμη να ξεπεράσουμε τους πειρασμούς. Οι πειρασμοί κρατούν ένα μικρό χρονικό διάστημα, η δοκιμασία χρόνια.
Οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες είναι το γυμναστήριο του πνεύματος, όπου από αυτό ο άνθρωπος αποφοιτεί ισχυρός κατά Θεό. Παράδειγμα εις ημάς ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος όπου οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες τον επένδυσαν με αιώνια δόξα.
Η χαρά που νοιώθουμε από τους πειρασμούς προέρχεται διότι ο Θεός συμμαχεί μαζί μας και κάτι που σε εμάς φαίνεται βουνό με την παρουσία του στη ζωή μας γίνεται κόκκος άμμου.
Οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες όταν αντιμετωπίζονται κατά Θεό κάνουν και τους γύρω μας να μιμούνται εμάς και να θαυμάζουν την σοφία του Θεού, η οποία υπάρχει μέσα μας. Ο τρόπος λοιπόν που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος του Θεού τους πειρασμούς και τις δοκιμασίες γίνεται παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς αδελφούς.
Μάλιστα μέσα από τις αντιξοότητες και τους πειρασμούς γνωρίζουμε και αυτούς που μας αγαπάνε αληθινά από αυτούς που υποκρίνονται, ώστε όταν έρθει η ώρα, να ξέρουμε ποιους θα επιλέξουμε για φίλους και αδελφούς. Ο Κύριος μέσα από τους πειρασμούς, τους δικούς του γνώρισε τους μαθητές του και τις προθέσεις τους, αυτούς τους δώδεκα ευλόγησε και τους δόξασε. Ενθυμούμεθα τι είπε στην προσευχή του στον Πατέρα του. Πατέρα είπε: αυτοί είναι οι εναπομείναντες μετ’ εμού, οι συμμετέχοντες στους πειρασμούς μου και θέλω όπου είμαι εγώ να είναι και αυτοί.
Πρέπει να ξέρουμε ότι ο διάβολος είναι ο καλύτερος έμπορος, σου πουλάει αμαρτία και είναι ο μόνος που παίρνει μια τέτοια εξουσία. Το δικαίωμα το δίνουμε εμείς. Αυτός με καταιγισμό ψεμάτων εργάζεται μέρα και νύχτα με χίλια δυο τεχνάσματα να αγοράσεις την πραμάτεια του, την αμαρτία. Ο λόγος που το κάνει αυτό είναι για να σε εκθέσει ενώπιον Θεού, ενώπιον ανθρώπων και ενώπιον αγγέλων του Θεού κατά την ημέρα της κρίσεως. Μετέπειτα θέλει να δύναται λόγω της αμαρτίας να διεκδικεί και το σώμα αλλά και την ψυχή. Προσοχή λοιπόν, όχι συζήτηση, όχι διάλογο, όχι παραχώρηση στον διάβολο και στα έργα που σε παροτρύνει να εντάξεις στην ζωή σου. Στην αρχή ένας άνθρωπος δεν καταλαβαίνει τα τεχνάσματά του και τον τρόπο που ενεργεί στον άνθρωπο, όμως μετά καταλαβαίνει ότι είναι του διαβόλου διότι γίνεται συνήθεια η αμαρτία και πάθος. Έτσι, δια της αμαρτίας εξουσιάζει τον άνθρωπο σε όλον τον επί της γης βίο του και μετέπειτα μετά τον θάνατό του στο πνεύμα. Κύριε ελέησέ μας και φρούρησέ μας ώστε να φτάσουμε στο ποθούμενο που είναι δια της ζώσης πίστεως εις εσένα και δια της ανυπόκριτης αγάπης να σώσουμε ψυχή και σώμα. Πρέπει να το σκεφτούμε καλά διότι οι καταστάσεις θετικές ή αρνητικές θα είναι αιώνιες, προσοχή λοιπόν.
Το τρισυπόστατο του διαβόλου είναι σκανδαλίζω, σκανδαλίζομαι και πονηρία. Το σκάνδαλο γίνεται εκεί που το πνευματικό ολίσθημα του ανθρώπου είναι μηδενικό. Πάντως και αυτός που σκανδαλίζει ή που σκανδαλίζεται είναι στην ίδια μοίρα.
Όταν ο άνθρωπος δαιμονιστεί τότε ο διάβολος ενεργεί δια του ανθρώπου αυτού ώστε να προβαίνει σε ακρότητες. Η Ηρωδιάδα ήθελε το κεφάλι του Ιωάννη διότι ο εγκέφαλος του Ιωάννη συλλάμβανε τις δαιμονισμένες ενέργειες και τα διεστραμμένα πάθη της που έπραττε εις βάρος του άνδρα της με τον αδερφό του και βασιλιά Ηρώδη και τα οποία ο ίδιος φανέρωνε δια του στόματός του εις το λαό. Φυσική συνέπεια ο διάβολος δια της Ηρωδιάδος να ζητήσει το κεφάλι του Ιωάννη ώστε να σταματήσει ο έλεγχος του λόγου που γινόταν σε αυτήν υπό του Ιωάννου. Ο Ιωάννης αν και ο μεγαλύτερος προφήτης είχε κατ’ εμέ ασοφία στη κίνηση αυτή να ελέγχει, όμως οι προφήτες έτσι ήταν με αποτέλεσμα όλους να τους σκοτώνουν. Ο λόγος που είχε ασοφία ήταν διότι δεν κέρδισε τίποτα με αυτό, μάλιστα όταν βρέθηκε στη φυλακή έχασε και τη πίστη του στο Χριστό. Στην Παλαιά Διαθήκη τονίζεται: έλεγξε σοφό να γίνεις σοφότερος καθώς έλεγξε μωρό να γίνεις μωρότερος και να σου πάρει το κεφάλι. Χρειάζεται προσοχή! Όσα παιδιά ανήκουν στη φωνή Θεού αφθαρσια απαγορεύεται να ελέγχουν κανένα άνθρωπο, παρά μόνο τον εαυτό τους να ελέγχουν (με έλεος πάντα) και αυτόν να διορθώνουν. Ο έλεγχος θα γίνεται υπό του Θεού ή από το αριστούργημά του τον διάβολο, ο οποίος δεν χαρίζεται σε κανέναν.
Για αυτό χρειάζεται προσοχή, να μην διακατεχόμεθα από την ζύμη των φαρισαίων η οποία είναι η υποκρισία.
Ο υποκριτής έχει στοιχεία που τον αποκαλύπτουν ότι είναι υποκριτής. Το πρώτο στοιχείο είναι ο φανατισμός.
Το δεύτερο τα προσωπικά συμφέροντα.
Το τρίτο οι φιλοδοξίες, τίτλοι κοσμικοί.
Τέταρτο στοιχείο είναι ότι θέτει νόμους που ο ίδιος δεν εφαρμόζει.
Πέμπτο στοιχείο είναι ότι έχει ουσιαστική άγνοια των πραγμάτων που κηρύττει και ειδικότερα του θελήματος του Θεού.
Έκτο στοιχείο είναι ότι δεν παρουσιάζει έργα θυσίας αλλά παχιά λόγια.
Έβδομο στοιχείο είναι ότι θέλει να διαφέρει από τους άλλους ώστε να δείχνει ανώτερος.
Όγδοο στοιχείο είναι ότι δεν εργάζεται ώστε να ανεβάσει και τους συνανθρώπους του στο επίπεδό του, αν είχε επίπεδο.
Ένατο, δεν αποκαλύπτει όλο το θέλημα του Θεού στους κηρύττοντες διότι δεν τον συμφέρει, θα αποκαλυφθεί ο ίδιος. Έτσι φανερώνει μέρος των εντολών του Θεού, αυτό που τον καλύπτει στα μάτια του άλλου. Ένατο, δεν έχει πείρα και εμπειρία των πραγμάτων που εξαγγέλλει παρά ξερή γνώση ( η γνώσις φυσιοί η δε αγάπη οικοδομεί ).
Δέκατο, είναι άπειρη υποκρισία του έναντι Θεού και ανθρώπου με πολυποίκιλες μορφές υποκρισίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο Λόγο του Θεού είναι οι 10 παρθένες.(5 μωρές και 5 σοφές)
Οι μωρές παρθένες είναι οι χριστιανοί οι οποίοι έχτισαν τη πίστη τους στο πίστευε και μη ερεύνα.
Είναι ακόμη όλοι αυτοί οι χριστιανοί που υιοθέτησαν τους τύπους και όχι την ουσία.
Είναι αυτοί που πιστεύουν χωρίς να ερευνούν, χωρίς να μελετούν το λόγο του Θεού, χωρίς να εφαρμόζουν το θέλημα του Θεού και το πιο χαζό που κάνουν είναι ότι δεν θέλουν να διορθώσουν τον εαυτό τους και να αναγεννηθούν.
Έτσι λόγω της έλλειψης καθαρισμού και αγιασμού τα γεγονότα θα τους καταβάλλουν αρνητικά και το λάδι τους θα σωθεί κατά την ημέρα του Κυρίου.
Ενώ, οι σοφές παρθένες είναι όλοι αυτοί οι οποίοι φροντίζουν να αποκτήσουν τη σοφία του Θεού δια της μελέτης του λόγου του Θεού. Τα οποία στοιχεία του αγίου ευαγγελίου (σοφία Θεού) θα τα εντάξουν στη ζωή τους, ώστε τα γεγονότα δε θα μπορούν να τους καταβάλλουν και δια της προσευχής και της πνευματικής καλλιέργειας θα δύνανται να γεμίζουν το καντηλάκι τους αιώνια, με αποτέλεσμα η φλόγα του Χριστού να μην σβήσει ποτέ.
Αυτό που θα ζητήσει ο Χριστός την ημέρα τη δική του είναι να μην έχουμε φόβο, εγωισμό, θυμό, υλοφροσύνη, υποκρισία πνευματική και πονηρία.
Με λίγα λόγια να μην έχουμε άγνοια του λόγου του Θεού ώστε να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τα γεγονότα και να φτάσουμε την ημέρα του Κυρίου την μεγάλη και επιφανή.
Το πνεύμα συλλαμβάνει τη σοφία του Θεού και θέλει να την υιοθετήσει και να την ακολουθήσει όμως η σάρκα ασθενεί, πάσχει ώστε να ακολουθήσει το πνεύμα. Όταν συμβαίνει αυτό στη ζωή μας χρειαζόμαστε προσευχή και αγρυπνία ώστε να καλλιεργηθούμε πνευματικά.
Η αγρυπνία χρειάζεται για να βρούμε χρόνο ώστε να μελετήσουμε το λόγο του Θεού και να αντλήσουμε από αυτόν τα στοιχεία εκείνα που χρειάζονται για να χτίσουμε μέσα μας το θέλημα του Θεού το οποίο πρέπει να ακολουθήσουμε εις όλη μας τη ζωή.
Η προσευχή χρειάζεται ώστε το πνεύμα μας να συμμαχήσει με το πνεύμα του Θεού και να ενισχυθεί για να υποτάξει τη σάρκα και να την ζωοποιήσει εις το εκατονταπλάσιο.
Ο Χριστός είπε:<< η σαρξ ουκ ωφελεί ουδέν, το πνεύμα εστί το ζωοποιούν>>. Εάν το πνεύμα μας δεν ζωοποιεί τη σάρκα μας να αλλάξουμε πνεύμα ώστε να βρούμε το πνεύμα του Χριστού που θα μας ζωοποιήσει.
Ο απόστολος Παύλος αναφέρει: << ιδέτε το πνεύμα του εγείραντος τον Ιησούν εκ νεκρών οικεί εν υμίν, ο εγείρας τον Χριστόν εκ νεκρών θέλει ζωοποιήσει και τα θνητά σώματα υμών>>.
Να αγρυπνούμε πνευματικά στην προσευχή, στην μελέτη και στην δραστηριότητα πάνω στην εξάπλωση με σκοπό και στόχο την ίδρυση της βασιλείας του Θεού μέσα μας και γύρω μας ώστε να είμεθα πάντα άγρυπνοι και στο πνεύμα πάντα ζώντες, ώστε τα γεγραμμένα να τα αντιμετωπίσουμε με σοφία Θεού και Πνεύμα Άγιο.
Οι ημέρες προ της ελεύσεως του Κυρίου θα είναι ημέρες δύσκολες και για πολλούς που έχουν άγνοια τα γεγονότα θα γίνουν παγίδα.
Ενώ για όσους αγρυπνούν θα είναι δόξα Θεού διότι το τέλος αυτών θα φέρουν το Χριστό στη γη.
Η υπομονή και η υπακοή στον λόγο του Θεού καθώς και ο αγιασμός (καθαρισμός) καθιστά τον άνθρωπο αυτόν που την έχει την υπομονή μέτοχο όλων των χαρισμάτων, των σημείων και των καρπών του Αγίου Πνεύματος. Ώστε δια των στοιχείων αυτών ο άνθρωπος αυτός να διάγει εν δυνάμει και σοφία Θεού συναρπάζουσα πάσας τας ημέρας της ζωής του χωρίς να χαθεί ούτε μια θρίξ της κεφαλής του.
Χωρίς την υπομονή ο εχθρός ματαιώνει τους αγώνες τόσον εις την φυσικήν ζωήν όσο και εις την υπερφυσικήν.
Ο Θεός στην Παλαιά Διαθήκη έδωσε εντολή να φυλάττεται το θέλημά του ώστε αυτό να υφίσταται στην καθημερινότητα των παιδιών του. Η εντολή η παλαιά είναι οι δέκα εντολές που έδωσε στον λαό του μέσω του Μωυσή. Αυτές είναι:
1. Και ελάλησεν ο Θεός πάντας τους λόγους τούτους, λέγων,
2.Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σου, ο εξαγαγών σε εκ γης Αιγύπτου, εξ οίκου δουλείας.
3. Μη έχης άλλους θεούς πλην εμού.
4.Μη κάμης εις σεαυτόν είδωλον, μηδέ ομοίωμά τινός, όσα είναι εν τω ουρανώ άνω ή όσα εν τη γη κάτω, όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης·
5.Μη προσκυνήσης αυτά μηδέ λατρεύσης αυτά· διότι εγώ Κύριος ο Θεός σου είμαι Θεός ζηλότυπος, ανταποδίδων τας αμαρτίας των πατέρων επί τα τέκνα, έως τρίτης και τετάρτης γενεάς των μισούντων με·
6.και κάμνων έλεος εις χιλιάδας γενεών των αγαπώντων με και φυλαττόντων τα προστάγματά μου.
7.Μη λάβης το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω· διότι δεν θέλει αθωώσει ο Κύριος τον λαμβάνοντα επί ματαίω το όνομα αυτού.
8.Ενθυμού την ημέραν του σαββάτου, διά να αγιάζης αυτήν·
9.εξ ημέρας εργάζου και κάμνε πάντα τα έργα σου·
10.η ημέρα όμως η εβδόμη είναι σάββατον Κυρίου του Θεού σου· μη κάμης εν ταύτη ουδέν έργον, μήτε συ, μήτε ο υιός σου, μήτε η θυγάτηρ σου, μήτε ο δούλός σου, μήτε η δούλη σου, μήτε το κτήνός σου, μήτε ο ξένος σου, ο εντός των πυλών σου·
11.διότι εις εξ ημέρας εποίησεν ο Κύριος τον ουρανόν και την γην, την θάλασσαν και πάντα τα εν αυτοίς· εν δε τη ημέρα τη εβδόμη κατέπαυσε· διά τούτο ευλόγησε Κύριος την ημέραν του σαββάτου και ηγίασεν αυτήν.
12.Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, διά να γείνης μακροχρόνιος επί της γης, την οποίαν σοι δίδει Κύριος ο Θεός σου.
13. Μη φονεύσης.
14. Μη μοιχεύσης.
15. Μη κλέψης.
16.Μη ψευδομαρτυρήσης κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή.
17.Μη επιθυμήσης την οικίαν του πλησίον σου· μη επιθυμήσης την γυναίκα του πλησίον σου· μηδέ τον δούλον αυτού· μηδέ την δούλην αυτού, μηδέ τον βουν αυτού, μηδέ τον όνον αυτού, μηδέ παν ό,τι είναι του πλησίον σου.
Ο Θεός στην Καινή Διαθήκη έδωσε εντολή να φυλάττεται το θέλημά του ώστε αυτό να υφίσταται στην καθημερινότητα των παιδιών του. Αυτή δόθηκε στον λαό του μέσω του Υιού του, του Ιησού Χριστού.
«. Πάλιν εντολήν νέαν σας γράφω, το οποίον είναι αληθές εις αυτόν και εις εσάς, διότι το σκότος παρέρχεται και το φως το αληθινόν ήδη φέγγει».
Η νέα εντολή θα πρέπει να εννοηθεί από όλους τους αδελφούς ώστε να λάβει χώρα στη ζωή μας και έχει ως εξής:
<<Και θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου και εξ όλης της δυνάμεώς σου>>, αύτη είναι η πρώτη εντολή.
Και δευτέρα ομοία αύτη,<< Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν>>. Μεγαλητέρα τούτων άλλη εντολή δεν είναι.
Αφού είναι πλειότερον πάντων τα ανωτέρω, τι μένουμε σαν Χριστιανοί στα ολοκαυτώματα και στις θυσίες, στους τύπους, στα δόγματα, στους εγωκεντρικούς εγωισμούς. Γιατί δεν κάνουμε το σωστό και να τελειώσει η ταλαιπωρία που αιώνες τώρα υφιστάμεθα (χωρισμοί μεταξύ των Χριστιανών, αμαρτίες εωσφορικές, πόλεμοι μεταξύ των Χριστιανών, ασθένειες πολυποίκιλες και αθεράπευτες, φθορά στο σώμα και στο πνεύμα), τα οποία καταλήγουν τον άνθρωπο στον θάνατο.
Τώρα, στο σκοτάδι ανήκει αυτός που δεν εννοεί τον Λόγο του Θεού, ώστε να τον χρησιμοποιήσει με αγάπη χαρίζων εις πάντας γύρω του το μέγα έλεος. Το σκότος που τον τύφλωσε ώστε να μην βλέπει το φως του Χριστού είναι η άγνοια που τον διέπει πάνω στο θέλημα του Θεού, ο εωσφορικός εγωισμός, οι πονηρίες, τα συμφέροντα, οι φιλοδοξίες, ο κόσμος, η πολυμορφική αμαρτία, η φθορά και τέλος ο θάνατος ψυχής και σώματος. Αυτός που έχει μέσα του όλα αυτά και επικαλείται τον Θεό μυωπάζει και δεν εξεύρει ότι ο διάβολος επικρατεί εις όλο του το είναι. Μη γένοιτο να υπάρχει τέτοιος άνθρωπος μέσα στην Φωνή Θεού. Έχουμε το δικαίωμα να αποφύγουμε κάποιον για πολλούς λόγους, όμως δεν έχουμε το δικαίωμα να μην τον αγαπούμε και δεν έχουμε το δικαίωμα να τον κρίνουμε. Ακόμη δεν έχουμε το δικαίωμα να τον μισούμε.
«9. Όστις λέγει ότι είναι εν τω φωτί και μισεί τον αδελφόν αυτού, εν τω σκότει είναι έως τώρα.
10. Όστις αγαπά τον αδελφόν αυτού εν τω φωτί μένει και σκάνδαλον εν αυτώ δεν είναι·
11. όστις όμως μισεί τον αδελφόν αυτού εν τω σκότει είναι και εν τω σκότει περιπατεί και δεν εξεύρει που υπάγει, διότι το σκότος ετύφλωσε τους οφθαλμούς αυτού».
Το μίσος προς τον αδελφό είναι αδιανόητο να υφίσταται σε άνθρωπο ο οποίος επικαλείται το όνομα του Χριστού, ο τοιούτος πάσχει από σχιζοφρένεια και χρειάζεται να βρεθεί επειγόντως ένας άνθρωπος με πνεύμα Θεού να τον βοηθήσει διότι κινδυνεύει να χάσει την ψυχή και το σώμα του, με αποτέλεσμα να βυθιστεί αιώνια στον άδη.
Όποιος αγαπά τον αδελφό ζει στο φως διότι εφαρμόζει την εντολή του Θεού η οποία έχει ως εξής, (και τον πλησίον ως εαυτόν). Η αγάπη αυτή στον πλησίον σε όποιον έχει προορισμό σωτηρίας αυξάνει με γρήγορους ρυθμούς στη ζωή του, εάν δεν έχει προορισμό σωτηρίας τότε πέφτει ο άνθρωπος αυτός σε δικαιολογίες, σε σχόλια, σε κρίσεις, σε επικρίσεις, σε καταλαλιές, αποφεύγοντας την αγάπη η οποία αποκλείει τα σκάνδαλα.
Τώρα όμως το σκότος παρέρχεται και το φως το αληθινό ήδη φέγγει, και ο λόγος που παρέρχεται το σκότος της αμαρτίας είναι διότι ο Θεός στη γενιά μας κάνει αισθητή την παρουσία του σε πολλούς ανθρώπους, έτσι θέτει ενώπιον πάντων των ανθρώπων τον Λόγο του Θεού (Καινή Διαθήκη), ώστε πλέον ο άνθρωπος να νομοθετηθεί δι’ αυτής. Με αυτό τον τρόπο το φως του Χριστού θα λάμψει στις καρδιές των ανθρώπων που θέλουν να νομοθετηθούν διά του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος.
Φως του Χριστού είναι, πρώτον γνώση του θελήματος του Θεού, δεύτερον αναμαρτησία, η οποία φέρνει αγιασμό, τρίτον αφιέρωση, τέταρτον αφθαρσία, πέμτον το αποτέλεσμα όλων το οποίο καθιστά τον άνθρωπο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση.
Είναι πολλοί άνθρωποι οι οποίοι δεν γνωρίζουν τον Χριστό και το θέλημά του όμως διέπονται από έλεος, από δικαιοσύνη και αγάπη, με αποτέλεσμα αυτοί οι άνθρωποι θα έρθει η μέρα όπου θα απορήσουν με όλους τους χριστιανούς οι οποίοι ξέρουν ποιο είναι το θέλημα του Θεού και δεν το πράττουν.
Όταν ο Θεός σου δίνει πολλά πρέπει να δώσεις και εσύ από αυτά που σου δίνει υλικά ή πνευματικά σε όσους χρειάζονται τα πολλά για την δόξα του Θεού. Ο τρόπος, η αγάπη βρίσκει τρόπους και επινοεί συστήματα, δωρεάν έλαβες δωρεάν δώσε.
Πάντως, ο Θεός είναι ισχυρός και η ανυπόκριτη αγάπη του όταν εφαρμόζεται από εμάς στην καθημερινότητά μας γκρεμίζει το μεσότοιχο της έχθρας που έχει στήσει ο διάβολος στην ζωή μας και έτσι σώζει το μη αναγεννημένο άτομο.
Προσοχή, όχι φιλία και σχέση με τον διάβολο διότι αυτός σε γεμίζει με ψέματα, με πάθη, με πονηρίες, με φθορά και τελευταία με τον θάνατο, μη γένοιτο προσοχή!
Παράλληλα υπάρχει ο έτερος κακός εαυτός μας, που είναι ο αντίδικός μας, οποίος με τον σχετικό αγώνα αποβάλλεται, εξαφανίζεται από την ζωή μας, ώστε να βρεθούμε έμπροσθεν του άρχοντα (Θεός) και να μην υπάρχουν πάθη, αδυναμίες, συμφέροντα κ.τ.λ. Ο χρόνος παίζει καθοριστικό ρόλο και είναι απαραίτητο στοιχείο στην ζωή μας και δεν πρέπει να τον περιφρονούμε. Ο λόγος του Κυρίου φανερώνει, εν όσο έχετε καιρό μαζέψτε αμάραντο θησαυρό. Όταν εκμεταλλευόμαστε τον χρόνο μας στο να κάνουμε το θέλημα του Θεού αυτό θα μας βοηθήσει ώστε να πεθάνει ο αντίδικος, ο οποίος αν έρθει μαζί μας θα μας κατηγορεί μέρα νύχτα έμπροσθεν του Θεού και των αγγέλων, δίνοντας έτσι δικαιώματα ώστε ο διάβολος να διεκδικεί την ψυχή μας. Η ειλικρινής μετάνοια θα μας απαλλάξει από τον αντίδικο, καθώς «Την δε αγαθοποιΐαν και το μεταδοτικόν μη λησμονείτε, διότι εις τοιαύτας θυσίας ευαρεστείται ο Θεός».
Αγαθοποιΐα σημαίνει να κάνουμε έργα αγάπης γεμάτα προσφορά στον υλικό τομέα και στον πνευματικό, τα οποία φανερώνουν ότι μέσα μας βασιλεύει ο ίδιος ο Θεός. Ο άνθρωπος να αγαθοποιεί με το πνεύμα του Θεού, το οποίο διακατέχεται από την δικαιοσύνη αυτού. Η δικαιοσύνη αυτή είναι διαφορετική από την δικαιοσύνη των ανθρώπων. Η δικαιοσύνη των ανθρώπων απαιτεί ενώ η δικαιοσύνη του Θεού πάντα προσφέρει χωρίς να περιμένει ανταπόδοση.
Ο Κύριος που είναι αρχηγός της ειρήνης, να μας φωτίσει ώστε διά της μελέτης του Λόγου του Θεού και διά της προσευχής να αυξηθούμε εις παν έργον αγαθό, για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Να προσευχόμεθα στον Θεό ώστε να μας επιτρέπει να βρισκόμαστε τακτικά και ο λόγος ώστε ο ένας να οικοδομεί τον άλλον. Ο Κύριος τόνισε, όπου δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το όνομά μου εν τω μέσω αυτών είμαι και εγώ.
Με την προσευχή και με τα έργα αγάπης πολιτευόμεθα το θέλημα του Θεού. Η συνείδησή μας δεν μας ελέγχει όταν κάνουμε το θέλημα του Θεού και συμπεριφερόμεθα με πνεύμα αγάπης, το οποίο να στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό.
Η αγάπη του Θεού είναι προς όλα τα πλάσματά του και αποδεικνύεται από το ότι στέλνει τα υλικά αγαθά του εις όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως. Επίσης και τα πνευματικά απλόχερα δια Ιησού Χριστού, όλα τα δίνει με υπομονή εξευτελισμών και σταυρικής θυσίας.
Το πρώτο στοιχείο της αγάπης είναι η υπομονή. Χωρίς την υπομονή είναι αδύνατον οι άνθρωποι να ανέχονται ο ένας τον άλλον είτε σε οικογενειακό είτε σε ευρύτερο χώρο.
Όλες οι μάχες των πιστών χριστιανών πρέπει να διεξάγονται με υπομονή.
Για τους εκλεκτούς η υπομονή είναι το αποτέλεσμα της αγάπης. Η εντολή του Χριστού είναι τηρήσετε τον λόγον της υπομονής μου. Τήρησες τον λόγον της υπομονής μου, θα σε τηρήσω και εγώ όταν έλθη εις τον κόσμο η μεγάλη δοκιμασία και νομίζω ότι εννοεί τον αντίχριστο.
Υπομονή είναι να υπομένεις τον διάβολο ο οποίος συνέχεια εις όλην σου την ζωή σε πειράζει θανάσιμα, ο δε θανάσιμος πειρασμός είναι να κρίνεις τον συνάνθρωπόν σου.
Η υπομονή είναι ο θησαυρός της πνευματικής πραγματικότητας, είναι το βάθρο του ψυχικού οικοδομήματος, είναι μια αρετή που πρέπει ο πιστός άνθρωπος πάση θυσία να την εξασφαλίσει.
Πολλοί χριστιανοί στο άκουσμα τέτοιων γεγονότων φοβούνται και δεν θέλουν ούτε καν να ακούσουν. Όμως όσοι έχουν Χριστό στην ζωή τους, ουσιαστικό Θεό, ανακύπτουν και δεν πίπτουν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και αν βρεθούν. Ας ενθυμηθούμε τους αγίους, ας ενθυμηθούμε τον Κύριο ο οποίος με το άψογο παράδειγμά του φανέρωσε ότι πραγματικά ο Θεός Πατέρας ήτο στην ζωή του και στην ζωή όλων των εν Χριστώ ανθρώπων.
Τα γεγονότα γίνονται παγίς εις όσους δεν μελετούν τον λόγο του Θεού.
Δεν χρειάζονται πολυλογίες. Η γνώσις φυσιοί, η δε αγάπη οικοδομεί. Λίγο προσοχή εκμεταλλευόμενοι τον χρόνο ώστε να μην φεύγει ανεπιστρεπτί.
Τρεις είναι οι παράγοντες που δημιουργούν φθοροποιές συνθήκες στον άνθρωπο.
Όταν ο Θεός έρθει στην ζωή μας τότε θα εξαφανίσει όλα τα φθοροποιά στοιχεία.
Η απαίτηση, η εντολή του Θεού είναι μία η οποία στοιχειοθετεί όλες τις άλλες και έχει ως εξής: Εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις.