Η αγάπη έχει στοιχεία και αυτά είναι:

Η αγάπη έχει στοιχεία και αυτά είναι:

Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί, δεν φθονεί, δεν αυθαδιάζει, δεν υπερηφανεύεται, δεν φέρεται με απρέπεια, δεν ζητάει τα δικά της, δεν εξάπτεται, δεν συλλογίζεται το κακό, δεν χαίρεται στην αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. Και καθώς θέλετε να πράττωσιν εις εσάς οι άνθρωποι και σεις πράττετε ομοίως εις αυτούς.

Όλα αυτά είναι ευαγγελική απαίτηση του ίδιου του Θεού, για όσους θέλουν να ονομάζονται υιοί και θυγατέρες αυτού.

Αν δεν έχουμε ενθέρμως την εις αλλήλους αγάπη τότε μάταια ονομαζόμεθα Χριστιανοί Ορθόδοξοι ή μάταια αυτοαποκαλούμαστε παιδιά του Θεού, υιοί και θυγατέρες αυτού.

Πολλοί χριστιανοί, επειδή αρκετοί άνθρωποι (χριστιανοί), αναπτύσσουν τον Θεό σύμφωνα με το πώς αντιλαμβάνονται αυτοί (δόγμα), σαν θέλημα του Θεού, πέφτουν σε κρίσεις, κατακρίσεις, καταλαλιές, υποκρισίες πολυμορφικές κ.λ.π. σκανδαλίζοντας και σκανδαλιζόμενοι.

Ας γνωρίζουν ότι όσοι χωρίζονται προφέροντας δογματικές θεωρίες οι οποίες δεν εκπληρώνουν τον νόμο της αγάπης, δεν θα σωθούν, θα απολεστούν και ο λόγος, διότι η αγάπη τους, δεν καλύπτει τον τρόπο ζωής των συνανθρώπων ή των συνδογματικών αδελφών τους. Φυσική συνέπεια η αμαρτία να μεγαλώσει. Μη γένοιτο!

Όσοι ανήκουν στην Φωνή Θεού έχουν ένα νόμο. Αυτός είναι ότι θα δέχονται τον κάθε αδελφό με όποιον τρόπο αυτός επιλέγει να ενώνεται με τον Θεό. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σέβονται την θρησκευτική συνείδηση και την ελευθερία του αδελφού και τον τρόπο που ο Θεός αναπτύσσει και στηρίζει τη ζωή του. Αυτό είναι αγάπη.

Αυτή η αγάπη θα οδηγήσει τους ανθρώπους αυτούς που την έχουν στην ενθέρμως αγάπη μετά του πλησίον τους, φυσική συνέπεια να οδηγηθούν και στην μέγιστη αγάπη του ζώντος Θεού, η οποία τα πάντα ανέχεται, τα πάντα πιστεύει, τα πάντα ελπίζει. Η αγάπη δεν θέτει νόμους, η αγάπη σε δέχεται όπως είσαι. Αυτό το πνεύμα να έχουμε αν θέλουμε να είμεθα αγάπη και να έχουμε τον Θεό στη ζωή μας, να έχουμε κοινωνία μετ’ αυτού του Θεού. Αν το σκέφτονταν όλοι αυτό θα είχαμε έναν παραδεισένιο κόσμο, κόσμο του Θεού. Πότε Κύριε θα έρθει η ημέρα ώστε να εννοήσουμε την αξία αυτών των θεάρεστων γεμάτων σοφία λόγων σου; Αμήν.

Ο αναγεννημένος άνθρωπος δεν αγαπά μόνο εκείνον που κάνει αγώνα καθαρισμού, αγιασμού και εξάπλωσης.

Ο αναγεννημένος άνθρωπος του Θεού διέπεται από αγάπη την οποία εκδηλώνει προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό χωρίς κατ’ ελάχιστον να προσωποληπτεί.

Ο κοσμικός άνθρωπος εκδηλώνει αγάπη μόνο στα κοντινά μέλη της οικογενείας του, ο Χριστός την αγάπη αυτή την χαρακτηρίζει ως αμαρτωλή, πονηρή, υποκριτική. Θα πρέπει να αποκτήσουμε σπλάχνα Χριστού ώστε η αγάπη μας να είναι διάχυτη προς όλους χωρίς αδυναμίες. Χρειάζεται προσοχή, σοφία και ευελιξία ώστε να μην έχει το κύρηγμά μας αρνητικά αποτελέσματα.

Καθοριστικό ρόλο στην αναγέννησή μας θα παίξει η πίστη μας, για αυτό θα  πρέπει να είναι ζώσα, ώστε να γίνει κοινή με συγκεκριμένες επιδιώξεις. Οι οποίες επιδιώξεις είναι:

Πρώτον, να μας διέπει ο αγιασμός, δεύτερον να βρούμε τον τρόπο ώστε να ολοκληρώσουμε την μετάνοια μας, τρίτον να επιδιώξουμε την αναγέννηση μας και τέταρτον να τείνουμε στην εξάπλωση.

Όλα αυτά τα στοιχεία αναπτύσσουν την κοινή ζώσα πίστη, τα οποία εκδηλώνονται μέσα στον Λόγο του Θεού από σκεύη εκλογής.

Δεν παίζει ρόλο ο τόπος που ζούμε ώστε να αναπτυχθούμε πνευματικά, αν και το περιβάλλον μας παίζει καθοριστικό ρόλο στην αναγέννηση μας. Όταν η απόφαση μας στο να κάνουμε το θέλημα του Θεού είναι μεγάλη και μας διέπει θείος έρωτας, όλα γίνονται χριστοκετρικά μέσα μας και γύρω μας. Άρα, αυτό που παίζει ρόλο στην αναγέννηση μας είναι ο τρόπος που θέλουμε να επικοινωνήσουμε με τον Θεό. Αυτός ο τρόπος μας εξελίσσει πνευματικά σε σημείο το σώμα ημών να γίνει ναός του εν ημίν Αγίου Πνεύματος.

Ο Λόγος του Θεού φανερώνει, εν τη υπομονή κτήσασθε τας ψυχάς σας, σε άλλο σημείο ο υπομείνας εις τέλος ούτως σωθήσεται.

Πολλοί έρχονται στην Φωνή Θεού και εύκολα βγάζουν συμπεράσματα τα οποία τους οδηγούν στην απώλεια. Αν είχαν υπομονή και μετείχαν των δραστηριοτήτων αυτής, θα γνώριζαν τον Θεό και τις προθέσεις του οι οποίες είναι, η κατάργηση της αμαρτίας, η ίδρυση της βασιλείας, η κατάργηση του φυσικού θανάτου, η δευτέρα έλευσή του, η ανάσταση των εν Κυρίω κοιμηθέντων και ο τρόπος επίτευξης αυτών των επαγγελιών. Με την υπομονή εργάζεται ο άνθρωπος έργο τέλειο, το οποίο εύχομαι εις όλους ημάς. Όταν ξεκινούμε πνευματικό αγώνα αποκτούμε σχέση με τον Θεό, αυτό μας χαρίζει ενθουσιασμό. Ο ενθουσιασμός μας δίνει κίνητρα να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας στο να πετύχουμε τον Αγιασμό. Μετά λίγο καιρό (χρόνο) ο ενθουσιασμός χάνεται, με αποτέλεσμα να προχωράμε πνευματικά με δυσκολία.

Τότε είναι που χρειάζεται η υπομονή. Αν δεν έχουμε υπομονή τότε θα είμεθα αδύναμοι άνθρωποι που με την πρώτη δυσκολία το βάζουμε στα πόδια. Αν όμως έχουμε υπομονή τότε θα έλθει η ώρα που η πρώτη χαρά, ο πρώτος ενθουσιασμός θα έλθει και θα μας συναντήσει ξανά. Αυτή τη φορά όμως σε διαφορετικά πλαίσια, διότι θα έχουμε με την υπομονή συνοδό την δύναμη και την σοφία του Θεού που τώρα πια δίκαια κατακτήσαμε.

Ο άνθρωπος έχει επίγνωση των πραγμάτων, μάλιστα καταλαβαίνει ότι δεν είναι τίποτα, δεν έκανε τίποτα, δεν γνωρίζει τίποτα ονομάζεται άνθρωπος ταπεινός. Αυτόν λοιπόν τον ταπεινό τον γνωρίζει ο Θεός και τον ανυψώνει, διότι δεν κινδυνεύει από τον εωσφόρο και την στρατιά του, ώστε να εκδηλώνει αρχηγιλίκια, συμφέροντα, φιλοδοξίες, πονηρίες κ.λ.π.

Άλλωστε ο Κύριος στον Λόγο του φανερώνει, σε ποιόν να επιβλέψω, παρά στον ταπεινό, ησύχιο και τρέμοντα τους λόγους μου. Όποιος τώρα θεωρεί τον εαυτό του ξεχωριστό και πλούσιο πνευματικά ή υλικά, ας ενθυμηθεί τον χόρτο στον αγρό ο οποίος σήμερα υπάρχει και αύριο όχι. Ο πλούτος του εγώ χάνεται, ο πλούτος του να είσαι Υιός Θεού παραμένει εις τον αιώνα.

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι πειρασμοί είναι παραχώρηση Θεού και όχι θέλημα αυτού.

Όταν κάποιος δεν εννοεί τον τρόπο με τον οποίον ο Θεός ενεργεί προς σωτηρία ψυχής και σώματος, αποκτά εύκολες λύσεις και αποδίδει ευθύνες στον Θεό και στους συνανθρώπους του λέγοντας, γιατί Θεέ μου, τι σου έχω κάνει κ.λ.π.

Οι πειρασμοί είναι τα αλτηράκια του πνεύματος, τα οποία μας γυμνάζουν πνευματικά και μας δημιουργούν ισχυρή προσωπικότητα πάνω στα δρώμενα του Ευαγγελίου.

Η πτώση του ανθρώπου, η ημιμάθεια, η αποστροφή του από τον ζώντα Θεό γέμισε τον άνθρωπο με πειρασμούς και δοκιμασίες. Έχουμε μία παραβολή του ασώτου ο οποίος εγκατέλειψε τον πατέρα του, φυσική συνέπεια λοιπόν να ξεκινήσουν στη ζωή του οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες. Όταν όμως επέστρεψε, άρχισαν οι ευλογίες να έρχονται η μία πίσω από την άλλη, έτσι οι πειρασμοί χάθηκαν.

Ας μάθουμε λοιπόν να ζούμε με τον ζώντα Θεό αν θέλουμε οι πειρασμοί, οι δοκιμασίες, ο διάβολος να μην υφίστανται στη ζωή μας.

Η άγνοια και η ημιμάθεια που μας διακατέχει μας συνεπαίρνει μας (παρασύρει) ώστε να αποδίδουμε εύκολα ευθύνες. Ας γνωρίζουμε ότι η άγνοια είναι αυτή που μας παροτρύνει στο να εμπιστευόμεθα άτομα τα οποία διακατέχονται επίσης από άγνοια, συμφέροντα, φιλοδοξίες κ.λ.π. έτσι τους εμπιστευόμεθα και ο λόγος διότι και εμείς έχουμε τα ίδια στοιχεία. Όταν λοιπόν προδοθούμε τότε εξαπολύουμε κατηγορώ, νομίζοντας ότι οι άλλοι φταίνε.

Μία μέρα είχα πάει σε μία γιορτή. Εκεί ήταν μία κυρία η οποία κατηγορούσε τον άνδρα της με βαριές φράσεις, ότι δηλαδή ο άνδρας ήταν λάθος ήταν, ήταν, κ.λ.π. Τελικά τον χώρισε, αλλά έχει τώρα πολλά προβλήματα. Εγώ της είπα: Σε ακούω συνέχεια να κατηγορείς τον σύζυγό σου ότι αυτός έφταιγε και ότι εσύ ήσουν καλή σύμφωνα με τα κριτήρια τα δικά σου. Πιστεύω της είπα ότι δεν είναι έτσι και ότι αυτόν που θα έπρεπε να κατηγορείς είναι τον εαυτό σου, ο οποίος δεν ήξερε να προβλέψει για το αν θα έπρεπε να παντρευτεί αυτόν τον άνδρα τον οποίον αποκαλείς άχρηστο. Άρα για να έχεις αυτά τα προβλήματα πάει να πει ότι φταις εσύ, διότι πήρες έναν άχρηστο όπως λες. Το εύκολο είναι να τα ρίξουμε στους άλλους ενώ ο Λόγος του Θεού λέει, τυφλός τυφλόν αν οδηγεί αμφότεροι εις βόθρον πεσούνται. Είχατε άγνοια του Λόγου του Θεού, σας ένωσαν τα πάθη, τα συμφέροντα κ.λ.π. και γι’ αυτό σήμερα υποφέρεις. Άρα, θα πρέπει ότι κάνουμε να το κάνουμε με Χριστό, διαφορετικά θα καταλήξει σε λάθος.

Ξέρουμε ότι πάμε από πίστη σε πίστη. Ακόμη γνωρίζουμε ότι η αγάπη είναι μία υπερέχουσα οδός. Έχουμε ακούσει και για την πνευματική σκάλα. Γνωρίζουμε ακόμη ότι ο ίδιος ο Θεός πειράχτηκε στην έρημο υπό του διαβόλου, διώχτηκε από τους γραμματείς και Φαρισαίους, εκήρυξε το Ευαγγέλιο της βασιλείας με μεγάλα θαύματα, προδόθηκε, εμπαίχτηκε, σταυρώθηκε, αναστήθηκε. Έπειτα εμφανίσθη ανεστημένος στο ανώγειο παρουσία πολλών μαθητών, ευλόγησε αυτούς και τελευταία τους είπε: Τώρα εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης. Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Πολλοί αρχίζουν να κάνουν τον δάσκαλο από το τέλος, βαπτίζοντας και ευλογούντας τους ανθρώπους θεωρώντας τους εαυτούς τους θεοφόρους, μη γένοιτο!

Εμείς θα πρέπει να προσέξουμε ώστε να μην πέσουμε στην παγίδα του υπέρμετρου εγωισμού, διότι χρειάζεται να διανύσουμε έναν δρόμο στον οποίον μάλιστα να πορεύεται ο Χριστός και το ανθρωποσωτήριο έργο του ώστε να φτάσουμε στο τέλος. Όχι υπερβολές, όχι πονηρίες, όχι υπέρμετρο εγωισμό.

Για να γίνουμε δάσκαλοι χρειάζεται πρώτον να γίνουμε μαθητές, δεύτερον να εισέλθουμε στην υπακοή του Λόγου του Θεού, τρίτον να ξεπεράσουμε τους φανατισμούς, τέταρτον να υπερβούμε πνευματικά τα κατηγορώ φανερώνοντας υπερβατικό πνεύμα, δίνοντας άπλετο έλεος σε όσους μας κατηγορούν ή μας διώκουν. Πέμπτον, να διακατεχόμαστε από σοφία Θεού ώστε να κηρύττουμε το Ευαγγέλιο της βασιλείας, έκτον να θυσιάζουμε τον χρόνο μας στην μελέτη και στην προσευχή ώστε μέσω αυτών να ευαρεστήσουμε τον Θεό, ο οποίος θα εναποθέσει μέσα μας την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού. Έβδομον, να διαθέτουμε τα χρήματά μας ή μέρος αυτών για την δόξα του Θεού και την αναγέννηση των συνανθρώπων μας. Όγδοον, να μην βλέπουμε λάθη κ.λ.π.

Κάνοντας αυτά παίρνουμε την άδεια ώστε να ξεκινήσουμε να επιστατούμε με αγάπη, με σοφία Θεού, με ταπείνωση στους ανθρώπους που ο Θεός στέλνει γύρω μας. Κατόπιν σφραγίζεται η αποστολή διά των μαθητών μας. Ο Κύριος τόνισε, αγιάζω υπέρ των μαθητών μου και ο λόγος διότι παρακολουθούν τη ζωή μας, έτσι διορθώνουμε σε λεπτομέρεια τον εαυτόν μας. Τέλος γινόμεθα υιοί και θυγατέρες και ο Θεός μας συστήνει παντού.

Θέλω ακόμη όλοι να γνωρίζουμε μία παγίδα. Όποιος έχει τελειώσει μία σχολή και θεωρεί τον εαυτό του δάσκαλο και δεν έχει τα ανωτέρω (θυσία), τότε ας γνωρίζει ότι ένα ζώο μπορείς να το εκπαιδεύσεις, έναν αμαθή να τον σπουδάσεις πνευματικά, έναν όμως που κάνει τον δάσκαλο και δεν έχει τα ανωτέρω παρά μόνο ξερή γνώση δεν μπορείς να τον βοηθήσεις. Μη γένοιτο!

Οι πάντες πταίομεν. Άρα ας κάνουμε το θέλημα του Θεού και δεν χρειάζεται να αφήνουμε να νομίζουν οι αδελφοί ότι είμαστε υπερβατικά ανώτερα όντα. Ας είμεθα λοιπόν καταλήγουμε φίλοι και αδελφοί και όλα τα άλλα αρχηγιλίκια, μπουφόνικα ρούχα (ξεχωριστά), τίτλοι κ.λ.π. είναι περιττά. Και αν το σύστημα του κόσμου τα ζητά τότε εμείς δεν θα κινδυνεύουμε, διότι θα έχουμε το πνεύμα του Θεού. Όποιος τώρα καταφέρει να χαλιναγωγήσει την γλώσσα, τα πάθη, τις πονηρίες, τα συμφέροντα τότε θα χαιρόμαστε γι’ αυτόν διότι νίκησε και δύναται να κηρύττει με τα στοιχεία του Θεού το Ευαγγέλιο της βασιλείας.

Τα μέλη είναι δοσμένα υπό του Θεού και έχουν σκοπό να φέρουν και να δημιουργήσουν στον άνθρωπο τα συναισθήματα εκείνα που θα τον κάνουν εικόνα του Θεού του αοράτου. Αυτό που πρέπει να προσέξουμε και να αναπτύξουμε κατά Θεό είναι η διαύγεια του νου. Ο οποίος νους θα πρέπει να βομβαρδιστεί σήμερα από τα ρήματα του Θεού, τα οποία πληρούν ενέργεια και έχουν την δύναμη να χαρίσουν σε εμάς ζωή, ζωή άφθαρτη, ευλογημένη ζωή, αιώνια ζωή, ζωή γεμάτη καρπούς αγάπης, γεμάτη σοφία Θεού, χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και σημεία αυτού, με κορωνίδα όλων αυτών των ρημάτων και των προθέσεων του Θεού την ταπείνωση εις ημάς. Ξεκινάμε λοιπόν πρώτον σιωπή, δεύτερον μελέτη και τρίτον ανάπτυξη των δραστηριοτήτων του Αγίου Ευαγγελίου, ώστε η γλώσσα, οι προθέσεις, οι ενέργειες να είναι του Χριστού.

Στην δευτέρα επιστολή Πέτρου στο κεφ. 1 αναφέρει: << Και δι' αυτό δε τούτο καταβαλόντες πάσαν σπουδήν, προσθέσατε εις την πίστιν σας την αρετήν, εις δε την αρετήν την γνώσιν, 6 εις δε την γνώσιν την εγκράτειαν, εις δε την εγκράτειαν την υπομονήν, εις δε την υπομονήν την ευσέβειαν, 7 εις δε την ευσέβειαν την φιλαδελφίαν, εις δε την φιλαδελφίαν την αγάπην. 8 Διότι, εάν ταύτα υπάρχωσιν εις εσάς και περισσεύωσι, σας καθιστώσιν ουχί αργούς ουδέ ακάρπους εις την επίγνωσιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού>>.

Πάσαν σπουδήν καταβάλλει κάποιος όταν ερευνά σε βάθος τον Λόγο του Θεού ώστε να δύναται να αντλεί απ’ αυτόν την σοφία του Θεού, την οποίαν και αναπτύσσει στη ζωή του. Όπως σπουδάζει ένας φοιτητής για να πάρει το πτυχίο του, έτσι πρέπει και οι μαθητές του Χριστού να σπουδάσουν το θεοί εσταί και υιοί υψίστου πάντες.

Εύχομαι να εννοήσουμε τι λέμε καθώς επίσης να εννοήσουμε και την αποστολή μας, ώστε να προβούμε στις ενέργειες εκείνες όπου θα μας οδηγήσουν στο να λάβουμε πτυχίο από τον Θεό. Πτυχίο το οποίο θα αναφέρει, αποφοίτησες άνθρωπε από την μεγάλη σχολή του Θεού και κατέχεις το πτυχίο του καθαρισμού και του αγιασμού. Κατέχεις το πτυχίο που θα σου δώσει την άδεια να μεταβείς στην αιώνια άφθαρτη ζωή.

Πάντα θα υπάρχουν δίπλα μας άνθρωποι και άγγελοι, που στον Λόγο του Θεού θα έχουν αντίλογο και θα αρνούνται αυτόν και την σοφία του Θεού, χρειάζεται προσοχή.

Υπάρχουν άνθρωποι που αρνούμενοι, τον Θεό Πατέρα, τον Υιό, το Άγιο Πνεύμα, γενικότερα τα στοιχεία του Θεού όπως το έλεος, την ζώσα πίστη, την αγάπη την ανυπόκριτη, την σοφία εκείνη που εξασφαλίζει στον άνθρωπο την αιώνια ζωή, την άφθαρτη ζωή, απορρίπτουν και εμποδίζουν με τον εωσφορικό εγωισμό που έχουν και τον τρόπο επίτευξης αυτών των στόχων, με κορυφή όλων την ταπείνωση.

Ακόμη και οι άγγελοι θα πρέπει να προσέχουν, διότι πολλές φορές παρεκκλίνουν από το θέλημα του Θεού και νουθετούν ανάλογα με ότι αυτοί θέλουν να υπάρχει στο ανθρώπινο γένος, το οποίο είναι έξω από το θέλημα του Θεού.

Στην Αποκάλυψη αναφερόμενος και συμβουλεύων ο Κύριος τους ιδρυτές εκκλησιών, τους αγγέλους αναφέρει: Και προς τον άγγελο της εκκλησίας της Εφέσου π.χ. να προσέχει εκείνο ή το άλλο. Μόνο στον άγγελο της εκκλησίας της Φιλαδέλφειας ο Θεός ευαρεστείται. Προσοχή λοιπόν στους αντιφρονούντες ανθρώπους και αγγέλους, οι οποίοι εξ αρχής εμπόδιζαν τον άνθρωπο να ενεργήσει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού ώστε να φτάσει στο κατ’ εικόνα και ομοίωση.

Ο λόγος που εργάζονται για την απομάκρυνση του ανθρώπου ή την παρέκκλισή του από την αλήθεια, είναι διότι είναι κατώτεροι από τον αναγεννημένο άνθρωπο και θέλουν να έχουν διά του ψεύδους την εξουσία ώστε να είναι ανώτεροι και να εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους, τους οποίους λόγω της άγνοιας χρησιμοποιούν ανάλογα των συμφερόντων τους.

Όμως το τέλος όλων αυτών έφτασε. Διότι ο Θεός δημιουργεί στράτευμα το οποίο θα πολεμήσει την διαβολή, ώστε να αποκατασταθεί ο Θεός στην συνείδηση των ανθρώπων και των αγγέλων.

Σήμερα θα έπρεπε ο Θεός και οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν την αγάπη του Θεού και την δικαιοσύνη αυτού να εξελίσσουν το ανθρώπινο γένος ώστε να πορεύεται σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και όχι σύμφωνα με των αντιφρονούντων.

Σοφία Θεού είναι ο Λόγος του Θεού όταν όμως αυτός λάβει χώρα στη ζωή μας, διαφορετικά το γράμμα του νόμου, το ρήμα του Θεού παραμένει νεκρό εις ημάς.

Υπάρχει λοιπόν χρονική περίοδος που μαθητεύουμε, υπάρχει χρονική περίοδος που προσπαθούμε να εντάξουμε στη ζωή μας τα δρώμενα του Ευαγγελίου, υπάρχει χρονική περίοδος που γινόμεθα εμείς αυτό που γράφεται στον Λόγο του Θεού. Άρα, σοφία είναι να προχωρούμε με πραότητα κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες βρισκόμαστε μέχρι να γίνουμε μέτοχοι ή συμμέτοχοι και τελευταία κληρονόμοι του απείρου. Όσοι τώρα παραμένουμε στο να μαθητεύουμε σχολιάζοντας τα δρώμενα του Αγίου Ευαγγελίου, να γνωρίζουμε ότι δεν θα μας ωφελήσει πολύ. Αν όμως σκεπτόμενοι με ειλικρίνεια πρώτα και δεύτερον εφαρμόζοντας πορευόμενοι τον δρόμο του Κυρίου μιμούμενοι τον Χριστό, θα φτάσουμε στην ανάσταση και στην εξουσία να συμμετέχουμε στην δόξα του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος, πράγμα το οποίο εύχομαι εις όλους ημάς.

Όταν παραμένουμε ακροατές του Λόγου και όχι εκτελεστές, ας γνωρίζουμε ότι ο διάβολος δεν θα εγκαταλείψει να ενεργεί στο πνεύμα και στο σώμα ημών. Έτσι οι αλώπεκες δεν θα εγκαταλείψουν τον αμπελώνα ημών, το σώμα και το πνεύμα μας. Αυτοί που έχουν φθόνο, φιλονικία, ζήλιες, ψέματα κ.λ.π. ας το εννοήσουν γρήγορα ότι δεν βαδίζουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και ο Θεός δεν υφίσταται, δεν επιστατεί στη ζωή τους με τους καρπούς, τα χαρίσματα και τα σημεία του Αγίου Πνεύματος.

Ο αναγεννημένος άνθρωπος εκδηλώνει αγάπη Θεού, σοφία Θεού, ταπείνωση Θεού και δεν λειτουργούν στη ζωή του αυτές οι αλώπεκες. Ο αναγεννημένος άνθρωπος γνωρίζει το σχέδιο του Θεού και δεν ταράσσεται όταν αυτό εξελίσσεται και δεν έχει απορίες για το ότι συμβαίνει σε όλον τον πλανήτη θετικό ή αρνητικό. Είναι αυτός που σε όλα τα ζητήματα θετικά ή αρνητικά τονίζει όταν ερωτηθεί το γενηθήτω το θέλημά σου. Είναι αυτός που αφήνει τον Θεό να πάει μπροστά από αυτόν και όχι αυτός που πάει μπροστά από τον Θεό με φωνές και απειλές. Αναγεννημένος άνθρωπος είναι αυτός που αξιοποιεί τον χρόνο του πνευματικά και το οποίο εύχομαι εις όλα τα τέκνα της Φωνής Θεού.

Αν συνειδητά εννοήσουμε το πως ενεργεί ο διάβολος, θα καταβάλλουμε ειλικρινή προσπάθεια, έτσι θα εννοήσουμε, θα δούμε ότι πρέπει να εντατικοποιήσουμε τον αγώνα μας ώστε ο Θεός να βασιλέψει μέσα μας. Δεν είναι δύσκολο! Μία ειλικρινή προσπάθεια χρειάζεται, κατόπιν θα βασιλέψει και γύρω μας.

«37 Μακάριοι οι δούλοι εκείνοι, ους ελθών ο κύριος ευρήσει γρηγορούντας. αμήν λέγω υμιν ότι περιζώσεται και ανακλινει αυτούς και παρελθών διακονήσει αυτοίς.

38 καν εν τη δευτέρα καν εν τη τρίτη φυλακή ελθη και ευρη ούτως, μακάριοί εισιν εκείνοι».

Μακάριοι λοιπόν όσοι εργάζονται με ειλικρίνεια για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου.

Μέσω της αγάπης φανερώνεται ότι έχει αποστολή ένας άνθρωπος. Αν όμως ένας άνθρωπος κηρύττει Χριστό και κρίνει, διχάζει τότε έχει φύγει από την αγάπη και σίγουρα αυτός ο άνθρωπος δεν έχει αποστολή αγάπης αλλά κάτι άλλο έχει που τον τρώει μέσα του και αυτό φαίνεται διότι αποσκοπεί σε προσωπικά συμφέροντα. Δεν κοιτάζει την δική του αποστολή αλλά κοιτάζει γύρω του. Όσοι κοιτάζουν γύρω τους θα χάσουν την δική τους αποστολή.

Ο Θεός μιλάει στο αφτί του καθενός, ο Θεός πνεύμα είναι και όπου θέλει πνέει και στον καθένα δίνει κάτι ξεχωριστό γι’ αυτό και ο κάθε άνθρωπος κινείται διαφορετικά. Η Φωνή Θεού το αντιλήφθηκε αυτό. Γι’ αυτό δεν θέλουμε να κρίνουμε κανέναν, εμείς κάνουμε την δουλειά μας και ο καθένας ας κάνει την δική του. Η δική μας αποστολή είναι να υιοθετήσουμε το Ευαγγέλιο της βασιλείας το οποίο θα καθορίσει μέσω της εξάπλωσης την συνέχεια του ανθρωπίνου γένους με βάση την αγάπη, τη ζωή την άφθαρτη και την αλήθεια του Χριστού, στοιχεία τα οποία θα ενεργήσουν στο να λάβει χώρα η δευτέρα έλευση του Χριστού μας.

Είναι σωστό, είναι ώριμο να υιοθετήσουμε το πρωτότυπο το οποίο υπάρχει μέσα στον Λόγο του Θεού και μας φανερώνει τις αρχές του ίδιου του Θεού. Όσοι δεν συνέλαβαν να μιμηθούν τον Χριστό στα πάντα και μπέρδεψαν την διδασκαλία του και με άλλα πρόσωπα που εργάστηκαν το θέλημα του Θεού —χωρίς να θέλουμε να υποτιμήσουμε, επαναλαμβάνω, κανένα απ’ αυτά τα πρόσωπα— χώρισαν τους ανθρώπους, δημιούργησαν θρησκείες, δόγματα, κ.λπ.. Ο Χριστός ως η πλέον πνευματική, ώριμη μορφή παγκόσμια είναι η μόνη πηγή που φανερώνει την λογική εκείνη η οποία διατυπώνεται μόνο στα τέσσερα Ευαγγέλια. Δεν έχουμε γραπτά κείμενα του Κυρίου παρά μόνο προφορικά τα οποία φανέρωσαν οι μαθητές του γραπτά. Ούτε μια λέξη, μια πρόταση δεν υπάρχει γραμμένη από τον ίδιο τον Χριστό. Ο Χριστός δίδαξε με τη ζωή του και άφησε τον Θεό, τον Πατέρα του —εάν ήταν θέλημά του που απεδείχθη στην συνέχεια ότι ήταν— να κάνει την παρουσία του Υιού τους επόμενους αιώνες μέσω της Καινής Διαθήκης. Σε αυτά τα τέσσερα Ευαγγέλια, πρέπει εμείς να δώσουμε βάρος σήμερα, μιλά ο ίδιος ο Θεός.

Ο λόγος που θα πρέπει να επικεντρωθούμε στα τέσσερα Ευαγγέλια είναι διότι καταλάβαμε ότι πολλά πνεύματα εισήλθαν εις τον κόσμο θετικά αλλά και αρνητικά ανά τους αιώνες που θέλησαν να υπηρετήσουν Θεό όμως παρέκκλιναν από τις αρχές του Θεού και οι λόγοι είναι δύο. Ο ένας λόγος είναι διότι οι άνθρωποι αυτοί δεν γνώρισαν το ολοκληρωμένο Ευαγγέλιο το οποίο έχει την εξουσία να ιδρύσει την βασιλεία του Θεού στη Γη αλλά και διότι ο χριστιανισμός δεν είχε εξαπλωθεί στα έθνη για να αρχίσει να κηρύττεται το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Σήμερα όμως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου —όλοι, παγκόσμια, μιλούν για τον Χριστό και αγαπούν τον Χριστό και εκατομμύρια άνθρωποι ακόμη και τη ζωή τους δίνουν για Αυτόν— ώστε το Ευαγγέλιο της βασιλείας να πάρει θέση αναγέννησης χαρίζοντας ζωή. Ο άλλος λόγος είναι διότι δεν είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου έτσι τα κηρύγματα των ανθρώπων του Θεού που εξάπλωναν το θέλημα του Θεού στους ανθρώπους διακατέχονταν και από ανθρώπινες παρεμβάσεις αφού αναγκάστηκαν οι άνθρωποι του Θεού για πολλούς λόγους να συμβιβαστούν με το σύστημα του κόσμου. Δυστυχώς όλοι όσοι κήρυτταν Χριστό εξάπλωναν τον χριστιανισμό με πολλές υποχωρήσεις πάνω στην υγιαίνουσα διδασκαλία και ο λόγος διότι δεν υπήρχαν πολλά περιθώρια για ολοκληρωμένες αλήθειες. Γνωρίζοντας όμως οι άνθρωποι του Θεού ότι ο Θεός έχει σχέδιο το οποίο τον καθορισμένο καιρό θα εκπληρώσει, αρκέστηκαν και ήταν χαρούμενοι και με το ότι ο Χριστός κηρύττονταν και ότι οι άνθρωποι τον αγαπούσαν και τον μετέδιδαν ο ένας στον άλλον (όσο το επέτρεπε το πνευματικό επίπεδο της εποχής φυσικά) μοιράζοντας αγάπη ο ένας στον άλλον. Μάλιστα η πρώτη χριστιανική εκκλησία είχε φθάσει στο σημείο να έχει τα πάντα κοινά. Για την εξάπλωση του χριστιανισμού κάλυπταν πολλές φορές με τα κηρύγματά τους την αλήθεια ακόμη και όσοι την γνώριζαν θέλοντας να μην δημιουργήσουν αρνητικές εντυπώσεις και σύγχυση αφού το πνευματικό επίπεδο των ανθρώπων δεν μπορούσε να καταλάβει το ολοκληρωμένο θέλημα του Θεού. Έτσι έπεφταν οι άνθρωποι του Θεού σε πολλά εκούσια ή ακούσια λάθη τα οποία σιγά-σιγά, με την πάροδο του χρόνου πολλαπλασιάστηκαν αφού βύθισαν τον χριστιανικό κόσμο σε εξωγραφικές επιδιώξεις σε σημείο ώστε να ζητούν οι άνθρωποι του Θεού ακόμα και πρωτοκαθεδρίες με αθέμιτους πολλές φορές τρόπους επιβάλλοντας στη συνέχεια συγκεκριμένο δογματικό τρόπο λατρείας τον οποίον όποιος δεν υιοθετούσε γίνονταν αμέσως αποσυνάγωγος. Δυστυχώς, με αυτά, έφυγαν όλοι από την αγάπη και χάραξαν ως θέλημα Θεού πάρα πολλά εντάλματα ανθρώπων τα οποία με την πάροδο των χρόνων έβγαλαν τον άνθρωπο και από τη ζωή αφού δεν έχουμε ζωή, έβγαλαν τον άνθρωπο και από την αλήθεια αφού δεν ξέρουμε ποια είναι η αλήθεια, ποια είναι η βάση της, δεν ξέρουμε ότι είναι ο Χριστός, ότι είναι η ζωή, ότι είναι η αγάπη μεταξύ μας ή και αν τα ξέρουμε δεν μπορούμε να τα καταλάβουμε ώστε να βάλουμε όλες τις δυνάμεις μας για να τα φέρουμε στη ζωή μας, έβγαλαν τον άνθρωπο γενικότερα από τις αρχές του Πατέρα-Θεού.

Σήμερα όμως αδέλφια μου, ζούμε μέσω της Φωνής Θεού μια νέα τάξη πραγμάτων και μεταρρυθμίσεων πνευματικών και ο λόγος διότι όλοι εμείς ζούμε στην γενιά όπου οι επαγγελίες θα λάβουν χώρα αφού το πλήρωμα του χρόνου ήρθε. Εμείς όλοι θα στηρίξουμε τον πνευματικό μας αγώνα σαν Φωνή Θεού στην λογική του Θεού, του Χριστού μας με στόχο και σκοπό να γίνει η λογική του Θεού και δική μας λογική.

Αν σήμερα είχαμε σε μια παρέα όλους τους πνευματικούς άνδρες (από ολόκληρη την παγκόσμια ιστορία) οι οποίοι υπηρέτησαν τον Θεό ανά τους αιώνες και ανάμεσα σ’ αυτούς είχαμε και τον Κύριό μας αν θέλαμε να κάνουμε μια ερώτηση θα την κάναμε κατευθείαν στον Κύριο και σίγουρα κανένας δεν θα ήθελε να συμπληρώσει κάτι ή κανένας δεν θα ήθελε να πει την ελάχιστη γνώμη μπροστά στον Θεό. Με αυτή τη λογική και πάνω σε αυτή τη λογική του Κυρίου μας θα πρέπει να συντονίσουμε εαυτούς σήμερα, πάνω στα τέσσερα Ευαγγέλια του Χριστού. Να διαβάζουμε αυτά τα Ευαγγέλια μέρα και νύχτα ώστε να καταλάβουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού, ποιο είναι το πνεύμα του Θεού διότι υπάρχουν πολλά πνεύματα στον κόσμο ένα όμως είναι αυτό που ζωοποιεί, ώστε η ολοκληρωμένη αλήθεια μέσα από τον Λόγο του Θεού να έλθει στη ζωή όλων μας. Νομίζω ότι αυτό αποτελεί τον πιο σύντομο τρόπο επιστροφής του ανθρωπίνου γένους στην αρχική του κοιτίδα, στην χαμένη πατρίδα, στην αλήθεια, στη ζωή.

Με αυτή την αλλαγή, στάση πνευματικής ζωής δεν αποκλείουμε το καθαρό πνευματικό κομμάτι το οποίο ειπώθηκε, δόθηκε διά Πνεύματος Αγίου μέσα από σκεύη εκλογής —αλλά για να καταλάβουμε ποιο είναι το καθαρό γιατί υπήρχαν και πολλά ανθρώπινα θα πρέπει να καταλάβουμε πρώτα ποιο είναι το πνεύμα του Θεού ώστε να καταλάβουμε μετέπειτα και πού αλλού υπάρχει ο Θεός, πού ο Θεός μίλησε διά Πνεύματος Αγίου — αφού αυτό που ειπώθηκε από σκεύη εκλογής αυξάνει την καθολική αγάπη, τη ζωή την άφθαρτη, την αλήθεια του Πατέρα μας να το υιοθετούμε. Έτσι θα γίνουν οι πάντες, αφού είναι και γραφικό, διδακτοί Θεού.

Aιώνες τώρα υπάρχει χριστιανισμός αλλά ο άνθρωπος έχει χάσει την αξία που εξαρχής του έδωσε ο Θεός, η ζωή του δηλαδή στηρίζεται σε εξωγραφικούς παράγοντες όπως το υλικό στοιχείο, όπως τα φάρμακα ή τα χρήματα αν αυτά χαθούν οι κοινωνίες αυτές θα αποδιοργανωθούν, θα καταστραφούν, θα συγχυστούν, θα δαιμονιστούν, θα απολεσθούν.  Σύμφωνα με τον νέο τρόπο ζωής όλοι οι εν Κυρίω ζώντες θα εργάζονται με στόχο και σκοπό να υπηρετήσουν την αγάπη, την αλήθεια και τη ζωή, εν αντιθέσει σήμερα με εκείνους που υπηρετούν το αγαθό όμως με πολλά εντάλματα ανθρώπων τα οποία δημιουργούν χωρισμό.

Είναι ισχυρό κίνητρο η αναγέννηση ενός ανθρώπου ή πολλών. Η αληθινή αναγέννηση, όχι κουβέντες πνευματικές από το πρωί μέχρι το βράδυ για να δείξουμε ότι τάχα κάτι ξέρουμε.  Για να  συντελεστεί η αναγέννηση μέσα μας θα πρέπει νυχθημερόν να ζούμε στον χώρο του Θεού, στο αγιαστήριο του Θεού. Εκεί μέσα να αναπτύξουμε τον Θεό ώστε ο νου μας να γίνει ο νους του Χριστού ώστε το πνευματικό επίπεδο του κάθε ανθρώπου να γίνει θεϊκό.

Όταν λείπει ο Χριστός ο άνθρωπος μέσα του φλέγεται, καίγεται ολόκληρος. Όταν όμως έρθει ο Χριστός έρχεται η ειρήνη μέσα του. Ο άνθρωπος γίνεται ώριμος, με πνεύμα Θεού. Ο  άνθρωπος  γίνεται  εικόνα του Θεού του αοράτου. Όταν έρθει ο Χριστός έρχεται η αγάπη, έρχεται η χαρά, έρχεται η σοφία, έρχεται ο Θεός και κατοικεί μέσα στον άνθρωπο. Κάνει το σώμα του κατοικητήριο ώστε μέσα στον άνθρωπο να λειτουργεί ο ίδιος ο Θεός. Πνεύμα ο Θεός, και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν.

Ο Θεός  όπου δει αγάπη αμέσως έρχεται και αγκαλιάζει τον άνθρωπο και του χορηγεί περισσότερη αγάπη (η αγάπη δίνει αγάπη), περισσότερη σοφία, περισσότερη ζωή. Το πνεύμα του Θεού όταν μπει μέσα στον άνθρωπο, με μέτρο στην αρχή και έπειτα χωρίς μέτρο, κάνει τον άνθρωπο ένα ηφαίστειο αφού τον ζωοποιεί, του εξασφαλίζει την υγεία και σιγά-σιγά τον φτάνει στο να καταργήσει την φθορά, τον θάνατο.

Θα πρέπει σήμερα ο καθένας μας καθώς και όλοι μαζί αφού είδαμε τι είναι ο Θεός και τι θέλει να μας δώσει να κάνουμε βεβαία την κλήση την οποίαν σήμερα λάβαμε διά Πνεύματος Αγίου — δεν είναι τυχαίο το κάλεσμα που λάβαμε — ώστε να ξεκινήσουμε αγώνα πνευματικό. Η πάλη έγκειται στο να παλέψουμε και να συντρίψουμε τον έτερο κακό εαυτό μας, μέχρι να νικήσουμε υπομονή και επιμονή. Η σπουδή μας θα συνεχίζεται μέσα στο αγιαστήριο που καλούμεθα να ζήσουμε μέχρι να πεθάνει καθετί αρνητικό το οποίο σήμερα ζει μέσα μας και φέρνει τον διχασμό, τον χωρισμό, επιβάλλει τον θάνατο και κάνει την αμαρτία να βρίσκει πρόσφορο έδαφος, μέχρι δηλαδή ό,τι δεν είναι του Θεού να φύγει, να εξαφανιστεί, να μην υπάρχει ούτε σαν σκέψη μέσα μας.

Νομίζω ότι ήρθε η ώρα και θα πρέπει σιγά-σιγά να αρχίσουμε να μπαίνουμε στο βαθύ νόημα του Ευαγγελίου του Θεού ώστε να αρχίσουν να εκπληρώνονται σε εμάς οι επαγγελίες αυτού διότι είναι απολύτως βέβαιο ότι ο καιρός είναι εγγύς-εγγύτατα διά όλους τους ανθρώπους, δίκαιους και αμαρτωλούς. Οι άνθρωποι οι οποίοι υπηρετούν την αμαρτία αργά ή γρήγορα οδηγούνται σε αδιέξοδο. Δεν θα κερδίσουμε τίποτα από μια ξερή, φιλοσοφική γνώση αν δεν αφιερωθούμε. Οι άνθρωποι όμως που υπηρετούν τον Θεό, που αφιερώνονται αυτοί και ελευθερώνονται από αδυναμίες και τους είναι φυσική κατάσταση μετά να υπηρετούν το αγαθό, γίνονται αυτάγαθοι, δεν κάνουν προσπάθεια γιατί το υπηρετούν για χρόνια.

Έχουμε μιλήσει για την αφιέρωση του Κυρίου όπως χρειάζεται και τώρα η αφιέρωση η δική μας. Δεν μπορεί κάποιος να μας πάρει στα σοβαρά, ούτε Θεός, ούτε άγγελος, ούτε άνθρωπος εάν δεν γίνουμε αυτάγαθοι, πηγή αγαθότητας και ζωής και ο μόνος τρόπος είναι να βομβαρδίσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο με το πνεύμα του Θεού.