1 ΟΙ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΑ ΙΣΧΥΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Αν ο Χριστός ζήσει μέσα μας θα είμαστε εκ του φυσικού οι ίδιοι άνθρωποι το πρωί, το βράδυ, το απόγευμα, όλο το εικοσιτετράωρο, κάθε μέρα. Αυτό θα φανερώνει την ολοκληρωμένη εκπαίδευση μας, θα φανερώνει ότι παρακολουθούμε τα μαθήματα του Χριστού και ότι συμμετέχουμε στην ζωή του. Αυτή η στάση ζωής φανερώνει ότι είμαι Χριστιανός , ότι ο Χριστός ζει μέσα μου. Αν τώρα λέμε: στις δέκα θα διαβάσω, μετά στις δώδεκα θα διαβάσω, μετά στις πέντε, στα πενήντα, ή στα εξήντα κλπ. αυτό φανερώνει ότι ίσως να γίνω Χριστιανός, αλλά όχι άνθρωπος του Θεού, με ιδιότητες Θεού. Όσοι σκέφτονται έτσι, τότε αυτοί οι άνθρωποι ομοιάζουν με τους Ισραηλίτες οι οποίοι έκαναν κύκλους και ποτέ δεν έπαιρναν απόφαση να αντιμετωπίσουν τους εχθρούς τους και να φτάσουν στην γη της επαγγελίας. Πάμε τώρα να δούμε πότε ανήκουμε στο φαίνεσθαι Χριστιανοί. Αυτό θα το καταλάβουμε όταν συνέχεια αλλάζουμε στάση ζωής. Πως, είναι απλό να το καταλάβουμε: στις οκτώ το πρωί γελάμε, στις δέκα κλαίμε, στις δώδεκα είμαστε θυμωμένοι, στις τρεις κρίνουμε, στις πέντε λέμε ψέματα, στις οκτώ μας είπαν ένα αστείο και πάλι γελάμε, και ούτω καθεξής. Αυτό φανερώνει ότι ανήκουμε στο φαίνεσθαι Χριστιανοί. Στο φαίνεσθαι ανήκει και αυτός που προσπαθεί να φτιάξει την ζωή του καλύτερη στηριζόμενος σε άνθρωπο του κόσμου. Δεν εννοώ τον πνευματικά καλλιεργημένο άνθρωπο- σε αυτόν να στηρίζεται- εννοώ σε άνθρωπο που δεν έχει αρχές , συνείδηση και πνεύμα Χριστού . Στο φαίνεσθαι ανήκουν και όλοι όσοι έχουν το θάρρος στα χρήματα. Δηλαδή, έχουν χρήματα και όλα πάνε καλά λένε δόξα τον Θεό, δεν εχουν χρήματα δεν πάνε τα πράγματα καλά, που είσαι Θεέ! Τα χρήματα, ο υλικός πλούτος είναι καλός, η διαχείριση παίζει ρόλο, καθώς και η όποια εξάρτηση σε αυτά.
Το φαίνεσθαι Χριστιανός υπάρχει παντού - δεν θυμάστε που οι Γραμματείς και οι Φαρισσαίοι φαίνονταν άνθρωποι του Θεού, αλλά όταν ήρθε ο Υιός του Θεού, όχι μόνο δεν τον γνώρισαν, αλλά και τον σταύρωσαν; Εμείς τώρα που ανήκουμε, είμαστε οι άνθρωποι του Θεού, θα γίνουμε, ή θα φαινόμαστε! Ο καθένας εύκολα μπορεί να δει, να γνωρίσει, να καταλάβει, αρκεί να κοινωνεί σε καθημερινή βάση τον Λόγο του Θεού, ο οποίος διέπεται από την σοφία αυτού, και την διδασκαλία της Φωνής Θεού. Σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για όλους τους ανθρώπους να εισέλθουν στην ζωή του Χριστού, σήμερα μπορούμε να εγκαταλείψουμε το φαίνεσθαι, το θα γίνουμε και να φτάσουμε στο είμαι άνθρωπος του Θεού.
Αδέλφια μου, η σκηνή του μαρτυρίου ήταν χωρισμένη σε τρία μέρη: το πρώτο ήταν η αυλή γύρω από τον ναό, το δεύτερο ήταν μέσα στον ναό και το τρίτο ήταν τα Άγια των Αγίων, όπου εκεί βρίσκονταν η σκηνή του μαρτυρίου. Σε αυτή έμπαινε μόνο ο ιερέας του Θεού μέχρι χτες. Σήμερα ο Χριστός με την σταυρική του θυσία και το μέγα έλεος που χάρισε σε όλους τους ανθρώπους, έγινε αιτία ώστε να γκρεμιστεί καθε μεσότοιχο που μας χώριζε από τα Άγια των Αγίων, και με μια ειλικρινή μετάνοια δυνάμεθα να βρεθούμε εκεί.
Ας μην πιστεύουμε στο ψέμα το οποίο αιώνες καθορίζουν οι άλλοι στην ζωή μας , ότι τάχα για να γίνεις του Θεού, πρέπει να σε οδηγεί ο πνευματικός. Ήρθε η ώρα να γίνουμε όλοι πνευματικοί και μεταξύ μας όλοι φίλοι. Πιστεύω όλοι να το επιδιώξουμε και να θέσουμε μέσα από την ελεύθερη βούληση μας τον εαυτό μας στην υπηρεσία του Χριστού, στο θέλημα του Θεού.
Να θέσουμε σε ενέργεια όλες μας τις δυνάμεις ώστε να βρεθούμε κοντά στον Θεό, και να μείνουμε μαζί του στον αιώνα τον άπαντα. Ο Θεός έχει την δική του συχνότητα. Άς στρέψουμε την δική μας κεραία προς την δική του κατεύθυνση ώστε να σπουδάζουμε και να συμμετέχουμε στην δική του δόξα, μέσω της δικής του σοφίας.
Αδέλφια μου είναι απλά τα πράγματα αρκεί να έλθουμε εις εαυτόν. Τα απλά είναι : ΑΊωαν. 5,3 « αὕτη γάρ ἐστιν ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ,ἵνα τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηρῶμεν· καὶ αἱ ἐντολαὶ αὐτοῦ βαρεῖαι οὐκ εἰσίν ». Πολλά γραφικά στοιχεία φανερώνουν ότι μπορούμε να γίνουμε άνθρωποι του Θεού και ο λόγος διότι σήμερα ήρθε το πλήρωμα του χρόνου αλλά υπάρχουν και οι προϋποθέσεις αφού όλη η σοφία του Θεού είναι σήμερα δεδομένη και χαρίζεται υπό της φωνής Θεού δωρεάν σε όλους. Αμήν.
Αδέλφια μου, σήμερα πολλοί μιλάνε για τον Θεό. Αν δεν αναγεννηθούμε, να ξέρουμε ότι και δίπλα μας να ζει ο Θεός, εμείς δεν θα τον γνωρίσουμε και μάλιστα θα του συστήνουμε με έντονο τρόπο ποιό το σωστό, ποιό το λάθος, και αν μας καλεί σε κάτι άλλο, εμείς θα λέμε είσαι αιρετικός, αυτά που λες δεν είναι του Θεού. Αν ο Θεός αδέρφια μου αποφάσιζε να έρθει στον κόσμο σήμερα, με όλα αυτά τα στερεότυπα που έχουμε, θα του λέγαμε, εμείς καλά είμασταν, τι ήθελες και ήρθες, και ότι όλα αυτά που λες δεν είναι του Θεού. Μάλιστα η απόφαση μας για να μην αποδιοργανώσει το έθνος - αφού θα καταργούσε καθε αρχή και εξουσία, αφού ο Θεός μας θέλει όλους φίλους- θα ήταν να τον σκοτώσουμε πνευματικά, με το να μην του επιτρέπουμε να έχει καμμία συμμετοχή στην ζωή μας, αποκαλώντας τον αιρετικό. Και αν δεν συμμορφώνονταν θα βρίσκαμε έναν τρόπο να τον βάλουμε φυλακή. Αδέρφια μου αν δεν αναγεννηθούμε, ποτέ δεν θα επιτρέψουμε την παραχώρηση του δικού μας εγώ, στην διαχείριση του Θεού με το καθολικό εμείς. Αμήν.
Αδέλφια μου αγαπημένα γνωρίζουμε ὅτι « πᾶν τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ Θεοῦ νικᾷ τὸν κόσμον· καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ νίκη ἡ νικήσασα τὸν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν ». Α Ιω. 5,5 « τίς ἐστιν ὁ νικῶν τὸν κόσμον εἰ μὴ ὁ πιστεύων ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ;»Αδέρφια μου ας γίνουμε αγάπη, ας γίνουμε διαφορετικοί μέσα από την σοφία του Θεού. Αυτό ανήκει στην σοφία Θεού αφού η διαφορετικότητα κάνει την αγάπη επίκαιρη ,ουσιαστική, αληθινή. Αμήν.
Κάλεσμα υπό του Θεού: Η ύπαρξη διαφορετικών διδασκαλιών ανήκει στη σοφία του Θεού και ο λόγος, διότι όταν γίνει κάλεσμα να καθίσουν οι πάντες στο δείπνο της αγάπης μόνο τότε θα φανεί ποιοί δεν εργάστηκαν συνειδητά, αφού θα παραμένουν χωρισμένοι με κρίσεις, επικρίσεις, καταλαλιές κ.λπ..
Η ελευθερία που χάρισε ο Θεός στον άνθρωπο τον έκανε να αντιτάσσεται ακόμα και στη λογική του Θεού, στην αγάπη, η οποία είναι η μεγαλύτερη αρετή αφού αυτή τα πάντα στέγει, με αποτέλεσμα ο φανατισμός αυτός αιώνες τώρα να συνεχίζεται ώστε αυτός να σταυρώνει την αγάπη, τον Θεό, αφού γκρεμίζει την βάση της ζωής που είναι η ενότητα.
Αν εννοήσουμε ότι ο Θεός σήμερα μας καλεί να μας διακατέχει η αγάπη προς τον Θεό και τον αδελφό, θα ζήσουμε είναι γραφικό, εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις. Οποιαδήποτε θρησκεία ή θεωρία μας χωρίζει από την αγάπη και μας επιβάλλει στη ζωή μας, την δική της δογματική αλήθεια η λογική, δεν ανήκει στη σοφία του Θεού. Με τη λογική αυτή γινόμαστε όργανα του σατανά και δυστυχώς με τα λόγια μας και τα έργα μας συνεχιστές της σταύρωσης του Χριστού, αφού καταδικάζουμε τους πάντες. Όποιος εργάζεται με φανατισμό δογματίζοντας την διδασκαλία του δεν γνωρίζει τον Θεό και δεν μπορεί να γίνει μέτοχος της δόξης αυτού. Εξάλλου , ο ίδιος ο Κύριος φανέρωσε, μην κρίνετε ίνα μην κριθήτε τις είσαι συ όστις κρίνης αλλότριον οικέτη εις τον ίδιο κύριο ίσταται ή πίπτει, συ τι;
Μία φορά ρώτησαν τον Κύριο, Κύριε κάποιος κηρύττει όπως εσύ, του είπαμε να έλθει κοντά μας και δεν μας ακολούθησε. Ο Χριστός με σοφία απάντησε, όστις δεν είναι καθ ημών είναι υπέρ ημών. Συμπέρασμα: να μην κρίνουμε κανέναν μέχρι ο Θεός να αποδώσει δικαιοσύνη, αλλά ούτε και μετά. Διότι όλοι ζούμε κάτω απο τη χάρη.
Η Φωνή Θεού φανερώνει ολοκληρωμένο το Ευαγγέλιο του Χριστού. Πολλοί άνθρωποι έζησαν αποκαλύψεις υπό του Θεού και κέρδισαν την συμπάθεια των ανθρώπων, όμως εγκατέλειψαν την αποστολή τους διότι είδαν ότι η σοφία του Θεού θα τους φέρει σε αντίθεση με το κοινωνικό σύστημα, το οποίο δεν αντιλαμβάνεται το θέλημα του Θεού και θα δεχτούν διωγμό ή αποστροφή. Έτσι εγκατέλειψαν την μεγάλη δόξα να γίνουν το πρόσωπο του Θεού στις κοινωνίες. Η Φωνή Θεού είναι έτοιμη με την δύναμη και την χάρη του Θεού να μην εγκαταλείψει τις αρχές της ώστε να λάβουν χώρα τα γεγραμμένα. Αμήν.
Κάλεσμα υπό του Θεού: Ο Θεός σήμερα μιλάει σε όλους εμάς διά Πνεύματος Αγίου. Θα πρέπει διά της πίστεως σε αυτόν τον Θεό να μην απιστούμε αλλά, να πράττουμε όπως έπραξε ο Αβραάμ έναντι του Θεού. Αν και ήταν περασμένης ηλικίας, ενδυναμώθηκε και εγέννησε υιό. Η πίστη κανει την διαφορά και αυτή φέρνει το θαύμα στην ζωή μας. Έτσι και εμείς, οποιαδήποτε και αν είναι η ηλικία μας, ας μην απιστούμε στο κάλεσμα το οποίο λάβαμε διά Πνεύματος Αγίου, ούτε να διστάζουμε στις αποκαλύψεις που ο Θεός δίνει διά Πνεύματος Αγίου στην Φωνή Θεού και στα τέκνα αυτής. Υπάρχουν πολλές σειρήνες που θέλουν να μας βγάλουν από τις επιδιώξεις μας, εμείς όμως να κλείνουμε τα αυτιά μας στις σειρήνες αυτές και στα εντάλματα των ανθρώπων και με όλη μας την δύναμη να επιδιώκουμε τα γεγραμμένα, ώστε να λάβουν χώρα στην ζωή μας.
Κάλεσμα υπό του Θεού: Το κάλεσμα του Χριστού είναι η μετάνοια. Αν δεν μετανοήσουμε ο διάβολος θα είναι ο διαχειριστής στην ζωή μας και αυτός όποτε θέλει θα μας κάνει να νιώθουμε ξένοι στο ίδιο μας το σώμα, μή γένοιτο.
Κατοικία διαβόλου: Θέλω να σας πληροφορήσω ότι ο διάβολος δεν είναι κάποιος με κέρατα ή κόκκινα μάτια. Ο διάβολος έχει στοιχεία τα οποία είναι η ζήλια, το ψέμα, ο εγωισμός, η κρίση, η πονηρία, ο φόβος, ο θυμός, η στενοχώρια, η υλοφροσύνη, η άγνοια του λόγου του Θεού, καθώς, περιαυτολογία, έπαινος του περιβάλλοντος, ευθιξία, παράπονο, προπέτεια, δικαιολογία κ.λπ.Πολλοί νομίζουν ότι ο διάβολος δεν υπάρχει σε αυτούς, ποιος δεν έχει λοιπόν μέσα του λεγεώνες διότι το καθένα από αυτά τα στοιχεία έχει πολλά παράγωγα; Είναι πολλοί που φαίνονται ειρηνικοί, εξυπηρετικοί, χαμογελαστοί και μέσα τους βράζει το λάθος ,η αμαρτία. Κύριος λοιπόν ή κυρία δεν είναι αυτός που φοράει γραβάτα εξωτερικά ενώ μέσα του ζει στο βούρκο της αμαρτίας αλλά αυτός που έχει μέσα του τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, τους καρπούς, τα σημεία, τον ύμνο της αγάπης. Ο Κύριος λεγόταν Κύριος, διότι δια των στοιχείων του Πατέρα του, κυριαρχούσε του πονηρού, ο οποίος δεν μπορούσε να εισέλθει μέσα του κατ΄’ ελάχιστον. Αν θέλουμε να είμεθα κύριοι να έχουμε τα στοιχεία του Κυρίου μας στην ζωή μας. Θέλω να ξέρετε ότι όταν κάποιος έχει ένα μεγάλο δαιμόνιο βγαίνει και έξω του και έτσι βλέποντάς το μπορούμε να το αποφύγουμε. Να προσέξουμε, εδώ χρειάζεται η διάκριση πνευμάτων ώστε να συλλαμβάνουμε αυτόν που έχει δισεκατομμύρια τιθασευμένα μικρούλια δαιμονιάκια μέσα του ενώ έξω είναι με το χαμόγελο στα χείλη. Τα οποία δαιμόνια με την κατάλληλη ευκαιρία τα εκτοξεύει προς πάσα κατεύθυνση κάνοντας τους πάντες να απορούν και να λένε, μα αυτός ήτο ένας πολύ καλός και πολύ ήσυχος ανθρωπος.
Σήμερα ο κόσμος στηρίζεται στα χρήματα. Φανταστείτε όταν οι απαιτήσεις των ανθρώπων μεγαλώσουν και οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτές, δηλαδή δεν θα έχουν να πληρώσουν μισθούς, συντάξεις, τι θα συμβεί. Αν στηρίζονταν όμως στον Χριστό δεν θα συνέβαινε τίποτε διότι οι μαθητές του Χριστού έχουν αγάπη κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Προσοχή, μετάνοια, υπομονή, αγώνας, αναγέννηση. Γένοιτο Αμήν.
Κενώνουμε εαυτό: Ο Χριστός ήταν Θεός, όμως, εκκένωσε τον εαυτό του γενόμενος θυσία ευάρεστη στον Θεό και στους συνανθρώπους του. Το φρόνημα του Χριστού ήτο να υπηρετήσει τον ανθρωπο. Ουκ ήλθεν διακονηθήναι αλλά διακονήσαι και δούναι την ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών. Αυτή είναι η πραγματική ταπείνωση. Να είσαι Θεός, να είσαι ανώτερο ον, να είσαι γεμάτος ουρανόδρομη σοφία και με αγάπη να συμμετέχεις στην αναγέννηση των συνανθρώπων σου διακατεχόμενος από σοφία Θεού, υπομονή και επιμονή, κενώνοντας τον εαυτό σου μπροστά στο θέλημα του Θεού δίνοντας μέσω του λόγου σου καινούργια ερεθίσματα στη ζωή τους, τα οποία θα τους κάνουν να υπερβούν την δική τους λογική και να ενεργοποιήσουν μέσα τους, τους ήδη υπάρχοντες μηχανισμούς της ζωής. Μέγα παράδειγμα το οποίο θα πρέπει να υιοθετήσουμε και να αναπτύξουμε στον εαυτό μας, αν θέλουμε να εργαζόμαστε τα του Θεού και να είμαστε ευάρεστοι στον Πατέρα μας Θεό. Κενώνουμε λοιπόν τον εαυτό μας έναντι της πολυποίκιλης σοφίας του Θεού εγκαταλείποντας την δική μας γνώμη, την δική μας λογική, τα προσωπικά μας συμφέροντα, τις προσωπικές μας φιλοδοξίες, τα προσωπικά μας θέλω και αναπτυσσόμεθα στο θέλημα του Θεού. Όταν κενώσουμε τον εαυτό μας και πιστέψουμε στο Ευαγγέλιο του Χριστού, το οποίο είναι το Ευαγγέλιο της βασιλείας, θα το καταλάβουμε, διότι θα γίνουμε φως οικών ανέσπερο το οποίο θα φωτίζει τη ζωή πολλών ανθρώπων. Αυτή την καινούργια ουρανόδρομη σοφία του Θεού, η οποία εξασφαλίζει αναγέννηση, υγεία, χαρά, πληρότητα πνεύματος, ευφορία, δυνάμεις, χαρίσματα, σημεία, ιδιότητες να εντάξουμε στη ζωή μας.
Κυματιζόμενοι και περιφερόμενοι με πάντα άνεμον: Το φυσικό κύμα δεν ξέρουμε από πού ξεκινά και που τελειώνει, είναι απρόβλεπτο. Έτσι είναι και ο άνθρωπος ο οποίος δεν έχει γνωρίσει την ουσιαστική διδασκαλία του Χριστού και δεν συμμετέχει στους αγώνες αυτού διά της συμβουλής και νουθεσίας του. Έτσι, αντλώντας σοφία από το μεταπτωτικό σύστημα του κόσμου γίνεται δίγνωμος σε όλα τα ερεθίσματα. Φυσική συνέπεια να γίνεται κύμα απρόβλεπτο το οποίο δεν μπορούμε να ελέγξουμε διότι δεν ξέρουμε που θα ξεσπάσει και προς ποια κατεύθυνση θα στραφεί.
Ο Χριστός δεν θέλει ζητιάνους. Ο Χριστός δεν θέλει χλιαρούς, ή ζεστός ή ψυχρός λέει, στην μέση θα σε εξεμέσω. Ο Χριστός δεν θέλει μετοχή στην αμαρτία, δεν ζητά το κατ΄εικόνα και ομοίωση, ζητά το άγιοι γίνεσθε καθώς εγώ άγιος ειμί. Αν είμαστε του Χριστού θα επιμείνουμε πάνω στην σοφία του και τότε θα επενδυθούμε της απείρου κάλους δόξης του.
Αδέρφια μου για να ζήσουμε τον Θεό, για να ζήσουμε ως φίλοι με τον Θεό και μεταξύ μας θα κάνουμε ένα πείραμα, ώστε να δούμε αν σήμερα το ανθρώπινο γένος ζει την αλήθεια ή το ψέμα, αλλά και ποιό είναι το συμφέρον του ανθρώπινου γένους ώστε αυτό να έχει μέλλον αιώνιο, δημιουργικό, πνευματικό, θεϊκό. Ξεκινάμε. Πρώτον ας καλέσουμε δέκα μητέρες για ένα πείραμα πνευματικό από δέκα διαφορετικά έθνη, με διαφορετικές θρησκείες, οι οποίες σε μια εβδομάδα πλησιάζει ο καιρός να γεννήσουν. Θα γεννήσουν δέκα παιδάκια, μέχρι να γεννήσουν, τις φιλοξενούμε στην ίδια κλινική. Η κάθε μια έχει την δική της θρησκεία, την δική της πατρίδα, τον δικό της Θεό, την δική της παράδοση, την δική της γλώσσα κλπ. Το πείραμα έχει ως εξής: όταν γεννηθούν τα παιδιά να αλλάξουν μητέρες. Δηλαδή αν μια μητερα είναι Καθολική, το παιδί θα το πάρει μια Μουσουλμάνα, εάν το άλλο παιδί που θα γεννηθεί ,η μητέρα του είναι Ορθόδοξη, θα το δώσουμε σε μια Καθολική μητέρα, της Μουσουλμάνας θα το δώσουμε σε μια Βουδίστρια μητέρα κλπ. τυχαία αναφέρω που θα πάει κάθε παιδί . Θα παρατηρήσουμε μετά πέντε- δέκα χρόνια ότι τα παιδιά θα πιστεύουν για μητέρα αυτή που είναι σήμερα μαζί τους, για θρησκεία αυτή που έχει η κάθε μητέρα, για γλώσσα θα μιλούν αυτήν που τώρα μιλάει η ψεύτικη μητέρα. Καθώς μεγαλώνουν, θα δούμε των φανατισμό να επισκιάζει την ζωή τους με βάση την πατρίδα που ζουν, το έθνος που έχουν, τον Θεό που γνώρισαν στη ζωή τους. Ο φανατισμός θα δημιουργηθεί από τους δάσκαλους των εθνών, τους πνευματικούς που διαχειρίζονται την όποια θρησκεία των κρατών που σήμερα βρίσκονται, οι οποίοι θα διδάξουν τα παιδιά στα σχολεία την ιστορία, την θρησκεία του έθνους τους κλπ.. Δεν είναι κακό να διδάξουν κάτι τέτοιο στα παιδιά, απλώς, διδάσκουν και επικροτούν γεγονότα τα οποία δεν έλαβαν χώρα μέσα από επίγνωση ώστε να τα διέπει αγάπη, η οποία στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο φίλο και εχθρό, αλλά γεγονότα τα οποία έλαβαν χώρα στη ζωή των ανθρώπων, των λαών ,των εθνών, από την αμαρτία η οποία αθόρυβα, με βάση το υλικό στοιχείο, την θρησκεία, τα συμφέροντα αναπτύχθηκε σε κάθε έθνος και κατ΄επέκταση σε όλο τον κόσμο, αφού οι άνθρωποι φανατίζονται με αόριστα πράγματα και όχι με ουσιαστικά όπως η αγάπη μεταξύ των, η ειρήνη, η ζωή, η υγεία, η παιδεία, κλπ. Δυστυχώς, όλοι οι υπεύθυνοι των κρατών κάνουν σαν τα κοκόρια και ο λόγος για να μην χάσουν έστω και έναν άνθρωπο που σκέφτεται ή θα σκεφτεί κάτι διαφορετικό από αυτό το οποίο θέλουν να υπηρετεί, το οποίο δεν φεύγει καθόλου από το δικό τους συμφέρον. Εδώ πάει η παραβολή του αμπελώνα όπου οι εργάτες τον ήθελαν δικό τους και σκότωσαν ακόμα και τον Υιό του Θεού, τον Υιό του ιδιοκτήτη. Αν κάποιος συλλάβει τον Θεό, την αγάπη, την δικαιοσύνη και τα υπηρετήσει αυτά, γίνεται αμέσως αποσυνάγωγος. Μάλιστα σχεδόν όλοι όσοι έχουν εξουσία στον κόσμο, δυστυχώς θεωρούν τον κόσμο κοτέτσι και άλλον κόκορα δεν θέλουν ανάμεσά τους. Γέμισε ο κόσμος κοκόρια και κοτέτσια. Ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε! Δεν είμαστε τίποτα απ τα δυο. Είμαστε όλοι παιδιά Θεού. Μην γινόμαστε κοκόρια εκμεταλλευόμενοι την άγνοια των συνανθρώπων μας ώστε να θέλουμε να τους πείσουμε ότι θα πρέπει να ανήκουν στο κοτέτσι το δικό μας. Μήν επιτρέπουμε άλλο να μας νουθετούν άνθρωποι οι οποίοι μας χωρίζουν, μας φανατίζουν, μας επιβάλλουν ότι είναι άνθρωποι του Θεού και μας στρέφουν κατά του οποιουδήποτε αδερφού, φίλου ή εχθρού, διότι όταν τα παιδιά μεγαλώνουν με αυτό τον τρόπο οι εχθροί τους θα είναι οι πραγματικές τους μητέρες. Αν τα εννοήσουμε όλα αυτά θα αλλάξουμε στάση ζωής, και ο λόγος διότι, δεν υπάρχουν πραγματικές μητέρες, πραγματικά παιδιά, όλοι είμαστε παιδιά Θεού. Δεν υπάρχουν δικές μας μητέρες, ή ξένες μητέρες, δεν υπάρχουν δικά μας παιδιά, ή ξένα παιδιά, υπάρχουν μόνο μητέρες και μόνο παιδιά. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι και όλοι έχουν έναν πατέρα, έναν δημιουργό, ένα Θεό και ας τον ονομάζει ο καθένας όπως θέλει. Το παν είναι ο Θεός του να μην υποκινεί τον όποιο πόλεμο, ο οποίος εμφανίζεται στην σκέψη, στα λόγια, στα έργα και καταλήγει στα όπλα. Όλοι θα πρέπει να ξέρουν παγκόσμια την δικαιοσύνη του Θεού, η οποία πάντα προσφέρει. Δεν υπάρχει δικός μας Θεός και ξένος Θεός, δεν μπορεί να υπάρχουν πολλοί θεοί, ένας είναι ο Θεός, αυτός που εκδηλώνει την αγάπη! Σε κάθε έθνος, όποιος απεσταλμένος, δεν μιλάει για αγάπη, έχει φύγει από την αλήθεια, από την ζωή, και υπηρετεί το ψέμα. Όλοι οι άνθρωποι θα πρέπει να μεγαλώνουν μέσα στην αγάπη. Κατόπιν με την σοφία και την επιστήμη, να ταξιδέψουν στα βάθη των αιώνων. Αυτά τα στοιχεία καλούμαστε να υπηρετήσουμε σήμερα. Αυτά τα στοιχεία θα πρέπει να επισκιάσουν όλους τους λαούς, αυτό που αιώνες δεν μπόρεσαν οι άνθρωποι να φέρουν στη ζωή τους ενώ το συλλάμβαναν, ήρθε η ώρα, ο Θεός, δια πνεύματος Αγίου, να το υλοποιήσει μέσω της Φωνής Θεού, η οποία κηρύττει δημόσια το Ευαγγέλιο του Χριστού, τις δικές Του επιδιώξεις. Εξάλλου, σε όποιο έθνος και να πάμε, όλοι γνωρίζουν -ιδιαίτερα τα Χριστιανικά έθνη- ότι Θεός σημαίνει εξέλιξη, αναγέννηση, αγάπη, ειρήνη, δικαιοσύνη, χαρά, ζωή άφθαρτη. Ένας είναι ο Θεός, η αγάπη. Αυτήν να ξεκινήσουμε να εντάξουμε συνειδητά στην ζωή μας, και να μην απελπιζόμαστε εάν δεν αυξάνει με γρήγορους ρυθμούς. Σε λίγα χρόνια η αγάπη του Χριστού θα σαρώσει σαν τυφώνας όλον τον πλανήτη και θα διμιουργήσει τον λαό του Θεού, την οικογένεια του Θεού. Η ιστορία δυστυχώς όλων των λαών, αφού η ανθρωπότητα διαπαιδαγωγούνταν, είναι μια αλήθεια. Όμως διέπεται από το λάθος, αφού επικροτεί και διδάσκει τις περισότερες φορές τις νέες γενιές, τα εγκλήματα μεταξύ των ανθρώπων. Παρ όλα αυτά αφού υπάρχει, δεν θα πρέπει να συστήνεται ως το καλύτερο που συνέβη στον όποιο λαό, αλλά όλοι οι ιθύνοντες των λαών να την φανερώνουν ως γεγονότα τα οποία θα πρέπει να αποφύγει ο άνθρωπος, γενικότερα το ανθρώπινο γένος. Η ιστορία η οποία θα πρέπει να κοσμεί το μέλλον των ανθρώπων θα πρέπει από εδώ και στο εξής να διέπεται από σοφία Θεού. Αν όλα τα χριστιανικά έθνη πιστεύουν στον Θεό θα πρέπει να κάνουν καινούργια αρχή, και αν οι υπέυθυνοι των θρησκειών έχουν πολλά να χωρίσουν ακόμα, μπορούν οι άνθρωποι που αποτελούν τα έθνη, να ξεκινήσουν να εφαρμόζουν τον νόμο του Θεού, με πρώτη εντολή, στις μεταξύ μας σχέσεις ως τέκνα Θεού, το, ούτε το «μωρέ» να μην πεις τον αδερφό. Αυτό αφήνει να εννοηθεί ότι ο Θεός θα γίνει δικός μας, όταν η αγάπη μεταξύ μας έχει σαν βάση την υπακοή στις εντολές Του. Η ιστορία του κόσμου, η κακή ιστορία, ομοιάζει με έναν, ο οποίος ξεκίνησε να πιεί ένα ποτήρι κρασί αλλά άδειασε ένα βαρέλι, και μετά άρχισε να σκοτώνει όποιον έβρισκε μπροστά του. Πως είναι δυνατόν το μεθύσι αυτό να κρατάει ακόμα, ποιός μας ποτίζει μέρα νύχτα ψέμα, ποιός μας κρατάει μεθυσμένους; Είναι απλό. Όλοι όσοι ,δυστυχώς, κάνουν τους αντί Θεού στην γη. Κοιτάζω στην τηλεόραση τα όπλα που έχουν οι λαοί και ευλογούν όλοι, πως είναι δυνατόν σήμερα, δυο χιλιάδες χρόνια μετά την θυσία του Χριστού, εμείς , ενώ λέμε οτι τον αγαπάμε τον Θεό, ενώ έχουμε τον ίδιο Θεό, ιδιαίτερα τα χριστιανικά έθνη, να ζούμε με αυτή την ακατάλληλη λογική μεταξύ μας!
Πως είναι δυνατόν τον Χριστό μας να τον έχουμε κάνει θεατρική παράσταση και κάθε χρόνο σε όλα τα έθνη να παίζεται το ίδιο έργο, και κάτω από το τραπέζι ο ένας να κρίνει τον άλλον, ο ένας να εκμεταλλεύεται τον άλλον, ο ένας να αδικεί τον άλλον ! Πως είναι δυνατόν το 2014 να τονίζουμε τον δικό μας Θεό. Δεν είναι ο Θεός όλου του κόσμου; Πως είναι δυνατόν ενώ λέμε ότι είμαστε Χριστιανοί, να μην έχουμε αληθινή αγάπη μεταξύ μας! Πως είναι δυνατόν για να ζήσει ένας άνθρωπος σε οποιοδήποτε κράτος να θέλει για ένα κομμάτι ψωμί, έναν σωρό από βεβαιώσεις, να χρειάζεται να δίνει εδώ κι εκεί αναφορά και πολλά άλλα.. Όλο αυτό το σύστημα έχει δημιουργηθεί διότι οι άνθρωποι δεν γνώρισαν τον Χριστό , δεν πίστεψαν στον Θεό . Πόσο οπισθοδρομικοί είμαστε, πόσο μακριά απο τον Χριστό είμαστε! Αν κοιτάξει ο καθένας τον εαυτό του θα δει τι συμβαίνει μέσα του, ο καθένας μας, δυστυχώς, είμαστε βουτηγμένοι στο ψέμα, στην κρίση, στα συμφέροντα, στις πονηρίες, κλπ. Τι θέλω να πω : ότι όλοι οι άνθρωποι έπεσαν σε μια παγίδα την οποία θέλουν κάποιοι, να αυξάνουν για δικό τους όφελος. Με το παράδειγμα αυτό, μητέρες και παιδιά , ανακαλύπτουμε ότι όλοι είμαστε μίμοι και θα μιμηθούμε πράγματα τα οποία οι άλλοι μας έβαλαν μέσα μας και εμείς μέσα απο την άγνοια μας πιστέψαμε ως την μόνη αλήθεια. Το ψέμα έγινε δυστυχώς αλήθεια. Δυστυχώς τα συμφέροντα καθόρισαν τον δικό μας Θεό στις κοινωνίες : Χριστιανό Ορθoδοξo, Καθολικό, Μουσουλμάνο, Ινδό, Βούδα, Ευαγγελικό κλπ. Μήπως θα ήταν συμφέρον των ανθρώπων να εγκαταλείψουν το ψέμα που τους χωρίζει το οποίο ανέπτυξαν άλλοι μέσα μας, για μας και να ακολουθήσουμε τον εσωτερικό μας αληθινό, δικό μας δρόμο, ή κόσμο, ο οποίος μας καλεί να γίνουμε αγάπη , να έχουμε ενότητα , να μοιράσουμε δίκαια το υλικό στοιχείο, αλλά και το πνευματικό, να βγάλουμε όλους όσους εμπορεύονται την άγνοια μας για δικά τους συμφέροντα, μπας και καταφέρουμε και δούμε άσπρη μέρα. Είμαι σίγουρος πως αυτό το καταλαβαίνουν εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο. Ας γίνουμε αγάπη μεταξύ μας! Πιστεύω ότι ήρθε η ώρα, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να δημιουργηθεί στον κόσμο η οικογένεια του Θεού, η οποία με την βοήθεια του Θεού θα αλλάξει τον κόσμο, ώστε να γίνει ο κόσμος χαρά, ειρήνη, αγάπη, ζωή άφθαρτη, αφού η συνύπαρξη αυτή θα μας οδηγήσει να ζήσουμε. Ο Χριστός δεν έφερε στην γη δόγματα, ο Χριστός έφερε ουράνιο πολίτευμα, το οποίο εμπεριέχει το ουράνιο σύνταγμα. Ο Χριστός δεν είχε δόγμα, δεν έφερε εντάλματα, δεν ήταν Θεός ενός έθνους, ήταν Θεός όλων των ανθρώπων. Είναι ο Χριστός το μόνο παράδειγμα προς μίμηση, δεν δημιούργησε εκκλησίες, ειδικότερα χωρισμένες, οι οποίες στο όνομα του Χριστού ευλογούν τα όπλα και τους ανθρώπους ώστε να σκοτώσουν μάνες και παιδια. Ο Χριστός είπε αγαπάτε τους εχθρούς, ευλογείτε όσους σας καταρρώνται , ευεργετείτε όσους σας βλάπτουν. Δεν είπε απλώς να μην αμαρτάνουμε ο Χριστός . Είπε, ούτε ρακά να μην λέμε τον συνάνθρωπο, καθώς, ούτε καν να επιθυμήσεις πράγματα τα οποία δεν μπορείς να υπηρετείς άνθρωπε σωστά -ή να διαχειριστείς σωστά , αλλά και δεν σου ανήκουν- όπως ο ίδιος ο Θεός. Καλή είναι η επιθυμία όταν έχει στόχο και σκοπό να γίνεις άνθρωπος του Θεού, αλλά είναι κακή όταν χρησιμοποιείς το δικό Του όνομα επί ματαίω, αποβλέποντας σε δικά σου συμφέροντα. Πολλοί σήμερα καυχώνται για τον Χριστιανισμό, ότι εξαπλώνεται. Συμφωνώ. Όμως τι αλλάζει στον κόσμο; Απολύτως τίποτα! Τα ίδια στοιχεία διέπουν όλους τους λαούς, και τα ίδια στοιχεία υπηρετούν όλοι οι άνθρωποι : το ψέμα, την κρίση, την πονηρία, τον εγωισμό . Δεν μπορώ να καταλάβω για τoν Χριστό της γραφής μιλάνε σήμερα οι Χριστιανοί, ή για κάποιον άλλλον που τον έκαναν στα μέτρα τους! Ο Χριστός είναι συγκεκριμμένος. Εμείς γιατί είμαστε τόσο αόριστοι αλλά και επιπόλαιοι, γιατί όλοι μέρα- νύχτα κρίνουμε τον Θεό του άλλου; Ο Χριστός μίλησε συγκεκριμμένα, για το που ευλογείται ο Θεός, αλλά και το πώς ευλογείται ο Θεός. Σήμερα οι άνθρωποι λένε : εν εκκλησίες ευλογείται ο Θεός, έξω από την όποια εκκλησία δεν υπάρχει Θεός. Ο ίδιος ο Χριστός συναντήθηκε με μια γυναίκα σε ένα πηγάδι μετά από ένα μικρό διάλογο , είπε η γυναίκα :- Ξέρω κύριε, ότι στον ναό στο Ισραήλ ευλογείται ο Θεός, ο Χριστός απάντησε: « Ιδού έρχεται ώρα και ήδη είναι ότε οι αληθινοί προσκυνηταί θέλουσι προσκυνήσει τον Θεό εν πνεύματι και αληθεία », σε άλλο σημείο, « δεν χρειάζεται να ψάχνουμε τον Θεό έξω από εμάς αλλά μέσα σε εμάς ». Γιατί να ζητάμε τον Θεό έξω από μας αφού αυτός ζει μέσα μας; Είμαστε όλοι φίλοι, μεταξύ μας, ουδείς αρχηγός, ο Χριστός τόνισε: « μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ καθηγητής, ὁ Χριστός . Σεις πάντες αδελφοί έστε» . Θα μου πει κάποιος, μα ο Θεός χρησιμοποίησε τον απ. Παύλο ο οποίος ξεκίνησε πνευματικό έργο στο οποίο δημιουργούσε κατ΄οίκον εκκλησίες στις οποίες έθετε διάκονους, πρεσβύτερους κλπ.. Συμφωνώ. Όμως ας αναρωτηθεί κάποιος, ο Θεός ήθελε αυτό ή συνέβη διότι η αγάπη του είναι μεγάλη και παρ΄΄ολο που τον σταύρωσαν δεν θύμωσε με τον άνθρωπο, αλλά ξεκίνησε νέα προσπάθεια, να μπορέσει μέσα από τις εκκλησίες ή τον θρισκευτικό δογματισμό, ή την όποια διαπαιδαγώγηση, η οποία διμιουργήθηκε από τον λάθος τρόπο διαχείρισης του αγαθού, να αναγεννήσει τον άνθρωπο! Εγώ πιστεύω ότι η αγάπη Του βρίσκει τρόπους και επινοεί συστήματα σωτηρίας, με ένα σκοπό να καταλάβει ο άνθρωπος τα αυτονόητα. Αυτά είναι: αν ο Χριστός γίνονταν αποδεκτός στο Ισραήλ, και οι άνθρωποι δεν τον σταύρωναν- τι θα γινόταν- πρώτα το Ισραήλ, και κατόπιν σιγά σιγά η κάθε χώρα, θα ζούσαν με αγάπη, χωρίς εκκλησίες, χωρίς δόγματα, χωρίς ψέμα, χωρίς εγωισμούς και ο λόγος διότι η αγάπη του Χριστού, η λογική αλλά και η φιλοσοφία του θα είχε καθορίσει μεταξύ των ανθρώπων, σύνταγμα την αγάπη, την ζωή. Αν δημιουργήσεις το σύνταγμα του κράτους σύμφωνα με τις αρχές του Θεού, του Ευαγγελίου, αυτό το κράτος δεν θα είναι παράδειγμα προς μίμηση όλων των εθνών αφού όλοι θα ζουν ευλογημένα, με αγάπη; Σήμερα αναρωτιέμαι: αφού οι χριστιανικές θρησκείες είναι νόμιμες, και όλοι επικαλούνται τον Χριστό, αν τον πιστεύουν, μήπως θα πρέπει να ενώσουν τον κόσμο, στο να θελήσουν να φέρουν τον Χριστό στη γη ; Ένα αίτημα θα πρέπει να απασχολεί σήμερα τον άνθρωπο, να έρθει ο Χριστός στη γη, διότι τα προβλήματα μας έχουν πνίξει. Ή μήπως και αυτά εντέχνως τα δημιουργούν, ώστε να μένουν οι λαοί αδύναμοι, εκμεταλλευόμενοι κάποιοι τον αμπελώνα για προσωπικά οφέλη! Αν όλο αυτό είναι αλήθεια, ας ξεκινήσουμε από σήμερα να ζούμε μέσα μας το πολίτευμα του Θεού, την αγάπη μεταξύ μας. Ο ίδιος φανέρωσε, όπου δυο και τρεις στο όνομα μου εν τω μέσω αυτών είμαι και εγώ. Μήπως αυτό είναι το συμφέρον όλων των Χριστιανών, ώστε κατόπιν η αγάπη αυτή να γίνει αποδεκτή και από όλο τον κόσμο. Μήπως όλοι όσοι επικαλούνται σήμερα τον Χριστό, δεν τον πιστεύουν, αλλά απλώς μπορούν επικαλούμενοι το όνομα του να κατέχουν άδικα τον αμπελώνα του Θεού. Μήπως εμείς πιστέψαμε στο ψέμα μερικών και γίναμε όλοι οπαδοί του όποιου θρησκευτικού δογματικού ψεύδους μέσα από την άγνοιά μας, μήπως γίναμε οπαδοί όσων εμπορεύονται την θεία χάρη, και οχι του ίδιου του Θεού. Αδέρφια μου οι δυο παγκόσμιοι πόλεμοι από την Ευρώπη ξεκίνησαν, οι Χριστιανοί μεταξύ τους στο όνομα του Θεού έφεραν τον όλεθρο σχεδόν σε όλον τον πλανήτη, ας μην αφήσουμε για το χατίρι μερικών να γίνει και ο τρίτος. Αν πιστεύουμε ότι Θεός υπάρχει , να σηκώσουμε όλοι οι λαοί τα χέρια στον ουρανό, να αφήσουμε τις απειλές μεταξύ μας, τις θρησκείες, τα πολιτικά κόμματα και ας παρακαλέσουμε όλοι με στραμμένο βλέμμα στον ουρανό, τον Θεό να στείλει τον Υιό Του ως κυβερνήτη όλων των λαών. Μέχρι τότε ας σπουδάζουμε όλοι τον νέο τρόπο ζωής, τον οποίον καθορίζει το Ευαγγέλιο του Χριστού, στο προσωπικό μας αγιαστήριο. Όσοι αδιαφορούν να συνδιαλέγονται με τον ζώντα Θεό, γίνονται αιτία και μετέχουν στην όποια αποδιοργάνωση του κόσμου, του ανθρώπου, αλλά και των ίδιων. Αυτοί που δεν το θέλουν είναι όλοι αυτοί που δημιούργησαν τον κόσμο αυτόν που βλέπουμε και έβαλαν όλους τους ανθρώπους να τρέχουν για ένα κομμάτι ψωμί για λίγη ευτυχία ! Όλοι όσοι καταλαβαίνουν τι λέω, καταλαβαίνουν ότι ήρθε η ώρα να ξεκινήσουμε αγώνα αφιερώνοντας περισσότερο χρόνο πάνω στην δική Του σοφία, ώστε όλα στην ζωή τους να γίνουν θεϊκά. Το ότι ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, τούτο σημαίνει ότι αλλάζουν όλα στην ζωή όλων όσους ο Θεός κάλεσε, και ο λόγος, διότι, μέσω της φωνής Θεού, η αγάπη τους μεγαλώνει, αφού αγκαλιάζουν σήμερα τα παιδιά της φωνής Θεού, φίλους, αδελφούς, εχθρούς. Τα παιδιά της φωνής Θεού, δεν βλέπουν ταμπέλες αλλά παντού αδερφούς. Δεύτερον, η πτωχεία που μας διέκρινε μέχρι χθες, στον τρόπο που προσπαθούσαμε να γνωρίσουμε τον Θεό, αλλάζει , αφού μέσα στο αγιαστήριο που έχουν καλεστεί να ζουν τα παιδιά της φωνής Θεού, όλοι εμείς, ο Θεός αρχίζει να ζει μέσα μας, και η σοφία του Θεού γίνεται στην ζωή των παιδιών της φωνής Θεού ενυπόστατη. Στο αγιαστήριο κατανοούμε ότι πριν, η σοφία μας ήταν μωρία, αφού με μικρότητες πνευματικές προσπαθούσαμε να βάλουμε τους αδερφούς σε σειρά, ενώ εμείς είμασταν ξέφραγο αμπέλι. Για να βάλεις τους άλλους σε σειρά θα πρέπει να μπεις εσύ. Αδέλφια μου μπροστά στην πανσοφία του Θεού, γνωρίζουμε λίγα, παρ΄ολο όμως που σήμερα μπορεί να φαίνεται μικρή η σοφία των ανθρώπων του Θεού, εν συγκρίσει με την άπειρη σοφία του Θεού, είναι όμως απολύτως βέβαιον ότι είναι πολύ μεγαλύτερη η σοφία των παιδιών που ζουν στην φωνή Θεού, απ΄αυτή που σήμερα διακατέχει και εργάζεται ο κόσμος, και ο λόγος, διότι υπηρετούν τα παιδιά του Θεού, την αγάπη, την άφθαρτη ζωή, την ζώσα πίστη, την ανεκλάλητη χαρά. Είναι γραφικό ότι το μωρό του Θεού είναι σοφότερο των ανθρώπων. Αδέλφια μου με αμείωτη ένταση, θα πρέπει να εμμένουμε στο αγαθό αλλά και εμείς να αλλάζουμε, ώστε να φτάσουμε στο στόχο μας. Κάθε φορά που θα πιστεύουμε ότι αυτή είναι η μόνη σωστή σκέψη, ότι είναι του Θεού, θα την παρουσιάζουμε με αγάπη, διότι ο Θεός έχει πολλούς τρόπους να σώσει, να εξελίξει, να αναγεννήσει τον άνθρωπο. Ποτέ δε θα είμαστε σίγουροι ότι εμείς ξέρουμε το σωστό, ειδικότερα αν οι σκέψεις μας, μας βγάζουν από την αγάπη. Η αναγέννηση γεννά πολλές σκέψεις, αυτό ανήκει στην σοφία του Θεού. Η μεγαλύτερη αιτία της διαφορετικής σκέψης πάνω στις αρχές του Θεού, είναι το χρονικό ή πνευματικό μας επίπεδο. Πολλές λοιπόν σκέψεις γεννά η αναγέννηση. Όταν έρθει η ώρα να γίνει συνάντηση μεταξύ μας, πάντα με αγαθές προθέσεις θα συνδιαλεγόμαστε, και δεν θα κρίνουμε επιπόλαια για τον τρόπο που σκέφτεται ο αδελφός μας. Άλλωστε ο Θεός, δεν κρίνει από τις σκέψεις έναν ή πολλούς ανθρώπους, αλλά από τις προθέσεις, από την καρδιά του. Εξάλλου όλος ο Χριστιανικός κόσμος γνωρίζει την λογική του Θεού, ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλλέτω. Αδέλφια μου όταν κρίνουμε, ο Θεός από σύμμαχος μας γίνεται εχθρός μας, αλλάζει ο Θεός στρατόπεδο όταν βλέπει εωσφορική στάση, είναι και αυτό γραφικό, ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται ταπεινοίς δε δίδωσιν χάριν.