Τί ἐστί το Άγιο Πνεύμα
Το Πνεύμα το Άγιο, είναι εκ του Πατρός πορευόμενο και μάλιστα του έχει δώσει αξία, το οποίο αξίωμα είναι το εξής: «πᾶσα ἁμαρτία καὶ βλασφημία ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις, ἡ δὲ τοῦ Πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις· καὶ ὃς ἐὰν εἴπῃ λόγον κατὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, ἀφεθήσεται αὐτῷ· ὃς δ᾿ ἂν εἴπῃ κατὰ τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου, οὐκ ἀφεθήσεται αὐτῷ οὔτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι.» (Ματθ. 12:31-32). Το Πνεύμα το Άγιο, είναι ο υπηρέτης της θεότητας, είναι ο εργολάβος και αυτό αποδεικνύεται εκ του εξής γεγονότος: όταν ένας άνθρωπος μετανοήσει ειλικρινά και πιστέψει στον Χριστό, το Πνεύμα το Άγιο έχει την ιδιότητα, να τον παραλάβει και να καλλιεργήσει μέσα του τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος, τα χαρίσματα και τα σημεία. Οι καρποί είναι εννέα: «ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πρᾳότης και ἐγκράτεια», τα χαρίσματα είναι επτά: «καὶ ἀναπαύσεται ἐπ᾿ αὐτὸν πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, πνεῦμα σοφίας καὶ συνέσεως, πνεῦμα βουλῆς καὶ ἰσχύος, πνεῦμα γνώσεως καὶ εὐσεβείας· ἐμπλήσει αὐτὸν πνεῦμα φόβου Θεοῦ.» (Ησ.11:2-3), τα σημεία είναι πέντε: «ἐν τῷ ὀνόματί μου δαιμόνια ἐκβαλοῦσι· γλώσσαις λαλήσουσι καιναῖς· ὄφεις ἀροῦσι· κἂν θανάσιμόν τι πίωσιν, οὐ μὴ αὐτοὺς βλάψει· ἐπὶ ἀῤῥώστους χεῖρας ἐπιθήσουσι, καὶ καλῶς ἕξουσιν.» (Μαρκ. 16:17-18). Όλα αυτά το Πνεύμα το Άγιο τα καλλιεργεί στον άνθρωπο αυτόν, που έχει μετανοήσει ειλικρινά και τα διανέμει εις αυτόν ανάλογα την περίπτωση, την κατάσταση που υπάρχει στη ζωή του ή την αποστολή του. Εις όλην του τη ζωή τα διανέμει όλα αυτά στον άνθρωπο που μετανόησε, προς δόξα Θεού και σωτήρια του κόσμου, μέχρι να τον φέρει τον άνθρωπο αυτόν εις την θέωση, στην περίπτωση όμως που ο ίδιος ο άνθρωπος το επιθυμεί αυτό ειλικρινά. Ο Θεός δεν μπαίνει στην ζωή κάποιου, αν ο ίδιος δεν θέλει, είναι πολύ πολύ διακριτικός. Εξάλλου είναι και πολλοί άνθρωποι που θέλουν λίγο τον Θεό, ο Θεός αυτό το σέβεται και ευλογεί τον άνθρωπο, όσο αυτός θέλει. Ένα άλλο τώρα που πολλές φορές μάς εμποδίζει στην σχέση μας με τον Θεό. Ο άνθρωπος συνέχεια αμφιβάλλει, δυσπιστεί, ο λόγος είναι, διότι ο άνθρωπος είναι επηρεασμένος και δελεαζόμενος από το υλικό στοιχείο. Αυτό του κλέβει την παράσταση, με φυσική συνέπεια να τον ξεχνά τον Θεό για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Όταν τώρα ένας βρεθεί σε μια δύσκολη θέση, ασθένεια δύσκολη, τότε θυμάται τον Θεό, θυμάται τα μοναστήρια, θυμάται τα Ευαγγέλια, τις εκκλησίες, τις προσευχές κλπ. Όμως δεν ξέρω, πόσοι θα ξαναέχουν δεύτερη ευκαιρία. Για να έχουν δεύτερη ευκαιρία, θα χρειαστεί να έχουν και μια αληθινή απόφαση για αφιέρωση, για εργασία, για μετάνοια, για αναγέννηση και φυσικά και αποστολή. Με όλα αυτά καταλαβαίνουμε, ότι το Πνεύμα το Άγιο είναι ο χαρακτήρας του αυτός, ώστε να είναι υπηρέτης, εργολάβος του Θεού αλλά και του ανθρώπου. Το Πνεύμα το Άγιο είναι ο σχεδιαστής της θεότητας στην γη. Εν ολίγοις, η πρώτη εμπειρία μας για τον Θεό είναι, ότι ο Θεός είναι σιωπή, δεύτερον είναι λόγος και τρίτον ο Θεός έχει κίνηση, έργο, δημιουργεί σε σημείο να δημιουργεί και να χαρίζει την ζωή εκ του μηδενός στα πάντα, λογικά και άλογα όντα. Μάλιστα έχει και την δυνατότητα να τα ζωοποιεί όλα. Ειδικά τον άνθρωπο που είναι λογικό όν. Λογικό ον σημαίνει, αυτό που εξελίσσεται αλλά και έχει την ικανότητα να νομοθετείται από τον Θεό. Σήμερα όλοι γνωρίζουμε, ότι πάνω στον πλανήτη, μόνο ο άνθρωπος είναι λογικό όν, γιατί εξελίσσεται. Μάλιστα αυτό το Άγιο Πνεύμα, ζωοποιεί, συντηρεί αλλά και ευλογεί και όλη την δημιουργία με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τώρα στην έρευνα που κάνουμε, έχουμε το δικαίωμα να ρωτήσουμε, «ποια θα είναι η εργασία του κάθε προσώπου εις την δημιουργία του κόσμου;». Ο Πατέρας είναι η σιωπή, δίνει δυνάμεις και στον Υιό και στο Πνεύμα το Άγιο. Ο Πατέρας θα φτιάξει το σχέδιο της δημιουργίας, ο Υιός θα το παραλάβει και διά του Λόγου θα το φανερώσει. Το Άγιο Πνεύμα, το σχέδιο αυτό θα το αναπτύξει, θα το διαυγάσει, θα το διαμορφώσει και τελευταία θα το εκτελέσει. Όσοι θέλουν, μπορούν να συμμετέχουν σε αυτή την αναγέννηση, όσοι θέλουν, μπορούν να εξελιχθούν και να γίνουν μέρος του Θεού, παιδιά του Θεού. Αμήν με αγάπη Χριστού Θωμάς.