Η εξωγραφική σκέψη ενός ανθρώπου


 

o    Η εξωγραφική σκέψη ενός ανθρώπου δημιουργεί την ιδέα προς έναν στόχο αφού εκδηλωθεί και πιστευθεί από τον ίδιο ανεξάρτητα από το αν πηγάζει από συμφέροντα ή προσωπικές φιλοδοξίες όταν την εκδηλώσει σε άλλους ανθρώπους τότε γίνεται λόγος και αυτός έπειτα γίνεται ένταλμα ανθρώπων. Διά της τεκνογονίας γίνεται τρόπος ζωής αφού ο ένας το μεταβιβάζει στον άλλον. Κατόπιν γίνεται έθιμο, μετά γίνεται θρησκεία, μετά απειλή. Τελευταία γίνεται συνείδηση, συνήθεια, δευτέρα φύση στη ζωή μας και τελικά γίνεται νόμος που λειτουργεί για εμάς χωρίς εμείς να το επιθυμούμε. Έτσι έρχεται η φθορά και ο θάνατος αφού η λογική μας έγινε άλογη λογική. Ο Απ. Παύλος έλεγε, βλέπω δε έτερον νόμον εν τοις μέλεσί μου αντιστρατευόμενον τω νόμω του νοός μου και αιχμαλωτίζοντά με εν τω νόμω της αμαρτίας (Ρωμαίους 7:23). Η αφιέρωση στο να ποιούμε το θέλημα του Θεού καθαρίζει την ιδέα, την αμαρτία, την ακαθαρσία που κληρονομήσαμε ώστε να γίνουμε διά του Χριστού πηγή ζωής με συνήθειες πνευματικές, χριστοκεντρικές οι οποίες μας ζωοποιούν, μας ελευθερώνουν και μας καθιστούν τέκνα Θεού. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.

 

o    Η αδιαφορία και η περιφρόνηση της αμαρτίας είναι η μόνη σωστή οδός για να αναπτύξουμε το θέλημα του Θεού στη ζωή μας. Ο τρόπος; Να εντρυφούμε αδιάλειπτα πάνω σε μια υγιαίνουσα διδασκαλία. Έτσι θα καταφέρουμε να ιδρύσουμε την βασιλεία του Θεού μέσα μας και με το άψογο παράδειγμά μας και γύρω μας. Η Φωνή Θεού μερίμνησε γι’ αυτό: http://foni-tom.blogspot.com/. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν. 

 

o    Ο Θεός έθεσε μέσα μας στόχους οι οποίοι διακατέχονται από πιστεύω και επιδιώξεις πνευματικές και οι οποίοι καταργούν τον φυσικό θάνατο. Ο δρόμος που θα διανύσουμε για τους στόχους έχει την μεγαλύτερη σημασία διότι η διαδρομή θα μας εξασφαλίσει αυτούς τους στόχους και θα μας εξασφαλίσει την θέωση. Ο δρόμος έχει μεγάλη σημασία, σε αυτόν θα συναντήσουμε τον Θεό. Έτσι θα δούμε τον στόχο. Αμήν.

 

o    Η δόξα του Θεού θα ανατείλει σε εμάς όταν η κρυφή ζωή μας γίνει θέλημα Θεού το οποίο θα αναπτύσσουμε κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. 

 

o    Για να νικήσουμε την φθορά και τον θάνατο χρειάζεται να κοινωνούμε αδιάλειπτα την σοφία του Θεού. Η συνεχόμενη νουθεσία του κτιστού (ανθρώπου) από τον άκτιστο (Θεό) δημιουργούν νέο τρόπο ζωής ο οποίος καταργεί τον φυσικό θάνατο.

 

o    Αν θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, να αλλάξουμε τον εαυτό μας διά του Χριστού.

 

o    Πολλοί λένε, θέλω να σου εμπιστευθώ ένα μυστικό αλλά μην το πεις σε κανέναν. Αφού το μυστικό δεν μπορούμε να το διαφυλάξουμε εμείς μην περιμένουμε να το φυλάξουν οι άλλοι για εμάς. Να γνωρίζουμε ότι από την ώρα που θα το πούμε θα το μάθει ο κόσμος όλος. Όσο το κρατάμε για τον εαυτό μας το εξουσιάζουμε όταν το πούμε, αυτό θα μας εξουσιάσει.

 

o    Ο άνθρωπος του Θεού σε μια περίπτωση θυμώνει: Όταν οι συνάνθρωποί του, του κλέβουν τον χρόνο με ανθρώπινα εντάλματα, με μικρότητες, με κουτσομπολιά, με κρίσεις, με επικρίσεις, με καταλαλιές κ.λπ.. Πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος του Θεού να νιώθει καλά με τους ανθρώπους που ασχολούνται με τον διάβολο και όχι με το θέλημα του Θεού!!

 

o    Όταν κάποιος δεν έχει Θεό θέλει συνέχεια να μιλάει, να εξηγεί, να διαπληκτίζεται με όλους τους συνανθρώπους του επιδεικνύοντας εις αυτούς τις δήθεν πνευματικές απόψεις του και πολλές φορές, επιβάλλοντας αυτές. Εν αντιθέσει με τον αναγεννημένο άνθρωπο ο οποίος μιλάει με την σιωπή του, με την ζωή του, με το παράδειγμά του, με την έμπρακτη αγάπη, όχι των λόγων αλλά των έργων, όπως σοφία Θεού και εφαρμογή των όσων λέει. Αμήν. 

 

o    Όταν είκοσι άνθρωποι δημιουργούνε πνευματική παρέα και οι δεκαεννέα ασχολούνται με εντάλματα ανθρώπων αποφεύγοντας να προβούν σε ενέργειες αφιέρωσης, κινδυνεύουμε αν είμαστε ο εικοστός να πέσουμε και εμείς στην παγίδα να ασχολούμεθα με εντάλματα ανθρώπων, με τύπους, με θρησκείες κ.λπ.. Καλύτερα μόνος με αξίες πνευματικές και θεόπνευστους προβληματισμούς παρά με χίλιους οι οποίοι δεν εισέρχονται στα βαθιά νοήματα του Ευαγγελίου. Να μην φοβηθούμε την αναγέννηση. Την μοναξιά να φοβηθούμε την αμαρτία, την ημιμάθεια, την άγνοια, τα υφιστάμενα στερεότυπα. Αμήν. 

 

o    Η μωρία πάντα προπορεύεται του θελήματος του Θεού, ο λόγος διότι είναι θέλημα Θεού, σοφία Θεού να ιδρυθεί πρώτα η βασιλεία του σκότους παντού και αφού οι άνθρωποι ζήσουν στο σκοτάδι τότε να αποζητήσουν το φως του Χριστού. Σήμερα το σκοτάδι επισκιάζει, με το χρηματοοικονομικό σύστημα που δημιούργησαν οι λίγοι, όλους τους ανθρώπους διότι στήριξαν την ζωή τους οι άνθρωποι στην ύλη (χρήμα). Αυτό το σκοτάδι είναι ο πειρασμός ο οποίος μέλλει να πειράξει όλους τους κατοίκους της γης. Ο λόγος διότι απεστάτησαν οι άνθρωποι από τον ζώντα Θεό. Ας κάνουμε υπομονή διότι θα έρθει το φως του Χριστού. Όσο πιο μεγάλο το σκοτάδι τόσο πιο πολύ θα λάμψει το φως του Χριστού. Για να ιδρυθεί η βασιλεία του Θεού θα πρέπει πρώτα να προδοθεί ο άνθρωπος από το παρόν δαιμονισμένο σύστημα το οποίο σιγά — σιγά φτάνει στο τέρμα του. Αμήν.  

 

o    Όταν οι άνθρωποι του Θεού συναντηθούν γνωρίζουν καλά ο ένας τον άλλον διότι έχουν τον ίδιο Πατέρα Θεό, τις ίδιες επιδιώξεις, τα ίδια πιστεύω. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.

 

o    Μακάριοι είναι όσοι γνωρίσουν τον εαυτό τους διότι θα γελάσουν πολύ με την μωρία που τους διέπει την οποία στον καιρό της άγνοιας αποκαλούσαν σοφία. Δεν θα συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους συνανθρώπους μας αλλά με τον Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος. Μόνο έτσι θα αναγεννηθούμε και θα πληρωθούμε με σοφία Θεού και δυνάμεις ώστε ο Θεός και οι άνθρωποι " να μας πάρουν στα σοβαρά ".

 

o    Όταν αναπτύσσουμε στη ζωή μας την υγιαίνουσα διδασκαλία τότε όλα τα άλλα που είχαμε μέχρι χτες ως αλήθεια γίνονται αμέσως αίρεση διότι απέχουν από την αλήθεια όσο ο ουρανός από την γη. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι κηρύττουν την μεταθανάτια ζωή ενώ οι άνθρωποι του Θεού διακατεχόμενοι από ζώσα πίστη κηρύττουν τον αγιασμό, τον καθαρισμό, την αφθαρτοποίηση των σωμάτων. Η σοφία του Θεού που διακατέχει την υγιαίνουσα διδασκαλία του Χριστού υπερέχει κάθε ανθρώπινης νοήσεως διότι οδηγεί το σώμα ημών στο να γίνει ναός του Θεού όπου ο Πατέρας, ο Υιός, το Άγιο Πνεύμα θα λειτουργούν αιώνια μέσα μας. 

 

o    Οι άνθρωποι του Θεού φέρνουν αποστολή εις πέρας εκπληρώνοντας τις επαγγελίες και αλλάζοντας τον εαυτό τους και τους συνανθρώπους που ο Θεός φέρνει στη ζωή τους. Οι θρησκόληπτοι άνθρωποι έχουν μόνο επιθυμίες, ποτέ δεν προβαίνουν στην εκπλήρωση αυτών των πνευματικών επιδιώξεων και ο λόγος διότι ο κόσμος και το σύστημά του υπάρχουν στη ζωή τους εγκλωβίζοντας αυτούς σε επιδιώξεις εξωγραφικές αφού πάντα διακατέχονται από τον φόβο μήπως γίνουν αποσυνάγωγοι. Ο Θεός νουθετεί τους πάντες ώστε να προβούν όλοι οι άνθρωποι σε υπερβάσεις πνευματικές όμως δεν συνεργάζεται με όποιον φτιάχνει Θεό στα μέτρα του και εκδηλώνει φοβία στο να προβεί σε ενέργειες που τον καθιστούν υιό Θεού ή θυγατέρα Θεού.

 

o    Όσο πιο λίγοι είναι οι νευρώνες στον εγκέφαλό μας, οι οποίοι δημιουργούνται από την σοφία του Θεού και του κόσμου την οποία σοφία δεν σπουδάσαμε λόγω οκνηρίας σε καθημερινή βάση, τόσο πιο πολλές θα είναι οι σκέψεις που θα κάνουμε όταν αντιμετωπίζουμε εξωτερικά ερεθίσματα από τον μεταπτωτικό κόσμο ψάχνοντας για λύσεις. Όταν όμως έρθει η αναγέννηση, αυτή θα μας εξασφαλίσει την ησυχία στον εσωτερικό μας κόσμο. Ο λόγος διότι η αναγέννηση θα δημιουργήσει νευρώνες που θα είναι εμπλουτισμένοι, γεμάτοι σοφία Θεού η οποία σοφία θα μας εξασφαλίσει την άφθαρτη ζωή και θα λειτουργεί αυτεπάγγελτα σε εμάς καθιστώντας μας πηγή αγαθότητας διότι οι νευρώνες αυτοί θα έχουν δημιουργήσει νέο τρόπο ζωής, νέο τρόπο σκέψης ο οποίος θα υφίσταται πάνω στην σοφία του Θεού η οποία μέσα από την αφιέρωση θα δίνει απαντήσεις σε εμάς για εμάς διαφυλάσσοντας την ειρήνη του Χριστού και την άφθαρτη ζωή. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.

 

o    Το σύστημα του κόσμου το οποίο διακατέχεται από την εωσφορική αμαρτία επηρεάζει τον μη αναγεννημένο άνθρωπο. Τον αναγεννημένο άνθρωπο δεν τον επηρεάζει τίποτα διότι για αυτόν όλα συντελούν στην αναγέννησή του, στην εξέλιξή του, στην σωτηρία του και ανήκουν στην σοφία του Θεού η οποία τον οδηγεί στην υπέρβαση, στην θέωση. Για τον άνθρωπο του Θεού, τα πάντα συνεργούσι προς το αγαθόν εις τους αγαπώντας τον Θεόν (Ρωμαίους 8:28). Αμήν.

 

o    Μην δίνουμε σημασία στους ανθρώπους που μας κατηγορούν. Να γνωρίζουμε ότι αυτοί έρχονται και φεύγουν, είναι σαν τις μπόρες. Όταν δίνουμε σημασία πέφτουμε στην παγίδα να χάνουμε την ειρήνη του Χριστού. Όταν συμβαίνει αυτό τότε να τρέχουμε στο αγιαστήριο, στον Θεό ο οποίος θα μας ενισχύσει και θα μας φρουρήσει. 

 

o    Εάν κάνεις δεκαεννέα φίλους οι οποίοι δεν έχουν σκοπό να εφαρμόσουν το Ευαγγέλιο του Χριστού τότε κινδυνεύεις να γίνεις ο εικοστός. Καλύτερα να μείνουμε στο αγιαστήριο σπουδάζοντας την σοφία του Θεού μέχρι ο Θεός να δημιουργήσει στους συνανθρώπους μας προϋποθέσεις πνευματικές έλξης ως προς το θέλημα του Θεού παρά να χάνουμε τον χρόνο μας με εξωγραφικές άλογες λογικές (εντάλματα).  

 

o    Οι αιρετικοί και οι αφορισμένοι μιλάνε πάντα για πράγματα τα οποία διέπονται από σοφία μόνο που για την εποχή τους είναι αδιανόητα έτσι δέχονται αυστηρή κριτική, όμως στις μετέπειτα γενεές παίρνουν αξία. Ο Γαλιλαίος είπε ότι η γη είναι στρογγυλή και γυρίζει γύρω από τον Ήλιο και η Ιερά Εξέταση τον καταδίκασε σε θάνατο όμως σήμερα όλοι γνωρίζουμε ότι είχε δίκιο. Γι’ αυτό όταν ακούμε κάτι που δεν το καταλαβαίνουμε ας μην το καταδικάζουμε, ο χρόνος θα δείξει. Ας αφήσουμε τον χρόνο να φέρει τις αλήθειες που κρύβει. 

 

o    Όταν οι αναγεννημένοι άνθρωποι συζητούν η χαρά είναι άπειρη μεταξύ τους. Όταν οι μη αναγεννημένοι άνθρωποι συζητούν τότε γκρινιάζουν, λογομαχούν και στο τέλος οδηγούνται σε αδιέξοδο, στοιχείο που τους χωρίζει και τους οδηγεί στην μοναξιά.

 

o    Χίλιες φορές να κάνεις δικά σου λάθη παρά να ακολουθείς το σωστό των άλλων. Να γνωρίζουμε πως, ό,τι δεν γίνεται εκ πίστεως είναι αμαρτία (Ρωμαίους 14:23). 

 

o    Όταν κηρύττουμε το Ευαγγέλιο της βασιλείας να το κάνουμε για να αναγεννήσουμε και να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας και όχι για να κερδίσουμε οπαδούς.  

 

o    Οι άνθρωποι που δεν γνώρισαν τον Θεό δυστυχώς έχουν στηρίξει την ζωή τους στο υλικό στοιχείο. Αυτοί πάντα διαπληκτίζονται με τους συνανθρώπους τους. Οι άνθρωποι του Θεού μόνο με τον εαυτό τους διαπληκτίζονται και μόνο αυτόν διορθώνουν.

 

o    Χωρίς τον ελληνικό αρχαίο πολιτισμό των στωικών και λοιπών φιλοσόφων και χωρίς τον ελληνοχριστιανικό πολιτισμό ο κόσμος δεν μπορεί να επιδιώξει πνευματικούς, υπερβατικούς στόχους οι οποίοι θα τον οδηγήσουν στην θέωση εξασφαλίζοντας την άφθαρτη, αθάνατη ζωή και την μέγιστη αγάπη. Οι Έλληνες είτε το θέλουμε είτε όχι είναι διαχειριστές του πλούτου του Θεού ο οποίος πλούτος θα πρέπει να γίνει στη ζωή των Ελλήνων ο νέος τρόπος ζωής ώστε να μεταλαμπαδευτεί κατόπιν σε όλον τον πλανήτη που κατοικείται από λογικά όντα και έπειτα να μεταλαμπαδευτεί και σε όλη την κτίση. Αμήν. 

 

o    Ανά τους αιώνες τα συμφέροντα, οι προσωπικές φιλοδοξίες χώρισαν τους ανθρώπους σε έθνη, λαούς, θρησκείες κ.λπ.. Να υιοθετήσουμε όλοι μια αρχή: Όλοι είμεθα άνθρωποι οι οποίοι θα πρέπει να διαχειριζόμαστε την αγάπη μεταξύ μας και πάνω σ’ αυτή να εξελισσόμεθα. Ο Χριστός φανέρωσε να αγαπάμε τον αδελφό ως εαυτό. Ο Σωκράτης έλεγε, δεν είμαι πολίτης της Αθήνας αλλά του κόσμου. Όσοι βλέπουν με αυτά τα μάτια θα αποτελέσουν τον λαό του Θεού στο μέλλον. Αμήν.   

 

o    Ο καλύτερος τρόπος για να λύσεις τα προβλήματά σου είναι να τα αφήσεις στα χέρια του Θεού. Εσύ όμως να συνεχίζεις να σπουδάζεις την σοφία του Θεού η οποία βρίσκεται μέσα στον Λόγο του.  

 

o    Να σπουδάζουμε από όλους τους ανθρώπους και από όλους τους σοφούς του κόσμου αλλά να μην μιμηθούμε κανέναν διότι τότε θα χάσουμε την ιδιαίτερη αποστολή μας που ο Θεός ενέπνευσε μέσα μας διά Πνεύματος Αγίου.

 

o    Ο πνευματικός άνθρωπος δεν επιβάλλει την λογική του σε κανέναν. Ο μωρός κάνει τα πάντα για να τον ακούσουν οι άλλοι. Ο καλύτερος τρόπος για να αποδείξεις σε κάποιον ότι κάνει λάθος είναι να του επιτρέψεις να αναπτύξει τις ιδέες του ώστε να έρθει η μέρα που θα αντιληφθεί το λάθος του. Εμείς να συνεργαζόμεθα μόνο με ανθρώπους του αυτού πνεύματος ώστε να αποφύγουμε τον διαπληκτισμό, τα σκάνδαλα, την διαμάχη, τον εωσφορικό εγωισμό. Ο Κύριος ήξερε την αποστολή του γι’ αυτό έλεγε, όστις θέλει οπίσω μου ελθείν (Μάρκος 8:34). Ο άνθρωπος που κινείται υπό του Θεού στο να εκπληρώσει επαγγελίες οι οποίες εδόθηκαν εις αυτόν υπό του Θεού κάνει την δουλειά του εκπληρώνοντας τους στόχους του με την σοφία του Θεού η οποία του παρέχει την ταπεινοφροσύνη. Ταπεινοφροσύνη σημαίνει κενώνω τον εαυτό μου και τον παραδίδω στα χέρια του Θεού εμμένοντας και σπουδάζοντας στο αγιαστήριο την σοφία του Πατέρα Θεού. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.

 

o    Η επιθυμία γεννά την αμαρτία, η αμαρτία γεννά τον θάνατο. Η επιθυμία όταν γίνεται αμαρτία επιφέρει την πνευματική σύγχυση στον εγκέφαλό μας. Αυτό φανερώνει και αφήνει να εννοηθεί ότι απέχουμε της ειλικρινούς απόφασης που λάβαμε στο κάλεσμα του Θεού. Χρειάζεται εγρήγορση πνευματική ώστε να δημιουργηθεί νέα βάση πνευματικής εξέλιξης η οποία γκρεμίζει το κράτος του θανάτου. Ο Απ. Παύλος φανέρωσε, διά Πνεύματος Αγίου, να κάνουμε βεβαία την κλήση που λάβαμε. Η Φωνή Θεού διανέμει δωρεάν την σοφία εκείνη η οποία καταργεί την επιθυμία που φέρνει την αμαρτία η οποία κατόπιν φέρνει την φθορά και τον θάνατο. Ας εντάξουμε την Φωνή Θεού στη ζωή μας, στην σπουδή μας και ας διορθώσουμε πνευματικά ελλείποντα τα οποία θα μας εξασφαλίσουν τον νοητό παράδεισο μέσα μας και γύρω μας. Αμήν. 

 

o    Σοφία Θεού διακατέχει τον άνθρωπο εκείνο που δεν μπαίνει σε ξένα χωράφια και δεν επιθυμεί με νουθεσίες να υποχειριάσει την ζωή των συνανθρώπων του. Ο σοφός άνθρωπος νουθετεί με την ζωή του και το άψογο πνευματικό παράδειγμά του. Ο σοφός άνθρωπος νουθετεί μόνο στην περίπτωση που ερωτηθεί διαφορετικά σιωπά. Ας γίνουμε σοφοί έχοντας εμπιστοσύνη στον Θεό ο οποίος φανερώνει ότι ουδέ του θέλοντος ουδέ του τρέχοντος αλλά του ελεούντος Θεού (Ρωμαίους 9:16). Καθώς, πάσα δόσις αγαθή και πάν δώρημα τέλειον άνωθεν εστι καταβαίνον από του Πατρός των φώτων (Ιακώβου 1:17). Καθώς, χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν (Ιωάννης 15:5). Καθώς, εάν ο Κύριος δεν οικοδομήση οίκον εις μάτην κοπιάζουσιν οι οικοδομούντες αυτόν (Ψαλμοί 127:1). Αμήν. 

 

o    Όταν στην καθημερινότητα τα ερεθίσματα που δεχόμεθα από τον κόσμο επηρεάζουν την δική μας απόφαση ή λογική τότε να γνωρίζουμε ότι το πνεύμα μας είναι παιδικό. Μόνο ένα μικρό παιδί μπορείς να το κάνεις να χαρεί ή να κλάψει. Αν και στη δική μας ζωή συμβαίνει κάτι τέτοιο τότε ας επικαλεστούμε με ειλικρίνεια τον Θεό να μας σπουδάσει την δική του σοφία η οποία είναι υπεράνω κάθε ανθρώπινης νοήσεως και μας καθιστά ιδεώδεις ανθρώπους με επιδιώξεις ουρανόδρομες και πιστεύω αιώνια τα οποία δεν επιδέχονται επηρεασμό. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.   

 

o    Ο εγωιστής ομοιάζει με τον πετεινό ο οποίος φωνάζει το πρωί και χωρίς να το καταλάβει προδίδει την θέση του με φυσική συνέπεια να γίνεται εύκολη λεία για την αλεπού. Ο αναγεννημένος, οξυδερκής άνθρωπος του Θεού αντιλαμβάνεται εύκολα τον εγωισμό διότι πάντα ο άνθρωπος που διακατέχεται απ’ αυτόν χρησιμοποιεί το εγώ για να κεντρίσει το ενδιαφέρον των άλλων και να γίνει το κέντρο του κόσμου στην παρέα. Ο εγωιστής δημιουργεί αποστροφή στον Θεό και στους ανθρώπους. Ο ταπεινός δημιουργεί συνοχή γύρω του διότι όλοι τον δέχονται και τον επιθυμούν. Ας γίνουμε ταπεινοί. Αμήν. Ο Θεός γνωρίζουμε ότι, υπερηφάνοις αντιτάσσεται ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν (Ιακώβου 4:6, Πέτρου Α΄ 5:5). Καθώς, και επί τίνα επιβλέψω αλλ’ η επί τον ταπεινόν και ησύχιον και τρέμοντα τους λόγους μου (Ησαΐας 66:2). Αμήν.        

 

                           

«Καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον.» (Ματθ. 25:46). Αυτό σημαίνει, ότι ο άνθρωπος δεν τελειώνει με τον θάνατο, αλλά η ζωή συνεχίζεται και μετά από αυτόν. Η σκέψη μας, πρέπει να είναι στραμμένη στην αιώνια ζωή, γιατί «ἡμῶν γὰρ τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει,» (Φιλιπ. 3:20). Οι επίγειοι άνθρωποι, μπορεί να κυβερνώνται από δημοκρατικά ή καπιταλιστικά, σοσιαλιστικά, και μαρξιστικά συστήματα, αλλά το πολίτευμα των Χριστιανών είναι ουράνιο. Σκοπός του ανθρώπου, είναι η έφεση της αιωνίου ζωής και η μέθεξη της Βασιλείας του Θεού της οποίας «οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.». Ούτε θα υπάρχει τέλος της τελειώσεως άλλα η τελειότητα θα είναι ατέλεστη. 

                        

Νεότερη Παλαιότερη