Η εφαρμογή
του χριστιανικού τρόπου ζωής δεν επαγγέλλεται μόνο την μέλλουσα, αιώνια ζωή που
ανήκει στον μέλλοντα αιώνα, αλλά και την παρούσα σαν μια ευτυχισμένη και όμορφη
ζωή αναπτύσσοντας μέσα μας μια ομορφιά που μπορούμε να την κάνουμε μια
χαρούμενη πραγματικότητα! Ο Κύριος δίνει τον τρόπο διά του Ευαγγελίου, δίνει
και τις δυνάμεις που χρειαζόμαστε, εμείς αδελφάκια μου την ειλικρινή,
συνειδητοποιημένη προσπάθεια καλούμαστε να κάνουμε. Η συνειδητοποιημένη
προσπάθεια που ο Θεός ενέπνευσε μέσα μας διέπεται από την λογική του Θεού, η οποία
έχει ως εξής:
1. Να λέμε
αυτό που είναι απαραίτητο να πούμε.
2. Να
γνωρίζουμε ότι είναι η αλήθεια.
3. Αν
καταλαβαίνουμε ότι αυτό που θα πούμε δεν θα οικοδομήσει να το αποφεύγουμε.
4. Να
προσέχουμε το είδος των λόγων που επιτρέπουμε στον εαυτό μας να δέχεται από
τους άλλους. Αν υπάρχει κίνδυνος επηρεασμού ας είμαστε πιο προσεκτικοί και πιο
εκλεκτικοί στις παρέες μας και στις επαφές μας με τους ανθρώπους που υπάρχουν
στο φιλικό ή στο εργασιακό μας περιβάλλον.
5. Να
προσέχουμε και να ελέγχουμε τα αισθήματα που επιτρέπουμε μέσα μας να μας
κυριεύουν. Για να καλλιεργήσουμε και να μονιμοποιήσουμε την χαρά και την
αισιοδοξία θα ήταν συμφέρον μας πνευματικό να αναπτύσσουμε θετικά μηνύματα,
θετικές σκέψεις, θετικά αισθήματα.
6. Μπορούμε
τέλος να διαλέγουμε προσεκτικά τι μπαίνει στον νου μας από την τηλεόραση, τα
περιοδικά, το σινεμά, τις εφημερίδες, τα βιβλία, το διαδίκτυο κ.λπ. —τις
περισσότερες φορές δεν αποτελούν μια πηγή αλήθειας για κάποιον που επιθυμεί να
γνωρίσει τον εαυτό του και τον Θεό. Τα πάντα να δοκιμάζουμε, το καλό να
κατέχουμε. Η προστασία του νου μας ανήκει καθαρά στην πνευματική ωριμότητα την
δική μας και στην πηγή απ’ όπου αντλούμε τροφή πνευματική, απ’ όπου αντλούμε
ζωή. Εύχομαι να βρούμε κατάλληλες πηγές ζωής που να μας εξασφαλίζουν πνευματική
ισορροπία και αναγέννηση και να μην «πίνουμε» ή «τρώμε» (πνευματικά ή υλικά)
ό,τι μας προσφέρει ο κόσμος, ο κοσμικός ή ο πνευματικός. Να «τρώμε» και να
«πίνουμε» την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού η οποία είναι η σοφία του Θεού και
εκδηλώνεται μέσα στο Ευαγγέλιο του Χριστού. Γένοιτο, αμήν.
Τελικά, ο
λόγος είναι δίκοπο μαχαίρι.
Η σιωπή όμως
όταν αξιοποιείται σωστά και διακριτικά,
είναι
πολύτιμη και αναγκαία.
Ας ζητήσουμε
την βοήθεια του Θεού και ας καλλιεργούμε και τη σιωπή. Ο νους χρειάζεται
αποδείξεις για να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται. Οι αποδείξεις είναι τα έργα
μας, οι πράξεις μας και τα αποτελέσματα αυτών τα οποία συγκλίνουν στην αγάπη
προς τον Θεό και τον αδελφό. Όποιος αγαπά μόνο τον Θεό και όχι τον αδελφό, απλά
ψεύδεται και αποτελέσματα δεν θα έχει.
Η Μαργαρίτα,
μια αδελφή, έγραψε ένα ωραίο: «όταν πάμε να αλλάξουμε ένα προϊόν στο μαγαζί,
δεν μας το αλλάζει ο μαγαζάτορας αν δεν έχουμε αποδείξεις». Το ίδιο και ο νους
μας. Δεν θα αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται αν δεν δει αποδείξεις των πράξεών
μας.
Να γνωρίζουμε,
ότι και το αδιέξοδο το δικό μας αλλά και των ανθρώπων γύρω μας είναι το κατ’
εξοχήν πεδίο δράσεως του Θεού. Είναι η ευκαιρία του Θεού για να μας ελκύσει, να
μας αγκαλιάσει, να μας οδηγήσει στην σωτηρία ψυχής και σώματος.
Ζω για να
σπουδάζω την σοφία του Θεού και των ανθρώπων, ζω για να εξελίσσομαι πνευματικά,
ζω για να κάνω το θέλημα του Θεού, ζω για να καταργήσω την φθορά και τον θάνατο
από μέσα μου και γύρω μου, ζω για ιδρυθεί η βασιλεία του Θεού όπως στον ουρανό
και στη γη, ζω για να ερευνώ και να αποκωδικοποιώ όλα τα μυστήρια της
Δημιουργίας με μεγαλύτερο όλων τον Θεό και δεν ζω για να γεράσω παρατηρώντας
τον κόσμο.
Κάποτε ένας
θέλησε να επισκεφθεί έναν ξακουστό, σοφό άνθρωπο διότι η φήμη του είχε
εξαπλωθεί παντού. Αποφάσισε λοιπόν να πάει να τον βρει. Αφού ταξίδεψε μέρες,
έφτασε σε έναν έρημο τόπο. Εκεί αντίκρισε μια σκηνή. Μπαίνει μέσα και βλέπει
τον σοφό να μελετά. Κοιτάζει γύρω του, δεν υπήρχαν έπιπλα παρά μόνο λίγα
πράγματα, ένα στρώμα και πολλά βιβλία. Τον ρωτάει απορημένος, που είναι τα
έπιπλά σου; Ο σοφός του απάντησε, τα δικά σου που είναι; Εγώ, του απαντά, είμαι
περαστικός από εδώ και ο σοφός του λέει, και εγώ το ίδιο είμαι. ΑΜΗΝ.
Μακάριος
όποιος δεν έχει υποχρεώσεις κοσμικές διότι δύναται να αποκτήσει πνευματικές
Οι αναγεννημένοι
άνθρωποι δίνουν αξία στο χώρο που βρίσκονται, όποιος και αν είναι αυτός.
Όταν ο
πιστός δεν είναι χαρούμενος άνθρωπος αυτό σημαίνει ότι δεν πιστεύει στο
Ευαγγέλιο. Διότι Ευαγγέλιο θα πει, χαρούμενο μήνυμα και επομένως χριστιανοί θα
πει, χαρούμενοι άνθρωποι. Διότι, τι είδους Ευαγγέλιο είναι αυτό που δεν κάνει
χαρούμενους ανθρώπους;
Ο διάβολος
έχει θρόνο την κρίση στην οποιαδήποτε μορφή της και τα όργανα αυτού είναι όσοι
κατηγορούν.
Ένας
πνευματικά ακαλλιέργητος νους δυστυχώς γίνεται, με την πάροδο των χρόνων, λέσχη
δαιμονίων.
Ο καλύτερος
τρόπος για να αποδείξεις σε κάποιον ότι κάνει λάθος είναι να του επιτρέψεις να
αναπτύξει τις ιδέες του.
Χίλιες φορές
να κάνεις δικά σου λάθη παρά να ακολουθείς το σωστό των άλλων. ό,τι δεν γίνεται
εκ πίστεως είναι αμαρτία
Πολλοί λένε,
θέλω να σου εμπιστευθώ ένα μυστικό αλλά μην το πεις σε κανέναν. Αφού το μυστικό
δεν μπορούμε να το διαφυλάξουμε εμείς μην περιμένουμε να το φυλάξουν οι άλλοι
για εμάς. Να γνωρίζουμε ότι από την ώρα που θα το πούμε θα το μάθει ο κόσμος
όλος. Όσο το κρατάμε για τον εαυτό μας το εξουσιάζουμε όταν το πούμε, αυτό θα
μας εξουσιάσει.
Η εξωγραφική
σκέψη ενός ανθρώπου δημιουργεί την ιδέα προς έναν στόχο αφού εκδηλωθεί και
πιστευθεί από τον ίδιο ανεξάρτητα από το αν πηγάζει από συμφέροντα ή προσωπικές
φιλοδοξίες όταν την εκδηλώσει σε άλλους ανθρώπους τότε γίνεται λόγος και αυτός
έπειτα γίνεται ένταλμα ανθρώπων. Διά της τεκνογονίας γίνεται τρόπος ζωής αφού ο
ένας το μεταβιβάζει στον άλλον. Κατόπιν γίνεται έθιμο, μετά γίνεται θρησκεία,
μετά απειλή. Τελευταία γίνεται συνείδηση, συνήθεια, δευτέρα φύση στη ζωή μας
και τελικά γίνεται νόμος που λειτουργεί για εμάς χωρίς εμείς να το επιθυμούμε.
Έτσι έρχεται η φθορά και ο θάνατος αφού η λογική μας έγινε άλογη λογική. Ο Απ.
Παύλος έλεγε, βλέπω δε έτερον νόμον εν τοις μέλεσί μου αντιστρατευόμενον τω
νόμω του νοός μου και αιχμαλωτίζοντά με εν τω νόμω της αμαρτίας (Ρωμαίους
7:23). Η αφιέρωση στο να ποιούμε το θέλημα του Θεού καθαρίζει την ιδέα, την
αμαρτία, την ακαθαρσία που κληρονομήσαμε ώστε να γίνουμε διά του Χριστού πηγή
ζωής με συνήθειες πνευματικές, χριστοκεντρικές οι οποίες μας ζωοποιούν, μας
ελευθερώνουν και μας καθιστούν τέκνα Θεού. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.
Ο εγωιστής
ομοιάζει με τον πετεινό ο οποίος προδίδει την θέση του με συνέπεια να τον
βρίσκει η αλεπού και να τον καταβροχθίζει.
Για να
μπορέσουμε να δεχτούμε τις θέσεις των άλλων θα πρέπει να μην δογματίζουμε τις
δικές μας.
Όταν έχουμε
ισχυρό κίνητρο τότε δυνάμεθα να πετύχουμε στόχους που πρώτα χωρίς κίνητρο δεν
θα μπορούσαμε να διανοηθούμε. Το κίνητρο που χρειάζονται τα παιδιά που ανήκουν
στην Φωνή Θεού είναι η μεγάλη τους αγάπη στον ζώντα Θεό. Η μεγάλη αγάπη στον
Θεό και στην Φωνή Θεού είναι ισχυρό κίνητρο ώστε να τα περάσει από την αμαρτία
στην αναμαρτησία, από την ολιγοπιστία στην ζώσα πίστη, από την φθορά στην
άφθαρτη ζωή, από την μωρία στην πολυποίκιλη σοφία, από τον θάνατο στη ζωή. Τι
σημαίνει κίνητρο ισχυρό; Θα φέρω ένα παράδειγμα: Στην Αυστραλία υπάρχει ένα
φίδι το οποίο λέγεται κροταλίας. Αυτό τρέφεται με σκιουράκια που ζουν στο
υπέδαφος. Το φίδι αυτό πηγαίνει κοντά στην φωλιά τους, κρύβεται στο χώμα και
όταν βγαίνει κάποιο σκιουράκι του επιτίθεται και μετά από ένα λεπτό πεθαίνει.
Μια μέρα οι επιστήμονες παρατήρησαν κάτι που τους έκανε να απορήσουν. Βγήκε ένα
σκιουράκι από την φωλιά του, ο κροταλίας το τσίμπησε πολλές φορές μέχρι που δεν
είχε άλλο δηλητήριο να του ρίξει και αυτό δεν πέθανε. Το σκιουράκι που δεν
πέθανε παρατήρησαν ότι εκείνο το βράδυ είχε γεννήσει μικρά. Το κίνητρο αυτό του
δημιούργησε μια πρωτεΐνη η οποία λειτούργησε ως αντίδοτο στο ισχυρό δηλητήριο
του κροταλία. Αν το σκιουράκι έχει αυτή την δύναμη όταν έχει κίνητρο να παράγει
αντίδοτο διότι θέλει να ζήσει και να μεγαλώσει τα παιδιά του φανταστείτε ο
άνθρωπος όταν έχει μεγάλη αγάπη, ειλικρινή αγάπη στον ζώντα Θεό, στην ζώσα
πίστη τι θα κάνει, θα αφθαρτοποιήσει τον πλανήτη ολόκληρο! Αυτό σημαίνει να
έχουμε κίνητρο ισχυρό. Εύχομαι η αγάπη μας να είναι μεγάλη ώστε αυτή να είναι
το κίνητρο για να ανατρέψουμε τον δαιμονισμένο κόσμο που διέπεται σήμερα από
την φθορά, από τον θάνατο. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.
Ο άνθρωπος
του Θεού δεν ανήκει σε ομάδες όπου να δέχεται διαταγές, αλλά ούτε και δίνει ο
άνθρωπος του Θεού διαταγές.
Όταν
ακολουθήσουμε τον ιδεώδη Χριστό θα δημιουργήσουμε ισχυρή προσωπικότητα με αρχές
και επιδιώξεις Χριστού. Αυτό θα έχει ως επακόλουθο να αυξηθούν στη ζωή μας οι
εχθροί και οι φίλοι μας. Οι εχθροί και οι φίλοι μας είναι πάντα δίπλα μας όμως
δεν τους γνωρίζουμε απλώς νομίζουμε ότι τους γνωρίζουμε. Όταν πάρουμε θέση
Χριστού μέσα στις κοινωνίες θα αποκτήσουμε ταυτότητα και θα φανούν οι φίλοι και
οι εχθροί μας τους οποίους μέχρι χθες δεν γνωρίζαμε καλά. Αμήν.
Ο Θεός όπου
δει αγάπη εκεί κατεβαίνει και συναντά τον άνθρωπο που εκδηλώνει αυτή με έργα
και με λόγια. Μην περιμένουμε να μας δώσουν αγάπη και μην την ζητιανεύουμε.
Όταν ζητάς ή όταν ζητιανεύεις αγάπη δεν θα την χορτάσεις ποτέ διότι η αποστολή
σου δεν είναι να ζητάς αλλά να δίνεις. Αν δώσουμε, να είμεθα σίγουροι ότι θα
χορτάσουμε αγάπη.
Το ψεύτικο
αυτοείδωλο που έχουμε δημιουργήσει για τον εαυτό μας έχει γεννήσει ένα ψεύτικο
κοσμοείδωλο
Η εικόνα που
είχαμε μέχρι χτες για τον εαυτό μας και η κοσμοθεωρία που σήμερα έχει
επικρατήσει και κυριαρχεί στη ζωή όλων των ανθρώπων υφίσταται και πηγάζει —στη
λογική των ανθρώπων— από την απώλεια μνήμης που διακατέχει σήμερα τον άνθρωπο
απέναντι στις αρχές του. Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε τυχαίοι αλλά
εικόνα του Θεού και κληρονόμοι αυτού του Θεού.
Όσο πιο
καθαρή είναι η αντίληψή μας και όσο πιο ουδέτερη από αδυναμίες τόσο πιο
αντικειμενικά και πιο κοντά στην πραγματικότητα λειτουργούν τα αισθητήρια του
πνευματικού μας νου, με φυσική συνέπεια να γίνουμε ιδεώδεις άνθρωποι, αληθινοί.