Αφιέρωση
σημαίνει: Βασικές αρχές αφιερώσεως σαν
παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας είναι ο Χριστός και οι μαθητές Αυτού. Ο
Χριστός είπε εις τους μαθητές του, εί
τις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και
ακολουθείτω μοι (Ματθαίος 16:24).
Ερμηνεία: Όποιος θέλει να με ακολουθήσει πρέπει να απαρνηθεί τον εαυτόν
του, να σηκώσει τον σταυρόν του και να με ακολουθήσει. Τι σημαίνει απάρνηση;
Σημαίνει ότι αυτός που θα ακολουθήσει τον Χριστό θα πρέπει να μην σκέφτεται για
τον εαυτόν του τίποτε, τι θα φάει, τι θα ενδυθεί, ποιος θα τον φυλάει, αλλά να
κηρύττει τον Χριστό και το Ευαγγέλιο Αυτού με αυταπάρνηση, με δυνάμεις και
σοφία θεϊκή. Διότι, ού μή σε ανώ ούδ’
ού μή σε εγκαταλίπω (Εβραίους 13:5), ου λιμοκτονήσει Κύριος ψυχήν δικαίαν (Παροιμίαι 10:3) και θήσω το πνεύμα μου επ’ αυτόν, και κρίσιν
τοις έθνεσιν απαγγελεί (Ματθαίος 12:18). Όμως, να σηκώσει και τον
σταυρόν του. Δηλαδή, για τα πάθη του και για τις αδυναμίες του, που αποτελούν
τον σταυρό του, είναι υπεύθυνος να κάνει τον σχετικό αγώνα και να τα πετάξει
μακριά και διά των δυνάμεων του Παναγίου Πνεύματος εις τα πλαίσια της
συμμαχίας.
Αν θέλουμε
να έχουμε αποτελέσματα στην ψυχή μας και στο σώμα μας χρειάζεται αφιέρωση ώστε
να συναντήσουμε τον Θεό διά Πνεύματος Αγίου, αλλά και πρόσωπο με πρόσωπο. Ο
Θεός δεν προσωποληπτεί, σε όλους αποκαλύπτεται. Η παρουσία του Θεού στη ζωή μας
θα μάς εξασφαλίσει μεγάλη χαρά. Η χαρά φέρνει μεγάλη κινητικότητα ηλεκτρονίων.
Αυτή θεραπεύει την ζωή μας και έχει εξουσία να θεραπεύει και τους γύρω
μας.
Ξέρουμε στην
Μεταμόρφωση τι συνέβηκε……
Θυμόμαστε
και με τον Μωϋσή στο Όρος Σινά τι έγινε. Ο Μωϋσής όταν γύρισε στον λαό του από
το Όρος Σινά, όπου συνάντησε τον Θεό, είχε αυτή την λάμψη σε σημείο ώστε να
θέσει κάλυμμα διότι οι Ισραηλίτες δεν μπορούσαν να δουν την λάμψη αυτή. Γιατί
ακτινοβολούσε το πρόσωπο του Μωϋσή; Μήπως έκανε γιόγκα στο βουνό; Μήπως έκανε
αυτοσυγκέντρωση; Μήπως περισυλλογή; Μήπως πήρε Aloe Vera (Αλόη Βέρα); Μήπως
ʺOmega 3ʺ ; Τίποτα απ’ όλα αυτά. Για να λάμψει το σώμα μας, το πρόσωπό μας, τι
χρειάζεται να γίνει; Η επιστήμη αναφέρει πως όταν ένας άνθρωπος έχει χαρά, έχει
ειρήνη, έχει αγάπη τότε έχει μεγάλη κινητικότητα ηλεκτρονίων. Αυτή έρχεται σε
μας από τον Θεό, με τα στοιχεία του Θεού όταν αναπτύσσονται μέσα μας. Ο
άνθρωπος, τώρα, μπορεί να μεταβιβάσει αυτή την ενέργεια ζωής και στον άλλον
άνθρωπο; Ναι, μπορεί και μεταβιβάζει την ενέργεια αυτή με την πνευματική
νουθεσία, η οποία θα πρέπει να διέπεται από σοφία Θεού. Μπορεί ακόμη να
μεταβιβαστεί με την προσευχή ή με την δερματική επαφή (έχουμε ακούσει για τις
επιθέσεις των χειρών). Τόσο πολύ πυρακτώνει αυτή η ενέργεια του Θεού το DNA
μας, το σώμα μας που δεν έχουμε ανάγκη ούτε να φάμε ούτε να πιούμε εκείνη την
ώρα. Αλλά και πολλοί Άγιοι λόγω της καθαρότητας, λόγω του αγιασμού, είχαν την
φωτεινότητα αυτή.
Πραγματικά
ευτυχισμένος είναι αυτός που δεν χρειάζεται λόγους για να είναι ευτυχισμένος.
Η παρουσία
του Κυρίου μας στην Γη, η ενανθρώπησή Του δεν έγινε για να γίνει η παρουσία Του
μια παράδοση, μια θρησκεία, μια απλή, συμβατική, αγαθή ζωή, η οποία όλους μάς βολεύει
στο να υπάρχει αλλά να μην εφαρμόζεται, και μάλιστα πολλοί να λένε ότι οι
Εβραίοι σταύρωσαν τον Χριστό, όμως η αλήθεια είναι ότι ο εγωισμός, οι πονηρίες,
τα συμφέροντα, σταύρωσαν τον Χριστό και όποιος ζει με αυτές τις αρχές και αυτός
συνεχίζει να βάζει το δικό του καρφί στα χέρια του Κυρίου, διότι Χριστιανός δεν
είναι αυτός που λέει ότι είναι, αλλά αυτός που το δείχνει. Το δέντρο από τους
καρπούς γνωρίζεται. Πρέπει να ενδυθούμε τον νέο κατά Θεόν άνθρωπο και το παλιό
να φύγει. Ο Χριστός έφερε το ουράνιο πολίτευμα του Πατέρα Του στην Γη. Με αυτόν
τον τρόπο γκρεμίζει ο Χριστός κάθε μεσότοιχο της όποιας έχθρας που είχε στηθεί
μεταξύ Θεού και ανθρώπου. Ο τρόπος; Με το κάλεσμα που λαμβάνουμε να τον
γνωρίσουμε διά Πνεύματος Αγίου, στη συνέχεια με το "ακολούθει μοι", με την μετάνοια και
τελευταία με την αναγέννηση, η οποία εκδηλώνεται με την αγιοπνευματική στάση
των ανθρώπων του Θεού μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων. Πιστεύω ότι σήμερα ήρθε
η ώρα για όλους εμάς να γίνουμε ουσιαστικά, συνειδητά, ο άνθρωπος του Θεού, το
παιδί του Θεού. Δεν μπορεί ο άνθρωπος να δουλεύει δύο Κυρίους, τον Θεό και τον
μαμωνά, ούτε να δουλεύει με την άγνοια ή την αμαρτία δείχνοντας καθημερινά
ανυπακοή στο θέλημα του Θεού Πατέρα, διότι με την ανυπακοή αυτή που σήμερα
εκδηλώνει ο άνθρωπος δημιουργείται η αμαρτία, στην ουσία αυξάνεται η αποστασία.
Και ξέρετε, αμαρτία δεν είναι μόνο αυτή που νομίζουμε εμείς, αλλά η μεγαλύτερη
είναι η ανυπακοή στο θέλημα του Θεού, η άγνοια του θελήματος του Θεού, αυτή
είναι η μεγαλύτερη αμαρτία. Η μεγαλύτερη εξουσία της αμαρτίας πηγάζει από τον
εγωισμό, ο οποίος εκδηλώνει την κρίση. Είναι γραφικό, το μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε (Ματθαίος
7:1). Παρόλο που όλοι το ξέρουμε, ακόμα όλοι κρίνουμε χωρίς να θέλουμε να
καταλάβουμε το πόσο εωσφορικό είναι αυτό. Ο Κύριος διά Πνεύματος Αγίου τονίζει,
σὺ τις εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην;
τῷ ἰδίῳ κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ· δυνατός γὰρ έστιν ὁ Θεός στήσαι
αυτόν. Διὸ ἀναπολόγητος εἶ, ὦ ἄνθρωπε πᾶς ὁ κρίνων· ἐν ᾧ γὰρ κρίνεις τὸν
ἕτερον, σεαυτὸν κατακρίνεις· τὰ γὰρ αὐτὰ πράσσεις ὁ κρίνων (Ρωμαίους
14:4 & 2:1). Ακόμα, ο Χριστός γκρεμίζει με την παρουσία Του και τις
νουθεσίες Του αλλά και το έργο Του και την έχθρα μεταξύ ανθρώπου με ανθρώπου. Ο
τρόπος; Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον
βαλέτω (Ιωάννης 8:7). Ακόμα ο Χριστός γκρεμίζει και το μεσότοιχο της
έχθρας μεταξύ Διαβόλου και ανθρώπου αλλά και Θεού, αφού ο Χριστός νίκησε τον
Διάβολο. Από την στιγμή που ο Διάβολος νικήθηκε έγινε από εξολοθρευτής
παιδαγωγός του ανθρώπου. Ακόμα, ο Χριστός γκρεμίζει με την παρουσία Του και το
μεσότοιχο της έχθρας μεταξύ των ανθρώπων που μέχρι χθες ήταν εχθροί μεταξύ
τους. Ο τρόπος ένας, εν τούτω
γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστέ, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις
(Ιωάννης 13:35). Μάλιστα ζητά και περισσότερη αγάπη η οποία ξεπερνά την λογική
μας. Ο ίδιος έδωσε εντολή στους μαθητές Του, για δεύτερη φορά, αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους
καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς και προσεύχεσθε ύπέρ τών
επηρεαζόντων υμάς και διωκόντων υμάς, όπως γένησθε υίοί του πατρός υμών του εν
ουρανοίς (Ματθαίος 5:44–45). Ο ίδιος είπε στον Πατέρα Του πάνω από τον
σταυρό πριν βγει η ψυχή Του, πάτερ,
ἄφες αὐτοῖς· οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι (Λουκάς 23:34). Με όλα αυτά ο
Χριστός μάς εξασφαλίζει την ζωή.
Με λίγα
λόγια, να γνωρίζουμε ότι ο Χριστός έφερε την ζωή και την αφθαρσίαν διά του
Ευαγγελίου. Η αγάπη του Χριστού μας είναι η μόνη ικανή να σώσει, να ενώσει, να
αναγεννήσει αλλά και να καταργήσει την αμαρτία από μέσα μας αλλά και γύρω μας,
η οποία αμαρτία γέννησε τον θάνατο. Η βασική αιτία του θανάτου είναι η ανυπακοή
στο θέλημα του Θεού. Αμαρτία σημαίνει έφυγα από τον στόχο μου, που είναι να
γίνω παιδί Θεού, με αρχές Θεού. Μην ζητάμε, λοιπόν, να ζήσουμε από την στιγμή
που δεν είμαστε εντάξει.
Η σοφία του
Θεού είναι μεγάλη, ο πλούτος του Θεού μεγάλος, οι δυνατότητες του ανθρώπου όταν
ενωθεί διά του αγιασμού με τον Θεό άπειρες, (ειπε λόγον και θέλει γίνει). Και η ένωση αυτή δεν θα γίνει με
τον τρόπο που εμείς θέλουμε, αλλά με τον τρόπο που ο Θεός συστήνει και αυτός
δεν είναι άλλος από την αφιέρωση, το αγιαστήριο, την απόχη από ό,τι μάς βγάζει
από την αγάπη και το θέλημα του Θεού. Αδέλφια μου, εμείς καθημερινά
αποδεικνύουμε ότι ο σκοπός της ζωής μας είναι να γίνουμε τέλειοι και άγιοι. Να
αναδειχθούμε παιδιά του Θεού και κληρονόμοι της Βασιλείας των ουρανών. Να
προσέξουμε όμως, μήπως για χάρη της παρούσας ζωής στερηθούμε την μέλλουσα, την
άφθαρτη, την δοξασμένη ζωή, την αναγεννημένη ζωή, του Θεού την ζωή. Είναι
γραφικό, τί γάρ ωφελήσει άνθρωπον εάν
κερδήση τον κόσμον όλον, και ζημιωθή την ψυχήν αυτού; Καθώς, τί γάρ ωφελείται άνθρωπος εάν τον
κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή; ή τί δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα
της ψυχής αυτού; (Μάρκος 8:36 & Ματθαίος 16:26). Απολύτως τίποτα!
Ακόμα ακόμα και το σώμα μας το οποίο μέχρι χθες το περιφρονούσαν οι πάντες,
ειδικά ο πνευματικός κόσμος, σήμερα μάθαμε, καταλάβαμε, ότι ο Θεός ζητά και μάς
καθιστά την προσοχή μας σε αυτό, λέγοντας μέσω του Απ. Παύλου ότι, δεν εξεύρετε ότι το σώμα σας είναι ναός του
Αγίου Πνεύματος του εν υμίν; & Δεν εξεύρετε ότι είσθε ναός Θεού και το Πνεύμα του Θεού κατοικεί εν
υμίν; Εάν τις φθείρη τον ναόν του Θεού, τούτον θέλει φθείρει ο Θεός (Α'
Κορινθίους 6:19 & 3:16–17). Θέλει ο Θεός να το φρουρούμε (το σώμα μας). Ο
τρόπος, τώρα, που θα κινδυνεύσει η ψυχή και το σώμα είναι με τις μέριμνες, τις
βιοτικές φροντίδες, να προσέξουμε να μην αμελήσουμε τον σκοπό της ζωής μας, την
αναγέννησή μας, τις επιδιώξεις μας, τις επαγγελίες που ο Θεός μάς καθόρισε από
καταβολής κόσμου, πριν γίνει ο κόσμος, και μάς ζητά διακαώς αλλά και θέλει να
τις κληρονομήσουμε. Η μεγαλύτερη επαγγελία έχει ως εξής: να γίνουμε κληρονόμοι
Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της δόξης Αυτού του Θεού. Να ξέρουμε
ακόμα ότι η νηστεία, η αγρυπνία, η προσευχή, η ανάγνωση χωρίς την μελέτη του
Λόγου του Θεού, χωρίς να εμβαθύνουμε στην σοφία του Θεού, από μόνα τους δεν
φέρνουν τους επιθυμητούς καρπούς, όλα αυτά από μόνα τους δεν φέρνουν
αποτελέσματα. Και να ξέρουμε ότι δεν είναι μόνο αυτά ο σκοπός της ζωής μας.
Αυτά όλα τα τυπικά αποτελούν τα μέσα για να πετύχουμε τον σκοπό. Η ουσία είναι
να στολίσουμε την ζωή μας με καρπούς, χαρίσματα, σημεία, ιδιότητες, με λίγα
λόγια, σοφία Θεού συναρπάζουσα. Χρειαζόμαστε αρετές. Είναι σοφό ο καθένας μας
να αγωνιστεί ώστε ν’ αποβάλει πάθη, κακίες, μικρότητες, εντάλματα και πολλά
άλλα που μολύνουν την ψυχή αλλά και την ίδια μας την ζωή, με αποκορύφωμα η
μόλυνση αυτή να εμφανίζεται στα λόγια μας, στα έργα μας, αλλά και στο σώμα μας.
Ας ξεκινήσουμε σήμερα που έχουμε καιρό να δημιουργήσουμε καρδιά Χριστού, καρδιά
μικρού παιδιού. Είναι γραφικό, εάν μη
στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των
ουρανών (Ματθαίος 18:3).
Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα έρθει και θα κατοικήσει μέσα μας ο Κύριος. Έπειτα θα
μάς πλημμυρίσει η πνευματική μας δραστηριότητα και με το Άγιο Πνεύμα το οποίο
θα καθορίσει στην συνέχεια στη ζωή μας θείες αλλά και ουρανόδρομες δωρεές.