Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΦΕΡΕ ΤΗ ΖΩΗ

 

Ο ΕΩΣΦΟΡΟΣ ΕΦΕΡΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΣΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΓΕΝΟΣ. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΦΕΡΕ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΦΘΑΡΣΙΑ ΔΙΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ.

Αδέλφια μου αγαπημένα αρχίζω την ομιλία μου ως εξής: Δεν θα πρέπει να νομίζουμε ή να πιστεύουμε ότι ο Θεός πρέπει να προγραμματίσει το δικό του θέλημα σύμφωνα με το θέλημα το δικό μας ή σύμφωνα με το θέλημα των ανθρώπων όλου του κόσμου, ώστε να μας κάνει το χατίρι. Είναι απολύτως βέβαιο ότι ο κόσμος θα πρέπει να προγραμματίσει τον εαυτό του σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, διότι αυτό το θέλημά του είναι το μόνο που μας δημιουργεί άγιες συνθήκες στις μεταξύ μας σχέσεις, συνθήκες γεμάτες αγάπη, ειρήνη, δικαιοσύνη Θεού αλλά και ζωή άφθαρτη και αθάνατη, αιώνια ζωή. Εξάλλου το δικό μας θέλημα μας άφησε να το δούμε αιώνες τώρα και όλοι το βλέπουμε σήμερα το δικό μας θέλημα μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων, αφού αυτό αιώνες τώρα με τον εωσφορικό εγωισμό μας οδηγεί επί του ασφαλούς σε αδιέξοδα πολλά αλλά και σε πολυποίκιλες αντιπαλότητες ή αντιξοότητες με συγκρούσεις σε όλους τους τομείς σε προσωπικό επίπεδο αλλά και σε γενικό. Μάλιστα είναι τόσο ευάλωτο το σύστημα που δημιουργήσαμε, αφού αυτό στηρίζεται στα χρήματα, στους μισθούς και στα φάρμακα και ο λόγος διότι η ζωή μας δεν έχει Χριστού αγάπη αλλά μόνο προϋποθέσεις υλικές, αφού εύκολα θα μπορούσαν αυτοί που μας τα έδωσαν όλα αυτά να τα αποσύρουν και να κάνουν τον κόσμο ακόμα πιο πυρίκαυστο απ’ ό,τι είναι. Αν τα χρήματα τα στερηθεί εντέχνως ο χωρίς Χριστό άνθρωπος θα προβεί σε αδιέξοδα, τα οποία θα του προσθέσουν πολύ περισσότερα προβλήματα. Η στέρηση αυτών από μόνη της θα οδηγήσει ολόκληρους λαούς σε συγκρούσεις, σε πολέμους με εκατομμύρια θύματα. Αδέλφια μου μέχρι ο Θεός να αναπτυχθεί στην συνείδησή μας, στο νου μας, στη λογική μας να γνωρίζουμε ότι πολλά σκάνδαλα και αντιξοότητες θα προγραμματιστούν από την αμαρτία, την άγνοια, το λάθος στη δική μας ζωή αλλά και στη ζωή των γύρω μας, αφού έχουμε αποστατήσει από τις αρχές του Θεού, φυσική συνέπεια η ζωή με αυτές τις συνθήκες να μην είναι παραμυθένια ούτε ακόμα και γι’ αυτούς που έχουν πολλά χρήματα. Τα σκάνδαλα αν δεν προσέξουμε θα μας επιφέρουν αλλά και θα μας οδηγήσουν σε πολλά αδιέξοδα. Εμείς γνωρίζοντας σήμερα το θέλημα του Θεού καταβάλλουμε μία προσπάθεια αφού λάβαμε κάλεσμα να αποφύγουμε δυσάρεστες συνέπειες σε προσωπικό αλλά και γενικό επίπεδο με την εξάπλωση του Λόγου του Θεού, η οποία συντελείται στο αγιαστήριο και φανερώνει ο Θεός μέσω αυτού τις καλές συνθήκες και στους συνανθρώπους μας. Εξάλλου μία παροιμία λέει, καλύτερα το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν, αλλά και με την σοφία όμως του Θεού ό,τι πάσχει δύναται να θεραπευθεί. Για μας το ειδικό νοσοκομείο γενικών παθήσεων έχει ήδη στηθεί στη ζωή μας και δεν είναι άλλο από το αγιαστήριο. Μέσα σε αυτό έχουμε το δικαίωμα όχι μόνο να θεραπεύσουμε την όποια πάθηση αλλά και να επαναπρογραμματίσουμε το νου μας στη λογική του Θεού, η οποία συγκλίνει στην αγάπη (εκεί πρέπει να καταλήξουμε).

Θα φέρω ένα παράδειγμα για την αγάπη: Αν δεν φτάσουμε στην κορυφή που είναι η αγάπη είναι σαν να προσπαθούμε να πάμε σπίτι μας το οποίο έχει πενήντα σκαλοπάτια και αν δεν ανεβούμε στο πεντηκοστό για να μπούμε μέσα παραμένουμε απ’ έξω από το σπίτι. Έτσι είναι και για τον Θεό και γι’ αυτό πολλές φορές έχουμε αποτυχία σε ό,τι και αν κάνουμε, γιατί δεν καταλήγουμε στην αγάπη μένοντας πιο πολύ στον νόμο, πιο πολύ στα δικά μας θέλω και συμφέροντα και έτσι υψώνονται πολλά εμπόδια στον αγώνα μας. Ένας άνθρωπος όμως μπορεί και από την αρχή της πνευματικής του ζωής να καλλιεργήσει τον εαυτό του και να σπουδάσει την αγάπη, γιατί ο απόστολος Παύλος την θεωρεί μία υπερέχουσα – ξεχωριστή οδό η οποία ελευθερώνει από πολλά. Καλή η όποια προσπάθεια, αλλά η αγάπη είναι αυτή που θα μας κάνει να ζήσουμε τον Θεό μέσα μας, να αναπτυχθεί ο Θεός μέσα μας. Επίσης συγκλίνει η λογική του Θεού στη ζωή, συγκλίνει σε έναν τρόπο σκέψης ο οποίος υπερβαίνει την λογική των ανθρώπων και έχει την δύναμη να μας καθιστά υπεράνω όλων των προβλημάτων. Δεν υπάρχει πρόβλημα δηλαδή όταν έχει ο άνθρωπος αγάπη, διότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό. Τώρα, αν ο κόσμος στο γενικό του σύνολο δεν θέλει ακόμα να υπηρετήσει Θεό αυτό δεν θα πρέπει να μας θυμώνει, διότι εμείς μπορούμε να προγραμματίσουμε τον εαυτό μας, αφού λάβαμε κάλεσμα, πάνω στο δικό του θέλημα. Ξέρουμε ακόμη ότι ο Θεός δεν προσωποληπτεί, δεν χρειάζεται δηλαδή να έχουμε κάποιον ειδικό τίτλο για να μας δεχτεί. Είναι γραφικό, ο Θεός πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν (Τιμ. Α΄ 2:4).

Συμπέρασμα: Σε προσωπικό επίπεδο μας δίνεται σήμερα το δικαίωμα να δημιουργήσουμε μία όμορφη ζωή γεμάτη καρπούς, χαρίσματα, σημεία, ιδιότητες, φίλους πνευματικούς ή αδελφούς. Είναι και αυτό γραφικό, όστις πιστεύση και βαπτισθή θέλει σωθή, όστις όμως απιστήση θέλει κατακριθή. Σημεία δε εις τους πιστεύσαντας θέλουσι παρακολουθεί ταύτα, Εν τω ονόματί μου θέλουσιν εκβάλλει δαιμόνια· θέλουσι λαλεί νέας γλώσσας· όφεις θέλουσι πιάνει· και εάν θανάσιμόν τι πίωσι, δεν θέλει βλάψει αυτούς· επί αρρώστους θέλουσιν επιθέσει τας χείρας και θέλουσιν ιατρεύεσθαι (Μαρκ.16:16-18). Αδέλφια μου αγαπημένα καθώς η Φωνή Θεού πηγαίνει προς τον προορισμό της, ο Θεός ετοιμάζει τους ανθρώπους σε όλον τον κόσμο ώστε να φτάσουν στο σημείο να δέχονται ο ένας τον άλλον με την όποια αγαθή προσέγγιση πνευματική που τους ενέπνευσε ο Πατέρας - Θεός, ειδικά όταν αυτή συγκλίνει στην αγάπη, στην ελευθερία, στη ζωή. Καταλάβαμε λοιπόν όλοι εμείς ότι για να μπορέσει να φτάσει ο καθένας μας στο σημείο να δέχεται ο ένας τον άλλον όπως είναι χρειάζεται ουσιαστική – συνειδητή αναγέννηση. Η αναγέννηση όταν έρχεται από τον Θεό έχει την εξουσία να δημιουργεί μόνο συνθήκες αγάπης μεταξύ μας, οι οποίες συγκλίνουν στο να δέχεται ο ένας τον άλλον μέσα από την όποια ετερότητα πνευματική. Μόνο με την αναγέννηση θα συγκλίνουν τα έργα των χριστιανών στην ενότητα. Σίγουρα η αγαθή ετερότητα θα πρέπει να υπάρχει στους χριστιανούς και αυτή να γίνει το νέο δόγμα για όλους τους ανθρώπους και στην συνέχεια και για όλον τον κόσμο. Εξάλλου η εκκλησία που θα ταξιδέψει στο μέλλον του Θεού δεν είναι καθώς αναφέρεται στην Αποκάλυψη η όποια δογματική εκκλησία αλλά μία καινούργια εκκλησία η οποία είναι προφητική και θα κάνει την παρουσία της τον καιρό των εσχάτων χρόνων. Αυτή η εκκλησία ονομάζεται εκκλησία της Φιλαδέλφειας, μάλιστα δεν χρειάζεται να έχει καταστατικό, να έχει δογματικό χαρακτήρα αλλά ούτε και να έχει ανώτερους ή κατώτερους όπως πρεσβύτερους, διακόνους κ.λ.π.. Εξάλλου αν είχε αυτά δεν θα ήταν Φιλαδέλφεια. Σε αυτή την εκκλησία μπαίνουν μόνο όσοι καλέστηκαν από τον Θεό και αντιλαμβάνονται την αξία της, αφού έφτασαν στο σημείο να δέχονται την όποια ετερότητα. Όποιος έχει αγάπη δέχεται τα πάντα. Όποιος έχει αγάπη δεν θέτει νόμους. Αυτός που έχει αγάπη είναι μόνο φιλάδελφος. Όποιος δεν έχει αγάπη πάντα θα βρίσκει έναν λόγο για να χωρίζεται. Τι αναφέρεται γι’ αυτήν την εκκλησία; Πάμε στην Αποκάλυψη. Εδώ ο ίδιος ο Θεός φανερώνει:

Αποκ. 3,7 Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Φιλαδελφείᾳ ἐκκλησίας γράψον· τάδε λέγει ὁ ἅγιος, ὁ ἀληθινός, ὁ ἔχων τὴν κλεῖν τοῦ Δαυΐδ, ὁ ἀνοίγων καὶ οὐδεὶς κλείσει καὶ κλείων καὶ οὐδεὶς ἀνοίξει·

(Ο Θεός λοιπόν είναι αυτός ο οποίος θα ανοίξει σε κάποιον να μπει μέσα. Όσο και αν χτυπά αυτός αν ο Θεός δεν δει την καρδιά και τις προθέσεις του, η πόρτα δεν ανοίγει).

Αποκ. 3,8 οἶδά σου τὰ ἔργα· - ἰδοὺ δέδωκα ἐνώπιόν σου θύραν ἀνεῳγμένην, ἣν οὐδεὶς δύναται κλεῖσαι αὐτήν· - ὅτι μικρὰν ἔχεις δύναμιν καὶ ἐτήρησάς μου τὸν λόγον καὶ οὐκ ἠρνήσω τὸ ὄνομά μου.

(Πιστεύω ότι η Φιλαδέλφεια αφού είναι η τελευταία εκκλησία που θα δημιουργηθεί – όλες οι άλλες είναι δογματικές εκκλησίες – σίγουρα θα είναι μία μικρή δύναμη και δεν θα έχει αυτή την μεγάλη εξουσία που έχουν όλα τα δόγματα που ήδη υπάρχουν.

Ετήρησάς μου τὸν λόγον, Ο λόγος που τηρεί είναι ότι δεν συμβιβάζεται να μην διέπεται από φιλαδέλφια, δεν συμβιβάζεται με τις δογματικές απόψεις των ανθρώπων αλλά συμβιβάζεται με την αγάπη η οποία τα πάντα δέχεται. Αυτός είναι ο λόγος λοιπόν τον οποίον πρέπει να τηρήσουν οι άνθρωποι για να εισέλθουν στα άγια των αγίων και να βρεθούν μαζί με τον Θεό).

Αποκ. 3,9 ἰδοὺ δίδωμι ἐκ τῆς συναγωγῆς τοῦ σατανᾶ τῶν λεγόντων ἑαυτοὺς Ἰουδαίους εἶναι, καὶ οὐκ εἰσίν, ἀλλὰ ψεύδονται· (Είναι πολλοί όπως κι εμείς που μπορεί να λέμε ότι είμαστε του Θεού, αλλά αν δεν είμαστε φιλάδελφοι δεν μπορούμε να είμαστε του Θεού. Αν κρίνουμε, αν έχουμε εγωισμό, αν χωριζόμαστε, αν δεν δεχόμαστε ο ένας τον άλλον κ.λ.π. δεν μπορούμε να είμαστε του Θεού. Αποκαλεί όσους παρουσιάζουν αυτά τα στοιχεία και όχι την φιλαδέλφια συναγωγή του Σατανά).

ἰδοὺ ποιήσω αὐτοὺς ἵνα ἥξουσι καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιον τῶν ποδῶν σου καὶ γνῶσιν ὅτι ἐγὼ ἠγάπησά σε.

(Είναι απολύτως βέβαιον ότι όταν έχουμε μέσα μας αυτές τις αρχές ζούμε με ειρήνη. Όταν έχουμε ειρήνη τότε ζει μέσα μας ο Χριστός. Ο μόνος που ειρηνεύει με τα πάντα είναι αυτός που δέχεται τα πάντα και έτσι με αυτό το πνεύμα μπορεί να συνδιαλέγεται με ολόκληρο τον κόσμο).

Αποκ. 3,10 ὅτι ἐτήρησας τὸν λόγον τῆς ὑπομονῆς μου, κἀγώ σε τηρήσω ἐκ τῆς ὥρας τοῦ πειρασμοῦ τῆς μελλούσης ἔρχεσθαι ἐπὶ τῆς οἰκουμένης ὅλης, πειράσαι τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς.

(Αφού δεν μιλάει για έναν πειρασμό σε τοπικό επίπεδο ή σε ένα κράτος αλλά σε όλην την οικουμένην, αφήνεται να εννοηθεί ότι κάτι πρόκειται να συμβεί το οποίο θα αναστατώσει τους κατοίκους της Γης. Ίσως αυτός ο πειρασμός κατ’ εμέ να είναι η εντέχνως κατάρρευση του χρηματοοικονομικού συστήματος και έτσι οι άνθρωποι να βρεθούν σε αδιέξοδο, αφού έχουν θέσει στη ζωή τους ως πρωταρχικό μέλημα και έχουν στηρίξει αυτή στο υλικό στοιχείο).

Αποκ. 3,11 ἔρχομαι ταχύ· κράτει ὃ ἔχεις, ἵνα μηδεὶς λάβῃ τὸν στέφανόν σου.

(Νομίζω ότι αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι η ταπείνωση, είναι να μην νιώθουμε ότι έχουμε ολοκληρωθεί πνευματικά και ό,τι είμαστε καλύτεροι από οποιονδήποτε άλλον. Κάθε μέρα θα διορθώνουμε τον εαυτό μας, θα σπουδάζουμε, θα γινόμαστε καλύτεροι, θα αυξάνουμε στην αγάπη και θα δεχόμαστε τον συνάνθρωπό μας μέσα από την όποια ετερότητα, θα ζούμε στο αγιαστήριο και θα έχουμε τις αρχές της Φιλαδέλφειας. Μας παροτρύνει να το κρατήσουμε αυτό που έχουμε, διότι είναι απολύτως βέβαιο ότι όλος ο πνευματικός κόσμος εκεί θα καταλήξει).

Αποκ. 3,12 Ὁ νικῶν, ποιήσω αὐτὸν στῦλον ἐν τῷ ναῷ τοῦ Θεοῦ μου, καὶ ἔξω οὐ μὴ ἐξέλθῃ ἔτι, καὶ γράψω ἐπ᾿ αὐτὸν τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ μου καὶ τὸ ὄνομα τῆς πόλεως τοῦ Θεοῦ μου, τῆς καινῆς Ἱερουσαλήμ, ἣ καταβαίνει ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ μου, καὶ τὸ ὄνομά μου τὸ καινόν.

(Βλέπουμε εδώ ότι πρόκειται για πάλη, πάλη με τον έτερο κακό εαυτό μας, με το σύστημα του κόσμου το οποίο όταν βρισκόμαστε έξω από τις αρχές του μας κατηγορεί. Άρα λοιπόν αυτός που θα υπερβεί το κοινωνικό σύστημα, το πολιτικό, το θρησκευτικό, όλα αυτά χωρίς να τα απορρίπτει φυσικά αλλά και χωρίς να εξαρτάται αυτά, αυτός λέει θα είναι ένας στύλος, διότι πραγματικά ελεύθερος είναι αυτός ο οποίος δεν εξαρτάται από κάτι, δεν φοβάται και δεν μπορεί κάτι να τον οδηγήσει σε αδιέξοδο. Για να καθοριστεί όμως η ελευθερία, ο Λόγος του Θεού μας λέει, ‘όπου το πνεύμα του Θεού εκεί η ελευθερία’. Ο άνθρωπος που είναι ελεύθερος φαίνεται, διότι δεν ζορίζεται, αντιμετωπίζει τα πάντα με την ειρήνη και την σοφία του Θεού.

Το καινό όνομα για όλους τους ανθρώπους είναι «η θυσία» που κάνει ο καθένας στα μέτρα που μπορεί να βγάλει την κρίση, να σπουδάσει την σοφία του Θεού, να συγχωρεί, να μοιράζει, να μοιράζεται. Ουδείς δεν μπορεί χωρίς θυσία να μπει στην βασιλεία του Θεού). 

Αποκ. 3,13 Ὁ ἔχων οὖς ἀκουσάτω τί τὸ Πνεῦμα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις.

Αδέλφια μου ήρθε η ώρα για όλους εμάς να γράψουμε τους νόμους του Θεού στην καρδιά μας, ήρθε η ώρα για όλους εμάς να γίνουμε όλοι διδακτοί Θεού, ήρθε η ώρα να βγάλουμε στερεότυπα αιώνων, εγωισμούς, συμφέροντα, φιλοδοξίες, πονηρίες, κρίσεις αλλά και καθετί που παρουσιάζει ο νόμος όταν αυτός φεύγει από την χάρη, όταν αυτός μας βγάζει από την αγάπη ώστε να ζήσουμε την ελευθερία του Θεού, την ελευθερία του πνεύματος του Θεού και ξέρουμε ότι όπου το πνεύμα του Θεού εκεί ελευθερία. Ο λόγος που θα πρέπει να γίνουμε φιλάδελφοι είναι διότι ήρθε η ώρα ο Θεός - Πατέρας να καθορίσει στη ζωή μας το πολίτευμα του ουρανού. Είναι γραφικό, στην προς Φιλιππησίους επιστολή κεφάλαιο τρίτο και στίχο 20 αναφέρεται: ἡμῶν γὰρ τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει, ἐξ οὗ καὶ σωτῆρα ἀπεκδεχόμεθα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν,

Φιλιπ. 3:20. Αλλ' ημών των πιστών μαθητών του Κυρίου η πατρίς μας και η πολιτεία μας, το πολίτευμά μας και η συμπεριφορά μας είναι όπως και των αγγέλων στους ουρανούς, απ' όπου με πολύ πόθο περιμένουμε τον Σωτήρα μας, τον Κυριον Ιησούν Χριστόν.

Αυτό το πολίτευμα του Θεού που υπάρχει στον ουρανό μεταξύ Θεού και αγγέλων αλλά και ανθρώπων οι οποίοι μεταστοιχειώθηκαν και πέρασαν από τη φθορά στην αφθαρσία, θα πρέπει να έρθει και στις μεταξύ μας σχέσεις για να δημιουργηθεί χώρος – τόπος να έρθει ο Χριστός πάλι στη Γη. Είναι γραφικό, Κάθου εκ δεξιών μου, εωσού θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου (Μαρκ.12:36). Έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος (Κορινθ. Α΄15:26). Δεν θα έρθει ο Χριστός πάλι στη Γη αν δεν φύγει – καταργηθεί ο θάνατος. Αυτό (η κατάργηση του θανάτου) είναι ένα έργο που το Πνεύμα το Άγιο καλείται να το ξεδιπλώσει και να το ολοκληρώσει στον πλανήτη Γη. Το Πνεύμα το Άγιο βάζει μέσα στους ανθρώπους το αγαθό, βάζει τους καρπούς, αναπτύσσει την σοφία του Θεού και βοηθάει σιγά – σιγά όσους έχουν προορισμό σωτηρίας να ελευθερωθούν. Οι άνθρωποι που δεν ακολουθούν τις βουλές και την σοφία του Θεού σιγά – σιγά δαιμονίζονται και οδηγούνται σε αδιέξοδο. Αυτό λοιπόν το πολίτευμα του Θεού πρέπει να δημιουργηθεί και στη Γη.

Συνεχίζεται να λέγεται στην προς Φιλιπ. 3,21 ὃς μετασχηματίσει τὸ σῶμα τῆς ταπεινώσεως ἡμῶν εἰς τὸ γενέσθαι αὐτὸ σύμμορφον τῷ σώματι τῆς δόξης αὐτοῦ κατὰ τὴν ἐνέργειαν τοῦ δύνασθαι αὐτὸν καὶ ὑποτάξαι αὐτῷ τὰ πάντα.

Πολλές φορές ενώ μελετούμε τον Λόγο του Θεού δεν τον εννοούμε στην βάση του έτσι όπως είναι. Η επαγγελία είναι ότι ο Θεός θα μετασχηματίσει το σώμα της ταπείνωσης. Το σώμα που έχουμε αφού φθείρεται, αφού πονάει, αφού γερνάει, αφού οδηγείται σε πολλά αδιέξοδα είναι της ταπείνωσης και πρέπει αυτό το σώμα να το μετασχηματίσει και να το κάνει σύμμορφο της δικής του δόξης. Μόνο όταν μπει το πνεύμα του Θεού μέσα μας το οποίο είναι ζωοποιόν θα υποταχθούν τα πάντα στον Χριστό, αφού οι άνθρωποι στη Γη δεν θα έχουν πλέον ούτε την αμαρτία, ούτε τη φθορά, ούτε το θάνατο, ούτε την αντιπαλότητα ούτε τις δογματικές – φανατικές απόψεις και θεωρίες, θα είναι μόνο αγάπη.

Αυτή η επαγγελία αδέλφια μου ξεκίνησε να λαμβάνει χώρα στη ζωή μας σήμερα. Πού λαμβάνει χώρα; Στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας (νοερά) στην οποία μας φανερώνεται ότι έχουμε μικρή την δύναμη, όμως ο Θεός μπορεί αν θέλει και αν εμείς θέλουμε με συγκεκριμένες προϋποθέσεις που συγκλίνουν στην ταπείνωση, ο μικρός Δαβίδ, η μικρή Φιλαδέλφεια να γίνει αιτία να κάνει και τον υποτίθεται δυνατό Ισραήλ, αυτόν που σήμερα καυχάται, να θαυμάσει και να δεχτεί τις αρχές της Φιλαδέλφειας, αφού η Φιλαδέλφεια με την σοφία του Θεού μπορεί να γκρεμίσει στο έδαφος τον εγωισμό στον οποίον ζει σήμερα ο δικός μας Χριστιανικός Γολιάθ. Μπορεί ο Θεός να ενδυναμώσει την Φιλαδέλφεια όπως τον Μωυσή που επιβλήθηκε στην Αίγυπτο. Μπορεί ακόμα την μικρή Φιλαδέλφεια η οποία ομοιάζει με τον μικρό Ιωσήφ να την καταστήσει «άρχοντα του Φαραώ». Μπορεί τα πάντα να κάνει ο Θεός στον άνθρωπο του Θεού όταν εννοήσει αλλά και ζήσει την φιλαδέλφια από σήμερα. Είναι γραφικό, τα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ.

Αδέλφια μου, για μας σήμερα είναι ζωντανό αλλά και πολύ κατανοητό αλλά και φανερό το φιλάδελφο πνεύμα, αν και αυτό το πνεύμα για αιώνες δεν είχε γίνει κατανοητό. Μάλιστα στη δική μας γενιά και πιο συγκεκριμένα σε όλους εμάς έχει αποδειχθεί βάσει γραφικών εντολών ότι είναι λάθος σήμερα μετά την παρουσία του Χριστού οι άνθρωποι να δογματίζουν την θέση τους αλλά και να επιβάλλουν αυτή. Και αν για κάποια χρόνια ήταν ανάγκη οι εκκλησίες ή τα δόγματα να ζουν δογματικά, σήμερα αυτά δεν θα πρέπει να γίνονται αιτία να μας χωρίζουν. Αφού ακόμα και ο κόσμος προχώρησε, εξελίχτηκε σε όλους τους τομείς και αυτό το βλέπουμε, ισότητα, ανθρώπινα δικαιώματα, ανεξιθρησκία, σοφία, κατέστησαν τον κόσμο καλύτερο. Στον στίχο που ανέφερα από την Αποκάλυψη λέει ότι όσοι δεν είναι Φιλάδελφοι ανήκουν στην συναγωγή του Σατανά, διότι πολλοί λένε ότι ορθοτομούν τον Λόγο του Θεού αλλά όμως από τα έργα τους φαίνεται ότι υπηρετούν το ψέμα, αφού όλοι οι δογματικοί κρίνουν. Εδώ πάλι αφήνεται να εννοηθεί ότι γνωρίζουν σήμερα οι χριστιανοί τον Θεό αλλά όχι καθώς είναι, ομοιάζουν σαν αυτόν που μυρίζει ένα ψητό αλλά ποτέ δεν το γεύεται, αφού δεν έχουν την αγάπη του Χριστού η οποία τα πάντα ανέχεται, τα πάντα πιστεύει, τα πάντα υπομένει. Μάλιστα αποδεικνύεται ότι δεν τους ενέπνευσε ο Θεός όλα όσα κάνουν αλλά η δική τους καλοκαγαθία και ο λόγος διότι εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια δεν βλέπουμε την αγάπη ούτε σε ομόθρησκους, έτσι με τον τρόπο αυτόν δεν συμβάλλουν τα έργα τους ώστε να ζουν οι άνθρωποι την αγάπη. Αν όμως όλοι μας από σήμερα κάνουμε δόγμα την αγάπη (είναι το πιο ακίνδυνο δόγμα η αγάπη) θα γίνει στην συνέχεια η αγάπη του Χριστού πολίτευμα αδιασάλευτο για όλους τους λαούς της Γης, φυσική συνέπεια η κρίση και όλες οι αντιπαλότητες να εξαφανιστούν, δεν θα υπάρχουν τουλάχιστον μεταξύ των Χριστιανών αλλά ούτε και στο στράτευμα του Θεού, το οποίο σήμερα δημιουργείται σε όλον τον κόσμο διά Πνεύματος Αγίου αλλά ούτε και καμία καλοκαγαθία δεν θα γίνεται αιτία να χωρίζονται οι χριστιανοί. Όποια λογική βγάζει έξω από την αγάπη αμέσως θα απορρίπτεται, εξάλλου είναι φανερό πως είναι δυνατόν οι χριστιανοί να μιλάνε για Θεό αφού μέχρι σήμερα δεν μπόρεσαν να εφαρμόσουν αιώνες τώρα δύο νόμους, οι οποίοι είναι Θεός, οι οποίοι καταργούν τα έθνη, τα δόγματα, τις αντιπαλότητες, την αμαρτία αλλά και τον θάνατο. Αυτοί οι νόμοι είναι, Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου. Αύτη είναι πρώτη και μεγάλη εντολή. Δευτέρα δε ομοία αυτής· Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν (Ματθ.22:37-39). Μα θα μου πείτε, ο Θεός δεν μπορεί να επαναφέρει την τάξη; Σίγουρα το μπορεί και αυτό κάνει, αφού η δική του σοφία σήμερα μέσα από την Φωνή Θεού υπερβαίνει κάθε άλλη σοφία. Αδέλφια μου το ότι αιώνες τώρα υπάρχει διαφορετική δογματική πνευματική προσέγγιση, μετά από πολλά χρόνια απεδείχθη ότι αυτό ανήκει στην σοφία του Θεού, διότι κατ’ αποκάλυψη Θεού μάθαμε ότι ο Θεός έδωσε διαφορετική προσέγγιση με έναν σκοπό, να συντελεστεί η εξάπλωση. Σήμερα η εξάπλωση έγινε, όλοι γνωρίζουν τον Χριστό. Τώρα ήρθε η ώρα να φανεί η αγάπη. Όποιος έχει αγάπη τα πάντα ανέχεται αλλά και δέχεται. Πώς εξάλλου θα έπαιρνε μορφή η αγάπη αν δεν έρχονταν ο προδιαγεγραμμένος χρόνος; Αδέλφια μου μέχρι σήμερα η όποια διαφορετική προσέγγιση γίνονταν αιτία για πολλές αντιπαλότητες, κρίσεις, επικρίσεις ή καταλαλιές, μέχρι και πόλεμοι διεξάγονταν και διεξάγονται στο όνομα του Θεού. Σήμερα όμως αδέλφια μου για όλους εμάς η ετερότητα γίνεται ενότητα. Με αυτόν τον τρόπο θα γίνει γνωστή η αγάπη η οποία τα πάντα δέχεται. Η αγάπη καταργεί νόμους, γλώσσες, προφητείες, τα πάντα και αυτό σήμερα λαμβάνει χώρα. Αδέλφια μου πέρα από την ενότητα που δημιουργεί η ετερότητα, απεδείχθη ότι όλοι μπορούν να συμπληρώσουν ελλείποντα στους αδελφούς αφού όλοι είμαστε μέλη αλλήλων σε ένα σώμα. Συνάμα λοιπόν με τον κόσμο τον οποίον τον εξελίσσει ο Θεός - Πατέρας, εργάζεται και σε εμάς σήμερα διά Πνεύματος Αγίου, αφού το συλλαμβάνουμε το θέλημά του. Μέσω αυτού του καλέσματος που λάβαμε, ξεκινά μία νέα αποστολή η οποία έχει σκοπό να συμπληρώσει ελλείποντα πνευματικά στους Χριστιανούς με στόχο να γίνουμε όλοι αγάπη, η οποία είναι υπερέχουσα οδός. Αδέλφια μου ο Θεός χτίζει σήμερα μέσα μας το νέο σύνταγμα του μέλλοντος αιώνος, αρκεί όλοι μας να σπουδάζουμε καθημερινά την δική του λογική με την ερμηνεία της Φωνής Θεού. Αδέλφια μου για να δημιουργήσουμε το νου του Χριστού καλούμαστε σήμερα όλοι εμείς που λάβαμε κάλεσμα να δημιουργήσουμε αγιαστήριο. Στο αγιαστήριο θα μείνουμε σπουδάζοντας την σοφία του Θεού μέχρι να δημιουργήσουμε τον δικό του νου. Ο εγκέφαλός μας είναι ένα μέσον επικοινωνίας με τον Θεό καθώς αυτός καθορίζει τη ζωή μας αλλά και την συνύπαρξή μας με τους συνανθρώπους μας. Ο Πατέρας μας σε όλους μας αναπτύσσει την δική του λογική, την οποίαν μας κάλεσε να την παρουσιάσουμε μετέπειτα και στον κόσμο. Ο τρόπος; Με την ίδια μας τη ζωή. Εξάλλου η καλύτερη ομολογία είναι να παρουσιάζουμε τον Θεό με τη ζωή μας, ώστε η δική μας ζωή να γίνει κίνητρο ζωής για όλους τους ανθρώπους του Θεού με σκοπό να δημιουργηθεί η δική του βασιλεία στη Γη, πρώτα μέσα μας και στην συνέχεια και γύρω μας. Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργηθεί πάλι στον κόσμο ο κήπος της Εδέμ, στον οποίον δεν θα υπάρχει διάβολος, ούτε εκκλησίες, ούτε δόγματα και ο λόγος διότι θα ζει ο Θεός με τον άνθρωπο και θα τον συναντά πρόσωπο με πρόσωπο. Αδέλφια μου πιστεύω ότι οι άνθρωποι του Θεού τα επόμενα χρόνια θα έχουν το πνεύμα του Θεού και το νου του Θεού. Ακόμα πιστεύω ότι οι άνθρωποι που ανήκουν στο μέλλον του Θεού ζουν από σήμερα ελεύθεροι αφού μέσα τους υπάρχει το πνεύμα που τους ζωοποιεί. Εμείς όλοι που σήμερα σπουδάζουμε μέσα στην Φωνή Θεού μπορούμε να κινηθούμε διά Πνεύματος Αγίου με επίγνωση Θεού και σοφία Θεού συναρπάζουσα, η οποία καταλήγει πάντα στην αγάπη. Η αγάπη είναι η ολοκληρωμένη σοφία του Θεού και είναι η υπερέχουσα οδός, αφού με την αγάπη φτάνουμε στον θρόνο του πολύ γρήγορα και μετέχουμε στην δική του δόξα μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Κατόπιν ο άνθρωπος με το πνεύμα του Θεού θα μπορεί να στέκεται εν δυνάμει εν τη Γη και τίποτε μα τίποτε να μην μπορεί να χαλάσει αυτόν τον νοητό αλλά και τοπικό παράδεισο, τον οποίον ιδρύει μέσα του ο Θεός. Στο αγιαστήριο γίνεται μετάγγιση όλων των ιδιοτήτων του Θεού στον άνθρωπο. Η μετάγγιση δημιουργείται με την υγιαίνουσα διδασκαλία. Έτσι το θέλημα του Θεού θα λάβει χώρα όταν δημιουργηθεί η βασιλεία του Θεού όπως στον ουρανό και στη Γη και ο άνθρωπος θα ζει ευτυχισμένα κάτω απ’ όλες τις συνθήκες. Κατόπιν αυτός που κατάφερε παραχώρηση Θεού να φέρει στο ανθρώπινο γένος τόσα δεινά, ο διάβολος, με το αγιαστήριο που μας καλεί ο Θεός σήμερα να δημιουργήσουμε να γίνει αιτία αυτό ώστε να μπορούμε να τον αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο αρκεί να δημιουργήσουμε αγιασμό, ώστε να μην μπορεί ξανά ο διαβάλων, ο άρχων του θανάτου να πλανήσει κανέναν άνθρωπο πόσο μάλλον την οικουμένη όλη και να οδηγήσει πάλι τον άνθρωπο έξω από τον χώρο της ζωής, έξω από τον κήπο του Θεού, έξω από τον αμπελώνα του Θεού. Στο μέλλον αδέλφια μου το μόνο που θα περιπλανάται στην άβυσσο θα είναι το ψέμα, το οποίο σκηνοθέτησε παραχώρηση Θεού ο διάβολος, ο οποίος στο τέλος μπορεί και αυτός να γυρίσει στον Θεό. Σήμερα πάντως ο διάβολος ενεργεί ουσιαστικά στη ζωή μας με το ψέμα του, με πρωταγωνιστές και ηθοποιούς όλους εμάς οι οποίοι κάθε μέρα σε προσωπικό ή γενικό επίπεδο παίζουμε το δικό του έργο. Αδέλφια μου, η πτώση των πρωτοπλάστων ανήκει και αυτή στο σχέδιο του Θεού, αφού σήμερα βλέπουμε ότι μας διασφαλίζει γνώση αλλά και επίγνωση στο καλό και στο κακό. Με αυτόν τον τρόπο λαμβάνει χώρα η θέωση του ανθρώπου του Θεού, αφού με το καλό και το κακό γίνεται θεός. Μάλιστα από σήμερα για όλους εμάς αυτό που λέγεται πτώση, η οποία εμφανίστηκε στον κήπο, χάνει την ισχύ της και ο λόγος διότι με την παρακοή τους οι πρωτόπλαστοι δεν έχασαν τον Θεό, αλλά έγιναν θεοί ενώ για όλους η παράβαση έχει ή παίρνει την μορφή του λάθους, της αποστασίας. Για εμάς ακόμα και η ανυπακοή γίνεται η αιτία για ανύψωση στο επίπεδο του Θεού. Η υποτιθέμενη πτώση γίνεται για μας σήμερα δόξα αφού μας ανεβάζει στο επίπεδο του Θεού. Έτσι λαμβάνει χώρα η επαγγελία του Θεού η οποία έχει ως εξής, και είπεν ο Θεός, ιδού Αδάμ γέγονεν ως εις εξ ημών του γινώσκειν καλόν και πονηρόν (Γεν. 3:22). Πόσα χρόνια πέρασαν μέχρι σήμερα ώστε ο άνθρωπος του Θεού να καταλάβει ότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό; Και πόσο τυχεροί αισθανόμαστε όλοι εμείς που τα αντιλαμβανόμαστε όλα αυτά; Σήμερα συλλάβαμε ότι στον Θεό δεν υπάρχει κακό, γίνεται όμως κακό όταν η διαχείριση αλλάζει, όταν η διαχείριση δεν έρχεται μέσα από την σοφία του Θεού. Π.χ. αναφέρεται στην Γραφή ότι η επιθυμία γεννά την αμαρτία, η αμαρτία εκτελεσθείσα γεννά τον θάνατο. Ποια όμως επιθυμία; Σίγουρα εκείνη που πηγάζει μέσα από το εγώ και δημιουργεί την κακή διαχείριση η οποία βλάπτει τον Θεό, εμένα, τον αδελφό, τον εχθρό, την Δημιουργία. Μόνο σε αυτήν την περίπτωση παίρνει μορφή κακή, με το εγώ μας. Αν όμως έχουμε επιθυμία να γίνουμε παιδιά Θεού, αυτό δεν είναι κακό. Εδώ λοιπόν η επιθυμία με το πνεύμα του Θεού και με την σοφία του Θεού γίνεται ζωή, ενώ με την άγνοια καταλήγει στον θάνατο. Άλλο παράδειγμα. Έχουμε ακούσει να έχουμε ζήλο Θεού. Αυτό είναι καλό! Αν όμως έχουμε ζήλο Θεού χωρίς επίγνωση Θεού, τότε καταλήγει σε φανατισμό, σε κρίση, σε εξουσία. Ο φανατισμός οδηγεί και καταλήγει σε πολλά αδιέξοδα, αφού είναι γραφικό ο ζήλος του οίκου σου με κατέφαγε. Άλλο στοιχείο είναι η κρίση. Όταν αυτή χρησιμοποιείται για να γίνει διάκριση προς νουθεσία είναι καλή, όταν όμως γίνεται κατάκριση τότε με την κακή διαχείριση καταλήγει σε χωρισμό και γίνεται αμαρτία. Είναι εωσφορικό στοιχείο η κρίση. Άλλο στοιχείο σωστής ή κακής διαχείρισης είναι ο νόμος. Όταν ο νόμος του Θεού παρουσιάζεται με την αυστηρότητά του τότε οδηγεί στην καταστροφή, όταν όμως εμπεριέχει το έλεος τότε οδηγεί στον Θεό. Ο ίδιος ο νόμος με διαφορετική προσέγγιση ή μας κάνει διάβολο ή Θεό. Άλλο στοιχείο. Όταν το δόγμα μας, μας οδηγεί στην κρίση και στον εγωισμό καταντά συναγωγή του Σατανά, όταν όμως μας οδηγεί στην αγάπη την ανυπόκριτη η οποία στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο ή εχθρό τότε γίνεται δόξα Θεού. Αφού λοιπόν τα συλλάβαμε όλα αυτά συνεχίζουμε τον δρόμο μας. Ένα άλλο που καταλάβαμε διότι ο Θεός το θέλησε είναι ότι άλλο είναι ο χριστιανός των λόγων και άλλο ο χριστιανός των έργων. Ο Χριστιανός των λόγων ζει με την λογική των ανθρώπων και αυτή υπηρετεί, στα λόγια μόνο είναι χριστιανός. Ο χριστιανός του Θεού ζει καθημερινά με την λογική του Θεού. Γι’ αυτό ο Θεός μας έδωσε το αγιαστήριο και γι’ αυτό χρειάζεται αφιέρωση, για να δημιουργήσουμε το νου του Χριστού. Ο Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του ήτο αφιερωμένος. Όταν δεν μπούμε στο αγιαστήριο και δεν αφιερώσουμε χρόνο σπουδάζοντας την σοφία του Θεού, γινόμαστε χριστιανοί των τύπων, των λόγων, των φανατισμών, Χριστιανοί που ενώ είναι ζωντανοί  κληρονομούν, την φθορά, την ασθένεια, την πτώση, τον θάνατο.

Αδέλφια μου, ο λόγος που μας δίνεται το ερέθισμα βεβαίωσης ότι βαδίζουμε στο δικό του θέλημα είναι: Πρώτον, ότι σήμερα απεδείχθη ότι όλοι οι άνθρωποι που ανήκουν στον κόσμο έχουν ένα εκατομμύριο θέλω, ενώ όλοι όσοι πραγματικά ανήκουμε στο μέλλον του Θεού, στην σοφία του Θεού, ένα πράγμα μόνο θέλουμε. Αυτό είναι να γίνει το θέλημα του Θεού. Να γίνουμε ο νέος κατά Θεόν άνθρωπος του Θεού, να γίνουμε κληρονόμοι, συγκληρονόμοι και συμμέτοχοι της δόξης του Θεού. Να αποκτήσουμε ένα σώμα που να μην πάσχει αλλά ένα σώμα το οποίο να είναι σύμμορφο της δόξης του Θεού και δεν μπορεί να συντελεστεί κάτι τόσο όμορφο αν πρώτα δεν επέλθει μετάνοια και στην συνέχεια αναγέννηση. Η μετάνοια μας φέρνει κοντά στον Θεό. Η αναγέννηση δημιουργεί καθαρισμό. Ο καθαρισμός φέρνει αγιασμό. Αυτός ο αγιασμός στην συνέχεια φέρνει τον Θεό. Ο Θεός δημιουργεί αυτάγαθη ζωή. Το αυτάγαθο, ο αγιασμός, ο Θεός δημιουργούν μεταστοιχείωση, φυσική συνέπεια όλα αυτά μαζί να καταργούν τον φυσικό θάνατο και να μας καθιστούν έναν μικρό θεό. Αδέλφια μου, το κάλεσμα το λάβαμε. Χρειάζεται συνειδητή μετάνοια η οποία εξασφαλίζει αναγέννηση. Η αναγέννηση δημιουργεί την θέωση του νου μας, αλλά θα φέρει η αναγέννηση και την θέωση του σώματός μας. Μόνο με αυτόν τον τρόπο δυνάμεθα να μας εξασφαλίσει ο Θεός την θέωση στη ζωή μας. Είναι βέβαιο ότι όλα τα φθαρτά η αναγέννηση τα μεταλλάσει και τα κάνει άφθαρτα – αιώνια. Είναι και αυτό γραφικό, ο Θεός ζητά να παραστήσουμε τα σώματά μας θυσία ζώσα ευάρεστη στον Θεό, όχι απλώς να λέμε με τα λόγια ότι είμαστε του Θεού αλλά με το σώμα μας να ζούμε τον Θεό. Και δεν θα μπορέσουμε να τον ζήσουμε εάν δεν δημιουργήσουμε το νου του Χριστού. Στοιχείο το οποίο σήμερα μπορούμε να το εξασφαλίσουμε αφού ο Πατέρας – Θεός μας εξασφάλισε υγιαίνουσα διδασκαλία αλλά και τα μέσα να την σπουδάσουμε διασκεδάζοντας καθημερινά την θεϊκή εξέλιξή μας πάνω στα δρώμενα και στην σοφία του Θεού.

Το δεύτερο στοιχείο που μας φανερώνει ο Πατέρας μας ότι ανήκουμε ή όχι στο σχέδιο του Θεού είναι ότι πολλές φορές βλέπουμε ανθρώπους με ευκολία να τρέχουν στον Θεό ενώ άλλοι όχι και με τόση ευκολία και μπορούμε να διακρίνουμε τι συμβαίνει με εμάς. Βλέπουμε λοιπόν ότι πολλοί άνθρωποι με δυσκολία πάνε στον Θεό. Συζητήσεις και συζητήσεις γίνονται καθημερινά για να πιστέψουμε εμείς ή κάποιος άλλος αδελφός και εδώ έγκειται η διάκριση στο να μπορούμε να δούμε τι συμβαίνει με εμάς, αν δηλαδή εμείς ζούμε τον Θεό ή όχι. Αδέλφια μου ο λόγος που κάποιοι δυσκολεύονται να πάνε στον Θεό είναι διότι ο κόσμος, τα θέλω του, οι εγωισμοί, οι πονηρίες ζουν έντονα μέσα τους και αυτά γίνονται αιτία και εμπόδιο να μην δύνανται να συλλάβουν την αξία της αγάπης, της ειρήνης, της ζωής, ενώ σε όποιους εύκολα μεταγγίζει στη ζωή τους την δική του σοφία, πάει να πει ότι γεννήθηκαν από τον Θεό. Εδώ θα πω ένα παράδειγμα. Ένας άνθρωπος όταν είναι κουρασμένος ή είναι άρρωστος ή έχει κάποιο πρόβλημα υγείας, με λίγα λόγια όταν είναι άσχημος δεν θέλει να τον βγάλουν καμία φωτογραφία. Αυτό πνευματικά σημαίνει ότι όταν ένας έχει λερωμένη ψυχή δεν θέλει το Ευαγγέλιο του Χριστού που είναι η φωτογραφική μηχανή, που είναι ο καθρέφτης της ψυχής και της ζωής του. Ένας όμως που είναι όμορφος, που προσέχει τον εαυτό του κάθε στιγμή τρέχει χωρίς κανένα πρόβλημα στον φακό και ο φακός τρέχει σε αυτόν. Έτσι είναι και αυτός που έχει αποστολή, που έχει αγνή ψυχή, που έχει αγάπη στον Θεό, τρέχει στον Θεό και ο Θεός τρέχει σε αυτόν και δεν είναι αδύνατον σε αυτόν να φτάσει στον στόχο του. Εμείς που ανήκουμε; Τρέχουμε στον Θεό ή όχι; Πάντως πιστεύω ότι ήρθε ο καιρός να καταλάβουμε ότι οι καλύτεροι συνεργάτες στη ζωή μας, οι καλύτεροι φίλοι μας στα δύσκολα είναι η αγάπη, η πίστη, η ειρήνη, η χαρά του Θεού, η ταπεινοφροσύνη, η ζώσα πίστη, διότι όταν αυτά τα έχουμε μέσα μας τίποτα δεν μας οδηγεί σε αδιέξοδο, πάντα θα είμαστε γεμάτοι από Θεό. Όμως για να το πετύχουμε χρειάζεται μία απόφαση, χρειάζεται μία υπέρβαση την οποίαν ο Θεός φανέρωσε μέσω του προφήτη Ησαΐα. Όλοι έχουμε ακούσει μέσα στον Λόγο του Θεού και συγκεκριμένα στην Παλαιά Διαθήκη στο βιβλίο του προφήτη Ησαΐα τα εξής: Ησ.1,16 λούσασθε καὶ καθαροὶ γίνεσθε, ἀφέλετε τὰς πονηρίας ἀπὸ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν μου, παύσασθε ἀπὸ τῶν πονηριῶν ὑμῶν,

Ησ.1,17 μάθετε καλὸν ποιεῖν, ἐκζητήσατε κρίσιν.

Έχουμε ακούσει το γραφικό ότι άρχεται η κρίσις του Θεού απ’ τον οίκον του Θεού. Ο οίκος του Θεού είναι ο άνθρωπος. Εξάλλου τον Λόγο του Θεού τον έφερε ο Θεός στα χέρια μας ώστε να βγάλουμε την δική μας δοκό και όχι των άλλων. Συνεχίζει ο προφήτης, ῥύσασθε ἀδικούμενον, κρίνατε ὀρφανῷ καὶ δικαιώσατε χήραν·

Ησ.1,18 καὶ δεῦτε διαλεχθῶμεν, λέγει Κύριος· καὶ ἐὰν ὦσιν αἱ ἁμαρτίαι ὑμῶν ὡς φοινικοῦν, ὡς χιόνα λευκανῶ, ἐὰν δὲ ὦσιν ὡς κόκκινον, ὡς ἔριον λευκανῶ

Ησ.1,19 καὶ ἐὰν θέλητε καὶ εἰσακούσητέ μου, τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς φάγεσθε·

Αυτή είναι η προϋπόθεση του Θεού για όλους εμάς ώστε να ξεκινήσει η βασιλεία του Θεού στη Γη. Η ατομική κρίση ομοιάζει με έναν που ενώ βαδίζει σε ένα χωματόδρομο πατά ένα αγκάθι, όλοι ξέρουμε ότι για να συνεχίσει το δρόμο του θα πρέπει να σταματήσει και να βγάλει το αγκάθι. Κι εμείς αν δούμε το αγκάθι – το πάθος ή την όποια αδυναμία ή μόλυνση που υπάρχει στο νου μας, να σπεύσουμε να την βγάλουμε ώστε να συνεχίσουμε τη ζωή μας. Αδέλφια μου να γνωρίζουμε ότι η βασιλεία του Θεού δεν έρχεται στη ζωή μας σαν αστραπή. Η βασιλεία του Θεού εγκαθιδρύεται εις τον εσωτερικόν κόσμο μας σπουδάζοντας καθημερινά τον Λόγο του Θεού. Η βασιλεία του Θεού δεν έρχεται ουρανοκατέβατη αλλά πρώτα δημιουργείται μέσα μας διά Πνεύματος Αγίου. Έτσι δημιουργείται ο νοητός παράδεισος, ο λεγόμενος νοητός παράδεισος. Αυτός ο νοητός παράδεισος όταν γίνει κατανοητός θα θεμελιωθεί μέσα μας με τον αγώνα μας στο αγιαστήριο, κατόπιν μπορεί να ιδρυθεί και εις το σύνολο των ανθρώπων των κατοικούντων επί της Γης, αφού οι άνθρωποι θα την βλέπουν μέσα σε εμάς, ειδικά με τα μέσα που μας χορηγεί η σοφία του Θεού μέσω της επιστήμης, μπορούμε να την φέρουμε. Όταν εκμεταλλευόμαστε τα πάντα αγαθά εντός μικρού χρονικού διαστήματος ιδρύεται η βασιλεία του Θεού μέσα μας αλλά και γύρω μας. Η οποία βασιλεία του Θεού δεν είναι βρώσις και πόσις αλλά βασιλεία αγνότητας, καθαρότητας, αγάπης, ειρήνης, δικαιοσύνης, ταπεινοφροσύνης, ζώσης πίστης, αφθαρσίας και αθανασίας. Για να τα πετύχουμε όλα αυτά χρειάζεται καθημερινά να περπατάμε με τον Θεό. Τι Σημαίνει αυτό; Περιπατώ μετά του Θεού σημαίνει ότι συνεχώς έχω το νου μου στον Θεό και προσεύχομαι. Ο Ενώχ προσηύχετο 290 χρόνια να μην γευτεί θάνατο. Αυτό αφήνει η Γραφή να εννοηθεί και ο Θεός τον μετέθεσε από την φθορά εις την αφθαρσία. Τώρα πολλοί λένε ότι ο Ενώχ, ο Ηλίας, ο Μελχισεδέκ, ο Κύριος είναι στον ουρανό, όμως θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η Γη δεν πατάει πουθενά είναι ουράνιο σώμα, ανήκει στον ουρανό. Πιστεύω ότι το πρόβλημά μας δεν είναι ότι ξέρουμε τάχα που είναι ο Κύριος ή που ζει σήμερα αλλά μέσα από την άγνοιά μας λέμε έτσι απλά και επιπόλαια ότι είναι στον ουρανό, άλλοτε θα πούμε ότι είναι μέσα μας, άλλοτε θα πούμε ότι είναι μεταξύ μας όταν έχουμε αγάπη. Τελικά που είναι; Μέσα μας, στον ουρανό, στη Γη; Πού μπορεί να είναι αφού αναστήθηκε; Μετά από έρευνα χρόνων και κατ’ αποκάλυψη Θεού γνωρίζουμε από τον Θεό, θα μου επιτρέψετε να το πω, ότι δεν είναι μόνο στον ουρανό αλλά είναι μέσα μας, είναι και στη Γη. Δεν μπορούμε να το προσδιορίσουμε αλλά και να το θεμελιώσουμε θέτοντας τον Θεό σε έναν χώρο, διότι η βασιλεία ξεκινά από μέσα μας και μετά αγκαλιάζει όλη την Κτίση. Υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους λόγω του εγωισμού, λόγω της ύλης, λόγω του Πατέρα του ψεύδους (Διάβολος) ένα κάλυμμα το οποίο έχουν ακόμα και οι πιο δραστήριοι χριστιανοί που ασχολούνται με τα πνευματικά, έτσι θέλουν να δογματίζουν ότι η βασιλεία του Θεού είναι μόνο στον ουρανό με το μεγαλύτερο ψέμα ότι έρχεται μετά τον θάνατο, όμως δεν είναι έτσι και ο λόγος που το λένε είναι διότι είναι κεκαλυμμένο το Ευαγγέλιο σε όποιον το δογματίζει. Έτσι παραμένει το ψέμα μέχρι σήμερα και αυτό διότι σε όλους χριστιανούς ή μη υπάρχει μέσα μας το καλό και το κακό, υπάρχει μέσα μας ο νόμος και όχι η χάρη και αυτό το βλέπουμε διότι όλοι μηδενός εξαιρουμένου, κρίνουμε, όλοι μηδενός εξαιρουμένου λέμε ψέματα. Έγινε το ψέμα δυστυχώς πολίτευμα αδιασάλευτο για όλους τους λαούς της Γης, φυσική συνέπεια το κάλυμμα να κρατά ακόμα γερά και η παχυλότητα της φθαρτής οράσεως η οποία δημιουργήθηκε από την αμαρτία να μην αφήνει κανέναν μας να δει το αφθαρτοποιημένο πρόσωπο, να δει τον Θεό, να δει την βασιλεία του Θεού, ακόμα και αν ο άνθρωπος που την έχει στέκεται δίπλα μας. Αδέλφια μου μην γελιόμαστε, ο θρόνος του Θεού είναι ο άνθρωπος, αποκλειστικά και μόνον ο άνθρωπος. Ο θρόνος του Θεού δεν είναι ο ουρανός αλλά ούτε και η Γη ούτε ακόμα – ακόμα και το άπειρο δεν είναι ο θρόνος του Θεού. Ο άνθρωπος είναι ο θρόνος του Θεού, ο άνθρωπος είναι το απαύγασμα της δόξης του Θεού, για τον άνθρωπο ο Θεός δημιούργησε, για τον άνθρωπο έφτιαξε αυτόν τον τρισμέγιστο κόσμο με τις θάλασσες, τα ποτάμια, τα δέντρα, τα άστρα, το φεγγάρι, τον ήλιο, για τον άνθρωπο δημιούργησε επιστήμες, τέχνες, πολιτισμούς ώστε να γνωρίσει ο άνθρωπος τον Θεό, στον άνθρωπο ζει ο Θεός (εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν, Πραξ. 17:28), για τον άνθρωπο έστειλε το παιδί του στη Γη με έναν σκοπό, να μας θυμίσει κάτι που όλοι ξεχάσαμε, αυτό είναι ότι είμαστε αδέλφια αλλά και όλοι παιδιά Θεού με εξουσίες άπειρες μέσω του Λόγου του Θεού. Ο Λόγος έχει εξουσία στον κτιστό και άκτιστο κόσμο. Είναι γραφικό, εν αρχή ην ο Λόγος και ο Λόγος ην προς τον Θεόν και Θεός ην ο Λόγος. Ο Θεός αδέλφια μου δοξάζεται από τον άνθρωπο. Αυτός εξάλλου είναι και ο μόνος που αντιλαμβάνεται την ύπαρξή του, τον Λόγο του, το σχέδιό του. Ο άνθρωπος, μόνο αυτός μπορεί να γράφει και να διαβάζει τον νόμο του Θεού και είναι και ο μόνος ο οποίος γίνεται Θεός. Είναι γραφικό, εάν ένας μετανοήσει και δημιουργήσει προϋποθέσεις πνευματικές με βάση την ταπείνωση τότε ο Πατέρας, ο Υιός και το Πνεύμα το Άγιο δημιουργούν μοναστήρι μέσα σε αυτόν. Έτσι ο άνθρωπος γίνεται αμέσως το τέταρτο πρόσωπο στην θεότητα, διότι ο Τριαδικός Θεός θέλει σαν τέταρτο πρόσωπο στην θεότητα τον άνθρωπο. Για να καταλάβουμε όμως τον Θεό χρειάζεται η μετάνοια. Με αυτήν την λέξη ξεκίνησε ο Κύριός μας το ανθρωποσωτήριο έργο του. Μετανοείτε φώναξε και σείστηκαν τα θεμέλια της Γης και του ουρανού. Πολλοί πέρασαν και φώναξαν το μετανοείτε, όμως αυτός το είπε και το έδειξε. Με αυτόν τον τρόπο η μετάνοια έγινε στην συνέχεια η εικόνα του Θεού. Με την μετάνοια φεύγει η αμαρτία.

Μόνο με την ειλικρινή μετάνοια αρχίζει να ιδρύεται η βασιλεία του Θεού εντός ημών και αρχίζουν να φεύγουν τα σύννεφα που μας εμποδίζουν να δούμε τον Χριστό. Φεύγει το όποιο κάλυμμα που εμποδίζει το νου να συλλαμβάνει τον γεννήσαντα οργανισμό. Η μετάνοια δεν ολοκληρώνεται άπαξ διά παντός μέσα μας, απλώς ξεκινά να εμφανίζεται η διάκριση, η αναγέννηση η οποία έρχεται από τον Λόγο του Θεού. Στην συνέχεια η μετάνοια συνεργούντος του αγγέλου του Θεού, ο οποίος στέλνεται σε όποιον έχει προορισμό σωτηρίας, γίνεται στάση ζωής. Ο άγγελος είναι απαραίτητος. Είναι γραφικό, οι άγγελοι είναι αποσταλλόμενοι εις τους μέλλοντας κληρονομείν σωτηρίαν και ο λόγος διά να μας βοηθήσουν να καθαρίσουμε την αμαρτία, η οποία έχει γίνει για πολλούς δευτέρα φύση. Αν δεν φύγει η αμαρτία ο Θεός δεν έρχεται στη ζωή μας, πρέπει να βρει τόπο άγιο για να έρθει. Αμαρτία και Θεός δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Προ της μετάνοιας, το βλέπουμε σήμερα αυτό, κατοικούσαν μέσα μας κακίες, συμφέροντα, φιλοδοξίες, πονηρίες, ζήλιες. Αυτά εμποδίζουν τον Θεό να έρθει στη ζωή μας και ανάλογα με την ακαθαρσία θα απαιτηθεί και χρόνος καθαρισμού, όμως δεν απελπιζόμαστε διότι μετά τον καθαρισμό, τον αγιασμό αυξάνει η παρουσία του Πνεύματος του Αγίου. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται η βασιλεία του Θεού μέσα μας ώστε να κατοικήσει αυτή εις το γνήσιο και αληθινό παλάτι του ο Πατέρας μας – ο Θεός. Καθαρισμός ή αγιασμός σημαίνει ότι έχουμε ένα σπίτι βρώμικο και έρχεται συνεργείο να το καθαρίσει μαζί με εμάς. Αυτό που θέλει καθάρισμα σήμερα για όλους μας είναι ο εγκέφαλός μας, ο οποίος είναι πολύ βρώμικος, ενώ εμείς πριν το κάλεσμα νομίζαμε ότι είναι καθαρός. Ο εγκέφαλός μας είναι ο τόπος ο Άγιος όπου κατοικεί ο Θεός. Όταν μπει το φως του Χριστού θα δούμε ότι πολλά θέλουν πέταμα από τον εγκέφαλό μας και αυτός είναι και ο λόγος που ζητούμε βοήθεια από τον Θεό ώστε να μας απαλλάξει από την βρωμιά, από την σύγχυση που υπάρχει. Το Πνεύμα το Άγιο το οποίο χρησιμοποιεί ως όργανό του τον άγγελο μας βοηθά πολύ, μέχρι να μας αναλάβει καθ’ ολοκληρίαν το Πνεύμα το Άγιο το οποίο μας συστήνει τον Χριστό. Όταν γνωρίσουμε τον Χριστό, μετά θα γνωρίσουμε και τον ίδιο τον Θεό. Όλοι μας με μία μικρή εργασία πνευματική μπορούμε να διακρίνουμε πότε ο Τρισυπόστατος Θεός κατοικεί εντός ημών και πότε κατοικεί ο Πονηρός. Ο Θεός κατοικεί όταν έχουμε εις το εκατονταπλάσιον τις αρετές, αγαπούμε πάντας ανθρώπους, φίλους και εχθρούς, ειρηνεύουμε απόλυτα με τον εσωτερικό μας κόσμο και με πάντας ανθρώπους, δίκαιους ή όχι, στην συνέχεια απονέμουμε δικαιοσύνη εις τους πνευματικούς και υλικούς τομείς της ζωής μας με βάση την προσφορά, κατόπιν δεν θέλουμε καμία πρωτοκαθεδρία, δεν κρίνουμε αλλά και δεν σκανδαλιζόμαστε ποτέ, αφού τα πάντα συνεργούν στο αγαθό. Τελευταία, η αναγέννηση μας εξασφαλίζει την ταπεινοφροσύνη η οποία είναι η αρετή των αρετών, στην συνέχεια εμφανίζονται εις το έπακρον και η πραότης, οι πραείς κληρονομήσουσιν την γην. Όταν αδέλφια μου φθάσουμε στο σημείο αυτό τότε φεύγει το κάλυμμα και αμέσως γίνεται ορατό το πρόσωπο του Θεού. Μετά όλοι εμείς, αφού μιλάμε για εμάς, γινόμαστε αιτία να ιδρυθεί στη Γη το στράτευμα του Κυρίου και ο λόγος διότι εμφανίζεται σε αυτόν τον λαό η δόξα του Θεού, αφού όλοι στο αγιαστήριο γίνονται διδακτοί Θεού, στην συνέχεια δεν χρειάζεται να ζητά ο άνθρωπος του Θεού βοήθεια διότι απλά θα λέγει και θα γίνεται. Αυτοί οι άνθρωποι λέγονται λογικά όντα. Λογικά όντα είναι όλοι όσοι νομοθετούνται από τον Θεό και άλογα όντα όσοι νομοθετούνται ή ζουν με τα πάθη τους ή με την αμαρτία, μάλιστα τα λογικά όντα έχουν διαύγεια πνεύματος, αφού ο εγκέφαλός τους συλλαμβάνει το νόημα της θεότητας και ευχαρίστως δέχονται την νομοθέτησή τους από αυτόν. Μόνο κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι κανονικός και ανεπτυγμένος ο εγκέφαλος του ανθρώπου, διαφορετικά αν ο άνθρωπος δεν νομοθετείται με την λογική του Θεού είναι λογικό μεν ον, αλλά με νουν κτηνώδη κατά τον χαρακτηρισμόν της Γραφής η οποία μας φανερώνει ότι ο άνθρωπος εν τιμή ων ου συνήκεν παρασυνεβλήθη τοις κτήνεσιν τοις ανοήτοις και ωμοιώθη αυτοίς. Αυτή είναι η διαφορά του αναγεννημένου ανθρώπου από του μη αναγεννημένου. Αδέλφια μου, ήρθε η ώρα ώστε με την υγιαίνουσα διδασκαλία να δημιουργήσουμε το νου του Χριστού και αδιάλειπτα να ζει το αγαθό, το άγιο μέσα μας γνωρίζοντας τώρα να το φυλάξουμε, διότι όταν ο Θεός είπε στον Αδάμ μέσα στον κήπο της Εδέμ να φυλάει τον παράδεισο αυτός δεν ήξερε από τι να τον φυλάει.

Αδέλφια μου σήμερα όλοι μπορούμε να μετέχουμε του δείπνου του Κυρίου. Είναι γραφικό, πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν.

Αυτές τις ημέρες πλησιάζει το Πάσχα, που σημαίνει διάβαση και θέλω να σας διαβάσω κάτι ωραίο που ψέλνεται στους Ορθόδοξους ναούς, χωρίς να προσωποληπτώ διότι σε άλλους χριστιανικούς ναούς ή εκκλησίες εμφανίζεται με διαφορετικό τρόπο η πολυποίκιλη σοφία του Θεού. Όλες οι εκκλησίες καλλιεργούν το αγαθό και έχουν να δώσουν πολλά.

Αδέλφια μου, όλοι γνωρίζουμε τον Ιερό Χρυσόστομο. Αυτός λοιπόν αναφέρει ένα μεγαλείο σε σχέση με τον Θεό και τον άνθρωπο που του έγινε κατανοητό και αποκαλύφθηκε σε αυτόν διά Πνεύματος Αγίου. Αυτό φανερώνει το θέλημα του Θεού, αφού αυτός ο Θεός σήμερα δεν ενθυμείται αμαρτίες για όσους το πιστεύουν. Εμείς το πιστεύουμε αυτό αρκεί να θελήσουμε να το εντάξουμε στη ζωή μας, και το αναφέρω αυτό που μας λέει ο αδελφός μας διότι είναι ταυτόσημο με την δική μας αποστολή, το δικό μας πνεύμα το οποίο εμείς θέλουμε να ζει μέσα μας όλο τον χρόνο, κάθε χρόνο, αφού η Φωνή Θεού δέχεται την όποια αγαθή προσπάθεια ως θέλημα Θεού, δέχεται η Φωνή Θεού τον όποιο τρόπο που ο κάθε άνθρωπος προσεγγίζει τον Θεό, αρκεί να έχει μέσα της η όποια προσέγγιση αγαθό για τον Θεό, για τον αδελφό και για τον συνδογματικό αδελφό, αλλά και για τον εχθρό. Αναφέρει λοιπόν ο Ιερός Χρυσόστομος:

Εἴ τις εὐσεβής καί φιλόθεος, ἀπολαυέτω τῆς καλῆς ταύτης και λαμπρᾶς πανηγύρεως.

Εἴ τις δοῦλος εὐγνώμων, εἰσελθέτω χαίρων εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου αὐτοῦ.

Εἴ τις ἔκαμε νηστεύων, ἀπολαυέτω νῦν τό δηνάριον.

Εἴ τις ἀπό τῆς πρώτης ὥρας εἰργάσατο, δεχέσθω σήμερον τό δίκαιον ὄφλημα.

Εἴ τις μετά τήν τρίτην ἦλθεν, εὐχαρίστως ἑορτασάτω.

Εἴ τις μετά τήν ἕκτην ἔφθασε, μηδέν ἀμφιβαλλέτω˙ καί γάρ οὐδέν ζημιοῦται.

Εἴ τις ὑστέρησεν εἰς τήν ἐνάτην, προσελθέτω μηδέν ἐνδοιάζων.

Εἴ τις εἰς μόνην ἔφθασε τήν ἐνδεκάτην, μή φοβηθῇ την βραδύτητα˙ φιλότιμος γάρ ὤν ὁ Δεσπότης, δέχεται τόν ἔσχατον καθάπερ καί τόν πρῶτον˙ ἀναπαύει τόν τῆς ἐνδεκάτης, ὡς τόν ἐργασάμενον ἀπό τῆς πρώτης˙ καί τόν ὕστερον ἐλεεῖ καί τόν πρῶτον θεραπεύει˙ κακείνῳ δίδωσι καί τούτου χαρίζεται˙ καί τά ἔργα δέχεται καί τήν γνώμην ἀσπάζεται˙ καί τήν πρᾶξιν τιμᾷ καί τήν πρόθεσιν ἐπαινεῖ.

Οὐκοῦν εἰσέλθετε πάντες εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου ἡμῶν˙ καί πρῶτοι καί δεύτεροι τόν μισθόν ἀπολαύετε.

Πλούσιοι καί πένητες μετ’ ἀλλήλων χορεύσατε˙ ἐγκρατεῖς καί ράθυμοι τήν ἡμέραν τιμήσατε˙ νηστεύσαντες καί μή νηστεύσαντες, εὐφράνθητε σήμερον.

Ἡ τράπεζα γέμει, τρυφήσατε πάντες. Ὁ μόσχος πολύς, μηδείς ἐξέλθῃ πεινῶν.

Πάντες ἀπολαύσατε τοῦ συμποσίου τῆς πίστεως˙ πάντες ἀπολαύσατε τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητος.

Μηδείς θρηνείτω πενίαν˙ ἐφάνη γάρ ἡ κοινή Βασιλεία.

Μηδείς ὀδυρέσθω πταίσματα˙ συγγνώμη γάρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε.

Μηδείς φοβείσθω θάνατον˙ ἠλευθέρωσε γάρ ἡμᾶς ὁ τοῦ Σωτῆρος θάνατος. Ἔσβεσεν αὐτόν, ὑπ αὐτοῦ κατεχόμενος. Ἐσκύλευσε τόν ἅδην ὁ κατελθών εἰς τόν ἅδην. Ἐπίκρανεν αὐτόν, γευσάμενον τῆς σαρκός αὐτοῦ.

Καί τοῦτο προλαβών Ἡσαΐας ἐβόησεν.

Ὁ ἅδης φησίν, ἐπικράνθη, συναντήσας σοι κάτω.

Ἐπικράνθη˙ καί γάρ κατηργήθη.

Ἐπικράνθη˙ καί γάρ ἐνεπαίχθη.

Ἐπικράνθη˙ καί γάρ ἐνεκρώθη.

Ἐπικράνθη˙ καί γάρ καθῃρέθη.

Ἐπικράνθη˙ καί γάρ ἐδεσμεύθη.

Ἔλαβε σῶμα καί Θεῷ περιέτυχεν. Ἔλαβε γῆν καί συνήντησεν οὐρανῷ.

Ἔλαβεν ὅπερ ἔβλεπε καί πέπτωκεν ὅθεν οὐκ ἔβλεπε.

Ποῦ σου, θάνατε, τό κέντρον; Ποῦ σου, ἅδη, τό νῖκος;

Ἀνέστη Χριστός καί σύ καταβέβλησαι.

Ἀνέστη Χριστός καί πεπτώκασι δαίμονες.

Ἀνέστη Χριστός καί χαίρουσιν ἄγγελοι.

Ἀνέστη Χριστός καί ζωή πολιτεύεται.

Ἀνέστη Χριστός καί νεκρός οὐδείς ἐν τῷ μνήματι.

Χριστός γάρ ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο. Γένοιτο αμήν.

 

Νεοελληνική απόδοση:

 

Όποιος είναι ευσεβής και φιλόθεος, ας απολαύσει τούτη την καλή και λαμπρή πανήγυρη.

Όποιος είναι δούλος ευγνώμων, ας μπει χαρούμενος στη χαρά του Κυρίου του.

Όποιος κουράστηκε νηστεύοντας, ας απολαύσει τώρα τον μισθό του.

Όποιος εργάστηκε από την πρώτη ώρα, ας δεχθεί σήμερα ό,τι δίκαια του οφείλεται.

Όποιος ήλθε μετά την τρίτη ώρα, ας εορτάσει ευχαρίστως.

Όποιος έφθασε μετά την έκτη ώρα, ας μην έχει καμιά αμφιβολία, διότι δεν υφίσταται καμιά ζημία.

Όποιος άργησε και έφτασε την ένατη ώρα, ας προσέλθει χωρίς ενδοιασμούς.

Όποιος έφτασε την ενδέκατη ώρα, ας μη φοβηθεί για τη βραδύτητα, διότι ο Δεσπότης είναι φιλότιμος και δέχεται τον τελευταίο όπως και τον πρώτο. Χαρίζει ανάπαυση σε εκείνον της ενδέκατης, όπως και σε εκείνον που εργάστηκε από την πρώτη. Και τον τελευταίο ελεεί και τον πρώτο περιποιείται. Και σε εκείνον δίνει και σε τούτον χαρίζει, και τα έργα δέχεται και τη διάθεση αναγνωρίζει και την πράξη τιμά και την πρόθεση επαινεί.

Μπείτε λοιπόν όλοι στη χαρά του Κυρίου σας. Και οι πρώτοι και οι δεύτεροι απολαύστε τον μισθό σας. Πλούσιοι και φτωχοί μεταξύ σας χορέψτε. Εγκρατείς και ράθυμοι τιμήστε την ημέρα. Όσοι νηστέψατε και όσοι δεν νηστέψατε, ευφρανθείτε σήμερα.

Το τραπέζι είναι γεμάτο, απολαύστε το όλοι. Ο μόσχος είναι πολύς, ας μην βγει κανείς πεινώντας. Απολαύστε όλοι το συμπόσιο της πίστης. Απολαύστε όλοι τον πλούτο της χρηστότητας.

Κανένας να μη θρηνεί για τη φτώχεια του, διότι φάνηκε η Βασιλεία του Θεού.

Κανένας να μην οδύρεται για τα πταίσματά του, διότι ανέτειλε η συγγνώμη από τον Τάφο.

Κανένας να μην φοβάται τον θάνατο, διότι μας ελευθέρωσε ο θάνατος του Σωτήρα.

Τον διέγραψε, ενώ κατεχόταν από αυτόν. Λαφυραγώγησε τον άδη, εκείνος που κατέβηκε στον άδη. Τον πίκρανε, όταν γεύτηκε τη σάρκα του.

Αυτό προβλέποντας ο Ησαΐας φώναξε:

Ο άδης πικράνθηκε, όταν σε συνάντησε κάτω.

Πικράνθηκε διότι καταργήθηκε.

Πικράνθηκε, διότι ξεγελάστηκε.

Πικράνθηκε, διότι νεκρώθηκε.

Πικράνθηκε, διότι καθαιρέθηκε.

Πικράνθηκε, διότι δεσμεύθηκε (υποδουλώθηκε).

Έλαβε σώμα και του έτυχε Θεός. Έλαβε γη και συνάντησε ουρανό.

Έλαβε ό,τι έβλεπε και έπεσε όπου δεν έβλεπε.

Που είναι θάνατε το κέντρο σου; Πού είναι άδη η νίκη σου;

Αναστήθηκε ο Χριστός και συ έχεις καταβληθεί.

Αναστήθηκε ο Χριστός και έχουν γκρεμιστεί οι δαίμονες.

Αναστήθηκε ο Χριστός και χαίρουν οι άγγελοι.

Αναστήθηκε ο Χριστός και η ζωή βασιλεύει.

Αναστήθηκε ο Χριστός και δεν υπάρχει νεκρός στο μνήμα.

Διότι με την ανάστασή του ο Χριστός έγινε η αρχή των κεκοιμημένων.

 

Ο θάνατος νικήθηκε από τον Χριστό μας. Τώρα ήρθε η ώρα να παλέψουμε κι εμείς και να τον νικήσουμε με την χάρη, την σοφία και την δύναμη της πίστεως σε αυτόν. Ήρθε η ώρα να μπούμε στο αγιαστήριο, στο εργοστάσιο του Θεού και να ξεκινήσουμε την αδιάλειπτη προσευχή και συνδιαλλαγή μαζί του.

Η αδιάλειπτη προσευχή και συνδιαλλαγή είναι εντολή Κυρίου, ο οποίος λέγει προσεύχεσθε και μη αποκάμνετε. Πώς όμως γίνεται, αφού ο εγκέφαλος διαρκώς διασπάται εις τα διάφορα της ζωής; Ένας είναι ο τρόπος. Η άσκηση τουλάχιστον 6 μήνες με 1 χρόνο, συνέχεια όμως. Για να το καταφέρουμε χρειαζόμαστε να πάρουμε στο αγιαστήριό μας δύο καλούς αδελφούς ή φίλους. Αυτοί είναι η υπομονή και η επιμονή και ο λόγος διά να επιτευχθεί η αυτοσυγκέντρωση του νοός, δηλαδή να καταφέρουμε να σκεπτόμαστε συνεχώς τον Θεόν. Μέχρι να το πετύχουμε, στην αρχή θα φεύγει η διάνοια από τον στόχο αυτόν, όπως έχει συνηθίσει από παιδικής ηλικίας ο νους μας, αλλά θα τον επιστρέφει ο καθένας μας με την μελέτη του Λόγου του Θεού, με την υγιαίνουσα διδασκαλία, με την προσευχή έως ότου τον υποτάξουμε το νου μας ώστε να τον κατευθύνει ο καθένας μας όπου θέλει ο Θεός και να είναι μαζί του όσες ώρες θέλει. Μόνο τότε συν Θεώ η προσευχή θαυματουργεί. Είναι μεγάλο δώρο, είναι μεγάλη εξουσία να ελέγχουμε το νου μας αδέλφια μου, να ελέγχουμε το μυαλό μας το οποίο έχει όλες τις ιδιότητες αλλά και εξουσίες πάνω σε όλους τους τομείς. Αδέλφια μου, ο πιο πλούσιος άνθρωπος στον κόσμο είναι ο άνθρωπος του Θεού. Διότι ο άνθρωπος του Θεού δεν έχει απορίες, όλες φεύγουν, μάλιστα στον άνθρωπο του Θεού τα θέλω του κόσμου απλά δεν υπάρχουν, οι εγωισμοί εξαφανίζονται, όσα μέχρι χτες δημιουργούσαν προβλήματα – σκάνδαλα κ.λ.π. πλέον δεν υπάρχουν. Ας φανταστούμε αδέλφια μου έναν νου ο οποίος να έχει μέσα του μόνο ευχαριστία, να έχει μέσα του σοφία Θεού, να έχει μέσα του Θεό. Αυτός ο νους, αυτός ο άνθρωπος είναι το μέλλον του κόσμου, είναι αυτό το οποίο προείδε ο Θεός και έδωσε τη ζωή του λύτρον αντί πολλών. Αυτός ο άνθρωπος και σε ένα κοσμικό περιβάλλον αν βρεθεί θα τους αλλάξει όλους με την παρουσία του. Δεν μπορεί αυτόν τον άνθρωπο να τον θυμώσει ή να τον επηρεάσει τίποτα. Ο άνθρωπος του Θεού δεν μπορεί να καταλάβει γιατί θυμώνουν οι άλλοι άνθρωποι, δεν μπορεί να καταλάβει γιατί κρίνουν, δεν μπορεί να καταλάβει γιατί λένε ψέματα, δεν μπορεί να καταλάβει γιατί έχουν προβλήματα υγείας - ασθένειες κ.λ.π. και αν καταλαβαίνει, διότι έζησε κάποια χρονική περίοδο ως χοϊκός (ο πρώτος άνθρωπος χοϊκός, ο δεύτερος εξ ουρανού), δεν μπορεί να καταλάβει γιατί οι άνθρωποι δεν πάνε στον Θεό με ειλικρίνεια. Ο άνθρωπος του Θεού όλα μπορεί να τα καταλάβει και για να οδηγήσει και πολλούς άλλους ανθρώπους στην σωτηρία δεν κηρύττει με τα λόγια αλλά με τη ζωή του. Γίνεται μυροπωλείο πνεύματος και σοφίας ο άνθρωπος του Θεού.

Μόνο αδέλφια μου με αυτόν τον τρόπο θα γίνουμε αιτία να καταργηθεί η αμαρτία, ο θάνατος, αφού αυτός ο θάνατος είναι δημιούργημα αυτής. Πάλι εδώ να προσέξουμε κάτι. Ο θάνατος δεν καταργείται άπαξ διαπαντός αλλά όπως είπε και ο Ιερός Χρυσόστομος να μην τον φοβόμαστε, καταργείται σταδιακά.

Τα στοιχεία που τον καταργούν είναι: Πρώτον, να δεχθούμε το κάλεσμα που λάβαμε από τον Θεό και να μην είμαστε στρεψόδικοι (ου με πείσεις και αν με πείσεις). Μας κάλεσε ο Θεός και αυτό πρέπει να το πιστέψουμε, μας άνοιξε θύρα ανεωγμένη και μας έδωσε την δική μας αποστολή. Το κάλεσμα δημιουργεί την έρευνα. Αυτή η έρευνα φέρνει την ζώσα πίστη. Η πίστη αυξάνει διά της ακοής. Η πίστη προς τον Χριστό είναι το πρώτο στάδιο πνευματικών και υλικών καταστάσεων που συντελούν εις την κατάργηση ορισμένων φθοροποιών στοιχείων που λειτουργούν εν αγνοία μας στην ψυχή και στο σώμα μας. Η πίστη είναι κίνητρο για να πετύχουμε το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση.

Το δεύτερο στάδιο είναι η μετάνοια. Αυτή φέρνει την επίγνωση, δηλαδή το τι συμβαίνει μέσα μας, πόσο καλοί είμαστε, πόσο κακοί. Η επίγνωση δημιουργεί τον συνειδητό νου. Η μετάνοια φέρνει και τον καθαρισμό, ο οποίος καθαρισμός εκμηδενίζει όλα τα φθοροποιά στοιχεία με αποτέλεσμα την καλή υγεία αλλά και την μακροζωία. Όλα με την μετάνοια γίνονται για μας ένα σπέσιαλ παιχνίδι – θεϊκό παιχνίδι.

Το τρίτο στάδιο είναι η ουσιαστική, συνειδητή, εφαρμόσιμη αναγέννηση δηλαδή φανερώνουμε αγάπη. Αυτή η αγάπη δημιουργεί το νου του Θεού, κάνει τον Θεό να κοιτάζει κάτω. Ο Θεός όπου δει αγάπη κατεβαίνει και συναντά τον άνθρωπο που την έχει. Εξάλλου, με τα λόγια φανερώνεται μόνο η υποκρισία ενώ με τα έργα φανερώνεται η θεϊκή μας καταγωγή. Τα έργα είναι αιτία και μας βοηθούν να διαμορφώσουμε χαρακτήρα Θεού, χαρακτήρα προσφοράς. Η αναγέννηση φανερώνει με τα έργα μας την καταγωγή μας. Ακόμα, η αναγέννηση φέρνει την ταπείνωση, η ταπείνωση φέρνει τον αγιασμό. Είναι ο θρόνος του Θεού, κάστρο απόρθητο η ταπείνωση.

Το τέταρτο στάδιο μετά τον αγιασμό είναι η μεταστοιχείωση του νου και του σώματος.

Το πέμπτο δημιουργεί στη ζωή μας θέωση.

Με αυτόν τον τρόπο καταργείται ο θάνατος.

Αδέλφια μου, γνωρίζουμε όλοι ότι εν αρχή ήν ο Λόγος, και ο Λόγος ήν προς τον Θεόν, και Θεός ήν ο Λόγος. Ούτος ήτο εν αρχή παρά τω Θεώ. Πάντα δι' αυτού έγειναν, και χωρίς αυτού δεν έγεινεν ουδέ εν, το οποίον έγεινεν. Καθώς, ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν, και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας (Ιωάννης 1:1-3, 14).

Είναι μοναδικό και ξεχωριστό αυτό το ουράνιο πολίτευμα που έφερε ο Χριστός στη Γη. Είναι πολύ μεγάλο και ξεχωριστό αυτό το οποίο κατάφερε ο Χριστός (μόνος του) στον κόσμο, αφού διά του Χριστού, διά του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος η καθημερινή ζωή των απλών ανθρώπων έγινε στα δικά του μάτια πρώτα εικόνες, κατόπιν οι εικόνες έγιναν Λόγος Θεού και στη συνέχεια ο Λόγος αυτός έγινε ο ηθικότερος νόμος του ανθρώπου ο οποίος φέρνει στην επιφάνεια την ανυπόκριτη αγάπη, την ενότητα μεταξύ των ανθρώπων αλλά και την άφθαρτη ζωή, στοιχεία — ιδιότητες οι οποίες διά του Υιού εμφανίστηκαν στους πρώτους μαθητές αλλά και κατόπιν σε πολλούς ανθρώπους που τον ακολούθησαν. Έγινε η ζωή διά του Υιού σε όσους τον δέχτηκαν γεμάτη σοφία Θεού και αγάπη, η οποία σοφία και αγάπη του Χριστού καθίσταται πλέον σήμερα ως ο ηθικότερος νόμος του ανθρώπου σε όλη την λογική Κτίση, αφού καθιστά τη ζωή ποιοτική, ποσοτική, άφθαρτη ο οποίος νόμος βρίσκεται στον Λόγο του Θεού, στην Καινή Διαθήκη.

Αδέλφια μου αγαπημένα ο Θεός – Πατέρας που δημιούργησε αυτόν τον τρισμέγιστο κόσμο έδωσε σε αυτόν ώστε να τον προστατέψει από την μερική ή ολική καταστροφή της κακής διαχείρισης των μη αναγεννημένων ανθρώπων έναν νόμο, τον νόμο της αγάπης. Μοίρασε απλόχερα την αγάπη αυτή με τα λόγια και με τα έργα του. Ο ίδιος ο Θεός μέσω του Υιού του δεν μίλησε απλώς για αγάπη αλλά υλοποίησε αυτή στη δική του ζωή, υλοποίησε τα λόγια του, τα ζωοποίησε ο ίδιος στην ίδια του τη ζωή αφού υπηρέτησε τον Άγιο Λόγο του Πατέρα του, την αγάπη, αξιοπρεπώς με αποκορύφωμα αυτής την λογική εκείνη που δεν γνώρισε ποτέ άνθρωπος στη Γη αφού η αγάπη του Χριστού στράφηκε και προς τους εχθρούς λέγοντας πάνω από τον σταυρό εκεί που έβγαινε η ψυχή του, Πάτερ, άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι. Έχουμε πολλούς πρώτα εχθρούς του Χριστού και σήμερα μαθητές αυτού. Άγιους γέννησε η αγάπη του Χριστού. Μέσα από την δική του αφιέρωση, των δικών του λόγων, μέσα από τον Κύριό μας εμφανίστηκε εξ αιτίας του στον κόσμο η πιο ώριμη μορφή αγάπης στον πλανήτη μας η οποία ʺταρακούνησεʺ αλλά και ʺμετατόπισεʺ εγκεφάλους στο να αναπτύσσονται πάνω στην δική του λογική.

Η αγάπη του Χριστού είναι κίνητρο για μεγάλα έργα μέσα από την ενότητα στις μεταξύ μας σχέσεις. Η αγάπη του Χριστού έγινε τραγούδι, έγινε ύμνος, έγινε εικόνα, έγινε παράδειγμα προς μίμηση, έγινε κάρτα, έγινε λογοτεχνία, έγινε σοφία, έγινε ισχυρό κίνητρο για τον κάθε άνθρωπο που του αποκαλύπτεται ο Χριστός. Η αγάπη είναι κίνητρο για μεγάλες υπερβάσεις οι οποίες μπορούν διά της πίστεως να καταργήσουν ακόμα και τον θάνατο.

Αυτές τις ημέρες όπως είπα ξανά θα γιορτάσουμε το Πάσχα το οποίο σημαίνει διάβαση. Διάβαση για όλους εμάς σημαίνει να φύγουμε από την αμαρτία και να ζήσουμε τον αγιασμό, να φύγουμε από την φθορά και να ζήσουμε στην αφθαρσία, να φύγουμε από τον θάνατο και να μεταβούμε στη ζωή του Χριστού. Αδέλφια μου, ο Χριστός μέσω της αγάπης που φανέρωσε και υπέδειξε αφού υλοποίησε αυτή στη δική του ζωή και στη δική μας ζωή την αυξάνει σήμερα διά Πνεύματος Αγίου, μάλιστα αφού ήρθε το πλήρωμα του χρόνου ο Χριστός μεταβιβάζει διά του Λόγου του όλες τις ιδιότητές του σε όλους εμάς. Σήμερα το Ευαγγέλιο του Χριστού παίρνει σάρκα και οστά στη ζωή μας. Έγινε ο Υιός μέσω του δικού του έργου ευάρεστος στον Θεό – Πατέρα, κέρδισε ο Υιός τον Πατέρα – Θεό ο οποίος κατέβηκε χάριν του Υιού του στη Γη. Ο ίδιος ο Πατέρας ήρθε στη Γη. Ο ίδιος ο Πατέρας ήρθε και φανέρωσε σε όσους ήταν γύρω από τον Χριστό αλλά και διά Πνεύματος Αγίου σε όσους ήταν μακράν αυτού ότι ούτος (ο Χριστός) είναι ο Υιός μου ο αγαπητός εις τον οποίον ευηρεστήθην. Ας γίνουμε και όλοι εμείς με τα λόγια μας, με τα έργα μας, με τη ζωή μας ευάρεστοι στον Θεό. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Ο Χριστός σε όποιους αφιερώνονται με το νου, με τη καρδιά, με τα λόγια, με τα έργα γίνεται σε αυτούς ένας μεγάλος ευεργέτης, ένας μεγάλος ανταποδότης. Ουράνια και επίγεια αγαθά δίνει ο Θεός σε όλους όσους ειλικρινά αφιερώνονται. Είναι γραφικό, όσοι δε έλαβον αυτόν έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι τοις πιστεύουσιν εις το όνομα αυτού, κληρονόμους Θεού, συγκληρονόμους Χριστού και συμμέτοχους της δόξης αυτού.

Ο Χριστός μας παίρνει όλους εμάς μέσα από τον θάνατο, την φθορά, την αμαρτία, μέσα από τα νύχια του διαβόλου και μέσω της υγιαίνουσας διδασκαλίας μας καθιστά σύμμορφους της δικής του δόξης, μας καθιστά υιούς και θυγατέρες. Γένοιτο αμήν. Τι μας ζητά να αφιερώσουμε; Αυτή την μικρή ζωή που έχουμε ώστε να την πάρουμε μεγάλη ζωή, αιώνια ζωή και να την μεταμορφώσει σε ένα μυροπωλείο του πνεύματος. Ουδείς εστιν ος αφήκεν οικίαν ή αδελφούς ή αδελφάς ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή τέκνα ή αγρούς ένεκεν εμού και ένεκεν του Ευαγγελίου εάν μη λάβη εκατονταπλασίονα νυν εν τω καιρώ τούτο και εν τω αιώνι τω ερχομένω ζωήν αιώνιον. Ο μέλλοντας αιώνας ήρθε. Ουράνια και επίγεια αγαθά δίνει – χαρίζει ο Πατέρας μας σε όποιους αφιερώνονται, μάλιστα ο Χριστός δεν κάνει διακρίσεις, δεν προσωποληπτεί, πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν. Σε άλλο σημείο αναφέρεται, Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ' υμάς και μάθετε απ' εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών· διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίον μου ελαφρόν.

Αν έχουμε καταλάβει το κάλεσμα που λάβαμε, ας διαθέσουμε οικειοθελώς αυτή την μικρή ζωή που έχουμε ώστε να την πάρουμε μεγάλη και παντοτινή, αιώνια ζωή. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.