«ΕΓΩ ΗΛΘΟΝ ΔΙΑ ΝΑ ΕΧΩΣΙ ΖΩΗΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΩΣΙΝ ΑΥΤΗΝ ΕΝ
ΑΦΘΟΝΙΑ»
Αδέλφια μου, καλώς ήλθατε στο χώρο αυτό τον οποίον ο Θεός παραχώρησε εις όλους εμάς, ώστε με το πνεύμα του Θεού (που διακατέχεται από το πνεύμα της ευγενούς άμιλλας), να συνεχίσουμε όλοι μαζί και αυτόν τον χρόνο τον αγώνα του καθαρισμού και του αγιασμού, προς επίτευξη των πνευματικών στόχων των οποίων ο Θεός εναπέθεσε δια Πνεύματος Αγίου μέσα μας. Το θέμα μας είναι ότι ο Θεός ήλθε να μας δώσει ζωή, την οποία να έχουμε εν αφθονία. Θα αναρωτηθούμε, μα έχουμε ζωή σήμερα διότι όλοι εδώ ζούμε. Σε ποια ζωή αναφέρεται ο Κύριος στο στίχο αυτό, ποια ζωή θέλει να μας δώσει ο Χριστός; Όταν λοιπόν αδέλφια μου ο Θεός αποφάσισε να δώσει τη ζωή στον άνθρωπο και να τον καταστήσει κορωνίδα της δημιουργίας, σίγουρα είχε μεγάλα σχέδια γι’ αυτόν. Απόδειξη ότι δεν χρησιμοποίησε απλά και μόνο το υλικό στοιχείο για τη δημιουργία του αλλά κι ένα κομμάτι του εαυτού του.
Η Γένεσις μας δίνει πολύ παραστατικά την εικόνα αυτή λέγοντας, και έπλασε ο Θεός τον άνθρωπον από χους εκ της γης και ενεφύσησεν εις τους μυκτήρας αυτού πνοήν ζωής. Έτσι, έγεινεν ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν, αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος σκέφτεται, εξελίσσεται, δημιουργεί όπως ο Θεός. Το δώρο της ζωής λοιπόν δόθηκε στον άνθρωπο ακέραιο, χωρίς μικρότητες και υπολογισμούς. Ο Θεός που δημιούργησε τέλεια όλα τα πλάσματά του, έδωσε στον άνθρωπο την αθανασία και την αιωνιότητα εξαρχής και όσο ο άνθρωπος εκπλήρωνε τον σκοπό για τον οποίον τάχτηκε από τον Δημιουργό του, μπορούσε να απολαμβάνει όλα τα αγαθά που είχαν φτιαχτεί γι’ αυτόν. Ήταν λοιπόν τέλεια η ζωή του ανθρώπου διότι ο άνθρωπος μετείχε όλων των αγαθών και της ζωής. Θα πρέπει όμως να γνωρίζουμε ότι η ζωή έχει δυο όψεις, δυο φάσεις. Η μια είναι η ζωή που διακατέχεται από την αμαρτία, από τα πάθη, από την φθορά, η οποία καταλήγει στο θάνατο και προήλθε από την ανυπακοή στο θέλημα του Θεού. Και η άλλη ζωή είναι αυτή που διακατέχεται από το πνεύμα του Θεού, το οποίο εξασφαλίζει την ενότητα μεταξύ μας και την χαρά του πνεύματος. Η οποία ζωή προέρχεται από τις αξιόλογες επιδιώξεις τις οποίες ο άνθρωπος του Θεού εκδηλώνει δια Πνεύματος Αγίου, δημιουργώντας και εξελίσσοντας μετέπειτα τον λαό του Θεού. Διέπεται ακόμη η ζωή του Χριστού από τον καθαρισμό, ο οποίος φέρνει τον αγιασμό και τελευταία διέπεται από την αφθαρσία, η οποία αφθαρσία καθιστά τη ζωή μας αιώνια και προέρχεται από την υπακοή στο θέλημα του Θεού. Σε ποιότητα λοιπόν ο Κύριος μας δίνει ζωή την οποία αξίζει πραγματικά να την ζεις. Σε ποσότητα πάλι ο Θεός μας δίνει ζωή που δεν δύναται να τελειώσει ποτέ. Έτσι σου επιτρέπει, η ζωή που σου δίνει ο Χριστός, να αυξάνεις ηλικιακά και πνευματικά καθ’ εκάστην ημέρα πάνω σε όλους τους τομείς, με σκοπό τη δόξα Θεού και τη σωτηρία του κόσμου.
Εάν λοιπόν όλοι εμείς ψάχνουμε περισσότερη ζωή από αυτή που έχουμε και καλύτερη ζωή, μόνο ένας μπορεί να μας την δώσει και αυτός δεν είναι άλλος από τον Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος, ο οποίος έδωσε τη ζωή του λύτρον αντί πολλών. Ο Χριστός αδέλφια μου όταν εισέλθει δια του Αγίου Πνεύματος μέσα μας, δύναται να μας προσφέρει τη ζωή εν αφθονία. Γι’ αυτό ονομάζεται η ζωή του Χριστού, αιώνια ζωή. Πολλοί άνθρωποι, διαστρεβλώνοντας τον Λόγο του Θεού στο θέμα της αιώνιας ζωής, μετέθεσαν αυτή τη ζωή που χαρίζει ο Χριστός σε μια άλλη ζωή, η οποία εκδηλώνεται στον άνθρωπο μετά τον θάνατό του και ονομάζεται μεταθανάτια ζωή. Ο Κύριος όμως δια Πνεύματος Αγίου φανέρωσε ότι η ζωή η αιώνια είναι μια εμφανής κατάσταση, την οποία την ζεις μαζί με το σώμα. Άλλωστε το σώμα μας, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι είναι ναός του εν ημίν Αγίου Πνεύματος και η ζωή με το πνεύμα του Θεού είναι η ζωή εκείνη που κάνει τον άνθρωπο να μετέχει ιδιότητες και εξουσίες, οι οποίες του δίνουν ευλογία και εξουσία ώστε να δύναται με τα έργα αγάπης, να μεταβάλει τη ζωή τη φθαρτή σε άφθαρτη, της οποίας να μετέχει ο άνθρωπος δια του Αγίου Πνεύματος αιώνια. Ο Κύριος ερχόμενος στον κόσμο φανέρωσε ότι η ασθένεια, ο θάνατος, η αμαρτία, η μεταθανάτια ζωή δεν είναι στοιχεία αποδεκτά από τον Θεό, αλλά είναι οι εχθροί του Θεού και όπου τα στοιχεία αυτά είχαν επικρατήσει σε ανθρώπους που είχαν άγνοια αιώνες τώρα, ο Κύριος με την παρουσία του και δια του λόγου του τα ανέτρεπε, τα εξαφάνιζε από το σώμα και το πνεύμα τους. Ο τρόπος που ο Θεός ελευθέρωνε τον άνθρωπο από την διαβολή, από την φθορά, από τον θάνατο ήτο το ακολούθει μοι, μετέπειτα τα εξαφάνιζε από το πνεύμα δια της αφιέρωσης. Έτσι ο άνθρωπος που τα είχε κάνει κτήματά του, καταδυναστεύοντας και οδηγώντας σε αδιέξοδο τον εαυτό του, δια του Χριστού λάμβανε εξουσία να αναπτύσσει ουσιαστικά τη ζωή του Χριστού μέσα του, μεταμορφώνοντας το σώμα και το πνεύμα του σε σώμα Χριστού και πνεύμα γεμάτο σοφία Θεού συναρπάζουσα. Όλα αυτά λοιπόν τα αρνητικά στοιχεία με κορυφή τον θάνατο είναι εχθροί του Θεού και θα πρέπει να το εννοήσουμε αυτό άπαξ δια παντός ώστε να γίνουν και δικοί μας εχθροί, πριν επικρατήσουν στη ζωή μας και την κάνουν μη αναστρέψιμη, γεμίζοντας άγνοια το πνεύμα μας και φθορά το σώμα μας. Ο Πατέρας απεκάλυψε στον Υιόν του, όταν ολοκλήρωσε και εκπλήρωσε στο ακέραιο το θέλημά του, τα εξής: Υιέ μου κάθου εκ δεξιών μου, εωσού θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιο των ποδών σου, έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος. Εμείς αδέλφια μου πιστεύω ότι ήρθε η ώρα που πρέπει να το αποφασίσουμε, ώστε να βρούμε μέσα από τον Λόγο του Θεού τα όπλα εκείνα που θα μας ελευθερώσουν από την αμαρτία. Η οποία αμαρτία μεταβάλλει τη ζωή μας σε κόλαση, κάνοντας τον άνθρωπο που δεν γνωρίζει τον Χριστό, να θέλει να πεθάνει πριν την ώρα του, ελπίζοντας ότι ο θάνατος θα τον απαλλάξει από αυτή τη μικρή αλλά και δαιμονισμένη ζωή που ζει σήμερα.
Ο Ιησούς αδέλφια μου την άγια ζωή που έφερε, την ονομάζει απεριόριστη ζωή, αιώνια ζωή η οποία ζωή δια του Χριστού γίνεται αιώνια και ο λόγος επειδή προέρχεται από την αιώνια ύπαρξη του Θεού. Είναι ιδιότητα του Θεού που θα πρέπει να πιστευτεί ώστε να γίνει και δική μας ιδιότητα. Μάλιστα είναι αιώνια και αξιόλογη η ζωή του Χριστού επειδή δεν τελειώνει ποτέ. Ξεπερνά η ζωή που μας χαρίζει ο Χριστός τα 969 χρόνια του Μαθουσάλα. Ο τρόπος για να το πετύχουμε ώστε να γίνει αιώνια η ζωή είναι ένας και είναι η αφιέρωση, ώστε ο τρόπος σκέψης του Χριστού να γίνει και δικός μας τρόπος ζωής. Υπάρχει ένα χωρίο στην Καινή Διαθήκη το οποίο αναφέρει τα παρακάτω, μάλιστα ενθαρρύνει σήμερα όλους εμάς τους νέους μαθητές του Χριστού ώστε να πιστέψουμε στη ζωή του Χριστού. Το χωρίο αναφέρει, ο Θεός έσωσεν ημάς, και εκάλεσε με κλήσιν αγίαν, ουχί κατά τα έργα ημών, αλλά κατά την εαυτού πρόθεσιν, και χάριν την δοθείσαν εις ημάς εν Χριστώ Ιησού προ χρόνων αιωνίων, φανερωθείσαν δε τώρα δια της επιφανείας του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, όστις κατήργησε μεν τον θάνατον, έφερε δε εις φως την ζωήν και την αφθαρσίαν δια του Ευαγγελίου. Άρα ο θάνατος κατηργήθη. Όμως το αν ακόμη ενεργεί μέχρι σήμερα, αυτό σημαίνει ότι η πίστη μας και η αγάπη μας, στο να προβούμε σε ενέργειες που καθιστούν τη ζωή αιώνια και φανερώνονται στον Λόγο του Θεού (ο οποίος εκδηλώνει το θέλημα του Θεού), είναι σκιώδεις. Αδέλφια μου, ο Κύριος είναι ο μόνος που μπορεί να κάνει τη ζωή μας ώστε να λάβει αξία και να την ζει ο καθένας μας εν δυνάμει, γεμάτη ευλογία πάνω στο θέλημα του Θεού και σε όλους γενικότερα τους τομείς. Ο Λόγος του Θεού ακόμη φανερώνει ότι, εν αυτώ ήτο ζωή, και η ζωή ήτο το φως των ανθρώπων. Εμείς τώρα είμεθα φως, είμεθα αγάπη, είμεθα όπως ο Χριστός ή απλά αναπνέουμε και κινούμεθα επιπόλαια, μη γνωρίζοντας τον λόγο της ύπαρξης, τον σκοπό της παρουσίας μας, τον λόγο της δημιουργίας μας;
Εάν ένας άνθρωπος δεν είναι συνδεδεμένος με τον Θεό, μπορεί να έχει σφυγμό, να παρουσιάζει διάφορα έργα αλλά στην ουσία δεν είναι άνθρωπος και ο λόγος διότι αναζητά τη μια ευχαρίστηση μετά την άλλη μέσα από έργα ή λόγια που δεν μετέχουν της αγάπης, η οποία αγάπη παράγει ζωή, δημιουργεί ζωή, εξελίσσει τη ζωή. Αδέλφια μου, οι αιώνες και η παγκόσμια ιστορία φανέρωσαν ότι εκείνοι που ζουν μόνο για την ατομική τους ευχαρίστηση και επιδιώκουν ευλογία με αθέμιτους τρόπους (τους οποίους εκδηλώνει η αμαρτία), είναι νεκροί. Η ζωή ας γνωρίζουμε ότι εδόθηκε εις ημάς υπό του Θεού έχοντας σαν σκοπό να γνωρίσουμε τον Θεό και να μετέχουμε των ιδιοτήτων του. Αυτή λοιπόν αδέλφια μου είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίσουμε τον μόνον αληθινόν Θεόν, τον οποίον απέστειλε ο Πατέρας και δεν είναι άλλος από τον Ιησού Χριστό. Για να την βρούμε όμως αυτή τη ζωή, χρειάζεται υπομονή. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η θάλασσα έχει μέσα της, στα βάθη της, κρυμμένα όστρακα τα οποία κρύβουν μέσα τους μαργαριτάρια ανεκτίμητης αξίας. Μερικοί βουτάνε μια φορά και γρήγορα απελπίζονται, μερικοί όμως επιμένουν και αυτοί τα βρίσκουν. Η ύπαρξη λοιπόν της ζωής χωρίς τον Χριστό στη ζωή μας, καθιστά αυτή τη ζωή άσκοπη και ανούσια. Και αν ακόμη οι επιστήμονες μπορέσουν πραγματικά να βρουν τον τρόπο να μας βοηθήσουν, με στόχο να μείνουμε περισσότερο στη ζωή, δεν θα έχει όφελος διότι η αμαρτία, τα συμφέροντα και οι εγωισμοί θα κάνουν αυτή τη ζωή δυσβάστακτη, ώστε να μην μπορούμε να την ζούμε με χαρά. Σίγουρα και εγώ θα χαιρέτιζα και θα ευχαριστιόμουν, αν περισσότερες ασθένειες μπορούσαν να θεραπευτούν και περισσότερος πόνος μπορούσε να ανακουφιστεί και θα χαιρέτιζα τις μεθόδους παράτασης της ζωής από την επιστήμη, εφόσον αυτές ήταν ηθικές και χριστοκεντρικές. Το να γίνει όμως η ζωή μακρύτερη δεν είναι αρκετά καλό, εκτός και αν γίνει επίσης και καλύτερη, όχι μόνο από την άποψη της νεανικότητας αλλά καλύτερη από την άποψη της αγάπης, η οποία δίνει αξία στη ζωή, καθώς της επικοινωνίας μας με τον ζώντα Θεό, ο οποίος μεταβάλλει τη ζωή σε χαρά. Την εποχή που οι άνθρωποι ζούσαν πράγματι περισσότερο από 900 χρόνια, ήταν εξαιρετικά υγιείς και εξαιρετικά ισχυροί, γι’ αυτό η Βίβλος τους ονομάζει «οι έκπαλαι άνδρες ονομαστοί». Αλλά σχεδόν όλοι αυτοί οι ήρωες μετατράπηκαν με την μακροημέρευση σε φρικτά και απάνθρωπα όντα. Ο λόγος; Η έλλειψη του αγιασμού, η έλλειψη του Χριστού, αυτό τους έκανε να γίνουν εωσφορικοί. Η βασική αιτία είναι η έξοχη φυσική δύναμή τους. Αυτή η δύναμη χωρίς τον καθαρισμό τους μετέτρεψε σε κτήνη. Κάτι που βλέπουμε και σήμερα στις δικές μας κοινωνίες όταν ο άνθρωπος διέπεται από νεανικότητα, από σφριγηλότητα που του δίνει δύναμη να εργαστεί και να πετύχει εξουσία, με αθέμιτους όμως τρόπους. Την οποία εξουσία χρησιμοποιεί ανάλογα με τα προσωπικά του συμφέροντα, εκμεταλλευόμενος ανθρώπους με στόχο να πετύχει τους εωσφορικούς σκοπούς του και ο λόγος διότι ο Χριστός απουσιάζει. Η έξοχη λοιπόν φυσική τους κατάσταση, η υγεία και η μακροζωία έκαναν τους ανθρώπους που ζούσαν περίπου 1000 χρόνια, να μπουν στα βάθη της αμαρτίας πολύ περισσότερο απ’ όσο θα συνέβαινε σε κάποιον με 80 χρόνια ζωής. Εάν σήμερα που ζούμε 80 χρόνια στοιχειοθετούμε συνειδητά τόση αμαρτία, τι θα γίνονταν εάν ζούσαμε 1000 χρόνια; Ο Λόγος του Θεού αναφέρει ότι, είδεν ο Κύριος ότι επληθύνετο η κακία του ανθρώπου επί της γης, και πάντες οι σκοποί των διαλογισμών της καρδίας αυτού ήσαν μόνον κακία πάσας τας ημέρας της ζωής του. Έτσι, μετεμελήθη ο Κύριος ότι εποίησε τον άνθρωπον επί της γης και ελυπήθη εν τη καρδία αυτού. Γι’ αυτόν τον λόγο ο Θεός έφερε τον μεγάλο κατακλυσμό, που εξάλειψε όλους εκείνους τους ανθρώπους εκτός από τον Νώε και την οικογένειά του, ο οποίος μετείχε της δικαιοσύνης του Θεού. Ύστερα απ’ αυτό ο Θεός έχοντας πλέον την εμπειρία άρχισε να μικραίνει τη διάρκεια της ζωής των ανθρώπων, περιορίζοντας το κακό τους. Μάλιστα τα 80 χρόνια τα χώρισε σε τρεις περιόδους. Η πρώτη περίοδος είναι τα χρόνια εκείνα που αφιερώνει ο άνθρωπος για να σπουδάσει καλό - κακό και είναι χειραγωγούμενος. Η δεύτερη περίοδος είναι τα χρόνια εκείνα που δημιουργεί, εξελίσσεται και η τρίτη περίοδος είναι εκείνη κατά την οποίαν ο άνθρωπος μπορεί να φιλοσοφεί ώστε να γνωρίσει τον εαυτό του, τον Θεό, τον τρόπο ζωής, την αξία της ζωής. Τελευταία, γνωρίζει εν μέρει το θέλημα του Θεού το οποίο του εξασφαλίζει μετάνοια, αναγέννηση, σοφία Θεού, προσωπικότητα Χριστού. Οι έχοντες αποστολή λαμβάνουν εξουσίες Χριστού, ώστε να μπορούν ως αναγεννημένοι άνθρωποι να μεταλλάσσουν και να εξουσιάζουν τον χρόνο ζωής σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, τον οποίον δύναται να τον χρησιμοποιήσουν ποιοτικά και ποσοτικά. Αν κάποιος δεν εννοήσει τις τρεις αυτές περιόδους και παραμείνει πνευματικά στην πρώτη περίοδο ή στην δεύτερη περίοδο της ζωής του, τότε το σώμα του θα συνεχίσει βιολογικά να ωριμάζει αλλά πνευματικά θα παραμείνει ο άνθρωπος αυτός στάσιμος, μη γνωρίζων το θέλημα του Θεού και τη σοφία αυτού, η οποία τον έφερε στη ζωή για κάποιο σκοπό. Όλο αυτό θα ενεργήσει αρνητικά διότι η ημιμάθεια θα τον εξουσιάζει μέχρι το τέλος της βιολογικής του ζωής. Όταν τώρα κάποιος ζήσει τις χρονικές περιόδους γρήγορα και φτάσει στην περίοδο να φιλοσοφεί σε μικρή ηλικία, σίγουρα θα ανακαλύψει και σίγουρα θα γνωρίσει το θέλημα του Θεού, το οποίο θα τον ζωοποιήσει, εξελίξει, φωτίσει, γεμίζοντάς τον καρπούς, χαρίσματα, σημεία και πληθώρα ουρανόδρομης σοφίας Θεού η οποία σύντομα θα τον καταστήσει υιό Θεού, κληρονόμο Θεού, συγκληρονόμο Χριστού και συμμέτοχο της δόξης του Αγίου Θεού. Δεν χρειάζεται λοιπόν να προστεθούν μόνο χρόνια στη ζωή μας αλλά χρειάζεται να προστεθεί και ζωή στα χρόνια μας, η οποία ζωή να μετέχει της ζωής, της σοφίας του Χριστού πάνω στα δρώμενα του Λόγου του Θεού. Χωρίς τον Ιησού Χριστό είμαστε νεκροί ακόμη και αν ζούμε. Αν λοιπόν θέλουμε, ο Κύριος μπορεί να μας κάνει αληθινά ζωντανούς.
Ο ίδιος φανέρωσε, αληθώς αληθώς σας λέγω, ότι ο ακούων τον λόγον μου, και πιστεύων εις τον πέμψαντά με, έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν ουκ έρχεται, αλλά μετέβη εκ του θανάτου εις την ζωήν. Σε ποια ζωή μετέβη; Μετέβη εις την πρώτη ανάσταση η οποία θα γίνει δια όλους τους εν Κυρίω κοιμηθέντες. Και ο λόγος δια να προλάβει ο Θεός δια της φθοράς ώστε να εννοήσει αναγκαστικά πλέον ο άνθρωπος το θέλημα του Θεού, πριν φτάσει στο θάνατο. Δηλαδή, να προλάβει ο Θεός την απώλεια της ψυχής που φέρνει η μακροζωία, όταν το θέλημα του Θεού δεν επισκιάζει με πλήρη σοβαρότητα τη ζωή μας. Εξάλλου οι ασθένειες και τα γηρατειά αυτόν τον σκοπό έχουν, να μας ωριμάσουν πνευματικά και να μας φέρουν πιο κοντά στον Θεό, με σκοπό να σώσουμε την ψυχή μας από την αλαζονική, εγωιστική, εγωκεντρική συμπεριφορά μας. Σε ποια άλλη περίπτωση θα ήτο εφικτό να γνωρίσει ο άνθρωπος τον Θεό αν πρώτα δεν ταπεινωθεί; Δυστυχώς η παγκόσμια ιστορία απέδειξε ότι σε καμιά περίπτωση δεν μετανοεί ο άνθρωπος παρά στην εποχή της ταπείνωσης (ασθένειες, γηρατειά). Ο Θεός λοιπόν σε όποιον έχει αποστολή και διέπεται από νου Χριστού, επεμβαίνει και μεταφέρει με τον τρόπο της ταπείνωσης τον άνθρωπο από την εγωκεντρική ζωή στην τρίτη περίοδο. Ο άνθρωπος δυστυχώς μόνο τότε συνειδητοποιεί ότι κατά την περίοδο αυτή βιολογικά είναι πλέον αργά γι’ αυτόν διότι μετέχει ήδη της φθοράς, η οποία μετέπειτα δια του θανάτου οδηγεί τον άνθρωπο αυτόν στη μεταθανάτια ζωή, ώστε κατά την ανάσταση εκατομμύρια άνθρωποι να απολαμβάνουν την αιώνια κοινωνία μετά του Θεού. Αυτός είναι ο ένας τρόπος εισδοχής στη ζωή του Χριστού και κερδίζεται αναγκαστικά δια της φθοράς, η οποία οδηγεί τον άνθρωπο στο θάνατο. Αυτός ο θάνατος ερχόμενος γίνεται αντιληπτός, έτσι προκαλεί αναστάτωση, προβληματισμό ο οποίος προβληματισμός εξελίσσει τον άνθρωπο πάνω στη ζωή, φέρων αυτόν σε σημείο να φιλοσοφεί ώστε να εννοεί τα στοιχεία του Θεού όπως την ταπείνωση, την μετάνοια, την αναγέννηση κ.λ.π.. Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν ο Θεός σώζει τον άνθρωπο και ο λόγος είναι διότι εις τίνα θέλω επιβλέψει λέγει Κύριος παντοκράτορας παρά εις τον ταπεινό, ησύχιο και τρέμοντα τους λόγους μου. Ο άλλος τρόπος ζωής, ο υγιής τρόπος είναι, και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα τον άπαντα. Πιστεύεις τούτο; Αυτό χρειάζεται, για να επιτευχθεί από έναν ή πολλούς ανθρώπους, ομολογία πρώτα πίστεως που λαμβάνει χώρα από σκεύη εκλογής, ώστε οι τρεις περίοδοι της ζωής που αναφέραμε να εννοηθούν σύντομα. Έτσι ο άνθρωπος μπορεί να γνωρίσει σε μικρό χρονικό διάστημα τον Χριστό, ο οποίος άνθρωπος κάνει μετέπειτα καλή χρήση του χρόνου, με σκοπό να πετύχει την μετάνοια που φέρνει τον αγιασμό. Χρειάζεται δηλαδή να συντελεστεί ο καθαρισμός του πνεύματος ώστε τα ξένα στοιχεία, που έχει αναπτύξει το σύστημα του κόσμου σε εμάς και ονομάζονται γραφικά αμαρτία, να εξαφανιστούν ώστε να μην ενεργούν στη ζωή ενός ή πολλών ανθρώπων. Όταν γίνει αυτό, ο αγιασμός ενεργοποιείται. Αυτός ο αγιασμός προκαλεί θείο έρωτα ο οποίος παράγει αφιέρωση. Αφιέρωση σημαίνει συνεχόμενη ενασχόληση στα δρώμενα του αγίου Ευαγγελίου ώστε η έκχυση του Αγίου Πνεύματος να στοιχειοθετήσει τη ζωή μας αιώνια, εκδηλώνοντας ο καθένας μας έργα αγάπης που να έχουν αιώνιο κύρος, κάνοντας τον Θεό να μετέχει των αγώνων μας και να βραβεύει καθ’ εκάστην ημέρα τα έργα μας με την παρουσία του στη ζωή μας. Χρειάζεται όμως να μας διέπει ο Χριστός ώστε να επιτευχθεί υπομονή και επιμονή. Άλλωστε ο υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται καθώς εν τη υπομονή κτήσασθε τας ψυχάς σας. Τώρα, ο κόσμος και συγκεκριμένα οι έχοντες την εξουσία του κόσμου ψάχνουν για την ζωή. Αυτοί εκμεταλλευόμενοι την άγνοια των ανθρώπων αυξάνουν πάνω στο βωμό του χρήματος, δημιουργώντας με αθέμιτους τρόπους οι οποίοι παράγουν πονηρία, πλουτισμό και έτσι μετέχουν πολλών απολαύσεων, θέλοντας λοιπόν να έχουν αυτοί την εξουσία πάντα, συνέλαβαν ότι μπορούν να ζήσουν ακόμα και αιώνια. Έτσι κατέχοντες την εξουσία που φέρνουν τα χρήματα, δημιούργησαν τους ερευνητές, τους επιστήμονες. Εκείνους τους ανθρώπους που εργάζονται πάνω στην έρευνα, η οποία σήμερα έφτασε σε σημείο να θέλει να αποκωδικοποιήσει τον γενετικό κώδικα του ανθρώπου, το DNA. Αφού οι άνθρωποι της έρευνας πληρώνονται από άτομα που διακατέχονται από συμφέροντα, ότι βρουν (οι επιστήμονες) θα ανήκει σ’ αυτά, τα οποία με τις πονηρίες τους που παράγουν εξουσία, πήραν στα χέρια τους μέσω της έρευνας όλον τον πλανήτη και ότι ανήκει σ’ αυτόν με δόλο, γι’ αυτό και βλέπουμε ότι όλα τα άλλα μέλη της κοινωνίας είναι ευάλωτα και αδύναμα. Πόσοι άνθρωποι σήμερα έχουν ανάγκη την επιστήμη, την οποία μάλιστα πληρώνουν αδρά και ο λόγος που την έχουν ανάγκη, αυτοί και όλοι μας, είναι διότι οι πάντες πταίομε. Αφού λοιπόν ο άνθρωπος εγκατέλειψε την επιστήμη που λέγεται σοφία Θεού, έπρεπε να βρει κάτι άλλο για να στηρίξει την ζωή του, την πίστη του. Έτσι δημιούργησε τα χρήματα, τις θρησκείες, τις επιστήμες. Όσοι τώρα έχουν εξουσία στα παραπάνω, η πλειοψηφία των ανθρώπων αυτών, κάνουν κακή χρήση εκμεταλλευόμενοι την άγνοια των ανθρώπων. Ο λόγος που πταίομε είναι απλός και είναι διότι παρεκκλίναμε από το θέλημα του Θεού, το οποίο ζωοποιεί τη ζωή και την μεταβάλλει σε ποιοτική και ποσοτική. Φυσική συνέπεια, οι πάντες να στηριζόμεθα σε ανθρώπους, μη θέλοντας να εννοήσουμε ότι επικατάρατος ο ελπίζων επ’ άνθρωπο. Οι επιστήμονες μπορεί να μελετούν τα μέρη του σώματος του ανθρώπου, τα κύτταρα και το DNA και να έχουν ανακαλύψει πολλά τα οποία εμπορεύονται, όμως δεν θα βρουν ποτέ την βαθύτερη αιτία της φθοράς και του θανάτου, ούτε θα βρουν ποτέ την θεραπεία που δίνει αληθινά την ζωή. Επειδή, η αιτία του θανάτου είναι η αμαρτία και η μόνη θεραπεία για τον θάνατο είναι η αναμαρτησία, η οποία φέρνει στον άνθρωπο το Πνεύμα του Θεού. Ο Ιησούς φανέρωσε ότι το πνεύμα είναι εκείνο το οποίον ζωοποιεί τον άνθρωπο, η σάρξ ουκ ωφελεί ουδέν οι λόγοι τους οποίους εγώ λαλώ προς εσάς, αναφέρει, πνεύμα είναι και ζωή είναι. Άρα όσοι συνεχίζουν να γίνονται κτίστες του πύργου της Βαβέλ, θα υποστούν αργά ή γρήγορα την σύγχυση. Αν θέλουμε να ζήσουμε και να εγκαταλείψουμε άπαξ δια παντός τη σφαίρα του θανάτου, θα πρέπει να κάνουμε το θέλημα του Θεού ώστε αυτός ο Θεός να στείλει τον Παράκλητο, το Άγιο Πνεύμα το οποίο δίνει την ζωή. Μάλιστα δίνει ζωή απεριόριστη σε ποιότητα και σε ποσότητα. Ο τρόπος για να ελκύσουμε τον Θεό, είναι να πάρουμε στα χέρια μας τον Λόγο του Θεού. Ο Λόγος του Θεού περιέχει καλές ειδήσεις οι οποίες κάνουν τον άνθρωπο υιό Θεού. Μια από αυτές τις καλές ειδήσεις είναι ότι ο Ιησούς νίκησε τον θάνατο, ως άνθρωπος τον νίκησε. Αυτή η είδηση μας γεμίζει με θάρρος ώστε και εμείς να τον νικήσουμε. Όμως χρειάζεται απόφαση στο να ακολουθήσουμε τον Κύριο και να μιμηθούμε τη ζωή του. Εξάλλου, ότι κάνει ένας άνθρωπος όλοι μπορούν να το κάνουν. Άλλη καλή είδηση είναι ότι ο Θεός κάνει τη ζωή μας παντοτινή, μάλιστα την μεταβάλλει σε ποιοτική. Επίσης καλή είδηση είναι ότι ο Θεός δια του αγιασμού δίνει αξία στη ζωή, ώστε να χαίρεσαι να την ζεις. Ακόμη μια καλή είδηση είναι ότι ο Κύριος τόνισε, ότι εγώ ποιώ και εσείς δύνασθε να ποιήσετε και πλειότερα τούτων δύνασθε να ποιήσετε. Έχει λοιπόν πολλά καλά νέα ο Λόγος του Θεού. Μάλιστα δια του Λόγου του Θεού ζωοποιείται το πνεύμα μας, με φυσική συνέπεια να ανασταίνεται και το σώμα μας ώστε να γίνεται σώμα Χριστού, με εξουσίες σε όλους τους πνευματικούς εχθρούς οι οποίοι επιβουλεύονται σήμερα το σώμα.
Ο Απ. Παύλος φανερώνει ότι η πάλη ημών δεν είναι προς σάρκα και αίμα αλλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας του κοσμοκράτορα του σκότους του αιώνος τούτου. Το σώμα του Ιησού ήτο καθ’ εικόνα και ομοίωση με το δικό μας. Αφού λοιπόν το σώμα του Κυρίου θριάμβευσε πάνω στον θάνατο άρα και το δικό μας σώμα, δια της συμβουλής του μέσα από τον Λόγο του, δύναται να επικρατήσει της φθοράς και του θανάτου, η οποία φθορά μας έχει σήμερα φυλακίσει. Ο Ιησούς προχώρησε μάλιστα και πέρα από κάθε φαντασία! Αυτή είναι ότι πέθανε πάνω στον σταυρό, παρόλα αυτά όμως αναστήθηκε από τους νεκρούς με αθάνατο και ένδοξο σώμα, νίκησε τον θάνατο και φανέρωσε την αθανασία. Κανένας επιστήμονας δεν θα είναι ποτέ σε θέση να κάνει κάτι παρόμοιο. Κάποιοι άνθρωποι έχω ακούσει ότι έχουν παγώσει το σώμα τους σε υγρό άζωτο για να μείνει άθικτο, μέχρι η επιστήμη να ανακαλύψει έναν τρόπο ώστε να αντιστρέψει τη γήρανση και τη φθορά. Όταν συμβεί αυτό τότε σκέφτεται η επιστήμη τα παγωμένα σώματά τους να τα θέσει σε λειτουργία ξανά, ώστε να διακατέχονται πλέον οι άνθρωποι αυτοί που εισήλθαν στο άζωτο από νέα ζωή με ολοκληρωμένη υγεία. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να παγώσει κανείς το σώμα μου και δεν χρειάζομαι τα όνειρα της Νανοτεχνολόγιας, επειδή ξέρω ότι το σώμα μου κάποια μέρα και να το χάσω, θα ζήσει πάλι δια του Χριστού. Δεν εξαρτώμαι λοιπόν ούτε και σε αυτό από την επιστήμη. Βασίζομαι και πιστεύω στον Λόγο του Κυρίου μου ο οποίος φανερώνει ότι, ο Πατέρας θέλει μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών, ώστε να γείνη σύμμορφον με το σώμα της δόξης αυτού. Όμως, γιατί να φτάσουμε και να ελπίζουμε εμείς σήμερα στην ανάσταση αφού ζούμε; Θα πρέπει όλοι εμείς να πιστέψουμε στον Κύριο σήμερα ο οποίος φανερώνει τα εξής: Αληθώς, αληθώς σας λέγω, εάν τις φυλάξη τον λόγον μου, θάνατον δεν θέλει ιδεί εις τον αιώνα. Τι χρειάζεται; Είναι απλό, να εμπιστευθούμε τον Λόγο του Θεού ο οποίος εμπεριέχει την υπόσχεση του Ιησού. Ένα χρειαζόμαστε, να ακολουθήσουμε τον Λόγο της καθοδήγησής Του ο οποίος μας παροτρύνει να ζωοποιηθούμε με το Άγιο Πνεύμα και να είμεθα σίγουροι ότι δεν θα δούμε θάνατο. Αν αυτό δεν το προσέξουμε και αδιαφορήσουμε, ο χρόνος της ζωής μας σ’ αυτή τη γη θα τελειώσει και το πνεύμα μας θα παραδοθεί εις τον Θεόν όστις έδωκεν αυτό, έτσι φανερώνει ο Εκκλησιαστής. Ο Κύριος φανερώνει στην περίπτωση που ο θάνατος ισχύσει πάνω μας τα εξής: Τούτο είναι το θέλημα του πέμψαντός με, πας όστις βλέπει τον Υιόν και πιστεύει εις αυτόν, να έχη ζωήν αιώνιον, και εγώ θέλω αναστήσει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα. Η έσχατη μέρα είναι όταν έρθει πάλι ο Ιησούς, κατά την δευτέρα έλευσή του. Τότε το σώμα μας θα αναστηθεί, θα μετασχηματιστεί και θα συνδεθεί ξανά με το πνεύμα μας. Στην προς Θεσσαλονικείς Επιστολή αναφέρεται το εξής: Επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ’ ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου, και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον. Η επιθυμία μας λοιπόν να ζήσουμε παντοτινά είναι υγιής και είναι δοσμένη εις ημάς υπό του Θεού. Όμως στους ανθρώπους που έχουν άγνοια και διέπονται από εγωισμούς υπάρχει κάτι άρρωστο και αυτό είναι ότι θέλουν να ζήσουν με ανθρώπινες προσπάθειες οι οποίες διέπονται από την αμαρτία. Είναι λοιπόν υγιές να θέλουμε την αθανασία, την ζωή την αιώνια επειδή και ο ίδιος ο Θεός θέλει να έχουμε αθανασία. Είναι όμως άρρωστο να σκεφτόμαστε ότι η αθανασία μπορεί να αποκτηθεί χωρίς να εντάξουμε τα στοιχεία του Θεού στη ζωή μας. Η ζωή η αιώνια και η ανάσταση των εν Κυρίω κοιμηθέντων είναι δώρο του Θεού, δεν μπορεί να γίνει δικό μας επίτευγμα, ειδικότερα όταν η αμαρτία εξουσιάζει ημάς. Ο Χριστός έζησε και την ζωή και τον θάνατο. Στην Αποκάλυψη αναφέρει, στο α΄ κεφ.:
στιχ. 17 Και ότε
είδον αυτόν, έπεσα προς τους πόδας αυτού ως νεκρός και επέθηκε την δεξιάν αυτού
χείρα επ’ εμέ, λέγων μοι, Μη φοβού εγώ είμαι ο πρώτος και ο έσχατος,
18 και ο ζων, και έγεινα νεκρός και ιδού, είμαι ζων
εις τους αιώνας των αιώνων αμήν και έχω τα κλειδιά του άδου και του θανάτου.
19 Γράψον όσα είδες, και όσα είναι, και όσα μέλλουσι
να γείνωσι μετά ταύτα.
Εκτός από τον Ιησού, ποιος άλλος θρησκευτικός ηγέτης
επέστρεψε στη ζωή και παρουσιάστηκε σε περισσότερους από 500 ανθρώπους; Όπου οι
άγγελοι κατά την ανάληψή του έλεγαν: Άνδρες Γαλιλαίοι, τι εστήκατε
εμβλέποντες εις τον ουρανόν; ούτος ο Ιησούς ο αναληφθείς αφ’ υμών εις τον
ουρανόν, ούτως ελεύσεται όν τρόπον εθεάσασθε αυτόν. Ο Ιησούς αδέλφια μου
είναι αυτός που έφερε στο φως την ζωή και την αφθαρσία, την οποίαν στη συνέχεια
μεταβάλει σε αθανασία. Η ζωή λοιπόν που κηρύττουμε και η οποία τείνει στην
αφθαρσία και στην αθανασία δεν είναι μυστικό και δεν είναι απαραίτητο να
περιμένουμε καμιά επιστημονική ανακάλυψη. Δεν χρειάζεται καμιά νέα θρησκευτική
αποκάλυψη. Η ανάσταση έχει γίνει ήδη πραγματικότητα στο πρόσωπο του Ιησού και
αυτός υποσχέθηκε να χαρίσει την αιώνια ζωή σε όλους εκείνους που τον
εμπιστεύονται. Ο τρόπος είναι απλός, ο Παράκλητος το τρίτο πρόσωπο της Αγίας
Τριάδας. Επειδή στη γλώσσα μας χρησιμοποιούμε το άρθρο «το», όταν αναφερόμαστε
στο Άγιο Πνεύμα μένουμε πολλές φορές με την εντύπωση πως το Άγιο Πνεύμα είναι
ένα αντικείμενο χωρίς προσωπικότητα. Αυτό είναι ένα τεράστιο λάθος. Το Άγιο
Πνεύμα είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, χωρίς αυτό δεν γίνεται να
πετύχουμε το θέλημα του Θεού. Μάλιστα, το Άγιο Πνεύμα είναι ευαίσθητο και μπορεί
κανείς να το λυπήσει όταν δεν το πιστεύει. Ακόμη, το Άγιο Πνεύμα είναι εδώ στη
γη και όχι στον ουρανό. Ο λόγος; Για να καθοδηγεί τους υιούς και τις θυγατέρες
που συλλαμβάνουν το θέλημα του Θεού στη ζωή τους. Έτσι, οι άνθρωποι
διακατέχονται από την θεϊκή σοφία, η οποία τους γεμίζει με την ίδια δύναμη που
είχε και ο Ιησούς, με σκοπό να εκπληρώσουν το έργο που ο Ιησούς ανέθεσε στην
Εκκλησία του. Εκείνος λοιπόν, ο Παράκλητος, το Άγιο Πνεύμα δεν είναι μακριά από
εμάς. Μάλιστα όταν έρθει στη ζωή μας εστιάζει την προσοχή μας σε κάποιον άλλο
και όχι στον εαυτό του. Όπως τα μάτια του σώματός μας μέσα από τα οποία
βλέπουμε τα φυσικά πράγματα, σπάνια το Άγιο Πνεύμα εστιάζει στον εαυτό του. Τι
κάνει όμως; Είναι απλό, μας δείχνει τον Χριστό και ο λόγος διότι μέσα απ’ αυτόν
τον Ιησού όλη η ζωή φαίνεται και φανερώνεται κάτω από ένα καινούργιο φως. Ο
Ιωάννης ο Θεολόγος αναφέρει ότι εμείς οι απόστολοι είδαμε και
μαρτυρούμε ότι ο Λόγος σάρξ εγένετο, και κατώκησε μεταξύ ημών, και
εθεασάμεθα την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός, πλήρης χάριτος
και αληθείας. Στην Αγία Γραφή δηλώνεται ξεκάθαρα πως ο τρισυπόστατος,
Τριαδικός Θεός ενεργεί σαν μια οντότητα. Για να καταλάβουμε τον τρόπο αυτό που
ενεργεί η Αγία Τριάδα (Πατέρας, Υιός, Άγιο Πνεύμα), ας φανταστούμε τον Πατέρα
ως τον γενικό διευθυντή ενός έργου, τον Υιό ως τον αρχιτέκτονα και το Άγιο
Πνεύμα ως τον εργολάβο. Σε όλη τη διακονία του επάνω στη γη ο Ιησούς βασίζονταν
απόλυτα στο Άγιο Πνεύμα. Γι’ αυτό και ο Πατέρας έδωσε αξία στο Άγιο Πνεύμα
λέγοντας, αν κάποιος βλασθημήσει τον Πατέρα ή τον Υιό έχει συγχώρεση
όποιος όμως βλασθημήσει το Άγιο Πνεύμα δεν έχει συγχώρεση ούτε στον παρόντα
αλλά ούτε και στον μέλλοντα αιώνα. Μέχρι το Άγιο Πνεύμα να έρθει επάνω στον
Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος (κατά την βάπτισή του στον Ιορδάνη ποταμό),
ποτέ πριν ο Κύριος δεν κήρυξε ή δεν έκανε κάποιο θαύμα. Μετά την βάπτισή του,
ότι έκανε ήταν με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Όταν έφτασε ο χρόνος να αφήσει
τους μαθητές του, υποσχέθηκε πως από τον ουρανό θα τους έστελνε το Άγιο Πνεύμα,
για να είναι ο Παράκλητος ο βοηθός τους που θα τους προμήθευε ότι χρειάζονταν
για τις πνευματικές τους ανάγκες. Αυτή η υπόσχεση εκπληρώθηκε την ημέρα της
Πεντηκοστής όταν όλοι βαπτίσθηκαν με το Άγιο Πνεύμα. Το βάπτισμα με το Άγιο
Πνεύμα είναι ένα υπερφυσικό γέμισμα με δύναμη από τον Θεό για να είναι
αποτελεσματικοί οι άνθρωποι του Θεού στο έργο που ο Χριστός τους έχει αναθέσει.
Απόδειξη του βαπτίσματος με το Άγιο Πνεύμα είναι η γλωσσολαλιά όπου
το στόμα μιλάει από το περίσσευμα της καρδιάς. Δηλαδή, το να μιλάει κανείς σε
μια γλώσσα που δεν την έμαθε ποτέ αλλά το Άγιο Πνεύμα του την δίνει και βοηθάει
τον άνθρωπο με την πάροδο του χρόνου, να χτίσει τη δική του προσωπική ζωή,
μεταβάλλοντας τη ζωή του σε πνευματική ζωή με απευθείας και συνεχόμενη
επικοινωνία με τον Θεό. Είναι το Άγιο Πνεύμα η πόρτα για μια ζωή όπου και
τα χαρίσματα αλλά και οι καρποί του
Αγίου Πνεύματος θα πρέπει να είναι φανερά. Στην πρώτη Εκκλησία αυτό το γεγονός
το θεωρούσαν εντελώς φυσιολογικό και ίσχυε για όλους τους πιστούς. Σιγά – σιγά
όμως, με την πάροδο του χρόνου, έρχεται σε δεύτερη μοίρα διότι η απιστία φεύγει
και ο στόχος των χριστιανών αλλάζει. Ο λόγος, διότι γίνονται πρωτεύοντα στη ζωή
τους ο αγιασμός, οι καρποί, τα χαρίσματα, τα σημεία. Αυτά έκλεψαν σήμερα την
παράσταση, την προσοχή όλων μας και ο λόγος διότι το καθ’ ομοίωση μόνο έτσι
δύναται να επιτευχθεί. Μάλιστα ο καθαρισμός φέρνει την πλήρη έκχυση του Αγίου
Πνεύματος. Αυτή όταν έρθει προκαλεί μια ποικιλία από υπερφυσικές εκδηλώσεις.
Μέσα απ’ αυτές οι χριστιανοί αποκτούν την ικανότητα, να υπηρετούν ο ένας τον
άλλον σε πολύ υψηλότερο επίπεδο από αυτό που θα μπορούσε η φυσική ικανότητα ή η
μόρφωσή τους να προσφέρει.
Να γνωρίζουμε όμως ένα βασικό στοιχείο που πρέπει να
το προσέξουμε. Αυτό είναι ότι ο Θεός δύσκολα μπαίνει στην καρδιά κάποιου που
νομίζει ότι είναι αφέντης του εαυτού του. Γι’ αυτό και σήμερα βλέπουμε ότι η
πληθώρα των ανθρώπων πιστεύει στον Θεό αλλά λίγοι είναι εκείνοι στους οποίους
πιστεύει ο Θεός. Δεν πρέπει λοιπόν όλοι εμείς να αγαπούμε τον Θεό όπως θα
αγαπούσαμε μια αγελάδα μόνο και μόνο επειδή μας φέρνει γάλα. Δηλαδή πολλοί
άνθρωποι αγαπούν τον Θεό για να πλουτίσουν και να νιώθουν ευλογημένοι. Δεν
χρειάζεται αυτή η αγάπη. Δεν χρειάζονται οι ατομικές βασιλείες οι οποίες είναι
μη αποδεκτές από τον Πατέρα. Χρειάζεται η γενική βασιλεία όπου η αγάπη τρέφει,
ζωοποιεί, εξελίσσει το σύνολο των ανθρώπων που έχουν σαν στόχο την αναγέννηση.
Γι’ αυτό ο Κύριος έθεσε όρο. Αυτός είναι, όπου δύο και τρεις συνηγμένοι
εις το εμόν όνομα εν τω μέσω αυτών είμαι και εγώ. Εύχομαι όλοι να
συλλάβουμε την αξία της ζωής την οποία να αναπτύξουμε δια του Λόγου του Θεού σε
ποσότητα και ποιότητα. Τελευταία, να προσέξουμε κάτι. Αυτό είναι, να απέχουμε
από τους ανθρώπους εκείνους που ο Θεός τους ζει στον ουρανό και όχι στον
αδελφό. Ο Κύριος τόνισε, ότι εκάματε εις ένα
των μικρών τούτων εις εμέ εκάματε. Κάνοντας λοιπόν έναν ειλικρινή
και έντιμο αγώνα θα φέρουμε στη ζωή μας τον θείο έρωτα, ο οποίος είναι μια
δυνατή πνοή του Θεού μέσα στην καρδιά του ανθρώπου. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.
Συμπεράσματα
· Να
φοβάσαι τον άνθρωπο εκείνον που ο Θεός του ζει στον ουρανό.
· Ξέρεις
πως θα κάνεις τον Θεό να γελάσει. Ο τρόπος; Πέσ’ του τα σχέδιά σου!
· Ο
άνθρωπος υπολογίζει μα ο Θεός αποφασίζει.
· Ο
θείος έρωτας είναι μια πνοή του Θεού μέσα στην καρδιά του ανθρώπου.
· Ο
Θεός βοηθά εκείνους που βοηθούν τον εαυτό τους μελετώντας τον Λόγο του Θεού. Η
κυβέρνηση βοηθά τους υπόλοιπους.
· Οι
άνθρωποι ζητούν από τον Θεό ένα και ένα να μην κάνει δύο.
· Όσο
πιο τεμπέλης είναι ο άνθρωπος τόσο πιο πολύ ενοχλεί τον Θεό.
· Συνείδηση:
Εσωτερική φωνή που μας προειδοποιεί πως είμαστε κάτω από την παρακολούθηση του
Θεού.
· Τον
άνθρωπο πρέπει να τον γνωρίσεις για να τον αγαπήσεις. Τον Θεό πρέπει να τον
αγαπήσεις για να τον γνωρίσεις.
· Γιατί
πήρες αυτή την αποστολή; Διότι έπρεπε να δουλέψω για κάποιον που λείπει
συνέχεια.
· Να
γνωρίσουμε το Ευαγγέλιο της βασιλείας και να αναπτύξουμε αυτό. Ο Κύριος
τόνισε, και θέλει κηρυχθή τούτο το Ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη
οικουμένη, εις μαρτύριον πάσι τοις έθνεσι, και τότε ήξει το τέλος. Αυτό το
Ευαγγέλιο έχει τέσσερις φάσεις.
Εύχομαι σε όλους καλόν αγώνα! Γένοιτο, Γένοιτο, Αμήν.