Φίλοι του Θεού

 

~Φίλοι του Θεού, του Χριστού είναι αυτοί οι οποίοι κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες δοξάζουν τον Θεό και εργάζονται χωρίς γογγυσμό ή χωρίς γιατί, στις αντιξοότητες που αντιμετωπίζουν στο να κάνουν το θέλημα του Θεού, η οποία εργασία γίνεται για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου.

~Οι φίλοι του Χριστού δεν θα διστάσουν να δοξάσουν τον Θεό και με θυσία αν χρειαστεί, ο λόγος που δεν θα διστάσουν, δεν θα φοβηθούν είναι η μεγάλη αγάπη τους στον Θεό. Μάλιστα τα έργα αγάπης τα οποία θα παρουσιάζουν για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου θα τους βγάλουν στον ουρανό.

~Οι εξουσίες υπό του Θεού είναι τεταγμένες και ο λόγος διότι δεν έχει βασιλέψει ο Θεός ακόμη στη ζωή μας με τα στοιχεία τα δικά του όπως καρπούς, χαρίσματα, σημεία. Δεν έχουν όλα αυτά βασιλέψει στην καρδιά μας και στις καρδιές των χριστιανικών λαών. Η αδιαφορία μας στο να δεχτούμε το κάλεσμα του Θεού ουσιαστικά, το οποίο θα πρέπει να αναπτύξουμε στην συνέχεια μέσα μας και γύρω μας, αυτό θα καθιστά απαραίτητο στις κοινωνίες που ζούμε τις εξουσίες πολιτικές, θρησκευτικές κ.λ.π. Όλες χρειάζονται και θα υπάρχουν μέχρι να μας εξουσιάσει το πνεύμα του Θεού το οποίο θα αναπτύξει τη ζωή μας καθιστώντας ημάς διδακτούς Θεού.

 

~Να παροτρύνουμε τον εαυτό μας στα έργα αγάπης, ώστε η μαρτυρία να είναι στερέωση του έργου που επιδιώκουμε να φέρουμε εις πέρας, το οποίο έργο αποβλέπει στην δόξα του Θεού και στην σωτηρία του κόσμου. Δυστυχώς σήμερα όσο ποτέ άλλοτε ο κόσμος κείται στα πονηρά εκ νεότητος αυτού, φυσική συνέπεια να μην βλέπει την αγαθή πρόθεση των λόγων και των έργων μας. Θα χρειαστεί ζώσα θυσία, αυτή αποτελεί το επιστέγασμα των όσων λέμε και φανερώνει τις ουρανόδρομες προθέσεις μας. Η θυσία των έργων είναι η μαρτυρία του Θεού ότι είμεθα υιοί αυτού.

 

~Ο πνευματικός άνθρωπος γνωρίζει το θέλημα του Θεού και την πνευματική ευχέρεια ή δυνατότητα του συνανθρώπου του. Έτσι αποφεύγει την κρίση, την κακία, την καταλαλιά, αφήνοντας τον Θεό να ενεργήσει χρονικά για την πνευματική ωριμότητα του συνανθρώπου του.

~Αυτοί που νομίζουν ότι έχουν εξουσία ας γνωρίζουν ότι πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθεν εστιν καταβαίνον εκ του Πατρός των φώτων. Καθώς ουδέ του θέλοντος, ουδέ του τρέχοντος αλλά του ελεούντος Θεού. Καθώς οι εξουσίες υπό του Θεού τεταγμένες εστί.

~Όσοι έχουν εξουσία στον υλικό ή πνευματικό τομέα το μόνο που οφείλουν είναι να γίνουν καλοί διαχειριστές, διότι αργά ή γρήγορα θα βρεθούν μπροστά στο βήμα του Χριστού και θα δώσουν λόγο. Έχουμε μία παραβολή που αναφέρει την κακή χρήση των εργατών που ο Θεός εμπιστεύθηκε τον αμπελώνα του.

~Εάν ένα έργο δεν είναι εκ του Θεού αργά ή γρήγορα θα καταστραφεί. Εάν όμως είναι εκ του Θεού και εμείς το περιφρονούμε ή το πολεμάμε τότε γινόμεθα θεομάχοι και ο ίδιος ο Θεός γίνεται στη ζωή μας αντίπαλος. Προσοχή λοιπόν. Όταν ο ίδιος ο Κύριος τόνισε το μην κρίνετε ίνα μην κριθήτε, αυτό που ήθελε να τονίσει ήτο να φυλάξει τον άνθρωπο από την εύκολη κρίση ώστε να μην γίνει θεομάχος. Πρέπει να ξέρουμε ότι άλλες οι βουλές του Θεού και άλλες των ανθρώπων. Πάντως αν μάθουμε τις βουλές του Θεού τον μόνο που θα κρίνουμε και θα διορθώνουμε είναι τον ίδιο μας τον εαυτό.

 

~ Ο Θεός μας έμαθε, να μην βλέπουμε οποιαδήποτε αγαθή προσπάθεια, αρνητικά και τίποτα δεν μας κάνει να παραβαίνουμε αυτή την εντολή. Ο καθένας αν λέει ψέματα αργά ή γρήγορα θα το πληρώσει. Αφού αυτός που λέει ψέματα περιφρονεί τον Θεό και την δημιουργία που στηρίζεται στην αλήθεια, εμένα τι με νοιάζει τι κάνει ο συνάνθρωπός μου; Ας κοιτάξουμε την δουλειά μας και ας έχουμε εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού.

~Πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο Θεός δεν υπάρχει στη ζωή μας μόνο για να μας επαινεί, αλλά και για να μας νουθετεί. Να ακούμε με χαρά την νουθεσία του και να γνωρίζουμε ότι η νουθεσία του είναι απείρως μεγαλύτερης δόξης από τον έπαινο. Η νουθεσία σε διορθώνει, ο έπαινος μπορεί και να σε απολέσει αν δεν έχεις επίγνωση του θελήματος του Θεού και εάν δεν έχεις γνωρίσει τον εαυτό σου άνθρωπε, ο οποίος απέχει ουσιαστικά από το θέλημα του Θεού. Άρα η νουθεσία είναι ευλογία που μας συντροφεύει αιώνια.

~Η αναγέννηση και η εν Θεώ αποστολή συντελείται μέσα από θυσία, μέσα από την υποταγή στον Θεό και στον άνθρωπο, η οποία ξεκινά δυστυχώς στην αρχή βιαίως στη ζωή μας και καταλήγει να γίνεται δόξα Θεού με αρχές και επιδιώξεις Χριστού.

~Η πραότητα, ο φόβος Θεού, η ελπίδα, η εν Θεώ διαγωγή όταν λειτουργούν στη ζωή μας δικαιώνουν την παρουσία του Θεού στην καρδιά μας με τα έργα μας και την πνευματική διαύγεια των λόγων που μας διακατέχει.

~Ο πνευματικός άνθρωπος ομοιάζει με το τρεχούμενο νερό, το οποίο όταν κυλάει αντιμετωπίζει εμπόδια με τα οποία συγκρούεται και ανάλογα την πνευματική δύναμη και ορμή που έχει τα προσπερνά και δημιουργεί με την συνεχόμενη δραστηριότητά του ποταμούς, λίμνες κ.λ.π.

~Όταν θέλουμε να γίνουμε Υιοί Θεού τότε θα πέσουμε σε πειρασμούς. Οι πειρασμοί έχουν σκοπό να μας αφυπνίσουν, να μας δυναμώσουν, ώστε να πέσουμε στην προσευχή όπου εκεί θα συναντήσουμε την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού, η οποία θα μας εμπλουτίσει σοφία Θεού, η οποία σοφία θα μας δώσει δύναμη να ξεπεράσουμε τους πειρασμούς. Οι πειρασμοί κρατούν ένα μικρό χρονικό διάστημα, η δοκιμασία χρόνια.

~Οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες είναι το γυμναστήριο του πνεύματος, όπου από αυτό ο άνθρωπος αποφοιτεί ισχυρός κατά Θεό. Παράδειγμα εις ημάς ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος όπου οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες τον επένδυσαν με αιώνια δόξα.

~Η  χαρά που νοιώθουμε από τους πειρασμούς προέρχεται διότι ο Θεός συμμαχεί μαζί μας και κάτι που σε εμάς φαίνεται βουνό με την παρουσία του στη ζωή μας γίνεται κόκκος άμμου.

~Οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες όταν αντιμετωπίζονται κατά Θεό κάνουν και τους γύρω μας να μιμούνται εμάς και να θαυμάζουν την σοφία του Θεού, η οποία υπάρχει μέσα μας. Ο τρόπος λοιπόν που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος του Θεού τους πειρασμούς και τις δοκιμασίες γίνεται παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς αδελφούς.

~ Μέσα από τις αντιξοότητες και τους πειρασμούς γνωρίζουμε και αυτούς που μας αγαπάνε αληθινά από αυτούς που υποκρίνονται, ώστε όταν έρθει η ώρα, να ξέρουμε ποιους θα επιλέξουμε για φίλους και αδελφούς. Ο Κύριος μέσα από τους πειρασμούς, τους δικούς του γνώρισε τους μαθητές του και τις προθέσεις τους, αυτούς τους δώδεκα ευλόγησε και τους δόξασε. Ενθυμούμεθα τι είπε στην προσευχή του στον Πατέρα του. Πατέρα είπε: αυτοί είναι οι εναπομείναντες μετ’ εμού, οι συμμετέχοντες στους πειρασμούς μου και θέλω όπου είμαι εγώ να είναι και αυτοί.

~Το τρισυπόστατο του διαβόλου είναι σκανδαλίζω, σκανδαλίζομαι και πονηρία. Το σκάνδαλο γίνεται εκεί που το πνευματικό ολίσθημα του ανθρώπου είναι μηδενικό. Πάντως και αυτός που σκανδαλίζει ή που σκανδαλίζεται είναι στην ίδια μοίρα.

~Οι μωρές παρθένες είναι οι χριστιανοί οι οποίοι έχτισαν τη πίστη τους στο πίστευε και μη ερεύνα.  Είναι ακόμη όλοι αυτοί οι χριστιανοί που υιοθέτησαν τους τύπους και όχι την ουσία. Είναι αυτοί που πιστεύουν χωρίς να ερευνούν, χωρίς να μελετούν το λόγο του Θεού, χωρίς να εφαρμόζουν το θέλημα του Θεού - δεν θέλουν να διορθώσουν  τον εαυτό τους και να αναγεννηθούν. Έτσι λόγω της έλλειψης καθαρισμού και αγιασμού τα γεγονότα θα τους καταβάλλουν αρνητικά και το λάδι τους θα σωθεί κατά την ημέρα του Κυρίου.

 

~Οι σοφές παρθένες είναι όλοι αυτοί οι οποίοι φροντίζουν να αποκτήσουν τη σοφία του Θεού δια της μελέτης του λόγου του Θεού. Τα οποία στοιχεία του αγίου ευαγγελίου (σοφία Θεού) θα τα εντάξουν στη ζωή τους, ώστε τα γεγονότα δε θα μπορούν να τους καταβάλλουν και δια της προσευχής και της πνευματικής καλλιέργειας θα δύνανται να γεμίζουν το καντηλάκι τους αιώνια, με αποτέλεσμα η φλόγα του Χριστού να μην σβήσει ποτέ.

 

~Αυτό που θα ζητήσει ο Χριστός την ημέρα τη δική του είναι να μην έχουμε φόβο, εγωισμό, θυμό, υλοφροσύνη, υποκρισία πνευματική και πονηρία. Με λίγα λόγια να μην έχουμε άγνοια του λόγου του Θεού ώστε να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τα γεγονότα και να φτάσουμε την ημέρα του Κυρίου την μεγάλη και επιφανή.

~Το πνεύμα συλλαμβάνει τη σοφία του Θεού και θέλει να την υιοθετήσει και να την ακολουθήσει όμως η σάρκα ασθενεί, πάσχει ώστε να ακολουθήσει το πνεύμα. Όταν συμβαίνει αυτό στη ζωή μας χρειαζόμαστε προσευχή και αγρυπνία ώστε να καλλιεργηθούμε πνευματικά.

~Ο Χριστός είπε:<< η σαρξ ουκ ωφελεί ουδέν, το πνεύμα εστί το ζωοποιούν>>. Εάν το πνεύμα μας δεν ζωοποιεί τη σάρκα μας να αλλάξουμε πνεύμα ώστε να βρούμε το πνεύμα του Χριστού που θα μας ζωοποιήσει.

~Να αγρυπνούμε πνευματικά στην προσευχή, στην μελέτη και στην δραστηριότητα πάνω στην εξάπλωση με σκοπό και στόχο την ίδρυση της βασιλείας του Θεού μέσα μας και γύρω μας ώστε να είμεθα πάντα άγρυπνοι και στο πνεύμα πάντα ζώντες, ώστε τα γεγραμμένα να τα αντιμετωπίσουμε με σοφία Θεού και Πνεύμα Άγιο.

~Οι ημέρες προ της ελεύσεως του Κυρίου θα είναι ημέρες δύσκολες και για πολλούς που έχουν άγνοια τα γεγονότα θα γίνουν παγίδα. Ενώ για όσους αγρυπνούν θα είναι δόξα Θεού διότι το τέλος αυτών θα φέρουν το Χριστό στη γη.

~Η υπομονή και η υπακοή στον λόγο του Θεού καθώς και ο αγιασμός (καθαρισμός) καθιστά τον άνθρωπο αυτόν που την έχει την υπομονή μέτοχο όλων των χαρισμάτων, των σημείων και των καρπών του Αγίου Πνεύματος. Ώστε δια των στοιχείων αυτών ο άνθρωπος αυτός να διάγει εν δυνάμει και σοφία Θεού συναρπάζουσα πάσας τας ημέρας της ζωής του χωρίς να χαθεί ούτε μια θρίξ της κεφαλής του.