Μια φορά είπα "Θεέ μου σε αγαπώ πολύ", και αυτός μου είπε "Θωμά το ξέρω" αλλά ήθελε να προχωρήσω πνευματικά και μου είπε κάτι πολύ έξυπνο και αληθινό. "Θωμά, ξέρεις πότε η αγάπη αυτή που λένε όλοι ότι έχουν σε μένα, θα φανεί ότι είναι καθαρή; Δηλαδή πότε θα φανεί αν με αγαπάς εσύ αλλά και όλοι οι άλλοι άνθρωποι που λένε το ίδιο;". Και λέω "πότε Κύριε μου;", "όταν θα γίνεις και εσύ θεός, κληρονόμος Θεού, συγκληρονόμος Χριστού αλλά και συμμέτοχος της δόξης αυτού του Θεού. Τότε δεν θα με έχεις καμία ανάγκη. Όταν έχεις ανάγκη γίνεσαι ταπεινός και αυτό ισχύει σήμερα. Τότε θα φανεί αν με αγαπάς. Αυτό θα φανεί από το πώς θα μου φέρεσαι, πώς θα με κοιτάς, πώς θα θέλεις να στέκεσαι δίπλα μου. Ταπεινά ή εγωιστικά; Διότι θα υπάρχει και ελευθερία επιλογής μέσα στην βασιλεία. Δηλαδή τι θέλει παιδί μου να κάνει ο Θεός - Πατέρας μας; Θα φέρω ένα παράδειγμα. Έχουμε έναν εφοπλιστή. Και αυτός ο εφοπλιστής μοιράζει την περιουσία του με έναν φτωχό. Έτσι έχουμε δύο εφοπλιστές. Αυτό κάνει ο Θεός, μας ανεβάζει στο δικό του επίπεδο. Μετά κοιτάζει ο εφοπλιστής, δηλαδή ο Θεός, πώς θα κινηθεί ο φτωχός απέναντι σε αυτόν που τον ανέβασε στο δικό του επίπεδο. Αν υπάρχει ταπείνωση, τότε ναι, ο Θεός και ο άνθρωπος που ευεργετήθηκε, θα ζουν μακάρια, παραδεισένια. Εγώ παιδί μου αγαπούσα τον Πατέρα μου και μπήκα στην υπακοή του αμέσως, κατήργησα το δικό μου θέλημα, αν και είμαι Θεός. Μην το ξεχνάς αυτό. Όμως παιδί μου είμαι και Υιός, και ο Πατέρας μου είπε να θυσιάσω την ζωή μου για το σύνολο του κόσμου. Και εγώ Θωμά μου δέχτηκα. Μάλιστα όταν αναστήθηκα, θα μπορούσα να γίνω θεός στο Ισραήλ, και στη συνέχεια σε όλον τον κόσμο με τις δυνάμεις που είχα και έχω, αλλά αυτό δεν ήταν το θέλημα του Πατέρα μου. Έτσι κάθησα στα δεξιά του, και ο λόγος, διότι ο Πατέρας είδε και εσένα παιδί μου στην βασιλεία του, αλλά και πολλούς άλλους, δισεκατομμύρια παιδιά του είδε ο Πατέρας μου μέσα στην βασιλεία του. Θωμά μου, όταν ιδρυθεί η βασιλεία όπως στον ουρανό και στην γη, η τριαδικότητα θα γίνει απειροπολυδοτικότητα. Δηλαδή την ζωή των ανθρώπων του Θεού θα την χαρακτηρίζει, πρώτον το άπειρο, δηλαδή η αιωνιότητα, η αφθαρσία, η αθανασία, η ζωή η αιώνια. Δεύτερον, το πολύ, που θα καταλήξει σε ευλογίες άπειρες χωρίς μέτρο. Τελευταία η δοτικότητα, που σημαίνει αγάπη ως εαυτόν, το περίσσευμα του ενός στο υστέρημα του άλλου, ουδείς φτωχός, όλοι θεοί και πλούσιοι στα πάντα. Αμήν”.
Ένας ταξιδιώτης που διέσχιζε τα βουνά συνάντησε έναν ηλικιωμένο άντρα που πάλευε να φυτέψει μια μικρή αμυγδαλιά. Γνωρίζοντας πως οι αμυγδαλιές θέλουν πολλά χρόνια για να μεγαλώσουν, είπε στον άντρα: "Μου φαίνεται παράξενο που ένας άντρας στην ηλικία σου φυτεύει ένα δέντρο που αργεί τόσο πολύ να μεγαλώσει!” και ο γέροντας απάντησε: "Μου αρέσει να ζω τη ζωή μου σύμφωνα με δυο αρχές. Η μια είναι ότι θα ζήσω για πάντα. Η άλλη, ότι αυτή ίσως να είναι η τελευταία μου μέρα”. Ας κάνω αλλο ένα καλό έργο.
Έχουμε πει πολλές φορές φορές ότι πιο φοβερή από την αμαρτία είναι η απελπισία. Γι’ αυτό ο Κύριος προσπαθεί να μας προφυλάξει από αυτήν με κάθε τρόπο, μια και ξέρει καλά ότι ο άνθρωπος είτε έτσι είτε αλλιώς θα αμαρτήσει. Δεν γίνεται να μην συμβεί αυτό. Εκείνο όμως που πρέπει να αποφευχθεί είναι η απελπισία από την πτώση. Ο Θεός δεν ζητάει, πολύ περισσότερο δεν χαίρεται με τις ενοχές και την απελπισία του ανθρώπου που λάθεψε στην ζωή του. Πολύ προτού εμείς πέσουμε σε μια αμαρτία γνωρίζει ότι αυτό θα συμβεί, γι’ αυτό για τον καθένα από εμάς έχει σχέδιο σωτηρίας. Αρκεί εμείς να το αποδεχθούμε. Τίποτα ούτε η πτώση μας δεν μένει αναξιοποίητη από τον Θεό, για όλα έχει το σχέδιο του. Και αυτό είναι το μέγα έλεος, το οποίο θα πρέπει να χρησιμοποιούμε πάντοτε, εξαλλου ο Χριστός πέθανε για να μπορούμε εμείς να μην πεθάνουμε, αλλά και η πτώσεις μας όποιες και αν είναι να μπορούμε να χρησιμοποιούμε το έλεος του και την δικη του σοφία, τέρμα λοιπον η απελπισία. Τα πάντα συνεργουν στο αγαθό έχουμε και μια εντολή αυτή μας λεει πάντοτε χαιρεστε. Θα μου πεις κι ὅταν ἁμαρτάνω νὰ χαίρομαι; Ναὶ, καὶ τὸτε. Γιατὶ βλέπεις ποιὸς εἶσαι καὶ μπορεῖς νὰ προχωρήσεις στὴ θεραπεία.
Αδέλφια μου για τους ανθρώπους 1+1 κάνει 2. Δεν κάνει 3. Αυτό λέει η λογική. Για τον Θεό όμως 1+1 μπορεί να κάνει 3, μπορεί να κάνει 1000!