Αδελφέ με ακούς? Κλείσε για λίγα δευτερόλεπτα τα μάτια σου, πάρε μια μεγάλη ανάσα και ηρέμησε. Άκου για λίγο την καρδιά σου να πάλλεται και με τον τέλειο ρυθμικό κτύπο της πες ταπεινά Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, ελέησε με. Ενθυμήσου για λίγο την ανυπόκριτη αγάπη του γλυκού Ιησού μας, για να συνειδητοποιήσεις ποιος είναι αυτός που σε προσκαλεί να γίνεις κι εσύ Αγάπη. Μια Αγάπη μοναδική. Άνοιξε λοιπόν τα μάτια σου και…
Στάματα για λίγο τις ακόρεστες «γνωσιακές» αναζητήσεις αφού «Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον.»
Σταμάτα να προσπαθείς να «εξορθολογήσεις» το πάνσοφο σχέδιο του αγαπημένου μας Πατέρα και Τριαδικού Θεού και ταπεινά διέθεσε τα χαρίσματα που σου παραχωρήθηκαν για την σωτηρία του εαυτού σου και του πλησίον, χωρίς έπαρση, χωρίς εγωισμό και χωρίς ανθρωποκεντρικές αγκυλώσεις και εξαρτήσεις αφού «καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι.»
Δόξασε τον Θεό για όλα αυτά που σου Έχει χαρίσει, πνευματικά και υλικά και με ανιδιοτέλεια πρόσφερε στον πλησίον σου ότι και όσο μπορείς. Πρόσεξε όμως η προσφορά και η διακονία σου να είναι αγνή και να την συντροφεύει η πνευματική σου αναγέννηση, ειδάλλως η προσφορά σου θα είναι στείρα, αφού «καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.»
Σταμάτα να θυμώνεις τόσο συχνά αφού «Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ». Άσε το θυμό σου να ξεθυμάνει, να ξεφτίσει, να σε βαρεθεί, να «θυμώνει που δεν θυμώνεις». Να καταλάβει ότι δεν μπορεί να βρει πρόσφορο έδαφος για να σε διαβρώσει εκ των έσω και να σε απαρνηθεί. Να σταματήσει να σε επισκέπτεται τόσο συχνά και να δώσει χώρο στην Θεία Χάρη.
Σταμάτα να αγαπάς εικονικά, με την φιλοσοφική έννοια της αγάπης και ξεκίνα να αγαπάς έμπρακτα αφού «η Αγάπη χρηστεύεται». Η αγάπη σου πρέπει να είναι «χρήσιμη» και «ευεργετική». Είτε είναι μια πράξη, είτε ένας λόγος, μια νουθεσία, σκέψη ή προσευχή αν πηγάζει από την Αγάπη, οφείλει να είναι «χρήσιμη» προς εαυτόν και προς τον πλησίον. Οφείλει να είναι «βάλσαμο» για πληγωμένες ψυχές και «πνευματικό λίπασμα» για διχασμένες διάνοιες.
Μην ξεχνάς ότι «ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ», αφού όλα όσα έχεις σου φτάνουν. Η Θεία Πρόνοια, με μοναδικό τρόπο σου χάρισε όλα όσα χρειάζεσαι για να στεφθείς νικητής στο Αγιοπνευματικό ταξίδι της ζωής, χωρίς ταυτόχρονα να σου λείψει τίποτα, ακόμα και υλικό. Για αυτό μην ζηλεύεις όσα αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις σου και μη ζηλεύεις την πορεία του αδελφού σου ανοίγοντας κερκόπορτες για αντιπαλότητες.
Μοίρασε την αγάπη σου απλόχερα, χωρίς διακρίσεις, κανόνες και παραμέτρους όπου την έχουν ανάγκη, χωρίς να την επιβάλλεις. Μην την κρατάς μόνο για τον εαυτό σου. Άφησε την να απλωθεί με τις πράξεις και τα λόγια σου, ήσυχα, ταπεινά και αθόρυβα, όπως το πρωινό φως της ανατολής και πότε να μην ζητήσεις για αυτήν ηθικό αντάλλαγμα ή αναγνώριση, αφού «ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς».
Πρόσεξε όμως, μην «γοητευθείς» και παρασυρθείς και με πρόσχημα την αγάπη υποπέσεις έστω και αδόλως σε ενέργειες και λόγους «απρεπής» γιατί ο σκοπός «δεν αγιάζει τα μέσα», αφού «η Αγάπη οὐκ ἀσχημονεῖ».
Κι εδώ αδελφέ, αν ακόμα με ακούς, κλείσε ξανά για λίγα δευτερόλεπτα τα μάτια σου, πάρε μια μεγάλη ανάσα και κράτα σφιχτά τα ηνία του Νού και του λογισμού σου, που καθημερινά, ίσως χωρίς να το θέλει, απλά γιατί έτσι εκπαιδεύτηκε, σκηνοθετεί αντιπαλότητες και αντιθέσεις με τον πλησίον και νιώθει «δικαιωμένος» όταν αυτές παίρνουν σάρκα και οστά και κυρίως με τιμωρητικό αποτέλεσμα στην ζωή του αδελφού. Όμως «η αγάπη οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ·».
Κι αν αντιληφθείς ότι ο αδελφός σου ενεργεί διαφορετικά από εσένα, μην βιαστείς να τον κατακρίνεις. Δέξου το μοναδικό μονοπάτι που έχει προετοιμάσει ο Θεός για εκείνον και προσευχήσου για αυτόν. Προσευχήσου και δικαιολόγησε τις ατέλειες του πλησίον και χάρισε του χρόνο για να δει και αυτός το Φως της Αληθείας αφού «η αγάπη πάντα στέγει».
Δέξου τον συνάνθρωπο με καλή πρόθεση και προαίρεση αφού «η αγάπη πάντα πιστεύει» και εάν αυτός ενεργεί με κακή προαίρεση ή ψεύδος απέναντί σου, μην λιποψυχείς και μην αναστατώνεσαι, αλλά με υπομονή, ακράδαντη πίστη και ελπίδα, να είσαι σίγουρος ότι όλα αποτελούν μέρος του Πάνσοφου Θεϊκού σχεδίου, αφού «η αγάπη πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει». Βρίσκεσαι εκεί για κάποιο λόγο, ίσως για να μεταλαμπαδεύσεις με το παράδειγμά σου ένα πρότυπο μια ανώτερης αγιοπνευματικής ζωής.
Το πιο σημαντικότερο όμως αδελφέ είναι να διατηρήσεις την αγάπη σου ανόθευτη, ακλόνητη και σταθερή. Να την διατηρήσεις αγνή και αδιάβλητη από τον τόπο, τον χρόνο, τις καταστάσεις και το περιβάλλον αφού «ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει». Είναι η μία και μοναδική «γλώσσα» και τρόπος επικοινωνίας του Θεού με όλους τους ανθρώπους.
«Τώρα δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα· μεγαλητέρα δε τούτων είναι η αγάπη».