ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄
ΚΕΦ. Α΄ ΣΤΊΧΟΣ 1
« 1. Ιάκωβος, δούλος του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, προς τας δώδεκα φυλάς τας διεσπαρμένας, χαίρειν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δούλος Χριστού σημαίνει άνθρωπος ο οποίος μέσα από την ελεύθερη βούλησή του υπηρετεί Θεό και άνθρωπο, με σκοπό την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου.
Δούλος Θεού σημαίνει άτομο που γνωρίζει την οικία του Θεού (τις αρχές του Θεού), τις οποίες υπηρετεί με προσοχή, σοβαρότητα, υπευθυνότητα, μετέχων της οικίας του Θεού, χειρίζων με αξιοπρέπεια, σεβασμό και αγάπη την πνευματική και υλική περιουσία την οποίαν του εμπιστεύθηκε ο Πατέρας του, ο Θεός.
Ο δούλος είναι μέτοχος, συμμέτοχος, κληρονόμος όλης της οικίας αιώνια.
Η λέξη δούλος μπορεί να παρεξηγηθεί από αμετανόητους, αποστάτες, μη αναγεννημένους ανθρώπους. Ο Ιάκωβος εκδηλώνει την προτροπή αυτή του να ονομάζεται δούλος, διότι είναι ταπεινός και καταϋποχρεωμένος από τις δωρεές και ευλογίες που έλαβε υπό του Θεού, θεωρών ότι δεν του άξιζε μία τέτοια αγάπη, σκεπτόμενος την προτέρα συμπεριφορά του εν καιρώ αγνοίας.
ΚΕΦ. Α ΣΤΊΧΟΙ 2 – 3
« 2. Πάσαν χαράν νομίσατε, αδελφοί μου, όταν περιπέσητε εις διαφόρους πειρασμούς, 3. γνωρίζοντες ότι η δοκιμασία της πίστεώς σας εργάζεται υπομονήν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο κοσμικός άνθρωπος αποφεύγει την πνευματική δραστηριότητα και επιλέγει την οκνηρία, την πνευματική οκνηρία, την τεμπελιά αποφεύγοντας πειρασμούς και δοκιμασίες, έτσι δεν μετέχει των δραστηριοτήτων του Θεού. Ομοιάζει με τα λιμνάζοντα ύδατα τα οποία γεμίζουν με ακαθαρσίες, με συνέπεια το ζων ύδωρ να γίνεται βάλτος.
Ο πνευματικός άνθρωπος ομοιάζει με το τρεχούμενο νερό, το οποίο όταν κυλάει αντιμετωπίζει εμπόδια με τα οποία συγκρούεται και ανάλογα την πνευματική δύναμη και ορμή που έχει τα προσπερνά και δημιουργεί με την συνεχόμενη δραστηριότητά του ποταμούς, λίμνες κ.λ.π.
Όταν θέλουμε να γίνουμε Υιοί Θεού τότε θα πέσουμε σε πειρασμούς. Οι πειρασμοί έχουν σκοπό να μας αφυπνίσουν, να μας δυναμώσουν, ώστε να πέσουμε στην προσευχή όπου εκεί θα συναντήσουμε την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού, η οποία θα μας εμπλουτίσει σοφία Θεού, η οποία σοφία θα μας δώσει δύναμη να ξεπεράσουμε τους πειρασμούς. Οι πειρασμοί κρατούν ένα μικρό χρονικό διάστημα, η δοκιμασία χρόνια.
Οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες είναι το γυμναστήριο του πνεύματος, όπου από αυτό ο άνθρωπος αποφοιτεί ισχυρός κατά Θεό. Παράδειγμα εις ημάς ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος όπου οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες τον επένδυσαν με αιώνια δόξα.
Η χαρά που νοιώθουμε από τους πειρασμούς προέρχεται διότι ο Θεός συμμαχεί μαζί μας και κάτι που σε εμάς φαίνεται βουνό με την παρουσία του στη ζωή μας γίνεται κόκκος άμμου.
Οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες όταν αντιμετωπίζονται κατά Θεό κάνουν και τους γύρω μας να μιμούνται εμάς και να θαυμάζουν την σοφία του Θεού, η οποία υπάρχει μέσα μας. Ο τρόπος λοιπόν που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος του Θεού τους πειρασμούς και τις δοκιμασίες γίνεται παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς αδελφούς. Αμήν. Μάλιστα μέσα από τις αντιξοότητες και τους πειρασμούς γνωρίζουμε και αυτούς που μας αγαπάνε αληθινά από αυτούς που υποκρίνονται, ώστε όταν έρθει η ώρα να ξέρουμε ποιους θα επιλέξουμε για φίλους και αδελφούς. Ο Κύριος μέσα από τους πειρασμούς τους δικούς του γνώρισε τους μαθητές του και τις προθέσεις τους, αυτούς τους δώδεκα ευλόγησε και τους δόξασε. Ενθυμούμεθα τι είπε στην προσευχή του στον Πατέρα του, Πατέρα είπε, αυτοί είναι οι εναπομείναντες μετ’ εμού, οι συμμετέχοντες στους πειρασμούς μου και θέλω όπου είμαι εγώ να είναι και αυτοί. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Α ΣΤΊΧΟΣ 4
« 4. Η δε υπομονή ας έχη έργον τέλειον, διά να ήσθε τέλειοι και ολόκληροι, μη όντες εις μηδέν ελλιπείς».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Λόγος του Θεού φανερώνει, εν τη υπομονή κτήσασθε τας ψυχάς σας, σε άλλο σημείο ο υπομείνας εις τέλος ούτως σωθήσεται.
Πολλοί έρχονται στην Φωνή Θεού και εύκολα βγάζουν συμπεράσματα τα οποία τους οδηγούν στην απώλεια. Αν είχαν υπομονή και μετείχαν των δραστηριοτήτων αυτής, θα γνώριζαν τον Θεό και τις προθέσεις του οι οποίες είναι, η κατάργηση της αμαρτίας, η ίδρυση της βασιλείας, η κατάργηση του φυσικού θανάτου, η δευτέρα έλευσή του, η ανάσταση των εν Κυρίω κοιμηθέντων και ο τρόπος επίτευξης αυτών των επαγγελιών. Με την υπομονή εργάζεται ο άνθρωπος έργο τέλειο, το οποίο εύχομαι εις όλους ημάς. Όταν ξεκινούμε πνευματικό αγώνα αποκτούμε σχέση με τον Θεό, αυτό μας χαρίζει ενθουσιασμό. Ο ενθουσιασμός μας δίνει κίνητρα να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας στο να πετύχουμε τον Αγιασμό. Μετά λίγο καιρό (χρόνο) ο ενθουσιασμός χάνεται, με αποτέλεσμα να προχωράμε πνευματικά με δυσκολία. Τότε είναι που χρειάζεται η υπομονή. Αν δεν έχουμε υπομονή τότε θα είμεθα αδύναμοι άνθρωποι που με την πρώτη δυσκολία το βάζουμε στα πόδια. Αν όμως έχουμε υπομονή τότε θα έλθει η ώρα που η πρώτη χαρά, ο πρώτος ενθουσιασμός θα έλθει και θα μας συναντήσει ξανά. Αυτή τη φορά όμως σε διαφορετικά πλαίσια, διότι θα έχουμε με την υπομονή συνοδό την δύναμη και την σοφία του Θεού που τώρα πια δίκαια κατακτήσαμε.
ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΣ 5
« 5. Εάν δε τις από σας ήναι ελλιπής σοφίας, ας ζητή παρά του Θεού του δίδοντος εις πάντας πλουσίως και μη ονειδίζοντος και θέλει δοθή εις αυτόν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σοφία είναι ο ίδιος ο Θεός και το ’γιο Ευαγγέλιό του, το οποίο φανέρωσε διά της ζωής του Υιού του και τους ακολουθούντες αυτόν όπως αποστόλους του, μαθητές του, αγίους κ.λ.π.
Ο σοφός Σολομών έλεγε ότι η σοφία του Θεού είναι ο πάρεδρος του Θεού και δεν συγκρίνεται η σοφία του Θεού με όλους τους θησαυρούς της γης. Όλοι οι θησαυροί της γης είναι ένας κόκκος άμμου μπροστά στην πολυποίκιλη σοφία του Θεού.
Στην σοφία του Θεού ανήκει το Ευαγγέλιο της βασιλείας, το οποίο φέρνει τον Αγιασμό και καταργεί τον φυσικό θάνατο, εν αντιθέσει σήμερα με την σοφία του κόσμου η οποία φέρνει μωρία και εξαπλώνει τον θάνατο.
Στην σοφία του Θεού ακόμη ανήκει το ίνα εν ώσιν, το οποίο είναι ευαγγελική απαίτηση του Θεού, εν αντιθέσει με την σοφία του κόσμου όπου βασιλεύει εις αυτόν το διαίρε και βασίλευε. Στην σοφία του Θεού ανήκει η ζωή, ο Θεός, οι καρποί, τα χαρίσματα, τα σημεία, οι δυνάμεις, ο φυσικός και μεταφυσικός κόσμος. Στην σοφία του Θεού ανήκουν τα πάντα.
Αν θέλουμε την σοφία του Θεού να πέσουμε με τα μούτρα στον αγώνα, στην μελέτη του Λόγου του Θεού, στην προσευχή, στην εξάπλωση του Ευαγγελίου της βασιλείας, ώστε μέσω αυτού να δημιουργηθεί το στράτευμα του Θεού με μέλη θεόπνευστα, θεοφόρα. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Α΄ΣΤΊΧΟΣ 6
« 6. Ας ζητή όμως μετά πίστεως, χωρίς να διστάζη παντελώς· διότι ο διστάζων ομοιάζει με κύμα θαλάσσης κινούμενον υπό ανέμων καισυνταραττόμενον».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η πίστη είναι βεβαίωση πραγμάτων μη βλεπομένων. Η πίστη αυξάνει με την πάροδο του χρόνου. Ο απόστ. Παύλος έλεγε πάμε από πίστη σε πίστη. Ο Κύριος τόνισε, εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως θέλετε ζητεί ότι αν θέλετε και θέλει γίνει εις εσάς. Ο Κύριος ακόμη φανέρωσε ότι η ισχυρή πίστη εξασφαλίζει τη ζωή την αιώνιο. Ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα τον άπαντα. Πιστεύεις τούτος; Η πίστη είναι πρωταρχικό στοιχείο στη ζωή του πνεύματος. Η πίστη καθορίζει και εκπληρώνει τις επαγγελίες που εξαγγέλλονται υπό του Θεού. Διά πίστεως έλαβαν οι άνθρωποι επαγγελίες και πραγματοποίησαν υπερβατικά θαύματα. Αν ερευνήσουμε την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη θα καταλάβουμε την αξία της. Χωρίς αυτή Θεός δεν υφίσταται. Η πίστη ζωοποιεί τον Θεό στη ζωή μας. Θα πρέπει όμως να χρησιμοποιείται διά αγάπηςενεργουμένης διότι διαφορετικά παραποιεί και γίνεται δαιμονισμένη, η οποία στρέφεται αρνητικά σε Θεό και ανθρώπους. Μη γένοιτο!
ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΙ 7 – 8
« 7. Διότι ας μη νομίζη ο άνθρωπος εκείνος ότι θέλει λάβει τι παρά του Κυρίου. 8. ’νθρωπος δίγνωμος είναι ακατάστατος εν πάσαις ταις οδοίςαυτού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Πατέρας όλων ημών, ο Κύριος, ήτο ιδεώδης άνθρωπος, είχε αρχές και επιδιώξεις τις οποίες φανέρωνε με τα λόγια του και τα έργα του και οι οποίες δεν μεταβάλλονταν. Όταν αγαπήσουμε τον Θεό και εννοήσουμε το θέλημά του, θα αποκτήσουμε προσωπικότητα Χριστού, η οποία είχε πιστεύω που δεν μεταβάλλονταν ανάλογα με τις συνθήκες της ζωής του.
Ο δίγνωμος εμπεριέχει φόβο, προσωπικά συμφέροντα, πονηρίες και προσωπικότητα η οποία μεταβάλλεται ανάλογα με τα προσωπικά του συμφέροντα. Όποιος έχει Χριστό, έχει και νου Χριστού, μάλιστα εργάζεται με θυσία και παρουσιάζει τα πιστεύω του όποια και αν είναι αυτά με οποιοδήποτε αποτέλεσμα θετικό ή αρνητικό χωρίς να σκέφτεται το κόστος.
Αν μείνουμε δίγνωμοι, ας αναλογιστούμε ότι ο Θεός μας προτιμά ή ψυχρούς ή ζεστούς. Τον χλιαρό θα τον απολέσει αργά ή γρήγορα, μη γένοιτο!
ΚΕΦ. Α΄ ΣΤΙΧΟΙ 9 – 11
« 9. Ας καυχάται δε ο αδελφός ο ταπεινός εις το ύψος αυτού, 10. ο δε πλούσιος εις την ταπείνωσιν αυτού, επειδή ως άνθος χόρτου θέλει παρέλθει.
11. Διότι ανέτειλεν ο ήλιος με τον καύσωνα και εξήρανε τον χόρτον και το άνθος αυτού εξέπεσε και το κάλλος του προσώπου αυτού ηφανίσθη· ούτω και ο πλούσιος θέλει μαρανθή εν ταις οδοίς αυτού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο ταπεινός άνθρωπος έχει επίγνωση των πραγμάτων, μάλιστα καταλαβαίνει ότι δεν είναι τίποτα, δεν έκανε τίποτα, δεν γνωρίζει τίποτα. Αυτόν λοιπόν τον ταπεινό τον γνωρίζει ο Θεός και τον ανυψώνει, διότι δεν κινδυνεύει από τον εωσφόρο και την στρατιά του, ώστε να εκδηλώνει αρχηγιλίκια, συμφέροντα, φιλοδοξίες, πονηρίες κ.λ.π.
’λλωστε ο Κύριος στον Λόγο του φανερώνει, σε ποιόν να επιβλέψω, παρά στον ταπεινό, ησύχιο και τρέμοντα τους λόγους μου. Όποιος τώρα θεωρεί τον εαυτό του ξεχωριστό και πλούσιο πνευματικά ή υλικά, ας ενθυμηθεί τον χόρτο στον αγρό ο οποίος σήμερα υπάρχει και αύριο όχι. Ο πλούτος του εγώ χάνεται, ο πλούτος του να είσαι Υιός Θεού παραμένει εις τον αιώνα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Α΄ΣΤΊΧΟΣ 12
« 12. Μακάριος ο άνθρωπος, όστις υπομένει πειρασμόν· διότι αφού δοκιμασθή, θέλει λάβει τον στέφανον της ζωής, τον οποίον υπεσχέθη ο Κύριος εις τους αγαπώντας αυτόν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο πειρασμός είναι στιγμιαίος και δημιουργείται υπό του Θεού. Είναι παραχώρηση Θεού με σκοπό να αφυπνίσει τον άνθρωπο και να τον παροτρύνει στο να μετέχει της δόξης του Θεού διά της αναγέννησης. Οι πειρασμοί σε πολλούς ανθρώπους κρατούν εις όλη τους τη ζωή. Οι πειρασμοί στους Υιούς και θυγατέρες έρχονται και παρέρχονται, διότι η σοφία του Θεού τους δίνει την δύναμη να τους ξεπερνούν. Στον Κύριο οι πειρασμοί κράτησαν 40 ημέρες. Σε εμάς γίνονται πολυχρόνιες μάστιγες και ο λόγος διότι η απόφασή μας στο να κάνουμε το θέλημα του Θεού είναι σκιώδης. Όταν αποφασίσουμε να εντάξουμε τον εαυτό μας στο να ποιούμε το θέλημα του Θεού, τότε ανακύπτουμε πνευματικά με αποτέλεσμα να γινόμεθα άνθρωποι με εμπειρίες, οι οποίες μας απεγκλωβίζουν από τους πειρασμούς. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Α΄ ΣΤΙΧΟΣ 13
« 13. Μηδείς πειραζόμενος ας λέγη ότι από του Θεού πειράζομαι· διότι ο Θεός είναι απείραστος κακών και αυτός ουδένα πειράζει».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Είπαμε ότι οι πειρασμοί είναι παραχώρηση Θεού και όχι θέλημα αυτού.
Όταν κάποιος δεν εννοεί τον τρόπο με τον οποίον ο Θεός ενεργεί προς σωτηρία ψυχής και σώματος, αποκτά εύκολες λύσεις και αποδίδει ευθύνες στον Θεό και στους συνανθρώπους του λέγοντας, γιατί Θεέ μου, τι σου έχω κάνει κ.λ.π.
Οι πειρασμοί είναι τα αλτηράκια του πνεύματος, τα οποία μας γυμνάζουν πνευματικά και μας δημιουργούν ισχυρή προσωπικότητα πάνω στα δρώμενα του Ευαγγελίου.
Η πτώση του ανθρώπου, η ημιμάθεια, η αποστροφή του από τον ζώντα Θεό γέμισε τον άνθρωπο με πειρασμούς και δοκιμασίες. Έχουμε μία παραβολή του ασώτου ο οποίος εγκατέλειψε τον πατέρα του, φυσική συνέπεια λοιπόν να ξεκινήσουν στη ζωή του οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες. Όταν όμως επέστρεψε, άρχισαν οι ευλογίες να έρχονται η μία πίσω από την άλλη, έτσι οι πειρασμοί χάθηκαν.
Ας μάθουμε λοιπόν να ζούμε με τον ζώντα Θεό αν θέλουμε οι πειρασμοί, οι δοκιμασίες, ο διάβολος να μην υφίστανται στη ζωή μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΙ 14 – 16
« 14. Πειράζεται δε έκαστος υπό της ιδίας αυτού επιθυμίας, παρασυρόμενος και δελεαζόμενος. 15. Έπειτα η επιθυμία αφού συλλάβη, γεννά τηναμαρτίαν, η δε αμαρτία εκτελεσθείσα γεννά τον θάνατον. 16. Μη πλανάσθε, αδελφοί μου αγαπητοί».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η άγνοια και η ημιμάθεια που μας διακατέχει μας συνεπαίρνει μας (παρασύρει) ώστε να αποδίδουμε εύκολα ευθύνες. Ας γνωρίζουμε ότι η άγνοια είναι αυτή που μας παροτρύνει στο να εμπιστευόμεθα άτομα τα οποία διακατέχονται επίσης από άγνοια, συμφέροντα, φιλοδοξίες κ.λ.π. έτσι τουςεμπιστευόμεθα και ο λόγος διότι και εμείς έχουμε τα ίδια στοιχεία. Όταν λοιπόν προδοθούμε τότε εξαπολύουμε κατηγορώ, νομίζοντας ότι οι άλλοι φταίνε.
Μία μέρα είχα πάει σε μία γιορτή. Εκεί ήταν μία κυρία η οποία κατηγορούσε τον άνδρα της με βαριές φράσεις, ότι δηλαδή ο άνδρας ήταν λάθος ήταν,ήταν, ήταν κ.λ.π. Τελικά τον χώρισε, αλλά έχει τώρα πολλά προβλήματα. Εγώ της είπα: Σε ακούω συνέχεια να κατηγορείς τον σύζυγό σου ότι αυτός έφταιγε και ότι εσύ ήσουν καλή σύμφωνα με τα κριτήρια τα δικά σου. Πιστεύω της είπα ότι δεν είναι έτσι και ότι αυτόν που θα έπρεπε να κατηγορείς είναι τον εαυτό σου, ο οποίος δεν ήξερε να προβλέψει για τον αν θα έπρεπε να παντρευτεί αυτόν τον άνδρα τον οποίον αποκαλείς άχρηστο. ’ρα για να έχεις αυτά τα προβλήματα πάει να πει ότι φταις εσύ, διότι πήρες έναν άχρηστο όπως λες. Το εύκολο είναι να τα ρίξουμε στους άλλους ενώ ο Λόγος του Θεού λέει, τυφλός τυφλόν αν οδηγεί αμφότεροι εις βόθρον πεσούνται. Είχατε άγνοια του Λόγου του Θεού, σας ένωσαν τα πάθη, τα συμφέροντα κ.λ.π. και γι’ αυτό σήμερα υποφέρεις. ’ρα, θα πρέπει ότι κάνουμε να το κάνουμε με Χριστό, διαφορετικά θα καταλήξει σε λάθος.
ΚΕΦ. Α΄ ΣΤΙΧΟΣ 17
« 17. Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον είναι άνωθεν καταβαίνον από του Πατρός των φώτων, εις τον οποίον δεν υπάρχει αλλοίωσις ή σκιά μεταβολής».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αυτά που έχουμε και θεωρούμε ευλογία είναι δόση, η οποία προήλθε από την οικία ή την τράπεζα του Κυρίου που την χάρισε αυτή την δόση σε εμάς και εμείς καυχόμαστε, χαιρόμαστε. Καλό είναι να θελήσει ο Θεός να μας βάλει μέσα στην οικία του, ώστε να μην έχουμε μόνο μικρές δόσεις ύλης ή πνεύματος αλλά όλα τα του Θεού, το οποίο και εύχομαι εις όλους ημάς. Μάλιστα πρέπει εμείς να γνωρίζουμε ότι ούτε μία τρίχα δεν πέφτει χωρίς το θέλημα του Θεού, ότι αγαθό λοιπόν έρχεται το στέλνει ο Θεός για να μας ενισχύσει, να μας ευλογήσει. Ανάλογα την αφιέρωση που έχουμε έρχονται οι δόσεις. Ο Κύριος δεν λάμβανε δόσεις αλλά στέλνονταν εις αυτόν υπό του Θεού τα πάντα χωρίς μέτρο, διότι η αφιέρωσή του, υπακοή του, η αγάπη του για τον Πατέρα Θεό ήτο χωρίς κόμματα, ήτο ολοκληρωμένα, το οποίο εύχομαι εις όλους ημάς.
ΚΕΦ. Α΄ ΣΤΙΧΟΣ 18
« 18. Εξ ιδίας αυτού θελήσεως εγέννησεν ημάς διά του λόγου της αληθείας, διά να ήμεθα ημείς απαρχή τις των κτισμάτων αυτού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αυτός ο Θεός που εγέννησε όλους εμάς ονομάζεται γεννήσαντας οργανισμός. Όσοι κόβουν τον ομφάλιο λώρο, ο οποίος είναι η μελέτη, η προσευχή, η αφιέρωση τότε ας γνωρίζουν ότι άρχισαν να υιοθετούν τον υποσιτισμό του πνεύματος, ο οποίος υποσιτισμός συνεχίζεται και στο σώμα και εκδηλώνεται με ασθένειες, πρόωρη φθορά και τελευταία τον θάνατο. Ο λόγος που εξήλθε υπό του Θεού, γέννησε όλη την δημιουργία με κορωνίδα όλων τον άνθρωπο. Αν αυτός ο λόγος, το ρήμα του Θεού δεν εισέρχεται και δεν το αντιλαμβάνεται ο εγκέφαλός μας τότε δεν υφίσταται αναγέννηση, εξέλιξη, μετάλλαξη πνεύματος κατά Θεό. Πρέπει να καταλάβουμε ότι το πνεύμα του Θεού είναι η ζώσα φωνή του ζώντος Θεού και θα πρέπει να υφίσταται στη ζωή μας. Αν θέλουμε να έχουμε ζωή δεν θα αποστραφούμε την σοφία του, έτσι θα είμεθα σήμερα και είμεθα σήμερα όλοι μας η αρχή των ποιημάτων (δημιουργημάτων) και στο μέλλον θα είμεθα διά του Λόγου του εικόνα του Θεού του αοράτου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Α΄ ΣΤΙΧΟΙ 19 – 20
« 19. Λοιπόν, αδελφοί μου αγαπητοί, ας είναι πας άνθρωπος ταχύς εις το να ακούη, βραδύς εις το να λαλή, βραδύς εις οργήν·
20. διότι η οργή του ανθρώπου δεν εργάζεται την δικαιοσύνην του Θεού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ταχύς εις το να ακούη.
Προ της εν Χριστώ κλίσεως τα ερεθίσματα τα οποία υιοθετούσε ο εγκέφαλός μας ήτο του κόσμου. Σήμερα όλοι εμείς δεχτήκαμε το κάλεσμα του Θεού, αφού λοιπόν πάσα δόση αγαθή άνωθεν εστί θα πρέπει τα ερεθίσματα να είναι πνευματικά. Καλό είναι όταν διαβάζουμε να ακούμε το θέλημα του Θεού, μάλιστα να είμεθα ταχείς. Πολλοί έχουν πνευματική οκνηρία, αυτό είναι θάνατος ψυχής και σώματος. Εμείς όλοι να μελετάμε νυχθημερόν το Ευαγγέλιο του Χριστού και όλη την πνευματική περιουσία που μας χάρισε ο Θεός. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Βραδύς εις οργήν, διότι η οργή του ανθρώπου δεν εργάζεται την δικαιοσύνη του Θεού.
Η οργή σε βγάζει έξω από την ειρήνη, έξω από την χαρά, έξω από τον ζώντα Θεό και σε ρίχνει στον ’δη. Το σύστημα του κόσμου είναι ανελέητο και αυτό παρέχει πηγές θυμού, οργής κ.λ.π. Για να αποφύγουμε την οργή, τον θυμό ο απ. Παύλος τονίζει, να έχετε τα αισθητήρια γεγυμνασμένα. Ενδύθητε τηνπανοπλίαν του Θεού, διά να δυνηθήτε να σταθήτε εναντίον εις τας μεθοδείας του διαβόλου. Αυτή είναι: α) Σταθήτε λοιπόν περιεζωσμένοι την οσφύν σας με αλήθειαν και ενδεδυμένοι τον θώρακα της δικαιοσύνης,
β) και έχοντες υποδεδημένους τους πόδας με την ετοιμασίαν του ευαγγελίου της ειρήνης·
γ) επί πάσι δε αναλάβετε την ασπίδα της πίστεως, διά της οποίας θέλετε δυνηθή να σβέσητε πάντα τα βέλη του πονηρού τα πεπυρωμένα·
δ) και λάβετε την περικεφαλαίαν της σωτηρίας και την μάχαιραν του Πνεύματος, ήτις είναι ο λόγος του Θεού.
ΚΕΦ. Α΄ ΣΤΙΧΟΣ 21
« 21. Διά τούτο απορρίψαντες πάσαν ρυπαρίαν και περισσείαν κακίας δέχθητε μετά πραότητος τον εμφυτευθέντα λόγον τον δυνάμενον να σώσητας ψυχάς σας».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αυτό που φέρνει ρυπαρίαν και περισσείαν κακίας είναι η άγνοια του θελήματος του Θεού, η αμαρτία η οποία υπάρχει όπου δεν υφίσταται Θεός. Εμείς θα φυλάξουμε τον εαυτό μας από αυτή την αμαρτία, η οποία λειτουργεί πολυμορφικά μέσα μας και γύρω μας.
Δεχθήτε μετά πραότητος τον εμφυτευθέντα λόγον τον δυνάμενον να σώση τας ψυχάς σας.
Ο Λόγος του Θεού είναι ένα εμφύτευμα το οποίο θέτει μέσα μας ο Θεός, αφού πρώτα μας εξηγήσει την αξία του Λόγου του. Όταν εμείς συνδιαλλαγούμεμαζί του μέσα από την μελέτη του Λόγου του Θεού και αποφασίσουμε να εντάξουμε τον Θεό στη ζωή μας, τότε το εμφύτευμα του Θεού μας μεταλλάσσει και μας κάνει εικόνα του Θεού του αοράτου. Έτσι το γραφικό που αναφέρεται διά τον Κύριο παίρνει σάρκα και οστά στη ζωή μας. Αυτό είναι: Ο Λόγοςέγεινε σαρξ και κατώκησε μεταξύ ημών και είδομεν την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας, το οποίο εύχομαι εκ βάθους καρδίας εις όλους ημάς. ΑΜΗΝ!
ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΙ 22 – 24
« 22. Γίνεσθε δε εκτελεσταί του λόγου και μη μόνον ακροαταί, απατώντες εαυτούς.
23. Διότι εάν τις ήναι ακροατής του λόγου και ουχί εκτελεστής, ούτος ομοιάζει με άνθρωπον, όστις θεωρεί το φυσικόν αυτού πρόσωπον ενκατόπτρω· διότι εθεώρησεν εαυτόν και ανεχώρησε και ευθύς ελησμόνησεν οποίος ήτο».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Θεός βρίσκει έναν τρόπο να μας ελκύσει κοντά του ώστε να μας επενδύσει με το ουράνιο ένδυμα και τον άραφο χιτώνα του, ο οποίος συμβολίζει την αγάπη. Αφού συνδιαλλαγεί μαζί μας και φανερώσει εις ημάς την οδό την αιώνια, την οδό την άγουσα προς τη ζωή περιμένει ανταπόκριση και καλή προαίρεση, περιμένει να εκτελέσουμε τις εντολές του. Αν δει άνθρωπο συνετό, ειλικρινή θέτων σε πρώτη μοίρα το θέλημα του Θεού τότε στέλνει αγγέλους να τον ενισχύουν. Όταν δει υπακοή σε αυτούς τότε έρχεται ο ίδιος και υπέρ κόρον ευλογεί τη ζωή του με την άπειρη σοφία του.
Όταν όμως δει αδιαφορία, οκνηρία, τεμπελιά τότε εγκαταλείπει τον άνθρωπο αυτόν, ώστε ο διάβολος να ενεργεί στη ζωή του μήπως και τον ταπεινώσει, τον συνετίσει ώστε να συνδιαλλαγεί πλέον σοβαρά, υπεύθυνα ο άνθρωπος που έλαβε το κάλεσμα με τον ζώντα Θεό.
Μάλιστα όσοι έχουν καλή προαίρεση δεν χάνουν χρόνο, έτσι προλαβαίνουν καταστάσεις. Όποιος αδιαφορεί ή τεμπελιάζει τότε χάνει πολύτιμο χρόνο και αυτό ίσως να τον δυσκολέψει μετέπειτα. Ο λόγος διότι η φθορά ρίχνει την όρεξη, φέρνει κορεσμό, εκδηλώνει οκνηρία και πνευματική τεμπελιά.
ΚΕΦ. Α΄ ΣΤΙΧΟΣ 25
« 25. Όστις όμως εγκύψη εις τον τέλειον νόμον της ελευθερίας και επιμείνη εις αυτόν, ούτος γενόμενος ουχί ακροατής επιλήσμων, αλλ' εκτελεστής έργου, ούτος θέλει είσθαι μακάριος εις την εκτέλεσιν αυτού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο νόμος της ελευθερίας είναι το πνεύμα του Θεού, όπου το πνεύμα του Θεού εκεί ελευθερία. Πολλοί νομίζουν ότι είναι ελεύθεροι όμως με την πάροδο του χρόνου εγκλωβίζονται σε υλικές δραστηριότητες, με φυσική συνέπεια να νοιώθουν εγκλωβισμένοι, αντιλαμβανόμενοι μετέπειτα την ιδιόχειρη φυλακή στην οποίαν έθεσαν τον εαυτό τους επιζητώντας ως λύση τον θάνατο. Όσοι όμως επιζητούν την σοφία του Θεού αποκτούν ελευθερία η οποία τους παρέχει χαρά, ζωή, ευφορία πνεύματος, υγεία σώματος με φυσική συνέπεια να μπορούν να ζουν ελεύθερα, χαρούμενα κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες ζωής και αν βρεθούν. Όσοι ζήσουν την ελευθερία του πνεύματος θα καταλάβουν τι λέω.
Αυτή η ελευθερία δεν έχει πάθη, αδυναμίες, πονηρίες, συμφέροντα, εγωισμούς, με λίγα λόγια δεν έχει διάβολο αλλά έχει χαρά, ειρήνη, δικαιοσύνη, αγάπη, υγεία κ.λ.π. ’λλωστε η βασιλεία του Θεού δεν είναι βρώσις και πόσις αλλά χαρά, δικαιοσύνη η οποία προέρχεται διά του Αγίου Πνεύματος. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Εύχομαι όλοι να την συλλάβουμε, να την εννοήσουμε και τελευταία να την εντάξουμε στη ζωή μας την ελευθερία του πνεύματος του Θεού.
Αδέλφια μου εκατό τοις εκατό όπου το πνεύμα του Θεού εκεί ελευθερία. Πιστέψτε το! ΑΜΗΝ.
ΚΕΦ. Α΄ ΣΤΙΧΟΣ 26
« 26. Εάν τις μεταξύ σας νομίζη ότι είναι θρήσκος και δεν χαλινόνη την γλώσσαν αυτού αλλ' απατά την καρδίαν αυτού, τούτου η θρησκεία είναι ματαία».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αυτός που νομίζει ότι είναι θρήσκος έτσι κάνει, δεν χαλινώνει την γλώσσα, δεν έχει εμπειρίες αγάπης, θυσίας, δικαιοσύνης, ταπείνωσης κ.λ.π. Έτσι με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να πείσει, όμως μάταια διότι οι άνθρωποι βλέπουν ότι τη ζωή του δεν την ευλογεί ο Θεός αλλά ο εωσφορικός εγωισμός του. Μάλιστα εκδηλώνει και τίτλους, τελευταία δεν έχει έργα αλλά λόγια και αν κάνει και κανένα έργο αγάπης του δίνει τόση έκταση για να πείσει τους άλλους ότι είναι κάτι. Έτσι ότι κάνει αποβλέπει σε δικό του καλό.
Όλα τα παιδιά που ανήκουν στη Φωνή Θεού να εισέλθουν στην σιωπή, να εισέλθουν στο αγιαστήριο, να μελετούν, να προσεύχονται και όταν συνδιαλέγονται με συνανθρώπους να διέπονται από σοφία και έργα αγάπης. Τα έργα αγάπης είναι πρώτα η αναγέννηση και έπειτα η θετική δοτικότητα σε όλους τους τομείς, φυσικά σε όποιον βλέπουμε ότι με ειλικρίνεια έχει αποφασίσει να υπηρετήσει τον Θεό και τους ανθρώπους. Αμήν.
ΚΕΦ. Α΄ ΣΤΙΧΟΣ 27
« 27. Θρησκεία καθαρά και αμίαντος ενώπιον του Θεού και Πατρός είναι αύτη, να επισκέπτηται τους ορφανούς και τας χήρας εν τη θλίψει αυτών και να φυλάττη εαυτόν αμόλυντον από του κόσμου».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Έχουμε δημιουργήσει θρησκείες οι οποίες είναι υποκατάστατα της αγάπης, της ζωής, της αλήθειας και ο λόγος διότι δεν θέλουμε τον Θεό. Θρησκεία σημαίνει αγάπη, ταπείνωση, αναγέννηση, σοφία Θεού η οποία στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό, αρχίζοντας βέβαια από τις χαμηλότερες τάξεις ανθρώπων οι οποίες βρίσκονται σε αδιέξοδο όπως οι χήρες, τα ορφανά, οι φτωχοί κ.λ.π. Αυτή είναι η πιο αγνή, καθαρή, ουσιαστική θρησκεία. Η θρησκεία που δεν πληροί τα ανωτέρω είναι δαιμονισμένη, διότι αποσκοπεί σε συμφέροντα και φιλοδοξίες προσωπικές. Τελευταία θρήσκος είναι αυτός που κρατά εαυτό αμόλυντο από τον κόσμο, ο οποίος κόσμος έχει αποστατήσει από τον ζώντα Θεό και αγωνίζεται να επιβιώσει με τα ξυλοκέρατα τα οποία είναι η ύλη, νομίζοντας ότι έτσι θα εξασφαλίσει ευημερία.
Απεδείχθη ότι η ύλη είναι σαν ένας ιμάντας ο οποίος όσο τον αυξάνεις τόσο αυτός περιφέρεται γύρω σου όπως ο βόας (το φίδι), το οποίο έχει σκοπό να σε συντρίψει και στο τέλος να σε καταβροχθίσει.
Η ύλη είναι εργαλείο υπό του Θεού όταν θέτεις σαν πρώτο στόχο το πνεύμα από την ύλη, ώστε τα υλικά αγαθά να γίνονται σωτήρια μέσα τα οποία θα χρησιμοποιούνται για να ενισχύσουν τους αδελφούς εκείνους που αγωνίζονται πρώτα για το γενικό συμφέρον και τελευταία για το προσωπικό.
Ο κόσμος λόγω της άγνοιας που τον διέπει χτίζεται στο ψέμα, έτσι πρέπει να απέχουμε από το ψέμα. Όταν ο κόσμος γίνει αλήθεια και ο Θεός βασιλεύει μέσα του, τότε αυτός ο κόσμος είναι και σημαίνει κόσμημα, στολίδι του απείρου και τότε έχει την εύνοια, την συμπάθεια, την αγάπη, την πρόνοια του Θεού. Αμήν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
ΚΕΦ. Β΄ ΣΤΙΧΟΣ 1
« 1. Αδελφοί μου, μη έχετε με προσωποληψίας την πίστιν του δεδοξασμένου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Στον κόσμο ή στον άνθρωπο όπου έχει επικρατήσει η αμαρτία υπάρχει η προσωποληψία. Έτσι ο κάθε άνθρωπος του κόσμου επιλέγει ανθρώπους ώστε να δημιουργήσει τη ζωή του μηχανευόμενος πονηρίες, εκμεταλλευόμενος καταστάσεις και ευκαιρίες, έχοντας μορφή ευσεβείας και όχι ευσέβεια. Αυτός που μηχανεύεται πονηρίες πάντα προσωποληπτεί. Έτσι επιλέγει ή προσπαθεί να συνδεθεί με ανθρώπους ιδιαίτερους, οι οποίοι έχουν κοινωνική θέση ή χρήματα ή διάφορα χαρίσματα με σκοπό τα προσωπικά του συμφέροντα. Με αυτό τον τρόπο απορρίπτει τους ανθρώπους εκείνους που το πνευματικό ή το υλικό τους επίπεδο δεν είναι στα πλαίσια των συμφερόντων του και των επιδιώξεών του, οι οποίες επιδιώξεις είναι πάντα κοσμικές αφού προσωποληπτεί.
Ο πνευματικός κόσμος δεν έχει καμία σχέση με το μέγα δαιμόνιο της προσωποληψίας. Ο πνευματικός άνθρωπος δεν βλέπει τον τίτλο, την κοσμική μόρφωση, την κοινωνική θέση, τα χρήματα. Ο πνευματικός άνθρωπος ενώνεται με εκείνον που του συστήνει ο Θεός, με εκείνον που αγαπά τον Χριστό και αγωνίζεται με θυσία για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου.
Ο Χριστός, οι άγιοι, οι νέοι μαθητές, οι δικοί του άνθρωποι ενώνονται με εκείνον που οι στόχοι του και οι επιδιώξεις του είναι ο αγιασμός, ο καθαρισμός, ο φωτισμός του πνεύματος, η εξάπλωση του Ευαγγελίου της βασιλείας, στηρίζοντας όλα αυτά στην θυσία. Η θυσία είναι η υπερέχουσα οδός μαζί με την αγάπη και την ταπείνωση που ενώνει τον πνευματικό κόσμο και θεμελιώνει αιώνια την ένωση μεταξύ Θεού – ανθρώπου.
Ο δρόμος του Θεού είναι ένας στενός δρόμος και τεθλιμμένος και λίγοι οι ευρίσκοντες, οι εισερχόμενοι εις αυτόν. Ο δρόμος του κόσμου είναι πλατύς και πολλοί οι εισερχόμενοι. Καμία σχέση μεταξύ του κόσμου και του πνεύματος του Θεού.
Αυτός που προσωποληπτεί διέπεται από πονηρία, είναι δαιμονισμένος και αν ψαχτεί θα βρει όλα τα εωσφορικά στοιχεία του εγωισμού μέσα του τα οποία εκδηλώνει και γύρω του.
Ο άνθρωπος του Θεού προτιμά να πεθάνει, να στερηθεί, να μείνει μόνος παρά να εκμεταλλευτεί καταστάσεις. Αυτός ο άνθρωπος του Θεού περιμένει να ευλογηθεί υπό του Θεού και από εκείνους τους ανθρώπους που ο Θεός έφερε ή έθεσε δίπλα του για να τον ενισχύουν. Αν αυτό γίνει τότε δέχεται την ευλογία, την βοήθεια που του εξασφαλίζει ο Πατέρας Θεός και τα πνευματικά του αδέλφια ή παιδιά. Αν αυτό δεν γίνεται ακόμη, αυτός αγόγγυστα εργάζεται πνευματικά κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, φανερώνοντας αγάπη σε φίλους, εχθρούς ή αδελφούς χωρίς παράπονα ή μικρότητες όπως κρίσεις, επικρίσεις, καταλαλιές κ.λ.π.
ΚΕΦ. Β΄ ΣΤΙΧΟΙ 2 – 3
« 2. Διότι εάν εισέλθη εις την συναγωγήν σας άνθρωπος έχων χρυσούν δακτυλίδιον με λαμπρόν ένδυμα, εισέλθη δε και πτωχός με ρυπαρόνένδυμα, 3. και επιβλέψητε εις τον φορούντα το ένδυμα το λαμπρόν και είπητε προς αυτόν, Συ κάθου εδώ καλώς και προς τον πτωχόν είπητε, Συ στέκε εκεί· κάθου εδώ υπό το υποπόδιόν μου».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όταν επιλέγεις φίλους, αδελφούς, γυναίκα, άνδρα κ.λ.π. με αυτά τα κριτήρια τότε η αμαρτία, ο κόσμος, ο εγωισμός, η διαβολή έχει επικρατήσει σε όλο σου το είναι, με φυσική συνέπεια η ζωή σου να είναι γεμάτη αντιπαλότητες, εγωισμούς, κρίσεις, επικρίσεις, καταλαλιές, πονηρίες κ.λ.π.
Όταν επιλέγεις όμως ανθρώπους του Θεού να στέκονται δίπλα σου πάει να πει ότι ο Χριστός βασιλεύει μέσα σου, με συνοδούς την σοφία του Θεού, την αγάπη, τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος κ.λ.π.
Οι άνθρωποι τιμούν και βάζουν στην πρώτη θέση αυτούς που νομίζουν ότι είναι αξιόλογοι, με κριτήρια την κοινωνική θέση ή τα χρήματα που έχουν. Ο Θεός βάζει σε πρώτη θέση αυτούς που αναγεννήθηκαν και παρουσιάζουν αγάπη ανυπόκριτη και θυσία, προσφορά, ταπείνωση, ζώσα πίστη η οποία ενεργεί διά αγάπης ενεργουμένης.
Οι πρώτοι που διέπονται από την αμαρτία τιμούνται με τις κολακείες άλλων συνανθρώπων και επίσης τιμούνται ανάλογα τα υλικά αγαθά τα οποία χρησιμοποιούν μόνο για προσωπικό τους όφελος. Έτσι στη ζωή αυτών επικρατεί η αμαρτία, η φθορά και τελευταία ο θάνατος. Οι δεύτεροι που διέπονται από την αναμαρτησία, από τον αγιασμό, αυτοί τιμούνται υπό του Θεού με σοφία Θεού, με ανεκλάλητη χαρά, με πνευματική οικογένεια, με την ζώσα πίστη και τελευταία τιμούνται υπό του Θεού με την άφθαρτη, αιώνια ζωή, ευλογημένη ζωή, υπό του Θεού ζωή.
Συμπέρασμα: Να μην προσωποληπτούμε με την αμαρτία, την φθορά, τον θάνατο αλλά να ενωνόμαστε με τον αγιασμό, την ζώσα πίστη, την άφθαρτη ζωή, τον Θεό. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Β΄ ΣΤΙΧΟΣ 4
« 4. δεν εκάμετε άρα διάκρισιν εν εαυτοίς και εγείνετε κριταί πονηρά διαλογιζόμενοι;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Για να μπορείς άνθρωπε να διακρίνεις σωστά και να επιλέγεις σωστά ποιον πρέπει να τιμάς, να συμβουλεύεσαι και τελευταία να επιδιώκεις την παρέα του, θα πρέπει να ενωθείς πρώτα με τον ζώντα Θεό και να μελετάς τον Λόγο του, ώστε αυτός ο Θεός να σε αναγεννήσει και να σε φωτίσει. Μόνο έτσι μπορείς να διακρίνεις σωστά και όχι επιπόλαια μέσα από την άγνοια που σε διέπει ή την γνώση του κόσμου που προσωποληπτεί και στηρίζει τη ζωή του στα χρήματα, στις εφήμερες δόξες και στις κολακείες.
Οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι κατηγορούσαν, εδίωκαν και συκοφαντούσαν τον Χριστό και ο λόγος διότι είχαν γνώση των γραφών όχι όμως επίγνωση, είχαν μορφή ευσεβείας και όχι ευσέβεια, μιλούσαν για αγάπη αλλά δεν την εφάρμοζαν, έτσι έκριναν λάθος με αποτέλεσμα να μην γνωρίσουν τον Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος. Ο Κύριος κάποια στιγμή σε μία διαλογική συζήτηση που είχε μαζί τους τους είπε: Αν ο πατέρας σας ήταν ο Θεός θα γνωρίζατε τον Θεό και εμένα θα γνωρίζατε, διότι ο Θεός διαμέσου του Μωϋσέως για μένα μιλούσε, άρα εσείς είστε εκ πατρός του διαβόλου.
Μη γένοιτο σε κανέναν άνθρωπο να πέσει στην παγίδα να διακρίνει ή να κρίνει χωρίς να γνωρίσει πρώτα τον εαυτό του διά του Ευαγγελίου, ώστε να δει μέσα του τα κίνητρα της αμαρτίας και τα κίνητρα της αναμαρτησίας που παρέχει ο αγιασμός και να μπορέσει έτσι να κρίνει σωστά και να καταβάλλει προσπάθεια, αγώνα να εντάξει το σωστό, το αγαθό, τον Θεό στη ζωή του.
ΚΕΦ. Β΄ ΣΤΙΧΟΣ 5
« 5. Ακούσατε, αδελφοί μου αγαπητοί, δεν εξέλεξεν ο Θεός τους πτωχούς του κόσμου τούτου πλουσίους εν πίστει και κληρονόμους της βασιλείας, την οποίαν υπεσχέθη προς τους αγαπώντας αυτόν;»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Πτωχός είναι εκείνος που το πνευματικό και υλικό του επίπεδο είναι μηδαμινό λόγω αρνητικών συνθηκών, οι οποίες προέκυψαν από παιδικής ηλικίας στη ζωή του. Όμως αυτόν τον πτωχό όταν έχει καλή προαίρεση και δεχτεί το κάλεσμα του Θεού, ο Θεός τον εξελίσσει πνευματικά και υλικά. Πνευματικά τον εξελίσσει διά Πνεύματος Αγίου παρουσιάζοντας εις αυτόν μία σοφία υπερέχουσα, την οποίαν δεν μπορούν να αντιληφθούν και οι σοφότεροι του κόσμου, όπως ο Κύριος ο οποίος με τα κηρύγματά του έκανε τους γραμματείς και τους Φαρισαίους να απορούν. Αυτόν τον εμπιστεύεται ο Θεός, διότι αυτός ο πτωχός έχει πλήρη επίγνωση από πού του δόθηκε η πνευματική σοφία και δύναμη. Αυτός λοιπόν ο πτωχός στο πνεύμα αποδίδει αιώνια τιμή, δόξα, προσκύνηση στον Θεό από τον οποίον την έλαβε. Μάλιστα και υλικά αφού είναι πτωχός έχει επίγνωση της πτώχειας του και αν ο Θεός παραχωρήσει πλουτισμό στη ζωή του, κάνοντας αυτόν τον πτωχό διαχειριστή, θα την χρησιμοποιήσει για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Την υλική πτώχεια την εξαφανίζει ο Θεός από τη ζωή του με τους αδελφούς εκείνους οι οποίοι εννοούν την πνευματική του αξία και στηρίζουν το έργο του και τη ζωή του. Έτσι ο Λόγος του Θεού δικαιώνεται: 1) πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν οι δε εκζητούντες τον Κύριο……
2) ο εργάτης λοιπόν είναι άξιος του μισθού αυτού, 3) γυναίκες διηκόνουν αυτόν εκ των υπαρχόντων αυτών.
Οι εκλεγμένοι πτωχοί υπό του Θεού παραμένουν πτωχοί και απλοί, διότι γνωρίζουν ότι όλα υλικά ή πνευματικά υπό του Θεού προήλθαν με σκοπό να χρησιμοποιηθούν για να συνταχθεί κατά Χριστό ο λαός του Θεού, ο οποίος θα ενεργήσει για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Β΄ ΣΤΙΧΟΙ 6 – 7
« 6. Σεις όμως ητιμάσατε τον πτωχόν. Δεν σας καταδυναστεύουσιν οι πλούσιοι και αυτοί σας σύρουσιν εις κριτήρια;
7. Αυτοί δεν βλασφημούσι το καλόν όνομα, με το οποίον ονομάζεσθε;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Θεός φαίνεται εδώ να εκδηλώνει αντιπαλότητα με όσους υλικά ή κοσμικά πνευματικά θεωρούνται πλούσιοι. Ο Θεός δεν έχει τίποτα με τους πλούσιους, έχει με τον άφρονα πλούσιο και τον πνευματικά εγωιστή ανεπτυγμένο άνθρωπο όπως οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι (ο υποκριτής), ο οποίος μέσα από τον υλικό πλουτισμό ή τον πνευματικό εκδηλώνει εωσφορικό εγωισμό, εξελίσσοντας καθημερινά μόνο το εγώ του.
Ο Θεός να μας φυλάει από τον εωσφορικό πλουτισμό. Αν ο πλούσιος κατά κόσμο νοιώσει πτωχός τότε γίνεται δοτικός, ταπεινός, ευπρόσδεκτος στον Θεό και στους ανθρώπους. Αμήν.
ΚΕΦ. Β΄ ΣΤΙΧΟΣ 10
« 10. Διότι όστις φυλάξη όλον τον νόμον και πταίση εις εν, έγεινεν ένοχος πάντων».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
’ρα οι πάντες πταίομεν ώστε να μην υπάρχει ουδείς ο οποίος να θέλει να δικαιώσει τον εαυτό του διά του νόμου αλλά διά της χάριτος του Θεού, διά της σταυρικής θυσίας και διά του μέγα ελέους, το οποίο χάρισε ο Πατέρας μέσω του Υιού του γινόμενος ο Υιός λύτρο αντί πολλών. Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτός ο Χριστός τας αμαρτίας ημών εβάστασε και περί ημών odynate, εν τω μώλωπι αυτού εμείς ιάθημεν.
Κάποτε η επιπολαιότητα των ανθρώπων καταδίκασε μία γυναίκα. Ο Κύριος τους είπε, ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω. Τότε όλοι πέταξαν τις πέτρες και έφυγαν. Το ίδιο ισχύει και σήμερα για όποιον κρίνει, καταδικάζει ή θέλει να πετάξει πέτρες στον αδελφό, στον φίλο, στον εχθρό.
Εδώ με λίγα λόγια ο Θεός φανερώνει ότι μας θέλει γεμάτους έλεος και ουσιαστική ταπείνωση, το οποίο εύχομαι εις όλα τα παιδιά που υπηρετούν την Φωνή του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Β΄ ΣΤΙΧΟΣ 12
« 12. Ούτω λαλείτε και ούτω πράττετε, ως μέλλοντες να κριθήτε διά του νόμου της ελευθερίας».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αν θέλουμε το έλεος του Θεού να μας καταδιώκει στην κρίση, η οποία γίνεται υπό του Θεού ζώντες ή κοιμηθέντες, δεν έχουμε παρά να κρίνουμε και εμείς με βάση τον νόμο της ελευθερίας που είναι το έλεος και παρουσιάζεται υπό του Κυρίου ως εξής:
Θα αναφέρω δύο παραδείγματα: 1) Πάτερ, άφες αυτοίς ου γαρ οίδασιν τι ποιούσιν και 2) ο Πέτρος ρώτησε, Κύριε πόσες φορές αν αμαρτήσει ο αδελφός μου να συγχωρήσω αυτόν; Επτά; Και ο Κύριος του απάντησε εβδομηκοντάκις επτά.
ΚΕΦ. Β΄ ΣΤΙΧΟΣ 13
« 13. διότι η κρίσις θέλει είσθαι ανίλεως εις τον όστις δεν έκαμεν έλεος· και το έλεος καυχάται κατά της κρίσεως».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όταν κρίνουμε, κατακρίνουμε, καταδικάζουμε τότε δεν έχουμε μέρος στα σκηνώματα του Θεού και όταν αντιμετωπίσουμε πρόβλημα η κρίση του Θεού σε εμάς θα είναι ανήλεη.
Αναπολόγητος λοιπόν είναι ο κρίνων, διότι εις ότι κρίνει τον άλλον σεαυτόν καταδικάζει. Μη γένοιτο να υπάρχει τέτοιος άνθρωπος που ενώ γνώρισε τις αρχές του Θεού παραμένει αδιόρθωτος, αμετανόητος. Αμήν.
ΚΕΦ. Β΄ ΣΤΙΧΟΣ 14
« 14. Τι το όφελος, αδελφοί μου, εάν λέγη τις ότι έχει πίστιν και έργα δεν έχη; μήπως η πίστις δύναται να σώση αυτόν;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Υπάρχουν δύο μορφές πίστης. Η μία ονομάζεται σκιώδη και η άλλη ζώσα. Στην πρώτη ανήκουν όσοι τηρούν τους τύπους και δεν εμβαθύνουν στο να κάνουν το θέλημα του Θεού.
Στην πρώτη ήμασταν όλοι πριν λάβουμε το κάλεσμα να υπηρετήσουμε ψυχή τε και σώματι την Φωνή Θεού.
Στην δεύτερη ανήκουν εκείνοι που τηρούν τους τύπους, ερευνούν τον Λόγο του Θεού, έχουν το γνώθι σαυτόν, εφαρμόζουν το θέλημα του Θεού, στοχεύουν στον αγιασμό, κηρύττουν το Ευαγγέλιο της βασιλείας, δημιουργούν κύκλους, θυσιάζουν χρόνο και χρήμα για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Με λίγα λόγια ζώσα πίστη έχουν αυτοί που αγωνίζονται να ζωοποιήσουν τον εαυτό τους και τον πλησίον τους δείχνοντας αγάπη ανυπόκριτη. Ζώσα πίστη έχουν ακόμη όσοι φρουρούν το σώμα τους και την ψυχή τους, ώστε να μένει αμόλυντο από την αμαρτία, το οποίο σώμα θεραπεύουν χωρίς φάρμακα με την προσευχή, η οποία φέρνει σε όλο τους το είναι την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού. Ακόμη όσοι έχουν ζώσα πίστη επιδιώκουν την μεταστοιχείωση του σώματος χτίζοντας ένα αιώνιο, άφθαρτο σώμα το οποίο ζωοποιεί το άφθαρτο, αιώνιο πνεύμα του απείρου, του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Η αγάπη, η ταπείνωση, η πίστη είναι η υπερέχουσα οδός, είναι η κορυφή στο πνευματικό οικοδόμημα γι’ αυτό δεν απελπιζόμεθα. Ο απ. Παύλος τόνισε, πάμε από πίστη σε πίστη. Πολλοί χριστιανοί λένε ότι θα σωθούμε με την χάρη και όχι με τα έργα, έτσι βρίσκουν προφάσεις εν αμαρτία ώστε να αναλώνονται στο θέλημα του κόσμου με συγχυσμένη υλική πολυμορφική δραστηριότητα που θανατώνει την ψυχή και το σώμα. Χρειάζεται προσοχή! Πρέπει να ξέρουμε ότι τα έργα μας διαμορφώνουν το χαρακτήρα μας και τον εξελίσσουν κατά Θεό. ’λλωστε ο απ. Παύλος που τόνισε, φανέρωσε την χάρη εργάστηκε όσο κανείς άλλος. Ο ίδιος αναφέρει: Ημείς μωροί διά τον Χριστόν, σεις δε φρόνιμοι εν Χριστώ· ημείς ασθενείς, σεις δε ισχυροί· σεις ένδοξοι, ημείς δε άτιμοι. Έως της παρούσης ώρας και πεινώμεν και διψώμεν και γυμνητεύομεν και ραπιζόμεθα και περιπλανώμεθα και κοπιώμεν, εργαζόμενοι με τας ιδίας ημών χείρας· λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκόμενοι υποφέρομεν, βλασφημούμενοι παρακαλούμεν· ως περικαθάρματα του κόσμου εγείναμεν, σκύβαλον πάντων έως της σήμερον. Όμως η ταπείνωση που είχε τον έκανε να λέει ότι με την χάρη του Αγίου Θεού έκανε ότι έκανε.
Αν θέλουμε τον Θεό, να εργαζόμεθα και όταν μας κολακεύουν να λέμε, εγώ δεν έκανα τίποτα, δεν είμαι τίποτα, δεν ξέρω τίποτα αλλά η χάρη του Θεού. Σε άλλο σημείο αναφέρεται, δείξον μου την πίστη σου με τα έργα σου, το οποίο εύχομαι να έχουμε όλοι. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Β΄ ΣΤΙΧΟΙ 15 – 18
« 15. Εάν δε αδελφός ή αδελφή γυμνοί υπάρχωσι και στερώνται της καθημερινής τροφής, 16. και είπη τις εξ υμών προς αυτούς, Υπάγετε εν ειρήνη, θερμαίνεσθε και χορτάζεσθε και δεν δώσητε εις αυτούς τα αναγκαία του σώματος, τι το όφελος; 17. Ούτω και η πίστις, εάν δεν έχη έργα, νεκρά είναι καθ' εαυτήν. 18. Αλλά θέλει τις ειπεί· Συ έχεις πίστιν και εγώ έχω έργα· δείξόν μοι την πίστιν σου εκ των έργων σου και εγώ θέλω σοι δείξει εκ των έργων μου την πίστιν μου».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Να δίνουμε υλική βοήθεια σε αυτούς που ο Θεός έφερε στη ζωή μας στα μέτρα που μπορούμε, όχι να μας εκμεταλλευθούν για να έρθουν στον Χριστό. Προσοχή!
Αν δούμε ότι ο άνθρωπος που ο Θεός έφερε στη ζωή μας λατρεύει, μελετά, αγαπά, κηρύττει τον ζώντα Θεό και ενεργεί υλικά και από το υστέρημά του τότε να δίνουμε τα πάντα σε αυτόν που έχει τέτοια δύναμη ώστε να ιδρυθεί η βασιλεία του Θεού γρήγορα, με φυσική συνέπεια λόγω της συμμετοχής μας να μην μας καταβάλλει η φθορά και ο θάνατος.
Είναι πολλοί που μπορούν να κάνουν θεάρεστα έργα αλλά αργούν διότι οι πνευματικοί αδελφοί δεν ενισχύουν τη ζωή τους, έτσι την πληρώνουν πολλοί με την φθορά και τον θάνατο. Ο Κύριος τόνισε, εξυπνότεροι οι υιοί των ανθρώπων από τους υιούς του Θεού και ο λόγος διότι όταν πρόκειται για το συμφέρον τους μηχανεύονται και θυσιάζουν τα πάντα. Μία προσοχή χρειάζεται. Αμήν.
ΚΕΦ. Β΄ ΣΤΙΧΟΣ 19
« 19. Συ πιστεύεις ότι ο Θεός είναι είς· καλώς ποιείς· και τα δαιμόνια πιστεύουσι και φρίττουσι».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Είναι πολλοί που μέρα νύχτα κάνουν κηρύγματα στο τι έκανε ο Χριστός και νομίζουν ότι με αυτό κάνουν το θέλημα του Θεού. Είναι όμως κάποιοι άλλοι που μιμούνται τον Χριστό, έτσι γίνονται κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της δόξης αυτού του Θεού.
Τον Λόγο του Θεού δεν τον διαβάζουμε για να κηρύττουμε το τι έκαναν ο Κύριος, οι Απόστολοι, ο απ. Παύλος, οι ’γιοι αναπτύσσοντας φιλοσοφικές συζητήσεις αλλά τον μελετάμε για να τους μιμηθούμε και εμείς.
Αυτή η πίστη το να κηρύττουμε τη ζωή του Κυρίου και των Αγίων είναι νεκρή, το να κηρύττουμε όμως με τη ζωή μας είναι πίστη ζώσα, αιώνια, αληθινή. Αυτής της πίστης να μετέχουμε οι πάντες. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Β΄ ΣΤΙΧΟΙ 21 – 25
« 21. Αβραάμ ο πατήρ ημών δεν εδικαιώθη εξ έργων, ότε προσέφερεν Ισαάκ τον υιόν αυτού επί το θυσιαστήριον; 22. Βλέπεις ότι η πίστιςσυνήργει εις τα έργα αυτού και εκ των έργων η πίστις ετελειώθη; 23. Και επληρώθη η γραφή η λέγουσα· Επίστευσε δε Αβραάμ εις τον Θεόν καιελογίσθη εις αυτόν εις δικαιοσύνην και φίλος Θεού ωνομάσθη. 24. Βλέπετε λοιπόν ότι εξ έργων δικαιούται ο άνθρωπος και ουχί εκ πίστεως μόνον; 25. Ομοίως δε και Ραάβ η πόρνη δεν εδικαιώθη εξ έργων, ότε υπεδέχθη τους απεσταλμένους και εξέβαλεν αυτούς δι' άλλης οδού;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όπως το λέει, τέλειο!!!
ΚΕΦ. Β΄ ΣΤΙΧΟΣ 26
« 26. Διότι καθώς το σώμα χωρίς πνεύματος είναι νεκρόν, ούτω και η πίστις χωρίς των έργων είναι νεκρά».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Το σώμα μας διέπεται από ενέργεια και δύναμη όταν το πνεύμα του Θεού είναι εντός ημών. Όταν δεν υπάρχει πνεύμα Θεού τότε το σώμα ημών φθείρεται, με φυσική συνέπεια να το εγκλωβίζει ο θάνατος. Έτσι και η πίστη, πρέπει να είναι ζώσα πίστη και να διέπεται από έργα θυσίας, αγάπης, θαυμάτων. Όταν η πίστη είναι σκιώδη στα λόγια είναι νεκρά, με φυσική συνέπεια ο άνθρωπος να στηρίζει τη ζωή του στα χρήματα, στα φάρμακα, στις πονηρίες, στους εγωισμούς, στις κρίσεις, επικρίσεις, καταλαλιές, μη γένοιτο!
Εύχομαι όλοι να εννοήσουμε τις ενέργειες της πίστης και τους μηχανισμούς που την αυξάνουν, ώστε να αναπτυχθεί στη ζωή μας ακατάπαυστη πνευματική δραστηριότητα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄
ΚΕΦ. Γ΄ ΣΤΙΧΟΙ 1 – 2
« 1. Μη γίνεσθε πολλοί διδάσκαλοι, αδελφοί μου, εξεύροντες ότι μεγαλητέραν κατάκρισιν θέλομεν λάβει· 2. διότι εις πολλά πταίομεν άπαντες. Εάν τις δεν πταίη εις λόγον, ούτος είναι τέλειος ανήρ, δυνατός να χαλιναγωγήση και όλον το σώμα».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ξέρουμε ότι πάμε από πίστη σε πίστη. Ακόμη γνωρίζουμε ότι η αγάπη είναι μία υπερέχουσα οδός. Έχουμε ακούσει και για την πνευματική σκάλα. Γνωρίζουμε ακόμη ότι ο ίδιος ο Θεός πειράχτηκε στην έρημο υπό του διαβόλου, διώχτηκε από τους γραμματείς και Φαρισαίους, εκήρυξε το Ευαγγέλιο της βασιλείας με μεγάλα θαύματα, προδόθηκε, εμπαίχτηκε, σταυρώθηκε, αναστήθηκε. Έπειτα εμφανίσθη ανεστημένος στο ανώγειο παρουσία πολλών μαθητών, ευλόγησε αυτούς και τελευταία τους είπε: Τώρα εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης. Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Πολλοί αρχίζουν να κάνουν τον δάσκαλο από το τέλος, βαπτίζοντας και ευλογούντας τους ανθρώπους θεωρώντας τους εαυτούς τους θεοφόρους, μη γένοιτο!
Εμείς θα πρέπει να προσέξουμε ώστε να μην πέσουμε στην παγίδα του υπέρμετρου εγωισμού, διότι χρειάζεται να διανύσουμε έναν δρόμο στον οποίον μάλιστα να πορεύεται ο Χριστός και το ανθρωποσωτήριο έργο του ώστε να φτάσουμε στο τέλος. Όχι υπερβολές, όχι πονηρίες, όχι υπέρμετρο εγωισμό.
Για να γίνουμε δάσκαλοι χρειάζεται πρώτον να γίνουμε μαθητές, δεύτερον να εισέλθουμε στην υπακοή του Λόγου του Θεού, τρίτον να ξεπεράσουμε τους φανατισμούς, τέταρτον να υπερβούμε πνευματικά τα κατηγορώ φανερώνοντας υπερβατικό πνεύμα, δίνοντας άπλετο έλεος σε όσους μας κατηγορούν ή μας διώκουν. Πέμπτον, να διακατεχόμαστε από σοφία Θεού ώστε να κηρύττουμε το Ευαγγέλιο της βασιλείας, έκτον να θυσιάζουμε τον χρόνο μας στην μελέτη και στην προσευχή ώστε μέσω αυτών να ευαρεστήσουμε τον Θεό, ο οποίος θα εναποθέσει μέσα μας την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού. Έβδομον, να διαθέτουμε τα χρήματά μας ή μέρος αυτών για την δόξα του Θεού και την αναγέννηση των συνανθρώπων μας. Όγδοον, να μην βλέπουμε λάθη κ.λ.π.
Κάνοντας αυτά παίρνουμε την άδεια ώστε να ξεκινήσουμε να επιστατούμε με αγάπη, με σοφία Θεού, με ταπείνωση στους ανθρώπους που ο Θεός στέλνει γύρω μας. Κατόπιν σφραγίζεται η αποστολή διά των μαθητών μας. Ο Κύριος τόνισε, αγιάζω υπέρ των μαθητών μου και ο λόγος διότι παρακολουθούν τη ζωή μας, έτσι διορθώνουμε σε λεπτομέρεια τον εαυτόν μας. Τέλος γινόμεθα δάσκαλοι, υιοί ή θυγατέρες και ο Θεός μας συστήνει παντού.
Θέλω ακόμη όλοι να γνωρίζουμε μία παγίδα. Όποιος έχει τελειώσει μία σχολή και θεωρεί τον εαυτό του δάσκαλο και δεν έχει τα ανωτέρω (θυσία), τότε ας γνωρίζει ότι ένα ζώο μπορείς να το εκπαιδεύσεις, έναν αμαθή να τον σπουδάσεις πνευματικά, έναν όμως που κάνει τον δάσκαλο και δεν έχει τα ανωτέρω παρά μόνο ξερή γνώση δεν μπορείς να τον βοηθήσεις. Μη γένοιτο!
Στον δεύτερο στίχο αναφέρεται ότι άπαντες πταίομεν. ’ρα ας κάνουμε το θέλημα του Θεού και δεν χρειάζεται να αφήνουμε να νομίζουν οι αδελφοί ότι είμαστε υπερβατικά ανώτερα όντα. Ας είμεθα λοιπόν καταλήγουμε φίλοι και αδελφοί και όλα τα άλλα αρχηγιλίκια, μπουφόνικα ρούχα (ξεχωριστά), τίτλοικ.λ.π. είναι περιττά. Και αν το σύστημα του κόσμου τα ζητά τότε εμείς δεν θα κινδυνεύουμε, διότι θα έχουμε το πνεύμα του Θεού. Όποιος τώρα καταφέρει να χαλιναγωγήσει την γλώσσα, τα πάθη, τις πονηρίες, τα συμφέροντα τότε θα χαιρόμαστε γι’ αυτόν διότι νίκησε και δύναται να κηρύττει με τα στοιχεία του Θεού το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Γ΄ ΣΤΙΧΟΙ 3 – 11
« 3. Ιδού, τους χαλινούς βάλλομεν εις τα στόματα των ίππων διά να πείθωνται εις ημάς και μεταφέρομεν όλον το σώμα αυτών.
4. Ιδού και τα πλοία, όντα τόσον μεγάλα και υπό σφοδρών ανέμων ελαυνόμενα, μεταφέρονται υπό ελαχίστου πηδαλίου, όπου αν θέλη η επιθυμία του κυβερνώντος.
5. Ούτω και η γλώσσα είναι μικρόν μέλος, όμως μεγαλαυχεί. Ιδού, ολίγον πυρ πόσον μεγάλην ύλην ανάπτει·
6. και η γλώσσα πυρ είναι, ο κόσμος της αδικίας. Ούτω μεταξύ των μελών ημών η γλώσσα είναι η μολύνουσα όλον το σώμα και φλογίζουσα τοντροχόν του βίου και φλογιζομένη υπό της γεέννης.
7. Διότι παν είδος θηρίων και πτηνών, ερπετών και θαλασσίων δαμάζεται και εδαμάσθη υπό της ανθρωπίνης φύσεως,
8. την γλώσσαν όμως ουδείς των ανθρώπων δύναται να δαμάση· είναι ακράτητον κακόν, μεστή θανατηφόρου φαρμάκου.
9. Δι' αυτής ευλογούμεν τον Θεόν και Πατέρα και δι' αυτής καταρώμεθα τους ανθρώπους τους καθ' ομοίωσιν Θεού πλασθέντας·
10. εκ του αυτού στόματος εξέρχεται ευλογία και κατάρα. Δεν πρέπει, αδελφοί μου, ταύτα να γίνωνται ούτω.
11. Μήπως η πηγή από της αυτής τρύπης αναβρύει το γλυκύ και το πικρόν;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η γλώσσα, τα χείλη, τα λόγια, οι φωνητικές χορδές είναι αυτές που φανερώνουν τις προθέσεις όσων λέμε. Η προφορά προέρχεται ανάλογα με την πνευματική διαύγεια του κάθε ανθρώπου. Ο εγκέφαλος είναι το εργαστήρι εκείνο που συνδιαλέγεται Θεός – διάβολος – άνθρωπος. Ανάλογα την πνευματική καλλιέργεια αυτού του εγκεφάλου διεργάζονται τα μέλη εκείνα τα ρήματα, τους φθόγγους, τις αντωνυμίες, τα επίθετα, τα ουσιαστικά, τα επιρρήματα κ.λ.π. δηλαδή τις προθέσεις του λόγου θετικές ή αρνητικές.
Τα μέλη είναι δοσμένα υπό του Θεού και έχουν σκοπό να φέρουν και να δημιουργήσουν στον άνθρωπο τα συναισθήματα εκείνα που θα τον κάνουν εικόνα του Θεού του αοράτου. Αυτό που πρέπει να προσέξουμε και να αναπτύξουμε κατά Θεό είναι η διαύγεια του νου. Ο οποίος νους θα πρέπει να βομβαρδιστεί σήμερα από τα ρήματα του Θεού, τα οποία πληρούν ενέργεια και έχουν την δύναμη να χαρίσουν σε εμάς ζωή, ζωή άφθαρτη, ευλογημένη ζωή, αιώνια ζωή, ζωή γεμάτη καρπούς αγάπης, γεμάτη σοφία Θεού, χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και σημεία αυτού, με κορωνίδα όλων αυτών των ρημάτων και των προθέσεων του Θεού την ταπείνωση εις ημάς. Ξεκινάμε λοιπόν πρώτον σιωπή, δεύτερον μελέτη και τρίτον ανάπτυξη των δραστηριοτήτων του Αγίου Ευαγγελίου, ώστε η γλώσσα, οι προθέσεις, οι ενέργειες να είναι του Χριστού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Γ΄ ΣΤΙΧΟΣ 12
« 12. μήπως είναι δυνατόν, αδελφοί μου, η συκή να κάμη ελαίας ή η άμπελος σύκα; ούτως ουδεμία πηγή είναι δυνατόν να κάμη ύδωρ αλμυρόνκαι γλυκύ».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες βρίσκεται ο καθένας, να ξεκινήσει να εργάζεται πνευματικά και να έχει το πνεύμα του μαθητή και όχι του δασκάλου.
Έτσι σιγά – σιγά δεν θα έχει δύο κυρίους στη ζωή του Θεό ή διάβολο, αλλά θα επικρατήσει με την πάροδο του χρόνου το αγαθό, ο Θεός στη ζωή του ο οποίος θα μεριμνά για την ισχυρή εκείνη προσωπικότητα κατά Θεό, κάνοντας τον άνθρωπο ιδεώδη με αρχές και επιδιώξεις Θεού όπου το παράδειγμά του θα διαμένει εις τους αιώνες των αιώνων.
Μέχρι να καταφέρουμε το ποθούμενο, το οποίο είναι να βασιλεύσει ο Θεός δεν θα απελπιζόμεθα στις πτώσεις μας. Η απελπισία είναι το μεγαλύτερο σύστημα, δαιμόνιο του εγωισμού. Έτσι μόνο με συνεχή διακαή αγώνα θα νικήσουμε τον έτερο κακό εαυτόν μας και θα ζούμε μετέπειτα με τον Θεό, ιδρύοντας αυτός ο Θεός διά του Λόγου του την βασιλεία αυτού μέσα μας και διά της κρίσεως και γύρω μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Γ΄ ΣΤΙΧΟΣ 13
« 13. Τις είναι μεταξύ σας σοφός και επιστήμων; ας δείξη εκ της καλής διαγωγής τα έργα εαυτού εν πραότητι σοφίας».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σοφία Θεού είναι ο Λόγος του Θεού όταν όμως αυτός λάβει χώρα στη ζωή μας, διαφορετικά το γράμμα του νόμου, το ρήμα του Θεού παραμένει νεκρό εις ημάς.
Υπάρχει λοιπόν χρονική περίοδος που μαθητεύουμε, υπάρχει χρονική περίοδος που προσπαθούμε να εντάξουμε στη ζωή μας τα δρώμενα του Ευαγγελίου, υπάρχει χρονική περίοδος που γινόμεθα εμείς αυτό που γράφεται στον Λόγο του Θεού. ’ρα σοφία είναι να προχωρούμε με πραότητα κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες βρισκόμαστε μέχρι να γίνουμε μέτοχοι ή συμμέτοχοι και τελευταία κληρονόμοι του απείρου. Όσοι τώρα παραμένουμε στο να μαθητεύουμε σχολιάζοντας τα δρώμενα του Αγίου Ευαγγελίου, να γνωρίζουμε ότι δεν θα μας ωφελήσει πολύ. Αν όμως σκεπτόμενοι με ειλικρίνεια πρώτα και δεύτερον εφαρμόζοντας πορευόμενοι τον δρόμο του Κυρίου μιμούμενοι τον Χριστό, θα φτάσουμε στην ανάσταση και στην εξουσία να συμμετέχουμε στην δόξα του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος, πράγμα το οποίο εύχομαι εις όλους ημάς. Αμήν.
ΚΕΦ. Γ΄ ΣΤΙΧΟΙ 14 – 15
« 14. Εάν όμως έχητε εν τη καρδία υμών φθόνον πικρόν και φιλονεικίαν, μη κατακαυχάσθε και ψεύδεσθε κατά της αληθείας.
15. Η σοφία αύτη δεν είναι άνωθεν καταβαίνουσα, αλλ' είναι επίγειος, ζωώδης, δαιμονιώδης».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όταν παραμένουμε ακροατές του Λόγου και όχι εκτελεστές, ας γνωρίζουμε ότι ο διάβολος δεν θα εγκαταλείψει να ενεργεί στο πνεύμα και στο σώμα ημών. Έτσι οι αλώπεκες που αναφέρονται στον στίχο αυτό δεν θα εγκαταλείψουν τον αμπελώνα ημών, το σώμα και το πνεύμα μας. Αυτοί που έχουν φθόνο, φιλονικία, ζήλιες, ψέματα κ.λ.π. ας το εννοήσουν γρήγορα ότι δεν βαδίζουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και ο Θεός δεν υφίσταται, δεν επιστατεί στη ζωή τους με τους καρπούς, τα χαρίσματα και τα σημεία του Αγίου Πνεύματος. Ο αναγεννημένος άνθρωπος εκδηλώνει αγάπη Θεού, σοφία Θεού, ταπείνωση Θεού και δεν λειτουργούν στη ζωή του οι μικρότητες που αναφέρονται στον στίχο αυτό. Αν συνειδητά εννοήσουμε το πως ενεργεί ο διάβολος, θα καταβάλλουμε ειλικρινή προσπάθεια, έτσι θα εννοήσουμε, θα δούμε ότι πρέπει να εντατικοποιήσουμε τον αγώνα μας ώστε ο Θεός να βασιλέψει μέσα μας. Δεν είναι δύσκολο! Μία ειλικρινή προσπάθεια χρειάζεται, κατόπιν θα βασιλέψει και γύρω μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΣ 16
« 16. Διότι όπου είναι φθόνος και φιλονεικία εκεί ακαταστασία και παν αχρείον πράγμα».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δυστυχώς ο φθόνος, η φιλονικία και λεγεώνες πολλών δαιμονίων υπάρχουν μέσα μας. Όταν αυτό το δούμε δεν θα διεπόμαστε από εγωισμό που καταλήγει σε κρίσεις και επικρίσεις με επιστέγασμα τον χωρισμό, ώστε να νομίζουμε ότι είμεθα του Θεού ενώ μας διέπουν τα ανωτέρω.
Ο Θεός κατοικεί μέσα μας όταν εργαζόμαστε τους νόμους του Θεού όχι με αυστηρότητα αλλά με την χρηστότητα η οποία διέπεται από υπομονή, αγάπη, ειρήνη, χαρά, ειλικρίνεια. Με λίγα λόγια διέπεται από τον Θεό ο άνθρωπος που φανερώνει αγάπη, ταπείνωση, ευγένεια, ανυπόκριτη αγάπη, πραότητακ.λ.π. Το ότι βασιλεύει ο Θεός μέσα μας θα το γνωρίζουμε από την ακατάπαυστη πνευματική δραστηριότητα που θα μας διακατέχει με επιστέγασμα όλων την ταπεινοφροσύνη, το οποίο εύχομαι εις όλους ημάς. Αμήν.
ΚΕΦ. Γ΄ ΣΤΙΧΟΣ 18
« 18. Και ο καρπός της δικαιοσύνης σπείρεται εν ειρήνη υπό των ειρηνοποιών».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δίκαιος ανήρ ο ελεών όλη την ημέρα καθώς η δικαιοσύνη των ανθρώπων απαιτεί του Θεού προσφέρει.
Η ειρήνη αντιπροσωπεύει τον Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος. Οι άγγελοι με την γέννηση του Χριστού έψαλαν το δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία. Η ειρήνη του Χριστού και η ευδοκία θα βασιλέψουν όταν ο Παράκλητος ολοκληρώσει το έργο του, που είναι να φανερώσει το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Και πριν ακόμη κηρυχθεί σε όλο τον κόσμο το Ευαγγέλιο της βασιλείας θα έρθει το τέλος της αμαρτίας και θα εμφανιστεί η ειρήνη και η δικαιοσύνη του Χριστού.
Σήμερα η ειρήνη και η δικαιοσύνη σπείρεται στις καρδιές των αδελφών από δίκαιους, από ειρηνοποιούς, οι οποίοι κατάφεραν να ειρηνεύσουν με τον εαυτό τους, με τον Θεό, με τον διάβολο, ο οποίος διάβολος ολοκλήρωσε την διαπαιδαγώγησή του στους μετανοούντες ανθρώπους και πλέον δεν μπορεί να μπει στη ζωή τους.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄
ΚΕΦ. Δ΄ ΣΤΙΧΟΙ 1 – 2
« 1. Πόθεν προέρχονται πόλεμοι και μάχαι μεταξύ σας; ουχί εντεύθεν, εκ των ηδονών σας, αίτινες στρατεύονται εντός των μελών σας;
2. Επιθυμείτε και δεν έχετε· φονεύετε και φθονείτε και δεν δύνασθε να επιτύχητε· μάχεσθε και πολεμείτε· αλλά δεν έχετε, επειδή δεν ζητείτε».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Τα συμφέροντα, η αμαρτία έχουν κατακλύσει τη ζωή των ανθρώπων. Αυτή η αμαρτία εκδηλώνεται σήμερα πολυμορφικά και λαμβάνει χώρα στις κοινωνίες των ανθρώπων. Και κάνει την παρουσία της και στη ζωή μας με κρίσεις, επικρίσεις, καταλαλιές, πάθη, συμφέροντα, εγωισμούς, πονηρίεςκ.λ.π. Έτσι κανείς δεν μπορεί να λάβει την ευλογία του Θεού, να έχει τον αγιασμό, την αναμαρτησία, την αφθαρσία, την αθανασία, τη ζωή.
Εμείς μπορούμε αφού ο Λόγος του Θεού ήρθε στη ζωή μας να καταβάλουμε προσπάθεια, ώστε ο αγιασμός να λάβει χώρα στη ζωή μας και αυτός να κατακλύσει διά της ζώσης φωνής του ζώντος Θεού το νου μας, το σώμα μας. Μόνο διά του αγιασμού θα προσεγγίσουμε τον Θεό, ο οποίος διά Πνεύματος Αγίου θα ζωοποιήσει το σώμα ημών, το οποίο είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, ώστε η ζωή, ο αγιασμός να λάβει χώρα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Δ΄ ΣΤΙΧΟΣ 3
« 3. ζητείτε και δεν λαμβάνετε, διότι κακώς ζητείτε, διά να δαπανήσητε εις τας ηδονάς σας».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αυτό που θα πρέπει να ζητάμε είναι: 1) αιτήτε πρώτον τα της βασιλείας του Θεού και την δικαιοσύνη αυτού και ταύτα πάντα προστεθήσονται και 2) οποιήσας και διδάξας ούτος ζήσεται.
Ο πολυχρόνιος αγώνας που διεξάγουμε όλα αυτά τα χρόνια μας γέμισε εμπειρίες, (τις οποίες βλέπουμε στους ανθρώπους και στους αδελφούς) οι οποίες μας βοηθούν να διακρίνουμε τους ανθρώπους και τους αδελφούς.
Αυτή η εμπειρία μαρτυρά ότι οι πάντες δεν ζητούν να έλθει το θέλημα του Θεού στη ζωή τους και να εργαστούν αυτό αλλά προσεγγίζουν τον Λόγο του Θεού με συμφέροντα ώστε να ζητούν ευλογία πνευματική ή υλική, την οποίαν όμως δεν την χρησιμοποιούν για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Βλέποντας λοιπόν ο Θεός τις προθέσεις μας στερεί την ευλογία του από εμάς διότι δεν μας εμπιστεύεται. Έτσι έχουμε μία απλή ζωή όπως όλοι οι άνθρωποι, ζούμε αλλά όχι με την χαρά του Θεού, του πνεύματος αλλά με ξυλοκέρατα όπως ο άσωτος υιός, τα οποία ξυλοκέρατα τον οδηγούσαν καθημερινά σε αποσύνθεση ψυχής και σώματος. Τα ξυλοκέρατα (ύλη) λοιπόν δεν μας εξασφαλίζουν την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού και την ακατάπαυστη πνευματική δραστηριότητα που δύναται να μας κάνει κληρονόμους Θεού, συγκληρονόμους Χριστού και συμμέτοχους της δόξης του, της βασιλείας του, το οποίο εύχομαι να εννοήσουμε οι πάντες.
Αν θέλουμε να ζητάμε και να λαμβάνουμε, να ξέρουμε ότι πρέπει να ζητάμε να γίνει το θέλημα του Πατέρα μέσα μας και γύρω μας και με θυσία να επιδιώκουμε να έρθει στη ζωή μας και στη ζωή των συνανθρώπων μας. Η θυσία είναι αυτή που κάνει τον Θεό να συμμετέχει στους αγώνες μας και να προσθέτει τα ελλείποντα εις ημάς. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Δ΄ ΣΤΙΧΟΣ 4
« 4. Μοιχοί και μοιχαλίδες, δεν εξεύρετε ότι η φιλία του κόσμου είναι έχθρα του Θεού; όστις λοιπόν θελήση να ήναι φίλος του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο κόσμος έχει τον δικό του τρόπο επιβίωσης και είναι αποδεδειγμένο εκατό τοις εκατό ότι στηρίζεται στην αμαρτία, στα συμφέροντα, στα χρήματα. Ο κόσμος του Θεού έχει και αυτός τον δικό του τρόπο και στηρίζεται στην προσφορά, στο έλεος, στην αγάπη, στην ταπείνωση, στην αναμαρτησία και στον αγιασμό. ’ρα όποιος φίλος του κόσμου αυτόματα γίνεται εχθρός του Θεού, διότι η πορεία, τα συμφέροντα, οι επιδιώξεις του κόσμου έχουν διαφορετικούς στόχους από τους στόχους του Θεού. Ο κόσμος αποβλέπει στην εαυτού δόξα, ο κόσμος του Θεού στην ευλογία του άλλου, πράγμα αδιανόητο για τον κόσμο. Εμείς ήμασταν παλαιότερα στο σύστημα αυτό του κόσμου και γνωρίζουμε τον τρόπο που συνδιαλέγεται ο κόσμος. Σήμερα όμως μάθαμε τον τρόπο του Θεού και είδαμε αυτόν ορθό, αληθινό, ευλογημένο. Μένει σε εμάς να τον κάνουμε δικό μας ώστε πλέον να συμμετέχουμε στην δόξα του Θεού. Αμήν.
ΚΕΦ. Δ΄ ΣΤΙΧΟΣ 5
« 5. Η νομίζετε ότι ματαίως η γραφή λέγει, Προς φθόνον επιποθεί το πνεύμα, το οποίον κατώκησεν εν ημίν;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Από την ώρα που μετανοήσαμε και προσεγγίσαμε τον Λόγο του Θεού, το πνεύμα του Θεού μας καταδιώκει ώστε να μας αναγεννήσει, να μας κάνει δικούς του με φυσική συνέπεια να θέλει να μας εξασφαλίσει την σωτηρία ψυχής, πνεύματος και σώματος. Πρέπει να προσέξουμε ώστε να μην απελπιζόμαστε και παθαίνουμε πτώσεις, διότι μέσα από την ελεύθερη βούλησή μας κάνουμε το πνεύμα του Θεού να μας εγκαταλείπει.
Το Πνεύμα το ’γιο είναι ο εργολάβος, ο υπηρέτης της θεότητας και του ανθρώπου. Αν ο άνθρωπος δεν έχει διάθεση να συνδιαλέγεται θετικά, καλοπροαίρετα και δεν δημιουργεί προϋποθέσεις θετικές τότε το Πνεύμα το ’γιο δεν ευαρεστείται, φυσική συνέπεια να εγκαταλείπει τον άνθρωπο και την οικία αυτού. Πάντως όταν έρθουμε εις εαυτόν και θελήσουμε να επιστρέψουμε κοντά στον Θεό, το Πνεύμα το ’γιο δεν κρατάει εις ημάς κακία και δεν βάζει κόμμα επειδή εμείς βάλαμε τελεία με την πτώση μας. Το έλεός του μας καταδιώκει και θα μας καταδιώκει αιώνια. Όποια και αν είναι η πτώση μας να επιστρέφουμε στον δρόμο του Θεού χωρίς σκέψεις ότι ο Θεός έχει πικραθεί με την συμπεριφορά μας. Να ενθυμούμεθα όλοι ότι η συμπεριφορά του Θεού εις ημάς θα είναι όπως του ασώτου. Πάντα σε κάθε μας επιστροφή ο Θεός θα σφάζει για εμάς μόσχο σιτευτό και θα παρέχει εις ημάς ουράνια και επίγεια αγαθά. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Δ΄ ΣΤΙΧΟΣ 6
« 6. Αλλά μεγαλητέραν χάριν δίδει ο Θεός· όθεν λέγει· Ο Θεός εις τους υπερηφάνους αντιτάσσεται, εις δε τους ταπεινούς δίδει χάριν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Θεός, ο κτίστης ημών δεν αντιτάσσεται στο κτίσμα. Πότε όμως μπορεί να συμβεί αυτό. Όταν ο άνθρωπος καταβληθεί από το δαιμόνιο του εγωισμού λόγω του ότι είναι εωσφορικό στοιχείο και εισέρχεται εις αυτόν μέσα από την ελεύθερη βούλησή του, τότε ο Θεός αντιτάσσεται στον εγωιστή. Φυσική συνέπεια να μην ακούει ούτε τις προσευχές του, διότι υποκινούνται από το εγώ του αλλά ούτε και οι επιδιώξεις του να καταλήγουν θετικά γιατί κρύβουν συμφέροντα, φιλοδοξίες, πονηρίες, όπου όλα αυτά αποσκοπούν στο ατομικό του συμφέρον. Ο Θεός δεν ευλογεί το ατομικό συμφέρον, ευλογεί το γενικό συμφέρον το οποίο προέρχεται από θυσία και προσφορά του μετανοούντα.
Ο εγωισμός έχει μορφές τις οποίες εκδηλώνει ο άνθρωπος ο οποίος υιοθέτησε αυτόν. Αυτές είναι: α) περιαυτολογία, β) έπαινος του περιβάλλοντος, γ) ευθιξία, δ) παράπονο, ε) δικαιολογία, στ) προπέτεια. Σε αντίθεση με την ταπείνωση η οποία εμπεριέχει θυσία, προσφορά, ανυπόκριτη αγάπη, πνεύμα ευγενής άμιλλας.
ΚΕΦ. Δ΄ ΣΤΙΧΟΣ 7
« 7. Υποτάχθητε λοιπόν εις τον Θεόν. Αντιστάθητε εις τον διάβολον και θέλει φύγει από σάς».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η υποταγή εις τον Θεό πραγματοποιείται όταν εννοήσουμε το θέλημά του το οποίο είναι γραμμένο στην Καινή Διαθήκη και αποβλέπει στην αναγέννησή μας και στην επάνοδό μας στην χαμένη πατρίδα, η οποία είναι η ίδρυση της βασιλείας του Θεού μέσα μας και γύρω μας, η επάνοδό μας με λίγα λόγια στην ζωή την αιώνια, την άφθαρτη.
Αντιστάθητε εις τον διάβολον και θέλει φύγει από σας. Η αντίσταση γίνεται με το να τον περιφρονούμε τον διάβολο και γενικότερα τα πάθη, τις αδυναμίες, τις ηδονές, την αμαρτία που μας φέρνουν σε αδιέξοδο. Ο τρόπος είναι να πάρουμε τον Λόγο του Θεού ανά χείρας και να εντρυφούμε νυχθημερόν μέσα σε αυτόν. Το αποτέλεσμα θα είναι ότι ο Λόγος του Θεού, το αγαθό θα επισκιάσει τη ζωή μας και θα μας γίνει συνήθεια ο νέος τρόπος ζωής τον οποίον ο Κύριος θέλει να έχουμε.
Σε άλλο σημείο ο Λόγος του Θεού αναφέρει, μη αντιστήναι τω πονηρώ.
Ο διάβολος έχει δύο τρόπους με τους οποίους ενεργεί. Ο ένας είναι με την σκέψη και ο άλλος με τους εξωτερικούς αρνητικούς παράγοντες που συντελούνται από τους γύρω μας και συγκεκριμένα από την λογική του κόσμου. Όταν ο διάβολος ενεργεί στην σκέψη μας τότε να αντιστεκόμαστε σηκώνοντας μέσα μας το ανάστημα του Χριστού, το οποίο εμπεριέχει την σοφία του Θεού. Όταν ενεργεί από εξωτερικούς παράγοντες με κατηγορώ, ανήθικες προτάσεις κ.λ.π. τότε να αντιστεκόμαστε. Αυτές είναι οι δύο έννοιες, τρόποι που ενεργεί. Όταν οι πηγές του σταματήσουν να μας επηρεάζουν τότε ο Χριστός θα βασιλέψει μέσα μας, χαρίζοντας εις ημάς ευφορία πνεύματος, χαρά ανεκλάλητη, σοφία Θεού συναρπάζουσα, καρπούς, χαρίσματα, σημεία, πολυμορφικές εκδηλώσεις του Αγίου Πνεύματος, οι οποίες θα μας εξασφαλίσουν Θεό, ζωή αιώνια, άφθαρτη στην καθημερινότητά μας.
Η ζωή και ο θάνατος συντελείται στον τρόπο που υιοθετούμε τα ερεθίσματα του Θεού ή των ανθρώπων που διέπονται από την άγνοια, από την αμαρτία. Εύκολο λοιπόν είναι να αποτινάξουμε από πάνω μας ότι δεν είναι του Θεού, αρκεί να το θέλουμε, ώστε να δεχόμεθα μόνο ερεθίσματα που διέπονται από την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού, από την Φωνή Θεού. Ξέρουμε ότι τα οψώνια της αμαρτίας είναι ο θάνατος. Αν θέλουμε να μην πεθάνουμε και να ζήσουμε με τον Θεό, να ψάξουμε να βρούμε σε λεπτομέρεια τι είναι αμαρτία και πως ενεργεί, ώστε με την απόφασή μας αυτή να την αποβάλλουμε από μέσα μας και με την δύναμη του Θεού και από γύρω μας. Αυτή είναι η αποστολή της Φωνής Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν!
ΚΕΦ. Δ΄ ΣΤΙΧΟΙ 8 – 9
« 8. Πλησιάσατε εις τον Θεόν και θέλει πλησιάσει εις εσάς. Καθαρίσατε τας χείρας σας, αμαρτωλοί και αγνίσατε τας καρδίας, δίγνωμοι.
9. Κακοπαθήσατε και πενθήσατε και κλαύσατε· ο γέλως σας ας μεταστραφή εις πένθος και η χαρά εις κατήφειαν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Για να πλησιάσουμε τον Θεό και να κεντρίσουμε τον ενδιαφέρον του χρειάζεται ειλικρίνεια και απόφαση, ώστε να προβούμε πρώτον στην μετάνοια, δεύτερον στην αναγέννηση και τελευταία στον αγιασμό. Όσο πιο γρήγορα εισέλθουμε σε αυτά που καθορίζει ο Θεός, τότε αυτός, διά της ειλικρινούς προσπάθειάς μας, θα δει ότι η αγάπη μας είναι αληθινή. Αυτός λοιπόν θα έρθει και θα συνδιαλέγεται μαζί μας αιώνια, ώστε να συμπληρώσει εις ημάς τα ελλείποντα.
Ο Θεός δεν δοξάζεται, δεν αγαπιέται με σοφιστικές συζητήσεις ή λόγια παχιά αλλά με την ουσία, η οποία είναι αγάπη στον Θεό και στον συνάνθρωπο.
Όσοι κηρύττουν τον Θεό ή τους Αγίους του, απέχουν από την αγάπη του Θεού. Όσοι κηρύττουν και εφαρμόζουν (ο ποιήσας και διδάξας) τα του Λόγου του Θεού και μιμούνται τη ζωή του Χριστού, θα ζουν αιώνια στα ’για σκηνώματά του, το οποίο εύχομαι εις όλους ημάς. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Δ΄ ΣΤΙΧΟΣ 10
« 10. Ταπεινώθητε ενώπιον του Κυρίου και θέλει σας υψώσει».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σε ποιον να επιβλέψω παρά εις τον ταπεινό, ησύχιο και τρέμοντα του λόγους μου.
Η ταπείνωση έρχεται, πρώτον εγκαταλείποντας το εγώ μας, δεύτερον αναπτυσσόμαστε κατά Θεό, τρίτον εργαζόμαστε για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του ανθρώπου, ιδρύοντας μέσα μας και γύρω μας την βασιλεία του Πατρός ημών, του Θεού. Τέταρτον στα θετικά δοξάζουμε τον Θεό ενώ στα αρνητικά που επισκιάζουν τη ζωή μας σιωπούμε και εντείνουμε την θετική προσπάθεια μελετώντας τον Λόγο του Θεού αργά, ώστε να συλλάβουμε μέσα εκεί την αρνητική κατάσταση που δημιουργήθηκε εις ημάς και με την χάρη του Θεού να την αποτινάξουμε από μέσα μας.
Η ταπείνωση και ο εγωισμός είναι δύσκολα πράγματα αλλά με έναν συνεχή αγώνα θα συλλάβουμε πότε έχουμε εγωισμό και πότε έχουμε ταπείνωση. Εγώ με δύο λόγια θα αναφέρω ότι εγωισμό έχουμε, όταν έχουμε θυμό, ταραχή, πονηρίες, ανεμπιστοσύνη στον Λόγο του Θεού. Ταπείνωση έχουμε όταν μελετάμε τον Λόγο του Θεού και το βασικότερο, όταν αντεπεξερχόμαστε με ειρήνη στα αρνητικά ερεθίσματα τα οποία κατακλύζουν τη ζωή ανά χρονικές περιόδους, τις οποίες αρνητικές καταστάσεις αντιμετωπίζουμε με προσευχή και σιωπή, πράγμα το οποίο εύχομαι εις όλα τα τέκνα που υπηρετούν την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού (την Φωνή Θεού). Αμήν.
ΚΕΦ. Δ΄ ΣΤΙΧΟΙ 11 – 12
« 11. Μη καταλαλείτε αλλήλους, αδελφοί. Όστις καταλαλεί αδελφόν και κρίνει τον αδελφόν αυτού, καταλαλεί τον νόμον και κρίνει τον νόμον και εάν κρίνης τον νόμον, δεν είσαι εκτελεστής του νόμου, αλλά κριτής.
12. Εις είναι ο νομοθέτης, ο δυνάμενος να σώση και να απολέση· συ τις είσαι όστις κρίνεις τον άλλον;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δυστυχώς ο διάβολος εκυριάρχησε εις τον σημερινό άνθρωπο από παιδικής ηλικίας. Δυστυχώς έγκειται η διάνοια του ανθρώπου επιμελούς επί τα πονηρά εκ νεότητος αυτού και έτσι λοιπόν είναι σταθερή η συνήθεια εις το κατηγορώ. Είναι η εύκολη λύση, φυσική συνέπεια να έχει στηθεί ισόβια μεταξύ των ανθρώπων το μεσότοιχο της έχθρας σε διάφορους βαθμούς.
Ο νόμος είναι μην κρίνετε ίνα μην κριθήτε, αναπολόγητος είσαι ω άνθρωπε, ενώ κρίνεις τον άλλον σεαυτόν κατακρίνεις, καταδικάζεις (εις την απώλεια).
Να γνωρίζουμε ότι το κατηγορώ έχει ευθύνες θανάτου. Οι χριστιανοί να μην κατηγορούν τους άλλους που ανήκουν εις άλλες θρησκείες ή δόγματα ή αιρέσεις, ούτε και τους κοσμικούς να κρίνουν.
Αν δεν το καταλαβαίνουμε σήμερα γιατί δεν πρέπει να κρίνουμε, θα το καταλάβουμε στην πορεία της πνευματικής εξέλιξής μας. Η κατηγορία είναι θάνατος ψυχής και σώματος εκατό τοις εκατό. Εάν δεν συντελεστεί και δεν λάβει χώρα στη ζωή μας η ειλικρινή μετάνοια ώστε να συλλάβουμε την αξία της αναγέννησης, θα έρθει η ημέρα που θα κλάψουμε πικρά για το κατηγορώ που εξαπολύσαμε στον επί της γης βίο μας. Αν θέλουμε να κρίνουμε ή να κατηγορούμε, να κατηγορούμε μόνο τον εαυτό μας διότι πταίομε λίγο ή πολύ, έτσι θα αποκτήσουμε την συνήθεια να μην κατηγορούμε τους άλλους. Αυτό είναι το συμφέρον μας και η εντολή του Θεού είναι ξεκάθαρη, μην καταλαλείτε αλλήλους. Ακόμη άλλη εντολή φανερώνει, υπομονή έχετε χρεία ίνακτήσασθε τας ψυχάς υμών. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Δ΄ ΣΤΙΧΟΙ 13 – 16
« 13. Έλθετε τώρα οι λέγοντες· Σήμερον ή αύριον θέλομεν υπάγει εις ταύτην την πόλιν και θέλομεν κάμει εκεί ένα χρόνον και θέλομεν εμπορευθήκαι κερδήσει· 14. οίτινες δεν εξεύρετε το μέλλον της αύριον· διότι ποία είναι η ζωή σας; είναι τωόντι ατμός, όστις φαίνεται προς ολίγον και έπειτα αφανίζεται· 15. αντί να λέγητε, Εάν ο Κύριος θελήση και ζήσωμεν, θέλομεν κάμει τούτο ή εκείνο.
16. Τώρα όμως καυχάσθε εις τας αλαζονείας σας· πάσα τοιαύτη καύχησις είναι κακή».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
’λλες οι βουλές των ανθρώπων και άλλες του Θεού. Όταν ο άνθρωπος σχεδιάζει, ο Θεός γελάει.
’νθρωπε, παρατήρησε ότι όλα σου δόθηκαν, πάψε να σχεδιάζεις και άφησε τον Θεό να σχεδιάζει για σένα.
Η ανεμπιστοσύνη και το εωσφορικό στοιχείο του εγώ θα μας οδηγήσουν αργά ή γρήγορα σε αδιέξοδο.
Όταν διάβασα τον Λόγο του Θεού με αγκίστρωσε και χάραξε τη ζωή μου ολόκληρη μέχρι σήμερα το ρήμα του Θεού, το οποίο έχει ως εξής: Ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν. Καθώς και πας ος αφήκεν οικίας ή αδελφούς ή αδελφάςή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή τέκνα ή αγρούς ένεκεν εμού και του Ευαγγελίου εκατονταπλασίονα λήψεται και ζωήν αιώνιον κληρονομήσει. Αυτά να σχεδιάζουμε να φέρουμε στη ζωή μας και τίποτα άλλο. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Δ΄ ΣΤΙΧΟΣ 17
« 17. Εις τον όστις λοιπόν εξεύρει να κάμνη το καλόν και δεν κάμνει, εις αυτόν είναι αμαρτία».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σε όλους μας αρέσει η γνώση. Ας γνωρίζουμε ότι η γνώση είναι απαγορευμένος καρπός, διότι θέλουμε να μάθουμε όμως δεν θέλουμε να εφαρμόσουμε. Έτσι πέφτουμε στην παγίδα να μην θέλουμε να κάνουμε το θέλημα του Θεού, το οποίο μας οδηγεί στην σωτηρία ψυχής, πνεύματος και σώματος.
Στον παραπάνω στίχο αναφέρεται: Καυχάσθε εις τας αλαζονείας σας. Αυτή λοιπόν η καύχηση είναι αμαρτία όταν δεν προβαίνουμε στις ενέργειες εκείνες που μας καθιστούν υιούς και θυγατέρες. Εύχομαι να μην υπάρχει τέτοιος άνθρωπος μέσα στην Φωνή Θεού. Αμήν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄
ΚΕΦ. Ε΄ ΣΤΙΧΟΣ 1
« 1. Έλθετε τώρα οι πλούσιοι, κλαύσατε ολολύζοντες διά τας επερχομένας ταλαιπωρίας σας».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Οι πλούσιοι να κλαύσουν με λυγμούς εις το ότι ο πλούτος τους είναι πρόσκαιρος και τον περιμένει η σαπίλα και η καταστροφή, ενώ έπρεπε να ζητάνε τα αγαθά του Θεού τα οποία μένουν εις τον αιώνα.
Ο κόσμος δημιουργήθηκε υπό του Θεού ώστε να τον διέπει αγάπη και δικαιοσύνη, όμως κάποιοι άνθρωποι με προσωπικά συμφέροντα και πονηρίες άρπαξαν τον υλικό πλούτο και τον έκαναν ιδιοκτησία. Και βλέπουμε στον κόσμο που ζούμε ότι είναι άνθρωποι που χαλάνε 3.000€, 5.000€, 10.000€ την εβδομάδα με άνεση και είναι άνθρωποι που συλλέγουν χρήματα για να πάρουν ένα κιλό ψωμί.
Η ταλαιπωρία η επερχόμενη έρχεται διότι ο κόσμος αυτός με το φοροοικονομικό σύστημα που τον διέπει θα έρθει σε πτώχευση και η κρίση αυτή θα είναι παγκόσμια σε σημείο ώστε όλοι εκείνοι που στήριξαν τη ζωή τους στην ύλη (στα χρήματα) να αλαλάζουν σχιζοφρενικά.
ΚΕΦ. Ε΄ ΣΤΙΧΟΙ 2 – 6
« 2. Ο πλούτος σας εσάπη και τα ιμάτιά σας έγειναν σκωληκόβρωτα,
3. Ο χρυσός σας και ο άργυρος εσκωρίασε και η σκωρία αυτών θέλει είσθαι εις μαρτυρίαν εναντίον σας και θέλει φάγει τας σάρκας σας ως πυρ. Εθησαυρίσατε διά τας εσχάτας ημέρας.
4. Ιδού, ο μισθός των εργατών των θερισάντων τα χωράφια σας, τον οποίον εστερήθησαν από σας, κράζει και αι κραυγαί των θερισάντωνεισήλθον εις τα ώτα Κυρίου Σαβαώθ.
5. Ετρυφήσατε επί της γης και εσπαταλήσατε, εθρέψατε τας καρδίας σας ως εν ημέρα σφαγής.
6. Κατεδικάσατε, εφονεύσατε τον δίκαιον· δεν σας αντιστέκεται».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όταν το σύστημα του κόσμου έλθει σε αδιέξοδο, λόγω της κακής χρήσης των ανθρώπων εκείνων όπου εκμεταλλεύτηκαν ανθρώπους και καταστάσεις αδυναμίας που διέπει την πλειονότητα του κόσμου σήμερα, τότε όλος ο κόσμος θα οδηγηθεί σε αδιέξοδο με φυσική συνέπεια ο ένας άνθρωπος να επιτίθεται στον άλλον. Και ο λόγος διότι το δαιμόνιο του θυμού, της απελπισίας, του εγωισμού κ.λ.π. θα οδηγήσει το ανθρώπινο γένος να ζει σε παγκόσμια σχιζοφρένεια.
Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε τον Θεό, ο οποίος δύναται να μας αναγεννήσει, να μας φωτίσει ώστε κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες βρεθεί αύριο ο λαός του Θεού, να δύναται να αντεπεξέλθει με σοφία Θεού, ειρήνη Χριστού, ζώσα πίστη, ανυπόκριτη αγάπη, με Θεό. Αμήν.
ΚΕΦ. Ε΄ ΣΤΙΧΟΣ 7
« 7. Μακροθυμήσατε λοιπόν, αδελφοί, έως της παρουσίας του Κυρίου. Ιδού, ο γεωργός περιμένει τον πολύτιμον καρπόν της γης και μακροθυμείδι' αυτόν, εωσού λάβη βροχήν πρώϊμον και όψιμον».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μακροθυμία σημαίνει ότι μακριά θυμώνω, δεν είμαι με λίγα λόγια οξύθυμος. Η μακροθυμία είναι υπέρ όπλο στα χέρια και στο πνεύμα του ανθρώπου που διέπεται από αυτή. Διότι η μακροθυμία δίνει την δυνατότητα στον άνθρωπο του Θεού ώστε να σκεφτεί εν Πνεύματι Αγίω, το οποίο Πνεύμα ’γιο το διέπει σοφία Θεού συναρπάζουσα.
ΚΕΦ. Ε΄ ΣΤΙΧΟΣ 8
« 8. Μακροθυμήσατε και σεις, στηρίξατε τας καρδίας σας, διότι η παρουσία του Κυρίου επλησίασε».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η παρουσία του Κυρίου θα γίνει μία ημέρα όπου τον κόσμο θα τον διέπουν ισχυρές αντιξοότητες και οι άνθρωποι θα έχουν φτάσει σε αδιέξοδο. Ο λαός του Θεού όμως με το στοιχείο της μακροθυμίας, της υπομονής, της ενότητας, θα μπορέσει να διέλθει ζων τις ημέρες όπου η ανθρωπότητα θα υποστεί την κρίση του Θεού.
Τώρα λοιπόν που έχουμε καιρό να ετοιμαζόμαστε από πάσης πλευράς, υιοθετώντας την υγιαίνουσα διδασκαλία του Χριστού, την οποία παρέχει το Ευαγγέλιο της βασιλείας, το οποίο κηρύττεται σήμερα υπό της Φωνής Θεού. Αμήν.
ΚΕΦ. Ε΄ ΣΤΙΧΟΣ 9
« 9. Μη στενάζετε κατ' αλλήλων, αδελφοί, διά να μη κατακριθήτε· ιδού, ο κριτής ίσταται έμπροσθεν των θυρών».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όταν ο δίκαιος κριτής (ο Χριστός) χρειάστηκε να κρίνει μία γυναίκα μοιχευομένη, την οποίαν έφεραν ενώπιόν του οι κατήγοροί της, αυτός φανέρωσε το εξής: Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι κατήγοροι πέταξαν τις πέτρες κάτω και έφυγαν. ’ρα οι πάντες πταίομεν. Ας αφήσουμε λοιπόν τις μικρότητες μεταξύ μας, οι οποίες γίνονται εμπόδιο στο να εξασφαλίσουμε την ενότητα, η οποία ενότητα χρειάζεται να υφίσταται στον λαό του Θεού και σήμερα και πάντα. ’λλωστε ο λαός του Θεού θα διακρίνεται όταν εφαρμόζει το εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστέ εάναγάπην έχητε εν αλλήλοις. ’ρα να μην στενάζουμε και κρίνουμε τους αδελφούς αλλά με το πνεύμα της αγάπης και της ευγενής άμιλλας οι παλαίστεροι να καθησυχάζουν τους νέους μαθητές, οι οποίοι βλέπουν λάθη ώστε να εισερχόμαστε στην αγάπη οι πάντες. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Ε΄ ΣΤΙΧΟΙ 10 – 11
« 10. Λάβετε, αδελφοί μου, παράδειγμα της κακοπαθείας και της μακροθυμίας τους προφήτας, οίτινες ελάλησαν εν τω ονόματι του Κυρίου.
11. Ιδού, μακαρίζομεν τους υπομένοντας· ηκούσατε την υπομονήν του Ιώβ και είδετε το τέλος του Κυρίου, ότι είναι πολυεύσπλαγχνος ο Κύριος και οικτίρμων».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όχι εύκολα λοιπόν συμπεράσματα. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι διά πολλών κρίσεων και σκανδάλων θα εισέλθουμε στην βασιλεία των ουρανών, ώστε να φανούν οι δόκιμοι. Χρειάζεται μακροθυμία και υπομονή μέχρι να καταλάβουμε πως ενεργεί και συντελεί ο Θεός σε εμάς την αναγέννησή μας.
Ο Ιώβ και οι φίλοι του έπεσαν σε κρίσεις, κατακρίσεις, παράπονα, θλίψεις, υπέρμετρους εγωισμούς κ.λ.π. Όταν όμως ήρθε η αποκατάσταση, ο Ιώβ απέδειξε διά της σοφίας που έλαβε μέσω της εκπαίδευσης που υπέστη, ότι ο Θεός είναι απείραστος κακού και ουδένα πειράζει, έκαστος πειράζεται εκ του ιδίου αυτού ελαττώματα. Ο Ιώβ λοιπόν φανέρωσε τα εξής: Αυτό το οποίο φοβόμουν ήλθε επ’ εμέ και αυτό το οποίο σκεφτόμουν (πιστευα) επέπεσενεπ’ εμέ.
Έτσι και εμείς, όταν διερχόμεθα αντιξοότητες, υπομονή και να φωνάζουμε Κύριε το έλεός σου να με καταδιώκει πάσας τας ημέρας της ζωής μου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Ε΄ ΣΤΙΧΟΣ 12
« 12. Προ πάντων δε, αδελφοί μου, μη ομνύετε μήτε τον ουρανόν μήτε την γην μήτε άλλον τινά όρκον· αλλ' έστω υμών το ναι ναι και το ου, διά να μη πέσητε υπό κρίσιν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η πολιτεία σήμερα θεωρεί ότι όταν ένας άνθρωπος καλείται να ορκιστεί πρέπει να θέτει το χέρι του στο Ευαγγέλιο του Χριστού (Καινή Διαθήκη). Νομίζω ότι τα παιδιά που ανήκουν στην Φωνή Θεού δεν πρέπει να έχουν κανέναν ενδοιασμό, διότι αυτό το Ευαγγέλιο του Χριστού ζει μέσα τους. Για οποιαδήποτε υπόθεση χρειάζεται να ορκιστούν, θα φανερώνουν την αλήθεια. Τα παιδιά της Φωνής Θεού δεν θέλουν να κατηγορήσουν κανέναν συνάνθρωπο. Αν όμως η αλήθεια βλάπτει κάποιον, τα παιδιά αυτά της Φωνής Θεού απλώς λένε αλήθεια.
Νομίζω ότι ο Θεός διά Πνεύματος Αγίου, καταδικάζει τον όρκο που προέρχεται από τον εγωισμό, από την αλαζονεία, από τα συμφέροντα, από την πονηρία, από το υπέρμετρο εγώ, από την επιπολαιότητα. Μη γένοιτο!
ΚΕΦ. Ε΄ ΣΤΙΧΟΣ 13
« 13. Κακοπαθεί τις μεταξύ σας; ας προσεύχηται· ευθυμεί τις; ας ψάλλη».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Οι χριστιανοί δεν διαφέρουν από τους άλλους ανθρώπους στις δοκιμασίες που προκαλεί η καθημερινότητα, διότι και αυτοί (οι χριστιανοί) ζουν στον κόσμο. Την διαφορά την κάνει ο τρόπος που αντιμετωπίζει κάποιος τους πειρασμούς, τις δοκιμασίες ή τις ευλογίες.
Οι κοσμικοί άνθρωποι όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα τότε τους διέπει μωρία και παράλογες λύσεις και έτσι αποδίδουν ευθύνες στον Θεό και στους ανθρώπους. Τις ευλογίες στη ζωή τους τις αποδίδουν στο εγώ τους. Ότι αυτοί δηλαδή με την δική τους σοφία και εξυπνάδα έφεραν οποιαδήποτε ευλογία στη ζωή τους.
Οι πνευματικοί άνθρωποι τους πειρασμούς τους αντιμετωπίζουν με σοφία, με ειρήνη, με προσευχή και αποδίδουν ευχαριστίες στον Θεό για την εκπαίδευση η οποία συντελεί στην αναγέννησή τους, στην εξέλιξή τους, στην θέωση. Τις ευλογίες τις αποδίδουν πάλι στον Θεό και στους συνανθρώπους τους, δοξάζοντας τον Θεό για τις ευλογίες αυτές με άπειρες ευχαριστίες. Αμήν.
ΚΕΦ. Ε΄ ΣΤΙΧΟΣ 14
« 14. Ασθενεί τις μεταξύ σας; ας προσκαλέση τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας και ας προσευχηθώσιν επ' αυτόν, αλείψαντες αυτόν με έλαιον εν τω ονόματι του Κυρίου».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σήμερα πρεσβύτεροι, πνευματικοί και ο λαός πάσχουν και όλοι δυστυχώς στηρίζουν τη ζωή τους στα φάρμακα. ’ρα πρεσβύτεροι υγιείς και ευλογία που να θεραπεύει τον ασθενή δεν υπάρχει ή μάλλον δεν εισακούγεται η προσευχή, η ευλογία που στρέφεται στον Θεό. Μακάρι να έρθουν εκείνοι οι πρεσβύτεροι που θα ευλογούν, που θα λένε και θα γίνεται. Σήμερα όλοι καυχώνται ότι έχουν τον Θεό όμως οι προσευχές δεν εισακούγονται. Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του για το τι συμβαίνει. Πάντως ζώσα πίστη δεν υπάρχει. Εκείνο που υπάρχει είναι σκιώδης πίστη.
Χρειάζεται όσοι ανήκουν στην Φωνή Θεού, να διεξάγουν αγώνες για να φτάσουν στο σημείο να κερδίσουν την συμπάθεια και την εύνοια του Θεού, ώστε να λένε και να γίνεται. Με αγώνα να θεραπεύεις αδελφέ τον εαυτό σου, χωρίς φάρμακα και γιατρούς, προσευχόμενος με ζώσα πίστη. Χρειάζεται υπομονή και επιμονή. Αμήν.
ΚΕΦ. Ε΄ ΣΤΙΧΟΣ 15
« 15. Και η μετά πίστεως ευχή θέλει σώσει τον πάσχοντα και ο Κύριος θέλει εγείρει αυτόν· και αμαρτίας αν έπραξε, θέλουσι συγχωρηθή εις αυτόν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Τα οψώνια της αμαρτίας θάνατος ψυχής και σώματος.
Αν θέλουμε να μην βρεθούμε στην αγκαλιά του θανάτου, ας γνωρίσουμε διά του Λόγου του Θεού τον εαυτό μας, ώστε να πετάξουμε τις μικρές αλώπεκεςοι οποίες κατατρώγουν τον αμπελώνα εν αγνοία του αμπελουργού. Καλύτερα είναι το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν.
Η αμαρτία δημιουργείται από παιδικής ηλικίας, διότι οι κοινωνίες αυτές αποστάτησαν από τον Θεό. Χρειάζεται ο Θεός να στείλει άνθρωπο ώστε να μας βοηθήσει να αποτινάξουμε αυτή την αμαρτία από μέσα μας και γύρω μας. Τα στάδια είναι η μελέτη, η προσευχή, η εξάπλωση, η πνευματική οικογένεια. Οι στόχοι μας με λίγα λόγια να είναι να γνωρίσουμε το θέλημα του Θεού και να αποτινάξουμε την αμαρτία. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΣ 16
« 16. Εξομολογείσθε εις αλλήλους τα πταίσματά σας και εύχεσθε υπέρ αλλήλων, διά να ιατρευθήτε· πολύ ισχύει η δέησις του δικαίου ενθέρμως γενομένη».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η εξομολόγηση έχει τρεις διαστάσεις. Η μία είναι σε πνευματικό που εμπιστεύεσαι, ο οποίος αφού του εξομολογηθείς το τι συμβαίνει μέσα σου, θα σου δώσει την κατάλληλη θεραπεία που θα σε βοηθήσει να θεραπεύσεις ψυχή και σώμα. Η εξομολόγηση που γίνεται μεταξύ μας, μας απαλλάσσει από το βαρύ φορτίο που έχει συσσωρεύσει η αμαρτία μέσα μας, έτσι μοιραζόμαστε το πρόβλημα που μας απασχολεί. Πολλοί που δεν θέλουν να πουν το πρόβλημά τους σε πνευματικό, το εξομολογούνται σε φίλους και έτσι βοηθιούνται διότι μοιράζονται το πρόβλημά τους.
Όταν ο εγκέφαλος δεν διέπεται από σοφία Θεού εγκλωβίζεται, διότι δημιουργεί αυστηρή συνείδηση και αυτή η συνείδηση τον οδηγεί στον θάνατο. ’ραεξομολογούμεθα σε πνευματικό, σε φίλο, σε Θεό. Ότι θέλουμε επιλέγουμε, ανάλογα το πνευματικό επίπεδο του καθενός μας.
Ο δίκαιος μόλις σώζεται. Δίκαιος ανήρ ο ελεών όλη την ημέρα τον εαυτό του και τους γύρω του καθώς η δικαιοσύνη των ανθρώπων απαιτεί, του Θεού πάντα προσφέρει. Μακάρι να φτάσουμε στην προσφορά και στο μέγα έλεος σύντομα, το οποίο εύχομαι εις όλα τα τέκνα της Φωνής Θεού.
Τελευταία δίκαιος είναι αυτός τον οποίον έχει δικαιώσει ο Θεός, ως εκ τούτου ο δίκαιος έχει μεγάλη δύναμη στην προσευχή. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Ε΄ ΣΤΙΧΟΙ 17 – 18
« 17. Ο Ηλίας ήτο άνθρωπος ομοιοπαθής με ημάς και προσηυχήθη ενθέρμως να μη βρέξη και δεν έβρεξεν επί της γης έτη τρία και μήνας έξ·
και 18. πάλιν προσηυχήθη και ο ουρανός έδωκε βροχήν και η γη εβλάστησε τον καρπόν αυτής».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η μεγάλη αγάπη στον Θεό, η θυσία, η υπομονή, η επιμονή κάνει τον Θεό να χαρίσει εις ημάς την ζώσα πίστη, η οποία είναι βεβαίωση πραγμάτων μηβλεπομένων όπως και ο Ηλίας είχε. Διά της ζώσης πίστεως έλαβαν χώρα οι επαγγελίες και θα λάβουν χώρα και οι υπόλοιπες από τους νέους μαθητές, οι οποίες είναι, να καταργηθεί η αμαρτία, να ιδρυθεί η βασιλεία, να καταργηθεί η φθορά και ο θάνατος από το σώμα ημών, να πραγματοποιηθεί η ανάσταση των νεκρών.
Όταν μελετούμε τον Λόγο του Θεού θαυμάζουμε τους ανθρώπους του Θεού. Αν θέλουμε, να παραδειγματιστούμε από τη ζωή τους και να τους ομοιάσουμε. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΣ 20
« 20. Αδελφοί, εάν τις μεταξύ σας αποπλανηθή από της αληθείας, και επιστρέψη τις αυτόν,
ας εξεύρη ότι ο επιστρέψας αμαρτωλόν από της πλάνης της οδού αυτού θέλει σώσει ψυχήν εκ θανάτου και θέλει καλύψει πλήθος αμαρτιών».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όταν εργάζεσαι να αναγεννήσεις κάποιον, γίνεσαι αιτία να σταματήσει να λειτουργεί μέσα του η αμαρτία, η οποία φέρνει την φθορά και τον θάνατο στον ίδιο και σε όσους υπάρχουν γύρω του. Διότι δεν θα εξαπολύει πλέον ο άνθρωπος αυτός βέλη θανάτου στους ανθρώπους που είναι γύρω του, όπως κρίσεις, επικρίσεις, πονηρίες κ.λ.π. αλλά αγάπη ανυπόκριτη η οποία θα στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Να γνωρίζουμε ότι ο άνθρωπος δεν πεθαίνει μόνο από σφαίρα αλλά και από έναν κακό λόγο, αρνητικό που κρύβει εμπάθεια.
ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΘΩΜΑΣ